Luc Sels
Prioriteiten voor het Vlaamse werkgelegenheidsbeleid In deze nota lijsten we enkele aandachtspunten op voor het Vlaamse arbeidsmarktbeleid. We starten met enkele algemene aandachtspunten in het kader van de zesde staatshervorming. We schetsen vervolgens de wellicht grootste uitdaging, namelijk het stimuleren van de werkzaamheid. We gaan daarbij ook in op het belang van selectieve loonkostverlaging als middel om de werkzaamheid weer wat aan te trekken. We sluiten af met enkele reflecties over de strijd tegen de jeugdwerkloosheid en de instrumenten ter ondersteuning van levenslang leren.
Een pleidooi voor transparantie De 6 de staatshervorming geeft de regio’s ruimte voor een bijsturing van hun arbeidsmarktbeleid. Vanzelfsprekend moet zo’n bijsturing vertrekken vanuit een visie op activering en inzetbaarheid en op de balans tussen flexibiliteit en zekerheid. Het moet gericht zijn op aftopping van extreme ongelijkheid in kansen en uitkomsten, maar ook durven belonen wie meer inspanning levert voor de economie en (dus) voor anderen. Het nieuwe arbeidsmarktbeleid moet passen bij de ambities van het nieuwe industriebeleid. Maar de ontwikkeling van een visie is niet voldoende. Er moet ook dringend meer rekening gehouden worden met criteria zoals doeltreffendheid, doelgerichtheid en transparantie. Een maatregel is doeltreffend als de geleverde inspanningen en de daarmee gepaard gaande uitgaven echt bijdragen aan de realisatie van het beoogde doel. Oog hebben voor doeltreffendheid impliceert dat we stoppen met wat niet werkt, in de plaats van onszelf wijs te maken dat het wÊl werkt. We kunnen dit, zuiver exemplarisch, toepassen op opleidingscheques. De cheques worden veel vaker ingezet door degenen die er
Prioriteiten voor het Vlaamse werkgelegenheidsbeleid 35