«Ο ΣΤΑΥΡΟΣ» ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2012 by Ορθόδοξη Χριστιανική Απολογητική

μοί κόσμος έσταύρωται κάγώ τώ κο σμώ» (Γαλ. 6,14).

Ταχυδρ. Διεύθυνσι: Τ.Θ. 3415, (Κ.Τ.Α.) 102 10 ΑΘΗΝΑ

Μ Η ΝΙΑΙΟ Ν ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΝ 0ΡΓΑΝ0Ν ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΟΣ

Η ΧΑΡΑ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ "λες, άγαπητοί μου, δλες οί ήμερες του έ τους, έφ’ δσον κάποιος ζή κατά Θεόν, εφαρ μόζοντας τις άγίες εντολές του, ε!νε ήμερες χα ράς και άγαλλιάσεως. «Τό άγαθόν συνειδός», ή μαρτυρία δηλαδή τής συνειδήσεως, ότι καλώς κάποιος συμπεριφέρεται στον κόσμο, άποφεύγοντας μ’ όλη του τή δύναμι τό κακό κα'ι κάνον τας τό καλό πρός όλους, είνε πηγή εσωτερικής χαράς, τήν όποίαν αισθάνεται ό άνθρωπος και ό ταν άκόμη ζή κάτω άπό τις πλέον δυσμενείς έξωτερικές συνθήκες. Όντως «ή βασιλεία τοΰ Θεοΰ έντός ήμών έστιν» (Λουκ. 17, 21). Όλες οί ήμέρες τοΰ έτους άπ’ αότή τήν άποψι είνε για τον πιστό ήμέρες χαράς και άγαλλιάσεως. Άλλ’ υπάρχει μία ήμέρα, κατά τήν όποία ή χαρά τοΰ πιστοϋ κορυφώνεται. Και ή ήμέρα αυτή είνε ή ήμέρα τοΰ Πά σχα, ή ήμέρα της Άναστάσεως τοΰ Κυρίου. Στήν ήμέρα αότή κατ’ έξοχήν άρμόζει τό ψαλμικό, «Αυτη ή ήμέρα, ήν έποίησεν ό Κύριος· άγαλλιασώμεθα και εόφρανθώμεν εν αότή» (Ψαλμ. 117, 24). Προ τής Άναστάσεως τοΰ Κυρίου δεν υπήρχε πραγματική χαρά κα'ι άγαλλίασι στον κόσμο. Αισθήματα λύπης και μελαγχολίας γέμιζαν τις καρ διές των άνθρώπων. Ψυχικό σκοτάδι απλωνόταν σ’ όλη τήν οικουμένη. Σκοτάδι, τό όποιο δημιουργοϋσε ή είδωλολατρεία και ή παγκόσμια δια φθορά. Νύκτα βαθειά, όπως θαυμασίως ψάλλει ή Κασσιανή στο περίφημο τροπάριό της· «Οϊμοι, λέγουσα, ότι νύξ μοι υπάρχει, οίστρος άκολασίας, ζοφώδης τε και άσέληνος, ερως τής άμαρτίας». Νύκτα χωρίς σελήνη κα'ι ά στρα, σκοτάδι βαθυ επικρατούσε και στά θεωρούμενα ώςτά πλέον πολιτι=1-

ΑΠΡΤΛΤΟ^

2012· ■■■

ΑΡΤΘ. ΤΕΥΧΟΥΣ 577

σμένα καί εύγενή εθνη τοΰ κόσμου. Παντού ψεύτικοι θεοί, έκτος άπό μιά γωνιά τής γης, την Ίουδαία, τής όποίας δμως οί κάτοικοι, άν καί γνώριζαν τον αληθινό Θεό, παρασύρονταν άπό τα ισχυρά ρεύματα τής είδωλολατρείας τοΰ υπολοίπου κό σμου καί ζοΰσαν ώς είδωλολάτρες, προκαλώντας την οργή τών προφη τών γιά την φοβερή αποστασία τους άπ’ τον αληθινό Θεό. Ό Θεός φαινόταν στους πολλούς, ότι είχεν έγκαταλείψει τή γη και εί χε παύσει νά ένδιαφέρεται γι’ αυ τήν. Τό παράπονο τής άνθρωπότητος εκφράζει ό Ψαλμωδός, ψάλλον τας θρηνωδώς· «Ίνατί, Κύριε, άφέστηκας μακρόθεν, υπεροράς εν εύκαιρίαις έν θλίψεσιν;» (Ψαλμ. 9, 22). Όπως ερμηνεύει αυτό τον στίχο ό άγιος Κύριλλος, αρχιεπίσκοπος Α λεξάνδρειάς, έφ’ όσον δεν είχε γίνει ακόμη ή ένανθρώπησι τοΰ Θεού Λ ό γου, ό Θεός φαινόταν, ότι ήταν μακρυά. Ά λ λ ’ όταν ό Θεός εγινεν άν θρωπος και έλαβε σάρκα άπό τήν α ειπάρθενο Μαρία κα'ι εμφανίσθηκε στον κόσμο, γεμάτος χάρι κα'ι ομορ φιά, τότε ή άπόστασι, που χώριζε τον άνθρωπο άπ’ τό Θεό, έξαλείφθηκε. Ό Θεός «έπί τής γής ώφθη και έν τοΐς άνθρώποις συνανεστράφη» (Βαρ. 3, 38). Ό Σωτήρ εζησεν ώς άνθρωπος, άλλά χωρίς αμαρτίες. Έ λ α β ε πείρα τής θλίψεως τοΰ άνθρωπίνου γένους. Έ π ιε τό πικρότα το ποτήρι τοΰ θανάτου. Κατέβηκε μ’ όλη τήν δύναμι τής Θεότητός του στο σκοτεινό άδη, νίκησε τον θάνα το, βγήκε άπ’ τον τάφο νικητής και θριαμβευτής, και σάν άνοιξιάτικος ήλιος διέλυσε τά πυκνά σκοτάδια 50 0 ΣΤΑΥΡΟΣ

τοΰ χειμώνα, τής άμαρτίας και τοΰ θανάτου, και δίδαξε όλους τους πι στούς νά λένε με χαρά και αγαλλία σή «Κατεπόθη ό θάνατος εις νΐκος. Ποΰ σου, θάνατε, τό κέντρον; Ποΰ σου, άδη, τό νΐκος;» (Α' Κορ. 15, 5455). Ναί, ή Άνάστασι τοΰ Κυρίου είνε ή μεγίστη νίκη όλων τών αιώνων. Νίκη, ένώπιον τής όποίας ώχριοΰν όλες οί νίκες τών άνθρώπων, εϊτε σέ καιρό πολέμου έναντίον ισχυρών εχθρών, εϊτε σέ καιρό ειρήνης έναν τίον τών στοιχείων τής φυσεως. Ή Άνάστασι τοΰ Κυρίου εϊνε ή όψίστη νίκη. Ό Χριστός νίκησε τον θάνατο, ό αδης κατετροπώθη. Τό «κέντρον», τό δηλητηριώδες κεντρί, με τό όποι ον ό Σατανάς μετέδωσε τον θάνατο, είνε ή άμαρτία. Έ τ σ ι διδάσκει ό α πόστολος Παύλος, λέγοντας: «Τό κέντρον τοΰ θανάτου ή άμαρτία» (Α' Κορ. 15, 56). Έ ά ν ό πρώτος άνθρω πος δεν άμάρτανε, ό θάνατος δεν θά εισερχόταν στην άνθρωπότητα. ΤΗρθε διά μέσου τής άμαρτίας, ή ο ποία υπήρξε τό δηλητηριώδες κεν τρί. Ό δέ άναστημένος Κύριος, όχι μόνο νίκησε τον θάνατο, άλλά καί τό κεντρί τοΰ θανάτου. Τήν άμαρτί α, πού έπληξε τον άνθρωπο, κατέστησεν άνίσχυρη. Διότι, όπως ό ίδι ος βεβαιώνει, δίνει δύναμι «τοΰ πατεΐν επάνω όφεων καί σκορπιών καί έπί πάσαν τήν δύναμιν τοΰ εχθρού», καί τίποτε δεν μπορεϊ νά βλάψη τον άνθρωπο, πού πιστεύει σ’ αύτόν (Λουκ. 10, 19). Ό Διάβολος νικήθηκε με τή Σταύρωσι καί τήν Άνάστασι τοΰ Κυρίου. Ό Διάβολος, ό όποι ος πριν άπό τήν ένδοξη Άνάστασι τοΰ Κυρίου είχεν εξαπλώσει τό σκο

τεινό του βασίλειο σ’ ολόκληρη -Γην όφήλιο· ο Διάβολος, ο όποιος 6περηψανευόταν γιά τις νίκες του κατά τοΰ Ανθρώπου, και ίφθασε μέ χρι σημείου νά καυχηθη, δτι ή βασι λεία του θά φΟάση μέχρι τών ά στρων τοΰ οόρανοϋ καί δτι κανείς δεν ϋά μπόρεση νά άντισταθη η ν’ άντιμιλήση σ ’ αυτόν* ό Διάβολος, πού τρομοκρατεί τον κόσμον δλο, ^δη χάνει την δύναμί του. Και σάν λιοντάρι, τοδ όποιου ξερριζώνονται τά δόντια καί τά νύχια χαϊ δέν εχει πλέον κάτι τό φοβερό καί επι κίνδυνο, ετσι και ό Διάβολος, τό ω ρυόμενο νοητό λιοντάρι, χάνει πλέ ον για τους πιστούς την φοβερή του δύναμι καί γίνεται περίγελως καί παιχνίδι καί μικρών άκόμη παιδι ών. Καί τό δτι αυτό αληθεύει μαρ τυρεί ή Ιστορία της Εκκλησίας, στις σελίδες τής όποίας βλέπουμε καί μι κρά παιδιά σέ καιρό διωγμών νά σπεύδουν πρός τό μαρτύριο καί νά

νικούν όλη τήν δύναμι τού έχθροϋ. Ή Άνάστασι τού Κυρίου άνοιξε τον δρόμο πρός τον ουρανό, ό όποιος πριν ήταν κλειστός γιά την αμαρτω λή "'«ί ένοχη ανθρωπότητα. Άνοιξε τον δρόμο όχι πρός τον έναστρο ου ρανό, τον όποιο βλέπουμε, άλλά πρός τον ύπερφυσικό εκείνο κόσμο, ό όποιος βρίσκεται πέραν άπό τό υ λικό σόμπαν. Ούρανοδρόμον έκανε τον άνθρωπο. Άνοιξε τήν κλεισμένη θύρα τής Έδέμ. Νέα Έδέμ, νέος πα ράδεισος, άσυγκρίτως άνώτερος τοΰ πρώτου, άνοίχθηκε γιά τον άν θρωπο. Σ ’ αότόν τόν παράδεισο έζησε γιά λίγες στιγμές ό απόστολος Παύλος, καί έπιστρέφοντας στην γη 8έν μπορούσε νά περιγράψη τά όσα έκεΐ άκουσε καί είδε (Β' Κορ. 12, 4). Είνε αύτά ψέμα καί μύθος; Όχι. Χί λιες φορές όχι. Εινε μιά πραγματι κότητα, τής όποίας τήν ΰπαρξι βε βαιώνει ή Άνάστασι τοΰ Κυρίου.

(Άπό το βιβλίο τού μακαριστού Μητρ, Φλωφψ. Αυγουστίνου «Πρόξ τό Χριστεπώνυμον πλήρωμα», σελ. 392-395)

Το γνήσιο εκκλησιαστικό κήρυγμα έχει κέντρο πάντοτε τόν σταυρωβέντα καί άναστάντα Χριστό, καί σκοπό τή μετάνοια καί σωτηρία. Ό έπίσκοπος Φλωρίνης π. Αυγουστίνος κήρυξε άλλοτε τόν Σταυρό τοΰ Κυρίου («Πρός τόν Γολγοθβν»). Τώρα μέ τό βιβλίο «ΠΑΣΧΑ» κηρύττει τήν άγια του Άνάστασι. Με τό παρόν έργο στηρίζεται σέ διδαχές τών πατέρων καί ποικίλλε ται άπό πλήθος παραδειγμάτων καί εικόνων άπό τή Γραφή, άπό τήν ιστορία, καί άπό τό φυσικό κόσμο. Μέσα στις σελίδες του ή νίκη τοΰ Χριστού κατά τής άμαρτίας καί τοΰ θανάτου εμφανίζεται κά θε φορά καί άπό μιά νέα πλευρά. Τιμδται άδετο (12) ευρώ. Γιά παραγγελίες άπευθύνεσθε εις: Βιβλιοπωλείο «Ό Σταυρός», Ζωοδ. Πηγής 44,10$81 'Αθήναι, τηλ. 210/3805539.

0 ΣΤΑΥΡΟΣ 51

Η Π Α Ρ Α Β Ο Λ Η ΤΩΝ Μ Υ Ρ Ι Ω Ν Τ Α Λ Α Ν Τ Ω Ν ΚΑΙ Ο! Δ Α Ν Ε Ι Σ Τ Α Ι ΤΗΣ Ε Λ Λ Α Δ Ο Σ Του κ. Χρήστου Κ. Λιβάνου

' τρόπος, μέ τον όποιο μεταχει ρίζονται τήν Πατρίδα μας οι δι εθνείς δανειστα'ι κα'ι τοκογλύφοι μέ επικεφαλής τή Γερμανία, έφερε τ'ις ήμ έρες αύτές στή μνήμη μας τή γνωστή εκείνη παραβολή τοΰ Χρι στού, σύμφωνα μέ τήν όποία ένας βασιλεύς θέλησε νά κάνη λογαρια σμό μέ τούς δούλους του. Και δταν άρχισε νά κάνη λογαριασμό, τοΰ έ φεραν ένα οφειλέτη δέκα χιλιάδων

θά σ' εξοφλήσω». Αύτός όμως δέν ήθελε, άλλά πήγε και τον έρριξε στή φυλακή, έως ότου έξοφλήση τό χρέος. "Οταν δέ οί σύνδουλοί του είδαν τά συμβάντα, αγανάκτησαν πάρα πολύ, καί πήγαν καί άνέφεραν στον κύριό τους δλα όσα συνέβησαν. Τότε τον κάλεσε ό κύριός του καί του λέγει: «Δούλε κακέ, δλο ε κείνο τό χρέος σοϋ χάρισα, επειδή μέ παρακάλεσες. Δ έν έπρεπε και

ταλάντων (ποσού άστρονομικού), Κα'ι επειδή δέν μπορούσε νά έξοφλήση, διέταξε ό κύριός του νά πωληθή αύτός κα'ι ή γυναίκα του καί τά παιδιά και όλα όσα ειχε, καί νά έξοφληθη τό χρέος. Τότε έπεσε ό δούλος και τον προσκυνούσε λέ γοντας: «Κύριε, κάνε υπομονή για μένα, κα'ι όλα θά σοϋ τά έξοφλήσω». Ό κύριος τού δούλου έκείνου αίσθάνθηκε τότε εύσπλαγχνία και τον άφησε έλεύθερο, άλλά καί τού χάρισε τό δάνειο. Ά λλ’ δταν βγήκε έξω ό δούλος έκεϊνος, βρήκε ένα άπό τούς συνδούλους του, ό οποί ος τού ώφειλε έκατό δηνάρια (μι κρό συγκριτικά ποσό). Καί τον έπιασε κα'ι τον έπνιγε λέγοντας: «Έξόφλησέ μου ό,τι οφείλεις». ’Έπ εσε τότε ό σύνδουλός του στά πόδια του καί τον παρακαλοϋσε λ έγο ν τας: «Κάνε ύπομονή γιά μένα, καί

σύ νά λυπηθής καί νά κάνης έλεος στο σύνδουλό σου, όπως και έγώ λυπήθηκα καί έκανα έλεος σέ σέ να;». Ώ ργίσθηκε δέ ό κύριός του και τον παρέδωσε στους δεσμοφύ λακες, έως δτου του εξόφληση όλο τό χρέος. Κατά παρόμοιο τρόπο, προειδοποίησε ό Χριστός, θά συμ~ περιφερθή καϊ 6 έπουράνιος Πατέ ρας του σέ δσους ανθρώπους δέν συγχωρήσουν άπό τις καρδιές τους τά παραπτώματα των συνανθρώ πων τους. Ανώνυμοι οί πρωταγωνιστές τής παραβολής, επώνυμοι όμως οί πρωταγωνιστές των πανομοιοτύπων γεγονότων, πού διαδραματί ζονται στις ήμέρες μας. Ή κραταιά σήμερα Γερμανία, όπως υπενθυμί ζει μέ άρθρα καί συνεντεύξεις σέ πολλά Μ Μ Ε ό Γερμανός (1) Ιστορι κός και οικονομολόγος, καθηγητής

0 ΣΤΑΥΡΟΣ

στή Σχολή Οικονομικών του Λονδί νου, Άλμπρεχτ Ρίτσλ, υπήρξε ο με γαλύτερος χρεωφειλέτης τοΰ 20οΰ αίωνος, «Τή σημερινή οικονομική ανεξαρτησία της καί τή θέση της ώς διδασκάλου τής Ευρώπης τή χρωστάει στις Η.Π.Α., ο! όποιες με τά τον Α' καί τον Β ' παγκόσμιο πό λεμο παραιτήθηκαν άπό τό δικαίω μά τους γιο. τεράστια χρηματικά ποσά. Αυτό δέν τό θυμάται ομως κανείς». Σύμφωνα μέ τον διάσημο καθηγητή, έαν υποθέταμε, δτι υ πήρχε μία παγκόσμια λίστα για κο ρυφαίους τής χρεωκοπίας, ή θέσι τής Γερμανίας θά ήταν «αύτοκρατορική», σέ σχέσι δέ μέ τήν οικονο μική της επιφάνεια «ή Γερμανία εί ναι ό μεγαλύτερος αμαρτωλός του 20οΰ αιώνα καί πιθανόν τής νεώτερης οικονομικής Ιστορίας» έφόσον, όπως εξηγεί λεπτομερώς, χρεωκόπησε ή άναγκάστηκε νά κάνη στάσι πληρωμών τουλάχιστον τρεις φο ρές! Τά πολλά «κουρέματα» τών χρεών της καθώς κα! ή μή διεκδίκησι πολεμικών αποζημιώσεων έκ μέ ρους πολλών κρατών, συμπεριλαμθανομένης και τής Ελλάδος, άνακούφισαν τή Γ ερμανία και τή βοή θησαν νά κρατήση τήν οικονομική της λάμψι, ένψ, κατά τον δίκαιο και άμερόληπτο Γερμανό καθηγητή, «οί υπόλοιποι εύρωπαίοι δούλευαν σάν τά σκυλιά γιά νά ορθοπ οδή σουν άπό τις καταστροφές τοΰ πο λέμου και τή Γερμανική κατοχή»!

Άπό τότε, πού χάρισαν οί Η.ΓΊ.Α. τά χρέη στον ύπερχρεωμένο οφει λέτη τους, άλλα δέ κράτη παραιτήθηκαν τών άποζημιώσεων, πού έδικαιοΰντο άπ’ αύτόν, πέρασαν πολ λές δεκαετίες. Σήμερα, χάρι σ’ έκείνη τή μεγαλοκαρδία καί γενναι οδωρία τών πιστωτών της ή Γ ερ μανία εύρίσκεται καί πάλι στον κολοφώνα τής οικο νο μ ικής δόξας της. Δυστυχώς όμως λησμόνησε τίς εύεργεσίες τοΰ παρελθόντος πρός αύτήν καί άπό θέσι πλέον ι σχύος έχει πιάσει τούς άδυνάτους «συνδούλους» καί «έταίρους» της καί κυρίως τήν Ελλάδα άπό τό λαι μό καί άπειλεϊ νά τους πνίξη, έάν δ έν εξοφ λήσ ουν τά χρέη τους πρός αύτή. Όποια άχαριστία καί σκληροκαρδία! Α σ τρ ο ν ο μ ικά τά ποσά, πού ώφειλε ή Γερμανία στίς Η.ΓΙΑ καί σέ άλλα κράτη, καί όμως τής χαρίστηκαν. Μικρό καί άσήμαντο συγκριτικά τό ποσό, πού τής ο φείλει ή Ελλάδα σήμερα, καί όμως ή κραταιά καί πανίσχυρη «σύμμα χός» μας έπιχειρεϊ νά τό εΐσπράξη επιβάλλοντας στήν Πατρίδα μας μιά νέα, οικονομική αύτή τή φορά, κατοχή καί καταδικάζοντας τον τα πεινωμένο καί έξουθενωμένο άπό τά γερμανικά Μ Μ Ε λαό μας νά ζή πλέον μέσα στή φτώχεια, τή στέρησι καί τήν έξαθλίωσι. "Οπως στήν παραβολή τοΰ Χρι στού, έτσι καί σήμερα πολλοί «σύνδουλοι» βλέποντας τή σκληρότητα, μέ τήν όποία συμπ εριφ έρεται ή Γ ερμανία πρός τήν Ελλάδα, άγανα0 ΣΤΑΥΡΟΣ 53

κτοϋν και διαμαρτύρονται. Τη βλέ πουν ώς μία πυρκαϊά, πού κατακαί ει τό σπίτι τού γείτονά τους καί, ε

χρέη, διότι, άν και είναι ό μεγαλύ τερος δανειστής τοΰ κόσμου, είναι συγχρόνως και ό μεγαλύτερος ο φειλέτης μέ συνολικό σήμερα δη μόσιο χρέος 15,4 τρισεκατομμύρια δολλάρια, μέ αποτέλεσμα νά άνα-

άν άδρανήσουν, θά έπεκταθη και θα κάνη στάχτη κα'ι τά δικά τους. Κα'ι γι’ αΰτό διαδηλώνουν κατά χιλι άδες στούς δρόμους κα'ι τις πλατεί ες τών χωρών τους, έκφράζοντας τήν άλληλεγγύη τους πρός τόν χει μαζόμενο ελληνικό λαό, «πού θυσι άζεται στο βωμό τού χρήματος», καί έχοντας ώς σύνθημα τοΰ φιλελλ ηνικοϋ αύτοϋ κινήματος τους,

ζητπ σανίδα σωτηρίας γιά τον εαυ τό της, Ποιός λοιπόν θά μάς σώση; Έ κ ε Ι πού φθάσαμε μόνον ό Θεός. Ναί, α γαπητοί άναγνώστες, 6 Θεός, ό μό νος γνήσιος φίλος και «εταίρος» μας, Μέ μιά προϋπόθεσι δμως: Νά

«Εϊμαστε όλοι Έ λληνες»! 01 σύνδουλοι βεβαίως της παρα βολής μετέβησαν στον βασιλέα καί κατήγγειλαν τή βάναυση συμπερι φορά του κακοϋ δούλου πρός τόν σύνδουλό του. Κα'ι ό βασιλεύς τι μώρησε τόν κακό δούλο γιά τήν κα κία κα'ι σκληρότητά του. Ποιός ό μως σήμερα θά σώση τήν Ελλά δα άπό τήν οικονομική ύποδούλωσι στούς δανειστές της; Ποιός θά τιμωρήση τούς ισχυρούς καϊ άναλγήτους τοκογλύφους, τούς εμπόρους κα'ι έκμεταλλευτές τών έθνών, πού εκβιάζουν τούς άδυνάτους και ροφοϋν τό αιμα κα'ι τόν ιδρώτα τών λαών ώς άναψυκτικό; Ή ύπερδΰναμι, πού άκούει στο όνομα Η.Π.Α.; Μήπως όμως κα'ι αύτή είναι αθώα καί δικαία; Μήπως καί αύτή δεν εκ μεταλλεύεται τούς «συνδούλους» της; Στό έδαφος της δεν εδρεύουν τό Δ.Ν.Τ., οί πανίρχυροι οίκοι άξιολόγησης, άλλά καί παγκόσμιοι χρη ματοπιστωτικοί κολοσσοί; "Αλλω στε κα'ι αύτή είναι «πνιγμένη» στα

μετανοήσωμε γιά τις αμαρτίες μας καί νά έπιστρέψωμε κοντά του. Ό Θεός βλέπει τις αδικίες, πού γίνον ται εις βάρος μας, τήν πλεονεξία τών ισχυρών, τήν απληστία τών διε θνών τοκογλύφων και αισχρών κερδοσκόπων, τούς εκβιασμούς, τις άπειλές, τά άνομα συμφέροντα, τις συνωμοσίες καί προδοσίες. "Ας μή τόν βλέπουν και άς μή τον υπολογί ζουν ο! δανειστές μας. Τούς βλέπει Αυτός. «Δανείστοΰ και χρεωφειΑέ» του άλλήλοις ©υνελθοντων, επι σκοπήν άμφοτέρων ποιείται © Κύρι©ς», λέγει ό σοφός Σολομών (Παρ. 29,13). Τον δανειστή καί τόν χρεωφειλέτη, όταν συναντώνται γιά νά λογαριαστούν, επιβλέπει καί τούς δύο ό Κύριος, άποδοκιμάζων καϊ τιμωρών κάθε αδικία καί τοκογλυφία. Κατά παραχώρησι, επομένως, του Θεοϋ θά συμβοΰν συντόμως φοβε ρά γεγονότα. Τά σημεία τών καιρών καί ή διεθνής κατάστασι (παγκόσμι α οικονομική κρίσι, απεργίες, κινη τοποιήσεις, λαϊκές εξεγέρσεις, ά-

Ο ΣΤΑΥΡΟΣ

ναρχία, άναξιότητα ήγετών) δεί χνουν, δτι ζοϋμε παραμονές παγ κοσμίου πολέμου, ό όποιος, έάν έκραγή, μέ τά όπλα, πού ύπάρχουν σήμερα, καί σύμφωνα μέ τις προ φητείες τής Γ ραφής καί τών αγίων, θά πρσκαλέση πρωτοφανή κατα στροφή. «’Έσται ό άγοράζων ώς ό πωλών, ό δανείζων ώς ό δανειζόμε νος και ό όφείλων ώς φ οφείλει», προφητεύει ό προφήτης 'Ησαΐας (24, 2). Θά είναι τόση ή καταστρο φή, ώστε θά ισοπεδωθούν όλες οί κοινωνικές τάξεις, μέ άποτέλεσμα νά μή διαφέρουν άφεντικά άπό ύπηρέτες, δανειζόμενοι άπό δανει στές καί πιστωτές άπό οφειλέτες. Ποιός τότε θά ένθυμήται τά χρέη τής Ελλάδος; «Θά σάς ρίξουν παρά πολύ■θά σάς ζητήσουν νά τον πά ρ ο υ ν πίσω, άλλά δ έ ν Θά μπ ο ρ έ σουν», προφήτευσε ό Πατροκοσμάς προ 250 περίπου ετών, φωτο γραφίζοντας, κατά πολλούς, μέ τήν πνευματική του μηχανή, τό κάθε

άλλο παρά αϊσιο τέλος, πού θά έχη ό ύπέρογκος αύτός δανεισμός τής Ελ λ ά δ ο ς γιά τούς δανειστές της. «Θά σάς έπ ιβάλουν μεγά λο και δυσβάστακτο φόρο, άλλά δέν θά προφθάσουν» (προφανώς νά τον είσπράξουν), προεϊπε επίσης ό άγι ος, καί πολλοί σπεύδουν νά ΰποστηρίξουν, ότι άναφέρεται στήν άνευ π ρο ηγο υμ ένο υ φ ορολογική λαίλαπα, πού πλήττει σήμερα σφοδρώς τον έλληνικό λαό! "Οπως έξελίσσονται τά πράγματα, έχουμε καί εμείς τήν προαίσθησι ή μάλλον βε βαιότητα, ότι ό άγιος όντως άναφέρεται στά γεγονότα τών ήμερών μας. Τό μέλλον βεβαίως θά τό άποδείξη. Ά ς έχωμε επομένως όλοι οί "Ελ ληνες πίστι, έλπίδα καί έμπιστοσύνη στο Θεό, ότι θά είναι πάντοτε μαζί μας καί δέν θά μάς έγκαταλείψη. «Εί ό Θεός ύπέρ ημών, τίς καθ’ ήμών;» (Ρωμ. 8, 31).

Ή Αδελφότης καί τό περιοδικόν «Ό Σταυρός» έγκαρδίως εύχονται νά φέρωμεν όλοι άγογγύστως τον σταυρόν τών δοκι μασιών κα 'ι θλίψεων μέχρι τέλους, καί τήν ήμέραν τής κοινής άναστάσεως νά τύχωμεν ένδοξου άναστάσεως. Ιδιαιτέρως εύχόμεθα νά σιοση ό Θεός τήν Ελλάδα άπό τούς κακούς άρχοντας, οί όποιοι εϊνε ολετήρες καί παρουσιάζονται ώς σωτήρες...

0 ΣΤΑΥΡΟΣ 55

«ΑΡΡΩΣΤΑ ΜΥΑΛΑ» τού κ. Ν ικολά ου Ίω. Σω τηροπούλου ' Ιερ ά Μητρόπολις Πειραιώς ώργάνωσεν, ώς γνω στόν, τήν ημερίδα τής 15ης Φεβρουά ριου μέ κύριο θέμα τή λεγομένη Μεταπατερική Θεολογία, τήν ο ποία προβάλλει καί προωθεί ή λεγομένη Ακαδημία Θεολογικών Σπουδών, τήν όποία ίδρυσε ______ στο Β ό λ ο ό Μητροπολίτης Δημητριάδος κ. Ιγ ν ά τιος. Κατά τήν ήμερίδα ώμίλησαν σπουδαίοι όμιληταί, κληρικοί καί λαϊκοί, Καθηγηταί Π α ν ε π ισ τ η μ ίο υ καί άλλοι. Δύο πε ρίπου χιλιάδες κληρικοί, μοναχοί καί λαϊκοί παρα κολούθησ α ν τις ομιλίες καί καταχ ε ιρ ο κ ρ ό τ η σ α ν πεπαρρησιασμένους όμιλητάς, οί όποιοι όνομαστικώς ήλεγξαν μεγαλοσχήμους Οίκουμενιστάς γιά άντιπατερικές καί γενικώτερα άντορθόδοξες άντιλήψεις. Ή επιτυχία τής ήμερίδος ή ταν άρίστη. Καί χαροποίησε τούς πιστούς καί τάραξε τούς Οίκουμενιστάς. Αίαν ηΰφρανε τούς Όρθοδόξους καί κατήσχυV .

0 ΣΤΑΥΡΟΣ

νε τούς κακοδόξους. Καί άλλοι μέν Οϊκουμενισταί προσπάθη σαν νά δικα ιο λ ο γη θ ο ύν «μα σώντας» τά λόγια τους, άλλοι δέ, επειδή στερούνται έπιχειρημάτων, άλλά δέν στερούνται αύθαδείας, έξετράπησαν σέ ϋβρεις κατά τών άγωνιστών τής _________ Πίστεως. Στο Φανάριτήν Κυριακή τής Όρθοδοξίας ό Μ η τροπολίτης Μ ύ ρων κ. Χρυσόστο μος έξεφώ νησε λόγο, μέ τόν ο ποίον έπρεπε νά έλέγξη τόν άρχιοικουμενιστή καί ύβριστή τών Πα τέρων Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο, / άλλά δ έν τόν ήλεγξε. Τούναντίον ό λόγος του, ένας λόγος χωρίς ειρμό, άπέβλεπε στή δικαιολόγησι τής οίκουμενιστικής καί άντιπατερικής γραμμής καί τα κτικής τού Πατριάρχη. Ηίδ ηιβδίθΓ’δ νοϊοθ! Καί ένφ ό άγιος Μύ ρων δέν ήλεγξε τόν Πατριάρχη, έξεστόμισε πολλές ύβρεις κατά τών Ό ρ θ ο δ ό ξ ω ν άγωνιστών. Τούς χαρα κτήρισε «άκραϊα

στοιχεία», «ζηλωτάς» μέ τήν έν νοια τών φανατικών, «ύπερμάχους τής Όρθοδοξίας» μέ ειρω νική έννοια, «προκατειλημμένα άρρωστα μυαλά»! Ώ ς πρός τον χαρακτηρισμό «άκραϊα στοιχεία» δύναται ό ά γιος Μύρων ν’ άναφέρη μία άκρότητα τών άγων ιστών τής Πίστεως, μία άντίληψι, ή όποία ύπερβαίνει τά διδασκόμενα καί οριζόμενα άπό τό Ευαγγέλιο; Α να μ ένο υμ ε συγκεκριμένη άπάντησι, όχι γενικολογίες καί άοριστολογίες. Ώ ς πρός τον χαρακτηρισμό «ζηλωταί» μέ τήν έννοια τοΰ φανατισμού έρωτοϋμε τόν άγιο Μύρων: Που έδειξαν φανατισμό οί άγωνισταί τής Πίστεως; Χει ροδίκησαν έναντίον κανενός; "Εδειραν κανένα; Σκότωσαν κα νένα; Ένήργησαν δυναμικά καί έξοντωτικά, όπως τό Πατριαρ χείο κατά τής Ί. Μονής Έσφιγμένου; Απλώς διαμαρτύρονται γιά άντορθόδοξες καί άπαράδεκτες άντιλήψεις, δηλώσεις, ένέργειες καί πράξεις. Είνε δέ καί οί διαμαρτυρίες φανατι σμός; Οί Γραφές διατάσσουν ν’ άγωνιζώμεθα ύπέρ τής Πίστεως. Καί άν καταργήσωμε τό όπλο τοΰ λόγου, άν παύσωμε νά διαμαρτυρώμεθα γιά προκλητικές συμπεριφορές Καί άσέβειες, τό τε σέ τί θά έγκειται ό άγών ύπέρ τής Πίστεως; Οί άγωνισταί τής

Πίστεως δέν έχουν φανατισμό, έχο υ ν ζήλο «κατ’ έπίγνωσιν», διότι γνωρίζουν καί έκτιμοΰν καί ύπερασπίζονται τήν άλήθεια. Ώ ς πρός τόν ειρωνικό χαρα κτηρισμό «ύπέρμαχοι τής Ό ρ θοδοξίας» έχουμε νά εϊποϋμε, ότι οί σημερινοί άγωνισταί τής Πίστεως δέν ύψ ηλοφ ρονοϋν, άλλά ταπεινοφρονοϋν. Δ έν έ χουν τό φρόνημα, ότι είνε ’Αθανάσιοι, Γρ η γό ρ ιο ι Θ εολόγοι, Φώτιοι, Γρηγόριοι Παλαμάδες, Μάρκοι Ευγενικοί, άλλά στο μέ τρο τών ταπεινών δυνάμεώ ν των προσπαθούν ν’ άκολουθοϋν εκείνους, τούς μεγάλους προ μάχους καί ύπ ερμάχους τής Όρθοδοξίας. Καί πάντως φρο νούν, ότι ό πιστός λαός, αύτός εινε ό φύλαξ τής Όρθοδοξίας, αύτός κρίνει καί έγκρίνει καί Οι κουμενικές Συνόδους. Ώ ς πρός τόν χαρακτηρισμό «π ροκα τειλημμένα άρρωστα μυαλά», βαρυτάτη ΰβρι εις βά ρος τών άγωνιστών, έχουμε ν’ άπαντήσωμε, ότι άρρωστημένα μυαλά είνε οί Οίκουμενισταί. Δι ότι αύτοί, οπαδοί τής παναιρέσεως καί πανθρησκείας, δέν έ χουν «νοϋν Χριστού» (Α' Κορ. 2:16), άλλά κοσμικό νοϋ’ λέγουν πράγματα άντίθετα πρός «την ύγιαίνουσαν διδασκαλίαν» (Α' Τιμ. 1:10, Β ' Τιμ. 4:3, Τίτ. 1:9, 2:10), «τούς ύγιαίνοντας λό-

0 ΣΤΑΥΡΟΣ

γους» (Α' Τιμ. 6:3, Β ' Τιμ. 1:13, Τίτ. 1:13), «τόν ύγιή καί άκατάγνωστον λόγον» (Τίτ. 2:8). Τό «ϊνα ύγιαίνωσι τη πίστει» (Τίτ. 1:13) δέν πραγματοποιείται σ’ αυτούς, δέν είνε «ΰγιαίνοντες τη πίστει» (Τίτ. 2:2). Ό Οΐκουμενιστής «νοσεϊ» ώς πρός τήν πίστι, είνε «διεφ θ α ρ μ ένο ς τόν νοϋν», χαλασμένο μυαλό (Α' Τιμ. 6:3-5). Έ χ ε ι τή χειρότερη νόσο, τό πιο άρρωστημένο μυαλό. Κα τά τόν Μητροπολίτη Μύρων άρρωστημένα μυαλά έχουν οί άντιτιθέμενοι στον Οίκουμενισμό. Άλλά κατά τόν Απόστολο Παύ λο τέτοια μυαλά έχουν οί Οίκουμενισταί, άφοϋ δέν ύγιαίνουν στήν πίστι. Νά θεωρήσωμε τόν Μητροπολίτη Μύρων άνώτερο τού Αποστόλου Παύλου, ό όποι ος άνήλθε μέχρι τρίτου ούρανοϋ καί είσήλθε στον παράδει σο; Ά γ ιε Μύρων! Δέν είνε ϋβρις, είνε άλήθεια, ότι άρρωστημένα μυαλά έχετε σείς οί Οίκουμενισταί, διότι δ έν ορθοπ οδείτε πρός τήν άλήθεια τού Εύαγγελίου, δέν ορθοτομείτε τόν λόγον τής άληθείας, άλλά συντάσσεσθε μέ τόν άρχιοικουμενιστή Πατριάρχη, ό όποιος τόσα άντορθόδοξα δήλωσε και έπραξε κατασκανδαλίζοντας τούς πι στούς.

58 0 ΣΤΑΥΡΟΣ

Και έπειδή ό λόγος γιά μυα λά, άς έπιτρέψη ή σεβασμιότης σας, άγιε Μύρων, νά παρατηρή σω ώρισμένα μόνο γραμματικά λάθη σέ μέρος μόνο τής ομιλίας σας δημοσιευμένο στόν «Όρθόδοξο Τύπο» τής 9ης Μαρτίου. Διαβάζουμε, «τούτέσ τι» άντί «τουτέστι», «καί οϊτινων άλλων» άντί «καί εϊ τινων άλλων», «ύφέρπουν τήν άγίαν ένότητα», ένφ τό «ύφέρπω» εινε άμετάβατο, δ έν λαμβάνει ά ντικείμενο, «προκατηλειμμένα» άντί. «προ κατειλημμένα», «ό οίοσδήτις» άντί «ό οίοσδήποτε», «ένα ένός ει'δους άγάπης» άντί «ένα είδος άγάπης». Έρωτοϋμε: Είνε δυνατόν όλα αύτά τά λάθη νά άποδοθοϋν στόν δαίμονα τού τυπο γρα φ είου;... "Οπως τό μυαλό σας, άγιε δέσποτα, κάνει γραμ ματικά λάθη, έτσι κάνει καί θεολογικά... "Οπως όλοι οί άλλοι Οίκουμενισταί άγαπολογούν, έτσι καί ό Μητροπ ολίτης Μύρων όμιλε! περί άγάπης. Άλλά ξέρουμε τήν άγάπη τών Οίκουμενιστών, καί μάλιστα τών Φαναριωτών. Α γα πούν τούς κακοδόξους καί μι σούν τούς Όρθοδόξους. Ό γράφων γνώρισε καί προσωπικώς τά αισθήματα τών Φαναριωτών... Ό Θεός νά τούς έλεήση!

ΟΡΘΟάΟΕΈΣ ΟΜΙΛΙΕΣ

Ό ζωντανός λόγος τού Θεοΰ ήχογραφημένος σέ κασέττες είνε ό καλύτε ρος σύντροφος κάθε χριστιανού στο ταξίδι, στην εργασία, στό σπίτι, στό κρεββάπ τοΰ πόνου, στή θλίψι, στή χαρά, στήν έξοχή κα'ι γενικά σ’ όλη του τή ζωή. Κάθε κασέττα είνε ένας άκούραστος ιεροκήρυκας. Πολλοί άνθρωποι χρονολογούν τά πνευματικά τους γενέθλια άπό τήν ήμε ρα πού άκουσαν ζωντανό τόν λόγο τού Θεοϋ. Τό Βιβλιοπωλείο «Ό Σταυρός» διαθέτει έκατοντάδες ήχογραφημένες ομι λίες έπαικοδομητικοϋ, άλλά καί ελεγκτικού περιεχομένου. Ένδεικτικώς μνη μονεύουμε ώρισμένες άπό τις ομιλίες πού κυκλοφορούν. Ζητήστε τόν πλήρη τιμοκατάλογο. Επισκόπου Αύγουστίνου Καντιώτου Νο. 82. Ό Νυμφίος-Τροπάριον Κασσιανής....................................... 2,00 € Νο, 83. Μ. ΙΊέμπτη-«Τί έποίησας;»...................................................2,00 € Νο. 84. Φώς Χριστοϋ-Ό Λάζαρος..................................... ................2,00 € Νο. 106. α). Ή άρνησις τού Πέτρου 6). Ό Λόγος...............................2,00 € Νο. 159. α). Ούα'ι ύμϊν 6). «Έν πολλαΐς άμαρτίαις»............................ 2,00 € Νο. 169. α). Ό γογγυσμός 0). Δύο μαθήτριαι............................ ........2,00 € Νικολάου Ί. Σωτηροπούλου Νο. 4. Τά πάθη τού Κυρίου.............................................................. 2,00 € Νο. 33. Αύτοσωτηρία τοΰ Θεοΰ....................................................... 2,00 € Νο. 34. Ή θεότης τού Λόγου... ....................................................... 2,00 € Νο. 42. «Έγώ είμι ή άνάστασις καί ή ζωή»....................................... 2,00 € Νο. 45-46. Θά άναστηθοΰν οί νεκροί; (Α) (Β )..... ...............................4,00 € Νο. 160. Ό Χριστός στόν φδη.......................................................... 2,00 € Νο. 351. Ή σημασία τής άναστάσεως τοΰ Χριστού........................... 2,00 € Σωτηρίου Εύσταθίου Νο. 20. Ό Σταυρός (σύμβολον-διδάσκαλος).................................... 2,00 € Νο. 21. Οί μυροφόρες γυναίκες...................................................... 2,00 € Νο. 34. Ή άνάστασις τού Χριστού....................................................2,00 € Γεωργίου Βλαχογιάννη Νο. 3. Δοξασμένος σταυρός................... ........................................ 2,00 € Νο. 9. Πίστι καί άπιστία....................................................................2,00 € Χρήστου Αιβανοϋ Νο. 1. Μετανοείτε (Α', Β').............. ....................................... .......... 4,00 € Νο. 2. Τό φώς τό άληθινό καί τά τέκνα του.......................................2,00 € Ό

Γιά παραγγελίες άπευθύνεσθε στή διεύθυνσι: Βιβλιοπωλείο «Ό Σταυρός», Ζωοδόχου Πηγής 44, 106 81 Αθήνα Τηλέφωνα: 210/3805539 καί 210/3826100.

0 ΣΤΑΥΡΟΣ 59

Έ κο υσ ίω ς σταυρώθηκε καί αύτεξουσίως άναστήθϊ]κε ίνε τόσο τραγικό και φ οβερό πράγμα ή αμαρτία, ώστε γιά τήν άφεσί της χρειάσθηκε ό ϊδιος ό Θε ός νά γίνη άνθρωπος και νά σταυρωθή ώς άνθρωπος, νά ύποστή τό φρικτότερο καί έξευτελιστικώτερο

μαρτύριο. Οί άνθρωποι «τόν Κύρι ον τής δόξης έσταύρωσαν» (Α' Κορ. 2, 8), τόν ένδοξο Γιαχβέ άνέβασαν στο σταυρό! Δ έν χωρεϊ, ούτε θά χωρέση ποτέ τό ανθρώπινο μυαλό τόσο μεγάλο γεγονός, τόσο μεγάλη συγκατάβασι τού 'Υψίστου πρός τήν ήμετέρα ταπεινότητα, άσημοτητα και άθλιότητα. Ά λ λ ’ οϋτε άγγελικός νοϋς χωρεϊ αύτό τό γεγο νός καί αύτή τή συγκατάβασι. Ό Κύριος έξ αιτίας τής άπειρης άγάπης του έκουσίως παραδόθηκε στήν άνθρωπίνη θηριωδία καί σταυρώθηκε ύπέρ ήμών, μετά δέ τήν προσφορά τής ύπερτάτης θυσίας αύτεξουσίως άναστήθηκε, όπως εί χε προείπει μέ λόγια άδιανόητα και άνεπινόητα φυσικώς κα'ι άνθρωπίνως. «Δύσατε τόν ναόν τούτον, και έν τρισίν ημέραις έγερώ αύτάν» (Ίωάν. β' 19). Θανατώσετε αύτό τό σώμα, και σέ τρεις, ή μέρες έγώ ό ί διος θά τό άναστήσω. «Έγώ τίθημι τήν ψυχήν μου, ϊνα πάλιν λάβω αύτήν. Ούδεις αίρει αύτήν άττ’ εμού, 60

0 ΣΤΑΥΡΟΣ

άλλ’ έγώ τίθημι αύτήν άπ’ έμαυτού. Εξουσίαν έχω θεϊναι αύτήν, και εξ ουσίαν εχω πάλιν Ααβεϊν αύτήν» (Ίωάν. Γ 17-18). Έγώ θυσιάζω τή ζω ή μου, καί θά τήν λάβω πάλι. Κανείς δέν μπορεϊ νά τήν άφαιρέση άπό μένα, άλλ' έγώ τή θυσιάζω μέ τή θέλησί μου. Έ χ ω τή δύναμι νά τή θυ σιάσω, και έχω τή δύναμι νά τή λά βω πάλι, νά αύτοαναστηθώ. Ή σταύρωσι τοΰ Κυρίου άπόδειξι τής άπειρης άγάπης του. Και ή άνάστασι του Κυρίου, αύτοανάστασι, άπόδειξι τής άπειρης δυνάμεώς του. Δυνάμει του σταυρού καί της άναστάσεως τή ζωή μας ώς χριστιανοί πολλά καλά πράγματα σκεπτόμεθα, καί γιά πολλά καλά πράγματα ομιλού με. Ά λ λ ’ ύπεράνω πάντων πρέπει νά σκεπτώμεθα τή σταύρωσι καί τήν άνάστασι. τοΰ Κυρίου καί Θεοΰ κα! Σωτήρος Ίησοΰ Χρίστου, καί γι' αύτά τά δύο γεγονότα, τά μεγαλύ τερα κα! σημαντικώτερα όλων τών γεγονότω ν, πρέπει νά ομιλούμε. Καί στις προσευχές μας νά λέγωμε: Κύριε Ίησοΰ Χριστέ! Διά πρεσβειών όλων τών άγίων σου, άνθρώπων και αγγέλων, έξαιρέτως τής Θεοτόκου, κα! ύπέρ πάντα δυνάμει τοΰ τίμιου καί ζωοποιού σταυρού και τής έν δοξου άναστάσεως σου έλέησον,

σώσον και άξίωσον ή μάς της βασι λείας σου. Αμήν.

Ή Ελλάς σταυρωμένη ί Εβ ρα ίο ι σταύρωσαν τό Μεσ αία τους, Καί εμείς οί σημερινοί Έ λλ η νες σταυρώσαμε τήν Πατρίδα μας, τήν ώραιότερη και ίστορικώτερη Πατρίδα του κόσμου. Ξένοι, φιλ έλληνες, αναγνωρίζουν τήν υπερο χή τής Ελληνικής Πατρίδος γιά τά φώτα, πού προσέφερε στόν πολιτι σμό τής άνθρωπότητος, και φωνά ζουν: Είμαστε δλοι Έλληνες! Ξένοι είνε "Ελληνες, καί έμείς οί "Ελληνες εϊμεθα άνθέλληνες! Ναί, ά νθ έλ λ η νες, άφοϋ σταυρώσαμε τήν Ελλάδα. Καί πώς τή σταυρώσα

με; Οί άρχοντες σταύρωσαν τήν Ε λ λάδα, διότι κατήργησαν καί πολέ μησαν τά ιδανικά της· έγιναν μέλη σκοτεινών οργανώσεων καί όργανα σκοτεινών δυνάμεω ν πολλοί έγιναν καί δεδηλωμένοι άθεοι1άπό φι λαυτία, ιδιοτέλεια, φιλαργυρία, με γαλύτερη άπό τή φιλαργυρία τοϋ Ι ούδα, ρήμαξαν τό δημόσιο ταμείο καί έφεραν τό Κράτος σέ κατάστασιχρεωκοπίας- μέ υπέρογκα δάνεια άπό ξένους μεγάλους τ ο κ ο γ λ ύ φους καταχρέωσαν τή χώ ρα- μέ άλλεπάλληλα φορομπηχτικά καί

άπάνθρωπα μέτρα περιήγαγαν εκα τομμύρια "Ελληνες σέ κατάστασι πενίας και έξαθλιώσεως- τόν έπίγειο, ύπόγειο καί υποθαλάσσιο πλούτο τής χώρας ύποθήκευσαν στούς ξένους δανειστάς- τήν έθνική μας κυριαρχία έδωσαν σ’ έκείνους. Έ ξ αιτίας τών άνικάνων, άναξίων, πλουτομανών, κλεπτών, φαύ λων, φαυλεπιφαύλων καί προδοτών τής Πατρίδος άρχόντων, έξαιρέσει ολίγων, στήν Ελ λ ά δ α δέν έχουμε πλέον άνεξαρτησία, άλλά κατοχή, ι δίως Γερμανική κατοχή, τέταρτο Ράιχ. Τήν Ελλάδα δέν σταύρωσαν μό νον οί άρχοντες, σταύρωσε καί ό λαός. Ναί, καί ό λαός. Διότι καί ό λαός άποστάτησε άπό τό Θεό, πα ραδόθηκε στόν ύλισμό καί στή σαρ κολατρεία, κα ίέξέλεγε άρχοντες χωρίς πνευματικά, άλλά μέ κοσμικά και ίδιοτελή κριτήρια. Γιά πολλούς τό Κόμμα, τό πολιτικό Κόμμα, είχε γίνει Θρησκεία, Θ εός! Α ν τ ίχ ρ ι στους πολιτικούς πολλοί ύποστήριζαν μέ φανατισμό καί ύψωναν μέχρι τά άστρα τού ούρανού! Πώς Θ’ άναστηθη ή Ε λ λ ά ς ; ' Χριστός σταυρώθηκε καί άναστήθηκε. 'Η σταυρωμένη Ε λ λάς θ’ άναστηθη; Ή Ελλά ς θ’ άνα-

ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΕΣ

Ο Μ ΙΛΙΕΣ

Κάθε Κυριακή ώρα 6:30 μ.μ. γίνονται τά βραδυνά κηρύγματα στήν αίθουσα τής Αδελφότητος (οδός Ζωοδόχου Πηγής 44). "Οσοι αγαπάτε τό λόγο τοΟ Θεοΰ μπορεϊτε νά προσέρχεσθε στις ομιλίες. Νά εϊδοποιήτε δέ νά προσέρχωνται και άλλοι.

0 ΣΤΑΥΡΟΣ 61

στηθΠ, άν έμείς οί "Ελληνες, ή, έ στω, μέρος του Ε λ λ η ν ικ ο ύ λαοϋ μετανοήση καί έπιστρέψη στο Θεό. «Οί μακρύνοντες εαυτούς άπό σοϋ (τού Θεοϋ) άπολοϋνται», λέγει ή Γ ραφή (Ψαλμ. ο6' 27), καί επιβεβαι ώνει ή παρούσα κατάστασι τής Ε λ λάδος. "Οσοι άπομακρύνονται άπό τό Θεό, ύφίστανται τά επίχειρα της άποστασίας τους, χάνονται. Ά λλ’ έπιστρέφοντας στο Θεό σφζονται. Νά μετανοήσωμε, λοιπόν, καί νά παρακαλέσωμε έκτενώς τό Θεό νά άναστήση τή σταυρωμένη Πατρίδα μας. Πολυεύσπλαγχνος καί παντο δύναμος είνε ό Θεός, καί άν δη με τάνοια, θά κάνη τό θαύμα, όπως έ κανε τό θαύμα, πού έωρτάσαμε κα τά τήν εθνική εορτή τής 25ης Μαρ τίου. Γιατί οί ά ρχοντες δ έ ν καταλαβαίνουν; ιά τούς άρχοντες μας, οί όποιοι πανηγυρίζουν, διότι επέτυχαν νέο μεγάλο δάνειο άπό τούς ξέ νους, ένφ φόρτωσαν τόν Ελληνικό λαό, όχι καί τούς εαυτούς των, μέ νέο μεγαλύτερο χρέος, καί καυχώνται, ότι σφζουν τήν Ελλάδα, άξίζει ν ’ άναφέρωμε τί ειπε ένας Γάλλος ήγέτης, άσυγκρίτως μεγα λύτερος άπ’ αύτούς, πού κατάντη σαν μαριονέττες. Πρόκειται γιά τόν Ναπολέοντα. "Οπως διαβάζωμε σ’ ένα βιβλίο, ό Ναπολέων είπε: « Ό ταν μια κυβέρνηση έξαρτάται άπό τούς τραπεζίτες γιά χρήματα, τότε έκεϊνοι, καί όχι οί ήγέτες τής κυ βέρνησης, έλέγχουν τήν κατάστα

62 0 ΣΤΑΥΡΟΣ

ση, άφοϋ τό χέρι, πού δίνει, είναι πάνω άπό τό χέρι, πού παίρνει. Τό χρήμα δέν έχει Πατρίδα. Οί έπιχειρηματίες τού χρήματος δέν έχουν οϋτε πατριωτισμό, ούτε τσίπα. Ό μόνος στόχος τους είναι τό κέρ δος». Καταλαβαίνουν οί κυβερνήτες μας αύτό τό λόγο; Ά ν καταλάβαι ναν, δέν θά ψήφιζαν τά περιβόητα μνημόνια, δέν θά έξαρτοϋσαν τήν Ελλάδα άπό τούς ξένους τοκογλύ φους, δέν θά πανηγύριζαν γιά τήν άξία θρήνων ύποδούλωσι σ’ εκεί νους, καί δέν θά παρουσίαζαν τούς εαυτούς των ώς σωτήρες τής Πα τρίδας, ένφ είνε καί συνεχώς άποδεικνύονται ολετήρες τής Πατρίδος. Γιατί οί άρχοντες μας καί γενικώτερα οί πολιτικοί μας δέν καταλα βαίνουν, ή δέν θέλουν νά καταλά βουν, ότι καταστρέφουν τήν Πατρί δα; Συμβαίνει αύτό, διότι κατήργησαν τό Θεό, καί στή θέσι του Θεού έθεσαν οί πτωχαλαζόνες τούς εαυ τούς των. Έ ξ αιτίας των τρίζουν τά κόκκαλα τών ηρώων τού 1821 πού ' μέ πίστι στο Θεό, καί πρώτα γιά τήν Πίστι, έκαναν έπανάστασι καί ελευ θέρωσαν τήν Πατρίδα.

"Ο,τι ακριβώς αρμόζει στούς ά ρχοντες ιά τούς άρχοντες μας, οί όποιοι μέθυσαν χωρίς κρασί, άπό τήν εξουσία, καί άνακήρυξαν τούς εαυ τούς των θεούς καί σωτήρες, άς ά ναφέρωμε καί ένα λόγο άπό τό θε όπνευστο καί αιώνιο βιβλίο, τήν Ά~

γία Γ ραφή. Ό λόγος περιέχεται στή Σοφία Σολομώνιος καί άναφέρεται σέ βασιλείς, δικαστάς, τυράννους, παντός είδους άρχοντες. Ιδ ο ύ ό θεόπνευστος καί αιώνιος λόγος: « Ά κ ο ύ σ α τ ε ούν, βασιλείς, καί σύνετε- μάθετε, δικασταί περάτων γής. Ένω τίσασθε οί κρατούντες πλήθους καί γεγαυρωμένοι έπί 6χλοις εθνών ότι έδόθη παρά Κυρί ου ή κράτησις ύμϊν καί ή δυναστεία παρά Ύψίστου, δς εξετάσει ύμών τά έργα καί τάς βουλάς διερευνήσει· ότι ύπηρέται όντες τής αύτοϋ βασιλείας ούκ έκρίνατε όρθώς, ούδέ έφυλάξατε νόμον, ούδέ κατά τήν βουλήν τοϋ Θεοΰ έπορεύθητε. Φρικτώς καί ταχέως έπιστήσεται ύμϊν, ότι κρίσις απότομος έν τοϊς ύπερέχουσι γίνεται. Ό γάρ έλάχιστος συγγνωστός έστιν έλέους, δυ νατοί δέ δυνατώς έτασθήσονται» (Σοφ. Σολ. στ' 1-6). Αύτή ή περικοπή είνε ό,τι άκριβώς χρειάζεται νά λεχθή γιά τούς άρχοντες. Ή έξουσία δόθηκε σ’ αύτούς άπό τόν Ύ ψ ιστο. Ύπεράνω τών κεφαλών των, άν ύψώ νουν τούς οφθαλμούς των έκ τών κάτω πρός τά άνω, δύνανται νά βλέπουν, ότι όντως ύπάρχει 'Ύψιστος, ό ό ποιος δημιούργησε και κυβερνά έ να παμμέγιστο καί παναρμόνιο Σύμπαν. Ό 'Ύψιστος έδωσε στούς άρχοντες τήν έξουσία. Στούς μέν καλούς άρχοντες κατ’ εύδοκίαν, στούς δέ κακούς κατά παραχώρησιν. Καί γιά ποιό σκοπό έδωσε στούς άρχοντες τήν έξουσία; Γιά

νά είνε ύπηρέτες τής βασιλείας του. Υπουργοί σημαίνει ύπηρέτες. Καί πρωθυπουργός σημαίνει άρχιυπηρέτης. Άλλά συνήθως οί άρχον τες δέν φέρονται ώς ύπηρέτες τής βασιλείας τοϋ Θεού, άλλ’ ώς δυνά στες και καταδυναστευτές λαών. Δέν κρίνουν όρθώς, άδικοΰν. Δέν φυλάττουν νόμο, παρανομούν. Δέν πορεύονται κατά τό θέλημα τού Θεού, κάνουν τό δικό τους άμαρτωλό θέλημα. Γι’ αύτό στούς ισχυ ρούς τής γής έπέρχεται αύστηρή καί φρικτή έξέτασι καί έρευνα τα χέως. Τό ταχέως σημαίνει, ότι ή ζω ή και ή έξουσία τους σ’ αύτό τόν κόσμο εινε σύντομη, άφού σέ λίγο έρ χ ε τ α ιό θάνατος, Ισχυρότερος τών ισχυρών τής γής καί άναπόφευκτος. Ταλαίπωροι άρχοντες! Δι αβάζετε τό λόγο τοϋ Θ εού; Και σκέπτεσθε τί σάς περιμένει, όταν σέ λίγο κλείσετε τά μάτια σας σ’ αύ-

«Ο ΣΤΑΥΡΟΣ» Μηνιαίο Ορθόδοξο Χριστιανικό Περιοδικό *

Ιδρυτής: Επίσκοπος πρ. Φλωρίνης ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ Ν. ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ Ιδιοκτήτης: Όρθόδ. Ίεραποστ. Αδελφότης «Ό Σταυρός» Ζωοδόχου Πηγής 44 · 106 81 Αθήνα, τηλ. 2 1 0/ 3805539 & 210 / 3826100 Ε κ δ ό τη ς: Παναγιώτης Ί. Πετρόττουλος Αιόλου 35 · 153 51 Κάντζα Δ ιευ θυ ν τή ς Συντάξεω ς: Νικόλαος Ί. Σωτηρόπουλος - τηλ. 210 / 6659056 Προϊστάμενος Τυπογραφείου ’Αθαν. Κοκονός, Αιόλου 35 · 153 51 Κάντζα Σ υ ν δ ρ ο μ ή (έ τ η σ ία ) Ε σ ω τερ ικ ο ύ : 15 € Κύπ ρου 20 € . Ε ξ ω τ ε ρ ικ ο ύ : 30 € . Επιταγές, εγγραφές, έπιστολές κ.λπ. στή διεύθυνσι: Π ε ρ ιο δ ικ ό « Ό Σ τ α υ ρ ό ς » Τ .Θ , 3415 (Κ .Τ .Α .) . 102 10 Α θή να .

0 ΣΤΑΥΡΟΣ 63

31 - 12-12 ΠΛΗΡΩΜΕΝΟ ΤΕΛΟΣ Τσχ. Γραφείο Γλυκών Μερών Αριθμός Άδειας 14

ΕΑΤΑ Η δ ϋ β η ϊε

1631 Αρ. Πλ/σης 109

τό τόν κόσμο; 'Η Θρησκεία μας δέν

ας. Νά παραιτηθη όμως κάποιος

λέγει παραμύθια. Λέγει άλήθειες

κληρικός του εκκλησιαστικού του

βεβαιωμένες μέ υπερφυσικά ση μεία, θαύματα. Ταπεινωθήτε. Μ ε

άξιώματος κα'ι μάλιστα αύτοϋ τοϋ

τανοήσετε. Αλλάξετε μυαλά. Βά λ ετε στα κρανία σας «ν ο ϋ ν Χ ρ ι

άκαδημαϊκή ή άλλη καρριέρα, αύτό

στού». Κα'ι έφαρμόσετε άλλη τακτι

τοιο δέ φαινόμενο φανερώνει άν

κή, και βιώσετε άλλη βιοτή, γιά νά

θρωπο άνάξιο τοϋ άξιώματος πού

σάς έλεήση ό Θεός.

κατείχε, ό όποιος έχει άγνοια τής

άρχιεπισκόπου, γιά ν’ άκολουθήση στήν Όρθοδοξία είναι σπάνιο. Τ έ

Από «άρχιεπίσκοπος» καθηγητής!

άξίας τοϋ άξιώματος του κα'ι δέν έ-

ύμφωνα μέ πρόσφατα δημοσι εύματα, ό έπ'ι μία δεκαετία άρχιεπίσκοπος τού Καντέρμπουρυ Δρ Ρόουαν Ούίλιαμς άνακοίνωσε τήν άπόφασί του νά παραιτηθη άπό τήν ήγεσία τής Άγγλικανικής Εκκλησ ί ας καί νά άκολουθήση πλέον άκαδημαϊκή καρριέρα στό Καίμπριτζ! Νά άφήση κάποιος έπιστήμων τήν πανεπιστημιακή του έδρα κα'ι νά γίνη κληρικός και μάλιστα άρχιεπίσκοπος τό καταλαβαίνουμε. Κα'ι ύπάρχουν τέτοια παραδείγματα στόν Όρθόδοξο χώρο, έκλεκτών έπιστημόνων, πού άν και διέπρεπαν στήν έπιστήμη τους, έν τούτοις τήν έγκατέλειψαν, κα'ι εϊτε άπό έσωτερική παρόρμησι εϊτε κατόπιν προσκλήσεως έκ μέρους τής Ε κ κ λ η σ ί ας, δέχθηκαν νά θέσουν τ'ις γνώ σεις κα'ι τά χαρίσματά τους στήν ύπηρεσία του Θεοϋ κα'ι τής Εκκλησ ί

ξίωμά του συνεπάγεται έναντι Θ ε

64 0 ΣΤΑΥΡΟΣ

κτιμά σωστά τις εύθϋνες πού τό άού καί άνθρώπων, άνδρα μέ μειω μένη θρησκευτική συνείδησι, πού έχει ούσιαστικά ναυαγήσει «περί τήνπίστιν» (Α' Τιμ. 1, 19). Βεβαίως, στή συγκεκριμένη περίπτωσι, ναυαγός «περί τήν πίστιν» δέν είναι μόνον ό προτιθέμενος νά παραιτηθη «άρχιεπίσκοπος», άλλά ολόκληρο τό πλήρωμα κα! οί έπιβάτες τοϋ πλοίου, πού ονομάζεται ’Αγγλικανική «Εκκλησία», τό όποιο μέ τήν άπόρριψι τής Ίεράς Παραδόσεως, τις χειροτονίες τών γυναι κών και ομοφυλοφίλων, τόν ορθο λογισμό, τόν φεμινισμό, τήν περιε κτικότητα, τήν έκκοσμίκευσι καί τήν άπιστία έχει καταποντισθή σέ βάθος δυσθεώρητο καί μόνον ένα θαϋμα τοϋ Θεοϋ μπορεΐ νά τό άνασύρη άπ’ αύτό.

«Ο ΣΤΑΥΡΟΣ» ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2012

Articles inside

Η ΧΑΡΑ ΤΗΣ Α Ν Α Σ ΤΑ Σ Ε Ω Σ