A diachronic Perspective on Human Connections

KOEN BROUCKE a diachronic perspective on human connections

KOEN B R OU C K E

a diachronic perspective on human connections

28.01.2012 - 04.03.2012 Light Cube Art Gallery, Ronse, 2012

In ‘t midden.

Tussen werkelijkheid en fictie, verleden en toekomst.

Tussen bewegen en stilstaan.

In ‘t midden van uitgestrekte landschappen, broeiende metropolen en zelfs in ‘t midden van een bloemlezing.

Voor deze bloemlezing selecteerde ik beelden en teksten die caleidoscopische verbindingen aangaan met de wereld die me omringt.

Verbindingen vanuit mijn midden.

Onderzoek, reconstructies, verhalen en biografieën spelen hierin een belangrijke rol en zijn tegelijkertijd een leidraad in de tentoonstelling.

Koen Broucke, Boechout, januari 2012

3

4

Our travelling Circus Life In de reeks ‘Our Travelling Circus Life’ staat de verbinding centraal met componist/pianist Franz Liszt (1811-1886). Sinds jaren reconstrueer ik zijn lichaamstaal in performances, tekeningen, projecties, concerten en voorstellingen. Ik bezocht concertzalen, bibliotheken en de Liszt musea in Budapest en Weimar waar ik de kans kreeg de Bechstein concertvleugel van Liszt zelf te bespelen.

Op de opname die toen werd gemaakt weerklinkt op de achtergrond het rumoer van stakende studenten van de nabij gelegen Bauhaus Universität.

Deze reeks ontleent zijn titel aan het boek van David Ian Allsobrook : ‘Liszt : My Travelling Circus Life’ (Carbondale, 1991).

Our Travelling Circus Life, acryl op doek, 146 x 200 cm, 2005, collectie Museum Dr. Guislain

Mephisto, acryl op doek, 150 x 200 cm, 2011 Zaaloverzicht in Residence, CC Hasselt, 2011 (foto : atelier Broucke)

5

Ode aan de megalomanie, Pori Art Museum (Finland), 2005

Je me souviens, uit de reeks: Menskunde, acryl op papier, 34 x 27,5 cm, 1999 (collectie : M HKA)

6

Exzesse Diepgaande verbindingen met kunstenaars zoals August Rodin, Egon Schiele, Gustav Klimt en Vincent Van Gogh. In het oeuvre van deze grootmeesters staat het naaktmodel centraal.

Bij Van Gogh weliswaar in problematische verhoudingen (cf: Steven Naifeh en Gregory White Smith, ‘Vincent Van Gogh: De biografie’, vertaald door Mario Molegraaf, Amsterdam, 2011 en Hans Luijten, ‘Van Gogh en de liefde’, Amsterdam, 2007).

Een historische reeks met hedendaagse modellen en een titel die verwijst naar een film uit ’81: ‘Egon Schiele, Exzesse’ met Mathieu Carrière en Jane Birkin in de hoofdrollen.

De Tilburgse portefeuille (Hommage aan Vincent Van Gogh), acryl op papier, 25 x 36 cm, 2011 (collectie Van Gogh Huis, Zundert)

7

8

Human Connections In dit luik van de tentoonstelling ligt de focus op een aantal verbindingen met mezelf, uitgediept in fictieve kunstenaarspersoonlijkheden, elk met hun eigen biografie. Door de jaren heen kregen ze stuk voor stuk een kunsthistorische en biografische context in verschillende tijdschriften, publicaties, presentaties en tentoonstellingen. In 2006 werd hun medische en psychopathologische achtergrond geschetst in ‘Het kabinet van Dr. Hahneman’, een tentoonstelling in het Museum Dr. Guislain. Tot slot zijn hun profielen maatschappelijk verankerd, online, op Facebook en Youtube en staan ook zij nu in ‘t midden.

Tussen fictie en werkelijkheid.

Het kabinet van dr Hahneman, Museum Dr. Guislain, 2005, zaaloverzicht - (foto : Johan Swinnen)

9

Our Travelling Circus Life, acryl op papier, 18 x 25 cm, 2010

10

Our Travelling Circus Life, acryl op papier, 18 x 25 cm, 2009

11

Mephisto, acryl en goudverf op papier op doek, 13 x 18 cm, 2011

12

Mephisto, acryl en goudverf op papier op doek, 13 x 18 cm, 2011

13

Our Travelling Circus Life, acryl op papier, 18 x 25 cm, 2005

14

Our Travelling Circus Life, acryl op papier, 18 x 25 cm, 2005

15

4 with 3, acryl op papier, 18 x 25 cm, 2008

16

4 with 3, acryl op papier op doek, 13 x 18 cm, 2010

17

Jorge, acryl op papier op doek, 13 x 18 cm, 2010 Louis, acryl op papier op doek, 13 x 18 cm, 2010

18

Mephisto, acryl op papier, 18 x 25 cm, 2008

19

ZT, waterverf op Ingres, 15,5 x 24 cm, 2010

20

Exzesse IV-VII, acryl op papier, 18 x 25 cm, 2011-12

21

Exzesse VIII-X, acryl op papier, 18 x 25 cm, 2011-12

22

Exzesse III, acryl op papier, 18 x 25 cm, 2011-12

23

Exzesse XI-XII, acryl op papier, 18 x 25 cm, 2011-12

24

Exzesse XIII, acryl op papier, 18 x 25 cm, 2011-12

25

Roy Paon, cartoon “Alleszins merkwaardige figuren”, inkt, potlood en stift op papier, 25 x 16 cm, 1997

Roy Paon, cartoon “Beroemde gedachtenlezers”, inkt, potlood en stift op papier, 25 x 16 cm, 1997

26

Roy Paon (geboorteplaats onbekend, 5 mei 1964) I haven’t got the slightest idea. me : Hello. you : Hey, what’s up? me : I don’t like to talk about myself. you : then don’t. me : ok.

Roy Paon, profielportret Facebook

27

Leslie Franรงois, profielfoto Facebook Karikatuur van Franz Liszt aan de piano ( Le Gallop Chromatique, 1843) Karikatuur van Franz Liszt aan de piano (La vie Parisienne, 1886)

28

Leslie François (Beirout, 31 juli 1966) Identification is everything.

Enchantée. I’m Leslie. Leslie François.

Born on the 31st of July 1966 in Beirout.

Exactly 80 years after Franz Liszt passed away. Liszt means the world to me. My fascination is endless.

My passion grotesque. I dedicate my life to imitate the most fabulous composer ever. For many years I studied his magnificent body language, which I integrate in a divine series of performances.

Identification is everything.

Yours truly, Leslie François

Performances van Leslie François, schetsboek, 7 x 10,5 cm, 2009 Bezoek aan het Liszt Museum in Boedapest, 2004

29 29

Mariagrot Edegem, acryl op papier, 18 x 25 cm, 2006

Achille Kerkhaven, schetsboek, sd

30

Achille Kerkhaven (Kontich, 7 maart 1941, woont en werkt in Edegem) Wij garanderen een PERFECTE KOPIE VAN DE GROT IN LOURDES !

Dag lieve vrienden, Ik ben Kerkhaven Achille. Ik ben geboren in Kontich maar in 1967 ben ik verhuisd naar Edegem. Dat was 2 jaar na de dood van mijn vader, Kerkhaven Jacques.

Hij was een zelfstandige aannemer van Mariagrotten. Na zijn overlijden heb ik het familiebedrijf overgenomen. Dat was niet zo gemakkelijk. Ik gaf nog maar 2 jaar tekenles aan het Onze-Lieve-Vrouw-van-Lourdes-college. Ik kende dus helemaal niks van Mariagrotten maar gelukkig was mijn moeke er nog. Zij heeft me altijd goed geholpen.

Er zijn niet veel mensen die nog een Mariagrot willen kopen. Ik maak nochtans echte kopieĂŤn van de Mariagrot in Lourdes. Ik heb zelfs een tuinhokmodel uitgevonden maar ook daar is spijtig genoeg weinig vraag naar.

Omdat ik dus niet zoveel moet werken, heb ik nog veel tijd over om te tekenen, strips te lezen en een spelletje kaart te spelen met Bartje, mijn assistent. Ik weet niet of ik hem nog lang ga kunnen houden want ik heb al een hele tijd geen grotten meer verkocht. Ik hoop echt dat hij kan blijven. Zonder Bartje ben ik helemaal alleen.

Ik zou graag nog eens naar Lourdes gaan. Dat is al bijna 20 jaar geleden. Ik hoop dat de grot er nog altijd hetzelfde uitziet.

Zo lieve vrienden, ik hoop iets van jullie te horen.

Uw genegen Kerkhaven Achille

Achille Kerkhaven profielfoto Facebook

31

Peggy Renault, uit de verzameling paletten, diverse formaten, sd Peggy Renault, verfresten, diverse formaten, sd

32

Peggy Renault (Nantes, 6 juli 1977, woont en werkt in Antwerpen en Boechout) Bugger off.

Did you guys ever hear about Koen Broucke ? He’s an artist. Well, he calls himself an artist, anyway. I’m his assistant. Only temporarily, that is. I’m saving up for my own studio. Koen spills so much paint. He’s so messy.

When I’m cleaning up his palette, I make my own paintings. I’m getting really good at it. I’m definitely the one with talent. Koen’s paintings are not that bad. Not at all, actually. I just can’t believe people can make such a big fuzz about his work. As if he’s the best painter there is or something. I know better than that. Don’t get me wrong… Despite everything I’m really grateful he took me in after my mother kicked me out. Yellow is my favorite color. I like to use yellow in all my paintings. It’s not always possible because I work with the leftovers and if Koen doesn’t use yellow, I can’t either. We sometimes fight about that. Then he goes on and on telling me he’s the painter and I’m only the assistant and bla bla bla. He should be careful cause maybe one day he will be my assistant. Dr. Hahneman, my psychiatrist, told me I could be anything I want. As long as I work hard enough, the sky is the limit. Dr. Hahneman likes my work. He said I have great potential. Anyway, it’s time for a drink.

Goodnight, Peggy

Peggy Renault, profielfoto Facebook

33

Francis Lennox, installatie in een werfcontainer in Orsmaal, 2000 (foto: Thierry Lagrange) The Dinner II, acryl en potlood op doek, 90 x 120 cm, 2010

The Dinner III, acryl en potlood op papier, 55 x 75 cm, 2010 The Dinner IV, acryl en potlood op doek, 45 x 60 cm, 2010

34

Francis Lennox

place of birth, for the very first time. That little town made a tremendous impression on me. The beautiful landscapes are very inspiring. Every time I walk through the fields of Orsmaal my imagination starts running wild.

I see airplanes crashing down and battles that never took place. And then afterwards, I try to catch those images in various installations and series of paintings.

Painting historical events is very important for mankind.

Cause whether or not the events actually took place, we have to learn from the mistakes of our ancestors.

Think about Hiroshima, the Holocaust, the world wars, Iraq, 9/11 and so on. The present is the sum of the past. The future is history. With my art I try to ensure history does not always repeat itself.

(Orsmaal, Brabant, 12 januari 1958, woont en werkt in Londen) The future is history.

52 years ago, Sir Anthony Lennox Bt. and Lady Margareth of Cornwall visited their relatives in Milan.

Despite the fact Lady Margareth was heavily pregnant and travelling was not very comfortable, they had the most marvelous time in Italy. When they flew back to England everything seemed fine but when turbulence struck, Lady Margareth’s water broke and she went into labor on the airplane. Luckily for her there were two doctors amongst the passengers who helped her give birth to a little boy named Francis. That little boy was me. On the 12th of January 1958 I was born on flight 706 from Milan to London, right above Orsmaal, Belgium. That is the reason I have the Belgian nationality.

Growing up in Cornwall was amazing. My parents owned a mansion in Truro and a big property near Falmouth. After highschool, I studied History at the University of London. When I graduated I moved to London permanently. I always loved this city and I still do. However, I enjoy going back to Cornwall every now and then to visit my parents. They are both still alive and in good health. I can’t imagine losing them one day. I’m an only child and both my parents are too, so basically they are the only family I’ve got.

History has always been one of my biggest passions but it took me 23 years to find out about my own history. After I graduated, I visited Orsmaal, my official

Kind regards, Sir Francis Lennox Bt.

Francis Lennox, profielfoto Facebook

35

Mummies in de bibliotheek, 18 x 25 cm, acryl op papier, 2006 Buffel, olie op doek, 40 x 44 cm, 1993

36

Edouard Paille

levende ogen maar de weerkaatsing van kunstlicht op geverniste vleugels. Niet de ziel van een speelse dynamiek maar de perfectie van de taxidermist.

(Antwerpen, 2 juni 1937, woont en werkt in Antwerpen)

Alle schilderijen die ik maak van andere dieren zijn een eerbetoon aan jou.

Dag lieve Kamiel, Op 13 januari 2002 ben je overleden. Je was 9 jaar, 2 maanden en 4 dagen oud toen je een peuter probeerde te redden uit een vijver in het Nachtegalenpark. En ondanks het feit dat je op een heldhaftige manier bent heengegaan, mis ik je nog elke dag. Je was mijn beste maatje en misschien wel de enige echte vriend die ik ooit heb gekend.

Slaap zacht, trouwe vriend. Ik hoop vurig dat je ’t daar een beetje naar je zin hebt op de eeuwige jachtvelden.

X, Je baasje Edouard

Alleen jij begreep me. Ik krijg nog steeds een krop in m’n keel als ik terugdenk aan de mooie avonturen die we samen beleefd hebben. Zoals die keer toen we samen zijn gaan speuren in het dorpje Piesendorf in Oostenrijk. Je was de beste speurhond van de hele bende en ik was apetrots op je. We hadden de tijd van ons leven.

Ik kreeg het niet over m’n hart om je te begraven.

Daarom heb ik aan een vriend gevraagd om je vacht te behandelen en je op een houten voetstuk te plaatsen.

En ook al kwispel je niet meer met je staart, toch heb ik het gevoel dat je nog altijd bij me bent.

Ondertussen heb ik je al honderden keren getekend en geschilderd. Ik heb er zelfs mijn beroep van gemaakt want mensen komen van heinde en ver bij me aankloppen om een portret te laten maken van hun opgezette dieren. Ik schilder niet het licht in de

Edouard Paille, profielfoto Facebook

37

De schimmenmaker, acryl op papier, 24 x 31 cm, 2003 Our Private Path, installatie, (collectie Lรถnnstrรถm Art Musuem, Rauma Finland)

Schumann en Haydn, acryl op papier, 18 x 25 cm, 2011

38

Lucian Waldon

passenger : I understand. me : Right. And if you look back with your colleagues in the dark exhibition space, would you still participate in rather silly games ? passenger : No. I would never do that again.

(Nashville Tennessee, 3 november 1981, woont en werkt in Brussel) Welcome to the ministry of darkness.

me : But what if they force you ? If you refuse they might denigrate you, hit you or kill you. passenger : God, I wish I never looked into the light.

Dialogue between a passenger searching for the truth and myself : me : You came upstairs, through the long hallway, and you’ve been in the dark exhibition space for some time.

Do you see the shadows? passenger : I do. me : Now imagine that you’ve always been here with chained hands and feet. You only see the shadows and you hear voices whispering : “this is Nashville and Tennessee State Capitol”. Would you believe this really is Nashville and Tennessee State Capitol? passenger : necessarily. me : And if they would force you to look into the light.

Would you be blinded? passenger : I believe so. me : And if they would insist and tell you about the installation would you not get used to this light and recognize the shadows as such ? passenger : I think so. I would believe Nashville is the light. me : Well, you’re just ignorant. Nashville is only a projection too. The light is the light is the origin. Without light, there is no vision. Without light there would be nothing.

Edouard Paille, profielfoto Facebook

39

L’alouette et le rossignol # 2 met Geert Hellings en Nicolas Rombouts, CC Hasselt, 2011 (foto: Natalie Braine) ZT, acryl, potlood en goudverf op papier, 18 x 25 cm, 2009

B^A^C^H, concertvoorstelling met Izumi Kiyotaka, CC De Ster, Willebroek, 2012 L’alouette et le rossignol # 2 met Geert Hellings en Nicolas Rombouts, CC Hasselt, 2011 (foto: Natalie Braine)

40

Koen Broucke

Hij werkte samen met talrijke pianisten en muzikanten waaronder Jan Michiels, Christiaan Kuyvenhoven, Sylvia Traey, Izumi Kiyotaka, Lucas Blondeel, Geert Hellings, Nicolas Rombouts en Mauro Pawlowski.

(Sint Amandsberg, 9 september 1965, woont en werkt in Boechout)

Voor het S.M.A.K. creëerde hij in 2009 de huiskamervoorstelling Moscou/Braaklanden.

Koen Broucke (1965) is meerdere kunstenaars in één persoon. Hij is verstrikt in een netwerk van fictieve kunstenaars en toch fundamenteel zichzelf, bevrijd van systemen en formats, lichtzinnig, humoristisch en tegelijk ernstig studieus. Hij werkt aan verschillende projecten en concepten in galeries, musea, concertzalen, residenties, de publieke ruimte en in zijn eigen bijzondere werkplaats. Het tekenen is hierbij een dagelijkse houvast. In 1995 toonde hij zijn fictieve universum in de tentoonstelling “Het kabinet van Dr. Hahneman” in het Museum Dr. Guislain in Gent.

Zijn werk is vertegenwoordigd in de collecties van het Museum voor Hedendaagse Kunst Antwerpen, het Museum Dr. Guislain in Gent, de Vrije Universiteit Brussel, het Vlaamse Parlement in Brussel, de Universiteit Antwerpen, de Provincie Antwerpen, het Stedelijk Museum ‘Het Domein’ in Sittard (Nederland), het Van Goghhuis in Zundert (Nederland), het Lönnström Art Museum in Rauma (Finland), de Accademia di Brera in Milaan (Italië) en de Univestitat de Valencia (Spanje).

Een diploma in de geschiedenis verraadt een sterke interesse in teksten en onderzoek.

In het midden van de jaren 1990 ontwikkelde hij de reeks ‘Menskunde’ waarin hij een antropologische en psychologische benadering van het menselijke portret gaf. Nadien ontwikkelde hij talrijke biografieën en oeuvres van fictieve kunstenaars.

In 2010 baseerde hij zich opnieuw op een werkelijk bestaand personage: Jan Cockx, die in 1976 op 84 jarige leeftijd op mysterieuze wijze vermoord werd. De onopgehelderde moord en het deels verdwenen oeuvre fascineerden Broucke en inspireerden hem tot een beeldrijke reconstructie.

De voorbije jaren maakte hij opgemerkte bijdragen in onder meer ‘Fading’ in het Museum van Elsene en ‘(when will they finally see) The power of drawing’ in Galerie Geukens & De Vil in Antwerpen.

41

42

Colofon Deze catalogus verschijnt naar aanleiding van de tentoonstelling “a diachronic perspective on human connections” in Light Cube Art Gallery in Ronse van 28.1.2012 tot 4.3.2012.

Teksten : Koen Broucke en Kevin De Belder Citaten van Paul Depondt Vormgeving : www.grafoman.be www.youtube.com/atelierbroucke www.facebook.com/atelier.broucke www.atelierbroucke.com www.blog.atelierbroucke.com

AR T

GA L L E R Y

St.-Martensstraat 12, Ronse www.light-cube.be

“Het is – hoe klein de presentatie ook is- een overweldigend overzicht van monomane geesten. Het is zo schitterend verzonnen door kunstenaar/historicus Koen Broucke (1965), die niet alleen al enige jaren zijn eigen genealogie uit zijn duim heeft gezogen, maar ook nog eens het leven en de anamnese heeft beschreven van denkbeeldige patiënten van de al even verzonnen dokter Hahneman.

Broucke illustreert zijn levensverhalen met ‘artefacten’ en andere kunstzinnigheden die al de artistiek aangelegde patiënten hebben vervaardigd. Je kunt ze zien in de vitrines waarin alles keurig wordt getoond alsof, nu ja alsof, ze net als Beuys, Fabre, Manzoni of Panamarenko hun eigen leven hebben verstrengeld met hun eigen mythologie.

Broucke beschrijft (de presentaties) ook in zijn notities, daarom niet alleen, maar wel didactisch en zeker ook medisch.”

Citaten uit Paul Depondt ‘Het kabinet van dokter Hahneman’ van Koen Broucke in Museum Dr. Guislain.

Een kabinet als spiegel van ‘onder doctoren’ gekende kunstenaars, in: HART, 13 juli 2006, p.3