ปีท่ี 14 ฉบับที่ 9 ประจำ�เดือนกันยายน 2016
ชุมชน ความเชือ่ .... ด้วยรักแห่งศรัทธา....
1
สู่ 100 ปี วัดซางตาครูส้ น. วิถชี มุ ชนวัด...
ชุมชนคริสตชนย่อย ทีบ่ างบอน...
กางเขนของพระเยซู กางเขนของคริสตชน
4
น.
8
น.
“บางคนอาจหลงทาง อีกบางคนอาจถูกนำ�ให้หลงผิด ดังนัน้ เรา จึงต้องการระบบเตือนภัยฝ่ายจิต เพือ่ จะติดตามหาเขา และคงติดต่อ สัมพันธ์กับสมาชิกชุมชนความเชื่อของเราที่หลงหาย ที่ตีใจออกห่าง ที่ตีจากไป หรืออย่างน้อยที่สุดก็ในการอธิษฐานภาวนาเพื่อพวกเขา และในกรณีเช่นนี้ คงจะต้องบอกว่า ไม่มที ๆ่ี จะอนุญาตให้มกี ารกระทำ� ใดๆ ก็ตาม ทีจ่ ะเป็นการเหยียบย่�ำ กันจนคนหนึง่ คนใดต้องสูญเสียไป กระนั้น ก็ ดี ยั ง มี บ างสิ่ง บางอย่ า งทำ � นองนี้ท่ีเ ป็ น การเสื่อมศีลธรรม มากกว่าการหายหน้าหายตาไปเป็น เวลานาน หรือแม้กระทัง่ การตีจากไป นัน่ คือการเหยียบย่�ำ ซ้�ำ เติมกัน นีเ่ ป็นการฆ่าพระเจ้าองค์ความรัก” วาทะพระคาร์ดินัล ฟรังซิสเซเวียร์ เกรียงศักดิ์ โกวิทวาณิช บทเทศน์ฉลองอารามคณะพระหฤทัยฯ วันศุกร์ที่ 3 มิถุนายน 2016
เจาะลึกพิเศษ...คุณพ่อวรวุฒิ กิจสกุล
วั
ดซางตาครู้ส เป็นวัดที่เก่าแก่วัดหนึ่ง ของอัครสังฆมณฑล กรุงเทพฯ มีประวัติ ความเป็นมาโดยสรุปดังนี้... วันที่ 4 มีนาคม พ.ศ. 2312 ตรงกับรัชสมัย ของสมเด็จพระเจ้ากรุงธนบุรี คุณพ่อ ฌาคส์ กอรร์ สงฆ์มิชชันนารี ชาวฝรั่งเศส ที่ได้ลี้ภัย สงครามไปอยู่กัมพูชา เมื่อครั้งที่กรุงศรีอยุธยา เสียกรุงให้แก่พม่า ครั้งที่ 2 ได้เดินทางกลับมา สยาม พร้อมกับคริสตชนชาวเวียดนาม และชาว ไทยจำ�นวนหนึ่ง เนื่องจากทราบว่าได้มีการตั้ง เมืองหลวงใหม่ขึ้นที่กรุงธนบุรี จากนั้นคุณพ่อได้ พบกับชาวโปรตุเกส และได้พากันไปเฝ้าสมเด็จ พระเจ้ากรุงธนบุรี เพื่อขอพึ่งพระบรมโพธิสมภาร ได้รับพระราชทานเงิน รวมถึงเรือพาย อีก 1 ลำ� ไว้ใช้งาน ต่อมาด้วยความวิริยะของคุณพ่อ จึงสามารถรวบรวมคริสตชนที่กระจัดกระจาย จากภาวะสงครามมาอยู่รวมกันประมาณ 400 คน ซึ่งส่วนใหญ่มีเชื้อสายโปรตุเกส