Vervolging van Christenen door Moslims

Het populaire beeld van de kruistochten is dat christelijke krijgers nietchristenen terroriseren, hen dwingen hen te bekeren of uit hun land te verdrijven, en een christelijk bewind vestigen. In de ogen van velen zijn de kruistochten niet alleen een overblijfsel van de geschiedenis; ze gaan nu door. Om verdere beschuldigingen van het volgen in hun duistere voetsporen te voorkomen, schrapte president Bush het woord uit zijn vocabulaire toen Europeanen hem berispten omdat hij sprak over Amerika's kruistocht tegen terreur. In feite waren de kruistochten echter een poging om christelijke landen te redden die door de islam waren veroverd, terwijl de huidige politieke correctheid de vreselijke realiteit van een oplevende islam verduistert. Er is geen christelijke kruistocht (en alleen een zwakke, inconsistente campagne tegen terreur). Maar er is een vervolging van christenen in moslimlanden, waar ze vandaag de dag meedogenlozer en gewelddadiger worden slachtoffer dan sinds de nederlaag van het islamitische rijk aan de poorten van Wenen op 11 september 1683.

Beginnend met de beruchte fatwa van Osama bin Laden tegen 'Joden en kruisvaarders', hebben islamitische jihadisten een oorlog tegen het Westen gevoerd, terwijl ze hun agressie rechtvaardigden als een defensieve campagne tegen een heilige oorlog die christenen zouden voeren tegen de islam. In navolging van deze beschuldigingen in Qatar, in januari 2011, beweerde de gevierde linkse journalist Seymour Hersh dat gepensioneerde generaal Stanley McChrystal en militairen die momenteel in eenheden voor speciale operaties dienen, deel uitmaakten van een geheime kliek die erop uit was een nieuwe kruistocht tegen moslims te voeren: "Ze zien wat ze doen - en dit is geen atypische houding van een leger - het is letterlijk een kruistocht,” zei Hersh. “Ze zien zichzelf als de beschermers van de christenen. Ze beschermen hen tegen de moslims [zoals in] de 13e eeuw. En dit is hun functie.” 1

Zoals veel dat in de pers verschijnt, is dit absurd. Als McChrystal en anderen zichzelf echt beschouwden als “de beschermers van de

christenen”

tegen aanvallen van de islamitische jihad, faalden ze jammerlijk in hun taak. Irak - een natie die grotendeels door christenen

is bevrijd en nog steeds door hun legers wordt bezet> - is vandaag een islamitische republiek die in haar grondwet de sharia heeft ingevoerd. Tegelijkertijd is de moslimvervolging van christenen in het afgelopen decennium wereldwijd dramatisch toegenomen en is nu erger dan ooit. In een nu veelgehoorde noodkreet hoorde de Egyptisch-katholieke woordvoerder Fr. Rafic Greische vertelde in december 2010 aan Vatican Radio dat "moslimfundamentalisten ... willen dat de christenen uit het Midden-Oosten evacueren en vertrekken. En dit is wat er elke dag gebeurt." 2 Van Egypte tot Nigeria, van Irak tot Pakistan, christenen in De meerderheid van de moslimlanden staat voor een grimmiger heden en een onzekerdere toekomst dan ooit, nu islamitische jihadisten hun inspanningen opvoeren om hen te islamiseren of hen uit hun land te verdrijven - of hen ronduit te doden.

Toch blijft de wereld haar ogen afwenden. Uit angst voor het beledigen van moslimgevoeligheden, heeft de internationale gemeenschap deze vervolging grotendeels genegeerd, waardoor ze onder het mom van stilte kon doorgaan. Zo onbetwist, is de vervolging van christenen door moslims een akelig bekend verhaal geworden, dat met angstaanjagende frequentie wordt herhaald in door moslims gecontroleerde gebieden over de hele wereld. Een bijzonder verontrustende dimensie van deze vervolgingen, is dat in geen enkel ander geval van geweld voorkomt over de hele wereld tegenwoordig, dan religieuze onverdraagzaamheid, haat en bloedvergieten die worden gelegitimeerd door heilige schriften, in dit geval de Koran en andere Islamitische teksten en leringen. Nergens anders heeft religieuze onverdraagzaamheid zulke bloedige gevolgen. En toch vindt nergens anders zo'n religieuze onverdraagzaamheid bijna volledig plaats zonder commentaar, laat staan veroordeling, van de

mensenrechtengemeenschap.

Emblematisch

van hoe de reguliere media en mensenrechtenorganisaties de harde realiteit van christelijke vervolging verdoezelen, was een Associated Press-verhaal uit januari 2011 over moslims die met machete zwaaien en die op brute wijze zes christenen in Nigeria hadden vermoord. De kop van AP was "6 doden in een door religie verscheurd centraal Nigeriaans gebied", alsof de oorzaak van het probleem een "sektarische strijd" was die de gelijke