3 minute read
“Kan niet bestaat niet”
HYBRIDE DLTC-THIALFLID JANNIE VAN DIJK: “Kan niet bestaat niet!”
Zoals bekend heeft DLTC-Thialf ‘rustende leden’ en ‘theeleden’. Dit zijn - meestal - leden die niet (meer) tennissen maar die bij Thialf en DLTC hun sporen verdiend hebben of op zijn minst enthousiast gespeeld hebben. Zij blijven hun club trouw door lid te blijven. Spoorslags ontdekte onlangs een nieuwe variant, het hybride lid. Ze heet Jannie van Dijk (78), en dus zochten we haar op in haar gezellige Sterrenburgse woning.
Advertisement
“Ik was sinds ik noodgedwongen stopte met tennis theelid van DLTC. Maar dit jaar ben ik rustend lid geworden”. Deze ongewone overstap vraagt om uitleg. Jannie: ”Ik heb het bewust gedaan. Ik wilde stemrecht, en een KNLTB-pas om het clubhuis in te kunnen en ermee te betalen aan de bar.”
Jannie is een geboren en getogen Rotterdamse die op jonge leeftijd “voor de liefde en als braaf meegaand echtgenote” haar man volgde naar Londen. Enkele jaren later verhuisde ze van Londen naar Papendrecht, wat nogal een verschil was. Met haar tweede echtgenoot, een dierenarts, trok ze later de rivier over naar Dordrecht. Sinds al meer dan 20 jaar heeft ze een lat-relatie met buurman en achtertuindeler Henk van Capelleveen, toevallig mede-redacteur van Spoorslags.
Zo volgzaam als ze op haar 20e nog was, zo krachtdadig is Jannie geweest in het bedrijfsleven. We noteren directiesecretaresse bij handelshuis Koninklijke Bunge in Rotterdam en Antwerpen, waar ze met managementcursussen op zak tot de ontdekking kwam dat “wat mijn baas kan, kan ik ook”. Daarna directeur van de Nederlandse vestiging van een Frans bedrijf in homeopatische geneesmiddelen. Als hobby’s heeft ze lezen (lid van twee leesclubs), koken en filmbezoek (lid van een filmclub). Elke werkdag fitnesst ze met een buurvrouw in een ‘hok’ in haar tuin. Kortom: Jannie heeft nooit stilgezeten, en nog steeds niet.
Over naar de tennisbaan, want daarvoor zitten we hier. In de jaren’80 werd Jannie binnengehaald bij DLTC door de prominente leden Jan Thijs Slavenburg en Tonnie Huizinga. Geen slechte entree! Ze kwam in een trainingsgroepje terecht waarin de legendarische trainster Trudy van den Bogaard een veelbelovend competitieteam zag. Het werd de dinsdagochtend damescompetitie van Mimi de Bot. Veel roem heeft haar tenniscarrière niet gebracht maar ze wil wel gezegd hebben dat ze ooit het Snerttoernooi gewonnen heeft (“met Siebe Huizinga in de sneeuw”) en winnaar is geweest van het Krukkentoernooi, een grote maar ook wat dubieuze eer. Het waren mooie tijden. “Ik herinner me nog een late avond met Marjen van den Brink en Jan de Jong op de baan met een wijntje in de ene, en een racket in de andere hand. Om 12 uur ging het licht automatisch uit. Daar sta je dan!”
De Balsemienen
Wie Jannie van Dijk zegt, zegt Balsemienen. Dit is een groepje dames dat u op dinsdagochtenden op de club kunt aantreffen. Jannie is lid van het eerste uur, net als Attie de Jong, Marjen van den Brink en Joke van Twist. “Het is een hechte, solidaire groep. We hebben veel samen meegemaakt en gaan voor elkaar door het vuur”.
Helaas kreeg ze last van haar heupen en moest ze na een moeilijke her-operatie stoppen met tennissen.Voor onze nieuwe lezers - we schreven er al over in 2016 - wil Jannie nog wel uitleggen waarom ze Balsemienen heten. “Mijn tweelingzus heeft het bedacht: als je een (spring-)balsemien aanraakt springen de zaadjes in het rond. We waren toen erg springerig, begrijp je?” Spoorslags begrijpt het, al moet hij nu oppassen geen foute dingen op te schrijven. Wat vindt Jannie van de fusie? “Fantastisch, het beste wat de club kon overkomen!” Haar hybride rustende theelidmaatschap past naadloos bij deze boodschap.
Tot slot nog even op de foto. Daar heeft Jannie al over nagedacht. Opvallend aan de muur hangt haar in neon uitgevoerde levensmotto: “Kan niet bestaat niet!”. Dit krachtig statement is al 60 jaar haar levensmotto, zegt ze. Partner Henk die dit gesprek met een half oor gevolgd heeft - hij is natuurlijk medeverantwoordelijk voor de inhoud van dit blad - kocht het eerder dit jaar voor Jannie’s verjaardag. “Jannie is een vasthoudend type, als ze iets wil laat ze niet los. Ze bijt zich vast als een pitbull.”
Sam Wytema