interview
viggo
waas
dichter of dandy Kostuum C 650 van Hackett London Gilet C 190 van Hackett London Overhemd C 99 van Bruuns Bazaar Stropdas C 79,50 van SOC13TY Hoed via Gerritsen kostuumverhuur
Tekst Michael Barzilay Fotografie Jeroen w. mantel Styling en productie Geert-Jan Renzen Visagie: Aga Urbanowicz@B-Creatives Assistent fotografie: Luuk Assistent styling: Maddie Raedts
BLVDMAN 31
Hij wilde profvoetballer worden, filmster of zanger. Faalangst en een gebrek aan talent nekten de eerste droom; de tweede kwam min of meer uit; nu is het tijd om zijn derde wens waar te maken. Binnenkort staat pretty boy Viggo Waas met zelfgeschreven gedichten in het theater. Solo: “Ik alleen kan niet zo grappig zijn als wij met z’n vieren bij NUHR.”
T
Toneelstukken, film, columns, boeken, cabaret en televisie: Viggo Waas (1962) draait er zijn hand niet voor om. Nu voegt hij er ook zingen aan toe. Altijd was hij omringd door zijn boezemvrienden Peter Heerschop en Joep van Deudekom, maar vanaf 18 maart staat hij alleen in het theater. Niks geen grappen en grollen meer; Viggo tilt de sluier op en gunt ons een blik in zijn eigen zielenroerselen. Wanneer hij arriveert in het Amsterdamse College Hotel blijkt hij in een relaxte stemming. Twee dagen geleden vierde NUHR (Niet Uit Het Raam) het twintigjarig jubileum in Carré. De komende vijf jaar gaan ze allemaal hun eigen weg. “Toch voelt het alsof ik een beetje in een zwart gat ben gevallen”, zegt Viggo met een vertrokken gezicht. “Ik voel overal kleine pijntjes, blessures die je in de volle vaart helemaal niet opmerkt, maar die ik nu over mijn hele lichaam voel.” Last van faalangst? “Helemaal niet. Niet zoals ik dat vroeger had met voetballen. Piste ik gewoon in mijn broek voor een belangrijke wedstrijd. Na zestien jaar bij Ajax te hebben gevoetbald, kwam ik erachter dat ik gewoon niet goed genoeg was voor de echte top. De faalangst die ik toen had heeft me echt de das om gedaan. Ik werd opgeroepen voor het tweede, maar heb afgezegd. Zei dat ik tentamens had. Die doodsangsten heb ik tegenwoordig niet meer. Ik verheug me er nu juist op. Ik wil op dit punt in mijn leven meer scoren dan toen ik nog een tiener was.”
Overhemd C 89,90 van Genti
Geen verhoogd risico dan op die leeftijd? “Ik ben wel een jongen die graag berekenbare risico’s neemt. Je moet zo nu en dan een nieuwe weg inslaan en dit is gewoon een stap die ik een keer moest zetten. Met NUHR stoppen we nu voor vijf jaar, dus ik heb er alle tijd voor. Ik heb altijd profvoetballer willen worden, filmster of zanger. Het profvoetballen heb ik nu wel een beetje losgelaten, met film heb ik al het een en ander gedaan, maar kan er nog wel wat meer komen en nu vind ik het een ontzettende uitdaging om zanger te zijn. Het is een jongensdroom die ik ga onderzoeken. “Natuurlijk ben ik ook bang om op mijn bek te gaan, maar als je je daar door laat leiden, kom je de deur niet meer uit. Ik sta er ook weer niet helemaal alleen voor.
Ik heb met heel veel capabele componisten samengewerkt. Paul de Munnik, Maarten van Rozendaal, Thomas Acda en nog vele anderen. Daarnaast doe ik een vertaald liedje van de Counting Crows en één van Nick Cave. Van Nick Cave ben ik een enorme fan. Hij zegt ook dat je in een liefdesliedje altijd moet voelen dat het elk moment mis kan gaan. “Het gevoel dat iets mis kan gaan houdt je scherp. Ik doe dit omdat het een diepe wens is, maar ik denk wel dat het ooit zover zal komen dat ik meer achter de schermen ga werken. Op dit moment in mijn leven sta ik liever nog even in de spotlight. Ik vind dat je altijd de instelling moet hebben dat alles nog mogelijk is.” Je doorbraak bij het grote publiek kwam toen je bij Jack Spijkerman typetjes deed. Mis je die periode? “Niet echt. Ik spreek Jack zo nu en dan. Hij komt wel weer terug over een tijdje. Hij heeft een belangrijke les in nederigheid geleerd, maar het was wel een veel te harde straf voor iemand die jarenlang zo zijn best heeft gedaan. Maar zo gaat het, eerst wordt je op een voetstuk geplaatst, maar als ze je eraf kunnen trekken dan doen ze dat net zo graag. Vooral het Cruyff-typetje mis ik niet. Dat doe ik namelijk nooit meer. Alleen in goed gezelschap met te veel wijn achter de kiezen.” Binnenkort sta je ook in het theater met ‘Ben Hur’. Wat moeten we ons daarbij voorstellen? “Dat wordt echt een groots, meeslepend en megalomaan stuk. We gaan met negen man, waaronder Erik van Muiswinkel, massascènes spelen. Met paard en wagens, de hele rataplan. Het wordt zowel komisch als dramatisch. Het is ook een prachtig verhaal. Een Romein en Joodse edelman, twee vrienden, worden uit elkaar gedreven. Dat vind ik het allermooist, wanneer je ontzettend moet lachen en tegelijkertijd ook denkt, jezus, wat is dit erg allemaal. Huilen en lachen hoort eigenlijk ook samen te gaan; het is nage> noeg dezelfde emotie.” BLVDMAN 33
“Ik wil op dit punt in mijn leven meer scoren dan toen ik nog een tiener was” In het sollicitatietelevisieprogramma ‘Aan de bak’ improviseren jij en Peter Heerschop er lekker op los. Is ‘De Lama’s’ niets voor je? “Ik ben daar niet zo dol op. Ik vind dat je moet improviseren op basis van vaststaande gegevens. Dus met een geschreven tekst een beetje aan de haal gaan. De Lama’s vind ik niet interessant omdat het uitgaat van improvisatie. Als het publiek weet dat de grap ter plekke wordt verzonnen, dan hoeft een grap ook maar voor de helft zo leuk te zijn. Bij De Lama’s zijn ze er weliswaar echt heel erg goed in, maar ik kan er niet om lachen.” Twee miljoen mensen denken daar anders over. “Ja, maar er kijken ook vier miljoen mensen naar Boer zoekt Vrouw.” In wat voor een land leven we toch? “We leven in een tijd waarin hele grote groepen dit soort programma’s leuk vinden. Realityshows, Toppers in Concert, De Lama’s, maar ook een Wilders die gewoon negen zetels heeft. Alles wat snel en plat is, is heel populair. Toch worden er ook programma’s gemaakt die binnen elke laag van de bevolking aanslaan. Bijvoorbeeld De Wereld Draait Door. En Kopspijkers werd ook door iedereen bekeken. Televisie is een medium dat van zichzelf al erg plat is. Ik constateer dat, maar wens me er niet aan te conformeren.” Jij zoekt alleen maar de diepgang? “Dat wil ik nu ook weer niet zeggen. Ik ben meer van de film en van het theater. Dat roept bij mij veel mooiere beelden op. De kunst van het dingen weglaten, zodat de fantasie er een beetje mee aan de haal kan, dat vind ik veel interessanter. Bij televisie is het: what you see is what you get.”
Theo van Gogh Jij en Peter Heerschop als sidekick bij Najib Amali in het televisieprogramma ‘Najib wordt wakker’ bleek niet zo’n succes. “Dat is een understatement. Tja, soms heb je een goeie opstelling, maar speel je niet zo’n goede wedstrijd. Met humor moet je ’m vol op de kop raken, lukt dat maar half, dan is het ook helemaal niet leuk. Er zitten ontzettend veel leuke elementen in en Najib is ontzettend komisch, maar we hadden niet het juiste plan. De chemie ontbrak. Bovendien werden Peter en ik er constant op gewezen door de VARA dat het voornamelijk om Najib ging. Wij mochten dan wel meedoen, maar Najib was hotter. Dat vonden Peter en ik een behoorlijke schoffering, maar zo werkt het nu eenmaal in Hilversum. Televisie is opportunisme ten top waar ik soms slecht tegen kan.” Kun je als komiek in Nederland nog over alles grappen maken? “Nee, met de moord op Theo van Gogh lijkt dat tijdperk toch een beetje afgesloten. Dat is verschrikkelijk, maar je moet ook niet over alles grappen willen maken. In het theater kun je nagenoeg alles zeggen, maar op televisie grappen maken over Mohammed, daar heb ik ook helemaal geen behoefte aan. Ik vind het veel interessanter om het zo slim te brengen dat je bepaalde onderwerpen weliswaar 34 BLVDMAN
aansnijdt, laat zien wat de worsteling is, maar het niet direct benoemt. Ik vind het fantastisch hoe Hans Teeuwen het nu in Engeland doet. Dat kan alleen hij. De Engelsen dragen hem op handen: comedian in exile noemen ze hem. Fantastisch. Klaarblijkelijk kan hij het ook in het Engels. Dat kunnen er maar weinig.” Zie jij jezelf nog als solokomiek? “Nee, dat kan ik niet. Je moet je grenzen kennen. Ik alleen kan niet zo grappig zijn als wij met z’n vieren bij NUHR. Voor grappen maken heb ik gewoon een goed team nodig. Dus waarom zou ik dat dan doen? Bovendien voel ik ook de noodzaak niet dat te gaan doen en daarvoor heb ik ook mijn uiterlijk niet mee. Kijk, Peter was altijd het grappigst, Joep maakt de mooiste muziek, en ik, ik was toch altijd een beetje de mooie jongen. Mensen accepteren grappen dan minder snel. Met zingen en acteren heb je daar minder last van.”
Playboy Waarom heet je show ‘Verbruid’? “Het verhaal gaat over een man die zich op zijn eigen bruiloft al na een minuut of twee realiseert dat hij de verkeerde vrouw trouwt. Hij geeft er de brui aan en blijft met de bruiloftband achter. Een beetje een bluessie situatie. Het huwelijk is van de baan, de vrouw is vertrokken, maar het feest is nog in volle gang. Maar ja, er is eigenlijk weinig reden tot feest. De voorstelling heet Verbruid, omdat de bruid weg is en hij het heeft verbruid. De gedichten die ik de afgelopen vijftien jaar heb geschreven gaan over een bepaalde melancholiek: afscheid, jaloezie, de dood, de liefde. Het zijn mijn persoonlijke observaties: hoe sta ik nu eigenlijk in de liefde?” Hoe sta jij in de liefde? Hebben jouw relaties een beperkte houdbaarheidsdatum? “Ik ben een jongen die heel lang volhoudt. Ik heb absoluut geen bindingangst. Ik ben het romantische type dat juist heel lang vast wil vasthouden aan de high van verliefdheid. Dat is alleen niet te doen. Dat is een beetje tegen de klippen op. Daar ben ik pas laat achter gekomen. “Het gevoel van verliefdheid wil ik heel lang vasthouden en het gevoel van liefde daarna doorsta ik ook nog wel, maar het houden van, zoals een broer en zus doen, dat vind ik minder. Van mijn eigen vriendin ben ik na dertien jaar nog steeds high. Ik heb een ontzettend leuke, mooie en bijzondere vrouw. Toch zijn er ook periodes waarin het wat moeilijker is allemaal. Maar het mysterie en de passie is bij ons nog volledig intact. We hebben allesbehalve een broer-zusrelatie.” Dat contrasteert nogal met het beeld dat men heeft van de onverzadigbare playboy? “Dat vind ik ook zo vreemd. Die ideeën over mij blijven maar circuleren. Ik zal niet ontkennen dat ik overkom als zo’n type. Alleen weet ik het goed in toom te houden. Ik ben zeer monogaam en erg loyaal aan mijn vriendin. Een vrije relatie hebben we niet en wil ik ook niet. Dat krijg je niet recht in je hoofd. Dan moet je ook eerlijk zijn en met het beeld kunnen leven dat je vrouw ook met een ander de koffer in duikt. Voor mij persoonlijk werkt dat niet. Ik leerde Marisa kennen toen ik nog leraar was en zij een leerling van dertien jaar. Pas jaren daarna, toen zij al van school af was en ik niet meer voor de klas stond, ontstond er een relatie tussen ons. We zijn nu zo’n dertien jaar samen en hebben een dochtertje van tweeënhalf jaar. Tijdens mijn relatie met Marisa heb ik het meeste van de liedjes geschreven die ik in Verbruid ga zingen. Daarvoor heb ik acht jaar een relatie gehad met Jolanda waarmee ik een zoon van veertien heb, Milan. Eigenlijk ben ik in mijn leven zelden vrijgezel geweest.” >
Colbert, C 349,50 van SOC13TY Overhemd, C 136 van Woolrich Pantalon, C 150 van Hackett London Verkoopinformatie SOC13TY 020 3058989 Hugo Boss 020 6556000 Gerritsen kostuumverhuur 020 6237429 Hackett London 020 6268000 Bruuns Bazaar 06 50277619 Genti 020 7942001 Woolrich Woolen Mills, www.woolrichwoolenmillsproduction.com
BLVDMAN 35
“Televisie is een medium dat van zichzelf al erg plat is. Ik constateer dat, maar wens me er niet aan te conformeren” Waar komen de verhalen dan toch vandaan dat jij zo’n enorme womanizer zou zijn? “Ik zou het bij god niet weten. Waarschijnlijk heeft het te maken met hoe ik eruit zie en het wereldje waarin ik verkeer. Ik kan best wel eens flirten, maar verlies nooit de controle. Ik kan best een leuke avond hebben met een leuke vrouw, maar dan hoef je toch ook niet meteen de koffer in te duiken. Bij mij vult men gewoon in dat ik dat wel doe. Een echte ‘monogamist’ ben ik nu ook weer niet. Ik leef monogaam, maar heb wel gevoelens en driften. Vrouwen zijn fantastische, interessante wezens en ik houd van ze, maar dat wil niet zeggen dat je daar ook constant van snoept. Ik heb ook nog nooit een goede verklaring kunnen vinden waarom mensen mij altijd als een vrouwenverslinder zien. Ik straal dat denk ik ook een beetje uit. In het dieps van mijn wezen ben ik misschien ook wel een womanizer, denk ik. Ik ben weliswaar gek op vrouwen, maar het moet ook wel een beetje iets exclusiefs blijven. Bovendien ben ik nooit echt lang vrijgezel geweest. Was dat wel het geval geweest, dan was ik waarschijnlijk wel goed los gegaan. Maar ja, ik kan slecht alleen zijn.” Waarom denk je dat Duitse en Nederlandse kranten jou meteen als schuldige aanwijzen, als de relatie van Linda de Mol op de klippen loopt? “Kennelijk gaan mensen gewoon zoeken naar een reden. We hebben ooit heel leuk samengewerkt met de televisieserie Spangen en daardoor zullen ze wel van een bepaald crewlid gehoord hebben dat wij elkaar leuk vinden. Dan is een verhaal snel gemaakt. Ik werd opgebeld door de manager van Linda die zei dat ik een verklaring moest afleggen waarin ik de geruchten ontken. Dat weigerde ik. Dat doe je alleen als het waar is. Ik was niet de reden van Linda’s breuk met Sander. Alles wat je daar vervolgens op zegt, kunnen ze weer zodanig verdraaien dat het wel zo lijkt. Ik kan er allemaal wel om lachen, maar het moet thuis in ieder geval geen issue worden. Bij mij was dat gelukkig niet het geval. Marisa vatte het al met al goed op. Zij is wat dat betreft veel wijzer dan ik. Ikzelf kan namelijk behoorlijk jaloers zijn.”
Hartklachten Waar komt de behoefte vandaan om te dichten? “In gedichten kun je alle gedachtesprongen maken die je maar wenst. Op papier ben je helemaal vrij. Als ik ’s nachts achter mijn laptop zit, ben ik een ander mens en kan ik mijn gevoelens de vrije loop laten. Zo begint een liedje met: “Ik weet niet waaraan het lag dat ik ineens weer vrouwen zag.” Ondanks het feit dat je verliefd bent, zie je na verloop van tijd toch ook weer andere vrouwen staan. Ik denk dat zowel mannen als vrouwen dat hebben. Toen Marisa die teksten las, had ze wel zoiets van: wat krijgen we nou? Ze weet natuurlijk ook niet alles van me. Als je alles deelt in een relatie, dan blijft er niets meer over. Je moet de relatie wel een beetje magisch houden. Dat is ook meteen het moeilijkste, om dat spanningsveld te behouden en toch jezelf te blijven. Over die gedachten en gevoelens schrijf ik en ga ik zingen.” Hoe vindt Marisa het dat ze nu onderwerp van je nieuwe show is geworden? “Ze vindt het hartstikke leuk wat ik ga doen. En het is ook weer niet helemaal autobiografisch. Zo hebben wij nog nooit voor een altaar gestaan. Marisa is niet bepaald traditioneel en nog hardvochtiger in het niet-trouwen dan ik. Ik heb af en toe nog wel eens zwakke momenten dat ik denk van: zullen we dan maar? Dan merk ik al 36 BLVDMAN
snel dat ik geen schijn van kans maak. Mensen vragen het me ook altijd waarom ik niet trouw. Waarom zou je trouwen? Eén op de drie huwelijken strandt! Nadat twee verliefde mensen trouwen komt er toch altijd een beetje de klad in; wordt het een sleur. Je moet er alles aan doen om te voorkomen dat dat gebeurd. Dat is de doodsteek voor een relatie. Bovendien gaat de fysieke aantrekkingskracht er volledig mee verloren. “Sommigen kiezen wel voor een gezapig huwelijk en gaan vervolgens naar de hoeren toe. Dat zul je mij nooit zien doen. Ik heb haar wel ooit bijna gevraagd op een moment dat ik me erg kwetsbaar voelde. Zij bracht me weer terug in de realiteit.” Wat ga je doen als het niet aanslaat? “Als het niet aanslaat doe ik het nooit meer. Maar dan heb ik het in ieder geval geprobeerd. Ik voel sterk de noodzaak om dit te gaan doen. En alleen daarom is het eigenlijk al gelukt. Ik durf het.” Peter Heerschop werd onlangs opgenomen met hartklachten, maar dat bleek loos alarm. “We hebben twee uur lang gedacht dat hij een hartaanval had, maar uiteindelijk bleek het een soort virus te zijn dat op je hartspier zit. Kan best gevaarlijk zijn. Er zijn mensen die er aan sterven. Iedereen kan het overkomen als je pech hebt. Hij had pech.” Ga je dan ook meer nadenken over de eigen houdbaarheid? “Niet meer dan anders. Ik schrijf er wel veel over. Tien jaar geleden heb ik het lied ‘Man’ geschreven dat over mijn vader ging: “Man met mooi woorden, man wat was je groot, maar ik wil weten of je bang bent, of je bang bent voor de dood ... ” Ik ben niet bang voor de dood, maar ik kruip naar de vijftig en dan krijg je er steeds meer mee te maken. Steeds meer vrienden overlijden. Liefde en de dood: daar gaan bijna al mijn gedichten over. Ik zou wel graag geloven in reïncarnatie. Mijn allergrootste voorbeeld Bram Vermeulen geloofde enorm in reïncarnatie. Een ontzettend begaafde en gedreven man, die enorm mooie liedjes heeft geschreven; één brok passie. Hij is mijn grote inspirator en ik vind het ontzettend jammer dat hij niet naar mijn programma kan komen.” Hoe ga je je voorbereiden op ‘Verbruid’? “Films en voorstellingen kijken, veel lezen en allemaal leuke dingen met mijn vrouw en kinderen doen. Ik moet mezelf weer opladen en voeden met mooie dingen. Daarna ga ik met de mensen waarmee ik het liedjesprogramma doe naar het buitenland om alle puntjes op de i te zetten en dan ga ik met de band repeteren. Het moet één geluid worden, want het zijn allemaal verschillende componisten. We gaan er echt een theatraal concert van maken, waarbij er heus nog wel ruimte zal zijn voor hier en daar een grap.”