Marcia De Wachter
De concurrentiekracht in België/ Vlaanderen in Europees en wereldperspectief De opeenvolgende financiële crisissen die sinds 2008 het Europese continent teisterden – de bankencrisis met daarbovenop de soevereine crisis, gevolgd door acuut fragmentatiegevaar in de eurozone – hebben in het eurogebied hun tol geëist in de vorm van ‘zeven magere jaren’ met zeer bescheiden economische groeiperspectieven, hoge schuldgraden bij gezinnen1, ondernemingen en overheden en een ontrafeling van de sociale cohesie.
Een wereld in transitie China mag dan al het eurogebied economisch voorbijgestoken zijn als tweede wereldnatie, toch zetten ook de opkomende landen, en meer specifiek de BRIC-landen, dalende groeicijfers neer. Een eenmalige verklaring daarvoor is de conjuncturele terugval na een periode van uitzonderlijk krachtige groei in die landen, gekoppeld aan paniekreacties op de aankondiging tot tempering van het zeer soepele Amerikaanse monetair beleid. Maar structurele factoren zijn ongetwijfeld de trage of zelfs negatieve bevolkingsaangroei, ondermeer in China en Rusland, een schromelijk gebrek aan broodnodige hervormingen in hun financiële-, arbeids en productenmarkten en overcapaciteit in vastgoed en infrastructuur. Ook die landen schakelen door het afkalven van hun industrieel ontwikkelingsmodel naar een lagere versnelling. In de komende periode moeten de Belgische exporteurs daarom rekening houden met een structureel lager wereldgroeipotentieel en een veranderende exportmarkt ook naar de opkomende landen. In Euroland levert de weerslag van de financiële crisis een zeer verscheiden economisch landschap op met een bescheiden en erg ongelijkmatige groei: licht positief in de kernlanden, negatief in de rest van het eurogebied. Perifere landen zoals Portugal, Ierland, Italië, Griekenland en Spanje boekten sinds 2007 aanzienlijke competitiviteitsverbeteringen omdat ze de door de Trojka van ECB, EC en IMF opgelegde herstrucNvdr: Deze hoge schuldgraden zijn inderdaad een fenomeen op het geheel van de eurozone, maar niet per se toepasbaar op België. Het is een probleem dat zich veel acuter stelt in o.m. Griekenland, Spanje, Portugal en Ierland.
1
Concurrentiekracht 25