Het ware geluk

VAN LOSBOL TOT PURITEIN

“HET VANGEN VAN HET TROUWBOEKET VERANDERDE MIJN LEVEN ”

CINDY (25):

‘Na jaren samen met mijn jeugdliefde Pieter, had hij me dan eindelijk gevraagd! We kenden elkaar al vanaf de middelbare school. Ik wilde een sprookjeshuwelijk, met alles erop en eraan. Alleen het gooien van het trouwboeket vond ik zo’n onzinnig iets. Maar m’n vriendinnen stonden erop dat ik het zou doen. En natuurlijk gooide ik het recht in de armen van Jeanet. Een van mijn allerbeste vriendinnen, en juist daarom mag ik het zeggen: de slettenbak van het dorp. Er zijn weinig mannen die niet voor haar charmes vallen en er zijn in het dorp weinig mannen die er zogezegd niet ‘overheen zijn gegaan’. Dat juist zij het boeket ving was dus lachen, gieren, brullen. Maar niet voor haar. Ik snap nog steeds niet zo goed wat er met haar gebeurde, maar na die dag is er bij haar een knop omgegaan. Ineens ging haar bloes een knoopje verder dicht. De wekelijkse kroegentocht werd verruild voor romantische dinertjes bij kaarslicht met serieuze mannen en de eerste drie dates eindigde ze niet met ze in bed. In het begin dacht ik dat ze een grapje maakte, dat ze deze nieuwe levensstijl niet lang zou volhouden, maar na drie maanden was ze gewoon een heel ander mens geworden en nu nog steeds is ze – hoe zal ik het zeggen – anders. Nog wel Jeanet, nog steeds leuk, gezellig en aardig. Maar niet meer de losbol die ze al die jaren was geweest en zoals iedereen haar kende. Was ik altijd de braverik, nu leek ik met mijn getrouwde burgertruttenleven bijna nog avontuurlijker dan zij. Maar ik gun haar de ware! Hopelijk komt ze hem snel tegen en kunnen we leuk gaan dubbeldaten. En wie weet lopen we zelfs over een paar jaar samen achter de kinderwagen. Wie had dat ooit gedacht…’

JEANET (25):

‘Dat boeket landde in mijn handen en als in een flits ging mijn leven aan me voorbij. Nou, oké, niet alle mannen, want dan was ik na een uur nadenken nog niet klaar geweest. Maar wel flitsten er avontuurtjes voorbij en zag ik mezelf ineens als oude vrijgezel achter de geraniums zitten. Ik wilde ook trouwen, kinderen krijgen, een stabiel en rustiger leven. Heel raar, want als je dat mij een maand daarvoor had gevraagd, had ik je voor gek verklaard. Voor mij was er namelijk niets te gek als het op mannen – of vrouwen trouwens – aan kwam en qua seks heb ik het denk ik ook wel zo’n beetje allemaal gedaan en meegemaakt. Menig hotel heb ik vanbinnen gezien, een aantal huwelijken heeft door mijn toedoen een crisisje meegemaakt en als ik soms mijn app-historie teruglees, herbeleef ik de avonden nog een keer lekker in mijn eentje. Cindy was altijd de saaie van ons twee. Niet dat we geen geweldige avonden met elkaar hebben meegemaakt, maar waar ik elke week met een ander mee naar huis ging, ging zij altijd weer terug naar Pieter. Maar toen ik dat boeket ving, veranderde alles en wist ik dat ik op zoek wilde gaan naar ‘de ware’. Het gekke is dat ik het niet eens echt mis, de avontuurtjes. Het is nu een halfjaar geleden dat ik het boeket ving en de ware heb ik nog niet gevonden. Ik date regelmatig, maar doe het rustig aan. Ik wil niet voor de eerste de beste gaan. En qua seks moet hij uiteraard wel van goeden huize komen. Dat mensen mij nog steeds zien als die losbol, vind ik prima. Ik weet zelf precies waar ik naar op zoek ben en dat ga ik vinden ook: het ware geluk!’