Brochure Amsterdam (uitstap 5KSO/TSO)

AMSTERDAM ROTTERDAM

PRAKTISCH PRAKTISCHE INFORMATIE Vertrek 05.15u Verzamelen aan hotel Serwir Sint-Niklaas (Koningin Astridlaan 57) 05.30u Vertrek richting Amsterdam Wat heb je nodig?

- Identiteitskaart - Deze programmabrochure met nuttige tips, uitleg, plannetjes, adressen en telefoonnummers in.

- Fototoestel - Zakgeld (beperkt) - Regenkledij - Gemakkelijke stapschoenen (géén hoge hakken!)

- Toiletgerief (bedlinnen is voorzien) - Handdoeken - Picknick voor de eerste middag (in apart rugzakje!- De koffer van de bus blijft dicht!!)

- Schetsboek(en), teken- en schrijfmateriaal (o.a. voor opdrachtenl) Wat verwachten we van jullie ?

- We verwachten van jullie een respectvolle en gepaste houding.

- Er wordt afgesproken dat niemand alcoholische dranken meebrengt - De reisorganisator raadt ons aan de jongeren uitdrukkelijk te informeren dat het nog steeds verboden is om het even welke vorm van drugs mee te nemen naar het buitenland, zelfs kleine hoeveelheden cannabis voor persoonlijk gebruik! Heel veel landen maken namelijk geen onderscheid tussen soft- en harddrugs. Als de drugshonden van de douane een groepslid betrappen, wordt automatisch de volledige groep grondig gecontroleerd. Los van de mogelijke gerechtelijke gevolgen spreekt het voor zich dat dit alles veel tijd in beslag neemt en het vlotte verloop van de reis in het gedrang brengt.

2

-

- -

- - -

Ook omtrent alcohol gelden vaak andere regels dan in België. Wij willen jullie erop wijzen dat de mogelijke gevolgen van alcohol- en/of druggebruik door de verzekeringsmaatschappij nooit als ziekte worden beschouwd en dus in geen geval terugbetaald worden. De hierboven staande tekst geeft een samenvatting van de belangrijkste paragrafen omtrent drugs en alcohol. De volledige tekst kunnen jullie raadplegen op http://diplobel.fgov.be Roken is niet toegelaten op schooluitstappen (nieuwe wetgeving) tussen 7 en 19u!

Tevens is het verboden om tijdens de activiteiten en binnen de gebouwen te roken.

Om 1 uur moet het rustig zijn. ’s Nachts moet de stilte gerespecteerd worden en blijft iedereen op zijn eigen kamer.

Het schoolreglement is van toepassing bij uitstappen: discman, walkman, mp3 zijn niet toegelaten, het is dus best deze thuis te laten, de gsm mag gebruikt worden in noodgevallen.

Voor de maaltijden wordt tijd uitgetrokken – er wordt dus niet op straat of in musea gegeten.

Timing stipt opvolgen – steeds tijdig bij afspraken zijn. ( liefst 10 min. voor het afgesproken tijdstip) Bij wangedrag, hebben de leerkrachten het recht de leerling op eigen houtje en op eigen kosten op de trein te zetten.

GAUWDIEVEN Neem een handig klein rug- of heupzakje mee, hou dit altijd tegen je lichaam. Laat dure spullen thuis!

OPDRACHTEN

•

De opdrachten die dienen uitgevoerd te worden, werden op voorhand door je vakleerkrachten besproken, voer ze grondig uit.

HOTEL

Hans Brinker – Kerkstraat 135 Amsterdam - +31 20 622 0687 KAMERVERDELING: Jullie logeren in meerbedskamers. De opgeven kamers worden niet gewisseld! Bedlinnen wordt voorzien. LET OP! Zelf handdoeken mee te brengen.

Er zal een kamerverantwoordelijke worden aangesteld die instaat voor alle praktische zaken Ivm het verblijf.

NUTTIGE ADRESSEN EN TELEFOONNUMMERS Greet De Wilde Karin VD Velde Linda Mertens Maria Buytaert Eva Messiaen Francesca Colpaert Marijke De Belie Katrien Steeman Tine Beunens Leen Mostmans

0032 479 57 87 13 0032 476 66 75 58 0032 493 06 97 41 0032 479 84 62 71 0032 478 65 46 98 0032 484 14 06 64 0032 468 32 64 67 0032 476 21 96 02

LET OP: telefoneren vanuit Nederland, vooraf indrukken: +0032 (0)…

Daarna volgt het nummer, zonder de ‘0’ vooraf.

DAG 1 AMSTERDAM D O N D E R DAG KABIK: 10.30u Het Schip 14.00u Architectuur wandeling 19.30u Red Light Fashion wandeling KAV 10.30u Rondleiding in het Y 13.00u ARCAM 16.00u Het Schip 19.30u Red Light Fashion wandeling KTBK 10.30u Stedelijk Museum 13.00u Van Gogh Museum 15.30u Galerijwandeling 19.30u Red Light Fashion wandeling TSV 10.30u Body Worlds 13.30u Trendwandeling 19.30u Red Light Fashion wandeling TCM 10.30u Rijksmuseum 13.30u Tassenmuseum Hendrikje 15.30u Modewandeling 19.30u Red Light Fashion wandeling

3

AMSTERDAM

Amsterdam Centraal station

AMSTERDAM KABIK DONDERDAG 10u30 Museum het schip lunch 14.00u Architectuur wandeling.

Vertrek aan het Stationsplein, Centraal Station. Zie verder voor de omschrijving Museum Het Schip is een museum, gevestigd in een huizenblok dat in de volksmond de bijnaam ‘het schip’ heeft gekregen. Het Schip is één van de drie blokken arbeiderswoningen, ontworpen door Michel de Klerk, in de stijl van de Amsterdamse School. De woningen in deze blokken, voltooid in 1921, werden verhuurd door woningcorporatie Eigen Haard en waren ‘paleizen voor de arbeiders’. Nooit eerder was er zo veel zorg besteed aan de vormgeving van arbeiderswoningen.

De architect had ook de opdracht om een postkantoor in het woonblok te integreren. Na de sluiting van het postkantoor in 1999 is hier sinds 2001 het Museum Het Schip gevestigd.

Het museum bestaat uit het voormalig postkantoor, een museumwoning die een indruk geeft van hoe arbeiders hier in de jaren 1920 woonden en een museumruimte met informatie over de geschiedenis van het gebouw en de Amsterdamse School. In 2005 werd een lunchroom geopend in een voormalige winkel.

Hier is ook een fototentoonstelling van de Amsterdamse School te zien. Naast het gebouw is er een collectie straatmeubilair in de stijl van de Amsterdamse School te bezichtigen.

Momenteel staat het museum aan het begin van een volgende fase. Voorzien is dat zij in de toekomst de beschikking krijgt over het schoolgebouw ´De Catamaran´ om hier een groot Museum voor de Amsterdamse School

De totale wandeling telt een 8-tal km. Je wordt om…u verwacht aan de steiger van het Rijksmuseum.

Station – Scheepvaarthuis (1km) Scheepvaarthuis – Javakade (2,5km) Javakade – Arcam (1,5km) Arcam – Jonas Daniël Meijerplein (1km) Jonas Daniël Meijerplein – Rijksmuseum (2km)

op te richten. De school is evenals het huidige museum gevestigd in Het Schip. De toekomstige uitbreiding zal het mogelijk maken om de Amsterdamse School in al haar rijkheid te tonen.

Rondleiding MICHEL DE KLERK (Duur: 1,5u – Inclusief museumbezoek)

Amsterdam Centraal station uit 1882 – 1889 is ontworpen door Pierre Cuypers, eveneens de architect van het Rijksmuseum. Dit ‘paleis voor de reiziger’ is één van de eerste stations in Nederland dat werd ontworpen door een architect in plaats van een ingenieur.

De laatste jaren is de stationsomgeving één grote bouwput vanwege aanpassingen van de infrastructuur. Het herontwerp, waarvan de voltooiing voorzien is in 2015, is van de hand van het architectenbureau Benthem-Crouwel.

Langs de bouwkunstwerken van Michel de Klerk op het Spaarndammerplantsoen. Direct tegenover Het Schip liggen de kunstzinnige volkswoningbouwblokken van Michel de Klerk die iets eerder zijn gebouwd dan Het Schip. Een boeiende tocht langs vele details en aandacht voor de gedachtewereld van Michel de Klerk, die zonder veel woorden maar met de kracht van zijn vormtaal de basis legde voor de internationaal beroemd geworden beweging: de Amsterdamse School.

Steek langs het busstation de Oosterdokkade over naar het Oosterdokseiland (ODE).

Voordat je de steiger met verzinkte traanplaten betreedt, zie je op de rechterkant een enorm bakstenen gebouw op de hoek Eilandsgracht/ Prins Hendrikkade (nr. 114): het Scheepvaarthuis (foto) uit 1912-1916. Dit kantoorgebouw geldt als eerste realisatie van de Amsterdamse School.

De verticaliteit in de gevel, vooral op de hoek, is kenmerkend voor deze stijl.

Lunch = Afspraak per groep

Science Center (Nemo)

Blikvanger vanaf de steiger is de groene scheepsbouwvorm van het Science Center (Nemo) (foto) uit 1990-1997. De architect van dit museum is de Italiaan Renzo Piano. Hij volgde de gebogen lijn van de IJ-tunnel (die er onder door loopt), uitlopend in een soort scheepsboeg. Het trapsgewijs opklimmende ‘scheepsdek’ is bedoeld als een openbaar plein. Renzo Piano koos voor een materiaal dat de associatie met schepen versterkt: koper. Onder invloed van water en zuurstof wordt dit koper groen. Over de schuine gevel loopt echter

nauwelijks water waardoor het koper langzaamaan zijn groene tint verliest.

Naast de Enneüs Heermabrug (foto) naar het Science Center staat een brugwachtershuisje van Thijs Verburg en Rob Hoogendijk uit 2005, dat een nieuwe brug bedient. Het brugontwerp is eigenlijk strak en sober. Na de installatie van de hekjes, schakelkasten, stoplichten en slagbomen is daar echter weinig van overgebleven.

De brug zelf is ontworpen door de Engelse architect Nicholas Grimshaw. Ze verbindt Steigereiland met Zeeburgereiland.

Over de brug of onder het spoor door en met de trap omhoog loop je richting het Bimhuis (foto) (2005) voor jazz en improvisatiemuziek.

Aan de overkant van het water ligt een stedenbouwkundig plan dat in de architectuurwereld internationale bekendheid geniet: het IJ-plein van Rem Koolhaas’ bureau OMA uit 1980-1982. Het IJ-plein is onderverdeeld in een stedelijk westdeel en een meer dorps oostdeel. In het stedelijke deel staan lange woongebouwen, afgewisseld door ‘urban villa’s’ (vrijstaande appartementencomplexen met de grootte van een villa). Het dorpse gedeelte bestaat uit stroken laagbouw met collectieve tuinen. OMA voerde een strenge regie over bijvoorbeeld de kleuren van de gevels en voorzag de wijk van typisch Hollandse elementen zoals volkstuinen, slootjes en inheemse boomsoorten.

Langs het gebogen glasdak van hotel Mövenpick (foto), van Claus en Kaan, en de groene gevels van de IJ-toren, kom je voorbij het hoofdkantoor van Ahold, gekenmerkt door een gevel van oranje platen.

Dwars door het pakhuis Willem de Zwijger (foto) uit 1935 loopt de 200m lange Jan Schaefferbrug (foto) uit 2001 naar Java-eiland. Ontwerper Ton Verhoeven gaf de verschillende verkeersstromen ieder een

5 Enneüs Heermabrug

architectuurmuseum Arcam

… eigen tracé. Door de niveauverschillen en pijlers heeft de brug de expressie van een beest. Dankzij 2 uitneembare delen kunnen grote schepen toch passeren.

Het stedenbouwkundig plan van Sjoerd Soeters voor het Java-eiland vormt een reactie op het verder gelegen KNSM-eiland van architect Jo Coenen. Coenen wou grote bouwblokken langs een centrale laan, maar Soeters deelde Java-eiland juist op met dwarsgrachten en liet de invulling van de diverse bouwblokken over aan een groot aantal verschillende architecten. Zo ontstond een woonwijk die wel iets weg heeft van een Amsterdamse grachtengordel. De woningen liggen een meter boven het straatniveau zodat de bewoners over de geparkeerde auto’s heen kijken.

Als overgang van Java-eiland naar KNSM-eiland ontwierp Diener & Diener Architecten in 2001 twee grote woongebouwen in roodbruine baksteen.

Neem een (snel) kijkje op Java-eiland en keer terug over de Jan Schaefferbrug.

Volg het Vemenplein en je komt in de Kattenburgerstraat.

Het driehoekig terrein achter de muur is een zwaar beveiligd marineterrein. Hier ontwierp Liesbeth van der Pol een depot voor het (foto): een 90m lang volume voorzien van 3 bulten van 18m hoog.

De gevel is bekleed met titanium.

Langs het water ligt een paviljoen waarvan het dak en de wanden vloeiend in elkaar overlopen: het architectuurmuseum Arcam (foto) uit 1999-2003 (Prins Hendrikkade 600). Deze vorm van ontwerper René van Zuuk neigt naar een zogenaamde blob, een vrij gekozen vorm.

een enorme parkeergarage, met daarboven bedrijfsruimten en woningen. Het hart van de pakhuizen is gesloopt om een openbaar binnenplein te kunnen aanleggen en om de woningen daglicht te gunnen. Op de gevel staan de namen van handelssteden.

AMSTERDAM KAV DONDERDAG 10:30: Rondleiding met gids in het Y + archtitectuurwandeling in het oostenlijk havengebied 13:00: Bezoek ARCAM 16:00 Het Schip Oostelijk havengebied, Java, KNSM, Borneo…

Ga vlak na Groningen en Gent het bruggetje over en loop de Plantage Kerklaan in.

Hier bevindt zich de dierentuin Artis.

Ga aan het einde van deze laan rechtsaf de Plantage Middenlaan in.

Aan deze laan staat het Moederhuis (foto) van Aldo van Eyck (nr. 33-35) dat tijdelijke opvang biedt voor 16 ouders en 80 kinderen. Van Eyck sloot met de bouwhoogte en onderbouw aan bij de aangrenzende panden, maar hij ontwierp een structuralistisch complex in alle kleuren van de regenboog.

Loop de Plantage Middenlijn een stukje verder af naar de Nieuwe Herengracht met de Hortus Botanicus (foto) uit 1912.

Via het Jonas Daniël Meijerplein kom je bij de groenglazen gevel van de Filmacademie (foto) (1997-1999) van Koen van Velsen, de architect van ondermeer het Pathé-theater op het Schouwburgplein in Rotterdam.

Samenkomst volgens afspraak met de begeleidende leraren.

Passengers Terminal, Muziekgebouw, De Zwijger, Jan Schaeferbrug

The Whale of Pacman, huizen aan de Scheepstimmermanstraat, brug van West 8

Tegenover het Arcam ligt de ingang naar het Entrepotdok, met links om de hoek een complex van 84 pakhuizen dat tussen 1985 en 1988 is omgebouwd tot sociale woningbouw door Joop van Stigt. Op de eerste laag ontwierp hij

6

7

AMSTERDAM KAV VERVOLG ARCAM, of Architectuurcentrum Amsterdam, is een informatiepunt, een plek waar het publiek terecht kan voor inlichtingen en waar de architectuurliefhebber zich de weg kan laten wijzen naar interessante gebouwen en plekken in de stad. In het ARCAM-gebouw is een groot aantal architectuurboeken, tijdschriften, folders, sites, kaarten en een knipselarchief te raadplegen. In het informatiepunt bevindt zich ook een actualiteitenwand waarop aandacht wordt geschonken aan nieuwsfeiten en actuele ontwikkelingen op het gebied van architectuur, stad en landschap. In de expositieruimte op het gelijkvloers van het ARCAM-gebouw organiseert ARCAM vijf maal per jaar een tentoonstelling over actuele thema’s. Op de ‘Lage Kade’ is een vaste architectuurpresentatie ingericht. Het ARCAM PANORAMA vertelt het verhaal van de Amsterdamse architectuurgeschiedenis vanaf 800 tot nu.

In 2003 verhuisde ARCAM van een 17e-eeuws turfhuis naar een nieuw, klein maar zeer opvallend gebouw aan het Oosterdok, ontworpen door René van Zuuk. Het gebouw staat in de omgeving van het NEMO en het Scheepvaartmuseum en mocht bij deze opvallende gebouwen, ondanks de kleine omvang, niet in het niet vallen. Van Zuuk maakt van het gebouw een blikvanger door het een bijzondere sculpturale façade te geven. Het hele gebouw wordt als het ware aan de voorkant omhuld door een aluminium doek waar bij de deur een glaswand is uitgespaard die in een welving tot het dak reikt. Aan de achterzijde is het hele gebouw voorzien van een glaswand waarmee een prachtig uitzicht over het IJ is gecreëerd.

8

STEDELIJK MUSEUM AMSTERDAM Het Stedelijk Museum Amsterdam is het grootste museum voor moderne en hedendaagse kunst en vormgeving in Nederland. Naast een grote collectie aan beeldende kunst van ondermeer van Gogh, Kandinsky, Kirchner, Chagall, Matisse, Mondriaan, van Doesburg, Malevich, Pollock, Appel, Warhol, de Kooning en Newman, is er ook een collectie rond vormgeving te bewonderen. Meubelen, glaswerk, keramiek, sieraden, affiches, drukwerk en textiel worden thematisch gepresenteerd. De presentatie laat werk zien van vormgevers als Hoffmann, Starck, Sottsass, maar ook belangrijke stukken van De Stijl.

Een hoogtepunt is de ‘Harrenstein slaapkamer’ van Rietveld uit 1926.

Het museumgebouw uit 1895 is volledig gerenoveerd en uitgebreid met een vleugel aan het Museumplein. Deze nieuwe vleugel, ontworpen door Mels Crouwel, bestaat uit een wit volume -door sommigen de badkuip genoemd- ondersteund door witte kolommen. Dit schijnbaar zwevend volume gaat aan de bovenzijde over in een breed, plat dak met luifel. Het gladde, witte geveloppervlak is gemaakt van 271 panelen van een nieuw composietmateriaal en bevestigd aan een stalen constructie.

Collectie Eind 19e ee uw tot midden 20e eeuw In deze zalen vindt u hoogtepunten uit de rijke collectie moderne kunst van het Stedelijk Museum, die talloze stromingen en stijlen omvat: van de impressionistische landschapsschilderkunst uit het eind van de 19e eeuw tot het expressionisme uit het begin van de 20e eeuw en van de geometrische abstractie uit de periode voor de Tweede Wereldoorlog tot de naoorlogse CoBrAbeweging. Hier is werk te zien van kunstenaars als Karel Appel, George Breitner, Vincent van Gogh, Kazimir Malevich, Piet Mondriaan en Pablo Picasso. Sommige groepen werken volgen het chronologische spoor van stromingen en stijlen, andere tonen verschillende benaderingswijzen en artistieke gezichtspunten die naast elkaar bestonden en elkaar mogelijk hebben beïnvloed.

Collectie 1950 tot heden Op de verdieping vindt u kunst uit de periode midden 20e eeuw tot heden. De presentatie, waarin bekende hoogtepunten worden afgewisseld met onbekende juwelen en nieuwe aanwinsten, omvat werken van Hanne Darboven, Rineke Dijkstra, Marlene Dumas, Willem de Kooning, Yayoi Kusama, Henri Matisse, Barnett Newman, Paulina Olowska, Guido van der Werve, Daan van Golden en Erik van Lieshout – en onderstreept de diepte en breedte van de collectie van het Stedelijk Museum. De installatie, zonder overheersend narratief of dwingende route, omspant historische kunststromingen, monografische zalen en zalen die zijn gewijd aan één werk of aan vergelijkbare artistieke strategieën In elke zaal vind je een beschrijving terug van de werken.

9

AMSTERDAM KTBK DONDERDAG 10.30u. Stedelijk museum Lunch 13.00u. Van Gogh museum 15.30u. Galerijwandeling Permanente collectie, Tino Sehgal, Zero…

Tino Sehgal,

Opgebouwd als een opeenvolgende serie wordt in de tentoonstelling steeds een andere ‘situatie’ uit het oeuvre van Sehgal gepresenteerd, in steeds afwisselende zalen van de vaste collectie-opstelling.

face dancing bruce and dan and other things.

In de maanden daarna werden inmiddels acht andere werken getoond, in maart wel vier tegelijkertijd.

A Year at the Stedelijk: Tino Sehgal is niet alleen vernieuwend ten aanzien van het fenomeen overzichtstentoonstelling, is ook de opmaat voor een nieuwe visie op het gebruik van het gebouw onder de nieuwe directie.

Curatoren van de tentoonstelling zijn Beatrix Ruf en Martijn van Nieuwenhuyzen.

See more at: http://www.stedelijk.nl/

Zero: Let Us Explore the Stars

De tentoonstelling kent een gevarieerde ‘scenografie’. In januari begon het project met een werk van Sehgal uit de collectie van het Stedelijk: Instead of allowing some thing to rise up to your

Vuur, licht, beweging, ruimte, demonstraties en performances: een historisch overzicht van de innovatieve, internationale avant-gardistengroep ZERO. Met werk van onder meer herman de vries, Armando, Henk Peeters, Jan Schoonhoven, Jan Henderikse, Piero Manzoni, Lucio Fontana, Yves Klein, Jean Tinguely en Yayoi Kusama, Otto Piene, Heinz Mack, Günther Uecker e.a.

12

Artistiek gezien kan de essentie van ZERO geformuleerd worden als het reduceren, concentreren en vernieuwen van artistieke vormen,

waarbij de kunstenaars zichzelf losmaakten van de heersende kunstopvattingen van hun tijd.

Na de Tweede Wereldoorlog was het abstractexpressionisme de dominante kunstvorm geweest, samen met art informel, waarin kunstenaars in het reine probeerden te komen met de harde realiteit van de geschiedenis. Kunstenaars vierden hun nieuw gevonden vrijheid door zich in hun werk te richten op menselijke expressie en emotie. Veel kunstenaars die verbonden waren aan het ZEROnetwerk produceerden aanvankelijk ook werk in deze informele en abstracte stijl. In de loop van de jaren 50 maakten velen van hen echter een radicale omslag: zij brachten hun schilderkunstige handschrift steeds meer terug tot de essentie en zetten zich af tegen het idee dat een kunstwerk het psychische en emotionele leven van de kunstenaar zou moeten verbeelden.

Iconisch voor ZERO zijn de geheel witte, monochrome werken die veel van de kunstenaars in de beweging maakten. Hoewel de ZEROkunstenaars zeker niet de eersten waren die de schilderkunst door middel van een reductie tot in het extreme opnieuw wilden definiëren (denk aan Malevich of Rauschenberg), werd de witheid in al zijn variaties (puur, met sneden, rasters, in vormen geplooide doeken, gevuld met spijkers, veren, enzovoorts) met zo’n groot enthousiasme en op zo grote schaal omarmd door de ZERO-kunstenaars dat veel experts dit zijn gaan zien als de kern van hun artistieke vernieuwing.

Van Gogh Museum

Tentoonstelling ‘When I Give, I Give Myself’ De werken van de 23 Nederlandse en internationale kunstenaars en schrijvers lopen als een eigentijdse route door de vaste collectie en zetten hiermee Vincent van Gogh in een ander daglicht.

Vincent van Gogh schreef ruim 800 brieven, voornamelijk aan zijn broer Theo. Daarin verwoordde hij op meeslepende wijze zijn ambities en zijn twijfels, maar ook wat hem inspireerde en verwonderde in de wereld om hem heen. Van Goghs ideeën over de kunst en het leven die hij in zijn brieven beschreef, zijn onlosmakelijk verbonden met zijn werk.

Deelnemende kunstenaars: Eylem Aladogan, Maria Barnas, Michaël Borremans, Hafid Bouazza, Constant Dullaart, Jan Fabre, Alicia Framis, Ryan Gander, Arnon Grunberg, Christian Jankowski, Anish Kapoor, Job Koelewijn, Nicole Krauss, Yayoi Kusama, Gabriel Lester, Navid Nuur, Rory Pilgrim, Cheng Ran, Viviane Sassen, Pilvi Takala & Siri Baggerman, Simon van Til, Diego Tonus, Wouter Venema.

13

Uit alle brieven kreeg Koelewijn brief 345, waarin Van Gogh het belang van de literatuur onderstreept: ‘Het wil er bij mij niet in dat een schilder niets anders zou mogen of moeten doen dan alleen schilderen. Ik bedoel dat terwijl velen bijvoorbeeld het lezen van boeken of zoo beschouwen als iets dat zij tijdverlies zouden noemen, het mij integendeel voorkomt [...] dat men er eer meer en beter door gaat werken.’

Koelewijn las daarop alle 902 brieven van Van Gogh hardop voor.

Literatuur is voor Job Koelewijn minstens zo belangrijk als zijn beeldende kunst. Hij heeft beide zelfs goed weten te integreren. Sinds februari 2006 leest hij elke dag 45 minuten hardop en neemt dit op. Vervolgens maakt hij reliëfs van de gelezen boeken en cassettebandjes, het resultaat van vele uren voorleeswerk.

Voor kunstenaars in opleiding

Ook kunstenaars in opleiding zijn in ontwikkeling en reflecteren zij op hun werk. Hoe zien zij dit proces, wat betekent het voor hen om beginnend kunstenaar te zijn?

Het Van Gogh Museum nodigt alle voltijd- en deeltijdstudenten aan een kunst- of cultuuropleiding uit om een voorstel in te dienen voor een kunstwerk als reactie op een brief van Vincent van Gogh.

Inzenden kan tot 22 oktober; het winnende kunstwerk wordt vervolgens vanaf december in de tentoonstelling When I Give, I Give Myself opgenomen.

Galerijwandeling & 9-Straatjes Zie volgende bladzijde voor het plan van de galerijen.

Avondprogramma

Red Light Fashion wandeling met begeleiding.

In de nieuwe inrichting stap je direct in Van Goghs wereld. Je ziet natuurlijk zijn meesterwerken, maar ook tekeningen en brieven. Je ontdekt de ideeën en ambities achter zijn kunst.

Van Gogh ervoer het leven en de wereld op een intense manier en wilde met zijn kunst de grote thema’s van het bestaan - zoals angst, lijden, liefde en hoop - verbeelden. Je volgt de onafgebroken zoektocht van een kunstenaar die zichzelf voortdurend probeerde te verbeteren. Zo krijg je een nieuwe kijk op een kunstenaar die je misschien al dacht te kennen.

Schilderijen, tekeningen en brieven Het verhaal van zijn kunstenaarschap wordt verteld over alle verdiepingen heen, waarbij niet alleen zijn schilderijen, maar ook de tekeningen en brieven een vaste plek zullen krijgen.

Belangrijke aspecten van Van Goghs kunstenaarschap worden door middel van wisselende thema’s belicht en uitgediept. Zo krijgen Van Goghs ambitie om boerenschilder te worden, zijn zoektocht naar kleur en zijn persoonlijke verbeelding van de natuur een prominente plek in het museum, waarbij

14

hoogtepunten als De aardappeleters, De slaapkamer en Zonnebloemen uiteraard niet ontbreken.

Mythes en context Voor het eerst worden mythes rondom Van Gogh – zoals zijn zelfmoord, ziekte en oor – uitgebreid belicht. Meer dan voorheen wordt Van Gogh in de context van zijn tijd geplaatst.

Inspiratie en invloed op latere kunstenaars De enorme impact die Van Gogh had op generaties na hem wordt getoond met het expressieve werk van Maurice de Vlaminck en Kees van Dongen uit onze eigen collectie.

Vincent Van Gogh

museum

Regelmatig tonen we een speciaal (hedendaags) kunstwerk waarin de inspiratie en invloed van Van Gogh zichtbaar is. Als eerste is dit Study for a Portrait of Van Gogh VI van Francis Bacon, een bruikleen van Arts Council Collection, Southbank Centre, Londen.

Een video-installatie in de centrale hal laat zien hoe Van Gogh na zijn dood het belangrijke (pop)culturele icoon is geworden dat we vandaag de dag kennen.

Het ontwerp De vormgeving van de vernieuwde presentatie van de vaste collectie werd ontworpen door Marcel Schmalgemeijer in samenwerking met grafisch vormgever Mariëlle Tolenaar.

15

AMSTERDAM TCM

Tassenmuseum Hendrikje

De collectie toont 500 jaar geschiedenis van de tas; van een geitenleren buidel uit de 16de eeuw tot de tas van Madonna. Het museum is gevestigd in een prachtig grachtenpand, een oude burgemeesterswoning uit 1664, in hartje Amsterdam.

DONDERDAG 10.30u Rijksmuseum 13.30u Tassenmuseum Hendrikje Rijksmuseum

Met een collectie van meer dan 4.000 tassen biedt Tassenmuseum Hendrikje een uniek overzicht van 500 jaar geschiedenis van de tas. U ziet buidels, dijzakken, aalmoezentassen, reticules, schooltassen, koffers, avondtasjes en hand- en schoudertassen van bekende modehuizen en ontwerpers, zoals Chanel, Louis Vuitton en Hermès. Door de eeuwen heen heeft de tas veel verschillende functies gehad. In het museum ontdekt u dat achter elke tas een verhaal zit, over veranderingen in de mode, de emancipatie van de vrouw en de ontdekking van nieuwe technieken en materialen.

Philipsvleugel - Rijksmuseum Een groot overzicht uit zijn rijke collectie kostuumen modeprenten. Op ruim 300 prenten is de verandering van de vrouwen- en mannenmode van 1600 tot de eerste helft van de 20ste eeuw en de ontwikkeling van het modetijdschrift tot de modeglossy’s zoals wij die vandaag de dag kennen te zien. De tentoonstelling is vormgegeven door ontwerper en gastconservator Christian Borstlap.

Mode-illustratoren Piet Paris en Quentin Jones verlenen hun medewerking.

De uitgevers van modeprenten doen er alles aan om hun product zo aantrekkelijk mogelijk te maken. Zij trekken hiervoor bekwame tekenaars aan, van wie sommige zich specialiseren tot ware ‘mode-illustratoren’. Het is de kunst om de modellen op de prenten zo vakkundig mogelijk en met een groot gevoel van elegantie in beeld te brengen. Voor het overbrengen van de schetsmatig weergegeven ontwerpen in een reproduceerbare gravure was de prentkunstenaar verantwoordelijk. Een zogenaamde ‘colorist’ kleurde vervolgens iedere afbeelding afzonderlijk met de hand in.

New for Now toont onder andere prenten van modeontwerper Paul Poiret. Met zijn uitspraak ‘Mode is Kunst’ luidt hij een nieuw tijdperk in. Zo presenteert hij zijn ontwerpen in twee kunstzinnig ontworpen series in felle gedekte kleuren, die inspiratie zijn voor enkele artistiek hoogwaardige modetijdschriften

18

Verder nog te ontdekken in het rijksmuseum: Ooggetuigen van Waterloo Nijntje in het Rijksmuseum Topstuk Adriaen de Vries Bloemenkabinetten

BLACK AND WHITE: THE DRESSCODE OF A LIFETIME Zwart en wit. Het zijn twee uitersten en tegelijkertijd passen ze goed bij elkaar. In de tentoonstelling Black and White: the dresscode of a lifetime staan zwarte en witte tassen centraal.

De tentoonstelling gaat in op deze kleurtrends in de mode vanaf de 18e eeuw tot heden. Specifieke gelegenheden zoals trouwen, communie, rouwen waren bepalend voor het dragen van witte en zwarte tassen. In de roaring twenties en de jaren ’80 en ’90 was zwart-wit een geliefde en moderne combinatie. Nog steeds is zwart de meest geziene kleur voor een tas. Veilig, maar ook heel glamorous! .

9 straatjes Modewandeling

plan zie blz 21.

Red light Fashion Begeleide avondwandeling

De top van Dutch fashion design op de Wallen: het werkt als een magneet op de internationale pers.

Van Australië tot Amerika en Japan, over de hele wereld verschijnen artikelen over deze wonderlijke combinatie in het Amsterdamse Red Light district.

Wie daar tegenwoordig een wandeling maakt, kan achter de ramen behalve de bekende dames van plezier ook de nieuwste modecreaties van Nederlandse topontwerpers bewonderen. De Wallen is nu ook een hotspot geworden voor de internationale design liefhebber

19

AMSTERDAM TSV

Het ontwerp is van de architecten J.A. van Straaten en B.A. Lubbers; de realisatie vond plaats onder meer door IJsbrand van der Veen tussen 1912 en 1915.

Het gebouw is sinds 2001 een rijksmonument en gebouwd in een historiserende stijl, o.a. refererend aan het tegenoverliggende Paleis op de Dam.

DONDERDAG 10.30u Body worlds Trendwandeling herfst-winter 2015 Amsterdam.

Red Light Fashion wandeling

De Amsterdamse Bijenkorf is met 20.000 m² de grootste vestiging van de warenhuisketen. In de zomer van 2008 is de vijfde etage geopend. Hier bevindt zich onder andere het restaurant Bijenkorf Kitchen, met uitzicht over Amsterdam.

Body worlds

Philipsvleugel - Rijksmuseum Gunther von Hagens’ BODY WORLDS: The Happiness Project in hartje Amsterdam vertelt het wonderbaarlijke verhaal van ons eigen lichaam en de invloed van het fenomeen ‘geluk’ op onze gezondheid. Meer dan 200 anatomische preparaten van echte menselijke lichamen tonen de complexiteit, de veerkracht en de kwetsbaarheid van het lichaam.

13.30u Wandeling Amsterdam & 9 straatjes Plan zie ook blz 14

Red light Fashion Begeleide avondwandeling Zie vorige blz TCM voor extra informatie.

De BODY WORLDS tentoonstellingen over het menselijk lichaam – ook bekend onder de Duitse benaming Körperwelten – zijn wereldwijd al door meer dan 40 miljoen mensen bezocht. Maak ook een fascinerende reis door het menselijk lichaam.

Trendwandeling herfst-winter 2015

De Bijenkorf in Amsterdam, staat aan de Dam (en aan het Damrak en het Beursplein).

Aanvankelijk werd er alleen garen en band verkocht maar geleidelijk werd het assortiment groter. Het was een eenvoudige winkel met vier man personeel.

Na de dood van Simon Goudsmit in 1889, nam neef Arthur Isaac de leiding over en bouwde met de weduwe Goudsmit de zaak verder uit. Ook haar zoon Alfred kwam toen hij oud genoeg was in de zaak. Hij en Arthur Isaac gingen een steeds groter assortiment voeren en vergrootten de zaak door de aankoop van een aantal naastliggende panden. In 1909 besloot hij de losse panden door nieuwbouw te vervangen.

20

21

ROTTERDAM

KABIK: 10.30u Architectuur wandeling 14.00u NAI/Sonneveld KAV 10.30u MVRDV 13.30u Kunsthal 16.00u Kubuswoningen KTBK 11.00u Museum Boijmans

Van Beuningen 15.00u Architectuur wandeling TSV 11.00u Museum Boijmans

Van Beuningen 14.30u Kubuswoningen TCM 11.00u Museum Boijmans

Van Beuningen 15.00u Architectuur wandeling + Modewandeling Verzamelen bus 18:00 Op de volgende bladzijden kan je een overzicht bekijken van de museau en de bezienswaardigheden.

22

NAI HET NEDERLANDS ARCHITECTUURINSTITUUT Is meer dan een museum. Het is een archief, museum, bibliotheek en cultureel podium ineen. In het NAi worden belangrijke archieven en collecties van Nederlandse architecten van na 1800 bewaard en toegankelijk gemaakt voor publiek. Het voorziet in de mogelijkheden voor onderzoek en biedt een platform voor discussie. Door middel van tentoonstellingen en publicaties wil het NAi zowel het professionele werkveld als het grote publiek informeren, inspireren en stimuleren.

Het NAi Rotterdam is sinds 1993 gehuisvest in een markant gebouw, ontworpen door Jo Coenen, gelegen aan de rand van het museumpark in het centrum van Rotterdam.

In de nieuwe permanente tentoonstelling Schatkamer kunt u topstukken uit de omvangrijke collectie van het NAi bewonderen. De Schatkamer toont werk van iconen uit de Nederlandse architectuurgeschiedenis zoals Cuypers, Dudok en Oud. Met deze nieuwe vaste presentatie is het nieuwe NAi, museum voor architectuur, compleet.

Het ontwerp voor de Schatkamer van het NAi is van de hand van architectenbureau OMA. Onder de grote zaal is een ruimte van 250 m² gecreëerd waar de spanning langzaam wordt opgebouwd. Eenmaal in het glazen hart vind je maquettes, tekeningen, schetsen en foto’s uit de rijke collectie van het NAi, zoals het reisschetsboek van Berlage uit Italië van rond 1900, de studies van de Kunsthal van Koolhaas en modellen van de Zigzagstoel van Rietveld.

Nai Rotterda

DAG 2 ROTTERDAM VRIJDAG

HUIS SONNEVELD

De Schatkamer is ingedeeld in zes thematische clusters die verwijzen naar de Nederlandse architectuurtraditie. Eén zo’n typisch Nederlandse traditie is sociale woningbouw. De unieke samenwerking tussen overheid, particuliere woningcorporaties en architecten leidt tot steeds nieuwe en onverwachte oplossingen. Een voorbeeld hiervan zijn de woningblokken van De Klerk (Amsterdamse school) die ook wel paleizen voor de arbeiders werden genoemd. Een andere traditie is de experimenteerdrift van Nederlandse architecten die de afgelopen tweehonderd jaar telkens tot vernieuwingen in de architectuur heeft geleid zoals het wereldberoemde experiment van De Stijl.

Huis Sonneveld is een monument van het Nieuwe Bouwen, een functionalistische architectuur die begin 1900 opkwam en zijn hoogtepunt beleefde tussen de twee wereldoorlogen. Niet monumentaliteit lag aan de basis van het ontwerp, zoals bij veel traditionele architectuur, maar de functie van het gebouw en de behoeftes van de gebruiker.

GEZONDE LEEFOMGEVING De architecten van het Nieuwe Bouwen gebruikten graag moderne technieken en materialen als beton en staalconstructies. Daarmee zouden ze efficiënte, hygiënische gebouwen kunnen ontwerpen.

Belangrijk ook was een functionele plattegrond met open, liefst vrij indeelbare ruimtes. Een gebouw moest een open en luchtige indruk maken, in tegenstelling tot de traditionele, gesloten bouwblokken. Ze streefden naar een gezonde leefomgeving waarin frisse lucht en veel zonlicht onontbeerlijk waren.

‘Licht, lucht en ruimte’ werd de slogan van de Nieuwe Bouwers.

VRIJ INDEELBARE RUIMTE De uitgangspunten van het Nieuwe Bouwen zijn gemakkelijk in Huis Sonneveld te herkennen.

Zowel aan de voor- als aan de achterzijde zijn grote strookvensters te zien.

Deze zorgden ervoor dat in ieder vertrek veel licht binnen kwam.

De vele deuren die naar de tuin en de balkons leidden maakten een intensief gebruik van de buitenruimte mogelijk. Met een staalskeletconstructie en betonnen vloeren waren er geen dragende muren meer nodig en kon de ruimte vrij worden ingedeeld. Muren werden alleen nog gebruikt om ruimtes van elkaar te scheiden.

LE CORBUSIER Behalve aan de regels van het Nieuwe Bouwen voldoet Huis Sonneveld ook aan de vijf punten die Le Corbusier in 1921 formuleerde voor een nieuwe architectuur. Hij wilde de natuur binnenhalen door gebruik van balkons en dakterrassen; een plattegrond zonder dragende binnenmuren en een buitengevel als een soort ‘gordijn’, zonder dragende functie. Hij had een voorkeur voor horizontale ramen, liefst over de volledige lengte van de gevel, en propageerde het ‘opgetild wonen’, het verheffen van het gebouw boven de grond. Dit principe liet zich goed toepassen in Huis Sonneveld omdat de opdrachtgevers graag een inpandige garage wensten.

De belangrijkste leefruimten bevonden zich niet op de begane grond maar op de eerste en tweede verdieping.

23

MVRDV

BEKENDE PROJECTEN MVRDV kreeg snel bekendheid door een aantal bijzondere projecten. Zo ontwierpen ze in 1997 de 100 zogenaamde WOZOCO’s (Woonzorgcomplex) in Amsterdam-Osdorp. Apart aan deze flat van negen verdiepingen is heyt feit dat er woonblokken tot elf meter naar buiten steken en dus boven het trottoir hangen. Ook opvallend zijn de felgekleurde, doorzichitge balkons. In Amsterdam is ook hun ‘Silodam’, gerealiseerd in 2002, erg bekend.

Door de variatie aan gevelbekleding doet het gebouw denken aan een volgeladen containerschip.

Aan de rand van Madrid realiseerden ze in 2004 ‘Mirador’, een blok van 165 appartementen.

De woontoren reserveert open ruimte door de klassieke Spaanse patio in een horizontale positie te kantelen. Zo ontstond een gigantisch venster op een hoogte van 40 meter, met een riant uitzicht op het Guadarramagebergte.

Een vrij recente realisatie (2007) is Didden village, een toevoeging op het dak van een voormalig confectieatelier in Rotterdam. Drie slaapkamers werden ondergebracht in opvallende aparte huisjes, een surrealistische ministad als uitbreiding van de skyline. De huisjes kregen een coating van knalblauwe polyurethaan.

Het stedenbouwkundig ontwerp van de Leidse woonwijk Nieuw Leiden werd van 2005 tot 2007 door MVRDV ontwikkeld.

24

Een project dat 16 hectare en 670 woonhuizen beslaat (WOZOCO’s in Amsterdam-Osdorp, Silodam in Amsterdam, Mirador in Madrid, Didden Village in Rotterdam (2)).

Behalve in Nederland bestaat voor MVRDV ook Internationaal veel belangstelling. Ze ontwierpen gebouwen in onder meer Duitsland, Noorwegen, Engeland, Oostenrijk, Frankrijk, Verenigde Staten, Japan en China.

KUNSTHAL

de kunsthal

Dunantstraat 10 MVRDV is een Nederlands architectenbureau dat is opgericht in 1991 en gevestigd in Rotterdam.

MVRDV is een afkorting van de achternamen van architecten Winy Maas, Jacob van Rijs, Nathalie de Vries. Het bureau is bekend om zijn experimentele architectuur en hun bijdrage aan de vernieuwing van architectuur in Nederland. Het bureau heeft inmiddels meer dan 30 medewerkers.

Arie Schippers Tekeningen, schilderijen en sculpturen van Arie Schippers (1952), een van de meest veelzijdige Nederlandse kunstenaars van de laatste decennia.

Schippers’ oeuvre is rijk aan onderwerpen, veelzijdig in materiaalgebruik en authentiek in penstreek en uitvoering. Zijn motieven en onderwerpen vindt hij overal, buiten, binnen, op reis en om de hoek. Hij tekent mensen, dieren en landschappen in allerlei omstandigheden vanuit zijn observaties of uit het hoofd. De tentoonstelling ‘Verf wordt vogel’ is een ode aan de fantasie van waaruit Arie Schippers met potlood op papier, verfstreken of klei grootse en intieme werken schept. Van imaginaire portretten uit klei tot geschilderde figuurstukken en van hedendaagse landschappen in potlood tot poëtische dierenfabels in aquarel. De Kunsthal toonde eerder, in 1997, een serie ‘Nocturnes’, schilderijen van de moderne stad bij nacht, van Arie Schippers.

Met zijn gewaagde, onmiskenbaar eigen stijl ontketent Keith Haring, een protegé van Andy Warhol, een revolutie in de kunst van de jaren tachtig. In New York, tijdens het conservatisme van Reagan, ziet de openlijk homoseksuele Haring het als zijn missie om door middel van zijn kunst maatschappelijke misstanden aan de kaak te stellen.

Keith Harring Keith Haring (1958-1990). ‘Keith Haring. The Political Line’ is de eerste tentoonstelling in Nederland die uitvoerig ingaat op de sociale en politieke aspecten van zijn levenswerk. Honderdtwintig kunstwerken laten een onderbelichte kant van de wereldberoemde kunstenaar zien. Het persoonlijk ervaren van de imposante kunstwerken is een visueel spektakel met grote impact. Vijfentwintig jaar na Harings dood heeft zijn kunst nog niets aan zeggenschap verloren.

25

KUBUSWONINGEN Het Blaakse Bos bevat 38 kubuswoningen, winkeltjes en drie grote kubussen op een voetgangersbrug boven de Blaak. Het was een van de pogingen de binnenstad te verlevendigen en de nadruk op kantoorgebouwen en verkeersdoorstroming te verleggen naar woningbouw en recreatie. Kubuswoningen en bebouwing rond de Oude Haven zijn ontworpen door de Amsterdamse architect Piet Blom (19341999), die al eerder experimenteerde met bijzondere woonvormen.

Oude Haven In 1977 kreeg Piet Blom een studieopdracht voor het gebied rond de Oude Haven, dat al sinds de Tweede Wereldoorlog braak lag.

Het bestemmingsplan vroeg om stedelijk wonen in een hoge dichtheid gecombineerd met andere functies. De architectuur moest speels zijn en bestemd voor minder draagkrachtigen. Het in 1974 geïnstalleerde progressieve gemeentebestuur gaf eind jaren zeventig prioriteit aan sociale woningbouw en de verlevendiging van het stadscentrum.

De Amsterdamse provo-architect Piet Blom (19341999) werkte al jaren aan het ‘Wonen als stedelijk dak.’

Daarbij wordt het wonen in een hoge dichtheid op een verhoogd niveau geplaatst, zodat de begane grond beschikbaar blijft voor allerlei stedelijke activiteiten.

Eerder realiseerde Blom de Kasbah in Hengelo (1973) en enkele Kubuswoningen en een theater in Helmond (1976). Blom dacht dat een plan voor de Oude Haven alleen levensvatbaar was als er een voetgangersbrug over de drukke Blaak zou komen, zodat dit gebied gekoppeld werd aan de markt en de bibliotheek.

De voetgangersbrug zou als een soort Ponte Vecchio worden verlevendigd met woningen en winkeltjes.

De kubuswoningen vormen een soort gewelf boven de voetgangersbrug.

26

MUSEUM BOIJMANS VAN BEUNINGEN Museum Boijmans Van Beuningen is één van de oudste musea van Nederland. In het jaar 1849 laat jurist Boijmans zijn kunstverzameling na aan de stad Rottterdam. Met de verwerving van de collectie van Van Beuningen in 1958 wordt de naam van het museum uitgebreid. Het museum bezit een unieke verzameling schilderijen, sculpturen en gebruiksvoorwerpen. De collectie tekeningen en prenten behoort tot de beste ter wereld. Het hele jaar door organiseert het museum spectaculaire tentoonstellingen over uiteenlopende onderwerpen.

Sta stil bij de prachtige werken van Bruegel de Oude en Rembrandt. Volg het ontstaan van het impressionisme en modernisme met schilderijen van Monet, Van Gogh en Mondriaan. Droom mee met de surrealisten Dalí en Magritte. De kunst blijft niet binnenskamers: het museum biedt uitzicht op een beeldentuin.

Het museum toont hoe gebruiksvoorwerpen zich gedurende acht eeuwen hebben ontwikkeld. Van middeleeuwse kannen en glas uit de Gouden Eeuw tot de meubels van Rietveld en hedendaags Dutch Design. Kunstenaars van de nieuwe generatie verlenen het museum internationale actualiteit.

In 1935 is het huidige museumgebouw geopend, een monumentaal pand dat speciaal rondom de collectie werd gebouwd door stadsarchitect Van der Steur. De statige verschijning van rode baksteen omvat intieme kabinetjes en ruime salons waar kunst bij daglicht te aanschouwen is. Het gebouw overleeft de bombardementen in 1940 en breidt in de loop der jaren nog meerdere malen uit. Tot op de dag van vandaag vormt de toren van het gebouw een baken in de stad.

27

1538 door de opkomende boekdrukkunst nieuwe mogelijkheden kreeg voor verspreiding. Daarnaast laten de beelden ook de relatie zien tussen vrouwen en technologische innovatie. Zo is het ilium veelvoudig afgebeeld. Dit is het bot dat bij het vrouwelijk bekken anders is dan bij het mannelijke.

Sensory Spaces is de titel van een reeks solotentoonstellingen in de Willem van der Vorm Galerij, de gratis toegankelijke tentoonstellingsruimte in het entreegebied van het museum.

Voor de zevende editie maakte Aleksandra Domanović (Novi Sad, Joegoslavië 1981) een installatie waarbij reproductie en representatie, maar ook mens en machine een rol spelen. In de Willem van der Vorm Galerij hangen beelden van onder andere skeletten met printers die gedrukt zijn op transparant folie. De beelden zijn door de computer gegenereerde 3D-modellen die zijn omgezet naar 2D, ook ‘renderings’ genoemd. Het perspectief van de afbeeldingen is omgekeerd waardoor objecten op de voorgrond kleiner zijn dan op de achtergrond. De verschillende semitransparante lagen lopen in elkaar over waardoor er weer een driedimensionaal beeld ontstaat dat verandert wanneer u door de ruimte loopt.

Reproductie, danse macabre en gender Aleksandra Domanović brengt in deze installatie verschillende perspectieven, tijden en ruimtes bij elkaar. Ze stelt met haar werk de vraag hoe een tweedimensionaal beeld zich verhoudt tot de werkelijkheid en wat daarbij de rol is van reproductie technieken en digitalisering. De beelden van skeletten, symbool voor vergankelijkheid, verwijzen naar een serie houtsneden over de ‘danse macabre’ door Hans Holbein de Jongere die in

28

In scène gezet Wat zijn de verschillen tussen design en beeldende kunst? En hoe ver liggen deze uit elkaar? Museum Boijmans Van Beuningen arrangeert een ontmoeting tussen beide disciplines. In zeven scènes plaatst de tentoonstelling naoorlogs design en beeldende kunst op een onconventionele manier naast en bij elkaar in zaal F, H en I. Met werk van onder anderen Stephen Prina, Ryan Gander, Walter van Beirendonck en Robert Wilson.

Richard Serra´s ´Wassende Bogen´ Doorlopend in beweging Museum Boijmans Van Beuningen wil met de tentoonstelling laten zien dat het uiterlijk en de betekenis van kunstwerken niet gefixeerd zijn, maar veranderen. Er zijn ongeveer zeven site-specific werken van Serra en enkele vroege werken met rubber en neon, tekeningen en films in Nederlandse collecties. Museum Boijmans Van Beuningen heeft daarvan circa tien films en een viertal tekeningen.

Otto Egberts - Vleesgeworden stof Otto Egberts, De kunst van het leven, Museum Boijmans Van Beuningen toont in het Prentenkabinet werk van Otto Egberts gemaakt tussen 1986 en 1992. Na een abstracte periode duikt het menselijk lichaam steeds vaker op als onderwerp in de tekeningen van de kunstenaar.

Bovendien ontstaat in deze tijd de verstilling die zijn werk nog altijd kenmerkt.

29

(E). De Unie, Mauritsweg, Rotterdam Café De Unie is een gebouw in Rotterdam naar ontwerp van architect J.J.P. Oud uit 1925. Het was bedoeld als tijdelijke opvulling van een braakliggend terrein tussen twee imposante negentiende-eeuwse gebouwen aan het Calandplein in het verlengde van de Coolsingel in Rotterdam. Het ontwerp werd maar liefst drie keer aan de ‘Bouwpolitie en Woningdienst’ van Rotterdam aangeboden.

Tijdens het bombardement op Rotterdam op 14 mei 1940 ging het verloren.[1] Hoewel Oud in 1925 geen lid meer van De Stijl was, heeft zijn Café De Unie alle kenmerken van die beweging: rechthoekige vlakken in primaire kleuren en wit pleisterwerk. Het gebouw contrasteerde scherp met het aangrenzende Erasmiaans Gymnasium enerzijds en het Maria Catharina Van Doorn’s Liefdegesticht van Weldadigheid anderzijds.

‘Het café te maken tot een verbindend element tusschen de aangrenzende bouwwerken was ontoelaatbaar’, aldus Oud. Hiervoor moest de hoogte van het ene gebouw immers omlaag gehaald worden tot de hoogte van het andere, wat volstrekt onacceptabel geweest zou zijn.[2] De gevel wordt vaak vergeleken met de a-symmetrische composities van Mondriaan uit de jaren ‘20. De Unie wordt tegenwoordig gezien als hét schoolvoorbeeld van de Stijlbeweging.

In 1986 werd een nieuw Café De Unie gebouwd op Mauritsweg 35, zo’n 500 meter van waar het oorspronkelijk stond, dit gebouw is ontworpen door architect Carel Weeber met een replica van de gevel uit 1925 en is tegenwoordig als Zaal De Unie in gebruik als debatpodium door de Rotterdamse Raad voor Kunst en Cultuur. Er is tevens een café-restaurant gevestigd met een klein theater erachter. Het heropende onlangs met een nieuw interieur ontwerp van Peter Hopman. Hopman nam het initiatief voor de reproductie van een stoelontwerp van architect J.J.P. Oud uit 1934, voor de firma Metz & Co, waarvan hij de schetsen ontdekte in het archief van het Nederlands Architectuurinstituut. De stoel, genaamd O7b, maakt nu onderdeel uit van het interieur

(A) Huis Sonneveld, Jongkindstraat Deze villa is in 1933 gebouwd naar een ontwerp van het architectenbureau Brinkman en Van der Vlugt, in de stijl van het ‘Nieuwe Bouwen’. Het huis werd gebouwd in opdracht van de heer A.H. Sonneveld, een van de directeuren van de Van Nellefabriek. Behalve het huis, hebben Brinkman en Van der Vlugt ook het volledige interieur ontworpen. Het NAi exploiteert de villa als woonhuismuseum

Bijenkorf

Witte huis

Kop van Zuid

Zadkine

(B) Kubuswoningen,van Piet Blom - Overblaak 70 Kubuswoningen zijn huizen in de vorm van een gekantelde kubus op een paal, ook wel paalwoning of boomwoning genoemd. In de jaren zeventig zijn er kubuswoningen gebouwd door de Nederlandse architect Piet Blom in Helmond en Rotterdam. Zijn basisidee, dat er gebouwd wordt op kolommen, zodat de ruimte onder de bebouwing openbaar kan blijven, was geïnspireerd door Le Corbusier In de kubuswoning van Blom zitten drie woonlagen: onderin het zogenoemde straathuis met de keuken en de woonkamer, tussenin het hemelhuis met ruimte voor studeer- en slaapkamers, en bovenin de loofhut, een driezijdige piramide met plaats voor een serre, een balkon of een bescheiden tuintje. In de zeshoekige kolom waarop de woning rust, bevinden zich de entree en het trappenhuis.

C. De Erasmusbrug in Rotterdam De Erasmusbrug is de tweede brug over de Nieuwe Maas in het centrum en de haven .De brug verbindt de nieuwe wijk “de Kop van Zuid” met het centrum aan de noordzijde van de rivier.Het is een ontwerp van Ben van Berkel (UNStudio) en opgeleverd in 1996.

De 802 meter lange tuibrug heeft een 139 meter hoge geknikte asymmetrische stalen pyloon, waaraan de brug de bijnaam “De Zwaan” dankt.

Tussen de Kop van Zuid en de pyloon is er een 89 meter lange basculebrug voor schepen die niet onder de tuibrug door kunnen. Deze basculebrug is de grootste en zwaarste basculebrug in West-Europa.