EDITORIAL
Στο επίκεντρο η 2η διεθνή Ναυτική έκθεση «Thessaloniki Boat & Fishing Show 2023» Τα βαλκάνια έδωσαν δυναμικό παρόν! Σε μία γιορτή της θάλασσας εξελίχθηκε η Διεθνής Ναυτική Έκθεση για το σκάφος, την αλιεία και τον θαλάσσιο τουρισμό, «Thessaloniki Boat & Fishing Show 2023 - Sea & Tourism Expo» που διεξήχθη στα περίπτερα 13 και 15 της Δ.Ε.Θ., στη Θεσσαλονίκη. Δεκάδες εκθέτες από την Ελλάδα, τη Βουλγαρία, την Κύπρο και την Τουρκία είχαν την ευκαιρία να συναντήσουν χιλιάδες επισκέπτες από την Ελλάδα και το εξωτερικό και, με κοινή συνισταμένη την αγάπη για τη θάλασσα, να τους ενημερώσουν για όλες τις εξελίξεις που αφορούν το κλάδο και να πραγματοποιηθούν δεκάδες επιχειρηματικές συμφωνίες. Τα εγκαίνια της Έκθεσης πραγματοποιήθηκαν από τον Υφυπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων Σταύρο Κελέτση. «Η Ελλάδα είναι μία χώρα ταυτισμένη με τη θάλασσα. Με μεγάλη χαρά ενημερώθηκα ότι η Έκθεση, σε σχέση με πέρυσι, είναι διπλάσια. Έχει γίνει θεσμός και είναι απαραίτητη για τη Βόρεια Ελλάδα. Βοηθάει τον κλάδο και στηρίζει την οικονομία της περιοχής», τόνισε ο κ. Κελέτσης. Αυτή τη χρονιά, η Έκθεση είχε βαλκανικό προσανατολισμό καθώς ο στόχος ήταν να αποτελέσει το ετήσιο ραντεβού των ανθρώπων που αγαπάνε τη θάλασσα και για όλους τους κατοίκους των Βαλκανίων. Φιλοδοξία μας ήταν να ενισχύσει βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα τον θαλάσσιο τουρισμό της Β. Ελλάδος και δεν είναι τυχαίο ότι οι φορείς της Θεσσαλονίκης την χαρακτήρισαν «οικονομικό πνεύμονα».
TΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΌ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΒΡΎΧΙΑ ΑΛΙΕΊΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΕΎΘΕΡΗ ΚΑΤΆΔΥΣΗ
AΡΧΙΣΥΝΤΑΚΗΣ: ΜΆΝΟΣ ΒΛΑΤΆΚΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ: ΑΡΓΟΥΔΈΛΗΣ ΑΛΈΞΑΝΔΡΟΣ ΑΜΑΞΌΠΟΥΛΟΣ ΣΤΑΎΡΟΣ ΑΡΙΣΤΕΊΔΟΥ ΚΏΣΤΑΣ ΒΑΣΙΛΕΊΟΥ ΓΙΏΡΓΟΣ ΒΕΡΏΝΗΣ ΝΊΚΟΣ ΒΟΥΔΡΗΣ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΓΙΑΝΝΑΚΌΠΟΥΛΟΣ ΧΡΉΣΤΟΣ ΔΕΡΤΙΛΉΣ ΛΆΜΠΡΟΣ ΚΑΒΒΑΔΊΑΣ ΓΕΡΆΣΙΜΟΣ ΚΑΛΟΚΑΘΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ
ΚΑΡΥΟΦΎΛΛΗΣ ΠΑΝΑΓΙΏΤΗΣ ΚΑΤΣΟΥΛΗΣ ΑΓΓΕΛΟΣ ΚΕΣΟΎΛΗΣ ΊΩΝ ΚΩΤΣΆΚΗΣ ΒΑΓΓΈΛΗΣ ΚΩΣΤΑΝΆΣΙΟΣ ΙΆΣOΝΑΣ ΜΑΔΟΎΡΟΣ ΚΏΣΤΑΣ ΜΑΡΊΝΗΣ ΣΠΎΡΟΣ ΜΈΓΑΣ ΣΩΚΡΆΤΗΣ ΜΠΈΚΑΣ ΑΠΌΣΤΟΛΟΣ ΠΑΠΑΔΆΚΗΣ ΜΆΝΟΣ
90
Στα εγκαίνια παρέστησαν, μεταξύ άλλων, ο βουλευτής Α΄ Θεσσαλονίκης και γραμματέας της Κ.Ο. της Νέας Δημοκρατίας Σταύρος Καλαφάτης, ο βουλευτής Α΄ Θεσσαλονίκης Δημήτρης Κούβελας, η Αντιπεριφερειάρχης της Μητροπολιτικής Ενότητας Θεσσαλονίκης Βούλα Πατουλίδου, ο νέος δήμαρχος Θεσσαλονίκης Στέλιος Αγγελούδης, η νέα δήμαρχος Καλαμαριάς Χρύσα Αράπογλου, ολυμπιονίκες κ.α. Κατά τη διάρκεια της Έκθεσης πραγματοποιήθηκαν ημερίδες για την αλιεία και τον τουρισμό καθώς και σεμινάρια για το σκάφος, το υποβρύχιο ψάρεμα, τον τεχνολογικό εξοπλισμό, σεμινάρια ναυτοσύνης καθώς και δύο μεγάλα συνέδρια, το πρώτο για τον Θαλάσσιο Τουρισμό στη Βόρεια Ελλάδα, και το δεύτερο για τις προοπτικές εξέλιξης της Επαγγελματικής αλιείας, με σημαντικούς εισηγητές. Το επόμενο μεγάλο ραντεβού των φίλων της θάλασσας θα πραγματοποιηθεί στην Αθήνα. Πρόκειται για την διπλή ναυτική έκθεση «Boat & Fishing Show – Sea & Tourism Expo», η οποία θα διεξαχθεί από τις 7 έως τις 10 Μαρτίου 2024 στο MEC Παιανίας.
Καλές θάλασσες Γιώργος Πολυχρονίου
Φωτογραφία Εξωφύλλου
Ο συνεργάτης μας Σωκράτης Μέγας με μια μεγάλη σφυρίδα
2
Boat & Fishing
ΠΑΥΛΊΔΗΣ ΓΙΏΡΓΟΣ ΠΙΤΙΆΣ ΓΙΆΝΝΗΣ ΡΊΓΓΑΣ ΓΙΆΝΝΗΣ ΣΙΜΆΤΗΣ ΧΡΊΣΤΟΣ ΣΙΜΙΤΣΑΚΗΣ ΜΙΧΑΛΗΣ ΤΣΑΓΚΑΡΌΠΟΥΛΟΣ ΝΊΚΟΣ ΦΎΤΡΟΣ ΣΤΑΎΡΟΣ ΧΡIΣΤΑΚΗΣ ΣΤΕΛΙΟΣ ΧΡΊΣΤΗΣ ΓΙΏΡΓΟΣ
86 ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ 86 Γνώσεις και τεχνικές| Πριν τη βουτιά ιδανική χαλάρωση στα έξω και στα μέσα μας! Μάνος Βλατάκης 90 Θηράματα | Το «έργο» με τις σφυρίδες το έχεις δει; Σωκράτης Μέγας 93 Εποχές και Ψαροτούφεκο | Βουτιά στη Θάλασσα του φθινοπώρου Χρίστος Σιμάτης 94 Εξοπλισμός | Λαστιχοβόλα: Ζουμ στα 105 εκατοστά! Αλέξανδρος Αργουδέλης
94 96 Ψάρια Τρόπαια | Μαγιάτικο 60+ Κιλών: Στην Πρώτη βολή της ημέρας! Ράσμους Γκόνζεν 98 Εξοπλισμός
ΓΝΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΕΧΝΙΚΕΣ
ΠΡΙΝ ΤΗ ΒΟΥΤΙΑ
ΙΔΑΝΙΚΗ ΧΑΛΑΡΩΣΗ
ΣΤΑ ΕΞΩ ΚΑΙ ΣΤΑ ΜΕΣΑ ΜΑΣ! ❱❱ Μάνος Βλατάκης Διευθυντής Άπνοια with Yoga, https://www.facebook.com/ApnoiaYoga Φωτογραφία: Μ. Βλατάκης
Σ
ε ελάχιστα χόμπι διακρίνουμε την ψυχική κατάσταση του ασκούμενου να επηρεάζει τόσο άμεσα την απόδοσή του, το θέμα της ασφάλειας και το αποτέλεσμα ταυτόχρονα, το οποίο στη δική μας την περίπτωση είναι το θήραμα. Στο υποβρύχιο κυνήγι, χωρίς βέβαια η λέξη «χόμπι» να μπορεί να αποδώσει έστω και σε ένα μικρό μέρος αυτό που πραγματικά είναι το ψαροτούφεκο στην πράξη, η ψυχική κατάσταση φαίνεται να αποτελεί το Α και το Ω, επηρεάζοντας και τα τρία ζητήματα παραπάνω. Ίσως το υποβρύχιο κυνήγι να είναι, αν όχι
4
Boat & Fishing
το μοναδικό χόμπι, ένα από τα ελάχιστα σε ολόκληρο τον κόσμο στο οποίο ηρεμία και χαλάρωση μπορούν να ανατραπούν μέσα σε λίγα μόλις δευτερόλεπτα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, τόσο από πλευράς επίδοσης και διάρκειας άπνοιας, όσο και από πλευράς εκπλήρωσης της προσπάθειας, που έχει τελικό στόχο την κάρπωση του θηράματος. Οι κυριότεροι λόγοι είναι αρκετοί και εξίσου σημαντικοί και είτε λειτουργήσει ο καθένας ξεχωριστά, είτε –ακόμα χειρότερα- συνδυαστικά, μπορούν να ανατρέψουν κυριολεκτικά
τα συναισθήματα και να μετατρέψουν ένα απόλυτα ήρεμο σκηνικό σε μία ανησυχητική κατάσταση, η οποία, αν δεν ελεγχθεί, μπορεί να καταλήξει σε ακόμη χειρότερες καταστάσεις, πέρα από το αν πιάσαμε το ψάρι ή αν καταφέραμε εκείνη την ημέρα μια καλή ψαριά ή όχι! ΘΑΛΑΣΣΙΟ ΚΑΙ ΥΠΕΡΒΑΡΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΟΝ Σίγουρα, η θάλασσα δεν είναι μέρος του «σπιτιού μας». Το περιβάλλον δεν είναι το ίδιο οικείο όπως αυτό της στεριάς. Επομένως, απέναντι στις συνθήκες που επικρατούν, ο άνθρωπος δεν έχει τη δυνατότητα να εφαρμόσει τις ίδιες άμυνες προστασίας. Αυτό από μόνο του, λειτουργεί αρνητικά στο να μπορούμε να νιώθουμε το ίδιο άνετα και χαλαρά μέσα στο νερό. Ειδικά στις περιπτώσεις που υπάρχει κυματισμός, ρεύμα, θολούρα, βαριά συννεφιά ή βροχή, χαμηλές θερμοκρασίες και άλλα έντονα καιρικά φαινόμενα, η ψυχολογία του υποβρύχιου αλιέα, ειδικά όταν πρόκειται να καταδυθεί σε ένα σημαντικό γι’ αυτόν βάθος, επιβαρύνεται, μεταφέροντας αρνητικά φορτία που επηρεάζουν τόσο τη χαλάρωση του σώματος όσο, κυρίως, την ψυχολογική του κατάσταση. Από τη στιγμή μάλιστα που καταδυόμαστε και εισχωρούμε στο υπερβαρικό περιβάλλον του νερού, αυτόματα προστίθεται το ζήτημα του χρόνου παραμονής, που γίνεται ο μεγαλύτερος αντίπαλός μας, ενώ το σώμα μας «παλεύει», εκτός από την διακοπή της αναπνευστικής μας κίνησης, να διαχειριστεί και την πίεση του βάθους!
ΤΟ ΥΠΟΒΡΥΧΙΟ ΤΟΠΙΟ Ο βυθός δεν έχει μοτίβο, αυτό είναι σίγουρο και η εικόνα του επηρεάζει τα συναισθήματά μας. Σε έναν τελείως άγνωστο βυθό, η πρώτη απότομη μεγάλη αλλαγή βάθους προκαλεί το λιγότερο μια κατάσταση επιφυλακής. Η αδυναμία να δούμε στις ίδιες αποστάσεις με αυτές στη στεριά, αποτελεί επίσης ένα πρόβλημα που συνδέεται τόσο με το βάθος, όσο και με σημεία που το φως δεν φτάνει για να αντιληφθούμε το χώρο και πώς διαμορφώνεται αυτός, όπως υποβρύχιες σπηλιές και στοές. Συχνά, οι εικόνες που λαμβάνουμε τόσο από την επιφάνεια, όσο, κυρίως, σε μια κατάδυσή μας όπου ο χρόνος έχει ξεκινήσει να μετρά αντίστροφα για τη ρήξη της άπνοιας, είναι στοιχεία που θα επηρεάσουν και το χρόνο παραμονής μας. Ουσιαστικά, απέναντι σε πολύ επιβλητικούς βυθούς που προκαλούν δέος, η άπνοια μειώνεται σημαντικά, ενώ σε «ανοιχτούς» και φωτεινούς βυθούς με μικρό βάθος, η άπνοιά μας δείχνει να είναι χαρακτηριστικά μεγαλύτερη. Και εδώ διακρίνεται απόλυτα πως η άπνοια και οι κάθε είδους επιδόσεις που προκύπτουν από αυτήν, έχουν να κάνουν και με την ψυχολογία μας, την οποία δεν μπορεί να βελτιώσει κανένας εξοπλισμός, όσο προηγμένος κι αν είναι. Η ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΝΑ ΔΙΑΤΗΡΟΥΜΕ ΤΟ ΣΩΜΑ ΧΑΛΑΡΟ Σε καταστάσεις άγχους, ανησυχίας, ανασφάλειας, πολύ δε περισσότερο απέναντι σε καταστάσεις που διεγείρουν μέσω της όρασης (κυρίως, αλλά και των υπολοίπων αισθήσεων) το ένστικτο της επιβίωσης, το σώμα σφίγγει. Στο σώμα όμως σφίγγουν συγκεκριμένα σημεία και σίγουρα αυτά δεν είναι τα οστά! Ο ιστός που αντιδρά απέναντι σε τέτοια συναισθήματα, είναι ο μυϊκός ιστός, ο οποίος παράλληλα καταναλώνει και μεγάλες ποσότητες οξυγόνου. Όσο πιο μεγάλη είναι η τάση των μυϊκών ιστών και σε όσο μεγαλύτερο εύρος απλώνεται
αυτή επάνω στη συνολική επιφάνεια των μυών που καλύπτει το σώμα μας, τόσο μικρότερη σε χρόνο θα είναι η άπνοιά μας. Το ζήτημα που προκύπτει είναι πως αν θέλουμε να πετύχουμε μια καλή επίδοση πριν από μια άπνοια και μια κατάδυση, θα πρέπει να καταφέρουμε να χαλαρώσουμε όσο μεγαλύτερη επιφάνεια μυϊκού ιστού μπορούμε, σε όσο μεγαλύτερο βαθμό χαλάρωσης. Η επιτυχία της χαλάρωσης, τόσο ως προς το σύνολο του μυϊκού ιστού που υπάρχει στο σώμα μας, όσο και στο βαθμό χαλάρωσής του, δεν είναι και τόσο απλή υπόθεση. Για παράδειγμα, ένας μυς που είναι σε μικρή τάση, είναι σίγουρα πιο χαλαρός από ένα μυ που βρίσκεται σε μεγάλη τάση. Εντούτοις, και οι δύο προαναφερθείσες καταστάσεις απέχουν από την κατάσταση ενός μυ που δεν βρίσκεται υπό τάση, όντας απόλυτα χαλαρός και «αποσυνδεδεμένος» εγκεφαλικά από το έργο για το οποίο κατασκευάστηκε και υπάρχει επάνω στο σώμα μας. Η ικανότητα συγκέντρωσης της σκέψης μας επάνω στο μυϊκό ιστό, είναι ένας πρώτος καλός τρόπος για να αποκτήσουμε σταδιακά μεγαλύτερη
ικανότητα χαλάρωσης. Προσέξτε όμως μια ειδοποιό διαφορά: Για να πετύχουμε μια μεγάλη σε έκταση χαλάρωση, που από τη μία θα καταφέρει να «λύσει» όσο το δυνατόν περισσότερους μύες και από την άλλη να τους λύσει όσο πιο πολύ γίνεται, χρειάζονται δύο στοιχεία. 1o ΣΤΟΙΧΕΙΟ: ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ Για να «επικοινωνήσουμε» με τους μύες, θα πρέπει να έχουμε αναπτύξει την ικανότητα συγκέντρωσης και να μπορούμε μεταφορικά να πούμε ότι το μυαλό μας μπορεί να «αγγίξει» επάνω σε όσο το δυνατόν περισσότερες μυϊκές ομάδες, με προτεραιότητα βέβαια τις μεγαλύτερες, και σταδιακά να προχωρήσουμε και στις μικρότερες. Για να προσεγγίσεις κάτι, θα πρέπει να ξέρεις πού ακριβώς βρίσκεται κι εδώ μεγάλο ρόλο θα παίξει η στοχευμένη άσκηση. Μέσω αυτής θα ενεργοποιούμε συνειδητά την κίνηση επάνω στο σώμα μας, στα σημεία που θέλουμε, ενώ ταυτόχρονα θα απενεργοποιούμε την κίνηση και θα εδραιώνουμε την ακινησία και το «λύσιμο-χαλάρωση» των μυών που εργάστηκαν! Οι κινήσεις αυτές προέρχονται μέσα από διατάσεις που www.boatfishing.gr
5
ΓΝΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΕΧΝΙΚΕΣ
θα φροντίσουν επίσης την ανάπτυξη της σωματικής υγείας και ευεξίας, κρατώντας το σώμα ελαστικό και χωρίς δυσκαμψίες και ενοχλήσεις. Ωστόσο, χρησιμοποιώντας παράλληλα διάταση και αναπνευστική κίνηση, θα αυξήσουμε και την ελαστικότητα όλης της περιοχής γύρω από τους πνεύμονες, ενώ θα αυξήσουμε και την δύναμη όλων των αναπνευστικών μυών. Είπε κανείς πως μια τέτοιου είδους άσκηση στοχεύει μόνο στην ανάπτυξη της επίδοσης ενός ελεύθερου δύτη; ΣΑΦΕΣΤΑΤΑ ΟΧΙ! Εδώ έχουμε να κάνουμε με μια πολύ εξειδικευμένη άσκηση, στην οποία σε άλλη διάταση θα βάλουμε την εκπνοή, σε άλλη θέση την εισπνοή, αλλού την άπνοια με «άδειους» πνεύμονες, αλλού την άπνοια με γεμάτους και αλλού το σύνολο της αναπνοής (εισπνοή και εκπνοή)! Έτσι, το σώμα θα αναπτύξει σταδιακά μια ελαστικότητα μέσα από την οποία θα επωφεληθεί όλη η περιοχή γύρω από τους πνεύμονες και μαζί όλος ο εμπλεκόμενος μυϊκός αναπνευστικός ιστός, ενώ ταυτόχρονα θα αναπτυχθεί και η ικανότητα της συγκέντρωσης, στην προσπάθεια να μεταφέρουμε κίνηση και αέρα προς τα σημεία που αποτελούν «στόχους»! 2ο ΣΤΟΙΧΕΙΟ: ΧΑΛΑΡΩΣΗ Πολλοί πιστεύουν πως αρκεί να αφήσουν το σώμα ελεύθερο στην επιφάνεια και με την υποστήριξη του νερού που θα τους απελευθερώσει από την στεριανή τους βαρύτητα, θα χαλαρώσουν, και κυρίως, θα βουτήξουν με όλο το σώμα χαλαρό! Σαφέστατα, εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα μέρος της αλήθειας. Ναι μεν έχουν καταφέρει να χαλαρώσουν, αλλά όχι όλο τον «προσβάσιμο» μυϊκό ιστό. Και το χειρότερο είναι πως όταν περάσουν στη βουτιά, ό,τι χαλάρωναν συνήθως, θα το χάσουν κι αυτό μέσα στα πρώτα μέτρα κατάδυσης. Εν κατακλείδι, το τελικό αποτέλεσμα είναι πως ενώ ακούμε πολύ κόσμο να επιβεβαιώνει πως πριν τη βουτιά χαλαρώνει στην επιφάνεια, δυστυχώς η χαλάρωση αυτή είναι μερική και με την είσοδο της βουτιάς χάνεται ολοσχερώς ή ένα μεγάλο μέρος της, χωρίς να το καταλαβαίνουν. Κι όμως, όλος ο κόσμος υποστηρίζει πως βουτάει χαλαρός! Ας τα πάρουμε από την αρχή και ας θυμηθούμε γιατί χαλαρώνουμε! Χαλαρώνουμε λοιπόν για να βουτήξουμε χαλαροί κατά τη διάρκεια όλου του τετράπτυχου της βουτιάς μας: - Κ ΑΤΑΔΥΟΜΑΙ - ΠΑΡΑΜΕΝΩ ΚΑΙ ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΠΕΤΥΧΩ ΤΟ ΣΚΟΠΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΚΑΤΑΔΥΘΗΚΑ
6
Boat & Fishing
- ΑΝΑΔΥΟΜΑΙ - ΕΙΜΑΙ ΑΣΦΑΛΗΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ. Επομένως, σε καμία περίπτωση δεν χαλαρώνουμε απλά για να νιώσουμε χαλαροί στην επιφάνεια! Δυστυχώς ο περισσότερος κόσμος νομίζει ότι χαλαρώνει σωστά κι το αποτέλεσμα της χαλάρωσής του θα τον υποστηρίξει τόσο στην επίδοση όσο και στην επίτευξη του στόχου, αλλά και στην ασφαλή του επιστροφή στην επιφάνεια. Εδώ βάλτε μια άνω τελεία και σημειώστε το ζήτημα της ασφαλούς επιστροφής! Μήπως τελικά, το θέμα της βαθειάς και ουσιαστικής (γι’ αυτό που κάνουμε) χαλάρωσης, είναι ένα από τα μείζονα θέματα παιδείας ως προς την ασφάλεια και θα πρέπει να του δώσουμε τεράστια σημασία; Αυτό λοιπόν το κρατάμε, και ας συνεχίσουμε να δούμε κάποιους λόγους που μας παραπλανούν στο πόσο τελικά χαλαροί βουτάμε, καθώς και το αν όσο «μέγεθος χαλάρωσης» πήραμε στην επιφάνεια, θα καταφέρουμε τελικά να το γυρίσουμε πίσω στην έξοδό μας από τη βουτιά, αποδεικνύοντας με αυτό τον τρόπο ότι ΚΑΙ ξεκινήσαμε χαλαροί ΚΑΙ επιστρέψαμε χαλαροί!! Καταρχάς, αν δεν έχουμε ασκηθεί επάνω στην προσπάθεια του «λυσίματος» στο μεγαλύτερο δυνατόν μέρος του μυϊκού ιστού του σώματός μας, δεν μπορούμε να αντιληφθούμε πως την ώρα που θεωρούμε ότι έχουμε χαλαρώσει, υποτίθεται πλήρως, υπάρχουν «πυρήνες»
επάνω στο σώμα μας που παραμένουν σε τάση. Μερικά σημεία «πυρήνες» που μας δείχνουν ότι η χαλάρωση τελικά δεν είναι ολική, αλλά δρα μόνο κατά τόπους, είναι το πρόσωπο, καθώς συσπάσεις επάνω του μας δείχνουν ότι κρατιέται αποθηκευμένη τάση. Το βαθιά χαλαρό πρόσωπο έχει τελείως λυμένο το μέτωπο και τα μάτια, όπως και ξεσφιγμένο στόμα, χωρίς ή πάνω οδοντοστοιχία να ακουμπά στην κάτω. Οι ώμοι, επίσης, δείχνουν με τη θέση τους την αλήθεια! Οι ανασηκωμένοι, κυρτωμένοι ώμοι και η προς κάθε κατεύθυνση έκτασή τους, αποδεικνύει πως δεν υπάρχει βαθιά χαλάρωση στη ζώνη αυτή! Οι ώμοι πρέπει να είναι τελείως ελεύθεροι και να μην επηρεάζονται ακόμη και κατά τη διάρκεια της βαθιάς εισπνοής! Όσοι χρησιμοποιούν τους ώμους στην διάρκεια της εισπνοής για να αυξήσουν την διάταση, θεωρώντας πως θα εισπνεύσουν μεγαλύτερο όγκο αέρα, ουσιαστικά προσπερνούν το έργο των κυρίως αναπνευστικών μυών, με αποτέλεσμα, σε βάθος χρόνου, να παροπλίζουν μέρος του έργου τους και να αναπτύσσουν τα φορτία σε λάθος σημεία. Με μια πολύ απλή έκφραση, αντί να στηριχτούμε στα «πόδια μας», δηλαδή πρώτα στους υψηλούς αναπνευστικούς μύες στο πάνω μέρος του θώρακα, στηριζόμαστε σε «δεκανίκια»! Οι παλάμες, τα δάχτυλα και η θέση των χεριών, δείχνουν επίσης την αλήθεια. Σφιγμένες παλάμες και δάχτυλα, καθώς
και χέρια κοντά στο σώμα, δείχνουν πως υπάρχει τάση και σε αυτές τις ζώνες, η οποία μπορεί να συμπαρασύρει «γείτονες» μύες και να αυξήσει το σφίξιμο! Από την άλλη, αν η μέση και τα πόδια βουλιάζουν, αναγκαζόμαστε να κινούμε τα πόδια για να αποφύγουμε την καθετοποίηση του σώματος, με αποτέλεσμα όλοι οι μύες που θα εμπλακούν προσπαθώντας να κρατήσουν τη μέση και τα πόδια στην επιφάνεια, να μην μπορούν να χαλαρώσουν! ΝΟΕΡΗ ΧΑΛΑΡΩΣΗ Για να πετύχουμε μια βαθιά και σε όσο το δυνατόν μεγαλύτερο τμήμα του μυϊκού ιστού μας χαλάρωση, αυτό που χρειαζόμαστε λέγεται ικανότητα συγκέντρωσης και ικανότητα πρόσβασης της εντολής προς τους μύες. Και τα δύο κατακτιούνται μέσω εξειδικευμένης άσκησης, την οποία δεν σταματάμε ποτέ, αφού δεν έχουν μόνο θετικά αποτελέσματα στο λύσιμο του σώματος
και στη χαλάρωση, αλλά ενεργούν θετικά και στη σωματική μας υγεία και ανακούφιση, λόγω των στοχευόμενων διατάσεων και των στοχευόμενων εισπνοών-εκπνοών- και αναπνοών. Η εφαρμογή διατάσεων και αναπνοών προς διαφορετικούς μύες και σημεία, εξελίσσει ταυτόχρονα τη συγκέντρωση του νου και μαθαίνει στον άνθρωπο την αρετή της αυτοπαρατήρησής του. Μέσα από όλο αυτό το «κλίμα» άσκησης, ο άνθρωπος αρχίζει να κοιτά και να αναγνωρίζει τα «μέσα» του και μπορεί επίσης να βρίσκει το δρόμο να αποκόπτεται από τα «έξω», τα όσα συμβαίνουν γύρω του, όσα αρνητικά έχουν συμβεί ή όσα εικάζει μέσα από την δύσκολη καθημερινότητα του ότι πρόκειται να του συμβούν. Σε αυτό το σημείο της εξέλιξής του θα μπορεί να δημιουργήσει μια πολύ ευεργετική νοερή μετάβαση, αφού πλέον οι σκέψεις που θα έρχονται απ’ έξω δεν θα έχουν τη δύναμη να διασπάσουν τη συγκέντρωσή του. Ουσιαστικά, φτάνουμε
σε ένα πολύ δυνατό επίπεδο, όπου ο άνθρωπος θα μπορεί να παραμείνει για αρκετό διάστημα χαλαρός, ελέγχοντας την ηρεμία του σώματος μέσα από το μυαλό του, και θα μπορεί να καταδυθεί διατηρώντας τη χαλάρωσή του σε όλη τη διαδρομή επιφάνεια-βυθός-επιφάνεια, χρησιμοποιώντας μόνο τους μύες που χρειάζεται και κρατώντας όλους τους υπόλοιπους χαλαρούς. Όμως, το κυριότερο δεν είναι τόσο το χαλαρό σώμα, αλλά η ηρεμία στο μυαλό του, αφού πλέον σε όλη τη διάρκεια της βουτιάς συνδέεται βαθιά με το μέσα του, σε μια αρμονική συνύπαρξη με το νερό γύρω του! Και σε αυτό ακριβώς το σημείο βρίσκεται η πεμπτουσία μιας βουτιάς, ανεξάρτητα από τα στερεότυπα που την «καλουπώνουν» σε ένα άσχημο οικοδόμημα με βάση τα μέτρα, τους χρόνους και τα θηράματα. Ουσιαστικά, δεν εστιάζουμε σε αυτό που καταφέρνουμε να κάνουμε και απλά κοιτάμε ανούσια αποτελέσματα που δεν οδηγούν στην αληθινή φιλοσοφία της ελεύθερης κατάδυσης και του υποβρύχιου κυνηγιού! ΚΥΚΛΟΣ ΓΝΩΣΕΩΝ Το να εκτελούμε σωστά τη διαφραγματική, είναι σημαντικό. Το να μπορούμε να εκτελέσουμε «αρθρωτό» αναπνευστικό κύκλο, το να ξέρουμε να μην πέφτουμε στην παγίδα της κοιλιακής αναπνοής, το να χρησιμοποιούμε τους κύριους αναπνευστικούς μύες πρωτίστως και κατά δεύτερο λόγο τους υποστηρικτικούς αυτών, το να αναπνέουμε στη χαλάρωση με όλο το διάφραγμα, χρησιμοποιώντας το έως το σημείο που «αγκαλιάζει» και χαμηλώνει τους παλμούς, το να εκπνέουμε στη διαφραγματική με χρόνο 1 προς 2 ή και 3 αν χρειαστούμε, το να «ερεθίζουμε» το παρασυμπαθητικό και να αφοπλίζουμε την επίδραση του συμπαθητικού, το να καθαρίζουμε το μυαλό και να ακούμε την ήρεμη αναπνοή μέσα από τα αυτιά μας και όχι απ’ έξω, αυτά και πολλά άλλα, είναι γνώσεις που μας χρειάζονται και μέσω αυτών θα αλλάξουμε το σώμα, την αναπνοή και το νου, αλλάζοντας ταυτόχρονα και την ίδια τη βουτιά μας. Αλλά για να φτάσει ένας άνθρωπος σε αυτά, θα πρέπει να το θέλει και να έχει υπομονή απέναντι στην εξειδικευμένη άσκηση σώματος και μυαλού, με ενδιάμεσο την αναπνοή του! Και κάπου εδώ ήρθε η ώρα να κλείσω το γραπτό μου και να σου θυμίσω! Πρόσεχε τον εαυτό σου, τις θάλασσές μας και τα ψάρια τους και ίσως να τα ξαναπούμε, μιας και όταν οι άνθρωποι κάνουν σχέδια, ο Θεός γελά... BF www.boatfishing.gr
7
ΘΗΡΑΜΑΤΑ
ΤΟ «ΕΡΓΟ» ΜΕ ΤΙΣ ΣΦΥΡΙΔΕΣ ΤΟ ΕΧΕΙΣ ΔΕΙ; ❱❱ Σωκράτης Μέγας
Η
πρώτη μου επαφή με αυτό το ψάρι ήταν πολύ παλιά, στα παιδικά μου χρόνια ακόμη, και ξεκίνησε να συμβαίνει όταν κατάφερα να βουτάω λίγο πιο βαθιά. Από εκεί και μετά άρχισα να βλέπω τις πρώτες ριγωτές πρασινομάτες. Στην αρχή δεν μπορούσα να ψυχολογήσω αυτό το αλλοπρόσαλλο και ιδιαίτερο μαυρόψαρο (ακόμα και σήμερα
μου συμβαίνει σε κάποιες), γιατί η συμπεριφορά της δεν θύμιζε σε τίποτα τα «ξαδέλφια της», τον ροφό και τη στήρα. Με τα χρόνια κόλλησα μαζί της και έμαθα να την ψαρεύω, τόσο μέσα στην τρύπα όσο και έξω από το θαλάμι της. Και κάθε φορά που βλέπω μια σφυρίδα, με εξιτάρει το ίδιο δυνατά όπως εκείνη την πρώτη φορά…
ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΤΩΡΑ Πριν αρκετά χρόνια, θα τις συναντούσαμε μόνο σε κλειστούς λασπώδεις κόλπους με θολά νερά, ιδανικές συνθήκες για τον ιδιαίτερο χαρακτήρα της. Σήμερα, με τις κλιματικές συνθήκες στην Ελλάδα να έχουν αλλάξει αρκετά, μπορούμε να τη βρούμε σχεδόν παντού. Είναι απίστευτο πόσο έχει ευδοκιμήσει και αναπτυχθεί αυτό το θήραμα σε σχέση με τις προηγούμενες δεκαετίες. Πλέον θα την συναντήσουμε και σε ξέρες
Η ΠΡΩΤΗ ΜΟΥ 12 ΚΙΛΑ! Καρτερεύω σε ένα βράχο στα 17 μέτρα. Τίποτα δεν έχει έρθει και όταν σηκώνομαι να ανεβώ προς την επιφάνεια, βλέπω κάτω από τον βράχο ένα μεγάλο κεφάλι να βγαίνει και να με κοιτάζει. Χωρίς δεύτερη σκέψη στρίβω το όπλο και κάνω μια βολή στα βράγχια του ψαριού. Η σφυρίδα πετάγεται έξω και κάνει μια πορεία γύρω από τον βράχο, με αποτέλεσμα να κοντράρει το σχοινάκι του μουλινέ και να σπάει λες και ήταν ένας απλός σπάγκος. Για καλή μου τύχη, η σφυρίδα σταματάει με τη βέργα καρφωμένη επάνω της, λίγο πιο κάτω στην άμμο. Χωρίς δεύτερο ψαροτούφεκο μαζί, μένω στην επιφάνεια να την κοιτάζω, με την καρδιά μου να χτυπά σαν τρελή! Χωρίς να ξέρω τι να κάνω για λίγο, ξαφνικά αντιλαμβάνομαι έναν τύπο λίγο πιο ρηχά, να κάνει κι αυτός ψαροτούφεκο. Κολυμπάω γρήγορα προς το μέρος του και βλέπω πως κυνηγά χταπόδια χρησιμοποιώντας ένα 75άρι με τρίαινα. Χωρίς δεύτερη σκέψη, δανείζομαι το όπλο του και με ακολουθεί προς τη σφυρίδα. Το ψάρι παραμένει ακόμη ακίνητο στην άμμο, εκεί που το είχα αφήσει. Το πλησιάζω και του κάνω μια βολή, χωρίς αυτό να κουνηθεί καθόλου. Έχει χάσει πλέον τη ζωή του, προφανώς από την ακατάσχετη αιμορραγία που του προκάλεσε η βολή στα βράγχια. Δεν το πιστεύω! Κοιτώ και ξανακοιτώ άναυδος τη μεγάλη σφυρίδα, το ίδιο και ο φίλος χταποδάς δίπλα μου. Ακόμα θυμάμαι ακριβώς τα λόγια του: «Μπορώ να πάρω κι εγώ ένα τέτοιο ψάρι με αυτό το όπλο;»
8
Boat & Fishing
λαμαρίνες και γενικά οτιδήποτε μπορεί να γίνει θαλάμι, αποτελούν σημεία που μπορεί να τη συναντήσουμε. Το μυστικό όταν δείτε αυτό το ψάρι στην άμμο, είναι να βρείτε το θαλάμι του για να ξέρετε πώς θα κινηθείτε. Να θυμάστε ότι πάντα έχει έναν τόπο που θα πάει και ποτέ δεν κάθεται στην άμμο χωρίς να έχει ένα ασφαλές μέρος να κρυφτεί. Αυτό μπορεί βέβαια να είναι και αρκετά μακριά από εκεί που τη βρήκαμε, γι’ αυτό θέλει αρκετό ψάξιμο. Το κόλπο είναι να κινηθούμε πάντα προς τα εκεί που κατευθύνθηκε το ψάρι.
με φυκιάδα, αλλά και σε θαλάμια που δεν έχουν άμμο μέσα. Τα τελευταία τα προτιμά για να κάνει θολούρα και να μην είναι ορατή στους διώκτες της. Ως επί το πλείστον όμως, θα τη δούμε σε περιοχές με άμμο, ή σε ξέρες που στο τελείωμά τους περιβάλλονται από αμμώδη βυθό. Της αρέσει να φτιάχνει το σπίτι της σε λαγούμια μέσα στη λάσπη και να κάθεται εκεί σχεδόν ακούνητη περιμένοντας τα θηράματά της.
Σε περίπτωση που νιώθει ότι απειλείται, πάντα, εκεί κοντά που κάθεται στην άμμο, θα υπάρχει ο χώρος που κρύβεται. Δεν είναι απαραίτητα κάποια πέτρα, καθώς μπορεί να κρυφτεί σχεδόν παντού. Έχω βρει σφυρίδες σε βάρκες, που τις προτιμά γιατί σκάβει από κάτω και έχει μεγάλο χώρο μέσα. Μισοβυθισμένα βαρέλια, λάστιχα, τα σημεία κάτω από κορμούς δέντρων που τους διαμορφώνει όπως ακριβώς τη βολεύει, πετάμενες
ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΚΑΙ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΣΤΗ ΘΗΡΕΥΣΗ ΤΗΣ Προσωπικά μου αρέσει να την ψαρεύω έξω από την τρύπα, που είναι και αρκετά πιο δύσκολο. Γνωρίζω πού είναι το θαλάμι της και βουτάω πριν από αυτό, κάνοντας συρτό καρτέρι. Πηγαίνω πολύ προσεκτικά και αθόρυβα προς την τρύπα της, γιατί σχεδόν πάντα θα είναι έξω από αυτήν, και πολλές φορές, μόλις μας αντιληφθεί θα μπει μέσα, χωρίς καν να έχουμε προλάβει να τη δούμε. Αναλόγως τις ορατότητες, το κυνήγι της διαφέρει αρκετά. Έτσι, όταν τα νερά είναι καθαρά, έχουμε πλεονέκτημα γιατί μπορούμε να τη δούμε πού κάθεται και πριν φτάσουμε στο βυθό να κινηθούμε κατάλληλα. Πάντα πιο μακριά από αυτήν και όχι ακριβώς πάνω στο ψάρι. Η τεχνική, όπως ανέφερα και πιο πάνω, είναι μόνο το συρτό καρτέρι και ποτέ δεν περιμένουμε το ψάρι να έρθει κοντά μας. Όταν τα νερά είναι θολά, τα πράγματα γίνονται πολύ πιο δύσκολα για εμάς και πιο εύκολα για εκείνη. Όταν φτάσουμε στον πάτο, μετακινούμαστε μόνο με τα χέρια και δεν κάνουμε πεδιλιές, γιατί το ψάρι θα μας ακούσει. Πάντα κοιτάμε μπροστά από το όπλο, έτοιμοι να κάνουμε βολή. Έχει τύχει αρκετές φορές να κοιτάζω αλλού και το ψάρι να είναι ακριβώς μπροστά μου. Δεν έχουμε και πολλά περιθώρια να το σκεφτούμε, μόλις την εντοπίσουμε πρέπει πολύ γρήγορα να κάνουμε βολή, γιατί όταν μας νιώσει κοντά, η σφυρίδα σταματά να νιώθει ασφάλεια μέσα στη θολούρα. Αυτή η λεπτή κόκκινη γραμμή www.boatfishing.gr
9
ΘΗΡΑΜΑΤΑ
είναι που με εξιτάρει κάθε φορά που έρχομαι αντιμέτωπος μαζί της, καθώς και το ερωτηματικό αν θα μου αφήσει τα περιθώρια να κάνω ακόμα μια χεριά για να μειώσω την απόσταση μεταξύ μας, φτάνοντας όλο και πιο κοντά της. ΣΤΟ ΘΑΛΑΜΙ ΤΗΣ Το κυνήγι στην τρύπα είναι πολύ διαφορετικό και σχετικά πιο εύκολο σε σχέση με το ψάρεμα στα ανοιχτά. Μόλις η σφυρίδα μπει μέσα, πάντα θα φροντίσει να κρατά το θαλάμι της θολό και πολλές φορές δεν μας αφήνει να τη δούμε. Ένα κόλπο είναι να αφήσουμε το όπλο μπροστά από την τρύπα ή ακόμα και μέσα σε αυτήν. Έτσι νιώθει απειλή και συνήθως κάθεται ακίνητη, καθώς σιγά σιγά η τρύπα ξεθολώνει. Αν έχουμε να κάνουμε με έμπειρο ψάρι, τότε τα πράγματα είναι αρκετά πιο δύσκολα, αφού φροντίζει να κρατά θολό το χώρο με κινήσεις της ουράς και των πτερυγίων της. Μια άλλη προσέγγιση είναι όταν γνωρίζουμε την τρύπα και πού ακριβώς κάθεται το ψάρι, να πάμε όσο πιο αθόρυβα γίνεται. Στη συνέχεια ευθυγραμμίζουμε το όπλο και στη θέα της κάνουμε μια γρήγορη βολή, πριν το ψάρι χωθεί πιο βαθιά στο θαλάμι και τα θολώσει όλα! Άλλες φορές μπορεί να είναι στο προθαλάμι και να βγάζει το κεφάλι της για να μας δει, οπότε τα πράγματα απλουστεύονται. Εδώ θέλει πάντως μεγάλη προσοχή στις βολές μας, γιατί έχει μαλακό κρέας και σχίζεται πολύ εύκολα. ΤΑ ΟΠΛΑ ΓΙΑ ΕΝΤΟΣ ΚΑΙ ΕΚΤΟΣ Ο εξοπλισμός που θα χρησιμοποιήσουμε, είναι ένα πολύ δυνατό και γρήγορο όπλο για βολές έξω από την τρύπα. Η σφυρίδα κινείται αστραπιαία και πολλές φορές η βέργα δεν την προλαβαίνει. Προσωπικά, ψαρεύω με ένα invert όπλο που κατά τη γνώμη μου είναι πιο δυνατό και πιο γρήγορο σε σχέση με τα συμβατικά. Το ψάρεμα στην τρύπα θέλει και εκεί ένα δυνατό και γρήγορο τουφέκι, το οποίο για μένα είναι ένα 75άρι με 17,5 λάστιχο και 6,75 βέργα ή ένα 90άρι με το ίδιο ακριβώς σετάρισμα. Πάντα οι βέργες πρέπει να είναι καλά ακονισμένες, για να έχουμε την καλύτερη διάτρηση. Όσο περνούν τα χρόνια, βλέπω ότι οι συνήθειες αυτών των ψαριών αλλάζουν δραματικά. Παλιά θυμάμαι ότι όταν ένα ψάρι έμπαινε στην τρύπα, έμενε εκεί νιώθοντας ασφάλεια, ενώ τώρα μπορεί να κατέβεις μια φορά και μετά να μην το ξαναδείς μέσα. Το ψάρι καταλαβαίνει ότι απειλείται και φεύγει έξω από την τρύπα και αυτήν τη γνώση την περνά και στα άλλα ψάρια. Επίσης, όταν την
10 Boat & Fishing
συναντήσουμε σε κοπάδια, κατεβούμε κάτω και πάρουμε ένα ψάρι, μετά τα άλλα εξαφανίζονται ή κρατούν απόσταση, ενώ στη συνέχεια εξαφανίζονται. Θυμάμαι χαρακτηριστικά να έχω πετύχει ένα μεγάλο κοπάδι από σφυρίδες, να παίρνω ένα ψάρι και να επιστρέφω μετά από αρκετές ώρες για να τα αφήσω να ηρεμήσουν, και να μην βλέπω ούτε ένα. Τα βάθη στα οποία κινείται έχουν μεγαλώσει αρκετά και πολύ σπάνια θα τις βρούμε ρηχότερα των 20-25 μέτρων. Αυτές οι αλλαγές συμπεριφοράς, καθώς και ο μεγάλος βαθμός δυσκολίας για
να πιάσεις κάποιο από αυτά, είναι που κάνουν το ψάρεμά της τόσο ιδιαίτερο και πλέον αποτελεί για εμένα το αγαπημένο μου θήραμα. Δεν ξέρεις τι ακριβώς θα κάνει το ψάρι, και εκεί που νομίζεις ότι όλα είναι εύκολα, αυτό θα κινηθεί έτσι ώστε να μην καταφέρεις τελικά να το πιάσεις. Άλλες φορές πάλι, τα πράγματα γίνονται πολύ εύκολα και προβλέψιμα. Πιστεύω πως μόνο αυτό το θήραμα έχει τόσο παράξενη συμπεριφορά και αυτή είναι που κάνει το κυνήγι του τόσο συναρπαστικό! Καλές αναδύσεις σε όλους! BF
ΕΠΟΧΕΣ ΚΑΙ ΨΑΡΟΤΟΥΦΕΚΟ
ΒΟΥΤΙΑ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ ΤΟΥ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟΥ ❱❱ Χρίστος Σιμάτης
Φ
θινόπωρο, ο πρώτος ψίθυρος του χειμώνα στον αέρα. Μα παράλληλα η καλύτερη εποχή για υποβρύχιο ψάρεμα… Ξημέρωμα και οι πρώτες ακτίνες του ήλιου γδέρνουν την θαλασσινή επιφάνεια, αλλάζοντάς της χρώμα. Φορμαρισμένος από τους μήνες που προηγήθηκαν, αλλά παράλληλα και χορτασμένος, απολαμβάνω τις στιγμές. Μακριά από την ανθρώπινη βουή, γαλήνια η θάλασσα μοιάζει να με παρατηρεί καθώς, επιμελώς αργά, φορώ τον εξοπλισμό μου. Μήπως τελικά ισχύει το αντίθετο; Λαχταρώ να βουτήξω, μα καθυστερώ «διαβάζοντας» το ρεύμα και την εικόνα στο βυθόμετρο; «Τα ψάρια θα είναι στη βορεινή πλευρά του υφάλου», αποφαίνομαι με δήθεν στόμφο. ΚΑΙ Ο ΚΟΙΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΓΙΝΕΤΕ ΤΡΟΦΟΣΥΛΛΕΚΤΗΣ… Σε λίγο ο σύγχρονος άνθρωπος θα δώσει τη θέση του στον αγνό τροφοσυλλέκτη. Ένα χαρακτηριστικό που όλοι έχουμε θαμμένο μέσα μας, κάτω από τις ευκολίες του σήμερα. Όταν είσαι υποβρυχίως για ψαροτούφεκο, οι αισθήσεις οξύνονται. Κάθε εικόνα, κάθε ήχος, βήμα-βήμα δημιουργούν μια επίγνωση για όσα συμβαίνουν. Γύρω και μέσα σου. Όχι, σκοπός δεν είναι το πισωγύρισμα στην εξέλιξη. Μα η δαιμονοποίηση των ενστίκτων από την ψευδοοικολογική κουλτούρα, είναι λάθος. Πράγματι, στο κόψιμο του υφάλου που κοιτά το βορρά, τα μικρόψαρα είναι άφθονα και φαίνονται κυνηγημένα. Οι καλογρίτσες έχουν κολλήσει στο βράχο. Οι τσέρουλες τρομαγμένες, προσπαθούν να αποφύγουν κάποια αόρατη (από την επιφάνεια) επίθεση. Ένα κοπάδι μικρά πελαγίσια δεν με συγκινεί, καθώς περνά λίγα μέτρα κάτω από τα πόδια μου... ΒΟΥΤΩ! Μια κλεφτή ματιά πριν φτάσω στον πυθμένα, μαρτυρά τη σκιά του ψαριού που αναζητώ. Η παραμονή στο βυθό εστιασμένη και μεθοδική, θα κάμψει τις όποιες αντιστάσεις. Βολή καίρια και σύντομα οι λαμπρές –ακόμα- ακτίνες του ήλιου, αντανακλώνται στα λέπια του γεμίζοντας χρώμα τις στιγμές. Κυριολεκτικά και μεταφορικά! BF
www.boatfishing.gr
11
ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ
ΛΑΣΤΙΧΟΒΟΛΑ ΖΟΥΜ ΣΤΑ 105 ΕΚΑΤΟΣΤΑ! ❱❱ Αλέξανδρος Αργουδέλης 3η Βαθμίδα APNEA ACADEMY - PADI FREEDIVE - Αθλητής Σ.Φ.Υ.Κ. ΓΛΑΥΚΟΥ
Κ
άποια αρκετά χρόνια πριν, στα μεγάλου μήκους ψαροτούφεκα συμπεριλαμβανόταν οτιδήποτε ξεπερνούσε τα 100 εκατοστά. Για τους περισσότερους, η χρήση τέτοιων λαστιχοβόλων ήταν είτε περιορισμένη, είτε αχρείαστη. Και δικαιολογημένα, γιατί αφενός μπορούσες να πλησιάσεις πιο κοντά ένα εν δυνάμει θήραμα, αφετέρου και η τεχνική που χρησιμοποιούσαν οι περισσότεροι, ήταν το κυνήγι στην τρύπα. Γι’ αυτό, οι περισσότεροι σάκοι όπλων της εποχής συγκέντρωναν μήκη από 60 έως 100 εκατοστά το πολύ. Μέχρι τη στιγμή που το καρτέρι άρχισε να ωριμάζει και να αποκτάει οπαδούς… Λίγους στην αρχή, αλλά η δυναμική του απέναντι σε κάποια είδη θηραμάτων αποδείχτηκε μονόδρομος. Αν ήθελες συναγρίδες και μαγιάτικα, θα έπρεπε να κάνεις καρτέρι. Και ως γνωστόν, στο ανοιχτό νερό οι αποστάσεις μεγαλώνουν, και μαζί τους μεγαλώνουν και τα μήκη των όπλων, ώστε να μπορέσεις να φτάσεις στην επιτυχία!
12 Boat & Fishing
ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΓΙΑ ΕΝΑ 105 Σε όπλα όπως το 105, συνήθως ζητάμε το κάτι παραπάνω σε δυνατότητα δραστικού βεληνεκούς και συχνά τα φορτώνουμε με δυνατά λάστιχα, ξεπερνώντας τις προδιαγραφές που αφορούν στις μηχανικές αντοχές τους. Αυτό βέβαια είναι λάθος και δεν ωφελεί πουθενά! Μιλώντας για ένα λαστιχοβόλο μήκους 105 εκατοστών, προφανώς και αναφερόμαστε σε ένα όπλο που θα χρησιμοποιηθεί σε μακρινές βολές, οπότε και το σετάρισμα βέργας και ελαστικών θα είναι ανάλογο. Επομένως, καλό θα ήταν το υλικό κατασκευής του σωλήνα να είναι είτε το carbon, είτε το ξύλο, είτε ακόμα το αλουμίνιο, με πεπλατυσμένο σχήμα ή μασίφ οδηγό, ώστε να έχουμε ικανοποιητική ακαμψία που θα διαχειριστεί σωστά την τάση την οποία θα προκαλέσουν τα οπλισμένα λάστιχα. Επίσης, σε όπλα με αλουμινένιο σωλήνα μπορούμε να βάλουμε άφοβα και δύο μαλακά 14άρια, κι ας έχουν μικρό
ΤΕΧΝΙΚΕΣ Πλανάρισμα και καρτέρι: Δύο από τις τρεις τεχνικές που το συγκεκριμένο μήκος όπλου βρίσκει πλήρη εφαρμογή. Συνήθως, στον βαρύ χειμώνα με τις χαμηλές ορατότητες, παραμένει παροπλισμένο, αλλά αυτό δεν είναι απόλυτο. Αρκετοί προτιμούν να το χρησιμοποιούν στα ρηχά καρτέρια, ακόμη και με χαμηλές ορατότητες.
συντελεστή. Το σετάρισμα αυτό το έχω δοκιμάσει και είναι μια χαρά. Σίγουρα, το 105 δεν θα είναι το πρώτο ψαροτούφεκο που θα αποκτήσουμε σαν ψαροκυνηγοί. Συνήθως είναι το τρίτο κατά σειρά. Οπότε, μία σωστή τακτική, που θα βοηθήσει και στην εξοικείωσή μας με τον συγκεκριμένο εξοπλισμό, είναι να προτιμήσουμε όπλα του ίδιου κατασκευαστή. Για όσους δεν το γνωρίζουν, το ανθρώπινο χέρι έχει «μνήμη» και δεν προσαρμόζεται εύκολα και γρήγορα, όπως πολλοί πιστεύουν, ιδίως όταν, μέχρι πρότινος, το μακρύ μας όπλο ήταν το 85άρι ή το 90άρι. Θέλει χρόνο προσαρμογής το καινούριο μακρύ, σε σχέση με το κοντό ή το μεσαίο, ιδίως αν συνηθίζουμε να ψαρεύουμε πάνω στον καιρό. Βρείτε μου λοιπόν έναν καλό λόγο για τον οποίον πρέπει να μεγαλώσουμε τον χρόνο αυτό, δίνοντας άλλη αίσθηση στην παλάμη μας. Αυτή η αλλαγή όπλων που έχουν διαφορετική λαβή, στη διάρκεια του ψαρέματος, πολλές φορές θα γίνει η αιτία να χάσουμε κάποιο αξιόλογο θήραμα. Θυμηθείτε πόσες φορές γυρίσαμε από μια εξόρμηση με ένα μονάχα καλό ψάρι. Αρκετές, ίσως και τις περισσότερες. Για φανταστείτε λοιπόν, στο ένα και μοναδικό πέρασμα του θηράματος, να αστοχήσουμε επειδή δεν μας καθόταν καλά η λαβή στο χέρι. Να θυμάστε επίσης, πως η απόκτηση ενός ψαροτούφεκου με κριτήριο την καλαισθησία, είναι λάθος. Το όμορφο θα είναι στις επιλογές μας, αλλά όχι σαν βασικό κριτήριο. ΣΤΗΣΙΜΟ Συνήθως πωλείται με βέργα μήκους 1,40εκ. και πάχους 6,30χιλ. Προσωπικά του φοράω βέργα 1,30εκ., δίφτερη,. πάχους 6.5χιλ και ένα 16άρι λάστιχο prime line -με πολύ μικρή τρύπα- μήκους 42εκ., δετά πάνω και κάτω, με μικρή μεταλλική σπαστή καμπάνα. Στην περίπτωση που αποφασίσετε η βέργα να είναι μονόφτερη, τότε το φτεράκι να είναι μεγάλο και τοποθετημένο στο πάνω μέρος της βέργας. Προσωπική επιλογή είναι να φοράει ένα λάστιχο και η κεφαλή του να είναι κλειστή και αυτό γιατί θέλω γρήγορη και εύκολη όπλιση. Με το παραπάνω στήσιμο έχω τρία μήκη «ζωντανής» βολής. Τρία μήκη σημαίνει βολή γύρω στα πέντε με έξι μέτρα από τα μάτια του
Θηράματα: Από πλευράς θηραμάτων, μπορεί να ανταποκριθεί σε όλα τα είδη, εκτός των μεγάλων πελαγίσιων και των μεγάλων ροφών, τα οποία θα πρέπει να πλησιάσουμε πολύ, ενώ και το σετάρισμά τους θα πρέπει να είναι κατάλληλο για τόσο χοντρά ψάρια.
Συρτό: Στην τεχνική του συρτού κατά τους χειμωνιάτικους ή ανοιξιάτικους μήνες, βρίσκει περισσότερη εφαρμογή, αφού είναι πιο βολικό από τα όπλα μήκους 110 ή 115εκ. και στην πρώτη σκάλα μπορούμε επίσης να επιχειρήσουμε βολές στο θαλάμι, ενώ με μεγαλύτερο μήκος θα το σκεφτούμε να πατήσουμε τη σκανδάλη.
ψαροκυνηγού. Θεωρώ πως είναι πάρα πολύ καλά. Αν και τόσο μακρινές βολές γίνονται μονάχα όταν γνωρίζουμε καλά το όπλο, και πάλι αρκετές φορές αστοχούμε, γιατί το θήραμα στρίβει γρηγορότερα και η βέργα δεν το προλαβαίνει. Αποφύγετε να βάλετε πολύ κοντά λάστιχα, γιατί θα υπάρχει μεγάλη ανάκρουση. Το να τεντώσουμε ένα λάστιχο περισσότερο απ’ όσο αντέχει, μπορεί πρακτικά να γίνεται, αλλά πετυχαίνουμε ακριβώς τα αντίθετα αποτελέσματα από τα προσδοκώμενα: Ανάκρουση και απώλεια στόχου (συνήθως βαράει ψηλά), αφήστε που συνήθως ρίχνουν χειρότερες βολές σε ωφέλιμο βεληνεκές (απόσταση). Μπορείτε να «παίξετε» με το μήκος της καμπάνας και έτσι να κερδίσετε ή να δώσετε λίγο μήκος στην όπλιση. Να θυμάστε πως η γλυκιά βολή συνήθως είναι και πιο αθόρυβη. Σε δοκιμές που έκανα βάζοντας δύο 14άρια λάστιχα, το αποτελέσματα ήταν ικανοποιητικά σε σχέση με το μονό 16άρι prime line. Πιο γλυκιά βολή, εξίσου μικρή ανάκρουση και ταχύτερη βέργα, αλλά κάποιες φορές μπερδευόταν το κορδόνι με τα λάστιχα, αλλοιώνοντας εντελώς την βολή. Ακόμη, ήταν γεγονός πως χρειαζόμουν περισσότερο χρόνο να ξαναοπλίσω. Σε όπλα αυτού του μήκους, το μεγάλο σε μέγεθος μουλινέ κρίνεται απολύτως απαραίτητο! ΣΥΝΟΨΙΖΟΝΤΑΣ… Γενικά, στην εποχή μας θεωρώ πλέον το 105 σαν το μακρύ όπλο για τους χειμερινούς
μήνες και σαν το στάνταρ (αυτό που συνήθως κρατάμε στο χέρι μας) των υπόλοιπων εποχών. Εντάξει, θα μου πείτε πως αρκετές φορές οι ορατότητες δεν το επιτρέπουν. Κι εγώ θα συμφωνήσω μαζί σας στην πληθώρα των περιπτώσεων, αλλά να ξέρετε πως δεν είναι λίγες οι φορές που οι ορατότητες είναι πολύ κακές στην επιφάνεια. Μέχρι 1,5 με 2 μέτρα βάθος το πολύ. Μόλις όμως κατεβούμε λίγο πιο κάτω, στα 3-4 μέτρα, πολλές φορές βλέπουμε καλά, τόσο που το 105 είναι μια χαρά μήκος. Σε κάποιες περιπτώσεις, υπάρχει η δυνατότητα να παραγγείλετε ένα όπλο όπως εσείς το θέλετε (λάστιχα, βέργα, καμπάνα), χωρίς να μπείτε στη διαδικασία να τα αλλάζετε μετά, με ό,τι αυτό συνεπάγεται σαν οικονομικό όφελος. Τολμήστε να κάνετε δικούς σας συνδυασμούς, χωρίς να ψάχνετε τα όρια του εξοπλισμού σας. Συνετό και σκόπιμο θα ήταν να κάνετε δοκιμαστικές βολές με το καινούριο σας όπλο, πριν αρχίσετε να ρίχνετε σε «ζωντανούς στόχους». Μην ξεχνάτε πως η εποχή καθορίζει τα θηράματα και την τεχνική σύλληψής τους, τους τόπους που συχνάζουν και το μήκος όπλου που θα χρησιμοποιήσετε. Ποτέ δεν πάμε σύμφωνα με αυτό που θέλουμε εμείς, αλλά με αυτό που προστάζει η φύση, αν θέλουμε να έχουμε επιτυχίες. Αξίωμα! Καλές επιστροφές σε όλους, καλές θάλασσες και καλές αναδύσεις! BF www.boatfishing.gr
13
ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ
Στολή NERÓ Νέα σειρά Freediving Στολή NERO είναι ολόσωμη και κατασκευασμένη από neoprene πάχους 2mm. Εξωτερικά το neoprene είναι λείο, ενώ εσωτερικά υπάρχει φόδρα από ύφασμα jersey. Ο σχεδιασμός της στολής προσφέρει αυξημένη ελαστικότητα, μεγάλη αντοχή στη συμπίεση και άριστη επαναφορά της ελαστικότητας. Τα προϊόντα Neró έχουν φτιαχτεί για να απολαμβάνει κανείς τη ζωή στους ωκεανούς, τις θάλασσες, τις λίμνες και τις πισίνες, με πλήρη άνεση για καλύτερες επιδόσεις. NERO FREEDIVING WETSUIT
www.pathossub.com | info@pathossub.com
Λεπίδες Carbon NERÓ Νέα σειρά Freediving
www.pathossub.com | info@pathossub.com
Λεπίδες Carbon NERO, με γωνία 33ο, σε σκληρότητα Soft & Medium, με γκρι παρατροπίδιο 580mm. Στο φινίρισμα της επιφάνειας, υπάρχει το τυπικό μοτίβο του Nero. Έχουν μήκος 820mm/960 mm και πλάτος 190mm. Λεπίδες Neró από carbon, για όποιον του ταιριάζει η ελεύθερη κατάδυση
ΛΕΠΊΔΕΣ CARBON NERO
και επιθυμεί να ανακαλύψει με ασφάλεια τον υποβρύχιο κόσμο (για βαθιά νερά & πισίνα).