column
Vogelaarwijken Ik kon het bijna niet geloven toen ik recent van een vakgenoot hoorde dat in Amerika door een gerespecteerd onderzoekster was vastgesteld dat maar één procent van alle HR-managers (semi-) wetenschappelijke vakliteratuur bijhoudt. Eén procent is wel héél weinig dacht ik toen. Dat kan toch niet waar zijn? Het wordt nog erger als je dit naar absolute getallen vertaalt. Op het internet vond ik dat het Researchcentrum voor Onderwijs en Arbeidsmarkt een aantal jaren geleden vaststelde dat er ongeveer 32.000 P&O’ers vanaf HBO-niveau in Nederland actief zijn. Als het écht zo is dat van deze groep maar één procent serieuze vakliteratuur bijhoudt, dan zijn er ruim 30.000 zware P&O’ers in Nederland die blijkbaar geen tijd of zin hebben om zich te verdiepen in relevante ontwikkelingen in ons vak. Dat is zorgelijk om twee redenen. De eerste is het simpelst: HR wordt aantoonbaar steeds meer een ‘value driver’ van onze ondernemingen. En dan kan je maar beter weten hoe je die het beste vormgeeft en wat de laatste ontwikkelingen daarin zijn. Anders gezegd, een serieuze HR-manager kan zich eenvoudig niet permitteren om zich niet te verdiepen in state-of-the-art HR. Want daarmee wordt ie een serieus risico voor zijn organisatie. Hierbij hoort trouwens ook dat je maar beter kunt weten wat niet werkt. In dit verband is Jeffrey Pfeffer’s Hard Facts, Dangerous Half-Thruths & Total Nonsense een prachtig voorbeeld van ‘evidence based management’. Het staat vol met voorbeelden waarvan we denken dat ze werken maar dat helaas niet doen. (Nee, ik ga ze hier niet noemen. Zelf lezen!). Een tweede reden om je maar wel te verdiepen in je vak is dat je anders ingehaald wordt. In elke gerespecteerde managementopleiding vandaag de dag komt HRM prominent aan de orde. Als je niet oppast, vertellen managers straks aan HR-medewerkers in plaats van andersom wat state-of-the-art is in het HR-vak. Au! Terug naar de één procent. Want dat soort getallen moet je natuurlijk wel met een korreltje zout nemen. Maar toch. Ik mag aan HRM-professionals die ik ontmoet in adviesopdrachten of tijdens congressen graag vragen of ze zich recent nog hebben verdiept in nieuw inzicht X of relevant boek Y. En – to be honest – het aantal handopstekers bij dergelijke vragen is onrustbarend laag. Bijna 99 procent te laag … Het vak zou wat mij betreft zichzelf en zijn klanten een grote dienst bewijzen door strikter te worden in de eisen die het stelt aan zijn beoefenaars. Een HRM-schooldiploma en -ervaring mogen niet voldoende zijn om jarenlang een cruciale rol binnen een bedrijf te spelen. Certificering, herregistratie, verplichte na- en bijscholing; het zijn vormen van bijblijven die voor veel beroepen doodnormaal zijn. Zo moeten artsen, accountants, en politieagenten en vele anderen regelmatig aantonen dat ze belangrijke aspecten van hun vak hebben bijgehouden. Als de HRM-community dat niet gaat doen manoeuvreren we onszelf in de positie dat we blijven doen wat we deden omdat dat dat ooit goed was. En die luxe kunnen we ons niet permitteren. Anders worden we de Vogelaarwijken van het management. Zelf op achterstand terwijl we onze organisaties juist moeten helpen voorsprong te realiseren. Marcel Knotter marcel.knotter@brightcompany.nl Marcel Knotter is managing director bij Bright & Company | HR Strategy, een adviesbureau gespecialiseerd in de vertaling van business strategie naar HRM.
44 I ����������� I ��������� 2008
44_HRs04_CLM_v3.indd 44
����������� I ��������� 2008 I
08-08-2008 08:55:23