3 minute read
Flower Attraction
EEN ZEE VAN BLOEMEN
MAURICE EN ZIJN VRIENDIN SHAHRZAD UIT TILBURG ‘Bloemen geven het gevoel van nieuw leven, van hoop’
Advertisement
Voor Maurice en zijn vriendin Shahrzad uit Tilburg is de bloemenpracht niet zo vanzelfsprekend. Zij hebben een vrije dag en komen hem bewonderen. Maurice vertelt: ‘Ik word altijd zo blij als ik deze richting op rijd en de geur van de prachtige bloemen kan opsnuiven. Mijn van oorsprong Iraneese vriendin is van zichzelf al kleurrijk, maar als ik haar met haar gele trui tussen de rode tulpen zie, sprankelt ze helemaal! Voorheen had ik een huis met een tuin, maar tegenwoordig wonen we in een appartement. Dat maakt het in deze lockdown weleens lastig om naar buiten te gaan. Bloemen geven het gevoel van nieuw leven, van hoop. Ik ben dan ook wel jaloers op mensen die hier wonen. Het is zo’n heerlijk rustgevende plek. Ik denk dat er geen mooiere omgeving is om te wonen. Daarom maak ik nog wat foto’s van Shahrzad, waarbij we goed opletten niet tussen de bloemen te lopen. Samen met de bollen die we straks gaan kopen, nemen we een stukje Bollenstreek mee naar Brabant.’
Voor ons, inwoners van de Bollenstreek, is het heel gewoon. Ieder voorjaar opnieuw bevind je je na tien minuten fietsen al in een zee van bloemen. Hét startschot voor de lente.
FILIPIJNSE JUNILA EN HYUANN ‘Geurige liefde’
Aan de rand van een paarsblauw hyacintenbed treffen we twee mooie dames. Het zijn de Filipijnse Junila en Hyuann. Twee collega’s die beiden voor de liefde naar Nederland zijn gekomen. Niet alleen werden ze verliefd op hun man, maar ook op de omgeving waarin ze nu mogen wonen. Junila vertelt: ‘In de Filipijnen zijn wel bloemen, maar lang niet zo kleurig als hier. De hyacinten vind ik het mooist, want die ruiken zo lekker.’ Hyuann vult aan: ‘Het is hier echt zo mooi. Zo veel bloemen bij elkaar heb ik nog nergens anders gezien. De tulpen zijn dan wel het kenmerk van Nederland, maar die ruiken niet echt ergens naar. Deze hyacinten wel, daarom geniet ik er zo van.’ Soms sturen ze pakketjes met bollen naar hun thuisland, maar lang niet altijd willen de bollen daar uitkomen. Junila denkt dat dit komt doordat het er te warm is. De amaryllissen die ze opstuurt doen het gelukkig meestal wel. Hyuann heeft meer geluk gehad met bollenpakketten die ze opstuurde naar familie. Vaak genoeg deden die het wel. Ze zijn erg blij dat ze hier hun geluk hebben gevonden. Van alle plekken waar ze kunnen wonen, is dit toch wel de allermooiste.
Bij een veld gele tulpen staan Rotterdammer Robbert-Jan en zijn Italiaanse vriendin Beatrice naast een knalrode tandem. Vandaag staat de Bollenstreek op hun to-dolijst van Nederlandse trekpleisters. Al vroeg zijn ze met het ov vanuit Rotterdam naar Noordwijk gereisd, om daar een tandem te huren. Nu rijden ze een route langs de bollenvelden, waar Beatrice geen genoeg van kan krijgen. Terwijl zij volop foto’s maakt, vertelt Robbert- Jan: ‘Buitenlanders denken toch altijd aan kaas, klompen, molens en tulpen als ze het over Nederland hebben. Het is de hele symboliek die een aantrekkingskracht op toeristen heeft. Alle social media staan in deze periode vol met selfies van mensen tussen bloemenvelden. Dat triggert enorm, dat wil je dan óók. Je bent in Nederland en je wilt die sfeer en dat oer-Hollandse gevoel delen met je familie in het buitenland. De bollenvelden zijn voor toeristen gewoon een gratis attractie. We hebben nog niet veel hyacinten gezien, maar tulpen zijn bij ons toch eigenlijk wel favoriet.’ Intussen loopt Beatrice (met toestemming van de eigenaar) een stukje het pad in tussen twee bloembedden, voor een perfecte selfie. Robbert-Jan kijkt het aan met een lach op zijn gezicht. Hij maakt een armgebaar en zegt genietend: ‘Kijk dan naar dat veld. Eén groot kleurenpalet, met geel als hoofdkleur. Zoiets unieks, dat vind je toch nergens?’
