ffiFd
FffiffiM ENTREVISTA
VIGTORINO PEREZ PRIETO Ensaísta e teólogo
rT r r I(ú *(D
# # .* ¡SgS- -.". ..ü. -- ss*s ffiffi€sffiffi€ffi sgffis*-g$sf ry ,"66 -&*¡**ffsrg,¿dg¡É'gt 38 &E *Hffis p*¡f 6mp&*ss E¡qdrES gs|ffis#,#FHs Eild6'd&d W I€dkSS&#6¡&&A# ef,6.d# WEdñ**€,Ée ffi$s #ffi . *- ffi ña-*-.E dcñ ds eS F6rsñs
a
ffiiffitrs E e^#w ۖtr &#&tr* mfursm*wfmsgm *&de &d ed&ps =
(D
Strۃa &pril
# w
e*Érü*¡s
*'rra.eáb
G€r*.#
g'¡tr.djtüS€¡S-ryñ' t$püFd
Atgg"Hg
ñ E&F
$Fdü,#F
&,ü
tr
fl _^ss_"^_-€9tr8 edffiñwffi s*ffis* tr&s€ segffi$tr#R d^hg#Fffis#fss? gf&S## &ffiS# trM6&# &pff&sü s,F &##6,9#$6{dg,F
Belén PuñalY*xt* Carlos de Paz Fs¡t*s
Na súa casa conviven d par &s campaniñas budistas e a cristiti, as figuras do apóstolo Santiago e de Exeria. Este ensaísta, teólogo, pdrroco durante 25 anos, é home de fronteira, afouto nas cordas que tensan os límites do poder. Pérez Prieto vén de escribir sobre Prisciliano, condenado por herexe no s. IV e referente dunha igrexa galega e renovadoru dende as buses. Os mesmos alicerces desa igrexa progresista e comprometida co país que abrollou nos anos 60 en Galicia e que hoxe en día existe e resiste, mais non sen dificultades.
A (,
onsideras a Prisciliano un
mito necesario
para
Galizaeasíorecuperas
no teu ensaio, Prisciliano na cultura galega (Galaxia, 2010). Por que? Fronte aos constantes ataques á identidade galega, cómpre lembrar que
44 04.10
Galiza ten uns alicerces que son dos máis antigos da Hispania. Ao redor de
Paulo Orosio, Exeria, Baquiario,...
coa identidade antropolóxica galega. O priscilianismo ten unha expresión particular no cristianismo renovador que naceu a finais dos anos 60 do pasado século, un cristianismo que buscaba romper co divorcio suicida co galeguismo. O cristianismo en
Prisciliano foi unha figura dese tempo, historicamente incuestionable. O pris-
Galiza, se quere ser xenuíno, ten que ser galeguista.
Prisciliano, ben a favor, ben en contra,
xerouse un movemento cultural na Gallaecia sen parangón na Hispania daquel momento. O século lV é o de
cilianismo persistiu
séculos despois
en Galiza
da súa
dous morte.
tas culturas. Ese foi un esforzo dos
Para ti Prisciliano é tamén símbolo da igrexa galega, incardinada no país e comprometida coa renova-
mellores misioneiros de todos os tempos, particularmente dos xesuítas cos seus ritos chinos condenados por
Roma. En Galiza iso foi tamén fonte
de conflito. O peor foi que cando,
a
raíz dos cambios do Concilio Vaticano
ll, a liturxia deixou de ser en
latín,
mentres que en Cataluña e en Euskadi
comezou a facerse en catalán
e
en
euskera, en Galiza non se fixo en galego porque alguén dixo que a lingua
que queira ser fiel aos alicerces do
deste país era
de
Prisciliano pode ser reivindicar un cristianismo xenuinamente galego, comprometido
I
anos de historia encarnarse nas distin-
Prisciliano é así un símbolo necesario para a igrexa con identidade galega
cristianismo. Falar
I
Por que? Porque o mellor cristianismo é o que pretendeu ao longo dos seus 2.000
Prendeu de tal maneira que chegou un tempo en que a maioría dos bispos galegos eran priscilianistas.
ción dende as bases, alicerces que están moi presentes na túa traxectoria vital. lnfluíu ese teu compromiso no interese por esta figura? A Prisciliano matárono porque quería unha igrexa máis preto do evanxeo.
¡
o
castelán,
e que o
galego era unha lingua inculta...
Como se explica esa desafección da xerarquía eclesiástica co galego?
I I
I
]'II I
I