Δ
ΙΔΡΥΤΗΣ † Ἀρχιμ. Χαράλαμπος Δ. Βασιλόπουλος ΙΗΛΘΟΝ 560 ἔτη ἀπὸ τὴν πτῶσιν τῆς Βασιλευούσης. Οἱ Τοῦρκοι κατέλαβον τὴν Κωνσταντινούπολιν. Ὑπέταξαν τὰς πόλεις τοῦ Βυζαντίου καὶ ὁλόκληρον τὸν κόσμον τῆς Ἑλλάδος. Εἰς τὴν κατάκτησιν ἐβοήθησαν ἡ ἐξασθένησις τοῦ Κράτους, ἡ διαφθορά, ἡ πνευματικὴ πτῶσις, ἡ διάλυσις τῶν πάντων, ὡς καὶ ἡ Φραγκοκρατία (μὲ τοὺς πολέμους της ἐναντίον τοῦ Βυζαντίου) καὶ ἡ Οὐνία. Ματαίως ὁ Αὐτοκράτωρ, οἱ λοιποὶ πολιτειακοὶ καὶ πολιτικοὶ ἄρχοντες ἀνεζήτουν βοήθειαν ἀπὸ τὴν Δύσιν. Ματαίως καὶ οἱ φαναριῶται Ἀρχιερεῖς προσεκύνουν, μὲ ἐλαχί-
31 ΜΑΪΟΥ 2013 Ἑρμείου μάρτυρος, Εὐσεβίου μάρτυρος, Εὐσταθίου Πατριάρχου Κων/πόλεως
ΕΤΟΣ ΝΓ´ ΑΡΙΘΜΟΣ ΦΥΛΛΟΥ 1977
ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΩΣΙΝ ΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΛΩΣΙΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΥΠΟ ΤΟΥ ΙΣΛΑΜ Ἡ ἐπανάληψις τῆς ἱστορίας. Αἱ εὐθῦναι τῶν πολιτικῶν, τῶν πνευματικῶν ἀνθρώπων, τῶν Ἀκαδημαϊκῶν καὶ ἑνὸς τμήματος τῆς Ἱεραρχίας, τὸ ὁποῖον ἐνεργεῖ ὡς «κλαδικὴ» τῆς κεντροαριστερᾶς εἰς τὴν Ἐκκλησίαν, συμπλέον μὲ τὰ κελεύσματα τῶν πολιτικῶν ἐξουσιαστῶν.
ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ – ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ ΔΙΑ ΤΑ ΤΖΑΜΙΑ ΚΑΙ ΤΑΣ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΙΚΑΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ στας ἐξαιρέσεις Ἁγίων Μορφῶν, τὸν Πάπαν καὶ τὰς αἱρέσεις του, διὰ νὰ ἀποσπάσουν βοήθειαν. Τὸ Βυζάντιον ἔπεσε καὶ ἡ πρωτεύουσά
του, ἡ Βασιλὶς τῶν Πόλεων, εἶναι ἡ μόνη πρωτεύουσα, ἡ ὁποία οὐδέποτε ἀπηλευθερώθη ἀπὸ τὸν Ὀθωμανικὸν ζυγόν.
Σήμερον ἡ Ἑλλὰς εὑρίσκεται εἰς τὴν ἰδίαν καὶ χειροτέραν κατάστασιν ἀπὸ τὴν κατάστασιν, εἰς τὴν ὁποίαν εἶχε περιέλθει τὸ Βυζάν-
τιον πρὸ τῆς ἁλώσεως τῆς Κωνσταντινουπόλεως. Ὅπως καὶ τότε: 1ον) Ὁ στρατὸς ἔχει διαλυθῆ, κατέδειξαν
Ἐνῶ ἤρχισε παρασκηνιακὸς πόλεμος μουσουλμάνων διὰ τὸν ἔλεγχον τοῦ Τεμένους καὶ τοῦ Ἰσλαμικοῦ κοιμητηρίου
Ποῖα στοιχεῖα ἀποδεικνύουν τάς σχέσεις
ΑΙ ΕΠΙΔΙΩΞΕΙΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ ΥΠΗΡΕΤΟΥΝ ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΟΥ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΣΙΩΝΙΣΜΟΥ
Ὑπό τοῦ Γραφείου Αἱρέσεων καί Παραθρησκειῶν τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πειραιῶς
Θεολογικὸ σχόλιο στὸ ἄρθρο τοῦ Μεγ. Πρωτοπρ. τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου κ. Γεωργίου Τσέτση μὲ τίτλο «Ἡ ἄγνωστη στὴν Ἑλλάδα πλευρὰ τῆς Οἰκουμενικῆς κίνησης». Μὲ μεγάλη ἔκπληξη εἴδαμε δημοσιευμένο στὸ διαδίκτυο ἄρθρο τοῦ Μεγ. Πρωτοπρ. π. Γεωργίου Τσέτση, στὸ ὁποῖο σχολιάζει, στὴν οὐσία λογοκρίνει, τὴν ἐγκύκλιο τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιῶς κ. Σεραφεὶμ ἐπὶ τῇ εὐκαιρίᾳ τῆς Κυριακῆς τῆς Ὀρθοδοξίας. Ἐπειδὴ τὸ ἄρθρο τοῦ ὡς ἄνω κληρικοῦ ἀδικεῖ τὴν ἀλήθεια τῶν πραγμάτων ὡς πρὸς τὸ περιεχόμενο τῆς ἐγκυκλίου τοῦ Σεβασμιωτάτου, θεωρήσαμε ἀναγκαῖο, νὰ προχωρήσουμε στὸν σχολιασμό, ποὺ ἐπακολουθεῖ, ὄχι γιατί ἐλπίζουμε νὰ πείσουμε τὸν συγγραφέα σὲ κάποιες ἀλήθειες, ἀλλὰ κυρίως γιὰ νὰ διαφωτίσουμε τοὺς ἀναγνῶστες ἐκείνους, ποὺ ἔτυχε νὰ διαβάσουν τὸ ἄρθρο του καὶ προβληματίστηκαν πάνω στοὺς ἰσχυρισμούς του. Κατʼ ἀρχὴν ὁ π. Γεώργιος ἀμφισβητεῖ ὁποιαδήποτε σχέση συνεργασίας καὶ συμπορεύσεως μεταξύ τοῦ Σιωνισμοῦ (καὶ τοῦ ἐκτελεστικοῦ βραχίονός του, τῆς Μασωνίας) μὲ τὸν Οἰκουμενισμό. Ὁ ἰσχυρισμὸς τοῦ Σεβασμιωτάτου ὅτι «ὑπάρχει ἕνα προκαθορισμένο σχέδιο ἑνώσεως», τὸ ὁποῖο προωθεῖ ἡ Μασωνία καὶ ὁ Διεθνὴς Σιωνισμὸς καὶ τὸ ὁποῖο ἀποσκοπεῖ στὴν ἕνωση ὅλων τῶν ἁπανταχοῦ τῆς γῆς ὁμολογιῶν καὶ θρησκειῶν σὲ μιὰ «πανθρησκεία μὲ ἀρχηγὸ τὸν αἱρεσιάρχη Πάπα τῆς Ρώμης, ὁ ὁποῖος θὰ παραδώσει τὴν παγκόσμια ἐξουσία στὸν Ἀντίχριστο» εἶναι κατὰ τὸν συγγραφέα «τραβηγμένος ἀπὸ τὰ μαλλιά». Τὸ ὡς ἄνω σχέδιο ἑνώσεως εἶναι ἕνα «παράδοξο καὶ ξενίζον μακιαβελικὸ σχέδιο», ἀποτελεῖ δὲ «σενάριο», μὴ ἔχον ἐρείσματα ἀπὸ ἔγκυρες πηγές. Παρακάτω προσθέτει, ὅτι ὁ ἰσχυρισμὸς «ὅτι πίσω ἀπὸ κάθε οἰκουμενιστικὴ ἐνέργεια βρίσκεται ὁ δάκτυλος τοῦ Σιωνισμοῦ» εἶναι «ἕωλος». Ἀπόδειξις οἱ μύδροι «ποὺ ἐκτοξεύουν, ἀπὸ τὶς ἀρχὲς τῆς δεκαετίας τοῦ 1950 ἤδη, διάφορα Σιωνιστικὰ κέντρα κατὰ τοῦ ΠΣΕ…». Κατʼ ἀρχὴν διαφεύγει τῆς προσοχῆς τοῦ π. Γεωργίου τὸ γεγονός, ὅτι ἡ ὡς ἄνω ἐγκύκλιος δὲν ἀποτελεῖ ἐπιστημονικὴ διατριβή, ὥστε νὰ ὑπάρχη ἡ ἀναγκαιότης παραπομπῶν σὲ πηγές, ἀλλὰ ἔχει σκοπὸ καθαρὰ ποιμαντικό, ἀποβλέπει δηλαδὴ στὴν ἐνημέρωση καὶ πνευματικὴ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ 7ην ΣΕΛ.
«ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΚΑΙ ΗΘΙΚΗ ΣΕ ΠΕΡΙΟΔΟΥΣ ΚΡΙΣΗΣ»* α) Ἡ κρίση
ΕΤΗΣΙΑΙ ΣΥΝΔΡΟΜΑΙ: ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ: ΕΥΡΩ 50,00. ΚΥΠΡΟΥ: ΕΥΡΩ 90,00. ΕΥΡΩΠΗΣ: ΕΥΡΩ 90,00. ΑΜΕΡΙΚΗΣ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ ΧΩΡΩΝ: ΕΥΡΩ 100,00. ΤΙΜΗ ΦΥΛΛΟΥ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΟΣ: ΕΥΡΩ 1,20
Τοῦ πρωτοπρ. π. Γεωργίου Δ. Μεταλληνοῦ, Ὁμοτ. Καθηγητοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
Στὴν πορεία του ὁ κόσμος ἔχει γνωρίσει πολλὲς κρίσεις. Ἡ κρίση στὴν οὐσία της εἶναι ἡ ἀνατροπὴ τῶν κανονικοτήτων τῆς ἱστορικῆς συνέχειας, μὲ ἀνωμαλίες καὶ δυσχέρειες, συχνὰ ἀδυσώπητες, καὶ πολυειδεῖς κινδύνους. Ἡ κρίση γίνεται περισσότερο αἰσθητή, ὅταν σχετίζεται μὲ οἰκονομικὰ προβλήματα. Δὲν εἶναι ὅμως μόνο οἰκονομική, διότι μὲ αὐτὴν διασαλεύεται ὅλη ἡ κοινωνικὴ τάξη, σὲ ἄμεση συνάρτηση μὲ τὴν ἠθικὴ σφαῖρα, ποὺ διέπει τὶς δομὲς μίας κοινωνίας. Ἡ σημερινὴ κρίση, ποὺ διερχόμεθα ὡς Ἕλληνες, ἔχει κύριο αἴτιο κατὰ γενικὴ ὁμολογία τὴ χρεωκοπία τῆς ἡγεσίας, κυρίως τῆς πολιτικῆς, ποὺ ὑπηρετεῖ τὰ συμφέροντα τῆς νέας παγκόσμιας τάξης, στὸ ὄνομα τῆς ὁποίας ἀσκεῖ τὴν ἐξουσία της εἰς βάρος τῆς εὐστάθειας τῆς Χώρας. Γενικὴ εἶναι ἡ συναίσθηση, ὅτι ζοῦμε σὲ ἕνα κόσμο «τραγικὰ παράλογο καὶ παράλογα τραγικό», ποὺ ἀποκαλύπτει τὴν βαναυσότητα τῆς μετανεωτερικότητας, παρόλη τὴ μεγαλαυχία καὶ μεγαλοστομία της. Ὁ πολιτισμὸς τῆς μετανεωτερικῆς κοινωνίας κυριαρχεῖται ἀπὸ τὸν ἄκρατο ὠφελιμισμό, τὴν ἀπληστία καὶ κατὰ συνέπεια τὴν ἀδικία, τὴν εἰδωλολατρία δηλαδὴ τῆς φιλαργυρίας (πρβλ. Α´ Τιμ. 6,10), καὶ γι᾽ αὐτὸ καταντᾶ «πολιτισμὸς » ἀφιλάνθρωπος. Κάθε κρίση, ἀτομικὴ ἢ κοινωνική, γιὰ ἕνα ἱστορικὸ θεολόγο εἶναι πάντα συνέπεια τῆς πτωτικότητας τοῦ ἀνθρώπου καὶ τῆς ἐσωτερικῆς του ἀλλοτρίωσης, διότι, ὅπως εἶπε ὁ Ντοστογιέφσκυ, «χωρὶς Θεὸ ὅλα ἐπιτρέπονται». Κυρίαρχο θέμα τῆς δυτικῆς Θεολογίας ἀπὸ τὰ μέσα τοῦ 20οῦ αἰώνα εἶναι ὁ «θάνατος τοῦ Θεοῦ», ποὺ σημαίνει τὴν ἀποσύνδεση τοῦ ἀνθρώπου ἀπὸ τὸν Θεὸ καὶ τὴ δαιμονοποίηση τοῦ δυτικοῦ πολιτισμοῦ. Κατὰ τὸ νεώτερο Ἅγιο π. Ἰουστῖνο (Πόποβιτς) «ἡ Εὐρώπη ἀπὸ τὴν Ἀναγέννησιν ἕως σήμερον μετεβλήθη εἰς ἐργαστήριον ρομπότ... Δὲν ὑπῆρξεν ἐπὶ τοῦ πλανήτου... ἀπανθρωπότερος ἄνθρωπος ἀπὸ τὸ εὐρωπαϊκὸ ρομπότ... Ἄνθρωπος χωρὶς Θεὸν καὶ χωρὶς ψυχὴν... Ἀφοῦ ἐφόνευσε τὸν Θεὸν καὶ τὴν ψυχὴν μέσα του ὁ τύπος κάθε εὐρωπαίου ἀνθρώπου… βαθμηδὸν αὐτοκτονεῖ, διότι ἡ αὐτοκτονία εἶναι ὁ ἀναπόφευκτος ἀκόλουθος τῆς θεοκτονίας». Εἶναι, βέβαια, γεγονός, ὅτι ἡ κατάσταση τῆς σημερινῆς ἑλληνικῆς κοινωνίας ἔχει μία ἰδιαιτερότητα σὲ σχέση μὲ παλαιότερες κρίσεις, διότι ἡ Χώρα μας συμμετέχει σὲ μία Οἰκονομικὴ καὶ Νομισματικὴ Ἕνωση καὶ ἐντάχθηκε σ᾽ αὐτήν, ὅπως διατείνονται οἱ Πολιτικοί μας Ἡγέτες, γιὰ τὴν ἀσφάλεια καὶ εὐημερία της. Καὶ ὅμως ἀπὸ τὴν προσδοκώμενη κοινωνία ἀπόλαυσης, προέκυψε μία κοινωνία δυσπραγίας, ἀθλιότητας καὶ φόβου. Μολονότι ὁ νεοφιλελευθερισμός ἔχει ἀποβεῖ ἡ θρησκεία τοῦ δυτικοῦ ἀνθρώπου, τὸ ἀποτέλεσμα εἶναι τὸ 20% τοῦ παγκόσμιου πληθυσμοῦ νὰ κατέχει τὸ 83% τοῦ παγκόσμιου πλούτου. Ἡ Εὐρώπη κατάντησε τριτοκοσμικὴ στὸ νότιο μέρος της, ἐνῶ καλπάζει ἡ φτώχεια καὶ ἐξαθλίωση. Ἡ οἰκονομικὴ κρίση ἔχει ἐπιπτώσεις σ᾽ ὅλους τούς χώρους τοῦ δημόσιου βίου καὶ σ᾽ ὅλες τὶς δομὲς του (παιδεία, ὑγεία, οἰκογένεια, νεολαία, μέχρι καὶ τὴν οἰκολογία). Ἰδιαίτερα αἰσθητὴ εἶναι στὴν ψυχικὴ ὑγεία καὶ εὐεξία τῶν νέων, διότι ὁ ἐφιάλτης τῆς ἀνεργίας, ποὺ πλανᾶται, ἡ φτώχεια, ὁ φόβος τῆς κατάθλιψης καὶ ἡ ἀβεβαιότητα τοῦ μέλλοντος ἀφήνουν βαθειὰ σημάδια στὴν ψυχὴ τῶν νέων καὶ τῶν παιδιῶν, ποὺ βιώνουν τὴν δυσπραγία τῶν γονέων τους, μὲ ἀποτέλεσμα τὴ δημιουργία μίας γενεᾶς ψυχικὰ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ 7ην ΣΕΛ.
προσφάτως εἰς τηλεοπτικὴν ἐκπομπὴν τοῦ τηλεοπτικοῦ σταθμοῦ «Σκάϊ» οἱ πρώην Ἀρχηγοὶ τοῦ Γενικοῦ Ἐπιτελείου Ναυτικοῦ. 2ον) Ἡ παιδεία ἔχει καταρρεύσει. 3ον) Ἡ διαφθορὰ τοῦ πολιτικοῦ κόσμου ἀλλὰ καὶ τῶν ὑπ᾽ αὐτῶν ἐξαρτημένων ὁμάδων πολιτῶν καὶ φορέων δὲν ἔχει προηγούμενον. 4ον) Οἱ πολιτικοὶ δὲν πιστεύουν εἰς τὰς ἀρετὰς τῆς Δικαιοσύνης καὶ τῆς ἐργασίας οὔτε εἰς τὸν τρίφωτον ἀστέρα ὑπὸ τὴν ὀνομασίαν: Πατρίς – Θρησκεία – Οἰκογένεια. 5ον) Ἡ πίστις καὶ αἱ παραδόσεις ἔχουν χαλαρώσει. 6ον) Οἱ περισσότεροι ἐκ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ 6ην ΣΕΛ.
Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΛΑΛΩΝ Τῌ ΣΑΜΑΡΕΙΤΙ∆Ι
Ὁ ἱδρυτὴς τῆς μουσουλμανικῆς ἀδελφότητος Χασὰν Ἂλ Μπάνα ἔχει ὄνειρον νὰ κυματίση ἡ σημαία τοῦ Ἰσλὰμ εἰς χώρας, αἱ ὁποῖαι «ἐκυβερνήθησαν» ὑπ᾽ αὐτοῦ καὶ εἰς αὐτὰς περιλαμβάνει καὶ τά… ἑλληνικὰ νησιὰ τοῦ Αἰγαίου.
Αἱ ἀποκαλύψεις ὑπὸ διακεκριμένων δημοσιογράφων. Ὁ ἕνας, ὁ ὁποῖος εἶναι καὶ συγγραφεὺς βιβλίων ἐθνικῆς στρατηγικῆς καὶ ἐθνικῆς ἀσφαλείας, παραθέτει στοιχεῖα μὲ διευθύνσεις, ὀνόματα, στόχους καὶ διασυνδέσεις τῶν Μουσουλμανικῶν ὀργανώσεων μὲ πρεσβείας, προξενεῖα Ἰσλαμικῶν χωρῶν ὡς καὶ μὲ ξένας διεθνεῖς ὀργανώσεις. Ὁ ἄλλος ἀναδεικνύει τὸν ἀθέατον πόλεμον τῶν Μουσουλμανικῶν Ὀργανώσεων εἰς τὴν Ἑλλάδα διὰ τὸν ἔλεγχον τοῦ Ἰσλαμικοῦ Τεμένους. Παραθέτει τὴν δήλωσιν τοῦ ἱδρυτοῦ τῆς Μουσουλμανικῆς Ἀδελφότητος διὰ τὸν κυματισμὸν τῆς ἰσλαμικῆς σημαίας εἰς τὰ ἑλληνικὰ νησιά. Ἐνῶ ἕνας τρίτος ἀποκαλύπτει ὅτι ἡ καταγγελία τῆς Μουσουλμανικῆς Ἑνώσεως Ἑλλάδος ὅτι ἔλαβεν ἀπειλητικὴν ἐπιστολήν, ἡ ὁποία ἀπειλεῖ μὲ σφαγὴν τὰ μέλη της, προέρχεται τελικῶς ἀπὸ Μουσουλμάνους.
Συγκλονιστικὰς ἀποκαλύψεις διὰ τοὺς στόχους τοῦ Ἰσλὰμ εἰς τὴν Ἑλλάδα, τὰ κρυφὰ τζαμιά, τὰ ὁποῖα λειτουργοῦν εἰς τὴν εὐρυτέραν περιοχὴν τῶν Ἀθηνῶν, τὰς ἰσλαμικὰς ὀργανώσεις (μὲ διευθύνσεις), αἱ ὁποῖαι διαθέτουν καὶ χώρους προσευχῆς, καὶ τὰς διασυνδέσεις των μὲ πρεσβείας τῶν Ἀθηνῶν ἢ μὲ ὀργανώσεις, αἱ ὁποῖαι στρέφονται ἐναντίον τοῦ ἡγέτου τῆς Συρίας κ. Ἄσσαντ, ἀλλὰ καὶ διὰ τὸν ἀθέατον πόλεμον τοῦ Ἰσλὰμ εἰς τὴν Ἑλλάδα μὲ στόχον νὰ κυματίση ἡ Ἰσλαμικὴ σημαία εἰς τὰς ἑλληνικὰν νήσους, ἔκαμναν τὸ ἑβδομαδιαῖον πολιτικὸν περιοδικὸν «Ἐπίκαιρα», τὸ ὁποῖον ἀνήκει εἰς τὸν κ. Ἀντώνιον Λιβάνην, ἄλλοτε στενὸν συνεργάτην τοῦ ἀειμνήστου Ἀνδρέου Παπανδρέου καὶ ἡ κεντροδεξιὰ ἐφημερὶς «Ἡ Ἑλλάδα Αὔριο». Οἱ συντάκται τῶν ἀποκαλύψεων εἶναι ὁ κ. Μάνος Ἠλιάδης, συγγραφεὺς βιβλίων Ἐθνικῆς Στρατητικῆς καὶ Ἐθνικῆς Ἀσφαλείας (καὶ ἀναλυτὴς τοιούτων θεμάτων ἑβδομαδιαίως εἰς πολιτικὰς ἐφημερίδας) καὶ ὁ πολὺ γνωστός, ἐπίσης, δημοσιογράφος κ. Ἰωάννης Κορωναῖος. Ὁ πρῶτος παραθέτει ὀνόματα καὶ διευθύνσεις, ἐπισημαίνει κιν-
ΣΗΜΕΡΟΝ ΕΙΣ ΤΟΝ «Ο.Τ.»
G Ὁ κ. Ἐρντογάν καί ἡ ἰσλαμοφοβία. Σελ. 8 G «Πρόβα» τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας διά «Τρίτη Ρώμη»; Σελ. 8 G Μέ τό ἀντιρατσιστικόν νομοσχέδιον δέν θά ὁμιλοῦν οἱ Ἐπίσκοποι καί οἱ κληρικοί διά τάς αἱρέσεις, τήν πορνείαν, τάς ἐκτρώσεις, τήν ὁμοφυλοφιλίαν κ.λπ. Τοῦ Σεβ. Αἰγιαλείας κ. Ἀμβροσίου Σελ. 5 G Ὁ ἀθέατος πόλεμος τοῦ Ἰσλάμ εἰς τήν Ἑλλάδα. Σελ. 6 G Αἱ «κόντραι» μεταξύ τῶν μουσουλμανικῶν ὀργανώσεων ὁδηγοῦν καί εἰς ἐπιστολήν «προβοκάτσια» περί σφαγῶν. Σελ. 6
δύνους, ἀναδεικνύει τοὺς στόχους τοῦ Ἰσλὰμ καὶ τῶν ὀργανώσεών του εἰς τὴν Ἑλλάδα, παραθέτει στοιχεῖα διὰ τὴν Τουρκίαν, τὴν κατάστασιν
Τ
εἰς τὴν Θράκην, ἀναδεικνύει τὰς διασυνδέσεις τῶν ἐν Ἑλλάδι μουσουλμανικῶν ὀργανώσεων μὲ ξένας γνωστὰς καὶ μὴ ὀργανώσεις, ἐνῶ φέ-
«ΣΥΝΟΔΟΙΠΟΡΙΑ ΑΓΑΠΗΣ»
Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση
Ο ΣΟΒΑΡΟΤΕΡΟ θέμα τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος στὶς μέρες μας εἶναι ἡ χειροτονία νέων ἱερέων. Ἐὰν συνεχιστεῖ ἡ σημερινὴ κατάσταση, δηλαδὴ τὸ κράτος νὰ ἀρνεῖται τὴ μισθοδοσία τῶν νέων ἱερέων, ἡ ἐπαρχία θὰ πληγεῖ, ἀφοῦ οἱ ἱερεῖς θὰ γίνουν περιζήτητοι καὶ οἱ θρησκευτικὲς ἀνάγκες τοῦ λαοῦ μας θὰ ἱκανοποιοῦνται μὲ μεγάλη δυσκολία. Μοιραίως θὰ κοπεῖ ἡ ἐκκλησιαστικὴ παράδοση καὶ στὴ θέση της θὰ μποῦν οἱ πολιτιστικὲς δραστηριότητες τῶν δήμων καὶ τῶν συλλόγων. Οἱ ἄνθρωποι θὰ ἀποσυνδεθοῦν ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία, θὰ ἀρχίσουν νὰ ξεχνοῦν τὰ θρησκευτικά τους καθήκοντα καὶ θὰ περιφρονήσουν τὸ Θεό! Παράλληλα θὰ ἐγκαταλειφθοῦν οἱ Ἱεροὶ Ναοὶ καὶ τὰ ἐξωκκλήσια, ἀφοῦ δὲν θὰ ὑπάρχουν οἰκονομικὰ γιὰ τὴ συντήρηση καὶ προστασία τους. Οἱ Μητροπολίτες τῶν πόλεων δὲν ἀνησυχοῦν γιὰ τὸ τί θὰ συμβεῖ. Δὲν τοὺς ἐνδιαφέρει, ἀφοῦ οἱ ἴδιοι ἔχουν τὶς ἐνορίες τους γεμάτες ἀπὸ πιστοὺς καὶ μὲ πληθωρικοὺς ἱερεῖς. Ἀλλὰ καὶ πολλοὶ Μητροπολίτες τῆς ἐρημωμένης ἐπαρχίας ἀδιαφοροῦν γιὰ τὸ τί θὰ συμβεῖ, ἀφοῦ προτιμοῦν τὸν περισσότερο χρόνο τους νὰ βρίσκονται ἐκτὸς ἕδρας, περιφερόμενοι σὲ πανηγυρίζοντες Ἱ. Ναοὺς ἀνὰ τὴν Ἑλλάδα ἢ κάνοντας διαρκεῖς διακοπὲς στὴν πρωτεύουσα. Ἀρέσκονται, δυστυχῶς, στὶς λαμπρὲς τελετές, τὶς πλούσιες ὑλικὲς τράπεζες, στὰ δῶρα, στὶς ὑποκριτικὲς δηλώσεις καὶ στὴν ἐπικοινωνία τους μὲ γνωστοὺς καὶ πνευματικὰ τέκνα. Καὶ ὅλα αὐτὰ συμβαίνουν, γιατὶ δὲν εἶναι συνδεδεμένοι μὲ τὶς Μητροπόλεις τους, τὸν τόπο καὶ τοὺς ἀνθρώπους. Μετὰ τοὺς ἔρχεται καὶ ἡ ἐπιθυμία νὰ μετατεθοῦν πρὸς τὸ κέντρο. Παρόλο, ποὺ δὲν εἶναι τόσο εὔκολο τὸ μεταθετὸ τῶν Ἐπισκόπων, αὐτοὶ ἐλπίζουν. Ἡ Διοίκηση τῆς Ἐκκλησίας συνήθως δὲν ἀσχολεῖται μὲ τέτοια θέματα. Τὰ ἀφήνει νὰ λυθοῦν μόνα τους, μὲ τὴν πάροδο τῶν ἐτῶν, ὅταν «ὡριμάσουν». Τὸ μόνο θέμα, ποὺ ἔντονα ἀπασχολεῖ τὸν Ἀρχιεπίσκοπο καὶ τοὺς Ἀρχιερεῖς, εἶναι ἡ ἐκλογὴ κάποιου Μητροπολίτου. Τότε δραστηριοποιοῦνται οἱ πάντες. Ὅλοι θέλουν νὰ πετύχουν τὴν ἐκλογὴ τοῦ δικοῦ τους Ἀρχιμανδρίτη ἢ ἀκολουθοῦν σήμερα τὴ γραμμὴ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου, προκειμένου νὰ ἀποσπάσουν κάποια ὑπόσχεσή του γιὰ τὴν ἑπόμενη ἐκλογή. Δόξα τῷ Θεῷ, ὑπάρχουν πολλοὶ ἔμπειροι ἐκκλησιαστικοὶ ἀρτοποιοί! Ξέρουν νὰ ζυμώνουν καὶ νὰ ρυθμίζουν καταστάσεις! Μὲ τὴν τακτικὴ ὅμως αὐτὴ παραθεωροῦνται ὑποψήφιοι, ποὺ ἐπὶ δεκαετίες ἐργάζονται θεοφιλῶς καὶ ἀποδοτικῶς στὴν Ἐκκλησία καὶ ὁ λαὸς τοὺς ὑπεραγαπᾶ. Καὶ αὐτὸ εἶναι μεγάλη ἀδικία, ἡ ὁποία προφανῶς καὶ θὰ κριθεῖ ἀπὸ τὸ Θεὸ καὶ θὰ τιμωρηθοῦν ὅσοι συμβάλλουν σὲ αὐτή. Δὲν πρόκειται νὰ μείνουν ἀτιμώρητοι ὅλοι ἐκεῖνοι, ποὺ τὸ δικαίωμα τοῦ ἐκλέγειν ἀξίους Μητροπολίτες, τὸ παζαρεύουν, γιὰ νὰ ἐκλέγονται ἀνάξιοι. Ἀλλὰ πῶς νὰ ἐκλεγοῦν ἐκεῖνοι, ποὺ ἔχουν φόβο Θεοῦ, ὅταν οἱ ἀποκλειστικοὶ ἐκλέκτορες (μόνο οἱ Μητροπολίτες ψηφίζουν) δὲν ἔχουν φόβο Θεοῦ καὶ ἡ κρίση τους ὑπηρετεῖ σκοπιμότητες, ποὺ ἐξοργίζουν τὸν Θεὸ καὶ ἀπογοητεύουν τὸν πιστὸ λαό; Εὐχή μας εἶναι ἡ Ἐκκλησία νὰ κινεῖται πάντα μὲ βάση τὴ διδασκαλία τοῦ Εὐαγγελίου καὶ τὰ προβλήματα νὰ λύνονται θεοφιλῶς καὶ ὄχι κοσμικῶς. Τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, καὶ μόνον αὐτό, νὰ πρυτανεύει σὲ ὅλες τὶς ἀποφάσεις της.
ἰδιωτικὴ ὁδὸ τοῦ ἐπαράτου διαθρησκειακοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ τῆς ἀντιχρίστου Πανθρησκείας, Νέας Μελέτη – ἀνάλυσις τῆς Ἱ. Μ. Πειραιῶς Ἐποχῆς καὶ Νέας Τάξεως Πραγμάτων, ἐρχόμενη σὲ πλήρη ἀντίθεση «ΟΧΙ» ΕΙΣ ΤΟΝ ΓΕΡΜΑΝΙΚΟΝ ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑΚΟΝ καὶ σφοδρὴ σύγκρουση μὲ τὴν ἁγιοπατερική καὶ ἁγιοπνευματική ὁδό. ΝΑΟΝ ΤΗΣ ΑΘΕΪΑΣ. «ΟΧΙ» ΕΙΣ ΤΗΝ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΝ Μποροῦμε ποτὲ νὰ φαντασθοῦμε Χριστό, τοὺς Ἁγίους ἈποστόΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΕΙΣ ΔΙΑΘΡΗΣΚΕΙΑΚΑΣ ΔΙΑΣΚΕΨΕΙΣ τὸν λους, τοὺς Ἁγίους Μάρτυρες, τοὺς συγκεκριμένα περὶ τοῦ Ἰουδαϊσμοῦ Ἁγίους Πατέρες καὶ τοὺς Ἁγίους (11ον.–Τελευταῖον) καὶ τοῦ Ἰσλαμισμοῦ περιθωριοποι- ἐνδόξους Νεομάρτυρες, νὰ συναγεἘπίλογος οῦνται καὶ προδίδονται ὑπὸ ἀρ - λάζονται, νὰ κτίζουν πανθρησκειακοὺς ναούς, νὰ συμπροσεύχονται, Μὲ θλίψη καὶ πόνο ψυχῆς δια- κετῶν ἡγετικῶν στελεχῶν τῆς Ὀρ- νὰ ὑπογράφουν κοινὰ κείμενα, νὰ θοδόξου Ἐκκλησίας καὶ Ὀρθοδόξων πιστώνουμε ὅτι στὴν σύγχρονη ἐποἐπαινοῦν καὶ νὰ ἐκθειάζουν τὸν Ἰουχή, ἡ ὁποία, κάλλιστα, μπορεῖ νὰ θεολόγων, οἱ ὁποῖοι φθάνουν στὸ δαϊσμὸ καὶ τὸ Ἰσλάμ; Ὁ Ἀπόστολος ἔσχατο σημεῖο νὰ λένε καὶ νὰ χαρακτηρισθεῖ ἐποχὴ τοῦ διαθρηΠαῦλος νουθετεῖ:«Μὴ γίνεσθε σκειακοῦ συγκρητισμοῦ, οἱ πάγιες πράττουν ἐπισήμως ἀντίθετα ἀπὸ ἑτεροζυγοῦντες ἀπίστοις.Τὶς γὰρ αὐτὰ ποὺ εἶπαν ὁ Χριστὸς καὶ οἱ καὶ θεόπνευστες θέσεις τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, τῶν Ἁγίων Ἀ- Ἅγιοι Πατέρες, πρᾶγμα ποὺ ἀποτε- μετοχὴ δικαιοσύνῃ καὶ ἀνομίᾳ; τὶς ποστόλων, τῶν Ἱερῶν Κανόνων καὶ λεῖ ἐσχάτη κατάπτωση καὶ de facto δὲ κοινωνία φωτὶ πρὸς σκότος; τῶν ἁγίων Πατέρων τῆς Ἁγίας Ὀρ- ἐφαρμογὴ τῆς μεταπατερικῆς αἱ- τὶς δὲ συμφώνησις Χριστῷ πρὸς θοδοξίας περὶ τῶν θρησκειῶν καὶ ρέσεως. Ὅλοι αὐτοὶ πορεύονται τὴν Βελίαλ; Ἢ τὶς μερὶς πιστῷ μετὰ ἀπίστου; Τὶς δὲ συγκατάθεσις να-
ρει εἰς τὴν δημοσιότητα καὶ τὰς ἐν Ἑλλάδι ἱστοσελίδας ( Ἴντερνετ) ἰσλαμικοῦ περιεχομένου. Ἀπὸ τὴν πλευράν του ὁ κ. Ἰωάννης Κορωναῖος ἀναδεικνύει τὸν ἀθέατον πόλεμον τοῦ Ἰσλὰμ εἰς τὴν Ἑλλάδα, ὁ ὁποῖος διεξάγεται μὲ ἀφορμὴν τὴν
ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ 6ην ΣΕΛ.
ΙΣΚΕ: Ὕπουλος πόλεμος ἐναντίον τῆς Ἐκκλησίας
Ὁ Ἱερός Σύνδεσμος Κληρικῶν Ἑλλάδος (ΙΣΚΕ) καταγγέλλει τόν πολιτικόν κόσμον τῆς Χώρας ὅτι στρέφεται διά μίαν ἀκόμη φοράν ἐναντίον τῆς Ἐκκλησίας. Οἱ πολιτικοί τό πράττουν μέ τό λεγόμενον ἀντιρατσιστικόν νομοσχέδιον, μέ τό ὁποῖον προσπαθοῦν νά φιμώσουν τήν Ἐκκλησίαν. Ἀκολούθως διακηρύσσει:
Τὴν Ε´ Κυριακήν τοῦ Πεντηκοσταρίου ἑορτάζομεν τήν ἑορτήν τῆς Σαμαρείτιδος, ἀναγινωσκομένης τῆς σχετικῆς περικοπῆς ἐκ τοῦ κατά Ἰωάννην Εὐαγγελίου (δ´ 5–42). Ἀνωτέρω ἡ συνάντησις τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ καί τῆς Σαμαρείτιδος ἐκ τοῦ χρωστῆρος τῆς Ἀδελφότητος τῶν Παχωμαίων Ἁγίου Ὄρους.
ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΠΙΣΤΕΩ Σ ΚΑΙ ΖΩΗΣ
«ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΜΑΤΑΙΟΤΗΣ»
Τοῦ κ. Μιχαὴλ Ε. Μιχαηλίδη, Θεολόγου
«Ὁ Ἑλληνικός Ὀρθόδοξος Ἐφημεριακός Κλῆρος ἔχει ἀποδείξει ὄχι μόνο ὅτι δέν ἔχει ρατσιστικές τάσεις, ἀλλά τουναντίον περιθάλπει “ὅν τρόπον ἐπισυνάγει ὄρνις τά νοσσία ἑαυτῆς ὑπό τάς πτέρυγας,...”, ὅλους τούς ἀνθρώπους χωρίς κανένα ἀπολύτως προσδιορισμό. Σεβόμαστε ὅλους τούς ἀνθρώπους, τιμοῦμε αὐτούς πού σέβονται τήν Ὀρθοδοξία καί ἀντιμαχόμεθα τούς ἐχθρούς της. Μαθήματα περί σεβασμοῦ τῆς “ἑτερότητας” μπορεῖ νά διδαχθεῖ ὁ καθένας ἀπό τήν Ἐκκλησία μας, διότι σύμφωνα μέ τόν Χριστό δέν ὑπάρχει Ἕλληνας καί ξένος, ἐλεύθερος ἤ δοῦλος. Ἐμπρός Του εἴμεθα ὅλοι ἴσοι. Πλανῶνται πλάνην οἰκτράν. Στό διάβα τῆς ἱστορίας ἡ Ἐκκλησία ἔχει περάσει ἀπό φωτιά καί τσεκούρι καί δέν ἡττήθη. Τό ἴδιο θά συμβεῖ καί τώρα. Μόνο πού τώρα ὁ πόλεμος εἶναι ὕπουλος. Νά εἶστε βέβαιοι ὅμως ὅτι ὁ Ὀρθόδοξος Κλῆρος δέν θά ἀφήσει κανένα νά ἁλώσει τήν λογική ποίμνη τοῦ Χριστοῦ.».
Τρία, ἀπ᾽ τά 49 θεόπνευστα βιβλία τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, ἀνήκουν στό Σολομώντα, πού εἶπαν πώς ὑπῆρξε "ὁ πιό σοφός βασιλιάς τοῦ κόσμου". Τά τρία βιβλία του εἶναι: Αἱ «Παροιμίαι», ὁ «Ἐκκλησιαστής» καί τό «Ἆσμα ἀσμάτων». Τό θέμα τοῦ σημερινοῦ κειμένου μᾶς τό δίνει ὁ Σολομώντας καί μάλιστα δυό φορές στό Α´ κεφάλαιο: «Ματαιότης ματαιοτήτων, εἶπεν ὁ ἐκκλησιαστής, ματαιότης ματαιοτήτων, τά πάντα ματαιότης» (Α´ 2), καί «τά πάντα ματαιότης καί προαίρεσις πνεύματος» (Α´ 14). Μιά ματιά, μιά σκέψη, μιά νόηση, μιά βαθιά μελέτη, μιά ἐξιχνίαση τοῦ ἀνεξιχνίαστου σύμπαντος κόσμου καί τῶν ἰδεῶν, ἐπιβεβαιώνει τή φιλοσοφία, τήν κοινωνική ἐμπειρία καί τή θρησκευτική πίστη τοῦ ξακουστοῦ βασιλιᾶ. Μιά ὕψιστη ἀλήθεια, πού συχνά τή λησμονᾶμε. Μᾶς διαφεύγει τόσο γρήγορα, σάν τή σκιά τοῦ πουλιοῦ πάνω ἀπ᾽ τό κεφάλι μας! Γιαυτό καί ἡ ἐπανάληψη τῆς λέξης μᾶς ἐντυπωσιάζει. Ἐάν μάλιστα, ἀντιστρέψουμε τίς λέξεις καί ποῦμε "τῶν ματαιοτήτων ἡ ματαιότης", τότε ἡ ματαιότητα χρωματίζεται μέ ἐντονώτερα χρώματα. Ὅ,τι καί ὅσο κι ἄν ἐρευνήσει ὁ
ἄνθρωπος τό γύρω του κόσμο καί τήν ἀνθρώπινη ζωή, θά συναντήσει τή ματαιότητα σ᾽ ὅλες της τίς μορφές.Καί τί εἶναι ματαιότητα; Συνήθως ἔχει τήν ἔννοια τοῦ ἄσκοπου, τοῦ μάταιου, τοῦ ἀνώφελου, τοῦ προσωρινοῦ. Αὐτό τό προσωρινό, χαρακτηρίζει καί τόν ἴδιο τόν ἄνθρωπο καί τή ζωή του. Ὑπέροχο καί διδακτικότατο εἶναι τό τροπάριο τῆς Νεκρώσιμης Ἀκολουθίας τοῦ ἁγ. Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ: «Πάντα ματαιότης τά ἀνθρώπινα, ὅσα οὐχ ὑπάρχει μετά θάνατον. Οὐ παραμένει ὁ πλοῦτος, οὐ συνοδεύει ἡ δόξα...». Καί οἱ ἑκατομμυριοῦχοι καί οἱ δισεκατομμυριοῦχοι καί οἱ βασιλιάδες καί οἱ Πρόεδροι καί οἱ πρωθυπουργοί καί οἱ μεγάλοι καί τρανοί τοῦ κόσμου τούτου, θ᾽ ἀναχωρήσουν γιά κάποιους ἄλλους κόσμους. Ὅλοι, ὅλοι, χωρίς καμιά ἐξαίρεση. Πόση καί ποιά εἶναι ἡ ζωή τοῦ ἀνθρώπου; Τήν ὡραιότερη ἀπάντηση τήν ἔδωσε χίλια χρόνια π.Χ. ὁ προφητάνακτας Δαβίδ: «Αἱ ἡμέραι τῶν ἐτῶν ἡμῶν ἐν αὐτοῖς ἑβδομήκοντα ἔτη, ἐάν δέ ἐν δυναστείαις, ὀγδοήκοντα ἔτη, καί τό πλεῖον αὐτῶν κόπος καί πόνος...» (Ψαλμ. 89,10). Τά χρόνια τῆς ζωῆς μας φτάνουν ὡς τά
ῷ Θεοῦ μετὰ εἰδώλων»71; Ἀνακεφαλαιώνοντας, ἄς μᾶς ἐπιτραπεῖ νὰ καταθέσουμε καὶ τὰ ἑξῆς: 1. Οἱ διαθρησκειακὲς ἐξυπηρετοῦν τὴν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἡ ὁποία ἐπιδιώκει, μέσιῳ τοῦ συγκρητισμοῦ, τὴν δημιουργία μίας νέας θρησκείας μὲ στοιχεῖα, τὰ ὁποῖα θὰ ἔχουν ἀφαιρεθεῖ ἀπ’ὅλες τὶς θρησκεῖες, ἀλλὰ καὶ τὴν χριστιανικὴ διδασκαλία. Ἡ χριστιανικὴ διδασκαλία κηρύσσει τὴν ἀγάπη καὶ δὲν καλλιεργεῖ τὸ μῖσος, ὅπως ἄλλες θρησκεῖες, καὶ ὁποιαδήποτε ἀφαίρεση στοιχείων ἀπὸ τὴν θεόπνευστη Ἁγία Γραφὴ καὶ τὰ Ἱερὰ Κείμενα τῶν Ἁγίων Πατέρων εἶναι ἀπαράδεκτος καὶ συνιστᾶ αἵρεση. 2. Δὲν διδάσκουν ὅλες οἱ θρησκεῖες τὴν δικαιοσύνη καὶ τὴν εἰρήνη. Τὸ Ἰσλὰμ διδάσκει τὴν
βία γιὰ τὴν ἐπικράτησή του καὶ ἡ Ἰουδαϊκὴ θρησκεία ἔχει ὡς δόγμα τὸ «ὀφθαλμὸν ἀντὶ ὀφθαλμοῦ καὶ ὀδόντα ἀντὶ ὀδόντος». Μόνο ἡ Ὀρθόδοξος Χριστιανικὴ Ἐκκλησία διδάσκει τὴν ἀγάπη, τὴν συμφιλίωση, τὴν συγχώρηση, τὴν δικαιοσύνη, τὴν εἰρήνη, τὴν ταπείνωση. Αὐτὰ τὴν κάνουν νὰ ξεχωρίζει ὄχι μόνο ἀπὸ τὶς δύο προηγούμενες θρησκεῖες, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὴν αἵρεση τοῦ Παπισμοῦ. Ὁ τελευταῖος συνεκρότησε Ἱερὲς Ἐξετάσεις, ἔκαψε βιβλία, συμμετεῖχε σὲ βασανιστήρια, ταλαιπώρησε πληθυσμούς, πρωταγωνίστησε σὲ πολέμους καὶ προέβη σὲ γενοκτονίες στὴν Κροατία. Μόνο ἡ Ὀρθόδοξος Χριστιανικὴ Ἐκκλησία δὲν χρησιμοποίησε τέτοιες μεθοδεύσεις. Ἡ συμμετοχὴ στὶς διαθρησκειακὲς προκαλοῦν τὸν πιστὸ Ὀρ θόδοξο λαό, γιατὶ τὸν παρουσιάζουν ὡς ἔνοχο καὶ τὴν χριστιανικὴ διδα-
σκαλία ὡς συνένοχο στὶς ἐγκληματικὲς πράξεις, οἱ ὁποῖες γίνονται εἴ τε στὸ ὄνομα τοῦ Ἰσλὰμ εἴτε κατόπιν ἐντολῆς κέντρων, τὰ ὁποῖα ἔ χουν καταστήσει καὶ τὸν λαὸ τοῦ Ἰσραὴλ θῦμα τους. Γιατὶ νὰ διαλέγεται ἡ Ὀρθοδοξία μαζὶ τους καὶ νὰ ἐκδίδει κοινὲς ἀνακοινώσεις περὶ εἰρήνης ἢ νὰ συμμετέχει σὲ ἐκδηλώσεις γιὰ τὶς προοπτικὲς τοῦ Ἰσλάμ, ὅταν αὐτὸ πρωταγωνιστεῖ σὲ ἐκνόμους ἐνέργειες καὶ μεθοδεύει τὴν ἅλωση τῶν χριστιανικῶν κρατῶν μέ σῳ τῆς λαθρομεταναστεύσεως τῶν Μουσουλμάνων; Ἡ Ὀρθοδοξία δὲν χρειάζεται νὰ συμμετέχει σὲ διαθρησκειακές. 3. Ἡ ἄποψη, ποὺ κυριαρχεῖ, περὶ εἰρηνικῆς συνυπάρξεως τῶν θρησκειῶν εἶναι ἐσφαλμένη. Εἰρηνικὴ συνύπαρξη τῶν θρησκειῶν σημαίνει παύση τοῦ κηρύγματος τοῦ Εὐαγγελίου καὶ κατάρ -
ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ 2αν ΣΕΛ.
ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ 2αν ΣΕΛ.