gent begijnhof
N I E U W S B R I E F B E G I J N H O F O N Z E - L I E V E - V RO U W T E R H OY E N
86
2015
Onze-Lieve-Vrouw ter Hoyen #
NOVEMBER DECEMBER
JAARGANG 20 vu M. Van Speybroeck,
Lange Violettestraat, 193B, 9000 Gent.
Judith was geen heilige
Vogelaars geraken overal
Ons leeshoekje leeft
HALLOWEEN
Ter herinnering: wie graag iets wil laten publiceren in ons krantje kan altijd contact opnemen met de redactie die bestaat uit Martine Bogaert, nr. 127, Nicole Bonne, nr. 83 en Sonja Vanoutryve, nr. 263b. Je kan ook mailen naar sonja.vanoutryve@skynet.be
Wat valt er te lezen? Nog meer vogelaars als buren: p. 2, 3 en 4 Concert in de kerk: p. 5 Groot begijnhof en mensen met autisme: p. 6 en 7 Op bezoek bij de buren: p. 8 Eindejaar drink met buren: p. 8 What’s in a name?: p. 9 Het was weer Halloween: p. 10 Onze nomaden boeken: p. 11 Merkwaardig muziek in Turnhout: p. 12 Varia: p. 12 Snoepen voor het goede doel: p. 13 Het Portret: p. 14
Vogelaars geraken overal Ook ooit zo’n “waw”-gevoel gehad als je een roofvogel hoog in de lucht zag zweven tijdens een natuurwandeling? Of zit je met ingehouden adem te kijken naar natuurfilms op televisie? Ook in ons begijnhof kan je blijven kijken naar de mezen, de vinken, de merels, de aalscholvers en soms al eens een specht. De kleine Filiep T’Jollyn kreeg de liefde voor de natuur en vooral de vogels met de spreekwoordelijke paplepel binnen. De nieuwe buur vertelt: “Met mijn vader ging ik dikwijls de natuur in. Hij was een jager en een vogelvanger, maar toen vond ik het best leuk om met hem op wandel te gaan. Je bent in de natuur en je ziet zoveel vogeltjes. Foto Johannes Jansen
Op dat moment kreeg de “vogelziekte” mij al te pakken. Toen ik later aansloot bij de Jeugdbond voor Natuur en Milieu is de “ziekte” exponentieel erger geworden”, lacht Filiep. Eigenlijk zag het er voor de jonge Filiep niet onmiddellijk uit dat hij zo lyrisch zou doen over valken, gieren of arenden. “Ik was bestemd om in de familiezaak te gaan, ik studeerde economie maar na een aantal jaar besefte ik dat “business” mij niet zo lag. En van het ene kwam het andere: ik begon zo’n 15 jaar geleden in het Instituut voor Natuur en Bosonderzoek. Mijn baas zag dat ik nogal veel wist over vogels en planten en nu doe ik de job van mijn leven. Op dit moment doe ik onderzoek naar de bruine kiekendief, er loopt ook een studie over zeldzame orchideeën en rond vlinders. Er is in Vlaanderen veel werk te verrichten”, zegt Filiep, “de natuur staat heel zwaar onder druk”.
2
En wat denk je dat Filiep doet tijdens zijn vakantie? Juist: vogels gaan kijken en tellen. “Alles is begonnen toen vrienden die Slavische talen hadden gestudeerd, in 2007 naar Georgië trokken. Wat ze daar zagen was indrukwekkend: ze telden een paar honderdduizend roofvogels, een pak meer dan gekend was in de literatuur”. Hoe dat komt? "Vogels trekken van hun broedgebieden in het Noorden naar overwinteringsgebieden in het Zuiden. De meeste vogels doen dat 's nachts, maar er zijn een aantal soorten zoals roofvogels, ooievaars en pelikanen die dat overdag doen omdat ze dan de energie van de zon en de warme lucht kunnen gebruiken (zie foto: Door de opstijgende lucht komen de vogels in een soort tunnel terecht). Onderweg komen ze hindernissen tegen, bijvoorbeeld grote partijen water zoals de Zwarte Zee. Daar moeten ze omheen omdat daar geen opstijgende lucht is. Andere obstakels kunnen bergen zijn. Ook daar moeten ze rond, want in de bergen is het te koud en het weer is er onvoorspelbaar." In de omgeving van de badplaats Batumi in Georgië ligt precies een plek waar die trek enorm geconcentreerd is. Aan de ene kant van Batumi ligt de Zwarte Zee, aan de andere kant hooggebergte. Daartussen ligt een strook van 15 kilometer lang waar alle vogels door moeten”. De vrienden richten al snel de vzw Batumi Raptor Count op en het duurt niet lang voor ook vogelaars uit andere Europese landen zich aansluiten. Filiep ging voor het eerst mee tellen in 2009. “Gewoon uit nieuwsgierigheid. En daar sta je dan van ’s morgens vroeg tot in de late namiddag met een ploeg van een twintigtal vogelaars te tellen”. “Wat heeft het voor zin die duizenden vogels te tellen”, vraag ik? “We kunnen zien of het vrouwtjes, mannetjes of zelfs juveniele vogels zijn. En op die manier kunnen we ook de evolutie zien. Zijn er een bepaald jaar bijvoorbeeld minder jonge vogels? Dan kan dat te maken hebben met broedplaatsen die in gevaar zijn. Vogels kijken en tellen. (Foto Filiep T’Jollyn)
3
Rusland is een immens land, er zijn niet voldoende biologen, je kan de broedplaatsen dus niet gaan zoeken. Bovendien is er bij de bewoners een grote onverschilligheid rond de vogelpopulatie, ook al omdat er andere problemen zijn”. Sedert 2009 trekt Filiep elk jaar naar Georgië om vogels te tellen en te bewonderen. Maar niet alleen de kiekendieven, arenden, en andere roofvogels lokken hem oostwaarts. “Ik vind het belangrijk dat de dorpelingen er ook iets aan hebben. En door de groei van die bijzondere vorm van ecotoerisme hebben zij er ook veel bij gewonnen. Waar de dorpsbewoners zich vroeger moesten tevreden stellen met hetgeen hun kleine akker of hun koe voortbrachten, kunnen ze nu tijdens de “vogelmaanden” een spaarpotje aanleggen. De mensen die komen vogels spotten, logeren nu al bij een twintigtal gezinnen, ze worden er als bijzondere gasten onthaald. Dit samenleven met de dorpelingen wil ik ook niet missen. Soms is het wel wat moeilijk om op tijd op de telplaats te zijn…. de zelfgestookte alcohol die ze ons in hun gulle gastvrijheid aanbieden, is zwaar spul”, lacht Filiep. Ondertussen heeft de liefde voor vogels hem al op heel bijzondere plaatsen gebracht. “Ik neem de gelegenheid te baat om wat rond te reizen. Zo ontdekte ik al prachtige dorpen in Georgië en Armenië”. “Dank zij vogels kom je dus een beetje overal?”, opper ik. “Juist”, zegt Filiep. “Toen ik ooit met mijn ouders naar Gambia ging, vond je me niet aan het strand. Wel aan de vuilnisbelt waar ik speurde naar vreemde vogels”. Sonja Wie meer wil weten over de vzw kijkt maar verder op . www.batumiraptorcount.org Daar kan je bijvoorbeeld zien welke roofvogels geteld werden in 2015. Voorbeelden? Wespendief: 588.504 , Zwarte Wouw: 125.713 , Steppebuizerd: 95.603 Dwergarend: 7303, Hen / Grauwe / Steppekiekendief: 6087, Grauwe Kiekendief: 3529, Schreeuwarend: 2902, Levant Sperwer: 2418 grote adelaar sp: 1718, Slangenarend: 920, Steppekiekendief: 703 Europese Roller: 509 , Ooievaar: 346, Bastaardarend: 137 enz.…
Hier kon ook jouw reclame staan, vind je niet? Bij interesse, contacteer a.u.b de redactie om jouw reclame te bespreken BRABANTDAM – 9000 GENT B.V.B.A.
4
Concert in de kerk
Zondag 4 oktober scheen de zon, er waren allerlei initiatieven in de stad, er kon weer eens geshopt worden… en er was een concert in onze kerk. Maar blijkbaar hadden alle begijnhofbewoners en de buren gekozen voor totaal andere activiteiten. Het Amsterdams Studenten Orkest speelde dus voor … een tiental mensen. Jammer. Beetje beschaamd was ik wel, net als andere aanwezigen. Wist men het niet? Kan een concert in onze kerk niet meer bekoren? Zelfs als het helemaal gratis is? Het zou mooi zijn mochten we daar een antwoord op krijgen. De aanwezigen genoten van Het pianoconcert no. 2, van Rachmaninoff, muziek uit de film The gladiator, Zimmer Nimro van Elgar en uit de film Prince of Egypt. Orkestleider Peter Veenhuizen verloor de moed geenszins en zei na afloop “natuurlijk komen we terug naar deze schitterende kerk”. Sonja
5
Begijnhof droomlocatie voor mensen met autisme Vrolijke en vooral opgeluchte gezichten op zondag 4 oktober in het Groot Begijnhof in St. Amandsberg. In de Sint Jozef feestzaal van het begijnhof werd immers de “kick-off” gegeven voor een droom van een huis. Een droom niet zozeer omwille van de prachtige verbouwing van een monumentaal convent, maar wel omdat in het Convent 22 binnenkort 8 mensen met autisme zelfstandig zullen kunnen wonen. Aan het lange verhaal, met vallen en opstaan, met haperingen en successen, met onblusbare wilskracht en energie is een (voorlopig) einde gekomen. Net zoals alle ouders zitten ouders van autisten met de vraag: “wat als ik er niet meer ben?”. Wachten op wachtlijsten is geen optie, dachten sommigen. En zo werd in 2010 de vzw Autimismus opgericht, een groepering van ouders en vrienden van mensen met autisme. Ze zien hun kerntaak als het verzekeren van het recht op wonen en de bestaanszekerheid van volwassenen met autisme (ASS of autismespectrumstoornis). Concreet: voor die mensen een goedkope woongelegenheid vinden waar ze mits ondersteuning hun eigen leven kunnen ontplooien. Het zoeken naar een geschikte omgeving – beschermd, comfortabel én niet afgesloten van de wereld – is niet evident. Autimismus richtte de blik vrij snel op een begijnhof. Wij, begijnhofbewoners, begrijpen best waarom. Een convent in het Groot Begijnhof in St. Amandsberg kwam snel in het vizier. En toen begon de zoektocht naar middelen en steun om er ook een woongelegenheid van te maken. Tijdens de “kick-off” hoorden we welke instanties hun schouders onder het project staken.
Hier kon ook jouw reclame staan, vind je niet?
T el: 09/2338338 Fax: 09/3245809 Best.copie@telenet.be Zuidstationstraat 11 9000 Gent
Bij interesse, contacteer a.u.b de redactie om jouw reclame te bespreken
6
Lieven Decaluwe, ere-schepen van Gent en voorzitter van de raad van bestuur begijnhof Sint-Elisabeth, prees “zijn” begijnhof en de dames of begijnen die er vroeger sociaal werk verrichtten. “Omdat wij dit pad willen volgen, hadden we ook gehoor naar de mensen van Autimismus”. Hij somde nog op welke sociale projecten een thuis vinden in het begijnhof: o.m. Autisme Centraal, Vlaamse Vereniging Autisme, Baken, de Tandem, de Bleekweide. “In de 80 huizen wonen mensen die bemiddeld zijn en anderen die het veel minder zijn. Zo willen we het houden, voor ons hoeft het niet dat het begijnhof een toeristisch paradijs wordt”. Om een Convent te verbouwen tot een woongelegenheid is meer dan applaus nodig. Bij CD&V provinciaal gedeputeerde Eddy Couckuyt vond de vzw gehoor. Hij vertelde dat het project zo’n vernieuwend model voorstelde, dat de dienst Welzijn graag subsidies gaf. Autimismus kon voor het eerst aan concretisering denken. De Gentse schepen Tom Balthasar legde uit hoe de acht studio’s uiteindelijk via het sociaal verhuurkantoor van het OCMW, aan een betaalbare prijs – want met huursubsidie - kunnen verhuurd worden. Riet Konings, directeur van de vzw Baken (Mobiele en Ambulante Ondersteuning aan Personen met een Beperking) bevestigde het engagement van de organisatie die zal meewerken aan het concept “living apart together”. De bewoners zullen individueel leven maar beschikken over een gemeenschappelijke living en tuin. Gerarda Grosemans van vzw Autimismus vertelde nog dat de 8 studio’s voor de eerste bewoners zullen klaar zijn begin 2017. “Dat projecten zoals de onze nodig zijn, bewijst alleen al het feit dat nu reeds 50 mensen op de wachtlijst staan. Het verheugt ons daarom dat anderen in de omgeving van Eke-Nazareth een gelijkaardig initiatief willen opstarten en dat ook in het Hasseltse een kiem daartoe zou gezaaid zijn”. Wie het initiatief wil steunen, kan dit doen door een gift of sponsoring. Maar meer misschien nog dan privé-steun hoopt vzw Autismismus dat ook andere privé en/of publieke instanties ruimte en samenwerking aanbieden om hun project uit te breiden. Wie meer info wil kijkt best op www.autismismus.be Sonja
Lange Violettestraat 45 9000 Gent Tel 09 223 55 86
7
Bij de buren op 11 november
Op 11 november gaan we op bezoek bij onze buren van de Wijk Macharius, de Buren van de Abdij. John Vandaele zal onze gastheer zijn. We bezoeken met hem de ruïnes van de oude Sint-Baafsabdij en hij beloofde ons een historische schets van de buurt te geven vanaf de oudheid over de Benedictijnen tot de huidige toestand. Hij zal met verve vertellen hoe het buurtcomité ‘de Buren van de Abdij’ ter wereld kwam, welke activiteiten ze ontplooien en wat er zoal gebeurt in de wijk. Vanzelfsprekend eindigen we in de gezellige Herberg Macharius aan de Lousbergkaai waar we een drankje kunnen nuttigen. We vertrekken om 14u 30 aan de poort van het Begijnhof en het is amper 15 minuten lopen… dus om 14u45 duiken we de geschiedenis in. Meer info volgt.
Eindejaar drink met koor
Zo was het … zo kan het weer worden… Op maandag 28 december organiseren we opnieuw onze eindejaarsdrink. Dit jaar zal het koor Cum Splendore (koor waarin ook buurman Dirk Brausch optreedt) in het voorportaal van de kerk komen zingen. Het gemengd koor Cum Splendore vzw (toen nog 'Collegium Cum Splendore') werd opgericht in 1992. Van bij de start werd gekozen voor het betere ‘amateur’-werk. Zonder uit het oog te verliezen dat samen zingen in de eerste plaats ontspanning is, wordt hard gewerkt aan zowel luimige als ernstige partituren. Zich toespitsen op één stijl was nooit aan de orde en zowel in profane als religieuze muziek beweegt Cum Splendore zich tussen de renaissance en vandaag. De huidige dirigent is Pascal Lestaeghe. Als Ensemblezanger is Pascal o.m. verbonden aan het Octopus kamerkoor, kamerkoor El Grillo, Pantarhei en Ex tempore.
8
Wat schuilt er achter de namen van onze huizen? De naam Judith vinden we terug bij huisnummer 243. Judith of Judit, is in de Bijbelse literatuur een belangrijke vrouw. Een heel boek is aan haar gewijd. Voor de katholieken behoort het deelverhaal tot de gekende en aanvaarde Bijbelboeken. Voor de Joden en de protestantse gemeenschap is het een zogenaamd apocrief boek: het maakt voor hen geen deel uit van de oudtestamentische geschriften. In het verhaal van Judith wordt minstens een loopje genomen met de historische waarheid. De situering van het verhaal is fout gedateerd. Het verhaal vertelt dat de Assyrische koning Nebukadnessar de Joden wou achtervolgen na hun uittocht uit Assyrië en dat zijn legeraanvoerder Holofernes bij de stad Betulia zijn kamp had opgeslagen. Deze uittocht is echter verder terug in de tijd te plaatsen dan de Bijbelse tekst het doet en Nebukadnessar was dan geen koning. In ieder geval wordt verteld dat Holofernes er niet in slaagde de Joden te overwinnen. In een droom kreeg hij de goede raad om de enige waterbron van de stad te bezetten en zo de watertoevoer van de stedelingen af te snijden. Dat zag er niet goed uit, maar een zekere Judith (letterlijk: vrouw uit Judea), uit een welgestelde familie stapte naar het Assyrische kamp en gooide al haar vrouwelijke charmes in de strijd tegen Holofernes. Als een echte man bezwijkt hij voor Judith’s avances en na een paar dagen ziet Judith haar kans om ’s avonds, na een drinkpartij waarbij Holofernes te diep in de beker had gekeken en zijn roes uitsliep, hem bij de haren te grijpen, de keel over te snijden en hem te onthoofden. Samen met haar dienstmeisje slaagt ze erin te ontkomen met het hoofd, dat op de vestingwal van Betulia gespietst wordt. De Joden doen een uitval, het Assyrische leger verliest de moed als ze het hoofd van Holofernes opmerken en slaat op de vlucht. Judith heeft de Joden gered… Een sterke vrouw haalt het van een heel leger. Er zijn niet zoveel Bijbelse verhalen waar vrouwen zo strijdlustig op de voorgrond treden. Een ander bekend verhaal is dat van Samson en Delilah. Delilah ontneemt Samson zijn kracht door zijn haar af te knippen. Een ander verhaal vertelt over Sisera en Jaël, tijdens een krijgstocht tegen de Kanaänieten, en dat is het zo een beetje. Het verhaal van Judith werd herhaaldelijk overgenomen in de schilderkunst, door Michelangelo (Sixtijnse kapel), Caravaggio, Veronese en onze Pieter Paul Rubens (afbeelding). Gustav Klimt (Jugendstil periode) gaf aan het geheel een modernere look in 1901. Het hoofd van Holofernes is slechts gedeeltelijk te zien in de rechterbenedenhoek als een soort voetnoot. Merk ook de gelaatsuitdrukking op van Judith... Het lijkt haar geen moeite te hebben gekost om Holofernes te onthoofden. Domenicus Scarlatti, Antonio Vivaldi en W. Amadeus Mozart vonden het verhaal de moeite waard om er een muzikale omkadering voor te componeren. Het meest gekend is wellicht Vilvaldi’s werk ‘Judita Triumphans’. Judith’s nagedachtenis wordt gevierd op 24 maart en 7 september. Zij is geen heilige, dus echte naamdagen zijn dit niet. MARC
9
(Beetje) huiveren met Halloween Dit jaar had het een beetje meer voeten in de aarde, maar‌. het was weer mooi. Ruim 20 kinderen (van waar blijven ze komen?) waren erbij om de lintjes te gaan zoeken en dus snoep te verzamelen bij de buren. Dank zij de inspanningen van vooral Nicole Bonne(ke),Tine, Tineke en Dries werd het weer een succes. et als afsluiting een film en koeken en chocolademelk in het Groothuis, dank daarvoor aan de vzw en Johan. Ook dank aan de buren (waren het er minder dit jaar?) die snoep klaar hadden. Volgend jaar ook? Maar dan kunnen de kinderen misschien ook eens aan een griezelliedje denken, of niet ?
Dank aan Dirk voor de foto’s.
10
Onze nomaden boeken … Zo zou ik graag ons boekenhoekje noemen, scheef Andrea. “Nu oogt het rek mooi, verzorgd en uitnodigend en ik reken op ieder van ons om, ingeval er wat op de grond zou liggen, het op te rapen en terug te leggen”. En waarom dit nieuwe initiatief? “Voor de bewoners – groot en klein - van het Begijnhof : boeken nemen en lezen, eigen boeken die je kwijt wilt, liefst in de plaats leggen en ook de gelezen boeken. Daarom noem ik het Nomaden boeken. Ook een oproep naar de kinderen om daar boeken achter te laten , te ruilen, te nemen, te lezen enz. En… na ons “bank-contact” is ook dit hoekje contact-vriendelijk is: bewoners blijven daar al makkelijker een “babbeltje” doen en zelf krijg ik alleen maar positieve commentaren !”,aldus Andrea. En ook vanwege de vzw En Martine schreef: Ze staan er mooi, bij het buitenrijden aan de poort,… Te wachten in de nieuwe houten boxen, tot iemand hen meeneemt. Ik heb het alvast eens gedaan omdat het boek “Een zwemmende monnik” van Malachy Mc Court mijn aandacht trok. (En dan bleek dat de schrijver de broer is van de meer bekende Frank Mc Court “De as van mijn moeder”…). Ik ben dus zeer benieuwd naar de inhoud. Ook liet ik me eens verleiden door het boek met foto’s en tekst over “Les montagnes blanches”… Ik nam het mee naar huis, heb het eens goed doorbladerd en dan weer teruggelegd. Da’s wel gemakkelijk op die manier. Ook heb ik met mijn kleinkind de gewoonte dat we, als ze voor een nachtje komt slapen, een kinderboek ophalen. Als ze terug naar huis is, ga ik het terugleggen. Misschien steek ik wel een papiertje bij het boek van Mc Court met enige bevindingen. Als dat kan en mag natuurlijk. Ik vraag het aan Andrea, de spil van het project. En ook vanwege de vzw kwam een schouderklopje: “Wat betreft boekenproject: is mooi uitgewerkt en wordt blijkbaar ook goed opgevolgd. Ga er mee door!”
11
16de eeuws muziekhandschrift in Turnhouts begijnhof Vanaf 24 september kunnen bezoekers van het Turnhoutse Begijnhofmuseum een 16deeeuws muziekhandschrift of processionale digitaal doorbladeren en de liederen beluisteren. Het Turnhoutse begijnhof bezit een rijke muziekcollectie met handschriften en drukken uit de zestiende tot de vroege twintigste eeuw. Het meest opmerkelijke handschrift is een processionale of muziekhandschrift uit 1550. Het bevat gregoriaanse gezangen voor de jaarlijkse processies en heiligenfeesten. Eeuwenlang werd het boek actief gebruikt en zelfs aangevuld door de Turnhoutse begijnen. Omdat het zo uniek is, plaatste de Vlaamse overheid het in 2009 op de lijst van de Vlaamse topstukken. Dankzij het crowdfundingproject ‘Geef de Turnhoutse begijnen een stem’ kon het manuscript in 2014 professioneel gedigitaliseerd worden. Het ensemble Psallentes nam het inzingen, opnemen en monteren van alle liederen uit het boek op zich. Verdere ondersteuning volgde door De Vrienden van het Begijnhof van Turnhout die de nodige hard- en software aankochten.
Varia Gele affiches Neen, de gele affiches die te zien zijn aan de muren van de gerenoveerde huizen, zijn geen aankondiging dat een volgende renovatie eraan komt. Johan, legde uit dat die gewoon een formaliteit/verplichting zijn. De werken zijn gedaan en de affiches maken het mogelijk om bezwaar aan te teken bij de diensten over de wijzigingen die gebeurd zijn tijdens de werken die niet in de oorspronkelijke bouwaanvraag zijn voorzien, kleine wijzigingen. Het is een regularisatie. Boek over ons begijnhof zou verschijnen in november, zo meldde de Provincie.
De nacht van Halloween zag ons begijnhof er zo uit.
12
Snoepen voor het goede doel “Daar is ze weer”, hoor ik al mompelen. Inderdaad voor een goed doel, SOGEHA, die vakanties voor kansarme jongeren helpt bekostigen, durf ik wel aankloppen. Dit jaar kan je dus weer snoepen zonder schuldgevoel. En bovendien aan dezelfde prijs als vorig jaar. Een overzicht van het zoete gamma: marsepein – ½ kg – 50% amandelen en 50% suiker € 7,00 speculaas Lotus – doos 1 kg sinterklaasfiguren € 8,00 2 speculaas sinterklaasfiguren op grootmoeders wijze 29 cm € 3,00, zakje chocolade wit, melk of fondant telkens 5 figuren 175 gr € 5,00, sinterklaasman wit, melk of fondant 25 cm individueel verpakt 250 gr € 5,00 rijsttaart voor 6 personen € 8,00 appeltaart voor 6 personen € 8,00
………………………………………....................................................... ...... Naam…….……. bestelt bij Sonja (Nr.263B) of sonja.vanoutryve@skynet.be tegen 18 november ……. marsepein 7,00 €…. ……. 1 kg speculaas 8,00 €…. ……. 2 speculaasfiguren 3,00 €…. ……. zakje witte chocolade 5,00 €…. ……. zakje melk chocolade 5,00 €…. ……. zakje fondant chocolade 5,00 €…. ……. witte klaasman 5,00 €…. ……. melk klaasman 5,00 €…. ……. fondant klaasman 5,00 €…. …….. rijsttaart 8,00 €…. …….. appeltaart: 8,00 €….. TOTAAL: €….
13
HET PORTRET
Voor een keertje geen beeld van een buur of buurvrouw. Wel een mooie impressie uit Voor een keertje geen beeld van een buur of buurvrouw. Wel een mooie impressie uit Japan. Japan. Deschaumes Foto Foto Tim Tim Deschaumes
14