“Laten we zeggen dat ik graag de grenzen van het absurde aftast ”

de meeste buurtbewoners kennen Zeger Verbist als goedlachse medewerker van café ZeeZicht. Maar Zeger tapt niet alleen zwierig pinten, hij tovert ook ruwe houtblokken om tot ragfijne kunstwerkjes. dat konden we zelf vaststellen in zijn atelier. (Dirk BLIJWEERT)

- Houtsnijwerk is een niet zo voor de hand liggende kunstuiting. Hoe ben je ertoe gekomen?

Zeger Verbist: “Ik heb ooit een “aha”-Erlebnis gehad toen ik in het MUHKA aan de slag was als technisch medewerker. Tijdens het opbouwen van een tentoonstelling opende ik een doos met Indiase houten beelden. Die sculpturen waren zowel fijn als beweeglijk, een stijl die me deed denken aan het werk van de beroemde Italiaanse striptekenaar Milo Manara. Vreemd, maar op dat eigenste moment besefte ik: dat wil ik ook doen! Bij hout komt de inspiratie vanzelf opborrelen: de structuur en de vorm ervan zetten me meteen op de goede weg. Ik heb een tijdlang geschilderd, maar daar liet de inspiratie vaak lang op zich wachten, wat ik niet prettig vond. Ik wil vooral bezig zijn. Veel mensen vinden dat er rond houtsnijwerk een ouderwets sfeertje hangt, volledig ten onrechte vind ik. ”

-Ondertussen volg je al vijf jaar lang een beroepsopleiding tot houtsnijder en ornamenteur in Mechelen. Je schijnt het ook niet erg te vinden een jaartje over te doen…

Zeger Verbist: “De lessen zijn erg praktijkgericht, voor stoffige theorie is er geen plaats. Gevolg: je bent constant werkjes aan het maken, en dat is precies wat ik wil. Mijn twee leraars zijn enorm gepassioneerd: ze inspireren me enorm. Het is dan ook mijn bedoeling om de opleiding zo lang mogelijk te volgen. Ik moet zowat de enige student zijn die zich met plezier laat buizen! In het moderne onderwijs mag je jezelf evalueren. Ik ben erg streng voor mezelf en zorg ervoor dat ik mijn jaar mag overdoen. Klinkt vreemd, maar daardoor kan ik veel bijleren, wat toch de bedoeling is.”

- Wat vind je zo prettig aan houtsnijden?

Zeger Verbist:“Vooral het arbeidsintensieve

- Houtsnijwerk is een niet zo voor de hand liggende kunstuiting. Hoe ben je ertoe gekomen?

Zeger Verbist: “Ik heb ooit een “aha”-Erlebnis gehad toen ik in het MUHKA aan de slag was als technisch medewerker. Tijdens het opbouwen van een tentoonstelling opende ik een doos met Indiase houten beelden. Die sculpturen waren zowel fijn als beweeglijk, een stijl die me deed denken aan het werk van de beroemde Italiaanse striptekenaar Milo Manara. Vreemd, maar op dat eigenste moment besefte ik: dat wil ik ook doen! Bij hout komt de inspiratie vanzelf opborrelen: de structuur en de vorm ervan zetten me meteen op de goede weg. Ik heb een tijdlang geschilderd, maar daar liet de inspiratie vaak lang op zich wachten, wat ik niet prettig vond. Ik wil vooral bezig zijn. Veel mensen vinden dat er rond houtsnijwerk een ouderwets sfeertje hangt, volledig ten onrechte vind ik. ”

-Ondertussen volg je al vijf jaar lang een beroepsopleiding tot houtsnijder en ornamenteur in Mechelen. Je schijnt het ook niet erg te vinden een jaartje over te doen…

Zeger Verbist: “De lessen zijn erg praktijkgericht, voor stoffige theorie is er geen plaats. Gevolg: je bent constant werkjes aan het maken, en dat is precies wat ik wil. Mijn twee leraars zijn enorm gepassioneerd: ze inspireren me enorm. Het is dan ook mijn bedoeling om de opleiding zo lang mogelijk te volgen. Ik moet zowat de enige student zijn die zich met plezier laat buizen! In het moderne onderwijs mag je jezelf evalueren. Ik ben erg streng voor mezelf en zorg ervoor dat ik mijn jaar mag overdoen. Klinkt vreemd, maar daardoor kan ik veel bijleren, wat toch de bedoeling is.”

- Wat vind je zo prettig aan houtsnijden?

Zeger Verbist:“Vooral het arbeidsintensieve spreekt me aan. Het is niet iets dat je op 1, 2, 3 in elkaar bokst. Ik schat dat een sculptuur gemiddeld een paar maanden in beslag neemt, al werk ik er zeker niet elke dag aan. De traagheid van het proces zorgt voor mentale rust. Bovendien vind ik het prettig om met natuurlijke materialen te werken. Elke boom is uniek. Aan sommige exemplaren kan je letterlijk zien dat ze bijvoorbeeld naast een sloot gestaan hebben. Houtblokken vertonen vaak barsten, of er zitten nog roestige nagels of krammen in. Voor mij is dat geen bezwaar: ik respecteer de eigenheid van het hout en laat alles netjes zitten.”

- Opvallend: je maakt graag gebruik van handwerktuigen als beitels en gutsen. Voor jou geen elektrisch gereedschap?

Zeger Verbist: “Neen, ik heb het meer voor het fijnere handwerk. Dat heeft verschillende voordelen. Om te beginnen voel je het hout beter aan. Je komt het leven in het hout beter tegen. Verder levert handgereedschap mooier werk op. En tenslotte duurt het ook langer, wat voor mij een plus is. Ik kijk graag rustig naar de dingen. Het is een manier van leven en denken.”

-In je woonkamer staat een zeer realistische houten kat naast een mooi bas-reliëf van zonnebloemen. Hou zou jij zelf je stijl omschrijven?

Zeger Verbist: “Ik haal dingen graag uit hun context. Dit beeld, gemaakt uit inlandse eik is bijvoorbeeld een zelfportret. (nvdr: Zeger toont een roestbruinige sculptuur van een naakt mannenlichaam met een hanenkop.) Het uitgangspunt is de werkelijkheid, maar ik geef er graag een draai aan. Laat ons zeggen dat ik grenzen van het absurde aftast. Op dit moment ben ik bezig aan een buste van en voor Lief. Voorlopig werk ik aan een versie in klei. Maar ik heb al het ideale houtblok gevonden om Lief te vereeuwigen. Een boomstronk met bovenaan enkele afgeknipte takken, die haar dreadlocks symboliseren, mooi toch? Ik ben trouwens van plan haar de flippers van een zeehond mee te geven, in de plaats van handen.”

-Houtsnijden is niet alleen een mentale, maar ook een fysieke activiteit.

Zeger Verbist: “Je mag houtsnijwerk inderdaad niet onderschatten. Hout kan erg hard zijn hé, je moet er toch wat kracht op zetten. Vandaar dat ik fitness doe in Center Court. Bovendien heb ik geleerd om met mijn twee handen te snijden. Van nature ben ik links, zeer links zelfs (lacht). Maar ondertussen trek ik me ook met mijn rechterhand uit de slag, dat maakt het snijwerk minder belastend.”

-Mij lijkt het vooral aartsmoeilijk. Enig talent strekt toch tot aanbeveling, niet?

Zeger Verbist:“Tja, je moet wel doorzetten natuurlijk. Vanzelf gaat het niet. Helemaal in het begin kwam ik wel eens lichtjes gefrustreerd thuis. Het is dan vooral een kwestie van niet opgeven. Het leuke is dat je vanaf een bepaald moment grote vorderingen begint te maken. Dat geeft je veel energie. Ik ben nu bezig aan een groot bas-reliëf. Als ik het bekijk, kan ik moeilijk geloven dat ik het zelf gemaakt heb.”

-Hier spreekt een gepassioneerd man, zo veel is duidelijk. Heb je ook toekomstplannen met je houtsnijwerk?

Zeger Verbist: “Vandaag is houtsnijden voor mij de ultieme hobby. Het leuke is dat je het letterlijk overal kan doen. Ik werk vaak in de stad maar ook in Pulle, waar we een lapje grond hebben met een vijver. Ik stel me voor dat het ook prettig snijden moet zijn in de Pyreneeën. Of waarom niet: op een strand aan zee… Misschien komt er ooit wel een tentoonstelling, maar daarvoor is het nu veel te vroeg. Ik wil eerst meer werken klaar hebben. Of ik er ooit mijn beroep van wil maken? Dolgraag zelfs, alleen is dat vandaag niet haalbaar. Hoe dan ook: ik weet nu al dat ik dit voor de rest van mijn leven wil doen.”

Bel ons of spring gerust eens binnen, altijd welkom!

een huis of appartement kopen, doet u niet elke dag. het is meestal een stap in het onbekende, waarbij flink wat vragen opduiken.

daarom streven wij ernaar, met 2 kantoren, één op het Antwerpse Zuid, vlakbij het nieuwe justitiepaleis, en één op de dageraadplaats, iedereen die wenst te (ver)huren of (ver)kopen in het bruisende Antwerpen professioneel advies te geven!

herenwoningen op het Zuid en de populaire wijk Zurenborg zijn onze specialiteit! daarnaast zijn ook appartementen, woningen en opbrengsteigendommen binnen de Singel, berchem en wilrijk bij ons in goede handen!