᾿
.
ο
Ἵ :.
3
ἤΣ
:;
᾿ς ͵8Ὰ8ὃἂὃὁὃςςςἔο͵.. υοςςςς ᾿ς ᾿ ἢ
ἐ: » ΞΕ ΤΣ : ἜΣΡΝ ΞΡ -»
ὑπ
Ἵ
το τ τ μεν κα κατ τ δῶ ο στκας τεσ, τσα τσ ι πὸ Ὑλα ς, τευ τα ον ατηλον τσιζ ον ἱέΕοΠ͵πσπἜπἜὌἘθΦφηἉ4Ψᾳ8Ἵῆή1ήέἐἍέἐρΠΠρΠἔΠΕρΠρεσεἔεΠἐπέΕὲιττΞέΕέΕῖὲϊὶιιςςτςτι͵.:.
Σὰ
ὅτ
ει
ς δδν ον ἀν ες
τ:
δμικὴἐἰξοθυνοις τ, φτα Θ(.ὙΑἸ δ
ἐν θεν
ἐς
ἐὲ
οἱ. βου, δίῶεὶ Δὲ ὃ ἄς
Ξεξῶ ΞΞΞΞ
τς
-ὰ Ξ τῖ ἀΞΞΞ
ΞΘ Ξσι τὲ τέξεδλεχες
διατάσσει: ἀτ μὲ τὰςσὺν
ο ΝΣ
ἐν
Ν
ΟῸΟΝΟΝὄδἦέήπ ος ο
Ἀμφωνα μὲ τὴν ἐφημερίδα Ἠθραϊά 50 δύνανται νὰ ὀνομάζωνται γριστιανοί,
θόντα
Ἐα
δτκ
“2008) τὸν παρελ-
ς
δἰδλλον ἀνρίστιανοι καὶ ἀντίχρίστοιεἶνε,
ὁἀγγλιυκανὸς ἱερεὺς διότι δὲν παραβαίνουν ἀπλῶς τὸν νόμο
πόρον Κοὴντοῦναοῦδὲἴδιος. τῆς Νίελ- τῆς ἠθικῆς, ἀλλὰκοταργοῦν καὶ τὴν
μιχρὰκαὶ μεγάλα, νὰ συμμετάσχουν
ἔννοιά τῆς ἁμαρτίας, καὶ μάλιστα τῆς
παρὸφύσιν, ἀφοῦ στεφανῶνουν καὶ εὖλο-
στὴν ἑορτὴ τῶν Χριστουγέννων, ἔἰροσ- γοῦν τὸνθεοστυγῇσοδοριομό, καὶ χειρὺἦλθαν στὸ ναὸ πολλὰ ακυλιὰ καὶ ὀλίγα τονοῦν γυναῖκες καὶ δεδηλομμένους ὧμογατιά, ὅπου μαζὶ μὲ τοὺς ἰδιοκτῆτες φυλοφίλουςἱερεῖς καὶ ἐπισκόπους, Ἢκατοὺς ἀεύλογήθηκανν ἀπὸτὸν ἤορου Κοὴν τάῤγησι ἑἐῆς ἐννοίας τῆς ἀμαρτίας εἶνε καὶ τὴνγυναῖκα πληροιὸ Βαυίοϊα Βοστοδ, ἀσυγχώρητη ἁμαρτία, βλασφημία κατὰ Μετὰτὸ πέρας τῆς λειτουσγίας ἡ κλῃ: τοῦ ᾿Αγίου ᾿ϊνεύματος, Οἱναοὶ τῶν ρικὸςδήλωοσε περιχαρής: αἴταν πρᾶ- ᾿Αγγλικανῶν θυμίζοον. οἴκους ἀνοχῆς ὌΝ,
͵
ἣν
«ὦ ΡΝ
κοςή
Ἷ
ΕΞ
κα
ρα
ῦδαι
ςν
τ
:
οἷ
“κ-
ἀξ
γματριὰ, ἔμορφψο, ἡϊεροκοὶ ἄνθροντοι.,
παρὰ οἴκους προσευχῆς. Τώρα, μὲτὴν
: ΡΝ Ὡς μος ἐλοριζαν: νὰνπου ἐλεύθερα τὰ τ:ὥῶκ τοὺς νὰἀροοοτρέχουν ἐλεύθερυεἰδοῦς τετραπόδων μέσα, στοὺς μέσα στὸ ναό. Κόποισ, σκυλιὰ ἄῤχισαν ναούς, οἱ ναοὶ μετατροέπονται σὲ θργν ξ : τ το ρρ τ τς σπευτοκὸὰ τοίρκα καὶζωολογικοὺς κὴἀκόμη καὶνὰ ψάλλουν»! ἀρ ΞΈΖ ἜΑὩς ἐφ: ττττοςφος ἐπὶ ἐοτοεαν πος ο΄δὲνμᾶς ἐκπλήσοει ἡ φαρσοκωμορδία, ποὺς,Ἢ αἰικκλησίαν αὐτὴ εἷνς ἄλας ΓᾺ
προτοοξοος
αὐτή, ποὺ ἐπαναλαυβάνοται. γιὰ δεύτερη
φορὰς μέσοι σὲ ᾿Αγὐγλυτανικὸ ναὸ στὴμοἀοτοοτο
οχ
ΟΝ
τως
το
ἃς
κοτ
«᾿ς
ὥς ον;
ποινὴ Αὐστραλία. Γὸ ἐκφυλιστικὸ αὐτὸ
τον
ἐπ δ περ
τ
,
᾿ς
Ἄχτστς
μωρανθέν, ἀνήρπορη νὰ μεταδώσῃ τὸ ρῶς τὸ ἀληθινό, τὸ λυτρωτικὸμήνυμα Νςἤ εν Π ς κα ζῦ Ὁ ᾿ ς προφος : τοῦ ὐαγγελ ἰοῦ, νὰ ' ἐλέγξῃτὸ κακὸκαὶ ἂς ἀξ
ζῶ, λοι νων δή; τος
φὶ ἔδιο τους
φαινόμενα ἔργεται νὸ προσνεθῇ σὲ σῶ" νὰ ἕξδΥἀν αν. ΒΑΘΙΣΕ :ΟΡ9 ἀν θῶ πο ῥὶς “ὌΝ στ μος πὸ Φς φ 4 φείὰ τολβηρῶν νεωτερισμῶν Καὶ αἰρέσες πορεύθηκε καὶταυτίσθηκεμὲ τὸντὸν κόσμο, ΕΣ
-"
ἀληκ λρὴ ἂς
ξένος
ᾷ
ες τ τῆν
ἰςἢ
δυδ.
ἀρ ἃς ἐξ
τὰιν
ἜΡ
ἐς
οὶ, ἸΦἰχοὺν ἀξτὰτςξιε τῶν ΑΔ ΑΙΟΚΣ
:
νισμὸ σὲ γῶδο πρωτοφδνοῦς Ὀρησκευτι:
ἧς ἀσυδοσίας ἐσσὶ ξέφρενου ἀμορδλι.
»ε ἐχοΖς, γος
ὌΠτ ἃ"
ὡς Ὡς 9 κς
ἧνετόδεςοἱ κακοδοξίεςτῶνἊγὩῈ τοτ τὰ ο οϑοοςς τ ρωδ ων εν νεῖκος γλικανῶν, ὥστε οὔτε πον εὐφυμιομὸν
ὁ ὁποῖοςκἄλος ἐν τῷἐξονηρῷκεῖται» (Α᾿ Ἰωόν.Ὁ.
Π62}Ὅὁ-ιῦ7Σ’.ὦ.7ὦ7ὦ7ὦΣ.
ς αἴἾἴῶς τοῦ καρποῦ τὸ δένδρονγινῶώ-
ἀπεναι», εἶπε ὁΚύριος (δίατθ,12:88),
Ἰλαὶ οἱ καρποὶ τῶν ἔργων τῶν ᾿ΑγγλυοιαὍΣΤΑΥΡΟΣ 9.
νῶν εἶνε σὰ ϊπ
ν᾿
δένδοο ν ὶς
τῶν Ἂ
οἴπτουμς τὲ τῶν.
πνεῦμα τῆς: Νέας
᾿
χρίστο, ἡ᾿
ταστάθυριε
ν μετωνομάσθηκε αν
ἸΑπόστολοι αι τοὺς Ε χίρς " τὰ
καὶ ἃ ἀπ. ἰἰϊαῦλος, θποπνει νἄνθρω. εὖμεν ἔνος,ἐντέλ)απ,καῖρετοςὧν.
ἐς:
.
παραιτοῦντὸ .8ιἼ0),.ὁ δὲεὐαγγενι
λιστὴς᾿ςἸοόνναςὁὃ ματὴἧς τῆς ἀγάπης, συνιστᾷαὐὖσττηρὴ στάσι ἀπέναντι παντὸς ἐχῦριοὔ, τῆς ἀληθείας:καἴξαὶ ὶ χαίρειν
ἈΠ
τ Ὰς
Ἀλος
Τϊέτο.Σ πος αᾶν:τιχρίστους5 ΑΔ εν
2:18) ΠΝοὐΑλλὴ.
πί
ἰὸ
λέμε: Ὁ ι Ξ Ἔ κι
δ"
αὐτῷ μὴ λέγετε,ὃ γὰρ λέγων αὐτῷ
χαίρειν. πθινώνεῖ τοῖο; ἔργοις αὐτοῦ
τοῖςπὸὀνηροῖς». ι΄Ἰωάν, 101. [Πατεύσυνοἱ,οἰκουμενιδταὶ. ἡγέτες τῆς Ἔχκλη ας στοὺς θεοπνεύστους λόγους
τῆςὁ᾿ραφῆς, ἢ θεωροῦν τοὺς ἑαυτούς τῶν ἀνωκξέρους τῶν ἸΑποοτὅλων:οθὺσιτυχῶς τὰ λόγια τῆς ἔὸβαφῆςἐἔπαυδα νοῦν τοὺς. οἰκοῦμενν᾽δ αὐτὸ τοῦ. Διαβόλου.᾿Αγτὰὶ
ἦνξ προφη, ἕξ ως
τευμένη..
κξν
ὀστέροις.καιροῖς, τέλλεται τὴνὦ ἰἀταθὴςἧςὦ
λοις
τίμου ᾿ηνανροῦ. τῆἔπη . ποῦ τὰ οθοῤοξία, ἢ γνήσια,Ἀαὶ ἀνὸ τυτὴ βορφὴ Ὃ;
δὲ α
ὃ
.
Ὃς
ἷ
τοῦ ἄςστιᾶνισμὅς
λα ὀδὲ
αν
ἘΣ
ἐπιτὲ
ποὺ πεξάἄγουν. ἀτέρμονεςς δια.ἧς νεγονὸςβεβαίῳῷ
ὋΣἐπὶ
)ς ἃ δλεγόμενοΠαγχόσμιο τῶν ἀΓἘριαΣ χλησιτεΐον» ὧἂτπέβηἀφ σεις τοὶ᾿ς,"δὲν. ποΤΟΝ χαμρία,ςχακοδο, ᾿
δΟΣΤΑΥΡΟΣ
ταργοῦν.ἐδ
8 ξ- πων, ἐς
στ ἢ
Ὁ οἵερεςσυμπροσευχὡςαὶ"αἰ
τ ὁ, ριστὶ « ὕφωρεῖ, ι ἀπὸτὴ βασιλείχ
πἀκοκίπτοὺῦνκαὶ Ἀ8):
ὶἀν τῶν ἐντολθ
τῶν.ἐχαχίστων»᾿ίχτο δῖ). “ἊΝ
ἀγὰτὸν κόσμοννὰσυναντώμεθα καὶ νὰ
διαλὲ δγώμεθα᾿τὴν!κατὰ ἃ τόπουςἹξραρν
Κεντρικὴ Αμερικὴὁἐστειλενἀπὸ τὸ ὁ Μεξικὸ μήνυμοτὸνκόσμογιὰ «ΕἰσηνΙκΚὴ σὺνὃπάρξιτῶνθρησκειῶν», γιὰεἰρηνικὴ δῇ-
πρὸςκάλυτέρανγνωριμίανκαὶ αἱκαλλιέρ. γϑιῶνἀρομοςν ἐμπιστοσθνης,καὶ. Ἰἀγᾶ-
τογΓΙολλὰ!ἀπαράδεκτὸπράνμοταεἴπιοὁ
ἀπὸ ὦΘΟ ἀκακρδινάλιον καΐἰτοῦεαοὐυνε-
λαδὴσυνύπαρξι τοῦΧριστοῦμὲτὸνΣὰ-
ΠατριάρχηςσχετικὸμὲτὴνΠΕοιπόθητη.γὺ αὐτὸνσυνύπαρξι τῶν θρησκειῶν, τὰ ὁποῖα ἔλέγξαμξ τὸ προηγούμενο τεῦχος, ᾿Αλλ ὄΠατριάρχης, ἀπὸτὸ Αἰφξικὸ ἔστειλε μή-
πιοκόπους τοῦ “5 δεςΚΝ ἀγόπην!Καἱ
πλεῖ.περἡὶ «διαφορῶν ὁμι “ὋἐΠατράρχηςὁ νυμὰ τὸνκόσμοΚαὶγιὰ τὴν περιθδήτη περὶ τὴνπίοτινημεταξύ,᾿Ὀρϑοδόξων καὶ “Ἔνωσιτῶνἢ Ἐκκλησιῶν», καὶ εἶπε χε ΕΟ.ἕἰνεδὲ᾿ Ξυχάριστο,ὃὦ
ὑπο“"τποοοςκτὰ Ὑπροοττνς πὸ
ἀπὸ" μᾶςτοὺς. ἜοοΝ οὲὭτήϊιατὰ Ὁ Σοφίας σιὸ ποχαικὸ,Νοῦδτῆςτοῦ(ι οὗ ὁΠατριάρχηςνθθρς ΜεξικὸκηρύττωνὉ
τίστεως, Ἄλλοιοἰκουμενισταὶδὲν ὁμὸ-
λογοῦντὴ δογματικὴ,αὐτὴ ἀλήθεια, λὲγοῦνκΚ καὶκηρύττουν ὅτι ἽΟσὐοοτοι τῶ»
μενοΝοόμθριο στὸ Ὁ}5.καὶεἶπε:
«Ἐργαζόμεϑαἀόκνωςδιὰ τὴν καταλ-
λαγὴνκ καὶ ἐπανένωσιντῶν᾽ἘκκΑΠεΊΩΥ
ἄρσιν. τῶνπωτων,τῶν ν διχοστασιῶν καὶ διαφορῶν περὶ τὴνπίστιν,αἱ ὁποῖοι οὐζητοῦνταιἐν ἀγάπῃ Χριστοῦ, Προυσεὺχόμεθὰἀδιαλείητως ὑπὲρτῆς.ἐνῴσεως τῶν᾿Ανίων Ἐκκλησιῶν,ὁραματιζόμονοι καὶ.προσδοκῶντἐς τὴνκλητὴνκαὶἁγίαν ἡμέραντῆς πινθυματικῆςΚ' κοινωνίαἂςτῶν
τοοπολπὴςτὶ τῆςἘκκλησίαςττῆο᾽ παν δήλωοςε,ὅτιμόνον. οἱ ΧιλιασταὶἢΜάρτυὃὲςτοῦ ἴξὑχωθᾷεἰν8 αἰρεκοῦ! Ὅλοιοἱ ἄλλοιεἴνἐν τάξεις ττ Ὁ ὅτι:
᾿Αλλὰ,Παναγώτατο,ἔφοῦοιδιερόδο. προς στον
την
δι
καὶ.᾿ Καὶἀφοῦοδα αἱρετικοί,πῶς τοαν τε στηριοποιήσαμεν"τὸνν ἀτονήδαντα. Θὲο- νιὰ Ἐκκληοίες, καὶ μάλιστα᾿ΑγιεςἜΝ λογικὸνΔιάλογον.τὸτῆςἐὔελθῆς Ρυ- κλησίες;Κατὰ τὴν ᾿ΑγίαΓραφὴδὲν ὑπόβχοῦνπολλὲς Ἐκκλῆσίες, ἀλλὰΜία,αὐτή,
φιλοῦς.πελὰξὦ:αὐτῆς᾿αψιωτότου ἘπιοκόπουΒώμηςΠόποΒενεδίκτουΚαὶ συμπάσηςτῆς᾿εραρχίας τῆς.Ῥωμοϊκῆς Ἐκκλησίας, Διὰ τοῦτο δὲν παραλείπομεν κατὰτὰςἐπισήμουςἡμῶνἐπισκέϊθεις
ἡ ὁποίαἰ ἔχει:τὴνὩλήθει ἰὰ, 1,τὴνὀρθὴδ διδαπρο τηεοςς οὗ χος
πίστιν» ο ΕἸο Ἴοοὐδ.8 {ιτῆς,πίστὸ πολογία ταύτῃτῇ πέτρῷᾷὩτῇ.ὧι
ὡοὶοἰκοδομήσω βοὸὺτὴν ᾿Βκκλησίονν
ΟΣΤΑΥΡΟΣ88
τὴν ; εἷνε ππατε
ἄν,ΔἸ δὲν εἶπεπολλαὶἜΡΙΝ
ἣῷς
πίοτροιπι ρόϊἘρὴ ἀπὸ ὁ ον,πὶποῦο:
πολλὲς δηλαδὴ Ἐκκλησίες, ἀλλὰ μία οἷα φερράρας- Φλωρεντίας τὸ 1438, καὶ ποίμγην, μίαἱ δηλαδὴ Ἐκκλησία, Καὶ ὁ ὁ Πατριάρχης ἐμμένει ὀμετανοίτος ἽΞ :
Παῦλος.εἶπε: «Ἔν.σῶμακαὶ ἐνΠνεῦμα, καϑὼνκαὶ ἐκλήθητεἂνμιἐλπίδι τῆς
στὴνἑὁπαίτὈΝΤῊ καὶκατάπτυστῃἐκείνῃ
οὐμφωνίαν....Ἅ.ὉἍΘἍὦὗὦὕὕὉ.΄.΄ΆῪ»ϑ δοῦν
πῆςἀνΚηὈΒλΘΈΠΕΡΙ Ἱεραρχίας
κλήθεως ὑμῶν:εἰςΚύριος, ὰτστις;ἐν (ἘΦ.4.4.8). Δὲν 8εἶπεπολιᾶςσώματα», »: κἂν οὗμον, τουτέστι μία Ἐκκλησίᾳ,Ὅλα,
ππροοφιλοῦς προκαϑημένου
αὐτῆς ΣᾺ Αγιοτότου.Ἐπισκόπου βῶμης ἴπό:
τουτέστιπολλὲςἘκκλησίες, ᾿ς,ἀλλ᾽ εἶπεν.
χῶν
πὰΒὲεὙδιου»,Ἂλὰ ἢ Ἔρεῦ
δὲ μόν! στὴν ὅσα ἀναφέρει ὁ ᾿Απόστολοςστὸπερίφῃη- ὑπάρχει. μὸ τοῦτο χωρίο, τὸἰδιπιτέρῳςἀξιστιθός Ἔκκλη ησία.καὶ ἀφοῦὃ ὁΠαπιομὸςΕἶνε : σεκτο,ἔχουν τὴ μοναδικότητα,μετάξι δὲαὐτῶν τὴμοναδικότηταἔχεικαὶἡ Ἔκ-
κλησία. Γὺαὔτο͵, καὶ οἱ ἐπατέρεϑιμὲ τὸ
«πιστεεὐῶν;: ΟὙποθέσατς,ὅτισ᾽ σεῖς.. ς τελεῖτε τὴΘεία Λειτουργία σὲ ᾿ρϑόδοξοΝὰ,
προσφιλὴςὃδὲνιεἶνε,ἀλλὰ!καὶ ἡὐφόδρι ΝΩ ἀντιπαϑὴςΕἶνε ᾿Αλλοίμονοσὲ σᾶς, κ'
καὶ ὁ ἀπαγγέλλωντὸ ΣύμβολοτῆςΠΙότε- Βαρθϑολοόμοῖε, διότιἀγαμηᾶτετοὺς αἰρότι ὡς,ὅταν φθάνῃστὸ ἄρθρο περὶἘκκλη- κοὺςκαὶμισεῖτεκαὶ καταδιώκετε ἀπηνῶς, σας, δὲν λέγει«Εἰς μίαν,ἁγίαν, καϑο- τοὺς Ὀρθοδόξους, ἘνἡμέρᾳΚρίσεως λικὴν καὶ ἀποστολικὴν ᾿Εκκλῃσίαν», δὲνθὰεἰσθεΠατοιάργῃςΚαὶ δὲν θὰ ὄν ἀλλὰλέγει,«εἷς πολλὰρ, ἁγίας, καθὸ: καξ5ΤΕ,", δλλὰ 8. δἰπόξεσθθιβνώπιον.τοῦ λικὰςκαὶ ἀποστολικὼς ᾿Ἐκκλησίας»! Τὸ
ἐκκλησίασμαϑὰ ἐκπλαγῇκαὶθ΄ ἀναστατωθῇ. Σεῖςτίθὰκάνετε; Θὰοσταμοτήσετε γιὰτὶςοἱρέσεεἰς σὰς.καὶ ατὴν κακία. ἃ σας, ἀποτόμως, θὰἐπιτιμήσετεαὐστηρῶς,καὶ Ἐπιϑυμεῖτε, κιΒαρθολομαῖε,τὴν δὰ διατάξετενὰ πετάξουνἔξῳ πὸτὸ.
Ἔνωσι,Καὶἐμεῖςτὴν ἐπιθυμοῦμβ,Καὶ ὃν
[στεῶς; ᾿Αλλὰ γιστί,ἀφοῦ δὰ τον
δΒυμεῖτε τὴν Ἔνωσι μιὰ φορά,οἱ σὺν-
Ναὸτὸν ἀπαγγέλλοντατὸ Σύμδολοτῆς σεῖο, ποὺ εἶσθεκοσμικὸς ἄνθρωπος, ἐπὶ"
γέλλῃσυμφώνως πρὸςτὶς ἀντιλήψθι Εἰς
εἰδητοὶὈρϑόδοξοιΧριστιανοὶτὴνἐπιθὺ-
| ὌὍΠατριάρχης ὀμθοτα | πεοἱἀδελφῆς,
βωμαιοκαθολικῆςἘκκλησίας», ᾿Αλλ᾽
ἀφοῦὁΠαπιομὺὸς ἔχει ὁ«διαφορὸς.ποδὶ
τὴνπίστιν», καὶσυνεπῶςεἶνεαἵρεσις, πῶςεἶνε εἀδελφὴ Ἐκκλησίαν!Ἢσυμφὼ-
δ᾽ ΟΣΤΑΥ͂ΡΟΣ
δον, ονὉΡΡν ὁδοὶ Ἀλλ᾽ὃ!συνειδητοὶ
ἃ, ἀχι ἐψευδοένωσι,μὲἀνὰΞ αἱρέσει Εἴπατε,ὅτι
προσεύχεῦ δὲαὶἀδιαλείπτως.ὑπὲρτὴς
᾿Ἐνγώσθως, ᾿Αμφισθητοῦμεξ᾿σφόδρα,.ὅτι
πρόσι ὑχέσθε ἠδιαλείητῳ ὡς. ᾿Αδιαλε ἣΤΩΘΙ
χονταὶ πυξυματικοὶ ἄνθρωποι, ὄχι ᾿ Ὡ ΔΝ ὦτοῦ ΓΙάπὰ
σεῖς ὁκουμικὸς,
ΤΎΡΟΣ ἐπὸσεο"Ὲτῆς᾿ ΤΕΥ: ςς θολ τΝ Ορϑοδοξίαστὸ Διάλο ε: ἊΣ " ενσατικοὶ Ὀρϑόδοξοιἢ ἐδὦὺ ὅσξοι;Καὶ ποιοὶ ϑὰ τοὺς
ἢ. θὼς οἰκόαῦμενιοταί ὀρίζο κατὰτὴν γι πλυνί σαςοἱ ἽΡωμαιοκαθολι- οτάς., κοὶ εἶνε,᾿Εκκλησία, ὑφἘκκλησία ἔχουν λοἜνπάσῃ ὅμως περιπτώσει, ὁ Διά
τὴν ὀρθὴπίστι, ὅπωςἐμεῖς οἱὌρθόδον ὸςγιὰτὴν “Ἔνῶσι ἀρχίζειπάλι, ᾿Αλλὰ ἔρι, εἶνε ἑνωμένοι μοῖὶ μαςστὴν πίστι γι Ἡρυτοῦ, ἐπιτευχϑῇἡ πολυπόθητη
καὶ ουνεπῶςδὲνχρειάζεται Ἔνῶωσι. Ναί,
ἔνῶσι, ὃ Πατριδρν ΧηΟῚκαὶ οἱἐομόφρονες
Πωοναγιῶώτατε! ᾿Ἄφοῦ.᾿Ορθόδοξοι, καὶΡὼμαιοκαθολικοὶεἶνε.ἃ ΜΕΤΡΣαἱ“κχληςς δοδόξοις'ς ἀπαγορευμέἰγοςἀπὸτὴν.“Αγίὰ σοι», ἐἌγι καὶ τοὺς Ἰοροὺς,Κανόνες ὅπως
τς Γροϑὴ
προσπάθεις τῶν. δ τηται"
ΟΝεἰιστὴνπιὰ καὶἰἤδηἔνω-
ὅτο δὲ ἰχνεὶἂν Ὁλιν μένοι μαζί μας, συμπροσευχὲςμὲτοὺς
κοὶεἶνε"Ἐκκλησία καὶδὲν.ἐγ συλλείτουργα, συνεορταἐτεοοδόξους, ἔχουν ἀνονμὲμᾶρ. τοὺς Ὄρθοδό-,β Ὡς μετάδοσι ο᾽ σ᾽ αὑτοὺς τῇς Θείας Κορ
ἔξους, ἢ ἔχουν διαφορὲςκαὶ δὲνεἶνε, γωνίας κι;Γιστὶ , Παναγιώτοτε, ᾿ ὄχε ἔ τε Ἐκκλησία,ὐσῖν θάτερον! ἀδρότοτεςἀχέἐσεῖςμὲτοὺς Παπικοὺςκαὶ Ἐνπάσῃ πρρυττώσει, ἀντιλαμθήνὅται τοὺς Ὁ Προτέσι στάντες, ρΟΤΟΙ ὁ ὀκόμῃ ΠΈλθῃ ὁὁπατριάρχης,ὃ ὅτι: ὑπάρχουν ας |
τ καὶ οἱ ουνεπίοκοποί,τοῦ»; τ Γιατὶπρο Ἰκαὃς λέσοτςοτὸ Θανᾶριτὸν[άπγιὰτῇΒρο-
λίκον!"Μία. τκὴξορτὶτ30 πορος 3006,Μὲ
τρύπα.στὸ τά νεθὸι καμμία'δοιματιὴδια τὸ κἄνΓ φορὰ δὲν δλυοιὃ Δι συζητὴϑηκαν.θΌγι
τὸὁ1905,δόλιοιοὐ
κτὸ ὋΡ
κλήρωσι τῆςἙνώσεως, ταον
ὅοξοαἰσθητήριο, σκανδάλισε Ὄρβί ΠῚ:Ὁπιστος!λαὸς δονὝΡΟΥΟκουτοχορτο, ὧν “ ϑὺς δΙΡ.ὌΝ» τὸ ἐνδικαὶ δὲς
ἣγεχίος στε
ὁπροκαλέ ᾿
πιπῶν ὐπδυχοῦνεἰἰλικρινεῖς, ςπροθέο, σέιο; ΟΣΤΑΥΡΟΣ9
ὅ
:
Ἰλ᾿εὐαγγελιζόμενοος εἰρήνην διὰ ᾿Ἶγ-
ἘῸΝ
Ἶ ἐ μεῖς οἰδατε τὸ γενόμενον.βῆ ια καϑ' ὅληςτῆςτονἀρξάμενον.ἀπὸτῆςΤὼ ἰλιλαίας,στὸτὸ ὃ βάπτισμα ὃ.ἐκήρυξεν Τοένρν,ἢ 388 τσοτὸ ὁ Θι8 εξ,ἢἡνεῦμαν ϑ
ς, : τον, ὅτι εὔεργε
8:ἀδ} αὐτοῦ. τα με ἀτν ἔτος
ν Ἰουὸὶ ἔξῳ
ἦμ ἕ
ἐΡοΡΒΘΙ
ἐνἹερουσαλήμ" ὃν.
ἢ;
αὐτὸν ἡμέρᾳ καὶ. ἔδωκεν α
. λαῷ, ἀλλὰμάρτι γιτοῖς ᾿πβοκοχϑιροτονημένοις ἐληειἌν“τιοὐ. παντὶ τῷ, καὶον υνεπίομεν αὐτῷ μετὰτὸἀνασφνῆναι ὕπὸ τοῦ Θεοῦ, ἡμῖν, οἴτένες,συνεφάγομεν. αὐτὸνδε τρῶνἡ ΓΕΚαὶ᾿ παρῇ ροςἦνκηρῦξαι-τῷ"λαῷκαὶ θενἔραοθαι ἐῶ
νεται ἂνἦν ὃ «ὦ ἐξομαλύνε
εὐϑον
τὸὁ γεθβξ. τὸν λόγον»,«τὸ ῥῆμα»τ
8.8. ΟΣΤΑΥΡῸΣ
δτε1 ὃ8 ξέρ
Ἰοραηλῖτες(ὁ Θεός),ἀγγέλλοντας χαρ-
μόσονοδ᾽γγελμα εἰὖῷθήνης.διὰτοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ -αὐτὸςεἶνεὁΚύριος τῶν ὅλων-"τὸγεγονός, ποῦ ἔγινε. σ᾽ ὅλῃ
χαὶ ἀγγέλων. Καὶεἷνς Κύριος δυὸ φο-
θέςε βιὰφορὰ σὰν Θεός,καὶ μιὰφορὰ δὰν ἄνθρωπος, δι,τὶσυχυρώθηκε,καὶ
δυνάμειτῆς ὉΡΡΙΝ τῆς ς ὃὺ"σίοιςτοῦ ἔλαβε
κάθεἐξουσία οτὸν
οὐρανὸκαὶστῇγῆ.
τὴνἸουδαίαἀρχίζονταςἀπὸ τὴ Γαλιλαία!μετὰτὸ βάπτισμα, ποὺ κήρυἕξὁ
Ὅ Χριστὸς εἶνεΚύριος ὅλωνγενικῶς,
ζαρέτ, πῶς τὸν ἔχρισε ὁ θεὸςμὲ Πνεῦμα Ἅγιο καὶ"μὲ δόναμε, ὁ ὁποῖος πέρασε εὐεργετώντοςκαὶ θεραπεύον-
Κύριος ἐμοῦ, τοῦταπεινοῦ καὶ ἀναξίοὐ"ὃ ἱπός μὲ ἢ Ὁ υ Κύριος" Κύριός μου καὶ Θεός μοῦ. Ἔται αἰσθάνθηκε τὴν
Ὡς τὸν. τσο Ὁ ἀπὸ τὴΝὰ-
τὰς ὅλουςτοὺς καταδοναστευομένους
καὶ καθενὸςεἰδικῶς, Ὁ Χριστὸς εἶνε
χυριότητοκαὶτῶ θεότητα, τοῦἸησοῦ ὁ
ἀπὸτὸ.Διάβολο,διότιὁ Θεὸς ἦνανμαζί ἀπόστολος Θωμᾶς(Ἰωάν. κ' 28),Ἔτσι τοῦ», Ὅλοισττὴν Παλαιονὴ εἶχον τὴν αἰσθονόταν καὶκάϑε ἅγιος. "Ἔτοι ἀκούσει γιὰ τὸλόγο τοῦ εὐονῦγβλίου, πρέπεινὰτὴν αἰσθάνωμαι καὶ ἐγώ, αὶ γιὰτὸγεγονὸς τῆςκηρύξεως τῆςνέας ἂν. αἰσθάνωμαι πραγματικῶς,τὸΧριστὸ πίστεωςσ᾽ ὁλόκληρητὴνἸουδαίοι καὶ τὴ ὡςτὸν.Κύριο.καὶτὸ Θεό μου, ἡκαρδιά Ταλιλαία, γιὰτὸν.Ἰησοῦ, τὸ Ναζωροῖο Βοὺθὰγεμίζηἀπὸ.αἰσθήματα,τρυφξρἧς ὡς ἀπεσταλμένοτοῦ.θεοῦ,ὲ ϑαὺματοῦρ: ἀγά:πὴςκαὶ λατρείας πρὸς, αὐτόν,κοὶἡ -
γὰ.καὶεὐευγέτῃ.
᾿βειθ
Πὺ
Καὶ σ᾽ ὅλους τοὺς μετὰ Χριστὸν αἰῶνεςκαὶστὶςἡμέῤες μας ποιόςδὲν ἔχει ἀκούσεικάτι ΥἱκαΔἊν ταφοτληκτοὴ διδασκολίοκαὶ τὸ κατοῖδληκτικὺ πρόπὸ τοῦ ἸησοῦΧριστοῦτοῦ Ναζξζωραίςτο;Αλλὸδὲνἀρκεῖνὰ ἔχῃκονεὶςἀκούσεὶ Πρέπει.νὰμελετήσῃ,,νὰπιστεύσῃ αἱ νὰὑπακούσῃ, τ τ οὐτέ,ὅδι «Οὗτός ἔστι πάντων.Κύ. οιος», ὉἸησοῦς.Χριστὸςεἶνε, κύριος ὅλων.καὶ Ἰουδαίωνκαὶἐθνικῶν,καὶ
ἐδσεβῶν. καὶ ἀσεβῶν, καὶ δοκαίων.καὶ
ἁμαρτωλῶν.χαὶμετὰονκαὶ᾿μειρῶν,
ζωή!μοῦθὰεἰνε μία συνεχὴςὑπακοὴκαὶ
ἀφοσίωσις στὸ θέλημότοῦ. Ἀλλ᾽ἀλλοί-
ἀόνοῦ'Ὁμολογῶ τὸ Χριστὸ ὡςΚύριό
μοῦκαὶ Θεόμου.ἀλλὰδὲντὸναἰοθάνο-
αν ὅσο πρέπει, καὶ γι᾿ αὐτὸ κολλὲς
φορὲςἀφήνωτὸ. ΠΡκανὰἈρρὶἰξύῃ τὴν ὀϑλία ὕπαρξί.σιἀφο το ᾿ «Κύριε, ὁΚὐριὸςἣμὥνο!Κύριε ὃ
κύριος ἐμοῦτοῦ ταπεινοῦ καὶἀναξίσοὶ Κυρίευς.τὴν. ὕπαρξίιμόοὺσὺμόνος,κὸ-
οἰξοςξ.πλήρως, καὶἃςμὴΧυρίεύῃ:ποτὲ ὦ καταδοναστεύυτης Διάβολος. Ἐ
᾿᾿ςἀτίχ, ἦοὉὈξοοὶὄχριο ἰϑε. ς τὸνησοῦ Ὁ το ααρλενας,
ἡτ Ἅγιοκαὶ αὶμὲδόνι ναιπινςἌλλο.τὸ
ὍΣΤΑΥΡΟΣ 8
ὑπλὸς δι ἫΝςχαὶ τίποτεἘ ἘξρισοοΕΡΟῚ:
δ
ἰηοοῦςδὲν ἦτανἀπλῶς ἄνθρωπος,ὄγταν
Ἴη
Θεάνθρωπος, ἀπηλὰλαγμένος.ἀπὸκάθε ἀμαρτας καὶ γεμᾶτοςμὲ κάθε καλωσό-
νῇ. Ὅπωςὃἥλιοςδιόρχεται φωτίζοντος, θερμαίἵνοντας,ἔωογονώντας, ἔτσι ὁΧΡ ΠῚ
2
ΒΡ
Ἰησοῦκατὰτὰτρία ἕτη τῆςδημοσίας
ἀναρίθμηττεςἐχβο; ολὲς δαιμονίων καὶ
Ποιόςἃἱστοριχός, ποιός βιουάφοςθὰ
ναστεία τοῦ. Διαβόλου.Μιλᾶμεγιὰμὲγάλους εὐεργέτες,Καταχρηστιςπῶς
δοῤσεὼώςτοῦ, Πέρασε εὐεργετώντας! μποροῦος νὰ κλείσῃ μέσα,σὲ δύολέξεις
τὴ μεγαλότερη.ἱστορίατοῦ.μεγαλοτέρου προσώπουτῆςἹἸοτορίας;Ὁ Ἢἀγράμμότος Πέτρος ἰστόρησε τὸν Ἰησοῦ καλλίτερα ἀπὸ ὁ χοὸς ἐϑομικς σοφο,ὃ διότιἢ εὐαν
ἀπαλλαγὲς ἀνθρώπων ἀπ᾽ τὴν καταδὸ-
ζῇ ὧν
ΕΝ
ἐξν.
ατός,ὁνοητὸς Ἥλιοςτῆς δικαιδοθ) εἶνεδύναμιςςεἶνε- πρόσωπο καὶ᾿ Θεό Ὁ Ὄἰσοῦςτὸτομὴν εὐεργετῶν». Σ τῆςλαμπρότητος, διῆλθε,εὐεργετῶνντας τοὺς,ἀνθρώπουςμὲτὰλαμπρά, θὲμὰ ροςρυνοψίχοι κατὸ;τὸλιακωνικώτερο αὶ ζργόνᾳλόγια τοὺς μὲ τὶς ἀναρίκαὶ τὸν ὥραιότεροτρόπο τὴ ζωὴ τοῦ θμητες θϑεραπεῖες. ἀσθενῶν,καὶ δὲτὶς ΠῚ
ν
ὡς Ὥ.
Ἅγιο Πνεῦμα,καὶ ἄλλο ἡ δόναμβις,Καὶ πῶςλοιπὸνοἱ Ψψευδο-Μάρτυρες τοῦ ἴεχωβὰ}λένς, ὅτιτὸ Ἅγιο,πνεῦμαεἶνε
μιλᾶμεἢἔτσι, Μεγάλος Εὐεργέτηςεἶνε
μόνον ὁ ἀριοτός,διότι,«διῆλθονεεὐεῷγετῶν».ςσυνεχῶς,εὖξΟΥ̓ ετοῦσε οἱ δὲ εὐεργεσίεςτοῦ ἦταν ὑπερὸιχυθρώπινες, οὐράνιεςχαὶ ΩΣ Ὅσοι ἄνθρωποι ὀνοτῆοε, ὃρσοῦς.}ταὶ.μάλιστακκατὰ ὁτωδηὺ μάζονται εὐεργέτες,διαφέρουν ἀπ᾽τὸν ὁ 38 ἀπ“τὸνὉ ἐπρτὶκό, ἀφοῦ. κοντὰστὶςἄλλες Ἐϑεργέτη δονὦ ὅσο 1 ἧος ὄθου εργεσίεςτοῦ,ἔθῶσε καὶ τῇχάρι τῆς Σιαίχ. Δλ.48: τὸ ὅτι ὁ Χριτὸςἔἔχεεἰ ἐμοπδυϑτίσςι, τς ἢ ὁρισθῇὡς κριτὴςζώντωνκαὶνεχρῶν' τὸ οᾳ«Αιῆλθενεἰὑεργετῶν». Γιὰ.κἄϑε ἄνθρωπο θὰ μποροῦσε,"᾿᾿ λεχθῇ:ακἀὶ- ὅτικάθεἄνθρωποςπρέπει νὰπιοτεθῃσ᾽ ψ᾿ τίποτε δὲν αὐτόν" κοὶτὸ ὅτιδιὰ τοῦὀνόμοτός τοῦ παροκοχουθεῖτἘΠ , ζωὴ τῶνἐπέκνωντοῦ κάθετ᾿στὸςἈΘΈΡΟΝΣἄφεονἀθάῦτωνς
᾿Αδὰμὅσοἡ ἁμαρτία. Βονεχῶςὁὄν-
ς μόνον. ν ἀνθρὼ:πος,ἀλλὰκαὶ.Θεός. ὕρωποςἀμαρτάνει, ἄλλοτεπερισσότερο εἶνε, χαὶ; ἄλλοτε ἍΥὑπερ. τιτὰὰ κῦθεὁ ἂνε ᾿πλεύ- Ἕνα πρόσωπο,ποὺθὰἦτον μόνονἄνθρώπος, οὔτε,κριτὴς ζώντων καὶ νεκρῶν οῦσεμὲςχεχδῇ:αόλθειδυναστεύων»ἣ θὰἃβποροῦος, νὰεἶνε, οὔτε ἀντικείμενο τσθεἢ ὡς ατανςΓι τὸν.Ἰησοῦ πίστεως,οὔτε χορηγὸς ἀφέσεως ἀμαρε ὁ τῶν.
ΟΣΤΑΥΡΟΣ θ᾽
Ἃ
δὲ ὦ Ἢ : “ "β
ΕΠῚΙ
᾿
Ἐξ ᾿ ᾿ ο,.
ΣῈ
᾿
"τῶνἀσεδῶν,ἀλ
ὃ ΟΣΙΔΥΡΟΣ
. Διάλογος; ἐὸΘὃ
ἀνὴ οὔτε;
ὉΣΤΑΥΡΟΣ8.
διακοπεὶςΔιόλογοῦ
λῳσε, ὅτε ἡ προσκὸν
ἱερῶνεἰκόνων
αι οἰδώλολοτοία,: Σοθαρὸἐμπόδιο γιὰτὸν Διάλογο ἡ καὶ ἱερῶν. λὲἐψάνωνεξεἶν. Οὐνία, ᾿Αλλὰ σοδαρώτορο ἐμπόδισγιὰ Συμφώνηοσι δηλαδὴμὲτοὺς 'θκὰἰδῶ-
τὸνΔιάλογοεἶνεἡἔλλειψιεἰλικρινείας
“μάρῤτυρεςτοῦ Ἰεχωθᾷ,Καὶτῶρα δήλων " Ἀἢ
ἕοῦς καμμία ἀπόδειξι εἰλικρινείας,
᾿ερὰΣὺννοδοςὀχεὶἴσχθι: ἐναντίονν τῆς
ἐκ μέρουςτῶν Παπικῶν, ὉΠαπισμὸς σε, ὅτι δὲνὑπάρχει διαφορὰ μεταξὺ μέχρι τώρα δὲν ἔδωσε στοῦςὈρθοδό- ταφῆςκαὶ καύσεως τῶν νεκρῶν, ἐνῷἡ ᾿Αντιϑέτως ἔ ἔ δωσε πολλὲςἀποδς ἱξεῖς δολίότητος καὶ πονηρίας. εςἘξέογρα-, ἀχεϑυννὁ ᾿Ὀρθόδοξος}λαες. πτᾶϊνᾧ {{|τ3.17}. καὶ.ἔπρεπε,ὁ ὁ Διάλογος ΠΝΕἰἐδΦοριΗξἐταξῦΤα ςΚ ἢ ὡ"βγκαταλειφθῇ ὁριστικῶς Ἀφοῦοἱ
χοὶυἡ νδιωφορὸςΠΑναφέρ γοςἐκτῆς ς πλευρᾶἴο. τῶν᾿ Ὅρθὀοδόξωνςμα,μόνονἀπὸὁ τὶς.διαφορός “ς." εἶνε, καϑαρὴ ϑλακεία! Ως
“ὦ
τῷ, 5, παι, οἶς Ὁ :
κν
Ἵ Ὶ Ν
τησσινι:
ΩΝ
ἔοτε δὲ
Ὡς δ ϑιδὲ Ἕ Ἂ
πον ξιδος ὩΣἜ ᾽᾽
Οἱ κοΣΜΙΚὯΤἌΤΟΣῚΜητροπολίτης᾽ἢἸἴῶ-
ἱερῶνλοιμάνων,τὰὁποῖαὃ πτὸ εὐδιάζουν, βαυμοτουθγοῖνκι καὶ εἶνε τρανὲςἀπὸ-
αὶ αννίνῶν Θεῤκληῆτος, ὁὑποῖος οτῆν.
τηλβόρασιἔχει ἐμφανισθὴ καπινίζοντοῦ τὸ τοιγάροτοῦ,καὶ στὸ Ἑξωτερικὸἔχδι
ϑεαθὴχωρίς ράσο, προχώρησεκαὶ σὲ
εἶν8,ζῶν: ντανᾶ, Ἰλλλὰτ τίλέμε;Οὔτετ τὰ
ἃ λείψανα,παραδέχοταιὃΜὴητροπο-
ΞὈΡ
ὧντορθόδοξεςὃἡλώσϑιο, Ἄλλοτεδή» ᾿τῆςἸἸωδννλίων,ὅπωςἤδη ἀναφέραμο,
“Ποιογώπστειν μετ τάνοια, ιχρο Ἃτ Ἢ έτδοινκαἀ ὶ πρὶ ΑΝ καὶγιὰ τοὺς ἀγ λιὰ: τού π τὸ ς, Μετανάηοςλαὸνγἱὰτὲἃ
δότοςκαῖὁ δὶς
ἀπὸτὸΘεὸκαὶτὸ λαὶ
ν,. τὴσε σὺνννῴμηνκα
τῆςςτοῦΘεοιΗΝ ἄλλαξιπ πορεία, καὶἰτότο,θὰ
σᾶτε,.καὶ.δόξαν Βέκκου
ἀπι
ο ὁἔβαθοι Ο τῆς ἧς ἀληθείας,ὅλη: ςἘνώσεαοἰ,ὄχεβρυδοβνῷσεως,ἃ οὐἡ δόξαὁἐντῇαἰσχύνῃ αὐτοῦκαὶτὸ τϑινῆς, θὰ ΘΣΤΑΥΡΟΣ
Ἀ
οκαΐτοι αὐτὰ εὐωδιόζοιυνκαὶ θαυματουβ-
“γοῦν. Τὸ λείψανο τοῦ προφήτου Ἔλν σαίοῦ ἀνθοότῆσε νεκρόν, ἀέγδι ἡ Γραφή. ᾿Αλλὰδιαθέξει Γραφὴ καὶ πιστεύει στὴ
τας
Ἂς