Spearfishing Magazine Ν.11 by Pelagic Media

EDITORIAL

Εν όψει χειμώνα Οι άνθρωποι προσαρμόζονται στις εποχές. Ο χειμώνας, όμως, απαιτεί ιδιαίτερη προετοιμασία, κυρίως για όσους βρίσκονται εκτός των μεγάλων αστικών κέντρων. Όσο πιο μακριά από αυτά, τόσο πιο κοντά στη φύση, αλλά και στις δύσκολες συνθήκες που αυτή επιβάλει. Θεωρώ πως εμείς που θα συνεχίσουμε τις εξόδους μας στη θάλασσα, ως απόλυτα παιδιά της θαλασσινής φύσης, θα πρέπει να φροντίσουμε τον –κατάλληλοεξοπλισμό μας και κυρίως αυτόν που αφορά στην όσο το δυνατόν καλύτερη θερμοπροστασία μας. Το βάρος θα δοθεί στις χειμερινές στολές ψαροτούφεκου, στις οποίες δεν θα πρέπει να γίνει καμία έκπτωση. Η εποχή δεν «χωρά» στολές που έχουν χρησιμοποιηθεί πολλές σαιζόν και το πάχος τους (λόγω των δεκάδων επανασυμπιέσεων) έχει μειωθεί, όπως επίσης δεν χωρά φθαρμένα νεοπρέν, που έχουν χάσει την ελαστικότητά τους. Όσοι μετακινήστε με σκάφος, δώστε, επίσης, βαρύτητα στο ρουχισμό σας (να σας κρατάει ζεστούς μέχρι να φτάσετε στη θάλασσα), καθώς και στις καλής ποιότητας νιτσεράδες. Από εκεί και πέρα, εξυπακούεται πως το σπουδαιότερο κεφάλαιο, στο οποίο πάντα θα δίνουμε προτεραιότητα, είναι αυτό που αφορά στην ασφάλειά μας.

TΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΌ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΒΡΎΧΙΑ ΑΛΙΕΊΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΕΎΘΕΡΗ ΚΑΤΆΔΥΣΗ

AΡΧΙΣΥΝΤΑΚΗΣ: ΜΆΝΟΣ ΒΛΑΤΆΚΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ: ΑΡΓΟΥΔΈΛΗΣ ΑΛΈΞΑΝΔΡΟΣ ΑΜΑΞΌΠΟΥΛΟΣ ΣΤΑΎΡΟΣ ΑΡΙΣΤΕΊΔΟΥ ΚΏΣΤΑΣ ΒΑΣΙΛΕΊΟΥ ΓΙΏΡΓΟΣ ΒΕΡΏΝΗΣ ΝΊΚΟΣ ΓΙΑΝΝΑΚΌΠΟΥΛΟΣ ΧΡΉΣΤΟΣ ΔΕΡΤΙΛΉΣ ΛΆΜΠΡΟΣ ΚΑΒΒΑΔΊΑΣ ΓΕΡΆΣΙΜΟΣ ΚΑΛΟΚΑΘΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ

ΚΑΡΥΟΦΎΛΛΗΣ ΠΑΝΑΓΙΏΤΗΣ ΚΕΣΟΎΛΗΣ ΊΩΝ ΚΩΤΣΆΚΗΣ ΒΑΓΓΈΛΗΣ ΚΩΣΤΑΝΆΣΙΟΣ ΙΆΣΩΝΑΣ ΜΑΔΟΎΡΟΣ ΚΏΣΤΑΣ ΜΑΡΊΝΗΣ ΣΠΎΡΟΣ ΜΈΓΑΣ ΣΩΚΡΆΤΗΣ ΜΠΈΚΑΣ ΑΠΌΣΤΟΛΟΣ ΠΑΠΑΔΆΚΗΣ ΜΆΝΟΣ

ΠΑΥΛΊΔΗΣ ΓΙΏΡΓΟΣ ΠΙΤΙΆΣ ΓΙΆΝΝΗΣ ΡΊΓΓΑΣ ΓΙΆΝΝΗΣ ΣΙΜΆΤΗΣ ΧΡΊΣΤΟΣ ΤΣΑΓΚΑΡΌΠΟΥΛΟΣ ΝΊΚΟΣ ΦΎΤΡΟΣ ΣΤΑΎΡΟΣ ΧΡΊΣΤΗΣ ΓΙΏΡΓΟΣ

Φροντίστε να έχετε πάντα δίπλα σας ζευγάρι αξιόμαχο στη διάσωση, με το οποίο θα ψαρεύετε συντροφικά στην πράξη και όχι στη θεωρία! Να σας θυμίσω ακόμα, ότι στο τετραήμερο 10 13 Μαρτίου επιστρέφει η μεγαλύτερη Θαλασσινή Έκθεση ΣΚΑΦΟΣ ΨΑΡΕΜΑ Boat & Fishing Show 2022, η οποία αποτελεί εδώ και 9 χρόνια τη θαλασσινή έκθεση με τη μεγαλύτερη συμμετοχή και την υψηλότερη επισκεψιμότητα!

110

Η έκθεση θα πραγματοποιηθεί στο MEC Παιανίας, σε ένα πανέμορφο περιβάλλον για επιχειρηματικές συνεργασίες, και αποτελεί μία πρώτης τάξεως ευκαιρία για να συναντηθούμε ψαροτουφεκάδες από όλη την Ελλάδα, με το ίδιο πάθος για την υποβρύχια αλιεία, αλλά και όσοι αγαπούν τη θάλασσα, το σκάφος, την αλιεία, τα watersports και την αυτόνομη κατάδυση! Αξίζει να τονίσω ιδιαίτερα, ότι θα δοθεί μεγάλη βαρύτητα στο χώρο του ψαροτούφεκου! Η μεγαλύτερη Θαλασσινή Έκθεση ΣΚΑΦΟΣ ΨΑΡΕΜΑ Boat&Fishing Show 2022, ανοίγει και πάλι τα πανιά της και ετοιμάζεται για το νέο της ταξίδι στις 10 Μαρτίου 2022, στο MEC Παιανίας. Ραντεβού όλοι εκεί!

Μάνος Βλατάκης Αρχισυντάκτης

130 120 ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ 110 Αγωνιστικό ρεπορτάζ | 16 - 19 Σεπτεμβρίου ARBATAX SARDEGNA: XXXII Παγκόσμιο πρωτάθλημα Υποβρύχιας Αλιείας Μάνος Βλατάκης

120 Επιλογή Ψαροτούφεκου | Χειμώνας: Στην αναζήτηση του ιδανικού όπλου Φωτογραφία Εξωφύλλου

Ο Giacomo De Mola παγκόσμιος πρωταθλητής στο φετινό πρωτάθλημα Υποβρύχιας Αλιείας

Αλέξανδρος Αργουδέλης

124 Αγωνιστικό ρεπορτάζ | Γιάννης Σιδέρης: Στιγμές από το παγκόσμιο στη Σαρδηνία Ίωνας Κεσούλης

128 Συμβουλές της εποχής | Το ψαροτούφεκο από τα μέσα έως τα τέλη φθινοπώρου Σπύρος Μαρίνης

130 Δραστηριότητες | Η διάθεση του ανθρώπινου χρόνου Νίκος Τσαγκαρόπουλος

132 Στιγμές | Μια σφυρίδα 11 κιλών Γιάννης Καλοκάθης

134 Ιατρικό | Ηook breathing: Η ταχύτερη αποκατάσταση μετά από βαθιές βουτιές Παναγιώτης Καρυοφύλλης

137 Eξοπλισμός Ψαροτούφεκου

Boat & Fishing

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΡΕΠΟΡΤΑΖ

16 - 19 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ ARBATAX SARDEGNA

XXXII ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΥΠΟΒΡΥΧΙΑΣ ΑΛΙΕΙΑΣ ❱❱ Μάνος Βλατάκης Διευθυντής Άπνοια with Yoga https://www.facebook.com/ApnoiaYoga/ ΦΩΤΟ: © Valentina Provic / apneapassion.com

Γ. Σιδέρης, 4η θέση

Γ. Καββαδίας 5η θέση

Γ. Ρίγγας 12η θέση

E. Seranllari

Γ. Στούπας

να από τα δυσκολότερα πρωταθλήματα στην ιστορία των παγκόσµιων πρωταθληµάτων υποβρύχιας αλιείας, έλαβε τέλος. Το σίγουρο είναι πως τα μέτρα βάθος που θα βουτούσαν οι περισσότεροι αθλητές, ήταν τόσα, που τα επικίνδυνα περιστατικά προφανώς και δεν θα απουσίαζαν. Από αυτά που μαθεύτηκαν, ένας Ισπανός είχε περιστατικό σύνθλιψης κι ένας Νοτιοαφρικανός συµπτώµατα εµβολής αζώτου (νόσου των δυτών). Και οι δύο αντικαταστάθηκαν τη δεύτερη ηµέρα. Φυσικά, θα υπήρξαν και άλλα που δεν μαθεύτηκαν, αλλά και κάποια που δεν τα γνωρίζουν ούτε οι παθόντες, καθώς υποβάθμισαν τα συμπτώματα και τα ξεπέρασαν δίχως να κάνουν εξετάσεις. Το όλο ζήτημα προκαλεί έντονο προβληματισμό στον κόσμο των αγώνων υ/β αλιείας, και θα αναζητηθούν λύσεις στο μέλλον, με τράπεζες που να μην είναι τόσο βαθιές στο σύνολό τους. Η ΣΥΝΘΕΣΗ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ Η ελληνική αποστολή ευτύχησε φέτος να είναι πλήρης, με τους κατά τεκμήριο καλύτερους αθλητές της. Πρέπει να αναλογιστούμε ότι ο Γεράσιμος Καββαδίας, τρίτος στο παγκόσμιο της Σύρου και πρωταθλητής Ελλάδας το 2020, είναι μόλις η δεύτερη φορά που καταφέρνει να κατεβεί σε επίσημο πρωτάθλημα της CMAS. Τα ίδια ισχύουν και για το Γιάννη Σιδέρη, που μετά τη Σύρο δεν είχε καταφέρει να μετάσχει σε μεγάλο πρωτάθλημα, παρότι στο εθνικό μας ήταν μόνιμος πρωταθλητής την τριετία 2015 - 2018. Η ομάδα κατάφερε να παρατάξει και μια σειρά από έμπειρους βοηθούς: Οι Γιάννης Στούπας (με Καββαδία), Erjon Seranllari (με Σιδέρη) και ο Απόστολος Τζουμάκας (με Ρίγγα), είχαν πολύ μεγάλη συμμετοχή στην καλή απόδοση της ομάδας μας.

Ο ΣΥΜΒΟΛΗ ΤΟΥ ΧΕΙΡΙΣΤΉ ΣΚΆΦΟΥΣ Κάποτε πρέπει να εξηγηθεί ο ρόλος ενός χειριστή σκάφους αθλητή, ο οποίος προσπαθεί να κερδίσει ένα Α. Τζουμάκας παγκόσμιο πρωτάθλημα. Και φέτος, δύο από τους τρεις αθλητές μας ήταν υποψήφιοι για το στέμμα. Ο

Boat & Fishing

βαρκάρης πρέπει σήμερα να οδηγήσει τον αθλητή επάνω στο στίγμα με ακρίβεια 2-3 μέτρων (ή στο καθορισμένο σημείο πριν το στίγμα, αν έχει θαλάσσιο ρεύμα) και να του παραδώσει από τη σωστή πλευρά της βάρκας τη σημαδούρα με το έρμα, ώστε να μην μπερδευτούν τα σχοινιά. Ενδεχομένως, πρέπει να διορθώσει τη θέση του αθλητή, αν για κάποιο λόγο εκείνος καθυστερήσει να βουτήξει, περνώντας αργά από μπροστά του. Πρέπει να μεριμνά για την ασφάλεια του αθλητή, παρακολουθώντας τους χρόνους του. Μετά την ανάδυση, πρέπει να μαζέψει τον αθλητή και το έρμα, να στρώσει το σχοινί σωστά στο σκάφος για να μην μπερδευτεί και να είναι έτοιμο για την επόμενη

βουτιά. Πρέπει να γνωρίζει περίπου που βρίσκονται τα σημάδια που έχει προγραμματίσει να επισκεφθεί ο αθλητής, για να μην τα ψάχνει μάταια, ζουμάροντας και ξεζουμάροντας στη μικρή οθόνη του gps. Πρέπει ανά πάσα στιγμή να γνωρίζει τον αριθμό των ψαριών από κάθε είδος που υπάρχουν στη βάρκα και να συνεννοείται με τις υπόλοιπες βάρκες της ομάδας για τη διαγραφή κάποιων κοινών στιγμάτων που έχουν «καεί». Αυτό πρέπει να γίνεται καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας, δίχως διάλειμμα, για να μπορέσει να εξασφαλίσει τις καλύτερες δυνατές προϋποθέσεις στον αθλητή του. Κοινώς: Δίχως ικανό βαρκάρη, η απόδοση ενός αθλητή μπορεί να πέσει εύκολα κατά 30%!

ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ ΔΟΛΙΟΦΘΟΡΆΣ Ο Σιδέρης προετοιμάστηκε επί 20 ημέρες και οι υπόλοιποι από 12. Ο Γιάννης είχε δανεική βάρκα, καθώς οι διοργανωτές είχαν θέσει όριο τα 100 άλογα στους κινητήρες των σκαφών και το δικό του είχε 150. Η βάρκα που με χαρά του πρόσφερε ο συναθλητής του Νίκος Σαραντινός, όχι μόνο δεν τον πολυβόλεψε, αλλά έγινε και αντικείμενο δολιοφθοράς, αποκομίζοντας 5 μαχαιριές στα μπαλόνια της, κατά την πρώτη εβδομάδα της αναγνώρισης. Τα άλλα δύο παιδιά έφεραν τις δικές τους βάρκες, αφού οι ιπποδυνάμεις τους ήταν εντός ορίων των διοργανωτών.

Σύσσωμη η ελληνική ομάδα δήλωσε ηχηρό «παρών» στο Παγκόσμιο στη Σαρδηνία. Από αριστερά: Γεράσιμος Καββαδίας, Erjon Seranllari, Νίκος Καμπάνης, Γιάννης Στούπας, Γιάννης Ρίγγας, Γιάννης Σιδέρης, Απόστολoς Τζουμάκας και ο βαρκάρης του Γιάννη Σιδέρη Ερι

www.boatfishing.gr

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΡΕΠΟΡΤΑΖ

ΠΩΣ ΦΤΑΣΑΜΕ ΣΤΗ ΤΡΙΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΟΜΑΔΙΚΟΥ; Η προσπάθεια των Ελλήνων αθλητών στην αναγνώριση, ήταν δύσκολη, καθώς οι βουτιές ήταν πολλές και βαθιές, ενώ οι τράπεζες αχανείς. Απεναντίας, οι Ιταλοί και οι Ισπανοί αθλητές που έψαχναν ταυτόχρονα, ήταν 12 και 9 αντίστοιχα, μοιραζόμενοι τις βουτιές και το άζωτο. Οι Στούπας και Τζουμάκας «πήραν» αρκετές βουτιές από τους αθλητές τους, αλλά και πάλι, το φορτίο ήταν βαρύ για όλους και αυτό φάνηκε ιδίως τη δεύτερη ημέρα του αγώνα. Όταν τελείωσε η προσπάθεια του εντοπισμού ψαριών, η ομάδα ήταν ικανοποιημένη. Πλην του Γ. Ρίγγα που δυσκολευόταν στα βάθη μετά τα 40 μέτρα, οι άλλοι δύο αθλητές μας είχαν αρκετά κομμάτια με άσπρα ψάρια και λιγοστές σφυρίδες στη νότια τράπεζα. OΜΑΔΙΚΟ ΠΝΕΥΜΑ Ευτυχώς, η επικοινωνία μεταξύ τους αποκάλυψε πως ένα σημείο με μεγάλη σφυρίδα 9 κιλών ήταν κοινό, και έτσι δεν έχασαν και οι δύο την πρώτη βουτιά του αγώνα. Το σημάδι είχε διπλοελεγχθεί από τον Γ. Καββαδία και στη δεύτερη επίσκεψη είχε εντοπισθεί και άλλη σφυρίδα, 12 κιλών περίπου, στην ίδια τρύπα. Η επιλογή θεωρήθηκε ότι, σε συνδυασμό με μια καλή ψαριά σε άσπρα, μπορούσε να δώσει το 100άρι της ημέρας. Γενικά, οι δύο βαθύτες αθλητές μας δεν έβλεπαν πως θα υστερούσαν σημαντικά στο ατομικό, αν δεν μεσολαβούσαν οι σφυρίδες με τον έναν ή τον άλλον τρόπο

Τρίτο σκαλί του βάθρου για τους Ελληνες! «Κοίταξε στα μάτια» τα μεγαθήρια του αθλήματος, τους Ιταλούς πρωταθλητές και τους Ισπανούς δευτεραθλητές. Τώρα στρέφει το βλέμμα στο μέλλον!

Boat & Fishing

(πηγαίνοντας δηλαδή στους ανταγωνιστές τους αντί σε αυτούς ή υπολειπόμενες σε κιλά από αυτές των ανταγωνιστών). Τις σκορπίνες δεν τις είχαν υπολογίσει στο βαθμό που έπρεπε. Εν τω μεταξύ, ούτε το πρωτάθλημα του 2001 βοήθησε την αφύπνιση των Ελλήνων, αφού τότε δεν είχαν αλιευθεί σκορπίνες, πράγμα που μάλλον οφείλεται στο ότι τότε τα 35-37 μέτρα αποτελούσαν όριο για τους αθλητές, ενώ τώρα αποτελούσαν μέσο επιχειρησιακό βάθος. Για τους αθλητές μας, μάλιστα, κρυφό χαρτί αποτελούσε ο σαλούβαρδος, που υπήρχε στις τράπεζες σε αρκετά μεγάλα βάθη και θεωρούσαν ότι μπορεί να τους δώσει επιπλέον βαθμούς σε σχέση με τους υπόλοιπους διεκδικητές. ΦΑΒΟΡΊ Ο GIACOMO! Τα φαβορί του αγώνα ήταν φυσικά ο Ιταλός Giacomo de Mola, οι άλλοι δύο Ιταλοί Corrias και Maccioni (4ος στη Σύρο το 2016), ο Ισπανός Oscar Cervantes, οι δύο δικοί μας αθλητές και ο Κροάτης Stjepko Kesic. Μεγάλος απών ο παγκόσμιος πρωταθλητής του 2016, Γιώργος Βασιλείου, αλλά και ο Στέλιος Γιάγκου. Οι δύο Κύπριοι αθλητές δεν μπόρεσαν να συμμετάσχουν, για διαφορετικό λόγο ο καθένας (λόγοι υγείας και για τους δύο). Είναι γεγονός ότι ο Giacomo de Mola ήταν πολύ καλά προετοιµασµένος και ότι µάλλον θα κέρδιζε το πρωτάθληµα, σηκώνοντας την Ιταλία στην πρώτη

θέση του οµαδικού, στις περισσότερες τροπές που αυτό θα μπορούσε να πάρει (συνθήκες, επιλογές αντιπάλων). Ωστόσο, φάνηκε από την προετοιμασία της δικής μας ομάδας, ότι υπήρχαν κάποιες εκδοχές του αγώνα στις οποίες η Ελλάδα θα μπορούσε να κερδίσει µέσα στην Ιταλία (είτε στο ατομικό, είτε στο ομαδικό, είτε και στα δύο). ΚΟΡΥΦΑΊΟΣ Ο ΣΙΔΈΡΗΣ Ο Γιάννης ήταν ακόµα µια φορά εκεί! Και αυτή τη φορά δεν ήταν µόνος! Ότι του στέρησε ο Kesic στο οµαδικό, του

Αναμνηστική των τριών πρωταθλητών μας με τα ψάρια της 1ης ημέρα

ARBATAX SARDEGNA 2021 TEΛΙΚΗ ΚΑΤΑΤΑΞΗ ΟΜΑΔΩΝ

το αναπλήρωσαν µε τόκο οι συναθλητές του στο οµαδικό, ανεβάζοντάς τον µαζί τους στο βάθρο και αφήνοντας τέταρτους τους Κροάτες. Πρέπει να επισημανθεί εδώ, ότι ο Σιδέρης από το 2008 που πήρε το αργυρό μετάλλιο στη Βενεζουέλα, είναι μέσα στους πρώτους 10 σε κάθε διεθνή οργάνωση που έχει πάρει μέρος από τότε (2ος το 2008 στο παγκόσμιο της Βενεζουέλας, 6ος το 2009 στο Ευρωαφρικανικό της Αλγερίας, 7ος το 2010 στο παγκόσμιο της Κροατίας, 10ος το 2015 στο Ευρωαφρικανικό της Ισπανίας, 2ος το 2016 στο παγκόσμιο της Σύρου και 4ος το 2021 στο φετινό παγκόσμιο της Ιταλίας). Το επίτευγμα είναι τεράστιο και χαρακτηρίζει το μέγεθος του αθλητή. Του αξίζει κάποια στιγμή, να καταφέρει να έχει μαζί του το ανθρώπινο δυναμικό που θα υποστηρίξει την προσπάθειά του στην αναγνώριση ενός μεγάλου αγώνα. Κι επειδή οδεύει στα 46, αυτό πρέπει να γίνει άμεσα, για να καταφέρει επιτέλους να πάρει το 100% των δυνατοτήτων του σε ένα μεγάλο διεθνές πρωτάθλημα. Το ότι ο Stjepko Kesic «έφαγε» το χάλκινο µετάλλιο από το Γ. Σιδέρη, προκάλεσε σίγουρα απογοήτευση σε όλους μας. Αλλά ο Κροάτης αποτελεί οµολογουµένως παγκόσµιας κλάσης αθλητή και μάλλον ήταν η ώρα του. Ήταν σκληρό για το Σιδέρη να φτάσει στη βρύση και να µην µπορέσει να πιεί νερό, αλλά ο Γιάννης δεν έχει πια να αποδείξει τίποτα και σε κανέναν! Είναι ο κορυφαίος αθλητής υποβρύχιας αλιείας που έβγαλε μέχρι σήμερα η Ελλάδα και ένας από

Α/Α

ΕΘΝΙΚΟΤΗΤΑ

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19

ITA SPA GRE CRO SUD TUR UCR CIL TAH BUL TUN POR DAN GBR RUF URU PER USA FIN

379,98% 361,98% 313,58% 283,44% 176,20% 80,79% 68,25% 48,08% 47,06% 38,27% 35,97% 33,29% 25,77% 25.67% 4,39%| 2,49% 0,00%| -0,96%| -7,55%

ΟΙ ΙΣΟΡΡΟΠΙΕΣ ΑΛΛΑΞΑΝ Με την Ιταλία, η διαφορά ήταν ουσιαστικά ο Giacomo. Τους άλλους δύο βασικούς αθλητές της παγκόσμιας πρωταθλήτριας, οι δύο δικοί μας καλύτεροι αθλητές, τους ξεπέρασαν. Και µε τους Ισπανούς οι διαφορές ήταν μικρές (ξεχωρίζει πάντα ο Oscar Cervantes) και είναι πλέον φανερό ότι στη Μεσόγειο οι ισορροπίες έχουν αλλάξει. Το ότι νικήσαµε τους Κροάτες στο οµαδικό, για τέταρτη φορά στην ιστορία µας και δεύτερη σε παγκόσμιο πρωτάθληµα (η πρώτη ήταν εντός έδρας στη Σύρο), ήταν ένα σηµαντικό επίτευγμα απέναντι σε µια µεγάλη σχολή. Οι υπόλοιπες χώρες δεν μπόρεσαν να αντεπεξέλθουν στο «βάθος» αυτού του πρωταθλήματος, και ακόμη και χώρες με αθλητές που βουτούν βαθιά, έδειξαν να μην μπορούν να έχουν σοβαρή διάρκεια στα μέτρα κάτω από τα 30-35, με αποτέλεσμα πολύ χαμηλές βαθμολογίες.

Φίλοι και συναθλητές τα μέλη της ελληνικής ομάδας απολαμβάνουν τη διαδρομή! Μια «διαδρομή» που για κάποιους ξεκίνησε σαν... αστείο πριν από 20 χρόνια, αλλά η επιμονή τους τους έφερε στην 3η θέση παγκοσμίως σήμερα. Ποιός ξέρει τι επιφυλάσσει το μέλλον; www.boatfishing.gr

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΡΕΠΟΡΤΑΖ

τους καλύτερους στον πλανήτη! Από ελληνικής πλευράς, οι τρεις αθλητές µας έφτασαν στα όρια βάθους και χρόνου. Ο Γιάννης Ρίγγας σίγουρα τα ξεπέρασε, εµφανίζοντας συµπτώµατα εμβολής αζώτου µετά τις πρώτες δύο ώρες αγώνα τη δεύτερη ηµέρα. Έµπειρος στο ψάρεµα και ώριµος ως άνθρωπος, αντιλήφθηκε εγκαίρως ότι το σώµα του δεν ανταποκρινόταν στις καταδύσεις που επιχειρούσε και τροποποίησε το πρόγραµµά του δίνοντας προτεραιότητα στην υγεία του. Αν ήταν καλά τη δεύτερη ηµέρα, σίγουρα τα πράγµατα θα άλλαζαν στην ατοµική και οµαδική βαθµολογία, αλλά θα ήταν ασυγχώρητο αν ο ίδιος παρασυρόταν από την περιέργεια αυτή και πάθαινε σοβαρότερο ατύχηµα!

ΔΗΛΏΝΟΥΜΕ «ΠΑΡΌΝΤΕΣ» Η τρίτη θέση στον κόσµο, που κατέκτησε για πρώτη φορά στην ιστορία της η εθνική µας εκτός έδρας, είναι µία πολύ µεγάλη επιτυχία, όχι για τη θέση αυτή καθαυτή (αφού το πρωτάθληµα ήταν στη Μεσόγειο και κρίθηκε βαθιά), όσο γιατί για πρώτη φορά στην ιστορία της το διεκδίκησε επί ίσοις όροις! Η Ελλάδα κυνήγησε το παγκόσµιο πρωτάθληµα στο εξωτερικό σε οµαδικό και ατοµικό επίπεδο, και όποιος παρακολουθεί την ιστορία του αγωνιστικού ψαροτούφεκου αντιλαµβάνεται για τι ακριβώς μιλάμε. ΓΙΑ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΆ ΧΡΏΜΑΤΑ Το ατομικό μετάλλιο είναι χαρά για όλους του συμπατριώτες του αθλητή, αλλά κυρίως αντανακλά σε αυτόν. Για όλους εμάς που στηρίζουμε την ελληνική οµάδα, η σηµαία είναι αυτή που δίνει το κίνητρο. Για όσους προσφέρουν βοήθεια ή υποστήριξη, χωρίς να είναι πρωταγωνιστές, µετράει η σηµαία. Και η σημαία βρέθηκε πολύ ψηλά στην Ιταλία! Τρίτη ανάµεσα σε 19. Συνεπώς, πρέπει να είµαστε όλοι ικανοποιημένοι και υπερήφανοι! ΟΙ 4 ΠΑΡΆΓΟΝΤΕΣ ΠΟΥ ΈΚΡΙΝΑΝ ΤΗΝ ΘΕΣΗ ΜΑΣ: • Βάθος/χρόνοι βουτιάς-επιφάνειας/ αποτελεσματικότητα: Σε ένα βυθό με βαθμούς αποκλειστικά από μικρά ψάρια, οι λίγες σε αριθμό βουτιές είναι φυσικό να μειώνουν τις πιθανότητες διάκρισης απέναντι σε αυτούς που μπορούν να κάνουν περισσότερες (μικρότερες σε διάρκεια ή/και βάθος), ακόμη και σε λιγότερο ζωντανά σημεία, που όμως είναι αναγνωρισμένα και φιλοξενούν μετρήσιμα αλιεύματα.

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΡΕΠΟΡΤΑΖ

• Εμβολή αζώτου: Η συσσώρευση του αερίου αυτού στους ιστούς, μετά από ασυνήθιστη συχνότητα και διάρκεια καταδύσεων σε οριακό για τον αθλητή βάθος, προκαλεί επικίνδυνα και πολλές φορές ανυπέρβλητα προβλήματα υγείας. Οι αθλητές είναι υποχρεωμένοι να περιμένουν για αρκετή ώρα στην επιφάνεια, πριν αποφασίσουν τη νέα κατάδυση, χάνοντας έτσι πολύτιμο χρόνο απέναντι σε ανταγωνιστές που κινούνται ρηχότερα ή με μικρότερους χρόνους έκθεσης σε μεγάλο βάθος. Εάν δε, υπάρξουν συμπτώματα, ο αγώνας σταματάει γι’ αυτούς άμεσα, προκειμένου να διαφυλαχθεί η υγεία τους από τα χειρότερα. Τουλάχιστον 4 ώρες αγώνα χάθηκαν για τους αθλητές μας τη δεύτερη ημέρα, λόγω αποχής που προκάλεσε η εμβολή αζώτου σε Καββαδία και Ρίγγα. • Σκορπίνες: Ίσως ο πιο σημαντικός παράγοντας της απώλειας του πρωταθλήματος για την Ελλάδα, να ήταν το ψάρι αυτό. Οι αθλητές μας έπιασαν ελάχιστα από αυτά τα ψάρια, παρ’ ότι πρόκειται για ένα στατικό ψάρι, που βρισκόταν σε καλούς πληθυσμούς, ακόμη και στα προσιτά βάθη της τράπεζας (ζώνη 30-35 μέτρων). Οι αθλητές των χωρών που μας πέρασαν, είχαν σχεδόν όλοι από 7 σκορπίνες μέσου βάρους πολύ πάνω από το όριο του μετρήσιμου αλιεύματος. • Σφυρίδες: Το ψάρι που ναι μεν υπήρχε στην τράπεζα της πρώτης ημέρας,

10 Boat & Fishing

αλλά δεν έδειχνε σταθερή παρουσία στα θαλάμια που εντοπιζόταν και ταλαιπώρησε πολύ τους αθλητές που το είχαν εντοπίσει και βασίσει τις ελπίδες τους σε αυτό. Παρά το ότι οι αθλητές μας είχαν βρει 5 τέτοια ψάρια, τελικώς όχι μόνο δεν πήραν ούτε ένα, αλλά και τρία από αυτά (όχι τα ίδια) πήγαν σε διεκδικήτριες ομάδες. Από μία πήραν ο πρωταθλητής Giacomo de Mola (3.070 γραμμάρια – μετρούσαν από 3.000), ο έκτος του πρωταθλήματος, Ισπανός Oscar Hidalgo Hernandez (4,2 κιλά περίπου), και βέβαια, ο χάλκινος Stjepko

Kesic (7,5 κιλά), η οποία στέρησε από το Σιδέρη το μετάλλιο. Η ΔΥΣΚΟΛΗ ΠΡΩΤΗ ΗΜΕΡΑ Την πρώτη ημέρα ο αγώνας διεξήχθη στη νότια και πιο φτωχή τράπεζα του πρωταθλήματος, όπου όμως, οι αθλητές μας είχαν τις σφυρίδες. Σιδέρης και Καββαδίας γνώριζαν την ίδια τρύπα στα 50 μέτρα, όπου και οι δύο είχαν εντοπίσει μια σφυρίδα 9 περίπου κιλών, ενώ ο Κερκυραίος αθλητής, σε επόμενη επίσκεψή του στο θαλάμι, είχε βρει ακόμη μία (μαζί με την πρώτη), βάρους περίπου 12 κιλών. Μετά από συνεννόηση, ο Σιδέρης αποφάσισε να μην πάει πρώτη επιλογή στο συγκεκριμένο κομμάτι και να αφήσει το Γεράσιμο να δοκιμάσει την τύχη του. Στη διάρκεια της ημέρας επέστρεψε τέσσερις φορές στο σημείο, αποκομίζοντας μόνο δύο σηκιούς. Θα πάει μάταια άλλες τρεις φορές στο θαλάμι μιας τεσσάρας σφυρίδας στα 44 μέτρα, τελειώνοντας τον αγώνα με 33 βουτιές και 8 ψάρια (4 σηκιούς, 2 μεγάλες σκορπίνες, 1 σαργό και 1 μουγκρί). Ο Σιδέρης, είχε εκτός από το θαλάμι της μεγάλης σφυρίδας, άλλα τρία, με ψάρια γύρω στα 4-5 κιλά, αλλά κι εδώ απλά οι βουτιές τον καθυστέρησαν. Μάζεψε συνολικά 9 ψάρια (4 σηκιούς, 1 σαργό, 2 σαλούβαρδους, 1 σκορπίνα και 1 μουγκρί). Ο Ρίγγας πήγε σε μια επιλογή με πολλούς σαργούς, αλλά ήταν στα 45 μέτρα. Χτύπησε τρία μετρήσιμα ψάρια και τρία που δεν μέτρησαν, και πήρε ακόμα μια σκορπίνα κι ένα σαλούβαρδο, καταγράφοντας 5 ψάρια συνολικά. Έκανε όμως πάρα πολλές βουτιές σε βάθος που δεν είναι συνηθισμένος να κατεβαίνει, και παρά το ότι τηρούσε αυστηρά ένα όριο

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΡΕΠΟΡΤΑΖ

12 λεπτών παραμονής στην επιφάνεια, ο οργανισμός του δεν αντέδρασε καθόλου καλά στη συσσώρευση επιπλέον αζώτου στους ιστούς του. Παρά το οξυγόνο που έκανε μετά το τέλος της ημέρας μαζί με τους συναθλητές του, η αποκατάσταση του οργανισμού του δεν πρόλαβε να συντελεσθεί, με επώδυνα αποτελέσματα την επόμενη ημέρα. Η λήξη φέρνει τον Καββαδίας 6ο, το Σιδέρη 7ο, το Ρίγγα 12ο και την Ελλάδα στην 3η θέση με πολύ μικρή διαφορά από τους Ισπανούς που πλασαρίστηκαν δεύτεροι, ενώ πρώτη με καλή διαφορά στο 50% περίπου, ήταν η Ιταλία.

άλλα 8 ψάρια (κυρίως σκορπίνες), κατατασσόμενος 3ος με 19.026 πόντους και 88,77%. Αμέσως από πάνω του, με 19.124 πόντους και 89,23%, βρέθηκε ο Ισπανός Oscar Cervantes, ο οποίος έπιασε 14 ψάρια (τα περισσότερα της ημέρας) συνολικού βάρους 9,6 κιλών. Ο Ισπανός έκλεισε σκορπίνες (7) παίρνοντας το μπόνους των 1.000 πόντων. Θριαμβευτής της ημέρας ήταν ο Ιταλός Giacomo De Mola, που έπιασε 12 ψάρια (μέσα σε αυτά 7 σκορπίνες και μία σφυρίδα 3.075 γραμμαρίων) και πήρε 21.432 πόντους και το 100% της βαθμολογίας.

Η ΜΑΧΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΩΤΙΑ ΣΤΟ ΑΤΟΜΙΚΟ, ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΗΜΕΡΑ Κονταροχτυπήθηκαν οι De Mola, Cervantes και Kesic. Ο Κροάτης πήρε στην πρώτη βουτιά τη σφυρίδα των 7,5 κιλών μέσα από τα χέρια του Ιταλού Cristian Corrias, και στη συνέχεια μάζεψε

Η ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΉ ΔΕΎΤΕΡΗ ΗΜΈΡΑ Τη δεύτερη ημέρα, τα πράγματα θα ήταν πιο παραγωγικά όσον αφορούσε στα άσπρα ψάρια. Από μαύρα, στην τράπεζα υπήρχαν μόνο ελάχιστες πίγγες. Ο Καββαδίας είχε δει μία, αλλά δεν την ξαναβρήκε στην αναγνώριση και ο

Σιδέρης είχε άλλες δύο στο όριο. Ο μόνος που ψάρεψε πίγγα (5 κιλών) την ημέρα αυτή, ήταν ο Ιταλός Dario Maccioni. Ο Σιδέρης έσκισε τη δική του μετά από πολύ δύσκολη βολή κατά προσέγγιση, μέσα σε τρύπα, με αδυναμία ευθυγράμμισης όπλου και ψαριού, και στην τελευταία βουτιά του αγώνα απέφυγε να ρίξει σε άλλη μία, που προφανώς δεν θα έβγαινε στην ίδια βουτιά. Ο Καββαδίας είχε την ελπίδα για μια μεγάλη συναγρίδα την ημέρα αυτή (γύρω στα 7 κιλά), αφού είχε βρει ένα σημείο στα 40 μέτρα, όπου τέτοια ψάρια έρχονταν εύκολα μπροστά του. Έφαγε 4 βουτιές, δίχως επιτυχία. Την ίδια ώρα, στις 6 πρώτες βουτιές του, ο Giacomo De Mola είχε 12 ψάρια με κλεισμένες τις σκορπίνες. Στη μία ώρα αγώνα είχε 14 ψάρια, με κλεισμένους και τους σαργούς. Ο Giacomo βουτούσε με δύο όπλα κι αυτό έκανε μεγάλη διαφορά στην απόδοση. ΔΙΑΤΉΡΗΣΗ ΤΩΝ ΚΕΚΤΗΜΈΝΩΝ Κάπου εκεί, το όνειρο της ανατροπής των χθεσινών δεδομένων σταματά και ξεκινά η προσπάθεια διατήρησης των κεκτημένων.

ΣΟΦΗ Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΡΙΓΓΑ Εξαιρετική είναι και η 12η θέση του Γιάννη Ρίγγα, ιδίως αν κανείς αντιληφθεί ότι πάρθηκε με 1,5 μέρα αγώνα μόνο! Ο Γιάννης ξεκίνησε τον αγώνα πολύ δυνατά τη δεύτερη μέρα, πιάνοντας απανωτά τρία ψάρια στις πρώτες τρεις βουτιές του. Στη μία ώρα κι ένα τέταρτο, πήρε και μια καλή σκορπίνα. Στις δύο ώρες αγώνα χτύπησε κι άλλη σκορπίνα, στα 39 μέτρα. Το καμάκι βράχωσε στην τραγάνα και δεν βγήκε ποτέ. Στις επόμενες απόπειρες να πάει κάτω, ο Γιάννης άρχισε να νιώθει πρωτόγνωρα και ανησυχητικά συμπτώματα δυσφορίας και αποπροσανατολισμού, και ευτυχώς, είχε τη σωφροσύνη να διακόψει τις προσπάθειές του και να περιφρουρήσει την υγεία του. Έκοψε την πετονιά της σκορπίνας και αποσύρθηκε ρηχά, για να δει αν μπορεί να συνέλθει. Ουσιαστικά, δεν βούτηξε ξανά με αξιώσεις μέχρι το τέλος, ενώ όσο περνούσε η ώρα και δεν συνερχόταν, συνειδητοποίησε για τα καλά ότι η κατάσταση της υγείας του ήταν οριστικά βεβαρυμμένη. Έφερε στη ζυγαριά 4 ψάρια (δύο σηκιούς, ένα σαργό και μια σκορπίνα) και πήρε 6.092 πόντους. Και οι τρεις αθλητές μας, έκαναν αποκατάσταση με οξυγόνο μετά τη λήξη του αγώνα.

Υπό το άγρυπνο βλέμμα του φίλου και χορηγού του Τάσου Χάλαρη, ο αθλητής μας Γιάννης Ρίγγας ξεκουράζεται επάνω στο σκάφος

12 Boat & Fishing

Ο Σιδέρης έχει ξεκινήσει πολύ δυνατά σε σηκιούς και αποθαρρύνει τους δύο-τρεις που τον μαρκάρουν (ένας εξ’ αυτών ο Ιταλός Cristian Corrias). Πήρε πέντε ψάρια απ’ το σημάδι, και αμέσως μετά δύο σαλούβαρδους κι ένα σαργό. Δεν χάνει βουτιά και κυνηγά το 100άρικο που μπορεί να του δώσει ελπίδα για μετάλλιο. Στη μέση του αγώνα έχει ήδη 7 σηκιούς, 7 σαργούς (με δύο τριπλέτες, αλλά οι τρείς δεν θα μετρήσουν), 3 σαλούβαρδους

να «ματώσει» για να πετύχει, είναι το απόλυτο παράδειγμα του πρωταθλητή “express”! Από την 5η θέση της Σύρου, στις πρωτιές και τα μετάλλια σε Μαγιόρκα και Κροατία, στο βάθρο του Ευρωαφρικανικού του Mali Losinj (2017), στα βάθρα δύο ιταλικών πρωταθλημάτων (β΄ και α΄ κατηγορίας), στο 4ο σκαλί του επάρατου Ευρωαφρικανικού του Svendborg (2019), στον εθνικό Ιταλικό τίτλο του 2021, ως την κορυφή του κόσμου μέσα στην πατρίδα του, ο Giacomo δεν έχει δείξει να ξαποσταίνει λεπτό! Και έτσι, ήρθε μοιραία το «τέλειο» με 100% συν 100%, σε έναν αγώνα στον οποίο ένας από τους διεκδικητές αθλητές την πρώτη ημέρα πήρε μια σφυρίδα 7,5 κιλών! Η μοναδική πόρτα που άφησε ανοιχτή ο «Τζακ» για τον τίτλο, ήταν αυτό

και 2 σκορπίνες, Ο Giacomo τώρα έχει προσθέσει και τρεις σηκιούς στη συλλογή του. Ο Γεράσιμος στέλνει σημάδια με σαλούβαρδους που έχουν πιαστεί, για να τα αποφύγει ο Σιδέρης. Ο Γιάννης τελειώνει τον αγώνα με 7 σηκιούς, 4 σαργούς, 6 σαλούβαρδους, 2 σκορπίνες και 1 σμέρνα, σε 28 βουτιές, συγκεντρώνοντας 27.654 πόντους και το 79,74% των πόντων του Giacomo. Ο Giacomo θα νικήσει εύκολα με 22 ψάρια και 34.682 πόντους, παίρνοντας και τη δεύτερη ημέρα το 100άρικο. Ακόμη και να έπαιρνε ο Γιάννης το κατοστάρικο, δεν θα έπαιρνε το μετάλλιο, καθώς η ψαριά του Kesic είναι καλή, με 14 ψάρια (21.960 πόντους), και του αρκεί με το παραπάνω. Ο Σιδέρης μένει 4ος μετά από μια απίστευτη αγωνιστική ημέρα, όπου για 34 γραμμάρια έχασε τη δεύτερη θέση από τον Oscar Cervantes (με 16 ψάρια και 27.688 πόντους, διαφύλαξε εύκολα τη 2η θέση του). Πέμπτος στο παγκόσμιο ο Γεράσιμος Καββαδίας, που με 14 ψάρια (6 σαργοί, 4 σηκιοί και 4 σαλούβαρδοι) και 20.846 πόντους, ήταν έβδομος τη δεύτερη ημέρα, αλλά προσπέρασε κι αυτός δύο ακόμα από τους προπορευόμενους της πρώτης μέρας, για να ξεπεραστεί τελικά κι αυτός από το Σιδέρη. Ο αγώνας τελείωσε για το Γεράσιμο στις 4 ώρες, μιας και οι 27 βαθιές βουτιές του ήταν περισσότερες απ’ όσες έπρεπε για το συγκεκριμένο χρόνο, και ο αθλητής αισθάνθηκε ότι θα ήταν επικίνδυνο να συνεχίσει. Ο Γεράσιμος είναι πραγματικό φαινόμενο, αφού μπορεί και έχει αυτές τις

καταδυτικές επιδόσεις, ενώ ταυτόχρονα εργάζεται ως καθηγητής σε δημόσιο σχολείο. Το γεγονός αποτελεί παράδοξο! Οι θέσεις των δύο κορυφαίων αθλητών μας, μπορεί να μην έφεραν μετάλλια, είναι, όμως, οι αμέσως καλύτερες στον κόσμο από τις οποιεσδήποτε υπόλοιπες θέσεις της κατάταξης! Η ΣΦΥΡΗΛΑΤΗΣΗ ΤΟΥ GIACOMO DE MOLA Αυτά που κατόρθωσε μέσα σε 5 χρόνια ενασχόλησης με το αγωνιστικό ψαροτούφεκο, είναι πραγματικά εξωπραγματικά. Με την υποστήριξη μιας ελληνικής επιχείρησης, το μοναδικό καταδυτικό ταλέντο, την κατεύθυνση της ιταλικής σχολής, αλλά και τη διάθεση

το ψάρι να πήγαινε στο δεύτερο Oscar Cervantes. Όλα τα άλλα ουσιαστικά τα «κάλυψε»! ΚΑΙ «ΕΙΣ ΑΝΩΤΕΡΑ»! Στην απονομή του ομαδικού, ήταν η σειρά της Ελλάδας να σκαρφαλώσει στο τρίτο σκαλί του παγκόσμιου βάθρου, εκεί όπου δεν είχε ξανανεβεί σε παγκόσμιο πρωτάθλημα του εξωτερικού. Για όλους όσους μετείχαν στην αποστολή, ήταν το ελάχιστο που δικαιούνταν για την υπεράνθρωπη προσπάθεια που κατέβαλαν. Για όσους, όμως, δεν έχουν καταφέρει κάτι αντίστοιχο μέχρι σήμερα (και είναι πολλοί), το κατόρθωμα φάνταζε σίγουρα μεγαλύτερο και δυσκολότερο. Ίσως η επιτυχία να είναι θέμα οπτικής... BF www.boatfishing.gr

ΕΠΙΛΟΓΗ ΨΑΡΟΤΟΥΦΕΚΟΥ

ΧΕΙΜΩΝΑΣ

ρισκόμαστε στα τέλη του φθινοπώρου, με το χειμώνα να βρίσκεται πλέον ένα βήμα μακριά μας... Τόσο κοντά! Έχουν περάσει δύο μήνες, θαρρώ, από την στιγμή που οι σκέψεις μου μεταμορφώθηκαν σε πέντε αράδες τούτου δω του κειμένου, παίρνοντας σάρκα και οστά, με την ημέρα να συνεχίζει να «χαμηλώνει» τα φώτα της ολοένα και γρηγορότερα, στερώντας χρόνο από τον ήλιο για να ζεστάνει τούτη δω την πλευρά της γης που βρίσκεται και η Ελλάδα μας. Η θερμοκρασία του περιβάλλοντος ακολουθεί κι αυτή πτωτική πορεία, δυσκολεύοντας την απλή μας καθημερινότητα. Κατά βάθος, και η θάλασσα είναι σαν να μας διώχνει από κοντά της με τη σταδιακή πτώση της θερμοκρασίας της και τις αλλαγές στους χρόνους ανατολής και δύσης του ήλιου. Δεν αρκεί ένα απλό «θέλω» για να μπεις μέσα της, πρέπει να το θέλει η καρδιά σου και να αντέχει το «πετσί σου» ! Όσο παχιά «πανοπλία» και να φορέσεις, το κρύο είναι κρύο κι αυτό δεν αλλάζει. Κι όταν έρθει η στιγμή να βγάλεις τη στολή σου, η βρεγμένη σου σάρκα θα τρέμει και θα ριγεί… ΤΟ ΧΕΙΜΩΝΙΑΤΙΚΟ ΤΟΥΦΕΚΙ ΜΑΣ Πολλοί με ρωτούν με τι μήκους ψαροτούφεκο ψαρεύω αυτήν την περίοδο του χρόνου και αντί για ευθεία απάντηση, κάνω την εξής ερώτηση: «Ποια τεχνική θα χρησιμοποιήσεις, καρτέρι ή ψάρεμα στην τρύπα;» Προσωπικά, όταν οι ορατότητες κάτω από την επιφάνεια χαμηλώσουν λόγω καιρού, βροχής ή συνδυασμού αυτών, επιλέγω το ρηχό καρτέρι. Αν, τώρα, οι διαύγειες θυμίζουν κάτι από καλοκαίρι, τότε το ψάρεμα στην τρύπα είναι μονόδρομος για μένα. Εξάλλου, με αυτήν την τεχνική ξεκίνησα να ψαρεύω.

14 Boat & Fishing

ΣΤΗΝ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΙΔΑΝΙΚΟΥ ΟΠΛΟΥ ❱❱ Αλέξανδρος Αργουδέλης, 3η Βαθμίδα APNEA ACADEMY - PADI FREEDIVE - Αθλητής Σ.Φ.Υ.Κ. ΓΛΑΥΚΟΥ Φωτογραφία: Μάνος

Βλατάκης, Αλέξανδρος Αργουδέλης

Σε καμία, όμως, περίπτωση, δεν σας προτείνω να αλλάξετε συνήθειες και τρόπο ψαρέματος. Αυτό θέλω να γίνει ξεκάθαρα σαφές σε όλους όσους μπουν στη διαδικασία ανάγνωσης του συγκεκριμένου άρθρου. Μέσα από το κείμενο αυτό, λοιπόν, θα παρουσιάσω το πώς στήνω τα όπλα μου, προσπαθώντας να πάρω το μέγιστο ωφέλιμο από αυτά. ΓΙΑ ΤΑ ΚΑΡΤΕΡΙΑ ΜΟΥ Δεν χρησιμοποιώ ποτέ όπλο με σωλήνα μεγαλύτερο από 100cm. Πιστεύω πως όταν ψαρεύεις στο τελείωμα ή στο μπάσιμο του καιρού, εκεί που σκάει το κύμα, σπάνια οι ορατότητες επιτρέπουν να είναι μεγαλύτερο σε μήκος.

Κάποιες φορές, ακόμη και το 90άρι φαντάζει μεγάλο και δύσχρηστο. Τώρα, σε νερά πολύ θολά, που δεν μου επιτρέπουν να χρησιμοποιήσω κάτι μεγαλύτερο από 80cm σωλήνα, αποφεύγω το ψάρεμα, γιατί με τέτοιες συνθήκες δεν με ευχαριστεί και δεν έχει νόημα για μένα. Στα χειμερινά μου ψαρέματα, επιλέγω πάντα μονολάστιχο τουφέκι. Ο λόγος γιατί επάνω στη ρεστία και τον καιρό οπλίζεις πιο εύκολα το μονό λάστιχο, από ότι το διπλό ή τριπλό. Σκεφτείτε τη στιγμή που θα χρειαστεί να ξαναοπλίσετε γρήγορα, το χρόνο που θα χρειαστείτε και την ευκολία της όπλισης του μονού λάστιχου, σε σχέση με τα περισσότερα από ένα. Η βέργα της επιλογής μου είναι δίφτερη, γιατί με αυτόν τον τρόπο αποφεύγονται τα ξεψαρίσματα ή τουλάχιστον ελαχιστοποιούμε τις πιθανότητες να συμβούν. Ένα 17,5άρι λάστιχο, κατά προτίμηση prime line, θα σπρώξει με ταχύτητα μία βέργα πάχους 6,5mm με μήκος 130cm, παίρνοντας τρία μήκη σχοινιού. Αποφεύγετε να βάζετε λάστιχα πολύ κοντά σε μήκος. Τα πολύ κοντά δεν δίνουν το επιθυμητό αποτέλεσμα, κάνοντας το όπλο να κλωτσάει και στέλνοντας τη βέργα «αλλού γι’ αλλού». Το υλικό κατασκευής σε ψαροτούφεκα μήκους μέχρι ενός μέτρου, δεν χρειάζεται να είναι το carbon. Ο λόγος είναι ότι στα χρόνια που προηγήθηκαν η εφευρετικότητα του ανθρώπου σε συνδυασμό με τα υλικά που κυκλοφορούν, δημιούργησαν σωλήνες αλουμινίου με ενσωματωμένο οδηγό βέργας. Αυτός ο οδηγός χαρίζει και ένα είδος σχετικής ακαμψίας στο σωλήνα. ΓΙΑ ΤΑ ΨΑΡΕΜΑΤΑ ΜΟΥ ΣΤΟ ΘΑΛΑΜΙ Εδώ μιλάμε για όπλα που το μήκος του σωλήνα δεν ξεπερνά τα 80cm. Θέλουμε όπλα που να στρίβουν γρήγορα και να έχουν ταχύτητα βολής, σε συνδυασμό με τη διάτρηση του θηράματος. Οπότε, το 82άρι που «φορά» ένα 18άρι λάστιχο, θα σπρώξει τη μονόφτερη βέργα πάχους 6,25χιλ. και μήκους 110εκ., ταχύτατα, και θα διαπεράσει σχεδόν τα πάντα που θα συναντήσει στην πορεία της, ακόμη και το σκληρά σημεία των μαύρων ψαριών! Ας μην ξεχνάμε πως οι βολές γίνονται από κοντινή απόσταση. Σε όλα τα όπλα της τρύπας, το φτεράκι στη βέργα είναι πάνω και όχι από κάτω. Προσωπικά, πιστεύω πως μπλέκει ευκολότερα μέσα στις σχισμές των κάθετων τοίχων και μονόπετρων, αν είναι τοποθετημένο στο κάτω μέρος της βέργας. Όσον αφορά στο μουλινέ, προτιμώ να το τοποθετώ σε όλα μου τα όπλα, ανεξαρτήτως μήκους, ακόμη και σε 60cm σωλήνα. Γιατί ποτέ δεν ξέρεις με τι θα έρθεις αντιμέτωπος, είτε αυτό λέγεται ψάρι, είτε δύσκολη κατάσταση (μπλέξιμο). Βέβαια, εννοείται πως το μουλινέ θα είναι αναλόγου μεγέθους με το μήκος του κάθε ψαροτούφεκου.

ΕΠΙΛΟΓΗ ΨΑΡΟΤΟΥΦΕΚΟΥ

ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΕΣ ΑΚΟΜΗ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ Η άποψή μου είναι πως όλα τα συμβατικά όπλα μας θα πρέπει να προέρχονται από τον ίδιο κατασκευαστή, και αυτό γιατί το χέρι συνηθίζει τη λαβή, όπως και ο δείκτης τη θέση της σκανδάλης, την απόσταση από αυτή, την ευαισθησία της και κάθε άλλο χαρακτηριστικό. Τώρα, ένα επιπλέον ξύλινο όπλο που συμπεριλαμβάνεται στον εξοπλισμό μας, εννοείται ότι δεν μπορεί να ακολουθήσει τα υπόλοιπα και σίγουρα θα διαφέρει από την υπόλοιπη σειρά όπλων μας. Να προτιμήσετε όπλα που έχουν ανάποδο μηχανισμό (αν και τώρα, πλέον, σχεδόν όλα ανάποδο έχουν) και το σημείο που κουμπώνει η βέργα όσο πιο πίσω γίνεται! Αν, όμως, δεν υπάρχει ανάποδος μηχανισμός στα τα όπλα σας,

ΒΑΜΜΈΝΑ ΌΠΛΑ Για το τέλος άφησα το βάψιμο των όπλων. Είναι κάτι που ξεκίνησε τα τελευταία χρόνια και εξαπλώνεται. Δεν υπάρχουν αποδείξεις και μελέτες για το αν βοηθά ή όχι στην προσέγγιση και σύλληψη των ψαριών. Το σίγουρο είναι ότι ένα ψαροτούφεκο βαμμένο με χρώματα του περιβάλλοντος που ψαρεύουμε συνήθως, είναι καλύτερο από το κλασσικό μαύρο και πολύ πιθανά βοηθά στην τεχνική σύλληψης ψαριών με την τεχνική του καρτεριού. Στο ψάρεμα στην τρύπα, δεν νομίζω πως θα βοηθήσει. Σε κάθε περίπτωση, όμως, είναι πιο καλαίσθητο ένα όμορφο βάψιμο σε σχέση με το κλασσικό μαύρο. Τολμήστε να κάνετε δικούς σας συνδυασμούς.

αλλάξτε τον. Σήμερα, έχουν κατασκευαστεί και κυκλοφορούν στο εμπόριο μηχανισμοί που έρχονται και «κουμπώνουν» σε όλα τα όπλα. Απλά ψάξτε τον, σε μαγαζιά ή μέσω internet. Βέβαια, αλλάζοντας το μηχανισμό, θα μπείτε

16 Boat & Fishing

οπωσδήποτε στη διαδικασία να αλλάξετε και μήκος λάστιχων.

Μην ξεχνάτε πως η εποχή καθορίζει τα θηράματα και την τεχνική σύλληψής τους, τους τόπους που συχνάζουν και το μήκος του όπλου που θα χρησιμοποιήσετε. Αν θέλουμε να έχουμε επιτυχίες, ποτέ δεν πάμε σύμφωνα με αυτό που θέλουμε εμείς, αλλά με αυτό που προστάζει η φύση! Καλές επιστροφές, καλές θάλασσες και καλές αναδύσεις σε όλους! BF

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΡΕΠΟΡΤΑΖ

Γιάννης

ΣΙΔΕΡΗΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΣΤΗ ΣΑΡΔΗΝΙΑ ❱❱ Ίωνας Κεσούλης Σκηνοθέτης, Μέλος της ομάδας Ανάπτυξη άπνοιας & σωματικο-αναπνευστικής ενέργειας Απνοια with Yoga

πάρχουν στιγμές στη ζωή μας που η ανάσα μας κόβεται από μια κατάσταση έντασης, χωρίς να συνειδητοποιούμε ότι αυτό συμβαίνει. Κάτι τέτοιο αντιλήφθηκα να μου συμβαίνει διαβάζοντας το άρθρο«ανταπόκριση πολέμου» από το Γιάννη. Δεν χρειάζεται να φλυαρώ με πρόλογο άνευ λόγου και ουσίας. Έχω τη χαρά και την τιμή να σας μεταφέρω το παγκόσμιο πρωτάθλημα της Σαρδηνίας μέσα από τα μάτια και τα λόγια του Γιάννη μας. Να δώσω με τη σειρά μου συγχαρητήρια από αυτήν εδώ την στήλη, στους ήρωες της ελληνικής αποστολής στη Σαρδηνία. Ευχαριστούμε που κρατάτε την σημαία μας ψηλά! Σε ευχαριστώ πολύ αγαπητέ φίλε Γιάννη για την άμεση ανταπόκριση στο αίτημά μου να γράψουμε τούτο εδώ το άρθρο. Γιατί ο μεγάλος αθλητής είναι και σπουδαία προσωπικότητα! Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΙΔΕΡΗΣ ΜΑΣ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΙ «Η προετοιμασία για ένα παγκόσμιο κύπελλο, ξεκινά πολλούς μήνες πριν. Πρέπει να έχεις όσο το δυνατόν καλύτερη φυσική κατάσταση, αποφασιστικότητα, ψυχολογία σε πολύ υψηλό επίπεδο και οργάνωση. Ήξερα πως οι Ιταλοί δεν θα άφηναν τίποτα στην τύχη. Οι τράπεζες

18 Boat & Fishing

του αγώνα φαίνονταν αχανείς από τα βαθυμετρικά τους. Αρχές Αυγούστου συνειδητοποίησα ότι αυτήν την αποστολή έπρεπε να τη φέρω εις πέρας μόνος μου, αφού οι φίλοι μου που επρόκειτο να με βοηθήσουν, εξαιτίας κάποιων προσωπικών προβλημάτων, μου γνωστοποίησαν ότι δεν μπορούν να κάνουν αυτό το ταξίδι μαζί μου. Δέκα ημέρες πριν το ταξίδι, μείωσα τις ώρες των ψαρεμάτων μου και πήγα στη θάλασσα δύο ή τρεις φορές μόνο. Έτσι, θα μπορούσα να διατηρήσω την υδρόβιοτητά μου και να μαζέψω δυνάμεις. Μετά από δύο μέρες ταξίδι, στις 26 Αυγούστου, στις 12 το μεσημέρι, φτάσαμε στο Arbatax και κατευθείαν πήγα στη θάλασσα για αναγνώριση. Δεν είχα πληροφορίες για το μέρος, όπως και σε κανέναν αγώνα άλλωστε. Οπότε, βυθομέτρησα και μετά από λίγες ώρες βούτηξα. Στη ζώνη κάτω από τα 40 μέτρα, είχε πολλά ξεκομμένα κομμάτια, μικρά σε έκταση. Η θερμοκρασία επιφάνειας ήταν 29 βαθμοί και κάτω από τα 20 μέτρα έπεφτε στους 17! Στολή με μικρό πάχος δεν μπορούσες να βάλεις, μα και οι πιο χοντρές ήταν επικίνδυνες για θερμοπληξία. ΤΟ ΜΟΤΙΒΟ ΤΗΣ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑΣ Το μοτίβο ήταν να κάνω κάθε ημέρα 4 έως 5 ώρες βυθόμετρο, και μετά, ή στο ενδιάμεσο, 25-30 βουτιές στη ζώνη από τα 35 έως τα 60 μέτρα. Στις βουτιές αυτές εύρισκα 2-3 κομμάτια με κάποια άσπρα ψάρια, ενώ οι υπόλοιπες ήταν άκαρπες. Στο τέλος κάθε ημέρας, ήμουν πολύ χρεωμένος από άζωτο και κάθε πρωί όλο και περισσότερο άκεφος από το κάψιμο που ένιωθα ανάμεσα στα μάτια, εξαιτίας της χρέωσής μου από το άζωτο. Πολλοί νομίζουν ότι αν πηγαίνεις συχνά στη θάλασσα, μπαίνεις σε φόρμα. Στην πραγματικότητα γίνεται το ανάποδο. Το

σώμα αρνείται να μπει στο νερό και σου στέλνει ψυχολογικά αρνητικά ερεθίσματα! Είναι σαν να σε εμποδίζει να του κάνεις κακό. Προσπαθεί να σταματήσει το βιασμό στον οποίο υποβάλλεται μετά από 6-7 μέρες καθημερινής παρουσίας στη θάλασσα. Ειδικά όταν τα βάθη είναι τόσο μεγάλα...

μοιραζόμασταν απορίες και ανησυχίες. Η ιδέα της πρώτης θέσης είχε αρχίσει να απομακρύνεται από το μυαλό μου, γιατί είχα καταλάβει πως χωρίς βοήθεια είναι αδύνατον να κερδίσω αθλητές που τους βοηθούσαν 3-4 άτομα. Δεν το λέω υποτιμητικά, και το τονίζω αυτό, γιατί είναι θεμιτό και απόλυτα σεβαστό!

ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΤΗΣ ΠΡΏΤΗΣ ΘΈΣΗΣ Την τράπεζα της δεύτερης ημέρας δεν κατάφερα ποτέ να την πάω όλη βόλτα για βυθομέτρηση. Μπόρεσα να ψάξω με το βυθόμετρο το ένα τρίτο της και να βουτήξω γύρω στα 200 με 250 κομμάτια. Τα υπόλοιπα δεν κατάφερα ποτέ να τα δω. Όταν βρήκα τα ψάρια, με τα οποία πίστεψα ότι θα μπορούσα να κλείσω τρία κούπος (επιτρέπονται μέχρι 7 ψάρια από το κάθε είδος και αυτό λέγεται «κούπος»), τότε ξεκίνησα τη βυθομέτρηση στην τράπεζα της πρώτης ημέρας. Ψυχολογικά, πλέον, ήμουν πολύ καλύτερα, αφού είχαν έρθει και τα υπόλοιπα μέλη της εθνικής ομάδας και στο σπίτι είχαμε παρέα, γέλια και πειράγματα κάθε βράδυ. Επιτέλους, συζητάγαμε ανοιχτά για το πόσα ψάρια πιστεύαμε πως μπορεί να βγουν από εμάς ή τους άλλους αθλητές και

Η ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΩΝ ΙΣΠΑΝΩΝ Ένα απόγευμα γύρω στις 18.20 (και αναφέρω την ώρα γιατί η ορατότητα στα 45m, τη συγκεκριμένη εποχή, ήταν σχετικά περιορισμένη), ήμουν μόνος μου στο σκάφος, μετά από 13 ώρες βυθομέτρησης. Δεν είχα πάρει τον Έρη μαζί, γιατί έπρεπε να ξεκουραστεί κι αυτός, όχι τόσο σωματικά, όσο ψυχικά. Δεν μπορείς να έχεις καθημερινά έναν άνθρωπο στο σκάφος 12-13 ώρες, είναι κάτι που σε πεθαίνει. Εκείνο, λοιπόν, το απόγευμα, έψαχναν μαζί με εμένα και οι φίλοι μου οι Ισπανοί. Τα σκάφη μας ήταν αρκετά κοντά. Αφού με χαιρέτησαν, το αμέσως επόμενο λεπτό το φουσκωτό τους μετακινήθηκε σε ένα από τα στίγματα που προφανώς είχαν βρει. Άφησαν έναν αθλητή βοηθό με υποβρύχιο scooter, και έπειτα πήγαν σε ένα άλλο στίγμα και άφησαν έναν

ΜΙΑ ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΠΡΑΞΗ… Σαν να μην έφτανε αυτό, την έβδομη ημέρα ξύπνησα και συνειδητοποίησα πως κάποιος είχε μαχαιρώσει πέντε φορές το φουσκωτό μου. Είναι κάτι για το οποίο έχω επικοινωνήσει στο διαδίκτυο και δεν έχω να πω κάτι παραπάνω. Μόνο ότι στην Ιταλία πήρα το πτυχίο μου και έχω πάρα πολλούς φίλους, που δεν έχουν καμία σχέση στη νοοτροπία με το ανδρείκελο που προχώρησε σε αυτήν την πράξη. Προσπάθησα να δω το συμβάν θετικά, ως μια ευκαιρία για το πρώτο μου ρεπό!

www.boatfishing.gr

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΡΕΠΟΡΤΑΖ δεύτερο βοηθό, επίσης με υποβρύχιο scooter. Το βάθος ήταν 44 μέτρα. Ο βασικός αθλητής παρέμεινε στο σκάφος και περίμενε για να ακούσει τις εντυπώσεις από τις βουτιές των βοηθών του. Εκεί κατάλαβα ότι αυτή η βάρκα έβλεπε τουλάχιστον 90 στίγματα την ημέρα, δηλαδή τρεις μέρες δικές μου! Οπότε, σε πέντε ημέρες είχαν κάνει δουλειά 15 δικών μου ημερών, με λιγότερη σωματική και ψυχική κούραση. Απλά μαθηματικά είναι! ΟΙ ΣΦΥΡΙΔΕΣ ΠΟΥ... ΔΕΝ ΗΡΘΑΝ Φυσικά, ο εντοπισμός έστω και μιας σφυρίδας, θα μπορούσε να ανατρέψει τα πάντα, αλλά δεν υπήρχαν πολλές! Στην τράπεζα της πρώτης ημέρας κατάφερα να βρω τέσσερις σφυρίδες, οι δύο μάλιστα ήταν μαζί και τις γνώριζε και ο Γεράσιμος. Τα ψάρια ήταν σε ένα μονόπετρο στα 50 μέτρα βάθος και το βάρος τους κυμαινόταν από 9 έως 12 κιλά. Είχα βρει κι άλλα τρία ψάρια, πιο ρηχά, αλλά ήταν μικρότερα σε βάρος. Στο μεταξύ, έπαθα ουρολοίμωξη, ξεκίνησα κατευθείαν αντιβίωση, αλλά οι βουτιές συνεχίστηκαν κανονικά. ΣΩΜΑΤΙΚΉ ΚΟΎΡΑΣΗ Τα βράδια, πλέον, εξαιτίας της ουρολοίμωξης και της σωματικής κούρασης, δεν μπορούσα να κοιμηθώ

ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΟΜΑΔΙΚΌΤΗΤΑΣ ΤΩΝ ΙΤΑΛΩΝ Ας κάνουμε μία μικρή παρένθεση, για να περιγράψω ένα ακόμη περιστατικό άρτιας οργάνωσης, από την ιταλική ομάδα αυτή τη φορά. Υπήρχε ένα φουσκωτό με άλλους τρεις ιταλούς αθλητές, μη βασικούς, το οποίο έψαχνε καθημερινά μέσα στις τράπεζες του αγώνα. Οι αναπληρωματικοί αυτοί, εκ των οποίων μάλιστα ο ένας είχε βγει και πρωταθλητής πριν κάποια χρόνια, έψαχναν και τσέκαραν κομμάτια για λογαριασμό κάποιου ή κάποιων από τη βασική ιταλική ομάδα, κάτι αδιανόητο για τα ελληνικά δεδομένα! Δεν ξέρω εάν τους το υπαγορεύει η ομοσπονδία τους ή το κάνουν από την καρδιά τους. Είναι πάντως άξιο συγχαρητηρίων, υπόδειγμα ομαδικότητας και πραγματικής στήριξης, σωματικής και ψυχολογικής, προς τα βασικά μέλη της ομάδας. Εάν δείτε φωτογραφίες από την απονομή των ομάδων, θα καταλάβετε τον αριθμό των ατόμων που είναι στο βάθρο της ιταλικής και της ισπανικής ομάδας, ενώ θα δείτε μόνο έξι άτομα στην ελληνική ομάδα και το Νίκο Καμπάνη. Δυστυχώς, το μέγεθος μετράει και στο ψαροτούφεκο!

ομαλά. Άρα, δεν μπορούσα να ξεκουραστώ και να φτάσω στο επίπεδο της φυσικής κατάστασης που ήθελα. Με το Γεράσιμο μιλήσαμε αρκετές φορές για το ποιος θα πάει στις μεγάλες σφυρίδες. Δεν σκέφτηκα ποτέ να του πω να πάω

20 Boat & Fishing

εγώ, και προφανώς δεν πέρασε κι απ’ το μυαλό του. Αφήσαμε ανοιχτό το ενδεχόμενο να μαρκαριστούμε στην πρώτη μας επιλογή. Υπήρχε και υπάρχει μεγάλος σεβασμός μεταξύ μας. Λίγο πριν την εκκίνηση του αγώνα, πλησίασα τη

βάρκα και του είπα πως εγώ θα πάω σε μια άλλη σφυρίδα, λίγο πιο ρηχά, και δεν θα είμαι εκεί να μαρκαριστώ μαζί του. Δυστυχώς για την ελληνική ομάδα, καμιά από την σφυρίδες τις οποίες είχαμε αναγνωρίσει, δεν ήταν στη θέση της. Η πρώτη τράπεζα είχε λίγα κομμάτια και τις περισσότερες στιγμές ψαρεύαμε δίπλα σε άλλους αθλητές, πράγμα το οποίο δυσχέραινε την προσπάθεια. Η δεύτερη μέρα ξεκίνησε σε ένα κομμάτι που μαρκαρίστηκα με άλλους τρεις αθλητές, ηθελημένα. Ήταν μια σχισμή με σηκιούς, από τα 37 έως τα 40 μέτρα! Δεν μπορούσα να αφήσω αυτά τα

ψάρια, γιατί έπρεπε να κόψω ψάρια και βαθμούς από άλλους. Εκεί κατάφερα να πάρω πέντε ψάρια. Μένοντας μέσα στο πρόγραμμα του αγώνα, το οποίο είχα φτιάξει, κατάφερα να κλείσω τα τρία είδη: Σηκιούς, σαργούς και σαλούβαρδους, και μαζί με δύο σκορπίνες και μια σμέρνα, είχα 24 ψάρια. Πίστεψα πως θα μπορούσα να κάνω το θαύμα. Για το λόγο αυτό υπερέβαλα και σε κάποιες βουτιές. Όταν στο τέλος του αγώνα ψαρεύεις σε κομμάτια στα 50 μέτρα, με δυόμισι λεπτά άπνοια και 8 λεπτά ξεκούραση επιφάνειας, τα πράγματα μπορεί να γίνουν ζόρικα. Ήταν τόσο μεγάλη η ένταση όταν τελείωσε ο αγώνας, που έτρεχαν δάκρυα από τα μάτια μου, χωρίς προφανή αιτία. Ήταν η ένταση; Είχα χαρά; Ένοιωσα περήφανος; Κατάλαβα πως όλα τελείωσαν; Δεν έχω πάρει απάντηση ακόμη… Περίμενα αρκετή ώρα για να παραδώσω ψάρια, σίγουρα 45 λεπτά! Έβγαλα τη στολή και περίμενα στωικά τη σειρά μου. Όσο περίμενα, έπαιρνα κάθε τόσο τζούρες καθαρού οξυγόνου από τη μπουκάλα που είχα μαζί μου. Μετά ανέβηκα για ζύγισμα. Ο βαρκάρης μου σήκωνε τα ψάρια, διότι αν τολμούσα να το κάνω εγώ, είμαι πεπεισμένος πως θα πάθαινα νόσο. Τόσος

κόσμος με χειροκροτούσε και το μόνο που μπορούσα να ανταποδώσω ήταν το χαμόγελό μου. Έμεινα στο μεταίχμιο αρκετές ώρες και συνήλθα στο τέλος της βραδιάς, μετά το δείπνο. Στο ζύγισμα, τρία από τα ψάρια μου δεν μέτρησαν και έμεινα στην τέταρτη θέση. Μαζί με τις βαθμολογίες του Γεράσιμου Καββαδία και του Γιάννη Ρίγγα, κατακτήσαμε την τρίτη θέση στο ομαδικό. Δεν ξέρω αν αυτό μου άξιζε ή μας άξιζε σαν χώρα, όμως πρέπει να το αποδεχτώ και να κοιτάξω το μέλλον! Συγχαρητήρια στην ελληνική αποστολή για την προσπάθεια, την αγάπη και την ομαδικότητα που έδειξε! Ένα μεγάλο ευχαριστώ στο φίλο μου το Νίκο για τη βάρκα που μου δάνεισε, στο Στέφανο για το σκούτερ που μου δάνεισε, στην εταιρεία Lowrance για τα πράγματα που μου έστειλε, στον κύριο Άγγελο Μιχαλόπουλο και την εταιρεία Pathos, για τη στήριξη του και την εμπιστοσύνη του, και σε όλους εσάς που με στηρίζετε μέσα από το διαδίκτυο τόσα χρόνια! Συγχαρητήρια σε όλους τους αθλητές και ένα μεγάλο μπράβο στα παιδιά που ανέβηκαν στο βάθρο! Συγγνώμη αν δεν μπόρεσα να συγχαρώ κάποιους την ημέρα αυτή, είναι άξιοι όλοι τους! BF

www.boatfishing.gr

ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ

ΤΟ ΨΑΡΟΤΟΥΦΕΚΟ ΑΠΟ ΤΑ ΜΕΣΑ ΕΩΣ ΤΑ ΤΕΛΗ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟΥ ❱❱ Σπύρος Μαρίνης

αι, σωστά διαβάσατε. Εάν και στο μυαλό των περισσότερων το υποβρύχιο ψάρεμα είναι καθαρά καλοκαιρινή υπόθεση, λόγω της ζέστης και θερινής διάθεσης γενικότερα, η αλήθεια είναι πως οι συνθήκες που επικρατούν από αρχές Σεπτέμβρη έως και τα μέσα Νοέμβρη, δύσκολα συναντώνται τους υπόλοιπους μήνες. ΣΤΟ ΝΕΡΟ Ξεκινώντας με τη θάλασσα, εάν και η κλιματική αλλαγή έχει κάνει την παρουσία της πραγματικά πολύ

22 Boat & Fishing

αισθητή, ο κανόνας μιλάει για την πιο «μαλακή» περίοδο από άποψη καιρικών συνθηκών. Οι μπουνάτσες του Σεπτέμβρη διαδέχονται τα μελτέμια του Αυγούστου, ενώ στη συνέχεια οι νότιοι άνεμοι -που συνήθως εναλλάσσονται με βόρειουςδεν είναι μεγάλης έντασης. Βέβαια, οι εναλλαγές αυτές των θερμών και κρύων αέριων μαζών, συχνά μπορούν να οδηγήσουν σε μπουρίνια. Επομένως, πάντα φροντίζουμε να παρακολουθούμε την εξέλιξη του καιρού, τόσο πριν, όσο και κατά τη διάρκεια της εξόρμησής μας. Παράλληλα με τον καλό καιρό,

η θερμοκρασία, ειδικά το Σεπτέμβρη, βρίσκεται σε καλοκαιρινά επίπεδα, ενώ και τους δύο επόμενους μήνες δεν θα πέσει τραγικά, επιτρέποντας ακόμη βαθύτερες βουτιές και λεπτότερες στολές. Τέλος, η ορατότητα, κατά κανόνα, παραμένει ακόμη σε πολύ καλά επίπεδα, κάτι που θα αλλάξει με τις πρώτες βροχές και την εντονότερη αλλαγή της θερμοκρασίας. ΘΗΡΑΜΑΤΑ Και εδώ τα πράγματα είναι πολύ καλύτερα από το καλοκαίρι. Η βαβούρα

από τα πολυάριθμα σκάφη και τους κολυμβητές εξαφανίζεται και μαζί της θα πάρει την καχυποψία των θηραμάτων. Την ίδια στιγμή, λόγω του επικείμενου χειμώνα, τα ψάρια θα προσπαθήσουν να μαζέψουν βάρος τρώγοντας, κάτι που θα τα κάνει πιο ευάλωτα στις τεχνικές του υποβρύχιου ψαρά. Με τη θερμοκρασία ακόμη σε υψηλά επίπεδα, και το θερμοκλινές απόν, πάσης φύσεως θηρευτές θα στοχεύσουν τα κοπάδια των μικρόψαρων πάνω σε κάβους, ξέρες και εξάρσεις του βυθού. Εκεί θα επικεντρωθεί και ο υποβρύχιος κυνηγός, ψαρεύοντας με τις γνωστές «καλοκαιρινές» τεχνικές. Τόσο το πλάναρισμα, όσο και το καρτέρι, θα αποδώσουν εξίσου καλά, ενώ στην κορυφή των τεχνικών είναι το δυναμικό καρτέρι, μιας και θα δώσει πιο σφαιρική εικόνα των ψαριών που κινούνται στην περιοχή, αφήνοντας την επιλογή της σύλληψης στο δύτη. ΣΗΜΕΙΑ ΠΡΟΣΟΧΗΣ Σίγουρα, όλα δείχνουν σχεδόν τέλεια αυτήν την εποχή, όμως υπάρχουν και μερικά σημεία που χρήζουν λίγο μεγαλύτερης προσοχής. Πρώτο και κυριότερο, η ασφάλεια. Ακριβώς επειδή τα βάθη, οι βουτιές και τα ψάρια, είναι «καλοκαιρινά», το ίδιο προσεκτικοί πρέπει να είμαστε και μέσα στο νερό. Πάντα ζευγάρι, καλή επικοινωνία και σύνεση! Ένα άλλο σημείο προσοχής, είναι οι εξωτερικές συνθήκες. Μπορεί μέσα στο νερό να είναι ζεστά, όμως έξω τα πράγματα αλλάζουν. Κυρίως τις πρωινές ώρες, αλλά και με τη δύση του ήλιου, η θερμοκρασία πέφτει αισθητά. Επομένως, καλό ντύσιμο, ιδίως εάν υπάρχει σκάφος στην παρέα, ώστε να μη χαθούν ενεργειακά αποθέματα αδίκως, αλλά και για να προστατέψουμε τον οργανισμό μας από κρυώματα που μπορούν να μας κάνουν να χάσουμε τη μέρα μας στο νερό. Το ίδιο προσεκτικοί πρέπει να είμαστε με τη διατροφή και ενυδάτωση. Η πρώτη θα μας δώσει την απαραίτητη ενέργεια ώστε να ανταποκριθούμε, ενώ η δεύτερη, ιδίως τώρα που δεν υπάρχει και η εξωτερική ζέστη για να μας θυμίζει πως διψάμε, κρίνεται απαραίτητη. Το υποβρύχιο ψάρεμα είναι μία

ενασχόληση με πολλαπλά οφέλη. Εκτός από την ικανοποίηση του κυνηγετικού ενστίκτου και τη συλλογή πρώτης τάξεως τροφής από τον ίδιο το δύτη (και όχι μόνο από το παντοπωλείο της γειτονιάς), δίνει την ευκαιρία στον άνθρωπο να έρθει και πάλι κοντά στη φύση. Να νιώσει κομμάτι της και να αφουγκραστεί, έστω

και λίγο, τους ρυθμούς της. Στην εποχή της τεχνολογίας και των ασύλληπτα γρήγορων ταχυτήτων, η επαφή αυτή είναι προνόμιο που λίγοι μπορούν να εκτιμήσουν. Η θάλασσα είναι εκεί και μας περιμένει. Σεβαστείτε την και εκείνη θα ανοίξει διάπλατα τη γαλάζια αγκαλιά της! BF www.boatfishing.gr

ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ

Η ΔΙΑΘΕΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΧΡΟΝΟΥ Νίκος Τσαγκαρόπουλος

Ιατρός, Μέλος της ομάδας Ανάπτυξη άπνοιας & σωματικο-αναπνευστικής ενέργειας Απνοια with Yoga Φωτό: Μάνος

Βλαττάκης, Απόστολος Τζουμάκας

ι σχέση μπορεί να έχει η υποβρύχια αλιεία με ένα μικρό, ξύλινο ή ψάθινο αλογάκι, με το οποίο τα παιδιά σχολικής ηλικίας περνούν τον ελεύθερο χρόνο τους; Καμία, προφανώς. Το αλογάκι αυτό, πάντως, ονομαζόταν “hobyn” και αποτέλεσε δημοφιλές παιχνίδι κατά τον 16ο αιώνα. Η δημοτικότητά του σαν ευχάριστη απασχόληση των παιδιών, αποτέλεσε τη βάση για την εξέλιξη της λέξης σε αυτό που σήμερα αποκαλούμε hobby. Σε μία δραστηριότητα, που πλέον καμία σχέση δεν έχει με ξύλινα αλογάκια, αλλά γεμίζει ευχάριστα τον ελεύθερο χρόνο μας με οτιδήποτε άλλο. Ο χρόνος θα παραμείνει για πάντα ένα από τα σημαντικότερα άυλα «πράγματα» που μπορούμε να διαθέσουμε. Έχει την ιδιαιτερότητα να μη γυρνά πίσω και να μην αγοράζεται. Ανέκαθεν ο άνθρωπος προσπαθούσε να κερδίσει χρόνο για τον εαυτό του, και να τον επενδύσει με τρόπο τέτοιο, ώστε να του επιφέρει κέρδος. Ο χρόνος που επενδύουμε για απόκτηση υλικού κέρδους, είναι ο χρόνος που χρειάζεται να δουλεύουμε. Αν αφαιρέσουμε και το χρόνο που απαιτείται για τις σωματικές ή κοινωνικές μας ανάγκες και υποχρεώσεις, μας μένει ο πραγματικός προσωπικός μας χρόνος. Το ξόδεμά του είναι κομβικής σημασίας για την ψυχική μας ισορροπία, για την αποδοτικότερη ανταπόκριση στις ανάγκες και τις υποχρεώσεις μας. ΤΑ ΧΟΜΠΙ ΑΛΛΑΞΑΝ… Στην πορεία των ετών, και στη φυσική εξέλιξη και προσαρμογή του τρόπου ζωής μας σε όλο και πιο σύγχρονες δραστηριότητες, τα χόμπι άλλαξαν. Ο τρόπος με τον οποίο ο άνθρωπος ξοδεύει ευχάριστα τον ελεύθερο χρόνο του, που διαρκώς μειώνεται, επηρεάστηκε από τη μετατόπιση του πληθυσμού στα αστικά κέντρα και προσαρμόστηκε σε μεγάλο βαθμό με την τεχνολογία κλπ.

24 Boat & Fishing

Μερικές δραστηριότητες, ωστόσο, συνεχίζουν να συνοδεύουν τον άνθρωπο, και να αποτελούν απόδειξη ότι δεν ξεκινήσαμε σαν είδος μέσα από τις μεγαλουπόλεις και τα τσιμέντα. Ότι ευκολίες που απολαμβάνουμε σήμερα, όπως η δεδομένη (ως επί το πλείστον) εύρεση τροφής και στέγης, δεν υπήρχαν ανέκαθεν. Και πως εκτός από αστικό, πλέον, ον, αποτελούμε και εμείς μέρος μιας τροφικής αλυσίδας, την οποία βιολογικά οφείλουμε να σεβόμαστε και να διατηρούμε τη θέση μας σε αυτήν. Προερχόμενες από αυτήν ακριβώς την εξέλιξη και σε απόλυτη αρμονία με τη θέση μας στην τροφική αλυσίδα, έρχονται να μας συνοδεύουν στην πορεία της εξέλιξης, δραστηριότητες που μας φέρνουν στη θέση του θηρευτή και διαχειριστή της φύσης. Δραστηριότητες όπως το ψάρεμα ή το κυνήγι, εξελίχθηκαν από μέσα εξασφάλισης τροφής, σε χόμπι. Η άντληση ενέργειας και ικανοποίησης μέσα από την ενασχόληση του σύγχρονου ανθρώπου με αυτές τις δραστηριότητες, ουδεμία σχέση θα πρέπει να έχει σήμερα με την ικανοποίηση της κάρπωσης και ούτε αυτή θα πρέπει να είναι αυτοσκοπός. Ωστόσο, ο άνθρωπος της πόλης, αυτός που στην καθημερινότητά του κινδυνεύει να αποστασιοποιηθεί από τη φύση, έχει απόλυτη ανάγκη να επιστρέψει κοντά της, μέσα από δραστηριότητες που τον τοποθετούν στην αρχέγονη θέση του κυνηγού. Το καθημερινό στρες, το εργασιακό άγχος και ο περιορισμός των επιλογών μας στο βωμό της υλικής ευημερίας, διαμορφώνουν το προφίλ ενός ανθρώπου που δεν θυμίζει σε τίποτα τον τρόπο ζωής των παππούδων μας. Η ίδια μας η καθημερινότητα, αποτελεί πηγή προβλημάτων, επηρεάζοντας όχι μόνο την ψυχική μας ισορροπία, αλλά και το σώμα μας.

Ο ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΤΑ ΝΟΣΗΜΑΤΑ Η συντριπτική πλειοψηφία οργανικών παθήσεων που μαστίζουν τον άνθρωπο του 21ου αιώνα, όπως τα καρδιαγγειακά νοσήματα και ο καρκίνος, σχετίζονται, σε μεγάλο βαθμό, με τον τρόπο ζωής μας. Η διατροφή μας προέρχεται από βιομηχανικά προϊόντα, τα οποία, στην καλύτερη περίπτωση, μιμούνται τα αντίστοιχα αγνά υλικά της φύσης. Μέσα στη μέρα μας δεν βρίσκουμε πια χρόνο για εμάς. Ο αέρας που εισπνέουμε, αντί για θάλασσα, υγρό χώμα και φύλλα, μυρίζει καυσαέριο. Και το χειρότερο από όλα είναι, πως αυτό το σκηνικό αποτελεί το μόνο περιβάλλον που θα γνωρίσουν τα παιδιά μας. Ταυτόχρονα, ένα πρωτοφανές αντικυνηγετικό μένος εκδηλώνεται όλο και συχνότερα, παρουσιάζοντας τον ερασιτέχνη αλιέα ή τον κυνηγό ξηράς ως δολοφόνους και σφετεριστές της φύσης. Άνθρωποι που δεν έχουν την παραμικρή ιδέα περί πραγματικής

οικολογίας, παρουσιάζουν τους εαυτούς τους ως προστάτες ξηράς και θάλασσας, αιτούμενοι την καθολική απαγόρευση κάθε μορφής κυνηγίου, την ίδια ώρα που η άκρατη επαγγελματική αλιεία, η ρύπανση των θαλασσών και η απαλλοτρίωση των βουνών της χώρας μας δεν δείχνουν να ενοχλούν κανέναν. Η σωστή ενημέρωση των νέων ενδιαφερόμενων γύρω από την υποβρύχια αλιεία, αποτελεί υποχρέωση όλων μας. Όσοι βρισκόμαστε στη θέση να απολαμβάνουμε τη θάλασσα και να βιώνουμε την ευεργετική της επίδραση στην ψυχή και το σώμα μας, οφείλουμε να διαφυλάξουμε το χόμπι μας, προστατεύοντας την ίδια τη θάλασσα και τους καρπούς της. Φωτογραφίες με ψαροβελόνες γεμάτες κάθε λογής θήραμα, ροφουδάκια του κιλού, χταποδάκια γραμμαρίων και ρολόγια που αποδεικνύουν ότι κατεβαίνουμε στα τάρταρα, μόνο κακό μπορούν να κάνουν στο χώρο. Ο νέος ψαροκυνηγός δεν πρέπει να αναζητήσει τίποτα από τα παραπάνω. Η σωστή επαφή με τη θάλασσα, η αναγνώριση των ειδών στην ουσία του πράγματος, η γνώση της βιολογίας, των συνηθειών και της πληθυσμιακής κατάστασης του κάθε είδους, θα πρέπει να προηγούνται της τεχνικής, του όπλου και του βάθους. Τη θάλασσα την έχουμε ανάγκη. Είναι ο προορισμός της ψυχής μας. Εκεί γαληνεύουμε, εκεί ισορροπούμε. Αυτό που πρέπει όμως να καταλάβουμε, είναι πως μας έχει ανάγκη και η ίδια. Αν τη διαχειριστούμε με σωστό τρόπο, δεν θα μας τη στερήσει κανείς… BF www.boatfishing.gr

ΣΤΙΓΜΕΣ

ΜΙΑ ΣΦΥΡΙΔΑ 11 ΚΙΛΩΝ ❱❱ Γιάννης Καλοκάθης

ο φθινόπωρο έχει μπει για τα καλά πλέον! Αγαπημένη εποχή, για πολλούς και διάφορους λόγους, μα κυρίως γιατί όλοι έχουν γυρίσει στις πόλεις, αφήνοντας τη θάλασσα να βρει τους κανονικούς της ρυθμούς. Ίσως πάλι, οι πρώτες κακοκαιρίες πάνω στη ζεστή θάλασσα, να δίνουν τη μοναδική, μελαγχολική ομορφιά… Αυτήν την εποχή, μου αρέσει να ψαρεύω έχοντας αφεθεί στην ησυχία του κρύου τοπίου και του ζεστού, ακόμα, νερού! Από τα πρώτα ψαρευτικά μου βήματα, συνειδητοποίησα το πόσο σημαντική είναι αυτή η εποχή! Σε συγκεκριμένα σημεία, μπορείς να πετύχεις κοπάδια διαφόρων κυνηγόψαρων, να έχουν στριμώξει τα μικρόψαρα και να τα αποδεκατίζουν! Σε ένα τέτοιο έπεσα προχτές στο Σαρωνικό και δεν το πίστευα! Κολυμπούσα σε ένα νησάκι που η μια του μεριά πέφτει μέχρι τα 15 μέτρα, και μετά

26 Boat & Fishing

από μια ισοβαθή άμμο, κάνει μια συστάδα από μεγάλα μονόπετρα, που κατά καιρούς μπαίνει κάποια μεγάλη στήρα. Το υπόλοιπο νησάκι δεν αξίζει ψαρευτικά, εκτός κι αν συναντηθώ με κανένα σαργό πάρα πολύ νευρικό. Ποτέ δεν έχω δει κάτι άλλο εκεί και ούτε λόγος για κάποιο αξιόλογο ψάρι... ΟΤΑΝ ΑΙΣΘΑΝΕΣΑΙ ΠΩΣ ΚΑΠΟΙΟ ΨΑΡΙ ΘΑ ΕΜΦΑΝΙΣΤΕΙ Προχτές, όμως, από την πρώτη στιγμή που κατέβηκα από τη βάρκα, κατάλαβα ότι κάτι ασυνήθιστο υπάρχει στον τόπο. Το ψιλό γύρω μου ήταν τόσο πυκνό που με δυσκόλευε να δω. Σε κάθε μου κίνηση έσπαγε νευρικά και ακανόνιστα. Παρ’ όλα τα σημάδια, δεν μπορούσα να συγκεντρωθώ σε αυτό που συνέβαινε μπροστά μου, μιας και το μυαλό μου έτρεχε σε κάποιες εξωτερικές δουλειές. Κρατούσα ένα 85άρι οπλισμένο στην πρώτη σκάλα, όταν έφτασα στο σημείο

που γινόταν το φαγοπότι. Πρώτα όρμησαν στο κοπάδι των μικρόψαρων μια παρέα από τονάκια. Στα αμέσως επόμενα δευτερόλεπτα, τρεις μεγάλες στήρες που ήταν κάτω από τα πόδια μου και δεν τις είχα αντιληφθεί, μιας και ήμουν αφηρημένος, έσπασαν νευρικά και πήραν το δρόμο για τα βαθιά! Δεν είχε περάσει ούτε μισό λεπτό όταν εμφανίστηκαν από αριστερά μου και τρεις συναγρίδες για να δουν ποιος ο λόγος ανησυχίας του τόπου. Όλες αυτές οι εικόνες, είχαν σαν αποτέλεσμα να με επαναφέρουν στην πραγματικότητα, κάνοντας την προσοχή μου να επανέλθει απόλυτα! Πήρα στα χέρια μου το μεγαλύτερο όπλο που είχα μαζί μου και άρχισα να καρτερεύω ανάμεσα στα μονόπετρα. Χωρίς αποτέλεσμα, όμως, μιας και ο τόπος θεωρώ ότι είναι από τους πιο ψαρεμένους στην Ελλάδα. Άλλαξα και πάλι όπλο, παίρνοντας το μικρό, γιατί

είχα δει μια καλή στήρα να βραχώνει. Το ψάρι βράχωσε πρόχειρα, περιμένοντας να φύγω για να συνεχίσει το φαΐ της. Έτσι, σχετικά εύκολα, βρέθηκα με μια στήρα λίγο πάνω από 2 κιλά, πιασμένη στα 8 μέτρα! Παρεμπιπτόντως, τα ξεκομμένα μονόπετρα ήταν τελείως νεκρά… Να σημειώσω εδώ, πως αυτή την εποχή ηρεμούν οι μεγάλες σφυρίδες από τους ξεκομμένους τόπους. Να ένας ακόμη ωραίος τρόπος ψαρέματος για εμένα, όταν υπάρχουν ψάρια, φυσικά. Ένα τέτοιο σημείο εντόπισα πρόσφατα! ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ… Έχω βυθομετρήσει μια περιοχή και κάνω επιλεγμένες βουτιές σκανάροντάς την. Το μάτι μου πέφτει σε ένα κοπάδι τριώντεσσάρων σηκιών και έτσι πλανάρω προς τη μεριά τους για να δω καλύτερα την πλάκα από κάτω τους. Θέλω ακόμα 10 μέτρα για να φτάσω, όταν ξεκολλάει από ανοιχτά μια σφυρίδα και βραχώνει με

φόρα, δημιουργώντας φασαρία μέσα στην πλάκα, με αποτέλεσμα να πεταχτούν έξω τρομαγμένοι από την είσοδο του μεγάλου ψαριού καμιά δεκαριά σηκιοί! Σταματώ τη βουτιά μου όσο πιο ήσυχα γίνεται και ανεβαίνω στην επιφάνεια να οργανωθώ κατάλληλα για την περίσταση. Σε τέτοιες περιπτώσεις, το ψάρι ή θα είναι πολύ τρομαγμένο και θα πιαστεί δύσκολα ή δεν θα έχει ξαναδεί άνθρωπο και όλα θα γίνουν πολύ εύκολα. Βέβαια, όλα κρίνονται και από το πώς θα χειριστώ την κατάσταση.

Αν κατέβω γρήγορα και ατσούμπαλα μπροστά της, καθυστερώντας τη βολή και πυροβολώντας οπουδήποτε στο σώμα της, και όχι σε καίριο σημείο, τότε οι πιθανότητες να ανέβω στην επιφάνεια χωρίς ψάρι, αλλά και να χαλάσω την πλάκα για πολύ καιρό ή για πάντα, είναι δεδομένες… ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΣΦΥΡΙΔΑ Η επόμενη βουτιά με βρίσκει από τα πλάγια της πλάκας, προσπαθώντας

να προσεγγίσω όσο το δυνατόν πιο αθόρυβα. Πρέπει να μην τρομάξω τη μεγάλη σφυρίδα, αλλά έχω να διαχειριστώ και την ηρεμία των σηκιών που έχουν κατακλύσει την πλάκα. Οι σηκιοί είναι πάρα πολύ ευαίσθητα ψάρια και αντιδρούν στον παραμικρό ήχο και κίνηση. Έχω ήδη αποκτήσει οπτική επαφή με τη σφυρίδα, και μόλις τα βλέμματά μας συναντιούνται, οπισθοχωρεί και ετοιμάζεται να στρίψει. Δεν έχω ακουμπήσει καν το βυθό και πατάω μια τουφεκιά κατά μήκος του ψαριού, κάνοντάς το … σουβλάκι! Τα πάντα στη συνέχεια έγιναν τόσο εύκολα, όσο λίγες φορές μπορεί να συμβούν. Στην επιφάνεια πια, χαζεύοντας την εντεκάκιλη σφυρίδα, σκέφτομαι για άλλη μια φορά ότι έχω διαλέξει τον πιο δύσκολο και συνάμα συναρπαστικό τρόπο ψαρέματος! Το φθινόπωρο έχει μπει για τα καλά, με τους βοριάδες αυτήν τη στιγμή να είναι φορτωμένοι. Σύντομα οι αέρηδες θα γυρίσουν σε νοτιάδες, σηματοδοτώντας, με τη δική τους πνοή, τον ερχομό της επόμενης εποχής… BF www.boatfishing.gr

ΙΑΤΡΙΚΟ

HOOK BREATHING Η ΤΑΧΥΤΕΡΗ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΒΑΘΙΕΣ ΒΟΥΤΙΕΣ Π. Καρυοφύλλης Επεμβατικός καρδιολόγος, Μέλος της ομάδας Ανάπτυξη άπνοιας & σωματικοαναπνευστικής ενέργειας Απνοια with Yoga Φωτογραφία, Μάνος

28 Boat & Fishing

Βλατάκης

ατά τη διάρκεια μιας ελεύθερης κατάδυσης, οι εφεδρείες του Ο2 προοδευτικά ελαττώνονται και κατά την ανάδυση ο αρτηριακός κορεσμός του οξυγόνου (SaO2) πέφτει ταχέως, με υψηλό τον κίνδυνο απώλειας των αισθήσεων (blackout) κοντά στο τέλος της βουτιάς ή αμέσως μετά την επάνοδο στην επιφάνεια, όπου, χωρίς βοήθεια, μπορεί να οδηγήσει σε πνιγμό. Μεγάλο θέμα προβληματισμού για τους ελεύθερους δύτες, αποτελεί η επάνοδος στην επιφάνεια στα όρια του blackout, καθώς ο κίνδυνος μπορεί να παραμένει ως και 1 λεπτό μετά, λόγω της καθυστέρησης της κυκλοφορίας και της ανεπαρκούς αποκατάστασης. Σκοπεύοντας να ελαττώσουν τον κίνδυνο για blackout, πολλοί απνεΐστες χρησιμοποιούν μια ειδική τεχνική αναπνοής μετά την επάνοδό τους στην επιφάνεια, η οποία ονομάζεται και «αναπνοή Hook» (Hook Breathing). Η τεχνική αυτή περιλαμβάνει μια βαθιά εισπνοή, με τον αναπνευστικό κύκλο να διακόπτεται νωρίς κατά την αρχική εκπνοή, με ένα βραχύ χειρισμό παρόμοιο με τη Valsalva, και την επακόλουθη εκπνοή που έπεται της βαθιάς εισπνοής, να πραγματοποιείται έναντι σχετικής αντίστασης, με σκοπό τη δημιουργία συνεχούς θετικής αναπνευστικής πίεσης κατά την εκπνοή.

ΟΙ ΚΙΝΔΥΝΟΙ ΓΙΑ BLACKOUT ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΠΝΕΥΜΟΝΙΚΟΥ ΟΙΔΗΜΑΤΟΣ Εκτός, όμως, από την απώλεια αισθήσεων, ένα άλλο πρόβλημα που σχετίζεται με τη βαθιά κατάδυση είναι ο κίνδυνος εμφάνισης πνευμονικού οιδήματος ή/και ρήξης των αιμοφόρων αγγείων, που θα οδηγήσει σε αιμορραγία και στη γλώσσα των δυτών ονομάζεται «σύνθλιψη» (squeeze). Αυτή η οντότητα μπορεί να συμβάλλει στον κίνδυνο blackout μέσω της επίδρασής της στην ανταλλαγή των αερίων. Έχει, λοιπόν, βρεθεί, πως η παρακολούθηση του SaO2 (κορεσμός οξυγόνου) κατά τη φάση αποκατάστασης, μας δίνει μια ένδειξη στο ποιοι δύτες μπορεί να έχουν υποστεί σύνθλιψη. Τιμές < 95%, 20 λεπτά μετά την επάνοδο στην επιφάνεια, έχει βρεθεί πως σχετίζονται με πνευμονικό βαρότραυμα. Στους ελεύθερους δύτες που φτάνουν στην επιφάνεια με χαμηλό SaO2, οι πρώτες ανάσες πρέπει να προσφέρουν γρήγορη και αποτελεσματική αποκατάσταση των φυσιολογικών επιπέδων οξυγόνου, ώστε να εμποδιστεί το blackout. Κάποιοι δύτες, όμως, εμφανίζουν μια καθυστέρηση στην αποκατάσταση του SaO2 μετά τη βουτιά και η υποβοηθούμενη αποκατάσταση μπορεί να είναι ιδιαίτερα σημαντική σε αυτούς. Διάφοροι μηχανισμοί που αυξάνουν τον SaO2, θα μπορούσαν να συσχετισθούν με αυτήν την τεχνική αναπνοής. Η συνεχής θετική πίεση των αεραγωγών κατά την εκπνοή, θα μπορούσε να διανοίξει ατελεκτατικές περιοχές των πνευμόνων (δηλαδή περιοχές όπου υπάρχει σύμπτωση των τοιχωμάτων των κυψελίδων) και να εκδιώξει το υγρό που σχετίζεται με οίδημα, ενώ η αυξημένη μερική πίεση του Ο2 που επιτυγχάνεται στις κυψελίδες με αυτήν την αναπνοή, θα μπορούσε να αυξήσει την ανταλλαγή των αερίων. Κατά την εκπνοή μετά τη βουτιά, η αρτηριακή πίεση πέφτει, κάτι που επίσης θα μπορούσε να συμβάλλει σε blackout και πιθανά εξισορροπείται από την αναπνοή Ηοοk. Πραγματοποιήθηκε, λοιπόν, μια μελέτη προκειμένου να εξετασθεί η επίδραση αυτής της αναπνευστικής τεχνικής (Hook Breathing = HB) στην αποκατάσταση του SaO2 μετά από βαθιά κατάδυση, συγκριτικά με την κανονική αναπνοή (Normal Breathing = NB), σε ελεύθερους δύτες που εμφάνιζαν αργή αποκατάσταση (ομάδα AA) και γρήγορη αποκατάσταση (ομάδα ΓΑ). Πριν αναφερθούμε στη μελέτη, να σημειώσουμε πως παρόλο που η καθυστέρηση αποκατάστασης του SaO2 μετά από κατάδυση, έχει συνδεθεί με

διάφορα συμπτώματα πνευμονικού βαροτραύματος, εντούτοις, η αξιοπιστία της στο να ανιχνεύσει το πνευμονικό οίδημα δεν έχει αξιολογηθεί με καθιερωμένες κλινικές μεθόδους. Γι’ αυτό, προκειμένου με τη χρήση της οξυμετρίας να ανιχνευτούν οι δύτες με καθυστερημένη αποκατάσταση λόγω ήπιου πνευμονικού οιδήματος, πραγματοποιήθηκε μια πιλοτική μελέτη όπου χρησιμοποιήθηκε ο SaO2 και υπέρηχοι παράλληλα. Με τους υπερήχους μπορούμε να ανιχνεύσουμε σε διαφορετικά μέρη του πνεύμονα, εικόνες σαν την ουρά ενός κομήτη, που αντανακλούν την παρουσία υγρού στον πνεύμονα, υποδηλώνοντας πνευμονικό οίδημα. Σε αυτήν την πιλοτική μελέτη, διαπιστώθηκε μια ισχυρή αρνητική συσχέτιση μεταξύ της παρουσίας αυτής της «ουράς» και του SaO2, συμπεραίνοντας πως ο χαμηλός SaO2 μετά την κατάδυση υποδηλώνει πνευμονικό οίδημα, και έτσι η μέτρηση του SaO2 μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως μέθοδος εκτίμησης του βαθμού του οιδήματος σε έναν ελεύθερο δύτη. Η ΜΕΛΕΤΗ… Συμπεριλήφθηκαν τελικά 20 άνδρες ελεύθεροι δύτες, με μέση ηλικία τα 34

χρόνια. Στην ομάδα ΑΑ ο μέσος SaO2 πριν την κατάδυση ήταν 95,4% και στην ομάδα ΓΑ 96,2%. Κάθε ελεύθερος δύτης πραγματοποίησε δύο βουτιές με αργό ρυθμό στα 30 μέτρα, σε διαφορετικές ημέρες, διάρκειας περί τα 2 λεπτά, όπου ακολούθησε ως αναπνοή αποκατάστασης στην μεν πρώτη βουτιά το HB και στη δεύτερη το NB. Καταγράφηκαν ο SaO2 και η καρδιακή συχνότητα κάθε 5 δευτερόλεπτα, για 2 λεπτά μετά την επάνοδο στην επιφάνεια. Αν και οι περισσότεροι ήταν εξοικειωμένοι με το συγκεκριμένο τύπο αναπνευστικής αποκατάστασης, τους δόθηκαν οι ακόλουθες οδηγίες: Μετά την επάνοδο στην επιφάνεια και εκπνοή ως περίπου το 50% του αέρα που υπάρχει στους πνεύμονες, ακολουθεί εισπνοή προκαλώντας ήχο σαν να προφέρεται η λέξη “hook”. Πριν φτάσουν στο “k” κλείνουν τη γλωττίδα και κρατάνε για 1-2 δευτερόλεπτα την αναπνοή. Ακολουθεί εκπνοή ολοκληρώνοντας τη λέξη “hook”, με το “k” να βγαίνει σαν “k-ah” και τον κύκλο να συνεχίζεται για τουλάχιστον 2 λεπτά. Τα αποτελέσματα της μελέτης ήταν πολύ ενδιαφέροντα. Η ομάδα ΑΑ εμφάνισε πολύ πιο γρήγορη αποκατάσταση του SaO2 με την αναπνοή ΗΒ, ενώ στην www.boatfishing.gr

ΙΑΤΡΙΚΟ

ομάδα ΓΑ δεν είχαν κάποια επίδραση οι αναπνευστικοί χειρισμοί. Στην ΑΑ ομάδα, λοιπόν, ο χρόνος που χρειάστηκε για να επιτευχθεί SaO2 95%, ήταν 60 δευτερόλεπτα με ΗΒ και >120 δευτερόλεπτα με ΝΒ. Πρόκειται για την πρώτη μελέτη που εξέτασε τις φυσιολογικές επιδράσεις αυτού του τύπου της αναπνοής στην ελεύθερη κατάδυση και θεωρείται πως αποτρέπει το blackout. Η γρηγορότερη αποκατάσταση του κορεσμού με τη χρήση αυτής της αναπνοής, έχει θετική επίδραση στην αποτροπή της καθυστερημένης αποκατάστασης σε άτομα που πιθανά εμφανίζουν ήπιο πνευμονικό οίδημα, μειώνοντας έτσι τον κίνδυνο απώλειας των αισθήσεων, μέσω της αυξημένης ανταλλαγής των αερίων. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ Φαίνεται πως διάφοροι μηχανισμοί είναι υπεύθυνοι για την αύξηση στην ανταλλαγή των αερίων που σχετίζεται με το Hook Breathing. Μια σημαντική αιτία είναι η διάνοιξη ατελεκτατικών περιοχών των πνευμόνων με την αυξημένη ενδοπνευμονική πίεση

30 Boat & Fishing

και η απώθηση οποιουδήποτε υγρού σχετίζεται με πνευμονικό οίδημα. Άλλη επίδραση αυτού του τύπου αναπνοής, θα μπορούσε να είναι η επίτευξη αυξημένης μερικής πίεσης του Ο2, η διάταση της αναπνευστικής μεμβράνης με την αυξημένη ενδοπνευμονική πίεση που αυξάνει τη διαθέσιμη επιφάνεια για ανταλλαγή των αερίων, κάνοντας επίσης την αναπνευστική μεμβράνη λεπτότερη. Άλλες επιδράσεις σχετίζονται με αλλαγές στη σχέση πνευμονικού αερισμού/ αιμάτωσης, στη φλεβική επιστροφή και την αρτηριακή πίεση και επίσης με την αύξηση της αρτηριακής πίεσης που επιτυγχάνεται, εμποδίζοντας έτσι την πτώση της αμέσως μετά την επάνοδο στην επιφάνεια. Επειδή όσο βαθύτερα βουτάει κάποιος, τόσο πιο πολύ θέτει τον εαυτό του στον κίνδυνο πνευμονικού οιδήματος, συμπτωματικού ή ασυμπτωματικού, και στην παρούσα μελέτη δεν επιτράπηκαν βουτιές κάτω από τα 30 μέτρα, είναι πολύ πιθανό να υποεκτιμήθηκε το όφελος από αυτήν την τεχνική αναπνοής και να ήταν πολύ μεγαλύτερο εάν οι συμμετέχοντες βουτούσαν σε μεγαλύτερα βάθη. Επίσης,

οι διαφορές που παρατηρήθηκαν στους χρόνους ανάνηψης μεταξύ ίσων δυνατοτήτων ελεύθερων δυτών, μπορεί να σημαίνουν πως υπάρχουν διάφοροι παράγοντες που επιδρούν στην τάση για εμφάνιση πνευμονικού οιδήματος, οι οποίοι μπορεί να μη σχετίζονται άμεσα με την υδροστατική πίεση, όπως για παράδειγμα γενετικοί παράγοντες, και φυσικά, η εξάσκηση. Συμπερασματικά, τα αποτελέσματα αυτής της μελέτης έδειξαν ότι το hook breathing είναι εξαιρετικά αποτελεσματικό στην επιτάχυνση της ανάνηψης ατόμων που εμφανίζουν καθυστέρηση στην επαναφορά του SaO2, πιθανότατα λόγω ήπιου πνευμονικού οιδήματος, ενώ σε άτομα χωρίς τέτοια καθυστέρηση, η επίδρασή του είναι αμελητέα. Σε βουτιές κοντά στο μέγιστο βάθος του καθενός από εμάς, η ευεργετική επίδραση αυτής της τεχνικής ίσως εμφανίζεται σε μεγαλύτερο αριθμό δυτών. Επομένως, φαίνεται λογικό να ενθαρρύνεται η χρήση της ως ένα μέσο αποφυγής του blackout μετά την επάνοδο από μια βαθιά βουτιά. BF

ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ

Στολές MEISTER Στολή ψαροτούφεκου και ελεύθερης κατάδυσης λεία-ξυρισμένη MEISTER. Η στολή διατίθεται σε χρωματισμούς ΜΑΥΡΟΥ και ΠΑΡΑΛΛΑΓΗΣ, μεγέθη 1,2,3,4,5,6 και ειδικής παραγγελίας και τέλος σε πάχη των 2mm, 3mm, 4mm, 5mm, 6mm, 7mm και 8mm. Υπάρχει δυνατότητα προσθήκης επιγονατίδων καθώς και επιαγκωνίδων. Διατίθεται σε υφάσματα HEIWA, YAMAMOTO και SHEICO.

Tσάντα εξοπλισμού APNEA DELTA BAG H νέα τσάντα εξοπλισμού Delta Bag 50 Lt της Apnea, είναι σχεδιασμένη για να μεταφέρετε ξεκούραστα τον εξοπλισμό σας αναρτημένο στην πλάτη (backpack). Είναι σχεδιασμένη για να χωρά όλον τον ψαροτουφεκάδικο εξοπλισμό σας, και όχι μόνο, χωρίς να είναι ογκώδης και άβολη. Στολή – μάσκες- αναπνευστήρεςμαχαίρι, πλωτήρας, ανέμη, γάντια, καλτσάκια, ΟΛΟΣ ο εξοπλισμός και όχι μόνο, καθώς και πολύ μακριά πτερύγια, μπορούν να οργανωθούν και να μεταφερθούν εύκολα και άνετα στη νέα εξαιρετικά βολική τσάντα πλάτης Delta Bag της Apnea. •Ρ υθμιζόμενοι ιμάντες ανάρτησης στους ώμους. • Ι μάντες για την ανάρτηση ψαροτούφεκων και στις δύο πλαϊνές πλευρές. • Εξωτερικός ευρύχωρος θάλαμος για πετσέτες, ρουχισμό, νερό και άλλα απαραίτητα! •Φ ερμουάρ διπλού δρομέα,

www.meister.gr +30 210 531 7549

ανοιγόμενο σε όλο, σχεδόν, το μήκος της τσάντας. • Εξαιρετικά ανθεκτικό και ελαφρύ υλικό 420 denier. • Ενισχυμένη PVC βάση. • Διαστάσεις κυρίου θαλάμου: Μήκος 110 x Ύψος 17 x Πλάτος κορυφή 18, βάση 27cm • Διαστάσεις εξωτερικού θαλάμου: Μήκος 40 x Ύψος 10 x Πλάτος 18cm

www.apnea-shop.com 210 959 3685 | 210 957 9484

Βέργες SALVIMAR Οι κορυφαίες iταλικές βέργες Salvimar, είναι κατασκευασμένες από ανοξείδωτο ατσάλι 17-4ΡΗ, με ειδική επεξεργασία σκλήρυνσης. Είναι διαθέσιμες με εγκοπές ή shark fin. Ειδικά για τον τύπο shark fin, η Salvimar εφαρμόζει μια νέα διαδικασία, κατά την οποία το shark fin, που έχει κατασκευαστεί με τεχνολογία Μ.Ι.Μ. (Metal Injection Molding), συγκολλάται με laser. Έτσι, το υλικό δεν υπερθερμαίνεται και διατηρείται αναλλοίωτο. Οι βέργες Salvimar διατίθενται σε διατομές 6, 6.25, 6.50 και 7mm, μονόφτερες, δίφτερες ή με σπείρωμα 7/100. Θα τις βρείτε στα εξουσιοδοτημένα καταστήματα Salvimar. Εισαγωγή – Αντιπροσωπεία UNIGREEN A.E.

www.unigreen.gr 22 950 29 977 | 22 950 44 220 www.boatfishing.gr

ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ

SPEARFIN XTDIVING PRO Το πτερύγιο SPearfin φτιάχτηκε με όλη την τεχνογνωσία των 25 χρόνων κατασκευής πτερυγίων και με μοναδικό σκοπό να δώσει στον κάτοχό του την ικανοποίηση της χρήσης ενός άριστου πέδιλου, που θα τον φέρει πιο κοντά στους στόχους του. Η επιλογή των υλικών είναι απαιτητική, καθώς η δημιουργία μιας νέας πλέξης ήταν αναγκαία προκειμένου να μπορεί το πτερύγιο να αποδίδει αυτά τα άριστα αποτελέσματα επαναφοράς και μεταφοράς ενέργειας σε μέγιστο βαθμό. Είμαστε πολύ χαρούμενοι που καταφέραμε να κατασκευάσουμε και να παρουσιάσουμε στο κοινό ένα τέτοιο πτερύγιο υψηλών απαιτήσεων και εξαιρετικής απόδοσης! Το πέδιλο Spearfin εγγυάται αυτό ακριβώς που λέμε: Να σας φέρει πιο κοντά στους στόχους σας!

Όπλο FURIOUS POLYSPAST Η πρόταση του FishingLab στα όπλα! Οι δυνατότητες των polyspast invert λαστιχοβόλων, είναι πλέον γνωστές. Μετά από εξαντλητικές δοκιμές σε σταθερό στόχο, αλλά και σε ψαρέματα, η σειρά των Furious Polyspast είναι έτοιμη για χρήση! Η βασική αρχή που χαρακτηρίζει τα ψαροτούφεκα αυτά, είναι η απλότητα. Χωρίς περιττά εξαρτήματα ή υπερβολές στη σχεδιαστική γραμμή τους, είναι ικανά να δώσουν βολές που θα ικανοποιήσουν και τον πιο απαιτητικό χρήστη. Διατίθενται σε μήκη 75, 85 και 100 εκατοστών. Βρείτε το στο: fishinglab.gr

www.fishinglab.gr 28210 99028

SARAGOS: Ένα από τα ψαροτούφεκα του παγκόσμιου πρωταθλητή 2021!

XT DIVING PRO www.xtdiving.com | 210 6618 008

32 Boat & Fishing

Σχεδιασμένο για έμπειρους και μη, ψαροτουφεκάδες. Ελαφρύ, ισχυρό, συμπαγές, μίνιμαλ, υδροδυναμικό, πολύ ευέλικτο προσφέρει την καλύτερη στόχευση. • Μονόφτερη βέργα Sandvik Ø 6,25mm (και Ø 6,75mm 120cm) με εγκοπές και τρίκοπη αιχμή • Ανοιχτή κεφαλή, που χωράει 2 λάστιχα • Ανατομική λαβή D’Angelo II χαμηλού προφίλ, με νέο, ανάποδο ανοξείδωτο μηχανισμό, η οποία προσθέτει επιπλέον 7cm μήκος όπλισης • Κόκκινης λαβή με εξαιρετικό κράτημα, για κάθε δεξιόχειρα (διατίθεται επίσης με λαβή για αριστερόχειρες ή την κλασική λαβή) • Εργονομικός σχεδιασμός, με οπλιστήρι, βάση μουλινέ και μαύρο λάστιχο Ø

17.5mm με σπαστές, κοντές καμπάνες, για εξαιρετική ισχύ • Πλήρως ανοδιωμένος αλουμινένιος σωλήνας πάχους Ø 1.25mm, με ενσωματωμένο οδηγό • Ανοδιωμένη επίστρωση για ελαχιστοποίηση των τριβών • Συμβατό με όλα τα μουλινέ Pathos

www.pathossub.com | info@pathossub.com

Aκολουθήστε τα social media

Παρακολουθήστε ξανά τα BFWebinars 2021 https://www.facebook.com/ BoatFishingShow

https://www.facebook.com/ BoatFishing

http://www.youtube.com/ boatfishing