PROEVEN
Bejo zet proeven breed uit in de wereld Veredelaars van Bejo werken nauw samen met telers, verwerkers en supermarkten om nieuwe rassen op de markt te brengen. Het duurt gemiddeld acht tot tien jaar voordat een ras commercieel inzetbaar is. “Van de duizenden kruisingen die we maken, halen er maar een paar de eindstreep”, zegt Salesmanager Benelux en Scandinavië Robert Schilder. “We zijn op zoek naar de meest robuuste rassen, rassen met toegevoegde waarde.” Bejo heeft in elke klimaatzone veredelingsstations gevestigd. “We vinden dat we moeten veredelen in het gebied waar het product staat”, aldus Schilder. “Rassen zijn robuust als ze onder een breed scala aan omstandigheden goed gedijen. Dat betekent onder andere dat ze goed tegen stress moeten kunnen, een sterk wortelstelsel hebben en een natuurlijke weerstand hebben tegen insecten en ziekten. Ook speelt smaak een belangrijke rol”, vertelt de Salesmanager Benelux en Scandinavië.
Genetica
Om tot het gewenste ras te komen, probeert een veredelaar goede genetica in te kruisen door gebruik te maken van nieuwe en bestaande ouderlijnen. In een screeningsproef (eerste selectiefase) en VO-proef (Voortgezet Onderzoek) worden alle gemaakte kruisingen getest. Daarbij vindt een positieve selectie plaats: lijnen en kruisingen die voldoen aan de door ons gestelde criteria gaan door naar de volgende fase in het veredelingsproces en uiteindelijk naar de praktijk als commercieel ras. Lijnen en kruisingen die meerdere malen niet voldoen, vallen af en verdwijnen uit dit proces. “Afhankelijk van de kwaliteit trekken we voor deze proeven minimaal drie jaar uit
om zo voldoende gegevens te genereren. De proeven staan breed uit in de wereld”, zegt Schilder. “We willen data vanuit alle klimaatzones hebben.”
Proeven bij telers
Als een potentiële kruising op meerdere locaties en meerdere jaren positief opvalt, krijgt deze een Bejo-nummer. Vanaf dat moment worden bij telers kleine proeven gedaan, legt de Salesmanager uit. “We werken veel met tweejarige gewassen, zoals bijvoorbeeld wortelen, uien, rode bieten, kool en knolselderij. Zij gaan pas in het tweede jaar doorschieten, bloeien en zaad geven. Dit kost dus meer tijd dan dan bij eenjarige gewassen zoals sla, andijvie en spinazie. Deze gewassen produceren in het eerste jaar al zaad. Als de zaadproductie op niveau is om grotere proeven te doen, schalen we op. Tijdens de proef kijken we hoe een ras het bij een teler doet wat betreft teelt, rooien, bewaren en verwerken. We hebben veel kennis over onze ouderlijnen en weten van tevoren waar we een nieuw ras kunnen positioneren en wat de toegevoegde waarde is, maar in de praktijk kom je wel eens voor verrassingen te staan. Vandaar dat een ras breed wordt getest, vooraleer we het op de markt brengen.”
Bejo magazine
5