TEKST: NANCY UBERT FOTO: FRANS JONG
familie leren
Van je kun je veel
Van je familie kun je veel leren
We worden - als het goed is - gevormd, gevoed en gesteund door onze familie en directe omgeving. Journalist Nancy Ubert praat met uiteenlopende mensen over het gezin, de familie en noem maar op. Vandaag met Dorien Groot: „Familie helpt jou je levenslessen te leren.”
E
en e-mail. Van Bouke de Boer over het boek van Dorien Groot (57) dat onlangs is verschenen. Daarin beschrijft ze hoe ze vanuit grote pijn en intens verdriet toch weer de vreugde in haar leven wist toe te laten. Bouke: ’Het boek heet ’Blij’. De titel alleen al. Ben ik objectief over dit boek? Niet geheel, want ik ben met haar getrouwd. Vroeger zei ik: ’Ik ben getrouwd met de dood. Nu zeg ik: ’Ik ben getrouwd met vreugde’. En zucht, wat een verschil.’ ’Dank je wel dat je bent gebleven Bouke’, lees je op een bepaald moment in het boek, dat overigens geen doorlopend verhaal maar een bundel vol fragmenten is; flarden van een verleden. „Als je jezelf toelaat daarnaar te kijken, ontwar je vanzelf de rode draad”, aldus Dorien die daar - dat zegt ze zelf namelijk ook - een stuk gelukkiger van geworden is. Dorien komt uit een rooms-katholiek gezin. Ze was nummer tien van de elf. Een kinderschare van vijf meiden en zes jongens. „Dan heb je als een van de jongste kinderen op rij al snel een paar extra moeders.” Ze was nog net geen tien jaar oud toen haar oudste broer Cor op 22-jarige leeftijd overleed. Hij kreeg een auto-ongeluk en lag daarna nog negen weken in het ziekenhuis. De kleine Dorien had haar
12
grote broer graag bij zich willen houden, maar moest hem laten gaan. „Dat inzicht kreeg ik natuurlijk later pas.” De dood van Cor drukte enorm op het gezin. „Er was een leven voor en een leven na de dood van Cor.” Toeval of niet: Jordi, de zoon van Bouke en Dorien is negentien jaar geleden geboren op de geboortedag van Cor. Hoe verwerk je de dood van een broer waar je zo’n sterke band mee hebt? Kleine Dorien loste het op om een deel van haar vaders rol over te nemen. Pa had zich namelijk teruggetrokken en werkte harder dan ooit. Zoals vaker - zeker in die tijd - werd er nooit goed gesproken over de dood en de daaropvolgende ontwrichting binnen het gezin. „Mijn ouders zeiden ook niet tegen me dat ik moest ophouden met redderen en moederen. Ik bleef voor anderen zorgen en kon niet blij zijn. Terwijl ik bij mijn jongste zusje Liesbeth wel vreugde kon zien.”
Impact Later overleden nog twee broers, maar toen was Dorien ruim volwassen. „Onze ouders zijn er ook niet meer. Mijn vader overleed in 1998, hij was toen 78. Mijn moeder overleed in 2015. Zij is 92 geworden en heeft de familie altijd bij elkaar weten te houden. Het verlies van Cor had destijds grote
impact. Er was een leven voor en een leven na de dood van Cor. Toch is ons thuis altijd een veilige haven geweest. Ook tussen mijn ouders zat het helemaal goed. Dat maak je niet vaak mee. Dat ik zo geworsteld heb - onder meer met met ernstige eetstoornissen waarvoor ik zelfs vruchteloos op een psychiatrische afdeling werd opgenomen - verwijt ik niemand van ons gezin. Ik had gewoon mijn eigen leerproces.” „We mogen dan familie van elkaar zijn, we zijn wel unieke zielen. Iets in mij heeft er blijkbaar voor gekozen in dit gezin op te groeien. Ik kan daar niet anders naar kijken. Elk familielid heeft zijn eigen levenslessen te leren. Zo heb ik blijkbaar moeten leren hoe het is om op je eigen plek te gaan staan. Binnen een familie steunen we elkaar - bewust of onbewust - in de levenslessen. Ik heb een zus die in dezelfde hoek werkzaam is als Bouke en ik. Daar heb ik nu, in deze periode vanzelfsprekend meer contact mee dan met de anderen. Kortom: we leven ons leven allemaal op onze eigen manier maar als er iets is, dan staan we onmiddellijk voor elkaar klaar.” Schuld, schaamte en zonde waren ook belangrijke issues in het leven van Dorien. Ook dat lees je in het boek. „Met dank aan de kerk die ik letterlijk en figuurlijk heb uitgekotst. Te lang heb ik mijn leven geleefd zoals ik
dacht dat ik het moest leven. Ik liet het invullen door anderen of door de omstandigheden. Het is een natuurlijk en tegelijkertijd vernietigend proces; je schaamt je voor wie je echt bent. Maar geloof me: als je een leven leeft dat niet voor jou is bedoeld, kun je alleen maar ongelukkig zijn. In het boek vergelijk ik dat met een glazen stolp. Die ruis in het ritme van je leven heeft te maken met de normen en waarden van anderen. Concepten van hoe het zogenaamd hoort, dat we niet moeten denken dat we iets voorstellen, bijvoorbeeld. Daardoor zijn we afgescheiden van alles wat we diep van binnen werkelijk denken. Dat zit dus allemaal onder een glazen stolp. Voor mij vertegenwoordigt de stolp die dingen die niet van jou zijn. Je ziet het niet maar die stolp staat wel over jou heen.”
Betekenis Tussen haar notities en fragmenten heeft Dorien meer wijsheden verstopt. ’Alles gaat precies zoals het moet gaan, anders was het wel anders gegaan’, is er eentje. En: ’Niets heeft betekenis behalve de betekenis die jij eraan geeft’. „Dit boek moest geschreven worden, dat voelde ik heel sterk. Maar de enige missie is dat boek er te laten zijn. Dan kunnen mensen daarop vanzelf reso-
neren. De reacties die ik krijg, zijn ook zo verschillend. Mensen halen de voeding eruit die zij nodig hebben. Het past ook in deze tijd, een periode vol retrospectie. Wie bedenkt nu zo’n ondertitel als ’Fragmentenbundel over wakker worden en andere aardse zaken’. Ook dit moest zo zijn.” Ze gelooft dat er een nieuw tijdperk aankomt. Vol verhoogd bewustzijn. Daarin levert ze al jaren op haar manier een bijdrage. Zeker 25 jaar geleden kwam ze - samen met Bouke - in contact met het fenomeen NLP, Neuro-Linguïstisch Programmeren. Hiermee wordt jou duidelijk waarom je de dingen doet zoals je ze doet. Dat blijft niet bij jou alleen. „Ik geloof er heilig in dat we allemaal als individu invloed hebben op het grotere geheel. Wat je doet of juist laat is van energetische invloed.” Dorien heeft samen met Bouke een NLP-trainingsinstituut opgericht dat buitengewoon floreert. Ook stond ze aan de wieg van een speciale basisschool. „Onze zoon was twee toen het tot me doordrong dat hij veel zou moeten gaan leren buiten onze veilige kring. Overigens heeft zijn geboorte op mijn leven grote impact gehad. Uit het boek ’Blij’: ’Doordat hij geboren werd, heeft hij mij geholpen om weer wakker te kunnen worden. Toen ik het leven door mocht geven werd mijn
’Er was een leven voor en een leven na de dood van Cor’
verbondenheid met de dood in mij ruw en luid wakker geschud. Onze zoon moest blijkbaar precies geboren worden op Cors geboortedag, midden op de dag, rond één uur’. Ze heeft het te pakken; ze werkt al weer koortsachtig aan een tweede boek. „Over relaties. Ik kan me zo voorstellen dat daarover nog wat vragen bleven liggen. Ik spaar niemand. Waarom zou ik? Schaamte is een valse emotie. Opnieuw werk ik aan een boek vanuit diepe verbinding met mezelf en de mensen die me zo innig lief zijn.” dorienisblij.nl en ntinlp.nl
Vrij geeft weg Vrij geeft in samenwerking met Dorien vijf boeken weg. Stuur een e-mail met antwoord op de volgende vraag: Wie gun jij het boek ’Blij’ en waarom. De winnaars krijgen vanzelf een boek in de brievenbus. Over de uitslag wordt niet gecorrespondeerd. Stuur je antwoord naar: vrij@mediahuis.nl
13