«Ο ΣΤΑΥΡΟΣ» ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2014 by Ορθόδοξη Χριστιανική Απολογητική

«Εμοι μη γενοιτο καυχάσθαί εί μη έν τω σταυρώ τού Κυ ρίου ημών ’Ιησού κόσμος εσταυρωται κάγώ τω κόσμω» (Γαλ. 6 ,1 4 ).

Ταχυδρ. Διεύθυνσι: Τ.Θ. 3415, (Κ.Τ.Α.) 102 10 ΑΘΗΝΑ

ΜΗΝΙΑΙΟΝ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΝ ΟΡΓΑΝΟΝ 0ΡΘ0Δ0Ι0Υ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΟΣ

ΝΕΟ Π Ρ Ο Γ Ρ Α Μ Μ Α να ’έ τος έφυγε. Έ φ υ γε σαν αστραπή, πού φαίνεται για λίγο καί υστέρα έξαφανίζεται. Τόσο γρήγορα φεύγει ό χρόνος και σαν σταγόνα νερού πέφτει στον απέραντο ωκεανό τής αίωνιότητος. Νέον έτος ανατέλλει στον ορί ζοντα. Ά λλα και τό νέο αύτό ετος μέ τήν ϊδια ταχύτητα θά φύγη και θα έξαφανισθή. Τώρα δέ στην αρχή τού έτους μύριες ευχές α π ό μικρούς κα'ι μεγάλους, ά π ’ όλα τά σημεία τού πλανήτου μας, άκούονται. Ό λ ο ι εύχονται, ό χρόνος αύτός νά εϊνε ειρηνικός καί εύτυχισμένος. Άλλα στο προσκλητήριο τού νέου έτους δεν εϊνε παρόντες όλοι όσοι ήταν παρόντες στην αρχή τού περασμένου έτους. Α ’ πουσιάζουν πολλοί. Έ φ υ γα ν από τον κό σμο αύτό. Νωποί είναι άκόμη οί τάφοι τους. Θρήνος και κοπετός άκούεται στα συγγενικά τους σπίτια. Πόσοι εϊνε οί απόντες; Έ δώ στή μικρή μας πόλι, τήν Φλώρινα, πού έχει πληθυσμό περίπου δέκα χιλιάδες, αότοί πού πέθαναν εϊνε γύρω στούς εκατό. Έ άν δέ μέ τήν ϊδια άναλογία ύπολογίσουμε τούς νεκρούς καί σ’ όλη τήν Ε λλά δα , ό αριθμός τών νεκρών θά φθάνη τις εκατό χιλιάδες, σ’ όλη δέ τήν άνθρωπότητα, πού άριθμεϊ δισε κατομμύρια, οί νεκροί φθάνουν τά πολλά εκατομμύρια. Σ’ όλους εμάς, πού ή πρώτη τού νέου έτους μάς βρίσκει στήν ζωή, ό Θε ός κατά τό άπειρον έλεός του έδωσε νέα παράτασι ζωής. Ά λλά πόσο θά διαρκέση άραγε ή παράτασι αυτή; ’Άγνωστο! Ό χ ι μόνο οί γέροντες, πού πρέπει άπό μέρα σέ μέρα νά περιμένουμε τήν έξοδό μας άπό τήν ζωή αύτή, άλλά καί οί νέοι καί τά παιδιά δεν έχουν εξασφαλισμένη τήν διάρκεια τής ζωής τους. ’Ά γνω στη καί γι αυτούς ή ώ ρα το ύ θανάτου. Πόσων, δυστυ-

ΕΤΟΣ .ΞΒ'

ΑΘΗΝΑ

■

ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2014

■

ΑΡΙθ. ΤΕΥΧΟΥΣ 596

χώς, νέων ή ζωή κατά τόνπερασμέ νο ’έ τος δεν τερματίσθηκε κάτω α πό τραγικές συνθήκες τροχαίων δυ στυχημάτων! Όρθώς παρατήρησε κάποιος, δτι ό θάνατος ώς σφοδρός άέρας τσακίζει περισσότερα τρυ φερά βλαστάρια πα ρ ά γερασμένα δένδρα. Ά λλ’ επειδή ή ώρα, κατά τήν ο ποία θ’ αναχωρήσουμε άπό τον κό σμο αυτόν, εινε άγνωστη, γι’ αυτό πρέπει νά έπαγρυπνοϋμε, νά είμα στε δηλαδή π ά ντο τε πνευματικώ ς έτοιμοι, όπως ό στρατιώτης που φυλάσσει τά σύνορα αγρυπνεί, διό τι δεν ξέρει τήν ώρα, που ό εχθρός θά έπιτεθή. Στά βάθη τής καρδιάς μας πρέπει ν ’ άντηχή ό λόγος τοϋ Χρίστου: «Γίνεσθε έτοιμοι, ότι έν ή ώρα ου δοκεϊτε ό Υιός τοϋ ανθρώ που έρχεται» (Ματθ. 24, 44). Ναί, νά είμαστε πάντοτε έτοιμοι πνευματικώς! Διότι ό χρόνος φεύ γει, όπως τό ρεΰμα τοΰ ποταμού που δεν επιστρέφει, άλλά συνεχώς ρέει πρός τις εκβολές. Άλλά και ε μείς σπεύδουμε πρός τις εκβολές τής ζωής αυτής, πρός τον θάνατο. Γι’ αότό πρέπει νά κάνουμε καλή χρήσι το ϋ χρόνου. Κατηγορούμε συνήθως εκείνους, πού σπαταλούν τά χρήματά τους έκεΐ, πού δέν π ρέ πει. Πόσα, άλήθεια, εκατομμύρια καί δισεκατομμύρια δέν σπαταλώνται κάθε έτος γιά περιττά καί έπιζήμια πράγματα! Πόσα εκατομ μύρια δέν σπαταλώνται τήν πρώτη τού έτους στά καζίνα καί στις χαρτοπαικτικές λέσχες, άλλά καί στά σπίτια, πού αύτές τις ημέρες μετα βάλλονται σέ χαρτοπαικτικές λέσχ ες! Πόσα εκατομμύρια γιά τό τσι γάρο! Πόσα εκατομμύρια γιά τά οι νοπνευματώδη ποτά! Πόσα εκα 2 0 ΣΤΑΥΡΟΣ

τομμύρια γιά τά νυκτερινά κέντρα καί γιά τόσα άλλα έπιβλαβή καί ε πικίνδυνα πράγματα! Ά λλ’ εάν αύτοί, πού σπαταλούν μέ τέτοιο τρόπο τά χρήματά τους, ε!νε άξιοκατάκριτοι, άσυγκρίτως πιο αξιοκατάκριτοι είνε οί άλλοι έκεΐνοι, πού σπαταλούν έ'να άλλο α γαθό άπείρως άνώτερο άπό τό χρή μα. Καί τό άγαθό αυτό, τό μεγί στης αξίας, είνε ό χρόνος. Εινε τά έτη, οί μήνες, οί μέρες, οί ώρες, καί αυτά ακόμη τά λεπτά καί τά δευτε ρόλεπτα τής ώρας. Α λλοίμονο, π ό ση σπατάλη τού χρόνου γίνεται! Ό χρόνος, πού θά έπρεπε νά διατίθε ται στήν έκτέλεσι τοϋ καθήκοντος, πού έπιβάλλει ή κάθε στιγμή, σύμ φωνα μέ τό θέλημα τοϋ Θεού, δυ στυχώς υποκλέπτεται άπό τήν κα κία καί τά πάθη, υποκλέπτεται -α ς τό πούμε, διότι είνε άληθινό- άπό τον άόρατο έχθρό τής άνθρωπίνης ευτυχίας, τον Σατανά, καί διατίθε ται κατά τό μεγαλύτερο μέρος, γιά νά μήν πούμε έξ ολοκλήρου, σέ α μαρτωλές σκέψεις, άμαρτωλά λό για καί άμαρτωλά έργα, πού τόση καταστροφή προξενούν στήν άνθρωπότητα. Άντιθέτως, πόσο ώφέλιμη είνε μία λαμπρή σκέψι, ένας καθαρός λόγος, μία καλή καί θεά ρεστη πράξι! Άλλά, δυστυχώς, όλα χάνονται καί καταστρέφονται άπό τήν κακή χρήσι τού χρόνου. Α ρχαί ος φιλόσοφος τής πατρίδος μας, ό Χίλων, συμβουλεύει νά προσέχου με νά μή διαρρέη άσκόπως ό χρό νος, άλλά νά γίνεται άντικείμενο ώφελίμου χρήσεως καί έκμεταλλεύσεως. «Χ ρόνου φείδου», λέγει. Έ άν όλοι μας ρίψουμε ένα βλέμ μα στο παρελθόν τής ζωής μας καί εξετάσουμε πώς πέρασε ό χρόνος

μας, θά δοϋμε, ότι ό πολύς χρόνος π έρα σε άσκόπως. ’Α σφαλώς δέ, έφ’ δσον δέν είμαστε πωρωμένοι, θά έρχωνται στιγμές, πού ή συνείδησι, ό αδέκαστος αυτός κριτής που κλείνουμε στά στήθη μας, θά μάς έλέγχη γιά τά κακά, πού μπορούσα με νά μήν κάνουμε και δμως τά κά ναμε, καί γιά τά καλά, πού μ πο ρούσαμε νά κάνουμε και δέν τά κά ναμε, λόγω τής άμελείας μας. Θά θρηνήσουμε και θά κλαύσουμε, ό πως ό απόστολος Πέτρος, πού «έξελθών έξω έκλαυσε πικρώς» (Ματθ. 26, 75), διότι έχασε τήν πολύτιμη εύκαιρία νά διακηρύξη τήν πίστι του και τήν άγάπη του πρός τον Χ ριστό, δείλιασε και σιώπησε... Και τά δικά μας δάκρυα, αγαπητοί μου, γιά τις άμαρτίες πού κάναμε, θά είνε ό εξαγνισμός τοϋ παρελ θόντος και συγχρόνως μία άπόφασι, τό υπόλοιπο τής ζωής μας νά ζήσουμε όχι κατά τό θέλημα τοϋ Δια βόλου, άλλά κατά τό θέλημα τοϋ Χριστού. Μέ τήν έναρξι λοιπόν τοϋ νέου έ τους, νέας περιόδου τής ζωής μας, άριστο θά είνε νά χαράξουμε ενα ημερήσιο π ρ ό γρ α μ μ α πνευματικής έργασίας. Γιά νά τηρήσουμε δέ τό πρόγραμμα αύτό, δέν είνε ανάγκη νά έγκαταλείψουμε τό βιοτικό μας έργο, τό έπάγγελμ ά μας, πού π ρέ πει νά έκτελοϋμε εύσυνειδήτως, άλλ’ άπό τό εικοσιτετράωρο τοϋ ήμερονυκτίου νά διαθέτουμε άπαραιτητως και ολίγο χρόνο γιά τήν πνευματική μας καλλιέργεια, πού είνε τό κυριώτερο κα'ι ανώτερο ά π ’ όλα τά ανθρώπινα έργα. Διότι, ό πως είπεν ό Χριστός, «τί ώφελεϊται

άνθρωπος, έάν τον κόσμον όλον κερδήση, τήν δέ ψυχήν αύτοϋ ζημιωθή; ’Ή τί δώσει άνθρωπος άντάλλαγμα τής ψυχής αύτοϋ;» (Ματθ. 16, 26). Ποιο δέ εϊνε τό πρόγραμμα τής πνευματικής καλλιεργείας; Ό λη ή οικογένεια νά συγκεντρώνεται κάθε πρωί καί βράδυ μπροστά στο εικονοστάσι και βοηθούμενη άπό τήν ιερά Σύνοψι ή τον ιερό Συνέκ δημο νά προσεύχεται μέ κατάνυξι. Μετά δέ τήν πρωινή προσευχή ό άρχηγός τής οίκογενείας νά διαβάζη εις έπήκοον όλων ενα κεφάλαιο άπό τήν Καινή Διαθήκη. Τό ϊδιο ας κάνουν καί τά μεμονωμένα άτομα. οικογενειά ρχες! Σείς, πού σπαταλάτε ώρες ολόκληρες γιά νά παρακολουθήτε τό ραδιόφωνο και τήν τηλεόρασι, ενώ μέ τις αισχρές εικόνες τόσο βλάπτονται καί διαφθείρονται τά ήθη, έάν αποφασίσε τε νά διαθέσετε μισή ώρα κάθε μέ ρα γιά τό ιερό καθήκον τής προσ ευχής καί άναγνώσεως τής αγίας Γραφής, σάς διαβεβαιώνουμε, ότι σέ μικρό χρονικό διάστημα θά ίδήτε τεραστία μεταβολή στο οικογε νειακό σας περιβάλλον και θά δο ξάζετε τον Θεό. Ό λόγος τοϋ Θεού, πού θ’ άκούεται, σάν άλάτι π νευ ματικό θ’ άλατίζη όλη τή ζωή σας. Αισχρά καί βλάσφημα λόγια δέν θ’ άκούωνται, άλλ’ όλα τά μέλη τής οίκογενείας θά ζοϋν ειρηνικά καί αγαπημένα κάτω άπό τό στοργικό βλέμμα τοϋ Θεού. Ή άνάγνωσι τής άγιας Γραφής θά σάς διδάξη νά κά νετε καλή χρήσι τού χρόνου τής ζω ής σας, έκτελώντας πάντοτε τό άγιο θέλημα τοϋ Θεοϋ.

(Από τό βιβλίο τοϋ μακαριστού Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου «Απολογισμός 6ης ίετίας», σελ. 263-266). 0 ΣΤΑΥΡΟΣ

«ΟΥΚ ΗΝ ΦΩΝΗ ΚΑΙ ΟΥΚ ΗΝ ΑΚΡΟΑΣίΣ» Τοϋ Νικολάου Ίω. Σωτηροπούλου

τις 14 Δεκεμβρίου 2013 συμ πληρώθηκαν άκριβώς 20 έτη άπό τήν ήμερα τοϋ περιβοήτου άφορισμοϋ μου άπό τή λεγομένη Μείζονα καί Ύ περτελή Σύνοδο, τή ν όποια συνεκάλεσε στο Φανά ρι ό Ο ικουμενικός καί άρχιοικουμενιστής Πατριάρχης κ. Βαρθο λομαίος. Α ιτία τοϋ άφορισμοϋ τό ό τι ήλεγξα το ν ’Αρχιεπίσκοπο Αύστραλίας κ. Στυλιανό, επειδή urbi et orbi κήρυξε τό Χριστό άτελή καί άμαρτωλό' δ ιό τι ήλεγξα έπίσης ά ν τικ α ν ο ν ικ ές επ εμβάσ εις καί πράξεις τοϋ κ. Βαρθολομαίου σέ άλλο Πατριαρχείο, των Ιε ρ ο σολύμω ν καί άκόμη δ ιό τι κηρύτ τω έναντίον τοϋ Οίκουμενισμοϋ, πράγμα πού δεν άρέσ ει στόν κ. Βαρθολομαίο καί στούς όμόφρονές του. Τιμή γιά μένα ό άδικος άφορισμός (Λουκ. στ' 22-23). Ά λ λ ά πολ λο ί μέμφ ονται τή Διοίκησ ι τής ’ Εκκλησίας τή ς Ε λλά δ ο ς, δ ιό τι δέν έλαβε δημοσίως θέσι στο θ έ μα τοϋ άφορισμοϋ πνευματικού της τέκνου. Καί έπειδή έγώ δέν θέλω νά κατηγορήται ή Δ ιο ικο ύ σα Ε κκλησ ία τής Ε λλά δ ο ς, διά τοϋ ’Αρχιεπισκόπου ’Αθηνών κ. Ι ερωνύμου Β' άπέστειλα στή Σύν οδο τής Ιερ α ρ χ ία ς τής ’Εκκλησί

4 0 ΣΤΑΥΡΟΣ

ας τή ς Ε λλάδος, πού συνήλθε τον παρελθόντα ’Οκτώβριο στήν ’Αθήνα, καί ζήτησα έπί τή βάσει των Ιερ ώ ν Κανόνων νά κηρύξη τον άφορισμό άκυρο, έπειδή έγινε χωρίς κλήσι σέ άπολογία. Πα ραθέτω τήν έπιστολή: «Πρός τήν προσεχή 7. Σύνοδον τής Ιερ α ρ χ ία ς τής Εκκλησίας τής Ε λλάδος διά τοϋ Μ ακαριω τάτου ’Α ρχιεπ ι σκόπου κ. Ιερω νύμου Β'. Μακαριώτατε, ευ λο γείτε. Ή άγάπη και ή έκτίμ ησ ι, πού δ είξα τε πρός τό ταπεινό μου πρό σωπο ήδη ώς Μ ητροπολίτης Θηβών και Λεβαδείας, μου δίνουν τό θάρρος νά υποβάλω σέ σάς και δ ι’ υμών στή Σύνοδο τής 'Ιεραρχίας τον προσεχή ’Ο κτώβριο τό έξης αίτημα. Προ εικ ο σ α ετία ς τό Ο ικο υ μ ενι κό Π ατριαρχείο, ώς γνωστόν, έπέβαλε σέ μένα τό έπ ιτίμ ιο του άφορισμοϋ. Και μόνο δέ, ότι ό άφορισμός έγ ιν ε χωρίς νά κληθώ σέ α πολογία, κατά τούς Ί. Κανόνες εϊνε άκυρος. Και έγώ μ έν γιά τον άφορισμό εκ ε ίν ο μακαρίζομαι άπό τον Κύριο (Λουκ. o f 22-23) και ά πό τους πιστούς. Ά λλ’ή Εκκλησία τής Ελλάδος, στήν όποια άνήκω,

κα τη γο ρ εϊτα ι, δ ιό τι μ έχ ρ ι τώρα δ έν προέβη σέ καμμία δημοσία δήλωσι γιά τήν άκυρότητα τοϋ άφ ο ρισ μο ϋ π νευ μ α τικο ύ της τ έ κνου. Και έπ ειδή δ έν θέλω, Μακαρ ιώ τα τε καί Σ εβ α σ μιώ τα τοι, νά κατηγορήται ή Εκκλησία, εύλαβώς προάγομαι νά ζητήσω άπό τή Σύνοδο τής 'Ιεραρχίας νά δημοσιεύσ η άπόφασι, ό τι συμφώνως πρός τούς Ί. Κανόνες θεω ρ εί τον άφορισμό τοϋ θεολόγου Ν ικολά ου Σωτηροπούλου άκυρο. Δ έν ζη τώ πράγμα υπέρογκο, ά λ λ ’ άπλό, δίκαιο, Κανονικό καί υπέρ τής Δ ιοικούσης Εκκλησίας τής Ε λλ ά δος. "Αν δέ τυχόν ύπάρξουν στη Σύνοδο Ιερ ά ρ χ ες μ έ άντιρρήσεις, παρακαλώ νά μο ϋ γνω στοποιη θούν τά όνόματά τους, γιά νά ζη τήσω έξη γή σ εις καί ν ’άντιμετω πίσω τις άντιρρήσεις. Πάτρα 14 Σεπ τεμβρίου 2013, έορτή τής Ύψώσεως τοϋ τίμ ιο υ Σταυρού. Μέ υ ίικό σεβασμό Ν ικόλαος Ίω. Σωτηρόπουλος». Ύπήρξεν άνταπόκρισι στήν ε πιστολή; ’Ό χι! Γιά νά ένθυμηθοϋμε Γραφικές εκφράσεις, «Ούκ ην φωνή». Δ έν άκούσθηκε φωνή έκ μέρους τής Συνόδου τής Ιε ρ α ρ

χίας. Και γ ια τί δέν άκούσθηκε φωνή; Δ ιό τι «ούκ ήν άκρόασις». Δ ιό τι ή Σύνοδος δέν άκροάσθηκε, δέν άκουσε τήν επιστολή μου, έπειδή ό ’Αρχιεπίσκοπος δέν πα ρουσίασε τή ν έπιστολή μου στή Σύνοδο. Και γ ια τί δέν τήν παρου σίασε; Προφανώς γιά νά μή δυσαρεστήση τό ν Πατριάρχη κ. Βαρ θολομαίο, ό όποιος κοσμικώς εινε πανίσχυρος, ένώ ό Σωτηρόπου λος ειν ε άνίσχυρος. Υ π ολόγισε τό ν άδικο και όχι τόν άδικημένο. Υ π ολόγισε τό ν Βαρθολομαίο και όχι τό Χριστό, ό όποιος ειν ε Θ ε ός, διδάσκει τό δίκαιο καί θά κρίνη τόν κόσμο. Μ ακαριώ τατε! Καί σεις καί ό Πατριάρχης καί εγώ εϊμ εθα γέροι άνθρωποι, μέ τό ένα πόδι στον τάφο, κα'ι πρέπει, έστω καί τήν τ ε λ ευτα ία ώρα, νά σκεπτώμεθα τή θέσι μας στήν άπέραντη αιωνιό τητα. «Άπόκειται τοϊς άνθρώττοις

άπαξ άποθανεϊν, μετά δέ τούτο κρίσις» (Έβρ. θ', 27). 'Η δέ κρίσις στους ισχυρούς τή ς γής, τούς κατέχ ο ν τες τά μεγάλα άξιώματα, εΐνε αύστηρή, πολύ αύστηρή. Γιατί δέν τό σκέπτεσθε; Γιατί δέν άγωνιάτε; Μήπως έξέλιπ εν ή πίστι στήν αιω νιότητα καί τό ν Αιώνιο;

® ~ ΡΗ Σ Κ Έ ΥΤ ΙΚ ΕΣ Ο Μ Ι Λ Ι Ε Σ

Κάθε Κυριακή ώρα 6.00 μ.μ. γίνονται τά βραδυνά κηρύγματα στήν αίθουσα τής ’Α δελφ ότητος (οδός Ζω οδόχου Πηγής 44). Οσοι αγαπάτε τό λόγο τού Θεού μπορεΤτε νά προσέρχεσθε στις ομιλίες. Νά εϊδοποιήτε δέ νά προσέρχωνται καί άλλοι. 0 ΣΤΑΥΡΟΣ

ΓΥΝΑΙΚΕΣ, ΣΕΒΑ ΣβΗ ΤΕ ΤΟΥΣ ΙΕΡΟΥΣ ΝΑΟΥΣ! Μέρος Δ' (τελευταίο) Τού Χρήστου Κων. Λιβανοϋ περισσότερες φορώντας μακρυές φούστες καί κάλυμμα στό κεφάλι γράφων γνωρίζει, ότι οί άττότους· τό ϊδιο καί οί γυναίκες, πού ψεις του θά θεωρηθούν άπό άνήκουν στις έλληνορθόδοξες παπολλούς ούτοπικές, έξωπραγματιλαιοημερολογητικές παρατάξεις. κές καί άνεφάρμοστες. Δέν μάς Μεγάλη έπίσης εύλάβεια παρατηενδιαφ έρει τί θά είποϋν κοσμικώς ρεϊται καί στούς ναούς τοϋ ’Απο σκεπτόμενοι άνθρωποι- μάς ένδιαδήμου Ε λληνισμού- τό ϊδιο καί στά φ έρει τί λέγει ό Θεός. Δέν έπιδιώπερισσότερα μοναστήρια τού αύκουμε τή δόξα καί έπιδοκιμασία τοϋ χώρου, γυναικεία καί άνδρικά, των άνθρώπων έπιδιώκουμε, δί όπου ισχύει καί τη ρ είτα ι αύστηρός χως πολλές φορές νά τό έπιτυγχάένδυμ α τολογικός κώδικας. Δέν νωμε, πώς ν’ άρέσωμε στο Θεό, Οί φθάνουν οί έπιταγές τής σύγχρο κοσμικοί θ’ άποδοκιμάσουν τις νης μόδας καί σ’ αύτές τις γυναί προτάσεις μας ώς άναχρονιστικές, κες; Πώς αύτές κατορθώνουν νά πολλοί δέ πνευματικοί θά τις θεω ένδύωνται σεμνά καί θεάρεστα, σέ ρήσουν όρθές, άλλ’ άνεφάρμο άντίθεσι μέ τις Έ λληνίδες, πού έ στες. Σημασία δέν έχει πώς θά κρι- χουν γ ίν ει έρμαια τής σατανικής θοϋν τά γραφόμενά μας, άλλά πώς μόδας τής έποχής μας, μεταφέθά σταματήση τό μεγάλο αύτό κα ροντας αύτή καί στούς ιερούς να κό, ή μεγάλη αύτή πνευματική ούς; πυρκαϊά, πού έχει λάβει άνεξέλεγΏ ς πρώτο λοιπόν βήμα πρός κτες διαστάσεις καί καίει πολλές άντιμετώ πισι τοϋ προβλήματος ψυχές στό πέρασμά της μέσα άπό προτείνουμε ν’ άναρτηθή επιγρα τούς ί. ναούς τής έλληνικής ’Ορ φή στήν είσοδο όλων τών ναών θοδοξίας. Καί λέγουμε τής έλληνι τής ί. ’Αρχιεπισκοπής καί τών ί. κής ’Ορθοδοξίας, διότι μόνο στον Μητροπόλεων, πού θά γράφη τά έέλλαδικό χώρο παρατηρεϊται αύτό ξής: «Προσοχή! Ό ναός είναι τό τό φαινόμενο καί όχι σέ άλλους πος ιερός. Παρακαλείσθε νά είχώρους τής ’Ορθοδοξίας. Οί Ρωσ- σέρχεσθε μέ εύπρεπή ενδυμασία. σίδες, οί Ρουμάνες καί όλες γ εν ι Παρακαλοϋνται οί γυναίκες νά άκώς οί γυναίκες τών Σλαυοφώνων ποφεύγουν τά παντελόνια, τις μίνι φούστες καί άλλα άσεμνα καί προ ’Ορθοδόξων ’Εκκλησιών έκκλησιάκλητικά ένδύματα, οί δέ άνδρες ζονται μέ άξιοθαύμαστη εύλάβεια τις βερμούδες καί τά σόρτς». Δυ καί εύπρέπεια στούς ναούς των, οί

Συμπεράσματα - προτάσεις

6 0 ΣΤΑΥΡΟΣ

στυχώς είναι σύνηθες πλέον φαι νόμενο κατά τούς καλοκαιρινούς μήνες νέοι κυρίως άνδρες νά έκκλησιάζωνται φορώντας βερμού δες και σόρτς. Φρονούμε, ότι δια βάζοντας τήν επιγραφή αύτή θά συνετισθοϋν και θά διορθωθούν. Ώ ς δεύτερο μέτρο προτείνουμε τή σύνταξι ειδικής Συνοδικής εγ κυκλίου, πού θ’ άναγνωσθή σέ ό λους τούς ναούς, θά έξηγή χωρίς φόβο καί πάθος τις θέσεις τής ’ Εκ κλησίας, και θά καλή όλους τούς πιστούς νά σεβαστούν τήν ιερότη τα τών ναών καί νά συμμορφω θούν μέ τις ύποδείξεις τής ’Εκκλη σίας. Δεδομένου ότι οί γυναίκες, γιά τις όποιες ομιλούμε, δέν είναι άπι στες (έάν ήταν άπιστες δέν θά έκκλησιάζονταν), άλλά πιστές, πολ λές δέ άπ’ αύτές συμμετέχουν στά μυστήρια τής ί. ’Εξομολογήσεως καί τής θ. Εύχαριστίας, ώς τρίτο μέτρο προτείνουμε τήν έν Χριστφ συστηματική νουθεσία καί πνευ ματική καθοδήγησι έκ μέρους τών σεβαστών Πνευματικών καί έξομολόγων τους καί προειδοποίησι γιά τις ολέθριες συνέπειες, πού θά έ χουν έάν δέν συμμορφωθούν πρός τις ύποδείξεις τής ’Εκκλησί ας. ’Αλήθεια, πόσοι Πνευματικοί έ χουν σκεφθή ή έχουν εξηγήσει στά πνευματικά τους τέκνα τήν έφαρμογή, πού έχει ό θεόπνευστος λόγος τοϋ ’Αποστόλου Παύλου στό Α' Κορ. 11, 27-30 στήν περίπτωσι τών σημερινών γυναικών, οί όποιες, δίχως αιδώ καί φόβο Θεού, έκκλησιάζονται μέ άσεμνη καί ά-

σεβή έμφάνισι καί κοινωνοϋν τά Ά χρ α ντα Μυστήρια; Γνωρίζουν οί Πνευματικοί τις εύθϋνες, πού έπωμίζονται έναντι τοϋ Θεού, άλλά καί τών πνευματικών τους τέκνων, μέ τή σιωπή τους καί τή διατήρησι τών τέκνων τους στήν άγνοια καί τόν ολέθριο έφησυχασμό; ’Ανα λαμβάνουν έπίσης οί Πνευματικοί τις εύθϋνες γιά τόν σκανδαλισμό, πού προκαλοϋν στούς άνδρες οί παρελάσεις ένώπιόν τους όλων αύτών τών γυμνών γυναικείω ν σαρκών τήν ώρα τής θ. Λ ειτουργί ας καί τών ί. Μυστηρίων; Σεβαστοί πατέρες, μή παίζετε μέ τή σιωπή καί άνοχή σας έν ού παικτοΐς. ’Αδελφοί ’Ορθόδοξοι χριστιανοί, πού διαβάζετε αύτές τις γραμμές, όλα δείχνουν, ότι ή διαφθορά, άνηθικότητα, άσέβεια καί άκολασία, πού έχουν κατακλύσει τήν Πατρί δα μας, άργά ή γρήγορα κάπου θά ξεσπάσουν. Κάποιο κακό προμηνύεται. Θά είναι ισχυρός καί φονι κός σεισμός; Θά είναι πόλεμος; Θά είναι πείνα; Ό Θεός γνωρίζει. "Ενα είναι βέβαιο. Ή άμαρτία καί άποστασία τής γενεάς μας έχει φθάσει στά άκρα καί δέν θά μείνη άτιμώρητη, έκτος καί άν μετανοήσωμε. "Ας τό κάνωμε σύντομα, κλή ρος καί λαός, μέ τή βεβαιότητα, ό τ ι ή άγάπη καί τό άμέτρητο έλεος τοϋ Θεοϋ θά ύπερισχύσουν τής δι καιοσύνης του καί δέν θά έπαναλάβωμε καί έμείς μέ πόνο καί δά κρυα τούς λόγους τού ληστοϋ επάνω στό σταυρό: «άξια ών έπράξαμεν άπολαμβάνομεν» (Λουκ. 23, 41). 0 ΣΤΑΥΡΟΣ

ΧΡΙΣΤΟΛΑΤΡΕΣ, ΟΧΙ ΕΘΝΟΛΑΤΡΕΣ! Τοϋ Νικολάου Ίω. Σωτηροπούλου ερικοί Έ λληνες ύπεράγαν έθνικόφ ρονες, θ έτο ντες τό ’Έθνος ΰπεράνω όλων των άξιων, καί αυτής τής Θρησκεί ας, κατηγορούν τόν Χριστιανι σμό, ότι έχει έβραϊκή προέλευσι. Και τήν Παλαιά Διαθήκη, τό ιερό κείμενο τής Ί_______ ουδαϊκής Θρησκεί ας, άπορρίπτουν, διότι εινε κείμενο έβραϊκό. Φθάνουν δέ μέχρι τοϋ ση μείου νά έγκρίνουν τήν άρχαία Ε λλη νική Θρη σκεία τοϋ Δωδεκα θέου! Στήν ’Ορθό δοξη Χριστιανική Ε λλά δ α ύπάρχει καί σωματείο Δω- Νν·-----------δεκαθεϊστών έγκεκριμένο άπό τό Κράτος! Τέτοιοι 'Έλληνες λέγουν γιά τό Χριστό: Γιατί νά έχωμε Ε β ρα ίο Θεό, άφοϋ έχουμε ίδικούς μας Θεούς; Κάποιοι επίσης λέγουν, ότι ό Χριστός ειν ε 'Έλληνας, όχι Ιουδαίος! Ό ύποφαινόμενος άπό 'Έλληνα νέο στό έρώτημά μου, «Ποιά ϊδέα έχεις γιά τό Χριστό;», άκουσα τήν έξής άπάντησι: «Ό Χριστός εινε υιός τού Δία»!

8 0 ΣΤΑΥΡΟΣ

Οί ύπεράγαν έθνικόφρονες "Ελληνες ισχυρίζονται έπίσης, ότι ό Χριστιανισμός έχει λάβει ούσιώδη στοιχεία άπό τόν Ε λ ληνισμό καί έτσι δημιουργήθηκε ό Ελληνοχριστιανικός πολι τισμός. Αύτοί δέ πάλιν οί Έ λ--------- ---- ληνες δέχονται τή Χριστιανική Θρη σκεία ώς θ ε ραπαινίδα, ήτοι ύπηρέτρια, τοϋ ’Έ θνους, καί όχι ώς άπόλυτη άξία. Κατ’ αύτοϋς άπόλυτη άξία ειν ε τό ’Έ θνος. ’Ανασκευάζουμε συντόμως τις άντιλήψεις τών σοϋπερ-έθνικοφρόνων Ελλήνων. Προ Χριστού τό Ε λληνικό ’Έθνος κατείχε τά σκήπτρα τής διανοήσεως. Οί 'Έλληνες φιλό σοφοι έκαναν τις ύψηλότερες φιλοσοφικές πτήσεις καί είνε γιά τοϋτο θαυμαστοί όλους τούς αιώνες, καίτοι βεβαίως ή φιλοσοφία δέν έλυσε κανένα μεταφυσικό πρόβλημα. Έπίσης οί άρχαϊοι 'Έλληνες έθεσαν τις βάσεις τών έπιστημών. 'Η προσφορά τών άρχαίων Έλλή-

νων στή διανόησι και στόν πολιτισμό τής άνθρωπότητος άναγνω ρίζεται διεθνώς, καί πολλοί ξένοι λέγουν: «Είμαστε όλοι "Ελληνες»! 01 άρχαϊοι "Ελληνες έγραψαν κα'ι τήν ήρωικώτερη ιστορία, μαχόμενοι έναντίον τών βαρβάρων. Οί δέ νίκες τών άρχαίων προγό νων μας κατά τοϋ βαρβαρισμοϋ είχαν έπίδρασι στήν έξέλιξι καί στόν πολιτισμό τής άνθρωπότητος. Γ ϊ αύτές τ'ις διακρίσεις καί γι’ αύτή τή σημασία τοϋ "Ε θνους μας πρό Χριστού σεμνυνόμεθα. Καί δέν εϊνε τοϋτο ρατσισμός, άλλά δικαία κρίσι καί δίκαιον αίσθημα. Ά λλά τό ’Έθνος μας δέν είχε διακρίσεις καί σημασία μόνο πρό Χριστού. Μετά Χριστόν τό ’Έθνος μας κατέστη ύπεροχώτερο καί σημαντικώτερο. Διότι στό Χριστι ανισμό, τό μεγαλύτερο μέγε θος υπό τόν ήλιο, τό ’Έθνος μας προσέφερε περισσότερα τών άλλων Εθνών. Πώς; Δι’ ιε ραποστόλων καί τής διαδόσεως τοϋ Χριστιανισμού σέ άλλες χώρες- δι’ άναριθμήτων άγίων καί μαρτύρων τής Πίστεως· διά σοφών Πατέρων, διδασκάλων, καί συγγραφέων δι’ άφθάστων ποιητών καί ύμνογράφων, δη μιουργών καλλίστων δημιουρ γημάτων τοϋ πνεύματος- καί

διά τής διατηρήσεως τής Πί στεως άνόθευτης, γνησίας, αύθεντικής, ’Ορθοδόξου. Ή Ε λ λάδα εϊνε ή καρδιά τής ’Ορθο δοξίας. Καί άν σεμνυνώμεθα γιά τό ’Έθνος μας πρό Χριστού, πολύ περισσότερο σεμνυνόμεθα γιά τό ’Έθνος μας μετά Χρί στον. Ά λ λ ’ ώς πρός τή Θρησκεία οί άρχαϊοι πρόγονοί μας ήταν σέ βαθύ σκοτάδι. Οί Θεοί τους, οί δώδεκα καί πολλοί άλλοι, ήταν είδωλα, Θεοί ψεύτικοι, θεοποι ήσεις στοιχείων τής φύσεως καί άμαρτωλών παθών, όχι δέ μόνον κατά φύσιν παθών, άλλά καί παρά φύσιν. Ό μέγιστος τών Θεών, ό Ζεύς, «πατήρ άνδρών τε Θεών τε» κατά τήν ο μηρική έκφρασι, ήταν μέγας κατακτητής γυναικών καί Θεαινών, άλλά καί ομοφυλόφιλος, μέ έρωμένο τόν Γανυμήδη. Οί φιλόσοφοί μας τέτοιους Θεούς θεωρούσαν παραδείγματα πρός άποφυγήν, καί τούς άπέρριπταν. Καί συνεπώς οί Δωδεκαθεϊσταί, οί δεχόμενοι σή μερα, στόν εικοστό πρώτο με τά Χριστόν αιώνα, τήν άρχαία Ε λληνική Θρησκεία, εϊνε άνάξιοι νά λαμβάνουν στό στόμα τους καί νά εγκωμιάζουν τά ισχυρά έκεϊνα φιλοσοφικά πνεύματα τής άρχαίας Πατρίδος μας.

Ο ΣΤΑΥΡΟΣ

Στήν προχριστιανική εποχή ό μόνος λαός, ό όποιος είχε τήν άληθινή Θρησκεία, ήταν ό Εβραϊκός λαός. Καί είχε ό λα ός αύτός τήν άληθινή Θρη σκεία, διότι αύτή ή Θρησκεία δέν ήταν δημιούργημα άνθρώπων, άλλ’ άποκάλυψι Θεού. Ό ’Αβραάμ, ό Μωυσής, ό Δαβίδ, ό Ήσαΐας, ό 'Ιερεμίας καί άλλα πρόσωπα τοϋ Ε β ρα ϊκο ύ ’Έ θνους ήταν προφήτες. Δέν ώμιλοΰσαν άφ’ έαυτών, άλλά κατ’ άποκάλυψιν Θεού. Δέν έ λεγαν δικά τους λόγια, άλλά λόγια τοϋ Θεού. Οί προφήτες ήταν στόματα τοϋ Θεού καί μορφές ούρανομήκεις. Τό σύγγραμμα τών προφητών, ή Παλαιά Διαθήκη, εϊνε κείμενο θεόπνευστο. Τούτο άποδεικνύεται μέ πολλούς τρόπους. ’Αναφέρουμε έδώ δύο μόνο. Πρώτον, τήν ύπεροχή τών λό γων τής Παλαιός Διαθήκης έν συγκρίσει πρός κείμενα τής άρχαιότητος έξω άπό τήν Πα λαιό Διαθήκη. Πού άλλοϋ θά βρούμε τόσο ώραϊα καί συγκι νητικά ποιήματα, όσο οί ψαλμοί τοϋ Δαβίδ; "Η τόσο μεγαλήγορο κείμενο, όσο τό βιβλίο τοϋ Ήσάίόυ; Ή τόσο πολλά καί σοφά άποφθέγματα, όσο στό βιβλίο τών Παροιμιών; Δ εύ τε ρον, ή Παλαιά Διαθήκη περιέ χει μέγα πλήθος προφητειών. 01 πλεΐστες δέ άπ’ αύτές έχουν

10 Ο ΣΤΑΥΡΟΣ

έκπληρωθή καί έγγυώνται τήν έκπλήρωσι μελλοντικώ ς καί τών ύπολοίπων. Τό ν’ άπορρίπτουν δέ οί σοϋπερ-Έλληνες τήν Παλαιά Διαθήκη, έπειδή αύτή έγράφη άπό Εβραίους καί όχι άπό "Ελληνες, αύτό εΐνε τελείω ς παράλογο. Άλλω σ τε καί ή Καινή Διαθήκη, τήν ό ποια δέν φαίνεται ν’ άπορρίπτουν οί σοΰπ ερ-Έ λληνες, δέν έγράφη άπό Εβραίους; Ή χριστιανική Θρησκεία έ χει βεβαίως στενοτάτη σχέσι πρός τήν έβραϊκή Θρησκεία. Δ ιότι καί ό Χριστιανισμός καί ό ’ Ιουδαϊσμός στηρίζονται στή θεία άποκάλυψι, καί Παλαιά καί Καινή Διαθήκη κηρύττουν τόν αύτό Θεό. Ά λλά στό σημείο τούτο πρέπει νά λεχθή, ότι ό ’Ιουδαϊσμός, άλλοτε άληθινή Θρησκεία, άφ’ ότου ο ί’Ιουδαίοι άπέρριψαν τόν ’Ιησού ώς Μεσ αία καί Θεό, έπαυσε νά είνε άληθινή Θρησκεία. Ό λόγος σοϋπερ-Έλλήνων, ότι ό Χριστός δέν είνε Ε β ρα ί ος, άλλά "Ελληνας, είνε άστεΐος. 'Ως άνθρωπος ό Χριστός ε ί νε άπόγονος τοϋ Αβραάμ καί τοϋ Δαβίδ, άνδρών Εβραίων (Ματθ. α' 1). Κατά τό Έβρ. ζ' 14, «πρόδηλον ότι έξ ’Ιούδα άνατέταλκεν ό Κύριος ήμών». Ό Χριστός προήλθεν έκ τοϋ Εβραϊκού ή ’Ιουδαϊκού ή Ίσραηλιτικού ’Έθνους, διότι αύτό

τό ’Έθνος είχε τήν άληθινή Θρησκεία κα’ι λάτρευε τόν άληθινό Θεό (Βλέπε Ίωάν. δ' 22 ). Ό Χριστός, ό ιδρυτής τής Χριστιανικής Θρησκείας, εινε Θεός, καί ή Θρησκεία του εινε άληθινή, έχει δέ πληρότητα καί αύτάρκεια. Ό Χριστός άποκάλυψεν όλα, όσα εινε άπαραίτητα γιά τή σωτηρία τών άνθρώπων. Ό ισχυρισμός, ότι ό Χριστιανισμός έλαβεν ουσιώδη στοιχεία άπό τόν Ελληνισμό, εινε άσύστατος. Δύναται κα νείς νά ύποδείξη συγκεκριμένως καί νά άποδείξη, ότι ό Χρι στιανισμός έλαβεν ένα, έστω, ούσιώδες στοιχείο άπό τόν Ε λληνισμό; Δέν δύναται. Ό Χριστιανισμός εινε διδασκαλία τού Θεοϋ. Ό δέ Θεός δέν λαμ βάνει άπό άνθρώπους, άλλ’ οί άνθρωποι λαμβάνουμε άπό τό Θεό. « Εκ τοϋ πληρώματος αύ τοϋ ημείς πάντες έλάβομεν» (Ίωάν. α' 16). Ή σχέσι τοϋ Χρι στιανισμού πρός τόν Ε λλη νι σμό δέν εινε ούσιαστική, άλλ’ ειδολογική, μορφολογική. Ό Χριστιανισμός έλαβεν άπό τόν Ελληνισμό άπλώς τή γλώσσα, τήν πλουσία κα'ι έκφραστικώτερη και ώραιότερη γλώσσα τού κόσμου, γιά νά έκφράση τά ούράνια νοήματά του. Ά λλά καί ή γλώσσα δώρο τοϋ Θεοϋ δέν εινε; Τί είνε ίδικό μας έ

κτος τών πλανών, τών λαθών κα'ι τών άμαρτιών; "Οτι δέ ό Χριστός εινε ό άληθινός Θεός, όλη ή θεία ούσία ή θεότης, καί ό Χριστιανι σμός εινε ή άληθινή Θρησκεία, τοϋτο άποδεικνύεται μέ πολ λούς τρόπους. ’Αναφέρουμε δέ τρεις. Πρώτον, ή Καινή Δια θήκη, τό Εύαγγέλιο, εινε τό τ έ λειο. Διδάσκει όλα τά καλά καί κανένα κακό. "Ενα, έστω, τρω τό, ένα πράγμα έπιζήμιο γιά τόν άνθρωπο, δέν δύναται νά βρεθή στό ιερό τοϋτο κείμενο. ’Ισχυρά πνεύματα τοϋ κόσμου, άκόμη καί πατριάρχες τής άπιστίας, οί όποιοι γνωρίζουν γράμματα, κατακυριεύονται ά πό τή δύναμι τοϋ ίεροϋ τούτου κειμένου καί ομολογούν, ότι τό Εύαγγέλιο εινε άφθαστο, άσύγκριτο, μοναδικό, αιώνιο. Δεύτερον, ό Χριστιανισμός έ χει προφητείες, οί όποιες εκ πληρώνονται καί μέ τήν έκπλήρωσί τους άποδεικνύουν τήν άλήθειά τους. Υπάρχουν δέ καί προφητείες γιά έπιστημονικές έφευρέσεις τής εποχής μας, όπως προφητεία γιά τήν τηλεόρασι στό Άποκ. ια' 9-10. Ό άγιος Κοσμάς ό Αίτωλός ειπεν έκατοντάδες προφητείες, προφήτευσε δέ καί αυτός τήν τηλεόρασι καί πολλές άλλες καταπληκτικές έπιστημονικές εφευρέσεις τής έποχής μας.

0 ΣΤΑΥΡΟΣ

Καί σήμερα ύπάρχουν χαρισματούχοι τοϋ 'Αγίου Πνεύμα τος μέ διορατικό και προορατι κό χάρισμα. Ό ύποφαινόμενος γνώρισα χαρισματούχους Γέ ροντες καί διαπίστωσα προσωπικώς τά χαρίσματά τους καί είπα, ότι καί ένας άπ’ αύτούς τούς Γέροντες εινε ύπεραρ κετός νά άποδείξη τήν άλήθεια τής Πίστεώς μας. Τρίτον, ό Χριστός έκανε «τφ καιρφ έκείνψ», έκανε διά μέσου τών αιώνων, κάνει καί σήμερα θαύ ματα. ’Αναρίθμητα τά θαύματα τοϋ Χριστού. Καί τά λείψανα ά γιων εύωδιάζουν, είνε φοβερά στούς δαίμονες καί θαυμα τουργούν. Διαπίστωσα προσωπικώς θαύματα. Καί δοξάζω τό Χριστά, διότι μέ τά θαύματα, υ περβάσεις τών φυσικών νό μων, άποδεικνύει τή θεότητά του. Γράψαμε τό παρόν άρθρο, γιά νά δείξωμε στούς ύπεράγαν έθνικόφρονες "Ελληνες, ότι ύπεράνω τοϋ ’Έθνους είνε ό Χριστός, Θεός άληθινός, καί ό Χριστιανισμός, Θρησκεία άληθινή. Σχετικό ιδανικό τό ’Έ θνος, άπόλυτο ιδανικό ό Χρι στός καί ό Χριστιανισμός. Τό δέ σχετικό πρέπει νά ύποτάσσεται στό άπόλυτο. Οί άπιστούντες ή δυσπιστοϋντες άς έξετάσουν τά τεκμήρια τοϋ Χριστιανισμού, άς μελετήσουν

12 0 ΣΤΑΥΡΟΣ

άπολογητές τής Πίστεως πα λαιούς καί νεωτέρους, άς άναζητήσουν καί άς συνδεθοϋν μέ άγιους άνθρώπους, χαρισματούχους τοϋ 'Αγίου Πνεύμα τος, καί τότε, άν έχουν καλή προαίρεσι, θά έγκαταλείψουν έσφαλμένες άντιλήψεις, θά δι ορθώσουν σφάλματα, θά πι στέ ύσου ν στό Χριστό καί στό Χριστιανισμό, θά αισθανθούν ευτυχείς, θά βοηθήσουν συν ανθρώπους, καί θά γίνουν εύλογία στήν κοινωνία, στήν Πα τρίδα καί στό ’Έθνος. Αύτά προπαντός ισχύουν γιά όσους ώς πολιτικοί φιλοδοξούν νά συμβάλουν στήν άνάστασι τοϋ Γένους, τό όποιον άνάξιοι πο λιτικοί, "Ελληνες άνθέλληνες καί Χριστιανοί άντίχριστοι, θα νάτωσαν καί έθαψαν κατά τόν χαλεπό τούτο καιρό. Ό Χρι στός, ό όποιος ειπε καλά λόγια γιά τούς 'Έλληνες (Ίωάν. ιβ' 20-23), θά λάβη ύπ’ όψιν τούς έκλεκτούς "Ελληνες καί θ’ άναστήση τό ’Έθνος, γιά νά έκτελέση προορισμό καί νά γράψη νέες σελίδες δόξης. Τέλος λόγου: Λατρεύουμε τό Χριστό ώς Θεό, άγαποϋμε καί τιμούμε τό ’Έθνος μας ιδι αιτέρως γιά τήν ιδιαίτερη ση μασία του, εύχαριστοϋμε τό Χριστό, διότι τό άνέδειξε, καί έλπίζουμε, ότι πάλι θά τό άναδείξη.

Μ εγ ά λ ο ς α ίρ εσ ιά ρ χ η ς κα'ι δ ή θ ε ν ο μ ο λ ο γ η τή ς τ ή ς Π ίο τεω ς! νας μεγάλος αίρεσιάρχης εμ φ ανίσθηκε στήν ’Ορθόδοξη Ε λληνική Πατρίδα στις πονηρές ήμέρες μας. ’Έγραψε δεκάδες βι βλία, μέσα στά όποια εινε εγκα τε σπαρμένες πολλές κα'ι πολύ μεγά λες α ιρ ετικές άπόψεις. Γράφει βε βαίως κα'ι λόγια, τά όποια χαρα κτηρίζει μυθιστορηματικά. Ά λλά δέν κατηγορειται γι’ αύτά. Κατηγορείτα ι γιά άλλα λόγια, αιρετικά, τά όποια θεωρεί όρθά καί άποτελοϋν άπόψεις του, φρονήματά

του. ’Έ χει δέ τή μεγίστη άνεσι νά όμιλή άπό τήν τηλεόρασι συνεχώς κα'ι έπ'ι ώρες, νά προπαγανδίζη τά βιβλία του και μέ τ'ις αιρετικές γνώμες του νά έπηρεάζη πολλές άστήρικτες ψυχές, ψυχές μέ ά γνοια σέ θέματα τής Πίστεως. Έ πίσης ό έν λόγω αίρεσιάρχης ύποκριτικώς φερόμενος χρησιμοποιεί διγλωσσία, διότι παρουσιάζεται ώς ’Ορθόδοξος, τέκνο τής Εκκλησίας καί σεβόμενος τις άγιες Συνό δους! Μέ αύτή δέ τήν ύποκρισία καί τή διγλωσσία κατώρθωσε νά παραπλανήση καί νά έκμεταλλευθή πρός διάδοσι τών βιβλίων του τό όνομα γνωστοτάτου άγίου καί

■ ■ ■ ■ ■ ■ ■ ■ ■ ■ ■ ■ ■ ■ ■ Μ Ε Τ Α Ν Ο Ι Α Τό σωτήριο μυστήριο τής μετανοίας είνε ή ανοικτή άγκάλη τοϋ Θεοϋ πατέρα, πού υποδέχεται τό άσωτο παιδί του κά9ε φορά πού συναισθάνεται τά αμαρτήμα τα του καί ξαναγυρίζει μετανοιωμένο στό πατρικό του, στήν ’€κκλησία τοϋ Χριστού. Τί λένε οί προφήτες καί οί πατέρες τής ’Εκκλησίας; Πώς τοποθετείται όρΘοδόξως καί πώς πρέπει νά τελήται, τό μυστήριο τής μετανοίας γιά νά φέρη καρπούς; Τήν όπάντησι δίνουν κληρικοί καί έξομολόγοι, πού συνήλθαν σέ ειδικό ιερατικό συνέδριο στή Φλώ ρινα υπό τήν καθοδήγησι τοϋ επισκόπου τους π. Αυγουστίνου. Οί ειση γήσεις καί συζητήσεις τού συνεδρίου είνε συγκεντρωμένες στον τόμο «Μετάνοια» (σελ. 223). Τιμάται 7 ευρώ. Γιά παραγγελίες άπευθύνεσθε στό: Βιβλιοπωλείο « Ό Σταυρός», Ζ. Πηγής 44, 10681 Αθήνα, τηλ. 2 1 0 /3 8 0 5539.

0 ΣΤΑΥΡΟΣ

θαυματουργού Γέροντος, ό όποι ος είνε άπονήρευτος, άθώος καί εύπιστος δπως μικρό παιδί. Ό μεγάλος αίρεσιάρχης είνε ό κ. Δημοσθένης Λιακόπουλος. Καί ό πολυσέβαστος Γέρων είνε ό πα τήρ Σάββας Άχιλλέω ς, ό όποιος, άν είχε διαβάσει τά βιβλία τοϋ κ. Λιακόπουλου, θά έφ ριττε, ένώ τώ ρα θεωρεί τόν κ. Αιακόπουλο εύσεβή καί ομολογητή τής Πίστεως! Α ρ ν ή θ η κ ε τ ο ν διάλογο. Κ α τα γ γ ε ίλ α μ ε τ ό α ιρ ε τ ικ ό φ ρ ό ν η μ ά του τόν κ. Αιακόπουλο σέ Καλέσαμε δημόσιο διάλογο γιά τις άπόψεις του στά θέματα τής Πίστεως, άλλ’ άρνήθηκε μέ τό πρόσχημα, ό τι τοϋ άπαγορεύει τόν διάλογο ή... Ε τα ιρ εία ! ’Αποφεύγει τόν διάλο γο, όπως ό Διάβολος τό λιβάνι. Ά λ λ ’ έγώ μαζί μέ άλλα πρόσωπα κατήγγειλα μέ έπιχειρήματα τόν κ. Αιακόπουλο γιά τό αιρετικό φρό νημά του, κα'ι ή καταγγελία βρήκε θέσι σέ πολλά ίστολόγια τοϋ Δια δικτύου. Καί έπειδή ό αιρετικός συγγραφεύς δέν έδωσε δείγμα μετανοίας, άλλ’ έξακολουθει διά

τής τηλεοράσεως νά προπαγανδίζη τά βιβλία του, γι’ αύτό καί έγώ ε ϊτε μόνος ε ϊτε μαζί μέ άλλους θά συνεχίσω νά τόν καταγγέλλω ώς αίρεσιάρχη.

Οί μεγαλύτερες αιρέσεις του τό παρόν σχόλιο γιά τούς φί«Ηίλους άναγνώστες τοϋ περιοδι κού «Ό Σταυρός» άναφέρουμε τις μεγαλύτερες άπό τις αιρέσεις τού κ. Λιακόπουλου: Απορρίπτει τήν Παλαιά Διαθή κη ίσχυριζόμενος, ότι κακώς περιελήφθη στήν Α γ ία Γ ραφή, καίτοι ό Χριστός καί οί Απόστολοι έπικυρώνουν τήν Παλαιά Διαθήκη ώς θεόπνευστο κείμενο, καί πολλά χωρία της παρατίθενται στήν Και νή Διαθήκη. Διδάσκει, ότι άλλος είνε ό Θεός τής Παλαιός Διαθήκης, καί άλλος είνε ό Θεός τής Καινής Διαθήκης. Γιαχβέ καί Χριστός κατ’ αύτόν δέν ταυτίζονται. Τό όνομα Elohim, τό όποιο στό Ε βραϊκό κείμενο τής Παλαιάς Δ ι αθήκης άπαντά χιλιάδες φορές, καί στή Μ ετάφρασι τών Ο' καί στήν Καινή Διαθήκη μεταφράζεται

ΕΥΧΕΣ Γιά τό Νέο έτος, πού μας χαρίζει ή καλωσύνη καί ή εύσπλαγχνία τοϋ Κυρίου, τό περιοδικό καί ή Αδελφότης «Ό Σταυρός» όλοψύχως εύχονται, κατά τόν άποστολικό λόγο, «ϊνα άρνησάμενοι τήν ασέβειαν καί τάς κοσμικός επιθυμίας σωφρόνως καί δικαίως καί εύσεβώς ζήσωμεν έν τώ νυν αίώνι». «Σωφρόνως» ώς πρός τούς εαυτούς μας, «δικαί ως» ώς πρός τούς συνανθρώπους καί «εύσεβώς» ώς πρός τόν Θεό. Έτσι έάν ζήσωμε, τό Νέο έτος Θά εϊνε όντως σωτήριο καί εύτυχές.

14 0 ΣΤΑΥΡΟΣ

«Θεός», κατ’ αύτόν δέν σημαίνει «Θεός», άλλ’ «άγγελοι μέ σώμα τα». Τόν ούρανό καί τή γη δέν δημι ούργησε ό Θεός, άλλ’ άγγελοι μέ σώματα ή ένας άπ αύτούς τούς άγγέλους. Έπίσης οι άνθρωποι δέν εινε δημιουργημένοι άπό τό Θεό κατ’ εικόνα και όμοίωσι τοϋ Θεοϋ, άλλ’ εινε δημιουργημένοι άπό τούς άγγέλους μέ σώματα κατ’ εικόνα και όμοίωσι τών άγγέλων. ΕΙμεθα τ έ κνα άγγέλων, καί συνεπώς έχουμε τούς άγγέλους πατέρες μας, δέν έχουμε τό Θεό Πατέρα μας... Δέν προχωροϋμε στήν άναφορά και άλλων αιρέσεων τοϋ κ. Λιακόπουλου. Τόν καλούμε δέ πάλι σέ δημόσιο διάλογο. Ά λλά πώς ό ταλαίπωρος μπορεΐ νά ύπερασπίση καταφανέστατες αιρέσεις; Πολλοί λέγουν, ότι είνε βαλτός ά πό σ κοτεινές δυνάμεις, γιά νά ύπονομεύση τήν Πίστι. Έν πάση δέ περιπτώσει, άς δείξη δημοσίως ε ι λικρινή μετάνοια, γιά νά σωθή καί αύτός καί όσοιέπηρεάσθηκαν άπό τά βιβλία του καί άποβάλουν τις α ιρ ετικές διδασκαλίες του.

Έ ξεπ λή ρ ω σ ε τό Τάμα το ϋ ’Έ θ ν ο υ ς ό π ατήρ Π ο ρ φ ύ ρ ιο ς; πό ένα ή δύο πρόσωπα διαδί δεται ό ισχυρισμός, ότι ό πα τήρ Πορφύριος, ό προσφάτως άναγνωρισθείς έπισήμως άγιος, με γάλος χαρισματοϋχος τού Α γίο υ Πνεύματος, πραγματοποίησε τό Τάμα τοϋ ’Έθνους μέ τήν άνέγερ-

σι στό μοναστήρι του στό Μήλεσι Α ττικ ή ς ίεροϋ ναοϋ τής Μεταμορφώσεως τοϋ Σωτήρος Χριστού. Ά λ λ ’ ιεροί ναοί τής Μεταμορφώσεως τού Σωτήρος Χριστού ύπάρχουν πολλοί, σέ διαφόρους τόπους τής Ε λλάδος, καί κανείς δέν δύναται νά θεωρηθή ώς έκπλήρωσι τοϋ Τάματος τοϋ ’Έ θνους, οϋτε δηλαδή ό ναός τοϋ πατρός Πορφυρίου, κτισμένος σ’ ένα έρημικό τόπο ώς ναός τοϋ μο ναστηριού του. Τό Τάμα τοϋ ’Έ θνους εινε πολύ μεγάλη καί εξαι ρετική ύπόθεσι. Δέν εινε ύπόθεσι ένός ή ολίγων προσώπων, άλλ’ εΐνε ύπόθεσι τοϋ ’Έθνους γιά τήν άπελευθέρωσί του μέ τή δύναμι τοϋ Χριστού άπό τήν Όθωμανική δουλεία καί τυραννία αιώνων. Έ πίσης ό ναός τοϋ Τάματος τοϋ ’Έ θνους πρέπει νά διακρίνεται τών άλλων ναών σέ μεγαλείο, νά εινε περικαλλέστατος, καί νά εινε κτι σμένος σέ περίοπτη θέσι τής Πρωτευούσης τοϋ ’Έθνους, τών Ά θ η -

«Ο ΣΤΑ Υ Ρ Ο Σ» Μηνιαίο 'Ορθόδοξο Χριστιανικό Περιοδικό *

'Ιδρυτής: ^Επίσκοπος ττρ. Φλωρίνης ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ Ν. ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ Ιδιοκτήτης: Όρθόδ. Ίεραποστ. Αδελφότης « Ό Σταυρός»

Ζωοδόχου Πηγής 44 · 106 81 ’Αθήνα, τηλ. 210 / 3805539 & 210 / 3826100 ’Εκδότης - Δ ιευ θυ ν τή ς Συντάξεω ς: Νικόλαος Ί. Σωτηρόπουλος - τηλ. 210 / 6659056 Αιόλου 35 * 153 51 Κάντζα Π ροϊστάμενος Τυπογραφείου Ά θα ν. Κοκονός, Αιόλου 35 · 153 51 Κάντζα Σ υ ν δ ρ ο μ ή (έ τ η σ ία ) Ε σ ω τ ε ρ ικ ο ύ : 15 € Κύπρου 20 € . Ε ξ ω τε ρ ικ ο ύ : 30 € .

ταγές, έγγραφες, επιστολές κ.λπ. στη διεύθυνσι: Π ε ρ ιο δ ικ ό « Ό Σ τ α υ ρ ό ς » Τ.Θ. 3415 (K.T.A.) · 102 10 Αθήνα. 0 ΣΤΑΥΡΟΣ

νών, καί όχι μακράν τής Πρωτευούσης σέ έρημικό τόπο. Ό περίφημος ναός τοϋ Ίσραηλιτικοϋ ’Έθνους, ό ναός τοϋ Σολομώντος, κτίσθηκε μέ τά πολυτιμότερα ύλικά στήν πρω ° ο τεύουσα αύτοϋ τοϋ ’Έθνους, τήν 'Ιερουσαλήμ. Καί ό περι φημότερος ναός τοϋ Βυζαντίου, ό ναός τής τοϋ Θεοϋ Σο φίας, κτίσθηκε στήν Πρωτεύουσα τοϋ Βυζαντίου, τήν Κων° ο X < σταντινούπολι. > 1 Α δ ια φ ο ρ ία Π ο λ ιτε ία ς και Ε κ κ λ η σ ία ς I γ ιά τ ή ν έκπ λήρω σι το ϋ Τ ά μ α το ς Μ

ριστιανικό ζεύγος, ό ’Ιωάννης καί ή Αικατερίνη Άναγνωστοπούλου, γιά νά πραγματοποιηθή τό Τάμα τοϋ ’Έ θνους διαθέτουν τεραστία περιουσία, άποκτηθεΐσα μέ πο λύ κόπο, τιμιότητα καί οικονομία. 'Ημέρα καί νύκτα άπό ιε ρό ζήλο σκέπτονται πώς θά έκπληρωθή τό Τάμα τής εύγνωμοσύνης πρός τόν Ε λευθερω τή Χριστό τών ήρώων τοϋ 1821 καί ενεργούν πρός κάθε κατεύθυνσι, κρούουν πολλές θύρες, καί δυστυχώς κατανόησι δέν Βρίσκουν ούτε άπό Π ολιτεία ούτε άπό Εκκλησία, καίτοι χρήματα γιά τήν άνέγερσι τοϋ ναού δέν ζητοϋν. ’Αλλοίμονο στήν ’Ορθόδοξη Χριστιανική Ελλάδα, όπου τό Κράτος έγκρίνει τήν άνέγερσι Ίσλαμικοϋ Τεμένους καί τήν δαπάνη γι’ αύτό άπό τόν κρατικό κορβανά, το υ τέσ τι άπό τόν Ε λλη νικό λαό, ή δέ Δ ι οικούσα Εκκλησία δ είχνει άπροθυμία γιά τήν άνέγερσι ναοϋ πρός έκπλήρωσι τοϋ Τάματος τοϋ ’Έ θνους καί τιμή καί δόξα τοϋ Έ λευθερω τοϋ Χριστού. 'Απλοϊκοί άνθρωποι, όταν κάνουν τάμα, φοβούνται, άν δέν τό έκπληρώσουν, καί έπ είγονται νά τό έκπληρώσουν. Οί δέ κρατούντες πολιτικώς καί έκ"° κλησιαστικώς άδιαφοροΰν γιά τήν έκπλή ο ρωσι τοϋ Τάματος τοϋ ’Έθνους. Έ κ εΐ κα * 3ΤΙ >° > Μ τάντησαν οί έπίσημοι τής Πολιτείας, οί λ ε ± ΓΟ γόμενοι έθνοπατέρες, καί οί έπίσημοι τής ΓΟ > Εκκλησίας, οί λεγόμενοι άγιοι πατέρες. ω Χριστέ! Χάριν τών ήρώων τοΰ ’21, οί ό ποιοι άγωνίσθηκαν γιά τήν Πίστι καί γιά τήν Πατρίδα, όπως έσωσες τότε, έτσι, σέ παρακαλοϋμε, νά σώσης καί τώρα τό Ε λ ληνικό ’Έθνος, τό όποιον άνάξιοι άρχον τες καταβαράθρωσαν καί έξουθένωσαν. Ά λ λ η έλπίδα έκτός άπό σένα δέν έχουμε, Χριστέ!

Ζ2 m 2 Ο > S "° Λ 00 Ο Ο

ί δ

® ϊ ο

16 0 ΣΤΑΥΡΟΣ

=1? Q σι

> □ ■Ό > ΊΦΖ S3 ,Ο' m2 *3 >Ό > ΖΩ O S

«■θ· M m ΟίΓΟ Μ Μ z □ ο Λ < °

«Ο ΣΤΑΥΡΟΣ» ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2014

Articles inside

Ν Ε Ο Π Ρ Ο Γ Ρ Α Μ Μ Α