Memoria dhe Arkitektura

MEMORIA DHE ARKITEKTURA

Arkitektura mund të transformojë fjalët, nevojat dhe dëshirat në hapësira dhe forma. Mund të kap kujtimet kalimtare ose të përnjëhershme në forma të prekshme dhe të ndërtueshme. Arkitektura ofron skenën në të cilën ne mund të realizojmë / performojmë jetën tonë individuale dhe kolektive.

Arkitektura; vendet, ndërtesa, qyteti, hapësirat, format, materialet dhe vragat e tyre, janë absorbues aktiv të kohës dhe ngjarjeve. Në realitet qyteti dhe arkitektura e tij konsiderohen vet si Memorie Kolektive dhe shpesh ndërtesa apo qytetet hyjnë edhe në një memorie më të gjerë se përkufizimi i një vendi, shteti apo kombi, kur ato hyjnë si atraksione globale, sikurse Kulla Eiffel, Muri i Madh Kinez, Piramidat e Gizës, apo ndërtesa dhe qytete që bëhen asete dhe vlera të trashëgimisë botërore përmes UNESCO.

4