Bootmagazine nr. 59 - editie juni/juli 2019

Tijdschrift voor watersport en -recreatie, nieuws over zeiljachten, motorboten, zeilvakanties en toervaren in België en de wijde wereld. Editienr. 59

BOOT MAGAZINE

Met de Whaly Classic sloep op stap Wandelboot zonder omzien

Elektrisch toervaren Geen ‘range anxiety’

Leven aan boord van een zeiljacht...

De werkelijkheid!

Zeemeerminnen,

de staart is maar het begin

juni / juli 2019 € 4,90

Extra bijlage: bezoek Antwerpen vanaf het water! bootmagazine.be

1

yachting center BVBA

Sensatie verzekerd

Bezoek onze JEANNEAU stand de interessante Belgian Boatshow Ook na ons Opendeurweekend nogopveel aanbiedingen te ontdekken in onze showroom te Oostende.

Ontdek naast het Cap Cap Camarat, een volledig

Camarat gamma op onze

gamma van 4m50 tot 10m50,

stand, ook de LEADER en

info@marinayachtingcenter.be

gegarandeerd vaarplezier!

MERRY FISHER motorboten.

Tel: 059/32.00.28

MERRY FISHER

2 bootmagazine.be

www.marina-oostende.be

Uit de inhoud

BOOTMAGAZINE NR. 59 - JUNI / JULI 2019

Elektrisch varen zonder ‘range anxiety’.

Zou de range anxiety’ - de angst om de eindbestemming niet te halen - die elektrische auto’s parten speelt, ook voor elektrisch aangedreven toerboten een domper op de vreugde zetten?

In de regio Lorraine en Alsace heeft VNF (Voies Navigables de France) een aantal nieuwe oplaadpalen geplaatst waar elektrisch aangedreven boten hun batterijen kunnen opladen.

Met de Whaly Classic sloep op stap...

Het is een kortje en een dikje, net een mosselpot… die vleiende woorden kreeg onze geliefde Whaly 450 Classic sloep te horen toen wij ermee kwamen aanzetten op de trailer. Toegegeven, zij oogt eerder volslank dan rank, Toch is het een leuke wandelboot waar je geen omzien naar hebt.

De rivier der eenzame harten.

Het leven aan boord... de werkelijkheid!

Heb je wel eens een shit-gevoel aan boord…? Zeker, maar niemand durft of wil er over praten. Dat doen Peter en Annelies wel. Het nieuw samengestelde zeilerspaar is dit voorjaar voor het vijfde jaar op rij op verkenning langs de Middellandse Zee met zijn zeilschip Skadi.

Neen, het wordt niet weer zo’n verhaal over het varen en de dingen die je doet aan boord en wat je ziet, maar over wat je werkelijk voelt.

En verder...

Onder de waterlijn: Zeemeermin... de staart is maar het begin Kanovaren met kinderen Carthografie: nv charts Een zeevaarder zoekt het ongeziene- deel 2 Boeken Thriller: ‘De Jachtclub’ – M-R Degheele Historisch: ‘Darwin en de Beagle, een scheepsreis naar de oertijd’ – A. Moorehead bootmagazine.be 3

Geeft ‘deeleconomie’ de watersportsector nieuw elan?

Er wordt elk jaar wel hier of daar een poging ondernomen om een mede-eigenaarsconcept op te zetten, maar we hebben er nog geen een weten slagen op de Belgische markt.

Nochtans laat de deeleconomie, waarbij burgers auto’s, grasmaaiers, fietsen en wat je nog meer kan bedenken gaan delen, de bootsector niet los.

V

akantiegangers zoeken belevingsmomenten in alle denkbare domeinen, van sledehondentochten tot overnachting in boomhutten. Een meerdaagse zeiltocht in eigen kajuit, al of niet actief meezeilend, dat alles met de nodige privacy en voor een zeer betaalbare prijs… dat moet een ijzersterke formule zijn.

Kan de deeleconomie dat bieden?

Zeker, maar dan niet op basis van permanent delen, maar door in te pikken op tijdelijke boot-deel mogelijkheden.

En zo komen we bij de kajuitverhuur in de charterwereld terecht.

Jeanneau heeft als de eerste botenbouwer een innovatief concept ontwikkeld om aan deze eisen van de deeleconomie tegemoet te komen. Dat werd de Sun Loft 47, getekend door Philippe Briand. Een 47 voets ‘mono-cat’, een éénrompsboot dus, met niet minder dan 6 tweepersoons cabines en 4 natte cellen, plus een compact verblijf voor een schipper. Dat allemaal in een romplengte van 13,24 meter. Je moet onderdeks niet op zoek gaan naar een zithoek of kombuis, die faciliteiten zijn naar het bovendek verhuisd.

4 bootmagazine.be

Voor een ‘mono-cat’ zijn de havengelden beperkter dan voor een catamaran. Die worden in havens vaak gezegend met toeslagen van 50 tot 200 procent. Verder is het onderhoud eenvoudiger en is de productietechnische kost een stuk minder dan bij een catamaran. Logisch dus dat de cabineverhuur een aantrekkelijk prijskaartje krijgt.

Jeanneau had weinig moeite de charterwereld te overtuigen om op dit nieuwe concept in te pikken. De belangrijkste chartermaatschappijen hebben bij de introductie dit voorjaar – als monohull op de multihull show in La Grande Motte - meteen 50 exemplaren besteld. Charterbedrijven noteren een succesrijke verhuur van catamarans, maar het prijskaartje van deze luxeverblijven vormt een stevige drempel. De ‘monocat’ van Jeanneau biedt hier een antwoord.

De catamarans zullen het vier- en vijf sterren domein in de charterbusiness blijven uitmaken, maar zoals in het hotelwezen is er meer dan plaats voor een twee- of drie sterren verblijf aan boord.

De deeleconomie heeft de tijdsgeest mee, zoals we reeds eerder schreven is niet langer het bootbezit maar het bootbeleven het uitgangspunt. Het valt op dat de botenbouw die vertrekt vanuit een reële behoefte van de consument, doorgaans een succesvol pad bewandelt. De dagzeilers en de sloepen die beiden in vele varianten beschikbaar ziijn, vormen daar eveneens mooie voorbeelden van.

Bij het deelconcept van Jeanneau heb je alvast drie winnaars, de werf, het charterbedrijf en de consument. Dat hebben we nog maar weinig gezien in de watersportmarkt.

Leo Van Dorsselaer, hoofdredacteur Bootmagazine

Vakantie-aanbod Bootmagazine

3 nummers voor slechts

â‚Ź 9,90

Tijdelijk van 1 juni tot 31 juli 2019!

Surf naar: www.bootmagazine.be/ABO en registreer en betaal uw proefabonnement* online (Bancontact/Mastercard)

U kan ook nog steeds het abonnementsbedrag overschrijven op het vertrouwde rekeningnummer van KIM vzw / Bootmagazine - Grimbergen

IBAN: BE90 0011 1751 1132

* Geen automatische verlenging! Na afloop nodigen wij u vriendelijk uit om een jaarabonnement te nemen, zonder verplichting. U beslist!

Welkom aan boord... ook voor eventjes.bootmagazine.be

5

Elektrisch toervaren zonder ‘range anxiety’

Z

ou de ‘range anxiety’ - de angst om de eindbestemming niet te halen - die elektrische auto’s parten speelt, ook voor elektrisch aangedreven toerboten een domper op de vreugde zetten?

Les Canalous brengt dit seizoen, voorjaar 2019, voor het eerste een 15 m lange volledig elektrisch aangedreven toerboot in de verhuur op het kanaal van de Marne naar de Rijn en het zijkanaal van de Sarre.

In deze regio (Lorraine en Alsace) heeft de VNF (Voies Navigables de France) een aantal nieuwe oplaadpalen geplaatst waar elektrisch aangedreven boten hun batterijen kunnen opladen.

6 bootmagazine.be

Een elektrisch oplaadpunt van VNF, dit wordt een vertrouwd gezicht langs de toeristische vaarwegen.

De 11 oplaadstations – waarbij VNF spreekt van een investeringskost van om en bij de 600.000 euro – zijn verspreid langs de beide kanalen van Harskirchen tot Waltenheim en dit op ongeveer elke 10 km. De laadpalen zijn voorzien van een snellaadstekker (380 Volt) en een normale maritieme stekker (220 Volt). Tevens is een aantal ook uitgerust voor drinkwaterafname.

Aanleggen bij deze oplaadstations is een privilege van elektrisch aangedreven boten, die hier de mogelijkheid hebben om in een zeer korte tijd (ongeveer 2 uur) hun batterijen terug op te laden.

De oplaadpalen zijn voorzien van een computerscherm dat in verschillende talen de mogelijkheden geeft om aan te sluiten; het geheel wordt bruikbaar gemaakt met een inlogsysteem en paswoord waarvoor een abonnementsgeld kan worden betaald.

Peniche S, vol-elektrisch Het schip dat we als test ter beschikking kregen is, zoals gezegd, een 15 m lange boot met een breedte van 4.50 m. en is het eerste in de commerciële verhuur. Er zijn vijf cabines aan boord met elk een ruim dubbel bed.

Twee cabines hebben een geïncorporeerde sanitaire cel met wasbak, toilet en douche.

In de middengang van het schip zijn er verder nog twee aparte sanitaire cellen eveneens met wasbak, toilet en douche.

De Penische S, de eerste vol-elektrische verhuurboot van Les Canalous in de regio Lorraine en Alsace.

In het salon, bij de keuken en in elke cabine zijn er aansluitingen op 220 Volt en ook de Gsm- en laptop-bezitters kunnen hun toestellen opladen met USB-aansluitingen: twee in elke cabine en in het salon. Er is echter geen Wifi aan boord.

bootmagazine.be 7

In een ruim salon kunnen de passagiers gemakkelijk plaats nemen rond twee grote tafels.

Een kookfornuis (op gas) met oven, twee ijskasten, en heel wat kasten met opbergmogelijkheden voor keuken en andere dingen.

Een elektrisch bediend openschuivend dak geeft onmiddellijk een gevoel van vrijheid tijdens het varen.

Er is alleen een binnenstuurstand voorzien waarvan de bediening eenvoudig is gehouden zodat men snel en in zekere mate intuïtief de nodige acties kan ondernemen.

Op het achterterras is het aangenaam vertoeven meestal uit de wind en als de zon van de partij is zijn de zonnekloppers er niet weg te slagen.

Buiten, bovenop de slaapcabines, ligt een groot zonnedek afgeboord met een extra reling; onuitputtelijke mogelijkheden zijn er om gebruik te maken van deze open ruimte.

Vooraan zijn er twee treden om op het zonnedek te komen; deze treden zijn een uitgelezen plaats om te relaxen tijdens het varen en om tegelijk een onbelemmerd uitzicht te hebben op de omgeving.

De vooruitstuwing is beperkt, de achteruitstuwing niet.

Nuttig bij een noodstop.

Een breed gangboord met reling rondom het schip geeft een goed gevoel van veiligheid. Ook de reddingsvesten voor elke opvarende zijn voorhanden en moeten verplicht gedragen worden door de personen die aan dek zijn tijdens het schutten in sluizen.

8 bootmagazine.be

Schuifdak voor een ‘open’ vaar gevoel.

Het hellende vlak van Arzvillers lag op onze vaarroute. Schepen worden in een laterale waterbak naar een hoger of lager niveau getild.

Zachte kracht De Peniche S is uitgerust met een elektrische motor van 10 KW die genoeg kracht heeft om het schip (8 ton) voor te bewegen; de vooruitstuwing is gelimiteerd (door Canalous) om het verbruik in te tomen, maar de achteruitstuwing is onbeperkt wat ingeval van een noodstop zeker tot zijn recht komt.

Een elektrische boegschroef verhoogt het navigatiecomfort, maar het schip is zo handelbaar dat we er maar sporadisch gebruikt van hoefden te maken.

Een Fisher Panda generator van 10 KW is eveneens ingebouwd en kan gestart worden als de verbruikte energie onder de 50 % komt van het totale vermogen. Dit vermogen bestaat uit 8 eenheden van 5 KW/48 V batterijen Lithium-Ion van Victron.

Het bedieningspaneel met extra indicatoren voor de stand van de batterijen.

Het opladen van die batterijen aan de VNF bornen gebeurt aan de hand van omvormers die de 380 Volt en 220 Volt mogelijks tesamen opnemen als men aan twee stekkers aansluit.

Met 380 Volt kan men in twee uur tijd naar 90 % vermogen komen; met 220 Volt kan het tot tien uur duren om tot die capaciteit te komen.

Tijdens het opladen konden we meer dan 18 KWU vaststellen bij 380 Volt en meer dan 2 KWU bij 220 Volt; dit lijkt ons een zeer redelijke situatie. Verder zagen we dat het schip een autonomie had van 6 Ă 7 uur varen waarbij we het beschikbare vermogen niet onder de 30 % kregen. We hebben de generator wel getest maar verder niet moeten gebruiken.

bootmagazine.be 9

Geen sonore reactie Het is echt wel even wennen als men de gashendel vooruit duwt en geen enkele sonore reactie kan waarnemen.

En jawel, we kijken even naar links en rechts en zien dat de boot zachtjes door het water begint te glijden; alleen als we op kruissnelheid komen (8 à 10 km per uur) horen we achteraan het schroefwater.

Het is varen met een nieuwe stille ervaring waardoor iedereen aan boord zonder stemverheffing kan communiceren maar vooral genieten van de stille natuur rondom.

Eens de korte gewenning voorbij wordt het varen en maneuvreren een eenvoudige opdracht. Wel toch even aanstippen dat, alhoewel geen enkele vaarbevoegdheid nodig is bij deze huurboten, het toch aangewezen is om te kunnen rekenen op enige eigen ervaring of deze van anderen aan boord.

Het schip is niet uitgerust met extra navigatiemiddelen als een VHF-radio, een AIS- en GPS-positionering, deze hulpmiddelen zijn niet echt nodig en daarnaast onderworpen aan het bezit van de nodige brevetten. Langsheen de gebruikte vaarweg zijn ruim voldoende aanwijzingen en tesamen met een degelijk vaarboek dat aan boord is kan men zich optimaal oriënteren.

We hebben de generator wel getest maar verder niet moeten gebruiken.

Ommekeer ingezet Een aanrader is om de vaarreis vooraf voor te bereiden want winkels en restaurants liggen meestal niet vlak naast het water; op de in dit geval gebruikte vaarroute komt het meermaals voor dat men uren langs een onbewoond gebied vaart waar dan als alternatief een prachtige natuur wordt aangeboden.

De elektrische huurboten zijn nog slechts sporadisch te vinden bij verhuurbedrijven, maar met de Peniche S van Les Canalous is de ommekeer ingezet. De dieselaandrijving zal langzaam maar zeker de plaats ruimen voor de elektrische aandrijving, zeker bij de verhuurbedrijven die duurzaamheid hoog in het vaandel voeren.

Met de Peniche S kan men varen op het kanaal van de Sarre vanuit Languimberg of van op het aansluitend kanaal Marne-Rijn vanuit Waltenheim (niet ver van Straatsburg).

Les Canalous: www.canalous-plaisance.fr

Voor België: RiverYachts: www.riveryachts.be 10 bootmagazine.be

Je suis branchée, je suis silencieux...

Klopt helemaal, stil is de elektrische boot zeker en ‘branchée’ betekent naast ‘aangesloten op het net’ ook ‘hip’ .

navex elektro Kotterstraat 10 - 2030 Antwerpen www.navexelektro.com

Nieuwe horizonten verkennen!

Met wat extra “power� en de wind in onze zeilen varen wij een nieuw pand tegemoet! Vanaf 1 Juni 2019 kan je onze nieuwe showroom vinden in Wommelgem, kom zeker eens een kijkje nemen!

Nieuw Adres: Kapelstraat 75, 2160 Wommelgem

bootmagazine.be 11

Met de Whaly Classic sloep op stap...

Leuke wandelboot waar je geen omzien naar hebt

H

et is een kortje en een dikje, net een mosselpot‌ die vleiende woorden kreeg onze geliefde Whaly 450 Classic sloep te horen toen wij ermee kwamen aanzetten op de trailer. Toegegeven, op een trailer oogt zij eerder volslank dan rank, maar een trailer is niet de natuurlijke habitat van een sloep. Dat is het water en daar willen wij de Whaly sloep op haar merites beoordelen.

Tekening: Dirk Huyghe Tekst & foto’s: Leo Van Dorsselaer 12 bootmagazine.be

bootmagazine.be 13

A

lhoewel de boot ruim vier jaar geleden voor het eerst het water zag, is er in al die tijd geen verslag van een proefvaart verschenen in binnen- noch in buitenland, vandaar dat de proefvaart met deze Whaly als een ‘wereldprimeurke’ mag beschouwd worden.

Hoe zou dat toch komen? Geen actieve promotie van de producent of geen interesse van de watersportpers? Tja, van een boot die nat aan de haak bij zijn introductie in 2015 net geen 4.000 euro kost, laat het zich aanzien dat de advertentiebudgetten navenant zijn. Maar de meer dan 800 exemplaren die in 5 jaar tijd een koper vonden, zijn meer dan ‘the proof of the pudding’. Het bewijst dat de recreatiemarkt de Whaly-sloep wel lust. Wij willen dan ook eens ervaren hoe een tochtje met de Whaly Classic smaakt.

Dagje op het water Zowat een derde van de verkoop van de Whaly sloepen gaat naar verhuurbedrijven. Die kunnen bij afname van voldoende stuks zelf de kleur kiezen, vandaar dat je niet te hard moet schrikken als je exemplaren in kikkergroen of kanariegeel ziet langs varen.

Vorige zomer deden de verhuurbedrijven gouden zaken met hun Whaly sloepjes die voor bedragen van om en bij de 100 euro per

14 bootmagazine.be

Zachtjes gaat de Whaly te water.

Vooraf loswinchen bespaart een paar natte voeten.

Praktisch: Locatie: Kanaal

Leuven-Dijle, helder water, weinig of geen stroming, weinig beroepsvaart.

Slipway: ter hoogte van de spoorbrug aan domein Plankendael.

Uitgevoerd in hout.

Gratis te gebruiken.

Bereikbaar via smal baantje (Prinsenveldstraat) vanaf de Leuvenssteenweg in Muizen/Mechelen.

Goede hellingsgraad.

Opgepast: jaagpad geteisterd door wielerfanaten, doorgaans zonder remmen.

Whaly 450 Classic Lengte: 4,37 meter Breedte: 1,89 meter Hoogte: 1,05 meter Spiegelhoogte: 0,67 meter (Langstaart) Gewicht 340 kg Maximaal aantal personen: CE cat. D 8 personen / CE cat. C 4 personen

dag te huur zijn, afhankelijk van het seizoen kan het een ietsje meer of minder zijn. Uitgerust met een elektrisch buitenboordmotortje of een 4 tot 8 pk viertakt is ook het verbruik beperkt. Zo beleef je dus voor een democratisch prijsje een dagje op het water.

Oorspronkelijk was de Whaly sloep ontworpen voor elektrische voorstuwing, de romp werd ontwikkeld om een minimum weerstand op te leveren, maar daardoor boete het bootje in aan stabiliteit. Er kwam een tweede versie met twee stabiliteitsvinnen over de volledige lengte. Het resultaat is dat de sloep een beetje snelheid inlevert bij elektrisch varen omdat het wrijvingsoppervlak groter wordt, maar dat de stabiliteit sterk is toegenomen.

Snel varen is uiteraard niet de bedoeling van dit lid uit de Whaly familie. Daarvoor heeft het bedrijf zijn op de RIB’s - Rigid Inflatable Boats of opblaasboten - gebaseerde exemplaren in een maatvoering tussen de 2,10 en 5 meter en bedoeld zowel als bijboot, werkboot of recreatieboot. Die gaan vlotjes in plané en halen, afhankelijk van de motorisatie, topsnelheden tot 40 km per uur. Je vindt ze vaak terug bij politie, brandweer en snelle interventiediensten.

Als zoete broodjes De Whaly boten zijn volledig dubbelwandig vervaardigd uit polyethyleen kunststof (PE). De boten worden geproduceerd door middel van rotomoulding (rotatiegieten). Polyethyleen is een oersterk materiaal dat volledig recycleerbaar is. De korreltjes gaan in een grote mal, het kleurpoeder – in ons geval dus mosselgrijs - wordt toegevoegd en het geheel gaat in de oven waar het bootje gebakken wordt op 300 graden Celsius. Na 45 minuten komt de boot zo goed als vaarklaar uit de oven, alleen nog eventjes laten afkoelen bij wijze van spreken. De bootjes worden dus niet alleen gebakken als zoet broodjes, ze worden ook idem dito verkocht, van Afrika tot in Amerika zoals K3 het passend zingt. En ook in Japan en Korea... bootmagazine.be 15

Maar goed, terug naar ons Classic sloepje dat een beetje een buitenbeentje is in het gamma. Het materiaal is kras- en scheurvast en vraagt amper onderhoud. We zitten natuurlijk ver van de houten sloep romantiek, maar de afwerking met een stuurstand, kussens, stootrand en biminitop geven het toch een volwassen sloep allure.

En dan is er nog de binnenruimte van om en bij de 1,80 x 4,00 meter die voor comfortabele bewegingsruimte zorgt.

De Whaly sloep oogt imposant op de trailer, heel wat indrukwekkender dan op het water. Met 1,7 meter hoogte is de trailer-boot combinatie zelfs een ietsje hoger dan de doorsnee auto die hem trekt. In de achteruitkijkspiegel kijk je pal tegen de boeg aan. Het is even wennen, de boot weegt 350 kg en samen met het gewicht van de trailer en de motor komen we in de buurt van de 500 kg. Dat is ruim onder de 750 kg toegelaten trekgewicht dat je zonder inschrijving of schouwing van de aanhangwagen mag aanhaken.

Het trekken gaat overigens gezwind, een imposante SUV is echt niet nodig om comfortabel rond te trekken, een middenklas auto volstaat. Het is wel even wennen aan de inertie van het gewicht bij het afremmen, dat geeft je het gevoel een duwtje in de rug te krijgen, maar dat is natuurlijk niet anders dan met gelijk welke aanhangwagen of je nu naar het containerpark gaat of een caravan meesleurt.

Te water De eerste uitdaging is natuurlijk de tewaterlating. We besparen ons ingewikkeld gemanoeuvreer met de auto (we zijn daar ook niet zo goed in‌) en haken de trailer gewoon af. Draaien het neuswiel uit en met twee is het een fluitje van een cent om het geheel te verplaatsen. Op vlak terrein kan je dat zelfs alleen. Maar goed, een trailerhelling heeft natuurlijk de aangeboren neiging om te hellen.

Maar eerst de lichtbalk loskoppelen.

De Whaly sloep heeft geen V-vormige romp, maar is vlak uitgevoerd met drie stabilisatie ribben. Die passen precies op de twee glijbalken van de aanhangwagen waardoor de boot mooi vast komt te liggen. Maar aangezien geen rolwieltjes voorzien zijn, volstaat een duwtje niet om hem in beweging te brengen. Het is zaak om voldoende water onder de kiel te krijgen zodat zij net begint te drijven en dan gaat het te water laten als vanzelf. Maar daarvoor moeten we de trailer een eindje dieper in het water voeren. Wij bevestigden een lang touw aan de dissel en laten zo de trailer met boot zachtjes en gecontroleerd van de helling glijden.

Als scharnierpunt gebruiken we de trekhaak van de auto die we bovenaan de helling parkeren. Maar wanneer de boot begint te drijven, moet natuurlijk de winch gevierd worden. Da’s makkelijk, alleen moet je wel tot aan je kuiten in het water om bij de winch te komen. Eerste les, laarzen zijn nuttig. Waterdichte laarzen nog nuttiger.

16 bootmagazine.be

Geen risico op verkeersboetes, de topsnelheid is 10 km/u.

Maar zo gaat de Whaly toch vlotjes te water. We halen hem bij met het meertouw en stappen in langs de dukdalven die de slipway afbakenen. Dit nadat de we trailer goed beveiligd langs de kant van de weg hebben geparkeerd. Vijftig meter verder is de aanlegkade waar het nog makkelijker instappen is.

Alles erop en eraan Ons bootje is uitgerust met een Honda 8 pk buitenboord met afstandsbediening, elektrische start en automatische choke, een topuitvoering. Die motor wordt beschermd door een stevig ring die een soort van open bun vormt. Dat is een prima voorziening in de verhuurmarkt, zo blijkt.

De stuurstand is een van de goedkoopste accessoires die je bij de Whaly kan aanschaffen en kost beduidend minder dan een buiskap of een bimini. Dat komt omdat Whaly de stuurstanden zelf produceert volgens hetzelfde rotomoulding systeem. De hele configuratie waarmee we te water gaan kost 10.750 euro, alle taksen en ook de trailer inbegrepen. Oei, dat is meer dan het dubbele van de basisprijs van 4.350 euro van deze sloep. Klopt, maar er is dan ook niet op een accessoire meer of minder gekeken. We worden verwend. Zo vinden we in de handige opbergbakken langszij een zonnedekplaat die past in de boeg en met kussens op maat die

Onze Whaly Classic sloep is een ‘rijk’ uitgeruste budget boot.

bootmagazine.be 17

zo een hemels zonnebed vormt. Onder de afgesloten achterbank werd de benzinetank geplaatst, de accu vinden we in de opbergruimte aan stuurboord. Alle bedrading en leidingen werden netjes weggewerkt onder een extra vloerplaat.

Maar laat het duidelijk zijn, met een eenvoudige handbediende buitenboordmotor kan je voor zowat de helft van de prijs van onze configuratie het water op.

We laten de motor zachtjes warm lopen en sturen dan naar het midden van het kanaal.

De hoge wanden die een goede ruggensteun bieden, zorgen voor een diepe kuip.

Dat maakt dat je een veilig gevoel hebt aan boord van deze sloep. Een antislipprofiel is in de dubbele bodem ingebakken.

We voeren het toerental een beetje op en varen 6 à 7 km per uur, de kruissnelheid, nemen we aan. De Honda kwijt zich in alle stilte van zijn taak. Op geen enkel moment wordt de conversatie gestoord door het motorgeluid. De besturing is heel direct, we testen de draaicirkel van de boot en schatten die op anderhalve tot twee maal de bootlengte. De boot houdt perfect koers, men moet amper bijsturen. Op de niet al te brede Leuvense vaart ter hoogte van het domein Plankendael kunnen we ongestoord spelevaren, rondjes maken naar believen.

Waar vroeger de ‘dierenboot’ afmeerde, die bezoekers van het station van Mechelen naar de dierenpark Plankendael bracht, vinden wij ook een prima afstapplaats om even de benen te strekken.

Hou het gezellig Maar goed, we moeten toch even nagaan wat de sloep in petto heeft, we voeren het toerental op, het motortje laat zich horen en we klimmen tot 10 km per uur, dat blijkt de rompsnelheid te zijn en hiermee zitten we werkelijk aan de absolute top. En het is niet langer aangenaam varen. Je kan niet meer normaal praten aan boord en je verstoort de rust van de oeverbewoners, de dieren groot en klein, bedoelen we, niet de bewoners van de villa’s in de ‘m’as- tu vu’ architectuur,’ die steeds vaker opduiken langs de waterkant.

Het is duidelijk, dit is een sloep gemaakt om te kuieren, niet langs maar op het water.

Flaneren tussen de 6 en de 8 km/u is zalig en de zon doet haar best om de natuur volop te wekken uit haar voorjaarsslaap.

Conclusie, de Whaly Classic sloep is een ideale wandelboot waar je verder geen omzien naar hebt en die uitnodigt om verder plannen te maken...

Zie de volgende editie van Bootmagazine...

Reportage gerealiseerd met technische ondersteuning en advies van Marine Technics, Zeebrugge, verdeler van het volledige Whaly gamma. www.marine-technics.be

18 bootmagazine.be

BELGIAN BOAT SHOW STAND 8303

www.carronmarine.be Bezoek onze stand Profiteer van spetterende beursvoorwaarden

info@carronmarine.be www.carronmarine.be

• VOLVO PENTA officieel dealer • Invoerder/dealer topmerken toebehoren : schroeven, aslijnen, boegschroeven, stuursystemen, anodes, verven, motoronderdelen, …

• Eigen werf te Zelzate • WINTERBERGING binnen & buiten • Inbouw boegschroeven, stuurinstallaties, motorinstallaties, elektronica, homokineetassen, aslijnen, …

• SPECIALIST SCHROEVEN – eigen hersteldienst met jarenlange ervaring • Schilderwerken • MAX-PROP vaanstandschroeven

CARRON MARINE nu ook Volvo Penta Dealer NIEUWPOORT Havenlaan 84, B-9060 Zelzate T 09/345.61.71 – F 09/345.61.47 info@carronmarine.be

Carron Marine Nieuwpoort bij Nautisch Bedrijvencentrum Westhoek Marina’s Brugse Vaart 48 - 8620 Nieuwpoort bootmagazine.be 19 tel 058/23.84.99 - info@carronmarine.be

Bootmagazine on tour…

Tekening: Dirk Huyghe Tekst & foto’s: Leo Van Dorsselaer

De rivier der eenzame harten

W

e zijn met ons sloepje, de Whaly 455 Classic, ‘on tour’ en maken, geheel bij toeval, kennis met de rivier der eenzame harten… Wanneer we op een zachte namiddag via de Boven Zeeschelde koers zetten naar de stil verdoken toegang van de Durme, treffen we in nagenoeg elke bocht van deze kronkelende rivier een scheepje aan dat voor anker ligt. In de kuip een eenzame zeebonk, dromend van niet te ontwaren meerminnen en dan maar troost zoekend in een koel glaasje. Neen, we verzinnen het niet, de Durme moet een speciale aantrekkingskracht hebben op eenzame harten. Zou Mira daar voor iets tussen zitten?

20 bootmagazine.be

De oevers zijn idyllisch groen en bij opkomend tij verdwijnen langzaam de grillige gevormde slib- en modderwanden van de rivier en streelt het water de groene oevers. Een weldadige rust daalt neer naarmate je dieper het binnenland in vaart, een kerktorenspits aan de einder begeleidt onze tocht. Het jachtige gedruis van het water dat de zeer tij gevoelige Schelde kenmerkt , lost hier op in een kabbelend gemurmel. De veerpont Tielrode – Hamme, alleen voor wandelaars en fietsers, verbindt met een brede zwaai de beide oevers. Als een wijds saluut aan de natuurpracht van “Den Bunt”.

Zo wordt het natuurgebied genoemd waar de Durme in de Schelde mondt. Je vindt er het enige slikken- en schorrengebied met zoet water van Europa. De slikken lopen dagelijks onder bij hoog water, de schorren alleen bij springtij. Den Bunt zelf is ontstaan door het uitgraven van turf.

We varen zachtjes door tot aan de Mirabrug in Hamme, het kunstwerk dat genoemd is naar de film waarin ze een prominente rol speelt. ‘Mira’ is een Nederlands-Belgische film uit 1971 van Fons Rademakers, naar de roman ‘De teleurgang van de Waterhoek’ van Stijn Streuvels. Hugo Claus maakte van het boek een filmscript. De film is vooral berucht om de naaktscènes van Willeke Van Ammelrooy. Wedden dat heel wat oudere sloepvaarders en andere rakkers in deze film voor het eerst schaamhaar op het witte doek zagen?

Het erfgoedobject – de Mirabrug dus en niet Willeke - uit 1898 heeft het niet makkelijk om zich als toeristische trekpleister te bevestigen. Het gemeentebestuur van Hamme heeft er een nieuw infobord geplaatst en het brugwachtershuisje moet een toeristisch infopunt en horecazaak worden. Maar een aanlegplaats voor bootjes komt in geen van de plannen van de lokale partijen aan bod, wel een camperplaatsen en fietsenparking.

De veerpont Tielrode – Hamme, alleen voor wandelaars en fietsers.

Natuurgebied “Den Bunt” met het enige slikken- en schorrengebied met zoet water van Europa.

Onder de brug van de Rijksweg N41maken we rechtsomkeer en laten de Mirabrug achter ons. Bij het draaien voelen we hoe sterk de stroming wel is en we moeten de motor even in achteruit slaan om onze 180° bocht te maken. We varen langs de bootjes die voor anker liggen, neen geen vinnige speedbootjes maar gezellig oude knollen die dankzij veel huisvlijt nog liefdevol op het water kunnen dobberen. We zwaaien naar bootmagazine.be 21

de schippers die genieten van het late middagzonnetje en krijgen een hartelijke groet terug. Zouden zij mijmeren over nieuwe romances onder de Mirabrug? We zullen het nooit weten.

Het water streelt de groene oevers.

Op de Schelde krijgen we het tij pal tegen.

Onze gezapige kruissnelheid van 7 à 8 km/u valt terug naar 4 à 5 km. We zouden het toerental kunnen verhogen, maar dat doen we niet, zo blijft de buitenboordmotor fluisterzacht verder pruttelen. Hij komt amper boven het ruisende water in tegenstroom uit.

We worden opgelopen door een imposant binnenschip, even bijsturen in de richting van de hekgolven en ons sloepje wipt er elegant doorheen. Dankzij de hoge boorden blijft het brekende boegwater netjes buitenboord. De Koninklijke Yachtclub van Temse komt in zicht. Daar zijn we een paar uur eerder via hun brede betonnen trailerhelling te water gegaan. Dat ging niet zonder slag of stoot. Het was laagtij toen we aankwamen en door de lage waterstand had de Schelde zich teruggetrokken tot een paar meter voorbij de verharde helling die eindigde in een flinke partij rivierkeien. Daar wagen we ons liever niet op. Halverwege was een fijne laag slib achtergebleven. Met een lettertje verschil wordt duidelijk waarom een trailerhelling ook wel eens ‘slipway’ wordt genoemd.

Om glijpartijen en moddervoeten te vermijden besluiten we met man en macht de helling op te schonen en een uurtje te wachten tot het water de vlakke verharding heeft bereikt.

Tweede poging

Slib op de slipway...

Bij het aanvaren missen we bij de eerste poging de trailer die met de steunbalken net onder water staat opgesteld. Onze inspanningen om de helling slibvrij te maken is grondig overspoeld. De stroming maakt dat we met een gezwinde snelheid op de trailer moeten aanvaren om zo de sloep op de steunbalken te voeren. Bij de tweede poging lukt dit vrij aardig en we haken de winchhaak vast. Met een eindje touw verbinden we de trekhaak van de auto met de trailer en rijden die uit het water. Dan is het makkelijk, aanhaken en wegwezen.

Ons plan om met de ‘dames naar de Durme’ te varen, bergen we op. Hoe charmant en uitnodigend de ‘rivier der eenzame harten’ ook is, er is tijdens de eerste paar uur varen geen valabele aanlegplaats te vinden waar we even kunnen afstappen voor ‘een natje en een droogje’. De Durme en onze dames verdienen beter.

22 bootmagazine.be

Bezoek onze vernieuwde website: www.marine-technics.be

Pleziervaart verzekerd!

En ‘like’ ons ook op Facebook: Marine Technics Zeebrugge

Wanneer materiaalbreuk geen optie is...

bootmagazine.be 23

Thriller: ‘De Jachtclub’ Met ‘De Jachtclub’ schreef MarieRose Degheele een spannende en ook ontspannende literaire thriller. Zij schuift zich met haar debuutroman naadloos in het rijtje van gevierde Vlaamse misdaadauteurs als Claes, Coppers, Aspe…

D

oor de situering van het verhaal, de troebele intriges omtrent een jachtclub in het Gentse, is de herkenbaarheid voor al wie affiniteit heeft met motorbootvaren en het daarbij horende clubleven zeer groot. De auteur kent het reilen en zeilen van clubs en verenigingen van binnenuit, dat blijkt uit de vele details die ze aanhaalt. Zo wijst ze op het verschil tussen stemgerechtigde en niet-stemgerechtigde leden in een vzw. Een juridische spitsvondigheid waardoor in meerdere clubs ware machtbastions bestonden en bestaan.

Het bootleven zoals het is, maar met misdaadsausje.

Maar het gaat om een thriller, toch is het wachten tot voorbij pagina 75 voor de eerste moord opduikt. Vooraf werd de spanning vakkundig opgevoerd. Een voorzitter van een club wordt er van verdacht geld uit de clubkas verduisterd te hebben. De secretaris spant een afzettingsprocedure tegen hem in, terwijl hij aanpapt met zijn exvriendin. Intussen ontfermt de vrouw van de secretaris zich over de eenzame voorzitter. Haar man ging, om relatieproblemen te ontlopen, een tijdje op zijn boot wonen.

Degheele blinkt uit in de psychologische karaktertekening van de personages, vooral de vrouwelijke protagonisten worden karakterieel en emotioneel gefileerd. Mannen brengen het er iets bekaaider van af.

24 bootmagazine.be

Titel: De Jachtclub Auteur: Marie-Rose Degheele Uitgeverij: Brave New Books Pagina’s: 252 ISBN: 9789402190571 Te koop bij Bol.com, € 22,- incl. verzending.

Hun liefdesleven is meer van het rechtoerechtaan type.

Met vinnige en snedige dialogen stoomt het verhaal verder, maar er zit nog een tweede verhaallijn in het boek. Die wordt gevormd door de dagboekfragmenten van het hoofdpersonage, die zich als een verhaal-in-het-verhaal ontplooien. De verhaallijnen vervlechten zich almaar meer, tot een nieuwe catastrofe opdoemt. Sereen maar hartverscheurend beschrijft de auteur dit gebeuren. Daardoor worden ook een aantal gedragingen begrijpelijker. Iedereen moet omgaan met onverwachte wendingen.

De personages raken bij momenten de weg kwijt, mislukken en vinden ook vaak de weg terug. ,,Moed betekent dat je de kracht vindt om te leven met datgene waarvoor je op de vlucht wil.”

Naast een overtuigende schets van het clubleven zoals het is, maar dan overgoten met liefdes- en misdaadintriges, is deze spannende roman ook een zoektocht van mensen naar mekaar. Daar hakt de gang van het leven gewild of ongewild bij wijlen stevig op in.

De Jachtclub leest vlot weg en is dan ook een aanrader in zijn genre voor de boordbibliotheek. Marie-Rose Degheele is freelance tekstschrijver van kortverhalen en reisdocumentaires die regelmatig verschijnen in nautische tijdschriften. De Jachtclub is haar eerste misdaadroman.

Scheepswerven Jan Vandamme

Geniet... het hele jaar!

Nieuwbouw - herstellingen - onderhoud

www.dintelmond.nl T+31 (0)167 522 894

Werfkaai 45 - 8380 Zeebrugge - 0476 473421 info@scheepsbouw-vandamme.be www.scheepswerven-janvandamme.com

VOLLEDIGE GAMMA VETUS - ALLPA MARINE - LANKHORST/TASELAAR POMPEN & IMPELLERS - FILTERS - TELEFLEX KABELS - ZINKANODES SMEEROLIE - REINIGINGS- & ONDERHOUDSPRODUCTEN - GEREEDSCHAPPEN FITTINGMATERIAAL (galva - messing - RVS) - AFSLUITERS EN NOG VEEL MEER … Ook voor onderhoud & herstelling dieselmotoren & wisselstukken.

Kom meer te weten over ons op onze website

www.marinestore-oostende.be

adres : Liefkemoresstraat 14 - 8400 OOSTENDE tel : 059/32 28 75 - fax : 059/32 56 59

- email : sdschock@skynet.be

bootmagazine.be 25

nv charts, Zeebrugge - Breskens. -Website: https://eu.nvcharts.com/

Nautische carthografie nader bekeken: nv charts Het nautisch carthografieprogramma nv charts was een paar jaar geleden genomineerd voor de DAME Award tijdens de nautische vakbeurs METS, daarom willen we het als eerste onder de loep nemen. In volgende edities bespreken we andere carthografische programma’s. nv charts is een sterk modulair programma wat betekent dat men voor een beperkte prijs – vanaf € 49, - voor een combinatie pack papieren & digitale download incl.

App – een volledig programma met kaarten van een bepaalde regio kan aanschaffen.

Maar deze regio’s zijn niet al te uitgebreid, waardoor vaak meerdere modules nodig zijn voor een langer traject. De modules bestrijken zowel de Noordzee, als de Baltische, de Caraïbische en de Meditterane zee, naast de Atlantische Oceaan en de Oostkust van de Verenigde Staten. De uitgestrekte kustgebieden zijn inbegrepen. Sedert enkele jaren zijn ook de 1800-kaarten in het programma verwerkt en kan men bijvoorbeeld een kaart kopen voor € 49,- van de Westerschelde en Oosterschelde en Belgische Kust. Als men zijn vaargebied beperkt tot deze specifieke regio dan komt men er voordelig mee weg.

De functionaliteiten van het programma zijn zeer uitgebreid naar de diverse appara26 bootmagazine.be

tuur die aan boord wordt gebruikt: GPS, en AIS. Bij aankoop van een kaart krijgt men zowel de papieren kaart (in een boekvorm op A3formaat) als een digitale downloadsleutel om het programma te installeren, wat kan op twee computers. De kaartinformatie is in het Engels maar ook in de taal van de regio van de kaart; bv op de Westerschelde ook in het Nederlands.

Het basisprogramma om kaarten te visualiseren is gratis maar men kan ook upgraden naar een betalende versie met meer functionaliteiten, € 98,- voor de standaard versie en € 298,- voor de Professional versie. Een koers uitzetten kan rechtstreeks via de computer op de digitale kaart.

Nuttige informatie tijdens het varen wordt verkregen door eenvoudig op de kaart te klikken: bv. de getijden, de omliggende AISinformatie, enz... En uiteraard is ook een app voor mobiele apparaten beschikbaar. nv Charts is een eenvoudige en gemakkelijk te hanteren tool, zowel te gebruiken in een beperkt vaargebied als voor grotere reizen.

Dan moet men afwegen of de prijs van de diverse kaarten kan opwegen tegen andere programma’s.

Tekst: Georges Janssens.

Hoe een passie een levensstijl werd…

Kanovaren met kinderen Wie van het buitenleven geniet, had waarschijnlijk als kind de eerste ervaringen met avontuurlijke activiteiten. De liefde voor buitensporten is een geweldig geschenk om door te geven aan je eigen kinderen.

Veel ouders trekken met hun kroost de bossen en bergen in, maar ook kanovaren met kinderen is superleuk voor jonge gezinnen.

O

p het eerste zicht lijkt het een hachelijke onderneming omdat er heel wat factoren zijn die ervoor kunnen zorgen dat het misloopt. Maar als je het goed aanpakt is kanovaren met kinderen veilig en zorgt het voor eindeloos plezier.

Kano-avonturen die op jonge leeftijd worden beleefd en gedeeld met familieleden, creëren sterke en blijvende herinneringen en familiebanden. Ze kunnen zich vertalen in levenslange interesses en helpen bij het ontwikkelen van cruciale vaardigheden.

Peddelen stimuleert bijvoorbeeld planning, risicobeoordeling en teamwerk, maar biedt ook beweging en plezier, ‘quality time’ kortom.

In de juiste omgeving en met de juiste veiligheidsmaatregelen kunnen meisjes en jongens beginnen peddelen vanaf het moment dat ze peuters zijn. Een kano is bij uitstek geschikt voor famillie-avonturen omdat het hele gezin mee kan, samen met de hond en een picknick.

Tips & adviezen Het doel van een eerste kanotocht met kinderen is een positieve ervaring creëren.

Voorbereiding en een goede organisatie zijn daarbij de sleutel tot succes. Het helpt de stress te verminderen bij ouders en kinderen. Hier zijn een paar tips die ik heb geleerd tijdens onze eerste kanotochten. bootmagazine.be 27

° Zorg ervoor dat je zelf een goede peddeltechniek en bootcontrole hebt. Jij beslist waar de kano heengaat, niet de wind of de stroming.

Ben je niet zeker van je peddelkwaliteiten volg dan eerst een basiscursus zodat je ten allen tijd controle over de kano kunt houden. ° Kies voor een korte trip op een plek die je goed kent. Emiel en ik maakten onze eerste tocht op een lokaal meer waar ik al jaren ging peddelen. Ik kende de locatie goed en wist dat we geen obstakels zouden tegenkomen. Het laatste wat je wilt is in een onvoorziene stress-situatie komen tijdens de maiden voyage. ° Zorg dat de kinderen gekleed zijn naar de omstandigheden. Zonnebrand en petjes in de zomer, warme windstoppende kledij in de winter. Kinderen verbranden razendsnel op het water en met vochtige kledij in de wind zitten is voor niemand fijn. ° Neem voldoende snacks en drinken mee. Alle ouders weten dat eten veel problemen oplost. Ziplock-zakjes met lekkers maken elk kind blij. Snickers en powerbars hebben in onze kano al voor veel geluksmomenten gezorgd. ° Plan een tocht met een goede lunch / zwemplek. De trip doorbreken en de kinderen even iets anders laten doen is essentieel.

Speeltijd is waar de echte herinneringen worden gemaakt. Een van Emiel’s topherinneringen is het vangen van zijn eerste baars met een zelfgemaakte visstok. ° Zorg voor een goede zwemplek. Waterpret staat bovenaan het lijstje bij kinderen. ° Geef kinderen hun eigen peddel zodra ze er klaar voor zijn. Je kinderen « passief » meenemen is geen goed idee. Zonder doel in het midden van de kano zitten is weinig opwindend en gaat snel vervelen. Als ze zelf kunnen peddelen zijn ze actief en hebben ze een doel. Voor je het weet geven ze jou aanwijzingen in plaats van omgekeerd. Een kanovriend vertelde me dat hij zijn peuter een vliegenmepper of een schepnetje geeft om het peddelen te simuleren zonder de echte weerstand van het water te voelen. Dat lijkt me alvast een goed idee.

Drijfvermogen, drijfvermogen, drijfvermogen… ° Zorg dat iedereen een zwemvest draagt. Als je kind in het water terecht komt moet het blijven drijven en moet je het er makkelijk terug kunnen uittrekken. Een goede zwemvest heeft dus voldoende drijfvermogen, past goed en heeft stevige riemen waarmee je je kind weer uit het water kunt trekken. Als kinderen niet kunnen zwemmen moeten ze een reddingsvest dragen. Een zwemvest is slechts een hulpmiddel tijdens het zwemmen. Het biedt extra drijfvermogen waardoor het zwemmen, al dan niet mét kleding, eenvoudiger wordt. Dit houdt in dat de gebruiker zelf in staat moet zijn actief te zwemmen en dus bij bewustzijn moet zijn. Een red28 bootmagazine.be

Een kano is bij uitstek geschikt voor famillieavonturen.

dingsvest is, zoals het woord al aangeeft een redmiddel. Een reddingsvest is zo ontworpen dat ze bij correct gebruik de drenkeling, ook wanneer hij/zij buiten bewustzijn is en met het hoofd naar beneden te water zou geraken, om zou keren waardoor de drenkeling weer vrij kan ademen. °Op de eerste tochtjes gaat het er niet om de perfecte dag te creÍren. Het gaat erom je kinderen aan het water en de kano te laten wennen. Je zaait de de zaden voor toekomstige trips vol avontuur en plezier.

In het begin zal alles voor iedereen stroef en een beetje angstig verlopen. Al snel krijgen

de kinderen zoveel zelfvertrouwen dat ze rechtstaand heen en weer lopen in de kano alsof ze op vaste grond staan.

Uiteindelijk, en het duurt niet lang, zul je niet meer de beste peddelaar in de kano zijn. Kinderen die van af jonge leeftijd meepeddelen worden binnen de kortste keren experts en ontwikkelen een bootgevoel waar je als volwassene alleen maar van kunt dromen.

www.freerangercanoe.com bart@freerangercanoe.com +32 (0)475 804 302 bootmagazine.be 29

Verzekeringen: HDI-Gerling NL / Delta Lloyd HDI-Global - Nationale Nederlanden - Euromex EUROMEX / Post & Co- / DAS Post & Co - DAS

30Webootmagazine.be insure the yacht of all European citizens 30 bootmagazine.be

www.indumar.be Thonetlaan 96 2050 Antwerpen Tel : 03/219.20.02 Fax : 03/219.20.04 info-insurance@indumar.be

•

polis op maat

•

tot 40% korting (no claim)

•

werelddekking

•

wedstrijddekking voor zeiljachten

•

ongevallen opvarenden

•

advies, begeleiding, taxatie

•

zekerheid en deskundigheid

•

onafhankelijke rechtsbijstand

Bezoek Antwerpen vanaf het water!

STADSHAVEN ANTWERPEN De stadshaven Antwerpen: zes prachtige 19e-eeuwse dokken in de wijk ‘Het Eilandje’ Het Eilandje is een voormalig havengebied dat volop in ontwikkeling is tot een nieuw, bruisend stadsdeel. Aan de oude loskades liggen bekende musea, zoals het MAS en het Red Star Line Museum. Proef de sfeer van het oudste havengebied van Antwerpen in een van de ontelbare restaurants of café’s met zicht op de monumentale pakhuizen. Ga uitwaaien in het Belvedèrepark aan de Scheldebocht met een fantastisch uitkijkpunt op haven en stad.

Dat allemaal en meer op nog geen kwartiertje stappen van het Antwerpse stadscentrum.

bootmagazine.be 31

Londenbrug

STADSHAVEN ANTWERPEN Varen naar hartje Antwerpen?

Siberiabruggen

Dat kan op verschillende manieren.

Pleziervaart gaat rechtstreeks naar de Jachthaven Antwerpen Willemdok, bij aankomst meldt u zich bij de jachthavenmeester, die wijst u een ligplaats toe.

• Via de Schelde schutten via de Kattendijksluis (enkel voor pleziervaart).

• Via de Schelde en wanneer de Kattendijksluis niet in bediening is, schutten via de Royerssluis; • Via de zeehaven van Antwerpen, komende van het Schelde-Rijnkanaal (Volkerak) tot in het Albertdok en doorgang via Siberia- en Londenbrug

Draaitijden bruggen en Kattendijksluis U kunt afmeren aan de steiger Palingplaat op de Beneden-Zeeschelde in afwachting van een schutting via de sluizen en in het Kattendijkdok langs kaai 23 in afwachting van een draai van de Londenbrug.

Siberiabrug De Siberiabrug draait 24/7 op aanvraag.

Van maandag tot vrijdag sperring voor scheepvaartverkeer: • van 6.30 uur tot 9 uur • van 13.15 uur tot 13.45 uur • van 15.30 uur tot 18 uur Mexicobruggen De Mexicobruggen draaien 1 keer per week op maandagavond om 19 uur, op aanvraag.

32 bootmagazine.be

Kattendijkdok Kattendijksluis

Wachtkaai 23 Londenbrug

Jachthaven Antwerpen Willemdok

De Londenbrug draait elke dag van de week op vaste tijden, op aanvraag: • 6 uur • 8.30 uur • 10 uur • 11.30 uur • 12.45 uur • 14 uur • 15 uur • 16.15 uur: extra draaitijd op zaterdag, zondag en feestdagen • 18.15 uur • 19.15 uur • 20.15 uur • 21.45 uur • 22.45 uur

Bediening Kattendijksluis De sluis draait: • van maandag tot zaterdag van 6 tot 22 uur • Zon- en feestdagen (van Pasen tot en met 30 september): van 9 tot 19 uur De bediening van de sluis is echter afhankelijk van het getij!

Contactgegevens Stadshaven: VHF 23, tel. +32 (0)3 338 93 14 (24/7)

De sluis kan gebruikt worden bij waterstanden tussen + 2,2 m TAW en 4,6 m TAW Scheldepeil.

Als de Kattendijksluis buiten dienst is kan de Royerssluis gebruikt worden.

Kattendijksluis: VHF 69, tel. +32(0)3 227 30 99

Bunkeren Er zijn 2 bunkerstations voor de pleziervaart in de Stadshaven: in de Jachthaven Antwerpen Willemdok en in het Asiadok bij Nassau/De Wit.

Jachthaven Antwerpen Willemdok: VHF 23, tel. +32 (0)3 231 50 66

Londenbrug, Siberiabruggen, Mexicobruggen: VHF 62, tel. +32 (0)3 229 72 09 (24/7)

Royerssluis: VHF 22, tel. +32 (0)3 229 72 63 (24/7)

Check zeker voor uw vertrek! www.antwerpen.be/stadshaven voor alle nautische berichten, draai- en spertijden en evenementen op het water. bootmagazine.be

33

BELEEF HET EILANDJE Het oudste havengebied van Antwerpen is omgeven door water. Proef de oude sfeer van de loskade met monumentale pakhuizen, lantaarns, hangars en kasseitjes. Drie publiekstrekkers onderstrepen de band tussen de stad en het water.

MAS – Museum aan de Stroom Het Museum aan de Stroom is dé plek waar de stad en de haven – overigens de tweede grootste van Europa – elkaar ontmoeten. Daar zijn zowel het prachtig staaltje architectuur als de museumcollectie zelf perfecte voorbeelden van. Heel die collectie gebruikt het museum om een nieuw verhaal te vertellen, aan de hand van vijf universele thema’s, op evenveel verdiepingen.

Met 60 meter boven de zeespiegel is het uitzicht op het dakterras van het museum de apotheose van je bezoek.

Red Star Line Museum Tussen 1873 en 1935 was Antwerpen voor meer dan twee miljoen mensen de poort naar een beter leven. De Red Star Line bracht hen vanuit Antwerpen naar New York. Laat je meevoeren door de getuigenissen van mensen die deze reis hebben meegemaakt – voor het plezier, voor zaken of in de hoop een beter leven vinden – en geniet van een uniek uitzicht over de Schelde en het centrum van Antwerpen.

Havenhuis In het Havenhuis komen verleden en toekomst van de haven van Antwerpen samen. Het onderste deel was vroeger een brandweerkazerne die op het uiterste punt van de haven stond. Samen met een opvallende en hedendaagse bovenbouw in de vorm van een diamant - een monumentaal ontwerp van het befaamde architectenbureau Zaha Hadid Architects - vormt het gebouw het volledige Havenhuis. Zo is het een metafoor voor de haven van de 21ste eeuw: een haven met een rijk verleden, die klaar is voor de toekomst.

Een bezoek aan het Eilandje is pas compleet na een heerlijk moment in een van de vele restaurants, koffiebars of zomerbars. Geniet van Antwerpen aan de stroom. www.visitantwerpen.be

34 bootmagazine.be

Nieuws van onze leden de “perfecte link”tussen nautische bedrijven, waterrecreanten en diverse overheidsinstanties Buijssen Recreatie Techniek

Scheepsherstellingen Carron Marine

Uw veelzijdige recreatie techniek leverancier uit Landgraaf (NL) voor alle inrichtingen van o.a. jachthavens, campings, bungalowparken, camperplaatsen, RVS sanitair en nog veel meer.

Carron Marine BVBA is een kleinschalige scheepshersteller waar u in een familiale sfeer terecht kunt voor een volledig spectrum voor activiteiten voor het onderhoud en de herstelling van uw binnenvaartschip, pleziervaartuig en woonboot.

Wat verkopen wij Bij ons kunt u als exploitant of als aannemer uw technische inkopen doen voor de inrichting van een camping, bungalowpark, camperplaats, jachthaven of publieke ruimte. Denk hierbij aan een ruim en specialistisch assortiment van muntautomaten, aansluitkasten, servicezuilen, uitstortplekken voor mobiele toiletten, prepaid betaalsystemen of RVS sanitair.

Meer voor minder Als specialisten in recreatie techniek zijn wij innovatief, zijn wij zeer nauw betrokken bij het productie proces, hanteren wij een scherpe prijsstelling en doen wij wat de klant vraagt.

Close to You Buijsen Recreatie Techniek wil vooral dicht bij de zelf installerende recreatie exploitant of installateur opereren en hem daar waar gewenst alle ondersteuning bieden.

Eigen productenlijn Sinds 2009 zijn wij gevestigd te Landgraaf. Naast de verkoop vinden hier ook kleine reparaties plaats en eventuele assemblage. Producten die wij verkopen worden ontwikkeld en geproduceerd in Nederland, Tsjechië, Groot-Brittannië en Duitsland.

BUIJSEN-RECREATIE-TECHNIEK Bosheide 7 - 6373 CJ, Landgraaf - Nederland Tel: 0031(0)45 8884060 - www.buijsen-recreatie.com E-mail: info@buijsen-recreatie.com

Onze competenties liggen op technisch vlak en Carron Marine bvba is importeur/dealer voor verschillende gerenommeerde merken. Voor deze merken kunnen wij de inbouw, het onderhoud en de herstelling verzorgen.

Zo kunt u bij ons terecht voor : •

Schroeven en aslijnen van France Hélices

•

Vaanstandschroeven van Max-Prop

•

Hydraulische besturingen van Lecomble & Schmitt

•

Boeg- en hekschroeven van Kalkman

•

Elastische motorsteunen van Trelleborg

•

Homokineetkoppelingen van Aquadrive

•

Anodes (zink en aluminium) van Tecnoseal

•

Antibacterie-brandstofbehandeling van De-Bug

•

Elastische koppelingen van Centa

•

Service en onderdelen voor pleziervaart en beroepsvaart van VOLVO PENTA

Onze specialiteit is het herstellen van scheepsschroeven in onze werkplaats.

Zelzate: Carron Marine Havenlaan 84 9060 Zelzate - België – Tel.: +32 9 345 61 71 info@carronmarine.be Nieuwpoort Nautisch Bedrijvencentrum ‘Westhoek Marina’ Brugse Vaart 48 - 8620 Nieuwpoort – België Tel.: +32 58 23 84 99 - info@carronmarine.be bootmagazine.be 35

‘Darwin en de Beagle, een scheepsreis naar de

Het verhaal van een fijnzinnig Charles Darwin is een figuur waarover een mens denkt, ik had hem willen kennen. Niet alleen als scherpzinnige en volhardende wetenschapper die de mensheid de evolutietheorie schonk. Maar ook als mens, niemand drong dieper in de natuur door dan hij, Darwin zag er de idyllische en de meedogenloze kanten van. Hij kon ze in gedachten niet verzoenen en melancholie werd zijn eigen tweede natuur.

‘D

arwin en de Beagle, een scheepsreis naar de oertijd’ is een bijzonder boek. Omwille van het verhaal en de prachtige prenten erin.

Maar ook vanwege de manier waarop het tot stand kwam. De auteur Alan Moorehead werd in 1910 in Australië geboren. Hij was schrijver, essayist en journalist en zijn verslaggeving van campagnes van de geallieerden tijdens de tweede wereldoorlog gaven hem ruime bekendheid.

Maar het feit dat Darwin met de Beagle huiswaarts keerde langs Australië en Nieuw Zeeland en deze regio in de Stille Zuidzee de wetenschapper bijkomende fascinerende vondsten opleverde, heeft Moorehead speciaal geïnspireerd tot het schrijven van dit tot de verbeelding sprekende en zorgvuldig gedocumenteerde reisverslag.

Het was niet vanzelfsprekend want in 1953, toen nog slechts een ruwe schets van het latere boek bestond, werd Moorehead door een zware beroerte getroffen. Spreken, lezen en schrijven behoorden voor hem tot het verleden. Zijn vrouw, de journaliste Lucy Milner, volbracht het werk.

De eb en vloed van het leven ‘Er zijn inderdaad eb en vloed in het menselijk gebeuren’, schreef Darwin aan zijn zus, ‘en ik heb dit ervaren.’

Dat is wel het minste wat je kan zeggen over het onverwachte vertrek van Darwin voor een reis om de wereld met de Beagle.

De jonge Charles was immers geen briljante kerel en had in 1831 een bachelor of Arts aan de universiteit van Cambridge behaald.

36 bootmagazine.be

oertijd’ – Alan Moorehead

mens en de ongenadige natuur Hij hield van paardrijden en jagen. Op zijn tweeëntwintigste leek niets erop te wijzen dat hij zou afwijken van het plan om dominee op het platteland te worden. Zijn grote voorbeeld was professor Henslow, geestelijke en docent in plantkunde, wiens lessen Darwin volgde. Darwin was grenzeloos door de natuur gefascineerd en had al heel jong een uitgebreide verzameling stenen, gedroogde planten, opgezette dieren en insecten samengesteld.

Klein maar betrouwbaar In die tijd had de Britse Admiraliteit het plan opgevat om de driemaster de Beagle op wereldreis te sturen, om de kusten van Zuid-Amerika verder in kaart te brengen en de lengtebepaling nauwkeurig te maken door een keten van chronologische berekeningen om de wereld te leggen.

‘Darwin en de Beagle’ dateert uit 1969 en is nog tweedehands te verkrijgen op een aantal sites.

Het volstaat ‘Darwin en de Beagle, een scheepsreis naar de oertijd’ – Alan Moorehead in te tikken en je kan een exemplaar bemachtigen bij o.a. De Sleghte.be, Boekwinkeltjes.nl, Pearlsandroses.nl, Bol.com…

De Beagle was een kleine maar betrouwbare schuit. De zevenentwintigjarige kapiteit FitzRoy had haar al eens helemaal naar Zuid-Amerika gevaren en weer terug gebracht. FitzRoy voelde zich best op zee.

‘In de kleine ruimte van zijn schip had men niet meer met de onordelijkheden van de wal te maken en kon alles goed worden bestuurd. (…) De worsteling met de zee was een zindelijke en fatsoenlijke strijd en geenszins iets om bevreesd voor te zijn.’

En de bemanning was uitstekend. Velen hadden al eerder op de Beagle gevaren en zich nu vrijwillig voor de nieuwe reis aangemeld.

Darwin, zo jong en onervaren als hij was, mocht mee als natuuronderzoeker. Vooral omdat de jonge aristocratische kapitein Fitz­Roy en hij het bijzonder goed met bootmagazine.be 37

elkaar konden vinden. De diep gelovige FitzRoy rekende er stellig op dat Charles Darwin onderweg bewijzen zou vinden voor de Goddelijke hand in de natuur.

Zeeziek Op 27 december 1831 was het eindelijk zover, de Beagle en haar bemanning kozen volle zee. Voor Darwin werd het een verschrikkelijke ervaring. Hij was zo zeeziek dat hij de eerste weken van de reis nauwelijks uit zijn hangmat kwam. Eerder had hij gezegd ‘ledigheid’ te verafschuwen. ‘Een man die niets doet, kent de waarde van het leven niet’, gaf hij te kennen en nu kwam hij zelf tot niets, een beetje lezen was het enige wat hij kon opbrengen.

Die ledigheid werd ruimschoots goed gemaakt zo gauw het schip afmeerde. Darwin trok er meteen op uit om planten en dieren te verzamelen, van de kusten tot diep in het binnenland. Zijn vondsten en vangsten spreidde hij uit op het dek van de Beagle om ze te bestuderen en schoon te maken. Tot grote ergernis van de matrozen die vonden dat ‘de rommel’ behoorlijk in de weg lag.

Darwin ontleedde, classificeerde en maakte aantekeningen. Vanuit Zuid-Amerika stuurde hij zaden van planten, dierenhuiden, opgezette dieren en beenderen naar Henslow in Groot-Brittannië.

En zo gauw hij van de open, wilde zee verlost was, beviel het leven aan boord Darwin wonderwel. Hij schreef, ‘ik vind een schip een bijzonder comfortabel huis, met alles wat je nodig hebt. Als er geen zeeziekte was, zou iedereen zeeman worden.’

Geen tocht was hem te ver, geen berg te hoog. Vergezeld van lokale bewoners die hem als gids dienden, doorkruiste hij tropische wouden waarvan zowel de pakkende stilte als de bloedstollende kreten van de brulaap hem in verrukking brachten.

Hij had oog voor de betoverende kleuren van de vogels en voor de gewoonten van de kleinste insecten.

Heel erg geschokt was hij door de behandeling van de slaven en de barbaarsheid van de autochtone bevolking van Vuurland vond hij bloedstollend. Ook noteerde hij in zijn dagboek over de wreedheden van de kolonisatoren tegen de indianen: ‘de Christelijke soldaten zijn veel wilder dan de hulpeloze heidenen die zij vernietigen.’

Darwin bewonderde de gaucho’s mateloos.

38 bootmagazine.be

De van cactussen levende vinken (Cactornis scandens) door John Gould - Uit ‘Darwin en de Beagle’.

Engelen De steden konden Darwin maar matig bekoren. Tenzij er mooie vrouwen rondwandelden. Over Buenos Aires schreef hij aan zijn zussen: ‘ons voornaamste vermaak was rondrijden en de Spaanse dames bewonderen. Als we een van die engelen door de straten zagen zweven begonnen we onwillekeurig te zuchten. Hoe onmogelijk zijn de Engelse vrouwen toch, ze verstaan noch de kunst van lopen noch die van zich te kleden.’

Kerstmis 1833 vierde de bemanning van de Beagle in Patagonië waar Darwin speciaal voor de gelegenheid een guanaco, een wilde lama, van 75 kg had geschoten zodat het gezelschap ruimschoots vlees had.

De wallaby (Setonix brachyurus). - Uit ‘Darwin en de Beagle’.

Darwin vergeleek de dieren van het vasteland met die van de eilanden en noteerde significante verschillen. Geen detail ontging hem, als bijvoorbeeld een aalschover een vis had gevangen telde hij mee hoe de vogel zijn prooi acht keer liet vallen, precies zoals een kat met een muis speelt.

Voor ze de Stille Oceaan opvoeren, was er nog een oponthoud.

De Beagle was voor de kust van Patagonië op een rots gestoten waarbij een deel van haar tweede kiel was weggerukt. Dus werd het schip op het strand gezet voor reparatie. ,,Alles, behalve haar grote masten, werd omlaag gehaald. ( ) Aangezien het leven van de gehele bemanning van haar afhing en zij de enige mogelijkheid was weer thuis te komen, was het wat verontrustend haar zo te zien, buiten haar element, op haar zijkant overhellend op het zand.

Maar de timmerlieden stelden vast dat de schade gering was.”

De Beagle rondde kaap Hoorn. Tegen die tijd begon bij Darwin de gedachte post te vatten dat God weinig te maken had met de manier waarop ‘species’ ontstaan en evolueren. Voorzichtige discussies met Fitzroy leerden hem dat het wijzer was om niet over zijn bevindingen uit te weiden.

Negenhonderd kilometer voor de kust van Ecuador liggen de Galapagos eilanden. Galapagos is Spaans voor reuzenschildpad. De dieren werden er dan ook massaal gevangen vanwege het vele vlees.

Sommige exemplaren reikten als ze op hun vier poten stonden tot borsthoogte van een volwassen man.

bootmagazine.be 39

Wat uitzicht betrof, vielen de Galapagos wat tegen, het waren geen weelderig begroeide eilanden. Wel werden ze oneindig vreemd gevonden, geheel verschillend van alle andere eilanden in de wereld.

Het is dan ook niet verwonderlijk dat Darwin precies daar voor het eerst een samenhangend beeld kreeg van de evolutie van het leven op onze planeet. Zoals hij noteerde: ‘hier schijnen wij, zowel in ruimte als in tijd, wat nader gebracht te worden tot dat grootse feit – het mysterie der mysteries – het eerste verschijnen van nieuwe wezens op onze aarde.’

‘Darwiniseren‘ Nadat ze de eilanden hadden verlaten, kon Darwin bij het sorteren van zijn vondsten vaststellen dat het om unieke soorten ging. Zowel voor planten als reptielen, vogels, vissen, schelpen en insecten gold dat ze alleen daar en nergens anders voorkwamen. Er was misschien wel een gelijkenis met andere soorten maar toch verschilden ze er voldoende van om hen als onderscheidend te zien.

Daarbij kwam dat de soorten op de Galapagos eilanden nog van eiland tot eiland verschilden.

Darwins stelling werd nu, de wereld die wij kennen is niet ‘geschapen’ in enkele korte ogenblikken, zij had zich ontwikkeld vanuit een oneindig primitief begin en veranderde nog altijd.’

Die gedachte kwam niet uit het niets. Onder meer zijn eigen grootvader, dr. Erasmus Darwin, had al met de evolutiegedachte gespeeld, evenwel zonder ze in een definitieve vorm te gieten. Een collega van Darwin senior had hiervoor de term ‘darwiniseren’ bedacht.

De evolutietheorie als vrucht van eindeloze studie en gepieker Gedurende de hele reis stelde Charles Darwin geologische evoluties vast en hetzelfde gebeurde in het planten- en dierenrijk.

Na een reis langs Australië en Nieuw-Zeeland ging de Beagle via Kaap de Goede Hoop en de Kaap Verdische Eilanden echt op huis aan.

In oktober 1836 zette Darwin voet aan wal in Falmouth in Cornwall. Hij was eindelijk weer bijna thuis. Na eindeloze zeereizen, stormen, aardbevingen, tropische ziekten en zeeziekte en uitputtende tochten keek hij uit naar rust. Maar het werden de drukste jaren van zijn leven. Hij moest immers zijn gigantische verzameling in klassen onderbrengen. Ook schreef hij zijn ‘Journal of Researches into the geology and natural history of the various countries visited bij H.M.S. Beagle’ dat voor de eerste maal in 1839 verscheen.

40 bootmagazine.be

voormiddag. De rest van de dag besteedde hij aan paardrijden, wandelen, rusten, denken, zijn drukke correspondentie en vele uren van lezen.

Pas tien jaar na zijn thuiskomst was hij klaar met het verwerken van het materiaal van zijn reis met de Beagle. Daarbuiten had hij nog weinig interesses. De dichtbundel van Milton die hij als jonge man altijd bij zich had, ook tijdens zijn wereldreis en de vroeger geliefde muziek van Mozart en Beethoven, verveelden hem.

Natuurlijke selectie

Charles Darwin in 1840. Aquarel door George Richmond. - Uit ‘Darwin en de Beagle’.

In 1837 vond hij de tijd om te trouwen met zijn nichtje Emma Wedgwood. Zij omschreef haar man als ‘de meest openhartige, doorzichtige man, die ik ooit gezien heb.

Elk woord drukt zijn werkelijke gedachten uit. (…) Hij heeft een volmaakt zachte aard en een aantal minder belangrijke hoedanigheden die toch bijzonder veel aan iemands geluk bijdragen, zoals goed voor dieren zijn.’

Het hechte paar leefde in Down House in Kent en kreeg er tien kinderen. Hij was een bijzonder liefhebbende vader die elk kind als een zelfstandig wezen zag en zich veel met hen bezig hield. Dat hij van een grenzeloos vitale jonge kerel veranderde in een melancholische man met een zwakke gezondheid had wellicht ook met het verlies van drie kinderen te maken.

Dat belette niet dat Darwin enorm veel werk verzette, altijd op gezette tijden in de

Na lang studeren, denken en piekeren kwam hij tot deze gedachte: ‘Daar er veel meer individuen van elke soort geboren worden, dan er bij mogelijkheid in leven kunnen blijven en daar er dientengevolge een telkens terugkerende strijd om het bestaan gevoerd wordt, moet de conclusie zijn, dat elk levend wezen, indien het, hoe weinig ook, op een gunstige manier van zijn soortgenoten verschilt een grotere kans op overleven heeft en zodoende op natuurlijke wijze geselecteerd wordt. Dit heb ik de natuurlijke teeltkeus genoemd of het overleven van de meest geschikten.’

Pas toen Russel Wallace die in dezelfde richting dacht zijn ideeën publiek wou maken, overwon Darwin zijn schroom om het Victoriaanse tijdvak dat nog in de ark van Noach geloofde op zijn kop te zetten.

In 1859 publiceerde hij ‘On the Origin of Species by means of Natural Selection, or the preservation of the favoured races in the struggle for life.’

‘Darwin en de Beagle’ vertelt heel mooi over de bijzonder lange weg die deze wetenschapper aflegde, in ruimte en tijd.

Het boek omvat prachtige illustraties uit atlassen en historische naslagwerken en onder meer de oorspronkelijke prenten van de tekenaars Augustus Earle en Conrad Martens die met de Beagle meereisden.

(MDG) bootmagazine.be 41

Het leven aan boord...

H

eb je wel eens een shit-gevoel aan boord…? Zeker, maar niemand durft of wil er over praten. Dat doen Peter en Annelies wel. Het nieuw samengestelde zeilerspaar is dit voorjaar voor het vijfde jaar op rij op verkenning langs de Middellandse Zee met hun zeilschip Skadi.

Neen, het wordt niet weer zo’n verhaal over het varen en de dingen die je doet aan boord en wat je ziet, maar over wat je werkelijk voelt. De argumenten die je hebt, het shit-gevoel dat je krijgt als iets tegenzit, het gedoe in een kleine ruimte, de ergernissen. De zorg en toewijding voor de katten. Van die basisdingen waar je ook nooit iets over ziet in films of boeken. Die ‘dingen’ licht Annelies ons openhartig toe, zijn geen grootspraak maar eerlijk en voor de vuist weg, uit het zeilersleven gegrepen.

42 bootmagazine.be

de werkelijkheid!

Om het maar meteen over dat shity-gevoel te hebben, leg eens uit...

Een shit-gevoel overkomt me wel wanneer we een veel langere tocht doen dan normaal of het is een onverwacht slechte zee waar je mee moet kampen en er lijkt geen eind aan te komen. Toen we in 2015 Cabo do Sao Vicente omvoeren was ik behoorlijk beroerd, maar niet zeeziek. Ik was het gewoon zat, al het heftige geschommel op een slechte zee. De verveling sloeg ook Weggaan vergt geen moed‌ toe, het was nacht geworden en er was niets te zien dan eeuwig die vuurtoren en achterlaten wel. die 2 kapen. Ik was bang, verveeld, bibberig en slaperig.

Ben je wel eens bang?

Voor storm en schipbreuk ben ik bang. Het laatste jaar denk ik daar eigenlijk vaker aan dan in het begin. De Middellandse Zee wordt met recht een klotszee genoemd. Hij bouwt snel op en golven zijn kort, puntig en rollend van alle kanten. Bij 1,5 meter hoge golven is bootmagazine.be 43

het al knap slecht. Bij een tocht van 70 mijl met zulke golven waarbij er constant aan je gerukt wordt, bedenk ik wel eens: hoe komen we in Godsnaam in het reddingsvlot als er iets gebeurt met het schip. En hoe doen we dat dan ook nog met de katten? Tegenwoordig zitten er reddingsvestjes voor de katten in de Grabbag, maar praktisch gezien moet het zeer stressvol zijn om iedereen in een noodsituatie snel van boord te krijgen. Ik moet daar niet te veel aan denken. De boot vertoont echter op zijn 12e jaar nog steeds geen enkel mankement en wordt goed onderhouden. Peter is rustig en neemt geen enkel risico. Dus de kans dat het gebeurt is heel klein.

Waar word je emotioneel van?

Van de ruimte om me heen en de imposante natuur. Toen ik Peter pas kende en we voor het eerst de zee opgingen werd ik tevens geconfronteerd met mijn verdriet over mijn echtscheiding en alle omstandigheden, privĂŠ en op het werk die daartoe geleid hebben.

Ten tweede het gemis van de kinderen en de totale impact van deze enorme omslag in mijn leven. Je moet eerst doodgaan om in de hemel te komen en ik was doodgegaan en ben in de hemel beland.

Op zee heb ik de tijd en de ruimte om dingen te verwerken. Ik heb de eerste jaren veel tranen vergoten en nog kan ik janken om hoe ik hier beland ben en hoe het mogelijk is.

Is het niet lastig leven voor lange tijd in een kleine ruimte?

Hebben jullie wel eens ruzie?

Ach, zonder wrijving bestaat geen glans.

Ik vind het niet klein op de boot. Het is een 40 voet moderne brede boot met 3 kamers.

Alle spullen liggen in kasten en op randen.

De banken zijn heerlijk relaxend en als ik me wil afsluiten kan ik het bed als lounge plek gebruiken, eventueel met de deur dicht. Kleren zijn altijd opgeruimd. Opruimen geeft mij rust en ruimte. Dat is nog wel eens een issue met Peter die zich niet stoort aan rommel.

Voor mij is orde een noodzaak om me goed te voelen op reis.

En ja, we hebben best wel eens ruzie gehad. Maar wat wil je: Peter met 65 en ik met 57 jaar levenservaring apart van elkaar geleefd, dat is best even wennen. Maar zonder wrijving bestaat geen glans.

Als er nu ruzie dreigt dan is het o.a. om de orde aan boord. Of ik blijk dominant te zijn terwijl ik dat juist van hem vindt. Ik ben wel een binnenvetter als ik me erger, maar Peter gooit het open. Of ik zoek een geschikt moment dat we even kunnen praten. En typisch voor veel vrouwen is dat ik niet de schuldvraag naar boven wil halen, maar alleen maar wil doorpraten wat er gebeurd is. En bij Peter als man, gaat het vaak om de oplossing. Het is ook van groot belang om goed af te spreken met elkaar wat ieders taak is op een spannend moment zoals bij naderen van een haven of ankerplaats.

Als er miscommunicatie is door verkeerde interpretaties of we iets verkeerd zeggen tegen elkaar dan kan er van alles niet soepel lopen en daarna praten we die situatie nog eens door. Het moet inderdaad wel helder zijn tussen elkaar, met leven, wonen en varen.

44 bootmagazine.be

Opruimen... voor een keer is niet Peter de schuldige, poes Odin haalde de kastjes leeg.

EVEN PRAKTISCH: Een Oceanis 40 voet als woonboot dat is wel even wat anders dan je huis?

Over het algemeen gaat dat heel goed. En ik tref het dat Peter zo’n vooruitziende blik had bij de keuze van zijn nieuwe boot waarbij hij er bewust rekening mee heeft gehouden dat er veel leefruimte was.

Ik zou het niet anders gedaan hebben. Sommige mensen noemen het de caravan-boot met zijn standaard inrichting. Maar het is een perfect zeilschip met veel woongenot. Wel kom ik vaak onlogische dingen tegen: zo is het keukenkastje voor de pannen een bron van ergernis. Je moet altijd op je knieën liggen om de juiste pan te zoeken die meestal ver achterin de kast ligt. Ik kan dan met gevloek even uiting geven aan mijn frustratie. Ik hoef overigens maar te roepen en Peter staat met het gereedschap klaar, mede omdat hij beseft dat hij het zelf ook nooit handig vond. We hebben ook een kledingkast verbouwd. En een magnetisch systeem voor kruidenpotjes en messen gemaakt, toen ik een kastje opentrok waar de messen steeds door elkaar lagen. En dan praat ik over grote vleesmessen voor de kok in huis, genaamd Peter. Gaandeweg krijg je steeds betere ideeën over die inrichting die voornamelijk praktisch moet zijn om in te werken en schoon te maken. Ook Peter ziet dat het zeilschip is getransformeerd in een woonboot en omdat je alles intensief gebruikt moet het een betere indeling krijgen of verbouwd worden.

Waarom hebben jullie niet de grote slaapkamer genomen in plaats van de driehoek kamer met een driehoek bed dat kleiner is. In de grote slaapkamer staat een bed van 2 meter.

Peter prefereert deze kamer boven de grotere slaapkajuit omdat die kamer benauwend kan zijn met het lage plafond zonder raam erin.

En voor een potje vrijen wil je immers ook licht en ruimte? Voor Peter geldt nog een andere reden: op de oude Skadi (Oceanis 390) rook het in de achterkajuit altijd enigszins naar diesel dus koos hij ervoor om in de voorkajuit te slapen. Op deze Skadi ruik je weliswaar niets van de motor omdat de motorruimte goed geventileerd is, maar we zijn nu gewend om in de punt te slapen.

Heb je een stukje vrouwelijk thuis?

Ja, in de driehoek kamer in de punt van het schip, want die is gezellig. En het heeft een ontsnappingsraam boven het bed. Dat geeft tevens veel licht en uitzicht op de mast en de hemel. Bovendien staat daar een kaptafel. De klep met spiegel aan de binnenkant kan dicht en dan fungeert het geheel als bureau. Vanaf de eerste dag dat ik dat zag, wist ik dat ik daar mijn privéhoekje zou creëren, een soort boudoir. En wat een goed idee van Peter om dat in het ontwerp toe te voegen! Daar liggen ook mijn agenda, een dagboek en bijous.

Misschien iets te veel kleding. Maar ook steeds vaker mooie nuttige kleding ipv mooie nutteloze. Het is de plek waar je je als vrouw kan terugtrekken om in je spulletjes te rommelen, te lezen, even met je kinderen of vriendinnen te appen en jezelf op te tutten. Ik heb een bootmagazine.be 45

föhn, een paar spiegels, toilettassen met haarspelden, nagelverzorging en ruim keuze aan make-up, alhoewel ik dat matig gebruik.

Na een vaartocht wil ik terug in woonmodus en dat is compleet met kleding en verzorging, goed en mooi ondergoed, anti-rimpel crèmes, haarborstel- en accessoires. Ik wil de tijd hebben om te douchen in een schone doucheruimte, me in mijn boudoirtje te verzorgen. De vrouwenruimte vind ik heel belangrijk om je eigen dingen te doen en te bedenken. Het maakt veel goed na een lastige vaartocht.

Mensen zeggen wel eens dat je kilo’s afvalt op een boot. Is dat zo? En moet jij opletten op wat je eet?

Afvallen doe je misschien als je keihard werkt en aan wedstrijden meedoet. In deze community vind ik het moeilijk om slank te blijven. Je hoeft bepaald niet hard te werken op de boot, je zit het meest van de tijd behoorlijk relaxt onderuit in de kuip met je natje en je droogje. Wanneer zeilers in een haven aankomen gaat meteen de fles open en komen de hapjes op tafel. Ik verbaas me erover dat er zoveel dikke mensen zijn op zeilschepen. En zo wil ik echt nooit worden. Ik moet mezelf soms echt geweld aan doen om niet in de koektrommel te graaien (net als thuis) en de heerlijke Italiaanse en Griekse hapjes te laten staan.

We koken wel meestal zelf en gaan weinig uit eten. We houden ook van toetjes, taart en lokale zoetigheden. Mijn eetritme is niet veel anders dan voorheen maar aan beweging schort het soms nog wel eens. Ik mis het flinke doortrappen op de fiets of een lange wandeling om een plas. En het doet me altijd goed om in beweging te komen als we op een bestemming een stad gaan bekijken, of een berg op lopen. We hebben ook een weegschaal in de slaapkamer en ik blijf het belangrijk vinden om op gewicht, fit en gezond te zijn en er goed uit te zien.

Hoe bereid je een vaartocht voor?

We overleggen bijna alles. Wanneer we ergens wat langer stil liggen krijgen we op hetzelfde moment een gevoel dat we weer verder moeten. Hetzij door reiskriebels, of door gunstige vaaromstandigheden. Dan gaan we relaxt met de IPad kijken waar we het beste naar toe kunnen gaan. We kijken samen welke havens/ankerplekken er langs de route liggen en bepalen samen welke afstand we willen of kunnen varen, altijd met een tweede plan of uitwijkmogelijkheid. Alle navigatie- en reisgidsen worden daarbij op tafel gelegd.

Het moet mogelijk zijn naar een haven uit te wijken als het weer omslaat of gewoon als we het zat zijn.

46 bootmagazine.be

Wanneer zeilers in een haven aankomen gaat meteen de fles open en komen de hapjes op tafel. Ik verbaas me er niet over dat er zoveel dikke mensen zijn op zeilschepen.

Hebben jullie een echte takenverdeling?

De hoofd taakverdeling is dat Peter zorgt dat de boot technisch in orde is en Ik ben wel heel erg van de huiselijke orde: alles moet op zijn plaats en valvrij liggen, in kastjes en op antislip-matjes. Als er dan toch iets valt beschouw ik dat als een les dat dat ook opgeruimd moet zijn de volgende keer. En zelfs na 4 jaar overkomt me dat nog wel eens.

Ik maak elke dag de vloer schoon en neem kattenharen weg van een kleedje of bankkussens met een plakroller.

Daarnaast hebben we geen vaste taakverdeling meer. We overleggen alles en op dat moment bepalen we wie wat doet. Wel ben ik diegene die meestal bij ankeren het anker uitgooit terwijl Peter stuurt en op de diepte let, en bij anker ophalen is dat andersom. Maar dat is geen wet van Meden en Perzen. We hebben nu bluetooth draadloze koptelefoons wat alles nog veel makkelijker maakt, waardoor er minder miscommunicatie is en dat geeft mij enorm veel rust.

Ook ben ik bezorgd voor de katten. Dat we ze niet uit het oog verliezen in een haven, dat ze genoeg aandacht krijgen, niet eenzaam zijn. Aan wal is Peter wel de chef de cuisine. Ik kook nog zelden.

Ik schrijf veel en elke keer dat ik geïnspireerd ben zegt Peter: blijf alsjeblieft aan de PC zitten dan doe ik de vaat wel.

En nu eens over de katten. Je haat katten, heb je ooit gezegd. Hoe overleef je dat nu?

We hebben veel geïnvesteerd om de katten een goed bootleven te geven.

Dat is een rode draad in mijn leven, lijkt het. Ik houd van katten maar niet van de zorg. En ik vind dat katten van anderen geen last moeten veroorzaken zoals bij je binnen komen en de boel bevuilen. Toen ik bij Peter over de vloer kwam kreeg Odin een rivaal. Ik heb een jaar lang geprobeerd katten te begrijpen ofwel te straffen. Ik heb ieder weekend Odin’s markeerplekken in huis schoongemaakt en dat waren er telkens zoveel dat ik het niet meer zag zitten de katten mee te nemen op de boot.

Uiteindelijk heb ik een compromis gesloten met Peter (en de katten). We zouden aankijken hoe het zou gaan en als het een ramp zou worden, dan zouden vrienden de katten in huis nemen.

Vanaf de eerste dag op de boot was het plassen afgelopen. We hebben veel geïnvesteerd om de katten een goed boot-leven te geven.

Peter heeft het voor mij en de katten zeer prettig gemaakt. Tijdens het varen houden we veel rekening met de beestjes. We geven ze aandacht en leggen ze op de beste plek in het fijnste mandje. Alle

bootmagazine.be 47

aandacht, heeft er o.a. voor gezorgd dat ons vertrek een succes is geworden. Het is een van de redenen geworden waardoor we in langzaam tempo de kusten zijn gaan afzakken en daardoor nog meer van onze reis zijn gaan genieten. De katten moesten leren gehoorzamen, zich aan regels houden en dat maakt het voor mij makkelijker om van ze te houden.

Boven het luik zit een sticker met de tekst “dat gaan we dus niet doen.” Is dat een lijfspreuk?

Haha ja ik schijn beroemd te zijn om die opmerking. Ik ben hartstikke meegaand. Maar als ik iets echt niet wil, dan gebeurt het ook echt niet. Overigens hebben we allebei een veto op de boot. Dus die spreuk geldt ook voor Peter.

Wat is vrijheid voor jou?

Het besef van tijdloosheid. De vrijheid eigen keuzes te maken en niet meer de verplichting te hebben om aan de wensen of opdrachten van anderen te voldoen.

Hield je altijd al van reizen?

Ja ik ging als 10-jarig kind met mijn ouders en 3 broers voor het eerst naar Zwitserland en heb een voorliefde voor de bergen ontwikkeld. Daarom is het zo geweldig langs de kusten te varen, over kliffen te lopen en door de bergen te rijden of er te wandelen. De combinatie van reizen op zee en lopen in de bergen is de ultieme reiservaring. Iedere keer als ik als tiener maar ook later als moeder met mijn gezin terugkeerde van vakantie moest ik huilen, omdat die vakantieweken voorbij waren maar bovenal omdat ik niet weg wilde uit dat prachtige landschap. En ik mag daar nu maandenlang elke dag zijn.

Annelies: ,,Ik heb geleerd dat in alle landen waar we komen mensen ook een prima manier van leven hebben en niet minder dan wij maar anders.”

48 bootmagazine.be

Wat is stoer?

Stoer is: niet met veel wind weg willen varen, in grote golven varen, onverantwoord grote risico’s nemen, denken dat je sterker bent dan de zee. Een beroemde uitspraak is: hij die de zee niet vreest zal spoedig verdrinken. Stoer is weten wat je kan zonder jezelf en anderen in gevaar te brengen.

Wat is je grootste ongemak?

Ik blijk in tegenstelling tot vroeger niet meer tegen hitte te kunnen.

Wanneer ik niet meer kan afkoelen, moe ben van varen, continue flexibel moet zijn in een nieuwe omgeving dan komt vaak ook tegelijk het gemis van mijn zoons om de hoek kijken en dan kan ik gedeprimeerd op bed vallen en verlang ik iets heel eenvoudigs en zorgeloos zoals niksen thuis op de bank met een damesblaadje.

Dan voelt het reisleven op de boot als een expeditie. Dan verheerlijk ik het veilige en eenvoudige leven rond huis en tuin, een baan, de dagelijkse dingen. Maar als ik dan weer in een prachtige ankerbaai lig, in een geweldig mooie stad of in oude culturen rondloop ben ik de ongemakken snel vergeten. Dan geniet ik ten volle van deze bijzondere reis en prijs ik mezelf een grote geluksvogel.

En zeeziekte...?

Mijn grens ligt hoog. De keren dat ik niet lekker was ben ik te boven gekomen door een bepaalde zit- of sta houding aan te nemen.

Soms moet ik een middenweg vinden tussen mij verzetten tegen het nare gevoel en de vermoeidheid die er meestal aan voorafgaat, of er gewoon aan toegeven. In het begin nam ik nog vaak Bo-Nine, een zeeziektemiddel uit Amerika. De keren dat de golven hoog waren en we er schuin overheen moesten, zag ik dat als surfen en Peter is toen ook daadwerkelijk surfend meegevaren met de golven. Het was prachtig en enerverend.

Wat heb je geleerd?

Ik heb geleerd dat de Middellandse Zee niet die mooie stille blauwe zee is waarover wij reeds op school in boeken lezen, maar een wispelturige tante, die snel boos is en gevaarlijk. Ik heb geleerd dat in alle landen waar we komen mensen ook een prima manier van leven hebben en niet minder dan wij maar anders. Ik heb geleerd niet meer bevooroordeeld te zijn naar vreemden, dat de achterdocht naar gedrag, levensstijl en manier van handelen onterecht is, dat mensen in landen die we hebben bezocht juist veel aardiger zijn dan bij ons.

Welke indruk hebben de mede-vertrekkers,die je onderweg hebt ontmoet, op jou gemaakt?

Dat zij allemaal dezelfde eigenschap hebben, namelijk positief denken en niet kleingeestig zijn. Dat ze nooit iets afraden maar altijd enthousiast worden wanneer jij je verhaal doet en dat men er nog een schepje bovenop doet door ons aan te raden zelfs in onze wensen nog verder te gaan. bootmagazine.be 49

Maar gaandeweg werd dat beeld doorprikt. Ik ben gedesillusioneerd in de zeilende wereldvrouwen. Voordat we aan onze reis begonnen had ik een beeld van die vrouwen dat ze alles kunnen, stoer zijn, veel uithoudingsvermogen hebben maar dat beeld is 100% omgekeerd. Sommige avonturen in tijdschriften en boeken zijn nu in mijn ogen -afgezet tegen onze veilige en verantwoordelijke manier van vertrekken en zeeën bevaren- puur dom gedrag. Ik kreeg na 3 jaar in de gaten dat veel vrouwen 6 maanden thuis zijn en slechts 6 maanden varen. Maar daar wordt nooit over gerept.

Ook schepen die voor jaren de wereld overgaan nemen pauzes. En veel vrouwen varen geen nachten, varen de grote afstanden zelfs niet eens mee maar “vliegen in”. Dat is trouwens wel een “boost” voor mijn eigen ik.

Wat zou je willen zeggen tegen vrouwen die niet kunnen besluiten of ze mee zullen gaan op zeilreis of tegen vrouwen die niet meer mee willen op zeilreis?

Ik heb een stilzwijgend veto. Anders zou ik niet meegaan. Dat betekent dat we nergens heen gaan als het mij tegenstaat. Daarbij speelt het welzijn van de katten ook een rol. Ik zoek daarbij wel mijn grenzen maar we bespreken aanpassingen van de reis en de boot.

Dat betekent ook dat Peter er alles aan doet om het voor elkaar zo comfortabel mogelijk te maken op reis. Dat heeft betrekking op varen met goed weer en Ik heb een stilzwijgend veto. geen gevaarlijke zee. Maar ook is het op de boot zelf comfortabel. Ik zou die vrouwen Dat betekent dat we nergens zeggen hun partner te vragen om de boot heen gaan als het mij vooral zo in te richten dat zij zich er thuis in voelen, kortom vrouw kunnen blijven. En tegenstaat. tegen de zeilmannen zou ik zeggen: doe er alles aan. Laat haar geen oceaanoversteek doen als zij niet wil of zoek oplossingen om haar toch geheel of gedeeltelijk mee te krijgen. Ga niet varen zoals je met mannen vaart maar maak het voor haar altijd aangenaam.

En Annelies, wat was je mooiste moment op zee?

Dat was de Westerschelde. Ik was al een beetje gewend aan zeilen en de zee en op een rustige dag kwamen we uit Blankenberge. Met Vlissingen in het vizier en Blankenberge achter ons zagen we een onheilspellende donkere lucht boven België komen en we keken elkaar aan en zeiden dat we er verstandig aan hadden gedaan op tijd weg te gaan uit Blankenberge. Dit nog niet gezegd hebbende – en boven ons was er geen vuiltje aan de lucht- vielen er toch al grote druppels op ons neer. Ik begreep meteen dat dit geen goed teken was en aarzelde geen moment toen Peter riep: naar beneden!

Zeilpak aan!” Ik vloog zowat. Geen 10 seconden later stortte het water uit de hemel en ging de Skadi heen en weer. Peter gooide het schip in de wind, draaide de Genua weg en liet het grootzeil zak50 bootmagazine.be

Het ‘kindernetje’ langs de reling is op de Skadi een ‘poezennet’.

ken. Ik hing in de bank mijn pak aan te trekken beneden, en gooide Peters zeiljas naar boven, maar Peter was al door en door nat.

Boven gekomen vroeg Peter mij het roer te pakken en daar stond ik dan als nieuweling, in de stortregen en de harde wind. En voor het eerst voelde ik dat ik helemaal niet bang was en ik schreeuwde naar de hemel met uitgespreide armen: IK LEEF!!!

Voor even, de ‘stille’ partner aan het woord...

Vandaag hebben we Annelies in het spotlicht gezet, maar is haar partner Peter het volledig met haar eens? Hoe kijkt hij aan tegen de zeileigenschappen van zijn vriendin en is hij tevreden over het verloop van de reis?

Ik ben meer dan tevreden en had niet kunnen dromen dat het een tocht zou worden zoals wij nu gevaren hebben. Als ik alleen had moeten varen, omdat ik Annelies niet had ontmoet, was de reis heel anders geworden. Hoe anders?? Ik zou het niet weten. Misschien was ik ook al overgestoken naar de Canarische eilanden of naar de Cariben zoals zovelen maar misschien had ik ook wel naast René in Viveiro gelegen om daar te overwinteren.

In elk geval zou ik het ook rustig aan gedaan hebben. Doordat ik met Annelies vaar geniet ik veel intensiever van de havens, de landstreken, het varen en de reis in zijn totaliteit.

Volg de tocht van de Skadi op: www.zeilschip-skadi.nl

Zeileigenschappen? Annelies heeft een bijna natuurlijk gevoel om de Skadi op koers te houden. Navigeren? Ze vindt het soms eng maar ik betrap haar bijna niet meer op foutjes nadat ze de koers in de plotter heeft gezet. En last but no least: Nooit zeeziek en dat is een hele fijne eigenschap. bootmagazine.be 51

10de editie Mirabaud Yacht Racing Image Award De internationale fotowedstrijd Mirabaud Yacht Racing Image is aan zijn tiende editie toe in 2019.

Niet minder dan 312 fotografen uit 47 landen hebben sinds de oprichting deelgenomen aan deze wedstrijd. Die zijn allemaal terug te vinden op de nieuwe website, die vorig jaar werd ontwikkeld. Deze site is een interessant werkinstrument voor alle professionals in de jachtrace-industrie. Men vindt er ‘s werelds beste zeilfotografen terug met hun contactgegevens. Ze kunnen geselecteerd worden op basis van hun geografische locatie.

Professionele fotografen van over de hele wereld worden nu uitgenodigd om hun beste racebeeld in te dienen, genomen tussen 13 september 2018 en 13 oktober 2019. De 80 beste foto’s worden vooraf geselecteerd door de internationale jury en gepubliceerd op de evenementwebsite op 22 oktober 2019 . Publieke stemmen zijn geopend tussen 22 oktober en 15 november 2019.

35 knopen wind... Dat De twintig beste beelden gekozen door de internationale jury zullen op 4 november worden aangekondigd en worden tentoongesteld op het Yacht Racing Forum in Bilbao, Spanje, op 25 en 26 november 2019, waar de winnaars ook hun prijs in ontvangst mogen nemen.

Vorig jaar dienden 109 fotografen die vijfentwintig landen vertegenwoordigen een foto in voor de Mirabaud Yacht Racing Imagewedstrijd. De laatste werd gewonnen door de Portugese fotograaf Ricardo Pinto. Meer dan 10.000 mensen stemden op hun favoriete afbeelding, terwijl 235.000 pagina’s werden bekeken op de website van het evenement.

Meer informatie & inschrijving: https://www.yachtracingimage.com

52 bootmagazine.be

verklaart het uitvallen van CR gemeten boten. De mast op de Tazz kwam naar beneden .

Eerste wedstrijden ONZK dupe van gure weersomstandigheden De eerste twee races van het Open Noordzeekampioenschap voor IRC en CR gemeten zeiljachten in het weekend van 4 en 5 mei 2019 haddden af te rekenen met zware noordenwind, hevige golfslag en lage lucht- en watertemperatuur. De organisatoren van de plaatselijke Watersportkring van de Luchtmacht (WSKLUM) en de Koninklijke Yacht Club Nieuwpoort (KYCN) kozen voor voorzichtigheid. Zaterdag werd de ‘Challenge Albert Jonnart ’ afgeblazen. Zondag bood het lage tij en het weervenster voldoende tijd voor een reeks van de ,,Challenge Vande Velde”. Zestien van de meer dan twintig ingeschreven boten gingen de nog steeds onstuimige zee op.

Brons voor Emma Plasschaert op ‘La Semaine Olympique Française’ Op de baan naar de benedenwindse boei kreEmma Plasschaert haalde brons tijdens ‘La Semaine Olympique Française” in Hyères.

Na een topprestatie de voorlaatste wedstrijddag met winst in race 9 en een tweede plaats in race 10 en 11, klom ze naar de derde plaats in de tussenstand. In de medaillerace kwam Emma als 7de over de finish, wat voldoende was om haar derde plaats te behouden en met het brons naar huis te gaan.

Het goud is voor de Finse Tuula Tenkanen en de Hongaars Maria Erdi wint zilver.

De Oostendse Maité Carlier eindigt op de 20ste plaats en Eline Verstraelen uit Kapellen werd 31ste, zij wist deze week ook race 7 te winnen.

Bij de RS:X klasse had windsurfer Thomas Broucke, uit Bredene, een zeer constante week op de 43ste plaats in het klassement.

< Emma Plasschaert op de derde trede (brons), naast de Finse Tuula Tenkanen (goud) en de Hongaars Maria Erdi (zilver) foto: FFVoile / Eric Bellande / SOF 2019

gen de deelnemers een bui over zich heen.

Bij sommigen ging de windmeter naar 30 knopen, anderen hebben 35 knopen gezien.

Dat verklaart het uitvallen van tal van CR gemeten boten. De mast op de Tazz is naar beneden gekomen. De onfortuinlijke boot is met de gebroken mast, die nog maar pas vervangen werd, snel en veilig naar de haven gebracht.

Jan Gabriel (Ragazza), niet alleen winnaar van de dag in de IRC 1 categorie, maar ook nog voorzitter van het Open Noordzee Kampioenschap, is dubbel over deze eerste manche. Gabriel: “We hebben zeer goed gevaren en zijn er in geslaagd om de over all winnaar van vorig jaar: het team Lefebvre op de Manta Sailing voor te blijven. Dus zegt de schipper in mij: well done.

Maar de voorzitter kijkt naar de weersomstandigheden die deze eerste manche wel zwaar belastten. Mensen nemen deel aan een zeilwedstrijd op basis van het weerbericht en dit zat echt niet mee. Het is het begin van het zeilseizoen, niemand neemt graag risico’s. Het blijft de ambitie van het ONZK om een veel groter veld van zeilers aan te trekken.”

Foto’s ONZK: Batur ( http://www.batur.be/)

bootmagazine.be 53

Een zeevaarder zoekt het

Tekst & illustraties: Dirk Huyghe 54 bootmagazine.be

ongeziene... deel 2 Brénainn mac Findloga Navigatio Bij de westkust van mijn shamrock-island, Hibernia, bouw ik een curragh. Die is stevig als de bijbelse ark. Met heilig oliesel doordrenk ik het essenhout. Die olie zal mij gratie verlenen bij elk ontij. Met wolvet gevette ossenvellen vormen de huid van de romp. Het schip krijgt een ballast aan spijzen en water zoet.

Mijn zeven metgezellen komen niet om van honger of dorst. Ook geestelijk voedsel mag hen niet ontbreken. Daarom bouw ik op het dek een kapel.

Een heilige reliek bewaar ik hier. De kapelaan luidt de kapelklok, naar waarheid een koebel.

We glijden het water in bij de mooiste kreek van Dingle-schiereiland.

Non fui, fui, non sum, non curo Pas de zeilen gehesen en de klif gerond, roept ons een reuzen ketelhoofd. Het gevaarte ligt slagzij op het strand. Het is ontdaan van alle leden. Hij gebiedt ons te luisteren naar zijn verhaal.

Hij waadde door de zee. God noch gebod kon hem temmen. Hij roofde iedere boot binnen handbereik. Tot het water hem opslokte in een diepte. Alleen zijn hoofd verging niet en spoelde aan. Bang voor de eeuwige hellestraf smeekt hij om vergeving.

Dit ketelhoofd wil ik graag dopen na zijn biecht.

Het hoofd weigert echter, zelfs al gaf ik hem zijn hele lichaam terug. Hij wil niets terug en zeker geen christen worden. Bij een christen wordt het kwaad zwaarder aangerekend dan bij een heiden.

Zo wist hij het uit de boeken, 2 Petrus 2: 20-22.

Heiden blijven, past hem het best. Hij vraagt op zijn graftombe te schrijven: N.F.F.N.S.N.C. ‘Non fui, fui, non sum, non curo’. Ik was niet, ik was, ik ben niet, maakt me niet uit.

Mijn kapelaan tekent het op in mijn kaal, leeg, smetteloos logboek. Hoe sneller het vol is, hoe liever. Ook al is dit hoofd niet echt een wonder, evenmin zijn overtuiging.

Vervolg reisverhaal van de Britse ontdekkingsreiziger Tim Severin Het gezelschap van Tim Severin roeit zich weg van de Ierse kust. Het aangespoelde hoofd in het verhaal van Brandaan hebben ze er niet gevonden wel rotspatijen die kunnen inspireren tot belerende verhalen.

Al snel wordt duidelijk dat de boot niet aan de wind kan varen, dus niet scherp kan laveren. De boot heeft geen kiel.

Bij stormwind een obstakel vermijden, dat zich voor de boot bevindt, is moeilijk. Door zijn hoge boeg is het ook onmogelijk om tegen de wind in te roeien. Het Keltische kruis op de zeilen, een kruis gecombineerd met het Keltische zonnewiel, kan daar helemaal niets aan veranderen. Het vierkante grootzeil en fokzeil zijn gaffel getuigd.

De huidboot beweegt mee met het water. Het lattenraam is als de ribbenkast van een walvis. De ossenhuiden zijn flexibel en soepel als het water. Het is alsof de golfslag de boot in en uit laat ademen. De eerste dagen worden twee opvarende groen van zeeziekte. De boot beweegt op en neer met het water tot op 40 centimeter van de dolboord.

De vlassen zeilen worden loodzwaar door de regen en de essen mast boog al gevaarlijk onder het gewicht. Men legt de voorraden in het midden van de boot. Zo kan voor- en achtersteven makkelijker de golven volgen. De ton met acht liter whisky ligt er ook stevig vastgebonden. Op de Araneilanden leggen ze voor het eerst aan in de haven van Inishmore. bootmagazine.be 55

De eerste week van de ‘Brendan’ verloopt ook stormachtig.

De westenwind blaast hen terug in de richting van het land. Het schip weerstaat aan al het natuurgeweld. De boot moet wel mooi de richting van de wind volgen en ook die van de golven. Gaat de boot dwars op een golf liggen dan kapseist hij. Vele uren vecht de bemanning om het schip in de goeie richting te houden. Alles is doornat van de striemende horizontale regen.

De ‘Brendan’, de historisch replica, zeilt langs de Hebridenzee en de Minch, een zee-engte tussen het Schotse vasteland en de Hebridengroep van ongeveer 500 eilanden. De boot geniet hier bescherming tegen de beukende oceaan. De boot krijgt al snel bezoek van een nieuwsgierige walvis. Tal van de kleine eilanden werden bewoond door monniken. Sommigen vaarden weg uit Ierland, gooiden hun tuigage en riemen overboord en lieten zich ronddrijven in de overtuiging dat God hen naar de juiste plek zou brengen. Sommige monniken kwamen aan op deze eilanden.

Vanuit Stornoway op de Hebriden vertrekken Tim Severin en zijn kompanen richting Faeröer.

Belua We kiezen de open zee. In de oeverloze oceaan groeien alle schepselen ruimer en weidser. Dat mogen we snel ervaren. Het vochtige volk stuurt meteen zijn grootste variant.

Voor zo’n belua zijn we een borrelhapje. We kolken al in de muil van deze monstermastodont. Het is geen fabeldier, maar echt een vis van vlees en bloed. De wolken rollen open zonder geluid. Van bovenuit stormt een hert met een reuzengewei ter hulp. De belua en het hert razen roekeloos.

Bebloed druipen ze af, in het water en in de wolken.

Onze boot in het brandpunt van de twee blijft wild deinend ongedeerd.

56 bootmagazine.be

Aspidochelone, We soezen rustig westwaarts. We merken plots een lage heuvel. Met vreemde planten is hij begroeid.

Wij klimmen van boord en zetten voet aan wal. De zeemansbenen wiegen ons tussen het naaldbos. Een scheepsmaat hakt een gewas voor het kookvuur. Bij de eerste bijlslag rilt de heuvelrug. Hij zinkt meteen naar het diepste niets. We zwemmen en klampen ons vast aan de bootbast. Door het duikende gevaarte kolkt het water. Het schip draait en draait en wij slingeren mee.

Iedereen blijft gespaard.

De boot van Tim vaart naar de Faerรถereilanden een heel eind noordelijker. De Noord-Atlantische stroming helpt een handje.

Walvissen zwemmen een eind mee. Ze tonen hun zwartglimmende ruggen. De opvarenden zijn er niet opgestapt. De zee wordt opnieuw onstuimig. De olijke papegaaiduikers met hun korte flappervleugels duiken in het kielzog.

De kapelklok wordt geluid. Nu daagt het mij. Ik herken de kop en het schild van de reus uit het verbrandde manuscript. Dit was de Aspidochelone. bootmagazine.be 57

De boot van Tim Severin bereikt de Faeröereilanden. De heftige stroming rond het eiland heeft hen te pakken. Zelfs met stevige wind komen ze niet vooruit. Die stromingen genereren veel vis aan de zeeoppervlakte. Duizenden vogels weten dat al eeuwen. De boot vaart door de straat tussen twee eilanden Mykines en Vagar. De drangars, vrijstaande rotsen, duiken bedreigend op.

Sommige rotsen zijn helemaal wit van de uitwerpselen van de duizenden vogels die er nestelen.

Een symphonie van deze vogels staat in schril contrast met de dagen zonder geluid behalve de golfslag en het gekreun van de boot. Sommige rotsen zijn vervloekt en dragen geen sprietje groen, mollachdag genoemd.

De stuurman van de Brendan moet rekening houden met de williwan, een woeste windvlaag van over de bergen.

Weldoorvoede schapen op een Faeröereiland herinneren Tim Severin aan de beschrijving van ‘Sente Bradane’ van een schapeneiland.

Het tocht er enorm tussen de honderd meter hoge loodrechte rotswanden. Met heel wat geluk raken ze er doorheen en varen rond het hoofdeiland Streymoy tot de haven van Tjornuvik. Ze worden door het Nauw van Sundini naar de hoofdstad Torshavn gesleept.

Op Faeröer vinden Tim Severin een nieuw bemanningslid. Een Noor die afstamt van een familie die vele generaties op het eiland woont. Hij kent deze wateren. Hij leidt hen ook naar de plek op het eiland die Brandarsvik heet, de kreek van ‘Sente Brandane’. Op deze plaats moet ‘Sente Brandane’ ook geweest zijn.

58 bootmagazine.be

Harpeia Vele dagen varen we angstig onder zeil. Elke golf kan ons overspoelen. Het onheil komt deze keer niet vanonder ons vandaan. Boven ons klapwiekt een gigant en nog één. Naast hen zou een zeearend een mus lijken. Half vrouw en half vogel scheren ze langs onze mast. Ze vechten om ons, hun de schamele buit. In hun krakeel vangt de zee hen met een stevige golfkrul. Of was het een krake, een octopus? Ze verdwijnen in de golven. De wind brult de zee tot woest geweld. Allen bidden we om vaste voet aan land.

Firm Een milde ademstoot vult onze zeilen. We belanden bij een basalten rif, bevolkt door psalmerende witte vogels. Langs alle rotsen zwermen de zilveren gevleugelden. Als de standvastigen bezingen ze de allerhoogste. Stil laten we hen in hun muzikale gelukzaligheid. Hun vredige gedrevenheid inspireert ons. De zee strekt zich voldaan uit, rimpelloos tot de kim. Bij het volgende eiland met steile rotswanden vinden we tamme dieren. De schapen zijn er zo groot als ossen.

Vervolg, zie Bootmagazine, editie 60 - sept./okt. 2019

â&#x20AC;&#x153;Voorpublicatieâ&#x20AC;? - Illustraties op basis van originele linosnedes, hand ingekleurd. bootmagazine.be 59

Zeemeermin,

de staart is maar het begin 60 bootmagazine.be

Onder de waterlijn in samenwerking met HippoCampus/Nelos.be

J

e zal ze niet elke dag ontmoeten, zo net onder de waterlijn, maar ze bestaan wel echt, de zeemeerminnen. En omdat de gendergelijkheid haar rechten heeft, bestaan er ook zeemeermannen. Alles samen zo’n 30 à 50 in ons land, maar een hondervoud over heel de wereld.

Van droom tot passie en broodwinning, het verhaal van de eerste professionele zeemeermin van België.

Interview & foto’s: Ivo Madder bootmagazine.be 61

I

n het TODI, het indoor snorkel- en duikcentrum in be-Mine te Beringen vond een hele school zeemeerminnen een vaste stek.

Het TODI omvat een gigantisch duikbassin van 10 meter diep en 36 meter doorsnee, met meer dan 6.200.000 liter water en een temperatuur van 23°. Een zeemeermin met kippenvel zou helemaal geen zicht zijn, geef toe.

Mermaid Celine Celine Van de Voorde, alias ‘Mermaid Celine’, is de eerste professionele zeemeermin van België. Elke derde zondag van de maand kan je haar of één van haar zussen ontmoeten in het zoetwaterbassin tijdens een ‘meet & greet’. Die zussen zijn de avontuurlijke zeemeermin Evi, de dappere zeemeermin Ariel, de rondtrekkende zeemeermin Lelie, de mystieke zeemeermin Lexi of de Nooitgedachteland zeemeermin Naomi. Zij zingen en vertellen verhalen en je kan een selfie maken. En heb je zelf een zeemeerminstaart, dan kan je samen met hen zwemmen en spelletjes spelen.

De zwemstaart is het hoofdingrediënt van een zeemeermin, maar om uit te groeien tot een heuse zeemeermin volstaat dat natuurlijk niet. Er komen ademhalings- en ontspanningstechnieken bij kijken, dit ter voorbereiding van een apneu. Freediving of apnea duiken is, met behulp van de juiste ademtechnieken, de onderwaterwereld ontdekken met niets dan je eigen longen. Verder moet een zeemeermin ook leren poseren voor de camera onder water en zijn voor de opsmuk onderwaterjuwelen niet onbelangrijk. Er bestaan allemaal workshops voor waar deze technieken worden aangeleerd. Alhoewel er geen exacte cijfers bestaan, zouden in ons land tussen de 30 en 50 zeemeerminnen actief zijn.

Ariel heeft het gedaan Maar hoe kregen de mytische vrouwelijke onderwaterwereld onze meisjes in haar greep? ,,Dat deed de Disneyfilm ‘De kleine zeemeermin’ aldus Celine. ,,Als kind was ik geobsedeerd en wou ik die film elke dag zien.

Mijn ouders nemen me dat vandaag nog altijd kwalijk (lacht). Ik herinner me nog hoe mijn moeder een staart voor me had gemaakt uit roze paraplustof en mijn vader een ondiepe put in de tuin had gegraven waarin ik deed alsof ik in de oceaan zwom. Toen ik ouder werd en research deed naar de mythes en legendes groeide mijn fascinatie alleen maar en op 16-jarige leeftijd besloot ik er mijn beroep van te maken. Ik was me er eigenlijk eerst niet van bewust dat het een optie was. Ik heb altijd dans, zang en drama gedaan en ben daar ook in afgestudeerd. Het was mijn droom om te acteren in films, nog altijd, hoor, maar de zeemeerminwereld heeft me altijd in haar ban gehouden. Nadat mijn eerste staart klaar was is het werk beginnen komen en het is nooit gestopt. Ik heb het gevoel dat het beroep van zeemeermin mij heeft gekozen.”

62 bootmagazine.be

Leerlingzeemeerminnen leren tijdens de cursus onderwater juweeltjes maken.

Oei, een zeemeerman op de afspraak.

,Er van leven is niet altijd even makkelijk”, geeft Celine toe. ,,België is niet echt een zeemeerminvriendelijk land, de temperatuur en het weer zijn niet ideaal. Het is wat seizoensgebonden, in de zomer wordt ik meer gevraagd dan in de winter, logisch. Ik heb het heel lang gecombineerd met deeltijdse jobs. Ik word gelukkig steeds meer in het buitenland gevraagd en dat is ook mijn uiteindelijke doel: ‘international performing artist’ worden.”

Vrijduiken ,,Bij de ‘Koraalduivels’ in Merelbeke heb ik voor het eerst met een monovin gezwommen en ook wat ‘freedive’-technieken geleerd.

Een zeemeermin moet lang haar adem kunnen inhouden onder water, mijn record voor statische apneu staat op bijna 4 minuten.

Maar om een geloofwaardige zeemeermin neer te zetten, moet je eerst en vooral een professioneel ogende staart hebben. De meesten maken hun staart zelf, er zitten echt wel meesterwerkjes tussen.

Mijn staarten zijn gemaakt uit neopreen, vinyl en pailletten. Ik naai de vinyl en het neopreen aan elkaar en dan naai ik met de hand de pailletten er op. Dat alles duurt wel een paar maanden, maar het resultaat is – naar mijn mening – prachtig. Waarom ik voor pailletten koos i.p.v. siliconen, het alternatief als je een professioneel ogende staart wil? Toen ik begon kon ik de siliconen staart niet betalen. Ze zijn enorm duur, de prijs start vanaf 3.500 dollar. Toen ik begon waren er maar twee staartenmakers, beiden in Amerika, en allebei maakten ze siliconen staarten. Als je net begint zou ik niet aanra-

bootmagazine.be 63

Vurige zeemeermin die je liefst niet in het donker tegen het lijf zwemt...

den een siliconen staart te kopen, vooraleer je op z’n minst in een stoffen exemplaar gezwommen hebt. Je zorgt er best ook eerst voor dat je zwemtechniek juist zit en je volledig op je gemak bent in het water , want je benen zitten volledig vast en dat kan een vreemd gevoel zijn als je dat niet gewoon bent.

Maar nadat je dit allemaal bereikt hebt, bestaat tegenwoordig voldoende keuze uit staartenmakers, gevestigd over de hele wereld. En een staart is helemaal niet moeilijk om aan te trekken, pailletten staarten hebben ritsen, die zijn meestal nog het gemakkelijkst om aan te trekken. Wandelen met een staart is onmogelijk, je voeten zitten vast in de monovin. Nee, aan land worden zeemeerminnen gedragen.”

Milieuboodschap ,,Uiteraard vinden de zeemeerminnen het milieu en zorg dragen voor onze planeet heel belangrijk”, beklemtoont Celine. ,,Mensen bewust maken van wat er gaande is, helpt al enorm en ik draag mijn steentje bij. Je kan heel kleine dingen doen die een groot verschil maken: koop minder plastic verpakking of zakjes, koop seizoensgebonden groenten en fruit, eet minder vlees…

Denk gewoon twee keer na, er zijn heel veel alternatieven.”

64 bootmagazine.be

Magie overbrengen ,,Als zeemeermin moet je er in slagen om de magie over te brengen op je publiek.

Wij zijn professionele ‘performers’ en het grootste deel van ons publiek zijn kinderen en die willen graag geloven dat je echt bent.

Het is dus onze job om dit zo goed mogelijk over te brengen. De verwondering op de gezichten in het publiek en dan vooral bij kinderen, is onbetaalbaar.”

Meermin/man worden In samenwerking met Sportoase in be.Mine, Beringen heeft Celine een ‘Mermaid School’ opgericht.. In alle vestigingen van Sportoase staan lesssen voor kinderen en volwassenen op het programma.

Na een reeks van 5 lessen, telkens 1 uur per week, volgt er een test en als je slaagt krijg je een diploma. De cursus omvat voornamelijk zwemtechnieken, het juist aantrekken van de staart, veiligheid, trucjes en uiteraard ook heel wat spelletjes.

Bij volwassenen is daarnaast een ‘Posing Workshop’ voorzien waarbij ze foto’s als herinnering meekrijgen.

Meer info op:

www.sportoase.be - www.mermaidceline.com

bootmagazine.be 65

Colofon: Bootmagazine Belgium - Tweemaandelijks 5 x per jaar (niet in januari en augustus)

Restaurant

Website www.bootmagazine.be Partnerwebsites: www.watersportnieuws.eu www.bootonline.be - www. inshore.yachtweb.be E-newsletter: Bootmagazine Mail (maandelijks, gratis) Hoofdredacteur / uitgever: Leo Van Dorsselaer mob. + 32 (0)475 67 03 02 Medewerkers: Jef Beernaeert, Paul Bolsius, Marleen De Geest, Herwig De Weerdt, Henk Dheedene, Tine Deca, Dirk Huyghe, Georges Janssens, Dirk Sledsens.

Coverbeeld: Ivo Madder - HippoCampus/Nelos

Jachtclub RYCO, iedereen welkom!

Redactie & administratie: KIM vzw / Bootmagazine Zemstweg 10 B-1850 Grimbergen - België tel. +32 (0)15 61 11 52 mail: editor@bootmagazine.be Advertenties nautische sector: Carine Devogelaere, Bredene +32 (0)475 34 30 20 - cadepro@telenet.be Advertentiewerving media-centrales & reclamebureaus: Moizo, Antwerpen Peter De Vester +32 (0)497 55 15 41 Prijs per editie: € 4,90

Service station voor redvesten en reddingsvlotten.

Breed assortiment aan ISO en SOLAS goedgekeurde maritieme veiligheidsproducten.

Ankerstraat 10, 8400 Oostende - België T: +32(0) 475 94 95 17 - E: j.janssens@nemad.com Fokkerstraat 511, 3125 BD Schiedam - Nederland T: +31(0) 10 208 51 10 - E: info@nemad-safety.com

www.nemad-safety.com

Abonnementen: € 19,90 (per jaargang - 5 edities) België/Nederland/Luxemburg Andere buurlanden: € 25,Zie: https://bootmagazine.be/ABONNEMENT/ Groepsabonnementen: Voorbeeld: het geluksaantal van 13 exemplaren samen gebundeld, verzonden naar 1 adres: ( secretariaat, clubhuis, café...) - 5 edities per jaar (telkens 13 exemplaren) voor slechts € 99,KIM vzw/Bootmagazine is lid van WeMedia, de federatie van professionele, onafhankelijke media

66 bootmagazine.be

Verantwoordelijk uitgever: L. Van Dorsselaer, Zemstweg 10 B-1850 Grimbergen - België

V8 XTO Offshore Power. Thrust. Control.

Reliability. Innovation. www.yamaha-marine.eu

bootmagazine.be 67 Disclaimer vit autem im que et aut liquatus aut inistotas mostio. Dekotiosion faccatquis ne millam eum eserat volut que quam aut officte etuscipsam ut pellabo.

Bel +31 (0)10 4149390 moorings.nl

Onvergetelijk...

Een vakantie zo origineel en authentiek als uzelfâ&#x20AC;Ś Verken ons uitgebreid aanbod aan charteropties, van het magische Caribisch gebied tot de betoverende kuststrook van de Middellandse Zee. Of ontdek de tropische pracht van Thailand en de exotische charme van Tahiti, Tonga en de Seychellen. Waarnaar uw kompas ook wijst, u beleeft onvergetelijke momenten op het water.

68 bootmagazine.be