⌫⌫ ⌫
บทความ
⌫ ⌫ “ไม่มกี ลุม่ คริสตชนกลุม่ ใดเติบโตขึน้ ได้ถา้ ไม่ฝงั ราก และติดอยูก่ บั การเฉลิมฉลองพิธบี ชู าขอบพระคุณ” นีเ่ ป็นถ้อยคำทีพ่ ระศาสนจักร ผ่านทางเอกสารสำคัญ ๆ ได้หยิบยกมาบอกกล่าวแก่เราเป็นระยะๆ อย่างน้อย 3 ครัง้ ในห้วงเวลาสีส่ บิ ปี เพือ่ กระตุน้ เตือนเราให้ตระหนักถึงคุณค่า และความสำคัญของการฉลองพิธศี ลี มหาสนิท หรือพิธมี สิ ซา ของประทานอันล้ำค่าทีพ่ ระเยซูเจ้าได้ทรงมอบให้กบั เรา “รับปังนีไ้ ปกินให้ทว่ั กัน นีค่ อื กายของเรา... รับถ้วยนีไ้ ปดืม่ ให้ทว่ั กัน นีเ่ ป็นถ้วยโลหิตของเรา... ... จงทำการนี้ เพือ่ ระลึกถึงเราเถิด” พระวรสารของนักบุญมัทธิว 26:26-29 มาระโก 14:22-25 ลูกา 22:14-20 รวมทัง้ บทจดหมายของนักบุญเปาโล 1คร 11:23-26 ได้บันทึกพระดำรัสนี้ และบรรยายเหตุการณ์ ทีเ่ กิดขึน้ ในค่ำวันพฤหัส ทีบ่ รรดาอัครสาวกมีโอกาสได้รว่ ม โต๊ะรับประทานอาหารมือ้ พิเศษกับพระเยซูเจ้า เหตุการณ์วันนั้นผ่านไป บรรดาอัครสาวกไม่ได้ลืม พระบัญชาของพระองค์ “จงทำการนี้ เพือ่ ระลึกถึงเราเถิด” หนังสือกิจการอัครสาวก 2:42-47 บันทึกไว้ให้เราได้รบั รู้ “คนเหล่านัน้ ประชุมกันอย่างสม่ำเสมอเพือ่ ฟังคำสัง่ สอน ของบรรดาอัครสาวก ดำเนินชีวติ ร่วมกันฉันพีน่ อ้ ง ร่วม พิธบี ขิ นมปัง และอธิษฐานภาวนา พระเจ้าทรงบันดาล ให้บรรดาอัครสาวกทำปาฏิหาริยแ์ ละเครือ่ งหมายอัศจรรย์ เป็นจำนวนมาก ทุกคนจึงมีความยำเกรง” แม้จะเลยยุคสมัยของบรรดาอัครสาวกไปแล้วก็ตาม แต่การเติบโตของกลุ่มคริสตชนในสมัยต่อๆ มาก็ยังมีอยู่ อย่างต่อเนื่อง โดยมี “พิธีบิขนมปัง” เป็นศูนย์รวมของชีวิต และจิตใจของพวกเขา นักบุญยุสติน มรณสักขี ได้บอกเล่าให้เราได้เห็นภาพชีวติ ของคริสตชนในช่วงกลางคริสตศตวรรษทีส่ อง ทีผ่ กู พันอย่าง แน่นแฟ้นกับพิธมี สิ ซา “เมือ่ ถึงวันอาทิตย์ ทัง้ ผูท้ อ่ี าศัยอยูใ่ นเมืองหรือใน ชนบทต่างมาชุมนุมกัน ณ ทีแ่ ห่งใดแห่งหนึง่ มีการอ่าน บันทึกของบรรดาอัครสาวกหรือข้อเขียนของบรรดา
วาทะพระคาร์ดนิ ลั ไมเกิล้ มีชยั กิจบุญชู โอกาสฉลองวัดแม่พระปฏิสนธินริ มล แห่งเหรียญอัศจรรย์ วันอาทิตย์ท่ี 14 ธันวาคม 2008
ประกาศก อ่านอยูน่ านเท่าทีเ่ วลาจะเอือ้ อำนวย หลังจากนัน้ ประธานจะ เทศน์สอน กระตุน้ เตือนให้เลียนแบบตัวอย่างดีๆ เหล่านัน้ เมื่อเทศน์จบแล้ว พวกเราจะยืนขึ้นเพื่อภาวนา ต่อมา ขนมปังและ เหล้าองุน่ ถูกนำมาไว้ตอ่ หน้า ประธานจะสวดบทถวาย และบทขอบพระคุณ ตามความสามารถของท่านเอง บรรดาสัตบุรุษประสานเสียงตอบรับว่า “อาแมน” แล้วจึงแจกปังและเหล้าองุน่ ให้แต่ละคน หรือแม้คนทีไ่ ม่สามารถ มาร่วมได้ สังฆานุกรจะนำไปให้ในภายหลัง ยังมีการรวบรวมสิง่ ของต่างๆ มอบให้กบั ประธาน ซึง่ จะนำไปช่วยเหลือ บรรดาแม่มา่ ยและเด็กกำพร้า รวมทัง้ คนเจ็บป่วย ผูท้ กุ ข์ยาก หรือแม้แต่ คนแปลกหน้าทีม่ าพำนักอยูก่ บั เรา…..” จากคำบอกเล่าของนักบุญยุสติน ทำให้เรารู้ว่า หัวจิตหัวใจของบรรดา คริสตชนในยุคเริม่ แรกนัน้ ต่างรอคอยวันอาทิตย์ วันทีพ่ วกเขาพร้อมจะให้เวลา หมดไปกับการได้ร่วมชุมนุมกัน เพื่อหล่อเลี้ยงชีวิตและความเชื่อของพวกเขา ด้วยพระวาจาของพระเจ้า และด้วยศีลมหาสนิท นานเกือบสองพันปีมาแล้ว พิธมี สิ ซาหรือบูชาขอบพระคุณ ยังคงเป็นศูนย์กลาง ชีวติ แห่งความเชือ่ ของคริสตชนทุกๆ คน วันนี้ เมือ่ แต่ละวัด มีการชุมนุมกันเพือ่ ฉลองพิธบี ชู าขอบพระคุณ เราแต่ละคน ก็ต่างเข้าประจำที่ เฉกเช่นเดียวกับที่บรรดาสานุศิษย์ของพระองค์ได้ทำมาก่อน เราได้ฟังพระวาจาของพระเจ้า เช่นเดียวกับที่บรรดาอัครสาวกและสานุศิษย์ ได้เคยนัง่ ฟังพระองค์ตรัสและเทศน์สอนอย่างตัง้ อกตัง้ ใจ พระดำรัสของพระองค์เป็นทั้งพลังและแรงบันดาลใจสำหรับพวกเขาฉันใด เราก็จะได้รับแสงสว่าง พละกำลัง และมีคำตอบให้กับปัญหาที่เกิดขึ้นกับ ชีวติ ของเราฉันนัน้ พวกเราได้ล้อมรอบพระแท่น เช่นเดียวกับที่บรรดาอัครสาวกได้ร่วมโต๊ะกับ พระเยซู ครัง้ นัน้ พระองค์ได้ยน่ื ปังและถ้วยเหล้าองุน่ ซึง่ เป็นพระกายและพระโลหิต ของพระองค์ให้แก่บรรดาอัครสาวก วันนี้ จากมือของพระสงฆ์ ผูท้ ำหน้าทีข่ องพระเยซู ได้มอบศีลมหาสนิทให้กบั เรา ซีง่ ตอบรับด้วยเสียงทีช่ ดั เจนว่า “อาแมน”
สัมภาษณ์
เจาะลึกพิเศษ
เกร็ดความรูค้ ำสอน
เยาวชนคาทอลิกกับความรัก ทีไ่ ม่มขี อบเขต (น.2)
60 ปี พระโต วัดนักบุญฟรังซีสเซเวียร์ (น.4)
ข้อกำหนดของพระศาสนจักรว่าด้วยเรื่อง การจำศีลในเทศกาลมหาพรต (น.8)