Bootmagazine 31 - november / december 2012

BOOTMAGAZINE tijdschrift voor watersport en -recreatie: alles over zeiljachten, motorboten en toervaren in België, Zeeland en de wijde wereld

Toervaren

Tweemaandelijks Jaargang 7 - editie 3 november- december 2012 € 4,90

In de voetsporen van Morse..

Met ‘narrow boat’ op Oxford Canal

Wereldreis Els en Chris:

Het geluk leeft aan boord, het ongeluk zeilt mee Wedstrijden Panerai Classic Yachts Challenge Antwerp City Cup 2.4mR Grand Soleil Cup Raid de Quiberon ONZK 2012 Op e Op n wa en

te r. .. es t

ge

1

Proefzeilen Dehler 29 Sun Odyssey 509

BOOT 2012 november - december

# 31

D500 AP VOILES ET VOILIERS.pdf 1 25/10/2012 11:29:39

E V E N E M EeveNt N T N O U VDufour E A U D U FO U R 5GraND 0 0 G R A N DLarGe LARGE Nieuw 500 À é c o u v r i r e in n Av a n t - P re m i è reop a uSalon S a lo nNautique N a u t i q ute e dParijs e PA R I S ( 7 december) >16 Déc. 2012).

Tedontdekken avant-première (7-16

L A

500 G R A N D L A R G E

CRUSING ESCAPE

R O C H E L L E

HOME STYLE De kleinste l’infimedetail détail plaisirzeilplezier. infini. > Van>het totau oneindig Rasechte zeilboot met avec terrasterrasse en buitenkeuken , het unieke design is geïnspireerd doorinspiré de stijl des van codes een moderne woning.moderne, le 500 incarne Véritable voilier et cuisine extérieure, au design d’exception de la maison De 500 reeksà vertaalt de franse chic naartourné een nieuwe beleving van zeilen.

‘Nieuw interieur alsook aan dek, elk zichtbaar detail is gewijd le chic la française résolument vers une nouvelle définition deinovatief la plaisance.

Nouveaux intérieurs et invisible, est dédié la perfection, au confort absolu aan de perfectie,signes abosluut comfort et vanextérieurs leefruimtesd’innovation, en zeilplezier.chaque Dufour détail Yachts visible heeft een ultieme beleving aan àboord van zijn nieuwe Dufour 500 des espaces de vie et de navigation.

Grand Large gecreëerd.

L’expérience unique DUFOURuYACHTS, pour uneDufour expérience ultime à bord du nouveau Michel Paquet verwelkomt graag op devivre stand gedurende de ganse duurDUFOUR van 500 GRAND LARGE sur www.dufour-yachts.com de Salon Nautique de Paris (7-16 december), maak nu een afspraak 0475/826.827.

weSt-DieP YachtiNG ceNter bvba LouisweG 2 - B-8620 NieuwpooRt - teL. +32(0)58.23.40.61 - Fax +32(0)58.23.92.48 www.westDiep.com - m.paquet@westDiep.com

Woord vooraf Nieuwe btw-saga op komst voor jachthavens?

Watersportbeurzen 2012 - voorjaar 2013 7 tot 16 december 2012 - Salon Nautique International de Paris 11 tot 20 januari 2013 - London Boat Show

Internationale 2.4mR klasse verovert België De tweede R.Y.C.B Antwerp City Cup 2.4 mR georganiseerd op het Galgenweel, bracht 16 internationale deelnemers aan de start. Profs en liefhebbers waren aan mekaar gewaagd. Via de Antwerp City Cup wil de 2.4 mR voet aan grond krijgen in België om toegankelijk te worden voor zowel valide als anders-valide zeilers.

pg. 03

Woord vooraf: nieuwe btw-saga?

pg. 04

International 2.4mR klasse verovert België

pg. 07

Fed Imhoff, steeds liefhebber gebleven

pg. 10

Grand Soleil Cup, geslaagd voorspel

3

Leo Van Dorsselaer, hoofdredacteur

blz. 04

pg. 12

Project ‘Varen in de Westhoek’

pg. 14

Wereldzeilers Els en Chris over geluk aan boord

pg. 18

Toervaren: “In de voetsporen van Morse, het Oxford Canal”

pg. 24

Raid de Quiberon

pg. 28

Open Noordzeekampioenschap 2012

pg. 32

Panerai Classic Yachts Challenge 2012

pg. 36

Dehler 29, klein geweld op het water

pg. 40

Sun Odyssey 509, met zee van ruimte

pg. 43

Interview Leo Clinckers, W en Z

pg. 44

Meesters van de Zee: Constant Permeke

pg. 46

Bootwijn, met stevig rood de winter door

19 tot 27 januari 2013 - Boot Düsseldorf 2 - 4 en 8 - 10 februari 2013 - Belgian Boat Show - Gent 8 tot 13 februari 2013 - Boot Holland - Leeuwarden 6 tot 10 maart 2013 - HISWA Amsterdam Boat Show - Amsterdam RAI Colofon: BOOTmagazine Belgium - tweemaandelijks, 5 x per jaar www.bootmagazine.be met gratis online editie: BOOTmagazine PLUS Hoofdredacteur: Leo Van Dorsselaer - mob. + 32 (0)475 67 03 02 Medewerkers: Paul Bolsius, Marleen De Geest, Bart Deruyver, Herwig De Weerdt, Luc Hennebel, Guy Lehaen, Joris Luyten, Tristan Van Dorsselaer.

Coverfoto: Panerai Classic Yachts Challenge / Guido Cantini Redactie & administratie: KIM vzw / BOOTmagazine - Zemstweg 10 1850 Grimbergen - tel. +32 (0)15 61 11 52 - mail: editor@bootmagazine.be Advertentiewerving mediacentrales & reclamebureaus: Cprojects, Antwerpen - Peter De Vester +32 (0)497 55 15 41 Advertenties nautische sector: Carine Devogelaere, Blankenberge +32 (0)475 34 30 20 Uitgave i.s.m. 6minutes press bvba - 1850 Grimbergen Abonnement 1 jaargang, 5 edities België: € 19,90 - Europa: € 24,90 rek. 001-1175111-32 van KIM vzw / BOOTmagazine - Grimbergen.

Verantwoordelijk uitgever: L. Van Dorsselaer, Brusselsesteenweg 118 - 1850 Grimbergen - België.

BOOT 2012 november - december

Bij de programmawet van einde juli 2009 werd een nieuwe uitzondering ingevoegd op de BTW-vrijstellingen. Waar voorheen geen BTW verschuldigd was op onroerend goed-verhuur of concessie, werd nu gestipuleerd dat deze vrijstelling niet geldt voor de terbeschikkingstelling van onroerende goederen in het kader van de exploitatie van een haven. Ongeacht of de BTW-plichtige een overheidsdienst is dan wel een particulier.

Dat is nog maar eens een cadeautje van de regering Leterme waardoor vooral de Vlaamse jachthavens getroffen worden. In Brussel en Wallonië zijn weinig havens te vinden, maar onze landgenoten uit het zuiden zullen mee opdraaien voor de verhoogde kost wanneer zij een ligplaats aan de kust hebben.

Opmerkelijk is dat de BTW-controle daar nu pas, na drie jaar, mee op de proppen komt. De controlediensten hebben een rekening gestuurd aan de koepel van de Blankenbergse jachthavens met verzoek daar bovenop nog een afstand van verjaring te ondertekenen.

Komt daarbij dat in feite ook het Agentschap voor Maritieme Dienstverlening en Kust (MDK) of Waterwegen en Zeekanaal, BTW hadden moeten aanrekenen aan alle organisaties aan wie zij goederen in concessie geven. Als MDK daarover door de BTW aangesproken wordt, krijgt zij ook een rekening voor 3 jaar aan het been, rekening die dan normaal zal doorgerekend worden aan de concessiehouders, als dat, omwille van de verjaringstermijnen, nog zou mogelijk zijn. Die meerkost zullen zij op hun beurt proberen te recupereren bij hun leden of ligplaatshouders.

De bootbezitters worden dus weer eens koud gepakt door ons dierbaar fiscaal België.

In Nederland vingen de jachthavens ook bot. Zij moeten ligplaatsen voor boten met het hoge 21 procent BTW-tarief blijven belasten. Dat is de uitspraak van de Hoge Raad na zeven jaar procesvoering tussen HISWA Vereniging – brancheorganisatie van de watersportindustrie – en een aantal jachthavens versus de fiscus.

De uitspraak van de rechter is zeer nadelig voor de concurrentiepositie van jachthavens. Het verschil met de in Europa omstreden BTWvrijstelling van 300 Nederlandse verenigingsjachthavens wordt alleen maar groter.

Als dat de clubjachthavens in ons land maar niet op ideeën brengt.

Inhoud november - december 2012

blz. 18

In de voetsporen van Morse... tocht op het Oxford Canal Groot Brittannië heeft een uitgebreid waterwegennetwerk met een heel aparte sfeer. Na een klassiek English breakfast schepen we in te Oxford… Met een ‘narrow boat’ varen we zelf op authentiek Engels industrieel erfgoed., het ‘Oxford Canal’.

Internationale 2.4mR kla 4 november - december 2012 BOOT

Tekst: Leo Van Dorsselaer - Foto’s: Kristof Van der Goten

Ze zien eruit als vrolijke speelgoedbootjes, maar schijn bedriegt. De 2.4 mR klasse heeft een naïeve charme omdat zij de looks heeft van de grote historische America’s Cuppers, maar dan in miniatuuruitvoering.

En, vergis je niet, het zijn zowat de meest veeleisende bootjes in het circuit van de wedstrijdklassen. Zij doen een beroep op alle kunde van de zeilers, van trimvaardigheden tot tactisch inzicht, alles waarin het pure zeilen aan bod komt, moet bij de handeling van de 2.4 aangesproken worden. Reden waarom veel gerenommeerde zeilers uit klassen met veel aanzien zich tot deze boten bekeren.

D

e 2.4 mR heeft wereldwijd ingang gevonden en Fred Imhoff , wedstrijdzeiler pur sang, is sinds een paar jaar een fervent promotor in onze contreien van deze klasse die onovertroffen zeilplezier biedt. ,,Een paar jaar geleden is op basis van het snelste model uit de 2.4mR een eenheidsklasse uitgebouwd en dat maakt het nog leuker, nu vaart iedereen in dezelfde boot. De klasse vaart in Japan, China, Australië, Amerika, Canada, Scandinavië, zowel op zee als op binnenwater. Men kan de boot traileren achter een gewone auto, dus je kan overal naartoe. Wat mij daarnaast enorm aanspreekt is het feit dat je alles alleen moet doen, tactiek, sturen, trimmen, meteo… Het is nooit de bemanning die de schuld krijgt. Het is geen makkelijke boot, je zit centraal, diep in de kuip en je kan niet buitenboord hangen.

Het totale gewicht van de boot bedraagt 260 kg waarvan 185kg loodballast, dus je gewicht is niet belangrijk.

De zwaardere zeiler heeft iets meer gewicht maar heeft een langere waterlijn, dus iedereen strijdt met dezelfde wapens. Je kan ermee op zee of op binnenwater wedstrijden varen, dus de mogelijkheden zijn enorm. De boot geeft enorm veel voldoening omdat het pure zeilen beloond wordt.’’

Jan Faber, promotor van de 2.4 klasse, Nederland stopt iedereen maar al te graag in om een ‘pure sailing’ sensatie te beleven.

de romp van het bootje

asse verovert België deelnemers aan de start, profs en liefhebbers waren aan mekaar gewaagd.

De boten liggen binnen bereik van de meeste liefhebbers, de prijs van een volledig zeilklare boot, met trailer bedraagt om en bij de 13.000 euro. Een nieuw stel zeilen heb je voor een 500 tot 1300 euro.

Wereldwijd zijn minstens een duizendtal zeilers actief in de klasse, in Nederland zitten we aan zeilnummer 42, in België tellen we er nog maar een handvol. En men kan er mee varen van 9 tot 99 jaar bij wijze van spreken. De bootjes worden onder licentie gebouwd in Australië en Canada terwijl Finland vooral de Europese markt bedient. Op de tweedehandsmarkt zijn ze moeilijker te vinden omdat ze zo vlotjes van eigenaar wisselen.

5

De maatschappelijke integratierol van deze klasse sprak ook de Antwerpse R.Y.C.B. aan en samen met Fred Imhoff werd vorig jaar de eerste R.Y.C.B. Antwerp City Cup 2.4 mR georganiseerd op het Galgenweel .

Die wedstrijd bracht twee Belgische, elf Nederlandse, een Duitse, drie Engelse en drie Tsjechische boten aan de start.

Dit jaar was de tweede editie opnieuw goed voor een kleine twintig internationale deelnemers. Op het Galgenweel streden van 25 tot 28 oktober 2012 Belgen, Nederlanders, Amerikanen, Duitsers, Tsjechen en Britten voor de Antwerp City Cup. (Zie verslag volgende pagina)

De tweede R.Y.C.B Antwerp City Cup 2.4 mR georganiseerd op het Galgenweel bracht 16 internationale

Maatschappelijke integratie ,,Bij dit evenement is het maatschappelijke draagvlak heel belangrijk”, benadrukt Fred Imhoff. De 2.4mR is ook de eenpersoons kielboot bij de Paralympics. Via de Antwerp City Cup wil de 2.4 mR voet aan grond krijgen in België om toegankelijk te worden voor zowel valide als anders-valide zeilers. Waarom zouden er geen Belgen deelnemen aan het paralympisch zeilen in 2016?

Als het van het R.Y.C.B. en Fred Imhoff afhangt, is dit niet langer een retorische vraag.

Een misverstand wil Fred Imhoff in elk geval de wereld uit helpen. Validen durven de 2.4mR soms de ‘gehandicapten’ boot noemen. ,,Onterecht”, beklemtoont hij, het is een internationale klasse, gekozen voor de Paralympics, maar in alles een volwaardige wedstrijdboot.

BOOT 2012 november - december

Maar er is nog een extra reden waarom Fred Imhoff deze klasse een warm hart toedraagt. Het is de enige klasse waarin valide en minder valide zeilers het op een gelijkwaardig niveau tegen mekaar kunnen opnemen.

Met de 2.4mR is het is nooit de bemanning die de schuld krijgt.... je zit centraal, diep in de kuip en kan niet buitenboord hangen. De boot vergt technisch en tactisch inzicht.

Wedstrijd

6 november - december 2012 BOOT

Antwerp City Cup, voor elk wat wils Niet minder dan 13 reeksen werkten de deelnemers aan de R.Y.C.B. Antwerp City Cup 2012 2.4 mR af op het Galgenweel tijdens de vier wedstrijddagen. De weersomstandigheden brachten voor elk wat wils, van windstilte tot stevige vlagen.

Doorgaans was de zon van de partij en anders lieten de organisatoren hete bitterballen en koele Vedett aanrukken om de moed er in te houden.

V

an bij de voorlaatste dag was het duidelijk dat de 25 jarige Britse Megan Pascoe afstevende op een verlenging van haar titel van vorig jaar.

Megan is dan ook een topzeilster. In haar thuishaven Weymouth werden dit jaar de Olympische Spelen gehouden en een paar weken later ook de Paralym- Megan Pascoe uit het pics. Megan miste haar deelname aan de Paralympics op een haartje na. Ze werd Britse Weymouth wint voor de tweede maal op in de kwalificaties nipt verslagen door haar landgenote Helena Lucas, die Groot rij de R.Y.C.B. Antwerp BrittanniĂŤ mocht verdedigen.

City Cup. Net zoals in het Olympisch zeilen mag bij de Paralympics elk land slechts een sporter afvaardigen per discipline. Helena Lucas zou later zou later goud veroveren tijdens de spelen.

Megan schreef negen van de dertien manches op haar naam, werd tweemaal tweede en kon haar vijfde en zesde plaats schrappen. Met 13 punten in totaal won zij afgetekend. Megan begon te zeilen op haar vijftiende. Door haar handicap stapte zij onmiddellijk in de 2.4mR klasse en dat maakt dat zij met 10 jaar ervaring alle finesse van de boot kent.

De 2.4mR is de enig klasse waarin valide Wie overstapt van een ander type boot naar en minder valide zeilers het op een de 2.4 moet wel op een gelijkwaardig niveau tegen mekaar kunnen paar jaar rekenen om de opnemen. optimale trim te vinden, vertelde Megan want het is en blijft een sterke technische en tactische discipline.

De nummers twee en drie die het podium vervolledigden waren meer dan aan mekaar gewaagd. Zowel de Amerikaan Stephan Giesen (KYC/ WSB) als de Nederlander Richard van Rij (RNSYC) eindigden elk met 34 punten.

Fred Imhoff, promotor van de 2.4mR klasse in ons land, won de allerlaatste race en legde beslag op de vierde plaats. Op een verdienstelijke vijfde plaats vonden we onze landgenoot Alex Helsen van R.Y.C.B terug.

Proeven van 2.4 De sfeer was zowel bij deelnemers als begeleiders opvallend collegiaal. Tussen de manches door werden sterke banden gesmeed.

Tijdens dit sterk en soepel georganiseerd evenement was er tijd vrijgemaakt om neofieten kennis te laten maken met het 2.4 zeilen. Daar zorgden de Nederlandse 2punt4 klasse organisatie voor. Met of zonder hernia stopte de sympathieke 2.4 promotor Jan Faber de kandidaten in de boot.

De Antwerp City Cup heeft een stevige plaats verworven op de internationale zeilkalender en voor oude en toekomstige deelnemers staat hij met stip genoteerd in het agenda voor volgend jaar.

Volledige uitslag: www.antwerpcitycup.wordpress.com

Interview

Fred Imhoff, waarom ik steeds liefhebber ben gebleven...

Fred Imhoff woont reeds een kleine 20 jaar in Kapellen bij Antwerpen en heeft sindsdien ook de Belgische nationaliteit. Hij vaart onder de wimpel van de R.N.S.Y.C en kijkt terug op een lange en indrukwekkende zeilcarrière. In 1968 en 1972 nam hij voor Nederland deel aan de Olympische Spelen in de FD-klasse (Flying Dutchman).

Sindsdien heeft hij een ongelooflijke staat van dienst neergezet waarbij hij 42 nationale- en internationale kampioenstitels won. Hij vaarde Star, Soling, de internationale 6 en 8 m klasse en stond aan het roer bij tal van zeezeilwedstrijden.

Ondanks alle successen heeft hij een ding nooit willen doen en dat is beroepszeiler worden. ,,Dan had ik geen hobby meer”, verklaart hij laconiek.

BOOT 2012 november - december

M

7

aar zelfs nu hij net 70 geworden is, brandt in hem nog het wedstrijdvuur. ,,In 2005 was ik verplicht om de Drakenklasse vaarwel te zeggen. Mijn knieën hielden het niet langer. Als stuurman in een draak moet men zijn benen in een vreemde knoop leggen onder de overloop. Zo lang de gewrichten soepel zijn is dat geen probleem. Maar na enige knieoperaties was draakzeilen geen optie meer. ,, De eerste paar uur na een wedstrijd kon ik nog amper lopen”, aldus Fred Imhoff. Sinds de jaren 80 speelde hij een eersteplans rol in het internationale Draken circuit. Hij werd bij herhaling Nederlands en Belgisch kampioen, ook een Franse en Noorse titel haalde hij binnen en in 1998 en 2003 werd hij Europees kampioen terwijl hij in 1987, 1988 en 1993 de prestigieuze Gold Cup won. Dat allemaal als liefhebber.

Hoe kan een liefhebber nu de professionele zeilers het nakijken geven? ,,Profs varen wel 250 a 320 dagen per jaar wedstrijd en de rest van de tijd reizen ze van hier naar daar. Ze bouwen een grote routine op, dat wel, maar ze hebben amper tijd om na te denken. Zij varen louter op routine, Als amateur leef je naar een wedstrijd toe, kijk je er weken vooraf naar uit. Je kan je beter voorbereiden en verdiepen in de omstandigheden en de locatie waar je gaat varen.

Maar het grootste voordeel is dat je het leuk vindt, voor de profs is het een job. Daarin lag de sleutel van ons succes waardoor we konden winnen van gerenommeerde professionele zeilers als ‘Sir’ Russel Coutts of Poul Richard Høj Jensen om voor de vuist weg maar een paar sterren te noemen.”

Klein maar flexibel bedrijf Tussendoor startte Fred Imhoff een bedrijf gespecialiseerd in technische zeilkleding. Was de uitbouw van de zaak te combineren met fanatiek zeilen? ,,Men zei van niet maar ik vond van wel”, stelt hij. ,,Je kan leven om te werken maar ook werken om te leven. Ik heb altijd voor het laatste gekozen. Ik heb mijn bedrijf bewust klein gehouden wat ook voordelen had. We wisten ontzettend vlug in te spelen op speciale vragen. Naast de eigen kledinglijn werden schoenen, zwemvesten, masten en zeilen ontworpen en geproduceerd. Ook import van boten en de verdeling van Harken beslag

behoorde tot de activiteiten. Daarnaast werden overlevingspakken voor de kustwacht ontworpen, kleding voor poolexpedities, helikopter pakken en brandwerende 2.4mR klasse in ons pakken voor racepiloten. Omdat we klein en flexibel waren, konden we op korte land, vindt in deze klasse termijn inspelen op speciale vragen. Op een paar weken tijd doorliepen wij het alles terug waar een wedstrijdzeiler ‘pur sang’ volledige proces van ontwerp tot productie. Grote bedrijven doen daar minstens naar verlangt. meerdere maanden of een jaar over.

Een aantal jaren geleden heeft hij zijn zaak overgelaten en in plaats van 10 a 12 weken is hij nu zes maanden per jaar met zeilen aan ,,Zeezeilen is prachtig maar de slag, meestal als deelnemer, maar soms ook als het is geen echte wedstrijd. wedstrijdleider of coach. Wedstrijdzeilen houdt hem nog steeds in de ban en het zal u niet verbazen dat hij Welke formule ze ook daar een uitgesproken mening over heeft. bedenken, het klopt nooit.” ,,Zeezeilen is prachtig maar het is geen echte wedstrijd, je kan je tegenstrever nooit gezien hebben, uren eerder aankomen en toch verslagen worden. Welke formule ze ook bedenken, het klopt nooit, de deelnemers hebben nooit dezelfde wind, de ratings worden losjes gehanteerd, kortom het is een grote ellende. Je hebt het gewoon niet in de hand en dat geeft geen fijn wedstrijdgevoel.”

Fred Imhoff, 70 jaar, wegbereider van de

Interview

8 november - december 2012 BOOT

De cruiser-racers die je vandaag ziet opduiken zijn een hopeloos compromis, het is toch duidelijk dat je met een formule I wagen niet op familiebezoek kan en met een familiewagen kan je niet racen. De oplossing ligt in de eenheidsklassen, maar dat wil men niet in het zeezeilen, iedereen wil zijn eigen type boot, de one off.

De Olympics is een apart gebeuren geworden, de Olympiade wordt gezien als het hoogste niveau, maar voor zeilen is dat niet het geval. Er mag maar een deelnemer per land aantreden, waardoor heel wat kanshebbers uit sterke zeillanden aan de kant moeten blijven staan. Het wordt teveel een financieel circus, het gaat niet om het zeilen, maar eerder om de inkomsten van de internationale zeilbond ISAF. Zeilen is voor de organisatoren een dure discipline. Je hebt een aparte locatie en een apart dorp nodig, een jachthaven, jury, begeleiding en daar komt bij dat zeilen niet echt een kijksport is. De televisierechten moeten daar een mouw aan passen.

Dus kiezen en creëren ze klassen waar niemand in ,Die medal race bij de zeilt maar die spectaculair zijn. Kijk maar naar de 49r, Olympische Spelen, die slaat vaak om en biedt spektakel, maar verder zit er weinig logica in. oneerlijker kan niet. “ Nu gaat men zelfs catamaran zeilen met gemengde bemanning. Benieuwd hoe daar in de Islam landen op zal gereageerd worden.

Klassiekers worden afgevoerd. Draak, Soling en tal van andere boten verliezen hun Olympische status en wat komt er in de plaats? Geen technische boten maar spektakel bootjes. Om de spanning op te voeren bedenkt men de gekste regels.

Korte rakjes van minder dan een halve mijl, een wedstrijd mag ook geen uur meer duren. Is er te weinig wind dan legt men de boeien nog dichter bij mekaar. Een aantal wezenlijke elementen van het zeilen, zoals stroming en meteo, worden daardoor overbodig. En dan die medal race, oneerlijker kan niet. De punten tellen dubbel en men kan ze niet aftrekken. Wie materiaalbreuk heeft in de medal race is eraan voor twee wedstrijden. En dat allemaal om de spanning hoog te houden.

Ik dacht altijd dat gokken een aparte discipline was, maar in het Olympisch zeilen Fred Imhoff vindt de krijgt het een belangrijke status. Europese en wereldkampioenschappen zijn de echte graadmeter in het zeilen, zoveel is duidelijk.”

vreugde van het pure

zeilen terug in de 2.4mR klasse, wreldwijd zijn

een duizendtal zeilers

Het Olympisch zeilen lijdt onder de cultuur van teveel bobo’s. Maar dat is niets nieuws. Fred diept een anekdote op uit de tijd toen hij Olympisch zeilde. Hij had

actief in deze klasse., in ons land voorlopig nog maar een handvol.

met zijn team af te rekenen met schade aan het zwaard. Dat diende dringend hersteld, maar zoals vaak was de zeillocatie een heel eind van het centrum. De ‘chef de mission’ en zijn acolieten, die over een auto beschikten, hadden geen tijd om de zeilers naar een winkel te brengen waar ze zich reparatiemateriaal konden aanschaffen voor de herstelling. Nee, ze moesten met zijn allen dringend naar een receptie bij de Ambassadeur. Geen tijd om de zeilers te helpen. Daar stonden ze dan. Komt er iemand langs gewandeld die toevallig Nederlands spreekt. Hij biedt spontaan aan hen te helpen, brengt hen naar een watersportzaak en helpt zelfs om de schade te herstellen. Kon hij nog iets doen voor onze zeilers? Tja, ze werden ook verwacht op de receptie, maar daar waren ze al een paar uur te laat voor. Geen nood, de man brengt hen naar het huis van de ambassadeur en stapt mee binnen. Hij was de ambassadeur in persoon. Daar zit het hele gezelschap braafjes te wachten. Hoe kon hij de begeleiders beter duidelijk maken dat de zeilers op de eerste plaats moeten komen.

Coachen?

Met al zijn ervaring, voelt hij er niets voor om alsnog een team te gaan coachen? ,,Ik heb ooit het Deense en een Nederlands dameszeilteam begeleid en dat was best een boeiend gebeuren. In België is het niets geworden. Men vroeg me ooit om bondscoach te worden. Maar dat vond ik geen voltijdse bezigheid.

De klasse trainers deden hun taak voortreffelijk, alleen was er een gebrek aan openheid en uitwisseling. Dat wou ik ter harte nemen, plus een aantal onderbelichte aspecten bij het zeilen zoals de rol van stroming en getijden en de impact van wisselende meteo. Maar het is niets geworden, de nadruk lag mij te veel op rapporten schrijven en andere administratieve opdrachten. Budgetten moeten in de eerste plaats naar de zeilers gaan, nu is er teveel omkadering zonder meerwaarde. Van honderd 10-12 jarige optimistzeilers, gaat er minder dan 10 procent later door met wedstrijd zeilen en een of twee naar Olympische klassen. Waarom dan zoveel budget in die optimisten stoppen? Daar komt bij dat de optimist een heel betaalbare boot is. Selecteer een kernploeg, investeer in een paar talenten, dat schiet op. Ook de psychologische begeleiding is ontzettend belangrijk geworden. Daar wordt nu eindelijk werk van gemaakt.

Ik heb altijd geweigerd om betaald te worden om te zeilen. Ik stond op mijn onafhankelijkheid. De hiërarchie speelt een rol bij een betaalde bemanning. Ga jij de eigenaar-schipper op zijn fouten wijzen wanneer je inkomen van hem afhankelijk is? Het kan, maar het is zeker niet evident.

Ik heb steeds gezeild met een team op basis van gelijkheid, ging ik in de fout dan hadden de teamleden de verdomde plicht mij daar op te wijzen en omgekeerd.

Zo kom je tot topprestaties.

Mijn hele zeilcarrière heeft me veel geld gekost, maar ik heb er nog geen enkel moment spijt van gehad.

Is Fred Imhoff een ‘grumpy, old man’ geworden? Neen hoor, hij is een bewogen en bevlogen zeiler die jongeren een eerbiedwaardig rolmodel biedt. Zijn gedrevenheid en enthousiasme is zonder meer een stimulans voor het wedstrijdzeilen, zeker met zijn levensmoto in het achterhoofd. ,,Mag het ook een beetje leuk zijn!”.

Voel de kracht BOOT 2012 november - december

360° watersport beleven.

9

Terence Lortan, Powerman

Vrij en onafhankelijk zijn, genieten van de zon en de wind, varen waarheen je maar wilt, plezier hebben met vrienden of relaxen met z’n tweeën – motorboten voor ieder avontuur vindt u van 19 tot en met 27 januari 2013 op boot Düsseldorf.

Voor meer informatie: Fairwise bvba Ottergemse steenweg 5 9000 GENT tel: (09) 245 01 68 fax: (09) 245 01 69 e-mail: info@fairwise.be

boo1302_MO_230x160+3_BE_NL.indd 1

08.10.12 16:45

Bright Eyes!

STERLING!  High-gloss, mirror-like finish  Marine, aviation and industrial applications  Over 100 colors and finish up to 3 times more durable than ordinary paint  Coats can be either sprayed or brush-applied  Low maintenance: only soap and water treatment necessary

STERLING EUROPE NV Hoek 76-unit 8 - 2850 Boom tel: 0473/366.377 - Fax: 03/844.60.36

info@sterling-europe.com - www.sterling-europe.com

Wedstrijd

10 november - december 2012 BOOT

Grand Soleil Cup 2012, een geslaagd voorspel Een wedstrijdje onder jachten van dezelfde werf zorgt voor extra spanning. Alle types zijn aan elkaar gewaagd en de kleine onderlinge verschillen in rating zorgen niet alleen voor animo tot op de aankomstlijn maar ook ver daar overheen.

Alhoewel, toegegeven, als je in de grote Grand Soleil-familie terecht komt dan zijn er steeds extra sportieve elementen zoals Duvels, Vedetten, Ralphjes of Kluivers die zorgen voor een uitgelezen ambiance.

D

e Grand Soleil Cup Benelux eind september in Breskens kan bogen op een stevige traditie en bracht dit jaar 12 deelnemers aan de start. Vooral Belgen en Zuid-Nederlanders, want de Noorderlingen laten het een beetje afweten. Met de verdeling van Grand Soleil door For Sail in Port ZĂŠlande aan de Grevelingen hoopt het merk de doorsteek naar Noord Nederland kracht bij te zetten en dat zou zichtbaar moeten worden in de volgende edities.

Hoewel de wedstrijd reeds bij het ontbijt ontaardt in een grote vriendenparty, die tijdens een spetterend avondfeest een bekroning vindt, krijgen schippers en hun bemanning zorgvuldig traject en wedstrijdbepalingen voorgelegd. Want de deelnemers zijn even hybride als hun jacht. De Grand Soleil range koppelt stevige prestaties aan comfort en finesse, zoals het een cruiser-racer past. De deelnemers zijn vrij fanatieke racers op het water naast uitbundig feestvierders achteraf.

Familie en vrienden We bevinden ons aan boord van de Falco, een seizoensnieuwe Grand Soleil 39. Het lijkt mij een grote familie aan boord, vader en zoon, neven en nichtjes, alhoewel deze laatsten thuis gebleven zijn en een paar goede, oude vrienden. De combinatie van jeugdig enthousiasme en vaderlijke rust werkt wel. De prestaties van de Falco gaan in stijgende lijn.

Was hun deelname aan de Schelderegatta als eerste test nog te beschouwen als een opwarmertje. Deze Grand Soleil Cup vormt de ideale voorbereiding op de seizoensafsluiter, de Antwerp Race.

Eigenaar-schipper Luc Aertssen legt kalm de tactiek uit. Starten dicht bij de boevenboei en trachten voor het veld uit een slag te maken. Het eerste opzet lukt, het tweede iets minder. Als een verkeerd gepositioneerd boegbeeld bedient Frans, een vriend van vele jaren, met de rust van een sfinx de grootschoot, terwijl de jeugd de lieren bedient. De benjamin aan boord, zoon Sam, vliegt over het voordek . Hij stort zich overijverig op de spi en bij het uitpakken loopt zijn wijsvinger een ferme kerf op van de rits van de zeilzak.

Maar er is geen tijd om half loshangende vingers zo direct te hechten. De spi moet erop. Ondertussen sieren de rode bloedspatten de nagelwitte opbouw.

Die wordt na de wedstrijd wel schoon gespoten.

Onder vol zeil langs de hoogbouw torens van Breskens.

Tekst: Leo Van Dorsselaer - Foto’s: Livia van der Werff

Pas als de spil mooi bol staat grijpt Sam naar de verbanddoos om het bloeden te stelpen.

Luc kent de ratings van zijn belagers tot achter de komma en er komt wat hoofdrekenen bij kijken om uit te maken hoeveel seconden aan andere deelnemers mag toegegeven worden.

Vooral de Alegria, een zusterschip van de Falco, wordt in de gaten gehouden.

Het is nog even spannend aan boord, hoe dicht kunnen de zandplaten die bij het afnemend tij opduiken in de Westerschelde, genomen worden. De zeehonden die genieten van een late najaarszon, laten het niet aan hun hart komen.

,,De Grand Soleil range koppelt stevige prestaties aan comfort en finesse. De eigenaars zijn even fanatieke racers op het water als uitbundig feestvierders achteraf.’’

Close racing.

11

Seizoensafsluiter Maar zoals eerder vermeld vormt de Grand Soleil Cup een geslaagd voorspel en dat op de seizoensafsluiter van de Lage Landen, de Antwerp Race 2012. Die werd twee weken later betwist. De Huysman Antwerp Race bracht zaterdag 13 oktober 225 zeiljachten op de Schelde. En wie vinden we permanent in de spits van de wedstrijd in hun klasse? Juist, de deelnemers die tijdens de Grand Soleil Cup warm draaiden.

In IRC 1 gaat Il Corvo andermaal met de overwinning aan de haal en in IRC 2 stoot Falco door tot het hoogste podium.

Beide deelnemers zijn niet onopgemerkt gebleven voor de verslaggever van dienst van de Antwerp Race.

Hij laat hen in de nabeschouwing ruim aan het woord.

“We hebben met Il Corvo in het laatste rak de juiste beslissing genomen”, zegt de schipper Astrid de Vin. ,,Ze zaten aan boord te cijferen of we nog over de ondiepte bij De Parel konden (Lillo). Net, dus. We zijn door dit precisiewerk onze grote concurrent Moana voorbij gegaan.” Een prachtprestatie, vindt Astrid, ook te danken aan een minder heftige wind dan voorspeld. ,,We maken dan gewoon een beter gemiddelde”, lacht ze nog voor ze afsluit met een compliment: ,,We zeilen heel wat wedstrijden, vooral

Uitgekiende tactiek aan boord van de GS 39 Falco.

BOOT 2012 november - december

Op de andere boten gaat het er even geconcentreerd aan toe. Voor de wedstrijd gonsde het reeds onder de deelnemers. Astrid de Vin is aan de start met Il Corvo. Deze dame heeft zich op korte tijd een stevige reputatie van ‘te kloppen schipper’ op de hals gehaald. En ze doet het ook nu weer voortreffelijk. Ze haalt het met haar Grand Soleil 43 in de IRC klasse voor de Guldenen Draecken, een Grand Soleil 40.

Luc Aertssen wordt met zijn Falco net derde. De vreugde aan boord is groot, want met deze podiumplaats wordt de Alegria van Carl Sabbe met een luttele 26 seconden verslagen.

In de CR klasse gaat de overwinning dit jaar naar de Blind Faith, voor de Ragazza, beiden Grand Soleil 37 en op drie strandt de Antilope 43 die wel de beste tijd over all wist neer te zetten.

Bij de wedstrijd, die om en bij de twee en een half uur duurde, mag men spreken van relatief ‘close racing’ want tussen de eerste en de twaalfde deelnemer was er aan de finish maar een 12-tal minuten verschil.

Olympische banen. Dan is dit kruisen tussen de grote scheepvaart wel heel anders. Maar we concludeerden bij de naborrel in de regen dat we dit voor geen geld willen missen.”

Ook aan boord van de Falco van Luc Aertssens is het traject ter hoogte van Kallo sluis beslissend. ,,We zijn door een klein diep geultje gekropen en hebben zo heel wat anderen ingelopen”, vertelt Luc. ,,We hadden heel wat goed te maken omdat de containercargo ons voortdurend had afgedekt. Ook in het rak naar St-Anneke ging het goed. We trokken de S2 spi en anderen een gennaker. Wij wisten dit zeil wel vol te houden, de anderen dan weer niet. In gecorrigeerde tijd haalden we het van zowel de Manta Sailing als de XCentric Ripper.” Voor de schipper is dit een bekroning van een wedstrijdseizoen dat niet al te druk was. Het talent van de bemanning maakt alles goed.

Niets meer, maar ook niets minder mochten wij aan boord van Falco ervaren.

Toervaren

12 november - december 2012 BOOT

Varen in de Westhoek krijgt nieuwe uitvalsbasis Alle spelers in de markt van de pleziervaart hebben er baat bij wanneer meer mensen zin krijgen in meer varen. Maar om dat te realiseren moeten meer mogelijkheden geboden worden.

Het project Flanders Yacht Valley Nieuwpoort dat eerder dit jaar gelanceerd werd, komt hier volledig aan tegemoet.

Toervaren

Tekst: Leo Van Dorsselaer

Langs het Kanaal Plassendale-Nieuwpoort lag, na de eerste bocht achter het Nieuwpoortse sluizencomplex een onbenut terrein. Er was een aanzet voor een jachthaventje met een paar containerkantoren, maar verder ging het om een eerder verloederd terrein. Nautiv, de beroepsvereniging van de Nautische bedrijven in Vlaanderen, kwam aandraven met plannen voor een breed opgezet nautisch project dat in de goede traditie van de Vlaamse Gemeenschap een klinkende Engelse naam meekreeg: Flanders Yacht Valley Nieuwpoort.

Privé-initiatief Maar daar bleef het niet bij, ook een privé investeerder zag brood in dit nautisch servicecentrum en stapte in het project. Intussen was het overleg Waterwegen en Zeekanaal (W&Z), de beheerder van de site, opgestart en daar vonden de initiatiefnemers een grote bereidheid om samen de weg te effenen. W&Z nam de infrastructuurwerken op zich, de privé investeerders

Westhoek Marina ziet er prachtig uit in de voorstudie ...

Nautiv: ,,Goed dat er meer keuze komt, naast clubhavens ook vrije private havens.”

... en met de huidige stand van zaken is de in gebruiikname voorzien voorjaar 2013.

zorgden voor de omkadering. Bij deze realisaties kon een beroep gedaan worden op Europese steun in het kader van het Interregionaal Subsidieprogramma, wat tot 50 procent projectsubsidie opleverde.

Watersportliefhebber én -ondernemer Het jachthavenproject kreeg bij de opstart een lokale benaming mee: Westhoek Marina. Hierbij gaat het om een totaal concept dat niet alleen de watersportliefhebbers maar ook de ondernemers in de sector wil aanspreken. Op de oorspronkelijk site was ‘Le Boat’ gevestigd, verhuurder van kanaalboten in heel Europa.

Zij werden de eerste huurder in het nieuw op te richten complex en voor hun business is de uitbouw van een full service jachthaven een duidelijke plus. Ging dit bedrijf, marktleider in het verhuursegment, geen exclusiviteitseisen stellen? Integendeel, de ervaring van Le Boat in Europa leert dat waar de concurrentie op een eerlijke manier speelt, de beste zaken gedaan worden. Met ander e woorden, wanneer het goed gaat met het ene bedrijf, plukt het andere bedrijf daar ook de vruchten van. Deze benadering sloot nauw aan bij de visie van Nautiv als beroepsvereniging voor alle watersportbedrijven.

Fiets-, wandel- en kajak route Ook andere dan waterrecreatie zal vanuit Westhoek Marina een impuls krijgen, zo wordt er werk gemaakt van een fiets-, wandel- en kajakroute. In het service centrum wordt een toeristisch informatiepunt gevestigd en is ook een fietsverhuurdienst voorzien.

Bedoeling is het toeristisch potentieel van de regio te verhogen en de interactie met de watersport te verbeteren. Het hinterland vormt een ideaal fietsparcours.

De ruime parking van de jachthaven kan gebruikt worden door fietstoeristen als startpunt voor hun tocht. Na een dagje fietsen kunnen zij ook de douche infrastructuur van de haven gebruiken. Gezien het

Nautische berichten

Oplossing tekort ligplaatsen Nautiv benadrukt dat de jachthaven en de Westhoek Marina ontwikkeling een van de eerste private initiatieven is op dit vlak. De allereerste private jachthaven exploitatie werd gerealiseerd door Westhinder Marina in Zeebrugge. ,,Zo komen we langzaam tot een evenwichtige spreiding van de concessies langs onze waterwegen”, verduidelijkt Philippe Monsieur, voorzitter Nautiv. ,,Net zoals dat in onze buurlanden het geval is, bestaan er havens die beheerd worden door de lokale overheden, door private bedrijven en zijn er club- en verenigingsjachthavens . Een gezonde ontwikkeling want de watersporterliefhebbers zullen de keuze krijgen tussen een club gebonden of een vrije haven.”

Voor toervaarders vormt Westhoek Marina een goede uitvalsbasis voor tochten door het prachtige WestVlaamse hinterland en een aantal kunststeden zijn van daaruit vlot bereikbaar.

Door dit initiatief wordt de schaarste aan ligplaatsen aan de Belgische kust voor motorbootvaarders alvast iets minder knellend.

Nautiv kijkt uit om zijn schouders te zetten onder vergelijkbare initiatieven waardoor er meer rondvaartmogelijkheden geboden worden. Meer mogelijkheden en een verdere professionalisering zijn sleutelbegrippen bij de uitbouw op een duurzame en ecologische wijze van de nautische sector in ons land, aldus nog de beroepsvereniging.

Gepersonaliseerde auto’s worden de laatste paar jaar steeds vaker opgemerkt in het straatbeeld. Daarbij zijn het niet langer de schreeuwerige ‘boomcar’s die de aandacht trekken, ook gedistingeerde middenklasse wagens pakken uit met een stijlvol mat kleurpallet of een frivool parelmoer tintje.

Deze personalisatie gebeurt op basis van een speciale folie die door specialisten wordt aangebracht. Het Belgische bedrijf Mactac uit Zinnik ligt aan de basis van deze rage die in heel Europa furore maakt.

Op zoek naar nieuwe afzetmogelijkheden kreeg Mactac de bootsector op het oog. Rompen vormen een mooi oppervlak om te beplakken, merkten zij terecht op. Daar konden zij dus heel wat materiaal aan kwijt.

Het aanbrengen van de folie is specialistenwerk, aldus een woordvoerder van Mactac en daar knelt het schoentje want momenteel is er nog maar een enkel bedrijf in ons land dat ervaring heeft met zelfklevende toepassingen in de botensector, namelijk Publimaxreclame uit Lombardsijde. Hun eerste realisatie was te zien op Cap Okaz en oogt in elke geval veelbelovend.

Maar het gaat niet om een wondermiddel, laat dat duidelijk zijn. Het succes wordt bepaald door de gladheid van de ondergrond. De romp moet dus mooi egaal gezet worden, want de folie gaat geen krassen

of scheurtjes in de verflaag verdoezelen, eerder accentueren. Vertrekt men van een mooie basis dan is het resultaat verbluffend en oogt de bootromp als nieuw. Voor krassen en beschadigingen van de folie bij een onzacht contact met steigers en dergelijke kan een deel van de kleeffilm vervangen worden, maar dan zijn er wel fijne contactnaden zichtbaar.

Voordeel van de kleeffolie is de prijs, die zou 20 tot 30 procent lager liggen dan bij een professionele verfbeurt en dat voor een duurzaamheid van 3 tot 8 jaar. De film is steeds verwijderbaar, is men het kleurtje beu, dan gaat de film er af en kan een nieuwe kleur gekozen worden.

Het aanbrengen vraagt, afhankelijk van de voorbereidingstijd van de romp 1 à 2 dagen. De film wordt in een strook over de romp getrokken. De kleeflaag is voorzien van minuscule luchtkanaaltjes die de afvoer van luchtblaasjes toelaten. Bij het bochtenwerk wordt de film verhit met een groot uitgevallen haardroger en daardoor sluit de folie perfect op de vorm aan.

Voor boottoepassingen heeft Mactac momenteel 47 kleuren beschikbaar, waaronder de typische bootkleuren maar ook de aparte metallic of carbonlook.

De kleeffilm wordt uitsluitend boven de waterlijn toegepast.. www.mactac.be

Google Street View kijkt diep in de zee Met Google Street View kun je de meest uiteenlopende plekken op aarde bekijken maar er was tot nu toe echter één heel groot onontgonnen gebied, waar nog geen Street View-beelden van beschikbaar waren, de zeebodem. Catlin Seaview Survey dringt tot de diepte door.

Onder het wateroppervlak van de grote oceanen en wereldzeeën bevindt zich een fantastische, wonderlijke en kleurrijke wereld, die de Catlin Seaview Survey in samenwerking met Google in beeld brengt. De prachtige resultaten zijn te zien in de Google Street View-galerij, waar je onder meer deze unieke riflocaties kunt verkennen: het Heron-eiland en Lady Elliot-eiland bij het Groot Barrièrerif, de vulkaankrater Molokini op het eiland Maui en de Hanauma-baai in Oahu in Hawaï en het eiland Apo in de Filipijnen.

De website van Catlin Seaview Survey is te vinden op http://www.catlinseaviewsurvey.com/ .

De Google Street View-galerij is te vinden op http://maps.google.com/ocean

13

In het hoofdgebouw komen verder administratieve ruimtes, waar onder meer Nautiv een vast kantoor zal hebben, maar waar ook bootimporteurs en andere dienstverleners in de watersportbranche, zoals yachtbrokers, een vaste stek kunnen vinden. Ook winkelruimte voor de verkoop van scheepsmaterialen en uitrusting is beschikbaar.

Dit najaar zijn reeds 80 van de 180 voorzien ligplaatsen gerealiseerd en nog voor de officiële opening voorjaar 2013 komen daar nog eens 40 ligplaatsen bij.

Het administratieve en havengebouw wordt nog dit najaar winddicht opgeleverd en de in gebruik name is eveneens voorzien voorjaar 2013.

Met het hele project is een investering van om 3 miljoen euro gemoeid en als alle plannen gerealiseerd zijn levert dit binnen de drie jaar een tewerkstelling van om en bij de 50 personen op.

Stop je boot in een nieuw kleedje

BOOT 2012 november - december

succes van elektrisch fietsen is ook een oplaadpunt voorzien. Natuurlijk is er ook ruimte voor horeca.

Het terrein biedt verder uitbreidingsmogelijkheden waar eventueel loodsen kunnen gebouwd worden voor winterberging van schepen en voor ateliers voor onderhoud en service van boten. De uitbouw van een technische zone komt tegemoet aan de noden van de ligplaatshouders, zij krijgen een full service pakket ter beschikking zoals dat in alle actuele jachthavens het geval is. Bij deze ontwikkeling wordt steeds een partnership van de overheid met private bedrijven vooropgesteld.

Wereldreis

14 november - december 2012 BOOT

Het geluk leeft aan boord, het ongeluk zeilt mee Twee Vlaamse zeilers varen rond de wereld Ik had het geluk om Els Heyvaert aan de vooravond van haar vertrek te mogen interviewen aan boord van de Agapétos. Het was een zonnige dag in de haven van Blankenberge en je voelde in de kuip de spanning van iemand die op het punt staat om het grote avontuur te beleven.

Nu ontmoet ik Els en haar man Christian Van Kerckhove op een druilerige dag in Gent. Vier jaar na hun vertrek zijn ze teruggekeerd naar België. Vandaag ligt het boek over hun omzwervingen in de rekken.

Een gesprek.

De titel van jullie boek laat vermoeden dat de reis niet altijd even vlot verliep.

Christian: Ik denk dat iedere zeiler dat gevoel kent: op sommige dagen loopt alles voor de wind, andere periodes lijkt het alsof er constant een kwelduivel op de loer ligt. Hoewel wij allebei ervaren zeilers zijn en we ons grondig op deze reis voorbereidden, hebben we toch een aantal beginnersfouten gemaakt.

Te weinig eten en drinken en ook te weinig rusten.

Oorspronkelijk zat er ook altijd één van ons twee buiten aan het roer. Op een bepaald moment moet je echt binnen durven blijven en vertrouwen op de radar en de automatische piloot.

Agapètos ligt hier mooi te wezen.

Een tweede fout was dat we een te strak en te druk schema hadden uitgetekend.

Als andere wereldzeilers onze route bekeken en hoorden in welk tempo we dit wilden realiseren vroegen ze cynisch: ‘Willen jullie nog iets anders zien dan water?’

Je moet op een bepaald moment durven loslaten en je plannen wijzigen.

Els: Dat was al bij het begin van onze reis het geval. Toen we aankwamen in Portugal bleek dat het seizoen al té ver gevorderd was om de oversteek te maken. Na grondig overleg hebben we besloten om te overwinteren in de baai van Nazaré. Achteraf bekeken een goede beslissing.

Tekst: Herwig Deweerdt Foto’s: Els en Chris

Eenmaal we die knoop hadden doorgehakt viel er een enorme stress van onze schouders. ‘Onthaasten is ons geluk(t)’. We leerden veel van de levenswijze van de Nazaréers die, ondanks hun argwanende houding tegenover vreemden, bijzonder aangenaam zijn in de omgang en ook heel sociaal.

BOOT 2012 november - december

15

Bestond dan niet het gevaar dat jullie halt zouden houden op die warme pleisterplek en de rest van de reis voor bekeken hielden ?

Op het Gatunmeer (Panamakanaal).

Chris: Neen hoor. We hielden wel degelijk ons doel voor ogen.

Op 19 juni hebben we de oversteek gemaakt naar Madeira en durfden we voor 99 procent vertrouwen op onze stuurautomaten. We hadden er twee aan boord: een zware elektrische (zeer betrouwbaar maar hij slikt wel energie en daar moet je op zee zuinig mee omspringen) en een tweede die op de kracht en de richting van de wind werkt. Dan zit je natuurlijk met een probleem als het windstil is, en zulke periodes komen geregeld voor.

Els: Ondertussen was ook ons systeem van wachtlopen geperfectioneerd. Telkens een periode van drie uur.

Werkt perfect, op voorwaarde dat er zich niets onverwachts voordoet, want dan is het voor allebei alle hens aan dek en wordt het systeem ontregeld. Geleidelijk aan ontstond er ook een vaste taakverdeling tussen ons beide: Chris was de chef navigatie terwijl ik vooral stuurman of stuurvrouw was.

Chris in de Kaap Verden.

Toch nog even terug naar de titel van jullie boek: Geluk leeft aan boord, het ongeluk zeilt mee. Welke waren precies die ongeluksmomenten?

Chris: Je krijgt natuurlijk te maken met materiaalpech.

Schade aan de mast, problemen met de motor, defecte onderdelen ... op het moment zelf knap vervelend, maar op een of andere manier vind je daar altijd een oplossing voor. De solidariteit tussen de collega-zeilers is daarbij nauwelijks te beschrijven. Iedereen probeert te helpen en je bent natuurlijk altijd zelf bereid om een handje toe te steken. Maar voor mij was het bericht van het plotse overlijden van mijn vader een donderslag bij heldere hemel.

Els: We lagen toen voor anker in de Hane Moe Noa baai, bij het eiland Tahuata, vlakbij Hiva Oa, het prachtige eiland op de Marquizenarchipel waar Jacques Brel en Gauguin begraven liggen. We vernamen het slechte

Bellen in Martinique.

16 november - december 2012 BOOT

Een vers visje (Dorade). nieuws via Radio Vlaanderen Internationaal. Chris is toen aan een helse tocht naar België begonnen. Hij vertrok op 31 juli en toen hij op 13 augustus terugkeerde was hij volledig uitgeput. Hij heeft 48u bijna niets anders gedaan dan slapen.

Chris fotografeert zichzelf en Agapètos

Jammer dat die rampspoed jullie net daar is moeten overkomen, op die prachtige ‘Isles Marquises’.

Els: ja maar misschien ook wel een geluk bij een ongeluk. Ik werd er prima opgevangen, zowel door onze zeilvrienden als door de plaatselijke bevolking.

Als je hen vraagt om wat fruit te kopen antwoorden ze ‘neen’. Dingen die aan de bomen groeien verkoop je niet ! Die geef je weg.

Chris: Ook toen we daarna richting Tahiti zeilden kenden we de mooiste zeiluren sedert ons vertrek uit België. We wisten de Tuamotu eilanden (ook wel de ‘gevaarlijke eilanden’ genoemd) grotendeels te vermijden en konden bij kalme zee richting Papeete, de hoofdstad van Tahiti, varen. En onderweg heb ik een blauwvin tonijn gevangen van 7 kilo. Veruit de lekkerste vis die we hebben geproefd.

Ik kan me voorstellen dat tijdens zo’n reis ook jullie relatie als koppel geregeld op de proef wordt gesteld.

Chris: Dat viel best mee hoor. Wij waren 17 en 19 toen we mekaar leerden kennen, nu zijn we 53 en 55. Dan heb je samen al wat watertjes doorzwommen. En we hadden veel ervaring in het samen zeilen. Maar het cliché klopt wel: is je relatie slecht dan is de kans groot dat ze tijdens zo een avontuur zal barsten. Is de relatie goed dan kan ze door deze unieke ervaring alleen maar verbeteren.

Els: Uiteraard heb je wel kleine discussies aan boord.

Zo wou ik dikwijls zeil minderen, terwijl Chris altijd wat extra zeil wou. Maar alle belangrijke beslissingen hebben we altijd samen genomen. En, je zit wel dicht op elkaar, maar je hebt het grootste terras ter wereld !

Wat me opvalt is dat jullie tijdens de reis vaak dezelfde collega zeilers opnieuw ontmoet en dat jullie mekaar ook in de havens voortdurend opzoeken.

Wordt dat op den duur geen kliekje ?

De Galapagos.

We leven niet steeds op het water.

17

Chris: Ja, als je de klassieke route neemt en de passaatwinden volgt kan het niet anders dan dat je mekaar geregeld ontmoet. Het prettige is dat je niets vooraf afspreekt, plots ontmoet je mekaar en dan is het feest.

Dan worden ervaringen uitgewisseld en helpen we mekaar. Tussen zeelieden is de solidariteit tijdens de reis onvoorwaardelijk, maar daarna ebt dat ‘wij-samen’ gevoel snel weg. Eigenlijk hebben we aan heel onze reis een aantal kennissen en één goede vriend overgehouden. Een fantastische Italiaan die ook een prachtig boek heeft geschreven over zijn reizen.

,,Is je relatie slecht dan is de kans groot dat ze tijdens een wereldreis zal barsten.

Is de relatie goed dan kan ze door deze unieke ervaring alleen maar verbeteren.”

Bevoorrading.

Welke raad willen jullie meegeven aan zeilers die ervan dromen om aan hetzelfde avontuur te beginnen?

Chris: Kies uw boot niet te klein, zorg voor voldoende reserveonderdelen en goed werkmateriaal. Gebruik daarbij zoveel mogelijk materiaal dat je manueel kan bedienen zodat je niet teveel afhankelijk bent van elektronica. Goede batterijen, een goed anker, goed vismateriaal, een stevige motor, goede stuurautomaten ...

Els: En een Korte Golf radio. Maar buiten al die materiële dingen: doorzettingsvermogen en de soepelheid om je plannen te durven wijzigen. Helemaal in het begin van het boek staat ons motto: Komaan, Laat ons in vrijheid, Met een open geest, Los van dogma’s, Solidair Leven !

Met die spirit krijg je vanzelf de wind in de zeilen !

Het boek ‘Het geluk leeft aan boord, het ongeluk zeilt mee’ van Els Heyvaert en Christian Van Kerckhove telt 301 pagina’s en is uitgegeven bij Lanasta.

Dit mooie kijk- en leesboek is te verkrijgen in de betere boekhandel en kost 32.95 euro.

Ets van Els: “Richtingwijzer geluk”.

BOOT 2012 november - december

Els met in beide handen een schelp: ons middagmaal.

Technische Gegevens Agapètos Lengte: 10.88 m Breedte: romp: 3.15 m Materiaal: Sandwich/Composiet Tuigage: Eén mast Architect: Dolf Martens Bouwwerf: Van Raemdonck (Bel.) Bouwjaar: 1985 Motor: Bukh Saildrive DV20 Vermogen: 14,7 kW Grootzeil: 21,8 vierkante meter Genua 1 (rolgenua): 45 vierkante meter (150%) Genua 2: 30 vierkante meter Genua 3: 22,5 vierkante meter Stormfok: 7,3 vierkante meter Dieseltank: 60 liter - Watertank: 200 liter

Toervaren

18 november - december 2012 BOOT

Zelf varen op authentiek Engels industrieel erfgoed: het Oxford Canal Door echte zeebonken worden de liefhebbers die graag varen op kanalen en rivieren, soms met een beetje minachting als ‘zoetwatermatrozen’ bekeken. Bij windkracht 8 overstag gaan op de woelige oceaan, vraagt inderdaad heel wat meer kunde dan een lus om een kanaalbolder te gooien. Maar voor startende schippers blijft kanaalvaren nog steeds een ideale instap.

Het aanbod in Frankrijk, Duitsland, Italië en Nederland is enorm. Duizenden kilometers waterweg liggen er open voor tijdloos vaarplezier. Minder geweten is dat Groot-Brittannië ook een erg uitgebreid netwerk heeft, met een heel aparte sfeer. Na een klassiek English breakfast scheepten we in te Oxford…

Tekst en foto’s: Joris Luyten Duke’s Bridge

BOOT 2012 november - december

19

Het valt meteen op. Het Oxford kanaal is erg smal en de boten zijn er totaal anders dan we op het Continent gewend zijn. Geen fraai wit polyester motorjachten met bovenop een stuurinrichting. Nee, hier kunnen enkel ‘narrow boats’ varen. Zo’n 15 meter lange, smalle woonboten bestuurd met helmstok achteraan. Vooral ook de maximum breedte van de boot (2.08m) is erg determinerend om er te kunnen varen, want de sluizen en bruggen zijn er krap berekend.

De werf van ‘College Cruisers’: het vertrekpunt van de cruise.

Daar is een historische reden voor. De eerste spade voor het Oxford kanaal werd in 1769 gestoken. Het is daarmee ook meteen het oudste en meest authentieke van GB. Bedoeling was een transportroute voor steenkool te creëren tussen Londen en de industriële Midlands. Wegens de beperkte financiële middelen werd bezuinigd op alle infrastructuur. Zoals houten kantelbruggen ipv stenen bruggen. De sluizen hebben slechts één enkele deur aan elke zijde en zijn precies op 7 voet breedte (2.13cm) gemaakt. De boten passen er precies als een badstop in. Midscheeps zat een touw vast op het dak, waarmee een ezel de boot langs het jaagpad kon voorttrekken.

Houtkacheltje De volledige kanaalinfrastructuur heeft de tand des tijd verbazend goed en in originele staat doorstaan. De boten zijn qua afmetingen nog precies als enkele eeuwen geleden, zij het nu uitgerust met een rustig puffende dieselmotor en hedendaags comfort qua sanitair, keuken en verwarming. Nu ja, onze Trinity had een volledig automatisch gestuurde gasverwarming. Er zijn echter ook modellen die uitgerust zijn met een oergezellig houtkacheltje. Op een typisch mistige Engelse dag ronddobberen op het kanaal met een knetterend vuurtje in de kombuis, heeft natuurlijk ook wel wat.

College Cruisers, ligt op wandelafstand van Oxford centrum. De ruime parking laat toe om vlak bij de boot te parkeren zodat je persoonlijke ‘cargo’ makkelijk kan geladen worden. Nadat alle crew members hun cabine hebben gekozen , neemt Charlie, onze instructeur,rustig de tijd om het schip van voor naar achter uit te leggen. Alles komt aan bod: techniek, motor, veiligheid, aanleggen,…

Meteen gevolgd door een proefvaart. Zelf heb ik al wat ervaring met motorjachten met stuurwiel. Dit is toch wel wat anders. De schipper neemt rechtopstaand helemaal achteraan plaats en stuurt met de helmstok. Stok naar links om naar rechts te varen en vise versa. De boten met platbodem liggen niet erg diep in het water en zijn dus wel wat windgevoelig. Goed snelheid houden is de boodschap om vlot te kunnen sturen. Gezien de oevers erg dicht liggen, is dat allemaal wel wat wennen.

De onderbouw van het schip is volledig van staal. Er worden geen fenders of stootbanden gebruikt. Hiermee zou je hopeloos gekneld raken in sluizen of onder bruggen. Maar geen probleem, blijkbaar zijn ze stevig genoeg om tegen een tikje te kunnen en startende schippers moeten zich dus geen zorgen maken.

Even wachten voor Kidlington Green Lock

Keren, is wegens de bootlengte slechts op aangegeven punten mogelijk en gebeurt met een speciale techniek..

In de oeverwal is een brede V-vormige uitsparing voorzien. Daar vaar je met de boeg in en je slaat het roer helemaal om. Wat kracht op de motor en de boot draait helemaal om.

Zelfbediening Sluizen en bruggen moet je zelf bedienen. Vooral kinderen vinden dit erg avontuurlijk. Soms is de sleutel nodig, die zich aan boord bevindt. In de sluizen is het niet nodig om de boot vast te leggen. De ‘ezelskoord’ is ruim voldoende om de boot onder controle te houden. Maar je moet wel opletten om zowel voor als achter niet te dicht bij de sluisdeur te komen. De boot zou kunnen haken achter de boordsteen (cil).

Er staat duidelijk een witte markering die je niet mag overschrijden. Gezien de beperkte waterverplaatsing, zijn de sluizen in een wip gevuld en geledigd. Amper de tijd voor een gelegenheidspraatje met passanten of andere wachtende schippers.

20 november - december 2012 BOOT

Toervaren Wie zich wat onwennig voelde op de weg hier naartoe met het linksrijdende verkeer, kan tot z’n verbazing misschien, constateren dat op het water wel rechts gevaren wordt. Enfin, je vaart steeds in het midden, maar kruisen doe je dus rechts. De maximum snelheid is 4mph (6.4 km/h), zodat de erosie van de oevers door golfvorming wordt beperkt. Voorbijsteken is niet echt mogelijk vanwege het smalle kanaal. Maar wie is er nu zo gehaast?

Een laatste eigenaardigheid zijn ‘weirs’. Dit zijn stenen wateroverlopen, die zich vaak in de buurt van sluizen bevinden. Indien ze groot zijn, kunnen ze wel wat stroming creëren. Ze zijn echter goed gemarkeerd en mits voldoende snelheid, probleemloos te omzeilen.

Trinity vooruit...

Zo zijn we volledig klaar voor onze eerste cruise. Behoedzaam zet ik de Trinity in vooruit, nu echter zonder instructeur die over de schouders meekijkt. De verborgen wereld van Noord Oxford schuift links en rechts voorbij. De typische Engelse tuintjes boorden tot aan het kanaal. Een beetje gegeneerd hebben we zelfs inkijk tot in woonkamers en keukens van de huisjes. Aan de kant van het jaagpad liggen ontelbare woonboten met een ‘long term licence’ geankerd. Ze volgen in een lange slinger de vloeiende lijn van het meanderend kanaal, enkel hier en daar onderbroken door wat uitwassend groen met laaghangende takken. Zelfs de schipper is daar verplicht om diep door de knieën te buigen. Als in een langgerekt dorp leven de bewoners hier, op en rond het zacht deinende water. Op enkele centimeters varen we langs de vaak alternatieve woonboten met wonderlijke namen. Vaak is het dak volgestouwd met meest bizarre voorwerpen.

Roundham Lock

Isis Lock. De laatste

sluis in Oxford. Hierna kom je in de Thames

terecht. In Oxford heet de Thames, de Isis.

Een klein kapelletje in Thrupp

Te nauw berekend In Wolvercote is de eerste sluis te nemen. Dankzij de goede instructies van Charlie, lukt dat perfect. Vlakbij zijn er prima aanlegplaatsen.

We dineren er ‘s avonds sfeervol in de Plough, een typisch Engelse pub met heel attente bediening. Bij het slapen gaan, blijkt echter de voorziene bedstee voor een van onze grote kinderen toch wat nauw berekend. Wat improvisatie en heen en weer gesjouw van een matras lost alles echter snel op. De boot is theoretisch voorzien op 6 passagiers, maar 4 lijkt me meer realistisch en comfortabeler.

De volgende ochtend kunnen de kinderen meteen genieten van een leuke wandeling, want de volgende wipbruggen en sluizen liggen allemaal kort na elkaar. Met onze meegebrachte walkies, brengen ze me zelfs op de hoogte van naderend verkeer.

Bij de eerste tegenligger maak ik nog de fout om instinctief snelheid te minderen.

Maar meteen voel ik dat het schip minder reageert op het roer en meer prooi wordt van de wind. De opkomende schipper geeft me, als een echte Engelse gentleman, heel vriendelijk de tijd om wat bij te sturen en mijn eerste passage is daarmee een feit. Al snel voel ik de bewegingen goed in de hand en is de onzekerheid er uit. Nu wordt het echt genieten.

Aan de Duke’s lock is een oversteek naar de Thames, de Duke’s cut. De Fourth Duke of Marlbourough was zo slim om hier op eigen kosten een 400m lang eigen privé kanaal te laten graven zodat vrachtverkeer van hieruit ook recht de Thames in kon.

De tol leverde hem een gigantisch kapitaal op. Deze waterverbinding wordt nu vooral gebruikt om het kanaal natuurlijk op peil te houden.

Rock of Gibraltar. Een pub naast het Canal aan Enslow Bridge.

Het dorpje Kiddlington, na twee uur varen, is niet spectaculair en enkel interessant om te bevoorraden. Vanaf Langford lane, zien we terug opnieuw veel woonboten.

Enkele leuke pubs met mooie terrassen zijn een verantwoorde stop waard, als er plaats is om aan te leggen.

BOOT 2012 november - december

21

Thrupp is wel een leuk dorpje met typische cottages.

Heel wat wandelaars houden halt en zetten zich op de bankjes, net achter de elektrisch te bedienen brug.

Hier, maakt het kanaal een haast rechte hoek van 90° en zal kort na de dorpskern, gedurende kilometers de bedding van ‘Cherwell’ rivier volgen. De bouwers vonden dit een goedkopere oplossing, dan een nieuw kanaal te graven naast de rivier. Er zit natuurlijk wel wat stroming op dit water.

Vuurproef De plaatselijke toeschouwers kijken graag toe hoe de schippers dit scherpe manoeuvre uitvoeren. Aan de littekens in de oeverstootband te zien, blijkt dit niet voor iedere stuurman zonder slag of stoot te zijn weg gelegd. Met het zweet in de handen en zo traag mogelijk begin ik er aan. Ik voel de ogen van de talrijke toeschouwers in mijn rug priemen. De wind is gelukkig even gaan liggen en de Trinity luistert gewillig. Op amper enkele centimeters na, draai ik in, zonder wal of kant te raken. Twee oudere dames geven me een beleefd applaus. Ik meen terecht fier te mogen zijn op deze eerste kleine vuurproef met gunstig resultaat.

Tussen Shipton Weir en Enslow volgt het Canal de bedding van de River Cherwel

Christ Church College in Oxford.

Kings’ Bridge

Vanuit Thrupp vertrekt ook een bus naar het nabij gelegen ‘Blenheim Palace’ in Woodstock, één van Engelands’ mooiste paleizen en tuin. Terwijl je naar de bushalte slentert, overvalt je misschien een déjà vu . Best mogelijk, want verschillende episodes van de populaire politieserie Morse werden hier opgenomen.

22 november - december 2012 BOOT

Toervaren Verder is het rustig varen door de ‘Cherwell Valley’, met een uitgesproken agrarisch landschap. De stalen spoorwegbrug, die je onderdoor vaart, doet niet vermoeden dat hier op een koude kerstnacht in 1874, een slippende trein met negen wagons van de bevroren sporen recht in het ijs van het kanaal donderde, met tientallen slachtoffers als gevolg. De ravage moet enorm geweest zijn.

Aan de Rock van Gibraltar, een toepasselijke naam voor een pub, leggen we opnieuw aan. We zijn op een kleine 6 uur varen van Oxford. Maar dan slaat het weer plots om. De wind steekt fel op en de regen valt met bakken uit de lucht. Andere (moedige) schippers blijven onvervaard in hun Zuidwesters, of zijn het duikpakken, doorvaren. Ik wil het echter plezierig houden… En in overleg met de hele bemanning, nemen we het besluit, dat we niet zo hoognodig een bepaald eindbestemming moeten halen. Op het eerstvolgende keerpunt, Enslow, zullen we de boot draaien. We lassen nu en dan een extra tea time in en zo blijft de varende schipper toch droog.

De Bodleian bibliotheek Oxford.

Een dagje vroeger...

Een dagje vroeger dan voorzien komen we terug aan in Oxford. Maar geen erg, want deze sfeervolle universiteitsstad heeft nog zoveel te bieden: het Ashmolean Museum (oudste universiteitsmuseum uit 1678), de Bodleian bibliotheek, Christ Church College (de inspiratiebron voor Harry Potter films), het Natuurkundig museum met het laatste exemplaar van de uitgestorven Dodo. Of gewoon wat verdwalen tussen al die merkwaardige gebouwen en kuieren in de schitterende winkelstraten.

Christ Church College.

Het enige overblijvende opgezette exemplaar

van de Dodo in het Ox-

ford University Museum of Natural History.

De dinosaurus zaal in het Oxford University Museum of Natural History.

Van de totale lengte (126 km) Oxford Canal, hebben we uiteindelijk maar een bescheiden gedeelte afgelegd. Maar we proefden van de sfeervolle restanten van authentiek industrieel erfgoed. Smaak naar meer.

Info: www.collegecruisers.com

Mar@Lago BVBA Ossebilkstraat 19 8211 Aartrijke 050 / 20.85.32 info@maradlago.be

• Liften en kranen - tot 80 ton lift

- In & uit water

- voor enkel knippen & scheren

- kleine inspectie

- op bootstoel voor stalling of werk

- laden van of op vrachtwagen en verladen

- buiten maten en officiële metingen

Uw specialist in zeilbooten yachttransport doorheen Europa

KANT

ANTWERPEN NV

23

Een greep uit onze diensten:

BOOT 2012 november - december

Middenhavendam 3 - 4511 AX Breskens Tel. +31 117 383126 Mob. +31 6 132 07 913 info@breskensyachtservice.eu www.breskensyachtservice.eu

dealer sinds 1992

Care about the future!

Verkoop van originele Volvo Penta onderdelen Onderhoud en herstellingen Verkoop Volvo Penta motoren (diesel en benzine)

• Masten en ontmasten

Diverse motoren leverbaar uit voorraad

• Inpakken • Winter & zomerstalling

- binnen 7000m² vorstvrije ruimte & grote parking buiten

• Schuren & antifoulen • Polijsten • Bootbetimmering -interieur & exterieur • Alle onderhoudswerkzaamheden aan uw schip:

Marine en Industrie Kant Antwerpen nv Schouwkensstraat 5 - B-2030 Antwerpen T +32 3 543 98 61 00 - F +32 3 543 61 09 volvopenta@kantmarine.be - www.kantmarine.be

-motoren - anodes - batterijen

• Alle reparaties: Stoffeerdersbedrijf Cobbaert Guy

- composiet - kevlar - carbon - gelcoat - epoxy

Overtrekken van kussens voor boten, caravans en mobilhomes.

• Volledige refits

Grote keuze in stoffen leder en lederlook, bestand tegen zon en zeewater.

• Insplitsen running rigging

Ook aangepaste overgordijnen leverbaar.

• Laswerken: rvs - aluminium - staal

Matrassen in alle maten en vormen.

Kwaliteiten nasi viscose traagschuim, latex en koudschuim.

• Hoogglans polijsten van rvs • Draaien en frezen

Lattenbodems op maat Appelstraat 27 - 9300 Aalst Tel.: 0498/12 31 02 - 0475/30 69 47

cobbaertguy@gmail.com

Gratis prijsbestek. www.cobbaertguy.be

Raid de Quiberon

24 november - december 2012 BOOT

Mijn keizerrijk voor een boot Verknocht aan het wedstrijdzeilen op sportcatamarans ruil ik elk jaar einde mei mijn thuisstad Oostende voor de baai van Carnac in Bretagne, Frankrijk. Doel van de wissel is deelnemen aan de beruchte lange afstandswedstrijd “Raid de Quiberon”, veertiende editie, om veiligheidsredenen enkel toegankelijk voor C1 catamarans (de snelsten onder de beachcatamarans).

Dit jaar viel die ruil mij zwaar te moede, niet alleen omwille van het mooie weer bij ons (pinksterweekend) maar vooral omdat de Koningin der Badsteden sinds kort een keizerrijk geworden is en ik vroeg me af, Caesar en Napoleon indachtig, of het verstandig is een keizerrijk achter te laten om elders oorlog te voeren. Anderzijds, ik ben de keizer niet. Nog niet.

Het is telkens weer een heel gedoe, zo’n catamaran uiteen halen en op de trailer zetten maar dankzij de hulp van mijn echtgenote Lieve (what’s in a name) verliep ook dit jaar weer alles vlot en bereikte ik met vrouw, hond en boot na 800 km en één week voor de wedstrijd veilig het Franse strijdtoneel.

Het gehuurde appartementje rechtover de zeilclub naast Port Haliguen in Quiberon beschouwen we na acht opeenvolgende jaren stilaan als een verlengstuk van ons huis.

Akkoord, dat Franse bed is wat aan de kleine kant maar liefde maakt een klein bed groot. Ook de begroeting in de zeilclub voelt aan als thuiskomen en de voorzitter geeft ons elk een polo waarop ‘Staff ANSQ’ gestikt is, wat Lieve inspireert om terstond de baruitbating op zich te nemen, mij om een glas witte wijn te vragen.

De wedstrijd wordt gevaren over drie dagen en bestrijkt het gebied tussen Quiberon, Carnac, La Trinité-sur-Mer, de golf van Morbihan, de eilanden Houat, Hoëdic, Belle-île en de Côte Sauvage van Presqu’île de Quiberon.

Om het een beetje overzichtelijk te houden : nautical chart 7033 L is een must.

Vrijdagnamiddag om 14u30 is de proloog gepland, zaterdag en zondag gaan we telkens om 9u30 voor het serieuzere werk.

Een mooie plaats om op te tuigen...

Tekst en foto’s: Luc Hennebel

Vrijdag 1 juni Bij inschrijven krijgen we drie A4tjes waarop alle mogelijke te ronden boeien vermeld staan. Eén uur voor elke étappe krijgen we dan het definitieve parcours en het is telkens weer stressen om binnen die tijd de boeien op de kaart terug te vinden en in een niet altijd meegaande gps te krijgen. Marc, mijn onvolprezen fokkenmaat, doet dat feilloos, ik moei mij daar niet mee. Voor alle zekerheid noteert hij, vlak voor vertrek, op een plakband die hij op de giek bevestigt ook nog eens alle te nemen boeien met hun ‘cap’. Tijdens dat stressuurtje check ik de setting van de boot, bestudeer de startlijn en leg in de remorque voor Marc een lange witte tape, alcoholstift en het waterdichte zakje voor zijn gps klaar. Om zeker te zijn dat hij er niet over kijkt leg ik links en rechts één van zijn zeilhandschoenen. Na 8 jaar samen zeilen ken ik Marc onderhand een beetje.

Hij is in staat om binnen de 10 seconden in een bomvolle zaal de diepste décolleté te spotten maar vraag

BOOT 2012 november - december

25

hem niet om iets te vinden dat vlak voor zijn neus in de remorque ligt. Drie kwartier later verschijnt hij aan de boot met zijn handschoenen maar zonder tape, alcoholstift en waterdicht zakje. Het is hem weer gelukt!

“Bootgelukkig” samen in trapeze. Rechts Marc.

De start is, zeker voor de stuurman, het meest stresserende onderdeel van een wedstrijd. Vroeger ‘gooide’ ik mij daarin, schoot op de startlijn zenuwachtig van links naar rechts en dook op het gepaste moment in ’t gat. Nu ben ik voorzichtiger geworden, misschien wel trager. Dat is gekomen, denk ik, met ouder worden. De oudste van het lot, zag ik met ontsteltenis op de inschrijvingslijst. Marc maakt zich niet druk in mijn verouderde start, hij heeft er zich al langer mee verzoend dat die jonge gasten rapper weg zijn dan dat wij rimpelcrème kunnen smeren.

We ronden de eerste boei (Bougalet) als vijfde. Omdat het bijna scherp is naar de volgende boei gaat bij onze voorgangers de spinaker naar beneden. Ik vraag Marc om de spi erop te houden. Hij verschiet daar niet van, we zijn allebei wreed goed in afwijkend gedrag. Hij vliegt onmiddellijk naar de trapeze om tegengewicht te geven want dit kan ‘heavy’ worden. Maar het wordt niks heavy want de wind zwakt af. Eer de anderen het door hebben liggen we in derde positie en ronden de ‘Buissons de Méaban’.

500m na de Méaban vallen we vrij plots compleet zonder wind. Het gebeurt hier in deze baai wel vaker, zo’n privé windstil gaatje van enkele minuten, maar dit is toch een ferm gat. We zijn er met zes boten ingetuimeld. Meer dan een kwartier liggen we naar elkaar te gapen. Ik krijg het serieus op mijn heupen als ik die rotboei van een Méaban weer naast mij zie opduiken.

We drijven verdorie achteruit. Prutsstroming. De ongenadige junizon die mijn kruin begint te roosteren.

Dommerik, ben natuurlijk weer mijn petje vergeten.

- Uw hoofd begint op ‘t gat van een baviaan te trekken.

Toffe gast, Marc, vindt in moeilijke omstandigheden altijd de juiste woorden. Net wanneer ik besloten heb hem overboord te kieperen vangen we een zuchtje wind en zitten we weer in de wedstrijd.

Dag rot Méaban, hop naar de volgende boei, ‘Bouée cardinale sud Chimère’. We doen er met dat scheetje wind eeuwen over, spelen haasje (lees slakje) over met een Franse Hobie Tiger maar delven het onderspit aan de Chimère waar we op een comitéboot naast een blauwe vlag ook de S en L vlag zien hangen : afkorting (S), voorlopige aankomst (blauw) en komen lezen (L) wat het vervolg van de wedstrijd zal zijn. Voorlopig zijn we vijfde. Meer dan drie kwartier liggen we daar te bakken voor de laatste over de finish sukkelt. Mijn baviaan wordt er niet vrolijker van.

Nieuwe start Om 18u20 wordt uiteindelijk een nieuwe start gegeven, 2 à 3 bft, voor de wind, onder spi! Voor de rest is het simpel : de ‘Buissons de Méaban’ (8 km) aan bakboord laten en dan direct naar de aankomst (10 km in vogelvlucht), vlak voor port Haliguen.

Over dat ‘direct naar de aankomst’ lopen de meningen nogal uiteen, zal later blijken.

Het strand naast de club vanwaar we in zee steken.

Marc en ik hebben een goeie start en na anderhalve km gaan we in de clinch met Thibault Vauchel-Camus, kleiner dan zijn naam laat vermoeden, beroepszeiler, één brok spieren en een indrukwekkend palmares waaronder vijf keer Frans kampioen F18 en tweede in de Solitaire Figaro 2007. Na 4 km gaan we hem voorbij en zijn ‘putain’ klinkt ons als hemelse muziek in de oren, mooier compliment kan je van een Franse topzeiler niet krijgen. Als eerste passeren we de Buissons de Méaban.

Wat nu? 90° naar bakboord dwars over de baai en direct naar de aankomst (10 km)? Of verder door naar Carnac en helemaal langs de kust naar de aankomst (16 km)? We kiezen voor de lange weg. ‘La côte, rien que la côte’, dat hebben we op die acht jaren toch geleerd, hé Marc. Niet makkelijk als je de ‘locals’ één voor één ziet wegklappen dwars over de baai, recht naar de aankomst. En het wordt er nog minder gemakkelijk op als met nog 6 km te gaan een eindje voor ons het water vlak wordt als een spiegel.

26 november - december 2012 BOOT

Raid de Quibéron Nooit meegemaakt, een bevreemdende situatie. Met toegeknepen billen naderen we dat rimpelloze watervlak. We bereiden ons voor op de grootste dobberpartij aller tijden in dit oliegladde water. Vreemd, de boot blijft maar doorgaan. Marc en ik bekijken elkaar, durven nauwelijks te bewegen. Vijf km nog. Uit mijn ooghoek zie ik Vauchel-Camus naderen van de andere kant. Nog 3 km. Dit laten we niet meer schieten, dat stukje Franse topzeiler gaat eraan. Het aankomstschot is voor ons. Marc gooit me in zijn enthousiasme bijna overboord terwijl ik alleen maar snak naar een slokje water. ’s Avonds op het terras van de club, als we met z’n allen nagenieten van de voorbije dag, komt dat gladde water ter sprake. Het blijft een zeldzaam fenomeen maar bij weinig wind gebeurt het dat de stroming, die op zichzelf ook wind genereert, de reële wind ter hoogte van het wateroppervlak compleet neutraliseert. Marc heeft nog hard zijn best gedaan om te zeggen dat het allemaal aan de ‘pollution de l’eau’ gelegen was maar hij heeft uiteindelijk bij veel Bretoense tegenwind bakzeil gehaald.

Als ik ze allemaal zo samen zie op het terras bedenk ik dat die F18-klasse uniek is in de sportwereld. De laatste die met bewondering kijkt naar de eerste en de eerste die veel respect betoont voor de laatste. Na het spel liggen koning en pion in dezelfde doos. Schitterend toch?

Het geheel goed voor 12 lange meters. Krijg je het gemakkelijkst kwijt op plaatsen waar het niet mag.

Je begrijpt het beter als je ons ‘s avonds of ‘s nachts afgepeigerd ziet finishen.

Nog even terugkomen op die poorten : die zijn erg belangrijk omwille van de veiligheid. Ze brengen alle deelnemers weer langs één korte overzichtelijke lijn.

Op die plaatsen kan de wedstrijd beëindigd worden om één of meerdere redenen : windstil, vliegende storm, donker, ernstig ongeval, verwacht onweer, … .

Marc weert zich als een duivel in een wijwatervat om alle boeien, poorten en eilanden in zijn gps te krijgen.

Ik sta geamuseerd naar hem te kijken, hij slooft zich altijd zo heerlijk uit in dat gedoe met zeekaarten, laptop en gps. Het is aan mij niet besteed, ik vertrouw die toestellen niet. Onder het motto ‘try religion if you are too stupid to understand science’ bestijg ik mijn schip en bid, telkens we naar de volgende boei gaan, dat die op de juiste plaats mag liggen. Dat werkt.

Behalve één keer, vorig jaar, toen Marc een boei over het hoofd gezien had en hem niet in de gps gestoken had maar ik heb mij daar niet druk over gemaakt. Het is de kunst om God zo te dienen dat de duivel er niet kwaad om wordt.

Zaterdag 2 juni De zaken worden iets ingewikkelder.

Start voor de club, boei de dégagement, Quiberon sud, vandaar naar La Teignouse, dan een groene boei ‘Basse du Milieu’, vervolgens doorheen een poort gevormd door aan bakboord ‘la Tourelle Est Le Grand Coin’ en aan stuurboord ‘Bonen Bras’, via het mooiste strandje dat ik in mijn zeilcarrière ooit zag (eiland Houat) naar ‘Pot de Fer’ (niks ijzeren pot te bekennen, enkel een belachelijk houten staak), dan naar Belle-île, … en zo gaat dat nog een resem te nemen boeien en poorten door maar mag ik u de rest van de opsomming besparen want ik word er al op voorhand moe van. Het geheel is goed voor 35 zeemijlen in vogelvlucht.

Moet er nog uitleg bij de reële afstand die we doen als je die 35 mijlen omzet in kruisrakken en de voor catamarans zo typische afkruisrakken?

Onweerswaarschuwing Om 10u30 zijn we weg. Met een onweerswaarschuwing voor de namiddag. Voorlopig 14 tot 18 knopen wind, niet echt gevaarlijk maar het is toch opletten geblazen, met twee in trapeze, het grootzeil al helemaal vlak getrokken. Marc bedient de grootschoot en heeft er met de vele windvlagen in het kruisrak naar de Quibéron Sud een flinke klus aan. Twaalfde, werk aan de winkel.

In een indrukwekkend en moeilijk spirak koersen we naar LaTeignouse, de vuurtoren die het begin van de Golf van Biskaje markeert. Hoge golven en een kolkende stroming, het spookt hier. Ik ben niet helemaal op mijn gemak. Plots voel ik iets in mijn poep duwen.

Ik kijk naar Marc. Hij staat hoog in de trapeze, het ligt ook niet in zijn aard. Weer een duw. Verdomme. Mijn maag trekt samen. Ik krijg een donkerbruin vermoeden. We gijpen en gezeten op de stuurboordromp zie ik hem 4 cm omhoog gaan : één van de bouten die de achterbeam verbindt met de bakboordromp is losgekomen en volgt vrolijk het ritme van de golven.

De “Côte Sauvage” van het schiereiland

Quiberon.

Ik roep Marc terug uit zijn trapeze en licht hem in. Marc is ingenieur, heeft een minder plastische en dramatische kijk op de dingen dan ik. Terugvaren doorheen die cakewalk van La Teignouse vindt hij geen optie.

Doorvaren geeft de garantie van een reddingsboot in de buurt als ook de tweede bout zou loskomen. We varen door. Eén oog op de opstandige bout en een visioen van de Titanic boren mijn overwinningsdrang

Zondag 3 juni Zondagmorgen staat er meer dan 20 knopen wind, dikke vijf. Marc besluit om vervroegd naar huis terug te keren. We nemen afscheid van elkaar, toch een klein beetje beteuterd. Met de herinnering aan een mooie derde plaats in 2010 en 2011 vergeten we 2012 en beloven onszelf volgend jaar terug te komen.

Van twee comitéboten krijg ik een uitnodiging om mee te varen. Erg vriendelijk van die mensen maar

De “bouée de dégagement” werd heel attent voor de club gedropt.

Terug thuis wordt de boot opgehaald door Sail4u, naar Nederland gebracht en vier dagen later mooi hersteld weer afgeleverd. Heden ten dag een zeldzame service, waarvoor de grootste dank.

Luc Hennebel - BEL 1526

27

Aan de volgende poort hangt de O-vlag uit, ‘accompagné de signaux sonores’ : direct naar huis, er is onweer op komst. De comitébeslissing maakt me haast gelukkig. Omdat de wind bijna wegvalt (stilte voor de storm) wordt het nog een zenuwslopende tocht. Mij stoort het niet, de boot wordt een pak minder belast en ik kan weer dromen van een zeevruchtenschotel. Het onweer trekt zuidwestelijk van ons voorbij. Iedereen geraakt behouden terug in de club.

Na aankomst bel ik Steph Monsieur van Sail4u, de baas van Nacra Belgium. Het verdict is keihard, met onze boot wordt morgen niet gestart.

voor mij is kijken naar een wedstrijd waaraan ik zelf had moeten deelnemen een tantaluskwelling. Vanuit het clubhuis volg ik wel de start en de ronding om de ‘bouée de dégagement’ die heel attent vlak voor de club gedropt werd. Drie uren later hoor ik over de radio dat de vloot in aankomst is na inkorting van het parcours.

Beter gezegd, wat er nog rest van de vloot want door de hevige wind, inmiddels opgelopen tot 22 à 28 knopen, blijken er van de 30 starters nog amper 18 boten in wedstrijd. Groot respect voor wie dit uitgevaren heeft.

Bij aankomst help ik Joël Lefèvre en zijn bemanning Erwan met het naar boven trekken van de boot. Joël is Belg, een reus van bijna 2 ,,Mijn keizerrijk voor een boot... meter, varend onder Franse ’s Avonds liggen koning en pion in vlag. In de oversteek naar dezelfde doos.”

Belle-Île hebben ze zich in een ontketende zee ontzettend klein gevoeld. Bijna iedereen is één of meerdere keren gekapseisd. Hun verhaal is verward, ze zien er onwaarschijnlijk moe uit, hebben het in een wedstrijd fysiek nog nooit zo zwaar gehad. Ik voel me schuldig blij dat ik die prachtige ziedende zee niet op moest. Met dank aan onze kapotte catamaran.

De romantiek is nooit veraf...

BOOT 2012 november - december

compleet de zee in. Vrouwen en kinderen eerst ... .

28 november - december 2012 BOOT

De IRC 1 & 2 vloot met op de voorgrond het winnende jacht A-35 Dunkerque Plaisance.

Open Noordzeekampioenschap maakt ambities waar

Het Open Noordzee Kampioenschap is een regelmatigheidscriterium van een aantal zeilwedstrijden gevaren op de Noordzee voor IRC en CR gemeten jachten, ingericht door de jachtclubs van Nieuwpoort, Oostende, Zeebrugge, en Breskens. Daarmee is het Open Noordzee kampioenschap voor IRC in België een competitie vergelijkbaar met de Verbondsbezem van de Noordzee club in Nederland.

H

et aanbod van ontspanningsmogelijkheden binnen een gezin wordt steeds breder en er is een tendens waarbij men zich minder en minder gaat concentreren op één enkele sport of hobby. In die context werd in het najaar van 2011 door de Belgische IRC eigenaarsvereniging aan de zeilers gevraagd naar feedback over het voorbije seizoen.

Hieruit kwam naar voren dat door tijdsgebrek of andere verplichtingen het niet voor alle teams praktisch haalbaar was om een volledig wedstrijdcircuit af te werken.

Ook blijkt het logistieke element om de boot steeds weer over te brengen naar de haven waar de wedstrijden plaats hebben niet te onderschatten. Toch vraagt een harde kern om het bestaande wedstrijdaanbod niet in te krimpen maar wel te zorgen voor een betere spreiding van de wedstrijden over het seizoen, zodat we afstappen van de concentratie rond de maanden mei en september. Opmerkelijk ook is dat een betere

Het team van Dunkerque Plaisance.

Noordzeekampioenschap

Om zoveel mogelijk aan de wensen van de zeilers tegemoet te komen, werden zowel de kalender als de regels van het ONZK 2012 aangepast. De IRC-3 klassegrens werd, in samenspraak met Nederland, verhoogd van 0.980 naar 1.000 zodat we terug een meer evenredige split kregen in de deelnemersaantallen.

Waar het eindklassement van het ONZK vroeger berekend werd door de vier beste resultaten van vijf in beschouwing te nemen, mocht je in 2012 de twee slechtste series laten vallen en kwam je tot een “beste 3 van 5” waarbij vanaf 2012 ook het resultaat van de laatste wedstrijd van het seizoen aftrekbaar was.

Zodoende kregen ook teams met minder beschikbare tijd nog de kans zich volwaardig te profileren in de eindrangschikking.

Editie 2012 veelbelovend De editie 2012 van het ONZK was veelbelovend met een viertal nagelnieuwe jachten, de J-111’s Djinn en J-Bie, de Grand Soleil 39 Sport Alegria en de Jeanneau Sun Odyssey 379 Tintamare. Verder de vernieuwde A-35 Babacool die omgedoopt werd naar Dunkerque Plaisance en het team Ragazza dat zijn X-99 inruilde voor een J-35.

De winnaar in IRC 3.

gestart. Het grootste gedeelte van de baan kon onder spinaker gezeild worden zodat alle zeilers nog mochten genieten van een pint aan de bar van de “Temple”.

De vrijdag werden in Ramsgate twee korte wedstrijden gevaren voor de “diehards”. Na de prijsuitdeling in het club house van de “Royal Temple”, barstte het feest helemaal los ofwel op het terras van de club met speenvarken ofwel in één van de talrijke restaurantjes onder de club, om de dag af te sluiten met live music in de bar waarbij sommige bemanningen zich aan een danspasje waagden.

Op basis van een bevraging van de deelnemers werden de regels van het ONZK aangepast waardoor teams met minder beschikbare tijd nog de kans krijgen zich volwaardig te profileren in de eindrangschikking.

Nieuwpoort mocht dit jaar openen op het eerste weekend van mei. Op zaterdag kregen de zeilers een coastal race voorgeschoteld bij harde wind. Nadien was er een verzorgde maaltijd. Zondag werden bij prachtig zeilweer wee perfecte windward-leeward races gevaren. De prijsuitdeling werd beklonken met een gratis vat.

Light Vessel, Zeebrugge Op 30 juni en 1 juli werd de Light Vessel Race in Zeebrugge gevaren. Na het verorberen van het ontbijt dat aangeboden werd aan de zeilers op beide wedstrijddagen, werden in ideale 3 tot 4 Beaufort condities zeven races gevaren in IRC en vier reeksen voor de CR vloot.

Op zaterdag was er het diner in het fonkelnieuwe clubhuis Alberta dat enkele weken voordien ingehuldigd was.

Breskens Sailing Weekend Vierde evenement van het ONZK werd het Breskens Sailing weekend van 31 augustus tot 2 september.

Deze wedstrijd maakte tegelijkertijd deel uit van Verbondsbezem en gold als Open Nederlands kampioenschap IRC.

Op Hemelvaartsdag 17 mei kregen we dan de voorjaarsklassieker Oostende Ramsgate. Niet minder dan 62 boten hadden zich vooraf ingeschreven voor dit offshore evenement. Om zes uur ‘s morgens werd aan alle deelnemers koffie en boterkoeken aangeboden.

Na een korte briefing waarin de banen werden medegedeeld, klonk om precies acht uur het startschot van de eerste groep, en iets voor half negen was iedereen

Zaterdag morgen werd om negen uur als eerste de vloot naar Boulogne-sur-Mer op weg geschoten, dertien minuten later ging ook de vloot richting Nieuwpoort er van door, allen onder spi na de eerste boei. Iedereen kwam voor de duisternis in Nieuwpoort aan, in tegenstelling tot de Boulogne-vaarders waar het grote deel de eindstreep niet tijdig bereikte.

Tekst en foto’s: Dirk Sledsens

Op vrijdag werd een coastal race gevaren. Op zaterdag en zondag werden dan nog vijf upwind-downwind races gevaren. De CR vloot had aparte wedstrijdbanen en werkte uiteindelijk één reeks minder af.

De Belgische First 47.7 Moana van François Goubau won het Open Nederlands kampioenschap IRC1, J-111 Xcentric Ripper van John Van der Starre won in IRC2 en Jeroen van der Velden stond op het hoogste schavotje in IRC3 met zijn J-33 Quantum Racing.

29

Wedstrijdaanbod niet inkrimpen maar betere spreiding van de wedstrijden over het seizoen.

BOOT 2012 november - december

afwisseling van “coastal races” rond vaste betonning en “windward - leeward courses” op het verlanglijstje van de zeilers staat, maar met de uitdrukkelijke vraag dat de wedstrijdorganisatoren er zich niet vanaf zouden maken met één enkele lange race per dag. Voor de “Dover Strait Race” van Oostende naar Ramsgate kwam de vraag eveneens een retourrace naar Vlaanderen te organiseren in IRC, daar niet iedereen uit het deelnemersveld ook deelneemt aan de Trophy Gaëtan Janssens van de Pas-de-Calais met een terugwedstrijd over Boulogne-sur-Mer en Duinkerke verspreid over twee weekends.

Last but not least bleek het de hoogste tijd om de klassegrenzen aan te passen, in 2011 waren er immers niet genoeg deelnemers bij de kleinere IRC-3 boten om een geldig Belgisch kampioenschap te varen.

30 november - december 2012 BOOT

Noordzeekampioenschap Stroombank race, Oostende Oostende kwam als laatste aan de beurt met de Oostende en Stroombank race in het laatste weekend van september, tevens Open Belgisch kampioenschap IRC. Opnieuw hadden we prachtig weer. Zaterdag werden vier upwind downwind reeksen afgewerkt, waarna kon genoten worden van een prachtig buffet.

Na een gezamenlijk ontbijt werden op zondag nog drie reeksen gevaren waaronder een korte coastal.

In IRC1&2 was het bijzonder spannend daar de eerste twee bij elke reeks haasje-over speelden voor de titel.

Maar in de laatste reeks, van aan de Binnenstroombank voor Oostende naar de Zuidstroombank voor het casino van Middelkerke, kiest Philippe Bourgeois uit het Franse Duinkerke er resoluut voor om tegenstroom te kruisen vlakbij het strand terwijl zeilmaker Michel Lefebvre die langs de zandbank gaat de titelstrijd verliest. In IRC3 won Alain Rousseau met zijn Bayern Auto Sport.

Huldiging van de kampioenen De prijsuitreiking van het regelmatigheidscriterium “Open Noordzee Kampioenschap 2012” zal plaats hebben op de Belgian Boat Show in Flanders Expo in Gent op vrijdag 9 februari 2013. Iedereen die in 2012 aan drie ONZK evenementen deelgenomen heeft krijgt vrijkaarten voor toegang tot de beurs.

Het ONZK mag terugblikken op een mooi seizoen met goed georganiseerde evenementen zowel op het water als aan land. Daarom zal het programma voor 2013, gebaseerd worden op dezelfde formule, met dit verschil dat in 2013 de RBSC uit Zeebrugge zijn 150-jarig bestaan viert en de Light Vessel 2013 organiseert over een afstand van 150 zeemijl verwijzend naar weleer.

Alle organiserende clubs hopen op een ruim deelnemersveld. Dankzij hun aanpak en inzet blijft het ONZK een topevenment in het kajuitzeezeilen in ons land.

Podium Open Noordzeekampioenschap 2012 IRC1&2

1. Philippe Bourgeois

Dunkerque Plaisance (A-35)

2. Jan Gabriel

Ragazza (J-35)

3. Carl Sabbe

Alegria (Grand Soleil 39 sport)

IRC3

1. Alain Rousseau

Bayern Auto Sport (Dehler 29)

2. Frans Maas

Capella (One off)

3. Alain Delvaux

Waverider (Halfton)

ONZK wedstrijdkalender 2013 en Trophy Gaëtan Janssens Race Date Nieuwpoort Sailing Weekend sa-su 27-28/4

Organizing Club WSKLuM-KYCN

Qualifies for ONZK1

Classes IRC+CR+HN

Dover Strait Race (Oostende-Ramsgate)

th 9/5

RNSYC-RTYC

ONZK2 & TGJ1

IRC+CR IRC

Euro Regatta Ramsgate Michel Jonette Trophy (Ramsgate-Boulogne)

fr 10/5

RTYC

TGJ2

sa 11/5

RTYC-YCB

IRC

Dover Strait Race (Ramsgate-Nieuwpoort)

sa 11/5

RNSYC-RTYC-WSKLuM

IRC+CR

Grand Prix International de la Côte d’Opale (Boulogne-Dunkerque) sa-su-mo 18-19-20/5 YCB-YCMN

TGJ3

IRC+HN

Light Vessel Weekend Zeebrugge (150 nm for 150 years RBSC) fr-sa-su 28-29-30/6 RBSC

ONZK3 & TGJ4

IRC+CR

IRC International Series Ramsgateth-fr-sa 15-16-17/8 RTYC

TGJ5

IRC

Breskens Sailing Weekend

fr-sa-su 30-31/8-1/9 Sticht. Breskens Sail. ONZK4 & TGJ6

ONK IRC IRC+CR

Oostende Sailing Weekend

sa-su 21-22/9

IRC+CR

RNSYC

ONZK5OBK IRC

Het Oostendse Montgomery dok van de RNSYC ontwaakt zonovergoten op 17 mei met de start van de voorjaarsklassieker Oostende Ramsgate in het verschiet.

Shop Toppers

Uitverkoop SCHEEPSANTIEK, oud en actueel,

met uitzonderlijke kortingen van 30 tot 50 procent!

(Korting van toepassing op hierna vermelde richtprijzen.)

BOOT 2012 november - december

Ideaal eindejaarscadeau !

31

Marine Technics in Zeebrugge liquideert zijn volledige voorraad scheepsantiek aan ongeziene prijzen!

Zolang de voorraad strekt, van de meeste artikelen is slechts een exemplaar beschikbaar.

Een greep uit het aanbod: Duikboot € 130 Stuurwiel 60cm € 150 Wit vissersbootje € 110 Staande lamp 1m50 € 200 Zandloper met voet € 60 Vuurtoren € 110 Bar € 420 Wereldbol met sterrenbeelden € 990 Diverse nautische kaders vanaf € 150 Schitterende maquettes van Italiaans sportboten van € 450 tot € 720 Verrekijker met houten doos € 65 Marine Technics, Werfkaai 43 - 8380 Zeebrugge +32 (0)50 54 60 31 www.marine-technics.be

32 november - december 2012 BOOT

Panerai Classic Yachts Challenge 2012, het machtig gevoel van een zeiltraditie De Panerai Classic Yacht Challenge is het grootste internationaal wedstrijdcircuit voorbehouden aan de mooiste klassieke jachten ter wereld. Officine Panerai, de Italiaans uurwerkontwerper uit Florence is voor het achtste opeenvolgende jaar sponsor van dit evenement. In die periode heeft het bedrijf ook een van de mooiste klassiekers uit het circuit opgeknapt en weer in de vaart gebracht, de charmante ‘Eilean’.

Classic Yacht Challenge

BOOT 2012 november - december

33 Close racing met klassiekers goed voor spetterende beelden.

A

an de editie 2012 die uit een Mediterraan en een Noord Amerikaans circuit bestaat, namen alles samen om en bij de 500 klassiekers deel.

Het Noord Amerikaans circuit bestaat uit de Corinthian Classic Yacht Regatta, Marblehead, de Opera House Cup, Nantucket en de Museum of Yachting Classic Yacht Regatta, Newport, gevaren tussen 10 augustus en 2 september 2012. De Antugua Classic Regatta in april opende de reeks.

Het Mediterraan circuit vangt aan met Les Voilse d’Antibes, begin juni, gevolgd door de Argentario Sailing Week, midden juni 2012. In september volgen de Copa del Rey de Barcos de Epoca in Mahion, de Vele d’Epoca di Imperia en de Régattes Royales in Cannes.

De koninginnerace die buiten het circuit valt is de Cowes Panerai British Classic Week, eerste helft juli.

Van ‘Vintage’ tot ‘Spirit of tradition’ De wedstrijden worden in verschillende klassen gevaren. De Classic Division omvat ontwerpen van voor 1970 uitgevoerd in staal/alumiuim of hout met vast ballast en uitgerust met manuele hydraulische lieren. Gaat het om boten gebouwd voor 1950 dan worden deze in de categorie van de Vintage Yachts ondergebracht. Replica’ s die beantwoorden aan de voorschriften komen hier ook voor in aanmerking.

De Spirit of Tradition Division omvat jachten ontworpen vanaf 1971 of recenter. Maar de design moet de look en feel van klassieke jachten nastreven. Hier zijn

Foto’s: Guido Cantieri / Panerai Tekst: Leo Van Dorsselaer

‘molded’ bouwtechnieken, waarbij de rompvorm op basis van een mal wordt gerealiseerd, toegelaten. De boten mogen met carbon masten uitgerust worden en gebruik maken van moderne, in vorm gebakken zeilstoffen, waar de classics het moeten houden bij geweven stoffen. De ‘Spirit of Tradition’ divisie laat ook beweegbaar ballast toe. In deze categorie vinden ook de One designs een plaatsje.

Samen vertegenwoordigen de deelnemende jachten honderden jaren aan maritieme historie..

De wedstrijden die door de deelnemers op het scherp van de snee worden gevaren, zijn vooral een verrukking voor de kijkers. De beelden van de ‘Cowes Classic Week’ spreken voor zich.

Panerei British Classic Week, doorweekt maar doorleefd.

De editie 2012 van de Panerei British Classic Week noteerde een record aantal van 83 deelnemers. Na een week (7 tot 14 juli) intensief zeilen ging de overwinning naar Kanonschot bij aankomst zoals de Britse traditie het wil.

34 november - december 2012 BOOT

Tijdens de Panerai British Classic Week wordt op de openingsdag rond het eiland Wight gevaren, in uurwijzerzin, net zoals bij de eerste America’s Cup in 1851.

Jap (Justice and Peace), een Cork Harbour One Design zeiljacht uit 1897.

De wedstrijd vindt jaarlijks plaats in Cowes op het eiland Wight, de historische thuishaven van de Britse jachtwereld. Terwijl heel Europa genoot van typisch Brits weer waren het in Cowes de klassieke jachten die het mooie weer maakten.

Op de openingsdag werd de eerste race gevaren rond het eiland Wight, in uurwijzerzin, net zoals de eerste America’s Cup in 1851. Dan volgden vijf dagen wedstrijdvaren en stevig ‘verbroederen’ zoals het schippers van klassieke jachten past. De bemanning van klassieke boten doet niets liever dan haar boot showen en straffe verhalen vertellen. De Panerai British Classic Week bood hiervoor een perfect platform De meeste van de jachten kunnen bogen op een fascinerende geschiedenis. De oudste deelnemer was een 58 voet gaf cutter Thalia, gebouwd en ontworpen door G. Wanhill in 1888.

Tot de mooiste sterren op het water behoorde ook de Eilean, een ketch uit 1936 en door Panerei in een opmerkelijk nieuwstaat gebracht.

De 8 meter Saskia vertegenwoordigde Groot Brittannië op de Olympische Spelen van 1936 en was nu ook present, evenals Zoom, het laatste jacht dat gedesigned werd door de legendarische Charles E. Nicholson in 1952.

Glanzend houtwerk, een lust voor het oog.

Wisselende weercocktail in Cannes Ook aan de Régates Royales van Cannes nam een aantal van de grootste klassieke jachten deel. De naam dateert uit 1929 en verwijst naar de vele lieden van koninklijke huize die destijds aan de startlijn van dergelijke zeilevenementen verschenen.

Voor het Zuid Franse Cannes gaat de geschiedenis nog verder terug. Al in 1863 organiseerde de Société de Régates de Cannes de eerste zeilwedstrijden voor grote zeiljachten. Sommige voeren meer dan 1.200 vierkante meter zeil.

En wanneer deze kathedralen van de zee, die vaak meer dan 200 ton wegen, over een woelige zee vliegen en golven splijten en met twintig knopen een watergordijn opwerpen, dan is het spektakel ongeëvenaard.

Deelnemers gaan tot het uiterste, maar dan vooral in de strijd met zichzelf en de natuur.

Gevoel voor traditie

Zeilen met klassiekers is een ode aan de brute en pure zeilkracht.

Deel uitmaken van een niet te peilen zeilhistorie is een machtig gevoel en dat voorrecht hebben alleen de klassieke schippers en hun bemanningen. Dat gevoel is heel wat ongemak en opoffering waard. Bij de klassieke jachten wordt de Olympische stelling “deelnemen is belangrijker dan winnen” nog ter harte genomen, in de ware betekenis van het woord.

De Bermudan ketch Eilean in volle actie.

Als herinnering en hommage aan haar historische banden met de zee, promoot Officine Panerai de klassieke zeilcultuur door de sponsoring van de Panerai Classic Yachts Challenge, een belangrijk intenrationaal circuit voor deze vintage vaartuigen.

In 2007 kocht en restaureerde het bedrijf de Bermudan ketch Eilean. Gebouwd in 1936 op de legendarische Fife werf in Fairlie, Schotland. Het schip is nu de ambassadeur van het merk op de vintage en classic bootrally’s en regatta’s. www.paneraiclassicyachtschallenge.com www.eilean.it

35

Zeilen met klassiekers heeft niets van doen met het zeilen op de hedendaagse luxejachten met elektrische winchen, zeilen die verdwijnen in de mast of joystick docking systemen. Neen, in vergelijking daarmee is zeilen met klassiekers een ode aan de brute en pure zeilkracht.

Van zeerelingen is zelden spraken, de zeilers zitten, liggen, hangen onbeschermd aan dek. Moet je gek zijn om die ruwe en oncomfortabele omstandigheden aan boord van een klassieker op te zoeken? Niet echt, maar het helpt wel.

Toch voel je bij de deelnemers aan wedstrijden voor klassieke jachten dat de gloed en de passie leeft, uit elke vezel van hun lichaam spreekt het verlangen naar een tijd die onherroepelijk voorbij is.

Officine Panerai werd gesticht in 1860 als een atelier, winkel en school voor uurwerkmakers in Florence. Jarenlang was Officine Panerai leverancier voor de Italiaans Navy en heel speciaal voor het duikerscorps, waar de precisie van vitaal belang was. De ontwerpen die Panerai in die tijd ontwikkelde, waaronder de Luminor en de Radiomir, vielen onder de militaire geheimhouding. Ze werden pas op de vrije markt gebracht nadat het merk overgenomen was door de Richemont Group on 1997.

Vandaag ontwikkelt en maakt Officine Panerai zijn uurwerken in haar fabriek in Neuchâtel, als een combinatie van Italiaans design en geschiedenis en Zwitserse horloge expertise. Panerai uurwerken worden wereldwijd verkocht door een, exclusief netwerk van verdelers en Panerai boetieks.

BOOT 2012 november - december

Wat maakt nu dat tal van individuen en bedrijven verslingerd raken aan klassieke jachten? Het heeft te maken met een vreemd samengaan van een gevoel voor traditie en dromen of nostalgie naar heroïsche tijden van de zeilvaart. Toen zeilers nog ‘mannen’ waren, bij wijze van spreken. Hiermee doen we geen afbreuk aan de zeilkwaliteiten van vrouwen, maar we kunnen ook niet om het gegeven dat vrouwvolk aan boord volgens aloude schipperswijsheid onheil en ellende brengt. ,,Een vrouw en een kip horen niet op een schip.” Pas zo’n honderd jaar geleden kwam de ‘schippersvrouw’ aan boord.

Officine Panerai, historische banden met de zee

Dehler 29, klein geweld op het water 36 november - december 2012 BOOT

Groot, groter, grootst. Tot enkele jaren terug was dit regel en wet op de ontwerptafels van de jachtenbouwers.

Gelukkig zijn enkele grote spelers gaan inzien dat er nog steeds een markt is voor kleinere schepen en het echte zeilwerk.

Het Duitse Dehler gaat met de nieuwe Dehler 29 in op de vraag om minder voetjes zeilplezier.

Bootmagazine maakte op een winderig IJmeer kennis met de jongste telg uit het Dehlergamma.

Technische specificatie LOA 8,75 meter LWL 8,00 meter Breedte 2,99 meter Mastlengte waterlijn 13,55 meter Kiel 1,58 meter standaard

1,80 meter optie

1,22 meter optie Gewicht 3000 kg standaard Ballast 1120 kg standaard Drinkwatertank 100 liter Brandstoftank 61 liter Motor Volvo Penta D1-13 (12 hp) Grootzeil 26 m² Rolvoorzeil 17 m², 105 % Genua 25 m² Spinnaker 60 m² Design Judel & Vrolijk Prijs 54.900 EUR (excl btw) De nieuwe Dehler 29 heeft zeker haar smoeltje mee!

Moeilijke oefening De Dehlerwerf heeft met haar ontwerpen steeds een plaats weten te behouden op de eretribune van snelle cruisers. Zelfs tijdens enkele turbulente jaren van vallen en opstaan, heeft de werf volgehouden en wist ze steeds de nieuwe noden en tendensen op gebied van luxe aan boord te combineren met degelijkheid en prestaties op het water.

Dehler is ondertussen weer aardig op dreef en tracht haar motto van “snel, kwaliteit en innoverend” eveneens uit te dragen op haar jongste telg: de Dehler 29.

Het maken van deze oefening op een kleiner schip is zelfs voor gerenommeerde ontwerpers als Judel & Vrolijk een hele opgave. Het gegeven “economische crisis” maakt bovendien dat je het eindresultaat nog moet kunnen aanbieden tegen een betaalbare prijs zonder afbreuk te doen aan kwaliteit en veiligheid.

Tekst en foto’s: Bart Deruyver

Zeilimpressie De gangboorden zijn voorzien van degelijk antislip.

Door de genuarail en wandputting tegen de opbouw te plaatsen kan je zonder obstructies naar de voorsteven.

Eén ding hebben de ontwerpers alvast overgenomen van de vorige Dehler 29 versie: de romp. Substantieel geen veranderingen. Trouwens, waarom zou je! Onderzoek en ervaringen hebben aangetoond dat de bestaande romp hoog scoort op gebied van snelheid en vormgeving.

Op het voorschip geeft een luik toegang tot een kleine ankerbak. De voorsteven is bewust “open” gehouden met een open preekstoel. Dit maakt het makkelijker het anker te begeleiden tot het ankerbeslag, tevens is het prettiger opstappen aan de voorkant.

De nieuwe Dehler 29 spiegelt zich aan haar grotere zussen Open gevoel onderdeks Uiterlijk heeft de Dehler 29 zeker haar smoeltje mee en wie denkt lang te moeten zoeken naar verschillen tussen oud en nieuw is er aan voor de moeite!

Het gekende lage Dehler-vrijboord van weleer is opgedirkt met een meer afgeronde en vloeiende opbouw. Dikke knipoog naar vernieuwing zijn de stilistische grote raampartijen die we ook zien op de jonge grotere Dehlers. De rechte steven en spiegel, open preekstoel en de opbouw die zacht en onopvallend wegglijdt in het gangboord geven het jacht een uiterst moderne “look”.

De met dubbel gepeilde zalingen uitgeruste joekel van een mast en forse jongen van een giek wekken ontzag.

Neem hierbij het voor een 29-voeter vrij brede gangboord en de bombastische kuip en je komt al snel tot besef dat dit jacht in eerste instantie gecreëerd is om te zeilen.

De kuip is inderdaad ontworpen voor een voltallige wedstrijdcrew, dat er verwend wordt met stevig Harkenbeslag en diverse standaard trimmogelijkheden. Na de wedstrijdstress plooit de stevige helmstok uit het decor weg, klikt de grootschoot aan de zeereling en is er plek zat voor borrel- en genietmomenten.

Aan stuurboordkant onder de kuipbank zit de bakskist. Op het testschip stellen we vast dat er buiten allerhande zeil- en poetsgerief nog voldoende plaats is voor inbouw van optionele verwarming en boiler. Onder het zitje naast de bakskist zit een in de mal gevormde koker voor een stevige gasbun.

De afgeronde opbouw glijdt zachtjes weg in het gangboord.

Het is leuk zitten over de kuiprand.

In eerste instantie is er licht, veel licht. Dit valt overvloedig de leefruimte in via de grote zijramen in de opbouw en de kajuitingang. Het klaartegevoel wordt geaccentueerd door het overheersende gebruik van witte zij- en plafondpanelen. Aangevuld met de accenten van donker hout van het meubilair, schotten en deuren zorgt dit voor een strakke, moderne maar toch gezellige uitstraling.

37

Hoe krijg je het op een klein voeterig jacht voor elkaar om toch op grote voet te kunnen leven?

Veel opties heb je als jachtontwerper niet. Je tracht zo goed als mogelijk aan de veeleisende wensen van de hedendaagse zeiler te beantwoorden maar je moet ook realistisch blijven en beseffen dat een indeling ontwerpen voor een 29-voets jacht ook zijn grenzen heeft.

Een eerste blik op het interieur van de nieuwe Dehler 29 maakt duidelijk hoe Judel & Vrolijk in hun opzet zijn geslaagd.

BOOT 2012 november - december

Alsof dit alles nog niet genoeg is zorgt het feit dat je een bestaand model wil restylen voor een extra moeilijke opdracht. Je zult immers mogelijke gegadigden pas over de streep kunnen trekken als je ze kunt verrassen met merkwaardige verschillen en verbeteringen.

38 november - december 2012 BOOT

Zeilimpressie Het ruimtegevoel wordt dan weer verkregen door de voorpiek “open” te laten. Het hoofdschot tussen deze slaapruimte en het salon is enkel voorzien van gordijnen om het voorschip om te toveren tot privé bedstee.

Aanschuiven aan de dubbele klapbare salontafel doe je met beperkte stahoogte. De zit op de ruime banken is zeer goed en je moet al boven de twee meter uitsteken wil je gekneld geraken tussen bank en gangboord.

De kleine kaartentafel op de vorige versie is op de nieuwe Dehler 29 vervangen door een praktischer ruime bergkast.

Aan stuurboordkant nodigt een compacte kombuis uit tot kokerellen. Alles zit erop en eraan: een stevige tweepits met oven, grote spoelbak, koelkast en… stahoogte.

De open voorpiek zorgt voor een ruimtegevoel

onderdeks.

De natte cel aan stuurboord heeft een wastafel en toilet en ook hier weer stahoogte.

Zachtjes wegdromen doe je best in de grootste slaapruimte aan bakboord in het achterschip. Er is zelfs beperkte omkleedruimte voorzien en een kleerkast.

De motor ligt onder de trap en is via het trapluik goed bereikbaar. De saildrive zit aan de voorkant, impeller vervangen kan via de achterkajuit.

Op het water De Volvo Penta D1-13 slaat zonder tegenpruttelen aan en brengt de Dehler 29 bijna geruisloos de haven uit.

Het schip reageert snel op de motorcommando’s en lijkt ons zwaar genoeg voor dit jacht.

De kombuis is compact

maar volledig uitgerust.

Rood en groen loodst ons naar open water, open water dat een eind verderop bezaaid ligt met op elkaar gedrumde witte golfkoppen. Dat belooft!

Neus in de wind en pure mankracht trekt het standaard Nortsails dacron grootzeil tot de masttop.

Een harde 5 Bft duwt het jacht al stevig op haar lij.

De 105 % genua gaat van de standaard roller en de Dehler 29 gaat er vandoor. Al snel lopen we tussen 6 en 7 knopen De zit op de kuipbanken is comfortabel maar op deze aan de windse koers is het leuker zitten over de afgeronde kuiprand in het gangboord.

Het is spelen met de grootschoot, net zoals in de klein zeilerei.

Standaard wordt het jacht uitgerust met een centrale bevestiging voor de grootschoot. Met zoveel spanning op het blok blijft de schoot onder deze hoek wel eens tegenspartelen bij het losgooien of vastklikken en zou de optionele giekoverloop soelaas kunnen brengen.

Hoewel we met deze massa aan vierkante meters zeil in deze meer dan stevige hoestbui van Aeolus (God van de wind) op het randje van haar kunnen varen is er nog steeds geen druk op de helmstok voelbaar. Voor wie het op zulke momenten wat rustiger mag, kan vanuit de kuip tweemaal reven.

Wanneer we op ruimere koersen het eilandje Pampus ronden blijft het jacht hard doordenderen tegen dezelfde snelheid. Zalig!!!

De achterkajuit heeft een groot tweepersoonsbed en zelfs een omkleedruimte.

Dehler 29 in het kort De nieuwe Dehler 29 gaat in eerste instantie in de smaak vallen bij de sportieve zeiler. Dit jacht brengt het echte gevoel van zeilen naar boven en presteert bovenmaats. De wedstrijdbanen zal je met opgeheven hoofd mogen bevaren en dit met voltallige of beperkte crew. Na het zeilen met dit klein geweld op het water kan je in de uit de kluiten gewassen kuip of salon nagenieten met de bemanning.

Onderdeks krijg je niet het gevoel “maar” op een 29-voeter te vertoeven. Het interieur is ruim en licht, strak maar gezellig. Qua accommodatie en luxe is deze Dehler 29 zowel volledig als functioneel ingericht. Dit maakt dat ook gezinnetjes deze nieuwe Dehlercreatie zullen appreciëren voor vele leuke zeilweekendjes of meer…

FlexYachts, organisator van fractional sailing, (www.flexyachts.nl) stelde ons de Dehler 29 ter beschikking voor deze proefvaart.

Verdeling Dehler Benelux:Messink Yachting - Enkhuizen -Nederland info@messink.nl

Watersportbeurzen

boot Düsseldorf 2013,

centrale watersportmarktplaats Europa

De beursorganisatie rekent tijdens boot 2013 op een internationale topdeelname van bij elkaar 650 buitenlandse exposanten. Een kleine 40% daarvan vertegenwoordigt Nederland met 140 werven, toeleveranciers en dienstverleners. Frankrijk en Italië zijn vertegenwoordigd met 50 stands, het Verenigd Koninkrijk met 30 en Oostenrijk met 26 bedrijven.

Het internationale karakter wordt versterkt door de gemeenschappelijk inzendingen van de belangrijkste jachtbouwlanden. Er zijn gemeenschappelijke inzendingen van het Verenigd Koninkrijk, Finland, Frankrijk, Nederland, Polen en Hongarije Volgens de brancheorganisatie geven de consumenten de voorkeur aan waardevaste motor- en zeiljachten van de betere klasse. Maar er is ook veel vraag naar kleine trailerbare motorboten. Op boot 2013 heeft de watersportconsument volop keuze: 440 exposanten presenteren in 11 beurshallen zo’n 1700 vaartuigen in alle soorten en maten, van kano tot luxe megajacht.

Huysman.indd 1

Op het gebied van motorboten en –jachten toont “boot 2013” vrijwel alles wat er op de wereld te vinden is: van rubberboot met buitenboordmotor via open sportboten, dag- en kajuitkruisers tot megajachten. Meer dan 250 werven, handelaren en importeurs bieden in zes hallen een gegarandeerd representatief overzicht van de gemotoriseerde pleziervaart.

Dit alles en nog veel, meer biedt boot 2013 haar internationale bezoekers van 19 tot en met 27 januari dagelijks van 10.00 tot 18.00 uur.

Wie zijn toegangsbewijs on-line koopt, bespaart tijd en geld. Een e-ticket als dagkaart, kost voor volwassenen € 14,--. Dat is € 4,-- goedkoper dan aan de kassa. Een twee dagenkaart kost € 23,--. Studenten en scholieren betalen on-line € 10,--. De kaarten voor het korte beursbezoek – maandag tot en met vrijdag vanaf 15.00uur – kost in de on-line shop € 9,--.

De kaar ten kunnen direc t na aanschaf geprint worden en ge bruikt worden om gratis met het regionale openbaar vervoer van de VRR- Verkehrsverbund Rhein-Ruhr, van en naar de beurs te reizen.

Kaarten zijn verkrijgbaar vanaf november via www.boot.de

24/03/10 11:40

39

De grote merken concentreren zich op twee beurzen die dan ook het meest complete aanbod brengen. In het najaar is dat Cannes met een “in water show” en bij het begin van het jaar is dat boot Düsseldorf met een overdekte show. Dat beweren wij niet, maar dat stelden de organisatoren van de beurs in Düsseldorf vast. Zij claimen dan ook de centrale watersportmarktplaats van Europa te zijn en de eerste keus van de branche. Met 1650 exposanten uit meer dan 50 landen zou dat zeker het geval kunnen zijn.

Het breedste aanbod is te vinden op de “Segelboot-Show”.

Meer dan 150 internationale exposanten presenteren hun nieuwste schepen en laatste ontwikkelingen van bestaande jachten. Een 15-tal exposanten toont catamarans en trimarans van alle maten en types. Het kleine, maar fijne, speciaalsegment van de multihulls heeft zich in de laatste twee jaar uitstekend ontwikkeld.

BOOT 2012 november - december

Er doet zich een concentratie voor in de wereld van de Europese watersportbeurzen. Werven hebben geen budget meer om her en der aan regionale of nationale beurzen deel te nemen, dat laten ze aan hun dealers over.

Zeilimpressie

Zeilen met een zee van ruimte…

40 november - december 2012 BOOT

Technische gegevens

De nieuwe trend bij zeiljachten is de zee van ruimte die ze bieden, zowel onderdeks als in de kuip.

Een mooie illustratie van deze trend is het nieuwe vlaggenschip van het Franse Jeanneau in de Sun Odyssey range, de Sun Odyssey 509. Een goed ontworpen cruiser met het oog op levensruimte en met een opmerkelijk veelzijdig zeilplan.

De romp is in stevig hand gelegde glasvezel gebouwd waartegen de grid van een binnenmal wordt gelijmd en gelamineerd voor de sterkte en stijfheid van de romp.

Het rond een kern gebouwde dek is injectie gevormd om het gewicht te beperken en krijgt door deze bouwwijze ook een verhoogde stijfheid mee.

De dek layout voorziet in een super ruime kuip met een grote, inklapbare tafel, dubbele stuurwielen en een elektrisch neervouwbare spiegel. Alhoewel er twee kajuiten zitten onder de kuip is er toch nog voorzien in twee ruime bakskisten onder de zittingen, maar de rugleuning is een ietsje te kort om echt comfortabel rugsteun te verlenen.

De stuurpositie heeft goed gepositioneerde voetsteunen en comfortabele zijzitjes, maar er is geen zit voorzien recht achter het stuurwiel. En met de bakstag tussen

Lengte over alles: 15,38 m Romplengte : 14,98 m Waterlijn : 13,92 m Breedte, max. : 4,69 m Verplaatsing: 13.900 kg Diepgang standaard kiel: 2,28 m (korte kiel: 1,73 m) Motor Yanmar: 75 Pk / 55 kW Kajuiten: 3/4/5 Slaapplaatsen: 6 / 8 / 10 + 2 Brandstof capaciteit: 240 l Water capaciteit: 615 l Zeiloppervlak : Standaard : 114 m² Performance Plus : 134 m² Performance zelfkerend: 104m² CE Categorie : A12 / B14 / C16 Designers: Philippe Briand - Jeanneau Design

de twee stuurwielen is het uitkijken wanneer men van positie wisselt.

Zoals op de andere recente Sun Odysseys heeft de 509 een zogenaamd double-ended Duitse grootschoot die naar de primaire lieren leidt en die makkelijk te bedienen zijn van aan het stuurwiel. Er zijn geen secundaire lieren en er is ook geen plaats voorzien waar deze eventueel als extra kunnen komen, dus de fokkeschoot en de grootschoot moeten de ene winch delen aan elke zijde van de boot. Alle lijnen komen van de mast en worden naar de lieren op de opbouw geleid onderlangs het gangboord . Vooraan is een zeil- en een ankerbak voorzien. De ankerrol steekt voor de boeg uit en biedt een aanhechting voor een asymmetrische spinnaker.

Het interieur biedt een sterk ruimte gevoel, onder meer doordat de keuken achteraan aan stuurboord is gesitueerd. Het afwasbekken bevindt zich centraal, wat de keuken heel werkzaam maakt. Er is in tal van opbergplaats voorzien met niet minder dan 9 compartimenten binnen het bereik van de kok. Er is zelfs een zijwaarts, kangs de kant van het salon openende koelkast voor drankjes. Tegenover de keuken is aan bakboord een comfortabele navigatiepost met een kaarttafel voorzien op groot formaat en schuif en opbergruimte. Er is zelfs een speciale plaats om magazines te bewaren of handleidingen zo men wil.

Zeilplan aan te passen in functie van bemanning. of het programma.

Naast de grote master suite met een aparte natte cel met afzonderlijke douche zijn er twee grote achterkajuiten met full size dubbel bed die een natte cel tussen beide delen. Dat geldt voor de standaarduitvoering.

Maar er zijn niet minder dan drie alternatieve inde-

BOOT 2012 november - december

41

lingen met vier of vijf cabines en twee tot vier natte cellen beschikbaar.

Onder zeil komt de veelzijdigheid van het zeilplan tot haar recht. Men kan de boot bestellen met een grote genua met aangrijping achteraan langszij of met een licht overlappende fok tot een zelfkerende fok . Het is geen kwestie van of/of maar van en/en. Men kan de boot bestellen voorzien op alle drie de opties en alle mogelijkheden open laten.

De prestaties kloppen met wat het boekje voorschrijft, met een standaard zeilplan, de licht overlappende fok, halen we bij 14 knopen ware wind net 7 knopen snelheid bij een koers van 40 graden schijnbare wind en we gaan zelfs lichtjes over de 7 knopen wanneer we de hoek naar 60, 90 of 140 graden verleggen.

Met de standaardmotorisatie, de 75 pk Yanmar lopen we 7,2 knopen over de grond bij een bescheiden 2.000 toeren. Voeren we het toerental naar het maximum, zo’n 3.400, dan klimt de snelheid iets boven de 9 knopen. Bij een noodstop moet de klapschroief zich even herstellen, wat het gevoel van een licht uitgestelde reactie oplevert. Op snelheid neemt de boot een 360° omwenteling binnen de eigen lengte. Bij deze manoeuvres was de besturing vast en voorspelbaar.

Zoals de andere nieuwe Jeanneau’s kan de 509 uitgerust worden met een 360 Docking systeem dat de verbinding maakt tussen de boegschroef en een volledig om zijn as draaiende saildrive. Deze besturing gebeurt met een joystick en binnen de paar minuten heeft men hiermee de aanlegmanoeuvres in de vingers, wat op

De Sun Odyssey 509 voert veelzijdigheid

hoog in het vaandel.

zijn beurt zorgt voor rust en comfort bij het aanmeren. Het systeem laat toe de boot lateraal zijwaarts in of uit een beperkte aanlegplaats te sturen.

Ruim inzetbaar Met zijn aantrekkelijk styling en veelzijdig zeilinstellingen komt de Sun Odyssey 509 tegemoet aan de verlangens van een divers zeilerspubliek. Meer zelfs, op basis van de uitvoering kan de 509 als een ruime vrienden of familieboot ingezet worden – er kunne tot 10 vaste slaapplaatsen voorzien worden - of tot een eenvoudig met beperkte bemanning te zeilen schip met zeeën aan ruimte. Deze flexibiliteit is zonder meer een sterke troef voor dit fraai gelijnde vlaggenschip van Jeanneau.

De prijs van de standaarduitvoering bedraagt 227.300 euro, met 360 docking system 249.700 euro, exclusief btw en levering.

Plaats voor meer dan een intiem dansje in het vooronder.

Verdeling Jeanneau en Prestige België: Marina Yachting Center - Oostende www.marinaoostende.be - +32(0)59/32 00 28

De waterwegen zijn van iedereen 42 november - december 2012 BOOT

Interview ir. Leo Clinckers, gedelegeerd bestuurder Waterwegen en Zeekanaal De waterwegen zijn van iedereen, maar toch een beetje meer van ingenieur Leo Clinckers, gedelegeerd bestuurder van Waterwegen en Zeekanaal (W&Z). Dit autonome overheidsbedrijf beheert in het westen en het centrum van Vlaanderen de waterwegen en een groot deel van de gronden langs deze waterwegen. Dat beheer is een complex gegeven omdat er niet alleen belangrijke economische maar ook indringende maatschappelijke facetten komen bij kijken. ,,Waterwegen hebben in het verleden de maatschappelijke ontwikkeling mee vorm gegeven,” stelt Leo Clinckers. ,,Steden liggen niet toevallig waar ze vandaag liggen, onze leefwereld is in grote gebieden gestructureerd door de waterwegen. E Het economisch belang van de waterweg is een zaak, maar een waterweg is in tegenstelling tot de andere infrastructuren bij uitstek multifunctioneel.

Je kan goederen vervoeren via de waterwegen, er kan recreatie gebeuren maar zij vormen ook een belangrijke factor in de waterbeheersing. Het kanaal is een buffer bij zware regenval en zo krijg je een enorme afvoercapaciteit, die maakt dat het hele gebied een verhoogde veiligheid kent tegen overstromingen. Een waterweg is ook een bron voor zoet water en zoet water wordt in de toekomst een steeds belangrijker en waardevol goed.

Waterwegen zijn verder een bron van kunst en cultuur, zij inspireerden dichters, schilders en componisten. De ontmoetingsplaats tussen water en land trekt mensen aan, kijk maar naar de toestroom aan onze kust, maar ook in het binnenland trekt een waterweg mensen aan, om te recreëren, om langs te wonen. Dat alles maakt dat een waterweg een rijkdom is voor de omgeving en die meerwaarde moeten we evenwichtig uitbouwen.

Onze waterwegen infrastructuur had 500 jaar geleden een maatschappelijke betekenis en zal die ook nog hebben in de toekomst.

Gedelegeerd bestuurder Waterwegen en Zeekanaal ir. Leo Clinckers.

De verhoogde aandacht voor de recreatie op en langs het water is een recent fenomeen, maar heeft wel altijd bestaan. Wel is er de laatste decennia een ommezwaai in de benadering gebeurd.

Tenslotte is de recreatie ook een opportuniteit voor de waterwegbeheerder. De infrastructuur waarover we beschikken moet goed en veelzijdig gebruikt kunnen worden. Door de pleziervaart leert een ruim deel van de bevolking de waterwegen en hun mogelijkhedne kennen en dat is belangrijk in een open en moderne samenleving.

Voordien was water iets wat voor sommigen voorbijgestreefd was, vervoer over het water werd beschouwd als verouderd. Mens en kenden de waterwegen alleen door de last die ze veroorzaakten bij overstromingen en gingen ze als afvoerriool gebruiken, waarbij ze dan nog verbolgen waren over de geurhinder die ze veroorzaakten.

Daar is gelukkig een kentering in gekomen. De aandacht voor waterzuivering en waterbeheersing nam toe. Bij het dichtslibben van de wegen biedt goederentransport over het water een ecologisch alternatief,.

Kortom de negatieve perceptie werd omgebogen en de positieve facetten van de waterwegen kregen de volle aandacht.

Zorgt de toegenomen waterrecreatie niet voor meer last voor de waterwegbeheerder?

Een waterweg is bij uitstek een multifunctioneel gegeven en dus moeten we rekening houden met alle facetten en met alle gebruikers. Dat doen we als het ware van nature uit. Het is ook zo dat het water ruimte biedt voor alle gebruikers, waardoor er weinig of geen conflicten zijn tussen de verschillende gebruikersgroepen. Als de pleziervaarder weet dat de vrachtvervoerder zijn brood wil verdienen met goederen transport en dat hijzelf het water opzoekt om te ontspannen dan is er met een mi, nimum aan begrip en verdraagzaamheid, goed samen te leven op het water.

Interview: Leo Van Dorsselaer Foto’s: Paul Bolsius

Een paar maanden geleden kwam W&Z in het oog van een storm terecht, een kleine mediastorm. In een verslag van het Rekenhof aan het Vlaams Parlement werden een paar vragen geformuleerd bij de budgetoverschrijding van bepaalde infrastructuurwerken. ,,Die werden door de media uitvergroot”, aldus Leo Clinckers. ,,Al ooit eens een huis gebouwd? Dan weet je hoe moeilijk het is om een budget nauwgezet in de hand te houden. Bij het bouwen en vernieuwen van bruggen, oeverwerken aan de waterwegen en kanalen zijn soms wijzigingen aan de opdracht in de loop van de uitvoering nodig. Maar goed, de pers pikt uit het verslag de 26 aannemingsdossiers die een meerkost van 9 miljoen met zich brachten of zo’n 10 procent. Bij de overige 235 dossiers uit de periode 2009 en 2010 is er sprake

Interview van meerwerken voor ongeveer 1 miljoen of slechts 1 procent van de oorspronkelijke aannemingsbedragen.

Als je 9 op de 10 dossiers goed afhandelt en op een oorspronkelijk ingeschreven bedrag van 102,6 miljoen euro uiteindelijk zo’n 10 procent extra moet uitgeven, dan heb je goed werk geleverd.”

Wij steunen nieuwe initiatieven voor de pleziervaart, zeker wanneer de private sector het voortouw neemt.

Voor ons is het duidelijk dat we naar een partnership

43

Wat betekenen de concessiegelden in het totaal budget? ,,Wij vinden alle centen belangrijk, maar het zijn niet de concessiegelden die onze cijfers maken. Ons beleid is gericht op het toekennen van concessies op langere termijn. Daarbij streven we ook naar een harmonisatie van de concessiegelden.

BOOT 2012 november - december

Nu we het toch over investeringen hebben, enig idee hoeveel er jaarlijks gaat naar de verbetering en vernieuwing van werken specifiek voor de pleziervaart?

Dat is een gering percentage, Leo Clinckers raamt het op een 2 à 3 procent van het infrastructuurbudget. ,,Maar vaak zijn werken voor de recreatie opgenomen in een groter geheel. Neem nu de werken voor het afsnijden van een bocht op een waterweg. Van deze werken maken we gebruik om een extra aanlegsteiger voor de pleziervaart te realiseren. De investering hiervoor staat echter niet als dusdanig ingeschreven.

Waarmee ik maar wil zeggen dat de aandacht die de pleziervaart krijgt in ons algemeen beleid vele malen groter is dan de naakte cijfers laten uitschijnen. Neem de bediening van de sluizen op zondag, speciaal voor de waterrecreanten of voorzieningen zoals extra bolders in de sluizen zodat de kleinere boten makkelijker kunnen aanmeren of wachtplaatsen voor de plezierboten voor de sluizen.

,,We willen onderlinge concurrentie vermijden tussen concessiehouders om een gezonde exploitatie toe te laten.”

moeten streven met verenigingen, private investeringen en lokale overheden om de infrastructuur te verbeteren en de faciliteiten te verhogen. Daarbij hebben we geen specifieke voorkeur voor een bepaald type concessiehouder. Wel trachten we garanties te krijgen dat de inrichting en uitbating op een professionele manier gebeurt. Hoe dat ingevuld wordt, daar bemoeien we ons niet mee, maar we willen vermijden dat na het beginnersenthousiasme de infrastructuur verloedert en we met een soort ‘botenkerkhoven’ geconfronteerd worden.

We trachten ook tot een evenwichtige spreiding te komen van de inplanting van jachthavens en aanlegplaatsen voor de pleziervaart. We willen onderlinge concurrentie vermijden tussen de concessiehouders waardoor hun exploitatie in gevaar kan komen. Soms willen lokale overheden graag een jachthaven omdat er een zeker prestige mee verbonden is. Maar wij moeten de vraag stellen naar de maatschappelijke meerwaarde van een project, wat is waar goed. In die zin is het een positief gegeven dat wij een extern verzelfstandigd agentschap van de Vlaamse overheid zijn. Zo kunnen wij andere accenten leggen dan pure private bedrijven. We kunnen projecten doorvoeren, niet met de directe inkomsten in het achterhoofd, maar met de maatschappelijke meerwaarde als uitgangspunt. “Recreatievaart is op dat vlak een belangrijke actor,” besluit Leo Clinckers.

44 november - december 2012 BOOT

Meesters van de zee Door de eeuwen heen heeft de zee en de nautische wereld kunstschilders geïnspireerd. Op heel persoonlijke wijze hebben zij deze onderwerpen dienstbaar gemaakt aan hun gevoelens en stemmingen.

De interpretatie van het maritieme thema kan niet los gezien worden van de stijl die de kunstenaars ontwikkelden. Een marine van James Ensor heeft bij een vluchtige beschouwing niets gemeen met een zeelandschap van Gustave Courbet, maar op het gevoelsmatig niveau worden deze werken nauw verwant.

Beide kunstenaars kiezen voor een verschillende kleurtonaliteit en penseelvoering die enerzijds de weg tonen naar een warme invoeling of een koele afstandelijkheid. In de artikelenreeks ‘Meesters van de zee’ situeren wij de marines in het totale oeuvre van de kunstenaars.

De selectie van de kunstenaars gebeurt op basis van hun beeldende kracht en naar aanleiding van een tentoonstelling van hun werk op dat moment bij ons of in onze buurlanden. Wij staan stil bij de persoonlijke schriftuur van de kunstenaars bij de uitwerking van die thema’s die zeilers en varenden zo vertrouwd zijn.

Constant Permeke “De Grote Marine” - © SABAM 2012

Constant Permeke, welving van vrouw als golven van zee In Bozar, het Paleis voor Schone kunsten in Brussel loopt nog tot 20 januari 2013 een retrospectieve van Constant Permeke. Zij oeuvre staat uiteraard ook centraal in het Permeke museum in Jabbeke en vormt een belangrijk onderdeel van de vaste colectie van het kunstmuseum aan zee, Mu.Zee in Oostende.

Permeke is een man van de zee. De tentoonstelling in Brussel opent met ,De Grote Marine’ uit 1935. Maar voor het schilderij staat de sculptuur Niobé opgesteld, een vrouwelijk liggend naakt. Toegegeven, niet met de meest verleidelijke vormen uitgevoerd, maar de curator van de tentoonstelling Willy Van den Bussche, doet dit heel bewust, niet alleen om het belang van het vrouwelijkk naakt in het werk van Permeke te benadrukken, maar ook om verwantschap tussen de zee en de vrouw te duiden. De vormen van de vrouw vergelijkt de kunstenaar met de beweging van de golven waardoor de verbondenheid tussen mens en natuur duidelijk wordt.

Zijn oeuvre kent twee belangrijke thema’s nl. “de visser en de zee” en “ de boer en de aarde”. Met zijn trefzekere verfstrepen en vlezige verfpasta’s , in donkere aar- Tekst: dekleuren, toont Permeke de visser en de boer, worstelend met hun bestaan, hun Leo Van Dorsselaer

lot aanvaardend. Donkere figuren die zich door hun mistroostig leven slepen en wroeten naar geluk. Rauwe taferelen die recht naar het hart grijpen, schoonheid met scherpe randen en misschien juist daarom zo beklijvend. Het is pas maar in de jaren 1930 dat hij zijn eerste beeld beeldhouwt, en hier staat de mens wederom centraal monumentaal en majestueus in al zijn fragiliteit.

Men kan zijn werk niet los zien van zijn levensloop.

Constant Permeke was de enige zoon van de schilder Henri Permeke en Stephanie Buytaert. Hij werd geboren op 31 juli 1886 in Antwerpen. Op zesjarige leeftijd verhuisde hij met zijn ouders naar Oostende, waar zijn vader als restaurateur van het stedelijk kunstpatrimonium de eerste conservator werd van het voorlopig museum en vaak contact had met James Ensor.

Meesters van de zee

Een indrukwekkende selectie van 130 schilderijen, tekeningen en sculpturen, waaronder tal van topwerken, laat alle facetten van Permekes oeuvre zien: vrouwelijke naakten, land en zee, vissers en boeren in het leven van alledag.

Retrospectieve Constant Permeke nog tot 20 januari 2013, Paleis voor Schone Kunsten, Ravensteinstraat, Brussel – www.bozar.be.

Permekemuseum, Gistelsesteenweg 341, Jabbeke - www.muzee.be Constant Permeke Leonie 1929-32 Privéverzameling Fotograaf : Hugo Maertens, Brugge © SABAM 2012 Constant Permeke “Niobé” Collection MuZEE, Oostende - © SABAM 2012

45

Persoonlijk expressionisme Tijdens de oorlogsjaren van 1940 – 1945 werd hij getroffen door de deportatie van zijn zoon Paul en het schildersverbod dat hem opgelegd werd als ‘ontaarde’ kunstenaar.

In 1945 werd hij directeur van het Hoger Instituut en Koninklijke Academie voor Schone Kunsten te Antwerpen. Maar hij trok zich steeds meer terug op zichzelf door de ziekte en het overlijden van zijn vrouw in 1948. Eind 1951 werd ook hij ziek.

Zijn dochter Thérèse verzorgde hem. Een jaar later stierf Constant Permeke in de Heilig-Hartkliniek te Oostende.

Permeke is een expressionist maar hij heeft een heel eigen expressionisme ontwikkeld met een heel persoonlijke zegging. Als geen ander wist hij zich in te leven in het harde leven van vissers en boeren, werkmensen die een intieme band onderhouden met het land en de zee. Door uitvergroting en abstractie zet Permeke archetypen neer met een universele uitstraling.

BOOT 2012 november - december

Hij was tweeëntwintig toen hij even samen woonde met Gust De Smet in het voormalige atelier van Léon Spilliaert te Oostende. Daarna verhuisden ze beiden naar Sint-Martens-Latem. Ze troffen er nog een aantal kunstenaars van de eerste Latemse groep, zoals George Minne, Binus Van den Abeele en Albert Servaes. Hij huwde in 1912 met Marie Delaere en keerde terug naar Oostende. Daar zocht hij opnieuw contact met Léon Spilliaert en James Ensor. Bij het uitbreken van de oorlog werd Permeke opgeroepen. Hij raakte zwaargewond tijdens de verdediging van Antwerpen in Duffel en werd overgebracht naar het Britse Folkestone, waar zijn vrouw en zijn moeder zich bij hem voegden en waar zijn eerste zoon John werd geboren.

Het gezin Permeke zakte af naar het Graafschap Devonshire, waar zijn dochter Beatty en zijn zoon Paul werden geboren. In 1919 vestigde hij zich met zijn gezin in Oostende. Hij kreeg tentoonstellingen in binnen- en buitenland.

Na de dood van zijn moeder in 1925 kocht hij een boot en trok vaak op zee.

Nadat hij verschillende zomers doorbracht te Jabbeke, kocht hij in 1929 een stuk grond en bouwde er een landhuis op. Zijn interesse ging uit naar de landelijke natuur en haar bewoners, die hij in doeken op groot formaat in beeld bracht.

Wijn aan boord

46 november - december 2012 BOOT

Bootwijn... met stevig rood de winter door AOP NEMEA (Griekenland) – Agiorgitiko 2009 Druiven : Agiorgitiko (Saint Georges) Delhaize: 5,99 euro

In de komende weken zullen we af en toe eens aan boord moeten om wat klusjes binnen te doen. Met veel goede moed het “to do” lijstje af werken… Hard labeur? Dan mag een stevig stoofpotje niet ontbreken. Liefst een dag vooraf klaarmaken om dan eventueel op te warmen aan boord. Ik stel een wildstoofpotje voor, samen met pastinaak- en pompoenpuree...daar hoort een lekkere fles rode wijn bij. Met stevig rood kom je de winter door. Gezondheid en smakelijk!

AOP CAHORS - Château LAFLEUR de Haute Serre 2010 Druif : Malbec Colruyt: 5,25 euro Als men wild zegt denkt men dikwijls eens aan Cahors met de Malbec wijnen. Niet onterecht !

Deze diep donker rode wijn van één van de beste wijngaarden op de hellingen van Cahors geeft in het glas een vrij fruitig aroma, licht vegetale, zeg maar bloemige geuren geven frisheid in de neus. In de mond hebben we lekker sappig fruit, pruimen en bramen, waarbij mooie zuurtjes komen opzetten. Stevige tannine maken dit een typische Malbec die nu perfect bij wildgerechten past maar ook nog wat jaren bewaard kunnen worden… maar dan in de wijnkelder en niet onderdeks. Te schenken tussen de 16 a 18°C.

Tekst en selectie: Mark Vekemans (Toch voorzichtig wanneer je de aandrang zou voelen om een stukje

wild neer te leggen...)

Spijtig genoeg denken veel mensen automatisch aan ‘Retsina’ als men over Griekse wijn spreekt. Ten onrechte, retsina maakt slechts 5% uit van de Griekse wijnproductie. Op het Griekse schiereiland Peloponnesos ligt één van de gereputeerde Griekse appelaties “Nemea”.

Deze wijn is gemaakt van de Agiorgitiko, de trots en de enige toegelaten rode druif in deze appelatie.

Mooi robijnrode kleur waar de Griekse zon mee verantwoordelijk voor is. Een subtiel fijne neus van rood en zwart fruit met een zacht mondgevoel waarbij de zuurtjes voor heel wat frisheid zorgen. Sappige ronde wijn waarbij we ook wat vanille en kaneel ontwaren.

Ingevoerd door Griekenlandspecialist Canette en verkocht door Delhaize Te schenken tussen de 14 en 17°C

AOP BORDEAUX – Château Le Grand Verdus – Réserve 2008 Druif : 60% Merlot – 40% Cabernet Sauvignon Carrefour: 8,19 euro Ietsje duurder is deze ‘Bordeaux Superieur’ die eigenaars Phillippe en Antoine Le Gris de la Salle uit Sadirac in 2008 maakten. Deze wijn weerspiegelt perfect de diversiteit en complexiteit van het ‘terroir’ in Entre-deux-Mers. Heel sappig, fruitig en mooi rond. Nu, na 5 jaar, mooi soepele tannine en perfect in evenwicht. Een heel mooie wijn bij iets zachtere wildschotels als fazant, patrijs en hert. Nu op dronk en nog een 2 a 3 jaar te bewaren. Te schenken tussen de 14 en 17°C Stoofpotje van Reebok Ingrediënten: Voor de marinade: wortelen, prei, selder, uitjes, kruidnagel, laurier, tijm…

500 gram stoofvlees van reebok (vb. van de schouder of bout…)

Garnituur: 12 spruitjes, 4 kleine witloofstronkjes 1 ui 1 fles rode wijn tijm, laurier

natriumbicarbonaat pezo boter bloem Bereidingswijze: Kuis alle groentjes voor de marinade en snij deze in julienne. Doe het in blokjes gesneden vlees van de reebok in een kom, meng daar de marinadegroenten en de kruiden onder en overgiet met de wijn tot alles goed onderstaat. Dek af met een doek en zet dit 12 a

16uuur weg op een koele plaats.

Giet na 12 a 16 uur het vlees met de marinade door een vergiet en vang de vloeistof op. Haal het vlees uit het vergiet en dep het droog. Laat boter smelten in een pan en wacht tot de vetstof goed heet is. Bak daarin de reebokblokjes goed aan (bruin) en bestrooi even met wat bloem en schep ze even door elkaar.

Fruit ondertussen de fijngesnipperde ui aan in boter, voeg daar de gebakken reebokstukjes bij en giet de marinadevloeistof erbij tot alles onder staat (vul desnoods wat bij met rode wijn of wat wildbouillon). Leg er een takje tijm en 2 laurierblaadjes bij en kruid wat bij met zwarte peper. Laat alles anderhalf uur sudderen op een zacht vuurtje.

Garnituur: Blancheer de spruitjes met wat bicarbonaat en stoof deze eventueel even aan, stoof de witloofstronkjes in een hete pan. Telkens goed afkruiden met wat peper, nootmuskaat en wat grof zout.

Schik de groentjes op het bord en schep wat Reebokstoofpotje ernaast.

BOOT 2012 november - december

47

THE NEW

DESIGN THAT PERFORMS

De Grand Soleil zeiljachten worden gebouwd door de Italiaanse kwaliteitswerf Cantiere del Pardo

Exclusief importeur Benelux: Dali Sailing, Antwerpen Oplevering en servicepunt: Breskens Yacht Service Middenhavendam 3 - 4511 AX Breskens ralph@breskensyachtservice.eu T +31 117 383126 M +31 6 132 07 913

Verkoop Nederland: For Sail Yachting Marina Port ZĂŠlande - Kabbelaarsbank steiger K1 - 3253 ME Ouddorp t: +31-111-676131 - f: +31-111-676185 - info@forsailyachting.nl

Grand Soleil Benelux www.grandsoleil.be / www.grandsoleil.nl

48 november - december 2012 BOOT

Volgens het cliché koken vermogende mensen nooit meer zelf.

“Ah nee zeg. Ziet ge die mensen al ajuin staan snijden? Of soep koken? Die gaan gewoon elke dag op restaurant.

Voor ontbijt, lunch en avondeten.” Kijk. Bij KBC geloven we niet in zulke clichés. Private Banking kan ook zonder vastgeroeste denkbeelden. Wij rekenen erop dat u nog altijd graag zelf de chef van uw eigen financiële keuken bent. U krijgt van ons ruim en doortastend advies, maar u kiest en beslist. Uw ondernemingszin heeft u tenslotte al lang bewezen.

Private Banking richt zich op vermogens vanaf 1 miljoen euro. Alle info op www.kbcprivatebanking.be

Wij spreken uw taal.