ΟΧΙ «πΠπρΡρΟσΔοΣ» ΤῊΝ ἘΠΟΧΗΉΗ, ἀγαπητοί μου, στὴν ἐποχὴ ποὺ ζοῦμε, ἐποχὴ πυραύλωνκαὶ διαστημο-
πλοίων, ἀνάμεσα στὰ ἄλλα παράξενα ποὺ πα-
ρατηροῦνταιεἶνε καὶ τοῦτο’ ὅτιοἱ ἄνθρωποι εἷ-
νε δύσκολο πιὰ νὰ συνεννοοῦνται. Διότι οἱ λέἕξεις, ποὺ χρόνια τώρα μεταχειρίζονται, γιὰ νὰ
ἐκφράσουν ὡρισμένες σκέψεις τους, ἔπαυσαν πιὰ νὰ σημαίνουν ὅ,τι σήμαιναν παλαιότερα,
καὶ ὁ καθένας, λέγονταςὡρισμένες λέξεις, ἐννοεἴ κάτι διαφορετικὸ ἀπ᾽ ὅ,τι ἐννοοῦν οἱἄλλοι. Ἐπῆλθε σύγχυσι λέξεων, ποὺ θὰ μᾶς θυμίζῃ τὴ σύγχυσι γλωσσῶν, ποὺ ἔπαθαν οἱ ἄνθρωποι τοῦ
ἀρχαίου κόσμου, ὅταν ἔκτιζαν τὸν πύργο τοὺς
στὴ Βαβὲλ καὶ ὑπερηφανεύθηκαν, ὅτι ἣ κορυφὴ τοῦ πύργου θὰ φθάσῃ
στὰ ἄστρα.
Ἢ λέξι,παραδείγματος χάριν, ποὺ εἶνε σήμερα στὰ χείλη ὅλων τῶν λα-
ὧν, Ἀνατολῆς καὶ Δύσεως, εἶνε ἣ λέξι δημοχρατία. ᾿Αλλὰ ἄλλου εἴδους δη-
υοχρατία ἐννοοῦνοἱ μὲν καὶ ἄλλου εἴδους δημοκρατία ἐννοοῦνοἱ ἄλλοι. Τὰ συστήματα, ποὺ τὰ ὀνομάζουνκαὶοἱ μὲν καὶ οἱ δὲ δημοκρατία, διαφέρουν κατὰ πολὺ τὸ ἕνα ἀπὸ τὸ ἄλλο. Ἔτσι ἣ λέξι δημοκρατία κατήντησε ἕνα εἶδος μάσκας, ποὺ τὴν φοροῦν ὅλοι. Κάτω ὅμως ἀπὸ τὴν μάσχα τῆς δημοκρατίας χρύβονται καὶ ἣ ἀναρχία καὶ ὃ ὁλοκληρωτισμὸς καὶ τὰ πλέον τυραννικὰ καθεστῶτα, ὅπου, ἐν ὀνόματι τῆς δημοχρατίας, κάθε φιλελεύθερη καὶ δημοκχρατιγὴ ἐχκδήλωσι ἀπαγορεύεται. Σὲ πνίγουν μὲ τὸ μεταξωτὸ σχοινὶ τῆς δημοχρατίας καί, καθὼςσὲ πνίγουν, χειροχροτοῦν καὶ
