Marieke van Leeuwens Plok Plok gedicht

Het is bij veel leden bekend geworden als het Plok Plok-gedicht: Marieke van Leeuwens originele bijdrage aan de feestelijkheden tijdens de Officiële Opening op 4 september. Met veel plezier drukken we het gedicht in z’n geheel af.

DLTC-THIALF

honderdvijfendertig jaar geleden togen de heren in hun strakke pantalons met hoge boorden over het Boonenpad naar het weiland, de rackets in de hand oranje helden, heren van stand zes jaar later volgen de dames in lange rokken, een strooien hoed hun hakken in de molshopen van het tennisparcours, door koeien loeiend aangemoedigd jongeren, de groene kanjers van toen staan dan nog elf jaar buiten spel

plok plok plok plok plok plok plok nadeel vijfenzeventig jaar geleden zwierden de kunstschaatsrijders als waaghalzerige thialfies in naam van Koning Winter op de besproeide banen van wat later Dash zou heten na twee jaar verhuist de club voor de winter naar de Reeweg sportpark van de gemeente een herenkleedhok dient als kantine met een oude allesbrander en een afvoerpijp naar buiten plok plok plok plok plok uit!

door de bouw van een gashouder de stank van het nabije abattoir het geluid van gillende varkens verhuist DLTC naar de Achterweg een dienst van de freule voor de vrienden the lawn wordt cement, de kleding wit over nieuwe leden wordt gestemd want deze sport is niet voor alleman de oorlog verstoort de vrede kogels en bommen in plaats van ballen na de donkere jaren krijgt de oude club een gouden vlag en een clubhuis met terras en schuine luifel

plok plok plok plok plok plok plok mooie bal na zeven jaar terug naar af heen en weer met de schaatsen een kantine in een paardenstal de ijsmaten zaten niet stil ze richtten een tennisclub op om bij elkaar te komen zonder schaatsen, maar met rackets met vereende krachten werd de kantine van gekregen materialen gebouwd het dak woei de lucht in, maar kort na de storm stond het als een huis plok plok plok plok plok o die wind

de toegang van DLTC wordt verplaatst geen bruggetje over het water maar naar de Waterinklaan het gaat goed met de vrienden met onderlinge toernooien geen biljart, maar samen bridgen de eeuwwisseling is geweest het ledenaantal neemt af weer moet men verdwijnen niet voor een wijk, maar voor scholen geen tennispark, maar Leerpark de club verhuist na jaren praten

plok plok plok plok plok plok deuce zestig jaar geleden kon het hulpje van de halfgod Thor zijn Germaanse naam behouden twee deeltijdbanen met baanverlichting in de jaren zeventig wil de gemeente alweer dat de club vertrekt weg van de Reeweg Oost naar de jonkvrouw van Santheuvelweg het licht blijft schijnen op de banen aan een blaashal niet om uit te blazen, maar om te spelen want sneeuw en ijs blijven bij de thialfies horen

plok plok plok plok plok plok plok bal over

na twintig jaar gemeentelijk overleg eindelijk een eigen terrein aan de Nieuweweg 86, zonder 18 ervoor, het jaar van ontstaan witte wieven, snert en krukken een eigen sleutel, stille bar afhangen; dat woord is ongehoord voor de grijze helden, ervaren heggensnoeiers, koevoetgravers het spel blijft gespeeld, maar de banen vragen om daadkracht om meer groene kanjers er moet wat gebeuren

plok plok plok plok Net! O, sorry! ik word rondgeleid door Nico een zwanenzang klinkt over de zes lege banen op Amstelwijck aan de Laan van Londen de hangende houten rackets de bekende ballen aan een draad -boven het blauwbedekte biljart- zijn verdwenen van het plafond de blauwe muur met rode bikkels is gesloopt, het pleinbordje met Wil in ’t Veld is van de baan Thialf moet wijken voor een wijk de vlaggen strijken plok plok plok plok plok vijftien nul en dan begint het avontuur spoorslags gaat men aan het werk beide clubs vinden elkaar en zoeken naar ‘hoe verder’ maandenlang lopen we langs bergen zand, hekken straatstenen, platen en gaas langs de voetafdrukken in cement of covidveilig achterom er komt een nieuwe baan de schuine luifel wordt nog schuiner banken geven kleur aan het interieur binnen groeien klimop en kunstige bomen buiten de platanen van Adriaan een nieuwe keuken en keu’s voor het biljart met zetels voor theeleden we zien de oefenmuur verdwijnen de eerste padelbaan ontstaan baf baf baf baf kloink baf baf baf voordeel het logo-web is geweven de ringen zijn gewisseld het verbond gesloten het jawoord heeft geklonken het samenspel is begonnen de kleuren rood en blauw gemengd het paars van de jacaranda in bloei een boom die zijn jaarringen in de toekomst blijft tellen