PARIJS 10 & 11 OKTOBER 2019
2
PRAKTISCH Belangrijke info in verband met het hotel: Hotel Ibis Budget La Villette. 57-63 Avenue Jean Jaurès 75019, Parijs Tel. +33 892 68 08 91 Begeleiders en nuttige telefoonnummers
Start in Parijs De bus zet ons ’s morgens af. Pas ’s avonds kunnen we op de kamers. We vertrekken direct naar ons eerste bezoek. Neem voor de eerste dag tekstmateriaal, lunch, drankje … in een apart rugzakje klaar. Donderdagavond gaan we in groep eten in de buurt van Pompidou en de wijk Le Marais. Vertrek uit Parijs Denk eraan vrijdag een broodje en drankje te kopen voor onderweg. We vertrekken terug aan de busparking ‘La Villette’ vrijdag om 19.00 uur. 2
3
Dag 1
PROGRAMMA
ABK 14.00 u 17.00 u 18.00 u
Bezoek Musée d’Orsay Bezoek Cité de l’architecture et du Patrimoine Fondation Louis Vuitton (exterieur)
TBK 14.00 u 17.00 u
Bezoek Musée d’Orsay Bezoek Muséé Rodin
AVO 14.00 u 17.00 u 18.00 u
Bezoek Musée d’Orsay Bezoek Cité de l’architecture et du Patrimoine Fondation Louis Vuitton (exterieur)
CM Voormiddag Modewandeling en bezienswaardigheden 13.30 u Bezoek Sainte-Chapelle 16.00 u Bezoek Centre Pompidou SV 13.30 u 16.00 u
Bezoek Opéra Garnier Bezoek Musée du Parfum met gids
Avondmaal in buurt Pompiou / wijk Le Marais Busrit Paris by Night Overnachting in hotel
4
Dag 2 ABK 11.15 u 14.00 u
Bezoek Musée des Arts Décoratifs - Design Bezoek Pavillon Suisse van le Corbusier
TBK 11.00 u 14.00 u
Bezoek Centre Pompidou Bezoek Atelier Brancusi
AVO 10.00 u 14.00 u
Architectuurwandeling met gids Bezoek Pavillon Suisse van le Corbusier
CM Voormiddag Modewandeling en bezienswaardigheden 13.30 u Bezoek Opéra Garnier 15.00 u Modeshow bij Galeries Lafayette Houasmann SV 09.30 u 14.00 u
Bezoek Musée D’Orsay Maquillage-sessie
19.00 u 19.30 u 00.00 u
Afspraak met de chauffeur op busparking ‘La Villette’ Vertrek naar België Aankomst in Sint-Niklaas
5
PARIJ
La Butte aux Cailles (later extra te ontdekken) Een dorp in Parijs met lage huisjes, en een kleinschaligekarakter.Derustigezijstratengeveneen gevoelalsof uin eendorpsstraatmijlenvervan de grote stad bent. Deze buurt ademt nog altijd een sfeervanonafhankelijkheid.Eenbuurtopeenvan dezuidoostelijkeheuvelsvanParijs.Meteenjonge en trendy Parijse bevolking die elkaar treft in de bars en restaurants.
CENTRE POMPIDOU - TBK
Het Centre national d’art et de culture Georges-Pompidou ook bekend als Centre Pompidou of Centre Beaubourg, is een toonaangevend centrum voor moderne kunst in Parijs. Het werd in februari 1977 geopend, waarmee een wensdroom van de voormalige Franse president Georges Pompidou gestalte kreeg. Hij wilde dat er in Parijs een groot publiekscentrum werd gebouwd waar alle vormen van moderne kunst en andere culturele uitingen een plek zouden kunnen krijgen. Het gebouw: Het Centre Pompidou is een opvallend gebouw. Het is ontworpen door de architecten Richard Rogers uit het Verenigd Koninkrijk en Renzo Piano uit Italië. De gevel van het gebouw is een wirwar van pijpen en buizen in verschillende kleuren. De kleuren geven de functie van de buizen aan. De opzet van de architecten was om het gebouw als het ware binnenstebuiten te keren. In het centrum is op twee etages onder andere het Musée national d’art moderne gevestigd met een van de belangrijkste verzamelingen moderne kunst ter wereld.
6
In de collectie van circa zestigduizend werken vindt men onder andere sculpturen, schilderijen, boeken, films, video, documentatie over muziek en vormgeving. De gekleurde buizen die aan de buitenzijde zichtbaar zijn hebben allemaal een bepaalde kleur afhankelijk van hun functie: de blauwe buizen zijn luchtpijpen, de groene buizen zijn waterbuizen, de gele buizen zijn electriciteitsleidingen, de witte buizen zijn ventilatiekanalen en rood is de kleur voor het transport (liften). De roestvrijstaal gekleurde balken zijn stalen balken voor de constructie van het gebouw. De roltrap langs de gevel is overdekt met glas en geeft een mooi uitzicht over het plein voor Centre Pompidou. Hier zijn vaak artiesten te vinden die hier hun kunsten vertonen en de mensen vermaken. .
ATELIER BRANCUSI - TBK
“In de kunst is eenvoud geen doel, maar men komt door het benaderen van de ware betekenis van de dingen, ondanks zichzelf, tot eenvoud.� Dit typeert duidelijk de stijl die Roemeense beeldhouwer Brancusi heel zijn leven zal blijven aanhouden. Hij probeert alle overtollige elementen te elimineren. Brancusi had niet alleen aandacht voor de natuur, maar ook voor de karakteristieke vormen van de Roemeense boerencultuur (de in geometrische vormen uitgevoerde zuilen en deurposten, de schroeven en balken van landelijke wijnpersen, handmolens en gegroefde molenstenen). Deze voorwerpen, die hij soms onveranderd gebruikte, zoals in sommige sokkels, zijn niet zijn enige inspiratiebron. De invloed van de Afrikaanse sculptuur en de gepolijste, regelmatige vormen van de machine hebben hem ook bekoord. Atelier Brancusi is een museum met werken van de Roemeense beeldhouwer Constantin Brancusi, die in Parijs leefde van 1904 tot aan zijn dood in 1957. Vele sculpturen zijn gemonteerd in een vrij kleine ruimte, als atelier van een kunstenaar. Brancusi heeft zijn werken nagelaten aan de Franse staat, op voorwaarde dat ze worden weergegeven in een re-creatie van zijn werkplaats als het was op de dag dat hij stierf!
7
PARIJ
OPERA GARNIER - SV
Opéra Garnier is in 1861 ontworpen door de architect Charles Garnier in opdracht van Napoleon III. Het gebouw zou worden geopend in 1871, maar als gevolg van de Frans-Duitse Oorlog werd de opening uitgesteld tot 5 januari 1875. Het interieur is rijkelijk voorzien van bladgoud, fresco’s en marmer. Het plafond is in 1964 beschilderd door Marc Chagall. De stijl is neobarok, eclectisch en extravagant te noemen. Dit is het grootste operagebouw ter wereld met een oppervlakte van ruim 11.000 m². Het gebouw is 125 meter breed, 173 meter lang en 73,6 meter hoog. De operazaal biedt plaats aan 2131 toeschouwers en de scène, zo’n 1200 m², kan 450 artiesten bevatten. De kroonluchter die in de centrale zaal hangt weegt 6 ton en werd door Garnier zelf ontworpen. Het weelderige interieur heeft een grote foyer, een trapopgang van diverse marmersoorten, een door Isidore Pils gedecoreerd gewelf en een plafond dat in 1964 door Marc Chagall werd beschilderd met een soort olympus waarmee hij eer betoonde aan 14 ballet en muziekcomponisten met hun respectievelijke werken. Het gebouw is onder meer bekend omdat Het “spook van de opera” (een roman van Gaston Leroux) zich er afspeelt. Het spook zou verantwoordelijk zijn voor talloze conflicten en delicten. Men beweerde dat een merkwaardig misvormd wezen rondspookte in de ondergrondse gangen van de opera. In de opera worden tegenwoordig vooral balletvoorstellingen gehouden; de operafunctie is grotendeels overgenomen door Opéra Bastille.
8
LE MUSÉE DU PARFUM - SV
2000 jaar geleden kwamen de wijzen uit het Oosten met geschenken als goud, wierook en mirre. Deze twee laatsten werden evenveel gewaardeerd als ‘goud’. In de XVIde eeuw werden, op vraag van Catherina De Medici, de geurige bloemen uit ZuidFrankrijk verwerkt tot aromatische oliën. In die tijd was Grasse bekend voor zijn leerbewerking. Om de geur van de leren handschoenen te onderdrukken gebruikte men natuurlijke extracten uit de streek. Stilletjes aan ging de leerbewerking achteruit en won de parfumindustrie terrein. In 1926 opende in het centrum van Grasse de eerste parfumerie ‘Fragonard’. Dit is tevens een fabriek waar de oude technieken van de parfumeur werden verdergezet. In 1968 vestigde men in Eze een modern laboratorium voor de bereiding van crèmes en cosmetische producten. In 1978 gaat in Grasse het eerste parfummuseum van start. In 1982 gaan de deuren open van ‘Le Musée du Parfum’ in Parijs. Dit museum is gehuisvest in een voornaam herenhuis gebouwd in 1860 in Napoleon III stijl. Alle ornamenten stammen nog uit die tijd. Men kan er een rijke collectie voorwerpen bewonderen die de geschiedenis van de parfum vertellen door de eeuwen heen. Naast parfums en andere reukwaren bieden de huizen van Fragonard ook schoonheidsproducten, huislinnen en juwelen.
GEURENDE GESCHIEDENIS Fragonard Jean Honere word geboren in 1732 te Grasse, hij is kunstschilder aan het hof van lodewijk XV, Jean is een getalenteerde kunstenaar die een voorliefde had voor licht en kleuren. Dit geeft hem de bijnaam `schilder van de levenslust`, waarschijnlijk is dit ook de reden dat de hoofdstraat in zijn geboortestad naar hem is vernoemd. Hij overlijd in 1806 te Parijs. In 1926 besluit Eugene Fuchs een jonge getalenteerde parfumeur om voor zichzelf te beginnen, hij zoekt een lokatie om zijn labaratorium te vestigen. Hij stuit op een parfumfabriek uit de 18e eeuw, omdat toevalligerwijs de fabriek aan de hoofdstraat gelegen is noemt hij het bedrijf Fragonard. Het blijkt een succes te zijn, en Eugene is een uitstekende `neus` zijn eaux, zeepjes en potpourri zijn van een eersteklas kwaliteit en ze bestaan uit louter natuurlijke ingredienten. Fuchs slaagt erin om een nieuwe versie te lanceren van La Reine de Hongerie, een watertje op basis van bergamot en rosemarijn naar een oud recept. Dankzij de kostbare bloemengeuren van hem herleeft de oude parfumtraditie van Grasse in zijn volle glorie. Fuchs krijgt steeds meer belangstelling voor de parfumgeschiedenis, in de kelder van de fabriek staan enkele alambieken, eeuwenoude parfumflacons en receptenboeken. Eugene verzamelt steeds meer spullen, die hij uitstalt op de planken van zijn winkel, op deze manier maken de klanten kennis met een stukje parfumgeschiedenis. In 1970 is de parfumerie uitgegroeid tot een waar parfummuseum, gelukkig nemen de kinderen zijn verzamelwoede over, maar ook de kleinkinderen (Patrick Fuchs en Jean Francois Costa) ze reizen de hele wereld rond op zoek naar bijzondere verzamelobjecten. Ze bemachtigen terra cotta potten waarin de oude grieken hun geurige zalven in bewaarden, maar ook kopen ze middeleeuwse pomanders, waaronder parfumflacons met kostbare edelstenen, distilleerkolven en eeuwenoude extractie apparatuur. Het parfumlab verhuist naar Eze, vlakbij Nice voor het eerst wordt het museum toegankelijk voor het publiek. Ook is de ruimte in Eze al snel te klein en komt ervan uit de hoofdstad het geluid dat zij ook wel een parfummuseum in de stad willlen. Men besluit de stukken te verdelen over de drie musea, er blijft een gedeelte in grasse en de rest beland in de twee kleinere museums te Parijs. In 1982 opent er een museum in een schitterend laat 19e eeuws gebouw vlakbij de opera, en in 1993 opent een ander museum zijn dueren in het voormalige Theatre des Capucines. Ze behelsen een kleine collectie, die een grote historische en artistieke waarde vertegenwoordigt.
9
PARIJ
CITÉ DE L’ARCHITECTURE ET DU PATRIMOINE - ABK
Het museum Cité de l’ architecture is ondergebracht in een vleugel van het Palais de Chaillot en heeft een oppervlakte van 22.000m², waarvan 8.000 voor de permanente collectie en 2.300 voor tijdelijke tentoonstellingen. Het museum bestaat uit 3 galerijen die een overzicht geven van de architectuur en het erfgoed vanaf de Middeleeuwen tot vandaag de dag. Galerij 1: Galerie des moulages (Gelijkvloers) In deze galerij vind je afgietsels van verschillende Franse meesterwerken. Je vindt hier ook meer dan 60 schaalmodellen van bouwkundige monumenten. Je leert hier meer over de geschiedenis van de architectuur, vanaf het Romaanse tijdperk tot aan de Renaissance, de 17e en 18e eeuw. Galerij 2: Galerie des peintures murales et des vitraux (Gelijkvloers) In deze galerij vind je muurschilderingen en glasramen uit de 11e tot de 16e eeuw. Galerij 3 : Galerie d’ architecture moderne et contemporaine (1e verdieping) Deze galerij is toegewijd aan 150 jaar Franse architectuur, van 1850 tot het heden. Je kan er een uitgebreide collectie bewonderen maquettes, tekeningen, foto’s en fragmenten van gevels. Vanuit de galerijen heb je een prachtig zicht op de Eiffeltoren, de tuinen van Trocadéro en de fonteinen.
10
LOUVRE
Het Louvre is gevestigd in een van oorsprong middeleeuws kasteel dat door de koningen van Frankrijk werd gebruikt. Het eerste kasteel op deze plek, gebouwd rondom een donjon, werd aangelegd door Filips II in 1190. Catharina de’ Medici liet vanaf 1564 een nieuw paleis optrekken op zo’n 500 meter ten westen van het Louvre, de Tuilerieën, en onder Hendrik IV werd dit paleis met het Louvre verbonden door een vleugel langs de Seine, de kern van de huidige Denon-vleugel. De vleugels rondom de Cour Carrée werden pas in de zeventiende eeuw voltooid. De markies van Marigny, door Lodewijk XIV als beheerder van het Louvre aangesteld, liet ondanks een beperkt budget, de Cour Carrée voltooien door Jacques-Germain Soufflot. In 1779 kreeg de nieuwe beheerder, de graaf van Angiviller, het idee om het Louvre te gaan gebruiken als onderkomen voor (een gedeelte van) de koninklijke kunstcollectie. Zijn idee krijgt echter geen tijd om waarheid te worden door de tussenkomst van de Franse Revolutie. Hoewel er door de revolutie geen koning meer is, wordt het Louvre toch niet gezien als volledig volksbezit. Op 10 augustus 1793 werd het Louvre geopend als museum, een van de oudste ter wereld. De laatste grote uitbreiding, buiten de in een gebouw van dergelijke omvang gebruikelijke renovaties en verbouwingen, vindt redelijk recent plaats. Tijdens het presidentschap van François Mitterrand, zeker niet schuw van grote projecten (Grands Oeuvres, zie ook Bibliothèque nationale de France), wordt besloten om naast het toevoegen van de Richelieu-vleugel aan het museum, toen in gebruik als onderdeel van het ministerie van Financiën,
het hele museum her in te richten en grondig aan te passen. Dit project duurde van 1981 tot 1999 en stond onder leiding van de ChineesAmerikaanse architect I.M. Pei. De belangrijkste collectieverwervers waren in chronologische volgorde de koningen Karel V en Frans I, koningin Maria de’ Medici, Kardinaal de Richelieu, koning Lodewijk XIV en Napoleon Bonaparte. Zij verzamelden onder andere topstukken als de Mona Lisa en de Venus van Milo. De collectie van het Louvre is in 8 afdelingen onderverdeeld en loopt van werken van de grote beschavingen uit de oudheid tot aan de eerste helft van de 19e eeuw. De collecties zijn als volgt onderverdeeld: • Midden-Oosterse oudheden • Kunst van de Islam • Egyptische oudheden • Griekse, Etruskische en Romeinse oudheden • Beeldhouwkunst • Kunstvoorwerpen • Westerse Schilderkunst • Grafische kunst
MUSÉE RODIN - TBK
Het Musée Rodin is met het bijbehorende beeldenpark een van de trekpleisters op kunstgebied in Parijs. Het toont een overzicht van het werk van Frankrijks bekendste beeldhouwer. Een zaal van het museum is gewijd aan het werk van Camille Claudel. Rodin zelf woonde vanaf 1908 in Hôtel Biron dat gebouwd werd tussen 1728 en 1730. Hij schonk geleidelijk aan zijn volledige kunstverzameling, bestaande uit beelden, schilderijen en grafisch werk aan de Franse staat. Hieronder waren onder andere schilderijen van Vincent van Gogh en Pierre-Auguste Renoir. Hij stelde maar een voorwaarde: het gebouw moest een museum worden waar zijn werken zouden worden tentoongesteld.
PARIJ
MUSEE D’ORSAY - ALLEN MUSÉE DES ARTS DECORATIFS - ABK
Een wereldberoemd kunstmuseum. Je vindt er westerse kunst in de periode 1848-1914, waaronder veel Franse werken. Geopend in 1986. De collectie bestond toen uit werk uit het Louvre, het opgeheven Musée du Jeu de Paume en het Musée National d’Art Moderne. Er is onder meer werk te zien van Vincent van Gogh, Claude Monet, Auguste Rodin, Paul Cézanne en Paul Gauguin.
Geschiedenis Het museum werd in 1986 geopend in het voormalige treinstation Gare d’Orsay. De Italiaanse architecte Gae Aulenti had de supervisie over de verbouwing, die duurde van 1980 tot 1986. Voor de inrichting van het museum werden kunstwerken uit het Louvre, het opgeheven Musée du Jeu de Paume (nu Galerie nationale du Jeu de Paume) en het Musée National d’Art Moderne in het Centre Georges Pompidou bij elkaar gebracht. Vroeger was Gare d’Orsay het kopstation van meerdere spoorlijnverbindingen met het zuiden van Frankrijk. Tegenwoordig worden er maar vier ondergrondse sporen gebruikt, voor de RER C-treinen. Collectie Impressionistische kunstschilders zijn ruim vertegenwoordigd, zoals Édouard Manet, Frédéric Bazille, Claude Monet, Renoir, Edgar Degas, Alfred Sisley, Georges Seurat, Paul Gauguin, Vincent van Gogh, Henri de ToulouseLautrec, Paul Cézanne en Henri Rousseau. Er is ook beeldhouwkunst te zien van het neoclassicisme, realisme, eclecticisme, symbolisme en primitivisme.
12
Het Musée des Arts Décoratifs is gehuisvest in een vleugel van het Louvre en omvat drie musea: het Musée des Arts Décoratifs, het Musée de la Mode en du Textile en het Musée de la publicité. Wij beperken ons tot het eerste museum waar één van ’s werelds meest belangrijke collecties aan decoratieve kunst wordt tentoongesteld. Er zijn twee manieren om het museum te bezoeken: chronologisch of thematisch. Wij bezoeken het museum chronologisch: vanaf de middeleeuwen/renaissance, over de 17e en 18e eeuw, 19e eeuw, Art Nouveau/Art Deco, om te eindigen met het hedendaags deel. Musee des Arts Decoratifs (decoratieve kunsten), was een van de eerste museums in Frankrijk die rondleidingen organiseerden om kinderen en volwassenen de kans te geven om kennis te maken met de permanente en tijdelijke tentoonstellingen. Het museum presenteert nu uitzonderlijke verzameling voorwerpen vanaf de middeleeuwen tot nu. Van Italiaanse primitieven, wandtapijten uit de middeleeuwen en de achttiende eeuw tot hedendaagse meubelen en design elementen. Je kan er 22 000 items bewonderen oa objecten, tekeningen, meubelen, sieraden, keramiek, glaswerk, stoffering, oude en hedendaagse posters en speelgoed. Je kan er terecht op negen verdiepingen, elk met zijn eigen periode en stijl. Zo is er bijvoorbeeld op de 4de verdieping een collectie te zien uit de Art Nouveau en Art Deco periode. Ook de stijlkamers in het museum zijn de moeite waard om te bezoeken. Een eetkamer, slaapkamer en bureau ingericht door AlbertArmand Rateau.
PAVILLON SUISSE CORBUSIER - ABK & AVO
Het Zwitserse paviljoen (ook wel Fondation Suisse genoemd) op de Internationale Campus van de Universiteit van Parijs, La CitĂŠ Universitaire, is een ontwerp van de architecten Le Corbusier en zijn neef Pierre Jeanneret in opdracht van de Zwitserse Federale Regering.
Het gebouw werd ontworpen en gebouwd tussen 1931 en 1933 op een terrein in het 14e arr. dat was vrijgekomen na de afbraak van de militaire omwalling van Thiers. Van buitenaf valt er weinig te bespeuren van het interieur maar je kan iedere dag van 10.00-12.00 en 14.00- 17.00 uur het interieur bezoeken. In de laagbouw is de lounge gevestigd, het middendeel is de Nevadaglass wall met de receptie, 2 kamers voor de administratie, 1 kamer voor de huisbewaarder, de lift en het trappenhuis naar de beide slaapgebouwen.
PARIJ
SACRÉ COEUR
De basilique du Sacré-Cœur (Nederlands: Heilig-Hartbasiliek) is een basiliek in Parijs. Hij ligt op de heuvel Montmartre in het 18e arrondissement in Parijs en is gewijd aan de Heilig Hartverering. De kerk valt vooral op door haar felwitte uiterlijk, en prominente ligging op een heuvel. Om bij de kerk te komen, kan men 222 treden klimmen of de Funiculaire de Montmartre (kabelbaan) nemen. Boven aangekomen heeft men uitzicht over een groot deel van Parijs. De Sacré-Cœur is geheel opgetrokken uit travertijn, een vrij zachte (en enigszins poreuze) steensoort, afkomstig uit het Franse departement Seine-et-Marne. Travertijn is kalksteen en produceert bij regen een wit kalklaagje aan de buitenkant, waardoor de basiliek zeer wit van kleur blijft, ondanks het vuil en het roet van de stad. Tegen zure regen is travertijn minder goed bestand.
14
LA DÉFÈNSE
La Défense is een kantorenwijk in de agglomeratie Parijs. Bestuurlijk gezien valt het gebied onder drie gemeenten, namelijk Puteaux, Courbevoie en Nanterre. De wijk is genoemd naar een standbeeld, dat de verdediging van Parijs tijdens de Frans-Duitse Oorlog verzinnebeeldt (een werk van Louis-Ernest Barrias). Dit stond vroeger op een kruispunt van wegen op de heuvel Chantecoq (rond-point de la Défense), en staat tegenwoordig niet ver van de oorspronkelijke plaats in het centrum van de wijk. De wijk ligt in het verlengde van de zogenaamde “historische as” van Parijs, die vanaf het Louvre via de place de la Concorde, de avenue des Champs-Élysées, de Arc de Triomphe en de avenue de la Grande-Armée naar het westen loopt, met aan het uiteinde daarvan het bekendste gebouw van la Défense: de Grande Arche de la Défense, gebouwd in opdracht van François Mitterrand.
FONDATION LOUIS VUITTON - ABK & AVO De Fondation Louis Vuitton of de Fondation d’entreprise Louis Vuitton is een privémuseum in Parijs dat de kunstverzameling van Bernard Arnault bevat. Het museum werd eind oktober 2014 geopend. Het gebouw is gelegen in het Bois de Boulogne, net buiten het Parijse 16e arrondissement en is een ontwerp van architect Frank Gehry, die daarbij werd geïnspireerd door het glazen Grand Palais. Het gebouw, waarvan de bouw € 100 miljoen kostte, is opgebouwd uit twaalf op zeilen lijkende elementen. Het geheel heeft wat weg van een met bolle zeilen varend schip. De stichting kreeg de gronden in erfpacht met de afspraak dat na 50 jaar de stad Parijs eigenaar wordt. Het museum omvat een elftal galerieën en meet 11000 m². Er is een auditorium met 400 zitplaatsen en een terras met zicht op de Eiffeltoren voorzien.
15
16
Place des Vosges in ‘Le Marais’ de gezellige wijk tussen Bastille en Centre Pompidou. In de Rue des Francs-Bourgeois vind je de leukste boetieks maar ook in de andere talloze straatjes in deze buurt zijn de moeite waard om in rond te kuieren.
17
BEZIENSWAARDIG PARIJS Verder zijn er natuurlijk ook de toeristische trekpleisters:
Notre-Dame de Paris (Onze-Lieve-Vrouwekathedraal van Parijs) is een imposante, in vroeggotische stijl opgetrokken kathedraal op het eiland in de Seine, Île de la Cité, in het centrum van Parijs. .
De Eiffeltoren (Frans: la tour Eiffel) is een monument te Parijs en een van de meest bezochte bezienswaardigheden van Frankrijk. Hij staat aan de linkeroever van de Seine in het 7e arrondissement van Parijs. De Eiffeltoren is wereldwijd het symbool van Parijs. Hij wordt door velen gezien als een van de nietklassieke wereldwonderen. De Eiffeltoren is 317 meter hoog tot aan de top van de vlaggenstok, Champs-Élysées is de meest prestigieuze en breedste laan van Parijs. Mede dankzij zijn bioscopen, cafés en luxueuze winkels is het een van de bekendste straten ter wereld, en met een gemiddelde huur van meer dan
18
€900.000,- per jaar per 100m² is het ook een van de duurste. De enige straat waar de huren nog hoger liggen is Fifth Avenue in New York City. Arc de Triomphe Triomfboog en één van de eyecatchers van Parijs. Gebouwd op het Place Charles de Gaulle, een druk verkeersplein. 54 Meter hoog. Gebouwd ter ere van een overwinning van Napoleon. De bouw begon in 1806. Pas in 1834, onder koning Louis Philippe werd de laatste hand aan de Arc de Triomphe gelegd. Redenen voor de vertraging waren onder meer de dood van de architect en de tegenvallende prestaties van de legers van Napoleon aan het front. La Place de la Bastille is een plein in Parijs. Tot aan de Franse Revolutie stond hier de Bastille Saint-Antoine een kasteel dat diende als gevangenis welke in 1789 werd gesloopt. Bovengronds zijn de contouren van het gebouw met een aparte kleur in het plaveisel aangegeven. In het metrostation Bastille zijn nog delen van de vroegere vesting zichtbaar. Het plein ligt op de grens van het 4e, 11e en 12e arrondissement. Het wordt doorsneden door het ondergrondse gedeelte van het Canal Saint-Martin. Opéra Bastille De naam leeft voort in de naam van het plein, het metrostation, en de Opéra Bastille (1989), die er vanaf 1984 werd gebouwd op de plaats van het vroegere kopstation Gare de la Bastille. Boulevard Hausmann Eén van de grote boulevards in Parijs. Genoemd naar Baron Haussmann. Deze architect verbouwde in de negentiende eeuw, In opdracht van Napoleon II, de hele stad. Haussmann is dus verantwoordelijk voor de brede lanen en grote pleinen. Boulevard Haus-
BEZIENSWAARDIG PARIJS mann is één van de plekken om te shoppen. Grote warenhuizen als Le Printemps en Galeries Lafayette hebben er hun vestigingen.
Cimetière du Père-Lachaise De grootste begraafplaats van Parijs. Wereldberoemd. Onder meer Edith Piaf, Jim Morisson, Oscar Wilde en Karel Appel liggen er begraven. De begraafplaats is meer dan negenhonderd jaar oud. Diverse monumenten op de begraafplaats getuigen van de lange historie. Op Cimetière du Père-Lachaise kun je zeker een uur rondstruinen. Het is een oase van rust in het drukke Parijs. Le Marais Eén van de leukste buurten in Parijs. Je vindt er diverse restaurants en cafés. Een goede plek hiervoor is de Rue Vieille de Temple. Vanaf deze straat wijst het zich vervolgens allemaal vanzelf. Daarnaast moet je het Place des Vosges niet missen. Dit is een klein en knus park. Het is een goede locatie om even bij te komen van alle indrukken Musée Picasso Museum met werk van de Spaanse kunstenaar Picasso. Het staat in de wijk Le Marais, in Hotel
Salé. Je vindt er een overzicht van het totale werk van Picasso. Er staan 251 schilderijen, 160 beeldhouwwerken en 1500 tekeningen tentoongesteld. Ook vind je er een deel van de privé-collectie van Picasso terug, met werk van Paul Cézanne, Matisse en Rousseau. Musee d’Orsay Een wereldberoemd kunstmuseum. Je vindt er westerse kunst in de periode 1848-1914, waaronder veel Franse werken. Geopend in 1986. De collectie bestond toen uit werk uit het Louvre, het opgeheven Musée du Jeu de Paume en het Musée National d’Art Moderne. Er is onder meer werk te zien van Vincent van Gogh, Claude Monet, Auguste Rodin, Paul Cézanne en Paul Gauguin.
Quartier Latin Eén van de levendigste wijken van Parijs. Vooral bij toeristen zijn de relatief goedkope restaurants en bars populair, bijvoorbeeld aan de Rue de la Huchette. De wijk wordt omsloten door de Boulevard St. Michel en Boulevard St. Germain. Een bekende (voetgangers)straat is Rue Mouffetard. Je vindt er winkeltjes met etenswaren, cafés en restaurants. Verder is er een dagelijkse markt.
19