ΙΔΡΥΤΗΣ † Ἀρχιμ. Χαράλαμπος Δ. Βασιλόπουλος
Ο
ΣΕΒ. Μητροπολίτης Πειραιῶς κ. Σεραφείμ ἐξέδωσε τήν ἀκόλουθον ἀντιοικουμενιστικήν, ἀντιπαπικήν, ἀντιαιρετικήν ποιμαντικήν ἐγκύκλιον διά τήν Κυριακήν τῆς Ὀρθοδοξίας:
“Ἔλεγε ὁ μακαριστός ἅγιος Γέρων Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης: «Ὁ διάβολος ἅπλωσε τρία πλοκάμια νά πιάσει ὅλο τόν κόσμο. Τούς πλουσίους νά τούς πιάσει μέ τή Μασονία, τούς πτωχούς μέ τόν κομμουνισμό καί τούς θρησκευόμενους μέ τόν οἰκουμενισμό». Ὁ ἴδιος ἄλλοτε σέ συνάξεις μοναζουσῶν ἐπεσήμανε: «Οἰκουμενισμός καί Κοινή Ἀγορά, ἕνα κράτος μεγάλο, μία θρησκεία στά μέτρα τους. Αὐτά εἶναι σχέδια διαβόλων»1. Τί εἶναι, ὅμως, ὁ Οἰκουμενισμός;
22 ΜΑΡΤΙΟΥ 2013 Α´ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ, Βασιλείου ἱερομάρτυρος, Καλλινίκης μάρτυρος, Εὐθυμίου νεομάρτυρος ἐκ Δημητσάνης
ΕΤΟΣ ΝΓ´ ΑΡΙΘΜΟΣ ΦΥΛΛΟΥ 1968
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ: ΒΟΜΒΑ ΔΙΑ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΟΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ ΚΑΙ ΤΟ ΠΟΙΜΝΙΟΝ ΤΗΣ Η ΣΤΑΣΙΣ ΤΩΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΩΝ ΑΡΧΙΕΡΕΩΝ – ΘΕΟΛΟΓΩΝ Ἀμφισβητοῦν ἐμπράκτως τούς Ἱερούς Κανόνας, τήν Ὀρθόδοξον πατερικήν μας παράδοσιν καί πίστιν. Κλονίζουν τούς πιστούς καί τούς ὁδηγοῦν εἰς διαίρεσιν καί εἰς σχίσμα. Παρασύρουν ἕνα τμῆμα τῶν πιστῶν εἰς τήν πλάνην καί τόν πνευματικόν ὄλεθρον.
Ὁ σύγχρονος ἅγιος γέρων τῆς Σερβικῆς Ἐκκλησίας καί καθηγητής τῆς Δογματικῆς ὅσιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς σημειώνει: «Ὁ Οἰκουμενισμός εἶναι κοινόν ὄνομα διά τούς ψευδοχριστιανισμούς, διά τάς ψευδοεκκλησίας
τῆς Δυτικῆς Εὐρώπης. Μέσα του εὑρίσκεται ἡ καρδία ὅλων τῶν εὐρωπαϊκῶν οὑμανισμῶν μέ ἐπικεφαλῆς τόν Παπισμό. Ὅλοι δέ αὐτοί οἱ ψευδοχριστιανισμοί, ὅλαι αἱ ψευδοεκκλησίαι δέν εἶναι τίποτε ἄλλο παρά μία αἵρεσις παραπλεύ-
ρως εἰς τήν ἄλλην αἵρεσιν. Τό κοινόν εὐαγγελικόν ὄνομά τους εἶναι ἡ παναίρεσις»2. Στό ἴδιο μῆκος κύματος ὁ μακαριστός γέρων ἀρχιμανδρίτης π. Χαράλαμπος Βασιλόπουλος μᾶς δίνει τήν πραγματική εἰκόνα τοῦ Οἰκουμενισμοῦ: «Ὁ
Οἰκουμενισμός εἶναι ἕνα Κίνημα παγκόσμιον τοῦ Διεθνοῦς Σιωνισμοῦ καί ἔχει ὡς μοναδικόν σκοπόν τήν πολιτικήν καί θρησκευτικήν κατάκτησιν τῆς Οἰκουμένης! Ὁ Οἰκουμενισμός εἶναι μιά φοβερά λαῖλαψ, πού προετοιμάζεται νά ξε-
ΣΥΜΠΕΡΙΦΕΡΕΤΑΙ ΩΣ ΠΑΠΑΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΚΑΙ ΠΑΡΕΣΤΗ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΝΘΡΟΝΙΣΙΝ ΤΟΥ ΑΙΡΕΣΙΑΡΧΟΥ Ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης ἰσοπεδώνει τά πάντα εἰς τό ὄνομα τῆς ψευδοενώσεως
ΤΟ ΑΝΟΛΟΚΛΗΡΩΤΟ ᾽21
Α
ΕΤΗΣΙΑΙ ΣΥΝΔΡΟΜΑΙ: ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ: ΕΥΡΩ 50,00. ΚΥΠΡΟΥ: ΕΥΡΩ 90,00. ΕΥΡΩΠΗΣ: ΕΥΡΩ 90,00. ΑΜΕΡΙΚΗΣ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ ΧΩΡΩΝ: ΕΥΡΩ 100,00. ΤΙΜΗ ΦΥΛΛΟΥ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΟΣ: ΕΥΡΩ 1,20
1
Τοῦ πρωτοπρ. π. Γεωργίου Δ. Μεταλληνοῦ, Ὁμοτ. Καθηγητοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
ΠΟ χρόνια δουλεύω αὐτό τό θέμα καί ἔχει συγκεντρωθεῖ ἕνα τεράστιο ὑλικό, ἀρχειακό, ἀδημοσίευτο ἤ καί δημοσιευμένο. Σκοπός τοῦ κειμένου αὐτοῦ εἶναι νά λειτουργήσει ὡς πρόκληση στούς ἀγαπητούς μας ἀναγνῶστες. Εἶναι βέβαιο, ὅτι θά δημιουργηθοῦν ὄχι μόνο εὔλογες ἀπορίες, ἀλλά καί ἀντιδράσεις, διότι τό κείμενο συμβάλλει στήν ὑπέρβαση τῆς «σιδερωμένης» ἱστορίας, πού θά ᾽λεγε καί ὁ ἀείμνηστος Μακρυγιάννης, ἡ ὁποία διδάσκεται καί ἀναπαράγεται στή σχολική μας ἐκπαίδευση. Ἀλλ᾽ αὐτό εἶναι φυσική ἀπόληξη τῆς εὐρωπαϊκῆς ἀναγνώσεως τῆς ἱστορίας μας. Χρειάζεται γι᾽ αὐτό καί ἡ ρωμαίικη-ἑλληνορθόδοξη ἀνάγνωσή της, ἐπί τῇ βάσει τῶν πηγῶν, πού ὄχι μόνο ὑπάρχουν, ἀλλά εἶναι καί πλούσιες. Μιά τέτοια ἀνάγνωση εἶχε πραγματοποιήσει ὁ μακαριστός π. Ἰωάννης Ρωμανίδης († 2001), καί ἀντιμετωπίσθηκε ἀπό κάποιους μέ βιαιότητα καί κακία, διότι ἐτάραξε τά λιμνάζοντα ὕδατα τῆς καθιερωμένης ἱστοριογραφίας, ἀλλά καί τῆς πολιτικῆς ἀκαμψίας. Σήμερα ὅμως ἴσως εἶναι εὐνοϊκότερες οἱ ἐθνικοκοινωνικές συνθῆκες, γιά νά ἐπαναληφθεῖ τό ἐγχείρημα ἐκείνου. Διότι ἡ Εὐρώπη, στήν ὁποία εἴχαμε ἐναποθέσει «τήν πᾶσαν ἐλπίδα» μας, ἀπεκάλυψε (καί στήν ἐποχή μας) τό ἀληθινό πρόσωπό της.
*** Ἰσχυρή πρόκληση γιά τήν Ἑλληνική συνείδηση εἶναι, ἄν πέτυχε ἡ Ἑλληνική ἐπανάσταση τούς σκοπούς της, πού ἦταν σκοποί ὅλου τοῦ Γένους/Ἔθνους. Τό ἐρώτημα αὐτό ἔχει τεθεῖ ἐπανειλημμένα μέχρι σήμερα. Ποιός ἦταν ὁ κύριος στόχος της; Κατά τήν ἐκτίμηση πολλῶν ἱστορικῶν μας τό «1821» εἶχε μεγαλοϊδεατικό-ρωμαίικο καί ὄχι ἀλυτρωτικό-χαρακτήρα. «Νά φτειαχθεῖ τό ρωμαίικο» ἦταν τό βασικότερο κίνητρό του. Ρωμαίικο ὅμως σημαίνει οἰκουμενικά καί ὑπερφυλετικά ἑλληνικό καί ὄχι ἑλλαδικό καί παραπέμπει τό «εὐρύ» καί ὄχι τό «στενό» Γένος. Κατά τόν π. Ἰωάννη Ρωμανίδη «οἱ Ρωμηοί (ΓΔΜ: οἱ ἑλληνορθόδοξοι) ἐπαναστάτησαν τό 1821, διά νά ξαναγίνη ἡ Ρωμηοσύνη κράτος μέ τόν ρωμαίικο (ΓΔΜ: ἑλληνορθόδοξο) πολιτισμόν της, πού μέ ὑπερηφάνειαν καί κάθε θυσίαν εἶχαν διαφυλάξει κατά τά σκληρά χρόνια τῆς Τουρκοκρατίας, τῆς Φραγκοκρατίας καί τῆς Ἀραβοκρατίας»2. Πόση ἀλήθεια ἐκφράζει αὐτή ἡ θέση; Θά παρουσιάσουμε δειγματοληπτικά κάποιες ἄμεσες μαρτυρίες ἀπό τήν πλούσια βιβλιογραφία. 1. Ἡ ἀνάσταση τῆς Ἑλληνορθόδοξης Ρωμανίας (Βυζαντίου) ἦταν τό 1821 ἡ κυριαρχοῦσα στά εὐρύτερα στρώματα τοῦ λαοῦ ἰδεολογία. Ὑπῆρχαν μυστικοί πόθοι τοῦ Γένους. Ἡ λαϊκή ποίηση ὑποσχόταν (στήν Παναγία): «Πάλι μέ χρόνους μέ καιρούς, πάλι δικά Σου θἆναι». (Ὅταν τά ἔχει ἡ Παναγία, εἶναι καί δικά ΜΑΣ, ἐνῶ, ὅπως στήν ἐποχή μας, τό ἀντίστροφο δέν εἶναι βέβαιο…). Συνήθεις σ᾽ ὅλη τήν διάρκεια τῆς δουλείας ἦσαν οἱ ἐκφράσεις «πότε θά γίνει ρωμαίικο», «ὅταν θά γίνεται Ρωμανία» (ποντιακό)3. Ἀκόμη καί οἱ ὑποστηρίζοντες τή στενή-κρατική-ἐθνική ἰδέα (διαφωτιστές κ.λπ) στά τέλη τοῦ 18ου ἤ τίς ἀρχές τοῦ 19ου αἰώνα, δέν θά μποροῦσαν νά φαντασθοῦν «Ἑλληνικό Κράτος» μέ τά σύνορα τοῦ 1828/30, ἀκόμη καί τά σημερινά. Τούς στόχους τῆς Ἑλληνικῆς Ἐπαναστάσεως καθόριζε, ἀπό τῆς πλευρᾶς τῆς Ρωμηοσύνης, ἡ συλλογική μνήμη τοῦ Γένους, πού προσανατολιζόταν στήν Ἅγια-Σοφιά, τή Νέα Ρώμη/Κωνσταντινούπολη. Σέ ὅ,τι δηλαδἠ εἶχε χαθεῖ καί τό ὁποῖο ὀνειρευόταν τό Γένος νά ξαναποκτήσει. Ἡ ἀπελευθέρωση ἑνός μικροῦ τμήματος, κατοικημένου ἀπό Ἕλληνες τοῦ ἀρχαίου «θέματος» Ἑλλάς (Στερεά Ἑλλάδα, Πελοπόννησος καί μερικά νησιά) ἀποτελοῦσε τήν φιλοδοξία ἐκείνων, πού εἶχαν ταυτισθεῖ μέ τούς διπλωματικούς στόχους τῶν «Μεγάλων Δυνάμεων», πού προέβλεπαν τή μεταβοή τοῦ παλαιοῦ «ἑλλαδικοῦ θέματος» σέ κράτος τῶν Ἑλλήνων, γιά τήν ἐξυπηρέτηση τῶν σχεδίων τους. Θά φθάσουν, μάλιστα, οἱ ταυτισμένοι μέ τή δυτική πολιτική Ἕλληνες τοῦ μικροῦ ἐλευθέρου Ἑλληνικοῦ κράτους νά ἀπαιτοῦν νά ἐγκατασταθοῦν οἱ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ 7ην ΣΕΛ.
θεμελιώση, ὅπως φαντάζεται, τήν ʻΜίαν, Ἁγίαν, Καθολικήν καί Ἀποστολικήν Ἐκκλησίανʼ τοῦ Χριστοῦ. Εἶναι ἄγριος τυφών τῶν δυνάμεων τοῦ σκότους, πού συγκεντρώνει τήν καταστροφικήν του μανίαν ἐναντίον κυρίως τῆς Ὀρθοδοξίας, μέ τόν σκοτεινόν πόθον νά τήν ἐκμηδενίσῃ καί νά τήν ἀφανίσῃ»3. Ἐπίσης, ὁ μακαριστός γέρων ἀρχιμανδρίτης π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος ὀνομάζει τόν Οἰκουμενισμό τελευταῖο πρόδρομο τοῦ Ἀντιχρίστου4. Ὁ ὁμότιμος καθηγητής τῆς πατρολογίας τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Α.Π.Θ. αἰδεσιμολογιώτατος πρωτοπρεσβύτερος π. Θεόδωρος Ζήσης, μεγάλος ἀγωνιστής καί πολέμιος τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, παρατηρεῖ σχετικά μέ τήν αἵρεση αὐτή ὅτι «ὁ κίνδυνος ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ 7ην ΣΕΛ.
Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ
Διά πρώτην φοράν ἀπό τό σχίσμα Οἰκουμενικός Πατριάρχης παρευρέθη εἰς τήν ἐνθρόνισιν τοῦ νέου αἱρεσιάρχου – Πάπα Φραγκίσκου, ἄνευ ἀποφάσεως τῆς διευρυμένης Ἱερᾶς Συνόδου τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου ἤ ἄλλης ἀποφάσεως Ὀρθοδόξων Πατριαρχῶν καί Ἀρχιεπισκόπων Αὐτοκεφάλων Ἐκκλησιῶν ἤ μεγάλης ἤ μικρᾶς Συνόδου ἁπλῶν πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μας. Κινεῖται ἀνεξελέγκτως καί συμπεριφέρεται ὡς Πάπας τῆς Ἀνατολῆς. Συγκλονιστικαί ἀποκαλύψεις διά τόν νέον Πάπαν: Ἀγαπημένος τῆς CIA καί τοῦ ἀνθέλληνος πρώην Ὑπουργοῦ Ἐξωτερικῶν τῶν ΗΠΑ Χένρυ Κίσσινγκερ. Τό Βατικανόν προβαίνει εἰς προπαγανδιστικόν «σόου» μέ τό νέον Πάπαν, διά νά ἀλλάξη τό ἀρνητικόν κλῖμα εἰς βάρος τοῦ Παπισμοῦ. Τά ΜΜΕ παίζουν τό προπαγανδιστικόν «παιγνίδι» τοῦ Βατικανοῦ καθηλώνοντα ἀκόμη καί Ὀρθοδόξους Χριστιανούς, οἱ ὁποῖοι γνωρίζουν τά δογματικά ζητήματα, ἀλλά καί τήν μυστηριακήν ζωήν τῆς Ἐκκλησίας. Ἐντυπωσιάσθησαν οἱ Ἕλληνες, ἐπειδή κατά τήν ἐνθρόνισιν τοῦ αἱρεσιάρχου ἀνεγνώσθη τό Εὐαγγέλιον εἰς τά Ἑλληνικά, ἀλλά δέν τούς εἶπον τά ΜΜΕ ὅτι αὐτό ἔγινε, διά νά ὑπηρετηθοῦν οἱ σκοποί τῆς ἐν Ἑλλάδι δαιμονικῆς Οὐνίας, τήν ὁποίαν «ἀνεβάθμισεν» ὁ παραιτηθείς Πάπας. Μέ ἀφορμήν τήν ἐκλογήν τοῦ νέου Πάπα τό Βατικανόν ἐπεδόθη εἰς μίαν πρωτοφανῆ προπαγάνδα «ἁγιοποιήσεώς» του, «στήνον» μίαν σειράν ἐκδηλώσεων, αἱ ὁποῖαι ἤλλαξαν τό κλῖμα εἰς βάρος τοῦ Βατικανοῦ, τό ὁποῖον ἕως καί τήν ἡμέραν τῆς ἀποχωρήσεως τοῦ παραιτηθέντος Πάπα Βενεδίκτου ΙΣΤ´, «ἐβυθίζετο» ἐπικοινωνιακῶς ἀπό τά οἰκονομικά σκάνδαλα, τάς ἀποκαλύψεις διά σχέσεις μέ τήν ἰταλικήν μαφίαν, τά σκάνδαλα παιδεραστίας ἐκ μέρους «ἱερωμένων» τῆς Παπικῆς «Ἐκκλησίας» εἰς ὁλόκληρον τόν κόσμον κ.λπ. Ἡ προπαγάνδα τοῦ Βατικανοῦ παρουσίασε τόν νέον
ΣΗΜΕΡΟΝ ΕΙΣ ΤΟΝ «Ο.Τ.»
G Ὁ ὑπουργὸς Ἐξωτερικῶν κ. Ἀβραμόπουλος ὁμιλεῖ περὶ δεσμεύσεως τῆς Ἑλλάδος διὰ τὴν κατασκευὴν τεμένους. Σελ. 8 G Ὁ Σεβ. Κεφαλληνίας ἐζήτησε τὴν ἀπόσυρσιν καρναβαλικοῦ ἅρματος, τὸ ὁποῖον προσέβαλε τὸν Κύριόν μας. Σελ. 8 G Ἡ Νηστεία Ζωοποιεῖ… Τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Φθιώτιδος κ. Νικολάου. Σελ. 8 G Ἀπέκλεισαν τὰς οἰκογενείας τῶν πολυτέκνων ἀπὸ τὴν διανομὴν προϊόντων ἐκ τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως. Σελ. 8 G Ἡ σχέσις τοῦ βαπτίσματος καὶ τοῦ γάμου μὲ τὴν μοναχικὴν κουράν. Τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως κ. Ἰερεμίου. Σελ. 4 G Περὶ τοῦ ἑπτακεφάλου θηρίου τῆς Ἀποκαλύψεως. Τοῦ μακαριστοῦ Ἀρχιμ. π. Χαραλάμπους Βασιλοπούλου. Σελ. 5 G Παράδοσις: Τροφὸς τοῦ μέλλοντος. Τοῦ κ. Δημητρίου Νατσιοῦ. Σελ. 5 G Ἡ Κυριακὴ τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ ἡ σύγχρονος αἵρεσις τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Τοῦ Ἀρχιμ. π. Παύλου Δημητρακοπούλου. Σελ. 5
Πάπαν Φραγκῖσκον τόν Α´ ὡς «χορευταρά», ἁπλοῦν ἄνθρωπον, ὁ ὁποῖος εὑρίσκετο πλησίον τῶν πτωχῶν, ποδοσφαιρόφιλον, πολύ πιστόν καί ὡς τιμῶντα τήν Ὀρθοδοξίαν. Τόσον διεισδυτική ἦτο ἡ
Ο
ΤΟ ΣΩΤΗΡΙΟΝ ΦΡΕΝΟΝ
Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση
Ι ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ἄνθρωποι ἀπό πνευματικῆς πλευρᾶς βρίσκονται σέ τραγική κατάσταση. Ἐνῶ ἔχουν πολλές εὐκαιρίες καί πολλές δυνατότητες, τούς λείπει ὁ σαφής προσανατολισμός. Ὅλο ψάχνουν καί ἀμφισβητοῦν καί ὅλο σκοντάφτουν. Ἡ πορεία τους πάνω στή γῆ εἶναι ὑπό συνεχῆ ἀναθεώρηση, γεγονός πού τούς ἐπηρεάζει ἀρνητικά καί δημιουργεῖ ποικίλες δυσάρεστες καταστάσεις στή ζωή τους. Ὁ διάλογος καί ἡ ἐπικοινωνία μέ ἄλλους δέν τούς ὠφελεῖ, γιατί εἶναι ἐπίμονοι στίς προσωπικές τους ἀπόψεις καί ἑρμητικά κλεισμένοι στή διαφορετική ἄποψη. Παραδόξως, τήν ἑπόμενη ἡμέρα εἶναι ἐπίμονοι σέ κάποια ἄλλη ἄποψη, ἐντελῶς ἀντίθετη ἀπό τή σημερινή μέ τά ἴδια ἀποτελέσματα. Αὐτή ἡ ἀκαταστασία καί ἀσυνέπεια ὀφείλεται στό ὅτι οἱ πνευματικές τους δραστηριότητες ἔχουν ὡς σκοπό τήν ἱκανοποίηση τῶν ἁμαρτωλῶν τους παθῶν καί ὄχι τήν ἀπόκτηση τῶν ἀρετῶν. Στήν ἐποχή μας, ἐάν δηλώσεις ὅτι στή ζωή σου προσπαθεῖς νά τηρεῖς τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ, θεωρεῖσαι καθυστερημένος πού δέν μπορεῖς νά ξεπεράσεις τά ἠθικά ἐμπόδια τοῦ παρελθόντος καί νά δεῖς ὅτι ὁ κόσμος ἄλλαξε καί ὅτι ὅλα αὐτά τά παλιά ἔχουν ἀναθεωρηθεῖ καί ἀχρηστευθεῖ. Δυστυχῶς, αὐτά ὑποστηρίζουν οἱ κοσμικοί ἄνθρωποι, παρόλο πού βλέπουν ὅτι οἱ ἴδιοι στή ζωή τους ἔχουν βυθιστεῖ στή δυστυχία καί δέν ὑπάρχει ἐλπίδα βελτίωσης καί σωτηρίας. Μέ τά ἴδια τους τά χέρια ἔχουν καταστρέψει τήν ἀναγκαία πυξίδα καί ταξιδεύουν χωρίς προσανατολισμό, μέ πολλούς κινδύνους νά ἀπομακρυνθοῦν σέ μέρη πού δέν ἐπιθυμοῦν, ἀλλά καί νά ναυαγήσουν. Ἔτσι κυλάει ἡ ζωή τους ἀνάμεσα στά κύματα καί τίς ἀπειλές, στήν ἀδιάκοπη διακύμανση καί στίς ψυχικές μεταπτώσεις. Ὁ Γέροντας Παΐσιος ἀπέδιδε τήν τραγική αὐτή κατάσταση τῶν ἀνθρώπων στήν ἔλλειψη τοῦ φόβου τοῦ Θεοῦ, πού εἶναι τό σωτήριο φρένο, γιά νά μή καταλήξουν στόν γκρεμό. Ἔλεγε μέ πολύ πόνο καί ἀνησυχία: «Οἱ ἄνθρωποι εἶναι πολύ προβληματισμένοι καί οἱ περισσότεροι πολύ ζαλισμένοι. Σιγά-σιγά κατευθύνονται πρός τό νά μή μποροῦν νά ἐλέγχουν τόν ἑαυτό τους. Ἄν αὐτοί πού ἔρχονται στό Ἅγιο Ὄρος εἶναι τόσο πολύ συγχυσμένοι, τόσο μπερδεμένοι, μέ τόσο ἄγχος, σκεφτεῖτε οἱ ἄλλοι πού εἶναι μακριά ἀπό τόν Θεό, ἀπό τήν Ἐκκλησία, πῶς θά εἶναι!». Αὐτούς τούς ἀνθρώπους ποιός μπορεῖ νά τούς βοηθήσει; Ποιός θά τούς ἀνορθώσει καί θά τούς δώσει νόημα στή ζωή; Προφανῶς ὁ Θεός, ἐφόσον τό θελήσουν. Οἱ ἄνθρωποι τοῦ Θεοῦ θά γίνουν ἱεραπόστολοι, θά μιλήσουν, θά δείξουν τήν ἔμπρακτη ἀγάπη τους καί θά τούς βοηθήσουν μέ τό φωτεινό τους παράδειγμα. Ὅποιος νομίζει ὅτι μόνο μέ τό λόγο μπορεῖ νά βοηθήσει, κάνει λάθος. Χρειάζεται καί ἡ ἀγάπη καί τό παράδειγμα. Μακάρι οἱ ἄνθρωποι νά πλησιάσουν τόν Θεό καί νά ἐλευθερωθοῦν ἀπό τήν καθημερινή τους κόλαση.
Μελέτη – ἀνάλυσις τῆς Ἱ. Μ. Πειραιῶς
«ΟΧΙ» ΕΙΣ ΤΟΝ ΓΕΡΜΑΝΙΚΟΝ ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑΚΟΝ ΝΑΟΝ ΤΗΣ ΑΘΕΪΑΣ. «ΟΧΙ» ΕΙΣ ΤΗΝ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΝ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΕΙΣ ΔΙΑΘΡΗΣΚΕΙΑΚΑΣ ΔΙΑΣΚΕΨΕΙΣ (2ον)
Ἑρμηνεία τοῦ Ματθ 4, 15-16 Στή σκέψη μας ἔρχεται ἀβίαστα αὐτὴ ἡ σύντομη, ἀλλὰ φοβερὴ περικοπὴ ἀπὸ τὸ κατὰ Ματθαῖον ἅγιον Εὐαγγέλιον, ποὺ διαβάζουμε τὴν Κυριακὴ μετὰ τὰ Φῶτα, ἡ ὁποία λέει: «Γῆ Ζαβουλὼν καὶ γῆ Νεφθαλείμ, ὁδὸν θαλάσσης, πέραν τοῦ Ἰορδάνου, Γαλιλαία τῶν ἐθνῶν, ὁ λαὸς ὁ καθήμενος ἐν σκότει εἶδε φῶς μέγα καὶ τοῖς καθημένοις ἐν χώρᾳ καὶ σκιᾷ θανάτου φῶς ἀνέτειλεν αὐτοῖς»9.
προπαγάνδα τοῦ Βατικανοῦ, ἡ ὁποία ἐντυπωσίασεν ἀκόμη καί Ὀρθοδόξους πιστούς, οἱ ὁποῖοι γνωρίζουν τό βαθύτερον νόημα τῶν δογμάτων καί τῶν μυστηρίων τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Τό
Ὁ Χριστός, μετὰ τοὺς τρεῖς πειρασμοὺς στὴν ἔρημο, ὅταν ἄκουσε ὅτι ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος καὶ Βαπτιστὴς παραδόθηκε καὶ πῆγε στὴ φυλακή, ἔφυγε κάτω ἀπὸ τὴν Ἰουδαία, ἀπὸ τὸν Ἰορδάνη, ἐγκατέλειψε τὴ Ναζαρὲτ καὶ πῆγε κάτω στὴ Καπερναούμ, στὴ Γαλιλαία, στὰ ὅρια τῶν φυλῶν Ζαβουλὼν καὶ Νεφθαλείμ, γιὰ νὰ ἐκπληρωθεῖ ἡ προφητεία τοῦ προφήτου Ἠσαΐου. Ποῦ πῆγε ὁ Χριστός; Στὴ «Γαλιλαία τῶν ἐθνῶν». Τὶ εἶναι αὐτὴ ἡ «Γαλιλαία
τῶν ἐθνῶν»; Ἡ Γαλιλαία εἶναι ἡ βόρεια ἀπὸ τὶς τέσσερις ἐπαρχίες τῆς Παλαιστίνης. Οἱ ἄλλες τρεῖς εἶναι ἡ Σαμάρεια, ἡ Ἰουδαία καὶ ἡ Περαία. Οἱ πρῶτοι κάτοικοι τῆς Γαλιλαίας ἀπὸ τὶς φυλὲς Ἰσάχαρ, Ζαβουλών, Νεφθαλεὶμ καὶ Ἀσήρ ἀναμίχθηκαν μὲ ἀλλοφύλους, ἐξ οὗ καὶ τὸ περιφρονητικὸ ὄνομα «Γαλιλαία τῶν ἐθνῶν». Ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος τὴν ἀποκαλεῖ εἰδωλολατρικὴ Γαλιλαία10. Ἡ Γαλιλαία ἦταν ἕνας χῶρος, ὅπως θὰ λέγαμε σήμερα, ὅπου ὑπῆρχε τὸ σήμερα πολυδιαφημιζόμενο πολυπολιτισμικὸ μοντέλο. Μᾶς ἔχουν ζαλίσει οἱ κουλτουριάρηδες καὶ οἱ προοδευτικοὶ μ᾽ αὐτὸ τὸ πολυπολιτισμικὸ μοντέλο. Πολλοὶ πολιτισμοί, ὅλοι οἱ πολιτισμοί, ὅλα τὰ ἔθνη, ὅλες οἱ θρησκεῖες μαζί. «Γαλιλαία τῶν ἐθνῶν». Ὑπῆρχαν ἐκεῖ ὅλα τὰ ἔθνη. Ἰουδαῖοι, Πέρσες, Ἀσσύριοι, Ἕλληνες κ.ἄ. Καί τὶ ἦταν αὐτὸ τὸ
προπαγανδιστικόν «σόου» τοῦ Βατικανοῦ ἔφθασεν ἕως τοῦ σημείου νά ὑποδείξη εἰς τόν νέον Πάπαν νά δηλώση ὀλίγον μετά τήν ἐκλογήν του ὅτι εἶναι Ἐπίσκοπος Ρώμης. Ἡ δήλωσίς του, ἡ μεταδοθεῖσα ὑπό τῶν τηλεοπτικῶν καί ραδιοφωνικῶν μέσων ἐνημερώσεως ἐντυπωσίασεν ἰδιαιτέρως τόν ἀμύητον εἰς τά δόγματα καί εἰς τά μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας Ἑλληνικόν Ὀρθόδοξον λαόν, ὁ ὁποῖος «ἐβομβαρδίζετο» ἀπό τά ΜΜΕ ὅτι ὁ νέος Πάπας δέν αἰσθάνεται ὡς… Πάπας, ἀλλά ὡς ἁπλός Ἐπίσκοπος τῆς Ρώμης. Ἡ προβολή τῆς εἰδήσεως μετεδίδετο κατά τρόπον, ὥστε ὁ πιστός ὀρθόδοξος λαός νά θαυμάση τήν «ταπεινότητα» καί τήν δῆθεν ἁπλότητά του. Ἐνδεχομένως μέ τήν δήλωσιν αὐτήν νά ἤθελε νά διευκολύνη ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ 6ην ΣΕΛ.
Τριετές μνημόσυνον τοῦ Ἱερομονάχου π. Μάρκου Μανώλη
Τὴν 25ην Μαρτίου ἡ Ἐκκλησία μας ἑορτάζει τὸν Εὐαγγελισμὸν τῆς Ὑπεραγίας Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καὶ ἀειπαρθένου Μαρίας. Εἰκὼν ἐπὶ ξύλου εὑρισκομένη εἰς τὸν Ἱ. Ναὸν Εὐαγγελισμοῦ χωρίου Κερασίτσας Τριπόλεως. Διὰ χειρὸς Φωτίου Κόντογλου καὶ Πέτρου Βαμπούλη, ἔτος 1958.
ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΠΙΣΤΕΩ Σ ΚΑΙ ΖΩΗΣ
ΣΧΕΔΟΝ ΠΡΟΔΟΣΙΑ!
Τοῦ κ. Μιχαὴλ Ε. Μιχαηλίδη, Θεολόγου
Τό Σάββατον 13ην Ἀπριλίου ἐ.ἔ εἰς τόν Ἱερόν Ναόν τοῦ Ἁγίου Γεωργίου Διονύσου μετά τήν θείαν Λειτουργίαν θά τελεσθῆ τό τριετές μνημόσυνον ὑπέρ ἀναπαύσεως τῆς ψυχῆς τοῦ μακαριστοῦ Ἱερομονάχου π. Μάρκου Μανώλη, ἐφημερίου τοῦ Ἱ. Ναοῦ καί πνευματικοῦ προϊσταμένου τῆς «Πανελληνίου Ὀρθοδόξου Ἑνώσεως» καί τοῦ «Ὀρθοδόξου Τύπου».
Ἡ ἐργασία τῆς Κυριακῆς,χωρίς σοβαρούς ἠθικοκοινωνικούς λόγους - εἶναι σχεδόν προδοσία τῆς Χριστιανικῆς Πίστης καί προδοσία τοῦ ἴδιου τοῦ Θεοῦ. Καί γράφω "σχεδόν", γιά ῾κείνους πού θέλουν νά ἰσχυρίζονται ὅτι εἶναι χριστιανοί, καί οἱ ὁποῖοι, καθώς σημείωσα, ἐπιμένουν νά ἐργάζονται χωρίς νά ὑπάρχουν σοβαροί ἠθικοκοινωνικοί λόγοι. Γι᾽ αὐτούς, βέβαια, πού δέν πιστεύουν καί ζοῦν στήν ἀπιστία καί τήν ἀθεΐα τους, ἡ ἐργασία τῆς Κυριακῆς δέν εἶναι "σχεδόν" προδοσία, ἀλλά προδοσία χωρίς ἐλαφρυντικά. Ἄλλωστε, ἡ ἀθεΐα εἶναι, αὐτή ἡ ἴδια, ἐσχάτη προδοσία, ἐκτός ἄν ὑπάρξει μετάνοια. Ὑπουργοί καί Κυβέρνηση πού ἑτοιμάζονται νά νομοθετήσουν καί ἐπιβάλλουν τήν ἐργασία τῆς Κυριακῆς, θά εἶναι ἔνοχοι θανάσιμης ἁμαρτίας. Θά συγκρουστοῦν μετωπικά μέ
τόν Νόμο καί τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ, πού διδάσκουν τήν ἀργία καί τόν ἁγιασμό τῆς Κυριακῆς, ἀλλά θά προσβάλλουν καί ἱερούς θεσμούς, ὅπως τῆς Κυριακῆς ἀργίας, πού θεσμοθετήθηκε ἀπό τόν Μέγα καί Ἅγιο Κωνσταντῖνο τό 321 μ.Χ. Ἡ ἀργία τῆς Κυριακῆς εἶναι ἡ ἀρχαιότερη Γιορτή τοῦ Χριστιανισμοῦ, καί θά πρέπει νά τή σέβονται πρώτιστα οἱ Χριστιανοί. Ὁ Γέροντας Παΐσιος σ᾽ ἐρώτηση σχετική, ἀπάντησε: "Πρόσεξε μήπως ὅ,τι βγάζεις τήν Κυριακή, τά δίνεις ὅλα στούς γιατρούς"! Ἡ παραβίαση καί ἡ παράβαση τῶν θείων καί ἱερῶν ἐντολῶν καί παραδόσεων δέν ἔχουν ποτέ καλές συνέπειες. Ὁ ἅγιος ἱερομάρτυρας καί ἐθναπόστολος Κοσμᾶς ἦταν αὐστηρός στήν παραβίαση τῆς ἀργίας τῆς Κυριακῆς. Τόνιζε, μά-
πολυπολιτισμικὸ μοντέλο; Ἄς τὸ ἀκούσουν αὐτὸ ὅσοι κληρικοὶ καὶ θεολόγοι εἶναι ὑπὲρ τῶν διαθρησκειακῶν συναντήσεων. Τὸ πολυπολιτισμικὸ μοντέλο ἦταν «ὁ λαὸς ὁ καθήμενος ἐν σκότει». Σκότος ὑπῆρχε ἐκεῖ. Οἱ ὑπέρμαχοι τῶν διαθρησκεικῶν διαλόγων καὶ συναντήσεων ἰσχυρίζονται ὅτι ὅλες οἱ θρησκεῖες ἔχουν στοιχεῖα ἀληθείας, ὅλες ἔχουν κάτι θετικό. Μὲ τὴ λογικὴ τους αὐτὴ ἑπομένως κι ἐκεῖ στὴ «Γαλιλαία τῶν ἐθνῶν» ὑπῆρχε φῶς, λίγο φῶς. Τὸ Εὐαγγέλιο, ὅμως, λέει ὅτι ἡ «Γαλιλαία τῶν ἐθνῶν» εἶναι «ὁ λαὸς ὁ καθήμενος ἐν σκότει». Καὶ αὐτὸς «ὁ λαὸς ὁ καθήμενος ἐν σκότει εἶδε φῶς μέγα καὶ τοῖς καθημένοις ἐν χώρᾳ καὶ σκιᾷ θανάτου φῶς ἀνέτειλεν αὐτοῖς». Νά, τὸ Φῶς. Ὁ Χριστός! Πουθενὰ ἀλλοῦ δὲν ὑπάρχει φῶς. Μόνο στὸν Χριστό. Καὶ σήμερα ὅπου ὑπάρχουν τέτοιου εἴδους πολυπολιτι-
σμικὰ μοντέλα καὶ διαθρησκειακὲς συναντήσεις καὶ σύγχυση, ὅπως στὸ Βερολῖνο τῆς Γερμανίας μὲ τὴν ἀνέγερση τοῦ πανθρησκειακοῦ ναοῦ, ὑπάρχει σκότος. Ἑρμηνεία τοῦ Β´ Κορ. 6, 14-18 Ὁ νοῦς μας, ἐπίσης, πηγαίνει καὶ στὴν ἄλλη ἐξίσου φοβερὴ ἀποστολικὴ περικοπὴ τοῦ Μεγάλου καὶ Πρωτοκορυφαίου Ἀποστόλου τῶν Ἐθνῶν Παύλου ἀπὸ τὴν Β´ πρὸς Κορινθίους ἐπιστολή, ὁ ὁποῖος τονίζει ἐμφαντικὰ: «Μὴ γίνεσθε ἑτεροζυγοῦντες ἀπίστοις· τίς γὰρ μετοχὴ δικαιοσύνῃ καὶ ἀνομίᾳ; τίς δὲ κοινωνία φωτὶ πρὸς σκότος; τίς δὲ συμφώνησις Χριστῷ πρὸς Βελίαλ; ἢ τίς μερὶς πιστῷ μετὰ ἀπίστου; τίς δὲ συγκατάθεσις ναῷ Θεοῦ μετὰ εἰδώλων; ὑμεῖς γὰρ ναὸς Θεοῦ ἐστε ζῶντος, καθὼς εἶπεν ὁ Θεὸς ὅτι ἐνοικήσω ἐν αὐτοῖς καὶ ἐμπεριπατήσω, καὶ ἔσομαι αὐτῶν Θεός, καὶ αὐτοὶ ἔσονταί μοι λαός· διὸ ἐξέλθετε
ἐκ μέσου αὐτῶν καὶ ἀφορίσθητε, λέγει Κύριος, καὶ ἀκαθάρτου μὴ ἅπτεσθε, κἀγὼ εἰσδέξομαι ὑμᾶς, καὶ ἔσομαι ὑμῖν εἰς πατέρα, καὶ ὑμεῖς ἔσεσθέ μοι εἰς υἱοὺς καὶ θυγατέρας, λέγει Κύριος παντοκράτωρ.»11. Ἡ Κόρινθος τὴν ἐποχὴ ἐκείνη, κατὰ τὴν ὁποία ὁ Ἀπ. Παῦλος κήρυττε τὸ Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ στὸν ἐθνικὸ κόσμο, ἦταν ἕνα κοσμοπολίτικο κέντρο. Μιὰ πόλη, θὰ λέγαμε σήμερα μὲ σύγχρονη ὁρολογία, παγκοσμιοποιημένη, πολυπολιτισμική. Μιὰ πόλη στὴν ὁποία συνωθοῦνταν λαοί, φυλές, γλῶσσες καὶ θρησκεῖες. Ὅλα ἀνακατωμένα καὶ ἀναμεμιγμένα. Μέσα σ᾽ αὐτὴ τὴν κοσμοπολίτικη πόλη, τὴν πόλη τῆς τρυφῆς, τῆς χλιδῆς καὶ τῆς πολυτελείας, μόνο στὸ ἱερὸ τῆς Ἀφροδίτης ὑπηρετοῦσαν χίλιες ἱερόδουλες. Ἔχει παραμείνει ἡ παροιμιακὴ ἔκφραση
ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ 2αν ΣΕΛ.
ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ 2αν ΣΕΛ.