EDITORIAL
ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ, Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΕΠΟΧΗ! Από τον πρώτο μήνα του φθινοπώρου, ξεκινά η πιο όμορφη εποχή για εμάς που ασχολούμαστε με την υποβρύχια αλιεία! Θα έλεγα πως από το φθινόπωρο δεν λείπει τίποτε από όσα χρειαζόμαστε, και ναι, είναι η δική μας εποχή! Από τις πρώτες ημέρες του Σεπτέμβρη θα συναντήσουμε ιδανικές θερμοκρασίες, τόσο εντός θάλασσας, όσο και έξω από το νερό, για να απολαύσουμε όλη τη διαδικασία από την αρχή μέχρι και το τέλος του ψαρέματος. Ακόμη και η επιστροφή μας χωρίς τους γεμάτους δρόμους και την ταλαιπωρία της ζέστης, θα είναι πλέον ιδιαίτερα ευχάριστη με μουσικούλα, καφεδάκι και κουβεντούλα, αναλύοντας τα όσα βιώσαμε κατά τη διάρκεια του ψαρέματος. Τα περισσότερα είδη ψαριών που παρουσιάζουν ενδιαφέρον για εμάς, επιστρέφουν σε προσιτά βάθη και όλες οι τεχνικές αποκτούν ιδιαίτερο νόημα. Ρηχά ή βαθιά, με ψαχτήρι ή καρτέρι, στα ανοιχτά ή εκεί που σκάει το κύμα, θα δημιουργηθούν ευκαιρίες, θα δοθούν εικόνες και θα αποκτηθούν νέες εμπειρίες. Προετοιμαστείτε λοιπόν και παράλληλα φροντίστε να ενταχθείτε σε μια ποιοτική άσκηση, με ουσιαστικά οφέλη για το σώμα και την αναπνοή, αλλά και για την ψυχική σας υγεία. Τα έχουμε πει πολλές φορές: Η συνήθεια είναι από τους χειρότερους φίλους του ανθρώπου, και αν δεν δραστηριοποιηθείτε το φθινόπωρο, τόσο στη θάλασσα, όσο και από πλευράς άσκησης, ο χειμώνας θα σας παροπλίσει τελείως. Επομένως, είναι στο χέρι σας να μην αφήσετε χώρο στην τεμπελιά, τη βαρεμάρα και τις δικαιολογίες!
TΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΌ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΒΡΎΧΙΑ ΑΛΙΕΊΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΕΎΘΕΡΗ ΚΑΤΆΔΥΣΗ
AΡΧΙΣΥΝΤΑΚΗΣ: ΜΆΝΟΣ ΒΛΑΤΆΚΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ: ΑΡΓΟΥΔΈΛΗΣ ΑΛΈΞΑΝΔΡΟΣ ΑΜΑΞΌΠΟΥΛΟΣ ΣΤΑΎΡΟΣ ΑΡΙΣΤΕΊΔΟΥ ΚΏΣΤΑΣ ΒΑΣΙΛΕΊΟΥ ΓΙΏΡΓΟΣ ΒΕΡΏΝΗΣ ΝΊΚΟΣ ΒΟΥΔΡΗΣ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΓΙΑΝΝΑΚΌΠΟΥΛΟΣ ΧΡΉΣΤΟΣ ΔΕΡΤΙΛΉΣ ΛΆΜΠΡΟΣ ΚΑΒΒΑΔΊΑΣ ΓΕΡΆΣΙΜΟΣ ΚΑΛΟΚΑΘΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ
ΚΑΡΥΟΦΎΛΛΗΣ ΠΑΝΑΓΙΏΤΗΣ ΚΑΤΣΟΥΛΗΣ ΑΓΓΕΛΟΣ ΚΕΣΟΎΛΗΣ ΊΩΝ ΚΩΤΣΆΚΗΣ ΒΑΓΓΈΛΗΣ ΚΩΣΤΑΝΆΣΙΟΣ ΙΆΣOΝΑΣ ΜΑΔΟΎΡΟΣ ΚΏΣΤΑΣ ΜΑΡΊΝΗΣ ΣΠΎΡΟΣ ΜΈΓΑΣ ΣΩΚΡΆΤΗΣ ΜΠΈΚΑΣ ΑΠΌΣΤΟΛΟΣ ΠΑΠΑΔΆΚΗΣ ΜΆΝΟΣ
ΠΑΥΛΊΔΗΣ ΓΙΏΡΓΟΣ ΠΙΤΙΆΣ ΓΙΆΝΝΗΣ ΡΊΓΓΑΣ ΓΙΆΝΝΗΣ ΣΙΜΆΤΗΣ ΧΡΊΣΤΟΣ ΣΙΜΙΤΣΑΚΗΣ ΜΙΧΑΛΗΣ ΤΣΑΓΚΑΡΌΠΟΥΛΟΣ ΝΊΚΟΣ ΦΎΤΡΟΣ ΣΤΑΎΡΟΣ ΧΡIΣΤΑΚΗΣ ΣΤΕΛΙΟΣ ΧΡΊΣΤΗΣ ΓΙΏΡΓΟΣ
92
2η Thessaloniki Boat & Fishing Show!
88 ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
Πλούσια σε εκδηλώσεις, σεμινάρια και κλαδικά συνέδρια, η Thessaloniki Boat & Fishing Show 2023 θα πραγματοποιηθεί στο ∆ιεθνές Εκθεσιακό Κέντρο Θεσσαλονίκης. Κατά την διάρκεια της έκθεσης θα υπάρχουν πολυάριθµα σεµινάρια για όλες τις τεχνικές ψαρέµατος, χρήση βυθοµέτρων στο ψάρεµα, υποβρύχια αλιεία, ναυτοσύνη καθώς και ημερίδα σχετικά µε τον Θαλάσσιο Τουρισµό και την Επαγγελματική Αλιεία. Η Boat &Fishing Show αποτελεί εδώ και 9 χρόνια τη θαλασσινή έκθεση µε τη µμεγαλύτερη συμμετοχή και την υψηλότερη επισκεψιμότητα! Η τελευταία διοργάνωση στην Αθήνα έφτασε τους 37.000 επισκέπτες, και οι ενδείξεις είναι ότι η Βόρεια Ελλάδα µπορεί να το ξεπεράσει. ∆είτε ΣΥΜΜΕΤΟΧΕΣ και ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ/ΕΚ∆ΗΛΩΣΕΙΣ εδώ:
96 Μάνος Βλατάκης Αρχισυντάκτης Φωτογραφία Εξωφύλλου
Ο Παγκόσμιος Πρωταθλητής Γιώργος Βασιλείου με μια σφυρίδα
2
Boat & Fishing
88 Εξοπλισμός | Πτερύγια ανθρακονημάτων: Σκληρές VS Μαλακές λεπίδες Μάνος Βλατάκης 92 Tεχνικές | Με τα εκλεκτότερα ασπρόψαρα μέχρι τα 5 μέτρα βάθος Δημήτρης Μπιτσάβας
96 Στιγμές | Μαγιάτικο στο χάραμα! Λάμπρος Σιαδήμας 98 Εξοπλισμός
ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ
ΠΤΕΡΥΓΙΑ ΑΝΘΡΑΚΟΝΗΜΑΤΩΝ
ΣΚΛΗΡΕΣ VS ΜΑΛΑΚΕΣ ΛΕΠΙΔΕΣ ❱❱ Μάνος Βλατάκης Διευθυντής Άπνοια with Yoga, https://www.facebook.com/ApnoiaYoga
Σ
κληρές ή μαλακές λεπίδες; Το ερώτημα παραμένει αναπάντητο σε όλους τους υποβρύχιους κυνηγούς που δεν έχουν αποκτήσει ακόμη την απαιτούμενη εμπειρία, με αποτέλεσμα να δημιουργείται σύγχυση στο μυαλό τους σχετικά με το ποια κατηγορία θα ήταν η ιδανικότερη. Δυστυχώς, το ζήτημα μπερδεύεται ακόμη περισσότερο, όταν στην προσπάθεια να δοθεί μια απάντηση που θα οδηγούσε σε μια καλή επιλογή, δεν τίθενται, ή λαμβάνονται με λάθος σειρά, οι προτεραιότητες σε ότι αφορά στη χρήση πτερυγίων που προορίζονται για την υποβρύχια αλιεία. ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΤΗ ΧΡΗΣΗ ΣΚΛΗΡΩΝ ΛΕΠΙΔΩΝ ΠΕΡΑΝ ΤΟΥ ΔΕΟΝΤΟΣ Αρκετοί πιστεύουν πως το ζήτημα της σκληρότητας έχει να κάνει με το βάθος. Υπάρχει η εντύπωση, πως όσο πιο βαθιά μπορεί να καταδυθεί κάποιος, τόσο μεγαλύτερος θα πρέπει να είναι
ο βαθμός σκληρότητας των λεπίδων που χρησιμοποιεί. Το συμπέρασμα αυτό είναι εξ ορισμού λάθος και θα μπορούσε κάποιος να το αντιληφθεί στην πράξη, αν χρησιμοποιούσε κατευθείαν ένα ζευγάρι πτερυγίων με πολύ μεγάλο βαθμό σκληρότητας. Η πρώτη αίσθηση που θα του αφήσουν μόλις ξεκινήσει να κολυμπά με ένα τέτοιο ζευγάρι πτερυγίων, είναι ή δυσκολία να κινήσει τα πόδια του σε μια φυσιολογική ταχύτητα και ένα φυσιολογικό άνοιγμα πεδιλιάς, ώστε να μπορεί αρχικά να μετακινηθεί στην επιφάνεια του νερού. Ας μην ξεχνάμε επίσης, πως σε ένα ψάρεμα ενός όχι και τόσο έμπειρου ψαροτουφεκά, διάρκειας τεσσάρων ωρών πχ., οι χρόνοι κατάδυσης-παραμονής-ανάδυσης, επιεικώς, αποτελούν κατά μέσο όρο μόλις το 1/6 με 1/7. Δηλαδή, στα 240 λεπτά, ο μέγιστος υποβρύχιος χρόνος που θα καταγραφόταν στο ιστορικό ενός ρολογιού/υπολογιστή, είναι μόλις 35 με 40 λεπτά. Από αυτά, επίσης, θα υπολογίσουμε τον καθαρό χρόνο ανάδυσης-κατάδυσης, αφαιρώντας το
▲ Μια πολύ όμορφη τεχνική είσοδος, με τα πτερύγια να έρχονται ακριβώς εκεί που πρέπει. Καθώς αμέσως μετά ακολουθεί η βύθισή τους, τότε ξεκινούν οι πεδιλιές με όλο το τμήμα των πτερυγίων βυθισμένο. Από εκείνο το σημείο και μέχρι το σημείο επιστροφής του δύτη στην επιφάνεια, κρίνεται ένα πολύ μεγάλο μέρος των προδιαγραφών τους και το πόσο ιδανικά ή όχι είναι για τα δικά μας δεδομένα.
4
Boat & Fishing
χρόνο που θα είμαστε στο βυθό χωρίς να χρησιμοποιούμε άμεσα τα πτερύγια, όπως πχ. σε ένα καρτέρι όπου τα πτερύγια και τα πόδια δεν συμμετέχουν ενεργά, ή σε μια άλλη τεχνική όπου συμμετέχουν ελάχιστα. Και εδώ, εμφανίζονται ίσως με κάποια πιο σωστή σειρά οι προτεραιότητες… Η πρώτη μεγάλη δυσκολία που θα παρουσιαζόταν άμεσα, δεν θα ήταν το γεγονός μιας ή περισσοτέρων βαθιών καταδύσεων και η επιτυχία τους, αλλά το ζήτημα αν μπορούν να βγουν 4 ώρες κολύμπι και να «πάρουμε τα πόδια στα χέρια», όπως μεταφορικά ακούμε να λέγεται συχνά. Και αντικειμενικά, στην πράξη θα ήταν αδύνατον να απολαύσουμε την παραμονή μας και την ευχάριστη διαδικασία του ψαρέματος με ένα ζευγάρι όπου η σκληρότητα των λεπίδων θα ήταν μεγαλύτερη από την κατάλληλη. Και φυσικά, όσο μεγαλύτερη η σκληρότητα, τόσο περισσότερες είναι και οι δυσκολίες, με αποτέλεσμα η φάση κατάδυσηςπαραμονής-ανάδυσης να μην προσεγγίζει από ένα σημείο και μετά, ούτε καν τις καθιερωμένες μας επιδόσεις. Επομένως, το ζήτημα της επιλογής βαθμού σκληρότητας, υποδεικνύει κάτι το οποίο αρχικά θα μας δίνει τη δυνατότητα να καλύπτουμε ένα πολύωρο ψάρεμα χωρίς να «σκοτώνουμε τα πόδια μας» και παράλληλα θα μας ικανοποιεί από πλευράς χρήσης στη φάση κατάδυσηςανάδυσης. Σε ότι αφορά στο τελευταίο, ξεκινώντας από το πρώτο μέρος, την κατάδυση δηλαδή, τα πτερύγια μας θα πρέπει να μας προωθούν με κάποια ταχύτητα χωρίς να νιώθουμε το σώμα να στρίβει δεξιά-αριστερά σε κάθε αλλαγή πεδιλιάς. Ένα χαρακτηριστικό αποτέλεσμα μιας σκληρής λεπίδας, είναι το φαινόμενο της εναλλαγής στροφών του σώματος σε κάθε αλλαγή πεδιλιάς. Πιο αναλυτικά, σε μια μπροστινή πεδιλιά του δεξιού ποδιού πχ., το σώμα έχει την τάση να στρίψει προς τα δεξιά και αυτό γιατί το πόδι δυσκολεύεται να νικήσει την αντίσταση του νερού από τη στιγμή που η
▲ Μία πολύ σημαντική λεπτομέρεια που κανείς δεν της δίνει την απαιτούμενη αξία, είναι πως λίγο πριν καταδυθούμε, τα πτερύγια και οι λεπίδες θα πρέπει να έχουν ισορροπήσει στην επιφάνεια και τα πόδια μας εκείνη τη στιγμή να είναι τελείως λυμένα/χαλαρά. Η φάση της κατάδυσης, η οποία χαρακτηρίζεται από την άνοδο των ποδιών και των πτερυγίων, δεν πρέπει να ξεκινά με τα πτερύγια βυθισμένα, και κυρίως, αρκετά εκατοστά κάτω από την επιφάνεια. Αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με τα πτερύγια, αλλά με το σύνολο της
λεπίδα δεν υποχωρεί παραγωγικά, αλλά παρουσιάζει μεγαλύτερο βαθμό ακαμψίας από τον απαιτούμενο για τα προσωπικά δεδομένα. Εδώ λοιπόν γίνεται υπερβολική χρήση, που αυξάνει τις καύσεις και την κατανάλωση οξυγόνου, ενώ ταυτόχρονα αυξάνει και τη δύναμη που καταβάλουμε, με αποτέλεσμα να προκαλείται μεγαλύτερη τάση στο μυϊκό ιστό, που με τη σειρά της ενεργεί αρνητικά σε επίπεδο χαλάρωσης. Στην ανάδυση τώρα, στη πιο απαιτητική φάση, στην οποία πάντα τον πρώτο λόγο θα έχει η ασφάλειά μας, μια σκληρή λεπίδα θα ήταν καταστροφική, διότι δεν θα μας επέτρεπε να λειτουργήσουμε με σωστή ταχύτητα και εύρος/άνοιγμα πεδιλιάς. Το τελικό αποτέλεσμα μιας σειράς επαναληπτικών κινήσεων που χρειάζεται να κάνουν τα πόδια μας και που για λόγους συντομίας ονομάζουμε
«πεδιλιές», από το ξεκόλλημα μας από το βυθό και έως την επιφάνεια, θα ήταν επιβαρυμένο σε σχέση με την κατανάλωση οξυγόνου και την κούραση που θα προκαλούσαν κάποιες σκληρές λεπίδες. Και βεβαίως όσο πιο σκληρές, τόσο πιο μεγεθυμένο το πρόβλημα… ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΤΗ ΧΡΗΣΗ ΜΑΛΑΚΩΝ ΛΕΠΙΔΩΝ ΠΕΡΑΝ ΤΟΥ ΔΕΟΝΤΟΣ Όταν, πριν πολλά χρόνια, κατατρίφθηκε ο μύθος πως όσο πιο βαθιά μπορεί να καταδυθεί κάποιος, τόσο μεγαλύτερος θα πρέπει να είναι ο βαθμός σκληρότητας των λεπίδων που χρησιμοποιεί, πολλοί πήγαν στην τελείως αντίθετη πλευρά, υποστηρίζοντας ότι τελικά οι μαλακές λεπίδες είναι οι ιδανικότερες, πάντα όμως με πρωταρχικό κριτήριο την επίδοση στο βάθος. Κι όπως σε όλα στη ζωή,
σωστής ρύθμισης της πλευστότητας μέσης, και κυρίως των κάτω άκρων, σε σχέση και με τα πτερύγιά μας. Μια λάθος ρύθμιση, που θα προκαλέσει αρνητική πλευστότητα και βύθιση άκρων στη προετοιμασία βουτιάς, θα επιφέρει πολύ κακή χαλάρωση, και υποχρεωτικά, κίνηση ποδιών, ώστε να κρατιούνται τα άκρα στην επιφάνεια. Από εδώ έχουμε ήδη κάνει τα πρώτα λάθη που επηρεάζουν και τη χαλάρωση και τη συμμετοχή μυϊκών ομάδων, οι οποίες δεν θα έπρεπε να έχουν καθόλου παραγωγή έργου εκείνη τη στιγμή.
έτσι και εδώ, η υπερβολή και η λάθος σειρά προτεραιοτήτων, είναι η χειρότερη επιλογή, προς όποια πλευρά κι αν την ακολουθήσεις… Όμως, και αυτό το συμπέρασμα έμελε να αποδειχτεί εσφαλμένο στην πράξη, και θα μπορούσε κάποιος να το αντιληφθεί, όπως και συνέβη, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που περιγράφω παραπάνω. Στο να χρησιμοποιήσει δηλαδή ένα ζευγάρι πτερυγίων με πολύ μαλακές λεπίδες. Η πρώτη αίσθηση που θα του αφήσουν μόλις ξεκινήσει να κολυμπά με ένα τέτοιο ζευγάρι πτερυγίων, είναι ή ιδιαίτερη ευκολία να κινήσει τα πόδια του. Οι πολύ μαλακές λεπίδες, δεν θα τον προωθήσουν σωστά στην επιφάνεια και θα τον αναγκάσουν να ανεβάσει την ταχύτητα πεδιλιών, ώστε να μπορεί να μετακινηθεί στην επιφάνεια του νερού χωρίς να καθυστερεί. Ωστόσο, το φαινόμενο του www.boatfishing.gr
5
ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ
να μετακινηθεί κάποιος λίγο πιο αργά ή με λίγο πιο γρήγορες πεδιλιές, δεν αποτελεί ιδιαίτερο πρόβλημα, παρά μόνο όταν οι συνθήκες είναι αντίξοες. Πχ. σε δυνατό κόντρα ρεύμα ή σε συνδυασμό κύματος και αέρα που έχουν αντίθετη φορά ως προς την κατεύθυνσή μας. Εδώ, όντως οι πολύ μαλακές λεπίδες θα δημιουργήσουν ένα πρόβλημα επιλήψιμο. Το μεγάλο πρόβλημα στις μαλακές λεπίδες, αποκαλύπτεται αυτούσιο, με «σάρκα και οστά», στη φάση κατάδυσηςανάδυσης! Όντως, η πρώτη μεγάλη δυσκολία που θα παρουσιαζόταν άμεσα, θα ήταν αν μπορούν να βγουν με επιτυχία οι βαθιές καταδύσεις, τόσο στην αρχή μιας κατάδυσης , όσο και στην αρχή μιας ανάδυσης, χωρίς να πρέπει να αλλάξει τελείως το ρυθμό και να αναγκαστεί να κάνει πιο γρήγορες έως πολύ γρήγορες πεδιλιές για να κάμψει την άνωση στην επιφάνεια στην αρχή της κατάδυσης και την αρνητική πλευστότητα στην αρχή μιας ανάδυσης. Όσο για το αν τελικά οι μαλακές λεπίδες θα συνεισέφεραν ή όχι στην επίτευξη του μεγαλύτερου βάθους, ούτε λόγος. Κανείς δεν μπορούσε να εμπιστευτεί την προσπάθεια μιας βαθιάς ανάδυσης σε μαλακές λεπίδες γιατί δεν θα μπορούσαν να του δώσουν την απαιτούμενη ώθηση. Εδώ θα πρέπει να σημειώσω ένα ιδιαίτερο
πρόβλημα που παρουσιάζουν οι μαλακές λεπίδες. Καθώς η ταχύτητα στις πεδιλιές αυξάνεται λόγω της μικρής αντίστασης, αλλά και της ανάγκης να αναδυθούμε χωρίς να καθυστερούμε και να αυξάνουμε επικίνδυνα το συνολικό χρόνο ανάδυσης, που είναι πολύτιμος, οι λεπίδες δεν προλαβαίνουν να διατηρήσουν την «γωνία στο προφίλ κάμψης», και στην κάθε αρχή αλλαγής πεδιλιάς, ενώ το μισό κάτω τμήμα (κοντά στο πέλμα) ακολουθεί το πόδι, το άλλο μισό προς την απόληξη της λεπίδας, συνεχίζει να διατηρεί το λύγισμα της προηγούμενης πεδιλιάς. Βεβαίως, αντιλαμβάνομαι πως μέσα από την περιγραφή, είναι δύσκολο να γίνουν αντιληπτά και απόλυτα κατανοητά όσα περιγράφω. Θα μπορούσατε ίσως να φανταστείτε, πως στην αρχή κάθε αλλαγή πεδιλιάς, το σχήμα που παρουσιάζει η λεπίδα στο πλάι δεν θυμίζει καμπύλη, αλλά S. Αυτό το φαινόμενο το λέμε στη γλώσσα μας «φλατάρισμα».
Ένα ακόμη πρόβλημα που παρουσιάζουν οι πολύ μαλακές λεπίδες, είναι το γεγονός πως παρουσιάζουν πολύ μεγαλύτερη γωνία λυγίσματος, η οποία αλλοιώνει την ομοιομορφία της καμπύλης, μεταφέροντας παράλληλα και τη γωνία κάμψης πολύ χαμηλότερα και προς το πέλμα. Το αποτέλεσμα είναι να χάνουμε ουσιαστικά ένα μέρος της απόδοσης της μπροστινής του επιφάνειας! Όμως, υπάρχουν κι άλλα προβλήματα, όπως για παράδειγμα ο χρόνος επαναφοράς της λεπίδας. Μια σκληρή λεπίδα έχει αυτό που λέμε «νεύρο» και η ταχύτητα επιστροφής της κάθε φορά που λυγίζει είναι γρηγορότερη και αυτό την βοηθάει να γίνει πιο παραγωγική σε απόδοση. Έτσι, θα έλεγα πως σε μια σκληρή λεπίδα, τα προβλήματα που δημιουργούνται γίνονται περισσότερο ορατά, ενώ σε μια μαλακή λεπίδα, οι εκτιμήσεις ως προς τα αποτελέσματα είναι πιο δύσκολα
▼ Xαρακτηριστική περίπτωση πολύ μαλακών λεπίδων. Ο δύτης βρίσκεται στην επιφάνεια, και παρά το γεγονός πως δεν ασκεί μεγάλη τάση, αφού ούτε κολυμπάει στην επιφάνεια, ούτε καταδύεται ή αναδύεται, παρόλα αυτά, οι λεπίδες έχουν διπλώσει. Με την παραμικρή κίνηση, η λεπίδα στο αριστερό και κυρίως στο δεξί πόδι, είναι τόσο μαλακές, που κάμπτονται φτάνοντας σε μια υπερβολική και κατ’ επέκταση απαράδεκτη γωνία, η οποία δεν μπορεί να προσδώσει προωθητικό έργο στο μεγαλύτερο τμήμα της λεπίδας … Φανταστείτε τι θα γίνει όταν ο δύτης ασκήσει μεγαλύτερη δύναμη και ταχύτητα στην πεδιλιά του, γεγονός απόλυτα φυσιολογικό στα πρώτα μέτρα κατάδυσης και κυρίως στα πρώτα μέτρα ανάδυσης, που είναι και η σπουδαιότερη φάση!
διακριτές! Όπως και να ‘χει όμως, το ζήτημα του βαθμού «σκληρότητας», όπως εμείς θέλουμε να το λέμε και να το εννοούμε για τις λεπίδες, είναι ένα θέμα που δεν είναι απλό. Συνοπτικά θα έλεγα, πως οι λεπίδες δεν πρέπει να είναι ούτε σκληρές, ούτε μαλακές, ως προς τον κάθε διαφορετικό χρήστη. Η πρώτη αίσθηση που θα πρέπει να δίνουν, είναι σίγουρα πως δεν πρέπει να μας κουράζουν στην επιφάνεια. Στην κατάδυση και την ανάδυση, στα πρώτα μέτρα, που είναι και τα πιο απαιτητικά, να μας δίνουν καλή προώθηση, χωρίς να αναγκαζόμαστε να χρησιμοποιούμε πολύ κοφτές και γρήγορες πεδιλιές. Να αισθανόμαστε πως η κάθε πεδιλιά πιάνει «νερά» και έχει ανταπόκριση από πλευράς προώθησης. Και ασφαλώς, να μην ζοριζόμαστε να βγάλουμε την πεδιλιά νιώθοντας μεγάλη αντίσταση, βάρος στα πόδια και τάση στριψίματος του σώματος στα πρώτα μέτρα…
6
Boat & Fishing
◀ O δύτης έχει ξεκινήσει την κατάδυσή του και έχει φτάσει ήδη στα τέσσερα, περίπου, μέτρα από την επιφάνεια. Η κάμψη των λεπίδων δείχνει μια ομοιόμορφη γωνία στο λύγισμα, αποδεικνύοντας πως συμμετέχουν ενεργά σε όλη την επιφάνειά τους, από την αρχή έως και το πέλμα. Αν η ίδια κάμψη/γωνία παρουσιαζόταν στην πρώτη πεδιλιά κατάδυσης, όπου ο δύτης ασκεί αρκετά μεγάλη τάση, τότε θα μπορούσαμε να ισχυριστούμε πως οι λεπίδες είναι περισσότερο σκληρές από αυτό που χρειάζεται, καταλήγοντας στο γνωστό συμπέρασμα! Μικρότερο μέσο όρο βάθους και χρόνου άπνοιας στο σύνολο ενός αριθμού βουτιών ανά ψάρεμα και μεγαλύτερη κούραση στο τέλος του, ειδικά στα πολύωρα ψαρέματα.
▼ O δύτης έχει ξεκινήσει την ανάδυσή του και έχει πάρει τα πρώτα τρία με τέσσερα μέτρα από τον βυθό. Η κάμψη και δύο λεπίδων, δείχνει μια ομοιόμορφη γωνία στο λύγισμά τους, οι οποίες συμμετέχουν ενεργά σε όλη την επιφάνεια τους. Αν η ίδια κάμψη/ γωνία, παρουσιαζόταν στην πρώτη πεδιλιά ανάδυσης, όπου ο δύτης ασκεί τη μεγαλύτερη δύναμη-ταχύτητα και άνοιγμα πεδιλιάς, ενώ και το βάθος ήταν μεγαλύτερο από τη μέση επίδοση βάθους του δύτη, τότε θα μπορούσαμε να ισχυριστούμε πως οι λεπίδες είναι περισσότερο σκληρές από αυτό που χρειάζεται, με αποτέλεσμα το μικρότερο μέσο όρο βάθους στο σύνολο ενός αριθμού βουτιών ανά ψάρεμα και μεγαλύτερη κόπωση στο τέλος του.
ΚΛΕΙΝΟΝΤΑΣ ΝΑ ΠΡΟΣΘΕΣΩ… - Η κάθε εταιρεία έχει το δικό της «μέτρο» ως προς τη σκληρότητα, και ακόμη κι αν χρησιμοποιεί τον ίδιο χαρακτηρισμό πχ. 1.1 ή 35 κλπ., δεν σημαίνει ότι έχουν την ίδια σκληρότητα. - Εκτός του βαθμού σκληρότητας, υπάρχουν πολλά ακόμη χαρακτηριστικά που διαμορφώνουν το πόσο παραγωγικά είναι τελικά και πόσο πλησιάζουν, για τον καθένα διαφορετικά, το ιδανικό. Και λέω «πλησιάζουν», γιατί το να πετύχουμε τα ιδανικότερα, προφανώς και δεν θα συμβεί ποτέ, για πολλούς και διάφορους λόγους. Στα χαρακτηριστικά αυτά, συγκαταλέγεται το μήκος, το φάρδος, το σχήμα απόληξης, η γωνία τους σε μοίρες που τοποθετείτε στο πέλμα, τα ελαστικά νεύρα από το πέλμα και οι διαστάσεις τους, τα παρατροπίδια, το πέλμα που θα τα τοποθετήσουμε, η καμπύλη σύμφωνα και με την κατανομή και τις ενισχύσεις, η ποιότητα, ο τρόπος και οι προδιαγραφές κατασκευής, το συνολικό βάρος και πολλά ακόμη, έως και το αν εφαρμόζουν σωστά στα πόδια μας. - Στο παραπάνω κείμενο προσπάθησα να δώσω ένα στίγμα, περιγράφοντας όσο μπορούσα καλύτερα κάποιες πληροφορίες. Ωστόσο, για να αναπτύξεις τέτοια θέματα, ο γραπτός λόγος δεν είναι ο καλύτερος τρόπος. Ελπίζω να έγινα χρήσιμος και κατανοητός και να βοήθησα στο ερώτημα «σκληρές ή μαλακές λεπίδες»; Και κάπου εδώ ήρθε η ώρα να κλείσω το γραπτό μου και να σου θυμίσω! Πρόσεχε τον εαυτό σου, τις θάλασσές μας και τα ψάρια τους και ίσως να τα ξαναπούμε κάπου, μιας και όταν οι άνθρωποι κάνουν σχέδια, ο Θεός γελάει... BF
www.boatfishing.gr
7
ΤΕΧΝΙΚΕΣ
ΜΕ ΤΑ ΕΚΛΕΚΤΟΤΕΡΑ ΑΣΠΡΟΨΑΡΑ ΜΕΧΡΙ ΤΑ 5 ΜΕΤΡΑ ΒΑΘΟΣ ❱❱ Δημήτρης Μπιτσάβας
Μ
πορεί το καλοκαίρι να βρίσκεται στη «δύση» του, αλλά μην ξεχνάτε ότι το δίμηνο Σεπτεμβρίου-Οκτωβρίου αποτελεί κορυφαία περίοδο για όλους τους ψαροκυνηγούς, ανεξαρτήτως του βάθους δράσης τους. Όπως θα έχετε καταλάβει και από τον τίτλο, σε αυτό το άρθρο θα αναφερθώ στην αγαπημένη μου, και επί πολλά χρόνια ψαρεμένη και μελετημένη, ρηχή ζώνη δηλαδή βάθη από 0 έως, το πολύ, 5 μέτρα. Για πολλούς θεωρείται «καμένη ζώνη», κάποιοι άλλοι την χρησιμοποιούν για το ζέσταμά τους, ενώ κάποιοι άλλοι, μαζί
τους και εγώ, έχουν αφιερώσει άπειρες ώρες κοντά στα βράχια, με μοναδικό στόχο την απόλυτη εξερεύνησή της από κάθε άποψη. Φυσικά, όπως λέω και σε φίλους ψαροτουφεκάδες, όλα είναι θέμα επιλογών και του πού νιώθει άνετα ο κάθε υποβρύχιος ψαράς! Στο τέλος της ημέρας, σημασία έχει να είμαστε ευτυχισμένοι που επισκεφτήκαμε τη θάλασσα και να γυρνάμε σπίτι μας σώοι και αβλαβείς. Τα βάθη (μικρά-μεγάλα), οι τόποι και τα θηράματα, θα πρέπει να έρχονται σε δεύτερη μοίρα και τότε θα καταλάβουμε τη μαγεία αυτού του υπέροχου χόμπι.
ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΑΝΕΣΕΙΣ Το ψάρεμα της ρηχής ζώνης πρόκειται για ένα αρκετά άνετο και προσιτό ψάρεμα για όλους. Θα έλεγε κανείς ότι χρειαζόμαστε μόνο τα απολύτως απαραίτητα, συν κάποια έξτρα κιλά στη ζώνη μας. Τι εννοώ «απολύτως απαραίτητα»; ΣΗΜΑΔΟΥΡΑ: Κατά προτίμηση καλής ποιότητας PVC ή ακόμα και πλαστική, αφού πολλές φορές, αναγκαστικά ή μη, θα έρθει σε επαφή με τα κοφτερά βράχια της ακτογραμμής. ΣΥΜΒΑΤΙΚΟ ΨΑΡΟΤΟΥΦΕΚΟ: Η εμπειρία μου στη ζώνη των 0-5m, μου έχει δείξει ότι, τις περισσότερες φορές, ένα απλό συμβατικό όπλο της τάξης των 90cm περίπου (διλάστιχο ή μονολάστιχο), με ένα αξιόπιστο μουλινέ, είναι αρκετό για όλα τα θηράματα που θα συναντήσουμε. Μην ξεχνάτε ότι λόγω του μικρού βάθους και της ανώμαλης διαρρύθμισης του βυθού, το ψαροτούφεκο θα πρέπει να είναι πολύ ευέλικτο και άνετο στα χέρια μας, ώστε να έχουμε τον απόλυτο έλεγχό του. ΣΤΟΛΗ ΜΕ ΦΟΔΡΑ ΕΞΩΤΕΡΙΚΑ: Λόγω των πολύ κοφτερών βράχων και των έντονων κυματισμών-ρευμάτων σε αυτά τα βάθη, μπορεί, εν αγνοία μας, να συρθούμε δίπλα η πάνω από έναν βράχο, με αποτέλεσμα κάποιο σκίσιμο που θα χαλάσει τη στολή μας. Η φοδραρισμένη στολή σε όλη την εξωτερική επιφάνεια της στολής, ίσως είναι η καλύτερη επιλογή! ΕΞΤΡΑ ΚΙΛΑ: Εξαιτίας της μεγάλης άνωσης που επικρατεί στα ρηχά, τα καρτέρια μας και γενικά όλες οι κινήσεις μας θα καταστρέφονται αν τα πόδια μας ή η πλάτη μας δεν βρίσκονται σε οριζόντια θέση στον πυθμένα. Όσο για τον ακριβή αριθμό κιλών και επειδή πολλοί φίλοι θα αναρωτιούνται, δυστυχώς δεν μπορώ να δώσω συγκεκριμένη απάντηση. Αυτό είναι ένα ερώτημα με διαφορετική απάντηση για κάθε ψαροτουφεκά. Υπάρχουν πολλοί που χρειάζονται λίγα
8
Boat & Fishing
κιλά, ακόμη και στα ρηχά, άλλοι πολύ περισσότερα, ενώ κάποιοι άλλοι είναι πιο… ομοιόμορφα ζυγισμένοι. Το πιο σωστό, είναι να πάτε να εξασκηθείτε με διάφορα σεταρίσματα κιλών και σύντομα θα έχετε την απάντηση στο ερώτημά σας. Όσων αφορά στον υπόλοιπο εξοπλισμό (μάσκα, πέδιλα, μαχαίρι), ισχύει ό,τι ισχύει γενικά στο ψαροτούφεκο. ΕΠΟΧΙΚΟΤΗΤΑ (ΦΙΛΗ Ή ΕΧΘΡΟΣ ΜΑΣ;) ΚΑΙ ΘΗΡΑΜΑΤΑ Εννοείται ότι το ρηχό ψαροτούφεκο δεν σταματά το χειμώνα, ούτε αρχίζει το καλοκαίρι. Πρόκειται για μια τεχνική που ευδοκιμεί τόσο το χειμώνα όσο και το καλοκαίρι, αλλά φυσικά και το φθινόπωρο και την άνοιξη. Το μόνο που μπορούμε να πούμε ότι αλλάζει, είναι τα θηράματα στα οποία στοχεύουμε, αλλά και ο τρόπος προσέγγισής τους από τον εκάστοτε ψαροκυνηγό. Με λίγα λόγια, η μεταβολή των εποχών εξαρτάται αν θα είναι φίλη ή εχθρός μας, ανάλογα με τα θηράματα που αναζητούμε. Πάμε λοιπόν να δούμε τους πιο συχνούς επισκέπτες στα καρτέρια μας, αλλά και τις πιθανές εκπλήξεις. ΚΕΦΑΛΟΣ: Ίσως το πιο σύνηθες θήραμα, ανεξαρτήτως εποχής και τόπου. Θα συναντήσουμε τα συγκεκριμένα ψάρια να βοσκάνε στον πυθμένα της θάλασσας σε κοπάδια των 5-6 ατόμων, ενώ αρκετές φορές θα έρθουμε αντιμέτωποι και με πολύ μεγάλα ψάρια του είδους, κυρίως www.boatfishing.gr
9
ΤΕΧΝΙΚΕΣ
μπάφες, οι οποίες κινούνται μοναχικές κοντά στην επιφάνεια της θάλασσας. Τα κεφάλια είναι τακτικοί επισκέπτες της ρηχής ζώνης, καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου, με αποκορύφωμα τον Ιούνιο όπου μαζεύονται σε τεράστια κοπάδια (πολλές φορές πάνω από 30 ψάρια), με σκοπό την αναπαραγωγή ή εξαιτίας των θηρευτών που κυνηγούν στην περιοχή. Η σύλληψή τους θεωρείται αρκετά εύκολη και συχνή, γι’ αυτό ας είμαστε επιλεκτικοί στις βολές μας και πάντα νόμιμοι όσον αφορά στα μεγέθη και τις ποσότητες των αλιευμάτων. ΣΑΡΓΟΣ: Πρόκειται για το αμέσως επόμενο πιο σύνηθες θήραμα των ελληνικών ακτογραμμών, αλλά σαφώς πιο δύσκολο από τον κέφαλο. Οι σαργοί είναι ψάρια που αλλάζουν συνήθεις ανάλογα με την εποχή που τους κυνηγάμε. Το καλοκαίρι και την άνοιξη (γενικά όταν τα νερά ζεσταίνουν), θα τους συναντήσουμε, καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας, πολύ κοντά στα βράχια, να κινούνται ανάμεσα σε χαρακιές ή να βοσκάνε ατάραχοι, κυρίως σε σημεία με έντονο κυματισμό, που δεν θα τους αφήνει να κρυφτούν με άνεση μέσα σε στενά περάσματα και θα κάνει την αναζήτηση τροφής τους πιο ξεκούραστη. Τον χειμώνα όμως, τα πράγματα αλλάζουν! Τότε τα ψάρια θα επιλέξουν να κάνουν το ανέβασμά τους στα ρηχά τις πιο ζεστές ώρες της ημέρας, δηλαδή από τις 12 το μεσημέρι έως και τις 2-3μμ. Αυτό γίνεται λόγω της αφθονίας τροφής στα ρηχά και λόγω της αναζήτησης ενός πιο ζεστού καταφυγίου για το μεσημεριανό τους γεύμα. ΓΟΦΑΡΙ: Το γοφάρι πρόκειται για τον πιο ακραίο θηρευτή των ρηχών νερών, στα δικά μου μάτια τουλάχιστον. Η
σκιά του και τα κίτρινα μάτια του θα στοιχειώνουν τα καρτέρια μας, κυρίως τις απογευματινές ώρες, ενώ τις περισσότερες φορές θα μας πλησιάσουν πάνω από 3 άτομα του είδους ταυτόχρονα. Γενικά, είναι ένα προσβάσιμο θήραμα αν έχουμε υπομονή και εμπειρία στην αναζήτησή του, αλλά δεν θα διστάσει να δοκιμάσει τον εξοπλισμό μας με τα απότομα φευγιά του, με σκοπό να σκιστεί ή να κόψει την πετονιά της βέργας μας σε κάποιον βράχο. Τα γοφάρια θα τα αναζητήσουμε σε πολύ ρηχά νερά με αμμουδερό βυθό, αφού εκεί τους
αρέσει να κυνηγούν τα θηράματα τους (συνήθως κέφαλους και ζαργάνες), δημιουργώντας μεγάλα κοπάδια, για πιο αποτελεσματικό κυνήγι. Θα πρέπει να είμαστε αθόρυβοι, να αποφεύγουμε τις απότομες και άσκοπες κινήσεις και φυσικά να παραμένουμε προσηλωμένοι στον στόχο μας! ΛΟΥΤΣΟΣ: Ο άγριος της ακτογραμμής! Ένα πολύ ιδιαίτερο θήραμα, τόσο από θέμα εμφάνισης, όσο και από τη μοναδικότητα της σύλληψής του. Τους λούτσους θα τους συναντήσουμε κυρίως
ΤΣΙΠΟΥΡΑ: Όταν ακούμε τη λέξη «τσιπούρα» στο ψαροτούφεκο, νομίζω μπορούμε να συμφωνήσουμε ότι το μυαλό μας πηγαίνει σε μια άγρια «χρυσοφρύδα», η οποία επισκέπτεται το καρτέρι μας και πλησιάζει ανοιγοκλείνοντας τα μεγάλα της χείλη. Η αλήθεια είναι ότι όσες φορές και αν την έχω δει αυτήν τη σκηνή, πάντα θα την ονειρεύομαι ξανά και ξανά, αφού μιλάμε ίσως για το πιο εκλεκτό θήραμα της ρηχής ζώνης, ειδικά όταν ξεπερνά το 1kg σε βάρος. Εφόσον μιλάμε για ένα τόσο σπουδαίο θήραμα, εννοείται ότι θα πρέπει να κατανοήσουμε ότι τα επίπεδα εξυπνάδας και καχυποψίας αυτού του ψαριού κινούνται πολύ κοντά σε αυτά της συναγρίδας, άρα θα πρέπει να είμαστε όσο γίνεται πιο διακριτικοί και αθόρυβοι. Η τσιπούρα είναι ένα ψάρι που όσο πάει και σπανίζει τα τελευταία χρόνια στα βάθη για τα οποία μιλάμε, δηλαδή στα 0-5 μέτρα. Θα την συναντήσουμε ως επί το πλείστον τους καλοκαιρινούς μήνες, με ζεστά νερά και υψηλά επίπεδα θερμοκλινούς. Βέβαια, έχουν καταγραφεί και συλλήψεις πολύ μεγάλων ψαριών του είδους ακόμη και στην καρδιά του χειμώνα. Όπως και να ‘χει, αν γνωρίζετε τόπους που «κρατάνε» τσιπούρες, αξίζει ο κόπος του κυνηγιού τους όλο τον χρόνο.
10 Boat & Fishing
2/ ΠΕΤΡΌΨΑΡΑ ΤΩΝ ΡΗΧΩΝ ΝΕΡΩΝ Η δεύτερη αναφορά έχει να κάνει με τα πετρόψαρα όπως ο σηκιός, ή ακόμα και ορισμένα μαύρα ψάρια, όπως η στήρα. Οι λόγοι που αυτά τα ψάρια βρίσκονται σε τόσο ρηχά νερά, είναι εντελώς διαφορετικοί μεταξύ τους. Ο μεν σηκιός θα βρεθεί σε αυτά τα βάθη, κυρίως λόγω ύπαρξης θηρευτών όπως οι συναγρίδες σε μεγαλύτερα βάθη της περιοχής, οπότε θα χρησιμοποιήσει το μικρό βάθος ως καταφύγιο. Μου έχει τύχει δύο φορές ως τώρα να δω δύο κυριολεκτικά γδαρμένους σηκιούς από δόντια συναγρίδας, να προσπαθούν να κρυφτούν κοντά σε βράχια, μετά την άνιση μάχη με τη βασίλισσα. Όσον αφορά στην στήρα, θα ακολουθήσει το θερμοκλινές, που πολλές φορές, κυρίως τις αρχές καλοκαιριού, θα την οδηγήσει μέχρι και λίγα μέτρα κάτω από την επιφάνεια του νερού, με σκοπό να κυνηγήσει μικρόψαρα κάθε είδους.
τους χειμερινούς και ανοιξιάτικους μήνες, σε απογευματινές και πρωινές ώρες, αφού αρέσκονται να κυνηγούν στα ρηχά, δημιουργώντας (όπως και τα γοφάρια) μεγάλα κοπάδια, αλλά και λόγω προτίμησης πολύ χαμηλών θερμοκρασιών, ώστε να «ρίξουν» το αυγό τους. Το κυνήγι του λούτσου δεν απαιτεί κάποια εξειδικευμένη τεχνική, εφόσον μιλάμε για ένα πολύ περίεργο ψάρι, το οποίο αισθάνεται ατρόμητο και κυρίαρχο στην περιοχή που θα το συναντήσουμε. Κάπου εδώ να τονίσω ότι λόγω της περιέργειάς του και της ευάλωτης κατάστασής του σε περιόδους αναπαραγωγής και ρίψης αυγού, καλό θα ήταν να αποφεύγουμε το συστηματικό κυνήγι του και να περιοριζόμαστε σε 1-2 ψάρια, τα οποία θα μας χαρίσουν ένα όμορφο δείπνο χωρίς υπερβολές. Μπορεί να φαίνεται ότι οι λούτσοι υπάρχουν παντού και σε μεγάλη ποσότητα, αλλά η αλήθεια είναι ότι τους ασκείται μεγάλη πίεση, τόσο από ερασιτέχνες, όσο και από επαγγελματίες αλιείς. ΟΙ ΕΚΠΛΗΞΕΙΣ 1/ ΠΕΛΑΓΙΚΑ Φυσικά και οι εκπλήξεις είναι για τα καλά μέσα στο παιχνίδι, και εννοείται ότι όσο πιο συχνά βρισκόμαστε στη θάλασσα, τόσο πιο πιθανό είναι να τις συναντήσουμε. Δεν θα μπορούσε λοιπόν να μην γίνει μία αναφορά, αρχικά, στα πελαγικά ψάρια, όπως τα
λιτσομελάνουρα, οι κυνηγοί, τα μικρά τονοειδή και τα μαγιάτικα. Θα υπάρξουν μέρες που τα ψάρια αυτά θα κάνουν την εμφάνισή τους στα καρτέρια μας, αλλάζοντας όλη την αντίληψή μας για το ρηχό ψαροτούφεκο. Θα τα βρούμε κυρίως νωρίς το πρωί και αργά το απόγευμα, όταν βγαίνουν στα ρηχά για να τραφούν, και η αλήθεια είναι ότι θα πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί και ήρεμοι στις βολές μας, αφού τα ψάρια αυτά αναπτύσσουν μεγάλες ταχύτητες και η σκόπευσή μας δεν θα είναι καθόλου εύκολη, με αποτέλεσμα την πιθανότητα ξεψαρίσματος. 3/ Η ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ Τέλος, αν και δεν θεωρείται τόσο δύσκολη η συνάντηση με μία συναγρίδα σε αυτά τα βάθη, σίγουρα η σύλληψή της βασίλισσας του βυθού αποτελεί ένα τεράστιο παράσημο για κάθε ψαροτουφεκά, ανεξαρτήτως βάθους. Αν και δεν ασχολούμαι συστηματικά με το κυνήγι της συναγρίδας, η αλήθεια είναι ότι έχω έρθει πολλές φορές τετ-α-τετ με ψάρια του είδους, με τις συνθήκες όμως να μην με ευνοούν. Οι συναγρίδες θα κάνουν την εμφάνισή τους στα ρηχά, κυρίως τα απογεύματα των καλοκαιρινών μηνών, σε βραχώδεις βυθούς με κατρακύλια και φυκιάδες. Κατά τη διάρκεια που κυνηγούν, εμείς θα πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι για μία όσο το δυνατόν σωστή και καίρια βολή, που θα εξασθενίσει αυτό το πολύ δυνατό και αξιόμαχο ψάρι.
εξής απλό: Ρισκάρετε τη ζωή σας για ένα ψάρι, ακόμα και στο ρηχό ψαροτούφεκο, τερματίζοντας την άπνοιά σας για να καταφέρετε να έχετε μια καλή βολή. Εκείνη τη στιγμή ρισκάρετε την επόμενη επίσκεψή σας στη θάλασσα, η οποία θα μπορούσε να σας χαρίσει το ίδιο ψάρι εκατό φορές πιο εύκολα. Είναι τόσο απλά τα πράγματα φίλοι μου, όσο αψηφούμε τον κίνδυνο θολωμένοι από το μέγεθος ή την σπανιότητα ενός θηράματος, τόσο ερχόμαστε κοντά σε δυσάρεστα γεγονότα. Το ψαροτούφεκο, γενικά, είναι ένα πανέμορφο σπορ/χόμπι για μικρούς και μεγάλους, το οποίο μας φέρνει κοντά σε σπάνιες εικόνες, τόσο στη θάλασσα όσο και στη στεριά. Πρόκειται για ένα «σχολείο» του περιβάλλοντος, στο οποίο αν έχουμε καλό δάσκαλο και είμαστε προσεκτικοί, θα μάθουμε πολλά και θα έχουμε άπλετο χρόνο να εξερευνήσουμε όλα τα μυστικά του υγρού στοιχείου. Ρηχό ψαροτούφεκο, δεν σημαίνει λιγότερη προσοχή και μικρότερα ποσοστά κινδύνου. Το μυαλό μας πάντα στην ασφάλεια και τη σωματική μας ακεραιότητα και όλα τα υπόλοιπα θα έρθουν όσο επιθυμούμε την επαφή με τη θάλασσα! Ασφαλείς αναδύσεις σε όλους και … Keep Fishing! BF
ΜΕ ΤΗΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΑΣ Θα το αναφέρω σε κάθε άρθρο μου και σε κάθε κουβέντα με φίλους του ψαρέματος γενικά, ότι η ασφάλειά μας είναι το μεγαλύτερο τρόπαιο! Η ζωή μας είναι το μεγαλύτερο τρόπαιο! Σκεφτείτε το www.boatfishing.gr
11
ΣΤΙΓΜΕΣ
ΜΑΓΙΑΤΙΚΟ ΣΤΟ ΧΑΡΑΜΑ! ❱❱ Λάμπρος Σιαδήμας
Μ
αγιάτικο… Μια λέξη, ένα όνομα που γεμίζει το στόμα. Μαζί γεμίζει το μυαλό, τη φαντασία, κι αν υπάρχουν, ανασύρουν και τις αναμνήσεις στην επιφάνεια! Είναι ίσως από τα θηράματα που παρουσιάζονται είτε τελείως «εύκολα», είτε τελείως απλησίαστα στις βουτιές και τις τεχνικές μας. Το καρτέρι είναι σαφέστατα μονόδρομος και οι εκφάνσεις του αποδίδουν όλες, ανάλογα με τον τόπο, το κοπάδι, το μέγεθος των ψαριών και την εποχή. Με πατωτό, μεσόνερο, ακόμα και με επιφανειακό καρτέρι, μπορεί ένας ψαροκυνηγός να πιάσει ψάρια, αν ξέρει να διαβάσει τις κινήσεις τους. Είναι τόσοι πολλοί οι παράγοντες που επηρεάζουν τη συμπεριφορά τους, που δεν μπορούμε να πούμε ποτέ με σιγουριά «σήμερα θα είναι δεκτικά τα μαγιάτικα»! Σε άλλα είδη ψαριών, ισχύει κάτι τέτοιο και μάλιστα σε μεγάλο βαθμό. Δηλαδή, κάποιες φορές μπορούμε να υπολογίσουμε ακόμη και το πότε, το πού και το γιατί θα βρίσκονται εκεί τα ψάρια και μάλιστα με τι διάθεση. ΠΕΛΑΓΙΚΉ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΆ Τα μαγιάτικα λοιπόν, είναι μια πολύ ιδιαίτερη περίπτωση, γιατί έχουν στη φύση τους πελαγική συμπεριφορά και χαρακτήρα, και δεν ήμαστε τόσο διαβασμένοι στην Ελλάδα σε αυτό το θέμα, όπως σε άλλες χώρες που κυνηγάνε μόνο πελαγίσια. Χάραμα λοιπόν ή σούρουπο; Θα τα βρω στην αποχή ή στο κεφάλι της ξέρας; Μερικά από τα ερωτήματα που θα απαντηθούν σε έναν έμπειρο ψαροκυνηγό, αμέσως μόλις βάλει το κεφάλι κάτω από το νερό και δει κυρίως το ψιλό και τις κινήσεις του, μιας και μόνο γι’ αυτόν τον λόγο θα πλησιάσει στα βάθη που ψαρεύουμε. Είναι θέμα επιβίωσης και όχι διασκέδασης, ένα μαγιάτικο που μπορεί να κυνηγήσει άνετα στα 90 μέτρα, να βγει ακόμη και στην επιφάνεια, και να επιτεθεί στο ψιλό σκορπώντας το θάνατο.
12 Boat & Fishing
ΔΕΣ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ στο Boatfishing.gr
Για λόγους ασφαλείας, προφανώς προτιμά βαθύτερες ζώνες κατά μέσο όρο, μακριά από την ανθρώπινη παρουσία. ΜΙΑ ΩΡΑΙΑ ΠΡΩΙΑ Ή ΚΑΛΥΤΕΡΑ, ΕΝΑ ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ΧΑΡΑΜΑ… Ήταν από εκείνες τις όμορφες καλοκαιρινές βραδιές με μια παρέα τεσσάρων ατόμων, η οποία ομόφωνα απαίτησε να φάει ψαράκι! Κι επειδή δεν χαλάω χατήρια, αποφάσισα να πάω πολύ πρωί, για τρεις κυρίως λόγους που μπορώ να σας εξηγήσω. 1ον Για να γλυτώσω την κυκλοφορία πολλών σκαφών μέσα στη σεζόν. 2ον Γιατί έπρεπε να πάμε καμιά βόλτα με το σκάφος και την παρέα, από το πρωί προς μεσημέρι. 3ον Μ ήπως βρω κάποια συναγρίδα στο χάραμα ή κάποιο άλλο πελαγίσιο, λίγο πιο εύκολα από ότι θα γινόταν μέσα στη μέρα. Ξύπνημα πριν βγει ο ήλιος λοιπόν, και μαζί μόνο το μεγάλο μου όπλο. Ντύθηκα μέσα στο σκάφος, στο λιμάνι, στο φως του λυκαυγούς. Άφησα μόνο τα πράγματα που θα χρειαζόμουν να είναι διαθέσιμα μόλις έριχνα άγκυρα. Μάσκα, αναπνευστήρας, σημαδούρα, πτερύγια, όπλο και ζώνη βαρών σε ετοιμότητα στο πάτωμα του σκάφους. Με πολύ χαμηλές στροφές για να μη ταράξω την ηρεμία με τη δίχρονη 90άρα εξωλέμβια, έβαλα πλώρη για ένα σήκωμα στα 13 μέτρα βάθος. Φτάνοντας, έσβησα μακρύτερα τη μηχανή, υπολογίζοντας το σκάφος να φτάσει με τη φόρα που είχε στην πίσω, όχι και τόσο καλή πλευρά του σημείου, και άφησα σιγά-σιγά το σίδερο να πιάσει πάτο. Φόρεσα τον υπόλοιπο εξοπλισμό και γλίστρησα σιγά-σιγά στο νερό. Όπλισμα και χαλάρωση όση ώρα μου χρειαζόταν. Ήμουν εδώ για να απολαύσω τα λίγα καρτέρια που ήθελα, χωρίς να βιάζομαι, οπότε κρατήθηκα από το σκάφος και χαλάρωσα, με τη σημαδούρα να έχει πάρει τη θέση της λίγα μέτρα πιο πίσω. Έκανα μερικές πεδιλιές πιο
μπροστά από την άγκυρα, μια μικρή παύση για τις τελικές αναπνοές μου και καταδύθηκα όσο πιο ήσυχα μπορούσα. Στην κατάδυσή μου, πάντα προσπαθώ να ακούω τους ήχους, περισσότερο από το να κοιτάζω τις κινήσεις του ψιλού, που θα τις δω μόλις ξαπλώσω στο βυθό. ΣΤΗΝ ΑΠΟΛΥΤΗ «ΗΣΥΧΙΑ» ΘΑ ΕΜΦΑΝΙΣΤΕΙ… Αυτή τη φορά ήταν όλα ήσυχα. δεν άκουγα ούτε ουρές από μεγάλα ψάρια, αλλά το χειρότερο, δεν άκουγα ουρίτσες από τις γόπες και τα άλλα μικρόψαρα που βρίσκονταν γύρω μου, σημάδι πώς δεν ήταν κυνηγημένα εκείνη τη στιγμή. Όμως… …ΕΚΑΝΑ ΛΑΘΟΣ, γιατί μόλις ξάπλωσα στο βυθό, είδα ένα μαγιάτικο! Ενώ δεν κυνηγούσε και ήταν όλα νωχελικά στη περιοχή, το έβλεπα μακριά, να έρχεται διαγώνια προς εμένα. Αυτή ήταν η ευκαιρία μου να εκμεταλλευτώ απολύτως το μεγάλο μου όπλο. το οποίο το ήθελα ακριβώς για τέτοιες καταστάσεις, «μονοτουφεκιές» που λέμε στη διάλεκτό μας, χωρίς πολλά μπλεξίματα. Έτσι κι έγινε! Το μαγιάτικο συνέχισε τη πορεία του προς εμένα και ήταν αρκετή για να μου δώσει μια τέλεια βολή. Η
βέργα έπληξε το ψάρι καίρια και το πήρα στα χέρια μου γρήγορα! Βγαίνοντας στην επιφάνεια, γύρισα να δω που βρισκόταν ο ήλιος. Σε δευτερόλεπτα ίσως, θα εμφανιζόταν πάνω από το ψηλό βουνό (μπορείτε να σκανάρετε το QR και να δείτε το συγκεκριμένο βίντεο, που έχει αναρτηθεί στο site Boatfishing.gr). Ένιωσα ένα απερίγραπτο συναίσθημα ανακούφισης και ολοκλήρωσης ταυτόχρονα! Έφυγα για το σκάφος, έριξα το ψάρι μέσα στο πάτωμα του φουσκωτού, έβγαλα τη στολή μου και γύρισα να πιώ έναν καφέ στο λιμάνι! Δεν χρειαζόμουν κάτι άλλο, ίσα που είχε ανοίξει το καφέ του λιμανιού και εγώ ήδη ήμουν πίσω με το ψάρι που μου ζητήθηκε για βραδινό. Τελικά, φαγώθηκε σε δύο βράδια και από μεγαλύτερη παρέα εν τέλει, γιατί το ψάρι ζύγιζε 8 κιλά! Τα πειράγματα έδιναν και έπαιρναν, μιας και η παρέα μας δεν είχε ξαναδεί τόσο μεγάλο ψάρι από κοντά… Όλο αυτό σε μια βουτιά, μια βολή και όλο το ψαροτουφεκάδικο ελληνικό καλοκαίρι σε ένα κάδρο. Να τρως ένα ψάρι που έπιασες παρέα με αγαπημένους φίλους, δίπλα στη θάλασσα! Αξία ανεκτίμητη! Εύχομαι και αυτό το καλοκαίρι να ζήσουμε παρόμοιες εικόνες και σκηνές, και όχι μόνο να αναπολούμε εικόνες από τα παλιά… BF www.boatfishing.gr
13
ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ
SARAGOS EVO SERIES World Champion
ΝΕΟ
• Αναντομική λαβή D’Angelo II εκδοχή 2023 σε νέο χρώμα καφέ • πλαϊνή σχοινοπιάστρα & ανεστραμμένο μηχανισμό • νέα μονή/διπλή ανοιχτή κεφαλή που ανεβάζει τα λάστιχα παράλληλα με το σωλήνα & τη βέργα • βέργα Sandvik με αιχμή tri-cut συνδιαστικά με: - τη νέα καμπάνα dyneema/χρωματιστές πλαστικές θηλιές, εξασφαλίζουν τέλεια ακρίβεια -T NT περαστό λάστιχο επί μέτρο • universal χεράκι λαβής σε νέο χρώμα Κρεμ • νέο μακρύτερο τακούνι όπλισης • νέος οδηγός υδρολίσθησης • σωλήνας & ανταλλακτικά (οδηγός βάσης μουλινέ, κεφαλή) σε νέα χρώματα ΚΑΦΕ • Πλήρως ανοδιωμένος αλουμινένιος σωλήνας, Ø1,25 mm/ 30mm σωλήνας Crabon Ø 2.00mm, με ενσωματωμένο οδηγό • συμβατά όλα τα παλιά & καινούρια χρωματιστά μουλινέ Pathos
LASER EVO SERIES World Champion
www.pathossub.com | info@pathossub.com
ΠΡΟΪΟΝ
ΝΕΟ ΠΡΟΪΟΝ
• Αναντομική λαβή D’Angelo II εκδοχή 2023 σε νέο χρώμα γκρι • πλαϊνή σχοινοπιάστρα & ανεστραμμένο μηχανισμό • νέα μονή/διπλή ανοιχτή κεφαλή που ανεβάζει τα λάστιχα παράλληλα με το σωλήνα & τη βέργα • βέργα Sandvik με αιχμή tri-cut συνδιαστικά με: - τη νέα καμπάνα dyneema/ χρωματιστές πλαστικές θηλιές, εξασφαλίζουν τέλεια ακρίβεια -T NT περαστό λάστιχο επί μέτρο • universal χεράκι λαβής σε νέο χρώμα Κρεμ • νέο μακρύτερο τακούνι όπλισης • νέος οδηγός υδρολίσθησης • σωλήνας & ανταλλακτικά (οδηγός βάσης μουλινέ, κεφαλή) σε νέο χρώμα ΓΚΡΙ • Πλήρως ανοδιωμένος αλουμινένιος σωλήνας, Ø1,25mm/30mm σωλήνας Crabon Ø 2.00mm, με ενσωματωμένο οδηγό • συμβατά όλα τα παλιά & καινούρια χρωματιστά μουλινέ Pathos
www.pathossub.com | info@pathossub.com