Coñecendo a Silvia Pérez Freire Entrevista ASOCIM
ASOCIM conversa con Silvia Pérez Freire, doutora en Socioloxía, investigadora social especializada en Violencia de Xénero e profesora asociada da Universidade de Vigo
En febreiro, no acto de entrega dos Premios Sofía Novoa, que recoñecen a inclusión da perspectiva de xénero nos traballos de fin de mestrado e grao da Universidade de Vigo, dicía: "A pandemia fai que naturalicemos moitos comportamentos, ao igual que os estereotipos de xénero. Debemos ter perspectiva de xénero para interpretar o mundo e ver o que interfire para poder ter un trato igualitario. Con ela apartamos todo iso". Vai gañando terreo a perspectiva de xénero no ámbito académico? É certo que está gañando presenza, pero está indo moi lento. A perspectiva de xénero para que estea incorporada de forma transversal ten que estar estruturalmente; é dicir, na maneira que temos de facelo todo, e iso non está sendo así. Cando nas propias universidades existen organismos específicos, como son as unidades de igualdade, iso xa denota que non é estrutural; ademais, estas unidades teñen unha vida moi curta e os recursos dos que dispoñen son ridículos. Hai segundo que tipo de sectores académicos onde é máis doado falar de perspectiva de xénero, pero hai que ir onde non está presente, aos ámbitos tecnolóxicos, técnicos, nos que segue imperando un modelo moi androcéntrico e masculinizado. Aínda queda moito por facer. En que punto se atopa a implantación da perspectiva de xénero na xustiza? Estase empezando a falar de ter que facelo, pero eu quero vela incorporada á normativa, para empezar. Que os xuíces e xuízas que non teñan formación en xénero se poñan as pilas, de forma que sexa algo que demande a propia dinámica de traballo, e que non sexa algo, como está a ser agora, de boa vontade. Isto ten que estar promovido polo Consello Xeral do Poder Xudicial e ser de obrigado cumprimento.