ΙΔΡΥΤΗΣ † Ἀρχιμ. Χαράλαμπος Δ. Βασιλόπουλος
(1ον)
Τὴν 14ην Ἰουνίου θὰ ἑορτάσωμεν τὴν μνήμην τοῦ Ἁγίου Ἰουστίνου Πόποβιτς, ὁ ὁποῖος ὡς Ἀρχιμανδρίτης καὶ Θεολόγος συνειργάσθη μετὰ τῆς Πανελληνίου Ὀρθοδόξου Ἑνώσεως (Π.Ο.Ε.) καὶ τοῦ «Ο.Τ.». Ὁ Ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς ἀνεκηρύχθη πρὸ ὀλίγων ἐτῶν Ἅγιος ὑπὸ τοῦ Πατριαρχίου τῆς Σερβίας. Διεκρίθη διὰ τὸ βαθύτατον ὀρθόδοξον θεολογικόν του φρόνημα, τὸ ἀντιπαπικόν, ἀντιαιρετικὸν καὶ ἀντιοικουμενιστικόν του πνεῦμα. Μὲ τὴν εὐκαιρίαν τοῦ ἑορτασμοῦ
ΕΤΗΣΙΑΙ ΣΥΝΔΡΟΜΑΙ: ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ: ΕΥΡΩ 50,00. ΚΥΠΡΟΥ: ΕΥΡΩ 90,00. ΕΥΡΩΠΗΣ: ΕΥΡΩ 90,00. ΑΜΕΡΙΚΗΣ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ ΧΩΡΩΝ: ΕΥΡΩ 100,00. ΤΙΜΗ ΦΥΛΛΟΥ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΟΣ: ΕΥΡΩ 1,20
7 ΙΟΥΝΙΟΥ 2013 Θεοδότου Ἀγκύρας, Ζηναΐδος μάρτυρος, Σεβαστιανῆς ὁσίας
τῆς μνήμης του θὰ ἀναδημοσιεύσωμεν ἐκ τοῦ βιβλίου του «Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία καὶ Οἰκουμενισμὸς» τὸ κεφάλαιον: «Ἀνθρωπιστικὸς Οἰκουμενισμός». Εἰς αὐτὸ ὁ Ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς γράφει τὰ ἀκόλουθα:
«Ὁ Οἰκουμενισμὸς εἶναι κοινὸν ὄνομα διὰ τοὺς ψευδοχριστιανισμούς, διὰ τὰς ψευδοεκκλησίας τῆς Δυτικῆς Εὐρώπης. Μέσα του εὑρίσκεται ἡ καρδία ὅλων τῶν εὐρωπαϊκῶν οὑμανισμῶν, μὲ ἐπικεφαλῆς τὸν Παπισμόν. Ὅλοι δὲ αὐτοὶ οἱ ψευδοχριστιανισμοί, ὅλαι αἱ ψευδοεκκλησίαι, δὲν εἶναι τίποτε ἄλλο παρὰ μία αἵρεσις
ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΟΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ Τοῦ Ἁγίου Ἰουστίνου Πόποβιτς
παραπλεύρως εἰς τὴν ἄλλην αἵρεσιν. Τὸ κοινὸν εὐαγγελικὸν ὄνομά των εἶναι ἡ παναίρεσις. Διατί; Διότι εἰς τὸ διάστημα τῆς ἱστορίας αἱ διάφοροι αἱρέσεις ἠρνοῦντο ἢ παρεμόρφωνον ἰδιώματα τινὰ τοῦ Θεανθρώπου καὶ Κυρίου Ἰησοῦ, αἱ δὲ εὐρωπαϊκαὶ αὗται αἱρέσεις ἀπομακρύνουν ὁλόκληρον τὸν Θεάνθρωπον καὶ εἰς τὴν θέσιν του
τοποθετοῦν τὸν Εὐρωπαῖον ἄνθρωπον. Ἐδῶ δὲν ὑπάρχει οὐσιαστικὴ διαφορὰ μεταξὺ τοῦ Παπισμοῦ, Προτεσταντισμοῦ, Οἰκουμενισμοῦ καὶ ἄλλων αἱρέσεων, ὧν τὸ ὄνομα “λεγεών”. Τὸ ὀρθόδοξον δόγμα, μᾶλλον τὸ πανδόγμα περὶ τῆς Ἐκκλησίας, ἀπερρίφθη καὶ ἀντικατεστάθη διὰ τοῦ λατινικοῦ αἱρετικοῦ πανδόγμα-
ΕΤΟΣ ΝΓ´ ΑΡΙΘΜΟΣ ΦΥΛΛΟΥ 1978
τος περὶ τοῦ πρωτείου καὶ τοῦ ἀλαθήτου τοῦ πάπα, δηλαδὴ τοῦ ἀνθρώπου. Ἐξ αὐτῆς δὲ τῆς παναιρέσεως ἐγεννήθησαν καὶ γεννῶνται συνεχῶς ἄλλαι αἱρέσεις: τὸ Filioque, ἡ ἀποβολὴ τῆς Ἐπικλήσεως, τὰ ἄζυμα, ἡ εἰσαγωγὴ τῆς κτιστῆς χάριτος, τὸ καθαρτήριον πῦρ, τὸ θησαυροφυλάκιον τῶν περισσῶν ἔργων, ἡ μηχανοποιημένη διδασκαλία περὶ τῆς σωτηρίας καὶ ὡς ἐκ τούτου μηχανοποιημένη διδασκαλία περὶ τῆς ζωῆς, ὁ παποκαισαρισμός, ἡ Ἱερὰ Ἐξέτασις, τὰ συγχωροχάρτια, ὁ φόνος τοῦ ἁμαρτωλοῦ διὰ τὴν ἁμαρτίαν, ὁ ἰησουϊτισμός, ἡ σχολαστική, ἡ καζουϊστική, ὁ μοναρχισμός, ὁ κοινωνικὸς ἀτομι-
ΥΠΟ ΤΑΣ ΕΥΛΟΓΙΑΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΤΟ ΜΑΣΟΝΙΚΟΝ ΤΑΓΜΑ ΤΩΝ ΝΑΪΤΩΝ
Ἰσχυρίζεται Ἀρχιμανδρίτης τῆς Ἱ. Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν, ὁ ὁποῖος διακηρύσσει ὅτι εἶναι ὁ ἐφημέριος τοῦ Τάγματος
Μέ ἀφορμήν τό ἀντιρατσιστικόν νομοσχέδιον
ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ Ἤ ΤΗΣ ΠΑΣΟΚΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΙΣΟΠΕΔΩΤΙΚΗΣ ΚΕΝΤΡΟΑΡΙΣΤΕΡΑΣ
Τ
Μεγάλαι καί τραγικαί αἱ εὐθῦναι τοῦ Ἀρχιεπισκόπου
Ο ΛΕΓΟΜΕΝΟΝ ἀντιρατσιστικόν νομοσχέδιον ἀνέδειξε τό βαθύ ρῆγμα, τό ὁποῖον ὑφίσταται εἰς τήν Ἱεραρχίαν διά κρίσιμα ζητήματα. Ἕν τμῆμα τῆς Ἱεραρχίας εἶναι ταυτισμένον μέ τά κελεύσματα τῆς κεντροαριστερᾶς. Ἐνεργεῖ ὡς ἡ κλαδική τοῦ ΠΑΣΟΚ καί τῆς Ἀριστερᾶς εἰς τήν Ἐκκλησίαν. Υἱοθετεῖ ὅλας τάς ὑποδείξεις τῶν κομμάτων τῆς κεντροαριστερᾶς. Ἐνεργεῖ ὡς ἡ «ἀριστερά τοῦ Κυρίου» εἰς τήν Ἐκκλησίαν, διά νά θυμηθῶμεν τά ὅσα ἔλεγον οἱ πολιτικοί καθοδηγηταί τῶν σημερινῶν ἐπισκόπων, τῆς κομματικῆς καί πολιτικῆς αὐτῆς τάσεως, ἐναντίον τοῦ μακαριστοῦ Ἀρχιεπ. Ἀθηνῶν κυροῦ Χριστοδούλου. Τό ἄλλο τμῆμα τῆς Ἱεραρχίας, τό ὁποῖον ὑπερασπίζεται τό ἀνόθευτον τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως, τήν παράδοσιν, τήν ἱστορίαν καί ἀντιτάσσεται εἰς τήν πολυφυλετικότητα καί τήν πολυπολιτισμικότητα τῆς Ἑλλάδος, χαρακτηρίζεται ἀπό τούς πολιτικούς τοῦ ΠΑΣΟΚ καί τῆς κεντροαριστερᾶς, ὡς χουντικοί, κεντροδεξιοί, γραφικοί, κομματάρχες τῆς δεξιᾶς, ξεπερασμένοι, ἐκτός ἐποχῆς κ.λπ. Τό τμῆμα αὐτό κατά σύμπτωσιν ὑπερασπίζεται τήν Ἐκκλησίαν καί τό ποίμνιόν της λαμβάνον θέσιν καί διά τά σοβαρά προβλήματα τῆς κοινωνίας, ὅταν τό ἄλλο τῆς Πασοκοκρατίας καί τῆς Κεντροαριστερᾶς ἔχει μεταβάλλει τήν Ἐκκλησίαν εἰς μίαν Μή Κυβερνητικήν Ὀργάνωσιν, ἡ ὁποία φροντίζει νά ἐκπληρώνη μερικάς ἀπό τάς κοινωνικάς φροντίδας τοῦ χρεωκοπημένου Κράτους. Οἱ γραφικοί, οἱ χουντικοί, οἱ κεντροδεξιοί καί οἱ δεξιοί Ἐπίσκοποι φροντίζουν νά ἐξασφαλίζουν συσσίτια εἰς ἀλλοδαπούς καί Ἕλληνας καί παραλλήλως παρέχουν πνευματικήν τροφήν, κάμνουν κηρύγματα, ἔχουν ἀντιαιρετικόν λόγον, ἐνισχύουν τό ὀρθόδοξον φρόνημα, ἐλέγχουν τήν συμπεριφοράν ὅλων τῶν παραστρατημένων ἐξουσιαστῶν (κατά τό παράδειγμα τῶν Μεγάλων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας), ὑπερασπίζονται τήν ἱστορίαν τοῦ γένους καί τοῦ ἔθνους καί ἀγωνίζονται διά τήν μή διαγραφήν τῆς προσφορᾶς τῆς Ἐκκλησίας ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ 7ην ΣΕΛ.
ΕΠΙΘΕΣΙΣ ΤΟΥ ΣΕΒ. ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΑΝΙΣΤΟΡΗΤΩΝ ΘΕΣΕΩΝ ΤΗΣ κ. ΡΕΠΟΥΣΗ
Οἱ «προοδευτικοί» καί «ψευτοαριστερούληδες» Ἱεράρχαι τῆς Χώρας, οἱ ὁποῖοι συμπλέουν μέ τά κόμματα τῆς Κεντροαριστερᾶς καί τό Παγκόσμιον Ἑβραϊκόν Συμβούλιον εἰς τό θέμα τοῦ «ἀντιρατσιστικοῦ» νομοσχεδίου, δέν εἴδομεν νά λαμβάνουν θέσιν ἐναντίον τῆς βουλευτοῦ καί… ἱστορικοῦ κας Μαρίας Ρεπούση διά τάς προκλητικάς θέσεις της εἰς τό θέμα τῆς γενοκτονίας τῶν Ποντίων ὑπό τῶν Τούρκων, εἰς τό θέμα τοῦ χοροῦ τοῦ Ζαλόγγου καί τοῦ «συνωστισμοῦ» τῶν Ἑλλήνων εἰς τήν Σμύρνην κατά τήν Μικρασιατικήν καταστροφήν. Ἀντιθέτως, οἱ παραδοσιακοί-«ἀντιρατσισταί» Μητροπολῖται τήν κατεδίκασαν καί ἔλαβον θέσιν ἐναντίον της. Ἕνας ἐξ αὐτῶν ἦτο καί ὁ Μητροπολίτης Πειραιῶς κ. Σεραφείμ, ὁ ὁποῖος προέβη εἰς δηλώσεις ἐναντίον της. Συμφώνως πρός τό ἠλεκτρονικόν πρακτορεῖον εἰδήσεων «Ρομφαία» ὑπό ἡμερομηνίαν 3ην Ἰουνίου:
«Στὸν ραδιοφωνικὸ σταθμὸ τοῦ Alpha 9.89 μίλησε ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Πειραιῶς κ. Σεραφείμ, ὁ ὁποῖος κλήθηκε νὰ σχολιάσει τὶς πρόσφατες δηλώσεις τῆς βουλευτοῦ τῆς ΔΗΜ.ΑΡ. κας Ρεπούση, περὶ γενοκτονίας τῶν ποντίων καὶ χορὸ τοῦ Ζαλόγγου. "Σέβομαι καὶ ἐκτιμῶ τὴν κα Ρεπούση ὡς πρόσωπο, ἀλλὰ πρέπει νὰ ξέρετε ὅτι ἡ κα Ρεπούση δὲν ἐκφράζει τὸν πειραϊκὸ λαό", ξεκαθάρισε ἀπὸ τὴν ἀρχὴ ὁ κ. Σεραφείμ. Στὴ συνέχεια ὁ δυναμικὸς Ἱεράρχης τόνισε ὅτι "ἡ ἱστορία δὲν γράφεται κατὰ τὴν θέλησή μας ἤ κατὰ τὴν προσωπική μας ἀντίληψη καὶ ἰδεολογία. Ἡ ἱστορία εἶναι μία πραγματικότης καὶ μποροῦν νὰ τὴν μαρτυρήσουν μόνο ἐκεῖνοι ποὺ τὴν βίωσαν καὶ τὴν ἔζησαν". "Ὁ ἐθνικός μας ποιητὴς Διονύσιος Σολωμός παραπέμπει σὲ μία στροφὴ τοῦ ἐθνικοῦ ὕμνου στὸ Ζάλογγο, ἀλλὰ Ζάλογγο ἦταν καθημερινὰ ἡ ζωὴ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ 7ην ΣΕΛ.
ΕΙΣ ΤΙ ΧΡΗΣΙΜΕΥΟΥΝ ΑΙ ΣΥΝΟΔΙΚΑΙ ΕΠΙΤΡΟΠΑΙ;
Ο
Ι ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ πιστοὶ εὑρίσκονται ἐκ νέου ἀντιμέτωποι μὲ ἕνα μεγάλο δίλημμα: Νὰ δηλώσουν ὅτι εἶναι ὑπὲρ τῆς δωρεᾶς ὀργάνων σώματος ἢ ὄχι; Ἡμερίς, ἡ ὁποία ἔγινεν εἰς αἴθουσαν τοῦ Ὀλυμπιακοῦ Σταδίου εἰς τὸν Πειραιᾶ καὶ εἰς τὴν ὁποίαν συμμετεῖχον Σεβ. Μητροπολῖται, Ἱερομόναχοι, κληρικοί, καθηγηταὶ Πανεπιστημίου μὲ τεκμηριωμένας ἀναλύσεις, ἐτάχθησαν ἐναντίον. Ἔβαλον δὲ καὶ ἐναντίον τῆς Διοικούσης Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία συμπλέει μὲ ὅλα τὰ νομοσχέδια τῆς πολιτικῆς ἡγεσίας. Ἐρωτῶμεν: Ἡ ἁρμόδια Συνοδικὴ Ἐπιτροπὴ δὲν ἔχει ὑποχρέωσιν νὰ ἐνημερώση τὸν πιστὸν λαὸν διὰ τὸ θέμα; Συστηματικῶς ὅμως σιωπᾶ καὶ σιωπᾶ καὶ διὰ ἄλλα ζητήματα, ὅπως διὰ παράδειγμα εἶναι αἱ ἐκτρώσεις. Εἰς ἐποχὴν ἐντόνου δημογραφικοῦ προβλήματος καὶ ἀγρίου φοροκυνηγητοῦ τῶν παίδων αἱ ἐκτρώσεις συνεχίζονται μὲ ἐξαφανισμένας τὰς ἁρμοδίας Συνοδικὰς Ἐπιτροπάς. Αἱ ἐφημερίδες ἀπεκάλυψαν προσφάτως, συμφώνως πρὸς πληροφορίας ἐκ τοῦ Ἀστυνομικοῦ ρεπορτάζ, ὅτι κατὰ τὸ 2012 ἐξηφανίσθησαν 197 ἀγόρια καὶ κορίτσια. Ὁ τύπος κάμνει εἰκασίας ὅτι πολλὰ ἀπὸ τὰ ἀγόρια ἐξηφανίσθησαν, διὰ νὰ τοὺς ὑποκλέψουν πολλὰ ἀπὸ τὰ ὄργανά των, ἐνῶ τὰ κορίτσια ὡδηγήθησαν εἰς τὴν πορνείαν. Τοιαῦτα θέματα δὲν ἀγγίζουν τὰς ἁρμοδίας Συνοδικὰς Ἐπιτροπάς; Ἔχουν ἀποκοπῆ κάποιοι ἐκ τῶν «δεσποτάδων» τόσον πολὺ ἀπὸ τὴν Κοινωνίαν; Ὑπάρχουν μόνον διὰ τοὺς τίτλους καὶ τὴν ἐπίδειξιν τῆς «ἐξουσίας» των;
Γ.Ζ.
κισμὸς διαφόρων εἰδῶν… Ὁ Προτεσταντισμός; Εἶναι τὸ πλέον πιστὸν τέκνον τοῦ Παπισμοῦ, τὸ ὁποῖον διὰ τῆς ὀρθολογιστικῆς σχολαστικῆς του πίπτει διὰ μέσου τῶν αἰώνων ἀπὸ τὴν μίαν αἵρεσιν εἰς τὴν ἄλλην αἵρεσιν καὶ πνίγεται συνεχῶς εἰς τὰ διάφορα δηλητήρια τῶν αἱρετικῶν πλανῶν του. Πρὸς τούτοις, ἡ παπιστικὴ ὑψηλοφροσύνη καὶ ἡ “ἀλάθητος” ἀφροσύνη βασιλεύει ἀπολυταρχικῶς καὶ ἐρημώνει τὰς ψυχὰς τῶν πιστῶν του. Κατ᾽ ἀρχὴν ἕκαστος Προτεστάντης εἶναι ἕνας ἀνεΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ 7ην ΣΕΛ.
Η ΑΝΑΛΗΨΙΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ
Ὁ Ἀρχιμανδρίτης εὑρίσκεται προφανῶς εἰς βαθεῖαν πλάνην διὰ τὸ τάγμα, ἀφοῦ ὁ ἐνασχολούμενος ἐπὶ σειρὰν ἐτῶν μὲ τὰς αἱρέσεις μακαριστὸς π. Ἀντώνιος Ἀλεβιζόπουλος συνδέει τὸ τάγμα τῶν Ναϊτῶν μὲ τὸν ἀποκρυφισμόν, τὴν μασονίαν καὶ τὴν σατανολατρίαν. Ὁ Ἀρχιμανδρίτης ἀποκαλύπτει ὅτι τὸ τάγμα ἐλέγχει κοινωφελῆ κρατικὰ ἱδρύματα καὶ τὴν φιλανθρωπικὴν ὀργάνωσιν «Κιβωτός». Ὑποστηρίζει ἐπίσης ὅτι ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Βελεστίνου κ. Δαμασκηνὸς εἶναι ὁ πνευματικὸς τοῦ μασονικοῦ τάγματος καὶ ὅτι τὸ τάγμα δὲν πολεμεῖ τὴν Ἐκκλησίαν. Ὁ Ἀρχιμανδρίτης ἰσχυρίζεται ὅσα καὶ οἱ δεδηλωμένοι μασόνοι, οἱ ὁποῖοι ἕως τὸν 15ον ἢ 16ον βαθμὸν δὲν γνωρίζουν τί πραγματικὰ ὑπηρετοῦν. Ἱστορικὰ στοιχεῖα ἀποδεικνύουν ὅτι οἱ Ναΐται ἔχουν φανερὰν καὶ κρυφὴν ὀργάνωσιν. Ὑπηρετοῦν τὴν Πανθρησκείαν καὶ θεωροῦν τὸν Χριστὸν ψευδοπροφήτην. Ἤρχισαν ὡς χριστιανικοί καὶ ἐν συνεχείᾳ ἀπεχριστιανοποιήθησαν. Ἐλέγχουν ἱδρύματα, ὅπως οἱ δεδηλωμένοι μασόνοι ἤλεγχον τὸ Ἀντικαρκινικὸν Νοσοκομεῖον καὶ προέβαινον εἰς ἀποκαλύψεις διὰ τὸν ἔλεγχον αὐτὸν μακαριστοὶ Γέροντες, ὡς ὁ π. Χαράλαμπος Βασιλόπουλος κ.ἄ. Χρέος τοῦ Ἀρχιεπισκόπου καὶ τῆς Ἱ. Συνόδου νὰ ἀποκηρύξουν τὴν μασονίαν. Τὸ ἴδιο ἰσχύει καὶ διὰ τὴν Ἱ. Μητρόπολιν Κηφισίας, κληρικὸς τῆς ὁποίας συμμετέχει εἰς τὸ Μασονικὸν Τάγμα τῶν Ναϊτῶν. Ἡ Ἱ. Μητρόπολις Κηφισίας ὀφείλει νὰ ἐλέγξη, ἐὰν καὶ ἄλλοι κληρικοὶ της συμμετέχουν εἰς μασονικὰ τάγματα καὶ ἐὰν συμβαίνη, νὰ ἀρχίση ποιμαντικὴν ἐναντίον τῆς μασονίας. Ὁλόκληρος ἡ ἐπιστολὴ τοῦ Ἀρχιμανδρίτου, ὁ ὁποῖος μὲ «καμάρι» δηλώνει ὅτι ὑπηρετεῖ τὸ τάγμα τῶν Ναϊτῶν. Ποῖα ἱστορικὰ στοιχεῖα ἀποδεικνύουν ὅτι τὸ Τάγμα τῶν Ναϊτῶν ἔχει ἄμεσον σχέσιν μὲ τὴν Μασονίαν καὶ μὲ τοὺς στόχους διὰ τὴν δημιουργίαν τῆς Πανθρησκείας.
Ἡ Μασονία πλέον ἔχει διεισδύσει εἰς τοὺς κόλπους τῆς Διοικούσης Ἐκκλησίας ἀλλὰ καὶ τοῦ Ἱεροῦ Κλήρου, ὡς προκύπτει ἀπὸ ἐπιστολὴν κληρικοῦ εἰς τὸν διαδικτυακὸν ἱστότοπον «Ἀντιαιρετικὸν Ἐγκόλπιον». Ὁ κληρικὸς ἀποκαλύπτει ὅτι τὸ Μασονικὸν Τάγμα τῶν Ναϊτῶν λειτουργεῖ ὑπὸ τὰς εὐλογίας τοῦ οἰκουμενιστοῦ Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου, ἔχει πνευματικόν του τὸν Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Βελεστίνου κ. Δαμασκηνόν, ἐνῶ ὁ ἴδιος ἰσχυρίζεται ὅτι εἶναι ὁ ἐφημέριος τοῦ Τάγματος. Ὁ κληρικὸς μὲ ἀφορμὴν στοιχεῖα τοῦ «Ἀντιαιρετικοῦ Ἐγκολπίου», συμφώνως πρὸς τὰ ὁποῖα ὁ μακαριστὸς κληρικὸς Ἀντώνιος Ἀλεβιζόπουλος, ὁ ὁποῖος ἦτο ἐπὶ σειρὰ ἐτῶν ὑπεύθυνος τοῦ ἀντιαιρετικοῦ ἀγῶνος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ἔχει ἀποδείξει ὅτι οἱ Ναΐται ἔχουν ἄμεσον σχέσιν μὲ τὸν ἀποκρυφισμὸν καὶ τὴν Μασονίαν βάλλει ἐναντίον του,
ΣΗΜΕΡΟΝ ΕΙΣ ΤΟΝ «Ο.Τ.»
G Προσοχή! Νέα αἱρετική ὁμάς τῆς Νέας Ἐποχῆς δραστηριοποιεῖται εἰς τήν Ἑλλάδα. Σελ. 8 G Ὁ Σεβ. Σύρου, ὁ ἐθνοφυλετισμός καί ὁ πολύ μεγάλος ἀριθμός λαθρομεταναστῶν. Σελ. 8 G Λειτουργικαί διαφοραί Ὀρθοδοξίας καί Παπισμοῦ. Τοῦ πρωτ. Ἀγγέλου Ἀγγελακοπούλου. Σελ. 5 G Σεβ. Καλαβρύτων: «Πρῶτα νά ἀποφασίση ἡ Ἐκκλησία καί μετά αἱ δηλώσεις διά τήν δωρεάν ὀργάνων σώματος». Σελ. 5 G Ἡ ἱστορική ἐπίσκεψις τοῦ Πατριάρχου Ἀντιοχείας κ. Ἰωάννου εἰς τό Οἰκουμ. Πατριαρχεῖον. Σελ. 6
προφανῶς, διότι δὲν γνωρίζει τὸ ἔργον του. Τὸ αὐτὸ πράττει ὅμως διὰ τῆς σιωπῆς του καὶ ὁ Σεβ. Μη-
Ο
ΑΙ ΔΥΣΚΟΛΙΑΙ ΤΟΥ ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΟΥ ΕΡΓΟΥ
Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση
Ι ΚΛΗΡΙΚΟΙ στὴν ἐπαρχία γνωρίζουν πολὺ καλὰ τοὺς ἐνορίτες τους. Ἔρχονται σὲ καθημερινὴ ἐπικοινωνία μαζί τους, ἄλλοτε συμφωνοῦν καὶ ἄλλοτε διαφωνοῦν γιὰ διάφορα θέματα καὶ προπαντὸς ξέρουν, ἐὰν ἐκκλησιάζονται τακτικὰ ἢ ἔχουν περιορίσει τὸν ἐκκλησιασμό τους σὲ δὺο τρεῖς φορὲς τὸ χρόνο. Ἐπίσης οἱ κληρικοὶ ἔρχονται σὲ ἐπαφὴ καὶ μὲ τοὺς ἀλλόθρησκους ἀλλοδαπούς, ποὺ τὰ τελευταῖα εἴκοσι χρόνια ἔχουν κατακλύσει τὴν Πατρίδα μας, δημιουργώντας μικρὰ καὶ μεγάλα προβλήματα. Στὶς περισσότερες περιπτώσεις οἱ ἀλλοδαποὶ συνυπάρχουν μὲ τοὺς ντόπιους καὶ ἐργάζονται σκληρά, γιὰ νὰ ζήσουν. Αὐτοὶ προφανῶς δὲν ἀποτελοῦν μέρος τοῦ ὀρθοδόξου ποιμνίου, ὡς φτωχοὶ ὅμως καὶ ταλαιπωρημένοι ἄνθρωποι ἔχουν τὴν ἀνάγκη τῆς ἀγάπης τῶν χριστιανῶν καὶ ὄχι μὲ ποικίλους τρόπους νὰ τοὺς ἐκμεταλλεύονται καὶ νὰ τοὺς ἀπειλοῦν. Οἱ κληρικοὶ στὶς περιπτώσεις αὐτὲς ἀντιδροῦν καὶ τάσσονται μὲ τὸ μέρος τῶν ἀλλοδαπῶν καὶ ἂς φαίνεται παράξενο αὐτὸ στοὺς ἄδικους καὶ ἐκμεταλλευτὲς χριστιανούς, οἱ ὁποῖοι ἀποδεικνύονται ἀδίστακτοι, ὅταν πρόκειται νὰ ὑποστηρίξουν τὰ συμφέροντά τους. Οἱ κληρικοὶ διαπιστώνουν καθημερινὰ ὅτι οἱ ἐνορίτες τους δὲν ἔχουν συνειδητὴ πίστη οὔτε καὶ ἔμπρακτη σχέση μὲ τὴ ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας. Γι᾽ αὐτὸ καὶ δὲν διαφέρουν σὲ πολλὰ μὲ τοὺς ἀλλοδαπούς! Φαίνονται σὰν νὰ εἶναι ναρκωμένοι. Εἶναι προκλητικὴ ἡ ἀδιαφορία τους καὶ ἀνεξήγητη ἡ συμπεριφορά τους. Ζοῦν μέσα στὴ ραθυμία μιᾶς στείρας παράδοσης. Ὅση καλοσύνη καὶ νὰ τοὺς δείξουν, ὅση ἀγαθὴ προαίρεση καὶ νὰ ἔχουν ἀπέναντί τους, ὅση ἀγάπη καὶ νὰ τοὺς ἐκδηλώνουν, αὐτοὶ παραμένουν πάντα οἱ ἴδιοι. Εὔκολα κανεὶς μπορεῖ νὰ χωρίσει τοὺς σημερινοὺς χριστιανοὺς σὲ τέσσερις ὁμάδες, ποὺ μεταξύ τους φυσικὰ δὲν ἔχουν στεγανά. Οἱ κληρικοὶ μάλιστα, ποὺ γνωρίζουν πολὺ καλὰ τοὺς ἐνορίτες τους, δέχονται ὅτι ὑπάρχουν τέσσερις ὁμάδες, παρόλο ποὺ καλοῦνται νὰ ἔχουν «γενικὴ ἀγάπη» πρὸς ὅλους. Στὴν πρώτη ὁμάδα λοιπὸν ἀνήκουν οἱ πιστοί, ποὺ ἔχουν στενὴ σχέση μὲ τὴν Ἐκκλησία καὶ συμμετέχουν στὰ μυστήριά της. Στὴ δεύτερη ἀνήκουν ἐκεῖνοι, ποὺ ἔχουν χαλαρὴ καὶ τυπικὴ σχέση μὲ τὴν Ἐκκλησία, χωρὶς νὰ ἐπηρεάζονται ἀπὸ τὴ διδασκαλία καὶ εἶναι πλήρως ἐκκοσμικευμένοι. Στὴν τρίτη ὁμάδα ἀνήκουν οἱ ἀδιάφοροι, δηλαδὴ ἐκεῖνοι ποὺ δὲν ἐνδιαφέρονται γιὰ τὴν ὕπαρξη τῆς Ἐκκλησίας, τὴν ὁποία θεωροῦν ὑπόλειμμα τοῦ παρελθόντος, ἄχρηστο γιὰ τὴν ἐποχή μας. Τέλος στὴν τέταρτη ὁμάδα ἀνήκουν οἱ ἐκ πεποιθήσεως ἀντίπαλοι τῆς Ἐκκλησίας. Τὸ μεγάλο πλῆθος τῶν ἀνθρώπων βρίσκεται στὴ δεύτερη καὶ τὴν τρίτη ὁμάδα μὲ γενικὸ χαρακτηριστικὸ γνώρισμα τὸ κοσμικὸ φρόνημα, τὸ ὁποῖο, ὡς τεῖχος, ὀρθώνεται ἀνάμεσα σὲ αὐτοὺς καὶ τὴν Ἐκκλησία. Θὰ μποροῦσα νὰ τοὺς παρομοιάσω μὲ ἀγρό, ποὺ πρέπει νὰ καλλιεργηθεῖ ἐπιμελῶς, γιὰ νὰ καρποφορήσει πνευματικά. Γιὰ τὸ δύσκολο αὐτὸ ἔργο χρειάζεται νὰ ὑπάρχουν ἄξιοι ἱερεῖς, ποὺ θὰ ἐργάζονται μὲ ἱερὸ ζῆλο καὶ ἀφοσίωση πρὸς δόξαν Θεοῦ καὶ μόνο.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΥΠΑΛΔΟΣ – ΙΑΚΩΒΑΤΟΣ Ὁ πολιτικὸς τῆς Ρωμηοσύνης
Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Γεωργίου Δ. Μεταλληνοῦ
(1ον) Ἐλάχιστοι εἶναι οἱ πολιτικοί μας, ἀπὸ τὴν ἵδρυση τοῦ Ἑλληνικοῦ Κράτους μέχρι σήμερα, ποὺ ἀποδεικνύουν, μὲ τὴν πολιτικὴ πράξη καὶ τὴν ὅλη βιωτή τους, ὅτι διατηροῦν σχέση ζωντανὴ καὶ εἰλικρινὴ μὲ τὴν ὀρθόδοξη παράδοσή μας. Ὁ πολιτικός μας κόσμος εἶναι θρεμμένος μὲ τὸ πνεῦμα τῆς Εὐρώπης (μὴ ξεχνᾶμε ὅτι καὶ ὁ μαρξισμὸς σὲ ὅλες τὶς πραγματώσεις του εἶναι καρπὸς τῆς εὐρωπαϊκῆς – δυτικῆς διαλεκτικῆς), ποὺ ἀντιστρατεύεται τὴν Ὀρθοδοξία, τῶν Ἁγίων Πατέ-
τροπολίτης Βελεστίνου κ. Δαμασκηνός, ὁ ὁποῖος διὰ αὐτῆς (τῆς σιωπῆς) ἀκυρώνει τὸ ἔργον τοῦ μα-
ρων μας, τὴν ὁποία ἢ κατάφωρα ἀπορρίπτει ἢ ἀσύστολα τὴν καπηλεύεται γιὰ τὴν ἐπίτευξη προσωπικῶν ὠφελημάτων. Ἡ ὑποδούλωση τοῦ πολιτειακοῦ καὶ πολιτικοῦ μας βίου στὸ εὐρωπαϊκὸ – δυτικὸ παράδειγμα ὁδήγησε τὸ Ἔθνος μας στὸ νὰ καταστεῖ οὐραγὸς τῆς «Δύσεως» μὲ ἀπόληξη τὴ σημερινή μας «εὐρωπαϊκή» δουλεία, χειρότερη ἀπὸ τὴν παλαιὰ τουρκοκρατία. Στὴ μελέτη αὐτὴ θὰ παρουσιάσουμε ἕνα ἑπτανήσιο πολιτικὸ τοῦ 19ου αἰ. ποὺ ἐνσάρκωσε τὴν ἁρμονικὴ σύζευξη πολιτικῆς πράξης καὶ
Ὀρθοδοξίας σ᾽ ὅλη τὴν κοινοβουλευτικὴ δράση του ὡς βουλευτὴς τοῦ Ἰονίου Κράτους (1850 ἑ.) ἢ τοῦ Ἑλληνικοῦ Κοινοβουλίου (1864 ἑ.), Πρόκειται γιὰ τὸν Ληξουριώτη βουλευτὴ τοῦ «Ριζοσπαστικοῦ» (ἑνωτικοῦ) Κόμματος, Γεώργιο Τυπάλδο – Ἰακωβάτο (1813 – 1882). Ἡ περίπτωσή του εἶναι πολὺ διδακτική, ἰδιαίτερα σήμερα, ποὺ ἔχει τραγικὰ ἀπαξιωθεῖ ὁ πολιτικός μας κόσμος, ἄν ὄχι γιὰ τοὺς ἴδιους τοὺς πολιτικούς μας, τοὐλάχιστον γιὰ μᾶς, γιὰ τὶς ὅποιες ἐπιλογές μας. *** 1. Ριζοσπαστισμὸς καὶ Ὀρθοδοξία Ἡ δυναμικὴ τῆς Ὀρθοδοξίας στὴν ἑπτανησιακὴ Ριζοσπαστικὴ παράταξη1 εἶναι σήμερα καθολικὰ δεκτή. Οἱ Ριζοσπάστες, οἱ «ἀριστεροὶ» τῆς ἀγγλο-κρατούμενης Ἑπτα-
καριστοῦ π. Ἀντωνίου Ἀλεβιζοπούλου. Ὁ κληρικὸς προφανῶς δὲν γνωρί-
ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ 7ην ΣΕΛ.
«Ἀνεκάλυψαν» χρήματα διὰ τὸ τέμενος
«Ἀνελήφθης ἐν δόξῃ Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν χαροποιήσας τοὺς μαθητάς, τῇ ἐπαγγελίᾳ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος· βεβαιωθέντων αὐτῶν διὰ τῆς εὐλογίας, ὅτι Σὺ εἶ ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, ὁ Λυτρωτὴς τοῦ κόσμου».
Τοιχογραφία ἐκ τοῦ Καθολικοῦ τῆς Ἱ. Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου Ἁγίου Ὄρους, 18ος αἰών.
ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΠΙΣΤΕΩ Σ ΚΑΙ ΖΩΗΣ
ΤΑ ΤΡΙΑ ΤΕΡΑΤΑ ΤΟΥ 20οῦ ΑΙΩΝΟΣ
Τοῦ κ. Μιχαὴλ Ε. Μιχαηλίδη, Θεολόγου
Τὰ πρῶτα χρήματα διὰ τὴν κατασκευὴν τοῦ τεμένους εἰς τὸν Βοτανικὸν ἐξευρέθησαν ὑπὸ τοῦ Κράτους καὶ ὁ ἀναπληρωτὴς ὑπουργός Ἀνάπτυξης ὑπέγραψε ἀπόφασιν διὰ τὴν διάθεσιν ποσοῦ 946.000 εὐρώ. Ὁ πολιτικὸς κόσμος ἰσχυρίζεται ὅτι μόνον αὐτὰ τὰ χρήματα θὰ διατεθοῦν. Λέγει, ὅμως, ψέμματα. Διότι ὅταν ἐψηφίζετο ὑπὸ τῆς Βουλῆς ἡ ἀνέγερσίς του ἐλέγχθη ὅτι αὐτὸ θὰ στοιχίση περισσότερα ἀπὸ δεκαπέντε ἑκατομμύρια εὐρώ. Ἡ τραγωδία εἰς τὴν ὑπόθεσιν εἶναι ὅτι ἡ Διοικοῦσα Ἐκκλησία δὲν ἀντέδρασε, ὅταν ἐψηφίζετο τὸ νομοσχέδιον διὰ τὴν ἀνέγερσιν τοῦ τεμένους. Ἡ ἄλλη τραγωδία εἶναι ὅτι ἡ Διοικοῦσα Ἐκκλησία δὲν ἀγωνίζεται διὰ τὴν ἀνέγερσιν τοῦ «Τάματος τοῦ Ἔθνους». Ὡρισμένοι Μητροπολῖται ὁμιλοῦν καὶ κινοῦνται πρὸς τὴν κατεύθυνσιν αὐτήν. Ὅλοι οἱ ἄλλοι ὁμιλοῦν εὐκαιριακῶς καὶ ὑπὸ τὴν πίεσιν τῆς λαϊκῆς κατακραυγῆς. Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος ἐδημιούργησε πρὸ ἔτους καὶ πλέον μίαν ἐπιτροπὴν διὰ τὴν ἀνέγερσιν τοῦ Τάματος. Τὴν ἔκαμνεν ὅμως διὰ νὰ ἐξουδετερώση τὸν Σύλλογον τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους. Τοῦτο ἀποδεικνύεται ἀπὸ τὸ ἑξῆς γεγονός: Ἡ Ἐπιτροπὴ δὲν συνεδρίασεν οὔτε μίαν φορὰν ἀπὸ τῆς συστάσεώς της. Παρὰ ταῦτα διεκηρύχθη ὅτι ὁ Ἱ. Ναὸς τοῦ Σωτῆρος (Τάμα τοῦ Ἔθνους) θὰ εἶναι ἕτοιμος τὸ 2021. Ἀλήθεια, πῶς θὰ συμβῆ αὐτό;
Τόν εἰκοστό αἰώνα, ἡ Εὐρώπη γέννησε τρία τέρατα, πού διψοῦσαν γιά αἷμα. Γιά νά γοητέψουν τούς ἀνθρώπους καί νά μή φοβηθοῦν, ἐμφανίστηκαν λαμπροφορεμένα καί ὀμορφοστολισμένα, σάν τό λιοντάρι, πού νομίζεις πώς κοιμᾶται, καί ξαφνικά ὁρμάει καταπάνω σου καί σέ κατασπαράζει. Φοβερά τά τρία τέρατα! Ὁ Ναζισμός, ὁ Φασισμός καί ὁ Κομμουνισμός. Θέλησαν -ἄν ἦταν δυνατό- νά κατακτήσουν ὅλο τόν κόσμο. Οἱ δάσκαλοί τους -ἀρχηγοί ὁλοκληρωτικῶν εὐρωπαϊκῶν καθεστώτων- μέ τά συνθήματα καί τίς προπαγάνδες τους, προετοίμασαν τό μακάβριο ἔργο τους. Ὁ Χίτλερ μέ τό βιβλίο “ Ὁ Ἀγών μου”, μέ τά ἑκατομμύρια ναζιστικά στρατεύματα, τά ἀπαίσια σύμβολά του… Ὁ Μάρξ μέ τό "Κεφάλαιο" καί τίς πολιτικές καί ἀθεϊστικές του ἰδέες, καί μέ τούς "συντρόφους" Λένιν καί Στάλιν… καί τά ἀπειράριθμα ἐρυθρά στρατεύματα καί τά δικά τους σύμβολα… Τρεῖς ἀθεϊστικές, ἀντιχριστιανικές, ἀντιεκκλησιαστικές ἰδεολογίες- δικτατορίες, πού ζήτησαν νά πνίξουν στό αἷμα τούς ἀνθρώπους, μέ στόχο, προπάντων, τούς Χριστιανούς καί τήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ. Φοβερά τά Νταχάου καί τά Ἄουσβιτς, ἀλλ᾽ ὄχι καλύτερα τά γκουλάγκ! Γιά τό τρίτο θηρίο, πού ξεσήκωσε ὁλοκληρωτικό διωγμό κατά τῆς Ἐκκλησίας γιά ἑβδο-
μῆντα χρόνια, μίλησε μέ τό δικό του τρόπο, ὁ Μητροπολίτης Βολοκολάμσκ, σέ εἰδική Σύναξη. Θέμα του: "Οἱ Νέοι Μάρτυρες". Ἀνάμεσα στ᾽ ἄλλα, εἶπε καί αὐτά: "Σήμερα γιορτάζουμε τή Σύναξη τῶν νέων μαρτύρων καί ὁμολογητῶν τῆς Ρωσίας, ὅσων ὑπέφεραν τά χρόνια τῶν διωγμῶν κατά τῆς Πίστεως καί τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ... Ἡ ἐποχή τῶν διωγμῶν, διαρκείας 70 ἐτῶν, ἀνέδειξε στόν κόσμο μεγάλη χορεία ὁμολογητῶν καί νέων μαρτύρων. Αὐτοί, προτίμησαν νά πεθάνουν, παρά νά ἀρνηθοῦν τό Χριστό... Ποτέ στήν ἱστορία τῆς ἀνθρωπότητας δέν καταγράφηκε τόσο μαζικός ἀφανισμός τῶν ἀνθρώπων, ὅπως αὐτό πού συνέβη τόν περασμένο αἰῶνα… Τό θεόμαχο καθεστώς, πού ἐπικράτησε ἀπό τό 1917, ἔκανε κάθε προσπάθεια ἐξαφάνισης τῆς θρησκείας καί τῆς Ἐκκλησίας… Εἶχε δημιουργηθεῖ μιά ἰδεολογία (τοῦ κομμουνισμοῦ), ἀπάνθρωπη καί ἐγκληματική... Ἀγνοοῦμε τόν ἀριθμό τῶν θυμάτων (χριστιανῶν). Δεκάδες χιλιάδες, ἑκατοντάδες χιλιάδες, ἑκατομμύρια; Ὁ ἀγώνας καί ὁ βίος τῶν Νέων Μαρτύρων καί Ὁμολογητῶν εἶναι πνευματικός θησαυρός... Δεόμεθα ὅπως μπορέσουμε νά παραδώσουμε στούς ἀπογόνους μας τήν Ὀρθόδοξη Πίστη μας, τήν ὁποία παραλάβαμε τόσο ἀκριβά. Τά τέρατα καί τά δαιμόνια ἐξαφανίζονται! Αἰώνιος Νικητής ὁ Χριστός».
νήσου, πολεμοῦσαν τὴν ξενοκρατία μὲ κύριο ὅπλο τὴ θρησκευτικὴ παράδοση τοῦ Λαοῦ, τὴν Ὀρθοδοξία. Ριζοσπαστισμὸς καὶ Ὀρθοδοξία ταυτίσθηκαν στὴ λαϊκὴ συνείδηση καὶ ὅποιος πολεμοῦσε τὴ θρησκεία ἢ τὴν ὑπονόμευε, ἐθεωρεῖτο αὐτόματα ἀντίπαλος καὶ τοῦ ἐθνισμοῦ καὶ κατ᾽ ἐπέκταση τοῦ ἀπελευθερωτικοῦ καὶ ἑνωτικοῦ ἀγώνα. Ἡ θρησκεία, ὅπως παρατηρεῖ ἡ κ. Μ. Παξιμαδοπούλου Σταυρινοῦ, ἀσκοῦσε στὰ Ἑπτάνησα τοῦ 19ου αἰώνα καὶ ἰδιαίτερα στὴν πατρίδα τοῦ Ριζοσπαστισμοῦ, τὴν Κεφαλληνία, «ἔντονη συνεκτικὴ ἐπίδραση σὲ ὅλα τὰ κοινωνικὰ στρώματα…, ἐπενεργοῦσε δηλαδὴ σὰν κοινωνικὴ δύναμη»2. Δὲν εἶναι περίεργο λοιπὸν ὅτι στὰ ριζοσπαστικὰ συνθήματα τοῦ 1849 περιλαμβανόταν καὶ τὸ «Λαμψάτω ἡ Ὀρθοδοξία». Ἀνεξάρτητα ἀπὸ τὴν ἐσωτερικὴ τοποθέτηση τῶν συγκεκριμένων προσώ-
πων ἀπέναντι στὴν ὀρθόδοξη ἐκκλησιαστικὴ πρακτικὴ ἡ ἐμμονὴ τῶν ἡγετῶν τοῦ Ριζοσπαστισμοῦ στὴ θρησκευτικὴ παράδοση τοῦ ἑπτανησιακοῦ λαοῦ ἦταν αἴτημα τῶν περιστάσεων, ἀφοῦ ἐξασφάλιζε τὴ λαϊκὴ ἑνότητα, ἀλλὰ καὶ τὴν ἀναγκαία ὁμοψυχία λαοῦ καὶ ἡγεσίας στὸν ἑνωτικὸ ἀγώνα. Τὸ Ριζοσπαστικὸ Κίνημα, προερχόμενο «ἐκ τῶν σπλάγχνων τοῦ λαοῦ»3, ὄντας δηλαδὴ καθαρὰ λαϊκό, δὲν μποροῦσε παρὰ νὰ στηρίζεται στοὺς δύο πόλους τοῦ λαϊκοῦ φρονήματος, τὸν ἐθνισμὸ καὶ τὴ θρησκευτικὴ πίστη, ποὺ συνιστοῦσαν τὴ λαϊκὴ ἰδεολογία καὶ ὁδηγοῦσαν στὴν ἀντικαθεστωτικὴ στάση. Ἡ βρετανικὴ «Προστασία» μὲ τὸ νὰ εἶναι «προτεσταντική», χρωματισμένη μάλιστα θρησκευτικὰ στὰ διπλωματικὰ ζητήματα σὲ ἕνα βαθμὸ πολὺ ὑψηλότερο ἀπόσο σήμερα, ἀντιστρατευόταν γιὰ τὸ
λαὸ ὄχι μόνο τὸ ἑλληνικὸ-ἐθνικὸ φρόνημά του, ἀλλὰ καὶ τὴν πίστη τῶν πατέρων του, καὶ συνεπῶς ὁλόκληρη τὴν ὕπαρξή του. Ἡ ἀντίθεση, ἔτσι, τοῦ λαοῦ πρὸς τὸ βρετανικὸ στοιχεῖο γινόταν καθολικὴ καὶ ἀγεφύρωτη, χωρὶς καμιὰ ἀπολύτως δυνατότητα σύμπτωσης ἢ συμβιβασμοῦ. Ἡ Ὀρθοδοξία ἄλλωστε εἶχε διαδραματίσει ἀνάλογο ρόλο καὶ στὴν περίοδο τῆς Βενετοκρατίας. Αὐτὴ ἦταν, ποὺ διαφοροποιοῦσε οὐσιαστικά, ὅπως καὶ στὸ τουρκοκρατούμενο μέρος τοῦ Γένους, τὸ ἑλληνικὸ ἀπὸ τὸ φράγκικο-βενετσιάνικο στοιχεῖο καὶ συνιστοῦσε τὴν κατεξοχὴν ἀντιαλλοτριωτικὴ δύναμη τοῦ ἑπτανησιακοῦ λαοῦ κατὰ τὴν μακρόχρονη ξενοκρατία. Καὶ αὐτὸ δὲν τὸ ἀγνοοῦσαν οἱ Ριζοσπάστες. Παρὰ τὸν διαπιστωμένο ἐπηρεασμό τους ἀπὸ δυτικὲς πολιτικὲς καὶ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ 2αν ΣΕΛ.