Voor mijn oma Geeske Reinders Voskamp
Sint en de magische noot Deze uitgave is onderdeel van de sinterklaasprentenboekenserie 2021, mogelijk gemaakt door Unilever Nederland. Tekst Waylon Illustraties Lee Hodges Eindredactie Gerard van Midden Concept en productie Blue in Green BV, Eric Holman – Amsterdam Grafische verzorging Hoop Werk – Amersfoort Drukwerkbegeleiding Eric Daams Uitgever Blue in Green BV ISBN 9789083132181 NUR 273 © 2021: Blue in Green BV. Tekst: Waylon. Illustraties: Lee Hodges. All Rights Reserved. Dit boek is voor promotionele doeleinden en is gratis verkrijgbaar bij aankoop van Unileverproducten. Verkoop van dit boek is niet toegestaan. Voor meer informatie: www.sinterklaasprentenboeken.nl Voor contact: info@blueingreenpromotions.nl
‘Johan ben je al wakker?’ Voorzichtig verschijnt moeders hoofd om de deur. ‘Je moet nu echt opstaan, anders kom je te laat op school. Ik maak alvast een boterham voor je. Spring jij onder de douche, dan zie ik je over vijftien minuutjes beneden.’ Johan beweegt niet en geeft ook geen antwoord. Het was ook niet nodig, want mama is alweer beneden. Hij blijft nog even roerloos liggen en sluit zijn ogen. Als hij niet beweegt, lijkt het alsof de tijd stilstaat. Alsof hij voor altijd bevroren is in dit moment.
Geen gisteren waarin hij anderhalf uur achter het fietsenhok heeft gewacht tot het schoolplein leeg was. Op zijn geheime plek, in de dikke boom die hij ontdekte in groep 1. Toen kon hij er nog in staan. Maar nu moet hij eerst zijn hoofd erin steken, gaan liggen en dan op zijn billen door de dikke, donkere spleet schuiven tot alles verdwenen is. Zo is hij ook acht jaar geleden uit mama’s buik gekomen heeft ze hem verteld: eerst met zijn hoofd, daarna zijn billen en als laatste zijn lange benen. Zou hij toen ook al anders zijn geweest. Anders dan alle andere baby’s die in het ziekenhuis lagen? Of is dat pas later gekomen?
Het was eigenlijk oma die hem altijd vertelde dat hij zo bijzonder was. ‘Er is geen kind zoals jij, Johan, onthoud dat goed! Jij kan dingen die niemand anders kan. Jij ziet de wereld in muzieknoten. Gewone kinderen zien niks, alleen maar dingen die ze willen. Jij wil niks, want je hebt alles al!’
Hij begreep dat niet zo goed. Zeker… hij hield toen ook al van muziek, vooral van de muziek die oma draaide. Volksmuziek, noemde oma het. Liedjes over het leven.
Maar hij hoorde niet de woorden, maar zag altijd onmiddellijk de muzieknoten. Die bouwden het verhaal voor hem, veranderden in kleuren en kregen gekke vormen. De muzieknoten maakten een complete stad waarin hij kon rondlopen.