4 minute read
Frimout naar Mars
Astronaut Dirk Frimout
Donderdagavond 25 november, zeven uur … in ons begijnhof keken de mensen uit naar de voordracht van Dirk Frimout waarin hij ons zou meenemen naar planeet Mars.
Advertisement
Mits de nodige Covid-maatregelen (CO2 meter stond goed in zicht), we waren toch met een zeventigtal mensen samen in de kapel, zat iedereen klaar om te luisteren naar het komende boeiende reisverhaal.
Mijnheer Frimout begon eerst met ons geheugen op te frissen over de regel van de zwaartekracht op aarde en hoe die zich gedroeg als men op 350 km hoogte van de aarde verwijderd was… Hij legde ook uit vanwaar de bijna volledige gewichtloosheid kwam door de centrifugale kracht die zich manifesteert…
Gelukkig doorbrak hij vaak de wetenschappelijke uitleg door kleine (vaak grappige) anekdotes. Bijvoorbeeld hoe je langzaam moest eten in de cabine want anders mocht je de verloren ‘brok’ vergeten. Die ‘plakte’ dan ergens waar het niet hoorde. (Hopelijk niet tussen al die kleine knopjes…)
En voor diegenen die genoeg verbeelding hebben, kan je nog meer van die toestanden fantaseren… Zo waren de foto’s die hij toonde, van toen hij zelf in zo een ruimtecabine zat, beslist een meerwaarde. Want ja, voor velen onder ons wisselde dat goed af met de vaak ingewikkelde formules. Maar ik ben ook zeker dat er onder het publiek mensen zaten die wel hun hart konden ophalen aan die ingewikkelde theorieën. Want het is toch wonderbaar hoe grote genieën de wetten uitgedacht hebben, en nog doen.
Heel interessant was ook de invloed die een lichaam ervaart bij gewichtloosheid. Ook hoe chemische reacties anders werken in luchtledigheid… er was zoveel te vertellen en dat gaf zeker een duidelijker beeld over de complexiteit van de wereld van de ruimtevaart.
En dan naar Mars! Het lijkt bijna utopisch… maar Dirk Frimout omschrijft het hele traject ( van 2,5 tot 3 jaar) als realistisch en waarom de ‘reis’ zolang moet duren. De ‘tussenstop’ zou de maan worden… en dan naar Mars. (Er is een ‘speling’ van twee maanden om de ‘overstap’ te maken van de ene baan naar de andere, zo heb ik het toch begrepen.)
Maar hoe duizelde mijn hoofd toen ik hoorde wat daar allemaal bij komt kijken. Ook wat daarvoor al allemaal voorbereid is en nog moet gebeuren. Er moet op Mars van alles geïnstalleerd worden voor de mens (dat zouden 4 mensen zijn) daar kan landen. Want hij zal daar maanden moeten (over)leven voor hij terug naar de aarde kan. Eerlijk gezegd, ik kan niet meer van verbeelding en fantasie spreken want uit de mond van Dirk Frimout werd het echt werkelijkheid. Niet nu, maar hij voorziet deze onderneming rondom 2035 -2040.
Eerst komt nog heel binnenkort opnieuw een landing op de maan. Wellicht nodig als voorbereiding op het grotere traject naar Mars.
Voor mezelf, ik ging met een ‘vol’ hoofd, naar huis… En ik had des te meer besef toen ik mijn voeten op de begijnhofgrond plantte… Dit hier is onze planeet… goed dat de wetenschap verder en verder zijn kennis uitbreidt en zo nieuwgierig is over het hele zonnestelsel… Maar laat het vooral ‘mooi’ gebeuren zonder het grijpen naar macht en ‘veroveren’. Laat vooral al deze ontdekkingen gebruikt worden om deze aardbol meer te begrijpen en beschermen. Laat ons blijven bewonderen en verwonderen… Planeet aarde blijft onze werkelijkheid.
Dirk Frimout, bedankt om ons mee te nemen in de ruimte en om ons veilig weer naar de aarde te brengen. We zijn je heel dankbaar voor deze unieke voordracht…
Martine Bogaert