ΣΤ2
Μάιος 2018 ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ
ΔΙΑΒΑΣΕ
ΚΙ ΑΥΤΟ
Πρόσφυγες Μετανάστες Άσυλο-Συνεντεύξεις Τόσο διαφορετικοί...
Σελ. 2
Δικαιώματα και υπο- Σ ε λ . χρεώσεις παιδιών 3 Ιδιωτικότητα παρακαλώ!-Διατροφή Αλλάζουμε συνήθειες Σελ. Παιδί και Κλιματική Αλ. 4 Παιδιά στρατιώτες
Τα παιδιά του πολέμου Βία , ρατσισμός Παιδική εργασία
Σελ. 5
Ολυμπιακοί Αγώνες Βιβλιοπαρουσίαση Παιχνίδια σε χώρες Λαογραφικό Μουσείο
Σελ. 6
Κουίζ Συμπλήρωση κενών Σταυρόλεξο
Σελ. 7
Ομάδα εργασίας Δράσεις
Σελ. 8
5ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΓΙΑΝΝΤΣΩΝ "ΠΗΝΕΛΟΠΗ ΔΕΛΤΑ" Μ. Αλεξάνδρου 112, Γιαννιτσά ,Τ.Κ. 58100 Τηλ: 2382022488 5dimgian@sch.gr Την επιμέλεια και την ευθύνη της έκδοσης έχει η δασκάλα Αποστολίδου Γεσθημανή
Η εκπαίδευση είναι ένα βασικό και αναφαίρετο δικαίωμα για κάθε παιδί. Σε ολόκληρο τον κόσμο κάθε παιδί πρέπει να πηγαίνει στο σχολείο, ώστε , εκτός από το να μαθαίνει γράμματα και να παίρνει γνώσεις, να γίνεται και ένας σωστότερος και χρησιμότερος άνθρωπος για την κοινωνία στο μέλλον. Ωστόσο, πολλά παιδιά δεν έχουν τη δυνατότητα να πηγαίνουν στο σχολείο. Είτε λόγω πολέμου, είτε λόγω έλλειψης σχολείων και δασκάλων στη χώρα τους, είτε λόγω παιδικής εργασίας που επιβάλλεται σε αυτά. Αυτά τα παιδιά, λοιπόν, που δεν έχουν το δικαίωμα να μορφωθούν, στο μέλλον μην έχοντας βασικές γνώσεις για τη ζωή, ίσως να αναγκαστούν να κάνουν απάνθρωπες δουλειές που εμείς ούτε που θα φανταζόμασταν ποτέ τους εαυτούς μας. Ο μισθός που παίρνουν δεν είναι αρκετός για να συντηρήσουν τις οικογένειές τους . Τα περισσότερα από αυτά τα παιδιά είναι κάτω των δεκατεσσάρων ετών. Το φαινόμενο αυτό είναι πολύ λυπηρό γιατί για να δουλεύουν κάποιοι απάνθρωποι τους βασανίζουν και τους εκμεταλλεύονται. Μερικά παιδιά πάλι, μπορούν να μορφώνονται, αλλά αντιμετωπίζουν πολλές δυσκολίες στην καθημερινότητά τους, κι όλα αυτά για να κάνουν κάτι που εμείς θεωρούμε δεδομένο και καθημερινή μας υποχρέωση, που μας κάνει μερικές φορές να δυσανασχετούμε. Είναι αναγκασμένα να διανύουν πολλά χιλιόμετρα καθημερινά για να φτάσουν στο σχολείο, που φυσικά δεν μοιάζει καθόλου με το δικό μας. Μερικά σχολεία είναι υπαίθρια, σε άλλα οι μαθητές κάθονται κάτω. Και όλα αυτά για να μορφωθούν, να γίνουν σωστότεροι άνθρωποι και να αποκτήσουν τα εφόδια για μία καλύτερη ζωή. Εμείς είμαστε τυχεροί που μπορούμε να πηγαίνουμε σχολείο και που το σχολείο μας είναι χτισμένο υπό κανονικές συνθήκες και όχι υπαίθριο ή κάτι παρόμοιο. Ακόμη νιώθουμε χαρά και ευτυχία γιατί κάθε μέρα συναντάμε τους φίλους μας. Ελπίζουμε, κάποια μέρα όλα τα παιδιά να μπορούν να μορφώνονται και να απολαμβάνουν τα πλεονεκτήματα μιας σωστής εκπαίδευσης χωρίς να αντιμετωπίζουν δυσκολίες και προβλήματα.
Είμαι ιδιαίτερα χαρούμενος που μέσα από την εφημερίδα σας μου δίνεται η δυνατότητα να απευθυνθώ σε όλους τους μαθητές για ένα τόσο σοβαρό θέμα όπως είναι τα ανθρώπινα δικαιώματα των μαθητών. Η αναγνώριση ότι, κάθε άνθρωπος, χωρίς καμιά διάκριση, έχει δικαιώματα, τα οποία είναι αδιαπραγμάτευτα , συνιστά μια από τις μεγαλύτερες κατακτήσεις της ανθρώπινης κοινωνίας. Τα ανθρώπινα δικαιώματα συνιστούν το θεμέλιο λίθο, πάνω στον οποίο η ανθρωπότητα επιχειρεί να οικοδομήσει ένα ειρηνικό και ευοίωνο μέλλον για όλους τους ανθρώπους σε κάθε γωνιά της γης. Η Διεθνής Κοινότητα, σταδιακά, έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τα ανθρώπινα δικαιώματα συγκεκριμένων κοινωνικών ομάδων. Μια από αυτές τις ομάδες είναι και τα παιδιά. Καρπός του ιδιαίτερου ενδιαφέροντος για τα δικαιώματα του παιδιού, υπήρξε η Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα του Παιδιού, η οποία υιοθετήθηκε από τη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών στις 20 Νοεμβρίου 1989. Σε παλαιότερες εποχές, σε παραδοσιακές κοινωνίες , τα παιδιά
θεωρούνταν, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο , ιδιοκτησία των γονιών τους. Με δικαιολογία ή πρόφαση την πνευματική ή και βιολογική τους ανωριμότητα, τα παιδιά τοποθετούνταν στο περιθώριο της κοινωνίας. Στη διάρκεια του 19ου αιώνα, σε διάφορα κράτη αυτή η εικόνα σταδιακά διαφοροποιήθηκε .Τα παιδιά άρχισαν να βγαίνουν από την αφάνεια και το περιθώριο, και να αποκτούν υπόσταση. Εξακολουθούσαν, όμως, να γίνονται αντιληπτά ως αντικείμενα που είχαν ανάγκη από προστασία, παρά ως υποκείμενα , ως ανθρώπινες υπάρξεις με δικαιώματα. Σελ.4
Οι Στόχοι είναι η απόλυτη λίστα δράσεων μέχρι το 2030 Τον Σεπτέμβριο του 2015, και τα 193 κράτη μέλη των Ηνωμένων Εθνών υιοθέτησαν ένα σχέδιο για την επίτευξη ενός καλύτερου μέλλοντος για όλους, σχεδιάζοντας μια διαδρομή για τα επόμενα 15 χρόνια προς την εξάλειψη της ακραίας φτώχειας, την καταπολέμηση της ανισότητας και της αδικίας και την προστασία του Πλανήτη μας. Σε αυτή την Παγκόσμια συμφωνία, οι ηγέτες που εκπροσωπούν σχεδόν το σύνολο της ανθρωπότητας, δεσμεύτηκαν να μεταμορφώσουν τον κόσμο μας σε έναν κόσμο χωρίς φτώχεια, πείνα και ανισότητες. Έναν κόσμο με αξιοπρεπή εργασία και καλή εκπαίδευση, έναν κόσμο ειρηνικό χωρίς την απειλή της κλιματικής αλλαγής, έναν κόσμο που μέσα από τις αρχές της βιώσιμης ανάπτυξης, θα μεριμνά για τις ανάγκες όχι μόνο της σημερινής γενιάς αλλά και των μελλοντικών γενεών δηλαδή για τον δικό μας κόσμο.
Μάιος
2018
Πρόσφυγες Πρόσφυγας ονομάζεται, σύμφωνα με τη Σύμβαση της Γενεύης για τους πρόσφυγες, κάθε άνθρωπος που βρίσκεται έξω από το κράτος του οποίου είναι πολίτης εξαιτίας δικαιολογημένου φόβου ότι εκεί θα υποστεί διωγμούς λόγω της φυλής, της θρησκείας ή της εθνικότητάς του, ή ακόμα εξαιτίας της ιδιότητάς του μέλους μιας ιδιαίτερης κοινωνικής ομάδας ή των πολιτικών του απόψεων , και επιπλέον τού είναι αδύνατο να εξασφαλίσει προστασία από τη χώρα του, ή, εξαιτίας του φόβου αυτού, δεν επιθυμεί να τεθεί υπό αυτή την προστασία. Μέχρι να του αναγνωρισθεί νομικά η ιδιότητα του πρόσφυγα από μία χώρα, ένας άνθρωπος μπορεί να βρίσκεται υπό το καθεστώς του «αιτούντος άσυλο».
Τι
είναι το Ε.Σ.Π.
Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες (ΕΣΠ) είναι Ελληνική, Μη Κυβερνητική Οργάνωση, που ιδρύθηκε το 1989 για να υποστηρίξει τους πρόσφυγες και τους αιτούντες άσυλο στην Ελλάδα. Το Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες υποδέχεται τους αιτούντες άσυλο και τους πρόσφυγες και τους βοηθάει να θέσουν τις βάσεις για ένα νέο ξεκίνημα στην Ελλάδα.
Άσυλο στην Ευρώπη Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει αναλάβει τη δημιουργία ενός Κοινού Ευρωπαϊκού Συστήματος Ασύλου, που θα βασίζεται στην πλήρη εφαρμογή της Σύμβασης της Γενεύης του 1951, θεματοφύλακας της οποίας είναι η Ύπατη Αρμοστεία. Η Ε.Ε. παίζει σημαντικό ρόλο σε θέματα ασύλου και μετεγκατάστασης εντός και εκτός της Ε.Ε., ενώ η Ευρωπαϊκή νομοθεσία επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό την ανάπτυξη μηχανισμών προστασίας προσφύγων σε άλλες χώρες. Η Ύπατη Αρμοστεία δίνει ιδιαίτερη σημασία στην προώθηση του σεβασμού των διεθνών κανόνων προστασίας στην Ευρωπαϊκή νομοθεσία και πολιτική ενώ σχολιάζει και παίρνει θέση σε ένα ευρύ φάσμα θεμάτων αναφορικά με την προστασία των προσφύγων, τη μετεγκατάσταση και την ένταξη στα 27 κράτη μέλη της Ε.Ε.
Μετανάστες Μετανάστες είναι όσοι φεύγουν από την πατρίδα τους προσπαθώντας να βρουν εργασία και καλύτερες συνθήκες διαβίωσης.Συχνά υποχρεώνονται να φύγουν λόγω περιβαλλοντικών συνθηκών και απόλυτης φτώχειας . Η διαφορά με τους πρόσφυγες είναι ότι οι μετανάστες μπορούν να γυρίσουν στη χώρα τους χωρίς να κινδυνεύει η σωματική τους ακεραιότητα.
σελίδα
2
Τόσο διαφορετικοί και τόσο ίδιοι
Συνέντευξη της Γιάννας από τη γιαγιά της : Γιαγιά , γιατί οι παππούδες σου ήρθαν από το Τσανάκκαλε και από την Ίμβρο; ─ Ήρθαν λόγω της καταστροφής του 1922 και της ανταλλαγής των πληθυσμών. ─ Πώς ζούσαν εκεί; ─Ήταν ευκατάστατοι και ζούσαν αγαπημένοι με τους Τούρκους. ─ Με τι μέσο ταξίδεψαν; ─Ταξίδεψαν με πλοίο, ο πρώτος σταθμός τους ήταν η Κέρκυρα, μετά τους μετέφεραν στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης κι από εκεί βρέθηκαν στα Γιαννιτσά. ─ Τι προβλήματα αντιμετώπισαν στον δρόμο; ─ Πείνα, κρύο , φόβο για το άγνωστο, πόνο για τον ξεριζωμό από την πατρίδα τους και αγωνία για το τι τους περιμένει. ─ Πώς τους υποδέχθηκαν στον καινούριο τόπο; ─ Η υποδοχή τους από τους ντόπιους κατοίκους στην Ελλάδα ήταν σχεδόν εχθρική γιατί οι πρόσφυγες ανέρχονταν σε πολλές χιλιάδες. Επιπλέον έπρεπε άμεσα να βρουν δουλειά και σπίτια να επιβιώσουν. Ένα παράδειγμα για την εχθρική αντιμετώπιση ήταν ότι σε πολλές περιοχές οι πρόσφυγες ήταν αναγκασμένοι να ζουν σε περιορισμένες εκτάσεις και μακριά από τους γηγενείς. ─ Τι άφησαν πίσω τους; ─ Άφησαν τις περιουσίες , τα σπίτια, τις εκκλησίες, τα καταστήματα, πολιτισμό. Με λίγα λόγια την ίδια τους την ψυχή.
Συνέντευξη του Γιώργου από τη μαμά του:
—Μαμά από πού κατάγεσαι; ─Κατάγομαι από τη Γεωργία. ─Πότε πρωτοήρθες στην Ελλάδα και για ποιο λόγο; ─Ήρθα στην Ελλάδα το 1992 επειδή διαλύθηκε το κράτος. ─Ποιες δυσκολίες αντιμετώπισες όταν ήρθες; ─Δεν είχα δεχτεί δυσκολίες, επειδή είχα συγγενείς εδώ. ─Πώς νιώθεις μετά από τόσα χρόνια; ─Δεν νιώθω κάποια λύπη επειδή έκανα οικογένεια, άλλα νιώθω νοσταλγία για την πατρίδα. ─Έχεις δεχτεί ρατσιστική συμπεριφορά από κάποιους εδώ; ─Όχι, ποτέ. ─Ονειρεύεσαι να γυρίσεις πίσω; ─Ναι ,θέλω να γυρίσω, αλλά είναι ένα όνειρο. ─Τι σου λείπει πιο πολύ από την πατρίδα σου; ─Το χωριό μου ,είναι το χωριό στο οποίο μεγάλωσα .
Είχε μόλις μετακομίσει στην πόλη, κι όμως τα προβλήματα είχαν ήδη κάνει την εμφάνιση τους .Πώς όμως συνέβη αυτό , αφού μόλις είχαν πάει εκεί; Κι όμως. Οι γείτονες περίμεναν έξω από το σπίτι για να βοηθήσουν στην μεταφορά των αποσκευών και να καλωσορίσουν την νέα οικογένεια. Όμως με το που τους είδαν, όλοι τρομαγμένοι, έφυγαν βιαστικά. Ο λόγος; Κάποιος όταν τους είδε φώναξε «Είναι πρόσφυγες !», και όλοι εξαφανίστηκαν. Το αγόρι φοβισμένο καθόταν στο κρεβάτι του και σκεφτόταν: «Αν μέσα στις λίγες ώρες που ήταν εκεί και τα πράγματα είχαν εξελιχθεί έτσι, την επόμενη μέρα στο σχολείο τι θα γινόταν;». Αυτά σκεφτόταν και δεν το έπαιρνε ο ύπνος. Έτσι πέρασε τη νύχτα, γεμάτος αγωνία, φόβο αλλά και ελπίδα για το αύριο. Το επόμενο πρωί, ήταν η μεγάλη μέρα, θα πήγαινε στο καινούριο του σχολείο. Άνοιξε την πόρτα και με την μικρή του αδερφή από δίπλα, ξεκίνησε. Στον δρόμο τα παιδιά τον κοιτούσαν περίεργα και ψιθύριζαν μεταξύ τους .Εκείνος συνέχιζε τον δρόμο του, προσπαθώντας να τους αγνοήσει, όμως η σκέψη του όλο πήγαινε στο τι έλεγαν. Όταν έφτασε στο σχολείο, κοίταξε την είσοδο με βλέμμα τρομοκρατημένο. Φοβόταν για το τι τον περίμενε εκεί. Σκέφτηκε πως αυτή ήταν η τελευταία του ευκαιρία, μπορούσε να φύγει, αλλά δεν το έκανε. Έτσι προχώρησε και μπήκε μέσα. Μόλις μπήκε στην τάξη, η δασκάλα τον κράτησε όρθιο, για να τον συστήσει στους καινούργιους του συμμαθητές. Εκείνος δεν ήθελε καθόλου, αλλά δεν είχε άλλη επιλογή. Όταν όλοι είχαν καθίσει στις θέσεις τους δασκάλα είπε «Παιδιά, αυτός είναι ο νέος σας συμμαθητής, ο Φάρις. Είναι από την Συρία». Τα παιδιά γέλασαν, αλλά με ένα βλέμμα της δασκάλας σταμάτησαν αμέσως. Στα διαλείμματα κάποια παιδιά τον κορόιδευαν ,γελούσαν μαζί του και τον χτυπούσαν. Αυτό δεν συνέβη μόνο μια φορά, συνεχιζόταν καθημερινά και γινόταν όλο και χειρότερο. Ο Φάρις δεν ήθελε να πηγαίνει σχολείο, κάποιες ημέρες έβρισκε δικαιολογίες για να μένει σπίτι, όμως αυτό δεν μπορούσε να συνεχιστεί. Ήθελε να φύγει για πάντα, να γυρίσει πίσω στην χώρα του, όπου όμως θα ήθελε να μην υπάρχει πόλεμος πια. Μετά από μερικές ημέρες ,συνέβη ένα ευχάριστο περιστατικό που τον έκανε να αλλάξει γνώμη και διάθεση. Στο διάλειμμα, ένας συμμαθητής του, τον πλησίασε και του είπε «Γεια, μπορώ να καθίσω εδώ ;» Το αγόρι με ένα νεύμα του κεφαλιού του αποκρίθηκε ναι. Έτσι ξεκίνησαν να μιλούν, και μια όμορφη φιλία αναπτύχθηκε μεταξύ τους. Δεν νοιάζονταν για τις διαφορές τους, πίστευαν πως όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι και πως οι διαφορές τούς ενώνουν και δεν τους χωρίζουν. Αν και τόσο διαφορετικοί, η φιλία τους κράτησε για πολλά, πολλά χρόνια…
Μάιος
Ξεκινώντας από το σπίτι θα πρέπει να έχουμε ταυτότητα, να μεγαλώνουμε σε ένα περιβάλλον που μας παρέχει τα αναγκαία υλικά αγαθά και διασφαλίζει την σωματική, νοητική, συναισθηματική και κοινωνική μας ανάπτυξη. Η οικογένειά μας έχει την ευθύνη να μας βοηθήσει να μάθουμε να ασκούμε τα δικαιώματά μας και να εξασφαλίσει πως τα δικαιώματά μας προστατεύονται. Έχουμε το δικαίωμα να ζούμε σε μια οικογένεια που νοιάζεται για μας. Οι γονείς μας θα πρέπει να μας βοηθήσουν να αποφασίσουμε τι είναι σωστό και τι λάθος και ποιο είναι το καλύτερο για μας. Έχουμε το δικαίωμα να μεγαλώσουμε με τους γονείς μας αν αυτό είναι δυνατό. Έχουμε δικαίωμα στην καλύτερη δυνατή φροντίδα για την υγεία μας. Έχουμε δικαίωμα στην ίση μεταχείριση μεταξύ των μελών της οικογένειάς μας. Έχουμε δικαίωμα σε νερό φαγητό, ρούχα, ένα ασφαλές μέρος να ζήσουμε και να ικανοποιούνται οι βασικές μας ανάγκες. Δεν πρέπει να μειονεκτούμε με τρόπο που να μην μπορούμε να κάνουμε πολλά από τα πράγματα που κάνουν τα άλλα τα παιδιά. Έχουμε δικαίωμα προστασίας από κάθε μορφή εκμετάλλευσης. στα Μέσα Ενημέρωσης αλλά ταυτόχρονα θα πρέπει να υπάρχει και προστασία από αυτά . Έχουμε το δικαίωμα να λέμε ελεύθερα την
γνώμη μας και οι άλλοι να την ακούν. Να ανακαλύπτουμε πράγματα και να μοιραζόμαστε τις σκέψεις μας με άλλους . Επίσης έχουμε δικαίωμα να προστατευόμαστε από κάθε μορφή βίας και εκμετάλλευσης εντός και εκτός σπιτιού. Κανείς δεν επιτρέπεται να μας τιμωρήσει με σκληρό ή επιβλαβή τρόπο. Έχουμε δικαίωμα σε ώρες ανάπαυσης , ψυχαγωγίας και παιχνιδιού. Την ίδια στιγμή όμως έχουμε και υποχρεώσεις. Πρέπει να ακολουθούμε τους κανόνες υγιεινής και σωστής συμπεριφοράς . Να καθαρίζουμε το δωμάτιό μας και τα πράγματά μας μέσα στο σπίτι. Να κάνουμε τα μαθήματά μας και να ακολουθούμε τις εντολές των γονιών μας. Έχουμε υποχρέωση να ακούμε τους γονείς ακόμα και αν δεν συμφωνούμε μαζί τους και να αποδεχόμαστε τις συμβουλές τους. Να τηρούμε τις ώρες κοινής ησυχίας και να εναρμονιζόμαστε στις συνήθειες και τους κανόνες της οικογένειας μας. Να φερόμαστε ευγενικά, και με σεβασμό προς τα άλλα μέλη. Να μην ασκούμε κανενός είδους βία σε άλλα μέλη της οικογένειας. Όπως στο σπίτι έτσι έχουμε δικαιώματα και υποχρεώσεις και στο σχολείο. Μπορούμε να ζητάμε βοήθεια από τον
αναφέρονται σε μας. Είναι το όνομά μας, η διεύθυνσή μας, ο αριθμός του κινητού μας, το σχολείο μας, τα μέρη όπου ταξιδεύουμε, τα αντικείμενα που αγοράζουμε, το προφίλ μας στο Facebook, οι φωτογραφίες μας από πέρυσι το καλοκαίρι, το βίντεο της παρέας μας από τη χθεσινή γιορτή... Διατηρώντας τον έλεγχο των προσωπικών μας δεδομένων, διατηρούμε και τον έλεγχο της ιδιωτικής μας ζωής. Μπορεί να εκπλαγούμε αν σκεφτούμε πόσες αποφάσεις παίρνουμε για τα προσωπικά μας δεδομένα και την ιδιωτικότητά μας κάθε μέρα... και πόσο σημαντικές μπορεί να είναι αυτές… http://www.dpa.gr
σελίδα
3
δάσκαλό μας όποτε την χρειαστούμε, να αλλάζουμε θέσεις εάν ο διπλανός μας, μας ενοχλεί. Να εκφράζουμε τη γνώμη μας και να μιλάμε ελεύθερα. Έχουμε δικαίωμα να κάνουμε φίλους και να μην γινόμαστε θύματα του σχολικού εκφοβισμού. Να μπορούμε να συμμετέχουμε σε ομαδικές εκδηλώσεις, εργασίες και εκδρομές. Γενικά να είναι ελκυστικό το σχολείο χωρίς διακρίσεις , αποκλεισμούς και καταπατήσεις δικαιωμάτων. Ανοιχτό προς όλους ασχέτως χρώματος ή προέλευσης του καθενός. Αλλά βέβαια δε θα πρέπει να ξεχνάμε τις υποχρεώσεις μας. Υποχρέωσή μας στο σχολείο είναι να κρατάμε το προαύλιο και την τάξη μας καθαρή. Πρέπει να τηρούμε τους κανόνες που θέτει το σχολείο. Να είμαστε ήσυχοι και να μην σηκωνόμαστε από τις θέσεις μας την ώρα του μαθήματος. Είμαστε υποχρεωμένοι να σεβόμαστε τους μεγαλύτερούς μας, καθώς επίσης τους συνομήλικους και μικρότερούς μας. Να ερχόμαστε κάθε μέρα στο σχολείο στην ώρα μας αφού έχουμε μελετήσει και να απουσιάζουμε μόνο αν υπάρχει σοβαρός λόγος. Να μη χρησιμοποιούμε βία και να μην εκφοβίζουμε τους άλλους. Όπως γίνεται αντιληπτό τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις με τα οποία θα γαλουχηθούμε εμείς τα παιδιά και στο σπίτι αλλά και στο σχολικό μας περιβάλλον θα διαμορφώσουν τον μετέπειτα χαρακτήρα μας.
Δικαίωμα στη σωστή διατροφή
Ιδιωτικότητα παρακαλώ! Η ιδιωτική μας ζωή είναι πολύτιμη. Για όλους μας υπάρχουν πράγματα που δεν θα θέλαμε να μοιραστούμε με άλλους ανθρώπους. Όχι απαραίτητα επειδή πρέπει να τα κρατήσουμε κρυφά, αλλά επειδή αποτελούν αποκλειστικά προσωπική μας υπόθεση. Υπάρχουν φορές που μπορεί να θέλουμε να παραμείνουμε εντελώς «ανώνυμοι». Και να νιώθουμε ασφαλείς ότι δεν υπάρχει κάποιος που ξέρει τα πάντα για τη ζωή μας ή είναι σε θέση να παρακολουθεί όλες μας τις δραστηριότητες. Γι’ αυτό πρέπει να μπορούμε να επιλέγουμε ποιες πληροφορίες δίνουμε στους άλλους και ποιες κρατάμε μόνο για τον εαυτό μας. Τα προσωπικά μας δεδομένα είναι όλες οι πληροφορίες που
2018
Ο υποσιτισμός είναι μια από τις αιτίες που συντελούν σε περισσότερους από το ένα τρίτο όλων των θανάτων παιδιών κάτω των πέντε ετών. Πάνω από το ένα τρίτο των παιδιών που πεθαίνουν θα μπορούσαν να είχαν επιβιώσει αν δεν ήταν υποσιτισμένα. Περίπου το 40% των παιδιών στις αναπτυσσόμενες χώρες πάνω από μισό δισεκατομμύριο παιδιά , αγωνίζονται για να επιβιώσουν. Τα παιδιά που επιβιώνουν από υποσιτισμό συχνά έχουν ασθενή υγεία σε όλη τη ζωή τους και μειωμένες νοητικές ικανότητες που περιορίζουν τη δυνατότητά τους να πάνε σχολείο και να κερδίσουν όταν μεγαλώσουν ένα αξιοπρεπές εισόδημα. Έτσι παγιδεύονται σε ένα κύκλο ασθενικής υγείας και φτώχειας . Στην πρόσφατη μεγάλη επισιτιστική κρίση της Αφρικής η UNICEF έσωσε χιλιάδες ζωές μικρών παιδιών παρέχοντας επείγουσα θεραπευτική διατροφή σε περισσότερα από 1.000 επισιτιστικά κέντρα που δημιούργησε. Επίσης υπάρχουν μερικά παιδιά, που οι γονείς τους δεν έχουν χρόνο ή διάθεση να μαγειρέψουν και τρέφονται με έτοιμο φαγητό. Και στις δύο περιπτώσεις τα παιδιά δεν αναπτύσσονται σωστά και όταν μεγαλώνουν έχουν προβλήματα υγείας. Για να τρεφόμαστε υγιεινά πρέπει να κάνουμε πέντε γεύματα την ημέρα. Με βάση την πυραμίδα της Μεσογειακής διατροφής πρέπει να τρώμε ψωμί, δημητριακά , λαχανικά, φρούτα και γαλακτοκομικά σε ημερήσια βάση. Σε εβδομαδιαία βάση 1-2 φορές να τρώμε ψάρια, λευκά κρέατα όπως κοτόπουλα αλλά και πατάτες, ρύζι , ζυμαρικά και γλυκά. Τέλος σε μηνιαία βάση πρέπει να τρώμε περίπου 4 φορές κόκκινο κρέας . Λοιπόν ας αλλάξουμε συνήθειες!
Μαλάλα Γιουσαφζάι Η Μαλάλα Γιουσαφζάι είναι νεαρή κοπέλα από το Πακιστάν που αγωνίζεται για το δικαίωμα των κοριτσιών στην εκπαίδευση στη χώρα της. Σε ηλικία 11 ετών ξεκίνησε να γράφει (χρησιμοποιώντας ψευδώνυμο) σε μπλογκ, όπου περιέγραφε τη ζωή της στην πόλη Mingora, στο βορειοδυτικό Πακιστάν, μετά την κατάληψη της εξουσίας στην περιοχή από τους Ταλιμπάν, που απαγόρευσαν στα κορίτσια να πηγαίνουν στο σχολείο και εξέφραζε τις απόψεις της σχετικά με το δικαίωμα των κοριτσιών στη μόρφωση.
Τα επόμενα χρόνια έδωσε συνεντεύξεις σε διάφορα μέσα, τόσο της χώρας της όσο και άλλων χωρών, στις οποίες υποστήριζε το δικαίωμα των κοριτσιών να πηγαίνουν στο σχολείο. Στο μεταξύ έγινε γνωστή η ταυτότητά της. Το πρωί της 9ης Οκτωβρίου 2012 ένας άντρας πυροβόλησε στο κεφάλι τη Μαλάλα Γιουσαφζάι ενώ βρισκόταν μέσα στο σχολικό λεωφορείο, τραυματίζοντάς την πολύ σοβαρά. Τις μέρες μετά την επίθεση νοσηλεύθηκε σε κρίσιμη κατάσταση
σε νοσοκομείο Queen Elizabeth του Μπέρμιγχαμ, στην Αγγλία. Η απόπειρα δολοφονίας προκάλεσε μια έκρηξη συμπαράστασης προς την 15χρονη τότε μαθήτρια, τόσο στο Πακιστάν όσο και σε ολόκληρο τον κόσμο. Το 2013 της απονεμήθηκε το Βραβείο Ζαχάρωφ και ήταν υποψήφια για το Νόμπελ Ειρήνης. Το 2014 τελικά της απονεμήθηκε το Νόμπελ Ειρήνης για τον αγώνα της για το δικαίωμα των κοριτσιών στην εκπαίδευση.
Μάιος
2018
σελίδα
4
ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ Συνέχεια από τη σελίδα 1 Πολλά παιδιά στις χώρες του τρίτου κόσμου, υποφέρουν από ασιτία, μολυσμένο νερό, κακουχίες. Ένα απ’ τα μεγαλύτερα προβλήματα των παιδιών αυτών είναι η κλιματική αλλαγή και οι συνέπειές της. Ίσως δεν το ‘χουμε σκεφτεί ποτέ, αλλά είμαστε κι εμείς υπεύθυνοι γι’ αυτό. Κάποιες από τις ενέργειες που μπορούμε να κάνουμε εμείς τα παιδιά για να προστατέψουμε τον πλανήτη μας, εμάς και τους συνανθρώπους μας είναι: Φροντίζουμε για πιο αποδοτική παροχή και χρήση ενέργειας . Αγοράζουμε ηλεκτρικές συσκευές ενεργειακής κλάσης Α. Στο σπίτι, πρέπει να μειώσουμε τα σκουπίδια μας. Τρώμε μόνο μαγειρευτό φαγητό. Δεν αφήνουμε τις ηλεκτρικές συσκευές στην αναμονή. Δεν αφήνουμε το κινητό μας να φορτίζεται, όταν η μπαταρία είναι γεμάτη. Δεν πετάμε χηµικές ουσίες όπως µπογιές, βερνίκια, εντοµοκτόνα ή φάρµακα στο νεροχύτη. Αποφεύγουμε επίσης να πετάμε στο νεροχύτη κάθε είδους λάδι. Αγοράζουμε βιολογικά προϊόντα. Δεν αφήνουμε τη βρύση να τρέχει όταν πλένουμε τα δόντια μας. Πλένουμε το αυτοκίνητό μας με κουβά και όχι με το λάστιχο. Δεν αγοράζουμε προϊόντα κατασκευασμένα από απειλούμενα ζώα. Μπορούμε ακόμη, να αποφεύγουμε να παίρνουμε τα πλαστικά ποτήρια και πιάτα μιας χρήσης . Δεν χρειάζεται να παίρνουμε παγωτό σε κυπελάκι. Το χωνάκι δεν είναι πιο νόστιμο; Να μην παίρνουμε εμφιαλωμένο νερό. Θα μας βγει και πιο φθηνά και θα κάνουμε λιγότερα σκουπίδια, αν πίνουμε νερό απ' την βρύση. Γιατί παίρνουμε πλαστικές σακούλες; Αφού μπορούμε να έχουμε μια πολλών χρήσεων ή ακόμα και μία απ' τις τσάντες μας. Στο σχολείο, παίρνουμε φαγητό από το σπίτι. Δεν ξεχνάμε τα φώτα αναμμένα στο διάλειμμα. Κλείνουμε τον υπολογιστή και τον προτζέκτορα όταν δεν τον χρειαζόμαστε .Δεν πετάμε στην αυλή χαρτιά ή αλουμινόχαρτο, αλλά σε κάδο ανακύκλωσης. Δεν αφήνουμε τον υπολογιστή σε αναμονή. Ανακυκλώνουμε όσα βιβλία δεν χρειαζόμαστε. Φροντίζουμε τον σχολικό κήπο. Ακόμα, για να πάμε στο σχολείο ή στο φροντιστήριό μας να μην χρησιμοποιούμε αυτοκίνητο αλλά να περπατήσουμε ως εκεί. Αν θέλουμε μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το ποδήλατό μας ή τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Έτσι δεν θα χρειαστεί να μετακομίσουμε στο φεγγάρι. Υπάρχουν ακόμη ελπίδες για τον πλανήτη. Το μέλλον του βρίσκεται στα χέρια μας.
Από εμάς εξαρτάται!
Το γλωσσάρι για το Κλιματικό Χάος ΣΤ2
Η ένταση των συγκρούσεων και η συνεχιζόμενη ξηρασία σε πολλές περιοχές του κόσμου είχαν ως αποτέλεσμα να αυξηθεί στα 124 εκατομμύρια o αριθμός των ανθρώπων που υποφέρουν από πολύ σοβαρή έλλειψη τροφίμων, περιλαμβανομένου του λιμού, το 2017, αναφέρει ο Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας του ΟΗΕ (FAO). Το 2017, 124 εκατομμύρια άνθρωποι ζούσαν υπό καθεστώς διατροφικής ανασφάλειας και είχαν επείγουσα ανάγκη για βοήθεια σε 51 χώρες, από 108 εκατομμύρια σε 48 χώρες το 2016, αναφέρει ο FAO στην Παγκόσμια Έκθεση για τη Διατροφική Κρίση που δημοσιοποίησε από κοινού με την Ευρωπαϊκή Ένωση και άλλους διεθνείς οργανισμούς. Οι φτωχοί άνθρωποι ήδη αντιμετωπίζουν τις συνέπειες της παγκόσμιας υπερθέρμανσης .
Πολλά παιδιά, άνω των 5 ετών, στις χώρες που επικρατεί πόλεμος, αναγκάζονται να επιστρατευτούν και να γίνουν τα λεγόμενα παιδιά στρατιώτες. Αυτό γίνεται είτε με χρήση βίας προς αυτά, είτε με δική τους θέληση πιστεύοντας πως έτσι θα ξεφύγουν από τις επώδυνες σωματικά και ψυχικά καταστάσεις που ζουν. Αυτά τα παιδιά σκληραγωγούνται και όλα αυτά γίνονται καθημερινότητα για αυτά. Αρχικά νιώθουν νοσταλγία για τις οικογένειες τους, αλλά και αυτό μετά από λίγο καιρό εξασθενεί, μιας και ζουν τόσες πολλές άσχημες και επίπονες καταστάσεις καθημερινά που ίσως και κάποια στιγμή να ξεχνούν εντελώς ότι έχουν οικογένεια. Πολύ βασικό είναι ότι χάνουν την παιδικότητα τους, ξεχνούν πώς είναι να είσαι παιδί, ξεχνούν όλα αυτά τα γλυκά συναισθήματα που σε γεμίζουν ως παιδί. Θεωρούμε όμως πως το πιο βασικό από όλα αυτά είναι πως αυτά τα παιδιά δεν μπορούν να
ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΣΤΟ ΒΩΜΟ ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ ΝΑ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΝΑ ΥΠΟΦΕΡΟΥΝ.
Τα παιδιά είναι περισσότερο ευάλωτα και ευπαθή στους κινδύνους που εγκυμονεί ένα υποβαθμισμένο περιβάλλον. Δεκάδες χιλιάδες παιδιά πεθαίνουν κάθε μέρα από τα συνδυασμένα αποτελέσματα της φτώχειας και της περιβαλλοντικής υποβάθμισης, από πείνα και ασθένειες που μπορούν να προληφθούν και κύρια προκαλούνται από παράγοντες μόλυνσης που υπάρχουν στον αέρα, το νερό, το έδαφος ή την τροφή.
έχουν όνειρα για το μέλλον, ακόμα και να έχουν δεν έχουν τρόπο να τα εκπληρώσουν, δεν πηγαίνουν σχολείο και δεν έχουν το δικαίωμα να μορφωθούν, οπότε δεν έχουν και τις κατάλληλες βάσεις για να εκπληρώσουν τα όνειρά τους και μια μέρα να ζήσουν μια φυσιολογική ζωή. Αν επιζήσουν η αποκατάστασή τους είναι ένα κομμάτι πολύ σημαντικό. Μερικές φορές, αυτά τα παιδιά, έχοντας περάσει τα πάνδεινα, δεν θέλουν να επιστρέψουν πίσω στις οικογένειές τους, πιστεύοντας πως αυτή είναι η ζωή τους πια. Πιστεύουμε πως η παιδική στρατολόγηση είναι ένα πολύ άσχημο φαινόμενο και πως καταστρέφει τις ζωές και τις ψυχές αυτών των παιδιών. Και μέσα σε έναν κόσμο με τόσα προβλήματα, όπως η κλιματική αλλαγή και οι πόλεμοι, τα παιδιά στρατιώτες είναι ένα πρόβλημα που πρέπει να είναι από τα πρώτα που πρέπει να λυθεί.
Τα τελευταία χρόνια η κοινωνία άρχισε σταδιακά να αναγνωρίζει τα παιδιά ως διακριτές οντότητες , ξεχωριστές από τους γονείς τους σε πολλούς και διάφορους τομείς. Τη νέα αυτή αντίληψη για την παιδικότητα ήρθε νομικά να κατοχυρώσει κοινωνικά να θεμελιώσει , σε παγκόσμιο επίπεδο, η Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού. Η Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού , χωρίς να εγκαταλείπει πλήρως την προσέγγιση που θέλει τα παιδιά να έχουν ανάγκη φροντίδας και προστασίας , αναγνωρίζει ότι , κάθε παιδί, ως μια μοναδική και ξεχωριστή προσωπικότητα , είναι φορέας δικαιωμάτων. Των ίδιων δικαιωμάτων που απολαμβάνει κάθε άλλη , ενήλικη , ανθρώπινη ύπαρξη. Σε μια κοινωνία όπως η δική μας , η οποία, αν και ιδιαίτερα παιδοκεντρική, παρουσιάζει αρκετές αντιστάσεις απέναντι στην ιδέα των δικαιωμάτων του παιδιού, δράσεις όπως αυτή αποτελούν σημάδια μιας δυναμικής , θετικής κοινωνικής αλλαγής , που βρίσκεται σε εξέλιξη. Αναφέρομαι στη διαδικασία οικοδόμησης κουλτούρας ανθρωπίνων δικαιωμάτων , μιας κουλτούρας που υποστηρίζει και προωθεί τα ανθρώπινα δικαιώματα κάθε ατόμου, ανεξάρτητα από την ηλικία, το φύλο, τη φυλή, αλλά και το κοινωνικό, πολιτισμικό θρησκευτικό και γλωσσικό του υπόβαθρο. Με τις σκέψεις αυτές , συγχαίρω θερμά τους μαθητές και τις μαθήτριες του ΣΤ2 τμήματος για την προσπάθεια που κατέβαλαν για να προετοιμάσουν και να εκδώσουν αυτό το υλικό , για την επιλογή του θέματος της δράσης και, κυρίως γιατί προώθησε την ενεργό συμμετοχή των παιδιών στη δημιουργία της. Είμαι βέβαιος ότι όλες και όλοι οι αναγνώστες θα την απολαύσουμε. Ο Διευθυντής του σχολείου Κωνσταντίνος Αλβανός
Αν έχουμε ειρήνη, Ο κόσμος καλύτερος θα γίνει . Χωρίς αμφιβολία Θα΄ χουμε αγάπη , υγεία κι ευτυχία. Ηρώ
Μάιος
2018
σελίδα
5
Ας δείξουμε την αγάπη μας σε αυτούς που τη χρειάζονται Ο χαρακτήρας των παιδιών μπορεί να αλλάξει προς το χειρότερο μετά από έναν πόλεμο. Μπορεί να γίνουν πιο κλειστά αλλά και πιο επιθετικά. Τα παιδιά έχουν πολλές άσχημες αναμνήσεις στο μυαλό τους που θα τους είναι αξέχαστες για πολύ καιρό. Όπλα, ερείπια, καταστροφή και όλα τα κακά που φέρνει ο πόλεμος. Μία έκφραση θα μείνει για πολύ καιρό στα πρόσωπά τους αυτή της λύπης, της απόγνωσης και της ανάγκης για βοήθεια. Τα παιδιά χάνουν την παιδικότητα και την αθωότητα τους. Επίσης νιώθουν ανασφαλή και φοβισμένα. Δεν έχουν πια τα δικαιώματά τους ως παιδιά ,κλείνονται στον εαυτό τους και περνούν δύσκολες ψυχοσωματικές καταστάσεις.
Σημαδεύονται από τον πόλεμο και στην ζωή τους πάντα τους ακολουθούν εκείνες οι δύσκολες στιγμές. Γίνονται συχνά θύματα εκμετάλλευσης και χρησιμοποιούνται πολλές φορές ως στρατιώτες στις μάχες. Ο χαρακτήρας τους σκληραίνει ως προς τους ίδιους και τους γύρω τους. Τα παιδιά μεγαλώνουν και αλλάζουν συνήθειες και συναισθήματα. Ο πόλεμος όμως είναι μια από τις χειρότερες αλλαγές. Τα παιδιά γίνονται αντικοινωνικά , τρομοκρατημένα . Ξεχνούν τις ανέσεις. Δεν μπορούν να συνηθίσουν στην νέα τους ζωή. Το άγχος και η πίκρα μπορεί να τα κάνουν να υπάρχει μέσα τους ένας τρόμος και αρχίζουν να σκέπτονται :
Οι πρόσφυγες είναι άνθρωποι που αναγκάζονται να φύγουν από τη χώρα τους επειδή εκεί γίνονται πολεμικές συγκρούσεις. Αφήνουν τα σπίτια τους και δίνουν όλα τους τα χρήματα, ώστε να πάνε σε κάποια γειτονική χώρα. Το ταξίδι τους είναι δύσκολο, γιατί πηγαίνουν με τα πόδια ή με βάρκες. Όμως είναι αναγκασμένοι να το κάνουν, επειδή διαφορετικά κινδυνεύει η ζωή τους. Όταν φτάνουν στην νέα χώρα κλαίνε από χαρά που γλίτωσαν τον πόλεμο. Μερικές οργανώσεις, τους βοηθούν δίνοντάς τους τροφή, στέγη και εκπαίδευση. Περνάνε δύσκολα, διότι δεν μπορούν να βρουν δουλειά, όμως το βασικότερο είναι ότι γλίτωσαν τον πόλεμο. Κάποιοι άνθρωποι τους αντιμετωπίζουν εχθρικά ή με φόβο. Αυτοί που δεν τους συμπεριφέρονται
σωστά δεν θα έπρεπε να το κάνουν αυτό, γιατί αν ήταν οι ίδιοι στη θέση των προσφύγων θα τους στενοχωρούσε και θα τους θύμωνε αυτή η συμπεριφορά. Κάποιοι άλλοι αντίθετα τους βοηθούν .Η ανταμοιβή τους δεν είναι χρήματα, αλλά ένα παιδικό χαμόγελο και η ευχαρίστηση ότι έκαναν μια πράξη αγάπης. Οι πρόσφυγες νιώθουν χαρά που βρέθηκαν κάποιοι άνθρωποι να τους βοηθήσουν και αγάπη γι' αυτούς. Αποκτούν αισιοδοξία για το μέλλον και αισθάνονται πως όλα θα πάνε καλά. Εμείς τα παιδιά μπορούμε να προσφέρουμε στα προσφυγόπουλα αγαθά όπως ρούχα και παπούτσια που μας έχουν μικρύνει ή παιχνίδια που δεν παίζουμε πια. Μα πάνω από όλα μπορούμε να τους χαρίσουμε μια ζεστή αγκαλιά και ένα χαμόγελο που το χρειάζονται τόσο πολύ.
Βία , ρατσισμός και κοινωνικός αποκλεισμός των ευάλωτων ομάδων
«Θα πάω σπίτι μου εγώ ποτέ;» «Μήπως φταίω εγώ;» «Θα ξαναδώ τους φίλους μου;» Οι μνήμες της φυγής από τη χώρα τους είναι μια εικόνα που ποτέ δεν θα ξεχάσουν. Ο πόλεμος φέρνει φτώχεια, πείνα, αρρώστια και δυστυχία. Οι φίλοι τους χάνονται ,καλούνται να βοηθήσουν στην επιβίωση των οικογενειών τους.
Ο πόλεμος λοιπόν αλλάζει τα παιδιά. Τα μετατρέπει σε ενήλικες που ζουν σε έναν κόσμο χωρίς χαρά. Πιθανόν δε θα ξαναζήσουν την παιδική τους ηλικία, ούτε θα έχουν τη δυνατότητα να πάνε σχολείο. Αν όμως είναι τυχεροί, θα αποκτήσουν ένα καινούριο σπιτικό και μια θέση σ’ ένα καινούριο σχολείο, νερό και φαγητό .
Δεν μπορούμε να παρέμβουμε σε κάθε παραβίαση των δικαιωμάτων του παιδιού , λόγω της ηλικίας μας. Μπορούμε όμως να βοηθήσουμε στη γειτονιά μας και στο σχολείο μας. Αναφέρουμε περιστατικά βίας και εκμετάλλευσης προς τα παιδιά σε μεγάλους όπως γονείς, δασκάλους στον Συνήγορο του παιδιού ή ακόμα και στην αστυνομία. Ποτέ δεν αφήνουμε το γεγονός να περάσει απαρατήρητο.
Η βία, ο ρατσισμός και ο κοινωνικός αποκλεισμός , αποτελούν αρνητικές συμπεριφορές οι οποίες αντανακλούν τα συναισθήματα τους μίσους , μειονεξίας, αρνητισμού αλλά και φόβου μεταξύ των ανθρώπων. Ενέργειες βίας και εκδηλώσεις ρατσισμού αποτελούν μερικά από τα πιο σημαντικά προβλήματα της σύγχρονης κοινωνίας μας και έχουν σαν αποτέλεσμα την απομόνωση και στοχοποίηση των ευάλωτων κοινωνικά ομάδων. Θα πρέπει να γίνεται σωστή ενημέρωση και ευαισθητοποίηση παιδιών από μικρή ηλικία και παράλληλα να καλλιεργείται αυτοσεβασμός και αποδοχή προς την διαφορετικότητα. Θα ήταν χρήσιμο να πραγματοποιούνται δράσεις στα σχολεία έτσι ώστε εμείς οι μαθητές και οι μαθήτριες να αντιληφθούμε τις αρνητικές συνέπειες που επιφέρουν αυτά τα φαινόμενα. Τέλος πολύ σημαντική είναι η εξοικείωση με τη «διαφορετικότητα» ώστε να αντιλαμβανόμαστε τη διαφορετικότητα των άλλων σαν φυσιολογική και αναμενόμενη στην πολυπλοκότητα της ζωής.
Υπολογίζεται ότι κάθε χρόνο, περίπου 1,2 εκατομμύρια παιδιά πέφτουν θύματα εκμετάλλευσης ενός καλά οργανωμένου δικτύου, που έχει στήσει γέφυρα μεταφοράς παιδιών από τις αναπτυσσόμενες στις βιομηχανικά αναπτυγμένες χώρες. Η σύνδεση μεταξύ των δικαιωμάτων του παιδιού και της επιβίωσης και ανάπτυξής του, επιτεύχθηκε το 1989 με την «Σύμβαση των δικαιωμάτων του παιδιού» που επικυρώθηκε από 187 κράτη. Σχεδόν ένα στα έξι παιδιά ηλικίας 5-14 ετών στον κόσμο θεωρούνται πως εμπλέκονται σε μορφές παιδικής εργασίας. 171 εκατομμύρια παιδιά εργάζονται σε ορυχεία, λατομεία και άλλους επικίνδυνους χώρους δουλειάς ή με επικίνδυνα
δέκα ετών. Κάθε χρόνο τουλάχιστον 22 χιλιάδες παιδιά σκοτώνονται σε εργατικά δυστυχήματα. Οι πραγματικοί αριθμοί βέβαια είναι εξαιρετικά δύσκολο να βρεθούν αφού οι ανήλικοι εργαζόμενοι σαφώς και δεν δηλώνονται ενώ τις περισσότερες φορές, στις χώρες όπου η παιδική εργασία ακμάζει, δεν δηλώνονται ούτε οι γεννήσεις. Στην Ελλάδα, 50.000 ανήλικα παιδιά δουλεύουν σε μαγαζιά, βιοτεχνίες, εργοστάσια, αγροτικές εργασίες, επαιτεία και δουλειά στον δρόμο. 10.000 παιδιά εγκαταλείπουν την υποχρεωτική εκπαίδευση και χάνουν το δικαίωμά τους σ' ένα μέλλον ίσων ευκαιριών. Ο Συνήγορος του Παιδιού, έχει τοποθετηθεί επανειλημμένα σχετικά με τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν για την καταπολέμηση της απόλυτα απαγορευμένης παιδικής εργασίας.
Μάιος
2018
Εικαστικές δημιουργίες με την εικαστικό κ. Γεωργία Λάππα
Για χάρη των Ολυμπιακών αγώνων σταματούσαν οι εχθροπραξίες και λαοί ή πόλεις κράτη που μισούνταν έσμιγαν και αγωνίζονταν για τα Ολυμπιακά ιδεώδη. Από το 1896, οι σύγχρονοι αγώνες έγιναν διεθνείς ,αναβίωσαν με την ονομασία Ολυμπιακοί Αγώνες και πραγματοποιούνται κάθε τέσσερα χρόνια. Οι πρώτοι Παραολυμπιακοί Αγώνες έγιναν το 1960 στη Ρώμη (1825 Σεπτεμβρίου), ύστερα από τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Από τότε, οι Παραολυμπιακοί Αγώνες διεξάγονται κάθε τέσσερα χρόνια, πάντα την ίδια χρονιά με τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Οι Ολυμπιακοί και Παραολυμπιακοί αγώνες του 2020 θα πραγματοποιηθούν στο Τόκιο της Ιαπωνίας. Η αφή της Ολυμπιακής Φλόγας γίνεται το Μάρτιο κάθε Ολυμπιακής χρονιάς στο χώρο της Αρχαίας Ολυμπίας.
Μπίλιες (Λίβανος) (Παίκτες 2-8) Σκάβουμε μια τρύπα και γύρω της βάζουμε μπίλιες. Προσπαθούμε να χτυπήσουμε τις μπίλιες χωρίς να πέσουν στην τρύπα. Κάθε μπίλια που χτυπάμε την παίρνουμε. Κερδίζει αυτός που θα πάρει τις περισσότερες μπίλιες. Τοπ ε γκροπ (Αλβανία) (Παίκτες 7) Ανοίγουμε 7 τρύπες στο μέγεθος της μπάλας μας. Τραβάμε μια γραμμή παράλληλη με τις τρύπες και από εκεί ρίχνει ο πρώτος παίκτης την μπάλα και προσπαθεί να την βάλει μέσα σε μια τρύπα. Αν τα καταφέρει συνεχίζει. Για κάθε φορά που η μπάλα μπαίνει στην τρύπα , βάζουμε μια πετρούλα. Όποιος καταφέρει να βάλει εφτά πετρούλες στην τρύπα του είναι ο νικητής και ζητάει από τους υπόλοιπους να κάνουν ό,τι θέλει. Τάγκραμ (Κίνα) Παζλ με εφτά γεωμετρικά σχήματα που πρέπει να σχηματίσουν ένα συγκεκριμένο σχήμα δίνοντας ένα περίγραμμα. Το κορόιδο (Ελλάδα) Για να παιχτεί αυτό το παιχνίδι χρειάζονται 3 παιδιά και μια μπάλα. Τα δυο παιδιά κάθονται ο ένας διπλά στον άλλον και στην μέση ο τρίτος. Τα δυο παιδιά πετούν ο ένας την μπάλα στον άλλο και ο τρίτος προσπαθεί να την πιάσει. Αν καταφέρει να την πιάσει παίρνει την θέση του αυτός που την πέταξε.
σελίδα
6
Επίσκεψη στο Ιστορικό και Λαογραφικό Μουσείο Γιαννιτσών
Το Ιστορικό και Λαογραφικό Μουσείο Γιαννιτσών ιδρύθηκε το έτος 1997 από την Ιστορική και Λαογραφική Εταιρεία Γιαννιτσών «ΦΙΛΙΠΠΟΣ». Βρίσκεται στο κέντρο της πόλης, δίπλα στο Πολύκεντρο.
Ο κόσμος μας τα παιδιά μας
Το μικρό κτίριο που στεγάζεται το Μουσείο ήταν αποθήκη και πλυντήρια του Παλιού Νοσοκομείου Γιαννιτσών που στεγαζόταν στο σημερινό Πολύκεντρο. Η Ιστορική και Λαογραφική Εταιρεία το διαμόρφωσε με πολύ κόπο και μεράκι σε Μουσείο, όπου στεγάζεται η ιστορία και η παράδοση του τόπου μας. Στους διαδρόμους του υπάρχει πλούσιο φωτογραφικό υλικό από την ιστορία της πόλης των Γιαννιτσών με τους Δημάρχους και τους
Φτερουγίσματα προς την Ελευθερία
Ο ΝΑΒΙΝΤ ΔΕΝ ΗΡΘΕ ΓΙΑ ΔΙΑΚΟΠΕΣ Συγγραφέας: ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ ΠΑΝΟΣ Στο σχολείο του Άλκη ήρθε ένας καινούριος μαθητής που δεν κατάγεται από την Ελλάδα. Λέγεται Ναβίντ και έφτασε εδώ με τη μητέρα του, έπειτα από ένα μεγάλο και επικίνδυνο ταξίδι. Τι ήρθε όμως να κάνει στην Ελλάδα και πού βρίσ κ ε τ α ι ο μ π α μ π ά ς τ ο υ ; Σίγουρα δεν ήρθε για διακοπές, γιατί, αν ήταν έτσι, δε θα γραφόταν στο σχολείο, θα πήγαινε στα νησιά. Άλλωστε, δεν έχουν σχολεία στη χώρα του;
Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΜΑΥΡΗ ΓΑΤΑ
Ένα μυθιστόρημα από τον «ποιητή παραμυθιών» Ευγένιο Τριβιζά, που κερδίζει από την πρώτη σελίδα και κρατά αδιάπτωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη, μια συναρπαστική περιπέτεια που συνδυάζει τον λυρισμό με το χιούμορ, τη συγκίνηση με το μυστήριο, την απόγνωση με την ελπίδα, Συγγραφέας Μετάφραση Επιμέλεια
ΡΟΣΑ ΡΟΥΘ, ΡΟΘ ΟΤΑΒΙ ΜΟΥΜΟΥΛΙΔΟΥ ΜΑΡΙΑ ΜΠΑΡΜΠΑΤΣΗ ΕΛΕΝΗ
Το βιβλίο αυτό έχει εκδοθεί από τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών και προσφέρει με απλό και σύντομο τρόπο στα παιδιά και τους νέους το επίσημο κείμενο της Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Η σαφήνεια του λόγου και η λιτότητα της εικόνας το καθιστούν πολύτιμο για την κατανόηση των εννοιών και των αντιλήψεων τις οποίες διακηρύσσει.
Μακεδονομάχους της. Εδώ θαυμάζουμε και μια μεγάλη συλλογή ράβδων από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Στην αίθουσα της ιστορίας υπάρχει αναπαράσταση του ιστορικού Βάλτου του Μακεδονικού Αγώνα, κειμήλια Μακεδονομάχων και της Μάχης των Γιαννιτσών. Στην αίθουσα των εθνικών στολών συναντούμε φορεσιές του Πόντου, των εντόπιων κατοίκων, της Ανατολικής Ρωμυλίας και της Ανατολικής Θράκης.Στην αίθουσα της λαογραφίας υπάρχουν σπουδαία δείγματα οικοσκευών και εργαλείων από την αγροτική και καθημερινή ζωή των Γιαννιτσών. Τέλος πολύ εντυπωσιακή είναι η μικρή σχολική αίθουσα όπου βλέπουμε τον τρόπο που μάθαιναν γράμματα οι παππούδες και οι γιαγιάδες μας, με τους πίνακες, τα βιβλία τους, τα θρανία τους. Ευχαριστούμε πολύ τον Ιστορικό Ερευνητή ,εκπαιδευτικό και συγγραφέα , κ. Ιωάννη Παπαλαζάρου για την άρτια ξενάγηση.
Μάιος
2018
σελίδα
7
«ΜΑΘΑΙΝΟΝΤΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ, ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ». τα ανθρώπινα δικαιώματα και με συναφείς θεματικές. Έχει ως σκοπό την προώθηση του σεβασμού του Άλλου, της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, της αλληλεγγύης και της κριτικής ανθρωπιστικής στάσης. Στο πρόγραμμα συμπεριλαμβάνονται εμπλουτισμένες δραστηριότητες και εκπαιδευτικά μέσα. Το Μουσείο χωρίζεται σε επιμέρους θεματικές ενότητες όπου ξεναγηθήκαμε και αντίστοιχους χώρους που καλύπτουν την περίοδο από την Επανάσταση του 1821 και τη δράση της Φιλικής Εταιρείας μέχρι και τον πόλεμο της Κορέας. Οι μόνιμες συλλογές που βρίσκονται στο χώρο του Μουσείου είναι οι εξής:
νόμενο του σχολικού εκφοβισμού έχει : a) Ανάγκη για κυριαρχία πάνω σε άλλους b) χαμηλή αυτοεκτίμηση 2. Το παιδί που εκφοβίζει στο φαινόμενο του σχολικού εκφοβισμού έχει : a) Αδυναμία τήρησης κανόνων και ορίων b) καταθλιπτικά στοιχεία 3. Το παιδί που εκφοβίζει στο φαινόμενο του σχολικού εκφοβισμού έχει: a) χαμηλές σχολικές επιδόσεις και απουσίες b) Διογκωμένη αυτοεικόνα 4. Οι γονείς του παιδιού που εκφοβίζει συνήθως βιώνουν ή εκδηλώνουν :
δικαιολογώντας απόλυτα την συμπεριφορά του παιδιού τους b) Θυμό προς το παιδί τους 5. Η αντίδραση των παιδιών θεατών είναι : a) να κοιτούν και να μην κάνουν απολύτως τίποτε b) να βοηθήσουν το παιδί που βιώνει εκφοβισμό 6. Ο εκπαιδευτικός θα πρέπει : a) να αναπτύξει δραστηριότητες σχετικά με το φαινόμενο (συζήτηση, παιχνίδι ρόλων, ανάγνωση λογοτεχνικών κειμένων) b) να τιμωρήσει το παιδί που εκφοβίζει με αποβολή.
1. Μνήμες από τη Νεότερη Ελ2. 3. 4.
5. 6. 7. 8.
ληνική Ιστορία Έτσι πολεμήσαμε το 19401941 H απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης το 1912 Σ ο φ ί α Β έ μπο: Τραγουδούσε την Ελλάδα κι όλη η Ελλάδα τραγουδούσε μαζί της Γκαλερί ταγμάτων αριστείας & στρατιωτικών μεταλλίων Γκαλερί όπλων και ξίφων Νωπογραφία τετραλογίας της ελληνικής ιστορίας από τον Πολύκλειτο Ρέγκο Συλλογή οχημάτων, αρμάτων & όπλων όλων των κλάδων των Ενόπλων Δυνάμεων
ΣΤΑΥΡΟΛΕΞΟ Οριζόντια:
Απαντήσεις:1. (a) ,2. (a) ,3. (b) ,4. (a) ,5. (a),6. (a)
1. Το παιδί που εκφοβίζει στο φαι-
Η επίσκεψή μας στο Πολεμικό Μουσείο Θεσσαλονίκης το οποίο βρίσκεται επί της οδού Γρηγορίου Λαμπράκη 4 πίσω από το πανεπιστήμιο «Μακεδονία», έγινε στα πλαίσια υλοποίησης της Τάξης μας Εκπαιδευτικού Προγράμματος με κεντρικό σύνθημα «Φαγητό, νερό, σχολεία, αγάπη και φιλία για όλα τα παιδιά». Σκοπός μας ήταν η συμμετοχή στο καινοτόμο εκπαιδευτικό Πρόγραμμα του Πολεμικού Μουσείου για τα ανθρώπινα δικαιώματα και την ειρήνη για παιδιά με τίτλο «ΜΑΘΑΙΝΟΝΤΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ, ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ».Το συγκεκριμένο εκπαιδευτικό βιωματικό πρόγραμμα αποτελεί ένα πρόγραμμα εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων σχετικά με
1
Αποτελεί αποτελεσματική αντιμετώπιση της παιδικής εργασίας στη ρίζα της
Ο μήνας που γιορτάζεται η Παγκόσμια Ημέ-
3 ρα κατά της Παιδικής Εργασίας
ΠΑΙΔΙΑ ΟΛΟ ΜΑΤΙΑ
4 Βασική αιτία της παιδικής εργασίας τους, τα μεγάλα αυτά μάτια τους, ολάνοιχτα αντί κρυ στην απανθρωπιά του κόσμου, έτσι όπως τον φτιάξαμε και τον καταντήσαμε εμείς οι άλλοι. Τα τόσο εύγλωττα μάτια των σιωπηλών πεινασμένων παι δι ών, π ου το ……………………….. κορμάκι κάνει να φαίνονται ακόμα πιο μεγάλα, πελώρια (η έλλειψη σχεδόν κορμιού σου δίνει την αίσθηση ότι τα παιδιά τούτα δεν είναι τίποτε άλλο από δυο μάτια .αλλά τι μάτια….) με τη δική τους φωνή μας λένε: «Εσύ ο ίδιος τι κάνεις για να ο κόσμος μας στο καλύτερο;» Αντώνης Σαμαράκης( απόσπασμα από το βιβλίο του «Το άλλο πρόσωπο της Αφρικής». Ένα σημαντικό μήνυμα , σε όσους ευημερούν και εφησυχάζουν, όταν είναι γνωστό ότι εκατομμύρια παιδιά πεθαίνουν από την πείνα).
5 Είναι και αυτή μια μορφή βίας ΛΥΣΗ
Συμπληρώνω τα κενά με τις παρακάτω λέξεις όπου ταιριάζει: (τηλεόρασης, μιλάνε , πείνα, μάτια, σκελετωμένο , αλλάξει ,φως, παιδιά ) Τα παιδιά ,είτε ………………….. είτε γράφουν είτε ζωγραφίζουν, εκφράζουν πάντα το δικό τους όραμα για ένα κόσμο γεμάτο …………….... Είναι όμως και κάτι …………………… που ούτε να μιλήσουν μπορούν, ούτε να γράψουν, ούτε να ζωγραφίζουν... Σκελετωμένα καθώς είναι από την ………………… μόνο κοιτούν. Το μόνο που μπορούν τα παιδιά αυτά είναι να δίνουν άθελά τους στόχο στις κάμερες της……………………. ή στο φωτογράφο. Αν όμως δεν μπορούν πια να μιλάνε κή να γράφουν ή να ζωγραφίζουν, πόσα δε λένε και πώς τα λένε!- μ’ αυτά τα βαθιά πικραμένα κατατρομαγμένα ………...
και η παιδική εργασία 6 Είναι Κάθετα:
2
Η Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού περιλαμβάνει και την την ............................
ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ
Μάιος
ΟΜΑΔΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Εκλογές στην τάξη μας
Φέτος οι εκλογές στην τάξη μας ήταν μια υπέροχη εμπειρία! Είχαμε ετοιμάσει ψηφοδέλτια, όπως στις κανονικές εκλογές, όπου ήταν επάνω τα ονόματα των υποψήφιων. Είχαμε φτιάξει κάλπη, ντύνοντας ένα κουτί με μπλε χαρτόνι και τοποθετώντας επάνω μια ταμπέλα όπου έγραφε «ΕΚΛΟΓΕΣ 20172018». Τέλος τοποθετήσαμε δύο θρανία στη σειρά στο μπροστινό μέρος της τάξης, και για να κάθονται τέσσερα παιδιά, που πήραν τον ρόλο της εφορευτικής επιτροπής . Στα παιδιά που έπαιζαν αυτόν το ρόλο μοιράστηκαν οι αρμοδιότητες που έχουν τα άτομα της εφορευτικής επιτροπής. Ο ένας ανέλαβε να μοιράζει τα ψηφοδέλτια, ο άλλος να διαγράφει τα ψηφοδέλτια, ο άλλος να διαγράφει τα ονόματα των παιδιών από την λίστα του, ο επόμενος κατέγραφε τα ονοματεπώνυμα σε ένα χαρτί και ο τελευταίος έπαιρνε το χαρτί από τον προηγούμενο και το έδινε στο παιδί για να το υπογράψει. Τα παιδιά έπαιρναν το ψηφοδέλτιό τους, υπέγραφαν και πήγαιναν πίσω από τη κουρτίνα για να σημειώσουν με έναν σταυρό αυτούς που ήθελαν να ψηφίσουν. Κάθε μαθητής είχε δικαίωμα να συμπληρώσει τρεις σταυρούς, συμπεριλαμβανομένου και του εαυτού του. Μόλις γινόταν αυτό, δίπλωναν το ψηφοδέλτιο τους και το τοποθετούσαν στην κάλπη, μετά επέστρεφαν στην θέση τους. Όταν όλοι είχαν ψηφίσει, η εφορευτική επιτροπή έβγαλε έξω όλα τα ψηφοδέλτια και άρχισε η καταμέτρηση των ψήφων που είχε κάθε παιδί. Αν μερικά ψηφοδέλτια είχαν κάποιο λανθασμένο στοιχείο, τότε θεωρούνταν άκυρα. Στο τέλος αυτής της διαδικασίας αναδείχθηκαν, ο πρόεδρος, ο αντιπρόεδρος, ο γραμματέας, ο ταμίας και το μέλος. Όταν ολοκληρώθηκαν οι εκλογές, η δασκάλα μας , μας τράβηξε φωτογραφίες, ώστε να έχουμε αναμνήσεις από αυτές τις όμορφες στιγμές.
2018
σελίδα
8
Συμμετοχή της τάξης μας στο Διαθεματικό Περιφερειακό Δίκτυο Και στον Διαγωνισμό SID «Ασφάλεια στο Διαδίκτυο 2018»
H Τάξη μας φέτος συμμετέχει στο Διαθεματικό Περιφερειακό Δίκτυο που είναι ένα αδειοδοτημένο Διαπεριφερειακό Δίκτυο Δημοτικών Γυμνασίων και Λυκείων στα οποία εκπαιδευτικοί και μαθητές, δραστηριοποιούνται στην υλοποίηση βιωματικών δράσεων, για θέματα που αφορούν την ασφαλή πλοήγηση στο Διαδίκτυο, θέματα εθισμού, κοινωνικά δίκτυα κ.ά .Η συνεχής βιωματική ενασχόληση των μαθητών όλη τη διάρκεια της σχολικής τους ζωής μπορεί να συμβάλλει στην αλλαγή στάσεων και προστασίας από τους κινδύνους στο Διαδίκτυο όπως π.χ. ο εθισμός. Η Ημέρα Ασφαλούς Διαδικτύου διοργανώνεται κάθε χρόνο από το δίκτυο Insafe/INHOPE με την υποστήριξη της Κομισιόν, με σκοπό να προωθήσει την ασφαλή και θετική χρήση της ψηφιακής τεχνολογίας, ιδιαίτερα ανάμεσα σε παιδιά και νέους ανθρώπους. Τη δεύτερη μέρα της δεύτερης εβδομάδας του δεύτερου μήνα κάθε χρόνο, κατά τον
Διαδικτύου, χιλιάδες άνθρωποι ενώνονται για να αφυπνίσουν σουν σε θέματα σχετικά με την ασφάλεια στο διαδίκτυο, συμμετέχοντας σε εκδηλώσεις και δράσεις παγκοσμίως. Γιορτάζοντας τη θετική δύναμη του διαδικτύου, το θέμα της φετινής Ημέρας ήταν “Δημιούργησε, επικοινώνησε και μοιράσου το σεβασμό: Ένα καλύτερο διαδίκτυο ξεκινάει από εσένα” Στα πλαίσια λοιπόν της συμμετοχής της τάξης μας στο Διαθεματικό Περιφερειακό Δίκτυο εκτός άλλων δράσεων που πραγματοποιήσαμε ,αποφασίσαμε να συμμετάσχουμε στον παραπάνω διαγωνισμό, με τις παρακάτω εργασίες: ένα κουίζ (εφαρμογή schratch) στη διεύθυνση: https://scratch.mit.edu/ projects/198679307
Το έθιμο της Πασχαλινής λαμπάδας
Πρωτιά στα 23α Αγαθοβούλεια
Κάθε χρόνο το Πάσχα όλοι περιμένουμε με αγωνία την Πασχαλινή λαμπάδα από τη νονά μας . Φέτος αποφασίσαμε να κάνουμε κάτι διαφορετικό και να την κατασκευάσουμε μόνοι μας στην τάξη μας , με δικά μας υλικά. Η Πασχαλινή λαμπάδα αναπαριστά το φως που έφερε στην ανθρωπότητα ο Χριστός όταν “νίκησε” το θάνατο, και το σκοτάδι, μέσω της Ανάστασης του.
Στις 4 Μαΐου, πραγματοποιήθηκαν στο Δημοτικό Στάδιο Γιαννιτσών τα 23α Αγαθοβούλεια,που είναι αγώνες στίβου .Σε αυτούς παίρνουν μέρος μαθητές /τριες των τριών τελευταίων τάξεων όλων των Δημοτικών Σχολείων του Δήμου Πέλλας καθώς και αθλητές του Δ.Σ Δροσιάς Λάρνακας με το οποίο έχει σχέσεις αδελφοποίησης το 3ο Δ.Σ. Γιαννιτσών. Ο μαθητής της τάξης μας Φίλιππος Γαργάλας κατέκτησε την 1η θέση στο άλμα εις μήκος, με άλμα 4,50 μ. Θερμά συγχαρητήρια!
μια παρουσίαση σε prezi κομικς των μαθητών:https:// prezi.com/9bd6s_pwrncx/5o/