Spearfishing Magazine Ν.6 by Pelagic Media

EDITORIAL

Το ψαροτούφεκο στο στόχαστρο του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων Δεν φτάνει η παράλογη απαγόρευση του Μαΐου το Υπουργείο προτείνει δίμηνη απαγόρευση της υποβρύχιας αλιείας! Μετά από 7 μήνες απαγόρευσης της ερασιτεχνικής αλιείας λόγω κορωνοϊού, το «κερασάκι» έρχεται από το ΥΑΑΤ με το προς διαβούλευση Π/Δ «Ερασιτεχνική και Αθλητική Αλιεία», όπου μεταξύ άλλων προτείνει επιπλέον απαγορεύσεις, ενώ υπάρχουν ήδη πολύ αυστηροί κανόνες και θεσμικό πλαίσιο. Σύμφωνα με το δελτίο τύπου του ΥΑΑΤ, βούληση του Υπουργού κ. Σπήλιου Λιβανού, είναι μέσα από τις παρατηρήσεις και τα σχόλια των πολιτών να εξασφαλισθεί η αντικειμενικότερη και δικαιότερη αντιμετώπιση των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η ερασιτεχνική και αθλητική αλιεία! Να υπενθυμίσουμε πως οι αρχικές πληροφορίες στις αρχές Ιανουαρίου, έλεγαν ότι αυτό το «προσχέδιο νόμου» θα τίθεντο σε δημόσια διαβούλευση μέχρι τις 15 Ιανουαρίου 2021. Σύμφωνα με δημοσίευμα της ιστοσελίδας ΥΠΑΙΘΡΟΣ, η αρμόδια υφυπουργός Φωτεινή Αραμπατζή προωθούσε ένα νέο νομοσχέδιο, με σκοπό να βάλει «τάξη», όπως ανέφερε, την αλιευτική νομοθεσία για την αντιμετώπιση της παράνομης ερασιτεχνικής αλιείας και την προστασία των ιχθυοαποθεμάτων. Τελικά, παρότι υπήρχε διαβεβαίωση ότι δεν θα υπάρξει κάποιο νομοσχέδιο ή αλλαγή, στις 24 Μαΐου 2021, σαν κεραυνός εν αιθρία, τέθηκε σε διαβούλευση το σχέδιο Π/Δ έως την 4 Ιουνίου 2021, δηλαδή λιγότερο από 11 ημέρες! Μετά από όλα αυτά, για ακόμη μια φορά, αισθάνομαι πως οι ζωές και οι τύχες μας βρίσκονται σε λάθος χέρια… Το «διυλίζω τον κώνωπα και καταπίνω την κάμηλον», είναι λίγο για να αποδώσει το πόσο τραγικά οι κυβερνώντες συνεχίζουν το μοίρασμα καρέκλας σε λάθος ανθρώπους. Μήπως θα έπρεπε πέρα και πάνω απ’ όλα να δώσουν προτεραιότητα στη προστασία του ενάλιου πλούτου, ή σε ότι τέλος πάντων έχει απομείνει από την κακή διαχείριση τόσων χρόνων, με πρωταίτιο την ίδια την πολιτεία που φέρει και τη μεγαλύτερη ευθύνη; Τα σημερινά αποτελέσματα δείχνουν πως πρέπει επιτέλους να σταματήσει η κατά συρροή στοχοποίηση της ερασιτεχνικής αλιείας μέσω άστοχων μέτρων και πρόχειρων νομοσχεδίων, από ανθρώπους που ουδεμία σχέση έχουν με το χώρο και το αντικείμενο. Αν θέλουν όντως την προστασία των ιχθυοαποθεμάτων, δεν μένει παρά να δράσουν με περιορισμούς και μέτρα σύμφωνα με το ποσοστό. Τι ποσοστό έχει η επαγγελματική αλιεία στο σύνολο των αλιευμάτων, και τι ποσοστό η ερασιτεχνική; Με βάση το ποσοστό, πρέπει να γίνουν και οι ανάλογες απαγορεύσεις και περιορισμοί, αν θέλουμε, επιτέλους, να δούμε ζωντανές τις θάλασσες μας. Τα υπόλοιπα είναι όχι μόνο μια ακόμη μεγάλη κοροϊδία σε βάρος όλων των αγνών ερασιτεχνών αλιέων και του κλάδου των επαγγελματιών που ζουν από την ερασιτεχνική αλιεία, αλλά και μια πολιτική που μας οδηγεί στην ολοκληρωτική καταστροφή και πρέπει να την σταματήσουμε. Πώς; Ας ξεκινήσουμε με τον πιο απλό τρόπο! Να κάνουμε σωστή χρήση των νόμιμων δικαιωμάτων μας. Και είναι πολλά αυτά, από το πιο προφανές, έως και το πιο ακραίο, αλλά πάντα μέσα στα πλαίσια του νόμου!

Μάνος Βλατάκης

TΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΌ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΒΡΎΧΙΑ ΑΛΙΕΊΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΕΎΘΕΡΗ ΚΑΤΆΔΥΣΗ

AΡΧΙΣΥΝΤΑΚΗΣ: ΜΆΝΟΣ ΒΛΑΤΆΚΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ: ΑΡΓΟΥΔΈΛΗΣ ΑΛΈΞΑΝΔΡΟΣ ΑΜΑΞΌΠΟΥΛΟΣ ΣΤΑΎΡΟΣ ΑΡΙΣΤΕΊΔΟΥ ΚΏΣΤΑΣ ΒΑΣΙΛΕΊΟΥ ΓΙΏΡΓΟΣ ΒΕΡΏΝΗΣ ΝΊΚΟΣ ΓΙΑΝΝΑΚΌΠΟΥΛΟΣ ΧΡΉΣΤΟΣ ΔΕΡΤΙΛΉΣ ΛΆΜΠΡΟΣ ΚΑΒΒΑΔΊΑΣ ΓΕΡΆΣΙΜΟΣ

ΚΑΡΥΟΦΎΛΛΗΣ ΠΑΝΑΓΙΏΤΗΣ ΚΕΣΟΎΛΗΣ ΊΩΝ ΚΩΤΣΆΚΗΣ ΒΑΓΓΈΛΗΣ ΚΩΣΤΑΝΆΣΙΟΣ ΙΆΣΩΝΑΣ ΜΑΔΟΎΡΟΣ ΚΏΣΤΑΣ ΜΑΡΊΝΗΣ ΣΠΎΡΟΣ ΜΈΓΑΣ ΣΩΚΡΆΤΗΣ ΜΠΈΚΑΣ ΑΠΌΣΤΟΛΟΣ

Ο Mάνος Βλατάκης με δύο μαγιάτικα πιασμένα σε συντροφικό ψάρεμα

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ 95 Ιατρικό | Υποξία: Ο εφιάλτης του ελεύθερου δύτη... του Παναγιώτη Καρυοφύλλη

98 Ψαροτούφεκο | Η συναγρίδα του Γιάννη Καλοκάθη

Αναπνευστική και ψυχολογική προετοιμασία του Μάνου Βλατάκη

106 Τεχνική | Η τέχνη να πλανάρεις επάνω στο θήραμα του Αλέξανδρου Αργουδέλη

Boat & Fishing

102

102 Τεχνική | Βαθιά βουτιά στο ψαροτούφεκο Φωτογραφία Εξωφύλλου:

ΠΑΠΑΔΆΚΗΣ ΜΆΝΟΣ ΠΑΥΛΊΔΗΣ ΓΙΏΡΓΟΣ ΠΙΤΙΆΣ ΓΙΆΝΝΗΣ ΡΊΓΓΑΣ ΓΙΆΝΝΗΣ ΣΙΜΆΤΗΣ ΧΡΊΣΤΟΣ ΤΣΑΓΚΑΡΌΠΟΥΛΟΣ ΝΊΚΟΣ ΦΎΤΡΟΣ ΣΤΑΎΡΟΣ ΧΡΊΣΤΗΣ ΓΙΏΡΓΟΣ

110 Συνέντευξη | Μάνος Βλατάκης: «Με μια ανάσα στα βάθη της ψυχής σου» στον Ιωνα Κεσούλη

118 Ιατρικό | Θυρεοειδής αδένας Πόσο επηρεάζει τις επιδόσεις του ελεύθερου δύτη; του Νίκου Τσαγκαρόπουλου

120 Τεχνική | Ανάδυση Η πιο σημαντική φάση της βουτιάς του Χρίστου Σιμάτη

ΙΑΤΡΙΚΟ

ΥΠΟΞΙΑ!

Ο ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΤΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΔΥΤΗ...

Παναγιώτης Καρυοφύλλης Επεμβατικός καρδιολόγος, Μέλος της ομάδας Ανάπτυξη άπνοιας & σωματικο-αναπνευστικής ενέργειας Απνοια with Yoga Φωτογραφία: Μ.

οιραία κατάδυση»... «Δύτης ανασύρθηκε νεκρός»... «Αγνοείται ψαροτουφεκάς»... Τίτλοι ειδήσεων που επαναλαμβάνονται κάθε χρόνο!

Όλοι μας γνωρίζουμε για την υποξία, που αποτελεί τον νούμερο ένα κίνδυνο για τον ελεύθερο δύτη, και άραγε, πόσοι από εμάς δεν έχουμε να διηγηθούμε τέτοια περιστατικά ή δεν έχουμε χάσει αγαπημένους φίλους; Είναι προφανές, ότι όλοι μας πρέπει να βρεθούμε στην επιφάνεια της θάλασσας πριν η υποξία μας οδηγήσει σε απώλεια των αισθήσεων. Αλλά δυστυχώς, κάθε χρόνο, ακόμα και έμπειροι και ταλαντούχοι ελεύθεροι δύτες, χάνουν τη ζωή τους άδικα, πέφτοντας θύματα πλέον πλήρως κατανοητών και αποτρέψιμων παθοφυσιολογικών μηχανισμών. Οποιαδήποτε λειτουργία στον οργανισμό μας, εξαρτάται από την παροχή του

Βλατάκης, Χρ. Μιχαήλ

οξυγόνου μέσω της κυκλοφορίας του αίματος και βασίζεται στη σταθερή αναπνοή που σκοπό έχει να τροφοδοτήσει το σώμα με την κατάλληλη ποσότητα Ο₂, το οποίο απομακρύνεται από τον οργανισμό με τη μορφή του CO₂. Κατά την ελεύθερη κατάδυση, παρά το ότι δεν αναπνέουμε, η κυκλοφορία του αίματος εξασφαλίζει ότι το οξυγόνο θα συνεχίσει να διανέμεται στους ιστούς ως το «καύσιμό» τους και το CO₂ να απομακρύνεται από αυτούς. Όμως, καθώς ο χρόνος περνά, η μερική πίεση του Ο₂ πέφτει και αυτή του CO₂ ανεβαίνει, κάτι που οδηγεί σε ελάττωση του ποσού του Ο₂ που διανέμεται στους ιστούς, συμπεριλαμβανομένου του εγκεφάλου. Πριν προχωρήσουμε παρακάτω, και για να γίνουν πιο κατανοητά όσα αναφερθούν στη συνέχεια, να επαναλάβουμε πως αδρά, το αίμα που μπαίνει στους πνεύμονες φτάνει στις κυψελίδες, όπου θα λάβει οξυγόνο και θα «διώξει» διοξείδιο και αυτή η διακίνηση των

αερίων χοντρικά οφείλεται στις διαφορές μεταξύ των μερικών πιέσεων των αερίων στο αίμα και αυτών στις κυψελίδες. Η επίδραση της άπνοιας στη μερική πίεση του Ο₂ και CO₂ κατά την κατάδυση, είναι ουσιωδώς διαφορετική από το απλό κράτημα της αναπνοής στην επιφάνεια, γιατί επιπροσθέτως της φυσιολογικής διακίνησης των αερίων, οι πνεύμονες των ελεύθερων δυτών συμπιέζονται κατά την κάθοδο στο βυθό, ως αποτέλεσμα της αυξημένης υδροστατικής πίεσης, και επανέρχονται κατά την ανάδυση. Τυπικά, οι μερικές πιέσεις των αερίων του αίματος, δεν διαφέρουν σημαντικά από τις φυσιολογικές τιμές, τόσο στους καλά εκπαιδευμένους ελεύθερους δύτες που δεν κάνουν υπεραερισμό πριν τη βουτιά, όσο και σε αυτούς που δεν ασχολούνται με την ελεύθερη κατάδυση, με αυτές τις πιέσεις να κυμαίνονται περίπου στα 35 mmHg για το CO₂ και 100 mmHg για το Ο₂. www.boatfishing.gr

ΙΑΤΡΙΚΟ

Λόγω της προοδευτικής αύξησης της εξωτερικής πίεσης κατά την κατάδυση, ο όγκος των πνευμόνων ελαττώνεται σύμφωνα με το νόμο των αερίων, αφού οι πνεύμονες είναι ουσιαστικά ένα σφουγγάρι που περιέχει αέρα. Αφού ο όγκος μειώνεται, αντιστοίχως αυξάνεται η κυψελιδική μερική πίεση των αερίων, και εν προκειμένω των Ο₂, CO₂, αλλά και Ν2. Έτσι, θεωρητικά, για παράδειγμα στα 20 μέτρα, η μερική πίεση του Ο₂ θα πρέπει να είναι > 250 mmHg, εξασφαλίζοντας επαρκή μεταφορά του Ο₂ στο αίμα, άρα η υποξία είναι μάλλον απίθανη στο βυθό.

Με τις ίδιες παραδοχές, θα πρέπει να αυξάνεται και η κυψελιδική πίεση του CO₂, και επομένως, η κατεύθυνση κίνησής του όταν βρισκόμαστε στο βυθό, θα πρέπει να είναι από τις κυψελίδες προς το αίμα και όχι το αντίστροφο, όπως ξέρουμε ότι συμβαίνει στην επιφάνεια. ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΟΙ ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΙ; Υπάρχουν, όμως, μελέτες, οι οποίες έχουν δείξει ότι οι θεωρητικοί υπολογισμοί που προβλέπουν μια γραμμική αύξηση ή μείωση των κυψελιδικών μερικών πιέσεων αυτών των αερίων,

Χρόνος επαναφοράς! Σημαντική πληροφορία που καταγράφει το καταδυτικό ρολόι/ υπολογιστής και στην οποία θα πρέπει να δίνουμε σημασία πριν καταδυθούμε…

Boat & Fishing

ως αποτέλεσμα της συμπίεσης ή αποσυμπίεσής των αντίστοιχα, δεν εξηγούν επαρκώς τη χρονική στιγμή, αλλά και τη διακίνησή τους κατά τη βουτιά. Φαίνεται λοιπόν πως αυτοί οι υπολογισμοί, ιδιαίτερα για το CO₂, είναι λανθασμένοι, και πως θα πρέπει να λάβουμε επιπλέον υπόψη μας τη διαλυτότητα των αερίων στο αίμα. Έτσι, μια εκσεσημασμένη αύξηση της κυψελιδικής μερικής πίεσης του CO₂, λόγω της αύξησης της εξωτερικής πίεσης, εμποδίζεται από την πολύ μεγάλη ποσότητα πρόσληψης αυτού του ιδιαίτερα διαλυτού αερίου στο αίμα, που με αυτό τον τρόπο αμβλύνει την επίδραση της συμπίεσης σε αυτό. Επιπλέον, η εκ της βυθίσεως επαγόμενη σημαντική μετακίνηση τού αίματος στο θώρακα (blood shift), συμβάλλει περαιτέρω σε αυτό το φαινόμενο, καθώς η αύξηση του ενδοπνευμονικού όγκου αίματος ενισχύει τη δεξαμενή αίματος που είναι διαθέσιμη για πρόσληψη του CO₂ από τους κυψελιδικούς χώρους. Με αυτούς τους μηχανισμούς, μπορεί τώρα να εξηγηθεί γιατί για παράδειγμα σε βάθος 20 μέτρων, η μερική πίεση του CO₂ είναι γύρω στα 45-50 mmHg και όχι > 100 mmHg, όπως θα έπρεπε να συμβαίνει αν ίσχυε μόνο ο νόμος των αερίων. Σε αυτό το σημείο, να θυμίσουμε ότι το ερέθισμα για να αναπνεύσουμε ενεργοποιείται όταν η μερική πίεση του CO₂ ανέβει στα 50-60 mmHg, άρα καταλαβαίνουμε πως χωρίς αυτούς τους θαυμαστούς μηχανισμούς, πρακτικά θα ήταν αδύνατο να καταδυθούμε βαθύτερα των 10 μέτρων! Όταν ξεκινάμε την ανάδυση, οι πνεύμονες ξεκινούν και αυτοί να αποσυμπιέζονται. Κατ’ αντιστοιχία, μειώνονται συνεχώς οι κυψελιδικές πιέσεις του Ο₂ και CO₂, ενώ αποκαθίσταται και η φυσιολογική κατεύθυνση της ροής για το CO₂ . Η κυψελιδική πίεση του Ο₂ μειώνεται μέχρι που φτάνει στην τιμή της πίεσης του Ο₂ του μικτού φλεβικού αίματος, και άρα, ως επακόλουθο, παύει η διάχυση του οξυγόνου από τις κυψελίδες προς το αίμα. Έτσι, μπορεί να προκύψει σημαντική υποξία, ιδιαίτερα μετά από παρατεταμένη βουτιά σε σημαντικό βάθος. Συνήθως, η απώλεια του κινητικού ελέγχου ή και των αισθήσεων εμφανίζεται αμέσως πριν ή λίγο μετά την επιφάνεια. Αρχικά, η υποξία και η αύξηση του CO₂ στο αίμα λειτουργούν ως διεγέρτες, ώστε να αυξηθεί η αιματική ροή στον εγκέφαλο, αλλά με την πάροδο του χρόνου μειώνονται οι εφεδρείες σε Ο₂, με επακόλουθο τη μείωσή του και στον εγκέφαλο. Περνώντας ένα κριτικό στάδιο, ο εγκέφαλος δεν μπορεί να λειτουργήσει πλέον αερόβια και αντιδρά

Οι περισσότεροι ελεύθεροι δύτες/ψαροκυνηγοί που έχασαν τη ζωή τους, είχαν ένα κοινό σημείο: Δεν είχαν την επίβλεψη ζευγαριού στη μοιραία βουτιά!

με απώλεια των αισθήσεων. Αυτό αποτελεί προστατευτικό μηχανισμό που διαφυλάσσει τον εγκέφαλο από βλάβη. Ως αποτέλεσμα της απώλειας των αισθήσεων, όλοι οι μύες πλην αυτών της καρδιάς, σταματούν τη λειτουργία τους, προκειμένου να σωθεί κάθε μόριο Ο₂ για τη λειτουργία του εγκεφάλου. Μετά την πάροδο περίπου 4 λεπτών, αρχίζει ο προοδευτικός θάνατος των εγκεφαλικών ιστών και η αποδόμηση του κεντρικού νευρικού συστήματος. ΥΠΕΡΑΕΡΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΚΑΤΑΔΥΣΗ Είναι γνωστό, πως ο υπεραερισμός αμέσως πριν την άπνοια αυξάνει σημαντικά το χρόνο που μπορούμε να κρατήσουμε την αναπνοή μας. Επειδή η αρτηριακή αλλά και κυψελιδική πίεση του CO₂, σχετίζονται αντίστροφα με τον κυψελιδικό αερισμό, αυξάνοντάς τον κατά λεπτό αερισμό, αυξάνουμε και το ρυθμό απομάκρυνσης του CO₂. Επομένως, μετά από υπεραερισμό, η πίεση του CO₂ πέφτει, άρα θα χρειαστεί περισσότερος χρόνος για να φτάσει στα επίπεδα των 55-60 mmHg που διεγείρουν το αναπνευστικό κέντρο του εγκεφάλου. Κάθε παράταση, όμως, της άπνοιας, οδηγεί σε μείωση της πίεσης του Ο₂. Στην επιφάνεια, η ανάγκη για αναπνοή δεν προκαλείται μόνο από την αύξηση του CO₂, αλλά και από την ελάττωση του Ο₂ στα 50-60 mmHg. Άρα, και γι’ αυτό το λόγο, η εισπνοή καθαρού Ο₂ επίσης παρατείνει την άπνοια. Κατά

την κατάδυση, και με τη συμμετοχή όλων των μηχανισμών που προαναφέραμε, αυξάνονται οι πιέσεις του Ο₂ και φτάνουμε σε υπεροξικές τιμές, αλλά η περιεκτικότητα του αίματος σε Ο₂, ακόμα και μετά από υπεραερισμό, αυξάνεται μόνο οριακά, λόγω του σιγμοειδούς σχήματος που έχει η καμπύλη αποδέσμευσης αιμοσφαιρίνης-οξυγόνου. Κάτω από αυτήν την κατάσταση, η αυξημένη πίεση του CO₂ είναι ο μόνος μηχανισμός που απομένει ως ερέθισμα για αναπνοή. Η αυξημένη, όμως, χρήση του οξυγόνου κατά την άπνοια και την παραμονή στο βυθό, οδηγεί σε μείωση της πίεσής του στο αίμα. Κατά την άνοδο, η απότομη αποσυμπίεση των πνευμόνων οδηγεί, όπως προαναφέραμε, σε σημαντική πτώση των πιέσεων του Ο₂ και συχνά σε σημαντική υποξία, πριν ο δύτης νιώσει την ανάγκη για αναπνοή. Ο υπεραερισμός μπορεί επίσης να γίνει πολύ επικίνδυνος, εάν ο δύτης στο βυθό εμπλακεί σε κάποια κουραστική δραστηριότητα, όπως πχ. ένα ξεβράχωμα, κι αυτό γιατί θα αυξήσει περαιτέρω την κατανάλωση του Ο₂. Σε μια τέτοια περίπτωση, ακόμα και ευρισκόμενος στο βυθό, η αρτηριακή πίεση του Ο₂ μπορεί να γίνει δραματικά χαμηλή και επομένως να είναι πιθανή η απώλεια των αισθήσεων. Οι παρατεταμένες περίοδοι φυσικής άσκησης εξαντλούν τα αποθέματα του οργανισμού σε υδατάνθρακες και έτσι οδηγούμαστε σε αυξημένη καύση λίπους. Όταν, όμως, καίμε λίπος για την παραγωγή ενέργειας, χρησιμοποιούμε

8% περισσότερο Ο₂ απ’ ότι αν καίγαμε υδατάνθρακες, αλλά παράγουμε και 30% λιγότερο CO₂ . Έτσι, ένας ελεύθερος δύτης που έχει καταναλώσει/αδειάσει τις αποθήκες υδατανθράκων, θα γίνει γρηγορότερα υποξικός και για να το κάνουμε και χειρότερο, το επαγόμενο από το CO₂ ερέθισμα για αναπνοή, θα καθυστερήσει! Έτσι μια βουτιά που κατά τ’ άλλα θα ήταν ασφαλής σε έναν ξεκούραστο και σωστά διατρεφόμενο δύτη, μπορεί να γίνει πολύ επικίνδυνη σε έναν κουρασμένο, είτε από το πολύωρο ψάρεμα, είτε από προηγηθείσες δραστηριότητες εκτός θάλασσας. Η κατανάλωση υδατανθράκων, λοιπόν, μπορεί να μειώνει το χρόνο άπνοιας μέσω της αύξησης της παραγωγής CO₂ , αλλά κάνει τη βουτιά πιο ασφαλή. Αυτό το φαινόμενο που είναι γνωστό ως σκοτοδίνη των ρηχών νερών (shallowwater blackout) ή και samba (επαγόμενοι από την υποξία σπασμοί), είναι δυστυχώς υπεύθυνο για πολλά ατυχήματα κάθε χρόνο. Και καθώς δεν υπάρχει κάποια καλά καθορισμένη τιμή πίεσης για το Ο₂ στο αίμα που να θεωρείται ασφαλής, η συντροφική ελεύθερη κατάδυση σε συνδυασμό με τη γνώση, αποτελούν τα μόνα εχέγγυα για την ασφαλή ενασχόληση με αυτήν... Στο επόμενο τεύχος θα αναπτυχθεί εξίσου ένα πολύ σημαντικό θέμα που θα αφορά στο «ΠΝΕΥΜΟΝΙΚΟ ΒΑΡΟΤΡΑΥΜΑ»! BF

www.boatfishing.gr

ΨΑΡΟΤΟΥΦΕΚΟ

Η ΣΥΝΑΓΡΙΔΑ ❱❱ Γιάννης Καλοκάθης

συναγρίδα (dentex dentex) είναι αδιαμφισβήτητα ένα από τα ομορφότερα ψάρια της Μεσογείου! Τα χρώματά της και οι παραλλαγές που πετυχαίνει ανάλογα με την περίσταση, μπορούν να μαγέψουν και τον πιο απαιτητικό που θα την συναντήσει μπροστά του. Ακόμα και άνθρωποι άσχετοι με το ψάρεμα, που η μόνη σχέση τους με αυτά είναι στο τραπέζι, όταν τα τρώνε, με το που θα την δουν στο ψυγείο μαζί με ψάρια άλλου είδους, το πρώτο πράγμα που θα αναφωνήσουν είναι «τι όμορφο ψάρι είναι αυτό!» Μεγέθη, εποχή αναπαραγωγής και τεχνικές για τη σύλληψή της Κάποτε οι συναγρίδες έφταναν σε πολύ μεγάλα μεγέθη. Έχω ακούσει για ψάρια που ξεπερνούσαν σε βάρος τα 20 κιλά! Σίγουρα θα υπάρχουν ακόμα μέρη

Boat & Fishing

όπου τα εργαλεία μαζικής αλίευσης και τα συρόμενα (… μεγάλη πληγή!) δεν φτάνουν, αφήνοντας τα ψάρια να μπορέσουν να ολοκληρώσουν τους αναπαραγωγικούς τους κύκλους. Η άνοιξη είναι η εποχή που θα ζευγαρώσει η πλειοψηφία του πληθυσμού τους, κάνοντάς τες πιο ευάλωτες απέναντι σε ένα καλοστημένο καρτέρι. Το καρτέρι είναι ο κατεξοχήν τρόπος που εμείς οι υποβρύχιοι κυνηγοί θα μπορέσουμε να τις πιάσουμε. Βέβαια, υπάρχουν και οι εξαιρέσεις που θα επιβεβαιώσουν τον κανόνα. Έχω πιάσει πολλά ψάρια βραχωμένα και η εικόνα μιας συναγρίδας μέσα σε τρύπα είναι όντως θεαματική, ειδικά όταν είναι μεγάλη! Συναγρίδες στο πλανάρισμα Θα προσπαθήσω να μιλήσω για όλες τις τεχνικές και τον εξοπλισμό που χρησιμοποιώ για να είμαι

αποτελεσματικότερος ανάλογα με την περίσταση, ξεκινώντας από το πλανάρισμα, την πιο δύσκολη, για εμένα, τεχνική στην προσπάθεια σύλληψης ενός τέτοιου ψαριού και θα εξηγήσω παρακάτω τους λόγους. Οι συνθήκες που μου έχει δοθεί η ευκαιρία να συναντήσω μια συναγρίδα με πλανάρισμα, είναι δύο: Το ψάρι καρτερεύει παραλλαγμένο ανάμεσα σε βράχια ή φύκια, περιμένοντας την κατάλληλη ευκαιρία για να επιτεθεί στα μικρόψαρα. Σε αυτήν τη φάση θα κινηθώ γρήγορα, αλλά όχι ατσούμπαλα, καταπάνω της, τουφεκίζοντάς την συνήθως στη ράχη, ελπίζοντας να μπορέσει η βολή να την κρατήσει, αν και είναι κάπως δύσκολο. Οποιαδήποτε άλλη τεχνική και να διαλέξω στη συγκεκριμένη περίσταση, το μόνο που θα καταφέρω θα είναι να δω το ψάρι να φεύγει αστραπιαία,

μαζί με όποια ευκαιρία να το ξαναδώ… Καθώς κατεβαίνω με μεγάλο όπλο για να καρτερέψω, οι συναγρίδες έρχονται περίεργες καταπάνω μου! Σε αυτήν την περίπτωση θα προτιμήσω να βαρέσω το ψάρι στο πλανάρισμα. Ψάρια κυνηγημένα, σε μέρη όπως η Αττική που συνήθως ψαρεύω, δεν μου δίνουν άλλη ευκαιρία να συνεχίσω τη βουτιά και να κάνω ένα καρτέρι. Πρέπει να τονίσω, ότι η βολή και στις δύο παραπάνω περιπτώσεις είναι πάρα πολύ δύσκολη και πρέπει να γίνει με πολύ προσοχή!

Η ψαριά της παρέας. Τα τρία ψάρια πιάστηκαν με το 82άρι!

www.boatfishing.gr

ΨΑΡΟΤΟΥΦΕΚΟ

…ΣΤΗΝ ΤΡΎΠΑ… Θα αφήσω το καρτέρι για το τέλος και θα μιλήσω για τις εμπειρίες μου ψαρεύοντας στην τρύπα. Εδώ τα πράγματα είναι πιο εύκολα από όλους τους άλλους τρόπους. Το ψάρι σίγουρα έχει μπει για λίγο, τρομαγμένο από διάφορους αιτίες, συνήθως από κάποια δίχτυα, ένα καΐκι, μια βάρκα, κάποια βαριά κακοκαιρία με κεραυνούς, από εμένα, βλέποντάς με να κατεβαίνω, μπορεί ακόμα και από κάτι που έφαγε και δεν μπόρεσε να το χωνέψει. Οι πέτρες που θα διαλέξει να μπει, δεν είναι τυχαίες, αλλά οι καλύτερες πέτρες της περιοχής, αυτές που προτιμούν και τα μαυρόψαρα. Το μόνο δύσκολο που μπορεί να μου συμβεί σε μια τέτοια περίπτωση, είναι κάποιο ελαφρύ βράχωμα. …ΚΑΙ ΣΤΟ ΚΑΡΤΈΡΙ Το καρτέρι, τώρα, είναι ένα πολύ μεγάλο κεφάλαιο και απαιτεί πολύ εξάσκηση αλλά και χρήση κάθε διαθέσιμου πόρου του μυαλού μου, προκειμένου να μπορέσω να αποκρυπτογραφήσω τα σημάδια που μου δίνει η εκάστοτε περίπτωση. Εδώ, το σημείο και το βάθος που θα στήσω την ενέδρα μου,

Στο καντράν του ρολογιού το βάθος και ο συνολικός χρόνος βουτιάς που απαιτήθηκαν στους δύσκολους βυθούς της Αττικής για τη σύλληψη αυτής της συναγρίδας

Boat & Fishing

θα παίξουν τον πιο καθοριστικό ρόλο στην επίτευξη της επιτυχίας. Ανάλογα μεγάλη σημασία έχει και το όπλο που θα κρατάω στα χέρια μου. Πρέπει τα βράχια να μου δίνουν όσο το δυνατόν πληρέστερη κάλυψη, την οποία όμως θα πρέπει να μπορώ να χαλάσω ανάλογα με τη συμπεριφορά των ψαριών. Τι εννοώ; Αν πχ. είναι διστακτικά και καχύποπτα, εμφανίζω λίγο από τον όγκο μου, και όταν κεφαλώσουν, σιγά σιγά κρύβομαι. Όπως το χταπόδι, φανταστείτε… Το σημείο αυτό θα πρέπει να είναι πίσω από το φαΐ τους και όχι ανάμεσα σε αυτές και την τροφή τους, ενώ θα πρέπει να βρίσκεται ελάχιστα ψηλότερα από αυτές και όχι χαμηλότερα. «ΤΙ ΌΠΛΟ ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΉΣΩ ΣΤΟ ΚΑΡΤΈΡΙ;» Για το όπλο, έχουν ειπωθεί πολλά, τα περισσότερα λανθασμένα ή ελλιπή κατά την άποψή μου! Δεν πρέπει πάντα να είναι το μεγαλύτερο που έχω, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά ένα μέγεθος που θα μπορώ να καλύψω εξίσου καλά με το υπόλοιπο σώμα μου. Οπότε, μην παραξενευτείτε καθόλου αν την συγκεκριμένη ημέρα η καλύτερη

επιλογή σας είναι ένα μικρό 82άρι, το οποίο αν έχετε προνοήσει να το στήσετε για ένα τέτοιο κυνήγι, τότε μιλάμε για ένα απίστευτα αποτελεσματικό όπλο! Η ΚΑΛΎΤΕΡΗ ΏΡΑ ΓΙΑ ΚΑΡΤΈΡΙ! Ένα εξίσου σημαντικό στοιχείο στο κυνήγι της συναγρίδας, είναι η ώρα. Τα απογευματινά καρτέρια είναι ότι καλύτερο! Οι πρώτες σκιές που δημιουργούνται καθώς ο ήλιος χάνεται, μπορούν να καλύψουν κάθε ατέλεια ή λάθος που θα κάνω. Βέβαια, και εδώ χρειάζεται προσοχή, μιας και θεωρώ τις τελευταίες στιγμές της ημέρας όχι και τόσο καλές, αφού ο όγκος μου έχει μεγαλώσει πολύ, κάνοντάς τες και πάλι διστακτικές. Ναι μεν έχω να κάνω με ένα πολύ επιθετικό και κυριαρχικό ψάρι, που του απομένουν λίγα λεπτά για να τραφεί, αλλά από την άλλη είναι και πάρα πολύ διστακτικό και καχύποπτο! Πιστεύω, φίλοι μου, να σας βοήθησα κάπως να λύσετε μερικές απορίες σας σχετικά με το κυνήγι αυτού του πανέμορφου, αγέρωχου, δυνατού και πανέξυπνου ψαριού. Κλείνοντας, εύχομαι καλές βουτιές και καλά κυνήγια σε όλους! BF

ΤΕΧΝΙΚH

ΒΑΘΙΆ ΒΟΥΤΙΆ ΣΤΟ ΨΑΡΟΤΟΎΦΕΚΟ ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΉ ΚΑΙ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΉ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΊΑ ❱❱ Μάνος Βλατάκης Διευθυντής Άπνοια with Yoga https://www.facebook.com/ApnoiaYoga/ α’ μέρος Το βαθύ ψάρεμα είναι υποκειμενικό για τον κάθε υποβρύχιο κυνηγό, όμως το αποτέλεσμα θα είναι πάντα το ίδιο. Η προσπάθεια σε μια τέτοια βουτιά, θα έχει από τη μία μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας, ενώ από την άλλη, σίγουρα αυξημένο το αίσθημα του κινδύνου, όσο και τον ίδιο το κίνδυνο.

ώς γίνεται, όμως, αντιληπτό στον ψαροκυνηγό, το γεγονός πως η βουτιά που θα ακολουθήσει, κατατάσσεται στα επίπεδα της βαθιάς βουτιάς; Νομίζω πως είναι ξεκάθαρο και απορρέει, σύμφωνα πάντα με τις μέχρι τώρα εμπειρίες και επαφές του, από το βάθος γενικότερα. Μόνο μέσα από αυτό το πλαίσιο, καθορίζονται και οι δικές του προσωπικές δυνατότητες στην αντίληψη του ρηχού ή του μεγάλου βάθους. Επίσης, ο κάθε ψαροκυνηγός, έχει στη σκέψη του κάποια νούμερα, μέσω των οποίων διαχωρίζονται στο μυαλό του η

ρηχή και η μεσαία ζώνη βάθους, από τη βαθιά. Η ρηχή και μεσαία ζώνη βάθους, είναι αυτές στις οποίες μπορεί να κινηθεί με σχετική άνεση για να αναπτύξει τις θηρευτικές του ικανότητες και «στρατηγικές» απέναντι στο θήραμα, ενώ στη βαθιά ζώνη, περιορίζεται σημαντικά ο χρόνος παραμονής και οι κινήσεις του, λόγω της μειωμένης άπνοιας και της ψυχολογικής και ουσιαστικής πίεσης που θα ασκηθεί μέσω του υπερβαρικού περιβάλλοντος. Υπάρχουν πολλοί τρόποι που μας κάνουν να αντιλαμβανόμαστε το βάθος. Κάποιοι από αυτούς στηρίζονται στην αίσθηση και κάποιοι στην αντικειμενικότητα.

ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΗΝ ΑΙΣΘΗΣΗ Αρκετές φορές, ο ψαροκυνηγός αντιλαμβάνεται και υπολογίζει το βάθος αναλύοντας την πληροφορία που του παρέχει η αίσθηση της όρασής του. Η όραση συχνά ξεγελά, μέσω πολλών παραγόντων (χαμηλός φωτισμός, θολά νερά κλπ.). Έτσι, συχνά νομίζει πως το σημείο που σκοπεύει να καταδυθεί είναι βαθύτερο, ή και το αντίθετο, δηλαδή ρηχότερο από αυτό που έχει στο μυαλό του ως μεγάλο βάθος. Αν δεν έχει γίνει προηγουμένως κάποια βουτιά κοντά στο συγκεκριμένο σημείο, την οποία να έχει καταγράψει με το καταδυτικό του ρολόι ή να την έχει βιώσει με το σώμα

Είναι σημαντικό, να ξεκινήσουμε την βουτιά χωρίς να πιέσουμε καθόλου το χρόνο αναμονής-προετοιμασίας

10 Boat & Fishing

Η προετοιμασία μιας βουτιάς με στόχο την ανάπτυξη στρατηγικών θήρευσης, δεν έχει καμία σχέση με την προετοιμασία μιας βουτιάς που δεν κρατάμε όπλο και απλά βουτάμε για τα μέτρα...

του και την άπνοιά του, τότε πιθανότατα να υπολογίζει λάθος, και αυτό ίσως να επηρεάσει ψυχολογικά το αποτέλεσμα, είτε θετικά, είτε αρνητικά. Και στις δύο αυτές περιπτώσεις, υπάρχει αυξημένο το ποσοστό κίνδυνου, διότι η κατάδυση προς ένα βάθος το οποίο θεωρούμε προσιτό αλλά τελικά δεν είναι, αποτελεί από μόνο του μία οριακή προσπάθεια. Από την άλλη, μια βουτιά σε βάθος το οποίο εκτιμάμε πως είναι μεγάλο, αλλά τελικά δεν είναι, αυξάνει την ανησυχία και μειώνει την απόδοση της χαλάρωσης, συντελώντας αρνητικά στο χρόνο της άπνοιας. Υπό την επήρεια των παραπάνω, εκτός της μειωμένης απόδοσης, τίθενται και θέματα ασφάλειας, λόγω περιορισμού των αντιδράσεών μας προς ένα περιστατικό που μπορεί να εξελιχθεί και να αποβεί μοιραίο σε ένα κατά τα άλλα διαχειρίσιμο βάθος. Κοντολογίς, μπορούμε να επηρεαστούμε αρνητικά και να αποτύχουμε τόσο σε θηρευτικά αποτελέσματα, όσο και σε θέματα που διέπουν την ασφάλειά μας, γιατί οι αντιδράσεις μας βρίσκονται υπό την επήρεια αυθυποβολής και μας φέρνουν ένα βήμα πριν το κατώφλι του πανικού. Και όλα αυτά σε βάθη που

χωρίς αυθυποβολή, οι λειτουργίες και οι αντιδράσεις μας θα μπορούσαν να ανταπεξέλθουν σε όλα, προσφέροντάς μας ένα όμορφο θήραμα με σχετική άνεση και ασφάλεια. Αυτό σημαίνει πως θα πρέπει να εκτιμούμε το βάθος αντικειμενικά, μέσω αξιόπιστων μετρήσεων, όπως καταδυτικό ρολόι ή βυθόμετρο σκάφους, ή ακόμα μέσω του σχοινιού της ανέμης που έχουμε σημαδεμένο κλπ.

n ΟΜΩΣ, ΠΡΟΣΟΧΗ! Το απόλυτο βυθόμετρο μετά τη

σωστή μέτρηση του βάθους, είναι ο οργανισμός μας, ο οποίος θα μας δείξει στην κάθε εξόρμηση, στην κάθε βουτιά, τι θεωρεί εκείνος βαθύ και τι ρηχό. Απλά, γιατί ο οργανισμός μας δεν βρίσκεται συνεχώς στην ίδια κατάσταση και παρουσιάζονται σημαντικές μεταβολές που αφορούν την απόδοσή του, τόσο μυϊκά, όσο και από θέμα άπνοιας και αντοχής. Υπάρχουν πάρα πολλοί παράγοντες που θα επηρεάσουν τον οργανισμό μας και θα συμβάλουν στην άριστη, ή το ανάποδο, στην κακή λειτουργία και μειωμένη απόδοσή του.

ΤΙ ΕΠΗΡΕΑΖΕΙ ΤΗΝ ΑΠΟΔΟΣΗ ΚΑΙ ΤΑ ΜΕΓΕΘΗ ΑΠΝΟΙΑΣ - ΕΠΙΔΟΣΗΣ Η κακή ενυδάτωσή μας, για παράδειγμα. Η ακατάλληλη ή η λάθος διατροφή, η οποία δεν μπορεί να μας καλύψει ενεργειακά. Η συσσώρευση της κούρασης, η οποία θα συμβάλει σημαντικά στην αυξημένη κατανάλωση του οξυγόνου, σε μεγάλο μέρος του μυϊκού ιστού. Το ίδιο και αν κρυώνουμε ή κρυώναμε πολύ την προηγούμενη-ες μέρες και για μεγάλα χρονικά διαστήματα πριν τη βουτιά. Η παρατεταμένη έκθεση σε χαμηλές θερμοκρασίες, είτε στο ατμοσφαιρικό, είτε στο θαλάσσιο περιβάλλον, έχουν σημαντικές επιπτώσεις. Η ψυχολογία μας απέναντι σε προβλήματα της καθημερινής μας ζωής και κυρίως σε πρόσφατα γεγονότα που αποφέρουν μεγάλα ψυχολογικά φορτία. Κάποια προσωρινή δυσλειτουργία του οργανισμού ή κάποιο μεταβατικό του στάδιο. Κάποια ίωση την οποία μπορεί να μην έχουμε αντιληφθεί καν. Η αρχή μιας παθολογικής κατάστασης την οποία δεν προλάβαμε ακόμη να διερευνήσουμε www.boatfishing.gr

ΤΕΧΝΙΚH

και δεν γνωρίζουμε με τι έχουμε να κάνουμε. Η απουσία ύπνου. Η σταδιακή μεταβολή της φυσικής μας κατάστασης προς το χειρότερο. Ένα ασυνήθιστο, για τα δικά μας δεδομένα, χρονικό διάστημα απουσίας μας από το ψαροτούφεκο... Όλα τα παραπάνω, αποτελούν μερικούς από τους συχνότερους παράγοντες που θα μπορούσαν να αναφερθούν εδώ και επηρεάζουν την επίδοσή μας, μεταβάλλοντας στον οργανισμό μας την μνήμη και την ικανότητά του να ανταπεξέρχεται στο βάθος με άπνοια, σύμφωνα πάντα και με τα νούμερα που έχουμε στο μυαλό μας. Γι’ αυτό, όταν διαπιστώνουμε αδυναμία να υποστηρίξουμε μια βουτιά, έστω και στο μισό βάθος από αυτό που θεωρούμε μεγάλο, εκεί που άλλες φορές και άλλες βουτιές συνηθίζαμε να ήμασταν άνετοι,

θα πρέπει να το σεβόμαστε και να μην επιμένουμε. Δεν υπάρχουν δεδομένα τα οποία μας επιτρέπουν να επικαλεστούμε τις προηγούμενές μας επιδόσεις και να πιέσουμε στην εκτέλεση ιδίων μεγεθών, σχετικών με το βάθος και το χρόνο άπνοιας! ΛΑΘΗ ΣΕ ΜΙΑ “ΚΑΛΗ ΜΕΡΑ” ΤΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ! Πρώτα απ’ όλα, θα πρέπει να γίνει αντιληπτό πως η εδραίωση στη πράξη κάποιων προσωπικών δεδομένων που σχετίζονται με την επίδοση βάθους και χρόνου άπνοιας, αποκτούν όλο και περισσότερη εγκυρότητα όσο ο χρόνος περνά. Ένας ψαροτουφεκάς που ψαρεύει πέντε χρόνια, από μία φορά -κατά μέσο όρο- την εβδομάδα, μπορεί να προσεγγίσει μια πρόβλεψη

στα νούμερα βάθους με τα οποία θα επιχειρήσει να καταπιαστεί ψαρευτικά, αλλά τελικά να διαπιστώσει από τα αποτελέσματα πως είχε μεγάλη απόκλιση στις προβλέψεις του. Αντίθετα, ένας ψαροτουφεκάς που ψαρεύει 20 χρόνια με τους ίδιους ρυθμούς, μπορεί να προβλέψει πιο εύστοχα τη ζώνη βάθους που θα ψαρέψει. Αυτό από μόνο του μας διδάσκει ότι η επανάληψη βελτιστοποιεί το αναμενόμενο αποτέλεσμα. Ωστόσο, έχει παρατηρηθεί και είναι απορίας άξιο, πως κάποιες φορές στις οποίες βρισκόμαστε σε καλή κατάσταση και με τους περισσότερους από τους παραπάνω παράγοντες θετικούς, η επίδοση σε βάθος και άπνοια στέκεται πολύ μακριά από αυτό που φανταζόμασταν. Πώς γίνεται να αισθανόμαστε σε κάποιες εξορμήσεις

Οι καιρικές συνθήκες, , θα επηρεάσουν τις επιδόσεις, ειδικά τους νέους με πολλούς και διαφόρους τρόπους

12 Boat & Fishing

και βουτιές, πως ούτε το βάθος, ούτε η άπνοια βγαίνουν και να συνοδευόμαστε από ένα αίσθημα γενικότερου βάρους και μιας αδυναμίας να παρατείνουμε την άπνοια, ακόμη και σε μικρούς χρόνους και βάθη για τα προσωπικά μας δεδομένα; Το 2011, έχοντας ήδη χιλιάδες μαθητές από τα σεμινάρια Αναπνοών και Χαλάρωσης της Άπνοια with Yoga, ξεκίνησα ένα πείραμα στο οποίο έλαβαν μέρος 100 ψαροτουφεκάδες από όλη την Ελλάδα, ο καθένας από διαφορετικό τόπο διαμονής και χωρίς να ξέρει ποιοι και πόσοι άλλοι λάμβαναν μέρος σε αυτό. Επέλεξα ψαροτουφεκάδες όλων των επιπέδων και μέσα από ένα πολύ μεγάλο ηλικιακό εύρος, δηλαδή από 18 έως και 70 ετών. Στο επόμενο τεύχος θα δούμε αναλυτικά στοιχεία γι’ αυτό το πείραμα: α) Π οια στάδια περιλάμβανε β) Π οια ήταν τα αποτελέσματα που προέκυψαν στα τρία χρόνια που κράτησε Κι όπως κάθε φορά, κλείνοντας, σε αποχαιρετώ φίλε αναγνώστη... Πρόσεχε τον εαυτό σου, τις θάλασσές μας και τα ψάρια τους, και ίσως να προλάβουμε να τα ξαναπούμε στο επόμενο τεύχος, μιας και όταν οι άνθρωποι κάνουν σχέδια, ο Θεός γελάει.

4 ΒΗΜΑΤΑ ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΗΣ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟ GIACOMO Συνομιλώντας με τον αγαπητό φίλο Giacomo, σκέφτηκα να μας δώσει το δικό του «στίγμα» στην αναπνευστική προετοιμασία μιας βαθιάς ψαροτουφεκάδικης βουτιάς. Ο Giacomo δέχτηκε μετά χαράς, οπότε ιδού 4 εύκολα βήματα, με τη σειρά που πρέπει να εκτελεστούν.. ΒΗΜΑ ΠΡΩΤΟ: O ψαροτουφεκάς βρίσκεται στην επιφάνεια, προσπαθώντας να περιορίσει όσο το δυνατόν περισσότερο κάθε σωματική/μυϊκή του κίνηση. Σε αυτό θα βοηθήσει πολύ η σωστά επιλεγμένη σε κιλά ζώνη βαρών, ώστε η πλευστότητα να του επιτρέπει να μη βουλιάζει κανένα σημείο του σώματός του, ώστε να παραμένει με άνεση στην επιφάνεια. Σε αυτή τη θέση ξεκινάμε να χαλαρώνουμε αναπνέοντας.

ΒΗΜΑ ΔΕΥΤΕΡΟ: Η αναπνοή θα πρέπει να είναι φυσιολογική, όχι αναγκαστική, επιβάλλοντάς την σε μεγαλύτερο μέγεθος, χρόνο, δύναμη κλπ. Σε αυτόν τον αναπνευστικό, ήρεμο και φυσιολογικό ρυθμό, προσπαθούμε να παρατηρήσουμε την αναπνοή μας, αποκτώντας σταδιακά την ολοένα και μεγαλύτερη επίγνωσή της. Μόλις αισθανθούμε πως έχουμε συγκεντρωθεί σε αυτήν, αυξάνουμε το χρόνο εκπνοής ώστε να γίνει μεγαλύτερος του χρόνου εισπνοής, χωρίς όμως να πιέζουμε να συμβεί κάτι τέτοιο. ΒΗΜΑ ΤΡΙΤΟ: Με κάθε εκπνοή, θα οδηγήσουμε τη σκέψη μας επάνω σε ένα μέρος του σώματός μας, και θα αισθανθούμε πως μέσα από αυτήν, το μέλος αυτό λύνει και χαλαρώνει. Ξεκινάμε από τα πόδια, συνεχίζουμε με τη λεκάνη, το στήθος, τους ώμους, το πρόσωπο και τα χέρια. ΒΗΜΑ ΤΕΤΑΡΤΟ: Όταν αισθανόμαστε καλά, απόλυτα χαλαροί, χωρίς βιασύνη, θα πάρουμε μία ή δύο βαθύτερες αναπνοές και μετά την τελευταία αναπνοή πριν από την κατάδυση. Εφαρμόστε όλα τα παραπάνω χωρίς άγχος και καλή επιτυχία με ασφαλείς αναδύσεις.

Giacomo De Μola

ΤΟ «ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΌ» ΠΡΟΦΊΛ ΤΟΥ GIACOMO DE MOLA - CMAS free diving Word Champion Team 2004 - Italian freediving Champion CMAS 2004 -2005 - 1st place spearfishing ROVINJ CUP 2016 CROATIA - 1st place spearfishing DIVE IN CUP 2016 CROATIA - 5th place individual spearfishing CMAS world championship 2016 GREECE - 3th place spearfishing CMAS Euroafrican 2017 Malj losin CROATIA - 3th place Spearfishing MASTER OF PALMA

individual 2018 - Maiorca SPAIN - 1st place Spearfishing OPEN CIUDAT DE PALMA 2018 - Maiorca SPAIN - 1st place Master of Palma 2019 - Maiorca SPAIN - 1st place Brand World Cup 2019 - Maiorca SPAIN - Euroafrican spearfishing champion TEAM 2019 Svendborg DENMARK - 1st Place Master of Palma 2020 - Mallorca Spain - 2nd Place Brand World Cup 2020 - Mallorca Spain

www.boatfishing.gr

TEXNIKH

Η ΤΕΧΝΗ ΝΑ ΠΛΑΝΑΡΕΙΣ ΕΠΑΝΩ ΣΤΟ ΘΗΡΑΜΑ ❱❱ Αλέξανδρος Αργουδέλης 3η Βαθμίδα APNEA ACADEMY - PADI FREEDIVE - Αθλητής Σ.Φ.Υ.Κ. ΓΛΑΥΚΟΥ Θα θεωρήσω το πλανάρισμα ως μια από τις τρεις βασικές τεχνικές που χρησιμοποιεί ο ψαροκυνηγός για τη σύλληψη θηραμάτων. Είναι αυτή η τεχνική με την οποία ο υποβρύχιος κυνηγός καταδύεται και αιωρείται λίγο ψηλότερα από το βυθό, με σκοπό τον εντοπισμό κάποιου τόπου ή κάποιου υποψηφίου θηράματος.

ε αυτές τις μεσόνερες βουτιές, σαρώνουμε με το βλέμμα μας την περιοχή, επικεντρώνοντας την προσοχή μας στα σημεία του πυθμένα όπου η διαμόρφωση παρουσιάζει περισσότερο ενδιαφέρον. Σε άλλη περίπτωση, έχοντας εντοπίσει κάποιο θήραμα από την επιφάνεια είτε από μία προηγούμενη βουτιά, καταδυόμαστε προς αυτό με σκοπό μία βολή που θα μας εξασφαλίσει τη σύλληψή του. Αυτή θα μπορούσαμε να πούμε πως είναι μέσες-άκρες η βάση της τεχνικής, την οποία θα περιγράψουμε σε αυτό το άρθρο. Φαινομενικά, όποιος ακούσει για πρώτη φορά για το πλανάρισμα, το θεωρεί απλό και εύκολο σαν τεχνική. Πράγματι, στη θεωρία δεν παρουσιάζει κάποια φοβερή και τρομερή δυσκολία. Άλλο όμως η θεωρία και άλλο η πράξη… Υπάρχουν αρκετοί παράγοντες που επηρεάζουν άμεσα την τεχνική αυτή. Ο ήλιος, το ρεύμα, το μήκος του όπλου, η φυσική κατάσταση και ψυχολογία του δύτη, είναι κάποιοι σημαντικοί παράγοντες.

ΤΕΧΝΙΚΗ Όπως και σε όλες τις άλλες τεχνικές, έτσι και στο πλανάρισμα, το αποτέλεσμα της όλης προσπάθειάς μας εξαρτάται από τη συνολική παρουσία μας στο υποβρύχιο περιβάλλον. Αυτό σημαίνει ότι από τη στιγμή που βρισκόμαστε στην επιφάνεια, προφανώς και έχουμε γίνει αντιληπτοί σε κάποιους από τους κατοίκους του βυθού. Κατά συνέπεια, οι κινήσεις μας και η γενικότερη συμπεριφορά μας πρέπει να είναι όσο το δυνατόν πιο αρμονική και ήρεμη. Ο ψαροκυνηγός πρέπει να κινείται με αργές, ήρεμες πεδιλιές, οι οποίες να προκαλούν όσο τον δυνατό λιγότερο θόρυβο. Όταν έρθει η ώρα να εγκαταλείψουμε την επιφάνεια, το λύγισμα της μέσης, καθώς και οι πρώτες κινήσεις των ποδιών, πρέπει να γίνουν σύντομα και αθόρυβα, ενώ το όπλο καλό θα είναι να είναι τραβηγμένο πίσω, κολλητά με τα πλευρά. Αυτό θα

14 Boat & Fishing

βοηθήσει σημαντικά τον κυνηγό, όταν κατεβαίνοντας εντοπίσει κάποιο θήραμα το οποίο κινείται αντίθετα με την πορεία του, μιας και θα είναι πολύ πιο εύκολο να στρέψει και να προτείνει το όπλο προς τη θέση του ψαριού. Στην περίπτωση που ο υποβρύχιος κυνηγός έχει εντοπίσει από την επιφάνεια κάποιο ψάρι, θα καταδυθεί προς αυτό προσέχοντας να τοποθετήσει τον ήλιο στην πλάτη του, τυφλώνοντας έτσι εν μέρει το ψάρι. Παράλληλα, με την είσοδό του στην αρνητική πλευστότητα θα σταματήσει όλες τις κινήσεις του, συγκεντρώνοντας την προσοχή του στις εξισώσεις, που πρέπει απαραιτήτως να είναι όσο το δυνατόν πιο αθόρυβες, καθώς να προσπαθήσει να κρατήσει ήρεμο το υποψήφιο ψάρι και συγχρόνως να το ψυχολογήσει. Η είσοδός μας στην αρνητική πλευστότητα, είναι καθαρά θέμα ρύθμισης των βαρών

που φέρουμε στη ζώνη. Τα πολλά βάρη, ναι μεν θα μας βοηθήσουν να καταδυθούμε πιο αθόρυβα και να πλησιάσουμε το ψάρι πιο εύκολα, όμως θα μας δυσκολέψουν αρκετά στην κρίσιμη φάση της ανάδυσης. Επομένως, είναι κάτι που πρέπει να προσεχθεί ιδιαιτέρως σε σχέση με το βάθος. Τώρα, αν ο κυνηγός δεν έχει εντοπίσει κάποιο θήραμα, οι κινήσεις του είναι παρόμοιες, με τη διαφορά ότι δεν πλησιάζει εντελώς το βυθό, παρά μένει λίγο υψηλότερα από αυτόν, παρατηρώντας τις σκιές που δημιουργούνται ανάμεσα στους βράχους, την αποχή, ή ακόμη και το μπλε, ψάχνοντας για σημάδια που θα πρόδιδαν την ύπαρξη κάποιου θηράματος. Μετά τον εντοπισμό, ο δύτης έχει δύο επιλογές, οι οποίες εξαρτώνται από τα αποθέματα άπνοιας που διαθέτει. Να

n Οι τόποι, γενικότερα… Αφού προσαρμόσαμε τον εξοπλισμό μας και αποφασίσαμε ποια είναι τα θηράματα που μας ενδιαφέρουν, πάμε να ρίξουμε και μια σφαιρική ματιά στο πού θα κινηθούμε για να τα συναντήσουμε. Σε γενικές γραμμές, όλοι οι τόποι μπορούν να μας δώσουν φοβερές εικόνες καις συγκινήσεις, εφαρμόζοντας την τεχνική του πλαναρίσματος. Είναι άμεσα συνδεδεμένοι και εξαρτώνται από το κάθε είδος ψαριού και τις συνήθειες που έχει. Έτσι, θα ήταν άσκοπο να κάνουμε μεσόνερες βουτιές ελπίζοντας στη συνάντηση με ένα πελαγίσιο, σε βυθό ρηχό και ισοβαθή.

Ο κυνηγός καλείται κάθε φορά να «διαβάσει» τον τόπο που βρίσκεται κάτω από την επιφάνεια και ανάλογα να χρησιμοποιήσει το ενδεδειγμένο όπλο και την ιδανικότερη τεχνική. Εάν, λοιπόν, θέλουμε να κυνηγήσουμε μαύρα ψάρια, θα επιλέξουμε έναν τόπο πλούσιο σε διαμόρφωση, που μπορεί να βαθαίνει ομαλά ή με απότομα σκαλοπάτια. Σε αντίθετη περίπτωση, αν επιλέξουμε πλαναρίσματα στο μπλε, αυτό που μας ενδιαφέρει είναι ο τόπος στον οποίο θα κινηθούμε να αποτελεί κάποιο πέρασμα, είτε είμαστε κοντά στην στεριά, είτε σε κάποιο μεσοπέλαγο κομμάτι, ενώ παράλληλα καλό θα ήταν τα βάθη των γύρω νερών να είναι αρκετά μεγάλα.

κινηθεί προς αυτό με την ελπίδα να το προσεγγίσει σε απόσταση βολής ή να αναδυθεί, και ξεκούραστος πλέον να προσπαθήσει εκ νέου να ξεγελάσει το ψάρι, έχοντας ένα αξιόλογο πλάνο. Σίγουρα υπάρχουν και περιπτώσεις, όπως είναι αυτή κάποιας καθισμένης συναγρίδας, ή σαργού (γίνονται και θαύματα), τα οποία παραλλάσσονται πάνω ή δίπλα στα φύκια ή σε κάποιο βράχο. Εκεί, αν η προσέγγιση δεν γίνει άμεσα, τότε οι πιθανότητες να ξαναβρούμε το ψάρι στην ίδια θέση και στην επόμενη βουτιά να το συλλάβουμε, μειώνονται δραματικά. Αυτό όμως που προέχει, είναι η ασφάλειά μας, κάτι που ποτέ δεν πρέπει να ξεχνάμε και να το περνάμε σε δεύτερη μοίρα.

ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ Ουσιαστικά, η μεγαλύτερη διαφορά που εντοπίζουμε σε σχέση με τον εξοπλισμό που χρησιμοποιείται στις υπόλοιπες τεχνικές, βρίσκεται στο μήκος του όπλου που θα κρατάμε και πώς αυτό θα είναι στημένο. Ο κανόνας (αν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τη λέξη), λέει ότι όπλα από ένα μέτρο και πάνω, με διπλά, κατά προτίμηση, λάστιχα και χονδρές βέργες άνω των 6,5 χιλ., είναι πολύ πιο κατάλληλα σε σχέση με ένα πχ. ογδονταπεντάρι με μονό λάστιχο και 6,25mm βέργα. Βέβαια, όλα εξαρτώνται και από την ορατότητα που θα έχουμε και από το είδος θηράματος που θέλουμε να κυνηγήσουμε, εφόσον γνωρίζουμε την περιοχή από προηγούμενα ψαρέματα.

Το συμπέρασμα, λοιπόν, είναι, ότι η επιλογή του όπλου δεν εξαρτάται από ένα και μόνο παράγοντα, αλλά είναι το αποτέλεσμα του συνόλου διάφορων παραγόντων. Ένα όπλο γενικής χρήσης στο πλανάρισμα, ικανό να κυνηγήσει από μεσαίου μεγέθους μαύρα ψάρια έως και μέτρια σε μέγεθος μαγιάτικα, είναι ένα 100-110cm, με σωλήνα, κατά προτίμηση, κατασκευασμένο από ανθρακόνημα ή ξύλο, υλικά που του προσδίδουν μεγαλύτερη ακαμψία και εξασφαλίζουν λιγότερη ανάκρουση, με ανάποδο μηχανισμό (τα περισσότερα έχουν), διπλά 17άρια, δετά λάστιχα και βέργα 6.75 έως 7.2 χιλ., ανάλογα με το μήκος του. Η ανοιχτή κεφαλή βολεύει, αλλά είναι καθαρά προσωπική υπόθεση. Το μουλινέ www.boatfishing.gr

TEXNIKH

κρίνεται απαραίτητο και πρέπει να χωράει με άνεση τουλάχιστον 40 μέτρα σκοινί. Ένα όπλο στημένο με αυτόν τον τρόπο, έχει ικανοποιητικό δραστικό βεληνεκές, ενώ η ακρίβειά του είναι ικανοποιητική. Από εκεί και πέρα το όπλο θα μακρύνει και παράλληλα θα δυναμώσει, φτάνοντας ακόμη και τα τρία ή τέσσερα λάστιχα, αν στόχος μας είναι μόνο μεγάλα μαύρα και πελαγίσια. Εκεί τον κύριο λόγο πρέπει να έχουν η δύναμη και η διάτρηση. Στον υπόλοιπο εξοπλισμό, όπως είπαμε, δεν υπάρχουν μεγάλες διαφορές, όμως οι λεπτομέρειες είναι που καμιά φορά θα κάνουν τη διαφορά. Μια μάσκα μικρού όγκου θα μας βοηθήσει στην οικονομία εξισώσεων. Το ίδιο και ένας αναπνευστήρας με μαλακό επιστόμιο και σχετικά εύκαμπτο στέλεχος, τα μακριά και νευρικά πτερύγια που θα φανούν χρήσιμα στα βαθιά, και τέλος, μια ελαστική ζώνη με σωστά επιλεγμένο βάρος, αφού υπενθυμίζω πως το ζητούμενο είναι να μπορούμε να αναδυθούμε εύκολα και με ασφάλεια. Απλότητα και λιτότητα, είναι οι λέξεις κλειδιά στον εξοπλισμό του πλαναρίσματος. Ο φακός είναι ένα περιττό εξάρτημα, που εκτός του ότι απαγορεύεται, μας είναι και άχρηστο, αφού είναι ικανός

να μας καταστρέψει μία κατά τα άλλα τέλεια προσέγγιση, αν προκαλέσει έστω και τον παραμικρό θόρυβο ή αν μπλεχτεί με τα σχοινιά πάνω στη μάχη με ένα μεγάλο θήραμα. Τέλος, στο κεφάλαιο εξοπλισμός πρέπει να αναφέρουμε και τη σημαδούρα, την οποία οφείλουμε να έχουμε πάντοτε μαζί μας. Πάνω σε αυτήν μπορούμε να έχουμε κρεμασμένο ένα κοντύτερο όπλο που μπορεί να μας φανεί χρήσιμο για κάποιο δευτέρωμα, ένα μπουκάλι με ηλεκτρολύτες για να μένουμε ενυδατωμένοι, καθώς και ότι άλλο θεωρούμε σημαντικό σε μια εξόρμηση. Τη ρυμούλκησή της θα την εναλλάσσουμε με το ζευγάρι μας.

ΟΙ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΤΩΝ ΨΑΡΙΩΝ Εδώ θα μπορούσαν να γραφτούν ατέλειωτες σελίδες για τις αντιδράσεις και μόνο του ροφού ή της στήρας. Αυτό που θα επιχειρήσουμε να κάνουμε, είναι να παρουσιάσουμε σε γενικές γραμμές πώς συμπεριφέρεται κάθε ψάρι απέναντι στον κυνηγό που το πλησιάζει με την τεχνική του πλαναρίσματος. Η πιο συνηθισμένη εικόνα στο πλανάρισμα, είναι αυτή ενός μαύρου ψαριού που σε στάση

«λαμπάδας» κάθεται και μας παρατηρεί. Εάν το ψάρι είναι ήρεμο, είτε αυτό είναι ροφός, είτε στήρα, πίγκα ή σφυρίδα, τότε θα μας επιτρέψει να κάνουμε τη βολή ακόμη και κατά μέτωπο, από κοντινή σχετικά απόσταση, αν και προτιμότερο είναι να αφήσουμε το ψάρι να γυρίσει προφίλ, δίνοντάς μας μεγαλύτερο στόχο. Στην περίπτωση, τώρα, που το ψάρι είναι πονηρεμένο, το πιθανότερο είναι να κατευθυνθεί με ταχύτητα προς το θαλάμι του, όπου και νιώθει μεγαλύτερη ασφάλεια. Ο μοναδικός τρόπος με τον οποίο μπορούμε να κινηθούμε απέναντι σε ένα τέτοιο ψάρι, είναι να προσπαθήσουμε να βρεθούμε μεταξύ αυτού και του θαλαμιού του, ανακόπτοντας έτσι την πορεία του, ή να καταδυθούμε μακρύτερα, εκτελώντας μία πολύ ήρεμη βουτιά, και ακουμπώντας το βυθό, να συρθούμε προς το σημείο που είδαμε τελευταία το ψάρι. Ακόμη και αν το θήραμα μπει στο θαλάμι του, εφόσον η βουτιά μας δεν το τρόμαξε, υπάρχει πιθανότητα να κάθεται στον προθάλαμο γεμάτο περιέργεια. Σε περίπτωση που το μαύρο είναι σφυρίδα, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να βγάλει

n ΘΗΡΑΜΑΤΑ Γενικά, η τεχνική του πλαναρίσματος μπορεί να δώσει σχεδόν όλα τα είδη ψαριών που ενδιαφέρουν τον υποβρύχιο κυνηγό. Ο διαχωρισμός που μπορεί να γίνει, είναι μεταξύ αυτών που συναντάμε πιο συχνά και αυτών που η σύλληψή τους αποτελεί μια ξεχωριστή επιτυχία. Εδώ πρέπει να αναφέρουμε ότι κάθε θήραμα συμπεριφέρεται με διαφορετικό τρόπο, κάτι που σημαίνει ότι και το πλανάρισμα που θα εφαρμόσουμε θα είναι διαφορετικό. Με απλά λόγια, αλλιώς θα κινηθούμε απέναντι σε ένα μαγιάτικο που κινείται στο μπλε και αλλιώς απέναντι σε μία σφυρίδα η οποία κάθεται και μας παρατηρεί ακουμπισμένη στην άμμο. Σαργοί, σηκοί, ούγενες (χιώνες), είναι μέσα στη λίστα των πιθανών θηραμάτων. Από μαύρα ψάρια τώρα, με επικεφαλή το ροφό, στο χορό μπαίνουν και οι υπόλοιπες Σερρανίδες. Τέλος, σε μία ξεχωριστή κατηγορία, αυτήν των πελαγίσιων ψαριών, οι συναγρίδες, οι λούτσοι, οι παλαμίδες, τα μεγάλα μαγιάτικα και τέλος οι ταχύτατοι και ισχυρότατοι τόνοι, μπορούν να αποτελέσουν θηράματα-τρόπαια για τον υποβρύχιο κυνηγό που αφιέρωσε κόπο και χρόνο προσπαθώντας να εξελιχθεί.

ελαφρώς το κεφάλι της έξω από το θαλάμι της, θέλοντας να δει τι απέγινε ο κυνηγός. Επομένως, η βουτιά μας καλό θα ήταν να συνεχιστεί μέχρι την είσοδο τού θαλαμιού, προτάσσοντας το όπλο έτοιμο για βολή.

16 Boat & Fishing

n ΣΥΝΑΓΡΙΔΑ Θέλοντας να αναφερθώ σε κάποιο πιο σπάνιο θήραμα που ο ψαροκυνηγός θα συλλάβει με την τεχνική του πλαναρίσματος, αυτό θα είναι η συναγρίδα. Η μόνη στιγμή κατά την οποία το ψάρι αυτό είναι ευάλωτο, είναι όταν για λόγους που μόνο αυτό γνωρίζει, αποφασίζει αντί να τραπεί σε φυγή, να παραμείνει ακίνητο δίνοντας στο σώμα του τις χαρακτηριστικές παχιές κάθετες ρίγες και να παραλλαχθεί ανάμεσα στην ποσειδωνία ή στα βράχια, δίνοντας ευκαιρία για μία και μόνη, κάθετη ή διαγώνια βολή.

Για τις στήρες και τις πίγκες, ένα πλανάρισμα που δεν έγινε δεκτό από τα ψάρια, μπορεί να καταλήξει σε καρτέρι, μιας και τα είδη αυτά είναι αρκετά δεκτικά στην τεχνική αυτή. Κάποιες λίγες φορές, το ίδιο ισχύει και για τις σφυρίδες. Όσο για τους σαργούς, τους σηκιούς, τους καμπανάδες (κακαρέλους), συνήθως θα συλληφθούν στο πλανάρισμα έχοντας παραλλαχθεί μέσα στη φυκιάδα ή δίπλα, σε κάποια πέτρα, με την ελπίδα ότι μένουν αθέατα, ενώ αρκετές φορές η εμπιστοσύνη που τους παρέχει το θαλάμι τους, στέκεται αφορμή ώστε να συλληφθούν λίγο έξω από αυτό. Και πάλι αν η κατάδυσή μας δεν είναι σωστή, το ψάρι θα τρομάξει, αλλάζοντας συμπεριφορά και καταφεύγοντας στη σίγουρη λύση της φυγής, είτε προς το πέλαγος, είτε προς το θαλάμι του. Σε ανοιχτά νερά, στα λίγα ψαρέματα που είχα την τύχη και την ευκαιρία να κάνω, κάποιες μεμονωμένες συναντήσεις με μαγιάτικα σε μεσοπέλαγες ξέρες έχουν εμπλουτίσει εικόνες στη μνήμη μου. Συνήθως κινούνται κοπαδιαστά και πρώτα κάνει εμφάνιση ένα

μεμονωμένο ψάρι, με το κοπάδι συνήθως να εμφανίζεται σε μακρινή απόσταση. Θέλει ψυχραιμία και ψυχρό βλέμμα, με τον ψαροκυνηγό να προσπαθεί να κρύψει τις προθέσεις του. Έτσι έχει αυξημένες πιθανότητες να πείσει τα ψάρια να τον πλησιάσουν ή να του επιτρέψουν να τα πλησιάσει αυτός. Σε κάθε άλλη περίπτωση, θα εκτελέσουμε ένα «σβηστό» πλανάρισμα προς το ψάρι ή το κοπάδι, υπολογίζοντας την πιθανή πορεία έτσι ώστε νοητά να διασταυρωθούμε. Συνήθως, τα μεγάλα μαγιάτικα, νιώθοντας τη σιγουριά που τους παρέχει ο όγκος και η θέση τους στη τροφική αλυσίδα, θα δεχτούν το δύτη, δίνοντάς του την ευκαιρία για μία αποτελεσματική βολή.

ΣΥΝΟΨΊΖΟΝΤΑΣ Όπως πολύ καλά γνωρίζετε, στο υποβρύχιο κυνήγι δεν μπορούμε να μιλάμε για τίποτα με βεβαιότητα. Τίποτα δεν σημαίνει ότι επειδή ένας ροφός αντέδρασε με έναν τρόπο, τότε όλοι θα κάνουν το ίδιο. Αυτά γίνονταν σε παλαιότερες εποχές, όταν τα ψάρια

ήταν ακόμη απονήρευτα και όχι τώρα που πλέον ξέρουν ακόμη και τη μάρκα του όπλου που κρατάμε! Έτσι, τα ψάρια εξελίχθηκαν αναπτύσσοντας μεθόδους άμυνας απέναντί μας, αναγκάζοντάς μας να εξελίξουμε και εμείς με τη σειρά μας τις τεχνικές μας, εμπλουτίζοντάς τες με νέα τεχνάσματα που θα τραβήξουν και πάλι την προσοχή τους. Ίσως τελικά αυτό να είναι όλη η μαγεία στο υποβρύχιο κυνήγι… Καλές θάλασσες καλές επιστροφές σε όλους! BF

www.boatfishing.gr

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

ΜΑΝΟΣ ΒΛΑΤΑΚΗΣ «ΜΕ ΜΙΑ ΑΝΑΣΑ ΣΤΑ ΒΑΘΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΣΟΥ» ❱❱ στον Ίωνα Κεσούλη Σκηνοθέτη, Μέλος της ομάδας Ανάπτυξη άπνοιας & σωματικοαναπνευστικής ενέργειας Απνοια with Yoga

αρεύω από το 1997. Tα πρώτα χρόνια όχι εντατικά, αλλά αργότερα με πάθος έβγαλα το σχολείο δεύτερου επιπέδου, κυνηγούσα τη γνώση του αντικειμένου μας μέσα από περιοδικά και DVD και εξελισσόμουν σαν μεταλλαγμένο ον, μισός άνθρωπος, μισός ψάρι… Το 2017 πήρα την απόφαση να σταματήσω το ψάρεμα για δύο σημαντικούς λόγους: Ο πρώτος ήταν ότι βουτούσα χωρίς ζευγάρι αρκετό καιρό και ο άλλος ήταν ότι μια σφυρίδα μου άνοιξε την πόρτα για την άλλη πλευρά κάνα δυο φορές, εκεί που τα πράγματα είναι μόνο ιδέες και όχι ύλη... Τρία χρόνια πήγαινα θάλασσα με την οικογένεια και ήμουν ψυχρός ή μάλλον προσπαθούσα να είμαι ψυχρός, κάτι σαν τα ζευγάρια που έχουν τσακωθεί αλλά θέλουν να σμίξουν ξανά. Κάτι πετάριζε μέσα μου αλλά δεν... Κάποια στιγμή χτύπησε το τηλέφωνο. Στην άλλη γραμμή ακούω μια φωνή να μου λέει «Γεια σου Ίωνα. Είμαι ο Μάνος

Με το δάσκαλο Μάνο για καφέ. Γιατί κι αυτές οι στιγμές είναι σημαντικές και διαμορφώνουν θετικά αυτή τη σχέση

18 Boat & Fishing

Βλατάκης και πήρα να σου πω...» Αυτό ήταν! Μίλησα με τον Μάνο κάποιες φορές στο τηλέφωνο και πήρα μέρος για δεύτερη φορά σε ένα σεμινάριό του. Μόνο που αυτήν τη φορά ήταν 3ήμερο και ήταν με την ομάδα του, το τμήμα Ανάπτυξης Άπνοιας και Σωματικο-αναπνευστικής ενέργειας της Άπνοια with Yoga. Το πρόγραμμα είχε βουτιά στα λιμανάκια και Yoga με σωματικο-αναπνευστικές ασκήσεις σε αίθουσα. Τα μέλη της ομάδας του με αγκάλιασαν, με βοήθησαν και με έκαναν να νιώσω μέρος μιας παρέας από εφήβους όλων των ηλικιών που αγαπάμε το ψάρεμα, τη θάλασσα, τις επιδόσεις, την ιδιαίτερη άσκηση στο βουνό, τα πειράγματα, τα αστεία, τις ψαρευτικές εκδρομές και τόσα άλλα που κάνουμε με την ομάδα, με τη μαγεία ΤΗΣ ΚΑΛΗΣ ΠΑΡΕΑΣ! Ναι, αγαπητοί μου φίλοι, όλα αυτά είναι αλήθεια εδώ, τώρα, στο 2021, μεσούσης μιας δύσκολης φάσης για το ανθρώπινο είδος, τα μέλη της ομάδας κάνουμε τηλεσυνεδρίες, μιλάμε, γελάμε, θυμώνουμε, συζητούμε ιατρικά θέματα με τους γιατρούς της ομάδας μας, λέμε ιστορίες από τα παλιά ή κάνουμε ταξίδια στη φιλοσοφία, τους μύθους, τις ιστορίες για θεούς, ήρωες και δαίμονες. Είμαστε εδώ, παρόντες και μιλάμε για το μεγάλο μας έρωτα, τη φύση, τη θάλασσα, τον άνθρωπο, το πώς θα εξελιχθεί μέσα της και πώς θα γίνουμε καλύτεροι, με σεβασμό στο περιβάλλον και τον συνάνθρωπό μας. Όλα αυτά παραπάνω, ξεκινούν και τελειώνουν σε μια προσωπικότητα που ότι και να πω εγώ για το ήθος του, την καλοσύνη του, τη γνώση του για τη θάλασσα, αλλά και τον έρωτά του γι’ αυτήν, είναι λίγο… Πολύ λίγο! Όπως ήδη θα έχετε καταλάβει, με αφορμή τον κύκλο «Με μια ανάσα στα βάθη της ψυχής σου», έχω την τιμή, τη χαρά και την τύχη να συνομιλήσω αυτήν τη φορά με το δάσκαλο της ελεύθερης κατάδυσης, Μάνο Βλατάκη, ιδρυτή της Άπνοια with Yoga, αρθρογράφου σε περιοδικά για παραπάνω από τρεις δεκαετίες, αρχισυντάκτη του μοναδικού ελληνικού περιοδικού για το ψαροτούφεκο που

κρατάτε στα χέρια σας και συμμέτοχο σε κάθε σοβαρή κίνηση και δραστηριότητα που αφορά στη γαλάζια αγαπημένη. Αισθάνομαι ότι όποια πέτρα και αν σηκώσεις στις ελληνικές θάλασσες, θα τον βρεις από κάτω να σου μιλάει για τη βουτιά, για την άπνοια και για το πώς να σε βοηθήσει, όσο και όπου μπορεί, σε όλα τα επίπεδα. Ναι, αγαπητοί μου φίλοι, έτσι είναι ο δάσκαλος! Και ο Μάνος Βλατάκης είναι ο ορισμός του δασκάλου! Τα κατάφερα, τον έπεισα! Ο δάσκαλος θα μου δώσει συνέντευξη για πρώτη φορά στη ζωή του! Αισθάνομαι όμως την ανάγκη να πω και τούτο: Στις βασικές αρχές της μεταφυσικής, υπάρχουν πολλών ειδών ψυχές, οι οποίες επιτελούν σημαντικό ρόλο στην γη για την εξέλιξη του πλανήτη και του θνητού είδους που τον κατοικεί. Μια θεωρία, λοιπόν, λέει ότι υπάρχουν οι ψυχές που λέγονται «φάροι». Αυτές οι ψυχές λειτουργούν στους ανθρώπους όπως το φαρικό σύστημα στη θάλασσα, δηλαδή, εκπέμπουν σε κάποια συχνότητα και φωτίζουν το δρόμο για κάποιες άλλες ψυχές, ώστε να τις αφυπνίζουν και να τις οδηγούν σε μονοπάτια αυτογνωσίας, σε ανώτερες ατραπούς. Είμαι βαθιά πεπεισμένος ότι ο Μάνος είναι ένας φάρος στο αντικείμενό του. Έχει φωτίσει και θα συνεχίσει να φωτίζει πολλές ψυχές ακόμη! Αλλά ας ξεκινήσουμε... Δάσκαλε, ποτέ ήρθες σε επαφή πρώτη φορά με τη θάλασσα; Θα πρέπει να ήταν σε πολύ μικρή ηλικία, όταν με τα πούλμαν της εποχής, μιας και ελάχιστοι εκείνα τα χρόνια διέθεταν δικό τους αυτοκίνητο, ξεκινούσαμε πρωί-πρωί για τα καλοκαιρινά μας μπάνια από τη γειτονιά του αραιοκατοικημένου ακόμη τότε Βύρωνα, έως τη μεγάλη παραλία της Βάρκιζας. Η μνήμη μου τοποθετεί το γεγονός αυτό κάπου στο 1969, σε ηλικία τεσσάρων ετών. Πώς θα όριζες αυτήν τη διάσταση και με τι θα την παρομοίαζες; Πλέον, αναζητώντας εικόνες και συναισθήματα τόσο πίσω στο χρόνο και

www.boatfishing.gr

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

σε πολύ μικρή ηλικία, έχω την αίσθηση ότι όνειρο και πραγματικότητα έχουν γίνει ένα μίγμα, με αποτέλεσμα να μην μπορώ να προσδιορίσω πού τελειώνει το συστατικό του ονείρου και πού ξεκινά η αλήθεια. Υπάρχουν, για παράδειγμα, κάποια αντικείμενα που ήταν σίγουρα υπαρκτά, όπως η στρογγυλή μάσκα με τον αναπνευστήρα ενωμένο στο πάνω τμήμα της και με ένα μπαλάκι όμοιο με αυτό του πινγκ-πονγκ να φράζει το στόμιό του κάθε φορά που προσπαθούσα να καταδυθώ. Όπως και τα μπλε λαστιχοπέδιλα, των οποίων η μυρωδιά έχει μείνει ακόμη στα ρουθούνια μου. Υπάρχουν, όμως, και οι φιγούρες κάποιων ψαριών για τις οποίες αναρωτιέμαι αν πραγματικά τις είδα σε τόσο μεγάλα μεγέθη ή συνέβαλε η παιδική μου φαντασία! Όλη αυτή η διάσταση θα έλεγα πως είναι η αρχή του δικού μου θαλάσσιου βίου... Περίγραψε την εμπειρία που ζεις σήμερα, και επισήμανε ένα ξεχωριστό γεγονός που θυμάσαι από το παρελθόν, κοντινό ή μακρινό. Το σήμερα, συνδεδεμένο άρρηκτα πλέον με τη θάλασσα, δεν είναι για μένα εμπειρία, αλλά ένας τρόπος ζωής που χαράχτηκε μέσα στις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες. Τα δε γεγονότα, ακόμη και αυτά τα πολύ ξεχωριστά, είναι τόσα πολλά, και τα οποία, όσο κι αν αυτό ακουστεί παράξενο, συνέβησαν για χάρη της θάλασσας, και εντός και εκτός νερού, και μάλιστα, κάποια πολύ μακριά της. Για παράδειγμα, όταν ξεκίνησα τη Χάθα Γιόγκα στα τέλη της δεκαετίας του ‘80 και αντιλήφθηκα πόσο μεγάλη σημασία είχε να μπορείς να περιορίσεις τη στιγμή της κατάδυσης τις ανησυχίες σου και να καταφέρνεις να ελέγξεις τα συναισθήματα που προκαλούνται μέσω των αισθητηρίων οργάνων, άρχισα να δοκιμάζω τις αντοχές μου σε χώρους ιδιαίτερα περίεργους, αλλά δεν θα ήθελα εδώ να βάλω ιδέες σε κανένα... Περίγραψε τα συναισθήματά σου πριν και μετά. Ποια δύναμη έχουν μέσα τους; Τα συναισθήματα του πριν και του μετά, έχουν μεταβληθεί πολλές φορές στο πέρασμα αυτών των δεκαετιών, ακολουθώντας μια σειρά που σχετίζεται, νομίζω, και με την προσωπική διαδρομή και εξέλιξη του κάθε υποβρύχιου κυνηγού. Σήμερα, το συναίσθημά μου πριν τη βουτιά αποτελεί μια έλξη, της οποίας τη δύναμη θα μπορούσα να τη χαρακτηρίσω σχεδόν ισοδύναμη με αυτή ενός ανθρώπου για τη ζωή! Για το μετά, θα έλεγα πως μοιάζει με τον ύπνο που με ξεκουράζει και απλά περιμένω να

20 Boat & Fishing

Eπάνω: Έτοιμοι για τον εσωτερικό αγώνα μας, με στόχο να διασκεδάσουμε και να πειράξουμε ο ένας τον άλλο για τα ψάρια που θα πιάσουν τα ζευγάρια. Δεξιά επάνω: Ο δάσκαλος όρθιος απέναντι στην ομάδα, σε μια υπέροχη τοποθεσία, παραδίδοντας γνώσεις μιας έρευνας που διήρκησε 3 χρόνια: Του ζεστάματος, μέσα από τον πίνακα της προοδευτικότητας

Eπάνω: Έτοιμοι για σωματικοαναπνευστική άσκηση στη καρδιά της άγριας φύσης του Υμηττού

ξαναβρεθώ στο νερό για να συνεχίσω να ζω. Είναι η διαδικασία που σε κάνει να ξεφεύγεις ή συμβαίνει κάτι μαγικό σε αυτό το θαλάσσιο κόσμο; Διαδικασίες στην ανθρώπινη ζωή μας, υπάρχουν πάρα πολλές, για δεκάδες και διαφορετικά πράγματα, που μπορεί να είναι είτε όμορφα είτε άσχημα. Το μαγικό, ίσως να χαρακτηρίζει ένα μέρος, αλλά και πάλι στη δική μου περίπτωση απέχει πολύ. Είναι μια ψυχική ανάταση που συνδέεται με την κατευθυνόμενη ενέργεια της αναπνοής και την ενέργεια που περιέχεται μέσα στη θάλασσα, καθώς σώμα και ψυχή κινούνται κάτω από την επιφάνεια. Τι είδους ελευθερίες θεωρείς ότι σου προσφέρει η κατάδυση; Το περιέγραψα παραπάνω και έχει να κάνει καθαρά με ψυχική ελευθερία, για την οποία συνεχώς αναθεωρώ τις διαστάσεις και τα πλαίσιά της στο πνευματικό μου σύνολο. Όταν κάνεις ελεύθερη κατάδυση, αισθάνεσαι σαν να ξεφεύγεις από

Στο κολυμβητήριο με τα μέλη του

την πραγματικότητα και να ζεις μια μεταφυσική ζωή; Την πραγματικότητα τη συνδέουμε συνήθως με μια σειρά γεγονότων που προηγούνται της στιγμής που ζούμε (παρελθόν) ή θα ακολουθήσουν μετά (μέλλον). Ουσιαστικά, το παρόν είναι πάντα ρευστό και άπιαστο. Κι όμως, όταν καταδύομαι, μόνο εκεί μπορώ να προσδιορίσω το απόλυτο παρόν της ζωής μου. Σαν να μην υπάρχει πριν και μετά, παρά μόνο το τώρα! Ποια συναισθήματα σε κατακλύζουν το δέκατο του δευτερόλεπτου πριν ρίξεις σε ένα ψάρι και ποια μετά; Δέκατα πριν πατήσω τη σκανδάλη, είναι η μόνη στιγμή που ο χρόνος τρέχει πολύ γρήγορα, εκμηδενίζοντας τον προσδιορισμό του παρόντος που νιώθω σε όλη την υπόλοιπη διάρκεια μιας οποιασδήποτε άλλης ελεύθερης κατάδυσης, όπως περιέγραψα αμέσως παραπάνω. Πριν πατήσω τη σκανδάλη, λες και βρίσκομαι ήδη να κρατώ το ψάρι στο χέρι, όσο χρόνο κι αν χρειαστεί για να πιάσω στα χέρια μου ένα θήραμα, είτε είναι ένας σαργός που τον κρατώ σε λίγα δευτερόλεπτα, είτε είναι ένα μεγάλο

Eπάνω: Πανέμορφες στιγμές με μια μοναδική ομάδα, δημιούργημα και μια ακόμη ιδέαπαρθενογένεση του Μάνου Βλατάκη. Το τμήμα Ανάπτυξης Άπνοιας και Σωματικοαναπνευστικής Ενέργειας

Eπάνω: Σεμινάριο με οδηγίες προσέγγισης για την τεχνική εξίσωσης χωρίς χέρι Eπάνω: Μονοήμερη προπονητική βουτιά. Δεξιά: Συγκεντρωμένοι, παρακολουθώντας μια σπουδαία ταινία ελεύθερης κατάδυσης και αναλύοντας το περιεχόμενό της με τοποθετήσεις του Μάνου Βλατάκη

και δυνατό ψάρι με το οποίο θα παλέψω ολόκληρα λεπτά πριν παραδοθεί. Είναι σαν να πατάει κάποιος το κουμπί και πάει πιο μπροστά μια ταινία ή ένα μουσικό κομμάτι... Συμβαίνει μόνο όταν βρεθώ απέναντι σε ψάρι, και, κατά περίεργο τρόπο, ξέρω από πριν ότι θα πατήσω τη σκανδάλη και θα το πιάσω. Αλλιώς, μένω μόνο στη θέα του. Αυτό που σε οδήγησε στις διαδρομές σου στο βυθό, είναι μια ανάγκη απομόνωσης; Όχι! Είναι μια ανάγκη επαφής με κάτι το οποίο ακόμη δεν έχω προσδιορίσει και σταδιακά το ανακαλύπτω, χωρίς να είμαι σίγουρος για το ποια θα είναι η τελική του εικόνα και αν ποτέ καταφέρω να τη δω ολόκληρη... Η αίσθηση κινδύνου που αναπόφευκτα υπάρχει στον άγνωστο κόσμο του βυθού, σού είναι οικεία; Ο κίνδυνος προκαλεί το φόβο! Ο φόβος, πάλι, έχει μέγεθος... Η θάλασσα έχει άπειρη δύναμη μέσα από την οποία θα σε κάνει να φοβηθείς, παρουσιάζοντάς σου πολλές και διαφορετικές εκδοχές και σκηνές. Αυτές μπορεί να εξελιχθούν

στην επιφάνεια, κάτω από αυτήν ή και πολύ κάτω, μεσοπέλαγα, χωρίς τίποτε ανθρώπινο γύρω σου στη μέση του πουθενά ή στην άκρη του γιαλού. Σου ανέφερα παραπάνω, ότι προκάλεσα το φόβο σε χώρους ιδιαίτερα περίεργους, για να δοκιμάσω το μέγεθος. Ο αυτοέλεγχος είναι σημαντικός αν σκοπεύεις να ζεις κάνοντας ελεύθερη κατάδυση και κυρίως ψαροτούφεκο σε όλη σου τη ζωή. Το ψαροτούφεκο ειδικά, απέχει παρασάγγας από την ελεύθερη. Αν έχεις καταλήξει σε αυτό, θα πρέπει να ξέρεις πως πιθανά θα έρθουν στιγμές στη θάλασσα που θα γευτείς το μέγεθος του φόβου σε επίπεδα πρωτόγνωρα. Να εύχεσαι οι στιγμές αυτές να είναι μόνο μία ή και καμία! Μπορείς να φανταστείς τον εαυτό σου μακριά από τη θάλασσα; Δεν μπορεί και δεν πρόκειται ποτέ να βρεθώ μακριά από τη θάλασσα! Πάντα θα γίνεται αυτό που πρέπει ώστε να είμαι εντός της. Αν δεν είμαι, θα έχω πεθάνει και δεν εννοώ μόνο το σωματικό θάνατο! Ποιος είναι ο μεγαλύτερος φόβος σου όταν καταδύεσαι; Όσοι είναι μαζί μου. Να μην κάνουν κάτι

τελείως λάθος, το οποίο δεν θα προλάβω να το προβλέψω! Αν είχες τη δυνατότητα, μέσω ενός επιστημονικού πειράματος, να καταδύεσαι σε μεγάλα βάθη, αλλά να μπορούσες να βγαίνεις στην στεριά κάθε 7 χρόνια, θα το έκανες; Όχι βέβαια! Θα μου χάλαγε τον τρόπο με τον οποίο εγώ ζω και επικοινωνώ με τη θάλασσα. Κάνω αυτό που μου αρέσει και το κάνω συνέχεια, έχοντας μαζί της μια σχέση αδιάκοπης επαφής που πλησιάζει τα σαράντα χρόνια. Βρίσκομαι στο νερό τουλάχιστον δύο φορές την εβδομάδα, χωρίς να συνυπολογίσω το νερό του κολυμβητηρίου. Δεν θα μπορούσα να το αλλάξω αυτό για κανένα πείραμα, όσο σπουδαίο κι αν ήταν! Και ασφαλώς στο όνομα και νούμερο κανενός βάθους, γιατί υπερβαίνει τον τρόπο που εγώ έχω επιλέξει να ζω με τη θάλασσα και το νερό γενικότερα, σε καθημερινή σχεδόν βάση, όσο εγωιστικό κι αν ακούγεται αυτό... Τι διαφορά έχει για εσένα ο υποβρύχιος κόσμος από τον επίγειο; Τι αλλάζει σε εσένα όταν μπαίνεις σε αυτόν το διαφορετικό κόσμο; Πώς www.boatfishing.gr

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ 2

«μπαίνεις» σε αυτόν και πώς στον καθημερινό κόσμο; Ο διαφορετικός κόσμος είναι ο επίγειος, και όταν μπαίνω στο νερό, κυρίως το θαλασσινό, τότε είμαι στον κόσμο μου, μεταφορικά και κυριολεκτικά! Στον υπόλοιπο κόσμο, αυτόν του αέρα, κάνω υποχωρήσεις, δέχομαι καταστάσεις, νιώθω αγανάκτηση, προδοσία, αντιμετωπίζω δυσκολίες σαν άνθρωπος, σύζυγος, πατέρας, οικογενειάρχης, και σε όλα όσα βιώνω στην καθημερινότητά μου, καλά ή άσχημα, λέω πάντα μέσα μου: «Σε δύο μέρες έχεις βουτιά!» ή «Σε μια μέρα φεύγεις για διήμερο!» ή «Πλησιάζει η διήμερη με την ομάδα, κουράγιο!» και έτσι τα άσχημα χάνουν τη δύναμή τους επάνω μου και τα όμορφα γίνονται ακόμη ομορφότερα! Πώς νιώθεις κάτω από το νερό, στη μοναξιά; Αλλάζεις οπτική; Βγαίνεις διαφορετικός από το νερό; Σε τι συνίσταται η αλλαγή, αν υπάρχει, και πόσο κρατάει αυτή; Στα πρώτα χρόνια που η σχέση μου απείχε πολύ από τη σημερινή, ήταν μια περίεργη μοναξιά, από αυτές που σε έλκουν αντί να σε διώξουν. Τώρα πια, υπάρχει η συντροφιά της θάλασσας, ενίοτε και του προσεκτικά επιλεγμένου συντρόφου! Δεν αλλάζει απλά η οπτική, αλλάζει όλος ο κόσμος μέσα στον οποίο αφήνομαι. Δεν υπάρχουν σκέψεις που θα τις φέρω εδώ, το μυαλό μου γεμίζει με την οντότητα της απέραντης θάλασσας που είναι παντού, εντός και εκτός μου. Όσο για την έξοδο, σίγουρα βγαίνω διαφορετικός από όταν μπήκα.

Εγώ νομίζω πως το συναίσθημα της πληρότητας είναι χαρακτηριστικό για τον ψαροκυνηγό στην αρχή των πρώτων χρόνων. Αν το νιώσει, τότε μάλλον θα είναι από αυτούς που θα δεθούν για πάντα με τη θάλασσα. Οπότε σήμερα, σαφέστατα μιλάμε για μια αλλαγή που κρατάει ηχηρά όσο είμαι μέσα στο νερό. Όταν βγαίνω, ζω στον απόηχο και αναμένω το συγκλονιστικό ήχο και κραδασμό της που θα έρθει ξανά στην επόμενη βουτιά! Πώς επηρεάζει η διάθεσή σου τις υποβρύχιες επιδόσεις σου; Δώσε μας μερικά παραδείγματα. Πλέον, μπορώ να ελέγχω το συναίσθημα. Γνωρίζεις άλλωστε σαν μέλος της ομάδας μου, πως μια από τις βασικές

πτυχές μας είναι οι συνεδρίες αίθουσας, στις οποίες αναπτύσσουμε πολύ το μέγεθος της ψυχικής γαλήνης. Δεν υπάρχουν επιδόσεις, τα νούμερα είναι για να εκμηδενίζουν την ουσία και να στρέφουν το ενδιαφέρον σε μια τελείως πεζή πραγματικότητα. Αν είναι δυνατόν μέσα στο μεγαλείο της θάλασσας, κάποιοι να συνεχίζουν να πλασάρουν νούμερα! Εμείς, σαν μια ξεχωριστή και μοναδική ομάδα, όταν πηγαίνουμε για βουτιά, πηγαίνουμε για να το απολαύσουμε. Γι› αυτό και εσύ Ίων, έχει τύχει στις συνεδρίες με την ομάδα μας στη θάλασσα, να βουτάς δίπλα σε μέλος που μόλις ξεκινάει. Έχουμε μια προσαρμοστικότητα απέναντι σε κάθε νέο μέλος και αυτό που του δείχνω και το στηρίζετε όλα τα υπόλοιπα μέλη, είναι να βουτά με

Πάντα γεμάτοι ενέργεια, τα μέλη απολαμβάνουμε τις συμβουλές του Μάνου Βλατάκη. Μετά τη βουτιά, σειρά έχουν ο καφές, τα βίντεο, οι συζητήσεις και τα σχέδια της ομάδας για ψαρευτικές διήμερες ή τριήμερες εκδρομές

22 Boat & Fishing

1: Ανάδυση με το δάσκαλο δίπλα μας! 2: Εντοπίζοντας με την ομάδα ένα βυθισμένο αεροσκάφος στο Σαρωνικό. 6 3: Μονοήμερο σεμινάριο με θέμα το υποβρύχιο κυνήγι στη καρδιά του χειμώνα, αρχές Μάρτη με χιονόνερο! 4: Πώς εντοπίζουμε έναν ύφαλο. Ένα ακόμη όμορφο μονοήμερο με προσανατολισμό, χάραξη πορείας και μπόλικες βουτιές. 5: Διαδικασία διάσωσης στη θάλασσα, με το δάσκαλο να δίνει τη μεγαλύτερη βαρύτητα... 6: Επίδοση στατικής άπνοιας. Τα στοιχεία της μέγιστης προσπάθειας τού καθενός, καταγράφονται στο αρχείο μελών

απόλαυση και ασφάλεια και να επεκτείνει συνεχώς τη γνώση και τις δυνατότητες του επάνω σε ότι έχει σχέση με το ψαροτούφεκο, για όσο μένει στην ομάδα μας. Δεν υπάρχουν περιορισμοί για όσους συμμετέχουν, δεν ξεκινάμε κάτι το οποίο ολοκληρώνεται σε 5 ή 10 μέρες. Διαρκεί μήνες, χρόνια! Εσύ, για παράδειγμα, είσαι στην ομάδα παραπάνω από ένα χρόνο και αυτό συμβαίνει σε πολλά μέλη. Έρχονται, και μέσα από όλο αυτό που βιώνουν, δεν φεύγουν ποτέ. Έτσι η ομάδα μεγαλώνει, κρατώντας μόνο αυτούς που κάνουν και είναι έτοιμοι γι’ αυτό... Το γεγονός, επίσης, πως έχουμε τον τελευταίο καιρό και μέλη από άλλα μέρη της Ελλάδας, όπως Κέρκυρα, Κω, Μυτιλήνη κλπ., ή και συμμετοχές εκτός συνόρων (Κύπρο, Γερμανία), κάτι σπουδαίο έχει να πει ! Ποια είναι η πρώτη σου σκέψη όταν βουτάς και η τελευταία όταν αναδύεσαι; Δεν έχω σκέψεις. Κολυμπάω για ώρες σε ένα χώρο μέσα στον οποίο διοχετεύω την ενέργειά μου και μέσω της στοχευμένης αναπνοής και της γαλήνης, την

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

εισπράττω πίσω πολλαπλάσια! Συμβαίνει παντού, είτε είμαι στην επιφάνεια, είτε κάτω από αυτήν... Έχεις επίγνωση της συνειδητής σου επιλογής να ρισκάρεις τόσα πολλά σε τόσο λίγα λεπτά; Όπως σου είπα και πριν, πλέον δεν αναλώνομαι σε τετριμμένα. Ρισκάρουν όσοι πιέζουν, αξιολογώντας, δυστυχώς, την εξέλιξή τους μέσα από αριθμούς. Αν η θάλασσα εκφραζόταν με γέλιο το οποίο μπορούσαμε να ακούσουμε, θα κουφαινόμασταν! Αν μου συμβεί κάτι, δεν θα προέρχεται από ρίσκο, αλλά θα είναι απλά μια ανέλπιστη συγκυρία ή ένα ακούσιο ανθρώπινο χέρι... Το τέλειο κενό είναι μια εξιδανίκευση που φαίνεται πως δεν μπορεί να υπάρξει στην πραγματικότητα του δικού μας σύμπαντος, αλλά προσεγγίζεται μερικώς στο εξώτερο διάστημα. Αυτό που νιώθεις την ώρα της ελεύθερης κατάδυσης, μοιάζει με αυτό στο διάστημα; Αισθάνεσαι ότι είναι η στιγμή που γίνεσαι κομμάτι του συμπαντικού όλου;

Eπάνω: Με πολύ κρύο, ένας πολύ ωραίος Κυριακάτικος περίπατος στο αρχαίο Δρακόσπιτο του Υμηττού. Ζεστός καφές, εδέσματα και πολλά άλλα!

Ακριβώς! Στο περιέγραψα παραπάνω. Αν δεν υπάρχει πριν και αν δεν υπάρχει μετά, το τώρα είναι το απόλυτο κενό σου. Αν το βιώσεις, είναι γιατί πιστεύω πως γίνεται εναρμόνιση της ψυχής σου με το χώρο, οπότε το παρόν είναι κάτι αιώνιο και πηγάζει από την αιωνιότητα του χώρου

Διήμερο ψάρεμα Κύθνο-Τζιά με φουσκωτά!

Επάνω: Μαζεύοντας ξύλα για τη διανυκτέρευση σε παραλία, σε διήμερη εκδρομή της ομάδας. Η απόφαση του Μάνου για το φωτογραφικό υλικό αυτής της προσωπικής συνέντευξης, όπως θα δείτε, ήταν να μου που δώσει φωτογραφίες που σχεδόν σε όλες φαίνονται οι μαθητές τουσυντονίζεσαι. και όχι ο ίδιος... Δεξιά: Στην εκδρομή Κυπαρισσίας, γύρω από τη θαλπωρή της φωτιάς, τις όμορφες μυρωδιές των φαγητών που σιγοψήνονται και τις θαυμάσιες ιστορίες και εμπειρίες που μοιράζονται τα Όταν μέλη με δάσκαλο. το το φυσικό σώμα πεθαίνει, ξεκινά

24 Boat & Fishing

μια ολόκληρη πορεία, ένα μεταθανάτιο ταξίδι προς μια ανώτερη πνευματική περιοχή. Αρχίζει η διαδικασία αποκόλλησης της συνείδησης από το σώμα. Σε αυτήν τη φάση η συνείδηση αρχίζει να αντιλαμβάνεται ότι βρίσκεται σε άλλες διαστάσεις, διαφορετικές από τις γνωστές, τις επίγειες. Έχει υπάρξει φορά που ένιωσες ότι συναντήθηκες με μια τέτοια εμπειρία κατά τη διάρκεια μιας ελεύθερης κατάδυσης; Ποτέ μέσα στο νερό! Για το έξω, αφορά μια άλλη, πολύ μεγάλη συζήτηση... Μπορούμε να πούμε ότι ο βαθύτερος λόγος που σε οδήγησε σε αυτήν την διάσταση είναι ότι θέλεις να αισθανθείς ως μια οντότητα η οποία έχει αποκοπεί, έχει διαφύγει από οτιδήποτε ανθρώπινο; Κατά μία έννοια, γίνεσαι «σούπερ ήρωας», θα έλεγα εγώ. Εσύ αισθάνεσαι «σούπερ ήρωας»; Καμία σχέση. Η αίσθηση του εγώ μου εκμηδενίζεται. Ούτε καν υπάρχω σαν προσωπικότητα. Καμία αξία δεν έχει το τι κάνω μέσα στο νερό. Ο καθένας θα πρέπει να κοιτάει βαθύτερα μέσα του και να ανακαλύψει εκείνο το μικρό κομμάτι το οποίο θα μπορέσει να το συνδέσει με το μεγαλείο της θάλασσας και του υποβρύχιου χώρου, και σιγά - σιγά να το αναπτύξει σύμφωνα με το δικό του πνευματικό επίπεδο. Θεωρώ τραγικό λάθος να δούμε τη θάλασσα ως πεδίο επιτυχιών, τις οποίες στη συνέχεια θα τις προβάλουμε με τον ένα ή τον άλλο τρόπο για να ικανοποιήσουμε τον εγωισμό μας και να πάρουμε θέση και αξία στην ιεραρχία των «καλών» να πω, των «επώνυμων» να πω, ψαροτουφεκάδων. Νομίζω γίνομαι αντιληπτός… Σε όλο, σχεδόν, τον αρχαίο κόσμο, η κάθαρση ήταν προαπαιτούμενη, όχι μόνο για να προετοιμάσει την ψυχή

Eπάνω: Μετά από προπονητική βουτιά. Τα υποβρύχια βίντεο έχουν περαστεί στο laptop και η ομάδα συγκεντρώνεται για καφέ και ανάλυση τού κάθε συμμετέχοντα επί της οθόνης, ώστε να εντοπιστούν τα λάθη του Αριστερά: Συχνά, τα μέλη βγαίνουν με τις οικογένειές τους για φαγητό. Μια προέκταση κοινωνικού περιεχομένου, με το δάσκαλο να μάς κάνει να δεθούμε περισσότερο.

Η ομάδα φορτωμένη και έτοιμη, συναντιέται στα διόδια για να ξεκινήσει ένα ακόμη ψαρευτικόκατασκηνωτικό διήμερο μακριά από την Αθήνα!

για τον κάτω κόσμο, αλλά και ως προετοιμασία πριν ξαναγεννηθεί. Είναι για εσένα κάθε κατάδυση ένας εξαγνισμός της ψυχής; Είναι τελικά ο βαθύτερος λόγος που σε οδηγεί σε αυτό το «μυστήριο»; Θα συμφωνήσω απόλυτα. Ο εξαγνισμός της ψυχής οδηγεί πάντα στην άνοδό της και το συναίσθημα είναι μια σπάνια «γεύση» αυτής της ψυχικής ανάτασης. Οι άνθρωποι αντιλαμβάνονται εύκολα, πρώτα τον κόσμο της ύλης, και γι’ αυτό, όταν ασχολούνται με ποιοτική άσκηση σώματος, αρχίζουν να καταλαβαίνουν κάποιες φορές τη σωματική ανάταση μέσω της ευεξίας. Μετά, ίσως κάποιοι οδηγηθούν στην αναζήτηση της αναπνευστικής ανάτασης και μέσω αυτής να καταφέρουν να αντιληφθούν και τα επίπεδα της ενέργειας που συρρέουν. Οι αρχαίοι Έλληνες έλεγαν πως μεταξύ του σώματος και της ψυχής υπάρχει η αναπνοή. Η συνέχεια, λοιπόν, για όποιον ανακαλύπτει την αναπνοή μέσα του όπως ορίζουν κάποιες βασικές διαδικασίες εξέλιξής της, είναι μονόδρομος και αφορά στο ψυχικό κομμάτι. Αν κάποιος είναι ελεύθερος δύτης, έχει πάρα πολλά θετικά στοιχεία για να νιώσει με τη σειρά το σώμα, την αναπνοή και την ψυχή. Βέβαια, χρειάζεται χρόνος και εξειδικευμένη εξάσκηση, με σωστή καθοδήγηση. «Η μοναξιά που αισθάνεσαι στη θάλασσα είναι προσωπική και ζωντανή. Δεν σε καταβάλλει ούτε σε αποθαρρύνει. Είναι μια διεγερτική μοναξιά». Όταν καταδύεσαι είναι η στιγμή του μοναχισμού σου, του δικού σου ασκητισμού; Είναι η ταύτιση της όλης ύπαρξής σου με το Θείο; Εν τέλει, ποια είναι η δική σου «προσευχή» με την έννοια του ανοίγματος μιας μεταφυσικής πύλης σε κάτι μοναδικό, σε κάτι που το κάνουν λίγοι;

Όχι! Μορφές ασκητισμού για εμένα είναι κάτι άλλο, στο οποίο δοκιμάζονται με τη σειρά το σώμα και το μυαλό. Όταν καταδύομαι, βρίσκομαι πολύ μακριά από δοκιμασίες. Ωστόσο, αν σταθούμε στην ψυχική ανάταση, τότε σίγουρα έρχεσαι κοντά στο Θεό. Αν πρόσεξες, σου απάντησα αλληγορικά σε πιο πάνω ερώτηση, το εξής : «Είναι μια ανάγκη επαφής με κάτι το οποίο ακόμη δεν έχω προσδιορίσει και σταδιακά το ανακαλύπτω, χωρίς να είμαι σίγουρος για το ποια θα είναι η τελική του εικόνα και αν ποτέ καταφέρω να τη δω ολόκληρη». Ο Πυθαγόρας έλεγε ότι το 49ο έτος στον άνθρωπο είναι το έτος της απόλυτης ωρίμασης και ορόσημο για τη μετάβαση σε πιο σοφές σκέψεις και πράξεις. Είναι κάτι που το βίωσες; Ήταν μια στιγμή η οποία σού άλλαξε τον τρόπο σκέψης; Ασφαλώς, μόνο που για μένα η αλλαγή αισθάνομαι πως ξεκίνησε από πολύ μικρή ηλικία. Όσο περνούν τα χρόνια, συνεχίζει να ακολουθεί αυξητικές τάσεις, κάποιες φορές οπισθοδρομεί, κλονίζεται, αλλά πάντα στο τέλος έρχεται η κατεύθυνση πιο ξεκάθαρη, πιο σίγουρη από κάθε άλλη φορά! Τι συμβουλή θα έδινες σε όλους εμάς που «ζούμε επικινδύνως»; Σε όλους ανεξαιρέτως, να ζείτε όσο πιο απλά μπορείτε. Να μη συνδέετε την απόκτηση υλικών αγαθών με περισσότερες, αναγκαστικά, επαγγελματικές υποχρεώσεις για να ανταπεξέλθετε σε κάτι που τελικά είναι ύλη, γιατί απλά καίτε την όμορφη πλευρά της ζωής σας. Να επιθυμείτε να κρατάτε υγιές το σώμα, και να αναζητάτε την επαφή με τη φύση ως μια καλή αρχή προς την αναζήτηση της ψυχικής ευφορίας. Για εμάς της θάλασσας, να πάψουν να μας απασχολούν οποιαδήποτε μέτρα και σταθμά τα οποία πιστεύουμε ότι

ορίζουν κάποιες αξίες. Τη μεγαλύτερη αξία την ξέρουμε και είναι η θάλασσα. Ας την απολαμβάνουμε με ασφάλεια και ας την αφήσουμε να κάνει τη ζωή μας πιο λιτή, πιο προσγειωμένη και ταπεινή, και κυρίως, πιο αληθινή! Δάσκαλε, φίλε Μάνο, ήταν τιμή και χαρά μου συνάμα που δέχτηκες να δώσεις σε εμένα την πρώτη σου συνέντευξη. Η τιμή είναι δική μου Ίωνα. Ξέρεις, κάποια πράγματα, δεν γίνονται καθόλου τυχαία, όσο κι αν θέλουν να φαίνονται έτσι μέσα στο πεδίο της γήινης πραγματικότητας, που έχει την «πολυτέλεια» να μας κρατά μακριά από την αναζήτηση πολύ μεγαλύτερων δυνάμεων, οι οποίες παραμένουν στην απόμακρη και αθέατη πλευρά. Αξίζει να παρατηρούμε κάποια γεγονότα με την εσωτερική μας αίσθηση, όπως το ότι συναντηθήκαμε κάτω από μια δύσκολη χρονική περίοδο της ζωής μας, τόσο για εμένα, όσο και για εσένα. Ευχαριστώ ! ΣΕ ΕΠΟΜΕΝΟ ΤΕΥΧΟΣ Αγαπητοί αναγνώστες, πόσες φορές, κυρίως το τελευταίο διάστημα, αισθανθήκατε ότι το άγχος σας για το μέλλον ή για κάποιο περασμένο συμβάν ήταν τέτοιο που σας εμπόδιζε να απολαύσετε το παρόν; Η κατάσταση αυτή είναι το αντίθετο της ενσυνειδητότητας, που θα είναι και το επόμενό μας θέμα. Η ενσυνειδητότητα συμπεριλαμβάνει την επίγνωση, την συναίσθηση και την αποδοχή, στοιχεία απαραίτητα στην ελεύθερη κατάδυση. Την επόμενη φορά που θα ανταμώσουμε, θα αφήσουμε προς το παρόν το «Με μια ανάσα στα βάθη της ψυχή σου» και θα ασχοληθούμε με την ενσυνειδητότητα και τη σχέση της με την ελεύθερη κατάδυση και το ψαροτούφεκο. BF

www.boatfishing.gr

ΙΑΤΡΙΚΟ

ΘΥΡΕΟΕΙΔΗΣ ΑΔΕΝΑΣ ΠΟΣΟ ΕΠΗΡΕΑΖΕΙ ΤΙΣ ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ ΤΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΔΥΤΗ;

το τέλος της ημέρας, όταν κάθεσαι στην πολυθρόνα του σπιτιού σου ή όταν περπατάς στην παραλία κοιτώντας τη θάλασσα, αυτό που μένει είναι στιγμές… Στιγμές που έζησες, στιγμές που συνέλλεξες με την οικογένεια, τους φίλους και τον εαυτό σου ακόμα. Ξυπνούν μέσα σου και σου θυμίζουν όσα έκανες. Τα ξαναζείς, τα επεξεργάζεσαι, τα βελτιώνεις μέσα από τις μνήμες και ετοιμάζεσαι να τα ξανακάνεις, να τα αποφύγεις ή να τα ζήσεις λίγο καλύτερα την επόμενη φορά. Και τι ψαροτουφεκάδες θα ήμασταν αν οι μνήμες αυτές δεν ήταν σε μεγάλο μέρος τους θαλασσινές; Είμαι σίγουρος ότι οι περισσότεροι από εσάς έχετε να θυμηθείτε τόσα πράγματα από το ψαροτούφεκο και τις καταδύσεις: Δύσκολα ψάρια, ψάρια τρόπαια, μοναδικά τοπία, εντυπωσιακές βολές, είναι μόνο μερικές από τις στιγμές που θα ζουν για πάντα στη φαρέτρα των αναμνήσεων ενός ψαροτουφεκά. Ψάχνοντας λοιπόν το δικό μου σεντούκι, κάθε φορά που σκέφτομαι τη θάλασσα, μια συγκεκριμένη ανάμνηση ξεπηδάει, σχεδόν απρόσκλητη, και επιβάλει την παρουσία της ανάμεσα στις σκέψεις μου… ΕΝΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΣΤΗ ΖΑΚΥΝΘΟ… Καλοκαίρι, πριν από μερικά χρόνια, πάνω σε ένα φουσκωτό, λιγάκι έξω από τη βόρεια πλευρά της Ζακύνθου. Το πλάνο της ημέρας έλεγε μερικά μόνο, πολύ πρωινά καρτέρια σε συγκεκριμένους και διαλεγμένους από την προηγούμενη ημέρα τόπους και μετά χαλαρή επιστροφή με στάσεις για μπάνιο. Ο συνδυασμός της παρέας, άλλωστε, μόνο για σοβαρό ψάρεμα δεν ήταν… Τα καρτέρια είχαν ολοκληρωθεί νωρίς νωρίς, και η παταγώδης αποτυχία τους μόνο έκπληξη δεν αποτελούσε. Στην επιστροφή, προσεγγίζοντας τις δαντελωτές όχθες της βορειοανατολικής πλευράς του νησιού, αρχίσαμε να ψάχνουμε τον κολπίσκο που θα μπορούσε να φιλοξενήσει καλύτερα το μικρό φουσκωτό μας, ώστε να μπορέσουμε και εμείς να απολαύσουμε τη θάλασσα. Αέρας δεν υπήρχε καθόλου και η λαδιά έσπαγε μόνο από τα απόνερα

26 Boat & Fishing

Νίκος Τσαγκαρόπουλος

Ιατρός, Μέλος της ομάδας Ανάπτυξη άπνοιας & σωματικο-αναπνευστικής ενέργειας Απνοια with Yoga, Φωτογραφίες: Μάνος

Βλατάκης

Αριστερά: Η ψυχολογία μας στα ύψη, κάθε φορά που ετοιμαζόμαστε να βουτήξουμε! Δεξιά: Η στιγμή που πιάνουμε στα χέρια μας να τραβήξουμε τη βέργα με το ψάρι επάνω της, είναι επίσης μια έντονα φορτισμένη στιγμή

της βάρκας που έπεφταν με ρυθμό πάνω στα βράχια. Με σβηστή τη μηχανή και χωρίς κανέναν ήχο να σπάει την ηρεμία του πρωινού, ένα ολοστρόγγυλο κεφάλι έκανε την εμφάνισή του στην επιφάνεια της θάλασσας. Η αντανακλαστική σκέψη, δεδομένου του πού βρισκόμασταν, ήταν πως θα επρόκειτο για χελώνα. Το κεφαλάκι όμως πλησίαζε τη βάρκα γρήγορα... - «Ρε συ, σαν περίεργα δεν κολυμπάει αυτή η χελώνα;» - «Ποια; Μα… έχουν μουστάκι οι χελώνες;» Όντως, οι χελώνες δεν έχουν μουστάκι. ‘Έχουν όμως οι φώκιες! Φώκια μέχρι τότε είχε τύχει να ξαναδώ, αλλά κρατούσαν πάντα αποστάσεις. Τούτη δω, μόνο στη βάρκα δεν ζήτησε να μπει. Το θέαμα ήταν καθηλωτικό. Μας περιεργάστηκε, έκανε μια δυο βουτιές γύρω από τη βάρκα και εξαφανίστηκε αθόρυβα, όπως ακριβώς είχε έρθει! Από τότε, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, έρχεται στη σκέψη μου όταν βρίσκομαι κοντά στη θάλασσα. Σκέφτομαι την άνεση με την οποία βουτούσε. Σκέφτομαι την κίνησή της, την υδροβιότητά της. Η άπνοιά της αγγίζει τα 20 λεπτά… Είκοσι ολόκληρα λεπτά κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας και μάλιστα με τέτοια κίνηση! Τι άλλο θα ζητούσε ένας ψαροτουφεκάς από το να μπορεί να κινηθεί σαν το συμπαθές πτερυγιόποδο της ιστορίας μας; Κρατώντας την ιστορία πάντα στο μυαλό μου, καιρό μετά, έπεσε στα χέρια μου ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον επιστημονικό άρθρο. Ερευνητές από τον Καναδά, μελέτησαν όλα αυτά τα χαρακτηριστικά της φώκιας και προσπάθησαν να ρίξουν φως σε θέματα φυσιολογίας που μοιραζόμαστε όλα τα θηλαστικά. Η ιδέα ήταν, πως πολλά όργανα στα θηλαστικά έχουν ίδιο ή παρεμφερή ρόλο στη ρύθμιση του οργανισμού. Όπως έχουμε ήδη πει, δεν είναι εύκολη η διενέργεια μελετών σε ανθρώπους σε συνθήκες κατάδυσης, πολλώ δε μάλλον, αν μιλάμε για ανθρώπους που νοσούν από κάποια πάθηση. Θηλαστικά όπως οι φώκιες, όμως, καταδύονται διαρκώς, και εφόσον έχουμε σε πολλά σημεία κοινή φυσιολογία, είναι δυνατόν να νοσήσουν και από ασθένειες που αφορούν και

εμάς. Ένα από τα βασικά ζητήματα τα οποία μελέτησαν οι ερευνητές, είχε να κάνει με το πώς επηρεάζει η λειτουργία του θυρεοειδούς αδένα τις ικανότητες των ζώων κατά την κατάδυση. ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΟΜΩΣ Ο ΘΥΡΕΟΕΙΔΗΣ ΑΔΕΝΑΣ; Είναι ένας μικρός αδένας στη βάση του λαιμού μας, που με λίγη φαντασία μπορούμε να πούμε πως μοιάζει με πεταλούδα. Ο αδένας αυτός είναι ο βασικός ρυθμιστής του μεταβολισμού μας, καθώς μπορεί να αυξήσει ή να μειώσει τον μεταβολισμό μας ανάλογα με τις διάφορες περιβαλλοντικές συνθήκες (όπως πχ. η θερμοκρασία), να αυξήσει ή να μειώσει τους ρυθμούς με τους οποίους δουλεύει το σώμα μας ανάλογα με τις ανάγκες της κάθε δεδομένης στιγμής και να μας βοηθήσει να ανταπεξέλθουμε σε καταστάσεις στρες. Λέγοντας «στρες» εδώ, δεν εννοούμε το συναισθηματικό στρες, αλλά το σωματικό. Αυτό δηλαδή που βιώνει το σώμα μας σε συνθήκες ασθένειας για παράδειγμα. Η ρύθμιση του αδένα αυτού γίνεται μέσω ενός πολύπλοκου μηχανισμού που ξεκινά από τον εγκέφαλο. Ο θυρεοειδής, όταν λάβει την κατάλληλη οδηγία από ορμόνες προερχόμενες από τον εγκέφαλο, παράγει με τη σειρά του δικές του ορμόνες και καθορίζει τον ρυθμό

λειτουργίας όλου του οργανισμού. Μέχρι εδώ, ας πούμε ότι είναι όλα απλά και κατανοητά. Δουλεύει, όμως, πάντα έτσι ο οργανισμός μας; Δυστυχώς όχι. Ο θυρεοειδής αδένας, καθώς και το «σύστημα» ρύθμισής του, μπορεί να απορυθμιστούν. Να δουλεύουν, δηλαδή, περισσότερο ή λιγότερο από το κανονικό. Και αυτό ακριβώς είναι που ενδιαφέρει τους ερευνητές, σχετικά με το πώς η απορύθμιση της λειτουργίας του θυρεοειδούς μπορεί, ενδεχομένως, να επηρεάσει έναν οργανισμό σε συνθήκες άπνοιας και κατάδυσης. Είναι ασφαλές να κάνουμε καταδύσεις εάν ο θυρεοειδής μας δεν δουλεύει σωστά; Μπορούμε να βουτάμε εάν παίρνουμε αγωγή για το θυρεοειδή μας; Και, επιτέλους, τι έγινε με αυτές τις φώκιες του πειράματος; Αυτά, καθώς και άλλα ζητήματα γύρω από τη λειτουργία των ενδοκρινών αδένων κατά την κατάδυση, θα τα απαντήσουμε στο επόμενο τεύχος. Μέχρι τότε, θέλω να θυμίσω πως ούτε αυτό αλλά ούτε και κανένα άλλο άρθρο δεν υποκαθιστά την επίσκεψη στον ιατρό. Το χόμπι μας έχει κινδύνους και ιδιαιτερότητες, οπότε οφείλουμε να προσέχουμε και να αναζητούμε πληροφορίες, ώστε να παραμένουμε ασφαλείς έξω από το φυσικό μας περιβάλλον. BF www.boatfishing.gr

TEXNIKH

ΑΝΑΔΥΣΗ

Η ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΦΑΣΗ ΤΗΣ ΒΟΥΤΙΑΣ ❱❱ Χρ. Σιμάτης Η τελευταία κρίσιμη πράξη της κάθε βουτιάς μας. Ίσως η πιο σημαντική, αν και συχνά δεν της αποδίδεται η δέουσα βαρύτητα και προσοχή. Πώς, λοιπόν, επιστρέφουμε με ασφάλεια στην επιφάνεια

ανάδυσή μας οφείλει να ξεκινήσει δίχως καθυστέρηση. Τα ψάρια θα είναι εκεί και αργότερα ή κάποια άλλη μέρα. Εμείς οφείλουμε (κατ’ ελάχιστον) να μπορούμε να τα επισκεφτούμε ξανά. Συχνά δε, υπό καλύτερες συνθήκες. Περιττές αντιστάσεις δεν είναι θεμιτές κατά την άνοδό μας. Σε περίπτωση που έχουμε χτυπήσει κάποιο ψάρι, η χρήση του μουλινέ δεν είναι άσκοπη. Το σώμα πρέπει να διατηρεί, όσο γίνεται, υδροδυναμική στάση, για βέλτιστη ολίσθηση στο νερό. Το να κοιτάμε προς την επιφάνεια, είναι λάθος! n Hook breath Εκτός του ότι χαλάει την Τεχνική κατά την οποία υδροδυναμική, δημιουργεί μόλις βγούμε στην επιφάνεια, άγχος και ένταση, καθώς εισπνέουμε μικρή ποσότητα οι μυς του αυχένα δεν είναι αέρα και την κρατάμε χαλαροί. μερικά δευτερόλεπτα. Χαλάρωση λοιπόν! Ένας όρος Ακολουθεί μικρή εκπνοή που ακούμε συχνά για την και ξανά εισπνοή, όπου προετοιμασία της βουτιάς. Μα πάλι την κρατάμε για μερικά είναι εξίσου απαραίτητη και δευτερόλεπτα.Στη συνέχεια στην ανάδυση. Συγκέντρωση αυτών ξεκινά και πάλι ο στις πεδιλιές μας και «φυσιολογικός» αναπνευστικός προσαρμογή αυτών στην κύκλος. Η περιγραφή της εναλλαγή της πλευστότητας. τεχνικής γραπτώς, δεν μπορεί Καθώς πλησιάζουμε στην να αναλυθεί επαρκώς. Για τη επιφάνεια, η άνωση μας σωστή εφαρμογή της, είναι βοηθά, οπότε γίνονται πιο απαραίτητη η παρακολούθηση αργές, εξοικονομώντας μας ανάλογου σχολείου ελεύθερης «πόρους». κατάδυσης. Παράλληλα, όλα τα αέρια διογκώνονται. Ο αέρας στη μάσκα που χρησιμοποιήσαμε για την εξίσωσή της κατεβαίνοντας, δεν αποτελεί εξαίρεση. Δεν επιτρέπουμε τώρα να διαφύγει σαν φυσαλίδες, αλλά τον εισπνέουμε ξανά. Λίγος σαν ποσότητα για να βασιστούμε, αλλά χρήσιμος για να πάει χαμένος! Και σαν φτάσουμε στην επιφάνεια, δεν ήρθε ακόμα η στιγμή για άμεση εκπνοή! Αντίθετα η τεχνική του hook breath φαίνεται να λειτουργεί πιο αποδοτικά και άρα να μας παρέχει ασφάλεια! Αφού πρώτα την εφαρμόσουμε, μετά αρχίζουμε τη συζήτηση με το ζευγάρι μας για το πώς χτυπήθηκε το ψάρι στο βυθό. BF

28 Boat & Fishing

Aκολουθήστε τα social media

Παρακολουθήστε ξανά τα BFWebinars 2021 https://www.facebook.com/ BoatFishingShow

https://www.facebook.com/ BoatFishing

http://www.youtube.com/ boatfishing