3.1 Gebouwconcept

3.1 Gebouwconcept Het opbreken van de grove massa en het toegankelijk maken van zowel gebouw als aanliggend terrein. Het gebouw is uitvoerig geanalyseerd en wordt gestript tot de absolute kern. Verlost van alle opsmuk, tijdelijke oplossingen, aan- en opbouwen. Hierdoor wordt een kern zichtbaar die volledig toegankelijk wordt gemaakt.

Er ontstaan lange zichtlijnen met een weids uitzicht. De gebouw contouren zijn nog steeds zichtbaar maar het wordt luchtiger en overzichtelijker. In en op dit skelet worden nieuwe functies geplaatst die middels een overzichtelijke routing met elkaar in verbinding staan en verbinding maken met het kloosterpark. Hierdoor heeft het straatbeeld van dichte gevels met talloze auto’s plaats gemaakt voor een luchtig skelet, waar het groen doorheen sijpelt.

Het skelet staat op kolommen, waardoor het park er onderdoor kan lopen. Een open object in het park waar men leeft, woont, eet, in, op en doorheen kan.

Buitenruimte = ontmoetingsruimte en daar ontstaat interactie. Ontmoeten en dus verbinden van mensen. Een gebouw dat openbaar is tot aan de voordeur. Voor jongeren een eerste huis, voor ouderen een remedie tegen een sedentair en eenzaam leven. Hiervoor worden ondersteunende functies geplaatst.

Het betonskelet staat vrij op zichtzelf, is gestript van alle in- aan- en opgebouwde elementen en heeft nu een open karakter. Het park vloeit eronderdoor naar de centrale patio