ὭσεΕεερ»οποπῖπ»νΜ»
22,
ΟΣΙΑΥΡΟΣ
«Ἐμοὶ μὴ γένοιτο καυχᾶσθαιεἰ μὴ ἐν τῷ σταυρῷ τοῦ Κυ.ρίου ἡμῶν Ἰησοῦ “Χριστοῦ. δι᾽ οὗ ἐμοὲ κόσμος ἐσταύρωται κἀγὼ τῷ κό-
σμῳ» ([Γαἀλ. 6.14).
Ταχυδρ. Διεύθυνσι: Τ.Θ. 3415, (Κ.Τ.Α.) 102 10 ΑΘΗΝΑ
«Αὐτοὶ ἀπολοῦνται, σὺ δὲ διαμένεις... Σὺ δὲ ὁ αὐτὸς εἶ, καὶ τὰ ἔτη σου οὐκ ἐκλείψουσι» (Ἐθρ. 1, 11-12)
οὔμε, ἀγαπητοί, ζοῦμε μέσα σ᾽ ἕνα ὄμορφο κχόσμο. Ὁ ὄμορφος αὐτὸς κόσμος, ποὺ βλέπουμε
καὶ ἀπολαμβάνουμε, εἶνε ἕνα θαυμάσιο πανόραμα. Εἶνε, καὶ τί δὲν εἶνε! Εἶνε οἱ κάμποι καὶ τὰ βουνά. Εἶνε οἱ ποταμοί, οἱ λίμνες καὶ οἱ θάλασσες. Εἷνε τὰ
᾿ φυτά, τὰ ἄνθη, τὰ δέντρα. Εἶνε τὰ φάρια, τὰ που-
λιά, τὰ ζῶα. Τὸ καθένα ἀπ᾽ αὐτά, δηλαδὴ τὰ δέντρα, τὰ πουλιὰ καὶ τὰ ζῶα, περιέχει χιλιάδες εἴδη. ἜΞΤΥΨ ᾿ Ἂν πάρουμε π.. τὰ πουλιά, θὰ δοῦμε, ὅτι εἶνε μιὰ δι... θαυμαστὴ ποικιλία. Ὥ, πόσα εἴδη ἀπὸ τὸ σπουργίτὴ μέχρι τὸν ἀετό! Τὰ διάφορα εἴδη τῶν πουλιῶν διακρίνονται μεταξύ τοὺς ἀπὸ τὴ φωνή, τὸ χρῶμα, τὸ ράμφος, τὸ πέταγμα, τὸ μέρος ποὺ χτίζουν τὶς φωλιές τοῦς, τὶς συνήθειές τους, τὴ διάρκεια τῆς ζωῆς καὶ ἄλλα. Αὐτὸ συμ-
βαίνει καὶ μὲ ἄλλα ζῶα, μὲ τὰ φυτά, μὲ τὰ ἄνθη, μὲ τὰ δέντρα. Ὅλαδὲ εἶνε
κατασκευασμένα μὲ τέτοια τελειότητα, ποὺ τὰ θαυμάζουν καὶ οἱ μεγάλοι ἐπιστήμονες. Τὸ καθένα εἶνε καὶ ἕνα ἐργοστάσιο, ποὺ ἐργάζεται μὲ ἀκρί-
βεια θαυμαστή. Τί εἶνε π.χ. ἕνα ἀηδόνι, ποὺ τὸ περιμένουμε νὰ κελαηδήσῃ τὴν ἄνοιξι; Ἂν τὸ ζυγίσουμε, δὲν θὰ εἶνε παραπάνω ἀπὸ 30 γραμμάρια. Καὶ
ὅμως ἣ ἐλαχίστη αὐτὴ ποσότητα ὕλης εἶνε μιὰ μικρὴ μηχανή, μηχανὴ ὄχι νεχρή, ἀλλὰ ζωντανή, μηχανὴ μὲ ὅλα, ὅσα χρειάζονται γιὰ νὰ κινῆται καὶ νὰ ἐργάζεται. Ἔχει ἐπίσης στὸ λάρυγγά τοὺ κάτι λεπτὲς χορδές, ποὺ ὅταν τίς
ΕΤΟΣ ΝΘ’ Β' ΑΘΗΝΑΙ Ηὶ ΜΑΡΤΊΟΣ2011 ΜΙ ΑΡΙΘ.ΤΕΥΧΟΥΣ 565
παίζῃ, σὲ μαγεύει. Εἶνε σὰν ν᾿ ἀκοῦς
μιὰ κιθάρα. Τί λέω! ἂν νὰ παίζῃ μιὰ ὀρχήστρα ἀπὸ διάφορα ὄργανα. Κανένας μουσικὸς δὲν φθάνει τὴ
μουσική τοῦ, Καὶ ἐρωτῶ: Εἶνε δὺνατὸν αὐτά, ποὺ βλέπουμε ἐδῶ στὴ γῆ, νὰ εἶνε τυχαῖα; Ποιός ἔκανε τὴν ὅλῃ; Ποιός τῇ ζύμωσςε γιὰ νὰ πάρῃ
διάφορα σχήματα; Τοιός ἔκρυφε μέσα στὴν ὕλη διάφορες ἰδιότητες καὶ δυνάμεις; ἰξοιός σὲ ἕνα μόριο ὕλης ἔκλεισε μιὰ τέτοια τεράστια δύναμι, ᾿ ποὺ ἂν ἀπελευθερωθῇ μπορεῖ νὰ κινήσῃ χιλιάδες βαγόνια καὶ καράβια; Ποιός δίδαξε μουσικὴ στὸ ἀηδόνι; Ποιός δίδαξε στὴ μέλισσα νὰ χτίζη τὶς κερῆθρες τῆς μὲ τέτοια σοφία,
σὰν νὰ εἶνε ἐπιστήμων μηχανικὸς
καὶ ἀρχιτέκνων; Ποιός δίδαξε τὸ μυρφμήγκι νὰ κάνῃ τὶς ὑπόγειες κατοικίες καὶ νὰ ἐργάζεται σὰν μιὰ ὠργανωμένη κοινωνία; Ποιός;.. Μιὰ
εἶνε ἢ λογικὴ ἀπάντησι: Ὁ ΘΕΟῈ! Ναί, δημιούργημα τοῦ Θεοῦ εἶνε ἡ
Υἥ καὶ ὅσα ὑπάρχουν καὶ ζοῦν πάνω
σ᾽ αὐτήν. Ἀλλ᾽ ἡ γῇ εἶνε τὸ μόνο δὴμιούργημα τοῦ Θεοῦ; Ὄχι. Ἢ γῆ, ὃ
τεράστιος αὐτὸς πλανήτης, ποὺ τὸν ξζυγίζουν οἱ ἀστρονόμοι καὶ βρίσκοῦν, ὅτι εἶνε δισεκατομμόρια τόν-
κόσμο καὶ νὰ μὴ συγκρούωνται μεταξῦ τοὺς; Ποιός ἔδωσε τὸ φῶς στὸν
ἥλιο; οιός κανόνισε τὴν ἀπόστασι τῆς γῆς ἀπὸ τὸν ἥλιο νὰ εἶνε τόσῃ,
ὥστε ἢ γῆ οὔτε κάρβουνο νὰ γίνεται ἀπὸ τὴν πολλὴ ζέστη οὔτε νὰ παγώνῃ ὁλόκληρη ἀπὸ τὸ πολὺ κρύο; Ποιός ὥρισε τὰ δρομολόγια ὅλων τῶν ἄστρων; οιός;.. Καὶ πάλι μία
εἶνε ἡ λογικὴ ἀπάντησι: Ὁ ΘΕΟΣ! Ὅλα εἷνς θαυμάσια! Ἀλλὰ τὸ πιὸ θαυμαστὸ ἀπὸ ὅλα εἶνε κάτι ἄλλο. Ενε ὅτι ὁ Θεὸς ἀπὸ ἄπειρη ἀγάπη
ἔγινε ἄνθρωπος καὶ περπάτησε πάνῷ στὴ γῆ. ἢ ἐνανθρώπησι τοῦ Θεοῦ
εἶνε τὸ θαῦμα τῶν θαυμάτων. Ὁ Κύοτος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς εἶνε ὁ θεάνθρωπος. Εἶνε ὁ θεός. Ἐῤνε τὸ δεύ-
τερὸ πρόσωπο τῆς Ἁγίας Τριάδος. Ἔἂν συνεργασίᾳ μὲ τὸν Πατέρα καὶ τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιο δημιούργησε τὸν κόσμο. Καὶ αὐτὴ τὴ μεγάλη ἀλήθειτα διακήρυξε ὁ Δαυϊὸ στὴν Παλαιὰ Διαθήκη καὶ τὴν ἐπαναλαμβάνει ὃ ἀπόστολος Παῦλος: «Κατ ἀρχὰς σύ, ἐζύριξε, τὴν γῆν ἐθεμελέωσας, καὶ ἔργα τῶν χειρῶν σοῦ εἶσιν οὐ οὐραᾶνοΐ».
βροῦμε, ὅτι εἶνε ἕνα κουκὶ ἄμμου, μιὰ σταγόνα θαλάσσης. αὶ πάλι
Οἱ ἀρχαῖοι προγονοῖ μὰς θαύμαοζαν τόσο πολὺ τὴ δημιουργία, ὥστε θεοποίησαν ὅλα ὅσα ἔβλεπαν μέσα στὸν ὄμορφο αὐτὸ κόσμο, Τὰ ἔκαναν ὅλα θεούς. θεὸς ὃ ἥλιος. Θεὸς τὰ ποτάμια καὶ οἱ θάλασσες. θεὸς τὰ φυτά. Θεὸς τὰ ζῶα. Θεὸς τὰ πουλιά.
νὰ κινοῦνται μέσα στὸν ἀπέραντο
Καὶ ἀπὸ τὴν πλάνη αὐτὴ μᾶς βγάζει ὃ λόγος τοῦ Θεοῦ, ἢ ᾿Δγία Γραφή. Μᾶς διδάσκει, ὅτι ἢ διαφορὰ μεταξὺ τοῦ Θεοῦ καὶ τῶν δημιουργημάτων
νοι, καὶ αὐτὴ ἢ γῆ, ἂν τὴν συγχρίνουμε μὲ τὰ ἑκατομμύρια καὶ δισεκατομμύρια τῶν ἄλλων ἄστρων, θὰ
οωτᾶμε: Ποιός δημιούργησε τὰ ἄναοἴἰθμητα αὐτὰ ἀστέρια; Ποιός ἔδωσε σ᾽ αὐτὰ τὴν πρώτη κίνησι; Ποιός ούθμισε τὰ δρομολόγιά τοὺς, ὥστε
ϑᾷ ΟΣΤΑΥΡΟΣ
Αλλ᾽ αὐτὸ ἦταν μιὰ φοβερὴ πλάνη.
τοῦ εἶνε τεράστια. Ὁ Θεὸς εἶνε ἄυολος, ἄχρονος, ἄφθαρτος. ᾿Ενῷ ἡἣ ὕλη, ἀπὸ τὴν ὁποία ἔχει δημιουργηθῇ τὸ σύμπαν, δὲν ἔχει τὶς ἰδιότητες αὐτὲς τοῦ Θεοῦ. Ἡ ὕλη δὲν εἶνε ἄχρονος,
δὲν εἶνε ἄφθαρτος. Κάποτε ἄρχισε
καὶ κάποτε θὰ τελειώσῃ. Ὁ ἥλιος
πιχ., ποὺ φωτίζει καὶ θερμαίνει χιλιάδες τώρα χρόνια τὸν κόσμο καὶ φαίνεται αἰώνιος, θὰ ἔρθῃ μέρα, ποὺ
θὰ σβήσῃ, ὅπως σβήνει τὸ καντήλι,
ὅταν σωθῇ τὸ λάδι. Καὶ ἡ γῆ θὰ κα-
ταστραφῇ, ὅπως καὶ ὅλοι οἱ πλανῆται, ὅλα τὰ ἄστρα καὶ ὅλο τὸ ὑλικὸ σύμπαν. Ἀλλ᾽ ἐνῷ τὸ ὑλικὸ σύμπαν θὰ καταστραφῇ, ὃ δημιουργός του, ὁ Κύ-
θοιος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, θὰ ἐξα-
κολουθήση νὰ ὑπάρχη. Καμμία ἀλλοίωσι δὲν θὰ συμβῇ στὴν ὕπαρξί του. Γι᾿ αὐτὸ καὶ ὁ Ἀπόστολος ἐπαναλαμβάνει τὰ λόγια τοῦ Δαυϊδ,
«Αὐτοὶ (οἱ οὐρανοὶ) ἀπολοῦνται, σὺ
δὲ διαμένεις' καὶ πάντες ὡς ἱμάτιον
παλαιωθήσονται... Σὺ δὲ ὁ αὐτὸς εἶ,
καὶ τὰ ἔτη σου οὐκ ἐκλείφουσι».
ΡῬιζικὴ ἀλλαγὴ θὰ γίνη στὸ ὑλικὸ
σύμπαν. Ἕνας νέος κόσμος, ποὺ θὰ
εἶνε ἀσυγκρίτως ὡραιότερος ἀπ᾽ αὐτὸν ποὺ βλέπουμε, θὰ βγῇ ἀπὸ
τὴν καταστροφή. Καὶ τοῦ νέου αὖτοῦ κόσμου δημιουργὸς θὰ εἶνε πάλι ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός.
Πάνω ἀπὸ τὴν ὕλη, ὁποιαδήποτε
μορφὴ καὶ σχῆμα καὶ ἂν πάρῃ, πάνω
ἀπὸ τὸν ἥλιο καὶ τὰ πλανητικὰ συστήματα εἶνε ὁ Χριστός. Καὶ ὄχι μόνο πάνω ἀπὸ τὸν ὑλικὸ κόσμο, ἀλλὰ καὶ πάνω ἀπὸ κάθε
πνεῦμα. Πάνω ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους, καὶ αὐτούς, ποὺ διαχρίθηκαν γιὰ τὴ
σοφία καὶ τὴν ἁγιότητά τους. Τί εἶνε, παρακαλῶ, ὁ πιὸ σοφὸς καὶ ὁ πιὸ ἅγιος τῶν ἀνθρώπων; Ἕνα τίπο-
τε, ἂν συγκριθῇ μὲ τὸν Ἰησοῦ Χριστό. Παραπάνω ἀπὸ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους ὅλων τῶν αἰώνων, ποὺ πέρασαν, καὶ τῶν αἰώνων, ποὺ θὰ ἔρθουν, ἀπὸ τὸν ᾿Αδὰμ μέχρι τὸν τελευταῖο, ποὺ θὰ γεννηθῇ καὶ θὰ ζήσῃ
στὸν πλανήτη μας, παραπάνωεἶνε ὁ Χριστός. Τί λέω; Ὁ Χριστὸςεἶνε πα-
ραπάνω ἀπὸ τοὺς ἀγγέλους καὶ τοὺς ἀρχαγγέλους. Καὶ αὐτὰ τὰ ἄυ-
λα πνεύματα ἀναγνωρίζουν τὸ ἀπεοίγραπτο μεγαλεῖο τοῦ Χριστοῦ, πέφτουν καὶ τὸν προσκυνοῦν καὶ φάλ-
λοῦν τὸν ὑπέροχο ὕμνο «Ἅγιος, Ἅγιος, Ἅγιος Κύριος Σαββαώθ, πλήρης ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῇ τῆς δόξης...».
Μένουν μόνο οἱ δαίμονες καὶ οἱ ἄπιστοι, ποὺ δὲν ἀναγνωρίζουν τὴν ἐξουσία τοῦ Χριστοῦ. Ἀλλὰ καὶ αὐὖτοὶ θὰ ἔρθῃ μέρα, ποὺ ἣ δύναμί τοὺς
θὰ συντριβῇ ἐξ ὁλοκλήρου καὶ ἣ ἐξουσία τοῦ Χριστοῦ θὰ κυριαρ-
χήσῃ ἀπ᾽ ἄκρου σ᾽ ἄχρο.
Ὦ Χριστέ! Σὺ εἶσαι ὁ ἀληθινὸς Θεός. Σὺ εἶσαι ὁ Δημιουργὸς καὶ Πλάστης μας. Σὺ εἶσαι ὁ Βασιλεύς, ὁ Παμβασιλεύς. Ἐσένα προσκυνεῖ ὅλη ἡ Ἀτίσι. Ἐ σένα λατρεύουν ὅλοι οἱ ἄγγελοι καὶ οἱ ἀρχάγγελοι. Καὶ ἐ'μεῖς, ταπεινὰ καὶ ἁμαρτωλὰ πλάσματά σου, πέφτουμε καὶ σὲ προσ-
κυνοῦμε καὶ ζητοῦμε τὸ ἔλεός σου. Ναέ, τὸ ἔλεός σου, Κύριε.
Ἀπὸτὸ βιβλίο τοῦ μακαριστοῦ ητροπολίτου Φλωρίνης Αὐγουστίνου «Ἀπόστολος», σελ. δ6-60) ΟΣΤΑΥ͂ΡΟΣ 38
3 ΠΡΑΞΟΘΙ͂Σ ΤΌΝ ἈΠΟΣΤΟΛῸΟῸΝ Κείμενο μὲ μετάξζφρεισι καὶ σχολιασμὸ “οὔ -θεοπνεύστου Θιθλίέίου ἀπεὸ τὸν -θεολόγο Ν. Σιωυτηρόπουλο
(σὲ συνέχειες) ΜΡ, κεῖνο.
[Η᾿
4.1]
4 Διελέγετο δὲ ἐν τῇ συναγωγῇ κατὰ πᾶν Σάββατον, ἔπειθέ τε ᾿Ιουδαίους καὶ Ἕλληνας. 5 “Ὡς δὲ κατῆλθον ἀπὸ τῆς ιακεδονίας ὃ τε Σίλας καὶ ὁ Τιμόθεος, συνείΐχετο τῷ πνεύματι ὁ ]]αῦλος διαμαρτυρόμενος τοῖς ᾿Ϊουδαίοις τὸν Χριστόν ᾿Ϊησοῦν. 6 ᾿Αντιτασσομένων δὲ αὐτῶν καὶ βλασφημούντων ἐκτιναξάμενος τὰ ἱμάτια εἷπε πρὸς αὐτούς: Τὸ αἷμα ὑμῶν ἐπὶ τὴν κεῤαλὴν ὑμῶν" καθαρὸς ἐγώ: ἀπὸ τοῦ νῦν εἰς τὰ ἔθνη πορεύσομαι. 7 Καὶ μεταβὰς ἐκεῖθεν εἰσῆλθεν εἰς οἰκίαν τινὸς ὀνόματι ᾿Ϊούστου, σεβομένου τὸν Θεόν, οὗ ἡ οἰκία ἣν συνομοροῦσα τῇ συναγωγῇ. 8 ΚΚρίσπος δὲ ὁ ἀρχισυνάγωγος ἐπί-
στευσε τῷ Κυρίῳ σὺν ὅλῳ τῷ οἴκῳ αὐτοῦ, καὶ πολλοὶ τῶν ἰΚορινθίων ἀκούοντες ἐπίστευον καὶ ἐβαπτίζοντο. 9 Εἶπε δὲ ὁ Κύριος δι᾿ ὁράματος ἐν νυκτὶ τῷ Παύλῳ: Μὴ φοβοῦ, ἀλλὰ λάλει καὶ μὴ σιωπήσῃς, 10 διότι ἐγώ εἰμι μετὰ σοῦ, καὶ οὐδεὶς ἐπιθήσεταΐ σοι τοῦ κακῶσαίσε, διότι λαός ἐστί μοι πολὺς ἐν τῇ πόλει ταύτῃ. 11 ᾿Εκάθισέ τε ἐνιαυτὸν καὶ μῆνας ξξ διδάσκων ἐν αὐτοῖς τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ. ΝΙετάφρασι 4 Κάθε δὲ Σάδθθατο συζητοῦσε στὴ συναγωγὴ καὶ δίδασκε ᾿Ιουδαίους
καὶ Ἕλληνες. 5 Ἕως ὅτου δὲ κατέθηκαν ἀπ᾿ τὴ Μακεδονία ὁ Σίλας καὶ ὁ Τιμόθεος, ὁ Παῦλος ἦταν συγκρατημένος κηρύττοντας στοὺς Ἰουδαίους ὅτι ὁ Μεσσίας εἶναι ὁ ᾿Ιησοῦς. 6 ᾿Επειδὴ δὲ ἀντιδροῦσαν καὶ ὕθριζαν, τίναξε τὴ σκόνη ἀπὸ τὰ ἐνδύματά του καὶ τοὺς εἰπε: «Ἡ εὐθύνη γιὰ τὸ χαμό σας εἶναι ἐπάνω σας. ᾿Εγὼ εἶμαι ἀνεύθυνος. ᾿Απὸ τώρα καὶ στὸ ἑξῆς θὰ πηγαίνω στοὺς ἐθνικούς». 7 Καὶ ἔφυγε ἀπ’ ἐκεὶ καὶ πῆγε στὸ σπίτι κάποι-
ου, ποὺ ὠνομαζόταν ᾿Ιοῦστος. Ἦταν προσήλυτος θεοσεθήο, καὶ τὸ σπίτι του συνόρευξ μὲ τὴ συναγωγή. 8 Ο Κρίστπος δὲ ὁ ἀρχισυνάγωγος πίστευσὲ στὸν Κύριο μαζὶ μὲ ὅλη τὴν οἰκογένειά του. Καὶ πολλοὶ ἀπὸ τοὺς Κορινθίους ἀκούοντας (τὸ κήρυγμα) πίστευαν καὶ βδαπτίζονταν. 9 Εἰπε δὲ ὁ Κύριος μὲ ὅραμα κατὰ τὴ νύκτα στὸν Παῦλο: «Μὴ φοθᾶσαι, ἀλλὰ κήρυττε καὶ μὴ σιωπήσῃς. 10 Διότι ἐγὼ εἶμαι μαζί σου, καὶ κανεὶς δὲν θὰ σοῦ ἐπιτεθῇ μὲ ἀποτέλεσμα νὰ σὲ κακοποιήσῃ. Διότι σ᾽ αὐτὴ τὴν πόλι εἶναι πολὺς λαὸς δικός μου». 11 Ἔτσι κάθησε ἐκεῖ ἕνα ἔτος καὶ ἕξι μῆνες, καὶ δίδασκε σ᾽ αὐτοὺς τὸ λόγο τοῦ Θεοῦ. 36 ΟΣΤΑΥΡΟΣ
Στίχ. 4-11: Ὁ Παῦλος κάϑε Σάδ-
ὄατο συζητοῦσε στὴ συναγωγὴ καὶ προσπαϑοῦσε νὰ πείσῃ Ιουδαίους καὶ Ἕλληνες προσηλύτους στὸν
τὸ εὐαγγέλιο στοὺς ἐϑνικούς.
Ὃ ἀπόστολος ἔφυγε ἀπ᾽ τὴ συν-
αγωγὴ καὶ πῆγε παραπλεύρως τῆς
συναγωγῆς, στὸ σπίτι κάποιου Ἰού᾿Ἰουδαϊσμό. ᾿Αλλ᾽ οἱ Ἰουδαῖοι, ὅπως στου, ποὺ ἦταν προσήλυτος στὸν σὲ ἄλλες πόλεις, ἔτσι καὶ στὴν Κό- ἸἸουδαῖσμό. “Ὅποιος Ἰουδαῖος. εἶχε
ουνϑο ἀντιτάσσονταν στὸ κήρυγμα τοῦ Παύλου γιὰ τὸν ᾿Ιησοῦ Χριστὸ
καὶ ἐκτρέπονταν σὲ ὕδρεις. Τότε ὁ
καλὴ διάϑεσι, ἀπ᾿ τὴ συναγωγὴ μποροῦσε μὲ δύο δήματα νὰ ὀρεϑῇ στὸ σπίτι τοῦ ᾿Ιούστου καὶ ν᾿ ἀκού-
σὰν νὰ ἔλεγε: Καὶ ἢ σκόνη, ποὺ ἔπεσε στὰ ἐνδύματά μου ἀφ᾽ ὅτου
μεταξὺ τῶν Ἰουδαίων τὸ κήρυγμα δὲν ἔμεινε ἀκαρπο. “Ὅπως στὴν ᾿Α4-
Παῦλος, σὲ ἔνδειξι διαμαρτυρίας, τίναξε ζωηρῶς τὰ ἐνδύματά του
σᾶς συνάντησα, δὲν ϑέλω νὰ μείνῃ ἐπάνω μου. ΑΑφοῦ δὲν παραδέχεσϑε τὸν Ἰησοῦ ὡς Χριστό, καμμιὰ σχέσι δὲν ϑέλω μαζί σας. ΤῊ ζωηρΉ χειρονομία τῆς ἐκτινάξεως τῶν ἐνδυμάτων του ὁ ἀπόστολος συνώδευ-
σῃ τὸν ἀπόστολο. Σ»χληροὶ οἱ ᾿Ιουδαῖοι. ᾿Αλλὰ καὶ
ϑήνα ἀπ᾽ τοὺς “Ἕλληνες πίστευσε ἕ-
νας ἐπίσημος, ὁ ᾿Αρεοπαγίτης Διονύσιος, ἔτσι καὶ στὴν Κόρινϑο ἀπ τοὺς Ἰουδαίους πίστευσε ἕνας ἐπί-
σημος, ὁ ἀρχισυνάγωγος Κρίσπος.
Καὶ δὲν πίστευσε μόνος, ἀλλὰ μὲ
σε μὲ φοδερὰ λόγια: «Τὸ αἷμα ὑμῶν ὅλο τὸ σπίτι του. Πόσο ϑὰ φαρμά-
ἐπὶ τὴν κεφαλὴν ὑμῶν' καϑαρὸς κωσε τοὺς Ἰουδαίους καὶ τὸ Σαἐγώ" ἀπὸ τοῦ νῦν εἰς τὰ ἔϑνη πο- τανᾶ ἣ ἐπιστροφὴ τοῦ ἀρχισυναγώ-
ρεύσομαν». Εἶνε σὰν νὰ τοὺς ἔλεγε: γου! Καὶ πόσο ϑὰ χαροποίησε τὸν ᾿Αφοῦ ὁ Μεσσίας ἦλϑε καὶ ἐσεῖς Παῦλο καὶ τοὺς συνεργάτες του! Ὁ ἀπιστεῖτε καὶ ἀντιτάσσεσϑε καὶ ὀλασφημεῖτε, αὐτοκτονεῖτε πνευμα-
τικῶς. Καὶ τὸ αἷμα τῆς πνευματικῆς
ἀπόστολος ὄάπτισε τὸν Κρίσπο
ἰδιοχείρως (Α΄ Κορ. α΄ 14).
αὐτουτονίας σας ϑὰ πέσῃ στὰ κεφά-
᾿Ἐχτὸς τοῦ ᾿Ιουδαίου Κρίσπου πίστευσαν καὶ πολλοὶ Κορίνϑιοι,
κὸν μου ἀπέναντί σας. Κήρυξα τὴν
στευαν πολὺ περισσότεροι. ᾿Αλλ᾽ ὃ
ρὸς ἀπὸ ἐνοχὴ ἀπέναντί, σας. Δὲν ἔ-
ὃ ϑερισμὸς στὴν Κόρινϑο τελείωσε,
λια σας. Ἢ εὐϑύνη γιὰ τὸν πνευμα-
Ἕλληνες δηλαδή, ποὺ γεννήϑηκαν τικό σὰς ϑάνατο ϑὰ δαρύνῃ ἐσᾶς στὴν Κόρινϑο. Ιουδαῖοι ἐλάχιστοι, τοὺς ἰδίους. ᾿Εγὼ ἔπραξα τὸ καϑῆ- Ἕλληνες πολλοί. Καὶ ἔπειτα ϑὰ πί-
ἀλήϑεια. Καὶ συνεπῶς εἶμαι καϑα- ἀπόστολος, ὡς φαίνεται, νόμιζε πὼς
χω καμμία εὐϑύνη γιὰ τὸν πνευματιιὸ σὰς ϑάνατο. ᾿Απ᾿ τὴ στιγμὴ αὖτὴ φεύγω καὶ ϑὰ πάω νὰ κηρύξω
καὶ σκεπτόταν νὰ ἀναχωρήσῃ, δεδομένου μάλιστα, ὅτι μετὰ τὴν ἐπιστροφὴ τοῦ ἀρχισυναγώγου οἱ ἸουΟΣΤΑΥΡΟΣ 87
δαῖοι ἔγιναν πολὺ ἐκρηκτικοὶ καὶ
ἀπειλητικοί. Ἀλλ᾽ ὁ Κύριος, ὁ Ἴη-
σοῦς Χριστός, δὲν ἄφησε τὸν Παῦ-
λο ν᾿ ἀναχωρήσῃ ἀπ᾿ τὴν Κόρινϑο.
᾿ἜΕμφανίστηκχε σὲ ὅραμα τῇ νύχτα καὶ εἰπε στὸν ἀπόστολο: «Μὴ φοὀοῦ, ἀλλὰ λάλει καὶ μὴ σιωπήσῃς.
Διότι ἐγώ εἰμι μετὰ σοῦ, καὶ οὐδεὶς ἐπιϑήσεταί σοι τοῦ κακῶσαί σε, διότι λαὸς ἐστί μοι πολὺς ἔν τῇ πόλει ταύτῃ». Μὴ φοόδᾶσαι, δηλαδή.
᾿Αλλὰ κήρυττε καὶ μὴ σιωπήσῃς. Διότι ἐγὼ εἶμαι μαξί σου. Καὶ κανεὶς δὲν θὰ σοῦ ἐπιτεθϑῇ γιὰ νὰ σὲ κακοποιήσῃ. Κήρυττε, διότι ἔχω πολὺ λαὸ σ᾽ αὐτὴ τὴν πόλι. Ὃ Παῦλος ἔμεινε στὴν Κόρινϑο ἐνάμισυ ἔτος καὶ δίδασκε τὸ λόγο τοῦ Θεοῦ.
Στὴν Αϑῆνα οὔτε μῆνα. Στὴν Κόουνϑῦο δεκαοκτὼ μῆνες. Μακαρία ἢ Κόρινϑος, διότι ἀξιώϑηκε τῆς πα-
ἐπιμένουν. ᾿Αλλὰ καὶ κάϑε πιστός, ποὺ ἐπιϑυμεῖ νὰ πείσῃ καὶ νὰ κερδίσῃ ψυχὲς γιὰ τὸ Χριστό, πρέπει
νὰ ἐπιμένῃ στὴν προσπάϑεια, Ἴσως πρέπει νὰ ἐπιμένῃ ἐπὶ ἔτη καὶ δεκαετίες. Ἕνας λογικὸς στάχυς μπο-
ρεῖ νὰ ὠριμάσῃ σὲ μιὰ ὥρα καὶ νὰ θϑερισθῇ γιὰ τὴν ἀποϑήκη τοῦ Κυ-
οίου, τὴν Ἐκκλησία, μπορεῖ νὰ
ὡριμάσῃ καὶ σὲ δεκαετίες. Πολλοὶ ὡριμάξζουν πρὸς τὸ τέλος, ὅταν πλησιάξῃ ὁ ϑάνατος.
Στὴν Κόρινϑο ἱδρύϑηκε πολὺ ἀκμαία Ἐκκλησία, πολυμελῆὴς καὶ πλημμυρισμένη ἀπ᾽ τὰ χαρίσματα τοῦ ᾿Αγίου Πνεύματος, «ἀφνειὸς» Ἐκκλησία, ἴσως ἢ μεγαλύτερη ἀπ’ ὅλες τὶς ᾿Ἐκκλησίες, ποὺ ἵδρυσε ὁ Παῦλος. Σ᾽ αὐτὴ ὁ Παῦλος ἀπηῦσυνε τὶς δυὸ μεγάλες πρὸς Κορινϑί-
ους Ππιστολές, ϑησαυροὺς ἄνεκ-
ρουσίας τοῦ μεγαλυτέρου ἀποστόλου ἐπὶ ἐνάμισυ ἔτος! ὋὉ ἀπόστολος ἔμεινε στὴν Κόρινὃο ἐπὶ μακρὸ διάστημα, διότι στὴν πόλι αὐτὴ ὑπῆρχε γιὰ τὸν Κύριο λαὸς πολύς. Ὁ ἀπόστολος εἶδε τὸ
τιμήτους καὶ ἀνεξαντλήτους. Σ᾽ αὐτῇ ἀπηύϑυνε καὶ τρίτη Ἔπιστολή, ἢ ὁποία χάϑηκε, ἴσως δὲ καὶ ἄλλες. ᾿Απ’ αὐτὴ δὲ ἔγραψε τὶς δυὸ
νόμισε ὅτι ὃ ϑερισμὸς τελείωσε.
τὴν παροιμιώδη γιὰ τῇ διαφϑορά
λαὸ ποὺ πίστευσε στὶς ἁρχές, καὶ
πρὸς Θεσσαλονικεῖς ᾿Επιστολέσ,
μᾶλλον καὶ τὴ μεγαλύτερη Ἔπιστολή, τὴν πρὸς Ῥωμαίους. Σ᾽ αὐτῆ,
(Ἄποκ. 6᾽ 23), εἶδε πολὺ λαό, ὁ
τῆς Κόρινϑο, κατὰ τὸν πιὸ κτυπητὸ τρόπο πραγματοποιήϑηκε ὁ λόγος, «οὗ ἐπλεόνασεν ἡ ἁμαρτία, ὑπερε-
συνέχισι τοῦ ἔργου. Ἄλλες ψυχὲς πιστεύουν εὐκολώτερα, μὲ λιγώτερο κήρυγμα, καὶ ἄλλες πιστεύουν δυσκολώτερα, μὲ περισσότερο κήρυγμα. Γι᾿ αὐτὸ οἱ κήρυκες πρέπει νὰ
ἔχῃ ἡ Κόρινϑος ἀπ᾿ τὸ ὅτι ἀξιώϑηκε νὰ ἔχῃ ἀνάμεσά τῆς τὸν μεγαλύτερο ἀπόστολο ἐπὶ ἑνάμισυ ἔτος καὶ νὰ γίνῃ ἀποστολικὴ Ἐκκλησία μὲ
᾿Αλλ ὁ Κύριος ᾿Ιησοῦς Χριστός, «ὁ
ἐρευνῶν νεφροὺς καὶ καρδίας» ὁποῖος ἔμελλε νὰ πιστεύσῃ κατὰ τὴ
᾿
38 ΟΣΤΑΥΡΟΣ
περίσσευσεν ἡ χάρις» (Ρωμ. εἰ 20). Τί μεγαλύτερο καύχημα μπορεῖ νὰ
πλῆϑος ἐξόχων τίτλων; Ὦ σύγχρονοι Κορίνθιοι! Αναλογίξεσθϑε τὴν ὑπερδολικὴ τιμῇ, τὴν ὁποία ἔκανε σὲ σᾶς ὁ Κύριος; Αἰ-
σθάνεσϑε συγκίνησι καὶ ρῖγος; "Ἐρ-
χονται δάκρυα στὰ μάτια σὰς; Καὶ
ἀγωνίζεσϑε νὰ εἶσθε ἀἁντάξιοι τοῦ
λαοῦ ἐκείνου, τὸν ὁποῖο ξεχώρισε
καὶ ἁγίασε ὁ Κύριος τὴν ἐποχὴ τοῦ Τ;Ἂαύλου; Μπορεῖ νὰ εἰπῇ καὶ σήμε-
οα ὃ Κύριος γιὰ σᾶς «λαὸς πολὺς
ἐοτί μοι ἐν τῇ πόλει ταύτῃ»; κάνει ἐντύπωσι, ὅτι στὴν ᾿Αϑήνα, τὴν πόλι τῆς σοφίας, ὁ Κύριος εἶχε ἐλάχιστες ψυχές, ἐνῷ στὴν ΚΚόοινῦθο, τὴν περιδόητη γιὰ τῇ δια-
φϑορά τῆς πόλι, εἶχε λαὸ πολύ. Γιατὶ δὲν συνέδη τὸ ἀντίϑετο; Γιατὶ
στὴν πόλι τῆς σοφίας δὲν πίστευσαν περισσότεροι καὶ στὴν πόλι τῆς διαφϑορᾶς λιγώτεροι; Νὰ γιατί; Ἢ κοσμικῇ σοφία συνήϑως φουσκώνει τὰ μυαλά, κάνει τὸν ἄνθρωπο ὑπε-
οήφανο. Ὃ δὲ ὑπερήφανος νομίζει,
ὅτι καταλαδαίνει καλλίτερα ἀπὸ τοὺς ἄλλους, περιφρονεῖ τῇ γνώμῃ
τῶν ἄλλων, καὶ μάλιστα ἀγανακτεῖ, ἂν οἱ ἄλλοι δὲν τὸν καταλαδαίνουν καὶ δὲν τὸν παραδέχωνται. Τόσῃ
πεποίθϑησι ἔχει ὁ ὑπερήφανος στὴ
λογικῇ του, ὥστε, ὅσα δὲν καταλαὰδαίνει, τὰ ἀπορρίπτει ὡς παράλογα! “Ὅλων τῶν πραγμάτων μέτρο ἢ
τελίξρι, συντροίδει καὶ τακπεινῶνει τὸν ἁμαρτωλό. Τί ἐξευτελίζει καὶ
ταπεινώνει ὅσο ἧ σαρκυκὴ ἁμαρτία; Ποιός ἀηδιάζει καὶ στενάζει, ὅσο ὁ διαπράττων τῇ σαρκικὴ ἁμαρτία; Καὶ ποιὸς ζητεῖ ἀλλαγὴ τοῦ ἑαυτοῦ του ὅσο αὐτός; ᾿Επειδὴ δὲ ὁ σαρκικῶς ἁμαρτωλὸς ἔχει συντριδῆ, ταπείνωσι καὶ ἔντονο πόϑο ἀλλαγῆς, γι αὐτὸ καὶ ἐλκύει τὴ χάρι τοῦ Θεοὔ καὶ πιστεύει εὐκολώτερα, Οἱ Ἀ-
ϑηναῖοι ὡς σοφοὶ εἴχαν ὑπερηφάνεια, ἢ ὁποία ἀπέκλειε τὴν πίστι, Οἱ Κορίνϑιοι ὡς σαρκικῶς ἁμαρτω-
λοὶ εἶχαν ταπείνωσι, ἢ ὁποία διευ-
κόλυνε τὴν πίστι. Νὰ, λοιπόν, γιατὶ
στὴν Κόρινθο πίστευσαν πολλοὶ καὶ στὴν ᾿Αϑήνα ἐλάχιστοι. Μήπως καὶ στὴν Παλαιστίνῃ δὲν πιστευσᾶν πολλοὶ ἁμαοτωλοί, πόορνες, τελῶνες Ἀὰλπ., ἐλάχιστοι δὲ γραμματεῖς, δαοἱσαῖοι καὶ Σαδδουκαῖοι, οἱ ὁποῖοι
ϑεωροῦσαν τοὺς ἑαυτούς τῶν σοφούς; «Ὁ Θεὸς ὑπερηφάνοις ἀντι" τάσσεται, ταπεινοῖς δὲ δέδωσι γάοῖν» (Ἴακ. δ΄ 6, Παροιίψ. γ᾽ 34),
᾿Αδελφοί! Νὰ ἀποφεύγωμε τῇ σαρκικὴ διαφϑορά, ἀλλὰ περισσότερο νὰ ἀποφεύγωμε τὴν ὑπερηφά-
νεια. Διότι ἡ ὑπερηφάνεια εἶνε ψυ-
λογική τοῦ! Οἱ οὐράνιες ἀλήϑειες, ΧΟδιαφϑορὰ χειρότερη ἀπὸ τὴ ἐπειδὴ δὲν χωροῦν στὸ μυαλό τοῦ,
σαρκικῆ διαφθορὰ καὶ διώχνει, τῇ
ἢ ἁμαρτία, ἰδίως ἡ σαρκυκῆ, ἐξευ-
ὁδηγεῖ καὶ στὶς σαρκικὲς πτώσεις.
χάρι καὶ τὴν πίστι ὅσο καμμιὰ ἄλλῃ νειὰ σκοτώνει τὴν πίστι, ᾿Αντιϑέτως κακία. Ἐπὶ πλέον ἢ ὑπερηφάνεια ἀπορρίπτονται. Ἔτσι ἢ ὑπερηφά-
ΟΣΤΑΥΡΟΣ 88
Τὰ ζῶα τοῦ ᾿Εθνικοῦ Κήπου σπουδαιότερα ἀπὸ τὰ παιδιὰ τῆς Ἑλλάδος! ἢ "μεσὴ ἦταν ἡ ἀντίδρασι τοῦ
“ δημάρχου ᾿Αθηναίων κ.Γ. Καμίνη, ὅταν ἔμαθε πρὸ ἡμερῶν, ὅτι ἄγνωστοι ἔρριψαν δηλητήριο στὸν ᾿Εθνικὸ Κῆπο καὶ ἐξώντωσαν σκύλους, γάτες καὶ ἀρκετὰ περιστέρια. «Τέτοια φαινόμενα δὲν ἀξίζουν τῆς Ἀθήνας καὶ τῶν ἀνθρώπων τῆς», σχολίασε ὁ δήμαρχος, καὶ πρόσθεσε: «Ἢ θαρθαρότητα ἔχει πολλὰ πρόσωπα, ἕνα ἀπὸ αὐτὰ συνάντῆσε ἡ πόλη μας στοὺς χώρους γύρω ἀπὸ τὸν Ἐθνικὸ Κῆπο... Δὲν ἔχει νόημα μόνο νὰ καταδικάζουμςετέτοια γεγονότα, ἀλλὰ γὰ φροντίσουμε, νὰ μὴ ξανασυμδθοῦν. Θὰ ὀργανώσω ἄμεσα συνἀντησὴ μὲ τὰ φιλοζωικὰ σωματεῖα καὶ ὅλους τοὺς συναρμόδιους φορεῖς».
Συμφωνοῦμεκαὶ ἐμεῖς μὲ τὶς δηλώσεις τοῦ κ. δημάρχου. Τὰ ζῶα εἶναι καὶ αὐτὰ δημιουργήματα τοῦ Θεοῦ, καὶ δημιουργήθηκαν νὰ ὑπηρετοῦν τὸν ἄνθρωπο καὶ νὰ ὀμορφαίνουν τὸν φυσικὸ κόσμο μὲ τὴν παρουσία τους. Ζῷῶα ζέσταναν μὲ τὰ χνῶτα τους τὸ νεογέννητο Βρέφος τῆς Βηθλεέμ, ἕνα δὲ γαϊδουράκι προσέφερε τὴ ράχη του στὸν Βασιλέα τῶν ὅλων Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστὸ γιὰ νὰ καθήσῃ σ᾽ 40) ΟΣΤΑΥΡΟΣ
αὐτὴ καὶ νὰ πραγματοποιήσῃ τὴν θριαμδευτική του εἴσοδο στὴν ΙἸερουσαλήμ! Ἣ ὕπαρξι ἑπομένως τῶν ζώωνεἶναι εὐλογία Θεοῦ, ὁποιαδήποτε δὲ κακομεταχείρισι, κακοποίησι ἢ ἐξόντωσί τους εἶναι ἀπαράδεκτη καὶ καταδικαστέα. Δυστυχῶς ὅμως πρέπει νὰ παραδεχθοῦμε, ὅτι στὶς ἡμέρες μας δώσαμε μεγαλύτερη ἀξία στὰ ζῶα, παρὰ στοὺς ἀνθρώπους! Ἡ ἀνθρωπίνη ζωοφιλία ξεπέρασε κάθε προηγούμενο, μὲ ἀποτέλεσμα, ἐνῷ πολλοὶ συνἀνθρωποί μας δυστυχοῦν, στεροῦνται ἰατροφαρμακευτικῆς περιθάλψεωςκαὶ ὑποσιτίζονται, στὰ ζῶα νὰ προσφέρωνταιἐκλεκτὲς ζωοτροφὲς σὲ κονσέρβθες, κτηνιατρικὴ περίθαλψι, ρουχισμός, καλλωπισμὸς σὲ εἰδικὰ ὑπερσύγχρονα κομμωτήρια, εἰδικὲς ὑπηρεσίες ταφῆς ἢ ἀποτεφρώσεως, εἰδικὰ νεκροταφεῖα, καὶ σὲ περίπτωσι θανάτου τους... ἐξειδικευμένη ψυχολογικὴ στήριξι στοὺς ἰδιοκτῆτες τους!
Ὃ τῆς ἀθλιότητοςκαὶ ἐλεεινότητός μας! Θεωροῦμε δαρθαρότητα τὴν ἐξόντωσι μερικῶν ζῴων στὸν ᾿Εθνικό μας Κῆπο (καὶ εἶναι), καταδικάζουμε τοὺς ἐνό-
συναγερμὸ καλώντας ἄμεσα σὲ συνάντησι τὰ φιλοζωικὰ σωματεῖα καὶ ὅλους τοὺς συναρμοδί-
λοι πιστοὶ τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ. Αδδβιασαν τὰ ταμεῖα μας, χρδοκοπήσαμε. ᾿Αξιον καὶ δίκαιον τὸ πάθημά μας, διότι τὰ ταμεῖα αὐτὰ χρηματοδοτοῦσαν τὶς
ους φορεῖς (δὲν διαφωνοῦμε),
ἀμθλώσεις μας! Χάνουμε τὶς
χους (καὶ ὀρθῶς πράττουμε), ταυτοχρόνως δὲ σημαίνουμε
ἀλλὰ σιωποῦμε οἱ ἄθλιοι γιὰ τὸν ἀποτρόπαιο καὶ φρικώδη σφα-
γιασμὸ μὲ τὶς ἐκτρώσεις ἑκατοντάδων χιλιάδων παιδιῶν ἐτησίως στὴν Ελλάδα καὶ
δεκάδων ἑδκατομμυρίων στὸν ὑπό-
ῃ
λοιπο κόσμο! Ὁποί-
α εὐαισθησία γιὰ τὴ δηλητηρίασι σκύλων, γατῶν καὶ πδ᾿ριστεριῶν, ὁποία δὲ ἀναισθησία καὶ πώ-
ρωσι γιὰ τὴν ἐν ψυ- ἃ
χρῷ δολοφονία καὶ
μαζικὴ γενοκτονία ἀθώων ἀνθρωπίνων ὑπάρξεων, ζωντανῶν εἰκόνων τοῦ Θεοῦ! Γίναμε πιὸ ἄγριοι καὶ ἀπὸ τὰ ἄγρια θηρία, φονεύουμετὰ παιδιά μας, δολοφονοῦμε τὸ μέλλον τῆς Πατρίδος μας, ἐξελισσόμεθα σὲ τραγικοὺς νεκροθάπτες τοῦ ἱστορικοῦ μας Ἔθνους. Κύματα ἀλλογενῶν καὶ ἀλλοθρήσκων λαθρομεταναστῶν κατέκλυσαν τὴν Ἑλλάδα. Εἶναι ἡ τιμωρία μας γιὰ τὴν ἐξόντωσι τῶν δικῶν μας παιδιῶν. Ὑποδουλωθήκαμε στὴν «Τρόϊκα» καὶ στοὺς ξένους δανειστάς μας. Προηγουμένως ὅμως παύσαμε νὰ εἴμαστε δοῦ-
δουλειές μας, μένουμε ἄνεργοι, δὲν ἔχουμε πλέον χρήματα στὰ χέρια μας. Λησμονοῦμε ὅμως, ὅτι πολλὰ ἀπὸ τὰ χέ-
ἮΝ ρια αὐτὰ στάζουν
αἷμα. Καθημερινῶς χιλιάδες Ἕλληνες ἀπεργοῦν, διότι θίγονται τὰ κεκτημένα δικαιώματά τους. Ἂν δὲν εἴχαμε τόσο φιλάνθρωπο Θεό,
θὰ ἀπεργοῦσεκαὶ ὁ ἥλιος ἀκόμη, ἀρνούμενος νὰ μᾶς στείλῃ τὶς ἀκτῖνες του, διότι καὶ ἐμεῖς ἀρνούμεθα δεκαδτίες ὁλόκληρες τώρα σὲ ἑκατομμύρια ἀπογόνους μας τὸ ἀναφαίρετο δικαίωμά τοὺς νὰ ἰδοῦν τὸ φῶς του. ᾿Αδελφοὶ Ἕλληνες, ἂς τὸ παραδεχτοῦμε, σπείραμε ἀφειδῶς ἀνέμους. Τί πιὸ φυσικὸ νὰ θερίζωμε τώρα θύελλες; Πολὺ δὲ φοθούμεθα, ὅτι ἔρχονται καὶ ἀκόμη χειρότερα, διότι δὲν ὑπ-
ἀῤχει μετάνοια. Οἱ οὐρὲς στὸν
ΟΑΕΔ καὶ τὰ συσσίτια θὰ παύσουν μόνον, ὅταν ὑπάρξουν
οὐρὲς στὰ ἐξομολογητήρια. Ὁ
Θεὸς νὰ μᾶς λυπηθῇ.
ΟΣΤΑΥ͂ΡΟΣ 41
Ἢ ΘΕΑΤΑΙ: “α............Χ.ὕ0......ὕ
-......
-
"παι
ιανύουμε, ἀγαπητοὶ ἀναγνῶστες, Δι: τὴ χάρι τοῦ Θεοῦ τὴν Μεγάλη Τεσσαρακοστή. «Τὸ στάδιον τῶν ἀρετῶν ἠνέῳκται᾽ οἱ θουλόμενοι ἀθλῆσαι εἰσέλθετε», προσκαλεῖ ὅλους τοὺς πιστοὺς ἡ ᾿Εκκλησία. «Στάδιον ἀρετῶν» ὀνομάζει ἡ Ἐκκλησία τὴ Μεγάλη Τεσσαρακοστή. Καὶ εἶναι πράγματι ἕνα στάδιο, μέσα στὸ ὁποῖο ἀθλοῦνται καὶ ἀγωνίζονται οἱ πιστοὶ γιὰ τὴν ἀπόκτησι τῆς ταπεινοφροσύνησ, τῆς ἐγκρατείας, τῆς μετανοίας, τῆς ἐλεημοσύνης καὶ τῶν ἄλλων ἀρετῶν. Ανοιξαν λοιπὸν οἱ πύλες τοῦ σταδίου καὶ εἰσῆλθαν «οἱ θουλόμενοι ἀθλῆσαι», αὐτοί, ποὺ ἐπιθυμοῦν νὰ ἀγωνιστοῦν. Πόσοι ὅμως
εἶναι αὐτοί; Δυστυχῶς, ὀλίγοι, πολὺ
ὀλίγοι, σὲ σύγκρισι μὲ αὐτούς, ποὺ δὲν ἐπιθυμοῦν νὰ ἀγωνιστοῦν. Οἱ πολλοὶ
εἰσέρχονται στὸ στάδιο, ὄχι γιὰ νὰ ἀ-
γωνιστοῦν, ἀλλὰ γιὰ νὰ καθήσουν ὡς θεατὲς στὶς κερκίδες του. Αὐτὸ ἄλλωστε συμθαίνει καὶ στὰ κοσμικὰ στάδια,
Οἱ ἀθλητὲς μέσα σ᾽ αὐτὰ εἶναι ἐλάχι-
στοι, σὲ σύγκρισι μὲ τὶς δεκάδες χιλιάδες τῶν θεατῶν, ποὺ παρακολουθοῦν τοὺς ἀγῶνες ἀπὸ τὶς κερκίδες, καὶ τὰ ἑκατομμύρια τῶν τηλεθεατῶν, ποὺ παρακολουθοῦν ἀπὸ τὶς ἀναπαυτικὲς πολυθρόνες τῶν σαλονιῶν τους. Στὸν κοσμικὸ ἀθλητισμὸ γιὰ νὰ γίνῃ κανεὶς ἀθλητὴς χρειάζονται δεθαίως κάποια προσόντα. Στὴν πνευματικὴ ὅμως ἄθλησι δὲν χρειάζονται ἰδιαίτερα προσόντα. Τὸ μόνο ποὺ χρειάζεται
εἶναι ἡ θέλησι τοῦ ἀνθρώπου. «Ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν ἀπαρνησάσθω
42 ΟΣΤΑΥΡΟΣ
ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ καὶ ἀκολουθείτω μο!», εἶπε ὁ Χριστός. «Οἱ βουλόμενοι ἀθλῆσαι εἰσέλθετε», προσκαλεῖ ἡ Ἐκκλησία. Δὲν πιέζει, δὲν ἐξαναγκάζει κανένα. Σέθεται τὴν ἐλευθερία τῶν ἀνθρώπων. Ὅσοι θελήσουν καὶ εἰσέλθουν καὶ ἀγωνιστοῦν σκληρά, θὰ λάθουν καὶ τὸ ἔπαθλο, θὰ στεφανωθοῦν. “Ὅσοι δὲν θελήσουν νὰ εἰσέλθουν καὶ νὰ ἀγωνιστοῦν σκληρά, αὐτοὶ δὲν πρόκειται νὰ θραθδευτοῦν καὶ νὰ στεφανωθοῦν. Ἐμεῖς σὲ ποιά κατηγορία ἀνήκουμς; Εἴμεθα ἀγωνισταὶ ἢ θεαταί; Οἱ περισσότεροι νεοέλληνες σήμερα ἐπιθυμοῦν τὸν εὔκολο καὶ γρήγορο πλουτισμό, δίχως ἐργασία σκληρή, κόπο καὶ θυσίες. Στὴν ἐποχή μας κυριαρχεῖ ἡ λογικὴ καὶ νοοτροπία τῆς ἥσσονος προσπαθείας. Ἡ ἴδια νοοτροπία κυριαρχεῖ πολλὲς φορὲς καὶ στὰ πνευματικά. Πολλοὶπι-
στοὶ ἐπιθυμοῦν νὰ ἀποκτήσουν ἀρετὲς καὶ νὰ ἀνέλθουν σὲ ὑψηλὲς δαθμῖδες
πνευματικότητος, δίχως ὅμως νὰ εἶναι διατεθειμένοι νὰ ἀγωνιστοῦν, ᾿Αγνοοὖῦν τὸν σοφὸ ἐκεῖνο Πατερικὸ λόγο, σύμφωναμὲ τὸν ὁποῖο πρέπει νὰ δώσῃ κανεὶς αἷμα γιὰ νὰ λάθῃ πνεῦμα. ᾿Εμεῖς θέλουμε νὰ λάθωμςε πνεῦμακαὶ πνευματικὰ χαρίσματα, δίχως νὰ κοπιάσωμε, νὰ ἱδρώσωμε, νὰ ματώσωμε. Αὐτὸ
ὅμως εἶναι ἀδύνατο. «Κακοπάθησον
ὡς καλὸς στρατιώτης Ἰησοῦ Χριστοῦ», συμθουλεύει ὁ ἀπόστολος Παῦλος τὸν Τιμόθεο (Β΄ Τιμ. 2,3). Ἡ ἀποστολικὴ αὐτὴ συμδουλὴ ἀπευθύνεται πρὸς ὅλους τοὺς χριστιανούς. Ἐμεῖς ὅμως, ἀντὶ νὰ
κακοπαθοῦμε, καλοπερνοῦμε, ἀποδεικνύοντες ἑαυτοὺς κακοὺς καὶ ἀναξί-
νοι στὸ κάλεσμα τῆς ᾿Εκκλησίας. Ἂς ἔ-
συς στρατιῶτες ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ. Ἔτσι,
χουν ἤδη ἀρχίσει οἱ ἀγῶνες. Ποτὲ δὲν εἶναι ἀργά. .ὋΟ Χριστὸς «δέχεται τὸν
Χριστὸ τὸν λόγο, ποὺ εἶπε κάποτε ὁ
ἔσχατον καθάπερ καὶ τὸν πρῶτον᾽ ἀναπαύει τὸν τῆς ἐνδεκάτης, ὡς τὸν ἐργα-
στρατιώτη του, ποὺ εἶχε κρυφθῆ μέσα
σωμξ᾽ ἂς ἐλεήσωμε᾽ ἂς μετανοήσωμε᾽
κινδυνεύουμε νὰ ἀκούσωμε ἀπὸ τὸν Μέγας ᾿Αλέξανδρος σὲ κάποιον δειλὸ
σάμενον ἀπὸ τῆς πρώτης». Ἂς νηστεύ-
σ᾽ ἕνα θάμνο τὴν ὥρα τῆς μάχης, ὁ ὁποῖος ἐπίσης ὠνομαζόταν ᾿Αλέξαν-
ἂς ἐξομολογηθοῦμε᾽ ἂς συγχωρήσωμξε᾽ ἂς ταπεινωθοῦμε' ἂς ἐκκλησιαστοῦμε.
δρος. «Ἢ θ᾽ ἀλλάξῃς διαγωγὴ ἢ θ᾽ ἀλλάξῃς ὄνομα», τοῦ εἶπε ὁ μεγάλος Μα-
ἂς μεταλάθωμε τὸ Σῶμα καὶ τὸ Αἷμα
λέγει καὶ ὁ Χριστός. «Ἢ ἀλλάξετε δια-
τοῦ Κυρίου μας. Ας μᾶς εἰρωνευτοῦν οἱ ἄπιστοι ἂς μᾶς χλευάσουν κοσμικοὶ φίλοι καὶ συγγενεῖς. ᾿Εχλεύαζαν καὶ
γωγὴ ἢ παύσετε νὰ ὀνομάζεσθε Χριστιανοΐ»! Ἂς ἀγωνιστοῦμε λοιπόν. Ὃ ἀληθι-
ἑκατονταετία κατασκεύαζε τὴν Κιδωτό. Ὁ Νῶξ κοπιοῦσε καὶ μοχθοῦσε, καὶ
κεδὼν στρατηλάτης. Τὸν ἴδιο λόγο μᾶς
νὸς σκοπὸς τῆς ἐπιγείου ζωῆς μας εἴναι ἡ ἀπόκτησι τῆς ἁγιότητος, δίχως
τὴν ὁποία εἶναι ἀδύνατη ἡ κατάκτησι τῆς αἰωνιότητος στοὺς οὐρανούς. Καὶ ἡ ἀπόκτησι τῆς ἁγιότητος ἀπαιτεῖ
ἀγῶνες καὶ θυσίες. ᾿Αγωνίσθηκαν οἱ Προφῆτες᾽ ἀγωνίσθηκαν οἱ Δίκαιοι τῆς
Π.Δ.. ἀγωνίσθηκαν οἱ ᾿Απόστολοι᾽ ἀγω-
νίσθηκαν οἱ Μάρτυρες ἀγωνίσθηκανοἱ Πατέρες, οἱ Ὅσιοι, οἱ ᾽᾿σμολογητές, [Καὶ
μὲ τοὺς ἀγῶνες τοὺς ἁγιάσθηκαν, χαριτώθηκαν, ἔφθασαν στὴ θέωσι. «Νῆ-
στείᾳ, ἀγρυπνίᾳ, προσευχῇ οὐράνια
χαρίσματα λαθῶν», ψάλλει ἡ Ἐκκλησία μας γιὰ τοὺς ἁγίους τῆς, Τὰ οὐράνια
χαρίσματα εἶναι καρποὶ ἀγώνων, κό-
πῶων, δακρύων, ἱδρώτων, αἱμάτων καὶ θυσιῶν. ᾿Εμεῖς θέλουμε νὰ δρέψωμε καρπούς, δίχως νὰ κοπιάσωμε᾽ νὰ θερίσωμεδ, δίχως νὰ ὀργώσωμεκαὶ νὰ στιεί-
ρωμε᾽ νὰ φθάσωμε στὴν ἀνάστασι, δί-
χως νὰ περάσωμς ἀπὸ τὸν Γολγοθᾶ καὶ τὴ σταύρωσι.
Ἂς σπεύσωμε λοιπὸν καὶ ἐμεῖς νὰ εἰσέλθωμς στὸ στάδιο ἀνταποκρινόμε-
τὸν Νῶε οἱ σύγχρονοί του, διότι ἐπὶ μία ἐκεῖνοι γλεντοκοποῦσαν καὶ ὠργίαζαν, κἕως ἦλθεν ὁ κατακλυσμὸς καὶ ἦρεν
ἅπαντας», ἐκτὸς τοῦ Νῶε καὶ τῆς οἰκο-
γενείας του. Ἔτσι καὶ σήμερα. Τὶς ἅγιὃς ἡμέρες τοῦ Τριωδίου καὶ τῆς Μ.
Τεσσαρακοστῆς, ποὺ οἱ πιστοὶ ἐντείνοὺυν τὸν πνευματικό τοὺς ἀγῶνα, οἱ
κοσμικοὶ καὶ ἄπιστοι τρέχουν στοὺς χοροὺς καὶ τὰ καρναθάλια καὶ εἰρωνεύονται τοὺς πιστούς. Δὲν θλέπουν τὰ
μαῦρα σύννεφα. Δὲν αἰσθάνονται τὶς
χονδρὲς Ψιχάλες, ποὺ ἔχουν ἤδη ἀρχίσει νὰ πέφτουν. Δὲν φαντάζονται κἂν
τὸν κατακλυσμό, ποὺ ἔρχεται. Οἱ πι-
στοὶ ὅμως τὸν θλέπουν. Παρακολουθοῦντὰ σημεῖα τῶν καιρῶν καὶ προετοιμάζονται μὲ τὴ δεδαιότητα, ὅτι μέσα στὴν ᾿Ορθόδοξῃη ᾿Εκκλησία, τὴν μόνη Κιθωτὸ τῆς σωτηρίας, κοντὰ στὸν Χριστό, τὴν Παναγία καὶ τοὺς ἁγίους μας, θὰ σωθοῦν ἀπὸ κάθε φυσικὸ καὶ πνευματικὸ κατακλυσμὸ καὶ θ᾽ ἀξιωθοῦν τοῦ θείου ἐλέους καὶ τῆς οὐρανίου δα-
σιλείας. Καλὸ πνευματικὸ ἀγῶνα, ἀδελφοί, καὶ καλὴ δύναμι!
ΟΣΤΑΥΡΟΣ 48
εγάλη ἀναστάτωσι στὸν ᾽Ορθόδοξο ᾿Ἑλληνικὸ λαὸ ἔχει προκαλέσει ἡ ἀπόφασι τῆς Κυθερνήσεως νὰ ἐπιδάλῃ τὴν ἀντικατάστάσι τῆς ὑπάρχουσας ἀστυνομικῆς ταυτότητος μὲ μία νέα, ἠλεκτρονικὴ αὐτὴ τὴ φορά, ταυτότητα, τὴν ὁποία ὠνόμασε Κάρτα τοῦ Πολίτη. Κατ᾽ ἀρχὰς πρέπει νὰ σημειώσωμξδ, ὅτι καὶ ἡ ὀνομασία ἀκόμη τῆς νέας ταυτότητος δὸν εἶναι τυχαία. ᾿Απέφυγαν οἱ ἀρχιτέκτονες καὶ σχεδιαστὲς τοῦ ἠλεκτρονικοῦ φακελλώματος τῶν Ἑλλήνων νὰ τὴν ὀνομάσουν ταυτότητα, γνωρίζοντας, ὅτι οἱ ἝΕΞλληνες, ὡς φορεῖς μιᾶς μακραίωνης καὶ θαρδιᾶς κλη-
ρονομιᾶς ἀγώνων καὶ θυσιῶν γιὰ
τὴν ἐλευθορία καὶ τὴ δημοκρατία, δυσκόλως θὰ δέχονταν νὰ ταυτιστοῦν μὲ ὄνα προσωπικὸ ἔγγραφο,
ποὺ μὸ τὴ σειρά του ταυτίζεται μὲ τὴν ἡλεκτρονικὴ ὑποδούλωσι τῶν
ἀνθρώπων, τὴ χειρότερη δουλεία
καὶ σκλαθιά, ποὺ γνώρισδ ποτὲ ἡ ἀνθρωπότης, Γι᾿ αὐτὸ τὴν ὠνόμα-
ὅὰν «Κάρτα», χρησιμοποιώντας μιὰ λέξι, ποὺ παραπέμπθρι στὶς πιδστωτικδς κάρτες τῶν τραπροζῶν Καὶ πό-
λυκαταστημάτων, μὲ τὶς ὁποῖες ἔχει ἐξοικθιωθῆ καὶ συνδεθῆ στενῶὼξ τὶς τελευταῖδθο δόκαβτίδα ἡ
44 ΟΣ ΤΑΥ͂ΡΟΣ
σύγχρονηκοινωνία μας. Ἡ Κάρτα ἐπίσης αὐτή, ὅπως δηλώνει ἡ ὀνομασία της, δὲν εἶναι τοῦ Κράτους ἣ κάποιου ἄλλου φορέως, ἀλλὰ «τοῦ Πολίτη»! Σχεδιάστηκδ γι αὐτόν, γιὰ τὴ δική του ἐξυπηρέτησι, ἄνεσι, προστασία καὶ ἀσφάλεια! Τὰ ἴδια ὡραῖα λόγια χρησιμοποίη σαν καὶ ἀλλοῦ, ὅπως π.Χ. στὴ μετονομασία τοῦ Ὑπουργείου Δημοσίας τάξεως σὲ Ὑπουργεῖο Προστασίας τοῦ Πολίτη, τὰ γεγονότα ὅμως, ποὺ καθημερινῶς συμθαίνουν στὴν χώ-
βα μας, ἀποδεικνύουν, ὅτι οἱ Ἕλλη-
νδς πολῖτες αἰσθάνονται σήμερα τόσο ἀπροστάτευτοι καὶ ἀνασφαλεῖς, ὅσο ποτὲ ἄλλοτε, «Προστασία τοῦ Πολίτη», «Κάρτα τοῦ Πολίτη»! Κούφιες λέξεις, κενὲς πδριεχομένου, ποὺ στοχεύουν στὸν ἐντυπωσιασμὸ καὶ τὴν παραπλάνησι τῶν
ἀνυποψίαστων ἀνθῥώπων, καὶ ὁμοιάζουν μὲ τὸν ἀσθέστῃη, μὲ τὸν
ὁποῖο ἀσθεστώνουν οἱ ἄνθρωποι
τοὺς τάφους, ὥστε «ἔξωθεν μὲν φαίνονται ὡραῖοι, ἔσωθεν δὲ γέ-
μόυσιν ὀστέων νεκρῶν καὶ Πάσης ἀκαθαρσίας»! (Ματθ, 23,27).
το ὑμφωνὰ μὲ ὅσα ἔχουν ἀναᾶκοινωθῆ, στὴν Κάρτα αὐτὴ θὰ ἐν-
σωματωθοῦν ὁ ἀριθμὸς δημοτολο-
γίου, τὸ ΑΌΜ, ὁ ΑΜΚΑ, καθὼςκαὶ ὁ
ἀριθμὸς τῆς ἀστυνομικῆς ταυτότητος. ᾿Επιπλέον, ἡ κάρτα θὰ χρησιμοποιῆται καὶ σὰν ταξιδιωτικὸ ἔγ-
γραφο γιὰ προορισμοὺς ἐντὸς Σέν-
γκεν, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ἡλεκτρονικὴ συνταγογράφησι, ἐνῷ μὲ τὴν εἰσαγωγὴ τοῦ «σειριακοῦ ἀριθμοῦ»καὶ τοῦ κωδικοῦ προσβάσεως, ποὺ θὰ τὴ συνοδεύῃ, θὰ ἐπιτρέπεται στὸν πολίτη ἡ πρόσθασι μέσῳ διαδικτύου στὸν ἰατρικό του φάκελλο, στὰ στοιχεῖα, ποὺ ἀφοροῦν στὴν περιουσία του, κιλ.π. [Ἐθνος. 29.9.
2010). ᾿Αναρωτᾶται κανεὶς τί εἶναι αὐτό, ποὺ ὠθεῖ τοὺς κυθερνῶντες τὴν Ελλάδα νὰ ἐπιθάλουν ἕνα τόσο συγκεντρωτικὸ καὶ πολυδάπανο (καὶ μάλιστα σὲ καιροὺς χαλεποὺς γιὰ τὴν οἰκονομία μας) δημόσιο ἔγγραφο στοὺς πολῖτες τῆς, παρόμοιο τοῦ ὁποίου δὲν ἔχουν υἷἱοθετήσει ἄλλα μεγάλα κράτη μὲ ἀνθηρὴ οἰκονομία καὶ ἀσυγκρίτως πιὸ ἐξελιγμένη τεχνολογία. Τὸ 2004 προσπαθήσαμε νὰ διοργανώσουμεδ τοὺς καλυτέρους ᾿Ολυμπιακοὺς ἀγῶνες καὶ τὸ ἐπετύχαμε, αὐξάνοντας ὅμως μὲ ὑπέρογκα ποσὰ τὸ ἤδη ὑψηλότατο δημόσιο χρέος μας, ποὺ μᾶς ἔχει πλέον ὁδηγήσει στὰ πρόθυρα τῆς χρεοκοπίας. Μήπως τώρα ἡ φιλοδοξία μας νὰ μετατρέψωμε τὸν νᾶνο σὲ γίγαντα, τὴν «Ψωροκώσταινα» σὲ «μεγάλη κυρία τῆς ὑψηλῆς τεχνολογίας», μεγαλύτερη ἀπὸ τὴν ᾿Αγγλία, τὶς Η.Π.Α, τὸν τ“ --
--
ΠΟ
Ξ--Ο-
--
Καναδᾶ κ.ἄ., μᾶς ὁδηγεὶ σὲ μία ἐπικίνδυνη δουλεία, δουλεία ἠλεκτρονική, πολὺ χειρότερη ἀπὸ τὴν οἰκονομικὴ δουλεία, ποὺ μᾶς ἐπέθαλαν οἱ ξένοι δανειστές μας; ἂς διαθεθαιώνουν οἱ ἄρχοντές ἣ μας, ὅτι ἡ Κάρτα αὐτὴ θὰ μᾶς παρέχῃ «ἀσφαλέστερη ἐξυπηρέτηση», ἡ ἴδια δέ, θὰ διαθέτῃ «ὑψηλοῦ ἐπιπέδου χαρακτηριστικὰ ἀσφαλείας». Γιὰ ποιά ἀσφάλεια ὅμως ὁμιλοῦν, ὅταν ὅλοι γνωρίζουμε πόσο εὔκολα «ἔσπασαν» παρόμοιες κάρτες οἱ «χάκερς» στὴ Γερμανία, ὑποκλέπτοντας ἐμπρὸς στὶς τηλεοπτικὲς κάμερες τὰ εὐαίσθητα προσωπικὰ δεδομένα τῶν κατόχων τους; Γιὰ ποιά ἀσφάλεια ὁμιλοῦν, ὅταν καθημερινῶς θλέπῃ κανεὶς στὴν τηλεόρασι καὶ τὸ διαδίκτυο περιστατικὰ ἠλεκτρονικῆς ὑποκλοπῆς τῶν δῆθεν «ἀπρόσθλητων»
στοιχείων τῶν πιστωτικῶν καρτῶν ἀπὸ ἀδιστάκτους κακοποιοὺς σὲ ὅλο τὸν κόσμο; Καὶ γιατί αὐτὸς ὁ ἐπικίνδυνος συγκεντρωτισμός; Γιατί αὐτὴ ἡ συγκέντρωσι πληθώρας διαφορετικῶν προσωπικῶν ἐγγράφων σὲ μία κάρτα; Τὸ ἠλεκτρονικὸ ἔγκλημα στὶς ἡμέρες μας ἀνθεῖ. Τί θὰ γίνῃ, ἐὰν ἡ κάρτα χαθῇ ἢ κλαπῇ ἢ κάποιος «χάκερ» ὑποκλέψῃ ἠλεκτρονικῶς τὰ στοιχεῖα τῆς; Ὅσοι ἀσχο--------.---- -------
-----
------.
-ὄ.-
--.-.....
ο..-..ἰ-.
| ΠΑΡΑΚΑΛΟΥ͂ΜΕ Ν᾽ ΑΝΑΝΕΩΣΕΤΕ ΤΗ ΣΥΝΔΡΟΜΗ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ --οτΤοἴἝὦἷὋἝἷἝ
πἀὈ-
ΟΣΤΑΥΡΟΣ 45
λοῦνται μὲ τὰ οἰκονομικὰ γνωρίζουν, ὅτι ἡ διαστιορὰ ἑνὸς κεφαλαίου σὲ πολλὲς ὁταιρεῖες ἔχει ὡς ἀποτέλεσμα καὶ τὴ διασπορὰ τοῦ κινδύνου. Μὲ ἄλλα λόγια, ὅπως συμθουλεύουν καὶ οἱ σύμθδουλοι ἐπενδύσεων τοὺς πελάτες τους, ἡ διαφοροποίησι τοῦ χαρτοφυλακίου ἑνὸς ἐπενδυτοῦ σὲ διάφορες μορφὲς ἐπενδύσεων ἐξασφαλίζει καὶ τὴ διαφοροποίησι καὶ ὡς ἐκ τούτου τὴ μείωσι τοῦ κινδύνου, ποὺ κάθε ἐπένδυσι συνεπάγεται. Ἔτσι, ἐὰν μία ἐπένδυσι, ποὺ ἐπέλεξε ὁ ἐπενδυτής, ἔχῃ μειωμένη ἀπόδοσι, ἡ ζημία δὲν εἶναι μεγάλη, διότι ἀφορᾷ ἕνα μόνο μέρος τοῦ χαρτοφυλακίου του καὶ ὄχι ὁλόκληρο τὸ ἐπενδυτικό του κεφάλαιο. Εἶναι ἑπομένως δυνατὸ νὰ ἀγνοοῦν οἱ ἄρχοντές μας καὶ οἱ τεχνοκράτες, ποὺ τοὺς συμθουλεύουν, τοὺς κινδύ-
νους, ποὺ συνεπάγεταιγιὰ τὸν κάθε Ἕλληνα πολίτη ἡ ἀπόφασί τους νὰ συγκεντρώσουν τόσα πολλὰ καὶ εὐαίσθητα προσωπικὰ δεδομένα σὲ μία μόνο κάρτα; Δυστυχῶς περισσότερη εὐαισθησία καὶ ὑπευθυνότητα δεικνύουν οἱ σύμθουλοι ἐπενδύσεων γιὰ τὰ χρήματα τῶν πελατῶν τους ἀπ᾽ ὅ,τι τὸ Κράτος γιὰ τὰ δικαιώματα καὶ τὶς προσωπικὲς
ἐλευθερίες τῶν πολιτῶν του! ΓΈΓστΤι σιωποῦν:
Π ολλοὶ προθδληματίζονται, ἀνησυχοῦν καὶ διαμαρτύρονται κα-
τὰ τῆς Κάρτας τοῦ Πολίτη. Μεταξὺ αὐτῶν εἶναι πολλοὶ μητροπολῖτες, ἱερεῖς, μοναχοὶ καὶ πιστὸς λαός. Ἡ ᾿Εκκλησία τῆς ᾿Ελλάδος, ἂν καὶ ὄχει ἐκφράσει τὴν ἀνησυχία τῆς, δὲν
ἔχει λάθει ἀκόμη συνοδικῶς ἐπίση-
μὴ θέσι ἀναμένοντας ὑπεύθυωυνη ἐνημέρωσι ἀπὸ τὸ ἁρμόδιο Ὑπουργεῖο καὶ τὴν εἰδικὴ ἐπιτροπή, ποὺ ἐξετάζει τὸ θέμα. Καὶ ἐνῷ στοὺς κόλπους τῆς ᾿Ορθοδόξου Ἐκκλησίας ὑπάρχει αὐξημένη κινητικότῆς, ἀντίδρασι, ἀκόμη καὶ πολυπληθεῖς διαδηλώσεις, δύο σημαντικὲς θρησκευτικὸς κοινότητες τῆς χώρας μας σιωποῦν προκλητικῶς καὶ λάμπουν διὰ τῆς ἀπουσίας τους. Εἶναι οἱ ἙθΘραῖϊοι καὶ οἱ Ρωμαιοκαθολικοί. ᾿Απορεῖ καὶ ἐξίσταται κανεὶς πῶς τὸ λαλίστατο σὲ θέματα ἀνθρωπίνων δικαιωμάτωνκαὶ ἐλευθεριῶν Κεντρικὸ ᾿Ισραηλιτικὸ Συμθούλιο τῆς Ελλάδος, αὐτὸ ποὺ ζήτήησε ἔντονα πρὸ ὀλίγων ἐτῶν τὴ διαγραφὴ τοῦ θρησκεύματος ἀπὸ τὶς ἑὁλληνικὲς ταυτότητες, αὐτὸ ποὺ ἐκπροσωπεῖ ἕνα λαό, ποὺ διώ-
χθηκδ συστηματικὰ ἀπὸ διάφορα
ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΕΣ ΟΜΙΛΙΕΣ
ταις. τιον τ πππ τππ
Κ΄
πρσσστ
ππταπασστττα ἀπ
ταπενοαπαθα. τ πε πὰὰπὰτ'ὸ-
Ὡς
ΟΣ ἀππα. - πἀὐεπἔἘΠρᾳἕἌΨἜόσπττπἔρ«ἍἕἌἕἄΨΔΥ
πὶ
Ὰ
ἀὔνῶωε.
Κάθε Κυριακὴ καὶ ὥρα 6:30 μ.μ. γίνονται τὰ θραδυνὰ κηρύγματα στὴν αἴθουσα τῆς ᾿Αδελφότητος (ὁδὸς Ζωοδόχου Πηγῆς 44).
Ὅσοι ἀγαπᾶτε τὸ λόγο τοῦ Θεοῦ μπορεῖτε νὰ προσέρχεσθεστὶς ὁμιλίες. ἃς
Νὰ εἰδοποιῆτε δὲ νὰ προσέρχωνται!καὶ ἄλλοι.
,.
406 ΟΣΤΑΥΡΟΣ
.
ἐχθρικὰ πρὸς αὐτὸν καθεστῶτακαὶ ᾽ρίες, γιὰ νὰ μὴ ὀνομαστοῦν «Διαἔζησε ὅλη τὴ φρίκη τῶν φοδερῶν μαρτυρόμενοι»! Πῶς ὅμως διαμαρστρατοπέδων συγκεντρώσεως τῆς τυρήθηκαν πέρυσι μὲ ἐπιστολή Ναζιστικῆς Γερμανίας, πῶς εἶναι τους στὸν ὑπουργὸ Οἰκονομικῶν δυνατὸ νὰ σιωπζι ἐμπρὸς στὴν ἐπι- γιὰ τὴ φορολόγησι τῶν ἐκκλησιαθδολὴ ἑνὸς μέτρου, ποὺ ὁδηγεῖ σὲ στικῶν τους ἐσόδων; Θεωροῦν τὸ ὁλοκληρωτικὸ ἠλεκτρονικὸ φακέλ- θέμα τῆς φορολογίας σημαντικώλωμα, στὴ δυνατότητα ἐλέγχου καὶ τερο τῆς ἀνθρωπίνης ἐλευθερίας; παρακολουθήσεως τῶν ἀνθρώπων Ἢ μήπως ἀποδεχόμενοι τὸν Παμέσῳ τοῦ ἐνσωματωμένου στὴν πικὸ συγκεντρωτισμὸ καὶ ὁλοκλη-
Κάρτα πιϊοτοςδίρ, καὶ στὴν ἀριθμοποίησι καὶ ἀποϊεροποίησι τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου. Μέσα στὸ πλαίσιο τῆς ἀναγκαίας, κατὰ τὸν Πρωθυπουργό μας καὶ ἄλλους ἡγέτες, παγκόσμιας ἠλεκτρονικῆς διακυθδερνήσεως, δὲν ἀπασχολεῖ τοὺς Εθραίους συμπατριῶτες μας ποιός ἢ ποιοί θὰ κυδερνήσουν αὔριο τὸν τόπο μας ἢ καὶ τὰ ἄλλα ἔθνη, καὶ μὲ ποιό τρόπο θὰ διαχειριστοῦν τὰ προσωπικά μας δεδομένα, ποὺ σήμερα καλούμεθα νὰ τοὺς παραδώσωμε; Δύο ἐξηγήσεις ὑπάρχουν γιὰ τὴ σιωπή τους. Ἢ λησμόνησαν τὰ δεινά, ποὺ ὑπέστησαν (πρᾶγμα, ποὺ διαψεύδει ἡ καθημερινὴ πραγματικότης) ἢ συμφωνοῦν μὲ τὸ «Οργουελικὸ κράτος», ποὺ στήνεται γύρω μας. Τρίτη ἐξήγησι δὲν δυνάμεθα νὰ εὕρωμε.
ρωτισμὸ ἀποδέχονται ἀδασάνιστα
καὶ κάθε ἄλλης μορφῆς συγκεντρωτισμὸ καὶ ὁλοκληρωτισμό, ἀπ’ ὅπου καὶ ἂν προέρχεται; Πολλοὶ ἑρμηνευτὲς θλέπουν στὸ πρόσωπο τοῦ δευτέρου θηρίου τῆς ᾿Αποκαλύψεως, τοῦ ἀναθαίνοντος «ἐκ τῆς γῆς», τοῦ καὶ συμθδολίζοντος τὸν ψευδοπροφήτη καὶ ὑπασπιστὴ τοῦ
᾿Αντιχρίστου, τὸν Πάπα τῆς Ρώμης. Ὅπωςδὲ ὅλα δείχνουν, οἱ πονηρὲς αὐτὲς ἠλεκτρονικὲς ταυτότητες εἶναι τὸ προστάδιο τοῦ χαράγμα-
“
Χὰ
Ἄ
τ
Ἱδρυτής: Τ᾿ Ἐπίσκοπος πρ. Φλωρίνης ΑΥ̓ΓΟΥΣΤΙΝΟΣ Ν. ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ
Ἰδιοκτήτης: Ὁρθόδ. Ἱεραποστ. ᾿Αδελφότης «Ὁ Σταυρός» Ζωοδόχου Πηγῆς 44 ὁ 106 81 ᾿Αθήνα. τηλ. 2103805539 ἃ. 210 ) 3826100
Ἐκδότης: Παναγιώτης Πετρόπουλος
Αἰόλου 35 ὁ 153 51 Κάντζα
ἬΉ σιωπη Τῶν Πσὶ ΤΠ Κὦὧὦν
Μη ίἰα ἄλλη θρησκευτικὴ κοινότης, ποὺ τηρεῖ σιγὴ ἰχθύος γιὰ τὸ φλέγον θέμα τῆς Κάρτας τοῦ Πολίτή, εἶναι οἱ Ρωμαιοκαθολικοί. Θὰ μπορούσαμε νὰ ὑποθέσωμε, ὅτι αὐτοὶ ἀποφεύγουν τὶς διαμαρτυ-
«0 ΣΤΑΥΡΟΣ».
Μηνιαῖο Ορθόδοξο Χριστιανικὸ Περιοδικό
Διευθυντὴς Συντάξεωσ: Νικόλαος ᾿Ἰ]. Σωτηρόπουλος - τηλ, 210 ] 6659056 Προϊστάμενος Τυπογραφείου ᾽Αθαν. Κοκονός, Αἰόλου 35 ὁ 153 51 Κάντζα Συνδρομὴ (ἐτησία) ᾿Ἐσωτερικοῦ: 10 Εε Κύπρου 20 Ε. ᾿Εξωτεριίκοῦ: 25 Ε. Ἐπιταγές, ἐγγραφές, ἐπιστολές κιλπ. στὴ διεύθυνσι; ῖ
΄
Περιοδικὸ «Ὁ Σταυρός»
ΤιΘ. 3415 (Κ.Τ.Α.) 4102 10 ᾿Αθήνα
2
,
-
ΟΣΤΑΥΡΟΣ 47
ΠΛΗΡΏΜΕΝΟ ΤΕΛΟΣ ΤΑΧ. ΚΑΤΆΣΤΗΜΑ ΓΑ. ΝΈΡΩΝ Αριθμός Αδειας
14
Αρ. πῆς 109
τος τοῦ ᾿Αντιχρίστου. Ἣ παθητικὴ καὶ ἀνεκτικὴ στάσι τῶν Ρωμαιοκαθολικῶν ἀπέναντι στὴ σχεδιαζομένὴ ἀπὸ τὴν Νέα Τάξι καὶ τοὺς ὑποστηρικτὲς τῆς Παγκοσμιοποιήσεως Κάρτα τοῦ Πολίτη μᾶς δίνει τὸ δικαίωμα νὰ πιστεύωμε, ὅτι οἱ ἑρμηνεῖες αὐτὲς γιὰ τὶς μελλοντικὲς σχέσεις Πάπα καὶ ᾿Αντιχρίστου δὲν ἀπέχουν ἴσως ἀπὸ τὴν ἀλήθεια. Στὸ χέρι τους εἶναι νὰ μᾶς διαψεύσουν. ᾿Επειδὴ δὲ οἱ ἡγέτες τῶν ἐν ᾿Ελλάδι Παπικῶν ἐπιθυμοῦν διακαῶς νὰ ἔχουν ἁθρὲς σχέσεις μὲ τοὺς ἰδικούς μας οἰκουμενιστάς, προτεΐίνουμε νὰ διοργανώσουν ἀπὸ κοινοῦ διαμαρτυρίες κατὰ τῆς Κάρτας τοῦ Πολίτη καὶ τοῦ ἠλεκτρονικοῦ φακελλώματος. Μιὰ τέτοια ἐνέρ-
γεια θὰ εἶναι ἄλλωστε σύμφωνη καὶ μὲ τὶς πομπώδεις διακηρύξεις τους περὶ «κοινῆς ποιμαντικῆς μέριμνας καὶ συνεργασίας γιὰ τὴν ἀντιμετώπισὴ τῶν κοινωνικῶν προθλημάτων». Θὰ τὸ πράξουν;
Εξόπαντος θὰ λογοδοτήσουν ἱ κυθερνῶντες τὴν ταλαίπωρη Πατρίδα μας παρουσιάζοντα! ὡς μεσσίες. Κατὰ κόρον λέγουν, ὅτι σώζουν τὴν Ελλάδα. Παρουσιάζονται ὡς σωτῆρες ποιοί; Αὐτοί, οἱ ὁποῖοι μαζὶ μὲ ἄλλους πολιτικοὺς κατέστρεψαν τὴν Ελλάδα οἰκονο48 ΟΣΤΑΥΡΟΣ
ΚΎΡΙΟΝ
31-12-11
ἄππαξειει.
ΗΝ...
«{{ἘἘΒΡ Αα. μικῶς, ἀλλὰ καὶ πνευματικῶς, καὶ τὴν ὑποδούλωσαν στοὺς ξένους δανειστές, καὶ τὴν ἐξευτέλισαν διεθνῶς. Παρουσιάζονται ὡς σωτῆρες τῆς Ελλάδος αὐτοί, οἱ ὅποιοι μὲ σκληρὰ οἰκονομικὰ μέτρα ὁδηγοῦν σὲ φτώχεια καὶ δυστυχία σημαντικὸ
ποσοστὸ τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ, καὶ σὲ αὐτοκτονίες ἀνθρώπων ἀπὸ οἰκονομικὴ ἀπελπισία. Παρουσιάζονται ὡς σωτῆρες αὐτοί, οἱ ὁποῖοι ἂν ὀνόματι τῆς δημοκρατίας ἐπιτρέπουν τὴν ἀσυδοσία, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ καλπάζῃ στὸν τόπο μας ἡ ἐγκληματικότης καὶ νὰ ἔχουν χάσει οἱ σημερινοὶ Ἕλληνες τὸ αἴσθημα τῆς ἀσφαλείας. Παρουσιάζονται ὡς σωτῆρες αὐτοί, οἱ ὁποῖοι κατήργη-
σαν ὅλα τὰ ἰδανικὰ τοῦ Ἔθνουσ, καὶ ἀνήγαγαν σὲ ἰδανικὸ τὸ χρῆμα, καὶ πλούτισαν καὶ θησαύρισαν μὲ ἀμύθητα πλούτη, σὰν νὰ πρόκειται οἱ ἄφρονες νὰ ζήσουν ἐπὶ γῆς ἐπὶ χιλιάδες ἔτη. Ὃ μεγάλος δημοκράτής, ποὺ λέγεται θάνατος, θὰ τοὺς
πατάξῃ καὶ αὐτούς. Τὸ δὲ ἀπείρως χειρότερο, τοὺς ἐμφανιζομένους ὡς σωτῆρες θὰ στερήσῃ σωτηρίας, θὰ τοὺς ἐξαποστείλῃ στὴν αἰωνία δυστυχία. Ὑπάρχει ἠθικὴ νομοτέλεια. Ὁ νοῦς καὶ ἡ συνείδησι δὲν δόθηκαν στὸν ἄνθρωπο ματαίως. ᾿Εξάπαντος θὰ λογοδοτήσουν.
