![](https://assets.isu.pub/document-structure/200406131129-3b670de15e9c92fa8d720456e6af6a06/v1/bbaa529d544058e978065708e8412426.jpg?width=720&quality=85%2C50)
1 minute read
Armando op het terras
op het terras Armando
Rode bronzen schaal en 3 bronzen sculpturen van Armando in de Lichthof van museum Beelden aan Zee
![](https://assets.isu.pub/document-structure/200406131129-3b670de15e9c92fa8d720456e6af6a06/v1/aa049e483d70c0b80950f4130ec5574a.jpg?width=720&quality=85%2C50)
Armando (Amsterdam,1929 - Potsdam, 2018) die werd geboren als Herman Dirk Dodeweerd was een zeer veelzijdig kunstenaar. Hij speelde onder meer viool in het Tata-Mirando-orkest en was bekend van de VPRO-televisiesketches Herenleed (samen met Cherry Duyns). Daarnaast schilderde, tekende en dichtte hij. Verder schreef Armando proza, was Chef kunstredactie van de Haagse Post, schreef columns in NRC en maakte beelden.
![](https://assets.isu.pub/document-structure/200406131129-3b670de15e9c92fa8d720456e6af6a06/v1/f7fdea7905a88c6f2556530cc52e78a1.jpg?width=720&quality=85%2C50)
Tegenstrijdig Het belangrijkste thema in zijn werk was de Tweede Wereldoorlog. Als kind woonde hij in de buurt van kamp Amersfoort. De ervaringen in die tijd hebben zijn kunst getekend. Misschien is het daarom wel tegenstrijdig te noemen dat Armando lang in Duitsland woonde en werkte en er zelfs stierf. Armando was niet alleen een veelzijdig mens, maar in zijn leven ook onderwerp van twee musea. Het eerste Armandomuseum, door een brand verwoest in 2007, werd in 2014 voortgezet in Oud Amelisweerd bij Bunnik.
In de collectie van Beelden aan Zee is sinds 1997 een Kopf (1997) opgenomen. Later, door een particuliere schenking, zijn een Kopf (1999), een Gestalt (1998) en een Rote Schale toegevoegd. Algemene thema's in zijn beelden zijn de schuld, zoals gezegd de Tweede Wereldoorlog, de herinnering en een overheersend gevoel van melancholie. CoBra Als beeldhouwer bediende Armando zich van een eigenzinnige beeldtaal van grote vormen met een zeer expressieve huid. Hij gebruikte eenvoudige objectvormen in zijn beelden, bijvoorbeeld de kelk of de schaal. De beelden zijn monumentaal en voelen aan als zeer doorwerkt. De menselijke figuur is steeds vervormd tot een zeer essentiële vorm: een blok, een kopvoeter. Dit is verwant aan de opvattingen van CoBra. Een mengeling van het authentieke, zoals men bijvoorbeeld bij het speelse kind aantreft, en een bewustzijn dat de mens tot alle slechts in staat is geeft de beelden een vreemde aanwezigheid. De ondraaglijke lichtheid van het bestaan heeft Armando altijd gedreven tot nieuwe werken. Op de lichthof naast de Kleine Zaal staan vier beelden die als een ode aan de meester gedurende een jaar blijven opgesteld. De ondraaglijke lichtheid van het bestaan heeft Armando altijd gedreven tot nieuwe werken