εγώ κι εσύ μαζί

εγώ κι εσύ μαζί Μια ποιητική συλλογή για τα δικαιώματα του παιδιού

Πτολεμαΐδα, 2013

3Ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΠΤΟΛΕΜΑΪΔΑΣ Σμύρνης 63 Πτολεμαΐδα, Τ.Κ. 50200 Τηλ. : 2463024676 e-mail : 3dimptol@sch.gr ΤΜΗΜΑ ΣΤ2 Βίττι Βλάσσης Ζώη Ευτυχία Μιχαήλ Μαρία Μπέλμπα Σιντορέλα Νικολαΐδης Βλάσης Πανταζής Κωνσταντίνος Παπαδοπούλου Αναστασία Παπαδοπούλου Ελένη Πέγιου Αλεξάνδρα Πέτρογλου Νίκη Πολυχρονίδου Μαρία Σάκκου Δήμητρα Σάφραλης Κωνσταντίνος Σουμελίδης Γιάννης

Στάμπας Κωνσταντίνος Σταύρου Θωμάς Τσογγίδης Γιάννης Τσότα Ορνέλα Τσώτα Φλοριάν Τύπου Ελισάβετ Φωκιανός Μάρκος Χαραλαμπίδης Ανέστης

Υπεύθυνη εκπαιδευτικός: Αγάπη Γκιούνα, θεατρολόγος Η ποιητική συλλογή και η εικονογράφηση πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του μαθήματος της θεατρικής αγωγής από τους μαθητές του τμήματος.

Ρατσιστικό κύμα Είναι ωραίο να βλέπεις του ανθρώπους να χτυπούν τους μετανάστες; Τρέχουν μαύροι, κίτρινοι και λευκοί για να φύγουν. Έρχονται εδώ για μια καλύτερη ζωή κι εμείς τους χτυπάμε και τους διώχνουμε. Μα γιατί; Κανείς δεν ξέρεις, όμως ούτε τους νοιάζει. Όλοι έχουν τη δουλειά τους, το σπίτι τους δεν τους ενδιαφέρει για τους άλλους. Μόνο το χρήμα τους νοιάζει. Κάθε τι που δεν έχει χρηματική αξία δεν μπορεί να κερδίσει την καρδιά. Φλοριάν Τσώτα/ Ανέστης Χαραλαμπίδης

Μια μέρα Μια μέρα που σκεφτόμουν τι είναι το δικαίωμα είπα; Πώς είναι η ελευθερία και η δικαιοσύνη; Μα σαν ρώτησα ένα παιδάκι μου είπε πως δεν την ξέρει αυτή την λέξη. Μου είπε πως δεν ξέρει τι θα πει αγάπη, δεν ξέρει τι θα πει ελευθερία γιατί αυτό που μόνο ξέρει είναι η σκληρή δουλειά. Ευτυχία Ζώη

Για μια καλύτερη ζωή Η καρδιά μου κάθε μέρα πονάει για τα παιδιά που δουλεύουν, κάθε μέρα παλεύουν, για τη ζωή για τη ζωή. Κάθε μέρα που περνάει η καρδιά μου πονάει χωρίς σταματημό. Κάποιων παιδιών η ζωή είναι δύσκολη. Κάθε μέρα στερούνται κάποιον που αγαπούν και είναι με κάποιον που μισούν. Γι’ αυτό μπορούμε όλοι μαζί ενωμένοι και αλληλέγγυοι να τα βοηθήσουμε για μια καλύτερη ζωή. Θωμάς Σταύρου

Προβλήματα της κοινωνίας Παιχνίδι, φίλους μάθηση, οικογένεια όλα αυτά τα έχουμε αλλά αυτά τα παιδιά στην Αφρική δεν τα έχουν. Δουλεύουν μέρα νύχτα δε μαθαίνουν γράμματα σκοτώνονται, φαγητό δεν έχουν. Τι θα κάνουν; Τους βαρούν, τους εκμεταλλεύονται, τους παίρνουν ό, τι έχουν, τους βιάζουν. Πρέπει να τους βοηθήσουμε. Βλάσσης Βίττι/Βλάσης Νικολαΐδης

Το δικαίωμα της μόρφωσης

Το δικαίωμα της μόρφωσης το καταπατάτε καθημερινά. Για σκέψου να υπάρχουν αμόρφωτα παιδιά. Σίγουρα υπάρχουν και το ξέρετε καλά. Αλλά κάνετε πως δεν το γνωρίζετε και το φαντάζεστε κάπου μακριά. Δε νοιώθετε αγάπη για αυτά. Όταν βλέπετε ένα παιδία θλιμμένο και καταπονημένο δε δίνετε αγάπη μονάχα πάθη. Κι αυτά δεν ξέρουν τι θα πει ΑΓΑΠΗ. Μαρία Πολυχρονίδου /Ελένη Παπαδοπούλου

Η υγεία Το δικαίωμα της υγείας καταπατείται καθημερινά, Από πολλούς ανθρώπους, Σε σχολεία, σε νοσοκομεία, στα σπίτια, στις πόλεις, στα χωριά. Πολλά παιδιά δεν έχουν φάρμακα, φαγητό και νερό γι’ αυτό και όταν αρρωσταίνουν να σωθούν δεν μπορούν. Το δικαίωμα αυτό είναι πολύ σημαντικό. Όλα τα παιδιά πρέπει να έχουν υγεία και χαρά. Όλοι ελπίζουμε να φύγει πια η λύπη. Όλοι ξέρουμε καλά η υγεία για τα παιδιά είναι χαρά είναι ζωή.

Μαρία Μιχαή/Αναστασία Παπαδοπούλου/Ελισάβετ Τύπου

Εκπαίδευση Ένα δικαίωμα έχουμε κι εμείς σαν όλα τα παιδιά της γης έχουμε το δικαίωμα της μόρφωσης, της εκπαίδευσης και της μάθησης! Δε θέλω να δουλεύω πια. Θέλω να μαθαίνω γράμματα. να πηγαίνω στο σχολείο και όχι στον αργαλειό. Στο ένα χέρι τον κουβά και στο άλλο μια σκούπα Βλέπουμε κάτι παιδιά που δουλεύουν πολύ σκληρά. Όμως τ’ άλλα τα παιδιά που δε δουλεύουν σκληρά μόνο πηγαίνουν στο σχολειό και μαθαίνουν γράμματα

Δεν αξίζουμε κι εμείς να είμαστε μορφωμένοι όπως τα’ άλλα τα παιδιά που από τη ζωή τους δεν χάνουν τίποτα; Σιντορέλα Μπέλμπα/Αλεξάνδρα Πέγιου/Δήμητρα Σάκκου

Παιδική εργασία

Γιατί τα παιδιά δουλεύουν; Γιατί να καταπατείται το δικαίωμα τους να μορφωθούν και να μάθουν τέχνες; Γιατί; Πολλοί γονείς βαριούνται να δουλέψουν και στέλνουν τα παιδιά τους. Σε τι φταίνε όμως αυτά; Όταν όμως τα παιδιά φέρνουν αντίρρηση Οι γονείς τους δεν τους κάνουν απλά μια παρατήρηση… Το θέμα το λύνουν με βία. Γιατί; Τα παιδιά δουλεύουν και δεν παίρνουν λεφτά. Όμως οι γονείς δεν κάνουν τίποτα για όλα αυτά. Κώστας Σάφραλης/Μάρκος Φωκιανός

Το ταξίδι Καθώς περνούσα από ένα δρόμο μιας μακρινής χώρας, είδα πολλές ασχήμιες της γης. Είδα ομάδες προσφύγων και μεταναστών, είδα παιδιά στα φανάρια, ζητιάνους στα σοκάκια, πατέρες να χτυπούν τα παιδιά τους επειδή δεν έφερναν αρκετά χρήματα. Πίστευα ότι αυτό είναι απίθανο, δε γίνεται στον κόσμα μας. Μα τώρα, μετά από αυτό το ταξίδι Κατάλαβα πως όλα ήταν πραγματικότητα. Ένα δάκρυ κύλησε. Νόμιζα ότι κάτι μπήκε στο μάτι μου αλλά δεν ήταν έτσι. Κώστας Στάμπας/Γιάννης Τσογγίδης

Παιδιά του κόσμου Παιδιά του κόσμου ενωθείτε Όλοι έχουμε δικαιώματα στην κοινωνία! Όμως αυτά τα δικαιώματα καταπατούνται και σε μερικές Χώρες ΔΕΝ υπάρχουν καν, όπως στην Αφρική. Εκεί τα παιδιά από το πρωί μέχρι το βράδυ δουλεύουν για μια φέτα ψωμί ή για ένα ποτήρι βρώμικο νερό και τα σπίτια τους παράγκες… Κι εμείς τι κάνουμε; Καθόμαστε στα μεγάλα μας σπίτια, με το τζάκι αναμμένο και τα λεφτά μας και σημασία δεν τους δίνουμε. Μόνο τον εαυτό μας κοιτάμε. Κωνσταντίνος Πανταζής

Κάποτε σε ένα φανάρι Καθώς περπατούσα είδα στο φανάρι Ένα κορίτσι με ρούχα σκισμένα Να προσπαθεί να τραβήξει την προσοχή των περαστικών Για να τους πουλήσει σπίρτα. Ξαφνικά φαντάστηκα εμένα Στη θέση αυτού του κοριτσιού Να προσπαθώ να επιζήσω Πουλώντας μερικά σπίρτα. Στην εποχή μας κανένας δεν εκτιμά ούτε σκέφτεται τους συνανθρώπους του που υποφέρουν. Νίκη Πέτρογλου/Ορνέλα Τσότα

Τα δικαιώματα του παιδιού Κάποια παιδιά στον κόσμο δικαίωμα στη μόρφωση δεν έχουν και άνθρωποι μεγάλοι τους βάζουν να δουλεύουν. Μυρωδιές δεν μπορούν να χαρούν ούτε γεύσεις φοβερές και άλλο δεν αντέχουν τις αντιδράσεις αυτές. Γιατροί χωρίς σύνορα άνθρωποι με αγάπη για τα παιδιά βοηθούν όσο μπορούν με φάρμακα, τροφές και αγαθά. Γιάννης Σουμελίδης