Portfolio 2023

Antonis Elefantis

Senior Student in School of Architecture

CONTACT & INFO

antonis.elefantis@gmail.com

+30 6940567994

Analipseos 7, Thessaloniki, Greece

23.10.1998

driving license: category B (car), category A (motorcycle)

linkedin.com/in/antonis-elefantis/ behance.net/antonis_elefantis instagram.com/antonis.elefantis/

ABOUT ME

I am a highly motivated and creative individual with a passion for architecture and design. Over the years, I have gained experience in a variety of areas including architectural design, graphic design, and publishing. My work in these fields has allowed me to develop strong skills in project management, communication, and teamwork.

Throughout my studies and personal experiences, I have always been drawn to the concept of sustainability and the role that architecture and design can play in creating a more sustainable future. This interest has led me to explore innovative design solutions such as treehouses. Also, my passion for creativity was established in developing a small self-published magazine.

I am eager to continue exploring new opportunities in the field of architecture and design, and to contribute my skills and passion to creative projects.

EDUCATION

2016-2023

Diploma in Architecture Engineering

integrated master (5-year degree, 300 ECTS)

Aristotle University of Thessaloniki

Current GPA: 8.7 / 10.0

— Expected graduation: June 2024

Design Diploma Thesis: “Treehouses”

Supervised by D. Thomopoulos

— Conducted research, designed and supervised the construction of a treehouse in my village

Research Diploma Thesis:

“Towards a Utopian Architecture: The transformative role of representational means”

Team: T. Sidiroglou

Supervised by N. Kalara

— Wrote, designed, and bound a book for the thesis

2013-2016

High School Diploma

7th Lyceum of Nea Smyrni ‘ESTIA’, Athens, Greece

GPA: 17.8 / 20.0

WORKSHOPS

2022

“Circular Minds”

Ideathon “Circular Minds” during the 1st Circular Economy Festival, Organized by U.N. Sustainable Development Solutions Network

— team project: Promoting sustainable consumption patterns and reducing impulsive purchases.

— Encouraging sharing economy and product reuse.

WORK EXPERIENCE

2016-present

Freelance Architectural Assistant

— Conducting site inspections and mapping

— Measuring dimensions and sketching preliminary designs

— Creating digital designs from the initial drafts

— Collaborating with legal and technical services

— Producing 3D models and Renders for residential projects

— Contributing to various aspects of the projects while learning and gaining experience in the field.

2020-present

Publisher & Designer

ararouna magazine

— Founder of a small self-published magazine with a team of 6

— Communicate with artists and poets

— Oversee editorial design, editing, and production

— Develop production and distribution timelines

— Contact typographers and bookstores

— Co-manage social media and launch an e-shop

— Maintain accounting books and organize sales, finance, and investments

— Successfully launched a crowdfunding campaign for the 3rd issue.

SKILLS

Autocad, Rhino, Twinmotion, Photoshop, Indesign, Illustator, Premiere Pro, Microsoft Office

LANGUAGES

Greek native

English B2

French B1

CONTENTS

1. TREEHOUSES — design diploma thesis

2. Towards an Utopian Architecture — research diploma thesis

3. Axel Springer — office bulding

4. Papafi 26 — interior design

5. ararouna magazine — self-publihing & editorial design

TREEHOUSES

type: diploma design thesis

year: february 2022 - february 2023

supervisor: Dimitrios Thomopoulos

This Diploma Thesis places treehouses at the centre of the research, which, among other things, tries to argue that living on a tree is the solution. A solution that responds to different concerns on a personal, architectural, urban and social level. Moving on multiple layers, it seeks an architectural vision mainly aiming to open a dialogue rather than support final design proposals. The Thesis moves in circles where ideas, objects, materials, spaces and people continuously interact, choosing as its methodology the rejection of the linear course of design from general to specific. The Diploma Thesis is a diary, archive, recording, manifesto, architectural study, construction, an occasion for walks, conversation, a map, psychotherapy, artistic expression, play but also work. As a story, it consists of 5 CHAPTERS [...]

TOWARDS A UTOPIAN ARCHITECTURE

THE TRANSFORMATIVE ROLE OF REPRESENTATIONAL MEANS”

type: research diploma thesis

year: may 2021 - february 2023

team: Thomas Sidiroglou

supervisor: Nadia Kalara

Abstract

This research paper approaches the relationship between utopia and the architectural means of representation. Representative tools make the transformation of imaginary ideas into an ideal society possible. Utopia as an imaginary concept does not exist in the real world. The depiction of an idealized space emerges from Romantic Painting, where the connection between imagination and representation is established. Later, during the Modern period, utopia will be incorporated in the architectural practice, in the effort to build the modern city. [...] As a reaction to the application of the Modern vision –based on the critique of the Situationists– many architects of the ‘60s create utopian radical images for an alternative urban environment. This research, by citing these pioneering ideas, approaches this particular period as the culmination of the utopia-representation relationship. [...] Finally, this paper reaches conclusions regarding both utopias and architectural representation individually as well as the way in which they relate with each other.

02 — Towards a Utopian Architecture

1.1. Ή ιδέα της Ουτοπίας

«Η αρχή της ουτοπικής σύλληψης δεν είναι άλλη από τη δημιουργική φαντασία, [...] τη φαντασία που θρέφει την ουτοπία» (Ροζάνης, 2017: 15).

Η φαντασία, ως μια ψυχική διαδικασία αναπαράστασης γεγονότων ή πραγμάτων, συνδυ-

αζόμενη με την προσπάθεια πρόβλεψης του μέλλοντος, αποτελεί τη βάση της ουτοπικής

σκέψης. Όπως εξηγεί ο Στέφανος Ροζάνης «γίνεται φανερό ότι η ουτοπία είναι το όνειρο της

εποχής εν εγρηγόρσει και, γι’ αυτό ακριβώς τον λόγο, κάθε εποχή αναπτύσσει τη δική της ουτοπία, η

οποία συγκροτεί την αυθεντική αφήγηση της, κατά κανόνα άγραφη, όπως άγραφα παραμένουν και

τα όνειρα των ανθρώπων της εποχής. Και βέβαια, τα όνειρα από τα οποία οι ουτοπίες της εποχής

και των ανθρώπων της είναι πάντοτε προφητικά, όνειρα δηλαδή που προβλέπουν σταθερά σε μια

λαβυρινθώδη μελλοντική αναταραχή μέσα στην ανθρώπινη ψυχή, μια συμπύκνωση και μια μετά-

θεση χαοτικών, παροξυσμικών και πλήρως αποδομημένων εικόνων.» (Ροζάνης, 2017: 53).

Η ουτοπία ως αναπαράσταση του μέλλοντος δεν δύναται να υφίσταται στο παρόν. Η ουτο-

πία είναι εικονοκλαστική και συγχρόνως ανεικονική. Μέσω αυτών των ποιοτήτων οι εικόνες

της ουτοπίας αφενός αυτοαναιρούνται, αφετέρου αυτοβελτιώνονται ως ενοράσεις που προ-

φητεύουν ένα μέλλον το οποίο προκύπτει από την ανάγκη εκπλήρωσης των προσδοκιών του

παρελθόντος (Ροζάνης, 2017: 15).

Στη λογοτεχνία η ουτοπία έχει έξι σκοπούς, «μπορεί να είναι απλή φαντασία, μπορεί να περιγρά-

φει μια επιθυμητή ή ανεπιθύμητη κοινωνία, να είναι μια πρόβλεψη, μια προειδοποίηση, ένα εναλλακτικό παρόν ή ακόμη ένα μοντέλο προς υλοποίηση» (Sargent, 2010).

Για τον Hendrik Willem van Loon, «τούτος ο κόσμος χρειάζεται τις ουτοπίες όσο και τα παραμύθια.

Δεν έχει τόση σημασία το πού πηγαίνουμε, φτάνει να οδεύουμε συνειδητά προς έναν συγκεκριμένο

στόχο. Και μια ουτοπία, οσοδήποτε αλλόκοτη ή ιδιόμορφη, είναι ο μοναδικός δυνατός φάρος μέσα

στ’ ανεξερεύνητα πελάγη του μακρινού μέλλοντος» (van Loon, όπως αναφέρεται στο Mumford, 1998: 12).

Η λέξη «ουτοπία» χρησιμοποιείται πρώτη φορά το 1516, ως το όνομα της φανταστικής

χώρας που οραματίζεται ο Sir Thomas More (1478-1535) στο βιβλίο Utopia1 Η ου-τοπία

περιγράφει τον μη υπαρκτό χώρο, που είναι αδύνατον να βρεθεί. Ό More, στο πρωτότυπο

έργο του, αποδεικνύει την εγγύτητα της λέξης «ουτοπία» με τη λέξη «ευτοπία», δηλαδή τον

καλό τόπο ή το χαρούμενο μέρος (εύ + τόπος). Η σταδιακή ταύτιση της λέξης «ευτοπία» με

την «ουτοπία»

αποδίδεται στο γεγονός ότι οι δύο αυτές λέξεις είναι ομόηχες στην αγγλική

γλώσσα, καθώς και ότι ο More σε ένα ποίημα του αποκαλεί την Utopia, ως Eutopia. Συνεπώς, η ουτοπία, που σημαίνει ο μη τόπος, καθιερώθηκε στη λογοτεχνία ως ο μη υπαρκτός καλός τόπος (Sargent, 2010).

19 ΕΙΣΑΓΩΓΉ ΜΕΣΩ ΤΩΝ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΩΝ

Το βασικό χαρακτηριστικό των ουτοπιών είναι η αφήγηση ιστοριών για ιδανικά μέρη όπου

παρουσιάζονται σαν να είναι αληθινά. Εκεί περιγράφονται οι καθημερινές δραστηριότητες

και οι κοινωνικές και πολιτισμικές σχέσεις των ανθρώπων. Έτσι, η καθημερινή ζωή είναι η

αφετηρία του ουτοπικού χώρου, ενώ η προσπάθεια αλλαγής της καθημερινότητας (προς το

καλύτερο) εισάγεται από τον όρο του ουτοπισμού (utopianism) (Sargent, 2010). Η προσπά-

θεια αυτή διαφαίνεται ξεκάθαρα στο πεδίο της αρχιτεκτονικής.

Η έννοια της ουτοπίας υπάρχει πολύ πριν από το βιβλίο του More και έχει σύνθετη ιστορία.

Από τη μία είναι ανοιχτή σε ερμηνείες και παράλληλα εμφανίζεται συχνά το αντίθετο της, η

δυστοπία. Από την άλλη υπάρχει σε πολλά πεδία της ανθρώπινης νόησης με κυρίαρχα την

τέχνη και την πολιτική φιλοσοφία. Από τα προϊστορικά χρόνια, οι αντίξοες συνθήκες διαβί-

ωσης μαζί με την ελπίδα για μια βελτιωμένη και ασφαλή ζωή, θα αποτελέσουν τη βάση των

προσπαθειών περιγραφής του μέλλοντος που αργότερα θα συνδυάζονταν με τις σκέψεις

περί μεταθανάτιας ζωής. Όλες οι ουτοπίες θέτουν υπαρξιακές ερωτήσεις, αναζητώντας το

κατά πόσο μπορεί να βελτιωθεί η ανθρώπινη επιβίωση. Ακόμα και οι πιο ιδιαίτερες ιδέες

συγκρίνουν το βιωμένο παρόν με τις συνθήκες που παρουσιάζονται στην ουτοπία, με στόχο

να προτείνουν τις αναγκαίες αλλαγές.

Στην Ιστορία των Ουτοπιών ο Lewis Mumford διακρίνει τις ουτοπίες, με βάση τον αφηρη-

μένο στόχο τους, σε ουτοπίες φυγής και ουτοπίες ανασυγκρότησης. Όι πρώτες εγκαταλεί-

πουν τον πραγματικό κόσμο, ενώ οι δεύτερες επιδιώκουν να τον αλλάξουν. «Στις μεν κτίζουμε

ανέφικτους πύργους στον αέρα, στις δε συμβουλευόμαστε έναν αρχιτέκτονα και προχωρούμε στο

κτίσιμο του σπιτιού που καλύπτει τις ουσιώδεις ανάγκες μας· όσο μπορούν να τις ικανοποιήσουν

σπίτια καμωμένα με πέτρα και λάσπη» (Mumford, 1998: 18).

Ό περισσότερες ουτοπίες, επινοούνται κατά τη διάρκεια έκρυθμων καιρών ως μια ανάγκη

για αντίδραση. Όπως τονίζει ο Mumford, ο Πλάτωνας γράφει την ουτοπική κοινωνία του

Πολιτεία λίγο πριν την ολική ήττα της Αθήνας κατά τον Πελοποννησιακό Πόλεμο. Επισημαί-

νει: «[...] σε παρόμοια ψυχική διάθεση είμαστε σήμερα κι εμείς, και γι’ αυτό ξαναμελετούμε

τα θεμελιώδη» (Mumford, 1998: 29). Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα ουτοπίας ανασυ-

γκρότησης είναι η Όυτοπία του More, όπου υπάρχουν πολλές αναφορές στην Πολιτεία Η

ουτοπία του More δεν πραγματεύεται το ανέφικτο αλλά το ιδεατό, δηλαδή αυτό που ο

άνθρωπος πρέπει να επιζητά. Το ουτοπικό, με αυτόν τον τρόπο δεν συνδέεται απλώς με το

φανταστικό αλλά σχετίζεται και με το πραγματικό (Χαρατσάρης, 2018: 38).

Για τον More, η ουτοπία έχει μόνο χωρικές ιδιότητες, αφού η ποθητή χώρα βρίσκεται σε ένα

μακρινό νησί σε κάποια μακρινή θάλασσα. Όπως εξηγεί ο Ernst Bloch, όταν η ουτοπία μετα-

τοπίζεται στο μέλλον, χάνει τα στοιχεία που την έκαναν ουτοπία εξ’ αρχής. Το νησί-ουτοπία

δεν υπάρχει, υπονοώντας ότι η ουτοπία είναι ένας χάρτης και όχι ένα μέρος. «Θα μπορούσε

να υπάρξει μόνο αν κάναμε κάτι για να υπάρξει. Όχι μόνο αν ταξιδέψουμε εκεί, αλλά επειδή ταξι-

212 pages / 21x26 cm / paper: inside, Mondi Color Copy 120g & outside, Mondi Color Copy 250g with matte plastic

ΑΝΑΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

ΚΑΊ

Την ίδια περίοδο ο Yona Friedman (1923 - 2019), επηρεάζει τις μεταμοντέρνες αρχιτεκτο-

νικές και πολεοδομικές θεωρήσεις τόσο μέσω των έργων του όσο και με την προσωπική του

σταδιοδρομία. Με αποκορύφωμα το Ville Spatiale, εργάζεται εντατικά για μια νέα αρχιτε-

κτονική, που «μπορεί να βρίσκει τρόπους να προσαρμόζεται στην πραγματικότητα» (Friedman,

όπως αναφέρεται στο Belogolovsky, 2020). Ό Friedman, γεννημένος στην Όυγγαρία, κατα-

φέρνει να σπουδάσει αρχιτεκτονική, παρόλη την απαγόρευση λόγω της εβραϊκής του κατα-

γωγής. Αργότερα, ο δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος θα του αφήσει ένα τεράστιο σημάδι και

κατά την αντιστασιακή του δράση θα ανακαλύψει έννοιες που θα επηρεάσουν τα έργα του, όπως οι ιδέες περί αστικής επιβίωσης σε δύσκολες συνθήκες και η ελευθερία επιλογής (“Yona Friedman”, χ.χ.).

Το 1956 μετά την αποφοίτησή του θα προσπαθήσει να προσεγγίσει το CIAM όπου θα περιγράψει την άποψή του για τη συμμετοχή της κοινής γνώμης στον σχεδιασμό του περιβάλλοντος κατοίκησης. Η απόρριψη των ιδεών του θα τον οδηγήσει στη δημιουργία μιας ομάδας που ενστερνίζεται τις αξίες της κινητής αρχιτεκτονικής (Architecture Mobile). To GEAM (Groupe d’Études d’Architecture Mobile) υποστηρίζει ότι «ο πολεοδομικός σχεδιασμός είχε

αποτύχει, οι μέθοδοί του είναι ξεπερασμένες και οι επενδύσεις δαπανηρές. Αυτό εξηγούσε προβλήματα, όπως η κυκλοφοριακή συμφόρηση, τα κακής ποιότητας

για τον Friedman βρίσκεται στις μεταβλητές κατασκευές από φθηνά, προκατασκευ-

ασμένα στοιχεία. Ό κάτοικοι πρέπει να μπορούν να παίρνουν αποφάσεις και η τεχνολο-

γία να υπηρετεί τις προσωπικές τους ανάγκες. Αυτή είναι η κεντρική φιλοσοφία του GEAM

(“Yona Friedman”, χ.χ.). O Friedman μέσω της πρωτοποριακής ομάδας θα γνωριστεί με τον

Constant, που την ίδια περίοδο δημιουργεί το New Babylon, τον Frei Otto και το 1960 θα

έρθει σε επαφή με τον Kengo Tange και τους Μεταβολιστές.

Το αρχιτεκτονικό του έργο είναι πολυσύνθετο και σχετίζεται με την πολιτική και την επιστήμη.

Όπως ο ίδιος εξηγεί, θεωρεί ότι λειτουργεί ως κοινωνιολόγος (“Yona Friedman”, χ.χ.). Στο

μανιφέστο του, Manifesto de l’Architecture Mobile, η κατοικία και η εργασία μπορούν να

βρίσκονται σε μια υπερυψωμένη δομή, με στόχο να περιορίσει την ταχύτητα κατανάλωση

γης στις αναπτυσσόμενες πόλεις του ‘60. Τα καλά τμήματα της πόλης δεν είναι απαραίτητο

να κατεδαφιστούν –για να διατηρηθεί η πόλη συμπαγής–, αφού η επέκταση του αστικού

ιστού θα γίνει στο νέο υπερυψωμένο σύστημα.

Στο Ville Spatiale συνδυάζονται πολλές από τις αρχές του μανιφέστου του: η στεγαστική

ευελιξία που ενισχύει την ελευθερία επιλογής, η ευέλικτη πολυεπίπεδη χρήση του χώρου της

πόλης και η διατήρηση της υπάρχουσας πόλης για την νοηματοδότηση του περιβάλλοντος. (“Yona Friedman”, χ.χ.). Ό βασικός στόχος του Friedman είναι η εμπλοκή των κατοίκων στη

διαδικασία κατασκευής και ο αυθορμητισμός. Ό όρος κινητή παραπέμπει σε μια αρχιτεκτο-

νική που μπορεί να τοποθετεί οπουδήποτε ανάλογα με τις ανάγκες. «Ο αυτοσχεδιασμός, δεν

γίνεται στα χαρτιά. Τα σχέδια χρησιμεύουν μόνο ως απεικόνιση της διαδικασίας για το πώς μπο-

ρεί να γίνει. Ο αυτοσχεδιασμός μπορεί να γίνει μόνο επί τόπου, σε πραγματική κλίμακα. Αυτό γίνε-

ται δυνατό μέσω της κατασκευής εξαρτημάτων που είναι εύκολο στη συναρμολόγηση, στο χειρι-

σμό, χωρίς ειδικό εξοπλισμό και χωρίς την τεχνογνωσία του ειδικού. Σημαίνει ότι τα μέρη μπορούν

να σπρώχνονται, να στοιβάζονται το ένα πάνω στο άλλο [...]» (Friedman, όπως αναφέρεται στο Orazi, 2018). Όπως εξηγεί, η κινητή αρχιτεκτονική είναι προσαρμοστική. «Για παράδειγμα, οι νομάδες ακολουθούν το κλίμα, όλα τα ζώα κάνουν. Ακολουθείς το κλίμα αντί να το επιβάλεις. Το

καλοκαίρι μπορεί να ζεις στην Αρκτική, το χειμώνα να μετακομίζεις αλλού. Είναι φθηνότερο έτσι.»

(Friedman, όπως αναφέρεται στο Belogolovsky, 2020).

Ό αναπαραστάσεις του Friedman αποτελούν στιγμιαίες καταγραφές της σκέψης του και

δεν δείχνουν ούτε την κατασκευή ούτε το τελικό αρχιτεκτονικό έργο. Η φιλοσοφία του περί

μη εμπλοκής του ειδικού στον σχεδιασμό περνάει και στην αναπαραστατική διαδικασία, με

σκίτσα που θυμίζουν ζωγραφιές και όχι αρχιτεκτονικές εικόνες (εικ. 132-135). Στα γρήγορα

προοπτικά σχέδια διαφαίνεται η γραφή του, ενώ ξεχωρίζουν αυτά που έχουν χρώμα (κυρίως μπλε και πορτοκαλί). Παράλληλα, στα κολάζ που δημιουργεί με φωτογραφίες από πόλεις, ενσωματώνει απόψεις από τη μεγα-κατασκευή του (εικ. 136, 137). Έτσι, προσπαθεί να οραματιστεί το πώς οι ιδέες του θα αποκτήσουν μορφή, χωρίς να καταστρέψουν τον υπάρχοντα

αστικό ιστό.

AXEL SPRINGER OFFICES

type: office bulding design

year: october 2020 - february 2021

*during quarantine

semester: 9th

team: Andreas Mananas, Themis Gkountroumpis

supervisors: Rena Sakellaridou

Vanessa Tsakalidou

The studio project focuses on design concept structuring and experimentation, aiming to address the requirements of an international competition for a large scale office Complex in Berlin while exploring inter-relationships among architectural narrative, place, space, form and program alike. The purpose is the creation of an iconic building which stands out from the rest urban fabric but also converses with the existing tower.

1.

Το νέο γραφείο δανίζεται χρήσεις της πόλης για να

γίνει ένα

PAPAFI 26

APARTMENT RENOVATION FOR PEOPLE WITH VISUAL PROBLEMS

type: interior design

year: march 2019 - june 2019

semester: 6th

team: Vasilis Xifaras

supervisor: Apostolos Kalfopoulos

guidance:

Vasso Makrigianni, Daily Skills Trainer

Leia Abraham, Mobility Instructor

Τhis apartment belongs to CENTER FOR EDUCATION & REHABILITATION FOR THE BLIND who provide it to students from the province. Within the design course in school of architecture we volunteer to make a proposal for its renovation. We focused on designing a friendly enviroment and an affordable/ feasible solution. The main design principles are: Color and texture contrast, open spaces, simple furniture. After the completion of the architectural study, we donated all of our work to the responsible building authority to be utilized in the future.

PRODUCED BY AN AUTODESK STUDENT VERSION

PRODUCED BY AN AUTODESK STUDENT VERSION

PRODUCED BY AN AUTODESK STUDENT VERSION

PRODUCED BY AN AUTODESK STUDENT VERSION

ararouna magazine

type: self-publishing

year: september 2020 - present

team: Christos Tsaridis

Themis Gountroumpis

Nafsika Elefanti

Maria Pavlidou

Ntemi Anagnostouli

“Ararouna is (propably) a luxury villa in the Brazilian countryside or a refrigerated truck converted into a vacation home. Ararouna magazine is an attempt to gather what we have done and complete what we have not yet finished. In practice, it is a periodical publication of artistic and literary works that hosts things that either displace us from reality or bring us closer to it.”

issue 01 / may 2021

-

7 visual works, 2 texts, 3 poems.

-

36 pages, 17x24cm, digital print, 100 copies, stapled binding

-

100g plain paper & 250g velvet cover with matte plastic protection

issue 02 / april 2022

-

10 visual works, 6 texts, 14 poems.

-

74 pages, 17x24cm, offset print, 500 copies, perfect binding

-

100g velvet paper & 250g velvet cover with matte plastic protection

issue 03 / april 2023

-

11 visual works, 5 texts, 12 poems.

-

52 pages, 17x24cm, offset print, 500 copies, perfect binding

-

100g velvet paper & 250g velvet cover with matte plastic protection