Rebecca Wolf - Micro moments of love

Laten we als coaches een voorbeeld zijn door elke dag de eerste stappen te zetten naar ‘micro moments of love’, gezamenlijk gedeelde positieve ervaringen, zo roept Rebecca Wolf haar vakgenoten op.

Rebecca Wolf

Acht volstrekt vreemden van over de hele wereld die ineens een sterke verbondenheid ervaren met elkaar. Die kunnen voelen en denken wat de ander(en) voelen en denken en zonder woorden met elkaar communiceren. Het gevoel van verbondenheid reikt zo ver dat de personages zelfs over langere afstanden elkaar kunnen ‘voelen’ en elkaar te hulp schieten als er nood aan de man of vrouw is. Dat is in een notendop het verhaal van de hoofdrolspelers in de Netflix-serie Sense 8, een aantal jaar geleden enorm populair.

Het halve werk

Deze serie en deze groep staan voor mij voor aandacht, want dat betekent het voor mij in eerste instantie: aandacht voor elkaar, een diep gevoel van verbondenheid. Als we het hebben over aandacht in het vak van coach, dan vullen we dat vaak in als aandacht hebben voor de coachee door je eigen geest als coach te trainen, door bijvoorbeeld mindfulness en meditatie. Dagelijks zitten op een kussentje met een meditatieapp om je coachee beter tot dienst te zijn. Met als centraal idee: als ik zelf de zaag scherp houd, dan kan het gevoel van verbondenheid tijdens het coachen automatisch ontstaan. Maar dat is slechts het halve werk.

Aandacht betekent voor mij in eerste instantie een diep gevoel van verbondenheid

Graag verander ik ‘aandacht hebben voor de coachee’ namelijk in ‘in aandacht zijn met de coachee’. De reciprociteit, ook in taal, benadrukt voor mij de gelijkwaardige relatie die je als coach ambieert met je coachee. Dit in aandacht zijn met elkaar train je niet (alleen) met mindfulness en meditatie, maar juist met wat psychologe Barbara Fredrickson noemt ‘micro moments of love’: gezamenlijk gedeelde positieve ervaringen, waarbij dat ‘positief’ vooral het gevoel van verbondenheid benadrukt en niet per se naar louter positieve gevoelens moet verwijzen. Zo’n ‘micro moment of love’ kun je ervaren met een geliefde of vriend, maar ook met een vreemde of met een groep buurt- of wijkgenoten. Fredrickson zelf omschrijft deze momenten van aandacht op de volgende manier: ‘love resides within connections’.

Het goede voorbeeld

De hoofdrolspelers van Sense 8 geven hier op een beeldende manier invulling aan. Alleen wordt hun gave tot het maken van een echte connectie in de serie door anderen als bedreigend ervaren. Ze worden achtervolgd en moeten zelfs vrezen voor hun leven. Als ik deze beelden uit de serie zie, moet ik soms weer aan de echte wereld denken, waarin sommige mensen om me heen ook afstandelijk reageren op elke poging tot meer verbondenheid. De onbekende bij de bushalte, die verstoord opkijkt als ik hem groet. De collega in de lift die stug de andere kant op blijft kijken als ik een praatje wil maken. Je open en kwetsbaar opstellen wordt in het dagelijks leven niet door iedereen gewaardeerd. Spontane pogingen tot meer verbondenheid met mensen – bekend en onbekend – om ons heen, worden soms zelfs als raar of ongepast ervaren.

Ik denk dat we als coaches een mooi voorbeeld kunnen zijn door dit patroon te doorbreken door elke dag weer overal waar we zijn de eerste stappen te zetten naar zo’n ‘micro moment of love’ van Fredrickson. Waar en met wie we ook zijn. Er is geen meditatiekussentje voor nodig, geen aparte ruimte en geen dure cursus. Het is voldoende om er met en voor de ander te zijn.

Doe het zelf

Mocht dit niet vanzelfsprekend voor je zijn, dan zijn er uiteraard oefeningen om dit ‘zijn’ te oefenen. Mijn persoonlijke top:

• Maak met alle mensen die je tegenkomt op straat of op je werk oogcontact en groet ze. Probeer de ander echt te zien.

• Luister – ook buiten het coachen om – wat vaker zonder de ander te onderbreken. Een wandeling als duo waar de een bijvoorbeeld tien minuten praat en de ander alleen maar luistert is hiervoor een mooie oefening (wissel na 10 minuten van rol).

• Ben je met een groep? Oefen met elkaar aanvullen en verbondenheid door als groep samen in beweging te komen, te lopen, te rennen, te dansen en dan weer gezamenlijk te stoppen. Zonder dat een buitenstaander kan zien wie de eerste stap om te bewegen of te stoppen heeft gemaakt

• Een andere leuke oefening in een groep is om samen hardop te tellen tot 30 (of 50 of 100) zonder dat er afspraken over zijn wie wanneer aan de beurt is om een getal te noemen.

Zijn twee deelnemers tegelijk aan het woord? Dan begin je weer opnieuw.