ΟΧΙ «πΠπρΡρΟσΔοΣ» ΤῊΝ ἘΠΟΧΗΉΗ, ἀγαπητοί μου, στὴν ἐποχὴ ποὺ ζοῦμε, ἐποχὴ πυραύλωνκαὶ διαστημο-
πλοίων, ἀνάμεσα στὰ ἄλλα παράξενα ποὺ πα-
ρατηροῦνταιεἶνε καὶ τοῦτο’ ὅτιοἱ ἄνθρωποι εἷ-
νε δύσκολο πιὰ νὰ συνεννοοῦνται. Διότι οἱ λέἕξεις, ποὺ χρόνια τώρα μεταχειρίζονται, γιὰ νὰ
ἐκφράσουν ὡρισμένες σκέψεις τους, ἔπαυσαν πιὰ νὰ σημαίνουν ὅ,τι σήμαιναν παλαιότερα,
καὶ ὁ καθένας, λέγονταςὡρισμένες λέξεις, ἐννοεἴ κάτι διαφορετικὸ ἀπ᾽ ὅ,τι ἐννοοῦν οἱἄλλοι. Ἐπῆλθε σύγχυσι λέξεων, ποὺ θὰ μᾶς θυμίζῃ τὴ σύγχυσι γλωσσῶν, ποὺ ἔπαθαν οἱ ἄνθρωποι τοῦ
ἀρχαίου κόσμου, ὅταν ἔκτιζαν τὸν πύργο τοὺς
στὴ Βαβὲλ καὶ ὑπερηφανεύθηκαν, ὅτι ἣ κορυφὴ τοῦ πύργου θὰ φθάσῃ
στὰ ἄστρα.
Ἢ λέξι,παραδείγματος χάριν, ποὺ εἶνε σήμερα στὰ χείλη ὅλων τῶν λα-
ὧν, Ἀνατολῆς καὶ Δύσεως, εἶνε ἣ λέξι δημοχρατία. ᾿Αλλὰ ἄλλου εἴδους δη-
υοχρατία ἐννοοῦνοἱ μὲν καὶ ἄλλου εἴδους δημοκρατία ἐννοοῦνοἱ ἄλλοι. Τὰ συστήματα, ποὺ τὰ ὀνομάζουνκαὶοἱ μὲν καὶ οἱ δὲ δημοκρατία, διαφέρουν κατὰ πολὺ τὸ ἕνα ἀπὸ τὸ ἄλλο. Ἔτσι ἣ λέξι δημοκρατία κατήντησε ἕνα εἶδος μάσκας, ποὺ τὴν φοροῦν ὅλοι. Κάτω ὅμως ἀπὸ τὴν μάσχα τῆς δημοκρατίας χρύβονται καὶ ἣ ἀναρχία καὶ ὃ ὁλοκληρωτισμὸς καὶ τὰ πλέον τυραννικὰ καθεστῶτα, ὅπου, ἐν ὀνόματι τῆς δημοχρατίας, κάθε φιλελεύθερη καὶ δημοκχρατιγὴ ἐχκδήλωσι ἀπαγορεύεται. Σὲ πνίγουν μὲ τὸ μεταξωτὸ σχοινὶ τῆς δημοχρατίας καί, καθὼςσὲ πνίγουν, χειροχροτοῦν καὶ
φωνάζουν" «Ζήτω ἣ δημοκρατία!». Ὃτί διαφθορὰ τῶν λέξεων! ᾿Αλλ’ αὐτὸ συμβαίνει καὶ μὲ ἄλλες λέ-
ἕξεις.
Στὴν ὁμιλία αὐτὴ θ᾽ ἀσχοληθοῦμε μὲ μιὰ ἄλλη λέξι, ποὺ τόσο συ-
χνὰ καὶ αὐτὴ ἀκούγεται στὶς συζη-
τήσεις τῶν ἀνθρώπων. Εἶνε ἣ λέξι
πρόοδος. Ἂς ἀναφέρουμςεδύο - τρία παραδείγματα. Ἢ ἐνδυμασία τῶν γυναικῶν ἄλ᾿λοτε, σύμφωνα μὲ τὴ θεόπνευστη
διδασκαλία τοῦ ἀποστόλου Παύ-
λου, ἦταν σεμνή.ἩἯ ἐνδυμασία σκέπαῖζε ὅλο τὸ σῶμα τῆς γυναίκας καὶ οἱ χριστιανὲς γυναῖκες, μὲ τὴ σεμνότητα, ποὺ τὶς στόλιζε ἐσωτερικῶς καὶ ἐξωτερικῶς, προκαλοῦσαν τὸ θαυμασμὸ καὶ τῶν πλέον ἀκολάστῶν ἀνδρῶν, ποὺ δὲν τολμοῦδαν
νὰ τὶς πειράξουν, διότι ἤξεραν, ὅτι θὰ συναντήσουν ἡρωικὴ ἀντίστασι. Ἢ γυναίκα ὑπερασπιζόταν τὴν τιμὴ καὶ τὴν ὑπόληψί της. Ἀλλὰ δυστυχῶς ἣ σεμνὴ ἐμφάνισι τῆς χριστιανῆῇς γυναίκας κατηγορήθηκε ἀπὸ νεώτερα πνεύματα ὡς καθυστέρησι καὶ περιορισμός.Ἢ ἀνθρωπότη-
τα, εἶπαν, προώδευσε καὶ δὲν μπο-
ρεῖ νὰ ζῇ μὲ παμπάλαιες καὶ καθυστερημένες ἀντιλήψεις.Ἡ πρόοδος ἐπιβάλλει τὴν ἐξέλιξι καὶ στὴν ἐνδυμασία τῆς γυναίκας. Ἡ μόδα,
ποὺ εἶνε μιὰ διαρκὴς ἐξέλιξι καὶ
«πρόοδος», διέταξε νὰ κόψουν οἱ γυναῖκες τὰ μαλλιά τους, ποὺ ἦταν ἀνέκαθεν ὁ στολισμός τους, καὶ νὰ παρουσιασθοῦν μὲ κόμμωσι ἀνδρική. Ἢ μόδα διέταξε οἱ γυναῖκες νὰ πετάξουν τὰ γυναικεῖα ροῦχα τοὺς καὶ νὰ φορέσουν παντελόνια προ98 ΟΣΤΑΥΡΟΣ
κλητικά. Ἢ μόδα τέλος διατάζει νὰ
πετάξουν ὅλα σχεδὸν τὰ ροῦχα
τοὺς καὶ νὰ περπατοῦν σχεδὸν γυμνές. Καὶ οἱ περισσότερες γυναῖκες συμμορφώνονται πρὸςτὶς ἀξιώσεις αὐτὲς καὶ παρουσιάζονται, ὅπως παρουσιάζονται στοὺς δρόμους καὶ στὶς πλατεῖες καὶ στὰ κέντρα διασχεδάσεως. Καὶ ἣ γυναίκα αὐτὴ θεωρεῖται προοδευτική! «Πρόοδος» λοιπὸν ἣ γύμνωσι! ᾿Αλλὰ νὰ καὶ μιὰ ἄλλη «πρόοδος». Σὲ παλαιότερη ἐποχὴ λούζονταν οἱ ἄνθρωποι, ἀλλὰ ξεχωριστὰ οἱ ἄνδρες καὶ ξεχωριστὰ οἱ γυναῖκες. Τὸ νὰ λούζωνται μαζὶ ἄνδρας
καὶ γυναίκα ἦταν σοβαρὸ ἠθικὸ
παράπτωμα. Ἦλθε ὅμως τὸ νεώτερο πνεῦμα, ποὺ ἐν ὀνόματι τῆς προόδου γελοιοποίησετὶς ἀντιλήφεις αὐτές, καὶ διέταξε ἄνδρες καὶ γυναῖκες νὰ λούζωνται μαζὶ γυμνοὶ σὲ θάλασσες καὶ λίμνες, καὶ κανένᾶς πιὰ δὲν τολμᾷ νὰ διαμαρτυρηθῇ ἐναντίον τοῦ φαινομένου αὐτοῦ, διότι θὰ ὀνομασθῇ καθυστερημένος, ἄνθρωπος τοῦ μεσαίωνος. Πρόοδος τὰ μικτὰ λουτρά. Πρόοδος ὁ γυμνισμός. Πρόοδος ἀκόμη καὶ οἱ ἐκτρώσεις. Ἄλλοτε οἱ ἐκτρώσεις θεωροῦνταν, ὅπωςκαὶεἶνε, ἕνα ἀπὸ τὰ μεγαλύτερα ἐγκλήματα. Ἕνα ἔγκλημα, ποὺ διαπράττει ὁ ἄνθρωπος ἐναντίον τῶν ἀθῴων ὑπἀρξεων, μόλις κάνουν τὴν ἐμφάνισί τοὺς μέσα στὰ σπλάγχνα τῶν γυναικῶν. ᾿Αλλὰ τώρα κυρίες, ποὺ θέλουν νὰ ὀνομάζωνται φεμινίστριες καὶ ζητοῦν νὰἐλευθερώσουντὶς γυναῖχες ἀπὸ «προλήφεις» καὶ «δεισιδαιμονίες» αἰώνων, ἐν ὀνόματι τῆς προόδου -ὅπως αὐτὲς τὴν ἐννοοῦν-
περιπαίζουν τὶς γυναῖκες ποὺ γεν-
νοῦν παιδιά. Καὶ κάνουν συλλαλητήρια μέσα στὸ κέντρο τῆς ᾿Αθήνας, καὶ κρατοῦν πικανίδες μὲ τὴν ἐπι-
γραφὴ «Ζήτω οἱ ἐκτρώσεις», καὶ φωνάζουν καὶ ὠρύονται.
Καὶ ἂν συνεχίσουμε τὴν ἔρευνα,
θὰ δοῦμε, ὅτι καὶ σὲ πολλὲς ἄλλες περιπτώσεις, ἐν ὀνόματι τῆς προό-
δου, ἐπιζητεῖται καὶ ἐπιτυγχάνεται ἡ ἀλλοίωσι καὶ ἣ ἀπαλλοτρίωσι τοῦ ἠθικοῦ καὶ θρησκευτικοῦ βίου τῶν ἀνθρώπων. Ὁ δὲ νέος τρόπος
ζωῆς ἔρχεται σὲ σύγχρουσι ὄχι μόνο μὲ τὸ νόμο τοῦ Εὐαγγελίου, ἀλλὰ καὶ μὲ τὸ φυσικὸ νόμο, ἀφοῦ ἄκόμη καὶ ἣ ὁμοφυλοφιλία στὸν αἰὥνα τῆς λεγομένης προόδου ἔπαυσε νὰ στιγματίζεται ὡς σοβαρὸ παράπτωμα καὶ θεωρεῖται σὰν κάτι
τὸ πολὺ φυσικό.
Πρόοδος λοιπὸν χαὶ ἣ ὁμοφυλοφιλία. Πρόοδος καὶ ἣ ἀθεΐα. Πρόο-
δος καὶ ἡ ἀπιστία. Ὅλα πρόοδος. Καὶ ἂν κανεὶς θελήσῃ νὰ πολεμήσῃ
τὶς ἰδέες αὐτὲς τῆς λεγομένης προο-
δευτικότητος,οἱ φίλοι τῆς προοδευτικότητος αὐτῆς, ποὺ διαθέτουν
ὅλα τὰ μέσα τῆς μαζικῆς διαφωτίσεὼς (τηλεόρασι, ραδιόφωνο, ἐφημερίδες), θὰ τὸν εἰρωνευθοῦν καὶ
θὰ ποῦν" Ὄχι πιὰ ὅπως ξέρατε, ἀλλ᾽ ὅπως τὸ ἐπιβάλλουνοἱ νέες ἄντι-
λήφεις. Πρέπει νὰ τὸ χωνέψετε,ὅτι
τὸ ποτάμι, δρμητικὸ καθὼςεἶνε, δὲν γυρίζει πίσω...
Ἀλλ᾽ ἂν κανεὶς ἐξετάσῃ ὄχι ἐπι-
πόλαια, ἀλλὰ βαθύτερα τὰ πράγματα καὶ κυρίως δῇ τὰ φρικτὰ ἀποτελέσματα, ποὺ ἐπέφερανοἱ λε-
γόμενες ἀνώτερες προοδευτικὲςἰδέες, θὰ πεισθῇ, ὅτι αὐτὴ ἡ πρόο-
δος εἶνε ἐκφυλισμὸς τῆς ἀνθρωπί-
νῆς φύσεως. Ἔτσι ἐκπληρώνεται ἣ προφητεία, ποὺ λέει, ὅτι στὶς ἣμέρες τῆς ἐσχάτης κατοπτώσεως τὸ σκοτάδι θὰ ὀνομάζεται φῶς καὶ τὸ φῶς θὰ ὀνομάζεται σκοτάδι. ᾿Ἀγαπητοί μου! Ἕνας σύγχρονος ἅγιος, σοφὸς συγγραφέας, ποὺ ἔζησε κοντὰ στὰ σύνορά μας, στὴ Νότια Σερβία, ὃ ἀείμνηστος π. Ἰου-
στῖνος Πόποβιτς, ἔγραφε ἕνα βιβλί9 μὲ τίτλο «Ἔπκλησία καὶ οἰκουμςε-
νισμός». Ἔκεϊ δριμύτατα ἐλέγχει τὴ λεγομένη οἰκουμενιστικὴ πρόο-
δο, ἣ ὁποία δὲν εἶνε τίποτε ἄλλο
παρὰ ἐκφυλισμός. Ἀναφέρει δὲ καὶ ἕνα ποιητικὸ ἔργο διασήμου Τσέχου συγγραφέως, στὸ ὁποῖο, μὲ μορφὴ διαλόγου μεταξὺ δύο προσὦπων, διακωμωδεῖται ἣ λεγομένη πρόοδος τῆς σημερινῆς ἀνθρωπότητος. Ἂς παραθέσουμε ἐδῶ τὴ
σχετικὴ περικοπή: -Αλήβιστος: Ἔχει ἢ Νανὰ κανέ-
να προσευχητάριο; -.Ἐλένη: Ἔχει ἕνα πολὺ μεγάλο. -Αλήβιστος: Καὶ σ᾽ αὐτὸ ὑπάρχουν ἀσφαλῶς προσευχὲς γιὰ διάφορες περιστάσεις τῆς ζωῆς" κατὰ τῆς κακοκαιρίας, κατὰ τῶν ἀσθενειῶν:
-Ἑλένη: Ναί, κατὰ τῶν πειρα-
σμῶν, κατὰ τῆς πλημμύρας... -Αλήβιστος: Κατὰ τῆς προόδου δὲν ὑπάρχει; --λένη: Νομίζω, ὄχι. -.Αλήβιστος: Ἔ,, κρίμα.
ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ μακαριστοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης Αὐγουστίνου «Ποικίλα», σελ. 255-262) ΟΣΤΑΥΡΟΣ 9595
ΚΑΛΕΣΟἹ ΠΛΑΤΕΙΕΣ, ΚΑΛΥΤΕΡΕΣΟἹ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ τοῦ κ. Χρήστου Κ. Λιδανοῦ ὃν τελευταῖο καιρὸ ἡ πατρίδα Ἴμας διέρχεται, ὅπως παραδέχονται πολλοί, τὴν πιὸ κρίσιμη περίοδο ἀπὸ τὸν Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο καὶ τὴ Γερμανικὴ Κατοχή, κατ᾽ ἄλλους δέ, τὴ χειρότερη περίοδο τῆς ἱστορίας της μετὰ τὴν ἀπελευθέρωσι ἀπὸ τοὺς Τούρκους καὶ τὴν ἐθνική τῆς παλιγγενεσία. Ὅλα τὰ στοιχεῖα ἀποδεικνύουν, ὅτι ἡ κρίσι, ποὺ διέρχεται ἡ χώρα μας, εἶναι πολύπλευρη. Εἶναι κρίσι θεσμῶν καὶ ἀξιῶν. εἶναι κρίσι ἠθικὴ καὶ πνευματική᾽ εἶναι κρίσι οἰκονομική, πολιτικὴ καὶ κοινωνική. Ἐν τούτοις, οἱ πὲρισσότεροι Ἕλληνες παραθλέπουν
τὶς ἄλλες πλευρὲς τῆς κρίσεως, ποὺ μαστίζει τὸν τόπο μας, καὶ ἐπικεντρώνουν τὴν προσοχή τους μόνο στὴν οἰκονομική. Αὐτὴ τοὺς ἐνδιαφέρει, διότι ἐξ αἰτίας της ἑκατοντάδες χιλιάδες εἶναι ἄνεργοι, ἄλλοι κλείνουν τὶς ἐπιχειρήσεις τους, ἄλλοι ἀδυνατοῦν νὰ πληρώσουν τὰ χρέη τους, ἄλλοι χρεωκοποῦν, ἄλλοι σιτίζονται στὰ συσσίτια, καὶ ὅλοι, ἀνεξαιρέτως, ἀγκομαχοῦν καὶ δυσανασχετοῦν ὑπὸ τὸ θάρος τῶν ἀδίκων καὶ δυσδαστάκτων φόρων, ποὺ κατ᾽ ἐπιταγὴν τῶν ἀναλγήτων ξένων δανειστῶν καὶ τοκογλύφων, καί, μὲ τὴ συναίνεσι ξενόδουλων πολιτικῶν μας, κα-
λοῦνται ὅλοι νὰ πληρώσουν. Αὐτή, λοιπόν, ἡ οἰκονομικὴ κρίσι κατέθα100 ΟΣΤΑΥΡΟΣ
σξ τὸν κόσμο στὶς πλατεῖες. Αὐτὴ δημιούργησε καὶ τὸ κίνημα τῶν ἀγανακτισμένων. ᾿Εὰν δὲν ὑπῆρχε ἡ οἰκονομικὴ πλευρά, ὅλες οἱ ἄλλες πλευρὲς τῆς κρίσεως θὰ ἄφηναν -ὅπως καὶ ἀφήνουν ἄλλωστε-- ἀδιά-
φορη τὴ συντριπτικὴ πλειοψηφία
τῶν νεοδλλήνων! Μήπως, ὅμως, ἐξ αἰτίας τῶν ἄλλων κρίσεων ἐφθάσαμςξκαὶ στὴνοἱκονομική; ᾿Αλήθεια, ποιός ἄνθρωπος, ποὺ ἔχει πνευματικοὺς ὀφθαλμούς, δὲν θλέπει, ὅτι ἡ ζωή μας τὶς τελευταῖες δεκαετίες εἶναι
πιστὸ ἀντίγραφο τῆς ζωῆς τοῦ ἀσώ-
του υἱοῦ; Ἂς ἀναρωτηθοῦμε: Γιατί
ὁ ἄσωτος υἱὸς ἔφθασε στὸ σημεῖο
νὰ εἰπῇ τὸ «λιμῷ ἀπόλλυμαι»; Μήπως διότι ὑπερχρεώθηκς καὶ δὲν μποροῦσε νὰ ξεχρεώσῃ τοὺς δα-
νειστές του; Μήπως ἐξ αἰτίας δυσμενῶν οἰκονομικῶν συγκυριῶν; Ἢ
μήπωςδιότι «διεσκόρπισε τὴν οὐσίἂν αὐτοῦ ζῶν ἀσώτως»; Πράγματι ἡ
ἄσωτη ζωὴ ἦταν αὐτή, ποὺ τὸν ὦ-
δήγησε στὴ χρεωκοπία, τῆς δὲ ἀσώτου ζωῆς προηγήθηκε ἡ ἐπανάστασί του καὶ ἀπομάκρυνσί του ἀπὸ τὸ πατρικό του σπίτι καὶ τὸν πατέρα
του.
Ἂς ἀναρωτηθοῦμε λοιπόν: Μήπως καὶ ἐμεῖς τὸ ἴδιο δὲν κάνουμε τὶς τελευταῖες δεκαετίες; Δὲν ἔχομ8 ἐπαναστατήσει ἐναντίον τοῦ οὐρανίου Πατέρα μας καὶ ἀποστατή-
σει ἀπ᾿ αὐτόν; Δὲν ὑπερέθημεν σὲ ἀσωτεία καὶ ἀποστασία ὅλες τὶς προηγούμενες γενεές; Χιλιάδες ἀγανακτισμένοι Ἕλληνες διαδηλώνουν ἀκατάπαυστα στὶς πλατεῖες κατὰ τῶν νέων μέ-
τρων λιτότητος, κατὰ τῆς ἀνεργίας,
κατὰ τοῦ ξεπουλήματος τῆς πατρίδος μας στοὺς ξένους δανειστές μας. Ποῦ ἦταν ὅμως ὅλοιαὐτοὶοἱ «ἀγανακτισμένοι» τόσα χρόνια, ὅταν οἱ πολιτικοί μας ἀφαιροῦσαν σταδιακῶς, μὲ τοὺς ἀντιχριστιανικοὺς καὶ ἀνθελληνικοὺς νόμους ποὺ ἐψήφιζαν, μία-μία τὶς πέτρες, μὲ τὶς ὁποῖες οἱ πρόγονοί μας μὲ ἀγῶνες καὶ θυσίες, ἔκτισαν τὸ οἰκο᾿δόμημα, ποὺ λέγεται Ἑλλάδα; ᾿Αγανακτοῦν οἱ νεοέλληνες -καὶ δικαίως-- γιὰ τὰ ἐξοντωτικὰ οἰκονομικὰ μέτρα. Πόσοι, ὅμως, ἀγανάκτησαν γιὰ τὴν νομιμοποίησι τῶν ἐκτρώσεὧν, διὰ τῶν ὁποίων ἐξοντώνονται
κάθε χρόνο ἑκατοντάδεςχιλιάδες
παιδιὰ τῆς Ἑλλάδος; ᾿Αγανακτοῦν οἱ νεοέλληνες ἐργαζόμενοι -καὶδικαίως-- γιὰ τὴν κατάργησι τῶν κεκτημένων ἐργατικῶν δικαιωμάτων τους. Οὐδείς, ὅμως, συγκινεῖται καὶ διαμαρτύρεται γιὰ τὴ φασιστικὴ κατάργησι τοῦ δικαιώματος τόσων
ἀθῴων καὶ ἀνυπεράσπιστων ἀν-
θρωπίνων ὑπάρξεων νὰ ἰδοῦν καὶ αὐτὲς τὸ φῶς τοῦ ἡλίου καὶ νὰ ζήσουν ὅπως ἐμεῖς.
᾿Αγανακτοῦν οἱ νεοέλληνες -καὶ
δικαίως-- γιὰ τὴ διάλυσι τῆς οἰκονομίας καὶ τοῦ Κράτους. Πόσοι, ὅμως, ἀγανάκτησανγιὰ τοὺς νόμους τοῦ
αὐτομάτου διαζυγίου, τοῦ πολιτι-
κοῦ γάμου, τῆς ἀποποινικοποιήσεὡς τῆς μοιχείας, τῆς ἐλεύθερης συμθίωσης, ποὺ διέλυσαν τὴν ὁλληνικὴ οἰκογένεια; «Φέρτε πίσω τὰ κλεμμένα», φωνάζουν οἱ νεοέλληνες ἀγανακτισμένοι -καὶ δικαίως. Πόσοι, ὅμως, ἀπ᾽ αὐτοὺς ἔχουν κλέψει διὰ τῆς μοιχείας τὸν ἄνδρα ἢ τὴν γυναῖκα τοῦ συνανθρώπου τους καὶ ζοῦν παρανόμως! Ἡ κλοπὴ τῶν χρημάτων μᾶς προκαλεῖ ἀγανάκτησι' ἡ κλοπὴ τῆς συζυγίας, μὲ τὴν ὁποία ἕνωσε ὁ Θεὸς τοὺς ἀνθρώπους, μᾶς ἀφήνει παγερὰ ἀδιαφόρους, τέως δὲ ὑπουργὸς τὴν ὠνόμασε «παληκαριά»! ᾿Αγανακτοῦν οἱ νεοέλληνες -καὶ δικαίως-- γιὰ τὴ διαφθορά, τὴ διασπάθισι τοῦ δημοσίου χρήματος, τὶς μῖζες, τὴ φοροδιαφυγὴ τῶν πλουσίων. Πόσοι, ὅμως, ἀγανάκτησαν γιὰ τὸν σταδιακὸ ἐξοθελισμὸ τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν ἀπὸ τὰ σχολεῖα, τὰ στημένα σκάνδαλα τύπου Βατοπεδίου, τὴν συνεχῆ πολεμικὴ τῶν ΜΜΕ κατὰ τῆς ᾿Ορθοδόξου Πίστεως, τὴν προκλητικὴ καὶ ἀχάριστη στάσι, ποὺ τηροῦν οἱ περισσότεροι πολιτικοί μας ἔναντι τῆς τροφοῦ τοῦ γένους μας, τῆς ᾿Εκκλησίας; Δὲν γνωρίζουν, ὅτι
ὁ μελετημένος καὶ κατευθυνόμε-
νος ἀπογαλακτισμὸς τοῦ ἔθνους μας ἀπ’ ὅ,τι ἱερὸ καὶ ὅσιο τοῦ παρέδῶσαν οἱ αἰῶνες θὰ ἔφερνε ἀργὰ ἢ γρήγορα τὴ διαφθορά, τὴ σῆψι, τὴν ἀσυδοσία καὶ τὴν ἀποσύνθεσι τῆς κοινωνίας; Δίχως Θεό, ὡς ἔχει λεχθῆ, ὅλα ἐπιτρέπονται. Τί ἔκαναν τόσα χρόνια ὅσοι σήΟΣΤΑΥΡΟΣ 101
μερα ἀγανακτοῦν, γιὰ νὰ ἐμποδί-
σχεδὸν ἐπανάστασι, ποὺ ἔγινε στὸ
σουν τὴν συστηματικὴ καὶ ὀργανωμένη ἐκδίωξι τοῦ Χριστοῦ ἀπὸ τὴν πατρίδα μας; Μήπως συμμετεῖχαν καὶ οἱ ἴδιοι σ᾽ αὐτὴ ἢ μήπως μὲ τὴν ἀπάθεια καὶ ἀδιαφορία τους τὴν ἐνεθάρρυναν; Πόσοι νεθέλληνες σήμερα πιστεύουν συνειδητὰ στὸν Χριστό; Πόσοι ζοῦν πνευματικὴ ζωή; Πόσοι ἐκκλησιάζονται τακτικά; Πόσοι ἐξομολογοῦνται; Πόσοι μεταλαμθάνουν τακτικὰ καὶ προετοι-
χῶρο της πρὸ 168 ἐτῶν, μὲ πρωταγωνιστὴ τὸν γενναῖο, ἁγνὸ καὶ ἀνι-
Κυρίου μας; Πόσοι ἔχουν διάθεσι νὰ κάνουν ἱεραποστολὴ καὶ νὰ φέρουν κοντὰ στὸν Χριστὸ καὶ ἄλλους ἀνθρώπους; Δυστυχῶς πολὺ ὀλίγοι. Εἴμεθα ἀνάξιοι ἀπόγονοι ἐνδόξων προγόνων. Γι᾿ αὐτὸ ὁ Θεὃς ἐπέτρεψε τοιαύτη ταπείνωσικαὶ ἐξευτελισμὸ στὶς ἡμέρες μας. ᾿᾽Ἂς μὴ ψάχνωμε ἀλλοῦ τὶς αἰτίες τῆς κρίσεως. Μία εἶναι ἡ αἰτία’ Ἣ ἀποστασία μας ἀπὸ τὸν Θεό.
τερες ὅμως οἱ ἐκκλησίες. Καλὰ καὶ χρήσιμα τὰ συλλαλητήρια, ἀναγ-
μασμένοι τὸ Σῶμα καὶ τὸ Αἷμα τοῦ
Εἶναι ἑπομένως καιρὸς νὰ ἀνα-
λάθωμε ὅλοι τὶς εὐθῦνες μας γι᾽ αὐτὴ τὴν ἀποστασία μας. Ὁ καθένας προσωπικά. ᾿ΕΦ᾽ ὅσον δὲνδιστάσαμε νὰ μιμηθοῦμε τὸν ἄσωτο υἱό, ἂς τὸν μιμηθοῦμξ πλήρως. Μιμηθήκαμε τὸ πρῶτο μέρος τῆς ζωἧς του, τὸ καταστροφικό, αὐτὸ τῆς ἀσωτείας. ᾽Ας μιμηθοῦμε καὶ τὸ δεύτερο, τὸ σωτήριο, αὐτὸ τῆς μετανοίας. Καλοὶ οἱ εἰρηνικοὶ ἀγῶνες στὸ Σύνταγμα καὶ τοὺς ἐπικροτοῦμε. ᾽Ας μὴ λησμονοῦμε, ἄλλωστε, ὅτι τὸ ὄνομά της ὀφείλει ἡ ἱστορικὴ αὐτὴ πλατεῖα σ᾽ ἕνα ἀγωνιστικὸ κίνημα, σὲ μία ἀναίμακτη 102 ΟΣΤΑΥΡΟΣ
διοτελῆ στρατηγὸ Ἰωάννη Μακρυ-
γιάννη, ἡ ὁποία ἀνάγκασε τὸν αὐταρχικὸ θασιλέα "Ὄθωνα νὰ σχηματίσῃ Βουλὴ καὶ νὰ παραχωρήσῃ τὸ
πρῶτο Σύνταγμα στὴν Ἑλλάδα.Γιὰ νὰ σωθῇ, ὅμως, σήμερα ἡ πατρίδα μας χρειάζεται κάτι πολὺ ἀνῴώτεῤο, δραστικώτερο καὶ ἀποτελεσματι-
κώτερο. Καὶ αὐτὸ εἶναι ἡ μετάνοια.
Καλὲς οἱ πλατεῖες, ἀπείρως καλύ-
καιότερα, ὅμως, τὰ ἐξομολογητήρια. Μὲ τὴν ἴδια προθυμία καὶ ἀποφασιστικότητα ποὺ σπεύσαμε στὰ πρῶτα, ἂς σπεύσωμς καὶ στὰ τε-
λευταῖα. Διότι πολὺ φοθούμεθα, ὅτι ἡ σημερινὴ κρίσι εἶναι μόνον ἡ ἀρχή. Τὰ ὅσα θδιώνουμε εἶναι «ἀρ»
χαὶ ὠδίνων». Τὰ σημεῖα τῶν καιρῶν μᾶς προειδοποιοῦν, ὅτι ἔχομε πλέ-
ον εἰσέλθει σὲ καιροὺς μεγάλων,
κοσμογονικῶν καὶ προφητευμένων ἐξελίξεων καὶ γεγονότων, ἐμπρὸς στὰ ὁποῖα τὰ σημερινὰ προδλήμα-
τα θὰ φαίνωνται ἀσήμαντα καὶ μηδαμινά. Καὶ ἀπὸ μὲν τὴν οἰκονομικὴ
χρεωκοπία μπορεῖ νὰ μᾶς σῴζουν προσωρινῶς τὰ Μνημόνια, τὰ Μεσοπρόθεσμακαὶ οἱ ἀποικιοκρατικὲς δανειακὲς συμθάσεις, ποὺ συνάπτουμε μὲ τοὺς δανειστές
μας, ἀπὸ τὰ γεγονότα, ὅμως, ποὺ
ἔρχονται, μόνον ἡ ἐξ ὕψους θοήθεια θὰ μπορέσῃ νὰ μᾶς σώσῃ. Γι’ αὐτὸ ἂς δηλώσουμε ὅλοι οἱ Ἕλληνες ἀγανακτισμένοι. ᾿ς ἀγα-
νακτήσουμε μὲ τοὺς ἑαυτούς μας, μὲ τὴν ἀποστασία μας, μὲ τὶς ἁμαρτίες μας, ποὺ τόσο ἔχουν λυπήσει,
ἀλλὰ καὶ παροργίσει τὸν Θεό. ᾿Ας
καταλλαγοῦμε καὶ ἂς συμφιλιω-
θοῦμε μαζί Του. Μόνον Αὐτὸςεἶναι
ἀληθινὸς φίλος μας. Μόνον Αὐτὸς μᾶς ἀγαπᾷ εἰλικρινά. Ὅλοι οἱ ἄλλοι, φίλοι, γείτονες, ἑταῖροι, προσποιοῦνται, παίζουν θέατρο μαζί μας, δείχνουν, ὅτι ἐνδιαφέρονται γιὰ μᾶς, μᾶς δανείζουν, στὴν πραγ-
ματικότητα, ὅμως, μὲ τὰ δάνειά τοὺς σκάθουν τὸν τάφο μαςκαὶ ἀνυπομονοῦν πότε θὰ ἁρπάξουν τὸν
ἐθνικό μας πλοῦτο καὶ τὴν περιου-
σία μας. Καὶ ὅμως, ἐμεῖς, οἱ ἀνόητοι καὶ ἀχάριστοι, τὴ δική τους φιλία
καὶ εὔνοια ἐπιδιώκουμςξκαὶ ὄχι τοῦ
Θεοῦ. Τὸν Θεὸ τὸν ἀρνηθήκαμε,
τὸν ἐκδιώξαμε ἀπὸ τὴ ζωή μας.
Καμμία ἀναφορὰσ᾽ Αὐτὸν ἀπὸ τοὺς πολιτικούς μας, τοὺς δημοσιογρά-
Φους καὶ τοὺς «πνευματικοὺς» λε-
γομένους ἀνθρώπους τῆς διανόῃ-
σης, τῶν ἐπιστημῶν καὶ τῶν τε-
χνῶν. Γίνονται λαϊκὸς συνελεύσεις
στὶς πλατεῖες καὶ ἡ λέξι Θεὸς ἀτ-
ουσιάζει ἀπ᾽ αὐτές. Γίνονται ἐλπιδοφόρες, κατὰ τ᾽ ἄλλα, ὁμιλίες καὶ διακηρύξεις περὶ «πατριωτικῆς ἀ-
ναγέννησης», μά, ὅσο κι ἂν ψάξῃ κανείς, τὴ λέξι Ορθοδοξία δὲν θὰ τὴν Θρῇ μέσα σ᾽ αὐτές. ᾿Αντ᾽ αὐτῆς θὰ θρῇ τὸ «Ολυμπιακὸ πνεῦμα» καὶ τὴν «Δελφικὴ ἰδέα»! Μὲ αὐτὰ θὰ ἀναγγενηθῇ ἡ Ἑλλάδα; Ἂν νομίζουμε, ὅτι αὐτὰ θὰ μᾶς θγάλουν ἀπὸ τὴ σύγχρονη αὐτὴ Βαβέλ, ποὺ
δημιούργησε ἡ ἀπιστία καὶ ἀποστα-
σία μας, εἴμεθα γελασμένοι.
Οἱ ἀξιόλογες κινήσεις τῶν «᾿Ανεξάρτητων» καὶ τῶν «᾿Αγανακτισμένων» πολιτῶν γιὰ νὰ καρποφορήσουν πρέπει νὰ συνδυαστοῦν μὲ
μία ἄλλη πιὸ ἡρωικὴ καὶ ἀποτελεσματικὴ κίνησι, αὐτὴ τῶν μετανοημένων. Τὰ αἵματα, ποὺ χύθηκαν πρὶν λίγες ἡμέρες στοὺς δρόμους τῆς ᾿Αθήνας, νὰ ἐνωθοῦν μὲ τὰ δάκρυα τῆς μετανοίας μας, τὰ δὲ χέρια, ποὺ ὑψώνονται ἀπὸ θυμὸ καὶ
φασκελῴώνουν πρὸς τὸν «ναὸ τῆς Δημοκρατίας» νὰ ὑψωθοῦν τώρα ἰκετευτικὰ μέσα στοὺς ἱεροὺς ναοὺὑς τοῦ Θεοῦ, γιὰ νὰ ἑλκύσουν τὸ ἔλεός Του καὶ τὴ δοήθειά Του πρὸς τὴν πατρίδα μας. Θὰ τὸ κάνουμε; ᾿Απὸ ἐμᾶς ἐξαρτᾶται. Ὁ Θεὸς σέδεται τὴν ἐλευθερία, ποὺ μᾶς ἔδωκΕ. Δὸν μᾶς πιέζει καὶ δὲν μᾶς ἐκβιάζει, ὅπως οἱ δανειστές μας, Ὁ λό-
γος Του κρυστάλλινος, δὲν ἀφήνει
περιθώρια γιὰ παρερμηήνεῖες ἢ ἀναβθολές. «Ἐὰν θέλητε καὶ εἰσακούσητέ μου, τὰ ἀγαθὰ τῆς γῆς φάγςεσθςε’ ἐὰν δὲ μὴ θέλητε, μηδὲ εἰσακούσητέ μου, μάχαιρα ὑμᾷς κατέδεται» (Ἡσ. 1, 19-20),Ἤδη τὰ ἀγαθὰ τῆς γῆς, λόγῳ τῆς κρίσεως, πολ-
λοὶ Ἕλληνες ἔχουν ἀρχίσει νὰ τὰ
στεροῦνται. Εἴθε οἱ ἐχθροὶ τῆς πὰ-
τρίδος μὰς νὰ μὴ θελήσουν νὰ ἐκ-
μϑοταλλευτοῦν τὴν κατάστασι ἀδυναμίας, στὴν ὁποία ἔχει περιέλθει ἡ χώρα μας, διότι τότε θὰ ἀντιληφθοῦμε τὴ σοθαρότητα τῆς πατρι-
κῆς προειδοποιήσεως τοῦ Θεοῦ
πρὸς τὰ ἄσωτα παιδιά Του. Τότξ ὅμως θὰ εἶναι πολὺ ἀργά,
ΟΣΤΙΑΥΡΟΣ 10,8
γ΄ ΔΕΝ ΕΣΤΑΥΡΩΣΑΝ ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟΝ! (συμφώνως πρὸς τὸ «κατὰ Πάπαν εὐαγγέλιον») τοῦ κ. Χρήστου Κ. Λιθανοῦ
Γ΄ Μέρος (τελευταῖο)
“
᾿
᾽πὸ τὰ ἀνωτέρω,ἀλλὰ καὶτὶς ἀποκρίθηκαν ὁμοφώνως στὸν ἀφηγήσεις τῶν ἄλλων εὐαγ- Πιλᾶτο ὅλοι οἱ Ἰουδαῖοι, ἀποδεγελιστῶν, ἡ παρουσία, ἔμπρακτη χόμενοι δίχως δισταγμὸ καὶ ἀνσυμμετοχή, ὁμοφρονία καὶ ὁμο- τιρρήσεις ὅλη τὴν ἐνοχὴ καὶ τὴν φωνία τοῦ Ἰουδαϊκοῦ λαοῦ κατὰ εὐθύνη, ποὺ ἐκεῖνος ἐπέρριψε τοῦ Χριστοῦ εἶναι σαφεστάτη καὶ ἐπάνω τους μὲ τὸ «ὑμεῖς ὄψεδὸν ἐπιδέχεται οὐδεμία παρερ- σθε». Εἶναι δυνατὸν ἑπομένως μηνεία καὶ ἀμφισθήτησι. Ναὶ μὲν -μὰ ἀναλαμθάνῃ ἕνας ἔνοχοςτὶς οἱ ἀρχιερεῖς, οἱ πρεσθύτεροι καὶ εὐθῦνες του καὶ νὰ παραδέχεται οἱ ἄρχοντες ἦσαν αὐτοί, ποὺ ἔ- μὲ τόσο κραυγαλέο καὶ κατηγοπεισαν τὸν λαό, καὶ ἡ εὐθύνη δα- ρηματικὸ τρόπο τὴν ἐνοχή του, ρύνει πρῶτα αὐτούς, ὁ λαός, ὅ- καὶ ἐμεῖς νὰ προσπαθοῦμε νὰ ἀμως, δὲν εἶναι ἄμοιρος εὐθυνῶν, ποδείξωμε τὴν ἀθωότητά του; διότι ἐπείσθη μὲ μεγάλη εὐκολία Ἢ ἐνοχή, ὅμως, τοῦ Ἰουδαΐστοὺς ἀνόμους ἄρχοντές του, κοῦ λαοῦ γιὰ τὴ σταύρωσι τοῦ λησμόνησε ἐντὸς ὀλίγων ὡρῶν Χριστοῦ ἀποδεικνύεται καὶ ἀπὸ τὶς εὐεργεσίες τοῦ Χριστοῦ ἕνα ἄλλο σημαντικό, κατὰ τὴ πρὸς τὸ Ἔθνος τους, ἀλλὰ καὶ γνώμη μας, γεγονός. ᾿Αμέσως τὰ «ὡσαννά», ποὺ φώναζαν πολ- μετὰ τὸν θάνατο τοῦ Χριστοῦ λοὶ ἐξ αὐτῶν πρὸ ὀλίγων ἡμερῶν καὶ θλέποντας τὸν σεισμὸ καὶ τὰ κατὰ τὴν θριαμδευτικὴ εἴσοδο ἄλλα φοθδερὰ φυσικὰ σημεῖα, τοῦ Χριστοῦ στὰ Ἱεροσόλυμα, ποὺ ἀκολούθησαν, ὅπως ἀφηγεῖκαὶ ἕνωσαν τὶς φωνές τους μὲ ται ὁ εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς, τὶς φωνὲς τῶν ἀρχόντων τους, «πάντες οἱ συμπαραγενόμενοι ζητώντας τὴ σταύρωσι τοῦ Εὐ- ὄχλοι ἐπὶ τὴν θεωρίαν ταύτην, ἐργέτου καὶ Μεσσίου τους. Τρα- θεωροῦντες τὰ γενόμενα, τύνὴ ἀπόδειξι τῶν ἀνωτέρω ἀποτε- πτοντες ἑαυτῶν τὰ στήθη ὑπέλεῖ καὶ ἡ φοδερὴ κατάρα, μὲ τὴν στρεφον» ὃ. Ποῖοι κτυποῦσαν τὰ ὁποία «πᾶς ὁ λαὸς»τῶν ᾿Ιουδαί- στήθη τους; Οἱ ἀρχιερεῖς, οἱ ὧν καταράσθηκξ ὄχι μόνο τὸν γραμματεῖς καὶ οἱ πρεσθύτεροι; ἑαυτόν του, ἀλλὰ καὶ τοὺς ἀπο- Ὄχι, θεθδαίως: αὐτοὶ ἦσαν τόσον γόνους του! «Τὸ αἷμα τοῦ ἐπάνω ἀμετανόητοι καὶ πωρωμένοι, ὥστε μετὰ τὸν ἐνταφιασμὸ τοῦ
μαςκαὶ ἐπάνωστὰ παιδιά μας»,
104 ΟΣΤΑΥΡΟΣ
Χριστοῦ ζήτησαν ἀπὸ τὸν Πιλᾶτο νὰ ἀσφαλισθῇ, νὰ σφραγισθῇ καὶ νὰ φρουρῆται ὃ τάφος του, γιὰ νὰ μὴ ἔλθουν καὶ κλέψουν τὸ σῶμα του οἱ μαθητές του, καὶ κατόπιν διαδώσουν, ὅτι ἀναστήθηκε! Αὐτός, ποὺ ἐγκατέλειπε τὸν τόπο τῆς σταυρώσεως, κτυπώντας τὰ στήθη του, ἦταν ὁ λαός, τὰ πλήθη τοῦ λαοῦ, ποὺ εἴχαν συγκεντρωθῆ, γιὰ νὰ παρακολουθήσουν τὸ θέαμα τῆς σταυρώσεως, αὐτοί, ποὺ ἐφώναζαν προηγουμένως τὸ «σταυρωθήτω!». Καὶ γιατί κτυποῦσαν τὰ στήθη τους; Εἰς ἐκδήλωσι λύπης καὶ μετανοίας. Ἔτυπτον τὰ στήθη τους, διότι τοὺς ἔτυπτε ἡ συνείδησί τους ἐξ αἰτίας τοῦ στυγεροῦ ἐγκλήματος, ποὺ εἶχαν διαπράξει. Ὁ πέτρος διαφωνεῖ μὲ τὸν Πάπὰ ᾿Εκτὸς τῶν εὐαγγελιστῶν καὶ οἱ ἄλλοι ἀπόστολοι ὁμιλοῦν μὲ σαφήνεια γιὰ τὴν συνολικὴ ἐνοχὴ τῶν Ἰουδαίων γιὰ τὴ θανάτωσι τοῦ Χριστοῦ. Πιὸ συγκεκριμέ-
να, ὁμιλώντας ὁ Πέτρος στὸ πλῆθος τῶν Ἰουδαίων, ποὺ εἶχε συγκεντρωθῆ ἔξω ἀπὸ τὸ ὑπερῷο τὴν ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς, εἶπε, μεταξὺ ἄλλων, πρὸς αὐτούς: «Τοῦτον (τὸν ᾿Ιησοῦν τὸν Ναζωραϊον) τῇ ὡρισμένῃ θουλῇ καὶ προγνώσει τοῦ Θεοῦ
ἔκδοτον λαθόντες,διὰ χειρῶν ἀνόμων προσπήξαντες ἀνείλετε». Μετάφρασι: Αὐτόν, σύμφωνα μὲ τὸ ὡρισμένο σχέδιο καὶ
πὴ
τὴν προαπόφασι τοῦ Θεοῦ, ἀφοῦ παραδόθηκε καὶ τὸν συλλάθατε, μὲ χέρια ἀνθρώπων χωρὶς τὸ Νόμο -ἐθνικῶν, Ρωμαίων-τὸν καρφώσατε στὸ σταυρὸ καὶ
τὸν φονεύσατε. Σφραγίζοντας
δὲ ὁ ᾿Απόστολοςτὴν ὁμιλία του, τοὺς εἶπε: «Ασφαλῶς οὖν γινω-
σκέτω πᾶς οἶκος Ἰσραὴλ ὅτι καὶ
Κύριον καὶ Χριστὸν αὐτὸν ὁ Θεὃς ἐποίησε, τοῦτον τὸν Ἰησοῦν ὃν ὑμεῖς ἐσταυρώσατε». Μετάφρασι: ᾽Ας γνωρίζῃ λοιπὸν μὲ βδεθαιότητα ὅλο τὸ ἔθνος τοῦ Ἰσραήλ,ὅτι ὁ Θεὸς καὶ Κύριο καὶ Χριστὸ -Μεσσία-- ἀνέδειξεν αὐτόν, τοῦτον δηλαδὴ τὸν ᾿Ιησοῦ, τὸν ὁποῖον σεῖς σταυρώσατες. Δριμύτατος ἦταν ἐπίσης ὁ ἔλεγχος, ποὺ ἄσκησε ὁ Πέτρος κατὰ τῶν ᾿Ιουδαίων, μετὰ τὴ θεραπεία τοῦ ἐκ γενετῆς χωλοῦ, κοντὰ στὴν Ὡραία πύλη τοῦ ἷεροῦ περιθόλου τοῦ ναοῦ, ἐκεῖ ὅτίου μετὰ τὸ θαῦμα «συνέδραμε πρὸς αὐτοὺς πᾶς ὁ λαὸς ἐπὶ τῇ στοᾷ τῇ καλουμένῃ Σολομῶντος ἔκθαμθοι». ᾿Ιδοὺ τί τοὺς εἶπε, μεταξὺ ἄλλων, ὁ ᾿Απόστολος: «Ὁ Θεὸς ᾿Αδραὰμ καὶ ᾿Ισαὰκ καὶ Ἰακώθ, ὁ Θεὸς τῶν πατέρων ἧμῶν, ἐδόξασς τὸν παῖδα αὐτοῦ : Ἰησοῦν: ὃν ὑμεῖς μὲν παρεδώκα-.
τε καὶ ἠρνήσασθε αὐτὸν κατὰ
Ϊ πρόσωπον Πιλάτου, κρίναντος ἐκείνου ἀπολύειν" ὑμεῖς δὲ τὸν ; ἍΑγιον καὶ Δίκαιον ἠρνήσασθε, καὶ ἠτήσασθε ἄνδρα φονέα χα- ἱ ρισθῆναι ὑμῖν, τὸν δὲ ἀρχηγὸν ᾿ ΟΣΤΑΥΡΟΣ 105
τῆς ζωῆς ἀπεκτείνατε, ὃν ὁ Θεὸς ἤγειρεν ἐκ νεκρῶν, οὗ ἡμεῖς μάρτυρές ἐσμεν». Μετάφρασι: Ὃ Θεὸς τοῦ ᾿Αθραὰμ καὶ τοῦ ᾿Ισαὰκ καὶ τοῦ ᾿Ιακώθ, ὁ Θεὸς τῶν πατέρων μας, δόξασε τὸν δοῦλο του ᾿Ιησοῦ, τὸν ὁποῖο σεῖς παραδώσατε καὶ ἀρνηθήκατε ἐνώπιον τοῦ Πιλάτου, ἐνῷ ἐκεῖνος ἔκρινε ὡς ὀρθὸ νὰ τὸν ἀπολύσῃ. Ναί, σεῖς τὸν Ἅγιο καὶ Δίκαιο (τὸν ἀγαθὸ καὶ καλὸ μὲ ἀπόλυτη ἔννοια)ὴ ἀρνηθήκατε. Καὶ ζητήσατε νὰ σᾶς χαρισθῇ ἄνθρωπος φονιᾶς, ἐνῷ τὸν ἀρχηγὸ τῆς ζωῆς (τὸν αἴτιο τῆς
ζωῆς, τὴν πηγὴ τῆς ζωῆς) φονεύσα-
τε. ᾿Αλλ᾽ ὁ Θεὸς τὸν ἀνέστησε ἐκ νεκρῶν. Αὐτοῦ τοῦ γεγονότος ἐμεῖς εἴμεθα μάρτυρες.
Γεννᾶται τὸ ἐρώτημα: Θὰ ἀπηύ-
θυνε τόσο ἐλεγκτικὸ καὶ καυστικὸ λόγο ὁ ᾿Απόστολος πρὸς τὸν λαό, καὶ θὰ τὸν καλοῦσε νὰ μετανοήσῃ, ἐὰν γιὰ τὴ σταύρωσι τοῦ Χριστοῦ εὐθύνετο μόνον ἡ «᾿Αριστοκρατία τοῦ Ναοῦ», καὶ ὄχι καὶ ὁ Ἰουδαϊκὸς
λαός; Δὲν θὰ ἦταν ἄδικος ὁ ᾿Από-
στολος; Κάθε ἄλλο ὅμως" ὁ ᾿Από-
στολος δὸν ἦταν ἄδικος, ἀλλὰδικαιότατος στὴν κρίσι του, διότι ἦτο
αὐτόπτης μάρτυς τῶν γεγονότων, ἀλλὰ καὶ διότι πρὸ ὀλίγου εἶχε πλησθῆ Πνεύματος ᾿Αγίου καὶ ὡμιλοῦσε θεοπνεύστως, καὶ ὄχι κοσμικῶς καὶ διπλωματικῶς, ὅπως ὁμιλεῖ ὁ Πά-
πας.
Καὶ ὁ Παῦλος διαφωνεῖ μὲ τὸν Πάπα!
᾿Εκτὸς ἀπὸ τὸν Πέτρο, καὶ ὁ ἄλ-
λος πρωτοκορυφαῖος ἀπόστολος, ὁ Παῦλος, ἐπιρρίπτει εὐθῦνεςγιὰ τὴ σταύρωσι τοῦ Χριστοῦ στὸν Ἑθραϊ106 ΟΣΤΑΥΡΟΣ
κὸ λαό. Εὑρισκόμενος στὴν ᾿Αντιόχεια τῆς Πισιδίας καὶ ὁμιλώντας μέσὰ στὴ συναγωγή, εἶπε στοὺς ὁμοε-
θνεῖς του Ἰουδαίους: «Οἱ γὰρ κατοι-
κοῦντες ἐν Ἱερουσαλὴμ καὶ οἱ ἄρχόντες αὐτῶν τοῦτον ἀγνοήσαντες, καὶ τὰς φωνὰς τῶν προφητῶν τὰς κατὰ πᾶν Σάβθθατον ἀναγινωσκομένας κρίναντες ἐπλήρωσαν, καὶ μηδεμίαν αἰτίαν θανάτου εὑρόντες ἡτήσαντο Πιλᾶτον ἀναιρεθῆναι αὐὖ-
τόν». Μετάφρασι: Οἱ δὲ κάτοικοι
τῆς Ἱερουσαλὴμ καὶ οἱ ἄρχοντές τους μὲ τὸ ν᾿ ἀπορρίψουν αὐτὸν -τὸν ᾿Ιησοῦ-- καὶ νὰ τὸν καταδικάσουν ἐξεπλήρωσαν ἔτσι τοὺς λόγους τῶν προφητῶν, ποὺ διαδάζονται κάθε Σάθθατο. Καὶ ἐνῷ δὲν θρῆκαν καμμιὰ αἰτία θανάτου, ζήτησαν ἀπὸ τὸν Πιλᾶτο νὰ θανατωθῇ. ᾿Αξίζει νὰ σημειωθῇ, ὅτι πρῶτα ἀναφέρει ὁ Παῦλος τὸν λαό, ποὺ κατοικοῦσε στὴν Ἱερουσαλήμ, καὶ ἔπειτα τοὺς ἄρχοντές των! Θὰ τὸ ἔ-
κανε αὐτὸ ὁ θεόπνευστος ᾿Απόστο-
λος, ἐὰν ὁ λαὸς ἦταν ἀθῷος; Συμπεράσματα
Ὅπως ἀποδεικνύει τὸ θεόπνευστο κείμενο τῆς ᾿Αγίας Γραφῆς, ἡ συμμετοχὴ τοῦ ᾿Ιουδαϊκοῦ λαοῦ στὴν καταδίκη τοῦ Χριστοῦ ἦταν καθολικὴ καὶ καθοριστική, ὁποιαδήποτε δὲ προσπάθεια ὑποστηρίξεως τοῦ ἀντιθέτου δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ γίνῃ ἀποδεκτὴ δίχως νὰ τεθῇ ὑπὸ ἀμφισθήτησι ἡ θεοπνευστία καὶ᾿ ἀξιοπιστία τῆς ᾿Αγίας Γραφῆς. Αὐτό, ὅμως, ὀλίγο ἐνδιαφέρει τὸν Παπισμό, ὁ ὁποῖος, ἔχοντας ἀνακηρύξει
τὸν Πάπα «θεῖο ἄνθρωπο καὶ ἀν-
θρώπινο θεό» καὶ ἔχοντας παραχωρήσει σ᾽ αὐτὸν τὸ ἑωσφορικὸ ἀλάθητοκαὶ πρωτεῖο, παράγει συνεχῶς «αἱρέσεις ἀπωλείας», καὶ μὲ ἐνέρ-
γειες, ὅπως αὐτὲς τῆς ἀποκαταστά-
σξὼωςτοῦ Ἰούδα καὶ ἀποενοχοποιήσεως τῶν σταυρωτῶν τοῦ Χριστοῦ, «προκόπτει ἐπὶ τὸ χεῖρον, πλανῶν καὶ πλανώμενος». Ποιός δὸν γνω-
ρίζει ἄλλωστε, ὅτι μὲ τὶς ἐξουσίες,
ποὺ τοῦ ἔδωσε ἡ Α΄ Βατικανὴ Σύνο-
δος, ὁ Πάπας «δύναται νὰ ἔχῃ ἀν-
τιρρήσεις ἔναντι τῶν ᾿Αποστόλων καὶ τῶν ἐντολῶν τῶν ᾿Αποστόλων καὶ νὰ διορθώνῃ κάθετι, τὸ ὁποῖο θεωρεῖ ἀναγκαῖο μέσα στὴν Καινὴ Διαθήκη»"; Τὸ θιδθλίο Θεθαίως τοῦ Πάπα ἔγινε ἀσμένως δεκτὸ ἀπὸ
τοὺς Εθραίους, ὅπως ἦταν ἀναμε-
νόμενο, οἱ δὲ ἡγέτες τους ἔσπευσαν νὰ τὸν συγχαροῦν γιὰ τὶς θέσεις του καὶ τὸ σθένος νὰ ἀπορρίψῃ «μία ψεύτικη κατηγορία, ποὺ ὑπῆρῤ-
ξε τὸ θεμέλιο γιὰ νὰ μισεῖται ὁ ἰσρα-
ἡλινὸς λαὸς γιὰ πολλοὺς αἰῶνες», Αὐτό, ὅμως, ποὺ γιὰ τοὺς Εθραίους θεωρεῖται «ψεύτικη κατηγορία»καὶ γιὰ τὸν Πάπα «θεολογικὸ Ψέμα»καὶ «πλαστὴ διάδοση», γιὰ τὴν ᾽Ορθόδοξὴ ᾿Εκκλησία ἀποτελεῖ ἀδιαμφισ-
θήτητη καὶ ἀδιαπραγμάτευτη εὐαγγελικὴ ἀλήθεια, ἡ ὁποία «πανταχοῦ, πάντοτε καὶ ὑπὸ πάντων ἐπι-
στεύθη». Καὶ θὰ πρέπῃ νὰ προθληματίσῃ κάθε καλοπροαίρετο Ρωμαιοκαθολικὸ πιστὸ τὸ ὅτι ἡ νέα αὖτὴ διδασκαλία τοῦ Πάπα ἔρχεται σὲ πλήρη ἀντίθεσι πρὸς τὴ διαχρονικὴ
πίστι τοῦ Χριστιανισμοῦ καὶ εἰδικώ-
τερᾷ τὴ διδασκαλία τοῦ ᾿Αποστόλου Πέτρου, τὸ πρωτεῖο τοῦ ὁποίου ἐπι-
καλεῖται ὁ «ἀλάθητος» ποιμένας τους. Ἂς ἀναρωτηθοῦν, ποῖος τέλος πάντων λέγει τὴν ἀλήθεια, ὁ Πέτρος ἢ ὁ Πάπας;
18. Λουκ. 23:48
19. 20. 21. 22, 23.
Πράξ. 2:28 Πῤάξ. 2:36 Πράξ. 3:11, 139-15 Πράξ. 13:27-28 Β΄ Πέτρ.2:1
24. Β' Τιμ. 3:13 25. ᾿Απόσπασμα ἐπισήμου κειμένου μολογίας Προτεσταντῶν ἐπιστρεφόντων στὴ Ρωμαιοκαθολικὴ «Ἐκκλησία» («ὙΥγε σοιμίεβ8 ἐμαὶ ἴπ6 Ῥορὲ ἢμ885
Ῥοννεῖ οὗ σμδηρίηρ, ϑοτρίυτα δα οἵ δδάϊπρ ἰο ἴἰ, ἀπά ἰαἰκίηρ, ἕτοτη 1ξ, δοςογαϊηρ, τὸ ἢΠῖβ τν1]]», Βοιίδη (δίμοϊὶο (οιξθβϑϑίοσβ ἴον Ῥτοΐεβίαπίβ Οδίῃ, Ατεοὶς ΧΙ,
(οπίεββίο Βοπιεπο-ἐμοίσα ἴῃ Ἡπηρδτῖα Ενδηρεςῖβ ρα]ς6 ῥτϑθβοτίρία ἴβ
Ῥτοροβίίδ, βάἢ ἃ ϑέγείεννοἢ).
26. Καθημερινή, 3.3.2011 27. (Αγ. Βικεντίου Λειρίνου, νίης. Τιοτίη, (Οπτπλοηϊοσίθπη, ς.86 ΟΣΤΑΥ͂ΡῸΣ 107
«Απαξ»
Η ὀρθόδοξῃ διδασκαλία τονίζει ἐμφανῶςὅτι ἡ “πᾶσα" ἀλήθεια ἀποκαλύφθηκε ἐφ᾽ ἅπαξ τὴν ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς». Αὐτὸ ὑποστηρίζει ὁ λόγιος Μητροπολίτης Ναυπάκτου. ᾽ἊΑς ἐπιτρέψῃ ὁ Σεθασμιώτατος νὰ παρατηρήσωμε, ὅτι αὐτὴ ἡ θέσι του εἶνε ἐσφαλμένη. Ἡ λέξι «ἅπαξ» δὲν σημαίνει μόνο «μία φορά», ἀλλὰ σημαίνει καὶ «γιὰ πάντα,γιὰ πάντοτε». Αὐτὴ τὴν ἔννοια ἔχει ἡ λέξι στὸ Ἕθρ. ι΄ 2, Ἰούδ. 8, 5. Στὸ χωρίο ᾿Ιούδ. 8, σπουδαιότατο γιὰ τὴν ἀποκαλυφθεῖσα ἀπὸ τὸ Θεὸ ἀλήθεια, ὁ
ἀπόστολος γράφει, «ἐπαγωνίζε-
σθαι τῇ ἅπαξ παραδοθείσῃτοῖς ἁγίοις πίστει». ᾿Εδῶ «πίστις» ὀνομάζεται ἡ ἀποκαλυφθεῖσα ἀπὸ τὸ Θεὸ ἀλήθεια, ἐπειδὴ εἶνε ἀντικείμενο πίστεως. Ὁ δὲ λόγος, ὅτι «ἡ πίστις», ἡ ἀλήθεια, παραδόθηκςε στοὺς πιστοὺς «ἅπαξ», δὲν σημαίνει, ὅτι παραδόθηκε μία φορά, ἀλλὰ σημαίνει, ὅτι παραδόθηκε «γιὰ πάντα, γιὰ πάντοτε», ἔχει δηλαδὴ διαχρονικὴ ἰσχύ. Στὴν πραγματικότητα ἡ ἀλήθεια παραδόθηκε σταδιακά, ὄχι μία φορά. Ἕνα μέρος τῆς ἀληθείας παραδόθῃηκε κατὰ τοὺς χρόνους τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης διὰ τῶν προφητῶν,
πλήρης δὲ ἡ ἀλήθεια παραδόθηκε κατὰ τὸ χρόνο τῆς Καινῆς Διαθή-
κῆς διὰ τοῦ Υἱοῦ. Στὸ Ἕθρ. α΄ 1 διαβθάζουμε: «Πολυμερῶς καὶ πολυτρόπως πάλαι ὁ Θεὸς λαλήσαςτοῖς πατράσιν ἐν τοῖς προφήταις, ἐπ᾽ ἐσχάτου τῶν ἡμερῶν τούτων ἐλάλησεν ἡμῖν ἐν Υἱῷ». Καὶ στὸ ᾿Ιωάν.
α΄ 17 διαθάζουμε, ὅτι «ἡ ἀλήθεια διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐγένετο (Ξἦλθε)». Βλέπε καὶ Ἰωάν. α΄ 18, ιστ΄ 25, ιζ΄ 26,
ιη΄ 37. Στὸν Παῦλο ὁ Χριστὸς ἀποκάλυψε τὴν ἀλήθεια τοῦ εὐαγγελίου πολὺ μετὰ τὴν ἡμέρα τῆς Πεν-
τηκοστῆς(Γαλ. α΄ 11-12). Λάθοςλοιπόν, ὅτι «ἡ “πᾶσα" ἀλή-
θεια ἀποκαλύφθηκε ἐφ᾽ ἅπαξ τὴν
ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς». Τὴν ἡμέ-
ρα τῆς Πεντηκοστῆς καὶ ἐν συνεχείᾳ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα ὑπενθύμισε στοὺς ᾿Αποστόλους καὶ κατέστησε καταληπτὰ ὅσα ὁ Χριστὸς τοὺς εἶχε διδάξει κατὰ τὴν τριετία τῆς δημοσίας δράσεώς του καὶ δὲν ἠδύναντο τότε νὰ συγκρατήσουν καὶ νὰ ἐννοήσουν (Ἰωάν.ιδ΄ 26, ιστ΄ 12). Δγιε Ναυπάκτου! Οἱ Πατέρες διάδαζαν πολὺ προσεκτικὰ τὰ θεόπνευστα λόγια τῆς Γραφῆς. ᾿᾽ἊΑς προσέχωμε καὶ ἐμεῖς τὰ θεόπνευστα λόγια μὲ μεγάλη προσοχή, ὅταν μάλιστα ἁπτώμεθα θεολογικῶν πραγμάτων. Τὸ θεολογεῖν ἐστι σχοινοδατεῖν!
ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ Ν᾽ ἈΝΑΝΕΩΣΕΤΕ ΤΗ ΣΥΝΔΡΟΜῊ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥΎ 108 ΟΣΤΑΥΡΟΣ
ΝΗ
᾿
ψευδόχριστοι καὶ ψευδοπροφῆτες ᾿ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστὸς προειδοποίησε τοὺς μαθητάς του καὶ κατ᾽ ἐπέκτασι τοὺς χριστιανοὺς ὅλων τῶν αἰώνων γιὰ τὴν ἐμφάνισι ψευδοχρίστων καὶ ψευδοπροφητῶν στὸν κόσμο. «Βλέπετε μή τις ὑμᾶς πλανήσῃ. Πολλοὶ γὰρ ἐλεύσονται ἐπὶ τῷ ὀνόματί μου λέγψοντες, ᾿Εγὼ εἰμι ὁ Χριστός, καὶ πολλοὺς πλανήσουσι» (Ματθ. 24:45). Πράγματι, πολλοὶ ψευδοπροφῆτες ἐμφανίστηκαν κατὰ τὴ διάρκεια τῶν αἰώνων καὶ ἐπλάνησαν μὲ τὶς Ψευδοπροφητεῖες τους πολλοὺς ἀνθρώπους. Χαρακτηριστικὸ παράδεῖγμα τοιούτων ψευδοτιροφητῶν εἶναι στὶς ἡμέρες μας οἱ Χιλιαστὲς
ἢ ἸΙἸεχωθῖτες, οἱ αὐτοαποκαλούμε-
νοι «Μάρτυρες τοῦ Ἰεχωθᾶ», οἱ ὁποῖοι, ἐκτὸς τῶν πολυπληθῶν σατανικῶν καὶ ψυχοκτόνων αἱρέσεων καὶ πλανῶν, ποὺ διδάσκουν, προαναγγέλλουν κατὰ καιροὺς καὶ τὴν ἔλευσι τῆς Β΄ Παρουσίας τοῦ Χριστοῦ, ἡ ὁποία, ὅμως, δὲν ἔρχεται, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ ἀποδεικνύωνται ψευδολόγοι καὶ πλάνοι καὶ νὰ γελοιοποιοῦνται ἐπανειλημμένως καὶ διεθνῶς!
᾿Εὰν δὲν θέλουμς καὶ ἐμεῖς νὰ πέσουμς θύματα αὐτῶν τῶν πλάνων καὶ ἀπατεώνων, ἂς μελετοῦμε καθημερινῶς τὴν ᾿Αγία Γραφή. Ἐκεῖ θὰ ἰδοῦμε, ὅτι ὁ Χριστός, ὁμιλῶν κάποια στιγμὴ στοὺς μαθητάς του, ὡς ἄνθρωπος καὶ ὄχι ὡς Θεός, τοὺς εἶπε γιὰ τὴν Β΄ Παρουσία του: «Περὶ δὲ τῆς ἡμέρας ἐκείνης καὶ
ὥρας οὐδεὶς οἶδεν, οὐδὲ οἱ ἄγγελοι τῶν οὐρανῶν, εἰ μὴ ὁ Πατήρ μου μόνος» (Ματθ. 24:36). ᾿Αγνωστη ἑπομένως ἡ ἡμέρακαὶ ὥρα τῆς Β΄ Παρουσίας. Θὰ παρακολουθοῦμξ θεθαίως τὰ σημεῖα τῶν καιρῶν καὶ θὰ προετοιμαζώμεθα πνευματικῶς, διότι ἡ ἡμέρα ἐκείνη, ὅπως λέγει ὁ ᾿Απόστολος, θὰ ἔλθῃ ξαφνικά, «ὡς κλέπτης ἐν νυκτί» (Β΄ Πέτρ. 3:10). Δὲν θὰ πολυπραγμονοῦμε, ὅμως, καὶ δὲν θὰ ἐμπιστευώμεθα ψευδοπροφῆτες καὶ λαοπλάνους, ποὺ ὁρίζουν συγκεκριμένες χρονολογίες, «πλανῶντες καὶ πλανώμενοι»,
διότι ὁ ἴδιος ὁ Χριστὸς μᾶς ἀποτρέπει ἀπὸ μία τέτοια ἐπικίνδυνη γιὰ τὶς ψυχές μας ἐνασχόλησι. «Οὐχ ὑμῶν ἐστι γνῶναι χρόνουςἢ καιροὺς οὗς ὁ Πατὴρ ἔθετο ἐν τῇ ἰδίᾳ ἐξου-
σίᾳ» (Πράξ. 1:7), εἶπε στοὺς μαθη-
τάς του, καὶ ὁ λόγος αὐτὸς ἰσχύει γιὰ τοὺς πιστοὺς ὅλων τῶν ἐποχῶν, ἄρα καὶ τῆς δικῆς μας.
Τὸ τέλος δὲν ἦλθε, ὁ δὲ ψευδοπροφήτης ἐξαφανίστηκε! ράφομετὰ πιὸ πάνω μὲ ἀφορμὴ τὴν ἐμφάνισι τὸν τελευταῖο καιρὸ ἑνὸς τέτοιου ᾿Αμερικανοῦ Προτεστάντου-εὐαγγελιστοῦ ψευδοπροφήτου, ὀνόματι Χάρολντ Κάμπινγκ, ὁ ὁποῖος δημιούργησε μεγάλο πανικὸ καὶ ἀναστάτωσι, προφητεύοντας, ὅτι στὶς 21 Μαΐου θὰ ἐρχόταν τὸ τέλος τοῦ κόσμου! Οἱ ὀὁπαδοὶ τοῦ κινήματός του δαπάνησαν χιλιάδες δολλάρια παγκοσμίὡς, γιὰ νὰ προειδοποιήσουν τὸν κόσμο. Ἕνας μάλιστα συνταξιοῦ-
χος ἀπὸ τὴ Νέα Ὑόρκη ξόδευσε
ΟΣΤΑΥΡΟΣ 109
140,000 δολλάρια ἀπὸ τὶς ἀποταμιεύσεις του! Ὅλα, σύμφωνα μὲ τὸν Κάμπινγκ, θὰ ξεκινοῦσαν μ᾽ ἕνα
ταν Ὑπουργὸς Πολιτισμοῦ, ἀγόρα-
Χριστοῦ. Μάλιστα, ἕως τὰ τέλη Ὀκτωθρίου, θὰ πέθαινανοἱ μὴ πιστοί! Δυστυχῶς, ὅμως, γιὰ ὅσους πίστευ-
αἰσχρότητα ζωγραφικὸ πίνακα. Τί
σεισμὸ καὶ τὴν ἐπανεμφάνισι τοῦ
σαν στὸν ψευδοπροφήτη, ἡ 2]1η
σε ἀπὸ ξένο ψευτοκαλλιτέχνη καὶ ἀνήρτησε σὲ ἔκθεσι πολιτισμοῦ
στὸν Πειραιᾶ ἕνα πρωτοφανῆ σὲ
παρίστανςε ὁ ζωγραφικὸς πίνακας; Ὅ,τι ἐξέφραζε καὶ τὸν ψευτοκαλλιτέχνη καὶ τὸν δῆθεν Ὑπουργὸ Πο-
Μαΐου ἦλθε καὶ πέρασε καὶ τὸ τέ- λιτισμοῦ. Παρίστανςε τὸ Σταυρό,καὶ λος τοῦ κόσμου δὲν ἔγινε. ᾿Αποτέ- πάνω ἀπὸ τὸ Σταυρὸ ἕνα ἀνδρικὸ λεσμα; Οἱ τηλεφωνικὲς γραμμὲς γεννητικὸ ὄργανο, ποὺ ἐκσπερμάγιὰ τὴν πρόληψι αὐτοκτονιῶν στὶς τιζε πάνῳ στὸ Σταυρό, πάνω στὸν Η.Π.Α. νὰ Θρίσκωνται σὲ συναγερ- ᾿Ἐσταυρωμένο! Προκλήθηκξ μεγάμό, προκειμένου νὰ δοηθήσουν ὅ- λη ἀναστάτωσι, διότι δὲν ὑπάρχουν σους πιστοὺς πέσουν σὲ κατάθλιψι, μόνο πεπωρωμένοι, διεστραμμένοι ἔπειτα ἀπὸ τὴν μὴ ἐκπλήρωσι τῶν καὶ ἀναίσθητοι, ἀλλ᾽ ὑπάρχουν καὶ προσδοκιῶν τους, εἰδικὲς δὲ λει- ἄνθρωποι μὲ εὐαισθησία. Ἕνας ποτουργίες νὰ τελοῦνται, γιὰ νὰ ἀπα- λιτικός, ὁ ὁποῖος τώρα δρίσκεται λύνουν τὸν πόνο τῶν ἀπογοητευ- στὴν αἰωνιότητα, καταγανακτισμέμένων πιστῶν, ἐνῷ ὁ ὅϑχρονος νος ἀπείλησε νὰ ξεκρεμάσῃ μὲ τὰ ψευδοπροφήτης ἔχει γίνει ἄφαν- χέρια του τὸν αἰσχρότατο πίνακα ἀτος! Ἂς σημειωθῇ, ὅτι ὁ ἴδιος ἄν- πὸ τὴν ἔκθεσι, καὶ ἔτσι ὁ δῆθεν Ὑθρωπος «εἶχε προδλέψει καὶ πάλι πουργὸς Πολιτισμοῦ ἀναγκάσθηκε τὸ τέλος τοῦ κόσμου τὸ 1994 καὶ νὰ τὸν ἀποσύρῃ. ᾿Ερωτοῦμε: Εἶνε δυνατὸ ὁ αἰἷστότες εἶχε δικαιολογηθῆ, ὅτι ἡ ἀποτυχία του ὀφειλόταν σὲ μαθηματι- χρότατος αὐτὸς ὑθριστὴς τοῦ Ἐκὸ λάθος»! (Τὸ Βῆμα 23.5.2011). Ας σταυρωμένου νὰ ἔχῃ τὴν εὐλογία τὰ ἔχουν αὐτὰ ὑπ' ὄψιν κάποιοι δι- τοῦ Θεοῦ, γιὰ νὰ σώσῃ τὴν Ἑλλάδα; κοί μας «ὀρθόδοξοι», καὶ μάλιστα Ἂς ἐνδιαφερθῇ νὰ σώσῃ τὸν δαυτό ρασοφόροι, μελλοντολόγοι, οἱ ὁ- του ἀπὸ τὴν αἰωνία συμφορά, τὴν
ποῖοι ὁρίζουν μὲ μαθηματικὲςἐξισώσεις καὶ ὑπολογισμοὺς τὴν ἔλευσι τοῦ ᾿Αντιχρίστου καὶ τῆς συντελείας τοῦ κόσμου.
Οἱ πιστοὶ δὲν λησμονοῦν ἱ συνειδητοὶ χριστιανοὶ δὲν λη(λεγούθνν ὅτι ὁ ᾿Αντιπρόεδρος τῆς Κυθερνήσεως καὶ νέος Ὑπουργὸς Οἰκονομικῶν, --ἀπαξιοῦμε ν᾽ ἀναφέρωμε τὸ ὄνομά του-, ὅταν ἦ710. ΟΣΤΑΥΡΟΣ
ὁποία θὰ ὑποστοῦνοἱ ὑδρισταὶ τοῦ Θεοῦ.
«Ὕθρις»
υνεχῶς οἱ κυθερνῶντες λένε Σ καὶ τονίζουν καὶ ὑπερτονίζουν, ὅτι ἐργάζονται καὶ προσπαθοῦν καὶ ἀγωνίζονται καὶ κάνουν τὸ πᾶν,γιὰ νὰ σώσουν τὴν Ἑλλάδα ἀπὸτὴ ὄεινὴ κατάστασι, στὴν ὁποία ἔχει περιέλθει οἰκονομικῶς. Τὸ οἰκονομικὸ
τοὺς συγκινεῖ. Τὸ δὲ χειρότερο, ἡ ἠθικὴ ἐξαθλίωσι τῆς Ἑλλάδος, ἡ ἀπώλεια τῆς ἐθνικῆς κυριαρχίας της, ἡ ὑποτέλεια στοὺς ξένους δανειστὲς καὶ τοκογλύφους, ἡ ὑποθήκευσι τῆς περιουσίας καὶ τοῦ ὀρυκτοῦ πλούτου τηςσ, καὶ ὁ παγκόσμιος χλευασμὸς καὶ ἐξευτελισμὸς δὲν φαίνεται νὰ τοὺς συγκινῇ, ἢ τοὺς συγκινεῖ ὀλίγο ἢ ἐλάχιστα. Ὡς
ὕπαρξί του καὶ θεωροῦσαν ὡς τὴ μεγαλύτερη ἀσέθεια, νὰ λέγῃ κανεὶς ὑπερήφανα λόγια καὶ νὰ προκαλῇ τὸ Θεῖον. Πολὺ δὲ πρὸ τοῦ τραγικοῦ ποιητοῦ ὁ θεόπνευστος
συγγραφεὺς ἔγραψε, «Θεὸς ὑπερηφάνοις ἀντιτάσσεται!» (Παροιμ. γ΄ 34). Ὃ Θεὸς πηγαίνει κόντρα στοὺς ὑπερηφάνους. Ἐπειδή, κύριοι πολιτικοί, ποὺ λά-
πρὸς δὲ τὴν ἠθικὴ ἐξαθλίωσι, αὐτὴ οὐδόλως τοὺς συγκινεῖ, ἢ μᾶλλον τοὺς εὐχαριστεῖ, καὶ τὴν ἐνισχύουν ἐπιτρέποντας τὴν ἀσυδοσία τῶν μέσωντῆς δημοσιότητος, καὶ ψηφίζοντας ἀνηθίκους νόμους. Παρὰ ταῦτα οἱ κυδερνῶντες, μᾶλλον δὲ κυθδερνώμενοι ἀπὸ τὰ πάθη τους καὶ ξένους καὶ σκοτεινὲς δυνάμεις, ἔχουν τὴν ἔπαρσι νὰ παρουσιάζωνται ὡς ἀγωνιζόμενοι νὰ σώσουν τὴν Ἑλλάδα! Κατήργησαν, οἱ ἄφρονες, τὸν Κυδερνήτη τοῦ Σύμπαντος καὶ Σωτῆρα Χριστό, ποὺ θυσιάσθηκε πάνω στὸ σταυρό, γιὰ νὰ σώσῃ τὸ λαό, καὶ ἀνακήρυξαν τοὺς δαυτούς των σωτῆρες τοῦ λαοῦ, χωρὶς νὰ θυσιάζωνται γιὰ τὸ λαό, ἀλλὰ θυσιάζοντας τὸ λαό. ἔπαρσί τους, ὅτι σῴζουν τὴν ᾿Ελλά-
θατε ἐξουσία πάνω σ᾽ αὐτὴ τὴ γωνία τῆς γῆς, ποὺ λέγεται Ὀρθόδοξη Χριστιανικὴ 'Ελλάς, καταφρονεῖτε καὶ προκαλεῖτε τὸ Θεό, γι᾿ αὐτὸ ὁ Θεὸς δὲν σᾶς εὐλογεῖ, καί, ἀντὶ νὰ σῴζετε τὴν Ελλάδα, τὴν καταθαραθρώνετε. Δὲν εἶσθε σωτῆρες, ἀλλὰ ὀλετῆρες. Καὶ ἂν σωθῇ ἡ Ἑλλάς, θὰ σωθῇ ἀπὸ τὸ Θεό, διότι ὁ Θεὸς θὰ λάθῃ ὑπ᾽ ὄψι του, ὅτι σ᾽ αὐτὸ τὸν τόπο δὲν ὑπάρχουν μόνον ἄπιστοι καὶ ὑθρισταί, ὑπάρχουν καὶ πιστοί, συνειδητοὶ χριστιανοὶ καὶ ἀληθινοὶ λάτρες τοῦ Θεοῦ.
τοῦ Θεοῦ. Τέτοια ἔπαρσιοἱ ἀρχαῖοι πρόγονοί μας ὠνόμασανμὲ τὴ λέξι «ὕβρις», καὶ ὁ τραγικὸς ποιητὴς ἔγραψε γιὰ τὴν ὕθρι: «Ζεὺς γὰρ μεγάλης γλώσσης κόμπους ὑπερεχθαίρει». Ὃ Ζεὺς τὰ κομπορρήμο-
᾿ἘἘκδότης: Παναγιώτης Πετρόπουλος Αἰόλου 359 158 561 Κάντζα
δα, εἶνε καταφρόνησικαὶ πρόκλησι
ναλόγια ὑπερμισεῖ. Οἱ ἀρχαῖοι πρό-
γονοί μας δὲν γνώριζαν τὸν ἀληθινὸ Θεό, διαισθάνονταν, ὅμως, τὴν
“Θ
«ο ΣΤΑΥΡΟΣ»
ΣΝ
Νηνιαῖο Ορθόδοξο Χριστιανικὸ Περιοδικό ΓΙ
“
4:
Ἱδρυτής: { ᾿Επίσκοπος πρ. Φλωρίνης ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ Ν. ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ
Ἰδιοκτήτης: Ὀρθόδ. Ἱεραποστ, ᾿Αδελφότης «Ὁ Σταυρός»
“Ζωοδόχου Πηγῆς 44 ὁ 106 81 ᾿Αθήνα. τηλ. 210, 9805539 8.210 , 3826100
Διευθυντὴς Συντάξεως: Νικόλαος Ἰ. Σωτηρόπουλος- τηλ. 210 6659056. Προϊστάμενος Τυπογραφείου ἌΒαν. Κοκονός, Αἰόλου 35 ὁ 158 51 Κ(άντζα Συνδρομὴ (ἐτησία) ᾿Εσωτερικοῦ: 10 Ε Κύπρου 20 Ε. ᾿Εξωτερικοῦ: 25 ε. ᾿Επιταγές, ἐγγραφές, ἐπιστολές κιλπ. στὴ διεύθυνσι:
Περιοδικὸ «Ὃ Σταυρός»
ΝΕ: Τ.Θ, 3415 (Κ.Τ.Α.) ὁ 102 10᾿Αθήνα
72)
ΟΣΤΑΥΡΟΣ 111
κ ίιδυσξσσξξιισξξεξεςει
ΠΛΗΡΩΜΈΝΟ ΤΕΛΛΟΣ ΤΑΧ. ΚΑΤΆΣΤΗΜΑ ΤΑΙ ΝΕΡΩΝ ᾿Αριθμός ἈἌδειὰς
14
1631 ΑΘ. Πλίσης 109
Τὸ πῦρ τοῦ γυμνισμοῦ (Ἀπὸ τὴν Ἑλληνοκαναδικὴ Ὄρθόδοξη ᾿Ἀδελφότητα «Ὀρθόδοξος Φωνὴ» τοῦ Μόντρεαλ ἐλάθαμε τὸ ἀκόλουθο κείμενο, τὸ ὁποῖο προσυπογράφουμε;). ὁ πῦρ διὰ τῶν πυρκαϊῶν κατέ-
καυσε καὶ ἐφέτος πολλοὺς τό-
πους τοῦ πλανήτη μας. ᾿Αλλ᾽ ὑπάρχει καὶ ἄλλο πῦρ, ἰσχυρότερο, τὸ ὁποῖο πυρπολεῖ, ἰδίως κατὰ τοὺς θερινοὺς μῆνες, καὶ προκάλεσε καὶ ἐφέτος ἀφάνταστες ζημίες στοὺς ἀνθρώπους. Εἶναι τὸ πῦρ τοῦ γυμνισμοῦ. Ὃ ἀρχιγυμνιστὴς Σατανᾶς, ὁ ὁποῖος γύμνωσε κάποτε τὸν δαιμονισμένο Γαδαρη-
νό (Λουκ. 8, 27), γυμνώνει τοὺς ἀνθρώπουσς, ἰδίως τὶς γυναῖκες, γιὰ νὰ ἐξάπτωνται τὰ σαρκικὰ πάθη, ἰδίως τῶν νέων, νὰ φλέγωνται ψυχὲς καὶ σώματα,καὶ νὰ πέφτουν οἱ ἄνθρωποι σὲ σαρκικὲς ἁμαρτίες μικρότερες καὶ μεγαλύτερες. Μεγάλεςοἱ ζημίες ἀπὸ τὶς φυσικὲς πυρκαϊές, ἀσυγκρίτως μεγαλύτερες οἱ ζημίες ἀπὸ τὶς πνευματικὲς πυρκαϊές, ποὺ προκαλεῖ τὸ πῦρ τοῦ γυμνισμοῦ. Γράφει ὁ Μητροπολίτης Αἰτωλίας καὶ ᾿Ακαρκανίας κ. Κοσμᾶς τὰ ἑξῆς: «Ὁ σύγχρονος γυμνιομὸς καὶ νεκροὺς ἀκόμα σκανδαλίζει καὶ μολύνει! Καθημερινῶς αἰχμαλωτίζονται χριστιανοὶ καὶ μάλιστα νέοι καὶ νέ112. ΟΣΤΑΥΡΟΣ
ες ἀπὸ τὴν πρόκλησι τῆς γυμνῆς σαρκός, ὁδηγοῦνται σὲ πτώσεις, χάνουν τὴν καθαρότητα, διαλύονται οἰκογένειες, κατακερματίζονται ψυχές. Ἕνεκα ὅλων αὐτῶν ὡς Ἐπίσκοπος καὶ πατέρας, ὁ ὁποῖος -ποθῷ τὴ σωτηρία σας καὶ προσεύχομαι γι᾿ αὐτήν, σᾶς ἱκετεύω, σᾶς παρακαλῶ, ἀκούσατε, φοδηθῆτε τὸν Θεόν. Ἐλευθερωθῆτε ἀπὸ τὴν σκλαθιὰ τοῦ κόσμου καὶ τῆς ψευδοθεᾶς μόδας. Ντυθῆτε τὴν αἰδῶ καὶ τὴν σεμνότητα. Ἀπομακρύνατε τὴν ἄσεμνη, τὴν προκλητικὴ ἐνδυμασία. Τὸ σῶμα εἶναι ναὸς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Μὴ τὸ ὑποθιθάζουμε σὲ σάρκινο ἀντικείμενο ἡδονῆς. Ἂις τὸ τιμήσουμε. Ἰδιαιτέρως σεθασθῆτε τὸν ἱερὸ Ναό. Μὴ περνᾶτε μὲ προκλητικὴ ἐνδυμασία τὸ κατώφλι τῶν Ἱερῶν Ναῶν καὶ Μοναστηριῶν. Μὴ κάνετε τὸν Ἱερὸ Ναό, κατὰ τὴν τέλεση τῶν μυστηρίων Γάμου καὶ
Βαπτίσματος, κέντρο γυμνισμοῦ
καὶ φοδερᾶς προκλήσεως. Μὴ πλησιάζετε τὸ Ἅγιο Ποτήριο χωρὶς σϑεμνότητα. Σκεφθῆτε τὴν εὐθύνη σας, ὅταν σκανδαλίσετεκαὶ μία ψυ-
χὴ ἀκόμη».
Ἡ φωνὴ τοῦ ᾿Επισκόπου κ. Κοσμᾶ ἂς εἰσακουσθῇ ἀπὸ ὅλους,ἰδιαἰτέρως ἀπὸ τοὺςἱερεῖς καὶ ἀρχιερεῖς, καὶ ἂς ἀναληφθῇ ἀγὼνγιὰ τὸν περιορισμὸ καὶ τὴν ἐξάλειψι, εἰ δυνατόν, τοῦ γυμνισμοῦ πρὸς σωτηρίαν τῶν ἀθανάτων ψυχῶν.
