ﺗﻘﺪﻳﻢ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺳﺨﻦ ﺳﺮدﺑﻴﺮ
در ﺳﺘﺎﻳﺶ ﺷﺮم و در ﺑﺎب ﺿﺮورت ﭼﻴﺮﮔﯽ ﺑﺮ اﺣﺴﺎس ﮔﻨﺎﻩ اﺧﻼﻗﯽ
"زﺑﺎن" ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﯼ ﻗﺮارداد هﺎﺳـﺖ .ﻗـﺎﻧﻮن دارد .ﻃﺒـﻖ ﻗـﺎﻧﻮن ﺟﻤﻠـﻪ
ﻣﻴﺎن ﺷﺮم ،اﺣﺴﺎس ﮔﻨﺎﻩ ،و ﺧﺠﺎﻟﺖ ،ﺑﺎ وﺟﻮد ﺧﻮﻳﺸﺎوﻧﺪﯼ دروﻧﯽ ،ﺗﻔـﺎوت
ﻣﯽ ﺳﺎزد .ﻣﻄﺎﺑﻖ ﻗﺎﻧﻮن ﮐﻠﻤﻪ را ﺑﻪ ﺟﻤﻠﻪ راﻩ ﻣﯽ دهﺪ .اﮔـﺮ ﻏﻴـﺮ از
هــﺎﯼ ﺑﻨﻴــﺎدﻳﻦ وﺟــﻮد دارد .ﺷــﺮم ،ﺑ ـﻪ ﻗــﻮل ﻣــﺎرﮐﺲ ﺟــﻮان ،در واﻗــﻊ اوﻟــﻴﻦ
اﯾﻦ ﻋﻤﻞ ﮐﻨﺪ ﻣﺘﻦ دﯾﻮاﻧﻪ و ﺷﻴﺰوﻓﺮﻧﻴﮏ ﻣﯽ ﺷﻮد/ﺧﻮاﻧﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﻮد.
اﺣﺴﺎس ﺑﺸﺮﯼ ﭘﺲ از ﺧﻮدﺁﮔـﺎﻩ ﺷـﺪن اﻧﺴـﺎن ،و ﺧـﻮردن ﺳـﻴﺐ داﻧـﺎﻳﻲ
ﮔﻮش ﺷﺨﺼﯽ را ﻣﯽ رﻣﺎﻧﺪ ،و از ﮔـﻮش ﻋﻤـﻮﻣﯽ راﻧـﺪﻩ ﻣـﯽ ﺷـﻮد.
اﺳﺖ .ﺷﺮم در واﻗـﻊ اوﻟـﻴﻦ اﺣﺴـﺎس ﺑﺸﺮﻳﺴـﺖ ،ﺁﻧﮕـﺎﻩ ﮐـﻪ ﺁدم و ﺣـﻮا ﺑـﺎ
زﺑﺎن ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﯼ ﻗﺮاردادهﺎﯾﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﯾـﮏ ﭼﺮﺧـﻪ) ﮐـﻪ ﮔـﺎهﯽ
ﺧﻮردن ﺳﻴﺐ داﻧﺎﻳﯽ ﺑﻪ هﺴﺘﯽ و وﺟﻮد ﺧﻮﻳﺶ و وﺟـﻮد دﻳﮕـﺮﯼ ﺁﮔـﺎﻩ ﻣـﻲ
ﻧﻤﯽ ﭼﺮﺧﺪ( ،ﻓﺮهﻨﮓ را ﻣﯽ ﺳﺎزﻧﺪ ﺗﺎ زﺑﺎن را ﺑﺴﺎزد ...،ﺻﻔﺤﻪ ٢
ﺷﻮﻧﺪ .ﺁﻧﮕﺎﻩ ﮐﻪ ﺗﻔﺎوت ﺧﻮﻳﺶ و دﻳﮕﺮﯼ را ...ﺻﻔﺤﻪ ۵
ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﻪ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﯽ ﭘﺮهﻴﺰﺧﻮاﻩ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺷﺪم؟
ﻣﺮگ ﺑﺮ ﺁﺷﮑﺎر ﺳﺎزﯼ
ﻣﺜﻞ ﻣﻴﻠﻴﻮن هﺎ ﻣﺴﻠﻤﺎن در ﭼﻬﻞ ﺳﺎل ﮔﺬﺷﺘﻪ ،ﺧﺎﻧﻮادﻩ ﯼ ﻣﻦ هـﻢ
ﺑﺎ ﻧﮕﺎهﯽ ﮐﻮﺗﺎﻩ ﺑﻪ ﺗﺌﻮرﯼ هﺎﯼ ﺷﮑﻞ ﮔﻴـﺮﯼ ﺷﺨﺼـﻴﺖ و هﻮﯾـﺖ اﻧﺴـﺎن در
ﺑﻪ ﻏﺮب ﻣﻬﺎﺟﺮت ﮐﺮد .ﻣﺎ در ﺳﺎل ١٩٧٢وارد رﯾﭽﻤﻮﻧﺪ ﺷـﺪﯾﻢ ،ﯾﮑـﯽ
ﻣﯽ ﯾﺎﺑﻴﻢ ﮐﻪ ﻣﺎهﻴﺖ و ﭼﻴﺴﺘﯽ ﺁدﻣﯽ در ﮔﺮو ﻓﻬﻢ و ﺑﺮداﺷﺖ او از ﻓﻬـﻢ و
از ﻣﺤـﻼت ﻃﺒﻘـﻪ ﯼ ﻣﺘﻮﺳـﻂ ﺣﻮﻣـﻪ ﯼ وﻧﮑـﻮور در ﺑـﺮﯾﺘﻴﺶ ﮐﻠﻤﺒﻴــﺎﯼ
ﺑﺮداﺷﺖ دﯾﮕﺮان از اوﺳﺖ؛ ﮔﻮﯾﯽ دﯾﮕـﺮﯼ ﯾـﺎ دﯾﮕـﺮان ﺁﯾﻨـﻪ اﯼ ﺑـﺮاﯼ اﻧﺴـﺎن
ﮐﺎﻧــﺎدا .ﻣــﻦ ﭼﻬــﺎر ﺳــﺎل داﺷــﺘﻢ .در ﻓﺎﺻــﻠﻪ ﯼ ﺳــﺎل هــﺎﯼ ١٩٧١و
اﻧﺪ .هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺁدﻣﯽ ﺧﻮد را در ﺁﯾﻨﻪ ﯼ دﯾﮕﺮان ﻣﯽ ﺑﻴﻨﺪ ،ﭘﻨﺪارهﺎ و اﻧﮕـﺎرﻩ
١٩٧٣هﺰاران ﻣﺴﻠﻤﺎن ﺁﺳﻴﺎﯼ ﺟﻨﻮﺑﯽ از اوﮔﺎﻧﺪا ﮔﺮﯾﺨﺘﻨﺪ ،ﭘﺲ از ﺁن
هﺎﯼ هﻮﯾﺘﯽ ﺧﻮد را ﺑﺮﻣﯽ ﺳﺎزد و در ﭘﺎﺳﺦ ﺑﻪ درﺧﻮاﺳﺖ ﺁﺷﮑﺎر ﯾـﺎ ﭘﻨﻬـﺎن
ﮐﻪ ژﻧﺮال اﯾﺪﯼ اﻣﻴﻦ دادا ،دﯾﮑﺘﺎﺗﻮر ﻧﻈﺎﻣﯽ ،اﻋﻼم ﮐﺮد ﮐﻪ ﺁﻓﺮﯾﻘـﺎ ﻣـﺎل
دﯾﮕﺮان اﺳﺖ ﮐﻪ رﻓﺘﺎر ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ...ﺻﻔﺤﻪ ٢۵
ﺁﻓﺮﯾﻘﺎﯾﯽ هﺎﺳﺖ ...ﺻﻔﺤﻪ ١١ ﻣﺴﺌﻠﻪ اﯾﺮان
ﺳﮑﺲ ﺳﺎﻟﻢ
اﻣﺮوز در ﭘﺲ ﻧﮕﺎﻩ هﺎ و ﺗﻮﺟﻪ هﺎﯼ ﻏﺮب ﺑﻪ اﯾﺮان ﭼﻪ ﻣـﯽ ﮔـﺬرد؟ ﺁﯾـﺎ
ﺳﮑﺲ ﺳﺎﻟﻢ ﺷﻤﺎ را در ﻣﻘﺎﺑﻞ اﯾﺪز و دﯾﮕﺮ ﺑﻴﻤﺎرﯼ هﺎﯼ ﻣﻘـﺎرﺑﺘﯽ ﻣﺤﻔـﻮظ
اﯾﺮان ﺻﺤﻨﻪ ﺟﻨﮓ و ﮐﺸﻤﮑﺸﯽ دﯾﮕﺮ ﺧﻮاهﺪ ﺑـﻮد؟ ﺁﯾـﺎ واﻗﻌـﺎً ﻣﻮاﺿـﻊ
ﻧﮕﻪ ﻣﯽ دارد .ﻣﺎ ﺳﻌﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﻴﻢ اﻃﻼﻋﺎﺗﯽ در اﺧﺘﻴﺎر ﺷﻤﺎ ﺑﮕﺬارﯾﻢ ﻧﺸﺎن
ﭘﻴﺮاﻣﻮن اﯾﺮان در ﻋﺮﺻﻪ ﺑﻴﻦ اﻟﻤﻠﻠﯽ ﺗﺎ ﺑﻪ اﯾﻦ درﺟﻪ ﺣﺴﺎس و ﻣﺒـﺮﯼ
ﺑﺪهﺪ ﭼﻄﻮر ﺧﻮدﺗﺎن را از ﺑﻴﻤﺎرﯼ هﺎﯼ ﺷﺎﯾﻊ ﻣﻘﺎرﺑﺘﯽ ...ﺻﻔﺤﻪ ٣١
اﺳــﺖ؟ در ﭘﺎﺳــﺦ ﺑﺎﯾــﺪ ﮔﻔــﺖ ﺑﻠــﻪ ،ﺻــﺤﺒﺖ هــﺎﯾﯽ ﮐــﻪ اﻣــﺮوزﻩ در واﺷﻨﮕﺘﻦ و ﻟﻨﺪن در ﺟﺮﯾﺎن اﺳﺖ ...،ﺻﻔﺤﻪ ٢٧
ﺳﺨﺖ ،وﻟﯽ ﻣﻤﮑﻦ...
ﺷﻌﺮ
در روزهﺎﯼ ﭘﺎﯾﺎﻧﯽ ﺷﻬﺮﯾﻮرﻣﺎﻩ ﮔﺬﺷﺘﻪ ،هﻤﮕﯽ ﺷﺎهﺪ ﺑﻮدﯾﻢ دﻋـﻮﺗﯽ
ﺑﺰرگ ﻣﺮدان اﯾﺮاﻧﯽ
از ﺳــﺎزﻣﺎن هﻤﺠﻨﺴــﮕﺮاﯾﺎن اﯾﺮاﻧــﯽ ،ﮐــﻪ ﺑﻌﻨــﻮان ﻧﻤﺎﯾﻨــﺪﻩ اﯾــﺮان در ﺳﺎزﻣﺎن ﺟﻬﺎﻧﯽ اﯾﻠﮕﺎ ﺣﻀﻮر دارد ،ﺑﻪ ﻋﻤﻞ ﺁﻣﺪ ﺗﺎ در ﺧﺼﻮص ﺣﻘـﻮق اﻗﻠﻴــﺖ هــﺎﯼ ﺟﻨﺴــﯽ در اﯾــﺮان ،در دوﻣــﻴﻦ ﻧﺸﺴــﺖ ﺷــﻮراﯼ ﺟﺪﯾــﺪ
ﺳﭙﻨﺘﺎ
روﯾﺎ
رﺿﺎ ﺷﺐ ﺑﻴﻦ
ﺧﻼف ﻋﺮف
واراﻧﺪ
از زهﺪان ﻣﺎدرم ﺗﺎ ﺑﺎب ﺗﻤﺜﻴﻼت
رﺑﺎب ﻣﺤﺐ
...ﺻﻔﺤﻪ ٣٧
ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ در ﻣﻘﺮ داﺋﻤﯽ ﺳﺎزﻣﺎن ﻣﻠـﻞ ﻣﺘﺤـﺪ در ژﻧـﻮ ،ﺣﻀـﻮر ﺑﻬـﻢ رﺳﺎﻧﺪ؛ ...ﺻﻔﺤﻪ ٣٣
ﺗﺎزﻩ هﺎﯼ ﺧﻮاﻧﺪﻧﯽ
درﯾﭽﻪ
هﻠﻨـﺪ ﭘﻨﺎهﮕـﺎهﯽ اﻣـﻦ ﺑـﺮاﯼ هﻤﺠﻨﺴـﮕﺮاﯾﺎن اﯾﺮاﻧـﯽ ،ﺳـﻮﺋﺪ اﺧـﺮاج
ﺑﺮﮔﺰﯾﺪﻩ ﯼ ﻣﻄﺎﻟﺐ و اﺷﻌﺎر و ﻧﺎﻣﻪ هﺎﯼ ﺧﻮاﻧﻨﺪﮔﺎن ﭼﺮاغ ﺻﻔﺤﻪ ۵٨
ﻣﺘﻘﺎﺿﻴﺎن ﭘﻨﺎهﻨﺪﮔﯽ هﻤﺠﻨﺴﮕﺮا ﺑﻪ اﯾﺮان را از ﺳﺮ ﮔﺮﻓـﺖ ،ﻧﻤﺎﯾﻨـﺪﻩ ﺣﺰب ﭼﭗ ﭘﺎرﻟﻤﺎن ﺳﻮﺋﺪ اﺧﺮاج هﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﯾﺎن اﯾﺮاﻧﯽ را "ﻧﻨﮕﯽ ﺑﺮاﯼ ﺳــﻮﺋﺪ" ﻧﺎﻣﻴــﺪ ،ﺧﺒــﺮﯼ ﻣﺜﺒــﺖ ﺑــﺮاﯼ اﻗﻠﻴــﺖ هــﺎﯼ ﺟﻨﺴــﯽ ﻣﺘﻘﺎﺿــﯽ ﭘﻨﺎهﻨﺪﮔﯽ در ﺳﻮﺋﺪ ،ﺧﺒﺮ اﻧﺘﺸﺎر ﻧﺸـﺮﯾﻪ اﯼ ﺟﺪﯾـﺪ ﺑـﺮاﯼ دﮔﺮﺑﺎﺷـﺎن ﺟﻨﺴﯽ ...ﺻﻔﺤﻪ ۴٧ درﺑﺎرﻩ ﯼ ﺳﺎزﻣﺎن ﻣﺎ ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﻧﺸﺮﯾﻪ ،ﺑﻴﺎﻧﻴﻪ هﺎ ،ﻧﺎﻣﻪ هﺎ ،ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ هﺎ و ﮔﺰارش هﺎﯼ اﻧﺠﺎم
ﺗﻤﺎس ﺑﺎ ﻣﺎ
ﺷﺪﻩ در ﻣﺎﻩ ﮔﺬﺷﺘﻪ ...ﺻﻔﺤﻪ ۶۴ – ١ﺷﻤﺎرﻩ ﺑﻴﺴﺖ و ﯾﮑﻢ
ﺁﯾﻴﻦ ﭼﺮاغ ،ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﻧﻴﺴﺖ!
ﺳﺨﻦ ﺳﺮدﺑﻴﺮ
ﻧﺸﺮﯾۀ ﻓﺮهﻨﮕﯽ – اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ
"زﺑﺎن" ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ي ﻗﺮارداد ﻫﺎﺳﺖ. ﻗﺎﻧﻮن دارد. ﻃﺒﻖ ﻗﺎﻧﻮن ﺟﻤﻠﻪ ﻣﻲ ﺳﺎزد .ﻣﻄﺎﺑﻖ ﻗﺎﻧﻮن ﻛﻠﻤﻪ را ﺑﻪ ﺟﻤﻠﻪ راه ﻣﻲ دﻫﺪ .اﮔﺮ ﻏﻴﺮ از اﻳﻦ ﻋﻤﻞ ﻛﻨﺪ ﻣﺘﻦ دﻳﻮاﻧﻪ و ﺷﻴﺰوﻓﺮﻧﻴﻚ ﻣﻲ ﺷﻮد/ﺧﻮاﻧﺪه ﻣﻲ ﺷﻮد .ﮔﻮش ﺷﺨﺼﻲ را ﻣﻲ رﻣﺎﻧﺪ ،و از ﮔﻮش ﻋﻤـﻮﻣﻲ راﻧـﺪه ﻣـﻲ ﺷـﻮد .زﺑـﺎن ﺳﺎل دوم
ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ي ﻗﺮاردادﻫﺎﻳﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ در ﻳﻚ ﭼﺮﺧﻪ) ﻛﻪ ﮔﺎﻫﻲ ﻧﻤﻲ
ﺑﻴﺴﺖ و دوﻣﻴﻦ ﺷﻤﺎرﻩ
ﭼﺮﺧﺪ( ،ﻓﺮﻫﻨﮓ را ﻣﻲ ﺳﺎزﻧﺪ ﺗﺎ زﺑـﺎن را ﺑﺴـﺎزد .ﻓﺮﻫﻨـﮓ ،ﻧﻤـﺎد
ﻧﻮاﻣﺒﺮ ٢٠٠۶ ﺁﺑﺎن – ﺁذر ٨۵
ﭼﻬﺎر دﻳﻮار درﻫﻢ رﻓﺘﻪ اﺳﺖ ﻛـﻪ )ﺑﻌﻀـﻲ( از اﻋﻀـﺎي ﺟﺎﻣﻌـﻪ ي ﺗﺤﺖ ﺗﻜﻠﻒ ﺧﻮد) ،ﻓﺮﻫﻨﮓ( را :ﭘﻨﺎه ﻣﻲ دﻫـﺪ ،ﺣـﺒﺲ ﻣـﻲ ﻛﻨـﺪ، ﺳﺎﻗﯽ ﻗﻬﺮﻣﺎن
)ﺣﺬف ﻣﻲ ﻛﻨﺪ( .ﻛﻠﻤﺎت ،ﻣﺜﻞ آﺣﺎد اﺟﺘﻤـﺎع ،اﮔـﺮ از ﭼﻬـﺎرﭼﻮب
ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺑﻪ در روﻧﺪ ،رﺳﻮاﻳﻲ ﺑﻪ ﺑﺎر ﻣﻲ آورﻧﺪ و رﺳﻮا ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ .ﺑﺮاي اداي ﻛﻠﻤﺎت ﻏﻴﺮﻗﺎﻧﻮﻧﻲ ،ﻛﻪ اﺑﺰار ﻛﺶ آﻣﺪن
ﺻﺎﺣﺐ اﻣﺘﻴﺎز: ﺳﺎزﻣﺎن هﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﯾﺎن اﯾﺮاﻧﯽ
ﻣﺪﯾﺮ ﻣﺴﺌﻮل: ﺁرﺷﺎم ﭘﺎرﺳﯽ
ﻓﺮﻫﻨﮓ اﻧﺪ ،ﺑﺎﻳﺪ ﺟﻨﮕﻴﺪ .ﮔﺎﻫﻲ ﺑﺎﻳﺪ ﺳﺮ داد .ﮔﺎﻫﻲ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﭼﻴﺰﻫﺎﻳﻲ ﺗﻦ داد ﻛـﻪ ﺗـﻦ را زﺧـﻢ ﻣـﻲ ﻛﻨـﺪ .زﺑـﺎن ﺳﺮدﺑﻴﺮ:
ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ي ﻗﺮاردادﻫﺎﻳﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻫﻴﭻ ﻟﺰوﻣﻲ ﻧﻤﻲ ﺑﻴﻨﻨﺪ ﺑﻪ اﻃﻼع ﻫﻤﻪ ي ﻣﺎ ﺑﺮﺳﻨﺪ .اﻳـﻦ ﻗﺮاردادﻫـﺎ ،ﻧﺎﻧﻮﺷـﺘﻪ،
ﺳﺎﻗﯽ ﻗﻬﺮﻣﺎن .ﺷﺎهﺮخ رﺋﻴﺴﯽ
ﻗﺎﻧﻮن ﺛﺒﺖ ﺷﺪه اﻧﺪ .اﮔﺮ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻗﺎﻧﻮن رأي ﻧﺪﻫﻴﻢ ،اﻳﻦ ﻗﺎﻧﻮن ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ از اﻋﺘﺒﺎر ﻣـﻲ اﻓﺘـﺪ ،در ﻗـﺪم اول ،ﻣـﺎ از
وﯾﺮاﯾﺸﮕﺮ: ﺳﺎﻗﯽ ﻗﻬﺮﻣﺎن
اﻋﺘﺒﺎر اﻓﺘﺎده اﻳﻢ .ﻣﺎ ،در ﻧﻘﺶ اﻓﺮاد ﺑﻲ اﻋﺘﺒﺎر ﺟﺎﻣﻌﻪ ،از ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻛﻠﻤﺎت و اﺳﺎﻣﻲ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ ،ﻳـﺎ ،ﻛﻠﻤـﺎت و اﺳـﺎﻣﻲ ﻣﻌﺘﺒﺮ ﻓﺮﻫﻨﮓ ،ﺑﻪ ﺑﻴﺮون راﻧﺪه ﻣﻲ ﺷﻮﻳﻢ .در ﺣﺎﺷﻴﻪ ﻗﺮار ﻣﻲ ﮔﻴﺮﻳﻢ .ﺣﺬف ﻣﻲ ﺷﻮﻳﻢ ،ﻳﺎ ﻣﻲ ﺑﺮﻧـﺪﻣﺎن زﻳـﺮ ذره
ﺻﻔﺤﻪ ﺁرا: ﺁرﺷﺎم
ﺑﻴﻦ .زﺑﺎن رﺳﻤﻲ ،ﻣﺎ را از ﺧﻮد ﻣﻲ راﻧﺪ ،ﺑﻪ ﻣﺎ ﻣﻲ ﺧﻨﺪد ،ﻫﻤﺎﻧﮕﻮﻧﻪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻫﻤﻪ ي دزدﻫﺎ و دﻳﻮاﻧﻪ ﻫﺎ و ﺑﻴﻤﺎرﻫﺎ و ﺗﺼﻮﯾﺮﮔﺮ:
ﺑﻲ اﻋﺘﺒﺎرﻫﺎ ﻣﻲ ﺧﻨﺪد .ﻣﺎ ،ﭘﺎ را ﻛﻪ از ﭼﺎرﭼﻮب اﻣﻦ)ﻧﺎاﻣﻦ( ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ ﺑﻴـﺮون ﻣـﻲ ﮔـﺬارﻳﻢ ،ﻗـﺪري از اﻣﻨﻴـﺘﺶ را دزدﻳﺪه اﻳﻢ .ﺑﺨﺸﻲ از ﻧﻈﻢ ﺟﺎﻣﻌﻪ را ﺗﺎراج ﻛﺮده اﻳﻢ .اﻓﺮاد ﻣﺘﻌﻬﺪ ﺑﻪ ﻓﺮﻫﻨﮓ ،اﻋﻀﺎي ﺟﺎﻣﻌﻪ ي رﺳﻤﻲ ،ﺣﺘﻲ اﮔﺮ
اﻣﻴﺮ ﺣﺴﻴﻦ ﺁدرس وب ﺳﺎﯾﺖ: www.cheragh.pglo.net
ﻛﺪﻫﺎي زﺑﺎن رﺳﻤﻲ را ﺗﺄﻳﻴﺪ ﻧﻜﻨﻨﺪ ،از آن ﺗﺒﻌﻴﺖ ﻣﻲ ﻛﻨﻨـﺪ .ﻣـﺎ ،ﺑـﻪ ﻧـﺎم اﻓـﺮاد ﻏﻴـﺮ رﺳـﻤﻲ ﺟﺎﻣﻌـﻪ ،ﺑـﻪ اﻳـﻦ ﻛﺪﻫﺎ/ﻗﺮاردادﻫﺎ اﻋﺘﺮاض ﻣﻲ ﻛﻨﻴﻢ .اﻳﻦ اﻋﺘﺮاض ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺑﺎ ﻣﺸﺖ ﮔﺮه ﻛﺮده ﺑﻴﺮون ﻧﻤﻲ آﻳـﺪ .ﮔـﺎﻫﻲ ﻣﺸـﺘﻲ ﻣـﻲ
ﺁدرس ﭘﺴﺖ اﻟﮑﺘﺮوﻧﻴﮑﯽ: editor@pglo.net
ﺷﻮد ﻛﻪ از ﺟﻴﺐ ﺑﻴﺮون ﻧﻤﻲ آﻳﺪ و دﺳﺖ در دﺳﺖ دﻳﮕﺮان ﻧﻤﻲ ﮔﺬارد .ﻣﺎ ،ﻳﻌﻨﻲ ﺟﺎﻣﻌﻪ ي اﻗﻠﻴﺖ ﻫﺎي ﺟﻨﺴـﻲ، ﭼﻮن ﻛﺪﻫﺎي ﻣﺮﺳﻮم را ﺗﺄﻳﻴﺪ ﻧﻤﻲ ﻛﻨﻴﻢ ،ﺑﻪ ﻧﺎﭼﺎر ،و ﺑﻪ اﺧﺘﻴﺎر ،ﻛﺪﻫﺎي ﺧﻮدﻣﺎن را ﻣﻲ ﺳﺎزﻳﻢ .زﺑﺎن اﻗﻠﻴﺖ ،و ﻳـﺎ اﻛﺜﺮﻳﺖ ﭘﻨﻬﺎن را ﻣﻲ ﺳﺎزﻳﻢ .ﭘﻨﻬﺎﻧﻲ ﺑﻮدن اﻳﻦ زﺑﺎن ﻃﺒﻴﻌﺖ اﻳﻦ زﺑﺎن اﺳﺖ ،آﺷﻜﺎر ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺸﻮد ،اﮔـﺮ ﺑﺸـﻮد،
– ٢ﺷﻤﺎرﻩ ﺑﻴﺴﺖ و ﯾﮑﻢ
ﺁﯾﻴﻦ ﭼﺮاغ ،ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﻧﻴﺴﺖ!
اﮔﺮ ﻛﻠﻤﺎت زﺑﺎن ﺟﺎﻣﻌﻪ ي در اﻗﻠﻴﺖ ،در ﻣﻼء ﻋﺎم ﺑﻪ ﮔﻔﺘﮕﻮ در آﻳﻨﺪ ،ﻏﻮﻏﺎ ﻣﻲ ﺷﻮد .ﻣﻲ رﻳﺰﻧﺪ ،ﻣﻲ ﮔﻴﺮﻧﺪ ،ﻣﻲ زﻧﻨﺪ ،ﻣﻲ ﺑﻨﺪﻧﺪ ،آوﻳﺰاﻧﺶ ﻣﻲ ﻛﻨﻨـﺪ ﺗـﺎ ﺧﻔـﻪ ﺷـﻮد و ﺳﺎﻛﺖ ﺑﻤﺎﻧﺪ. ﭘﻨﻬﺎن ﻣﺎﻧﺪن ،ﻳﻜﺒﺎر آزادي ﺧﻠﻮت را ﺑﻪ زﺑﺎن ﺟﺎﻣﻌﻪ ي ﭘﻨﻬﺎن ﻫﺪﻳﻪ ﻣﻲ دﻫﺪ ،ﺗﺎ اﻳﻦ زﺑﺎن ﺑﺒﺎﻟﺪ و ﺗﻮﻟﻴﺪ زﺑﺎن ﺑﻜﻨﺪ ،ﻳﻜﺒﺎر ﻫﻢ آزادي اش را ﺳﻠﺐ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ،در ﺗﺎرﻳﻜﻲ و در ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ و اﺳﻴﺮ ﻧﮕﺎﻫﺶ ﻣﻲ دارد .اﻳﻦ زﺑﺎن ﺟﺴﻮر اﺳﺖ ،اﻣﺎ ﺷﺮﻣﮕﻴﻦ اﺳﺖ .ﺑﻲ ﭘﺮده اﺳﺖ ،اﻣﺎ ﻋﺬرﺧﻮاه اﺳﺖ .ﺑﻲ ﻛﻠﻪ اﺳﺖ اﻣﺎ ﻧﺎﺑﻠﺪ اﺳﺖ .ﭘﺮﺷﻮر اﺳﺖ ،اﻣـﺎ در ﻫـﺮ ﻣﺮﺣﻠﻪ اي از ﺳﻮاد ،ﺑﻲ ﺳﻮاد اﺳﺖ .راه و ﭼﺎه ﻧﻤﻲ داﻧﺪ .راه و ﭼﺎه داﻧﺴﺘﻦ ﻫﻤﻴﺸﻪ در ﺣﺮﻳﻢ زﺑﺎن رﺳﻤﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ اﺗﻔﺎق ﻣﻲ اﻓﺘﺪ .ﺑﻴﺮون از آن ﺣﺮﻳﻢ ،ﺳﻤﻚ ﻋﻴﺎر ،ﻛـﻪ از ﺗﻤﺎم ﺳﻮراخ ﻫﺎ ﺳﺮ ﺑﻴﺮون ﻣﻲ ﻛﺮد ،در ﺧﻴﺎﺑﺎن و در وﺳﻂ ﻇﻬﺮ ،ﻛﻪ زﻣﺎن/ﻣﻜﺎن رﺳﻤﻲ اﺳﺖ ،راه/ﭼﺎه ﮔﻢ ﻣﻲ ﻛﺮد .ﮔﻢ ﻛﺮدن راه/ﭼﺎه آﻧﻘﺪرﻫﺎ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻲ آﻳﺪ ﺑـﺪ ﻧﻴﺴﺖ ،ﻓﻘﻂ ﺳﺮﮔﻴﺠﻪ آور اﺳﺖ .دوﺑﺎره ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺮم ﺣﻀﻮر ﻣﻲ ﺷﻮد ،ﭼﻴﺰي ﻛﻪ ﺟﺎﻣﻌﻪ ي اﻗﻠﻴﺖ ﻫﺎي ﺟﻨﺴﻲ ،ﻣﺎﻳﻞ اﺳﺖ) ،ﺑﺮاي ﺑﻪ دﺳﺖ آوردن ﺣﻘﻮق ﺷـﻬﺮوﻧﺪي( از آن ﻋﺒﻮر ﻛﻨﺪ. ﺑﺎﻳﺪ. ﺑﺎﻳﺪ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﭘﻴﺪا ﺷﻮﻧﺪ از ﻣﻴﺎن ﻣﺎ و اﻳﻦ زﺑﺎن را ،زﺑﺎن ﺟﺎﻣﻌﻪ ي اﻗﻠﻴﺖ ﻫﺎي ﺟﻨﺴﻲ اﻳﺮاﻧﻲ را ،ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻛﻠﻤﺎت و ﻛﻠﻤﺎت اﻫﺪاﻳﻲ اﻳـﻦ ﺟﺎﻣﻌـﻪ ﺑـﻪ زﺑـﺎن را ،آﺷـﻔﺘﮕﻲ و اﻏﺘﺸﺎﺷﻲ ﻛﻪ در دﺳﺘﻮر زﺑﺎن ﻣﺮﺳﻮم ﻓﺎرﺳﻲ اﻳﺠﺎد ﻛﺮده اﺳﺖ را ،و ﻧﺎﻫﻤﺰﻣﺎﻧﻲ ادﺑﻲ اش ﺑﺎ ﺟﺮﻳﺎن ادﺑﻴﺎت رﺳﻤﻲ) ﺣﺘﻲ ادﺑﻴـﺎت ﻏﻴﺮرﺳـﻤﻲ ﺟﺎﻣﻌـﻪ ي رﺳـﻤﻲ و ﻧﻴـﺰ ادﺑﻴﺎت آﻟﺘﺮﻧﺎﺗﻴﻮ در ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺑﺎ ادﺑﻴﺎﺗﻲ ﻛﻪ ﺗﻮﺳﻂ اﻗﻠﻴﺖ ﻫﺎي ﺟﻨﺴﻲ ﺧﻠﻖ ﻣﻲ ﺷﻮد ،رﺳﻤﻲ ﺑﻪ ﺷﻤﺎر ﻣﻲ آﻳﺪ( در ﺳﻪ دﻫﻪ ي اﺧﻴﺮ ،ﺷﻨﺎﺳـﺎﻳﻲ ﻛﻨﻨـﺪ ،ارزﻳـﺎﺑﻲ ﻛﻨﻨـﺪ، ﻛﺪﻫﺎي ﻗﺮاردادي اش را ﻛﺸﻒ ﻛﻨﻨﺪ ،و ﻓﺮﻫﻨﮕﺶ را ،از روي ﻛﺪﻫﺎي زﺑﺎﻧﻲ اش ،ﺗﺮﺳﻴﻢ ﻛﻨﻨﺪ ،ﺗﺎ ﺑﺪاﻧﻴﻢ اﻳﻦ ﺟﺎﻣﻌﻪ ،در ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺳﻼﻣﺖ ﭼﻘﺪر ﺑﻴﻤﺎر اﺳﺖ و زﺧﻢ ﻫﺎﻳﺶ در ﻛﺠﺎي ﺳﻼﻣﺘﺶ ﺟﺎ ﮔﺮﻓﺘﻪ اﻧﺪ .ﺗﺎ ﺑﺪاﻧﻴﻢ ﻛﻪ در دو ﺳﻪ دﻫﻪ ي آﻳﻨﺪه ﺑﻪ ﻛﺪام ﺳﻤﺖ و ﺳﻮ ﻗﺮار اﺳﺖ ﺑﺮوﻳﻢ؛ در ﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ ،ﺣﺎل ﻣﺎ در اﻳـﻦ ﻗﺎﻓﻠـﻪ ﺑﺴـﻴﺎر ﻣﺸـﻮش اﺳﺖ .ﺑﻪ زﺑﺎﻧﻲ ﺧﻮدﺳﺎﺧﺘﻪ ﺳﺨﻦ ﻣﻲ ﮔﻮﻳﻴﻢ ،ﺗﻨﻬﺎﻳﻴﻢ ،در ﺟﻤﻊ ،در ﺟﻤﻊ ﻫﺎي ﺑﻴﺮون از ﺟﻤﻊ ﺧﻮدﻣﺎن اﮔﺮ ﺳﺨﻦ ﺑﮕﻮﻳﻴﻢ ،ﺑﻪ زﺑﺎن ﺧﻮد ،ﺗﻨﻬﺎ ﻣﻲ ﻣﺎﻧﻴﻢ ،ﻳﺎ ﻣﺮﻛﺰ ﺟﻤﻊ ﻣﻲ ﺷﻮﻳﻢ ،و دوﺑﺎره ﺗﻨﻬﺎ ﻣﻲ ﻣﺎﻧﻴﻢ. ﺑﺎﻳﺪ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﭘﻴﺪا ﺷﻮﻧﺪ ،دوﺑﺎره از ﻣﻴﺎن ﻣﺎ ،و زﺑﺎن رﺳﻤﻲ ﺟﺎﻣﻌﻪ ي رﺳﻤﻲ اﻳﺮاﻧﻲ را زﻳﺮ ذره ﺑﻴﻦ ﺑﺒﺮﻧﺪ ،ارزﻳﺎﺑﻲ ﻛﻨﻨﺪ ،ﻛﺪﻫﺎﻳﺶ ﻛﺸﻒ ﻛﻨﻨﺪ ،ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺑﻲ ﺣﻮﺻﻠﻪ و ﺑﻲ ﻣﺪاراﻳﺶ را اﻓﺸﺎ ﻛﻨﻨﺪ ،ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻲ ﻫﺎ و رواداري ﻫﺎﻳﺶ را اﻋﻼم ﻛﻨﻨﺪ ،ﺗﺎ زﺑﺎن ﺟﺎﻣﻌﻪ ي رﺳﻤﻲ از ﺑﻦ ﺑﺴﺖ ﺑﻴﺮون ﺑﻴﺎﻳﺪ .اﻳﻦ زﺑﺎن/ﻓﺮﻫﻨﮓ رﺳﻤﻲ اﻳﺮاﻧﻲ ،ﻣﺜـﻞ ﮔﺮﺑـﻪ در ﺳﻪ ﻛﻨﺠﻲ دﻳﻮار ﮔﻴﺮ ﻛﺮده اﺳﺖ ،ﺧﻄﺮ آن اﺳﺖ ﻛﻪ ﻫﺮ آن ،از ﻧﺎﭼﺎري ،ﺑﺮﮔﺮدد ﺑﻪ روي اﻗﻠﻴﺖ ﻫﺎي ﻏﻴﺮ رﺳﻤﻲ ﭘﻨﺠﻪ ﺑﻜﺸﺪ) .اﻳﻦ ﺟﻤﻠﻪ در واﻗﻊ ﻳﻚ ﺟـﻮر ﻳﻮﻓﻮرﻳﺴـﻢ اﺳﺖ ﭼﻮن زﺑﺎن/ﻓﺮﻫﻨﮓ/ﺟﺎﻣﻌﻪ رﺳﻤﻲ ﺧﻴﻠﻲ وﻗﺖ اﺳﺖ ﻣﺜﻞ ﮔﺮﺑﻪ در ﺳﻪ ﻛﻨﺠﻲ دﻳﻮار ﮔﻴﺮ ﻛﺮده اﺳﺖ ،و ﺧﻴﻠﻲ وﻗﺖ اﺳﺖ ﻛﻪ دارد ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻣﺎ ﭘﻨﺠـﻪ ﻣـﻲ ﻛﺸـﺪ و ﺣﺎﻻ وﻗﺖ آن اﺳﺖ ﻛﻪ( اﻳﻦ زﺑﺎن ،زﺑﺎن رﺳﻤﻲ ،ﻛﻪ ﺣﺪود آزادي ﻫﺎ و ﻣﺴﻴﺮ زﻧﺪﮔﻲ ﻣﺎ را در ﭼﺎرﭼﻮب ﻇﺮﻓﻴﺖ ﺧﻮد ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ،ﺑﺎﻳﺪ ارزﻳﺎﺑﻲ و اﻓﺸﺎ ﺷﻮد .زﺑﺎن ﻓﺎرﺳﻲ ،اﻟﺒﺘـﻪ ﻛـﻪ ﻗﺎﺑﻠﻴـﺖ راﺳﺖ ﮔﻔﺘﻦ دارد ،اﻣﺎ در ﻳﻚ ﻣﻌﺎﻣﻠﻪ ي ﻧﻪ ﭼﻨﺪان ﭘﻨﻬﺎﻧﻲ ﺑﺎ ﻓﺮﻫﻨﮓ ،ﻗﺮار ﺑﻪ دروغ ﮔﻔﺘﻦ ﮔﺬاﺷﺘﻪ اﺳﺖ .ﻇﺎﻫﺮ و ﺑﺎﻃﻦ را ﭘﻴﺪا/ﭘﻨﻬﺎن ﻣﻲ ﻛﻨﺪ .اﻣﻜـﺎن ﺑـﺎزﻳﮕﺮي اﻳﺠـﺎد ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ،اﻣﻨﻴﺖ ﺑﺎزي را ﺳﻠﺐ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ .ﺣﻀﻮر اﻓﺮاد و اﻋﺘﻘﺎدات داﺧﻞ ﺟﺎﻣﻌﻪ ي ﺧﻮد را اﻧﻜﺎر ﻣﻲ ﻛﻨﺪ و ﺣﻀﻮر اﻳﻦ اﻓﺮاد/اﻋﺘﻘﺎدات را در ﻣﺘﻦ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻣﻨﻊ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ .در اﻳﻨﺠﺎ زﺑﺎن ﻣﻜﺘﻮب و زﺑﺎن ﻣﺤﺎوره ي ﻓﺮﻫﻨﮓ رﺳﻤﻲ ﻣﺘﻔﺎوت ﻋﻤﻞ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ .ﻛﻮن و ﻛﻮﻧﻲ ﻛﻪ ﻛﻪ اﺟﺎزه ي ورود ﺑﻪ زﺑﺎن ﻣﻜﺘـﻮب رﻣـﺎن و روزﻧﺎﻣـﻪ ﻧﺪارﻧـﺪ ،در زﺑـﺎن – ٣ﺷﻤﺎرﻩ ﺑﻴﺴﺖ و ﯾﮑﻢ
ﺁﯾﻴﻦ ﭼﺮاغ ،ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﻧﻴﺴﺖ!
ﻣﺤﺎوره ﻣﻮرد ﻣﺼﺮف ﻋﺎم و روزاﻧﻪ دارﻧﺪ .اﻣﺎ ،اﮔﺮ زﺑﺎن ﻣﻜﺘﻮب اﻳﻦ ﻛﻠﻤﺎت را از ﻣﺘﻦ ﺣﺬف ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ،زﺑﺎن ﻣﺤﺎوره ،اﻳﻦ اﻓﺮاد را از ﻛﻮﭼﻪ و ﻣﺤﻠﻪ ﺣﺬف ﻣﻲ ﻛﻨﺪ .ﺑـﺮاي ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي از اﻳﻦ ﺧﺸﻮﻧﺖ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﻴﺎن ﻇﺎﻫﺮ و ﺑﺎﻃﻦ ﻓﺮﻫﻨﮓ رﺳﻤﻲ ،ﺑﻴﻦ زﺑﺎن اﻛﺜﺮﻳﺖ )اﻗﻠﻴﺖ( رﺳﻤﻲ ،و زﺑﺎن اﻗﻠﻴﺖ )اﻛﺜﺮﻳﺖ( ﻏﻴﺮ رﺳﻤﻲ ﺗﻮازﻧﻲ اﻳﺠﺎد ﻛﺮد .در ﺣـﺎل ﺣﺎﺿﺮ رﺷﺘﻪ ﻫﺎي ارﺗﺒﺎﻃﻲ ﻗﻄﻊ اﻧﺪ .ﻗﻄﻊ ارﺗﺒﺎط ،ﻫﻤﻴﺸﻪ ،ﺑﺮاي ﺑﺪﻧﻪ ي ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻣﻌﻨﺎي ﺧﻄﺮ ،ﻣﻌﻨﺎي ﺑﻴﻤﺎري ﻣﺮﮔﺒﺎر دارد .ﭼﻮن ﺷﺎﻫﺪ ﺧﻄﺮﻳﻢ ﻧﻴﺎز ﺑﻪ رﻓﻊ ﺧﻄﺮ دارﻳﻢ. اﻓﺮاد از زﺑﺎن ﺑﻪ زﺑﺎن ﺑﻪ ﻛﻠﻤﻪ ﺑﻪ ﮔﻔﺘﺎر ﺑﻪ ﻧﺎﭼﺎر ﺗﻦ ﻣﻲ دﻫﻨﺪ ،ﺗﻦ اﻣﺎ در ﭼﻬﺎرراه ﻫﺎي ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ زﺑﺎن ﺳﺮدرﮔﻢ ﻣﻲ ﺷﻮد .ﺣﺎﻓﻈﻪ ﺑﻪ دروغ ﮔﻔﺘﻦ ﻣﻲ اﻓﺘﺪ ،ذﻫﻦ ﻣﺸﻮش ﻣﻲ ﺷﻮد .دﻳﺎﻟﻮگ ،ﻛﻪ ﻗﺮار ﺑﻮد اﻳﺠﺎد ﺷﻮد ،ﻧﻤﻲ ﺷﻮد ،ﻗﻄﻊ ﻣﻲ ﺷﻮد .ﻣﺎ روزه ي ارﺗﺒﺎط ﻣﻲ ﮔﻴﺮﻳﻢ .ﺑﻪ ﺟﺎي ﺣﺮف زدن دﻫﻦ وا ﻣﻲ ﻛﻨﻴﻢ ﻣﻲ ﺧﻨﺪﻳﻢ .ﻟﻮﻟﻪ ﻣﻲ ﺷـﻮﻳﻢ ﻣﻲ ﺧﻨﺪﻳﻢ .ﮔﺮﻳﻪ ﻣﻲ ﻛﻨﻴﻢ .ﻣﻲ ﺧﻨﺪﻳﻢ .ﻓﺮاﻣﻮش ﻛﺮده اﻳﻢ ﻛﻪ "زﺑﺎن" اﺑﺰار ارﺗﺒﺎط اﺳﺖ .ﻛﻪ زﺑﺎن اﺑﺰار ارﺗﺒﺎﻃﻲ ﺧﻮﺑﻲ اﺳﺖ .ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ وﺳـﻴﻠﻪ اﺳـﺖ .اوﻟـﻴﻦ وﺳـﻴﻠﻪ ي ارﺗﺒﺎﻃﻲ اﺳﺖ .ﺑﺎ ﻧﻮك ﭘﺴﺘﺎن ﻛﻪ ﺗﻤﺎس ﻣﻲ ﮔﻴﺮد ﻧﺎﮔﻬﺎن ﺷﻴﺮ ﺟﺎري ﻣﻲ ﺷﻮد .ﺑﺎ اﻧﺤﻨﺎي ﮔﻠﻮ ﻛﻪ ﺗﻤﺎس ﻣﻲ ﮔﻴﺮد ،دﺳﺖ ﻫﺎي اﻓﺘﺎده ﺑﻠﻨﺪ ﻣـﻲ ﺷـﻮﻧﺪ دور ﺷـﺎﻧﻪ ﻣـﻲ ﭘﻴﭽﻨﺪ .ﺑﺎ ﻟﺐ ﻫﺎي ﻛﺲ ﻛﻪ ﻣﻤﺎس ﻣﻲ ﺷﻮد ،راه را ﺗﺎ ﺧﻮد زﻫﺪان وا ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ .ﺑﺎ ﺳﺮ ﻛﻴﺮ ﻛﻪ ﺗﻤﺎس ﻣﻲ ﮔﻴﺮد ،از ﺟﺎ ﻣﻲ ﺟﻬﺪ .ﺑﺎ ﻛﻒ دﺳﺖ ﻛـﻪ ﺗﻤـﺎس ﻣـﻲ ﮔﻴـﺮد، اﻧﮕﺸﺖ ﻫﺎ ﺑﺮاي ﻧﻮازش وا ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ .زﺑﺎن ،ارﺗﺒﺎط ﻣﻲ ﮔﻴﺮد ،و آﻧﭽﻪ را ﻛﻪ ﻣﻲ ﺧﻮاﻫﺪ ﻣﻲ ﮔﻴﺮد .ﺗﻤﺎس زﺑﺎن ﺑﺎ ﺗﻦ ،ذﻫﻦ را ﺑﻪ ﺣﺮﻛﺖ وا ﻣﻲ دارد ،دل را ،اﮔـﺮ ﺣـﻮاس ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ اش ﺷﺮوع ﺑﻪ دروغ ﺑﺎﻓﺘﻦ ﻧﻜﻨﺪ ،ﺑﻪ دﻟﻬﺮه ﻣﻲ اﻧﺪازد .ارﺗﺒﺎط زﺑﺎﻧﻲ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ اﺳﺖ ،ﺑﻲ اﺷﺘﺒﺎه ،ﺑﻲ ﺷﻚ .ﻧﻮك زﺑﺎن ﻛﻪ ﻣﻲ ﻣﺎﻟﺪ ،ﻫـﺮ ﭼـﻪ از ﺟـﺎ ﺑﺠﻬـﺪ ﻳﻌﻨـﻲ ﺧﻮاﺳﺘﻪ اﺳﺖ ﻛﻪ از ﺟﺎ ﺑﺠﻬﺪ ،ﺑﻲ ﺷﻚ .ﻳﻌﻨﻲ زﺑﺎن ﭼﻴﺰي در ﮔﻮش ﭘﻮﺳﺖ ﮔﻔﺘﻪ ،آﻧﭽﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﻨﻴﺪه ﺷﺪه ،ﭘﺎﺳﺦ رﺳﻴﺪه .ارﺗﺒﺎط ﺑﻲ واﺳـﻄﻪ ،ﺑـﻲ ﺣﺴـﺎب و ﻛﺘـﺎب ،و ﻛﻠﻚ و دوراﻧﺪﻳﺸﻲ ،ﺑﻲ اﺣﺘﻴﺎط .زﺑﺎن وﺳﻴﻠﻪ ي ارﺗﺒﺎط اﺳﺖ .ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ وﺳﻴﻠﻪ ارﺗﺒﺎط اﺳﺖ .ﺑﺎ ﭘﻮﺳﺖ ﻛﻪ ﺗﻤﺎس ﻣﻲ ﮔﻴﺮد اﮔﺮ ﭘﻮﺳﺖ ﻧﺎﺟﻮر ﺑﺎﺷﺪ ،زﺑﺎن ﺗﻠﺦ ﻳﺎ ﺗﺮش ﻣـﻲ ﺷﻮد ،ﺑﻪ داﺧﻞ ﺣﻔﺮه ي دﻫﺎن ﺑﺮﻣﻲ ﮔﺮدد ،ﺣﺎﻟﺶ ﺑﺪ ﻣﻲ ﺷﻮد ،ﻣﺰه ي ﭘﻮﺳﺖ ﻧﺎﺟﻮر را ﺗﻒ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ .ﺑﻴﺮون ﻣﻲ ﺧﺰد ﻟﺐ ﻫﺎ را از ﻣﺰه ي ﭘﻮﺳﺖ ﻧﺎﺟﻮر ﭘﺎك ﻣﻲ ﻛﻨﺪ و ﺑﺎز در دﻫﺎن ﭘﻨﻬﺎن ﻣﻲ ﺷﻮد .ﭘﻮﺳﺖ ﻧﺎﺟﻮر ،ﻧﻴﺰ ﻣﻮرﻣﻮر ﻣﻲ ﺷﻮد ،ﺑﻪ ﻫﻢ ﻛﺸﻴﺪه ﻣﻲ ﺷﻮد .ﭘﻮﺳﺖ ﻧﺎﺟﻮر ،ﻏﻠﺖ ﻣﻲ زﻧﺪ ﻣﻲ رود ﺑﺮ ﻧﻤﻲ ﮔﺮدد .ﺑﺮﻧﻤﻲ ﮔﺮدد ﺑﮕﻮﻳﺪ ﺣـﺎﻻ دوﺑﺎره ﺑﻴﺎ زﺑﺎن ﺑﺰن ،ﻛﻤﻲ ﺑﺎﻻﺗﺮ ،ﺑﺒﻴﻨﻢ اﻳﻨﺠﻮري ﭼﻪ ﺟﻮري اﺳﺖ .ﭘﻮﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺪش ﺑﻴﺎﻳﺪ از ﺗﻤﺎس ﺑﺎ زﺑﺎن ،ﺣﻨﺠﺮه اش ﻣﻲ ﻏﺮد ،از ﻟﺬت ﺑﻪ ﻧﺎﻟﻪ ﻧﻤﻲ اﻓﺘﺪ .ﻳﻌﻨﻲ ارﺗﺒﺎط ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ .ﺑﺪون دﺧﺎﻟﺖ اﺣﺘﻴﺎط ،ﺑﺪون دﺧﺎﻟﺖ ﺷﻚ .زﺑﺎن ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻃﻴﺒﻌﺖ زﺑﺎن ﻧﺰدﻳﻚ ﺷﻮد ﺗﺎ ﻓﺮﻫﻨﮓ ،ﻗﺎﺑﻠﻴﺖ اﺗﺴﺎع ﻛﺴﺐ ﻛﻨﺪ .زﺑﺎن اﻗﻠﻴﺖ ﻏﻴﺮ رﺳﻤﻲ ،ﻛﻪ ﺑﻪ دﻟﻴـﻞ ﻧﻴﺎز ﻃﺒﻴﻌﻲ و ﺑﻪ دﻟﻴﻞ اﺧﺘﻴﺎر ،ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪه ،ﭼﻴﺰي از زﺑﺎن ﺳﺮخ وام ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ ،در زﺑﺎن رﺳﻤﻲ اﻣﺎ ،زﺑﺎن ﺳﺮخ در ﺣﺪ اﺑﺰاري ﺑﺮاي اداي ﻛﻠﻤـﻪ ﭘـﺎﻳﻴﻦ آﻣـﺪه اﺳـﺖ، اﺑﺰاري ﺑﻲ اﺣﺘﺮام ،ﺑﻲ اﺳﺘﻘﻼل .ﻋﻀﻮي ﻛﻪ ﺳﺮ ﺳﺒﺰ را ﺑﺮ ﺑﺎد ﻣﻲ دﻫﺪ ،اﮔﺮ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﻗﺎﻧﻮن ﻋﻤﻞ ﻧﻜﻨﺪ .ﻋﻀﻮي ﻛﻪ اﮔﺮ از دﻫﺎن ﺑﻴﺮون ﺑﺰﻧﺪ ﻧﺸﺎﻧﻪ ي ﺑـﻲ ادﺑـﻲ اﺳـﺖ ،ﻳـﺎ ﻋﺪم ﺑﻠﻮغ .ﻫﻤﺎن ﺑﺮﺧﻮردي ﻛﻪ ﺑﺎ ﮔﻔﺘﺎر و ﻳﺎ ﺑﺎ اﺑﺮاز ﻫﻮﻳﺖ اﻋﻀﺎي ﺟﺎﻣﻌﻪ ي اﻗﻠﻴﺖ ﻫﺎي ﺟﻨﺴﻲ ﻣﻲ ﺷﻮد .ادﺑﻴﺎت ﺗﻮﻟﻴﺪي اﻗﻠﻴﺖ ﻫﺎي ﺟﻨﺴﻲ اﻳﺮاﻧﻲ ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﺖ دارد ،در زﻣﺎن ِ اﻛﻨﻮن ِ ﻧﺎﻫﻨﺠﺎر ،ﺑﺎ ﺗﻜﻴﻪ ﺑﺮ ﺻﺪاﻗﺖ ﻏﺮﻳﺰي زﺑﺎن ،و اﻳﺠﺎد ﺗﻮازن در ﻗﺮاردادﻫﺎي زﺑﺎﻧﻲ زﺑﺎﻧﻲ ،ﻛﺎرآ ﺗﺮ و ﺑﺎﻫﻮش ﺗﺮ ،و ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺳﺎز ﺑﺎﺷﺪ .ﺷـﺎﻳﺪ ﺑﺸـﻮد ﮔﻔـﺖ ﻛـﻪ آﺷﻜﺎرﺳﺎزي ﻓﺮدي ،در ﺷﺮاﻳﻂ ﻓﻌﻠﻲ ،ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﺟﺎي ﺧﻮد را ﺑﻪ آﺷﻜﺎرﺳﺎزي ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ/زﺑﺎﻧﻲ ﺑﺪﻫﺪ .ﺑﺎﻳﺪ اﻳﻦ زﺑﺎن را ،زﺑﺎن ادﺑﻴﺎت ﺟﺎﻣﻌﻪ ي اﻗﻠﻴﺖ ﻫﺎي ﺟﻨﺴﻲ را ،ﭘﺎﻟﻮد، ﺳﺎﺧﺖ و ﭘﺮداﺧﺖ ،و آﺷﻜﺎر ﻛﺮد ،اﺳﻢ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪه ﻫﺮ ﭼﻪ ﻣﻲ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﺎﺷﺪ ﻣﻬﻢ ﻧﻴﺴﺖ .اﺳﻤﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ اﺳﻢ ﻫﺮ ﻛﺴﻲ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ رﺷﺪ اﻳﻦ زﺑﺎن ﻛﻤـﻚ ﻛـﺮده اﺳﺖ .ﺑﺎﻳﺪ زﺑﺎن را ﺑﺎﻻﻧﺪ ،و اﻣﻜﺎن رﺷﺪ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ اﻳﺠﺎد ﻛﺮد ﺗﺎ اﻣﻜﺎن اﺑﺮاز ﻫﻮﻳﺖ ﻓﺮدي اﻳﺠﺎد ﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ .ﺑﺎﻳﺪ ادﺑﻴﺎت ﺧﻮب ،ﺧﻮب ،ﺗﻮﻟﻴﺪ ﻛـﺮد .ﺗﻮﻟﻴـﺪ ادﺑﻴـﺎت ﺧـﻮب، ﮔﺎﻫﻲ ،از ﺟﻤﻠﻪ ي ﺿﺮورﻳﺎت اﺳﺖ و زﺑﺎن ﺳﺎز.
– ۴ﺷﻤﺎرﻩ ﺑﻴﺴﺖ و ﯾﮑﻢ
ﺁﯾﻴﻦ ﭼﺮاغ ،ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﻧﻴﺴﺖ!
در ﺳﺘﺎﻳﺶ ﺷﺮم و در ﺑﺎب ﺿﺮورت ﭼﻴﺮﮔﯽ ﺑﺮ اﺣﺴﺎس ﮔﻨﺎﻩ اﺧﻼﻗﯽ: د.ﺳﺎﺗﻴﺮ رواﻧﺸﻨﺎس /روان درﻣﺎن)ﮔﺸﺘﺎﻟﺖ( ﻣﻴﺎن ﺷﺮم ،اﺣﺴﺎس ﮔﻨﺎه ،و ﺧﺠﺎﻟﺖ ،ﺑﺎ وﺟﻮد ﺧﻮﻳﺸﺎوﻧﺪي دروﻧﻲ ،ﺗﻔﺎوت ﻫﺎي ﺑﻨﻴﺎدﻳﻦ وﺟﻮد دارد .ﺷﺮم ،ﺑﻪ ﻗﻮل ﻣﺎرﻛﺲ ﺟﻮان ،در واﻗﻊ اوﻟـﻴﻦ اﺣﺴـﺎس ﺑﺸـﺮي ﭘﺲ از ﺧﻮدآﮔﺎه ﺷﺪن اﻧﺴﺎن ،و ﺧﻮردن ﺳﻴﺐ داﻧﺎﻳﻲ اﺳﺖ .ﺷﺮم در واﻗﻊ اوﻟﻴﻦ اﺣﺴﺎس ﺑﺸﺮﻳﺴﺖ ،آﻧﮕﺎه ﻛﻪ آدم و ﺣﻮا ﺑﺎ ﺧﻮردن ﺳﻴﺐ داﻧﺎﻳﻲ ﺑﻪ ﻫﺴﺘﻲ و وﺟﻮد ﺧﻮﻳﺶ و وﺟﻮد دﻳﮕﺮي آﮔﺎه ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ .آﻧﮕﺎه ﻛﻪ ﺗﻔﺎوت ﺧﻮﻳﺶ و دﻳﮕﺮي را ﻟﻤﺲ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ و ﭘﻲ ﻣﻲ ﺑﺮﻧﺪ ﻛﻪ ﭘﻴﻮﻧﺪ ﺑﻼواﺳﻄﻪ ﺷﺎن را ﺑﺎ ﻫﺴﺘﻲ و زﻧﺪﮔﻲ از دﺳﺖ داده اﻧﺪ و از اﻳﻦ آﮔﺎﻫﻲ و ﻟﻤﺲ ﺛﻤﺮات ﺷﻜﺴﺘﻦ ﻣﻘﺮرات و ﻧﻈﻢ اﻟﻬﻲ ،وﺟﻮدﺷﺎن ﻣﺎﻻﻣﺎل از اﺣﺴﺎس ﺷﺮم ﻣﻲ ﺷﻮد .در واﻗﻊ اﺣﺴﺎس اوﻟﻴﻪ ي ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ آﮔـﺎﻫﻲ و ﺧﻮدآﮔﺎﻫﻲ ،اﺣﺴﺎس ﺷﺮم اﺳﺖ .ﻫﻤﺎﻧﮕﻮﻧﻪ ﻛﻪ آدﻣﻲ در دوران ﺑﻠﻮغ ﺟﺴﻤﻲ و روﺣﻲ در ﺟﻮاﻧﻲ ،ﺑﺎ ﺣﺲ رﺷـﺪ ﺷـﻮر ﺟﻨﺴـﻲ در ﺗـﻦ و روح ﺧـﻮﻳﺶ ،و ﺑـﺎ ﺣـﺲ ﺗﻐﻴﻴﺮات دروﻧﻲ و ﺑﺮوﻧﻲ ﺧﻮﻳﺶ ،ﻫﺮﭼﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﻪ ﺗﻔﺎوت ﺧﻮﻳﺶ ﺑﺎ دﻳﮕﺮان ﭘﻲ ﻣﻲ ﺑﺮد و ﺣﺲ اﻳﻦ ﺗﻔـﺎوت و آﮔـﺎﻫﻲ در او ﺷـﺮم ﺑﺮﻣـﻲ اﻧﮕﻴـﺰد .ﺳـﻌﻲ در اﻳﺠـﺎد ﺣﺮﻳﻢ ﺧﺼﻮﺻﻲ ﺑﺮاي ﺧﻮﻳﺶ ﭼﻪ از ﻃﺮﻳﻖ ﻧﻮﺷﺘﻦ دﻓﺘﺮ روزاﻧﻪ و ﭼﻪ ﻣﻴﻞ داﺷﺘﻦ اﻃﺎق ﺧﺼﻮﺻﻲ و ﻳﺎ ﻣﻴﻞ اﻧﺪﻳﺸﻴﺪن درﺑﺎره ﻣﻌﻨﺎي زﻧﺪﮔﻲ و ﺟﺴﺘﺠﻮي ﻓﺮدﻳﺖ و ﻫﻮﻳﺖ ﺧﻮﻳﺶ و ﻋﺸﻖ ﻓﺮدي ﺧﻮﻳﺶ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ .او ﺣﺲ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﺮاي دﺳﺖ ﻳﺎﺑﻲ ﺑﻪ ﺧﻮاﺳﺖ ﻫﺎي ﺧﻮﻳﺶ و اﻳﺠﺎد ﻓﺮدﻳﺖ ﻣﺘﻔﺎوت ﺧﻮﻳﺶ ﺑﻨﺎﭼﺎر ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮ ﺳﻨﺖ و ﻣﺤﻴﻂ ﺧﺎﻧﻮاده و ﻋﻼﺋﻖ ﻋﻤﻮﻣﻲ ﭼﻴﺮه ﺷﻮد و راه و ذاﺋﻘﻪ ﺧﻮﻳﺶ را ﺑﻴﺎﺑﺪ .اﻳﻦ ﺷﻨﺎﺧﺖ در او ﺣﺲ ﺷـﺮم و ﮔﻨـﺎه ﺑﺮﻣـﻲ اﻧﮕﻴـﺰد .از اﻳـﻦ ﺣـﺲ ﺷـﺮم ﺑﻨﻴـﺎدﻳﻦ و اﮔﺰﻳﺴﺘﺎﻧﺴﻴﺎل ﺑﺸﺮي ﻫﺮ ﺟﺎﻣﻌﻪ و ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ ،ﺗﻌﺒﻴﺮ و ﻣﻌﻨﺎي ﺧﻮاﺳﺖ ﺧﻮﻳﺶ را ﻣﻲ آﻓﺮﻳﻨﺪ و اﻳﻦ اﺣﺴﺎس را ،ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺑﻘﻴﻪ اﺣﺴﺎﺳﺎت ،در ﭼﻬﺎرﭼﻮب ﻧﮕـﺮش و ﻧﮕـﺎه ﺧﻮﻳﺶ ﺑﺎزﻣﻲ آﻓﺮﻳﻨﺪ و ﻣﻌﻨﺎ ﻣﻲ دﻫﺪ .اﻳﻦ ﺷﺮم وﺟﻮدي ﻛﻪ ﻧﻤﺎد ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ﺧﻮﻳﺶ و ﺣﺲ و ﻟﻤﺲ ﺧﻮﻳﺶ و دﻳﮕﺮي و ﻧﻤﺎد ﺧﻮد آﮔﺎﻫﻲ ﺑﺮ ﻣﻌﻀـﻞ اﻧﺴـﺎن ﺑـﻮدن اﺳﺖ ،در ﺗﻔﻜﺮ ﺳﻨﺖ و اﺧﻼﻗﻴﺎت ﻣﻘﺪس ،ﺑﻪ اﺣﺴﺎس ﮔﻨﺎه و ﺧﺠﺎﻟﺖ اﺧﻼﻗﻲ ﺗﺒﺪﻳﻞ و ﻣﺴﺦ ﻣﻲ ﺷﻮد .در ﺗﻔﻜﺮ ﻣـﺪرن ﺑـﺎ ﭼﻴﺮﮔـﻲ ﺑـﺮ اﺣﺴـﺎس ﮔﻨـﺎه اﺧﻼﻗـﻲ و اﺧﻼﻗﻴﺎت ﻣﻘﺪس ،ﻫﻤﺰﻣﺎن ،ﺷﺮم زﻳﺒﺎ و اﻳﻦ ﻫﻤﺮاه ﻫﻤﻴﺸﮕﻲ ﺧﻮدآﮔﺎﻫﻲ ﻧﻴﺰ ﻛﻢ ﻛﻢ ﺑﺪور اﻧﺪاﺧﺘﻪ ﻣﻲ ﺷﻮد و اﻳﻨﮕﻮﻧﻪ ارزش و اﻫﻤﻴﺘﺶ ،زﻳﺒﺎﻳﻴﺶ ﻧﺎدﻳـﺪه ﮔﺮﻓﺘـﻪ ﻣﻲ ﺷﻮد .ﻫﺮ اﻧﺴﺎﻧﻲ در دوران ﺑﻠﻮغ ﻓﺮدي ،ﺑﺎ ﺷﻨﺎﺧﺖ از ﭼﮕﻮﻧﮕﻲ >ﻫﺴﺖ ﺷﺪن< ﺧﻮﻳﺶ و ﭼﮕﻮﻧﮕﻲ ذات ﺧﻮﻳﺶ ﺑﻪ ﺳﺎن ﻣﻮﺟﻮدي ﻛﻪ در ﭘﻲ دﺳـﺖ ﻳـﺎﺑﻲ ﺑـﻪ ﻟﺬﺗﻲ ،و ﻳﺎﻓﺘﻦ ﭘﺎﺳﺨﻲ ﺑﺮاي ﻛﻨﺠﻜﺎوي اﻣﻴﺎل ﺧﻮﻳﺶ ،از داﻳﺮه ﻃﺒﻴﻌﻲ ﺑﻪ در آﻣﺪه و ﻧﻈﻢ ﻛﻬﻦ را ﺑﻪ ﻫﻢ رﻳﺨﺘﻪ ،از اﻳﻦ ﺷﻴﻮه ي ذات اﻧﺴـﺎﻧﻲ ﺧـﻮﻳﺶ ﺳـﺮخ ﻣـﻲ ﺷﻮد و ﺷﺮم وﺟﻮدش را ﻣﻲ ﮔﻴﺮد .اﻣﺎ اﻳﻦ ﺷﺮم ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎي درك ﺧﻮﻳﺶ و ﻗﺒﻮل ﺧﻮﻳﺶ ﺑﻪ ﺳﺎن ﻣﻮﺟﻮدي ﻧﻮ اﺳﺖ ﻛﻪ در ﭘﻲ ﻳﺎﻓﺘﻦ ﺳﻌﺎدت ﻓﺮدي ﺧﻮﻳﺶ ،ﺑﻬﺸﺖ ﺧﺎﻧﻮادﮔﻲ و ﺳﻨﺖ را ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﻣﻲ ﮔﺬارد و ﭘﻞ ﻫﺎي ﭘﺸﺖ ﺳﺮ را ﻣﻲ ﺷﻜﻨﺪ .اﻳﻦ ﺷﺮم ﻣﺎﻻﻣﺎل از ﺣﺲ ارﺗﺒﺎط ﺑـﺎ ﺧـﻮﻳﺶ و ﻧﻤـﺎد درك ذات و ﺧﻮاﺳـﺖ ﺧـﻮﻳﺶ اﺳﺖ .اﻳﻦ ﺷﺮم ﻧﻪ ﻧﺎﻓﻲ ﻟﺬت،ﻋﺸﻖ ،ﻓﺮدﻳﺖ و ﺧﻮدآﮔﺎﻫﻲ ،ﺑﻠﻜﻪ ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ اﺣﺴﺎس ﻃﺒﻴﻌﻲ و اﻧﺴﺎﻧﻲ اﻳﻦ ﺷﻮرﻫﺎ و ﺗﻮان ﻫﺎي ﺑﺸﺮﻳﺴﺖ .ﺧﻮدآﮔﺎﻫﻲ و ﺷـﺮم ﭘﻴﻮﻧـﺪي ﻋﻤﻴﻖ ﺑﺎ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ دارﻧﺪ ،ﻫﻤﺎﻧﻄﻮر ﻛﻪ ﻓﺮدﻳﺖ و ﺷﺮم ﺑﺎ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ در ﭘﻴﻮﻧﺪﻧﺪ ،و ﻋﺸﻖ و ﻟﺬت ﻣﺎﻻﻣﺎل از ﺷﻮر ﺷﺮم ﻣﻲ ﺑﺎﺷﻨﺪ .ﻛﺎﻓﻲ اﺳﺖ ﻧﮕﺎﻫﻲ ﻋﻤﻴﻖ ﺗﺮ ﺑـﻪ ﻟﺤﻈـﻪ ي ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺷﺪن آدم و ﺣﻮا ﺑﻪ اﻧﺴﺎن ،و ﺑﻪ ﻧﻴﺎﻛﺎن ﻣﺎ ،ﭘﺲ از ﺧﻮردن ﺳﻴﺐ داﻧﺎﻳﻲ اﻧﺪازﻳﻢ ﺗﺎ ﭘﻴﻮﻧﺪ ﻣﻴﺎن ﺷﺮم و ﺧﻮدآﮔﺎﻫﻲ ،ﺷﺮم و ﻟﺬت ،ﺷـﺮم و ﻓﺮدﻳـﺖ ،ﺷـﺮم و ﻋﺸﻖ را درك ﻛﻨﻴﻢ .ﺑﺎ ﺧﻮردن ﺳﻴﺐ داﻧﺎﻳﻲ آدم و ﺣﻮا ﺑﺮ وﺟﻮد ﺧﻮﻳﺶ و ﺑﺮ ﺗﻔﺎوت ﺧﻮﻳﺶ ﺑﺎ دﻳﮕﺮي آﮔﺎه ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ .آﻧﻬﺎ اﻛﻨﻮن ﺣﺘﻲ ﺑـﺎ ﺧـﻮﻳﺶ ﻧﻴـﺰ از ﻃﺮﻳـﻖ ﮔﻔﺘﮕﻮ و دﻳﺎﻟﻮگ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ارﺗﺒﺎط ﺑﺮﻗﺮار ﻛﻨﻨﺪ و راﺑﻄﻪ ﺑﻼواﺳﻄﻪ را ﺑﺎ ﺧﻮﻳﺶ و دﻳﮕﺮي از دﺳﺖ داده اﻧﺪ .آﻧﻬﺎ اﻛﻨﻮن ﺑﻪ ﺗﻔﺎوت ﺧﻮﻳﺶ ﺑﺎ دﻳﮕﺮي ﭘﻲ ﻣﻲ ﺑﺮﻧـﺪ و اﻳﻦ ﺧﻮدآﮔﺎﻫﻲ اﺣﺴﺎس ﺷﺮم ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه دارد ،از اﻳﻨﺮو ﻣﻲ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺧﻮﻳﺶ را ﺑﭙﻮﺷﺎﻧﻨﺪ .اﻳﻦ ﭘﻮﺷﺎﻧﺪن ﺧﻮﻳﺶ ﺷﺒﺎﻫﺖ ﻓﺮاوان ﺑﺎ اﻳﻦ ﻣﻴﻞ دروﻧﻲ ﻫﻤﻪ اﻧﺴﺎن ﻫﺎ دارد – ۵ﺷﻤﺎرﻩ ﺑﻴﺴﺖ و ﯾﮑﻢ
ﺁﯾﻴﻦ ﭼﺮاغ ،ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﻧﻴﺴﺖ!
ﻛﻪ ﻣﻴﺎن ﺣﺮﻳﻢ ﺧﺼﻮﺻﻲ و ﺣﺮﻳﻢ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﺗﻔﺎوت ﻗﺎﺋﻞ ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ و اﮔﺮ ﻛﺴﻲ ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﻳﺎ ﻧﺎﺧﻮاﺳﺘﻪ ،ﺑﺪون اﺟﺎزه آﻧﻬـﺎ وارد ﻋﺮﺻـﻪ ﺧﺼﻮﺻـﻲ ﺷـﺎن ﺷـﻮد ،دﭼـﺎر اﺣﺴﺎس ﺷﺮم و ﻧﻴﺰ ﺧﺸﻢ ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ .ﺗﺼﻮر ﻛﻨﻴﺪ ﻛﺴﻲ ﺑﺪون اﺟﺎزه ﺷﻤﺎ دﻓﺘﺮ روزاﻧﻪ ﺧﺼﻮﺻﻲ ﺷﻤﺎ را ﺑﺨﻮاﻧﺪ ،ﺣﺘﻲ اﮔﺮ ﻣﻌﺸﻮﻗﺘﺎن ﺑﺎﺷﺪ ،آﻧﮕﺎه اﺣﺴﺎس ﺷﺮﻣﻲ را ﻟﻤﺲ ﻛﻨﻴﺪ ﻛﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﺗﺼﻮري در ﺷﻤﺎ اﻳﺠﺎد ﻣﻲ ﻛﻨﺪ .ﭼﺮا در ﭼﻨﻴﻦ ﻟﺤﻈﻪ اي اﺣﺴﺎس ﺷﺮم ﻣﻲ ﻛﻨﻴﻢ؟ زﻳﺮا دﻳﮕﺮي و اﻏﻴﺎر ﺑﻪ ﻋﺮﺻﻪ اي ﭘﺎ ﮔﺬاﺷﺘﻪ اﻧﺪ ﻛﻪ ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﻣﻦ ،ﺑﻪ ﺗﻮ ،ﺗﻌﻠﻖ دارد .ﮔﻮﻳﻲ دارﻧﺪ ﻫﻴﺰ و ﺑﻴﺸﺮم و ﺑﺪون اﺟﺎزه ﺑﻪ ﺗﻦ و روح ﻟﺨﺖ ﻣﺎ ﻣﻲ ﻧﮕﺮﻧﺪ .اﻳﻨﺠﺎﺳﺖ ﻛﻪ ﻧﺎﮔﻬﺎن ،ﺳﺮاﭘﺎ ﺷﺮم ،ﻣﻴﻞ دارﻳﻢ ﺧﻮدﻣﺎن را دوﺑﺎره ﺑﭙﻮﺷﺎﻧﻴﻢ و ﺑﺎ ﺧﺸﻢ اﻳﻦ ﻫﻴﺰﭼﺸﻢ ﮔﺴﺘﺎخ را از ﺣﺮﻳﻤﻤﺎن ﺑﻴﺮون اﻧﺪازﻳﻢ .ﻫﻤﻴﻦ ﺑﺮﺧﻮرد را وﻗﺘﻲ ﻣﻲ ﻛﻨﻴﻢ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻣﻌﺸﻮق ﺧﻮﻳﺶ ﻋﺸﻖ ﺑﺎزي ﻣﻲ ﻛﻨﻴﻢ ،ﻳﺎ در ﻳـﻚ ﺑﺤﺮان ﻋﻤﻴﻖ دروﻧﻲ ﺑﺎ ﺧﻮﻳﺶ ﺗﻨﻬﺎﻳﻴﻢ ،و ﻧﺎﮔﻬﺎن دﻳﮕﺮان و اﻏﻴﺎر ﭘﺎ ﺑﻪ ﺣﺮﻳﻢ ﺧﺼﻮﺻﻲ ﻣﺎن ﻣﻲ ﮔﺬارﻧﺪ و اوج ﻳﮕﺎﻧﮕﻲ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﺎ ﻣﻌﺸﻮق و ﻳﺎ ﺑﺎ ﺧﻮد را ،ﻟﺤﻈـﻪ ي ﻋﻤﻴﻖ دﻳﺎﻟﻮگ و ﮔﻔﺘﻤﺎن ﻣﻴﺎن ﺧﻮﻳﺶ و ﻣﻌﺸﻮق و ﻳﺎ ﺑﺎ ﺧﻮد را ﺑﺎ ﻧﮕﺎه و ﺳﺨﻨﺎن زﺷﺘﺸﺎن ﻛﺜﻴﻒ و ﻣﺒﺘﺬل ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ .آﻧﮕﺎه اﻧﺴﺎن ﺳﺮاﭘﺎ ﺷﺮم ،ﺧـﻮﻳﺶ و ﻣﻌﺸـﻮق را ،ﻳﺎ ﺧﻮﻳﺶ و ﺑﺤﺮاﻧﺶ را ﻣﻲ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﭙﻮﺷﺎﻧﺪ و از ﻧﮕﺎه دﻳﮕﺮان و ﺗﺠﺎوز دﻳﮕﺮان ﺑﻪ ﺣـﺮﻳﻢ ﺧﺼﻮﺻـﻴﺶ ﻣﺤﻔـﻮظ دارد .ﻣـﻴﻼن ﻛﻮﻧـﺪرا در رﻣـﺎن >آﻫﺴـﺘﮕﻲ<، در ﺑﺨﺸﻲ ،ﻳﻚ ﻫﻤﺨﻮاﺑﮕﻲ در ﺑﺮاﺑﺮ ﭼﺸﻢ دﻳﮕﺮان ،ﺗﻮﺳﻂ دو ﺗﺎ از ﻓﻴﮕﻮرﻫﺎي داﺳﺘﺎﻧﺶ ،وﻳﻨﺴﺖ و ﺟﻮﻟﻲ ،را ﺗﺮﺳﻴﻢ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ .او ﺑﻪ زﻳﺒﺎﻳﻲ ﻧﺸﺎن ﻣﻲ دﻫـﺪ ﻛـﻪ در آن ﻟﺤﻈﻪ ﻛﻪ آﻧﻬﺎ ﻣﻲ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺑﺎ ﺣﺲ آﮔﺎﻫﻲ ﺑﺮ ﻧﮕﺎه دﻳﮕﺮان در ﻛﻨﺎر اﺳﺘﺨﺮ ﺑﺎ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﻫﻤﺨﻮاﺑﮕﻲ ﻛﻨﻨﺪ ،ﭼﮕﻮﻧﻪ اﺣﺴﺎﺳﺎﺗﺸﺎن ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ و ﺷﺮم از ﺑﻴﻦ ﻣـﻲ رود .ﺑﻪ ﻗﻮل ﻣﻴﻼن ﻛﻮﻧﺪرا ،در اﻳﻦ ﻟﺤﻈﻪ ﺑﺎ از ﺑﻴﻦ رﻓﺘﻦ ﺷﺮم ،وﻳﻨﺴﺖ و ﺟﻮﻟﻲ ﻧﺸﺎن ﻣﻲ دﻫﻨﺪ ﻛﻪ آﻧﻬﺎ ﻋﺮﺻﻪ ي ﺣﺮﻳﻢ ﺧﺼﻮﺻﻲ > <intimacy،Intimitätرا ﺗﺮك ﻛﺮده اﻧﺪ و ﺑﻪ ﻫﻨﺮﭘﻴﺸﮕﺎن اﺣﺴﺎﺳﺎت ﺧﻮﻳﺶ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺷﺪه اﻧـﺪ ،و ﺑـﻪ اﻳـﻦ ﺧـﺎﻃﺮ ﻧﻴـﺰ دروﻧـﺎً ﺗﺤﺮﻳـﻚ ﻧﻤـﻲ ﺷـﻮﻧﺪ .وﻳﻨﺴـﺖ در آن ﻟﺤﻈـﻪ دﭼـﺎر ﻧـﺎﺗﻮاﻧﻲ ﺟﻨﺴﻲ ﻣﻲ ﺷﻮد و ﺟﻮﻟﻲ ﺑﻪ ﺟﺎي ﻟﺬت ﺗﺤﺮﻳﻚ ﺷﺪن در ﺧﻮﻳﺶ اﺣﺴﺎس درد ﻣﻲ ﻛﻨﺪ .ﺑﻲ ﺟﻬـﺖ ﻧﻴﺴـﺖ ﻛـﻪ ﺗﻮﻣـﺎس ،ﻗﻬﺮﻣـﺎن داﺳـﺘﺎن >ﺳـﺎدﮔﻲ ﻏﻴﺮﻗﺎﺑـﻞ ﺗﺤﻤﻞ ﻫﺴﺘﻲ< ،ﺑﺎ آﻧﻜﻪ ﻫﻢ ﻳﻚ ﻛﺎزاﻧﻮا و ﻫﻢ ﻳﻚ ﻋﺎﺷﻖ رﻣﺎﻧﺘﻴﻚ اﺳﺖ ،اﻣﺎ در ﻫﺮ دو ﺣﺎﻟﺖ از داﺷﺘﻦ ﺗﻤﺎﺷﺎﭼﻲ در زﻧﺪﮔﻲ و ﻋﺮﺻﻪ ﺧﺼﻮﺻﻲ ﺑﻴﺰار اﺳﺖ ،زﻳـﺮا وﺟﻮد ﻧﮕﺎه دﻳﮕﺮان در اﻳﻦ ﻋﺮﺻﻪ ﺧﺼﻮﺻﻲ ﻛﻪ اﻧﺴﺎن در آن ﻟﺨﺖ ،ﺻﺎدق ﺑﺎ ﺧﻮﻳﺶ و ﺿﺮﺑﻪ ﭘﺬﻳﺮ اﺳﺖ ،ﺑﺴﻴﺎر ﺧﻄﺮﻧﺎك و ﻧﻴﺰ ﻣﺒﺘﺬل ﻛﻨﻨـﺪه و وﻳـﺮان ﻛﻨﻨـﺪه ي زﻳﺒﺎﻳﻲ و ﻣﺎﻧﻊ ﺷﺪت ﻳﺎﺑﻲ ﻟﺬت ﻋﺸﻘﻲ و اروﺗﻴﻚ و ﺷﻮر اﺣﺴﺎﺳﻲ آن اﺳﺖ .از اﻳﻨﺮو ﻧﻴﺰ ﻛﺎزاﻧﻮاي اﻣﺮوزي و ﻋﺎﺷﻖ رﻣﺎﻧﺘﻴﻚ اﻣﺮوزي ،ﺑﻪ ﻗﻮل ﻛﻮﻧﺪرا ،ﺑـﺎ دن ﺧـﻮان ﻛﻪ ﻗﻬﺮﻣﺎﻧﻲ ﺗﺮاژﻳﻚ ﺑﻮد ،و ﻳﺎ ﺑﻪ ﻗﻮل ﻣﻦ ،ﺑﺎ وورﺗﺮ ﮔﻮﺗﻪ ﻛﻪ ﻋﺎﺷﻘﻲ ﺗﺮاژﻳﻚ ﺑﻮد ،ﻫﻴﭻ ﺧﻮﻳﺸﺎوﻧﺪي ﻧﺪارد .آﻧﻬﺎ ﺑـﺎ ﺧـﻮﻳﺶ ﺻـﺎدق ﺑﻮدﻧـﺪ و ﺗـﻦ ﺑـﻪ ﻋﻤﻴـﻖ ﺗـﺮﻳﻦ ﺷﻮرﻫﺎي ﺧﺼﻮﺻﻲ ﺧﻮﻳﺶ ﻣﻲ دادﻧﺪ ،وﻟﻲ ﻛﺎزاﻧﻮاي اﻣﺮوز ﺗﻨﻬﺎ ﻳﻚ ﮔﺮدآورﻧﺪه ي زﻧﺎن و ﻣﺎﺟﺮاﺟﻮﻳﻲ ﻫﺎﺳﺖ ،ﻣﺜﻞ ﮔﺮدآورﻧﺪه ي ﺗﻤﺒﺮ و ﻳﺎ ﻣﺎﺷﻴﻦ ﻫﺎي ﻗﺪﻳﻤﻲ .و ﻫﻤﻪ ي اﻳﻦ ﻫﺎ ﻫﻨﺮﭘﻴﺸﻪ ﻫﺎﻳﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ در ﺑﺮاﺑﺮ ﻧﮕﺎه ﺗﻤﺎﺷﺎﭼﻴﺎن ﺑﻪ ﺑﺎزي اي ﻣﺸﻐﻮﻟﻨﺪ ﺗﺎ ﻫﻮراي ﺗﻤﺎﺷﺎﭼﻴﺎن را ﺑﺸﻨﻮﻧﺪ و اﺣﺴﺎس ﺑﺰرﮔﻲ ،و ﭼﻴﺮﮔﻲ ﺑـﺮ ﺧـﻼء ﺧﻮﻳﺶ را ﺑﻪ دﺳﺖ آورﻧﺪ .در ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺳﻨﺘﻲ اﻳﻦ ﺷﺮم ﺑﺸﺮي ﻛﻪ ﻧﻤﺎد ﻓﺮدﻳﺖ و ﺧﻮدآﮔﺎﻫﻲ اوﺳﺖ ﺑﻪ ﺧﺠﺎﻟﺖ اﺧﻼﻗـﻲ ﺗﺒـﺪﻳﻞ ﻣـﻲ ﺷـﻮد و ﺑـﻪ وﺳـﻴﻠﻪ اي ﺑـﺮاي ﺳﺮﻛﻮب ﻓﺮدﻳﺖ و ارﺗﺒﺎط و ﺳﺮﻛﻮب ﻟﺬت .اﻳﻨﮕﻮﻧﻪ ﻧﻴﺰ ﺑﺎ رﺷﺪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﻴﻞ ﻫﻨﺮﭘﻴﺸﮕﻲ در اﻧﺴﺎن ﻣﺪرن ،ﻫﺮﭼﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺷﺮم ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻳﻚ اﺣﺴﺎس ﻣﺰاﺣﻢ ﭘـﺲ زده ﻣﻲ ﺷﻮد .اﻣﺮوزه ﻓﺮدﻳﺖ ،و ﻋﺮﺻﻪ ي ﺧﺼﻮﺻﻲ ﻫﺮﭼﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ در ﺟﻬﺎن ﻣﺪرن در ﺧﻄﺮ اﺿﻤﺤﻼل ﻗﺮار دارد .دارد ﺟﺎي ﺧﻮد را ﺑﻪ اﻳـﻦ ﺷـﻮي ﺗﻠﻮﻳﺰﻳـﻮﻧﻲ ﻣـﺪرن و ﺑﺮادر ﺑﺰرﮔﺘﺮ و دﻳﮕﺮ ﺷﻮﻫﺎي واﻗﻌﻲ ) (reality Tvو ﻫﻨﺮﭘﻴﺸﮕﻲ ﻋﻤﻮﻣﻲ ﻣﻲ دﻫﺪ .اﻣﺮوزه ﺷﺮم ﺑﺎ دو ﺧﻄﺮ روﺑﺮوﺳﺖ ،ﻳﻜـﻲ اﻳـﻦ ﻫﻨﺮﭘﻴﺸـﮕﻲ ﻣـﺪرن و دﻳﮕـﺮي ﺧﺠﺎﻟﺖ اﺧﻼﻗﻲ ﺳﻨﺘﻲ ﻛﻪ ﻫﺮ دوي آﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﺷﻴﻮه ي ﺧﻮد ،ﻧﺎﻓﻲ ﻓﺮدﻳﺖ و ﺧﺼﻮﺻﻴﺖ اﺻﻴﻞ اﻧﺪ ،ﺑﺎ آﻧﻜﻪ ﻣﺪرﻧﻴﺖ اﺳﺎﺳﺶ ﺑﺮ ﻓﺮدﻳﺖ اﺳﺘﻮار اﺳـﺖ .اﻣـﺮوزه ﻫﺮﭼـﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺟﺎي ﻓﺮدﻳﺖ را اﻳﻦ ﻣﻴﻞ ﺑﻪ ﻫﻨﺮﭘﻴﺸﮕﻲ در ﺑﺮاﺑﺮ ﭼﺸﻢ دﻳﮕﺮان و ﻣﻴﻞ ﻫﻮراي ﺟﻤﻌﻲ ﻣﻲ ﮔﻴﺮد .ﺑﺎ ﻛﻢ ﺷﺪن ﻓﺮدﻳﺖ ،ﺷﺮم ﻧﻴﺰ ﻛﻢ ﻛﻢ از ﺟﺎﻣﻌﻪ و اﻧﺴﺎن دور – ۶ﺷﻤﺎرﻩ ﺑﻴﺴﺖ و ﯾﮑﻢ
ﺁﯾﻴﻦ ﭼﺮاغ ،ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﻧﻴﺴﺖ!
ﻣﻲ ﺷﻮد و ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ آن ﺣﺮﻳﻢ ﺧﺼﻮﺻﻲ در ﺑﺮاﺑﺮ ﻣﻴﻞ ﺑﻪ ﺑﺎزي و ﺳﺮﮔﺮﻣﻲ ﻣﺪرن ﻋﻘﺐ ﻧﺸﻴﻨﻲ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ و از دﺳﺖ ﻣـﻲ رود .ﺟﺎﻣﻌـﻪ ي ﺳـﻨﺘﻲ ﻛـﻪ در آن اﺧـﻼق ﻣﻘﺪس ﺣﻜﻤﻔﺮﻣﺎﺳﺖ ،اﻳﻦ اﺣﺴﺎس ﺑﻨﻴﺎدﻳﻦ ﺑﺸﺮ را و ﻧﻤﺎد ارﺗﺒﺎط ﻋﻤﻴﻖ ﻳﻚ اﻧﺴﺎن ﺑﺎ ﻣﻌﻀﻼت اﮔﺰﻳﺴﺘﺎﻧﺴﻴﺎل ﺧﻮﻳﺶ را ،ﺑﻪ ﺧﺠﺎﻟﺖ اﺧﻼﻗﻲ ﻣﺴﺦ ﻛﺮده و ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ .اﻛﻨﻮن ﺑﻪ ﺟﺎي آﻧﻜﻪ اﻧﺴﺎن ﺑﺎ ﺷﻮر ﺷﺮم ﺧﻮﻳﺶ ﺑﻪ ﻓﺮدﻳﺖ و اﻣﻴﺎل ﺧﺼﻮﺻﻲ و ﻋﻤﻴﻖ ﺧﻮﻳﺶ ﺗﻦ ﺑﺪﻫﺪ و از ﻟﺬت اﻧﺴﺎن ﺑـﻮدن ﺳـﺮخ و زﻳﺒـﺎ ﺷـﻮد و ﺑـﻪ وﺣﺸﺖ و ﺷﻜﻮه اﻧﺴﺎن ﺑﻮدن ﭘﻲ ﺑﺒﺮد ،اﻳﻦ ﺧﺠﺎﻟﺖ اﺧﻼﻗﻲ را و اﺣﺴﺎس ﮔﻨﺎه را ﺑﻪ ﻣﻬﻤﺘﺮﻳﻦ وﺳﻴﻠﻪ ﺳﺮﻛﻮب ﻓﺮدﻳﺖ ،ﻟﺬت و ﻋﺸﻖ زﻣﻴﻨﻲ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ .اﻛﻨﻮن ﺷﺮم در ﭼﻬﺎرﭼﻮب اﻳﻦ ﺳﻴﺴﺘﻢ اﺧﻼﻗﻲ ﺑﻪ ﺧﺠﺎﻟﺖ و اﺣﺴﺎس ﮔﻨﺎه ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻣﻲ ﺷﻮد و ﺗﺎ آدﻣﻲ ﺑﺎ ﺣﺲ ﺗﻔﺎوت ﺧﻮﻳﺶ ﺑﺎ دﻳﮕﺮي ،ﺑﺎ ﺣﺲ ﻣﻴﻞ ﺷﻜﺴـﺘﻦ ﺳـﻨﺖ و ﻗﺮاردادﻫﺎ ﺑﺮاي دﺳﺖ ﻳﺎﺑﻲ ﺑﻪ ﺧﻮاﺳﺖ ﺧﻮﻳﺶ ،ﺑﺎ ﺣﺲ ﻣﻴﻞ دﺳﺖ ﻳﺎﺑﻲ ﺑﻪ ﻟﺬت و ﻋﺸﻖ ﭼﻮن ﻧﻴﺎﻛﺎن ﺧﻮد آدم و ﺣﻮا روﺑـﺮو ﻣـﻲ ﺷـﻮد و اﻳـﻦ ﺷـﻮرﻫﺎي زﻳﺒـﺎي اﻧﺴﺎﻧﻲ را ﺣﺴﺎس ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ،ﺷﺮم ﻣﺴﺦ ﺷﺪه ﺑﻪ ﺧﺠﺎﻟﺖ و اﺣﺴﺎس ﮔﻨﺎه ،ﭼـﻮن ﺷﻤﺸﻴﺮ داﻣﻮﻛﻠﺲ ﺑﺮ ﺳﺮ و ﺗﻦ و ﻗﻠﺒﺶ ﻓـﺮود ﻣـﻲ آﻳـﺪ و اﻳـﻦ اﻣﻴـﺎل را ،اﻳـﻦ ﺷﻮرﻫﺎي اﻧﺴﺎﻧﻲ را ﺳﺮﻛﻮب ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ،و او را ﺳﺘﺮون ﻣﻲ ﺳﺎزد .ﺑﻲ دﻟﻴﻞ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻋﺸﻖ ،ﺧﺮد ،ﻟﺬت ﺑﺎ ﺷﺮم ﻫﻤﺮاه ﻫﺴﺘﻨﺪ و آﻧﺠﺎ ﻛـﻪ ﻳﻜـﻲ ﺳـﺮﻛﻮب ﻣﻲ ﺷﻮد ،ﺳﺮﻛﻮب دﻳﮕﺮان ﻧﻴﺰ در راه اﺳﺖ .ﺷﺮم ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻧﻤﺎﻳـﺎﻧﮕﺮ آن اﺳـﺖ ﻛﻪ اﻧﺴﺎن ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ دﺳﺖ ﻳﺎﺑﻲ ﺑﻪ ﺧﻮاﺳﺘﻲ از ﺧﻮﻳﺶ ،ﺑﺮ ﻗﺮاردادي اﺟﺘﻤـﺎﻋﻲ و ﻳﺎ ﺳﻨﺘﻲ ﭼﻴﺮه ﺷﺪه اﺳﺖ ،و ﺑﻪ اﺧﻼﻗﻲ و ﺳﻨﺘﻲ ﺧﻴﺎﻧﺖ ﻛﺮده اﺳﺖ ،ﺧﻮاه اﻳـﻦ ﺧﻴﺎﻧﺖ در ﻋﺮﺻﻪ ي دوﺳﺘﻲ ﻳـﺎ ﻋﺸـﻖ ﺑﺎﺷـﺪ و ﺧـﻮاه در ﻋﺮﺻـﻪ ﺳـﻨﺖ ﻫـﺎي ﺧﺎﻧﻮادﮔﻲ و ﻳﺎ ﻗﺮاردادﻫﺎي اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ .ﻫﺮ ارﺗﺒﺎط اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ،ﭼﻪ ارﺗﺒﺎط ﻋﺸﻘﻲ ﺑﺎ ﻳﻚ ﻣﻌﺸﻮق و ﭼﻪ ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ دﻳﮕﺮ اﻧﺴﺎن ﻫـﺎ در ﻳـﻚ ﺟﺎﻣﻌـﻪ ،ﻫﻤـﺮاه ﺑـﺎ ﺧـﻮد اﺧﻼق و ﻗﺮاردادﻫﺎي ارﺗﺒﺎﻃﻲ ﻧﻴﺰ ﺑﻮﺟـﻮد ﻣـﻲ آورد ﺗـﺎ اﻳـﻦ ﭘﻴﻮﻧـﺪ ﺑﺘﻮاﻧـﺪ ﺑـﻪ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ وﺟﻪ زﻧﺪﮔﻲ و ﻋﻤﻞ ﻛﻨﺪ .آﻧﮕﺎه ﻛـﻪ در دوﺳـﺘﻲ ،ﻧﺎﮔﻬـﺎن ﺑـﻪ دوﺳـﺘﻲ، ﺧﻮدآﮔﺎه و ﻧﺎﺧﻮداﮔﺎه ﺿﺮﺑﻪ اي ﻣﻲ زﻧﻴﻢ ،و ﻳﺎ در راﺑﻄﻪ ﻋﺸﻘﻲ ﺑﻪ ﻣﻌﺸﻮﻗﻤﺎن ﺧﻴﺎﻧﺖ ﻣﻲ ﻛﻨﻴﻢ ،دﭼﺎر اﺣﺴﺎس ﺷﺮم ﻣﻲ ﺷﻮﻳﻢ ،ﻛﻪ اﻳﻨﺠﺎ ﺑﻪ ﺷـﻜﻞ اﺣﺴـﺎس ﮔﻨـﺎه ﺧﻮد را ﻧﺸﺎن ﻣﻲ دﻫﺪ .آدﻣﻲ را اﻳﻦ اﺣﺴﺎس ﮔﻨﺎه اﻧﺴﺎﻧﻲ واﻣﻲ دارد ﻛﻪ ﻳﺎ از ﻃﺮﻳﻘﻲ ﮔﻨﺎه ﺧﻮﻳﺶ را ﺟﺒﺮان ﻛﻨﺪ و ﻳﺎ ﻣﻌﺬرت ﺧﻮاﻫﻲ ﻛﻨﺪ و ﻳﺎ از آن درﺳﻲ ﺑﮕﻴﺮد و ﺑﺎ ﺧﻮﻳﺶ و دﻳﮕﺮي ﺻﺎدﻗﺎﻧﻪ در آن ﺑﺎره ﺳﺨﻦ ﮔﻮﻳﺪ و راه ﺣﻠﻲ ﺑﺠﻮﻳﺪ ﻳﺎ ﺑﺠﻮﻳﻨﺪ .اﻣﺎ اﻳﻦ ﺷﺮم و اﺣﺴﺎس ﮔﻨﺎه اﻧﺴﺎﻧﻲ ﺑـﺎ اﺣﺴـﺎس ﮔﻨـﺎه اﺧﻼﻗـﻲ ﻳـﻚ ﺗﻔـﺎوت ﺑﻨﻴﺎدﻳﻦ دارد زﻳﺮا در ﺷﺮم ﻃﺒﻴﻌﻲ اﻧﺴﺎن ،وﻗﺘﻲ ﻛﻪ ﻧﻴﺎﻛﺎﻧﺶ آدم و ﺣﻮا ﻛﻪ ﭘﻲ ﺑﺮدﻧﺪ ﺑﻬﺎي اﻧﺴﺎن ﺑﻮدن آﻧﻬﺎ ﺑﺪون ﺷﻜﺴﺘﻨﻦ اﻳﻦ داﻳﺮه ﻃﺒﻴﻌﻲ ﻣﻤﻜـﻦ ﻧﻴﺴـﺖ ،از ﺷﺮم ﺧﻮﻳﺶ ﺷﺮﻣﮕﻴﻦ ﻧﺒﻮدﻧﺪ ﺑﻠﻜﻪ آن را و اﻳﻦ ﺷﻜﺴﺘﻦ را ،ﺑﻪ زﻳﺮﺑﻨﺎي ﺣﻴﺎت اﻧﺴﺎﻧﻲ و ﻋﺸﻖ زﻣﻴﻨﻲ ﺧﻮﻳﺶ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻛﺮدﻧﺪ .اﻛﻨﻮن ﻧﻴﺰ ﻫﺮ اﻧﺴـﺎﻧﻲ ﻣـﻲ ﺗﻮاﻧـﺪ ﺑـﺎ ﺣﺲ ﺷﺮم ،و داﻧﺎﻳﻲ ﺑﻪ آﻧﻜﻪ ﺑﻪ راﺑﻄﻪ اي و ﻳﺎ ﺳﻨﺘﻲ و ﻳﺎري ﺿﺮﺑﻪ زده اﺳﺖ و ﭼﻴﺰي را وﻳﺮان ﻛﺮده اﺳﺖ ،ﺑﻲ ﺷﺮﻣﺴﺎري از ﺷـﺮم ﺧـﻮﻳﺶ و ﺑـﺎ آﮔـﺎﻫﻲ از ﺷـﺮم ﺧﻮﻳﺶ و ﻟﻤﺲ درد و زﺧﻢ ﻳﺎر و ﻣﻌﺸﻮق ،از ﻳﺎر و ﻣﻌﺸﻮق ﺧﻮﻳﺶ ﻋﺬرﺧﻮاﻫﻲ ﻛﻨﺪ .ﻫﻤﺰﻣﺎن ﺻﺎدﻗﺎﻧﻪ ﻋﻠﻞ ﺣﺮﻛﺖ ﺧﻮﻳﺶ را ﺑﻴﺎن ﻛﻨﺪ و ﻳﺎ آن راﺑﻄﻪ ﻛﻬﻦ را ،ﺑـﻪ – ٧ﺷﻤﺎرﻩ ﺑﻴﺴﺖ و ﯾﮑﻢ
ﺁﯾﻴﻦ ﭼﺮاغ ،ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﻧﻴﺴﺖ!
دﻟﻴﻞ اﻳﻦ ﻛﻪ دﻳﮕﺮ ﺗﻮان زﻳﺴﺘﻦ ﻧﺪارد ،ﭘﺎﻳﺎن دﻫﺪ .ﻳﺎ آﻧﻜﻪ ﺑﺎ ﻫﻤﺮاﻫﻲ ﻣﻌﺸﻮق و دوﺳﺖ و ﻳﺎ اﻧﺴﺎن ﻫﺎي دﻳﮕﺮ ،راﺑﻄﻪ و اﺧﻼﻗﻴﺎﺗﻲ ﻧﻮ ﺑﻴﺎﻓﺮﻳﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﻬﺘﺮ ﭘﺎﺳـﺨﮕﻮي ﻧﻴﺎزﻫﺎي ﻧﻮ آﻧﻬﺎ ﺑﺎﺷﺪ .زﻳﺮا ﻫﺮ ﺷﻜﺴﺘﻨﻲ و ﻫﺮ ﺧﻴﺎﻧﺘﻲ ﺣﻜﺎﻳﺖ از آن ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﭼﻴﺰي در اﻳﻦ ارﺗﺒﺎط اﻧﺴﺎﻧﻲ و اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﻏﻠﻂ اﺳﺖ .ﺑـﻪ ﻗـﻮل آن زن زﻧﺎﻛـﺎر در >ﭼﻨﻴﻦ ﮔﻔﺖ زرﺗﺸﺖ ﻧﻴﭽﻪ< ،ﺑﻴﺶ از آﻧﻜﻪ اﻧﺴﺎﻧﻲ ﺑﺎ زﻧﺎ ﻛﺮدن ﻛﻤﺮ زﻧﺎﺷﻮﻳﻲ را ﺑﺸﻜﻨﺪ ،اﺑﺘﺪا اﻳﻦ زﻧﺎﺷﻮﻳﻲ ﻏﻠﻂ و اﺧﻼﻗﻴﺎت و ﻳﺎ ﻗﺮاردادﻫﺎي اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﻏﻠﻂ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻛﻤﺮ اﻧﺴﺎن ﻫﺎي ﻓﺮاواﻧﻲ را ﺷﻜﺴﺘﻪ اﺳﺖ و ﺑﻪ ﺧﺸﻢ و ﺧﻴﺎﻧﺖ واداﺷﺘﻪ اﺳﺖ .ﻳﺎ اﻳﻦ اﺣﺴﺎس ﮔﻨﺎه اﻧﺴﺎﻧﻲ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻧﺸﺎن ﻣﻲ دﻫﺪ ﻛﻪ در ﻣـﻮرد ﻛﺴـﻲ ﻳـﺎ ﭼﻴـﺰي ﺑﻪ ﻏﻠﻂ ﺑﺮﺧﻮرد ﻛﺮده اﻳﻢ و اﻛﻨﻮن ﺑﺎ ﺣﺲ درد دﻳﮕﺮي در ﺧﻮﻳﺶ در ﭘﻲ آن ﺧﻮاﻫﻴﻢ ﺑﻮد ﻛﻪ آن ﺧﻄﺎ را ﺟﺒﺮان ﻛﻨﻴﻢ و از اﻳﻦ ﺧﻄﺎ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﺑﻪ دﺳﺖ آورﻳﻢ .اﻳﻦ ﺟﺎ ﻧﻴﺰ او در ﺧﻮﻳﺶ اﺣﺴﺎس ﮔﻨﺎه ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ،وﻟﻲ ﮔﻨﺎﻫﻜﺎر و ﺷﺮﻣﺴﺎر و ﺳﺮاﻓﻜﻨﺪه ﻧﻴﺴﺖ .ﺑﺎري اﻳﻦ ﺗﻔﺎوت ﻣﻬﻢ ﻣﻴﺎن اﺣﺴﺎس ﮔﻨﺎه اﻧﺴﺎﻧﻲ ،و اﺣﺴﺎس ﮔﻨﺎه و ﺧﺠﺎﻟـﺖ اﺧﻼﻗﻲ ﺳﺖ .ﺷﺮم ﻧﻤﺎد ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ﺧﻮﻳﺶ و ﻧﻤﺎد ﺻﺪاﻗﺖ ﺑﺎ ﺧﻮﻳﺶ و دﻳﮕﺮي و ﻧﻤﺎد ﺣﺲ ﻋﻤﻴﻖ ﺗﺮﻳﻦ ﺷﻮرﻫﺎي ﺧـﻮﻳﺶ اﺳـﺖ و اﻳﻨﮕﻮﻧـﻪ ﺷـﺮم اﺣﺴـﺎس ﻫﻤـﺮاه ارﺗﺒﺎط و ﭘﻴﻮﻧﺪ ﻋﻤﻴﻖ اﻧﺴﺎﻧﻲ اﺳﺖ ،و ﺧﺠﺎﻟﺖ و اﺣﺴﺎس ﮔﻨﺎه اﺧﻼﻗﻲ ﻧﺎﻓﻲ ﺷﺮم و ﻧﺎﻓﻲ ارﺗﺒﺎط و ﺳﺮﻛﻮب ﮔﺮ اﻣﻴﺎل ﻫﺎي ﻋﻤﻴﻖ اﻧﺴﺎﻧﻲ .ﻧﻔﻲ ﺷﺮم در ﺟﻬﺎن ﻣﺪرن و ﺑﻪ دور اﻧﺪاﺧﺘﻦ آن ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ اﺣﺴﺎس ﮔﻨﺎه اﺧﻼﻗﻲ و ﻳﻜﻲ داﻧﺴﺘﻦ اﻳﻦ دو ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎي ﺳﺮﻛﻮب ﺣﺮﻳﻢ ﺧﺼﻮﺻﻲ و ﺿـﺮﺑﻪ زدن ﺑـﻪ ﻓﺮدﻳـﺖ ،ﻋﺸـﻖ ،و ﺧﻮدآﮔـﺎﻫﻲ اﺳﺖ .اﺧﻼق ﻗﺮاردادي ﻣﺪرن ﺑﺎ ﺗﻤﺎﻣﻲ ﻧﻜﺎت ﻣﺜﺒﺖ اش و ﭼﻴﺮﮔﻲ اش ﺑﺮ اﺧﻼق ﻣﻘﺪس ،از آﻧﺮو ﻛﻪ ﺑﺮ ﭘﺎﻳﻪ ﻣﻌﻴﺎرﻫﺎي ﺳﻮژه و >ﻣﻦ< ﻗﺮار دارد ،و ﻧﻪ ﺑـﺮ ﭘﺎﻳـﻪ ي ﺟﺴﻢ و اﺧﻼق ﺟﺴﻢ ،ﺑﺮاي دﺳﺖ ﻳﺎﺑﻲ ﺑﻪ ﺧﻮاﺳﺖ >ﻣﻦ< ﺧﻮﻳﺶ ،و ﻣﻴﻞ او ﺑﻪ ﻗﺪرت و ﺗﺄﻳﻴﺪ ﻋﻤﻮﻣﻲ ،ﮔﺎه ﺑﻪ ﻫﺸﺪارﻫﺎ و ﺧﻮاﺳﺖ ﻫﺎي ﺟﺴﻢ و ﺗﻦ ﺧﻮﻳﺶ ﮔﻮش ﻧﻤﻲ دﻫﺪ ،و ﻳﺎ آﻧﻬﺎ را ﺳﺮﻛﻮب ﻣﻲ ﻛﻨﺪ .ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺧﺎﻃﺮ ﻗﺎدر ﺑﻪ ﺣﺲ و ﻟﻤﺲ ﻓﺮﻳﺎد ﻃﺒﻴﻌﺖ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ از ﺗﺠﺎوز ﻣﺪاوم ﺑﻪ ﺧﻮﻳﺶ ﺧﺸﻤﮕﻴﻦ اﺳﺖ .ﻫﻤﭽﻨـﻴﻦ ،ﺑـﻪ ﻓﺮﻳﺎد ﺟﺴﻢ ﺧﻮﻳﺶ ﮔﻮش ﻧﻤﻲ دﻫﺪ و ﺷﺮم او را اﺣﺴﺎس ﻧﻤﻲ ﻛﻨﺪ آﻧﮕﺎه ﻛﻪ ﻣﻲ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻪ ﺳﺎن اﻧﺴﺎن ﻣﺪرن ،ﺣﺘﻲ ﺟﺴﻢ ﺧﻮﻳﺶ را ﺑـﻪ ﻳـﻚ ﻛـﺎﻻي ﻋﻤـﻮﻣﻲ و وﺳﻴﻠﻪ اي ﺑﺮاي دﺳﺖ ﻳﺎﺑﻲ ﺑﻪ ﺗﺄﻳﻴﺪ ﻋﻤﻮﻣﻲ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻛﻨﺪ .اﻣﺮوزه ﺣﺘﻲ ﺻﻨﻌﺖ ﺳﻜﺲ ﻣﻲ ﺧﻮاﻫﺪ ﺛﺎﺑﺖ ﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﺗﻦ ﻓﺮوﺷﻲ در واﻗـﻊ ﻳـﻚ ﻛـﺎر ﻣﻌﻤـﻮﻟﻲ اﺳـﺖ .از ﭼﻨﻴﻦ ﻧﮕﺎﻫﻲ ،ﺣﺘﻲ زﻧﺎﻧﻲ ﻛﻪ در اﻳﻦ ﺣﻮزه ﻛﺎر ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ ﻧﻴﺰ ﮔﺎه دﻓﺎع ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ .واﻗﻌﻴﺖ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺟﺴﻢ داراي اﺧﻼق ﺧﺎص ﺧﻮﻳﺶ اﺳﺖ .اﻳﻦ اﺧﻼق ﺑﻨﺎ ﺑـﻪ ﮔﻮﻧﻪ ﮔﻮﻧﻲ اﻧﺴﺎن ﻫﺎ و ﺗﺎرﻳﺦ ﺷﺨﺼﻲ ﺷﺎن و ذاﺋﻘﻪ ﺷﺎن ﻣﺘﻔﺎوت اﺳﺖ .ﺑﻪ اﻳﻦ ﺧﺎﻃﺮ ﻧﻴﺰ ﻫﻴﭻ اﻧﺴﺎﻧﻲ ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺎ ﻫﺮ اﻧﺴﺎن دﻳﮕﺮي ﺑﺪون اﻧﺘﺨﺎب و ﺑـﺪون ﺗﻮﺟـﻪ ﺑﻪ ذاﺋﻘﻪ و ﻣﻴﻞ ﺟﺴﻢ و روح ﺧﻮد ﻫﻤﺨﻮاﺑﮕﻲ ﻛﻨﺪ و ﻳﺎ زﻧﺎﺷﻮﻳﻲ ﻛﻨﺪ و ﻳﺎ ﺣﺘﻲ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان رﻓﻴﻖ ﻳﺎ رﻗﻴﺐ ﻫﻢ ﺻﺤﺒﺖ ﺷﻮد .آﻧﮕﺎه ﻛﻪ اﻧﺴﺎﻧﻲ ﺑﻲ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺧﻮاﺳـﺖ و ﻣﻴﻞ ﺗﻦ و روح ﺧﻮﻳﺶ دﺳﺖ ﺑﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﻛﺎري زد ،وﺟﻮدش را ﺣﺲ ﺷﺮم ،ﺧﺸﻢ و ﮔﺎه ﺗﻬﻮع ﻓﺮا ﻣﻲ ﮔﻴﺮد .اﻳﻦ اﺧﻼق ﺟﺴﻢ اﺳﺖ و ﺗﻼش ﺟﻬﺎن ﻣﺪرن ﺑﺮاي ﻧﻔـﻲ اﻳﻦ اﺣﺴﺎس ﺑﻨﻴﺎدﻳﻦ و ﻣﻔﻌﻮل ﻛﺮدن ﺟﺴﻢ ﺑﻪ ﺳﺎن ﻣﺎﺷﻴﻦ ،در واﻗﻊ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎي ﺗﺠﺎوز ﺑﻪ ﺧﻮﻳﺶ اﺳﺖ ،ﻫﻤﺎن ﺗﺠﺎوزي ﻛﻪ ﻓﺮﻫﻨـﮓ ﺳـﻨﺘﻲ در ﺷـﻜﻠﻲ دﻳﮕـﺮ و در ﻗﺎﻟﺐ اﺧﻼﻗﻴﺎت ﻣﻘﺪس و اﺣﺴﺎس ﮔﻨﺎه و ﻧﻔﻲ ﺗﻦ ،ﻓﺮدﻳﺖ ،و ﻋﺸﻖ و ﻟﺬت ،ﺑﻪ زﺑﺎن دﻳﮕﺮ ،ﺳﺮﻛﻮب ﺷﺮم و ﻣﺴﺦ آن ﺑﻪ ﺧﺠﺎﻟﺖ اﺧﻼﻗﻲ ،اﻧﺠﺎم ﻣﻲ دﻫﺪ .ﺷـﺮم ﺑـﺎ ﻋﺸﻖ ﭘﻴﻮﻧﺪ ﻋﻤﻴﻖ دارد و ﻧﻴﺰ ﺑﺎ ﻟﺬت .ﺑﻲ دﻟﻴﻞ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ در ﻟﺤﻈﻪ ﻟﺬت و ﺣﺲ آﻧﻜﻪ ﭼﻪ ﻟﺬﺗﻲ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﻫﻤﺨﻮاﺑﮕﻲ ﺑﺎ ﻣﻌﺸﻮق ﺑﺮاي ﻣﺎ اﻳﺠـﺎد ﻛﻨـﺪ ،از ﺣـﺲ و ﻟﻤﺲ اﻳﻦ ﻟﺬت ﺳﺮخ ﻣﻲ ﺷﻮﻳﻢ و ﻫﻤﺎن ﻟﺤﻈﻪ ﻛﻪ ﻣﻲ ﺧﻮاﻫﻴﻢ ﺑﻪ ﻋﺸﻘﻤﺎن ﻧﮕﺎه ﻛﻨﻴﻢ از ﺣﺲ ﺷﻮر اﻳﻦ ﻋﺸﻖ و ﺣﺲ ﺷﻮر ﺧﻮﻳﺶ و ﻧﮕﺎه ﻣﻌﺸـﻮق از ﺷـﺮم ﺳـﺮخ ﻣﻲ ﺷﻮﻳﻢ و دزداﻧﻪ ﻧﮕﺎه ﻣﻲ ﻛﻨﻴﻢ و ﻫﻢ ﻧﮕﺎﻫﻤﺎن را ﻣﻲ دزدﻳﻢ .اﺣﺴﺎس ﺷﺮم و ﺗﻮاﻧﺎﻳﻲ ﻣﺴﺤﻮر ﺷﺪن و ﺣﺲ ﺳﺤﺮآﻣﻴﺰي ﻫﺴﺘﻲ و ﻣﻌﺸﻮق ﻧﻴﺰ ﺑﺎ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﭘﻴﻮﻧﺪ دارﻧﺪ ،زﻳﺮا ﺷﺮم ﻧﻔﻲ ارﺗﺒﺎط ﻧﻴﺴﺖ ،ﺑﻠﻜﻪ ﺣﺲ و ﻟﻤﺲ ﻋﻤﻴﻖ دﻳﮕﺮي و ﺣﺲ و ﻟﻤﺲ ﻋﻤﻴﻖ ﻟﺬت و ﺧﻮاﺳﺖ ﺧﻮﻳﺶ اﺳﺖ .ﺷﺮم ﭘـﻞ ارﺗﺒـﺎط ﺑـﻪ ﺳـﻮي دﻳﮕـﺮي اﺳﺖ ،دﻳﮕﺮي ﻛﻪ ﻫﻢ ﻣﺮا ﺑﻪ ﺳﻮي ﺧﻮﻳﺶ ﻣﻲ ﻛﺸﺪ و ﺟﺬب ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ،و ﻫﻢ ﻣﻲ ﺗﺮﺳﺎﻧﺪ و ﺑﻪ دﻟﻬﺮه ام ﻣﻲ اﻧﺪازد .دﻳﮕﺮي ،ﭼﻪ ﻫﺴـﺘﻲ و ﻳـﺎ ﻣﻌﺸـﻮق ﻛـﻪ ﻫـﻢ ﺑـﺎ – ٨ﺷﻤﺎرﻩ ﺑﻴﺴﺖ و ﯾﮑﻢ
ﺁﯾﻴﻦ ﭼﺮاغ ،ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﻧﻴﺴﺖ!
ﻧﮕﺎﻫﺶ وﺟﻮدم را ﺳﺮﺷﺎر از ﻣﻴﻞ ﻟﺬت و ﺧﻮاﻫﺶ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ،و ﻫﻢ ﻧﮕﺎﻫﺶ ﻣﺮا از ﻣﻴﻠﻢ و ﺧﻮاﺳﺘﻢ و ﺧﻄﺮ ﺑﺮﻣﻼ ﺷﺪن آن ﺷﺮﻣﮕﻴﻦ ﻣـﻲ ﻛﻨـﺪ و ﺳـﺮخ ﻣـﻲ ﺳـﺎزد. اﻳﻨﮕﻮﻧﻪ ،از ﺷﺮم ﺳﺮخ ﺷﺪه و ﻣﺴﺤﻮر ﺑﻪ ﺗﻦ و روح ﻣﻌﺸﻮق ﻣﻲ ﻧﮕﺮﻳﻢ ،و اﻳﻨﮕﻮﻧﻪ ،ﻣﺴﺤﻮر ﺑﻪ ﺳﻮي او ﻣﻲ روﻳﻢ و ﺑﺎ زﺑﺎﻧﻲ ﻣﺎﻻﻣﺎل از دﻟﻬﺮه و ﺷـﺮم و ﻧﻴـﺰ ﺟـﺮأت، اﻧﺴﺎﻧﻲ و زﻳﺒﺎ ﺗﻘﺎﺿﺎي رﻗﺺ اول و ﻳﺎ ﺷﻤﺎره ﺗﻠﻔﻨﻲ ﻣﻲ ﻛﻨﻴﻢ و ﻳﺎ ﺑﺎ ﺣﺲ زﻳﺒﺎﻳﻲ ﻣﻌﻤﺎ اﻧﮕﻴﺰ ﻫﺴﺘﻲ ،ﺑﺎ ﺗﻮاﺿﻊ و اﺣﺘﺮام ﺑﻪ ﻃﺒﻴﻌﺖ و زﻧﺪﮔﻲ ﻣﻲ ﻧﮕﺮﻳﻢ ،ﺑﺎ او ﭼﻮن ﻫﻢ ﺗﺒﺎر ﺧﻮﻳﺶ و ﻧﻴﺰ ﻧﻴﺎي ﺧﻮﻳﺶ ﺳﺨﻦ ﻣﻲ ﮔﻮﻳﻴﻢ .اﻳﻦ ﺷﺮم زﻳﺒﺎي اﻧﺴﺎﻧﻲ وﺳﻴﻠﻪ ي ارﺗﺒﺎط و ﻧﻤﺎد دﺳﺖ ﻳﺎﺑﻲ ﺑﻪ ﭘﻴﻮﻧﺪ ﻋﺸﻖ و ﺧﺮد و ﻟﻤﺲ دﻳﮕﺮي ﭼﻮن ﻳﻚ اﻧﺴﺎن ﺑﺮاﺑﺮ اﺳﺖ .ﺑﻲ دﻟﻴﻞ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ آدم ﭘﺲ از ﺧﻮردن ﺳﻴﺐ داﻧﺎﻳﻲ و ﺣﺲ ﺷﺮم داﻧﺎﻳﻲ ﺑﻪ ﻳﺎر و ﻫﻤﺮاه ﺧﻮﻳﺶ ﻧﺎم ﺣﻮا را ﻣﻲ دﻫﺪ .اﻛﻨـﻮن دﻳﮕـﺮ او را ﻧـﻪ ﺑـﻪ ﻋﻨﻮان دﻧﺪه اي و ﺑﺨﺸﻲ از ﺧﻮﻳﺶ ،ﺑﻠﻜﻪ ﭼﻮن ﺗﻜﻤﻴﻞ ﻛﻨﻨﺪه ي ﺧﻮﻳﺶ ،ﻳﺎوري و ﻓﺮدي ﻣﺴﺘﻘﻞ و ﻣﻌﻤﺎﻳﻲ آﺷﻨﺎ و زﻳﺒﺎ ﺣﺲ و ﻟﻤﺲ ﻣﻲ ﻛﻨـﺪ .ﺣـﻮا اﻛﻨـﻮن ﺑـﻪ ﺳﻮژه اي ﺑﺮاﺑﺮ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻣﻲ ﺷﻮد و او ﻋﺎﺷﻖ و ﻣﺤﺘﺎج اوﺳﺖ و در ﻧﮕﺎه ﻣﻌﺸﻮﻗﺶ ﻧﻴﺰ ﻫﻤﻴﻦ ﻧﮕﺎه ﺑﻪ ﺧﻮﻳﺶ را ﺑﺎزﻣﻲ ﻳﺎﺑﺪ و ﺑﺪﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﻫﺮ ﻛﺪام از دﻳﮕﺮي ﻗﺪرت ﻣﻲ ﮔﻴﺮﻧﺪ و ﻣﺴﺤﻮر ﻳﻜﺪﻳﮕﺮﻧﺪ و ﺑﺎ ﻛﻨﺠﻜﺎوي ﻣﺘﻘﺎﺑﻞ ﺑﻪ ﻛﺸﻒ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ و ﺧﻠﻖ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ آﻏﺎز ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ .اﻳﻨﮕﻮﻧﻪ اوﻟﻴﻦ ﺟﻔﺖ ﻋﺎﺷﻖ و آﮔﺎه ،اﻳﻦ ﻧﻴﺎﻛﺎن ﻣﺎ آدم و ﺣﻮاﻫـﺎ، ﻣﺎﻻﻣﺎل از ﺣﺲ ﺷﺮم ،ﻋﺸﻖ و ﺧﻮدآﮔﺎﻫﻲ ،و ﻋﺎري از ﻫﺮ ﺧﺠﺎﻟـﺖ و اﺣﺴـﺎس ﮔﻨـﺎه اﺧﻼﻗـﻲ ،ﻣﻐـﺮور ﺑـﻪ ﺧـﻮﻳﺶ و ﻋﺸﻘﺸـﺎن و ﺑـﺪون ﺷﺮﻣﺴـﺎري از ﺧـﻮﻳﺶ و ﻋﺸﻘﺸﺎن ﺑﻬﺸﺖ ﺑﻼواﺳﻄﻪ را ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﻣﻲ ﮔﺬارﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﻬﺸﺖ زﻣﻴﻨﻲ و ﺷﻜﻨﻨﺪه و ﻓﺎﻧﻲ ﺧﻮﻳﺶ را ﺑﻴﺎﻓﺮﻳﻨﻨﺪ .ﺗﺎ ﺑﺮاي دﺳﺖ ﻳﺎﺑﻲ ﺑﻪ ﻓﺮدﻳﺖ و ﻋﺸﻖ زﻣﻴﻨﻲ ﺧـﻮﻳﺶ، ﭘﺮﺷﺮم و ﻋﺎري از ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ ﺷﺮﻣﺴﺎري و ﺳﺮاﻓﻜﻨﺪﮔﻲ ،ﺧﻨﺪان و ﻫﺮاﺳﺎن ﭘﺎ ﺑﺪرون زﻧﺪﮔﻲ زﻣﻴﻨﻲ و اﻧﺴﺎﻧﻲ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﮕﺬارﻧﺪ و دﻧﻴـﺎي ﺧـﻮﻳﺶ را ﺑﻴﺎﻓﺮﻳﻨﻨـﺪ؛ دﻧﻴـﺎي اﻧﺴﺎﻧﻲ ﺧﻮﻳﺶ را و ﻋﺸﻖ زﻣﻴﻨﻲ ﺧﻮﻳﺶ را .ﻳﻜﺎﻳﻚ ﻣﺎ در ﻫﺮ ﻟﺤﻈﻪ اي ﻛﻪ ﺑﺮاي دﺳﺖ ﻳﺎﺑﻲ ﺑﻪ ﺧﻮاﺳﺖ و ﻟﺬﺗﻲ از ﺧﻮﻳﺶ ﺑﻪ ﻗﺮارداد و ﻳﺎ اﺧﻼﻗﻴﺎت ﻣﻘﺪﺳﻲ ﭘﺸﺖ ﭘﺎ ﻣﻲ زﻧﻴﻢ ،ﮔﻮﻳﻲ در ﻋﻴﻦ ﺣﺎل ﺗﻜﺮار آدم و ﺣﻮا و ﺗﻜﺮار اﺑﺪي ﻟﺤﻈﻪ ي ﺧﻮردن ﺳﻴﺐ داﻧﺎﻳﻲ اﻳﻢ ،در ﻟﺤﻈﻪ اﺳﻄﻮره اي زاﻳـﺶ ﺧﻮدآﮔـﺎﻫﻲ و ﺷـﺮم .اﻳﻨﮕﻮﻧـﻪ در ﻋﻤﻞ ﻓﺮدي ﻣﺎ ﺗﺎرﻳﺦ و اﺳﻄﻮره ﺑﺎ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﭘﻴﻮﻧﺪ ﻣﻲ ﺧﻮرﻧﺪ و اﻛﻨﻮن ﻣﺎ ﺑﻪ ﺳﺎن ﺗﺎﺧﻮردﮔﻲ زﻣﺎﻧﻪ ي ﺧﻮﻳﺶ ﻣﺤﻜﻮم ﺑﻪ اﻧﺘﺨﺎﺑﻴﻢ .آﻳﺎ ﻣﺎ در اﻳﻦ ﻟﺤﻈـﻪ ي ﻓـﺮدي و ﺗﻜﺮار اﺳﻄﻮره آﻓﺮﻳﻨﺶ ﭼﻮن ﻧﻴﺎﻛﺎن ﺳﻨﺘﻲ و ﻛﺎﻫﻨﺎن ﻣﻘﺪس ﻣĤب ﺧﻮد ،ﺑﺮاي دﺳﺖ ﻳﺎﺑﻲ ﺑﻪ ﻳﮕﺎﻧﮕﻲ اوﻟﻴﻪ و ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﺑﻪ ﺑﻬﺸﺖ اوﻟﻴﻪ ﺷﺮوع ﺑﻪ ﺳﺮﻛﻮب ﺧﺮد ،ﻋﺸﻖ زﻣﻴﻨﻲ و ﻓﺮدﻳﺘﻤﺎن ﻣﻲ ﻛﻨﻴﻢ و ﺷﺮم را ﺑﻪ اﺣﺴﺎس ﮔﻨﺎه از ﺧﻮﻳﺶ و ﺷﺮﻣﺴﺎري از ﺷﻮرﻫﺎي ﺧﻮﻳﺶ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻣﻲ ﻛﻨﻴﻢ ﺗﺎ ﺑﺎ ﺳﺮﻛﻮب ﺧﻮﻳﺶ و ﻛﺸﺘﻦ ﺗﻦ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﻪ آراﻣﺶ روﺣﻲ اﺑﺪي دﺳﺖ ﻳﺎﺑﻴﻢ؟ آﻳﺎ ﻣﺎ در اﻳﻦ ﻟﺤﻈﻪ ﭼﻮن ﻧﻴﺎﻛﺎن ﻣﺪرن ﺧﻮﻳﺶ ﺑﺎ ﭼﻴﺮﮔﻲ ﺑﺮ ﻫﺮاس ﻫﺎي اﺧﻼﻗﻴﻤﺎن و ﺑﺎ ﻣﻐﺮور ﺷﺪن از اﻧﺴﺎن ﺑﻮدن ﺧﻮﻳﺶ ﺑـﻪ ﻗﺪرت و ﻟﺬﺗﻲ ﻧﻮ و ﺗﺎزه دﺳﺖ ﻣﻲ ﻳﺎﺑﻴﻢ؟ وﻟﻲ ﻫﻤﺰﻣﺎن ﭼﻮن اﻳﻦ اﻧﺴﺎن ﻣﺪرن ،ﺧﻮﻳﺶ را ﺑﻪ ﻧﺎﻇﺮ ﺧﻮداﮔﺎه ﻫﺴﺘﻲ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻣﻲ ﻛﻨـﻴﻢ و ﺑـﻪ ﺟـﺎي ارﺗﺒـﺎط ﺣﺴـﻲ و ﺟﺴﻤﻲ ﻋﻤﻴﻖ ﺑﺎ دﻳﮕﺮي و ﻛﻞ ﻫﺴﺘﻲ> ،ﻣﻦ< ﺧﻮﻳﺶ را ﺑﻪ ﻗﺎﺿﻲ اﻟﻘﻀﺎت ﺧﻮﻳﺶ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻛﺮده و اﻳﻨﮕﻮﻧﻪ در ﺣﺲ ﺷﺮم ﺗﻨﻬﺎ ﻣﺰاﺣﻤﻲ اﺧﻼﻗﻲ در ﻣﺴﻴﺮ ﭼﻴﺮﮔﻲ و ﺑﻪ دﺳﺖ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﻛﻞ ﻫﺴﺘﻲ و ﺣﺘﻲ ﺟﺴﻢ ﺧﻮﻳﺶ ﭼﻮن ﻣﻔﻌﻮﻟﻲ ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻴﻢ؟ ﻳﺎ آﻧﻜﻪ ﺑﺎ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺷﺪن ﺑﻪ ﺟﺴﻢ ﺧﻨﺪان و ﻋﺎرف زﻣﻴﻨﻲ ،ﺑﺎ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺷـﺪن ﺑـﻪ ﻓﺮزﻧـﺪ زﻣﻴﻦ و آﺳﻤﺎن ،ﺑﻪ ﭘﻴﻮﻧﺪ ﻧﻮ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﺎ ﻫﺴﺘﻲ دﺳﺖ ﻣﻲ ﻳﺎﺑﻴﻢ و از ﺷﺮﻣﻤﺎن ﭼﻮن ﻗﺪرﺗﻤﺎن و وﺳﻴﻠﻪ ارﺗﺒﺎﻃﻤﺎن ﺑﺎ ﻫﺴﺘﻲ و دﻳﮕﺮي اﺳﺘﻔﺎده ﻣﻲ ﻛﻨﻴﻢ و اﻳﻦ اﻟﻬﻪ را زﻳﺒﺎ ﻣﻲ ﺳﺎزﻳﻢ ،ﺑﻪ ﺳﺎن ﺟﺴﻢ و ﻛﻮدك ﺧﻨﺪان و ﺷﺮﻣﮕﻴﻦ ،ﺑﻪ ﺧﻮاﺳﺖ و ﻣﻴﻞ ﺧﻮﻳﺶ ﺗﻦ ﻣﻲ دﻫﻴﻢ و ﻋﺸﻘﻤﺎن و ﺧﺮدﻣﺎن ﺑﻪ ﻳﺎران ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﺗﺒـﺪﻳﻞ ﻣـﻲ ﺷـﻮﻧﺪ؟ ﻓﺮاﻣﻮش ﻧﻜﻨﻴﻢ ﻛﻪ ﻣﻴﺎن ﺷﺮم و ﺗﻮاﺿﻊ در ﺑﺮاﺑﺮ دﻳﮕﺮي و اﺣﺘﺮام و ﺗﻮاﺿﻊ در ﺑﺮاﺑﺮ ﻫﺴﺘﻲ ﻧﻴﺰ ﭘﻴﻮﻧﺪي وﺟﻮد دارد .ﻣﺎ ﺟﺰﻳﻲ از اﻳـﻦ ﻫﺴـﺘﻲ زﻳﺒـﺎ ﻫﺴـﺘﻴﻢ و ﻛـﻞ ﻫﺴﺘﻲ ﺧﻮدآﮔﺎﻫﺴﺖ و از اﻳﻨﺮو آﻧﻜﻪ ﺑﻪ ﺳﺮﻛﻮب ﺧﻮﻳﺶ و ﻳﺎ ﺳﺮﻛﻮب ﻃﺒﻴﻌﺖ ﻣﻲ ﭘﺮدازد ،در واﻗﻊ ﺧﻮﻳﺶ را ﺳﺮﻛﻮب ﻣﻲ ﻛﻨﺪ و اﮔﺮ ﺑﺎ ﺟﺴﻤﺶ ﺑﻴﺎﻧﺪﻳﺸـﺪ ،ﺧـﻮد ﺑﺨﻮد اﺣﺴﺎس ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﺎ ﻛﺸﺘﻦ و ﺳﺮﻛﻮب دﻳﮕﺮي ﺑﺨﺸﻲ از ﺧﻮﻳﺶ را ﻧﻴﺰ ﻣﻲ ﻛﺸﺪ و ﭼﮕﻮﻧﻪ آﻧﮕﺎه ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﻌﺸﻮق و ﻳﺎرش ﺿﺮﺑﻪ ﻣﻲ زﻧـﺪ ،در ﻫﻤـﺎن – ٩ﺷﻤﺎرﻩ ﺑﻴﺴﺖ و ﯾﮑﻢ
ﺁﯾﻴﻦ ﭼﺮاغ ،ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﻧﻴﺴﺖ!
ﻧﻘﻄﻪ از ﻗﻠﺐ ﺧﻮدش ﻧﻴﺰ زﺧﻤﻲ اﻳﺠﺎد ﻣﻲ ﺷﻮد .ﺑﺮاي ﺣﺲ اﻳﻦ اﺧﻼق ﻃﺒﻴﻌﻲ و در ﻋﻴﻦ ﺣﺎل اﻧﺴﺎﻧﻲ ،ﻓﺎﻧﻲ ،و ﭼﺸﻢ اﻧـﺪازي ،ﻛـﻪ در ﻋـﻴﻦ زﻧـﺪه ﺑـﻮدن ﺑﻨـﺎ ﺑـﻪ ﺷﺮاﻳﻂ ،ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻐﻴﻴﺮ اﺳﺖ ،ﺑﺎﻳﺪ ﻫﻢ از اﺧﻼق ﻛﻬﻦ و ﻣﻘﺪس ﮔﺬﺷﺖ و ﻫﻢ از >ﻣﻦ< ﻣﺪرن ﻋﺒﻮر ﻛﺮد ،و ﺑﻪ ﺟﺴﻢ ﺧﻮﻳﺶ و >ﺧﻮد< ﺧـﻮﻳﺶ دﺳـﺖ ﻳﺎﻓـﺖ و ﺑـﻪ زﻣﻴﻦ و ﺑﻪ ﻫﻤﻪ ﺷﻮرﻫﺎي ﺧﻮﻳﺶ آري ﮔﻔﺖ و اﻳﻨﮕﻮﻧﻪ زﻣﻴﻨﻲ اﻧﺪﻳﺸﻴﺪ .اﻳﻨﮕﻮﻧﻪ زﻣﻴﻨﻲ و ﺳﺮاﭘﺎ ﺟﺴﻢ ،ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ را ﺣﺲ و ﻟﻤﺲ ﻛﺮد و ﻫﻤﺰﻣﺎن ﺷﻮرﻫﺎي ﺧـﻮﻳﺶ را ﺑﺎ ﻗﺪرت ﺧﻼﻗﻴﺖ ﺧﻮﻳﺶ زﻳﺒﺎ و ﺧﻨﺪان ﺳﺎﺧﺖ ،و در ﺧﺪﻣﺖ ﺧﻮﻳﺶ و زﻣﻴﻦ ﻗﺮار داد .ﺑﺎري اﻳﻦ ﺷﺮم ﺧﻨﺪان و ﻧﻮ ﺑﺎ ﻣﺎ ﻋﺎﺷﻘﺎن زﻣﻴﻨﻲ از ﻧﻮ آﻓﺮﻳﺪه ﻣﻲ ﺷﻮد .ﻣﺎ در ﭘﻴﻮﻧﺪ ﺑﺎ ﻫﺴﺘﻲ و دﻳﮕﺮي و در دﻳﺎﻟﻮگ ﺑﺎ ﻫﺴﺘﻲ و ﻣﻌﺸﻮق ﻳﺎ ﺣﺮﻳﻒ ﺑﻪ ﺧﻮاﺳﺖ ﺧﻮﻳﺶ و ﻣﻴﻞ ﺧﻮﻳﺶ ﺗﻦ ﻣﻲ دﻫـﻴﻢ و ﺑﻬـﺎي ﻟـﺬت زﻣﻴﻨـﻲ ﺧـﻮﻳﺶ را ﻣـﻲ ﭘﺮدازﻳﻢ و از ﺧﻮاﺳﺖ ﺧﻮﻳﺶ و ﻟﺬت ﺧﻮﻳﺶ ﺷﺮﻣﺴﺎر ﻧﻴﺴﺘﻴﻢ .ﺑﺎ ﻣﺎ ﺷﺮﻣﺴﺎري ﻛﻬﻦ و اﺑﺘﺬال ﻣﺪرن ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺎن ﻣﻲ رﺳﺪ و ﻛﻮدك ﺷﺎد و ﺧﻨﺪاﻧﻲ ﻣﺘﻮﻟﺪ ﻣﻲ ﺷﻮد ﻛﻪ آﻧﮕﺎه ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮاي دﺳﺖ ﻳﺎﺑﻲ ﺑﻪ ﺧﻮاﻫﺸﻲ از ﺧﻮﻳﺶ ،از ﺳﻨﺖ و ﺗﻔﻜﺮ ﻋﻤﻮﻣﻲ ﮔﺬر ﻛﻨﺪ ،ﻣﻐﺮوراﻧﻪ اﻳﻦ ﻛﺎر را ﻣﻲ ﻛﻨﺪ و ﻫﻤﺰﻣﺎن ﺣﺲ ﺷﺮﻣﺶ ﺑﻪ او ﻳﺎد ﻣﻲ دﻫﺪ ﻛﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ آﻧﺠﺎ ﻛﻪ ﺑﻲ دﻟﻴﻞ ﻳﺎ ﺑﺎ دﻟﻴﻞ دل ﻋﺰﻳﺰي را ﻣﻲ ﺷﻜﻨﺪ ﻋﺬرﺧﻮاﻫﻲ ﻛﻨﺪ و ﻫﻤﺰﻣﺎن ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻛﺎر ﺧﻮﻳﺶ را ﺗﺤﻠﻴﻞ ﻛﻨﺪ و ﮔﺎه ﻳﻚ ﻋﺸـﻖ ﻛﻬـﻦ را ﺑـﻪ ﭘﺎﻳـﺎن رﺳﺎﻧﺪ ،آﻧﮕﺎه ﻛﻪ آن ﻋﺸﻖ ﺗﻮاﻧﺎﻳﻲ زﻳﺴﺘﻦ ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ .ﺑﺎ ﻣﺎ ﺷﺮﻣﻲ ﺧﻨﺪان آﻓﺮﻳﺪه ﻣﻲ ﺷﻮد ﻛﻪ ﺑﺎ ﺗﻮاﺿﻊ و اﺣﺘﺮام ﺑﻪ دﻳﮕﺮي و ﻫﺴﺘﻲ ﻣﻲ ﻧﮕﺮد و ﺑﺎ ﻫﺴﺘﻲ ﺳﺨﻦ ﻣﻲ ﮔﻮﻳﺪ و از ﮔﻴﺎه و ﺣﻴﻮان ﺗﺎ اﻟﻬﻪ ﮔﺎن ﻳﺎري ﻣﻲ ﻃﻠﺒﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺧﻮاﺳﺖ ﺧﻮﻳﺶ دﺳﺖ ﻳﺎﺑﺪ و از آﻧﻬﺎ ﻣﻲ آﻣﻮزد و ﻫﻤﺰﻣﺎن ﻣﻐـﺮور از ﺳﺮﺷـﺖ اﻧﺴـﺎﻧﻲ ﺧـﻮﻳﺶ ﻫـﺮ ﻟﺤﻈﻪ ﺧﻮﻳﺶ و ﻫﺴﺘﻲ را ﭼﻮن ﺳﺎﺣﺮي از ﻧﻮ ﺑﺎز ﻣﻲ آﻓﺮﻳﻨﺪ و ﺑﺎز از ﻧﻮ ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ را ارزﺷﻴﺎﺑﻲ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ و زﻳﺒﺎ ﻣﻲ ﺳﺎزد .ﺑﺎ ﻣﺎ ﻋﺸﻖ و اروﺗﻴﻚ ﺑﻲ ﭘـﺮوا و ﻫﻤﺰﻣـﺎن ﺷﺮﻣﮕﻴﻦ ،زاده ﻣﻲ ﺷﻮد .ﺑﺎ ﻣﺎ ﺧﺮد و ﻋﻘﻼﻧﻴﺖ ﻣﺴﺤﻮرﺷﻮﻧﺪه ﺧﻠﻖ ﻣﻲ ﺷﻮد .ﺑﺎ ﻣﺎ اﻟﻬﻪ ي ﺷﺮﻣﻲ زﻳﺒﺎ آﻓﺮﻳﺪه ﻣﻲ ﺷﻮد ﻛﻪ ﻳﺎور ﻣﺎ ﻋﺎرﻓﺎن و ﻋﺎﺷﻘﺎن زﻣﻴﻨﻲ اﺳﺖ و ﻣﺎﻧﻨﺪ دﻳﮕﺮ ﺷﻮرﻫﺎ و اﻣﺸﺎﺳﭙﻨﺪان ﻣﺎ ،در زﻳﺒﺎﺳﺎزي ﺟﻬﺎﻧﻤﺎن و دﺳﺘﻴﺎﺑﻲ ﺑﻪ اوج ﻋﺸﻖ و ﻗﺪرﺗﻤﺎن ﻳﺎرﻳﻤﺎن ﻣﻲ رﺳﺎﻧﺪ .اﻳﻦ اﻟﻬﻪ زﻳﺒﺎ و ﺷﺮﻣﮕﻴﻦ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻣﻲ ﮔﻮﻳﺪ ﻛـﻪ ﻛﺠﺎ از ﺣﺮﻳﻢ ﺧﺼﻮﺻﻲ ﺧﻮﻳﺶ دﻓﺎع ﻛﻨﻴﻢ آﻧﮕﺎه ﻛﻪ اﻏﻴﺎر ﺑﻲ اﺟﺎزه ﭘﺎ در آن ﻋﺮﺻﻪ ﻣﻲ ﮔﺬارﻧﺪ .او ﺑﺎ ﺷﺮﻣﺶ و ﺳﺮخ ﻛـﺮدن ﺻـﻮرﺗﻤﺎن ﺑـﻪ ﻣـﺎ ﻧﺸـﺎن ﻣـﻲ دﻫـﺪ ﻛﻪ ﻣﻌﺸﻮق واﻗﻌﻲ ﻣﺎ ﻛﻴﺴﺖ ،زﻳﺮا ﺗﻨﻬﺎ او ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ دﻳﮕﺮ ﺑﺎر وﺟﻮد ﻣﺎ را ﺑﻪ ﺗﭙﺶ ﺑﺰرگ و دﻟﻬﺮه زﻳﺒﺎي ﻋﺸﻖ وادارد .اﻳﻦ ﺷﺮم زﻳﺒﺎ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻛﻤﻚ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ﺑـﺎ ﺣـﺲ ﻣﻴﻞ و ﺧﻮاﻫﺶ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﺮاي دﺳﺖ ﻳﺎﺑﻲ ﺑﻪ ﻣﻌﺸﻮق ﺑﻪ ﺳﻮي دﻳﮕﺮي و ﻳﺎر ﺑﺮوﻳﻢ و ﺑﺮ ﻣﻮاﻧﻊ ﭼﻴﺮه ﺷﻮﻳﻢ زﻳﺮا ﻫﺮ ﺷﺮﻣﻲ در ﭘﻲ آن اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺎ آوردن دﻳﮕـﺮي ﺑـﻪ ﻋﺮﺻﻪ ي ﺧﺼﻮﺻﻲ و ﺑﺎ وﺻﺎل ﺑﺎ ﻣﻌﺸﻮق ﺑﺮ ﺷﺮم ﺧﻮﻳﺶ ﭼﻴﺮه ﺷﻮد و ﺑﺎ دﻳﮕﺮي ﻣﺤﺮم و ﻫﻢ ﺗﺒﺎر ﮔﺮدد .اﻳﻦ ﺷﻮر زﻳﺒﺎ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻣﻲ آﻣﻮزد ﻛـﻪ آﻧﺠـﺎ ﻛـﻪ او ﺧـﻮﻳﺶ را ﻧﺸﺎن ﻣﻲ دﻫﺪ ،ﻣﺎ ﺑﺎر دﻳﮕﺮ ﺑﺎ ﺧﻮدآﮔﺎﻫﻲ ﺧﻮﻳﺶ ،ﺑﺎ ﻋﺸﻘﻲ و ﻟﺬﺗﻲ ﻧﻮ از ﺧﻮﻳﺶ روﺑﺮوﻳﻴﻢ ﻛﻪ ﻣﻲ ﺧﻮاﻫﺪ ﺟﻬﺎن ﻛﻬﻦ را ﺑﺸﻜﻨﺪ و ﺣﻖ ﺧﻮﻳﺶ ﻣﻲ ﻃﻠﺒﺪ .ﺑـﺎري اﻧﺘﺨﺎب ﺑﻪ ﻋﻬﺪه ي ﻳﻜﺎﻳﻚ ﻣﺎﺳﺖ .ﻣﻦ اﻳﻦ ﺷﺮم و ﻏﺮور زﻳﺒﺎي اﻧﺴﺎﻧﻲ و اﻳﻦ رﻫﺎﻳﻲ از ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ ﺧﺠﺎﻟﺖ و ﺷﺮﻣﺴﺎري اﺧﻼﻗﻲ را ﺑﺮاي ﺧﻮﻳﺶ و دﻳﮕـﺮ اﻧﺴـﺎن ﻫـﺎ آرزو ﻣﻲ ﻛﻨﻢ .ﻣﺘﺒﺮك ﺑﺎد دوران ﻧﻮ ،دوران اﻳﻦ ﻋﺎﺷﻘﺎن زﻣﻴﻨﻲ ﺷﺮﻣﮕﻴﻦ و ﻟﺬت ﭘﺮﺳﺖ ،ﻣﻐﺮور و ﺷﻜﻨﻨﺪه. http://www.sateer.persianblog.com/ ادﺑﻴﺎت: /1آﻫﺴﺘﮕﻲ .ﻣﻴﻼن ﻛﻮﻧﺪرا.ص 115 /2ﭼﻨﻴﻦ ﮔﻔﺖ زرﺗﺸﺖ .ﻧﻴﭽﻪ.
– ١٠ﺷﻤﺎرﻩ ﺑﻴﺴﺖ و ﯾﮑﻢ
ﺁﯾﻴﻦ ﭼﺮاغ ،ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﻧﻴﺴﺖ!
ارﺷﺎد ﻣﻨﺠﻲ ،در ا 1968در اوﮔﺎﻧﺪا ﺑﻪ دﻧﻴﺎ آﻣﺪه اﺳﺖ .ﺧﺎﻧﻮاده ي او ،ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ وي ﭼﻬﺎر ﺳﺎﻟﻪ ﺑﻮده از اوﮔﺎﻧـﺪاي زﻳـﺮ ﺳـﻠﻄﻪ ي اﻳـﺪي اﻣـﻴﻦ ﻓـﺮار ﻛـﺮده و ﺑـﻪ رﻳﭽﻤﻮﻧﺪ ﻛﺎﻧﺎدا ﭘﻨﺎﻫﻨﺪه ﺷﺪه اﻧﺪ .ﻛﻮدﻛﻲ ارﺷـﺎد ﻣﻨﺠـﻲ ﻛـﻪ از ﺧـﺎﻃﺮات وي از ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺑﺮده داري در ﺑﺮداري اوﮔﺎﻧﺪا ﻣﻤﻠﻮ اﺳﺖ ،در ﻓﻀﺎي دﻣﻮﻛﺮاﺳﻲ رﻳﭽﻤﻮﻧﺪ، وﻧﻜﻮور ،ﺟﺎي ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻧﻮﺟﻮاﻧﻲ ﺷﻴﻔﺘﻪ ي آزادي و اﺳﺘﻘﻼل ﻓﻜـﺮ ،ﺑـﺎ اﻧﺘﻘـﺎد از دﻳﻜﺘﺎﺗﻮري ﻣﺬﻫﺒﻲ /ﻗﻮﻣﻲ ﻣﻲ دﻫﺪ .ارﺷﺎد ﻣﻨﺠﻲ ،ﻛـﻪ ﻳـﻚ ﻓﻤﻴﻨﻴﺴـﺖ ،ﻟـﺰﺑﻴﻦ، ﻣﻨﺘﻘﺪ اﺳﻼم ،و ﻓﻌﺎل ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ و دﻣﻮﻛﺮاﺳﻲ اﺳﺖ ،در ﺑﻴﺴﺖ و ﭼﻬﺎر ﺳﺎﻟﮕﻲ ،د رﺳﺎل ،1992ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺟﻮاﻧﺘﺮﻳﻦ ﻋﻀﻮ ،ﺑـﻪ ﻫﻴﺌـﺖ ﺗﺤﺮﻳﺮﻳـﻪ ي ﻧﺸـﻨﺎل اﻓﻴـﺮز ارﮔﺎن اﺗﺎوا ﺳﻴﺘﻲ زن ﭘﻴﻮﺳﺖ .ﭘﺲ از آن ،ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺳﺨﻨﺮاﻧﻲ -ﻧﻮﻳﺲ اوﻟﻴﻦ زن ﻧﻤﺎﻳﻨﺪه ي ﻳﻚ ﺣﺰب ﺳﻴﺎﺳﻲ ﻛﺎﻧﺎدا ﻛﺎر ﻛﺮد .ارﺷﺎد ﻛﺘﺎب ﻫﺎي ﻣﺘﻌـﺪدي ﻧﻮﺷـﺘﻪ اﺳﺖ ،از ﺟﻤﻠﻪ :ﺑﻪ ﺧﻄﺮ اﻧﺪاﺧﺘﻦ اوﺗﻮﭘﻴﺎ – در آﺳﺘﺎﻧﻪ ي ﻳﻚ دﻣﻮﻛﺮاﺳﻲ ﻧﻮ) ،(1997ﻛﻪ از ﻛﺘﺎﺑﻬﺎﻳﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺷﻜﻞ ﮔﺴـﺘﺮده اي ﺗﻮﺳـﻂ ﻣﺪرﺳـﻴﻦ ﻛﺎﻧـﺎدا در ﻣﺪارس اﺳﺘﻔﺎده ﻣﻲ ﺷﻮد ،و ﻧﻴﺰ ﮔﺮﻓﺘﺎري اﻣﺮوز اﺳﻼم (2003) ،ﻛﻪ ﺑﺤﺚ ﻫﺎي ﺑﺴﻴﺎري را در ﺳﺮاﺳﺮ دﻧﻴﺎ ،در ﺟﻬﺎن اﺳﻼم و ﺟﻬﺎن ﻏﺮب ﺑﻪ راه اﻧﺪاﺧﺘﻪ اﺳﺖ. در ،1998ارﺷﺎد ﻣﻨﺠﻲ ،ﻣﺠﺮي و ﺗﻬﻴﻪ ﻛﻨﻨﺪه ي اوﻟﻴﻦ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ي ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮﻧﻲ ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎﻧﻪ ،ﻳﻌﻨﻲ ﻛﻮﺋﻴﺮ ﺗﻲ وي را در ﺳﻴﺘﻲ ﺗﻲ وي ﺗﻮرﻧﺘﻮ ﺑﻮد .اﻳﻦ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ،اوﻟﻴﻦ در ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﺎﻫﻮاره ﻫﺎي ﺗﺒﻠﻴﻐﺎﺗﻲ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺑﻪ ﻛﻨﺪوﻛﺎو در زﻧﺪﮔﻲ ﻛﻮﺋﻴﺮﻫﺎ ،ﮔﻲ و ﻟﺰﺑﻴﻦ ﻫﺎ ﭘﺮداﺧﺖ .ﻛﻮﺋﻴﺮ ﺗﻲ وي ،ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ از ﻃﺮﻳﻖ اﻳﻨﺘﺮﻧﺖ و ﺑﻪ ﻛﺎﻣﻞ در ﺳﺮاﺳﺮ ﺟﻬﺎن ﻗﺎﺑﻞ دﺳﺘﺮﺳﻲ ﺑﻮد ،و ﺑﻪ اﻳﻦ ﻃﺮﻳﻖ ،و ﺑﻪ ﻛﻤﻚ اﻳﻨﺘﺮﻧﺖ ،از ﺳﺎﻧﺴﻮر ﺣﺎﻛﻢ ﺑﺮ وﺳﺎﻳﻞ ارﺗﺒﺎط ﺟﻤﻌﻲ ﻧﻴﺰ ﻣﺼﻮن ﻣﺎﻧﺪ .ارﺷﺎد ﻣﻨﺠﻲ ﺑﻪ دﻋـﻮت ﺳـﺎزﻣﺎن ﻫـﺎي ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن در ﻛﺸﻮرﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﻪ ﺳﺨﻨﺮاﻧﻲ و ﺗﻮﺿﻴﺢ ﻧﻈﺮات ﺧﻮد ﻣﻲ ﭘﺮدازد و ﻗﻮاﻧﻴﻦ اﺳﻼم را ،و رﺳﺎﻟﻪ ﻫﺎي ﻣﺠﺘﻬﺪﻳﻦ اﺳـﻼﻣﻲ را ،آﻧﺠـﺎ ﻛـﻪ ﺑـﺎ ﺣﻘـﻮق ﺑﺸـﺮ، ﺣﻘﻮق زﻧﺎن ،و ﺑﻪ رﺳﻤﻴﺖ ﺷﻨﺎﺧﺘﻦ اﻗﻠﻴﺖ ﻫﺎي ﺟﻨﺴﻲ ﻣﻨﺎﻓﺎت دارد ،ﺑﻪ ﭼـﺎﻟﺶ ﻣـﻲ ﻛﺸـﺪ .وي در ﺣـﺎل ﺣﺎﺿـﺮ از اﻋﻀـﺎي ﺑﻠﻨﺪﭘﺎﻳـﻪ ي ﺑﻨﻴـﺎد اروﭘـﺎﻳﻲ ﻛﺴـﺐ دﻣﻮﻛﺮاﺳﻲ اﺳﺖ ،و ﻣﻘﺎﻻﺗﺶ از ﻃﺮﻳﻖ ﻧﻴﻮﻳﻮرك ﺗﺎﻳﻤﺰ ﺳﻴﻨﺪﻳﻜﻴﺖ در ﻛﺸﻮرﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺧﻮاﻧﺪه ﻣﻲ ﺷﻮد .ارﺷﺎد ﻣﻨﺠﻲ در ﻛﺎر ﺳﺎﺧﺘﻦ ﻓﻴﻠﻤﻲ درﺑـﺎره ي اﺳـﻼم اﺳﺖ .از ﺟﻤﻠﻪ اﻳﺪه ﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ او ﻣﻄﺮح ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ،اﺟﺘﻬﺎد ،ﺳﻨﺖ ﻗﺪﻳﻤﻲ اﺳﻼم در آزاد/ﻣﺴﺘﻘﻞ اﻧﺪﻳﺸﻴﺪن اﺳﺖ.
ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﻪ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﻲ ﭘﺮﻫﻴﺰﺧﻮاه ﺑﺪل ﺷﺪم؟ ﻣﺜﻞ ﻣﻴﻠﻴﻮن ﻫﺎ ﻣﺴﻠﻤﺎن در ﭼﻬﻞ ﺳﺎل ﮔﺬﺷﺘﻪ ،ﺧﺎﻧﻮاده ي ﻣﻦ ﻫﻢ ﺑﻪ ﻏﺮب ﻣﻬﺎﺟﺮت ﻛﺮد .ﻣﺎ در ﺳﺎل 1972وارد رﻳﭽﻤﻮﻧﺪ ﺷـﺪﻳﻢ ،ﻳﻜـﻲ از ﻣﺤـﻼت ﻃﺒﻘـﻪ ي ﻣﺘﻮﺳﻂ ﺣﻮﻣﻪ ي وﻧﻜﻮور در ﺑﺮﻳﺘﻴﺶ ﻛﻠﻤﺒﻴﺎي ﻛﺎﻧﺎدا .ﻣﻦ ﭼﻬﺎر ﺳﺎل داﺷﺘﻢ .در ﻓﺎﺻﻠﻪ ي ﺳﺎل ﻫﺎي 1971و 1973ﻫﺰاران ﻣﺴﻠﻤﺎن آﺳـﻴﺎي ﺟﻨـﻮﺑﻲ از اوﮔﺎﻧـﺪا ﮔﺮﻳﺨﺘﻨﺪ ،ﭘﺲ از آن ﻛﻪ ژﻧﺮال ﻋﻴﺪي اﻣﻴﻦ دادا ،دﻳﻜﺘﺎﺗﻮر ﻧﻈﺎﻣﻲ ،اﻋﻼم ﻛﺮد ﻛﻪ آﻓﺮﻳﻘﺎ ﻣﺎل آﻓﺮﻳﻘﺎﻳﻲ ﻫﺎﺳﺖ .ﻋﻴﺪي اﻣﻴﻦ ﺑﻪ ﻣﺎﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﭘﻮﺳﺖ ﺳﺒﺰه داﺷﺘﻴﻢ ﺗﻨﻬﺎ ﭼﻨﺪ ﻫﻔﺘﻪ ﻓﺮﺻﺖ داد ﺗﺎ ﻛﺸﻮر را ﺗﺮك ﻛﻨﻴﻢ ﻳﺎ ﺑﻤﻴﺮﻳﻢ .ﺑﻪ ﻟﻄﻒ ﺑﺮﻳﺘﺎﻧﻴﺎﻳﻲ ﻫﺎ ،ﻛﻪ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن را از آﺳﻴﺎي ﺟﻨﻮﺑﻲ ﺑﻪ ﻣﺴﺘﻌﻤﺮه ﻫﺎي آﻓﺮﻳﻘﺎﻳﻲ ﺷﺎن آورده ﺑﻮدﻧﺪ ﺗـﺎ ﺑﻪ ﻛﺎر ﺳﺎﺧﺘﻦ راه آﻫﻦ ﻛﻤﻚ ﻛﻨﻨﺪ ،ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن ﺳﺎل ﻫﺎي ﺳﺎل در آﻓﺮﻳﻘﺎي ﺷﺮﻗﻲ زﻧﺪﮔﻲ ﻛﺮده ﺑﻮدﻧﺪ .ﺑﻌﺪ از ﭼﻨﺪ ﻧﺴﻞ ،ﺧﻴﻠﻲ از ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن ﺑﻪ ﺟﺎﻳﮕﺎه ﺑﺎزرﮔﺎﻧـﺎﻧﻲ
– ١١ﺷﻤﺎرﻩ ﺑﻴﺴﺖ و ﯾﮑﻢ
ﺁﯾﻴﻦ ﭼﺮاغ ،ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﻧﻴﺴﺖ!
ﻣﺮﻓﻪ ﺗﺮﻗﻲ ﻛﺮدﻧﺪ .ﭘﺪر ﻣﻦ و ﺑﺮادراﻧﺶ ،ﺑﺎ ﺑﻬﺮه ﮔﻴﺮي از ﺗﺤﺮك ﻃﺒﻘﺎﺗﻲ ﻛﻪ ﺑﺮﻳﺘﺎﻧﻴﺎﻳﻲ ﻫﺎ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺑﺨﺸﻴﺪﻧﺪ ،در ﻧﺰدﻳﻜﻲ ﻛﺎﻣﭙﺎﻻ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﻲ ﻣﺮﺳـﺪس ﺑﻨـﺰ داﺷـﺘﻨﺪ، وﻟﻲ ﻣﺎ ﺑﻪ ﻧﻮﺑﻪ ي ﺧﻮد ﺑﻪ ﻧﺪرت اﻳﻦ ﻧﻌﻤﺖ را ﺑﻪ ﺳﻴﺎﻫﺎن ﺑﻮﻣﻲ ﻛﻪ اﺳﺘﺨﺪاﻣﺸﺎن ﻣﻲ ﻛﺮدﻳﻢ ارزاﻧﻲ ﻣﻲ داﺷﺘﻴﻢ. در ﻣﺠﻤﻮع ،ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن آﻓﺮﻳﻘﺎي ﺷﺮﻗﻲ ﺑﺎ ﺳﻴﺎﻫﺎن ﻣﺜﻞ ﺑﺮده رﻓﺘﺎر ﻣﻲ ﻛﺮدﻧﺪ .ﺑﻪ ﻳﺎد دارم ﻛﻪ ﭘﺪرم ﺧﺪﻣﺘﻜﺎرﻣﺎن "ﺗﻮﻣﺎﺳﻲ" را ﭼﻨﺎن ﻛﺘﻚ ﻣـﻲ زد ﻛـﻪ روي ﺑـﺪن ﺳﻴﺎه ﻣﺜﻞ ﻗﻴﺮش ،آﻣﺎس ﻫﺎي روﺷﻦ ﭘﻴﺪا ﻣﻲ ﺷﺪ .ﻫﺮﭼﻨﺪ ﻣﻦ و ﻣﺎدرم و دو ﺧﻮاﻫﺮم ﺗﻮﻣﺎﺳﻲ را دوﺳﺖ ﻣﻲ داﺷﺘﻴﻢ ،اﻣﺎ اﮔﺮ ﻣﻲ ﺧﻮاﺳﺘﻴﻢ زﺧﻢ ﻫﺎﻳﺶ را ﺑﺒﻨـﺪﻳﻢ ﺧﻮدﻣﺎن ﻫﻢ ﻛﺘﻚ ﻣﻲ ﺧﻮردﻳﻢ .ﻣﻲ داﻧﺴﺘﻢ ﻛﻪ اﻳﻦ وﺿﻊ در ﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎي ﺧﻴﻠﻲ از ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن دﻳﮕﺮ ﻫﻢ ﺑﺮﻗﺮار اﺳﺖ ،و آزار و ﺷﻜﻨﺠﻪ ﻣﺪت ﻫﺎ ﺑﻌﺪ از آن ﻛﻪ ﺧﺎﻧﻮاده ي ﻣﻦ از آﻓﺮﻳﻘﺎ رﻓﺖ ،اداﻣﻪ داﺷﺖ .ﺑﺮاي ﻫﻤﻴﻦ ﺑﻮد ﻛﻪ در ده و اﻧﺪ ﺳﺎﻟﮕﻲ ،از رﻓﺘﻦ ﺑﻪ دﻳﺪار ﺧﻮﻳﺸﺎﻧﻢ در آﻓﺮﻳﻘﺎي ﺷﺮﻗﻲ ﺧﻮدداري ﻛﺮدم .ﺑﻪ ﻣﺎدرم ﮔﻔﺘﻢ" :ﻣـﻲ داﻧﻲ ﻛﻪ اﮔﺮ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺑﻴﺎﻳﻢ ،از ﻋﻤﻪ ﻫﺎ و ﻋﻤﻮﻫﺎي ﭼﺎﻗﺎﻟﻮﻳﺖ ﻣﻲ ﭘﺮﺳﻢ ﻛﻪ ﭼﺮا ﺑﺎ ﺧﺪﻣﺘﻜﺎراﻧﺸﺎن ﻣﺜﻞ ﺑﺮده رﻓﺘﺎر ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ ".ﻣﺎدرم ﻣﻲ ﺧﻮاﺳﺖ اﻳﻦ ﺳﻔﺮ ،ﺑﺪرودي ﺑـﺎ ﺧﻮﻳﺸﺎن ﺳﺎﻟﺨﻮرده اش ﺑﺎﺷﺪ ،ﻧﻪ ﻳﻚ ﻛﺎرزار ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮي .ﺑﺮاي آن ﻛﻪ ﺷﺮﻣﻨﺪه اش ﻧﻜﻨﻢ ،در ﺧﺎﻧﻪ ﻣﺎﻧﺪم. وﻗﺘﻲ ﻣﺎدرم در ﺳﻔﺮ ﺑﻮد ﺑﻴﺸﺮ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎي "ﺧﺎﻧﻪ" ﻓﻜﺮ ﻛﺮدم .ﺑﻪ اﻳﻦ ﻧﺘﻴﺠﻪ رﺳﻴﺪم ﻛﻪ ﺧﺎﻧﻪ آﻧﺠﺎﺳﺖ ﻛﻪ ﻛﺮاﻣﺖ ﻣﻦ زﻧﺪﮔﻲ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ،ﻧﻪ اﻟﺰاﻣﺎً ﺟﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎﻧﻢ از آﻧﺠﺎ آﻣﺪه اﻧﺪ .ﻫﻤﺎن ﻣﻮﻗﻊ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺑﺮاﻳﻢ روﺷﻦ ﺷﺪ ﭼﺮا ﺗﺐ آﻓﺮﻳﻘﺎﻳﻲ ﮔﺮاﻳﻲ – "آﻓﺮﻳﻘﺎ ﺑﺮاي ﺳﻴﺎﻫﺎن!" – ﻗﺎره اي ﻛﻪ ﻣﻦ در آن ﺑﻪ دﻧﻴﺎ آﻣﺪه ﺑﻮدم را ﻓﺮا ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد .ﺑﺴﻴﺎري از ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن ،ﻛﺮاﻣﺖ ﻣﺮدﻣﻲ ﻛﻪ از ﻣﺎ ﺗﻴﺮه ﭘﻮﺳﺖ ﺗﺮ ﺑﻮدﻧﺪ را زﻳﺮ ﭘﺎ ﻣﻲ ﮔﺬاﺷﺘﻨﺪ .ﻣﺎ ﺑﻴﺮﺣﻤﺎﻧﻪ ﺑﻮﻣﻲ ﻫﺎي آﻓﺮﻳﻘﺎﻳﻲ را اﺳﺘﺜﻤﺎر ﻣﻲ ﻛﺮدﻳﻢ .ﺧـﻮاﻫﺶ ﻣﻲ ﻛﻨﻢ ﻧﮕﻮﻳﻴﺪ ﻛﻪ ﻣﺎ ﺑﻴﺮﺣﻤﻲ اﺳﺘﻌﻤﺎري را از ﺑﺮﻳﺘﺎﻧﻴﺎﻳﻲ ﻫﺎ آﻣﻮﺧﺘﻴﻢ ،ﭼﺮا ﻛﻪ در آن ﺻﻮرت اﻳﻦ ﭘﺮﺳـﺶ ﭘـﻴﺶ ﻣـﻲ آﻳـﺪ ﻛـﻪ ﭼـﺮا ﻣـﺎ ﺳـﻴﺎﻫﺎن ﻛـﺎرآﻓﺮﻳﻦ را درﻣﻴﺎﻧﻤﺎن ﺟﺎ ﻧﺪادﻳﻢ ،آﻧﭽﻨĤن ﻛﻪ ﺑﺮﻳﺘﺎﻧﻴﺎﻳﻲ ﻫﺎ ﻣﺎ را در ﻣﻴﺎﻧﺸﺎن ﺟﺎ دادﻧﺪ؟ ﻣﻦ از اﻳﻦ ﻛﻪ ﺑﻪ دﻟﻴﻞ داﺷﺘﻦ ﻳﻚ ﺗﻮﻣﺎﺳﻲ ﺷﺮﻣﻨﺪه ﺑﺎﺷﻢ ﭘﻮزش ﻧﻤﻲ ﺧﻮاﻫﻢ .ﻣﻄﻤﺌﻨﻢ ﻛﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺷﻤﺎ ﻫﻢ ﻣﺨﺎﻟﻒ ﺑﺮده داري ﻫﺴﺘﻴﺪ .اﻣﺎ اﻳﻦ اﺳﻼم ﻧﺒﻮد ﻛﻪ ﺑﺎور ﻣﺮا ﺑﻪ ﻛﺮاﻣﺖ ﻓﺮد اﻧﺴﺎﻧﻲ ﺗﻘﻮﻳﺖ ﻛﺮد ،ﺑﻠﻜﻪ ﻋﺎﻣﻞ آن ،ﻣﺤﻴﻂ دﻣﻮﻛﺮاﺗﻴﻜﻲ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺧﺎﻧﻮاده ﻣﻦ ﺑﻪ آﻧﺠﺎ ﻣﻬﺎﺟﺮت ﻛﺮد :رﻳﭽﻤﻮﻧﺪ ،ﺟﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺣﺘﻲ ﻳﻚ دﺧﺘﺮ ﻛﻮﭼﻚ ﻣﺴﻠﻤﺎن ﻫﻢ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﻧﺎﻣﺰد ﺑﺸﻮد .ﻣﻨﻈﻮرم ﺑﺮاي ازدواج ﻧﻴﺴﺖ .ﺑﮕﺬارﻳﺪ ﺗﻮﺿﻴﺢ ﺑﺪﻫﻢ. ﻳﻜﻲ دو ﺳﺎل ﺑﻌﺪ از آن ﻛﻪ ﺧﺎﻧﻮاده ام در رﻳﭽﻤﻮﻧﺪ ﺟﺎ اﻓﺘﺎد ،ﭘﺪرم از ﻳﻚ ﺳﺮوﻳﺲ ﻛﻮدﻛﻴﺎري راﻳﮕﺎن در ﻛﻠﻴﺴﺎي ﺑﺎﭘﺘﻴﺴﺖ "روز آو ﺷﺎرون" ﺑﺎﺧﺒﺮ ﺷﺪ )ﺑـﻪ ﻳـﻚ ﻣﻬﺎﺟﺮ ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ "راﻳﮕﺎن" ،ﺗﺎ واﺑﺴﺘﮕﻲ ﻫﺎي ﻣﺬﻫﺒﻲ اش را ﺗﻮي ﺻﻨﺪوﻗﺨﺎﻧﻪ ﺑﮕﺬارد( .ﻫﺮ روز وﻗﺘﻲ ﻣﺎدرم از ﺧﺎﻧﻪ ﻣﻲ رﻓﺖ ﺗﺎ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ،در ﺧﺎﻧـﻪ ﻫـﺎي ﻣـﺮدم، ﻣﺤﺼﻮﻻت ﺷﺮﻛﺖ "آون" را ﺑﻔﺮوﺷﺪ ،ﭘﺪرم ﻛﻪ ﻣﻴﺎﻧﻪ ي ﭼﻨﺪان ﺧﻮﺑﻲ ﺑﺎ ﺑﭽﻪ ﻫﺎ ﻧﺪاﺷﺖ ،ﻣﺎ را ﺗﺤﻮﻳﻞ ﻛﻠﻴﺴﺎ ﻣﻲ داد .در آﻧﺠﺎ ،زﻧﻲ از آﺳـﻴﺎي ﺟﻨـﻮﺑﻲ ﺳﺮﭘﺮﺳـﺖ درس ﻛﺘﺎب ﻣﻘﺪس ﺑﻮد .اﻳﻦ زن ،ﺑﺎ ﻣﻦ و ﺧﻮاﻫﺮم ﺑﻪ ﻫﻤﺎن اﻧﺪازه ﺑﺮدﺑﺎر ﺑﻮد ﻛﻪ ﺑﺎ ﭘﺴﺮ ﺧﻮدش .او ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﺎوراﻧﺪ ﻛﻪ ﭘﺮﺳﺶ ﻫﺎﻳﻢ ارزش ﭘﺮﺳﻴﺪن را دارﻧﺪ .ﭘﻲ ﻣﻲ ﺑﺮﻳﻢ ﻛﻪ ﻛﻪ ﭘﺮﺳﺶ ﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻣﻦ در ﻫﻔﺖ ﺳﺎﻟﮕﻲ ﻣﻲ ﭘﺮﺳﻴﺪم ﭘﺮﺳﺶ ﻫﺎﻳﻲ ﺳﺎده ﺑﻮد .ﻣﺴﻴﺢ از ﻛﺠﺎ آﻣﺪ؟ ﺷﻐﻠﺶ ﭼﻪ ﺑﻮد؟ ﺑﺎ ﻛﻲ ازدواج ﻛﺮد؟ اﻳﻦ ﭘﺮس و ﺟﻮﻫﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺧﺎﺻﻲ را ﺟﻠﺐ ﻧﻤﻲ ﻛﺮد ،اﻣﺎ ﻧﻜﺘﻪ اﻳﻨﺠﺎﺳﺖ ﻛﻪ ﺧﻮد اﻳﻦ ﭘﺮﺳﺶ ﻫﺎ – و ﭘﺮﺳﺶ ﻫﺎي ﺑﻴﺸﺘﺮ – ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺑﺎ ﻟﺒﺨﻨﺪي ﺧﻮﺷﺎﻣﺪﮔﻮ روﺑﺮو ﻣﻲ ﺷﺪ. ﺷﺎﻳﺪ ﻫﻤﻴﻦ اﻧﮕﻴﺰه ام ﺷﺪ ﺗﺎ در ﻫﺸﺖ ﺳﺎﻟﮕﻲ ﺟﺎﻳﺰه اﻣﻴﺪﺑﺨﺶ ﺗﺮﻳﻦ ﻣﺴﻴﺤﻲ ﺳﺎل را ﺑﺒﺮم .ﺟﺎﻳﺰه ام ﻫﻢ ﻳﻚ ﻛﺘﺎب ﻣﺼﻮر رﻧﮕـﻲ ﺑـﻮد 101" :داﺳـﺘﺎن از ﻛﺘـﺎب ﻣﻘﺪس" .ﺣﺎﻻ ﻛﻪ ﺑﻪ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻧﮕﺎه ﻣﻲ ﻛﻨﻢ ﺧﺪا را ﺳﭙﺎس ﻣﻲ ﮔﻮﻳﻢ ﻛﻪ ﻻزم ﻧﺒﻮد ﻗﺮآن اوﻟﻴﻦ و ﺗﻨﻬﺎ ﻛﺘﺎب ﻛﻮدﻛﻲ ام ﺑﺎﺷﺪ ،اﻧﮕﺎر ﻛﻪ ﻗﺮآن ﺗﻨﻬﺎ ﺛﺮوﺗـﻲ اﺳـﺖ ﻛـﻪ زﻧﺪﮔﻲ ﺑﻪ ﺑﺎورآوردﻧﺪﮔﺎن ارزاﻧﻲ ﻣﻲ دارد .از اﻳﻦ ﮔﺬﺷﺘﻪ 101" ،داﺳﺘﺎن از ﻛﺘﺎب ﻣﻘﺪس" ﺑﺎ ﺗﺼﺎوﻳﺮش ﻣﺠﺬوﺑﻢ ﻣﻲ ﻛـﺮد .ﻳﻌﻨـﻲ " 101داﺳـﺘﺎن از ﻗـﺮآن" ﭼـﻪ – ١٢ﺷﻤﺎرﻩ ﺑﻴﺴﺖ و ﯾﮑﻢ
ﺁﯾﻴﻦ ﭼﺮاغ ،ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﻧﻴﺴﺖ!
ﺷﻜﻠﻲ ﻣﻲ ﺑﻮد؟ در آن ﻣﻮﻗﻊ ﻫﻤﭽﻮ ﭼﻴﺰي ﻧﺪﻳﺪه ﺑﻮدم .اﻣﺮوز ﻛﻤﺒﻮدي از ﻧﻈﺮ ﻛﺘﺎب ﻫﺎي ﻛﻮدك ﻛﻪ در ﺑﺎره اﺳﻼم ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ در ﻣﻴـﺎن ﻧﻴﺴـﺖ ،از ﺟﻤﻠـﻪ "اﻟﻒ ﻣﺜﻞ اﷲ" ﻧﻮﺷﺘﻪ ي ﻳﻮﺳﻒ اﺳﻼم )ﻛﺖ اﺳﻴﻮﻧﺲ ﺳﺎﺑﻖ( .ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻫﺎي آزاد ،اﺟﺎزه ي ﺑﺎزآﻓﺮﻳﻨﻲ ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ و ﺗﺤﻮل ﺑﺎورﻫﺎ را ﻣﻲ دﻫﻨﺪ. اﻧﺪﻛﻲ ﭘﺲ از آن ﻛﻪ ﻋﻨﻮان اﻣﻴﺪﺑﺨﺶ ﺗﺮﻳﻦ ﻣﺴﻴﺤﻲ را ﺑﻪ دﺳﺖ آوردم ،ﭘﺪرم ﻣﺮا از ﻛﻠﻴﺴﺎ ﺑﻴﺮون ﻛﺸﻴﺪ .ﺑﻪ زودي ،ﻳﻚ ﻣﺪرﺳﻪ ي دﻳﻨﻲ اﺳﻼﻣﻲ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻣﻲ ﺷﺪ. اﻳﻦ وروﺟﻚ ﻛﻮﭼﻮﻟﻮ آرام و ﻗﺮار ﻧﺪاﺷﺖ .اﮔﺮ ﺗﺠﺮﺑﻪ ي دﺑﺴﺘﺎن رﻓﺘﻦ در ﺑﻌﺪازﻇﻬﺮ ﺷﻨﺒﻪ را ﻣﻘﻴﺎس اﻧﺪازه ﮔﻴﺮي ﺑﻪ ﺷﻤﺎر ﺑﻴﺎورﻳﻢ ،ﻣﻦ ﻣﻌﺼﻮﻣﺎﻧﻪ ﻓﻜﺮ ﻣﻲ ﻛﺮدم ﻛﻪ در ﻣﺪرﺳﻪ ﺧﻴﻠﻲ ﺧﻮش ﺧﻮاﻫﺪ ﮔﺬﺷﺖ. در ﻫﻤﻴﻦ اﺣﻮال ،دﻧﻴﺎي ﺗﺎزه ي ﻣﻦ داﺷﺖ ﻫﻤﺮاه ﻣﻦ ﺑﺰرگ ﻣﻲ ﺷﺪ .ﻳﻚ ﻣﺮﻛﺰ ﺧﺮﻳﺪ ﺑﺰرگ ﻛﻪ در آﻣﻮزﺷﻢ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻳﻚ ﻣﺴﻠﻤﺎن ﻧﻘﺸﻲ اﺳﺎﺳﻲ ﺑﺎزي ﻣﻲ ﻛـﺮد، در ﺷﻬﺮﻣﺎن ﺑﺎز ﺷﺪ" :ﻟﻨﺴﺪاون ﺳﻨﺘﺮ" .ﻧﺎم اﺳﻜﺎﺗﻠﻨﺪي ﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ رﻳﭽﻤﻮﻧﺪ را ﺑﻨﻴﺎد ﻧﻬﺎده ﺑﻮدﻧﺪ ﺑﺮ ﺗﺎﺑﻠﻮﻫﺎي ﺑﻴﺮون ﻣﺮﻛﺰ ﺧﺮﻳﺪ ﺟﻠﻮه ﮔـﺮي ﻣـﻲ ﻛـﺮد :ﺑﺮاﻳﺘﻬـﺎوس، ﻣﻚ ﻧﺮ ،ﺑﺮﻧﺖ ،اﺳﺘﻴﻮﻧﺴﻦ .اﻳﻦ ﻫﺎ ﺧﻴﻠﻲ زود ﺑﺮاي ﺟﻠﺐ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ واژه ﻫﺎي ﻫﻨﺪي ،ﭘﻨﺠﺎﺑﻲ ،اردو ،ﻣﺎﻧﺪارﻳﻦ ،ﻛﺎﻧﺘﻮﻧﻲ ،ﻛﺮه اي و ژاﭘﻨﻲ رﻗﺎﺑﺖ ﻣﻲ ﻛﺮدﻧـﺪ .اﻳـﻦ زﺑﺎن ﻫﺎ ﻓﻀﺎي داﺧﻠﻲ "اﺑﺮدﻳﻦ ﺳﻨﺘﺮ" را ﭘﺮ ﻣﻲ ﻛﺮدﻧﺪ ،ﻣﺮﻛﺰ ﺧﺮﻳﺪي ﻛﻪ ﭼﻨﺪ ﺳﺎل ﺑﻌﺪ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪ و ﻋﻨﻮان "ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ ﻣﺮﻛﺰ ﺧﺮﻳﺪ ﺳﺮﭘﻮﺷﻴﺪه آﺳﻴﺎﻳﻲ ﮔﻮﻧـﻪ ي آﻣﺮﻳﻜﺎ ي ﺷﻤﺎﻟﻲ" ﺧﻮاﻧﺪه ﻣﻲ ﺷﺪ. ﻣﺪت ﻫﺎ ﭘﻴﺶ از آن ،ﺑﺮاي ﻣﻦ روﺷﻦ ﺷﺪ ﻛﻪ ﺟﺎﻳﻲ ﻣﺜﻞ رﻳﭽﻤﻮﻧﺪ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎً ﻫﺮ ﻛﺴﻲ را ﻛﻪ ﻧﻮآوري داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ در ﺧﻮد ﺟﺎي ﺑﺪﻫﺪ .در ﻛﻼس دﻫﻢ ،ﻣـﻦ ﻧﺎﻣﺰد رﻳﺎﺳﺖ ﻧﻬﺎد داﻧﺶ آﻣﻮزي دﺑﻴﺮﺳﺘﺎن ج.ان.ﺑﺮﻧﺖ ﺷﺪم .ﺳﺎل ﭘﻴﺶ از آن ،در ﺗﻼﺷﻢ ﺑﺮاي ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﻲ ﻛﻼﺳﻤﺎن ﻧﺎﻛﺎم ﻣﺎﻧﺪم؛ رأي ﻣﻨﻔﻲ را ﻳﻚ اﺣﻤﻖ ﻛﻴﻨﻪ اي ﺑﺮ ﻋﻠﻴﻪ ﻣﻦ داد ﻛﻪ ﻧﻤﻲ ﺧﻮاﺳﺖ ﻳﻚ "ﭘﺎﻛﻲ" )ﻛﻨﺎﻳﻪ از ﭘﺎﻛﺴﺘﺎﻧﻲ( ﻣﺴﺌﻮل ﻛﻼﺳﺶ ﺑﺸﻮد .ﺗﻨﻬﺎ ﻳﻚ ﺳﺎل ﺑﻌﺪ ،ﺑﻴﺸﺘﺮ داﻧﺶ آﻣﻮزان ﻛﻞ ﻣﺪرﺳﻪ ،اﻳﻦ" ﭘـﺎﻛﻲ" را رﻫﺒﺮ ﻣﻨﺘﺨﺒﺸﺎن ﻛﺮدﻧﺪ .در رﻳﭽﻤﻮﻧﺪ ،ﻧﮋادﮔﺮاﻳﻲ ﺑﻪ ﻫﻤﺎن اﻧﺪازه در ﺑﺎزداﺷﺘﻦ ﻣﻦ از ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﻫﺎﻳﻢ ﺑﻲ اﺛﺮ ﺑﻮد ﻛﻪ ﻧﮋاد ﻣﻦ در ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺷﺨﺼﻴﺘﻢ. ﭼﻨﺪ ﻣﺎﻫﻲ ﺑﻌﺪ از آن ﻛﻪ رﺋﻴﺲ ﻧﻬﺎد داﻧﺶ آﻣﻮزي ﺷﺪم ،ﻣﻌﺎون ﻣﺪﻳﺮ ﻣﺪرﺳﻪ داﺷﺖ از ﻛﻨﺎر ﻛﻤﺪ ﻣﻦ ﻣﻲ ﮔﺬﺷﺖ ﻛﻪ ﺑﺎ دﻳﺪن ﭘﻮﺳﺘﺮي از اﻧﻘﻼﺑﻴﻮن اﻳﺮان ﻛﻪ ﺗﻮي ﻛﻤﺪ ﭼﺴﺒﺎﻧﺪه ﺑﻮدم ،ﺧﺸﻜﺶ زد .اﻳﻦ ﭘﻮﺳﺘﺮ ﻛﻪ داﻳﻲ ام از ﻓﺮاﻧﺴﻪ ﺑﺮاﻳﻢ ﻓﺮﺳﺘﺎده ﺑﻮد ،زﻧﺎﻧﻲ را ﺑﺎ ﭼﺎدرﻫﺎي ﺳﻴﺎه ﻧﺸﺎن ﻣﻲ داد ﻛﻪ داﺷﺘﻨﺪ ﺑﺎل ﻳﻚ ﻫﻮاﭘﻴﻤﺎ را ﻣﻲ ﺷﻜﺴﺘﻨﺪ .روي ﺑﺎل ﭼﭗ ﻫﻮاﭘﻴﻤﺎ ،ﻧﻘﺶ داس و ﭼﻜﺶ ﺷﻮروي ﻛﺸﻴﺪه ﺷﺪه ﺑﻮد و روي ﺑﺎل راﺳﺘﺶ ،ﺳﺘﺎره ﻫﺎ و ﻧﻮارﻫﺎي ﭘﺮﭼﻢ آﻣﺮﻳﻜﺎ. ﻣﻌﺎون ﻣﺪﻳﺮ ﮔﻔﺖ" :اﻳﻦ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻧﻴﺴﺖ .ﺑﺮش دار". ﻣﻦ ﺑﻪ ﻛﻤﺪ ﺑﻌﺪي اﺷﺎره ﻛﺮدم ﻛﻪ از درش ﻳﻚ ﭘﺮﭼﻢ آﻣﺮﻳﻜﺎ آوﻳﺨﺘﻪ ﺑﻮد .ﭘﺮﺳﻴﺪم" :اﮔﺮ او ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ آزاداﻧﻪ ﻋﻘﻴﺪ ه اش را ﺑﻴﺎن ﻛﻨﺪ ،ﭼﺮا ﻣﻦ ﻧﺘﻮاﻧﻢ؟" "ﺑﺮاي اﻳﻦ ﻛﻪ ﺗﻮ داري ارزش ﻫﺎي دﻣﻮﻛﺮاﺗﻴﻚ ﻣﺎ را ﺗﺤﻘﻴﺮ ﻣﻲ ﻛﻨﻲ .ﺗﻮ ﻛﻪ رﺋﻴﺲ ﻫﻤﻪ داﻧﺶ آﻣﻮزان ﻫﺴﺘﻲ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺳﺮت ﺑﺸﻮد". اﻋﺘﺮاف ﻣﻲ ﻛﻨﻢ ﻛﻪ ﻧﻤﻲ داﻧﺴﺘﻢ رژﻳﻢ آﻳﺖ اﷲ ﺧﻤﻴﻨﻲ ﺑﻮي ﺗﻤﺎﻣﻴﺖ ﮔﺮاﻳﻲ ﻣﻲ دﻫﺪ .ﻫﻨﻮز ﺧﻴﻠﻲ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﻲ آﻣﻮﺧﺘﻢ .ﺗﺎ اﻧﺪازه اي ﻓﺮﻳﺐ ﺗﺒﻠﻴﻐﺎت را ﺧﻮرده ﺑـﻮدم و ﺗﺎ اﻧﺪازه اي ﻫﻢ دﭼﺎر ﻏﺮور ﻧﺎﺷﻲ از زﻧﺪﮔﻲ در ﺟﺎﻣﻌﻪ اي آزاد ﺑﻮدم ،و اﻳﻦ ﺑﻮد ﻛﻪ ﻣﻲ ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﺣﺎﻣﻲ ﮔﻮﻧﻪ ﮔﻮﻧﻲ اﻧﺪﻳﺸﻪ ﻫﺎ ﺑﺎﺷﻢ ﺗﺎ ﭘﺮﭼﻢ ﺳـﺘﺎره ﻧﺸـﺎن آﻣﺮﻳﻜـﺎ ﻧﺘﻮاﻧﺪ ﺑﻘﻴﻪ ي دﻳﺪﮔﺎه ﻫﺎ را ﺧﻔﻪ ﻛﻨﺪ .ﺑﺮاي ﻫﻤﻴﻦ ﻫﻢ ﺟﻮاب دادم" :ﻣﻦ دﻣﻮﻛﺮاﺳﻲ را ﺗﺤﻘﻴﺮﻣﻲ ﻛﻨﻢ؟ ﭼﻄﻮر اﺳﺖ ﻛﻪ اﮔﺮ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﻣـﻦ ﺑﮕﻮﻳﻴـﺪ ﻛـﻪ ﻧﻤـﻲ ﺗـﻮاﻧﻢ دﻳﺪﮔﺎﻫﻢ را ﺑﻴﺎن ﻛﻨﻢ ،از دﻣﻮﻛﺮاﺳﻲ ﺣﻤﺎﻳﺖ ﻛﺮده اﻳﺪ ،اﻣﺎ )در اﻳﻨﺠﺎ ﺑﻪ ﻛﻤﺪي ﻛﻪ ﭘﺮﭼﻢ آﻣﺮﻳﻜﺎ از آن آوﻳﺨﺘﻪ ﺑﻮد اﺷﺎره ﻛﺮدم( دﻳﮕﺮان ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﻋﻘﻴﺪه ﺷـﺎن را ﺑﻴﺎن ﻛﻨﻨﺪ؟" – ١٣ﺷﻤﺎرﻩ ﺑﻴﺴﺖ و ﯾﮑﻢ
ﺁﯾﻴﻦ ﭼﺮاغ ،ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﻧﻴﺴﺖ!
ﺑﻪ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﺧﻴﺮه ﺷﺪﻳﻢ .ﻣﻌﺎون ﻣﺪﻳﺮ ﮔﻔﺖ" :ﺗﻮ داري ﺳﺮﻣﺸﻖ ﺑﺪي ﻣﻲ ﺷﻮي ".ﺳﻴﺦ اﻳﺴﺘﺎد و دور ﺷﺪ. ﺑﺎﻳﺪ ﻗﺪر او را داﻧﺴﺖ ﻛﻪ ﻣﻲ ﮔﺬاﺷﺖ ﮔﻮﻧﻪ ﮔﻮﻧﻲ ﻋﻘﺎﻳﺪ در دﺑﻴﺮﺳﺘﺎن ﺑﺮﻧﺖ اداﻣﻪ ﻳﺎﺑﺪ .رﻓﺘﺎر او ﺑﺎ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﭘﻴﺮوي ﺧﻮدش از ﻛﻠﻴﺴﺎي اﻧﺠﻴﻠﻲ ،ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺳﺰاوار ﺳﺘﺎﻳﺶ اﺳﺖ .ﺑﺎورﻫﺎي ﺷﺨﺼﻲ اش را ﭘﻨﻬﺎن ﻧﻤﻲ داﺷﺖ ،اﻣﺎ ﺑﻪ داﻧﺶ آﻣﻮزان ﻫﻢ ﺗﺤﻤﻴﻠﺸﺎن ﻧﻤﻲ ﻛﺮد – ﻧﻪ زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ رﺋﻴﺲ ﻧﻬﺎد داﻧﺶ آﻣﻮزي ﻇﺎﻫﺮاً ﻣﺒﻠﻎ دﻳﻦ ﺳﺎﻻري ﺧﻤﻴﻨﻲ ﺑﻮد ،و ﻧﻪ وﻗﺘﻲ ﻛﻪ داﻧﺶ آﻣﻮزان ﺧﻮاﻫﺎن ﺷﻠﻮارك ﻫﺎﻳﻲ ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ از آﻧﭽﻪ ﻣﻌﺎون ﻣﺪﻳﺮ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻨﻲ ﻣﻲ داﻧﺴﺖ ،ﭘﺎﻫﺎ را ﻋﻴﺎن ﻣﻲ ﻛـﺮد. ﺑﻌﺪ از ﺟﺮ و ﺑﺤﺜﻲ داغ ﺑﺎ ﻣﺎ و ﺑﻌﺪ از ﭼﻨﺪ ﺗﺄﺧﻴﺮ اﺳﺘﺮاﺗﮋﻳﻚ ،ﺷﻠﻮارك ﻫﺎ را ﺗﺼﻮﻳﺐ ﻛﺮد .ﺑﺮاﻳﺶ ﺧﻴﻠﻲ آزاردﻫﻨﺪه ﺑﻮد ،اﻣﺎ ﺑﻪ اراده ي ﻋﻤﻮم اﺣﺘﺮام ﮔﺬاﺷﺖ .ﭼﻨﺪ ﻣﺴﻠﻤﺎن ﺳﺮاغ دارﻳﺪ ﻛﻪ اﺑﺮاز دﻳﺪﮔﺎه ﻫﺎﻳﻲ را ﺗﺎب ﺑﻴﺎوردﻧﺪ ﻛﻪ رواﻧﺸﺎن را ﺑﺮﻧﺠﺎﻧﺪ؟ آﺷﻜﺎر اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻌﺎون ﻣﺪﻳﺮ ﻣﻦ ﻧﺎﭼﺎر ﺑﻮد در ﻧﻈﺎم آﻣﻮزش دوﻟﺘﻲ ،دﻧﺪان روي ﺟﮕﺮ ﺑﮕﺬارد ،اﻣﺎ ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻈﺎﻣﻲ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﺣﺎﺻﻞ ﻗﺮاردادي ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﻣﺮدﻣﻲ ﺑﺎ ﺑﺎورﻫﺎ ،ﺳﺎﺑﻘﻪ ﻫﺎ ،ﻫﺪف ﻫﺎ و ﺟﺎﻳﮕﺎه ﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ در ﻛﺸـﺎﻛﺶ ﺑـﺎ ﻫـﻢ ،ﺑـﻪ آن رﺳﻴﺪه ﺑﺎﺷﻨﺪ .ﭼﻨﺪ ﻛﺸﻮر ﻣﺴﻠﻤﺎن ﺳﺮاغ دارﻳﺪ ﻛﻪ ﻫﻤﭽﻮ ﻛﺸﺎﻛﺸﻲ را ﺗﺎب ﺑﻴﺎورﻧﺪ؟ واي ﻛﻪ ﭼﻘﺪر اﻳﻦ ﺟﺎﻣﻌﻪ را دوﺳﺖ داﺷﺘﻢ .اﻳﻦ را دوﺳﺖ داﺷﺘﻢ ﻛﻪ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻧﺎﺗﻤﺎم ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻲ آﻳﺪ ،اﻳﻦ ﻛﻪ ﭘﺎﺳﺦ ﻧﻬﺎﻳﻲ ﻫﻨﻮز روﺷﻦ ﻧﻴﺴﺖ – اﮔـﺮ اﺻـﻼً ﭼﻨـﻴﻦ ﭘﺎﺳﺨﻲ در ﻛﺎر ﺑﺎﺷﺪ .اﻳﻦ را دوﺳﺖ داﺷﺘﻢ ﻛﻪ در دﻧﻴﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ در ﺣﺎل ﻧﻮﺳﺎزي اﺳﺖ ،ﺳﻬﻢ اﻓﺮاد اﻫﻤﻴﺖ دارد. اﻣﺎ در ﺧﺎﻧﻪ ،ﻣﺸﺖ ﻫﻤﻴﺸﻪ آﻣﺎده ي ﭘﺪرم ،ﺗﻀﻤﻴﻦ ﻛﻨﻨﺪه ي ﭘﻴﺮوي ﺧﺎﻧﻮاده اش از ﻳﻚ رﺳﻢ دﻟﺨﻮاه داﺧﻠﻲ ﺑﻮد .ﺳﺮ ﺳﻔﺮه ﻧﺨﻨﺪ .وﻗﺘﻲ ﭘﺲ اﻧﺪازت را ﻣـﻲ دزدم ﺻﺪاﻳﺖ در ﻧﻴﺎﻳﺪ .وﻗﻲ اردﻧﮕﻲ ﺑﻬﺖ ﻣﻲ زﻧﻢ ﻳﺎدت ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ دﻓﻌﻪ ﺑﻌﺪ ﻣﺤﻜﻤﺘﺮ ﻣﻲ زﻧﻢ .وﻗﺘﻲ ﻣﺎدرت را ﻛﺘﻚ ﻣﻲ زﻧﻢ ،ﭘﻠﻴﺲ را ﺧﺒﺮ ﻧﻜﻦ .اﮔﺮ ﭘﻠﻴﺲ ﻫـﺎ ﺑﻴﺎﻳﻨـﺪ ﺳﺮﺷﺎن را ﺷﻴﺮه ﻣﻲ ﻣﺎﻟﻢ ﺗﺎ ﺑﺮوﻧﺪ ،ﻣﻲ داﻧﻲ ﻛﻪ ﻣﻲ روﻧﺪ .ﻫﻤﻴﻦ ﻛﻪ رﻓﺘﻨﺪ ﮔﻮش ات را ﻣﻲ ﻛﻨﻢ ﻣﻲ ﮔﺬارم ﻛﻒ دﺳﺘﺖ .اﮔﺮ ﺗﻬﺪﻳﺪم ﻛﻨﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ اداره ي ﺧـﺪﻣﺎت اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﺧﺒﺮ ﻣﻲ دﻫﻲ ،آن ﻳﻜﻲ ﮔﻮش ات را ﻫﻢ از ﺑﻴﺦ ﻣﻲ ﺑﺮم. ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎري ﻛﻪ ﭘﺪرم ﻛﺎرد ﺑﻪ دﺳﺖ در ﺧﺎﻧﻪ دﻧﺒﺎﻟﻢ ﻛﺮد ،ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ از ﭘﻨﺠﺮه اﺗﺎﻗﻢ ﻓﺮار ﻛﻨﻢ و ﺷﺐ را روي ﺑﺎم ﮔﺬراﻧﺪم .ﻣﺎدرم از وﺿﻊ ﻣﻦ ﻫﻴﭻ ﺧﺒﺮي ﻧﺪاﺷﺖ ﭼـﻮن در ﻳﻚ ﺷﺮﻛﺖ ﻫﻮاﭘﻴﻤﺎﻳﻲ ﺷﺒﻜﺎر ﺑﻮد .اﻣﺎ اﻳﻦ ﻫﻢ ﺑﻮد ﻛﻪ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﻧﻴﺴﺘﻢ در ازاي وﻋﺪه ي او ﺑﻪ اﻣﻦ و اﻣﺎن ﻫﻢ ،از ﭘﺸﺖ ﺑﺎم ﭘﺎﻳﻴﻦ ﻣﻲ آﻣﺪم .ﭘﺸﺖ ﺑﺎم را ﻫﻤﺎﻧﻄﻮر دوﺳﺖ داﺷﺘﻢ ﻛﻪ دﺑﻴﺮﺳﺘﺎﻧﻢ را و ﻛﻠﻴﺴﺎي ﺑﺎﭘﺘﻴﺴﺖ را و ﺳﺎل ﻫﺎ ﺑﻌﺪ ،آﺑﺮدﻳﻦ ﺳﻨﺘﺮ را .از ﻫﺮ ﻳﻚ از اﻳﻦ آﺷﻴﺎﻧﻪ ﻫﺎ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ دﻧﻴـﺎﻳﻲ از اﻣﻜﺎﻧـﺎت ﺑـﻲ ﭘﺎﻳـﺎن را ﺑﺒﻴﻨﻢ .در ﺟﺎﻣﻌﻪ ي آﻓﺮﻳﻘﺎي ﺧﺎوري ﻛﻪ ﺧﺎﺳﺘﮕﺎه ﻣﻦ ﺑﻮد ،آﻳﺎ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺧﻮاب ﺗﺤﺼﻴﻼت دوﻟﺘﻲ را دﻳﺪه ﺑﺎﺷﻢ؟ ﺧﻮاب اﻳﻦ را ﻛﻪ ﺑﻮرس ﺗﺤﺼـﻴﻠﻲ ﺑﮕﻴـﺮم؟ ﻳـﺎ ﺑﺘﻮاﻧﻢ در رﻗﺎﺑﺖ ﻫﺎي ﺳﻴﺎﺳﻲ ﺷﺮﻛﺖ ﻛﻨﻢ ﺑﻲ آن ﻛﻪ ﺑﻪ ﻓﻜﺮ داﺷﺘﻦ ﻣﻘﺎم ﺑﺎﺷﻢ؟ اﮔﺮ از روي ﻋﻜﺲ ﻫﺎي ﺳﻴﺎه و ﺳﻔﻴﺪ ﻧﺎواﺿﺤﻲ ﻛﻪ ﻣﺮا در ﺳﻪ ﺳﺎﻟﮕﻲ ﻧﺸﺎن ﻣـﻲ دﻫﻨﺪ ،ﻛﻪ ﺑﺎ ﻣﻮي ﭘﻮﺷﻴﺪه ،دﺳﺖ ﺑﻪ ﺳﻴﻨﻪ ،ﭼﺸﻤﻬﺎي ﺳﺮ ﺑﻪ زﻳﺮ و ﭘﺎﻫﺎي آوﻳﺰان از ﻛﺎﻧﺎﭘﻪ ،ﻧﻘﺶ ﻋﺮوس را ﺑﺎزي ﻣﻲ ﻛﻨﻢ ﻗﻀﺎوت ﻛﻨﻢ ،ﺗﻨﻬﺎ ﺣﺪﺳﻲ ﻛﻪ ﻣﻲ ﺗـﻮاﻧﻢ ﺑﺰﻧﻢ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ اﮔﺮ در اوﮔﺎﻧﺪاي ﻣﺴﻠﻤﺎن ﻣﺎﻧﺪه ﺑﻮدﻳﻢ ،ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﻣﻦ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﺑﻪ ﺳﻠﺴﻠﻪ ﻣﺮاﺗﺒﻲ ﺗﻐﻴﻴﺮﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ﻣﻲ ﺑﻮد .اﻳﻦ ﻧﻤﻮﻧﻪ ي ﺧﻮﺑﻲ ﻧﻴﺴﺖ ﺑـﺮاي ﻓﻬﻤﻴـﺪن آن ﭼﻴﺰي ﻛﻪ آﺷﻜﺎر اﺳﺖ؟ ﭘﺮﺳﺶ ﺑﺰرﮔﺘﺮ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﭼﺮا ﻣﺪرﺳﻪ دﻳﻨﻲ ي رﻳﭽﻤﻮﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ دﺳﺖ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ اﻳﻦ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺣﻘﻮق و آزادي ﻣﻬﺎﺟﺮت ﻛﺮدﻧﺪ ﺑﻨﺎ ﺷﺪه ﺑﻮد ،ﺧﻮدﻛـﺎﻣﮕﻲ را ﺑﺮﮔﺰﻳﺪ؟ از ﻧﻪ ﺳﺎﻟﮕﻲ ﺗﺎ ﭼﻬﺎرده ﺳﺎﻟﮕﻲ ،ﻫﺮ ﺷﻨﺒﻪ را در اﻳﻦ ﻣﺪرﺳﻪ ﺑﻪ ﺳﺮ ﺑﺮدم .ﻛﻼس ﻫﺎ در ﻃﺒﻘﻪ ي ﺑﺎﻻﻳﻲ ﻣﺴﺠﺪ ﻧﻮﺑﻨﻴﺎد ﺗﺸﻜﻴﻞ ﻣﻲ ﺷﺪ ،ﻣﺴﺠﺪي ﻛﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺷﺒﻴﻪ ﻳﻚ ﺧﺎﻧﻪ ي ﻳﻴﻼﻗﻲ ﻋﻈﻴﻢ ﺑﻮد ﺗﺎ ﺑﻨﺎﻳﻲ ﺑﺎ ﻣﻌﻤﺎري ﺧﺎورﻣﻴﺎﻧﻪ .در درون آن اﻣﺎ ،ﻓﻘﻂ اﺳﻼﻣﻲ ﻋﺒﻮس ﺣﺎﻛﻢ ﺑﻮد .ﻣﺮدﻫﺎ و زﻧﻬـﺎ از راه ﻫـﺎي ﺟﺪاﮔﺎﻧـﻪ اي وارد – ١۴ﺷﻤﺎرﻩ ﺑﻴﺴﺖ و ﯾﮑﻢ
ﺁﯾﻴﻦ ﭼﺮاغ ،ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﻧﻴﺴﺖ!
ﻣﺴﺠﺪ ﻣﻲ ﺷﺪﻧﺪ و در دو ﺳﻮي دﻳﻮار ﺛﺎﺑﺘﻲ ﺟﺎي ﻣﻲ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن را ﺑﻪ دو ﻧﻴﻢ ﻣﻲ ﺳﺎﺧﺖ و ﺟﻨﺲ ﻫﺎي ﻣﺨﺎﻟﻒ را در ﻫﻨﮕﺎم ﻧﻤﺎز ،ﻗﺮﻧﻄﻴﻨﻪ ﻣﻲ ﻛﺮد .در اﻳﻦ دﻳﻮار ،دري ﺑﻮد ﻛﻪ ﻗﺴﻤﺖ ﻫﺎي زﻧﺎﻧﻪ و ﻣﺮداﻧﻪ را ﺑﻪ ﻫﻢ ﻣﺮﺑﻮط ﻣﻲ ﻛﺮد .اﻳﻦ در ،ﺑﻌﺪ از ﻧﻤﺎز ﺑﻪ ﻛﺎر ﻣﻲ آﻣﺪ ،ﻣﻮﻗﻌﻲ ﻛﻪ ﻣﺮدﻫﺎ ﻛﺎﺳﻪ ﻫﺎﻳﺸﺎن را از ﺗﻮي آن رد ﻣﻲ ﻛﺮدﻧﺪ و ﺧﻮاﺳﺘﺎر ﻏﺬاي ﺑﻴﺸﺘﺮي ﻣﻲ ﺷﺪﻧﺪ ،ﺗﺎ ﺑﻌﺪ از ﻓﻘﻂ ﭼﻨﺪ ﺛﺎﻧﻴﻪ اﻧﺘﻈﺎر ،دﺳﺖ زﻧﻲ ،ﻛﺎﺳﻪ ي دوﺑﺎره ﭘﺮ ﺷﺪه را ﭘﺴﺸﺎن ﺑﺪﻫﺪ .درون ﻣﺴﺠﺪ ،ﻣﺮدﻫﺎ ﻫـﻴﭻ وﻗﺖ ﻧﺒﺎﻳﺪ زن ﻫﺎ را ﻣﻲ دﻳﺪﻧﺪ ،و زن ﻫﺎ ﻫﻴﭻ وﻗﺖ ﻧﺒﺎﻳﺪ دﻳﺪه ﻣﻲ ﺷﺪﻧﺪ .اﮔﺮ اﻳﻦ ﺗﻌﺮﻳﻒ داﺷﺘﻦ زﻧﺪﮔﻲ ﻫﺎﻳﻲ ﺣﻘﻴﺮ ﻧﺒﺎﺷﺪ ،ﻻﺑﺪ ﻧﻜﺘـﻪ اي ﻫﺴـﺖ ﻛـﻪ ﻣـﻦ ﻧﻤـﻲ ﻓﻬﻤﻢ. ﻳﻚ ﻃﺒﻘﻪ ﺑﺎﻻﺗﺮ ،ﻣﺪرﺳﻪ ﺑﻮد ،ﺑﺎ دﻛﻮر ﻣﻼل آورش ﻛﻪ ﻋﺒﺎرت ﺑﻮد از زﻳﺮاﻧﺪازﻫﺎﻳﻲ ﺑﻪ رﻧﮓ ﻗﻬﻮه اي ﺳﻮﺧﺘﻪ ،ﭼﺮاغ ﻫﺎي ﻣﻬﺘـﺎﺑﻲ و ﭘﺎرﺗﻴﺸـﻦ ﻫـﺎي ﻣﺘﺤﺮﻛـﻲ ﻛـﻪ ﭘﺴﺮﻫﺎ و دﺧﺘﺮﻫﺎ را از ﻫﻢ ﺟﺪا ﻣﻲ ﻛﺮد .ﻫﺮ وﻗﺖ در ﻣﺤﻴﻂ وﺳﻴﻊ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ،ﻛﻼس ﺗﺸﻜﻴﻞ ﻣﻲ ﺷﺪ ،ﭘﺎرﺗﻴﺸﻦ را ﺑﺮﭘﺎ ﻣﻲ ﻛﺮدﻧﺪ .ﺑﺪﺗﺮ از آن ،ﭘﺎرﺗﻴﺸﻨﻲ ﺑـﻮد ﻛـﻪ ﻣﻴﺎن ﻣﻐﺰ و روح ﻛﺸﻴﺪه ﻣﻲ ﺷﺪ .در ﻛﻼس ﻫﺎي ﺷﻨﺒﻪ ام ﻓﻬﻤﻴﺪم ﻛﻪ اﮔﺮ آدم ﺑﺨﻮاﻫﺪ ﻣﻌﻨﻮي ﺑﺎﺷﺪ ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﻓﻜﺮ ﻛﻨﺪ .و اﮔﺮ ﻓﻜﺮ ﻛﻨﺪ ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﻣﻌﻨﻮي ﺑﺎﺷـﺪ. اﻳﻦ ﻣﻌﺎدﻟﻪ ي ﺳﺎده در اﺻﻄﻜﺎك داﺋﻢ ﺑﺎ آن ﻛﻨﺠﻜﺎوي ﺷﻮق آوري ﺑﻮد ﻛﻪ رﻳﭽﻤﻮﻧﺪ در ﻣﻦ ﺑﺮاﻧﮕﻴﺨﺘﻪ ﺑﻮد .ﻣﻲ ﺷﻮد ﮔﻔﺖ ﻛﻪ ﺑﺮﺧﻮرد ﺗﻤﺪن ﻫﺎ در درون ﻣﻦ ﺑﻮد. راه ﺣﻞ ﺳﺎده اﻳﻦ ﻧﺒﻮد ﻛﻪ ﻳﻚ دﻧﻴﺎي ﻋﺮﻓﻲ )ﺳﻜﻮﻻر( ﻫﺴﺖ وﻳﻚ دﻧﻴﺎي ﻏﻴﺮﻋﺮﻓﻲ ،و ﻫﺮ ﻛﺪام ﺑﻪ راه ﺧﻮد ﻣﻲ رود .ﺑﺎ اﻳﻦ اﺳﺘﺪﻻل ،ﻛﻠﻴﺴﺎي ﺑﺎﭘﺘﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﻋﻤـﺪاً ﺳﻜﻮﻻر ﺑﻮد ﺑﺎﻳﺪ ﭘﺮﺳﺶ ﻫﺎﻳﻲ را ﻛﻪ ﻣﻲ ﭘﺮﺳﻴﺪم ﺳﺮﻛﻮب ﻣﻲ ﻛﺮد .در ﻋﻮض ،ﭘﺮﺳﺸﮕﺮي ﻣﻦ ﺑﺮاﻳﻢ ﺳﺘﺎﻳﺶ آورد .در دﺑﻴﺮﺳﺘﺎن ﺑﺮﻧﺖ ﻛـﻪ ﺳـﻜﻮﻻر ﺑـﻮد ،ﭘﺮﺳـﺶ ﻫﺎي ﻣﻦ اﺷﻚ ﻣﻌﺎون ﻣﺪﻳﺮم را در ﻣﻲ آورد ،اﻣﺎ ﻫﻴﭻ ﻛﺲ دﻫﺎن ﻣﺮا ﻧﻤﻲ ﺑﺴﺖ .در ﻫﺮ دو ﺟﺎ ،ﻛﺮاﻣﺖ ﻓﺮد ﺑﻮد ﻛﻪ ﺣﺎﻛﻤﻴﺖ داﺷﺖ .در ﻣﺪرﺳـﻪ دﻳﻨـﻲ اﻳـﻦ ﻃـﻮر ﻧﺒﻮد .ﻣﻮﻗﻊ ورود ﺑﻪ آن ،ﭼﺎدر ﭘﻠﻲ اﺳﺘﺮ ﺳﻔﻴﺪي ﺳﺮم ﺑﻮد ،و ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻋﺖ ﺑﻌﺪ ﻛﻪ ﺑﻴﺮون ﻣﻲ رﻓﺘﻢ ،ﻣﻮﻫﺎﻳﻢ روي ﺳﺮم ﭘﺦ ﺷﺪه ﺑﻮد و روﺣﻴﻪ ام ﭘﻼﺳﻴﺪه ﺑﻮد ،اﻧﮕـﺎر ﻛﻪ ﻛﺎﻧﺪوﻣﻲ ﻛﻪ روي ﺳﺮم ﺑﻮد ،ﻣﺮا از ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻓﻜﺮي "ﻧﺎاﻣﻦ" ﺑﺨﻮﺑﻲ ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ ﻛﺮده ﺑﺎﺷﺪ. ﭘﻴﺶ از آن ﻛﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﭘﻨﺒﻪ ي ﻣﺪرﺳﻪ را ﺑﺰﻧﻢ ،ﺑﮕﺬارﻳﺪ اﻧﺪﻛﻲ اﻧﺼﺎف را در ﺑﺎره ﻣﻌﻠﻢ ﻣﺪرﺳﻪ – ﻛﻪ از او ﺑﺎ ﻧﺎم "ﺧﺎﻛﻲ" ﻳﺎد ﺧﻮاﻫﻢ ﻛﺮد – رﻋﺎﻳﺖ ﻛـﻨﻢ .او ﻧﻤﻮﻧـﻪ اي از ﻳﻚ ﻣﺴﻠﻤﺎن ﺻﺎدق ﺑﻮد .اﻳﻦ ﺑﺮادر اﺳﺘﺨﻮاﻧﻲ ﺑﺎ رﻳﺶ ﺗﻨﻚ ﻣﺮﺗﺐ ﺷﺪه )ﻧﺸﺎﻧﻪ ي ﭘﺎﻛﻴﺰﮔﻲ( و ﻣﺎﺷﻴﻦ ﻫﻮﻧﺪاي ﻣﻴﻨﻲ ﻛﺎﻣﭙﻜـﺖ )ﻧﺸـﺎﻧﻪ ﻓﺮوﺗﻨـﻲ( ﺷـﻨﺒﻪ ﻫـﺎ داوﻃﻠﺒﺎﻧﻪ ﺧﻮد را وﻗﻒ اﻳﻦ ﻣﻲ ﻛﺮد )اﺣﺴﺎن ﻣﻲ ﻛﺮد( ﻛﻪ ﺑﻪ ﺑﭽﻪ ﻫﺎي ﻣﻬﺎﺟﺮان ﻣﺴﻠﻤﺎن آﻣﻮزش ﻫﺎي ﻣﺬﻫﺒﻲ ﺑﺪﻫﺪ ،ﻛﻪ اﮔﺮ ﻧﻤﻲ داد ،ﺑﭽـﻪ ﻫـﺎ ﻣﻤﻜـﻦ ﺑـﻮد در داﻣﻦ ﺑﻲ ﺑﻨﺪ و ﺑﺎري ﻳﻚ ﻛﺸﻮر ﭼﻨﺪ ﻓﺮﻫﻨﮕﻪ ﺑﻠﻐﺰﻧﺪ .ﻛﺎر آﺳﺎﻧﻲ ﻧﺒﻮد ،ﭼﺮا ﻛﻪ ﺑﭽﻪ ﻫﺎﻳﻲ ﺑﺎ ﺳﻦ و ﺳﺎل ﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﻪ ﻣﺪرﺳﻪ ﻣﻲ آﻣﺪﻧﺪ :آﻧﻬﺎﻳﻲ ﻛﻪ در آﺳﺘﺎﻧﻪ ي ﺑﻠﻮغ ،ﺑﺎ ﺟﻮش ﻏﺮور ﺟﻮاﻧﻲ دﺳﺖ و ﭘﻨﺠﻪ ﻧﺮم ﻣﻲ ﻛﺮدﻧﺪ ،آﻧﻬﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻧﺨﻮدي ﻣﻲ ﺧﻨﺪﻳﺪﻧﺪ و در دﺳﺘﺸﻮﻳﻲ ﭘﻨﻬﺎن ﻣﻲ ﺷﺪﻧﺪ ،ﻧﻮﺟﻮاﻧﺎﻧﻲ ﻛﻪ داﺷﺘﻨﺪ ﺳﺒﻴﻞ در ﻣﻲ آوردﻧﺪ – و اﻳﻦ ﺗﺎزه دﺧﺘﺮﻫﺎ ﺑﻮدﻧﺪ .ﺷﻮﺧﻲ ﻣﻲ ﻛﻨﻢ...ﺗﺎ اﻧﺪازه اي. ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﺎ ،ﻣﺪرﺳﻪ را ﻧﻪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺟﺎﻳﻲ ﺑﺮاي ﻓﺮاﮔﻴﺮي ،ﻛﻪ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺑﺮﻛﻪ اي ﺑﺮاي ﺻﻴﺪ ﺟﻔﺖ ﻫﺎي آﻳﻨﺪه ﻣﺎن ﻣﻲ دﻳﺪﻳﻢ .از آﻧﺠﺎ ﻛﻪ دﺧﺘﺮﻫـﺎي ﭘﺮﭼﺎﻧـﻪ ﺷـﻮﻫﺮ ﮔﻴﺮﺷﺎن ﻧﻤﻲ آﻳﺪ ،دوﺳﺘﺎن دﺧﺘﺮ ﻣﻦ ﺑﻪ ﻧﺪرت ﺑﺎ آﻗﺎي ﺧﺎﻛﻲ ﺑﺤﺚ ﻣﻲ ﻛﺮدﻧﺪ .ﭘﺲ ﮔﺮﻓﺘﺎري ﻣﻦ ﭼﻪ ﺑﻮد؟ ﻣﮕﺮ ﻣﻦ ﻧﻤﻲ ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﻳﻚ روزي ﻫﻤﺴﺮ ﻛﺴﻲ ﺑﺸﻮم؟ دﺳﺖ روي دﻟﻢ ﻧﮕﺬارﻳﺪ .ﮔﺮﻓﺘﺎري ﻣﻦ اﻳﻦ ﺑﻮد :ﺷﻴﻔﺘﻪ ي آن دﻧﻴﺎي ﭼﻨﺪﻻﻳﻪ ي ﺑﻴﺮون از ﻣﺪرﺳﻪ ﺑﻮدم ،و اﺻﺮار داﺷﺘﻢ ﻛﻪ آﻣﻮزش ﺑﺒﻴﻨﻢ ،ﻧﻪ اﻳـﻦ ﻛـﻪ ﻣﻐﺰﺷـﻮﻳﻲ ﺑﺸﻮم.
– ١۵ﺷﻤﺎرﻩ ﺑﻴﺴﺖ و ﯾﮑﻢ
ﺁﯾﻴﻦ ﭼﺮاغ ،ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﻧﻴﺴﺖ!
ﮔﺮﻓﺘﺎري ﺑﺎ اﺳﻼﻣﺖ را ﺑﺸﻨﺎس ﺷﺮوع ﺷﺪ ،ﻛﺘﺎﺑﻲ ﻛﻪ ﻫﺮ ﻫﻔﺘﻪ در ﻛﻴﻒ ﻣﺪرﺳﻪ ام ﻣﻲ ﮔﺬاﺷﺘﻢ .ﺑﻌﺪ از ﺧﻮاﻧﺪن اﻳﻦ ﻛﺘﺎب ،ﻻزم ﺑﻮد در ﺑﺎره اﺳﻼم "ﺧﻮدم" ﺑﻴﺸـﺘﺮ ﻣﻲ آﻣﻮﺧﺘﻢ .ﭼﺮا دﺧﺘﺮﻫﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻜﺎﻟﻴﻒ دﻳﻨﻲ از ﻗﺒﻴﻞ ﻧﻤﺎز را در ﺳﻨﻲ ﭘﺎﻳﻴﻦ ﺗﺮ از ﭘﺴﺮﻫﺎ ﺷﺮوع ﻣﻲ ﻛﺮدﻧﺪ؟ آﻗﺎي ﺧﺎﻛﻲ ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﻔﺖ ﺑﺮاي اﻳﻦ ﻛﻪ دﺧﺘﺮﻫﺎ زودﺗـﺮ ﺑﺎﻟﻎ ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ .آﻧﻬﺎ در ﻧﻪ ﺳﺎﻟﮕﻲ ﺑﻪ ﺳﻦ ﺗﻜﻠﻴﻒ ﻣﻲ رﺳﻨﺪ ،و ﭘﺴﺮﻫﺎ در ﺳﻴﺰده ﺳﺎﻟﮕﻲ. ﭘﺮﺳﻴﺪم" :ﭘﺲ ﭼﺮا ﺑﻪ ﭘﺎداش اﻳﻦ ﺑﻠﻮغ زودﺗﺮ ،ﻣﺎ دﺧﺘﺮﻫﺎ را ﭘﻴﺸﻨﻤﺎز ﻧﻤﻲ ﻛﻨﻨﺪ؟" "دﺧﺘﺮﻫﺎ ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﭘﻴﺸﻨﻤﺎز ﺑﺸﻮﻧﺪ". "ﻣﻨﻈﻮرﺗﺎن ﭼﻴﺴﺖ؟" "دﺧﺘﺮﻫﺎ ﻣﺠﺎز ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ". "ﭼﺮا؟" "اﷲ اﻳﻨﻄﻮر ﮔﻔﺘﻪ". "دﻟﻴﻠﺶ ﭼﻴﺴﺖ؟" "ﻗﺮآن را ﺑﺨﻮان". ﺗﻼﺷﻢ را ﻛﺮدم ،ﻫﺮ ﭼﻨﺪ از آﻧﺠﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻋﺮﺑﻲ ﻧﻤﻲ داﻧﺴﺘﻢ ،اﻳﻦ ﺗﻼش ﺗﺼﻨﻌﻲ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻲ رﺳﻴﺪ .ﺳﺮ ﺗﻜﺎن ﻣﻲ دﻫﻴﺪ؟ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن ﻣﻮﻗﻌﻲ ﻛﻪ ﺗﻼوت ﻗـﺮآن را ﺑﻪ ﻋﺮﺑﻲ ﻣﻲ ﺷﻨﻮﻧﺪ ﻫﻴﭻ ﻧﻤﻲ ﻓﻬﻤﻨﺪ .ﻋﺮﺑﻲ ﻳﻜﻲ از آﻫﻨﮕﻴﻦ ﺗﺮﻳﻦ زﺑﺎن ﻫﺎي دﻧﻴﺎﺳﺖ ،و درس ﻫﺎي ﻫﻔﺘﮕﻲ ﺑﺮاي آﻣﻮﺧﺘﻦ ﻇﺮاﻓﺖ ﻫـﺎي آن ﻛـﺎﻓﻲ ﻧﻴﺴـﺖ .ﺑـﺮاي ﻧﻤﻮﻧﻪ ،واژه ي ﺣﺮام ،ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻛﻪ ﻣﻮﻗﻊ ﺗﻠﻔﻆ ،ﺗﺄﻛﻴﺪ روي ﻛﺪام ﻳﻚ از ﺑﺨﺶ ﻫﺎﻳﺶ ﺑﺎﺷﺪ ،ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ "ﻣﻤﻨﻮع" ﻣﻌﻨﺎ ﺑﺪﻫﺪ ﻳﺎ "ﻣﻘﺪس" .ﺣﺎﻻ واﻗﻌﻴﺖ ﻫﺎي دﻧﻴﺎ را ﻫﻢ ﺑﻪ دﺷﻮاري ﻫﺎي ذاﺗﻲ اﻳﻦ زﺑﺎن اﺿﺎﻓﻪ ﻛﻨﻴﺪ .در ﻣﻮرد ﻣﻦ ،ﭘﺪري ﺧﺸﻦ ﻛﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﺮاي ﺧﻮدﻧﻤﺎﻳﻲ ﺑﻪ ﻣﺬﻫﺐ ﭘﺎﻳﺒﻨﺪ ﺑﻮد ،و ﻣﺎدري ﻛﻪ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺗﻼﺷﺶ را ﻣﻲ ﻛﺮد ﺗﺎ در ﻋﻴﻦ ﺧﺎﻧﻪ داري و ﻛﺎر ﺷﻴﻔﺘﻲ ،ﻣﺆﻣﻦ ﺑﻤﺎﻧﺪ .در اﻳﻦ وﺿﻌﻴﺖ ﭘﻲ ﻣﻲ ﺑﺮﻳﻢ ﻛﻪ ﻛﻪ درس ﻋﺮﺑﻲ ﻣﻦ در اوﻟﻮﻳﺖ ﺧﺎﻧﻮاده ام ﻧﺒﻮد .ﺻﺎدﻗﺎﻧﻪ ﺑﮕﻮﻳﻢ ،ﭘﺎﺳﺦ ﻫﺎي ﻗﺎﻟﺒﻲ آﻗﺎي ﺧﺎﻛﻲ ﺑﻪ ﭘﺮﺳﺶ ﻫﺎي ﻣﻦ – "ﻗﺮآن را ﺑﺨﻮان" – ﺑﻪ ﻫﻤﺎن اﻧﺪازه ي ﻣﻮﻫﺎي ﺳﺮم در زﻳﺮ ﭼﺎدر ،ﻣﺎﺳﻴﺪه ﺑﻮد. زﻣﺎن ﻛﻪ ﻣﻲ ﮔﺬﺷﺖ ،اﻳﻦ ﻓﺮﻣﻮل "ﻗﺮآن را ﺑﺨﻮان" ﭘﺮﺳﺶ ﻫﺎي ﺑﻴﺸﺘﺮي ﭘﺪﻳﺪ ﻣﻲ آورد :ﭼﺮا ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺮﺗﻜﺐ اﻳﻦ رﻳﺎﻛﺎري ﻗﺮاﺋﺖ ﻋﺮﺑﻲ ﺑﺸﻮم ،در ﺣـﺎﻟﻲ ﻛـﻪ ﻧـﻪ ﺑـﻪ ﻛﺎرم ﻣﻲ آﻳﺪ و ﻧﻪ اﺣﺴﺎﺳﻢ را ﺑﺮ ﻣﻲ اﻧﮕﻴﺰد؟ ﭼﺮا ﺑﺎﻳﺪ ﺗﺼﻮر ﻛﻨﻴﻢ ﻛﻪ ﺗﺮﺟﻤﻪ اﻧﮕﻠﻴﺴﻲ ﻗﺮآن ،ﻧﺺ آن را "ﺗﺤﺮﻳﻒ" ﻣﻲ ﻛﻨـﺪ؟ ﻳﻌﻨـﻲ ﻛـﻪ ،اﮔـﺮ ﻗـﺮآن ﺑـﻪ ﻫﻤـﺎن ﺻﺮاﺣﺖ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺆﻣﻨﺎن ﻣﻲ ﮔﻮﻳﻨﺪ ،آﻣﻮزه ﻫﺎﻳﺶ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺑﻪ آﺳﺎﻧﻲ ﺑﻪ ﻫﺰاران زﺑﺎن ﺗﺮﺟﻤﻪ ﭘﺬﻳﺮ ﺑﺎﺷﺪ؟ و ﺳﺮاﻧﺠﺎم ،در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻴﺴﺖ درﺻﺪ ﻣﺴـﻠﻤﺎﻧﺎن دﻧﻴـﺎ ﻋﺮﺑﻨﺪ ،ﭼﺮا آﻧﻬﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻧﺘﻮاﻧﺴﺘﻪ اﻧﺪ ﻋﺮﺑﻲ را ﻛﺎﻣﻞ ﺑﻴﺎﻣﻮزﻧﺪ داغ ﻧﻨﮓ ﺑﺨﻮرﻧﺪ؟ ﺑﻠﻪ ،ﻫﺸﺘﺎد درﺻﺪ ﻣﺎ ﻋﺮب ﻧﻴﺴﺘﻴﻢ .ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﺎﻧـﻪ ﻣـﻲ ﮔﻮﻳﻨـﺪ" :اﺳـﻼﻣﺖ را ﺑﺸـﻨﺎس". اﺳﻼم ﭼﻪ ﻛﺴﻲ را؟ ﺑﺴﻴﺎر ﺧﻮب .ﻓﻌﻼً ﻛﺎﻓﻲ اﺳﺖ. ﺑﮕﺬارﻳﺪ ﭘﺮﺳﺶ اوﻟﻲ را ﻛﻪ از آﻗﺎي ﺧﺎﻛﻲ ﭘﺮﺳﻴﺪم در ﻧﻈﺮ ﺑﮕﻴﺮﻳﻢ :ﭼﺮا دﺧﺘﺮﻫﺎ ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﭘﻴﺸﻨﻤﺎز ﺑﺸﻮﻧﺪ؟ ﺑﺎ اﻳﻦ ﻓﻜﺮ ﻛﻪ ﭘﺎﺳﺦ ﻗﺮآن ﺑـﻪ اﻳـﻦ ﭘﺮﺳـﺶ ﻣﻤﻜـﻦ اﺳﺖ در ﻛﺘﺎب دﻳﮕﺮي ﻫﻢ آﻣﺪه ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﻣﻦ ﺑﺘﻮاﻧﻢ اﻧﺪﻛﻲ از آن را ﺑﻔﻬﻤﻢ ،ﻛﻮﺷﻴﺪم از ﻛﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪ ي ﻣﺪرﺳﻪ ﻛﻤﻚ ﺑﮕﻴﺮم .ﭼﻪ ﻣﻜﺎﻓـﺎﺗﻲ ﺑـﻮد اﻳـﻦ ﻛـﺎر .ﻛﺘﺎﺑﺨﺎﻧـﻪ – ١۶ﺷﻤﺎرﻩ ﺑﻴﺴﺖ و ﯾﮑﻢ
ﺁﯾﻴﻦ ﭼﺮاغ ،ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﻧﻴﺴﺖ!
ﻋﺒﺎرت ﺑﻮد از ﭼﻨﺪ ردﻳﻒ ﻗﻔﺴﻪ در ﺑﺎﻻي ﭘﻠﻜﺎن ﻗﺴﻤﺖ ﻣﺮداﻧﻪ ي ﻣﺴﺠﺪ ،و ﺑﺪون ﻣﺠﻮز ﻗﺒﻠﻲ ،ﺑﺮاي ﺧﺎﻧﻢ ﻫﺎ دﺳﺘﺮس ﻧﺎﭘﺬﻳﺮ .ﻣﻦ ﻛﻪ ﻳﺎزده ﺳﺎل داﺷﺘﻢ و ﺑﻪ "ﺳﻦ ﺗﻜﻠﻴﻒ" رﺳﻴﺪه ﺑﻮدم ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﻣﺮدان ﺑﺎﻟﻎ ﺣﺸﺮ و ﻧﺸﺮ ﻣﻲ ﻛﺮدم .ﺑﻨﺎﺑﺮ اﻳﻦ ﻫﺮ وﻗﺖ ﻣﻲ ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﺑﻪ ﻛﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪ ﺑﺮوم ،ﺑﺎﻳﺪ ﭘﺴﺮ ﻧﺎﺑﺎﻟﻐﻲ – دوازده ﺳﺎﻟﻪ ﻳـﺎ ﻛﻤﺘـﺮ – را ﭘﻴﺪا ﻣﻲ ﻛﺮدم ﺗﺎ از ﭘﻠﻪ ﻫﺎ ﺑﺎﻻ ﺑﺮود و ﺑﺮاﻳﻢ ﻣﺠﻮز ﺑﮕﻴﺮد .اﮔﺮ ﻣﺠﻮز را ﻣﻲ ﮔﺮﻓﺘﻢ ،ﻫﻤﻪ ﻣﺮدﻫﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺤﻮﻃﻪ ﻛﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪ را ﺧﺎﻟﻲ ﻣﻲ ﻛﺮدﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﻌﺪ ﺑﺘﻮاﻧﻢ از ﭘﻠﻪ ﻫﺎ ﺑﺎﻻ ﺑﺮوم و ﻣﻴﺎن ردﻳﻒ ﻛﺘﺎﺑﭽﻪ ﻫﺎي ارزاﻧﻘﻴﻤﺖ ﭼﻴﺰي ﺑﺮدارم .ﭘﻲ ﻣﻲ ﺑﺮﻳﻢ ﻛﻪ ﻛﻪ وﻗﺖ ﭼﻨﺪاﻧﻲ در اﺧﺘﻴﺎر ﻧﺪاﺷﺘﻢ ،ﭼﺮا ﻛﻪ ﻣﺮدﻫﺎ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺑﻮدﻧﺪ ﻛﺎرم ﺗﻤﺎم ﺑﺸﻮد ﺗﺎ ﺳﺮ ﺟﺎﻳﺸﺎن ﺑﺮﮔﺮدﻧﺪ .ﻫﺮ ﺑﺎر ﭼﻨﺪ ﺗﺎﻳﻲ ﻛﺘﺎﺑﭽﻪ اﻣﺎﻧﺖ ﮔﺮﻓﺘﻢ ،اﻣﺎ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻫﺎﻳﺸﺎن ﺑﻪ ﻗﺪري دﺷﻮار ﺑﻮد ﻛﻪ از ﺧﻮدم ﻣﻲ ﭘﺮﺳﻴﺪم ﻧﻮﻳﺴﻨﺪه ﻫﺎﻳﺸﺎن در ﻛﺠﺎ درس ﺧﻮاﻧﺪه اﻧﺪ .دو ﺳﺎل دوﻳﺪن در ﻣﺴﺠﺪ ﻫﻴﭻ ﺛﻤﺮي ﻧﺪاﺷﺖ .در ﺳﻴﺰده ﺳﺎﻟﮕﻲ ﻓﻬﻤﻴﺪم ﻛﻪ ﺑﺮاي ﻳﺎﻓﺘﻦ ﭘﺎﺳﺦ ﭘﺮﺳﺶ ﻫﺎﻳﻢ ﺑﺎﻳﺪ دور آﻗﺎي ﺧﺎﻛﻲ و ﻣﺪرﺳﻪ را ﻗﻠﻢ ﺑﮕﻴﺮم. ﺳﺎﻛﻦ داﺋﻤﻲ ﻣﺮﻛﺰ ﺧﺮﻳﺪ ﺷﺪم .ﻫﺪﻓﻢ؟ ﭘﻴﺪا ﻛﺮدن ﺗﺮﺟﻤﻪ اﻧﮕﻠﻴﺴﻲ ﻗﺮآن .ﻟﻨﺴﺪاون ﺳﻨﺘﺮ ﺣﺎﺟﺘﻢ را ﺑﺮآورد .ﺧﺪا ﺑﺮﻛﺖ ﺑﺪﻫﺪ ﺑﻪ ﺑﺎزار ﺑﺎورﻫـﺎ در رﻳﭽﻤﻮﻧـﺪ .آزادي اﻃﻼﻋﺎت اﺣﺘﻤﺎﻻً آﻗﺎي ﺧﺎﻛﻲ را وﺣﺸﺖ زده ﻣﻲ ﻛﺮد ،اﻣﺎ دﻗﻴﻘﺎً ﻫﻤﻴﻦ آزادي ﺑﻮد ﻛﻪ ﺑﻪ ﻳﻜﻲ از ﺷﺎﮔﺮداﻧﺶ اﻣﻜـﺎن داد ﻣﻌﻨـﺎي ﺑﻴﺸـﺘﺮي از ﻣـﺬﻫﺒﺶ را درﻳﺎﺑـﺪ، ﻣﻌﻨﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻣﺪرﺳﻪ ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﺴﺖ در اﺧﺘﻴﺎرش ﺑﮕﺬارد. در ﺑﺎره ي اﻳﻦ ﻛﻪ ﭼﺮا دﺧﺘﺮﻫﺎ ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﭘﻴﺸﻨﻤﺎر ﺑﺸﻮﻧﺪ ﭼﻪ آﻣﻮﺧﺘﻢ؟ اﻻن ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﻢ ﺑﮕﻮﻳﻢ .ﺑﺮاي اﻳﻦ ﻛﻪ ﺣﺘﻲ اﮔﺮ ﻣﻼﻫﺎ و ﻣﻌﻠﻢ ﻫﺎي ﻣﺪرﺳـﻪ دﻳﻨـﻲ ﺟـﻮاب ﻫﺎي ﻗﺎﻟﺒﻲ ﺑﺪﻫﻨﺪ ،ﻗﺮآن ﻧﻤﻲ دﻫﺪ .آﻧﭽﻪ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻢ ﺑﺮاﻳﺘﺎن ﺑﮕﻮﻳﻢ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ در ﻻﺑﻼي اﻧﺘﺨﺎﺑﺎت ،ﺗﻤﺮﻳﻦ ﺗﺌﺎﺗﺮ ،ﻛﺎرﻫﺎي ﻧﻴﻤﻪ وﻗﺖ ،و ﺑﺎزي ﻫـﺎي واﻟﻴﺒـﺎل – ﺗـﺎ ورود ﺑﻪ داﻧﺸﮕﺎه ،ﺗﻮي داﻧﺸﮕﺎه و ﺑﻌﺪ از داﻧﺸﮕﺎه – ﻣﺘﻦ ﻗﺮآن را ﺧﻮاﻧﺪم ﺗﺎ ﭘﺎﺳﺦ "ﭘﺮﺳﺶ زﻧﺎن" را ﺑﻴﺎﺑﻢ .ﻫﻨﻮز ﻫﻢ دارم ﻣﻲ ﺧﻮاﻧﻢ .اﮔﺮ ﻫﻤﻴﻦ ﺟﺎ ﺑﺨﻮاﻫﻢ ﻧﺘﻴﺠـﻪ اي را ﻛﻪ ﮔﺮﻓﺘﻢ ﻓﺎش ﻛﻨﻢ ،ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ زﻧﺪﮔﻲ ام ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻳﻚ ﺑﺰرﮔﺴﺎل ﻣﻴﺎﻧﺒﺮ ﺑﺰﻧﻢ .اﻣﺎ اول ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻣﻮﺿﻮع دﻳﮕﺮي ﺑﭙﺮدازم. ﻳﻬﻮدي ﻫﺎ .اﻳﻦ ﭘﺮﺳﺶ دﻳﮕﺮي اﺳﺖ ﻛﻪ در ﺳﺎل ﻫﺎي درس ﺧﻮاﻧﺪﻧﻢ در ﻣﺪرﺳﻪ ذﻫﻨﻢ را ﺑﻪ ﺧﻮد ﻣﺸﻐﻮل داﺷﺘﻪ ﺑﻮد .آﻗﺎي ﺧﺎﻛﻲ ﻣﻲ ﮔﻔﺖ ﻛﻪ ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﻧﻪ اﷲ را، ﻛﻪ "ﻣﻮﻻه" را ﻣﻲ ﭘﺮﺳﺘﻨﺪ ،و اﮔﺮ ﺑﺎ آﻧﻬﺎ ﺣﺸﺮ و ﻧﺸﺮ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ ،ﺑﺖ ﭘﺮﺳﺘﻲ آﻧﻬﺎ ،ﺗﻘﻮاي ﻣﺮا ﻟﻜﻪ دار ﺧﻮاﻫﺪ ﻛﺮد .از ﺧﻮدم ﻣﻲ ﭘﺮﺳﻴﺪم ﻛﻪ آﻗﺎي ﺧﺎﻛﻲ در ﻛﺪام ﺳﻴﺎره زﻧﺪﮔﻲ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ؟ آﻳﺎ ﻋﻤﺪاً ﭼﺸﻤﺶ را ﺑﻪ روي ﭘﻴﺮاﻣﻮﻧﺶ ﺑﺴﺘﻪ اﺳﺖ؟ رﻳﭽﻤﻮﻧﺪ ،ﺣﻮﻣﻪ اي ﭘﺎﻳﻴﻨﺘﺮ از ﺳﻄﺢ درﻳﺎ ،ﺧﻴﻠﻲ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﻤﻜﻦ ﺑﻮد زﻳﺮ ﻧﻔﻮذ ﺗﺠـﺎري آﺳﻴﺎ ﻏﺮق ﺑﺸﻮد ﺗﺎ زﻳﺮ ﻫﺮ ﻣﻘﺪار ﭘﻮﻟﻲ ﻛﻪ ﻳﻬﻮدي ﻫﺎ ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ روي ﻫﻢ ﺑﮕﺬارﻧﺪ .اﮔﺮ در آن ﻣﻮﻗﻊ در رﻳﭽﻤﻮﻧﺪ ﻛﻨﻴﺴﻪ اي ﺑﻮد ،ﻣﻦ ﻛﻪ ﺧﺒﺮ ﻧﺪاﺷﺘﻢ. اﻣﺎ ﺷﺎﻳﺪ ﻫﻢ ﻣﻦ ﻳﻜﻲ از ﻋﻮاﻣﻞ ﻗﺪرت ﻣﺮﻣﻮز آﻧﻬﺎ ﺑﻮدم ،ﭼﺮا ﻛﻪ ﺑﻲ ﺗﺮدﻳﺪ درس ﻫﺎي ﺗﺎرﻳﺦ آﻗﺎي ﺧﺎﻛﻲ را ﺑﺎ ﭘﺮﺳﺶ ﻫﺎﻳﻢ در ﺑﺎره ﻳﻬﻮدي ﻫﺎ ﺑﻪ ﻫﻢ ﻣﻲ رﻳﺨﺘﻢ .ﺑﻪ ﻳﺎد دارم ﻛﻪ ﭘﺮﺳﻴﺪم اﮔﺮ ﻗﺮآن ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﭘﻴﺎم ﺻﻠﺢ ﺑﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ اﺳﻼم ﻧﺎزل ﺷﺪه ،ﭼﺮا او ﺑﻪ ﺳﭙﺎﻫﻴﺎﻧﺶ دﺳﺘﻮر داده ﻳﻚ ﻗﺒﻴﻠﻪ ﻳﻬﻮدي را ﻛﺸﺘﺎر ﻛﻨﻨﺪ؟ آﻗـﺎي ﺧـﺎﻛﻲ ﺟﻮاﺑﻲ ﻧﺪاﺷﺖ .ﻧﮕﺎﻫﻲ ﺗﺤﻘﻴﺮآﻣﻴﺰ ﺑﻪ ﻣﻦ اﻧﺪاﺧﺖ ،دﺳﺘﺶ را ﺑﺎ آزردﮔﻲ ﺗﻜﺎن داد و ﺳﺮ و ﺗﻪ ﻛﻼس ﺗﺎرﻳﺦ را ﺑﻪ ﻫﻢ آورد ﺗﺎ ﺑﻪ درس ﻗﺮآن ﺑﭙﺮدازد .اﻣـﺎن از دﻫـﺎن ﮔﺸﺎد ﻣﻦ. ﻳﻚ ﺳﺎل ﺑﻌﺪ از آن ﻛﻪ ﺗﺮﺟﻤﻪ ي اﻧﮕﻠﻴﺴﻲ ﻗﺮآن را ﺧﺮﻳﺪم ،ﻣﻦ و آﻗﺎي ﺧﺎﻛﻲ ﺑﻪ ﺑﻦ ﺑﺴﺖ رﺳﻴﺪﻳﻢ .در ﺳﺮاﺳﺮ آﻧﭽﻪ ﺗـﺎ آن ﻫﻨﮕـﺎم ﺧﻮاﻧـﺪه ﺑـﻮدم ﻫـﻴﭻ اﺛـﺮي از ﺗﻮﻃﺌﻪ ي ﻳﻬﻮد ﻧﺒﻮد .ﻣﻲ ﭘﺬﻳﺮم ﻛﻪ ﻳﻚ ﺳﺎل ﺑﺮاي ﻫﻀﻢ ﻣﻌﻨﺎي ﻗﺮآن ﻛﺎﻓﻲ ﻧﻴﺴﺖ و در ﺳﻦ ﭼﻬﺎرده ﺳﺎﻟﮕﻲ ﻫﻨﻮز ذﻫﻦ ﻧﻴﺎز ﺑﻪ ﭘﺨﺘﮕﻲ دارد .ﺑﺮاي ﻫﻤﻴﻦ ﻫﻢ ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺧﻄﺎﺑﻪ ﻫﺎي آﻗﺎي ﺧﺎﻛﻲ را ﻛﺎﻣﻼً ﺟﻮاب ﺑﺪﻫﻢ .ﻣﻦ ﻛﻪ ﺑﻮدم ﻛﻪ ﭘﻴﺶ از داﺷﺘﻦ ﻫﻤﻪ ﻣﺪارك ﺑﺘﻮاﻧﻢ ﺑﮕﻮﻳﻢ ﺣﺮف ﻫﺎي او ﺗﻮﺧﺎﻟﻲ اﺳﺖ؟ ﺑﺮاي ﻫﻤﻴﻦ ﻫﻢ از او ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﺑﺮاي دﺳﻴﺴﻪ ﭼﻴﻨﻲ ﻳﻬﻮد ،ﻣﺪرك رو ﻛﻨﺪ .اﻣﺎ آﻧﭽﻪ ﻛﻪ او رو ﻛﺮد ،ﻳﻚ ﺿﺮب اﻻﺟﻞ ﺑﻮد :ﻳﺎ ﻗﺒﻮل ﻣﻲ ﻛﻨﻲ ،ﻳـﺎ ﻣـﻲ روي ﺑﻴـﺮون .و اﮔـﺮ رﻓﺘـﻲ ،ﺑـﺮاي – ١٧ﺷﻤﺎرﻩ ﺑﻴﺴﺖ و ﯾﮑﻢ
ﺁﯾﻴﻦ ﭼﺮاغ ،ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﻧﻴﺴﺖ!
ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻣﻲ روي. واﻗﻌﺎً؟ ﻫﻤﻴﻦ؟ ﻫﻤﻴﻦ. در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ رگ ﻫﺎي ﺷﻘﻴﻘﻪ ام ﺗﻨﺪ ﻣﻲ ﻛﻮﺑﻴﺪ و ﮔﺮدﻧﻢ زﻳﺮ ﭼﺎدر ﭘﻠﻲ اﺳﺘﺮ ﻣﻲ ﺧﺎرﻳﺪ و ﻋﺮق ﻣﻲ رﻳﺨﺖ ،ﺑﻠﻨﺪ ﺷـﺪم .از ﻣـﺮز ﭘﺎرﺗﻴﺸـﻦ ﻛـﻪ ﻣـﻲ ﮔﺬﺷـﺘﻢ ﻣـﻲ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺣﺠﺎﺑﻢ را ﺑﺮ دارم ﺗﺎ ﻫﻤﻪ ﭘﺴﺮﻫﺎ ﻣﻮﻫﺎﻳﻢ را ﺑﺒﻴﻨﻨﺪ ،اﻣﺎ ﻧﻤﻲ ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﺧﻄﺮ اﻳﻦ ﺗﺤﻘﻴﺮ را ﺑﻪ ﺟﺎن ﺑﺨﺮم ﻛﻪ آﺑﺮوي آﻗﺎي ﺧﺎﻛﻲ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﺮود و دﻧﺒـﺎﻟﻢ ﻛﻨـﺪ. ﺗﻨﻬﺎ ﻛﺎري ﻛﻪ ﺑﻪ ﻓﻜﺮم رﺳﻴﺪ ﺑﻜﻨﻢ اﻳﻦ ﺑﻮد ﻛﻪ دروازه ﺑﻠﻨﺪ ﻣﺪرﺳﻪ را ﺑﺎز ﻛﻨﻢ و ﻓﺮﻳﺎد ﺑﺰﻧﻢ" :ﻳﺎ ﻋﻴﺴﻲ ﻣﺴﻴﺢ!" اﻣﻴﺪوار ﺑﻮدم ﻛﻪ اﺧﺮاﺟـﻲ ﺑـﻪ ﻳـﺎد ﻣﺎﻧـﺪﻧﻲ ﺑﺎﺷـﺪ. ﺑﻌﺪﻫﺎ ﺑﻮد ﻛﻪ ﻓﻬﻤﻴﺪم ﭼﻘﺪر ﺑﻪ ﻳﺎد ﻣﺎﻧﺪﻧﻲ ﺑﻮد .ﻋﻴﺴﻲ ﻳﻬﻮدي ﺑﻮد! از ﺧﻮدﺗﺎن ﻣﻲ ﭘﺮﺳﻴﺪ ﻛﻪ ﭼﺮا ﺑﻌﺪ از اﺧﺮاج از ﻣﺪرﺳﻪ ،ﻣﺬﻫﺐ را ﺳﺮاﭘﺎ ﻟﻌﻨﺖ ﻧﻜﺮدم و از اﻳﻦ ﻛﻪ ﻳﻚ ﻓـﺮد "رﻫـﺎﻳﻲ ﻳﺎﻓﺘـﻪ"ي آﻣﺮﻳﻜـﺎي ﺷـﻤﺎﻟﻲ ﺷـﺪه ام ﺟﺸـﻦ ﻧﮕﺮﻓﺘﻢ؟ ﺗﺎ اﻧﺪازه اي ،ﺟﺒﺮ ﻫﻮﻳﺖ ﺑﻮد ﻛﻪ ﻧﻤﻲ ﮔﺬاﺷﺖ .ﻣﻲ داﻧﻴﺪ ﭼﻪ ﻣﻲ ﮔﻮﻳﻢ .ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﺎ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن ،ﺑﺮ اﺛﺮ ﻓﻜﺮ ﻛﺮدن ﻣﺴﻠﻤﺎن ﻧﺸﺪه اﻳﻢ .ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﻴﻢ ﺑﺮاي اﻳﻦ ﻛـﻪ ﻣﺴﻠﻤﺎن زاده ﺷﺪه اﻳﻢ .اﻳﻦ "ﻫﻮﻳﺖ" ﻣﺎﺳﺖ. اﺧﺮاﺟﻢ از ﻣﺪرﺳﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺮﻣﻨﺪﮔﻲ ﻣﺎدرم ﺷﺪ ،اﻣﺎ او آﻧﻘﺪر ﺑﻪ روﺣﻴﻪ ام آﺷﻨﺎ ﺑﻮد ﻛﻪ ﻣﻲ داﻧﺴﺖ ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﺪ وادارم ﻛﻨﺪ از آﻗﺎي ﺧﺎﻛﻲ ﻃﻠﺐ ﺑﺨﺸﺶ ﻛﻨﻢ .اﻣﻜـﺎن ﻧﺪاﺷﺖ .وادارم ﻫﻢ ﻧﻜﺮد ﻛﻪ ﻫﻤﺮاﻫﺶ ﺑﻪ ﻣﺴﺠﺪ ﺑﺮوم .اﻣﺎ ﺗﺎ دو ﺳﺎل ﺑﻌﺪ ﻫﻢ ﺑﻪ ﻣﺴﺠﺪ رﻓﺘﻢ .ﻣﺴﺠﺪ ﺗﻨﻬﺎ ﺟﺎﻳﻲ ﺑﻮد ﻛﻪ روي ﻧﻘﺸﻪ ي ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﻲ ﻣﺘﺰﻟـﺰل ﻣـﻦ ،ﺑـﻪ روﻳﻢ ﺑﺎز ﻣﺎﻧﺪه ﺑﻮد .ﻣﻦ ﺧﺪا را دوﺳﺖ ﻣﻲ داﺷﺘﻢ ،و ﻧﻤﻲ ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﻣﺴﺠﺪ را ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﮔﻨﺎه ﻣﺪرﺳﻪ ﻣﺠﺎزات ﻛﻨﻢ – ﺗﺎ آن زﻣﺎن ﻛﻪ ﺑﻪ ﺗﺪرﻳﺞ ﺑﺮاﻳﻢ روﺷﻦ ﺷـﺪ ﻛـﻪ ﻣﺪرﺳﻪ اي ﻛﻪ از آن ﺑﻴﺰار ﺑﻮدم ،ﺷﻌﺒﻪ اي از ﻣﺴﺠﺪ ﺑﻮد .ﺣﻀﻮر در ﻣﺴﺠﺪ ﺑﻪ ﻣﻦ اﻣﻜﺎن ﻣﻲ داد ﺧﻮدم را ﻣﺴﻠﻤﺎن ﺑﺪاﻧﻢ ،اﻣﺎ در ﻋـﻴﻦ ﺣـﺎل وادارم ﻣـﻲ ﻛـﺮد آن ﺑﺨﺶ دﻳﮕﺮ و ﺑﻪ ﻫﻤﺎن اﻧﺪازه ﻣﻘﺪس وﺟﻮدم – ﻳﻌﻨﻲ ﺑﺨﺶ ﻣﺘﻔﻜﺮ – را ﻗﺮﺑﺎﻧﻲ ﻛﻨﻢ. ﺑﮕﺬارﻳﺪ ﻗﻀﻴﻪ ي دﻳﮕﺮ را ﺑﺮاﻳﺘﺎن ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻛﻨﻢ .در اﺳﻼم ،ﺻﺪﻗﻪ دادن از ارﻛﺎن ﺗﻘﻮاﺳﺖ .ﺑﺮاي ﻫﻤﻴﻦ ﻫﻢ ،ﻳﻚ ﺷﺐ وﻗﺘﻲ ﻛﻪ ﺑﻠﻨﺪﮔﻮي ﻣﺴﺠﺪ ،ﺻﺪاي ﻣﻼ را ﻛﻪ در ﻗﺴﻤﺖ ﻣﺮداﻧﻪ ﺣﺮف ﻣﻲ زد ﭘﺨﺶ ﻛﺮد ﻛﻪ ﻣﻲ ﮔﻔﺖ ﻗﺮار اﺳﺖ ﺑﺮاي ﺑﺮادران و ﺧﻮاﻫﺮان ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﻤﺎن در ﻛﺸﻮرﻫﺎي دﻳﮕﺮ ﭘﻮل ﺟﻤﻊ ﺑﺸﻮد ،وﻟﻮﻟﻪ اي در ﻣﻴﺎن ﺟﻤﻊ اﻓﺘﺎد .ﺑﻨﺎ ﺷﺪ ﺗﺎ ﭼﻨﺪ روز دﻳﮕﺮ ﭼﻚ ﻫﺎﻳﻤﺎن را ﺣﺎﺿﺮ ﻛﻨﻴﻢ .در اﻳﻦ ﻓﺎﺻﻠﻪ ،از ﻳﻜﻲ از زﻧﺎن اﻋﺎﻧﻪ ﺟﻤﻊ ﻛﻦ ﭘﺮﺳﻴﺪم ﻛﻪ ﭘﻮل ﻫﺎ ﺑﻪ ﭼـﻪ ﻣﺼـﺮﻓﻲ ﺧﻮاﻫـﺪ رﺳـﻴﺪ .او ﮔﻔﺖ ﺑﻪ ﻣﺼﺮف ﺳﻴﺮ ﻛﺮدن ﺷﻜﻢ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن ﻫﻤﻜﻴﺶ ﻣﺎ .ﮔﺰارش ﻫﺎي ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮﻧﻲ را ﺑﻪ ﻳﺎد آوردم ﻛﻪ از ﻛﻼﻫﺒﺮداري در ﺧﻴﺮﻳﻪ ﻫﺎي ﻣﺴﻴﺤﻲ ﻣﻲ ﮔﻔﺖ .ﭘﺮﺳﻴﺪم از ﻛﺠﺎ ﻣﻄﻤﺌﻨﻴﻢ ﻛﻪ ﭘﻮل ﺑﻪ دﺳﺖ ﻣﺴﺘﺤﻘﺶ ﻣﻲ رﺳﺪ .ﺟﻮاب داد" :ﺑﻪ دﺳﺖ ﻣﺴﻠﻤﺎن ﻫﺎ ﻣﻲ رﺳﺪ .ﺑﻴﺸﺘﺮ از اﻳﻦ ﻻزم ﻧﻴﺴﺖ ﺑﺪاﻧﻲ". اﮔﺮ ﺷﻤﺎ ﺑﻮدﻳﺪ اﻋﺘﻤﺎد ﻣﻲ ﻛﺮدﻳﺪ؟ ﻣﻦ ﻛﻪ ﻧﻜﺮدم .ﻣﻦ ﺑﺎ ﺻﺪﻗﻪ دادن ﻣﺸﻜﻠﻲ ﻧﺪاﺷﺘﻢ ،ﺑﺎ اﺣﺘﻜﺎر اﻃﻼﻋﺎت ﻣﺸﻜﻞ داﺷﺘﻢ .ﭼﺮا ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺻﺮف اﻳـﻦ ﻛـﻪ اﻋﺎﻧـﻪ ام ﺑـﻪ دﺳﺖ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻣﻲ رﺳﺪ ﻛﻪ ﺧﻮدﺷﺎن را ﻣﺴﻠﻤﺎن ﻣﻲ ﺧﻮاﻧﻨﺪ ،ﺧﻴﺎﻟﻢ راﺣﺖ ﺑﺎﺷﺪ؟ ﻣﮕﺮ ﺑﻪ دﻟﻴﻞ ﻣﺴﻠﻤﺎن ﺑﻮدن ،ﻫﺮ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﻲ ﭘﺮﻫﻴﺰﮔﺎر ﻣﻲ ﺷﻮد؟ از اﻳﻤﺎن ﺑﮕﻮﻳﻴـﺪ. ﻣﮕﺮ در ﭘﺮﺳﺶ ﻫﺎي ﻣﻦ ﭼﻪ ﺟﺮﻣﻲ ﺑﻮد؟ ﻳﺎ ﻧﻜﻨﺪ ﺧﻮد ﭘﺮﺳﻴﺪن ﺟﺮم ﺑﻮد؟ ﻣﺎدر ﺑﻴﭽﺎره ام اﺻﻼً ﻳﻜﻪ ﻧﺨﻮرد وﻗﺘﻲ ﺑﻪ او ﮔﻔﺘﻢ ﻛـﻪ ﻧﻤـﻲ ﺗـﻮاﻧﻢ در ﺻـﺪﻗﻪ ﺧـﺎﻧﻮاده ﺳﻬﻴﻢ ﺑﺎﺷﻢ ﭼﺮا ﻛﻪ ﺑﺮاي ﻣﻦ ﻣﻬﻢ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﻳﻚ آدم ﮔﺮﺳﻨﻪ ﭼﻪ ﻣﺬﻫﺒﻲ دارد ،و ﺗﺎزه ﻧﮕﺮاﻧﻢ ﻛﻪ ﺳﺮﻣﺎن ﻛﻼه رﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ .ﮔﻔﺘﻢ ﻛﻪ در ﻋﻮض ،اﻋﺎﻧﻪ ام را ﺑـﻪ ﻳـﻚ ﺧﻴﺮﻳﻪ ﻏﻴﺮﻣﺬﻫﺒﻲ ﻣﻲ دﻫﻢ ﻛﻪ اول در ﺑﺎره ﻣﻌﺘﺒﺮ ﺑﻮدﻧﺶ ﺧﻮدم ﺗﺤﻘﻴﻖ ﻛﺮده ﺑﺎﺷﻢ. – ١٨ﺷﻤﺎرﻩ ﺑﻴﺴﺖ و ﯾﮑﻢ
ﺁﯾﻴﻦ ﭼﺮاغ ،ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﻧﻴﺴﺖ!
ﻫﺮﭼﻪ ﻣﺴﺠﺪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺷﺒﻴﻪ ﻣﺪرﺳﻪ ﻣﻲ ﺷﺪ ،ﻛﻤﺘﺮ ﺑﻪ آﻧﺠﺎ ﻣﻲ رﻓﺘﻢ .ﺷﺮوع ﻛﺮدم ﺑﻪ ﺗﻤﺮﻛﺰزداﻳﻲ از اﻳﻤﺎﻧﻢ ،ﺑﻪ ﭘﻲ رﻳﺰي راﺑﻄﻪ اي ﺷﺨﺼﻲ ﺑﺎ ﺧﺪا ،ﺑﻪ ﺟﺎي آن ﻛـﻪ ﻧﻬﺎدي را واﺳﻄﻪ ي اﻳﻦ راﺑﻄﻪ ﻗﺮار ﺑﺪﻫﻢ .ﺑﺎ اﻳﻦ روﺣﻴﻪ ﺑﻮد ﻛﻪ در ﺧﻠﻮت ﺧﻮدم ﻧﻤﺎزﻣﻲ ﺧﻮاﻧﺪم .ﺳﺎل ﻫﺎ ﻫﺮ روز ﺻﺒﺢ زود ﺑﺮ ﻣﻲ ﺧﻮاﺳـﺘﻢ و ﺑـﺎ ﺗﻨـﻲ ﻟـﺮزان ﺑـﻪ دﺳﺘﺸﻮﻳﻲ ﺑﺪون ﮔﺮﻣﺎﻳﺶ ﻣﻲ رﻓﺘﻢ — ﻣﺎدر ﭘﻨﺎﻫﻨﺪه ي ﻣﻦ ﺑﻪ ﻫﻤﺎن اﻧﺪازه ﺑﻪ ﺻﺮﻓﻪ ﺟﻮﻳﻲ در ﻣﺨﺎرج اﻋﺘﻘﺎد داﺷﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻳﻚ ﻗﺪرت ﻗﺎﻫﺮ .ﺑﻌﺪ از وﺿﻮ ﮔـﺮﻓﺘﻦ، ﺟﺎﻧﻤﺎز ﻣﺨﻤﻠﻢ را رو ﺑﻪ ﻗﺒﻠﻪ در راﻫﺮو ﭘﻬﻦ ﻣﻲ ﻛﺮدم ،ﻣﻬﺮ ﻋﺮﺑﻲ را ﻛﻪ ﺳﺠﺪه ﮔﺎﻫﻢ ﺑﻮد روي آن ﻣﻲ ﮔﺬاﺷﺘﻢ و ده دﻗﻴﻘﻪ را ﺑﻪ ﻧﻤﺎز ﻣﻲ ﮔﺬراﻧﺪم .اﻳﻦ ﻛـﺎر آدم را ﻣﻨﻀﺒﻂ ﺑﺎر ﻣﻲ آورد ،ﭼﺮا ﻛﻪ در ﻃﻮل روز ﺑﺎﻳﺪ دو ﺑﺎر دﻳﮕﺮ ﻫﻢ وﺿﻮ ﮔﺮﻓﺖ و ﭼﻬﺎر ﻧﻮﺑﺖ دﻳﮕﺮ ﻫﻢ ﻧﻤﺎز ﺧﻮاﻧﺪ. اﻣﺎ در ﻋﻴﻦ ﺣﺎل ،ﻛﻞ ﺷﻌﺎﺋﺮ وﺿﻮ ﮔﺮﻓﺘﻦ ،ﻗﺮاﺋﺖ ﺳﻮره ﻫﺎﻳﻲ ﻣﺸﺨﺺ ،و ﺳﺠﺪه ﻛﺮدن ﺑﺎ زاوﻳﻪ اي دﻗﻴﻖ ،در زﻣﺎن ﻫﺎي ﻣﻌﻴﻨﻲ از روز ،ﻣﻲ ﺗﻮاﻧـﺪ ﺗـﺎ ﺣـﺪ اﻃﺎﻋـﺖ ﻛﻮرﻛﻮراﻧﻪ – و ﻓﺮﻣﺎﻧﺒﺮي از روي ﻋﺎدت – ﺗﻨﺰل ﻛﻨﺪ .دوﺳﺖ ﻣﻦ ،اﮔﺮ اﻳﻦ ﮔﺮاﻳﺶ را در ﭘﺪر و ﻣﺎدر ﻳﺎ ﭘﺪرﺑﺰرگ و ﻣﺎدرﺑﺰرﮔﺖ ﻧﺪﻳﺪه اي ،از ﻣﺴﻠﻤﺎن ﻫـﺎي ﺧﻴﻠـﻲ ﻛﻤﻴﺎب ﻫﺴﺘﻲ .ﻣﻦ ﭘﻲ ﺑﺮدم آﻧﭽﻪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان راﻫﻨﻤﺎﻳﻲ ﺑﻪ ﺧﺪاﺑﺎوري ﺷﺮوع ﺷﺪه ﺑﻮد ،ﺑﺪل ﺑﻪ ﻋﺎدت ﺷﺪ و ﻣﺮا واداﺷﺖ "ﺑﺮﻧﺎﻣـﻪ"ي ﻧﻤـﺎزﺧﻮاﻧﻲ ام را ﺑـﺎ ﭼﻴـﺰي ﺧﻮدآﮔﺎﻫﺎﻧﻪ ﺗﺮ ﺟﺎﻳﮕﺰﻳﻦ ﻛﻨﻢ :ﮔﻔﺘﮕﻮﻳﻲ ﻫﺮروزه ﺑﺎ آﻓﺮﻳﺪﮔﺎرم ،ﮔﻔﺘﮕﻮﻳﻲ ﭘﻨﻬﺎﻧﻲ و ﺑﺪون ﺳﺎﺧﺘﺎر ﻣﺸﺨﺺ .ﺷﺎﻳﺪ ﻛﺎر ﺑﻲ ﻗﺎﻋﺪه اي ﺑﻪ ﺣﺴﺎب ﺑﻴﺎﻳﺪ ،اﻣﺎ دﺳﺘﻜﻢ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻢ ﺑﮕﻮﻳﻢ آن ﻛﻠﻤﻪ ﻫﺎ از آن ﺧﻮدم ﺑﻮدﻧﺪ. در آن ﻣﻘﻄﻊ ،ﺑﺮﻳﺪن ﻛﺎﻣﻞ از اﺳﻼم و دور ﺷﺪن از ﻫﻮﻳﺖ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﻢ ﻛﺎر ﭼﻨﺪان دﺷﻮاري ﻧﻤﻲ ﺑﻮد .ﻣﻲ داﻧﻴﺪ ﭼﻪ ﭼﻴﺰي ﻣﺎﻧﻌﻢ ﺷﺪ؟ ﺳﺮﺳـﭙﺮدﮔﻲ ام ﺑـﻪ اﻧﺼـﺎف و دادﮔﺮي .ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺑﺮ اﻳﻦ ﺑﻮده ام ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ در ﺑﺎره اﺳﻼم ،اﻧﺼﺎف روا داﺷﺖ ،ﭼﺮا ﻛﻪ ﺑﺮ اﺳﺎس ﺣﺴﺎﺳﻴﺖ ﻏﺮﺑﻲ ﻣﻦ ،ﻓﻀﻴﻠﺖ ﻫﺎ را ﺑﺎﻳﺪ ﻣﻬﻢ ﺷﻤﺮد .ﻻزم ﺑـﻮد ﻛـﻪ ﺑـﻪ ﺟﺎي ﻇﺎﻫﺮ اﺳﻼم ،ﺷﺨﺼﻴﺖ آن را در ﻣﻲ ﻳﺎﻓﺘﻢ .ﻳﻚ ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ :وﻗﺘﻲ ﺳﻴﺰده ﺳﺎﻟﻪ ﺑﻮدم ،ﻣﺎدرم ﺑﻪ ﻣﻦ ﻓﺸﺎر ﻣﻲ آورد ﺗﺎ ﺑﺎ دﺧﺘﺮﻋﻤﻮي ﺑﺪﺟﻨﺴﻢ ﺧﻮش رﻓﺘﺎر ﺑﺎﺷـﻢ. دﻟﻴﻠﺶ اﻳﻦ ﺑﻮد ﻛﻪ "از ﺧﺎﻧﻮاده ﺧﻮدﻣﺎن اﺳﺖ .ﻫﻤﺨﻮن ﺧﻮدﻣﺎن اﺳﺖ ".ﺟﻮاب دادم ﻛﻪ ﻫﻤﺨﻮﻧﻲ ﺑﺮاي ﻣﻦ اﻫﻤﻴﺘـﻲ ﻧـﺪارد .ﭘﺮﺳـﺶ اﺳﺎﺳـﻲ اﻳـﻦ ﺑـﻮد ﻛـﻪ اﮔـﺮ ﺧﻮﻳﺸﺎوﻧﺪ ﻧﺒﻮدﻳﻢ ،در ﻣﺪرﺳﻪ ﺑﺎ او دوﺳﺖ ﻣﻲ ﺷﺪم ﻳﺎ ﻧﻪ .ﺑﺎ ﺷﺨﺼﻴﺘﻲ ﻛﻪ دﺧﺘﺮﻋﻤﻮﻳﻢ داﺷﺖ ،اﺻﻼً ﻣﻤﻜﻦ ﻧﺒـﻮد .ﺻـﺮف ﻛـﺮدن ﻧﻴـﺮو ﺑـﺮاي "دوﺳـﺖ داﺷـﺘﻦ" دﺧﺘﺮﻋﻤﻮﻳﻢ در ﺣﻜﻢ ﻇﺎﻫﺮﺳﺎزي ﺑﻮد ،و ﻣﻦ ﺑﻬﺘﺮ از اﻳﻦ ﻫﺎ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ از وﻗﺘﻢ اﺳﺘﻔﺎده ﻛﻨﻢ .ﻣﺎدرم ﺣﺮﻓﻢ را ﻣﻲ ﻓﻬﻤﻴﺪ ،اﻣﺎ ﺑﺎ ﻣﻦ ﻣﻮاﻓﻖ ﻧﺒﻮد .ﺑﺮاي او ،ﺧـﺎﻧﻮاده ﺑﻮد ﻛﻪ اﻫﻤﻴﺖ داﺷﺖ .ﺑﺮاي ﻣﻦ ،ﺧﻮﻳﺸﺎوﻧﺪي ﻓﻀﻴﻠﺖ ﻧﻤﻲ آورد .ﺷﺨﺼﻴﺖ ﺑﻮد ﻛﻪ ﻓﻀﻴﻠﺖ ﻣﻲ آورد. ﻫﻤﻴﻦ ﻣﻌﻴﺎر را در ﺑﺎره ي ﻣﺬﻫﺐ ﺑﻪ ﻛﺎر ﺑﺴﺘﻢ .ﺑﺮاي رﺳﻴﺪن ﺑﻪ اﻳﻦ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﻛﻪ ﺑﻪ اﺳﻼم وﻓﺎدار ﺑﻤﺎﻧﻢ ﻳﺎ ﻧﻪ ،ﺑﺎﻳﺪ ﻓﻀﻴﻠﺖ ﻫﺎي آن – ﻳﺎ ﻧﺒﻮدﺷﺎن – را ﻛﺸـﻒ ﻣـﻲ ﻛﺮدم .و اﻳﻦ را ﺑﺎﻳﺪ ﺧﻮدم ﻛﺸﻒ ﻣﻲ ﻛﺮدم ،ﺗﺎ ﻣﺴﺠﺪ و ﭘﺮﻫﻴﺰﮔﺎري ﻫﺎي ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ رﻳﺰي ﺷﺪه اش را ﺑﺎ ﺟﺴﺘﺠﻮي ﺧﻮدم در ﭘـﻲ ﺷﺨﺼـﻴﺖ اﺳـﻼم ،ﺟـﺎﻳﮕﺰﻳﻦ ﻣـﻲ ﻛﺮدم .ﺷﺎﻳﺪ ﻗﺮآن ﺑﻪ راﺳﺘﻲ ﻳﻬﻮدي ﻫﺎ را آدم ﺑﻪ ﺣﺴﺎب ﻧﻤﻲ آورد و زﻧﺎن را ﺑﺮده ﻣﻲ ﺷﻤﺎرد .ﻳﺎ ﺷﺎﻳﺪ آﻗﺎي ﺧﺎﻛﻲ ﻣﻌﻠﻢ ﺑﻲ ﻣﺎﻳﻪ اي ﺑﻮد .ﺷﺎﻳﺪ ﺧـﺪا ﻓﺮﻣـﺎن داده ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﻫﻤﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﻋﺮﺑﻲ ﺣﺮف ﺑﺰﻧﻨﺪ .ﻳﺎ ﺷﺎﻳﺪ اﻳﻦ ﻗﺎﻧﻮﻧﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ اﻧﺴﺎن ﻫﺎ ﺳﺎﺧﺘﻪ اﻧﺪ ﺗﺎ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن را ﺑﻪ ﻓﺮادﺳﺖ ﻫﺎ واﺑﺴﺘﻪ ﻧﮕـﻪ دارﻧـﺪ .ﺷـﺎﻳﺪ اﻧﺤـﺮاف از ﻧـﺺ ﻣﻘﺪس ،اﻫﺎﻧﺖ ﺑﻪ ﺑﺎرﻳﺘﻌﺎﻟﻲ ﺑﺎﺷﺪ .ﻳﺎ ﺷﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﺑﻪ ﻛﺎر اﻧﺪاﺧﺘﻦ ﻗﻮاي ﺧﻼﻗﻪ ي ﺧﻮدﻣﺎن ،آﻓﺮﻳﻨﻨﺪﮔﻲ اﷲ را ارج ﻣﻲ ﮔﺬارﻳﻢ .اﻣﺎ اﮔﺮ ﭘﺎﺳﺦ ﻫﺎي دﻳﮕﺮ را ﻧﻤﻲ ﻛﺎوﻳـﺪم، ﺑﺮﻳﺪﻧﻢ از اﺳﻼم ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎي ﮔﺮﻳﺨﺘﻦ ﻣﻲ ﺑﻮد. ﺑﺨﺖ ﺑﺎ ﻣﻦ ﻳﺎر ﺑﻮد ﻛﻪ در ﺟﺎﻳﻲ از دﻧﻴﺎ زﻧﺪﮔﻲ ﻣﻲ ﻛﺮدم ﻛﻪ اﺟﺎزه ي ﻛﺎوﺷﮕﺮي ﻣﻲ داد .ﺑﻪ ﻟﻄﻒ آزادي ﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻏﺮب ﺑﻪ ﻣﻦ ارزاﻧـﻲ داﺷـﺖ – آزادي اﻧﺪﻳﺸـﻪ، ﺟﺴﺘﺠﻮ ،ﻛﺎوش ،ﺑﻴﺎن ،ﮔﻔﺘﮕﻮ ،ﺑﺤﺚ ،ﭼﺎﻟﺸﮕﺮي ،ﺑﻪ ﭼﺎﻟﺶ ﻛﺸﻴﺪه ﺷﺪن و ﺑﺎزﻧﮕﺮي – آﻣﺎده ﺑﻮدم ﻣﺬﻫﺒﻢ را از دﻳﺪﮔﺎﻫﻲ داوري ﻛﻨﻢ ﻛﻪ در دﻧﻴﺎي ﻛﻮﭼﻚ ﻣﺪرﺳﻪ – ١٩ﺷﻤﺎرﻩ ﺑﻴﺴﺖ و ﯾﮑﻢ
ﺁﯾﻴﻦ ﭼﺮاغ ،ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﻧﻴﺴﺖ!
ﻛﻪ اﺳﻼم ﻛﻠﻴﺸﻪ اي ﺑﺮ آن ﺣﺎﻛﻢ ﺑﻮد ،ﺗﺼﻮرش ﻫﻢ اﻣﻜﺎن ﻧﺪاﺷﺖ .ﻧﻴﺎزي ﻧﺒﻮد ﻣﻴﺎن اﺳﻼم و ﻏﺮب ﻳﻜﻲ را اﻧﺘﺨﺎب ﻛﻨﻢ .ﺑﻪ ﻋﻜﺲ ،ﻏﺮب اﻳﻦ اﻣﻜﺎن را ﺑـﻪ ﻣـﻦ داد ﻛﻪ اﺳﻼم را – ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺑﻪ ﺷﻜﻞ آزﻣﺎﻳﺸﻲ – ﺑﺮﮔﺰﻳﻨﻢ .ﺣﺎﻻ دﻳﮕﺮ ﻧﻮﺑﺖ اﺳﻼم ﺑﻮد ﻛﻪ ﻣﺮا ﻧﮕﻪ دارد. در ﺑﺎره ﻣﺬﻫﺐ وﺳﻮاس ﻧﺪاﺷﺘﻢ ،اﻣﺎ ﻫﺮﭼﻨﺪﮔﺎه ﭘﺮﺳﺸﻲ ﺑﺮاﻳﻢ ﭘﺪﻳﺪ ﻣﻲ آﻣﺪ ،و ﻣﻦ در ﺗﻨﻬﺎ ﺟﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻣﻲ اﻧﺪﻳﺸﻴﺪم ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﭘﺎﺳﺨﻲ در ﺧﻮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ،ﺑـﻪ دﻧﺒﺎﻟﺶ ﻣﻲ ﮔﺸﺘﻢ .ﺗﺼﻮرش را ﺑﻜﻨﻴﺪ :ﻛﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪ ﻋﻤﻮﻣﻲ در دوران ﭘﻴﺶ از اﻳﻨﺘﺮﻧﺖ ،دﻫﻪ 1980و اواﻳﻞ .1990ﺑﻴﺸﺘﺮ آﻧﭽﻪ در ﺑﺎره اﺳﻼم ﺧﻮاﻧـﺪه ﺑـﻮدم رﻧـﮓ و ﺑﻮي ﻛﺘﺎب درﺳﻲ داﺷﺖ .ارﺟﺎﻋﺎت ﻓﺮاوان ،رﻳﺴﻚ اﻧﺪك .ﺑﻌﺪ ،در ﭼﻬﺎردﻫﻢ ﻓﻮرﻳﻪ 1989ﺧﻤﻴﻨﻲ ﻓﺘﻮاﻳﻲ ﻋﻠﻴﻪ ﺳﻠﻤﺎن رﺷﺪي ،ﻧﻮﻳﺴﻨﺪه ﻛﺘﺎب آﻳﻪ ﻫﺎي ﺷـﻴﻄﺎﻧﻲ ﺻﺎدرﻛﺮد .اﻳﻦ ﻓﺘﻮا ﻛﻪ رﺷﺪي ﺑﻌﺪﻫﺎ آن را "روز واﻟﻨﺘﺎﻳﻦ ﺑﻴﻤﺰه" ﺧﻮاﻧﺪ ،از ﻏﺮب ﻣﻲ ﺧﻮاﺳﺖ ﻛﺎري ﺑﻴﺶ از دور زدن ﺑﻲ ﺳﺮوﺻﺪاي دﻳﻦ ﺳﺎﻻري ﺑﻜﻨﺪ .ﺑﺴﻴﺎري از ﻛﺴﺎن در دﻧﻴﺎي ﻋﺮب ﻋﻠﻴﻪ ﻓﺘﻮاي ﻗﺘﻞ ﻣﻮﺿﻊ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ،و رﻳﺎﻛﺎراﻧﻪ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد اﮔﺮ اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع را ﻧﻔﻲ ﻛﻨﻢ .اﻣﺎ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ در ﻛﺘﺎﺑﺨﺎﻧـﻪ ﻋﻤـﻮﻣﻲ ﻣـﻲ ﺧﻮاﻧـﺪم ﻇﺎﻫﺮاً ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﺗﺸﺮﻳﺢ ﺧﺸﻢ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن ﺑﺴﻨﺪه ﻣﻲ ﻛﺮدﻧﺪ .اﻳﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﻫﺎ از ﻛﻨﺎر اﻳﻦ ﭘﺮﺳﺶ ﻣﻲ ﮔﺬﺷﺘﻨﺪ ﻛﻪ آﻳﺎ ﻗﺮآن ﺑﻪ ﻫﻤﺎن دﺳﺖ ﻧﺨﻮردﮔﻲ و ﻗﺪاﺳﺘﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ آﻧﻬﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻋﻜﺲ ﻫﺎي رﺷﺪي را آﺗﺶ ﻣﻲ زدﻧﺪ ﻣﻲ ﮔﻔﺘﻨﺪ .ﺑﺮ ﺳﺮ آن ﺟﻬﺎن ﻏﺮﺑﻲ ﻛﻪ ﻋﺎﺷﻘﺶ ﺷﺪه ﺑﻮدم – ﺟﻬﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﺬﻫﺐ اﺣﺘﺮام ﻣﻲ ﮔﺬاﺷﺖ اﻣﺎ ﺳﺮﺷـﺎر از ﮔﻮﻧﻪ ﮔﻮﻧﻲ ﻓﻜﺮي ﺑﻮد – ﭼﻪ آﻣﺪه ﺑﻮد؟ آﻳﺎ ﭼﻨﺪﻓﺮﻫﻨﮓ ﮔﺮاﻳﻲ ،ﻋﻘﻠﺶ را از دﺳﺖ داده ﺑﻮد؟ از دﻳﺪﮔﺎه اﻧﺘﻘﺎدي ﻓﻜﺮ ﻣﻲ ﻛﻨﻢ ﻛﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﻃﻮر ﺑﻮد .اﻳﻦ را از آن رو ﻣﻲ ﮔﻮﻳﻢ ﻛﻪ رﻓﺖ و آﻣﺪﻫﺎي ﻣﻦ ﺑﻪ ﻛﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪ ﻫﻤﺰﻣـﺎن ﺷـﺪ ﺑـﺎ دوران ادوارد ﺳـﻌﻴﺪ .او ﻳـﻚ روﺷﻨﻔﻜﺮ ﻋﺮب آﻣﺮﻳﻜﺎﻳﻲ ﺑﻮد ﻛﻪ در ﺳﺎل 1979واژه ي "ﺧﺎورﮔﺮاﻳﻲ" )اورﻳﻨﺘﺎﻟﻴﺴﻢ( را ﺑﺮاي ﺗﻮﺻﻴﻒ ﮔﺮاﻳﺶ ﻣﻔﺮوض ﻏﺮب ﺑﻪ اﺳﺘﻌﻤﺎر ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن از ﻃﺮﻳﻖ ﭼﻬﺮه اي ﺷﻴﻄﺎﻧﻲ از آﻧﺎن ﺑﻪ ﻋﻨﻮان دﻳﻮاﻧﻪ ﻫﺎي ﺷﺮﻗﻲ ﺑﻪ ﻛﺎر ﺑﺮد .اﻧﺪﻳﺸﻪ اي ﻣﻘﻬﻮر ﻛﻨﻨﺪه اﺳﺖ ،اﻣﺎ ﻣﮕﺮ ﻏﺮب "اﺳﺘﻌﻤﺎرﮔﺮ" ﻧﺒﻮد ﻛﻪ ﻛﺘﺎب ﻫﺎي ادوارد ﺳﻌﻴﺪ را ﻣﻨﺘﺸﺮ و ﺗﻮزﻳﻊ و ﺗﺒﻠﻴﻎ ﻛﺮد؟ در ده ﺳﺎل ﭘﺲ از آن ،ﺳﻌﻴﺪ ﺗﺠﻠﻲ ﮔﺮ ﺧﺸﻢ داﻧﺸﮕﺎﻫﻴﺎن ﺟﻮاﻧﻲ ﺷﺪ ﻛﻪ در آﻣﺮﻳﻜﺎي ﺷﻤﺎﻟﻲ و اروﭘﺎ ﺑﻪ ﻓﻌﺎﻻن ﺳﻴﺎﺳﻲ ﺑﺪل ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ .ﺳﻌﻴﺪﭘﺮﺳﺘﻲ آﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﺆﺛﺮي ﺗﻮاﻧﺴﺖ دﻳﮕﺮ اﻧﺪﻳﺸﻪ ﻫﺎ در ﺑﺎره اﺳﻼم را ﺧﺎﻣﻮش ﮔﺮداﻧﺪ .در آن ﻫﻨﮕﺎم ﻛﻪ ﺳﻠﻤﺎن رﺷﺪي آﻳﻪ ﻫﺎي ﺷﻴﻄﺎﻧﻲ را ﻣﻨﺘﺸﺮﻛﺮد ،ﻫﻮاداران ﺳﻌﻴﺪ آﻣﺎده ﺑﻮدﻧﺪ ﺗﺎ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎً ﻫﺮ ﭼﻴﺰي را ﻛﻪ ﻣﺨﺎﻟﻒ اﺳﻼم ﻣﺘﻌﺎرف ﺑﻮد ﺑﺎ اﻧﮓ "ﺧﺎورﮔﺮا" )ﺑﺨﻮاﻧﻴﺪ :ﻧﮋادﮔﺮا( ﺗﻘﺒﻴﺢ ﻛﻨﻨﺪ .ﺗﺠﺮﺑﻪ ي ﻣﻦ ﻧﺸﺎن داد ﻛﻪ ﻛﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪ ي ﻋﻤـﻮﻣﻲ ﻫـﻢ از اﻳـﻦ ﻣﻮج ﺑﺮﻛﻨﺎر ﻧﻤﺎﻧﺪ. در ﻣﻴﺎﻧﻪ ي دﻫﻪ ي 1990ﺑﻮد ﻛﻪ اﻳﻤﺎن ﻣﻦ ،ﻫﻢ ﺑﻪ ﻏﺮب و ﻫﻢ ﺑﻪ اﺳﻼم ،ﺷﺮوع ﺑﻪ ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﻛﺮد .ﺳـﭙﺎس ﺧـﺪاي را ﻛـﻪ اﻳﻨﺘﺮﻧـﺖ ﭘﺪﻳـﺪ آﻣـﺪ .وﻗﺘـﻲ اﻳﻨﺘﺮﻧـﺖ ﺧﻮدﺳﺎﻧﺴﻮري را ﻧﺎﻣﻤﻜﻦ ﮔﺮداﻧﺪ ،ﺷﺒﻜﻪ ﺟﻬﺎﻧﻲ ﺑﻪ ﺟﺎﻳﮕﺎﻫﻲ ﺑﺪل ﺷﺪ ﻛﻪ روﺷﻨﻔﻜﺮان ﻣﺨﺎﻃﺮه ﺟﻮ ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ در آن ﻧﻔﺲ ﺑﻜﺸﻨﺪ .آﻧﻬﺎ دوﺑـﺎره ﺑـﺮ آن ﭼﻴﺰي ﺗﺄﻛﻴﺪ ﻧﻬﺎدﻧﺪ ﻛﻪ ﻏﺮب را ﺑﻪ ﮔﻬﻮاره اي ﭘﺮﺗﻼﻃﻢ – اﮔﺮ ﭼﻪ ﻧﺎﻛﺎﻣﻞ – ﺑﺮاي اﻧﺪﻳﺸﻪ ﻫﺎ ﺑﺪل ﻣﻲ ﻛﺮد :ﻋﺸﻖ ﺑﻪ اﻛﺘﺸﺎف ،و از ﺟﻤﻠـﻪ اﻛﺘﺸـﺎف ﺗﻌﺼـﺐ ﻫـﺎي ﺧﻮد .و ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﻣﻨﺘﻘﺪان ﺷﺮوع ﺑﻪ ﻛﺎوش در اﺳﻼم ﻛﺮدﻧﺪ ،ﻣﻦ ﺑﻪ ﺟﻨﺒﻪ ﻫﺎﻳﻲ ﺗﻜﺎن دﻫﻨﺪه از دﻳﻦ ﺧﻮدم ﭘﻲ ﺑﺮدم. ﭼﻨﺪ ﺗﻦ از ﻣﺎ از ﻣﻴﺰان "وام ﮔﻴﺮي اﺳﻼم از ﻳﻬﻮدﻳﺎن" آﮔﺎﻫﻴﻢ؟ ﻳﮕﺎﻧﮕﻲ آﻓﺮﻳﻨﺶ ﺧﺪاوﻧﺪ ،ﻋﺪاﻟﺖ ذاﺗﻲ و اﻏﻠﺐ رﻣﺰآﻟﻮد ﺧﺪاوﻧﺪ ،اﺳـﺘﻌﺪاد دروﻧـﻲ ﻣـﺎ ،ﺑـﻪ ﻋﻨـﻮان آﻓﺮﻳﺪه ﻫﺎي ﺧﺪا ،در ﮔﺰﻳﻨﺶ ﺧﻴﺮ ،ﻫﺪﻓﻤﻨﺪ ﺑﻮدن ﺣﻴﺎت دﻧﻴﻮي ،ﺑﻴﻜﺮاﻧﮕﻲ ﺣﻴﺎت ﭘﺲ از آن – اﻳﻦ ﻫﺎ و دﻳﮕﺮ ارﻛـﺎن ﺗﻮﺣﻴـﺪ ،از ﻃﺮﻳـﻖ ﻳﻬﻮدﻳـﺖ ﺑـﻪ ﻣﺴـﻠﻤﺎﻧﺎن
– ٢٠ﺷﻤﺎرﻩ ﺑﻴﺴﺖ و ﯾﮑﻢ
ﺁﯾﻴﻦ ﭼﺮاغ ،ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﻧﻴﺴﺖ!
رﺳﻴﺪه اﺳﺖ .اﻳﻦ ﻛﺸﻒ ،ﻣﻐﺰم را ﺗﻜﺎن داد ﭼﻮن ﻣﻌﻨﺎﻳﺶ اﻳﻦ ﺑﻮد ﻛﻪ ﻻزم ﻧﻴﺴﺖ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن ﻏﺮق در ﻳﻬﻮدي ﺳﺘﻴﺰي ﺑﺎﺷﻨﺪ .اﮔﺮ ﺑﻨﺎﺳـﺖ ﺑـﻪ ﻳﻬﻮدﻳـﺎن اﺣﺴﺎﺳـﻲ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﻢ ،اﻳﻦ اﺣﺴﺎس ﺑﺎﻳﺪ ﻗﺪرﺷﻨﺎﺳﻲ ﺑﺎﺷﺪ ،ﻧﻪ ﻧﻔﺮت. ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ،ﺗﺎ ﭘﻴﺶ از آن ﻛﻪ اﻃﻼﻋﺎﺗﻢ را ﻛﺎﻣﻞ ﻛﻨﻢ ،ﺑﺎور ﻧﺪاﺷﺘﻢ ﻛﻪ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن دﻗﻴﻘﺎً ﻫﻤﺎن ﺧﺪاﻳﻲ را ﻣﻲ ﭘﺮﺳﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﻳﻬﻮدﻳﺎن و ﻣﺴﻴﺤﻴﺎن .ﻗﺮآن ﺑﺮ اﻳـﻦ واﻗﻌﻴـﺖ ﺻﺤﻪ ﻣﻲ ﮔﺬارد .اﻣﺎ ﺣﻘﻴﻘﺖ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﻛﺘﺎب ﺗﺎزه اي از ﻣﺘﻔﻜﺮ دﻳﻨﻲ ﺑﺮﻳﺘﺎﻧﻴﺎﻳﻲ ،ﻛﺎرن آرﻣﺴﺘﺮاﻧﮓ را ﻣﻲ ﺧﻮاﻧﺪم ﺗﺎ اﻳﻦ ﻧﻜﺘﻪ در ذﻫﻦ ﻣﻦ – ﻛﻪ در ﻗﺎﻟﺐ ﻫﺎي ﻣﺪرﺳﻪ ﭘﺮورش ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮد – ﺟﺎ ﺑﻴﻔﺘﺪ) .ﭼﻪ ﺑﮕﻮﻳﻢ؟ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ زداﻳﻲ ﻛﺎر ﻋﻈﻴﻤﻲ اﺳﺖ (.آرﻣﺴﺘﺮاﻧﮓ ﻣﻲ ﮔﻮﻳﺪ ﻛﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ اﺳﻼم ادﻋﺎ ﻧﺪاﺷﺖ ﻛﻪ ﺧﺪاي ﺗـﺎزه اي را ﺑﺮاي ﺗﻤﺎﻣﻲ ﺟﻬﺎن ﻣﻌﺮﻓﻲ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ .رﺳﺎﻟﺖ ﺷﺨﺼﻲ او ،ﺑﺎزﮔﺮداﻧﺪن اﻋﺮاب ﺑﻪ ﺧﺎﻧﺪان "ﻫﺪاﻳﺖ ﺷﺪه" ي اﺑﺮاﻫﻴﻢ ﺑﻮد ،ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮي ﻛﻪ ﺑﻪ او وﺣﻲ ﺷـﺪ ﻛـﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻳﻚ ﺧﺪاي واﺣﺪ وﺟﻮد دارد .در زﻣﺎن ﺗﺤﺼﻴﻞ ،ﻫﻴﭻ ﮔﺎه ﻧﺎم اﺑﺮاﻫﻴﻢ را در درس ﻫﺎي ﺗﺎرﻳﺦ ﻧﺸﻨﻴﺪم .اﻳﻦ ﺣﺬﻓﻲ ﭼﺸﻤﮕﻴﺮ اﺳﺖ ،ﭼﺮا ﻛـﻪ ﻧﻮادﮔـﺎن اﺑـﺮاﻫﻴﻢ، ﭘﺎﻳﻪ ﮔﺬار ﻣﻠﺖ ﻳﻬﻮد ﺷﺪﻧﺪ .ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﻳﻜﺘﺎﭘﺮﺳﺘﺎن ،ﺑﻨﻴﺎد ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ را ﻧﻬﺎدﻧﺪ و ﺑﻌﺪﻫﺎ ﻫﻢ از دل آن اﺳﻼم ﺳﺮ ﺑﺮآورد .ﭘـﺲ ﻫﻤﭽﻨـﺎن ﻛـﻪ ﻣـﻲ ﺑﻴﻨﻴﺪ ،ﻋﺮب ﻫﺎي ﻣﺴﻠﻤﺎن ﻧﺒﻮدﻧﺪ ﻛﻪ ﺧﺪاي ﻳﻜﺘﺎ را اﺧﺘﺮاع ﻛﺮدﻧﺪ ،آﻧﻬﺎ ﻧﺎم ﺧﺪا را ﺑﻪ اﷲ ﺗﻐﻴﻴﺮ دادﻧﺪ .اﻳﻦ واژه در ﻋﺮﺑﻲ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎي "ﺧﺪا"ﺳـﺖ – ﻫﻤـﺎن ﺧـﺪاي ﻳﻬﻮدﻳﺎن و ﻣﺴﻴﺤﻴﺎن. در ﻛﺠﺎي درس ﻫﺎي ﻣﺪرﺳﻪ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع اﺷﺎره ﻣﻲ ﺷﺪ؟ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻣﻲ آﻣﻮﺧﺘﻨﺪ ﻛﻪ اﻧﮕﺎر ﭘﻴﺶ از اﺳﻼم ﻫﻴﭻ ﻧﺒﻮد .اﻣﺎ اﮔﺮ ﺗﺠﺮﺑﻪ ي ﭘﻴﺶ از اﺳـﻼم ﻫـﻴﭻ ﺷـﻤﺮده ﺷﻮد ،اﻧﺒﻮه اﺻﻮل ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﻲ ﻣﺎ ﻫﻢ ﻫﻤﻴﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد .اﮔﺮ ﻋﺪه ي ﺑﻴﺸﺘﺮي از ﻣﺎ ﻣﻲ داﻧﺴﺘﻴﻢ ﻛﻪ اﺳﻼم ﺣﺎﺻﻞ درﻫﻢ آﻣﻴﺨﺘﻦ ﺗﺎرﻳﺦ ﻫﺎي ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن اﺳﺖ ،و ﻧﻪ ﻳﻚ روش زﻧﺪﮔﻲ ﻛﺎﻣﻼ ﻧﻮ – اﮔﺮ ﻣﺎ درك ﻣﻲ ﻛﺮدﻳﻢ ﻛﻪ از ﻧﻈﺮ ﻣﻌﻨﻮي ﭼﻨﺪرﮔﻪ ﻫﺴﺘﻴﻢ ،آﻳﺎ ﻋﺪه ﺑﻴﺸﺘﺮي از ﻣﺎ راﻏﺐ ﻣﻲ ﺷﺪﻧﺪ ﻛﻪ "آن دﻳﮕﺮي" را ﻧﻴﺰ ﺑﭙﺬﻳﺮﻧﺪ؟ ﺷﺮوع ﻛﺮدم ﺑﻪ ﭘﺮﺳﻴﺪن اﻳﻦ ﻛﻪ ﭼﺮا ﻣﺎ از ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻦ ﻧﻔﻮذ ﺑﻴﺮوﻧﻲ اﻛﺮاه دارﻳﻢ ،ﻣﮕﺮ وﻗﺘﻲ ﻛﻪ ﻏﺮب را ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ آﻧﭽﻪ زﺧﻢ ﻫﺎي اﺳﺘﻌﻤﺎري ﻣﻲ ﺧﻮاﻧﻴﻢ ﻧﻜﻮﻫﺶ ﻣـﻲ ﻛﻨﻴﻢ .اﻳﻦ ﺑﻪ ﻧﻮﺑﻪ ي ﺧﻮد ،ﭘﺮﺳﺸﻲ اﺳﺎﺳﻲ ﭘﺪﻳﺪ آورد :آﻳﺎ اﺳﻼم از دﻳﮕﺮ ﻣﺬاﻫﺐ دﻧﻴﺎ ﻛﻮﺗﻪ ﺑﻴﻦ ﺗﺮ اﺳﺖ؟ اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﺧﻴﻠﻲ ﺟﻨﺠﺎﻟﻲ اﺳﺖ .از دوره ي داﻧﺸﮕﺎه ﺑﻪ ﺑﻌﺪ ،ﻫﺮ وﻗﺖ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻣﻮاﻓﻘﺖ ﻣﻲ ﻛﺮدﻧﺪ ﻛﻪ در ﺑﺎره ﺧﺼﻠﺖ ﻧﺎﻣﺪاراﮔﺮ اﺳﻼم ﺑﺤﺚ ﺑﺸﻮد ،ﺑﻪ ﻣـﻦ ﻫﺸـﺪار ﻣﻲ دادﻧﺪ ﻛﻪ ﻣﺬﻫﺐ را ﺑﺎ ﻓﺮﻫﻨﮓ اﺷﺘﺒﺎه ﻧﮕﻴﺮم .زﻧﻲ ﺳﺮ ﺷﺎم ﺑﻪ ﻣﻦ رﻫﻨﻤﻮد داد ﻛﻪ "ﺳﻨﮕﺴﺎر ﻛﺮدن زﻧﺎن ﺑﻪ ﺳﻨﺖ ﻫﺎي ﻗﺒﻴﻠﻪ اي ﻣﺮﺑﻮط اﺳﺖ و ﻫﻴﭻ رﺑﻄﻲ ﺑـﻪ اﺳﻼم ﻧﺪارد ".ﻣﻦ ﺷﻜﺎك ﻣﺎﻧﺪم .اﮔﺮ اﺳﻼم ﻧﺮﻣﺶ ﭘﺬﻳﺮ اﺳﺖ ،ﭘﺲ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﺧﻮد را ﺑﺎ ﺧﻮﺑﻲ ﻫﺎ ﺗﻄﺒﻴﻖ ﺑﺪﻫﺪ ،ﻧﻪ ﺑﺎ ﻧﺎرﺳﺎﻳﻲ ﻫﺎ .ﻣﮕﺮ ﻧﻪ؟ ﭘﺲ ﭼﺮا ﻣﺴﺠﺪ ﻣﻦ ﻫﻴﭻ ﺷﺒﺎﻫﺘﻲ ﺑﻪ دﻣﻮﻛﺮاﺳﻲ رﻳﭽﻤﻮﻧﺪ ﻧﺪاﺷﺖ – ﻫﻤﺎن دﻣﻮﻛﺮاﺳﻲ اي ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن اﺟﺎزه داده ﺑﻮد در آﻧﺠﺎ ﻣﺴﺠﺪ ﺑﺴﺎزﻧﺪ؟ اﻳﻦ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﻲ ﻣﺪرن درون ﻣﻦ ﻧﺒﻮد ﻛﻪ ﺑﺎ اﻳﻦ ﻣﺴﺎﻳﻞ ﻛﻠﻨﺠﺎر ﻣﻲ رﻓﺖ .ﺣﺮﻓﻪ ي ﻣﻦ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺧﺒﺮﻧﮕﺎر و ﻣﻔﺴﺮ ﺗﻠﻮﻳﺰﻳـﻮن ،ﻣـﺮا در ﺧـﻂ اول ﭘﺮﺳـﺶ ﻫـﺎي ﻫﻤﮕﺎن در ﺑﺎره ي اﺳﻼم ﻗﺮار ﻣﻲ داد .آدم ﻫﺎي ﻣﻌﻤﻮﻟﻲ ﻛﻪ ﺗﺼﻮﻳﺮ ﻣﺮا در ﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎﻳﺸﺎن دﻳﺪه ﺑﻮدﻧﺪ ،در ﻣﻐﺎزه و رﺳﺘﻮران و ﻣﺘﺮو ﻧﺰد ﻣﻦ ﻣﻲ آﻣﺪﻧﺪ ﺗﺎ ﻳﻚ ﻧﮕﺮاﻧﻲ اﺳﺎﺳﻲ را اﺑﺮاز ﻛﻨﻨﺪ :اﮔﺮ ﻣﻲ ﺧﻮاﻫﻲ ﻳﻚ ﻣﺴﻠﻤﺎن ﺿﺪ رﻳﺶ و ﺿﺪ ﭼﺎدر ﺑﺎﺷﻲ ،ﺧﺪا ﻳﺎر و ﻫﻤﺮاﻫﺖ .اﻣﺎ ﺗﺎ زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ اﺳﻼم ﭼﺴﺒﻴﺪه ﺑﺎﺷﻲ ،ﭼﻄـﻮر ﻣـﻲ ﺗـﻮاﻧﻲ اﻳﻦ ﻫﻤﻪ ﺗﻌﺼﺐ را ﻛﻪ زﻳﺮ ﻟﻮاي آن اﺳﺖ ﺗﻮﺿﻴﺢ ﺑﺪﻫﻲ؟ ﺑﻪ ﻃﻮر دﻗﻴﻖ ﺗﺮ ﻣﻲ ﭘﺮﺳﻴﺪﻧﺪ" :آﻳﺎ اﺟﺎزه داري ﻫﻢ ﻣﺴﻠﻤﺎن ﺑﺎﺷﻲ و ﻫﻢ ﻓﻤﻴﻨﻴﺴﺖ؟" "ﭼﻪ ﭼﻴﺰي ﻳـﻚ ﻣﺴﻠﻤﺎن ﻣﺆﻣﻦ را ﺑﻪ ﻳﻚ ﺑﻤﺐ ﮔﺬار اﻧﺘﺤﺎري ﺑﺪل ﻣﻲ ﻛﻨﺪ؟" "ﭼﺮا ﻋﺪه ي ﺑﻴﺸﺘﺮي از ﻣﺴﻠﻤﺎن ﻫﺎ ﺻﺪاﻳﺸﺎن در ﻧﻤﻲ آﻳﺪ؟" "از اﺑـﺮاز ﻋﻘﺎﻳـﺪت ﻧﻤـﻲ ﺗﺮﺳـﻲ؟" و
– ٢١ﺷﻤﺎرﻩ ﺑﻴﺴﺖ و ﯾﮑﻢ
ﺁﯾﻴﻦ ﭼﺮاغ ،ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﻧﻴﺴﺖ!
"ﭼﺮا ﻫﻴﭽﻮﻗﺖ ﺟﻮﻛﻲ در ﺑﺎره ﻳﻚ ﻛﺸﻴﺶ ،ﻳﻚ ﺧﺎﺧﺎم و ﻳﻚ ﻣﻼ ﻧﺸﻨﻴﺪه ام؟" از ﻣﻮﻗﻌﻲ ﻛﻪ اﻳﻦ ﭘﺮﺳﺶ آﺧﺮي را ﺷﻨﻴﺪم ،ﺑﻪ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﺟﺪي ﭘﺮداﺧﺘﻢ ،و ﻓﻜﺮ ﻣﻲ ﻛﻨﻢ در اﻳﻦ ﺑﺎره ﺑﻴﻨﺸﻲ ﭘﻴﺪا ﻛﺮده ام .اﺟﺎزه ﺑﺪﻫﻴﺪ ﻳﻚ ﭘﺮاﻧﺘﺰ ﺳﺮﻳﻊ ﺑﺎز ﻛﻨﻢ. در اﺳﻼم ،آﻣﻮزه ي ﻣﻌﺮوﻓﻲ ﻫﺴﺖ ﻋﻠﻴﻪ "ﺧﻨﺪه ي ﺑﻴﺶ از اﻧﺪازه" .ﺷﻮﺧﻲ ﻧﻤﻲ ﻛﻨﻢ .در ﻛﺘﺎﺑﭽﻪ اي ﺑﺎ ﻋﻨﻮان ﻣﺴﺎﻳﻞ و راه ﺣﻞ ﻫﺎ ،ﺷﻴﺦ ﻣﺤﻤﺪ ﺻﺎﻟﺢ اﻟﻤﻨﺠﺪ اﻳﻦ آﻣﻮزه را ﺑﻴﺎن ﻣﻲ ﻛﻨﺪ .ﻫﺮﭼﻨﺪ "ﻣﺴﻠﻤﺎن ﻧﺒﺎﻳﺪ ﻋﺒﻮس ﺑﺎﺷﺪ" ،اﻣﺎ زﻳﺎد ﺧﻨﺪﻳﺪن ﻧﺸﺎن ﻣﻲ دﻫﺪ ﻛﻪ ﻣﺴﻠﻤﺎن ﺑﺎزﻳﭽﻪ ي ﺳﺤﺮ و ﻫﺰل ﺷﺪه ،ﻛﻪ ﺷﺨﺼـﻴﺖ و ﺗﻘـﻮاي ﻣﺎ را ﺳﺴﺖ ﻣﻲ ﮔﺮداﻧﺪ .ﻳﺎدم ﻣﻲ آﻳﺪ ﻛﻪ ﻳﻚ ﺷﺐ ﺳﺎل ﻧﻮ ،ﻋﻤﻮﻳﻢ ﺑﺎ ﻣﺤﺒﺖ اﻣﺎ ﺟﺪﻳﺖ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻫﺸﺪار داد ﻛـﻪ زﻳـﺎد ﻧﺨﻨـﺪم ﭼـﻮن روز ﻗﻴﺎﻣـﺖ ﻧـﺎزل ﻣـﻲ ﺷـﻮد. اﻳﻨﺠﺎﺳﺖ ﻛﻪ از ﺷﻴﺦ و ﻋﻤﻮﻳﻢ ﻣﻲ ﮔﺴﻠﻢ :اﮔﺮ ﺟﺎدوي ﺳﻴﺎه ﺧﻨﺪه اﻳﻨﻘﺪر ﺗﻮﻫﻴﻦ آﻣﻴﺰ اﺳﺖ ،ﭼﺮا ﻫﻴﭻ ﻛﺲ از ﺗﺄﺛﻴﺮ ﻫﻴﭙﻨﻮﺗﻴﺴﻢ ﮔﻮﻧﻪ و ﺗﻐﺰﻟﻲ زﺑﺎن ﻋﺮﺑﻲ ﻛـﻪ ﺑـﻪ ﺻﺪاي ﺑﻠﻨﺪ ﺧﻮاﻧﺪه ﻣﻲ ﺷﻮد اﻳﺮاد ﻧﻤﻲ ﮔﻴﺮد؟ ﺑﻪ ﻓﺮض اﻳﻦ ﻛﻪ اﻳﻦ ﺟﻨﺒﻪ ي ﺑﻲ رﺑﻂ اﺳﻼم را ﺑﻪ دﻟﻴﻞ اﻣﻴﺪ ﻳﻚ ﻧﻔﺮ ﺑﻪ ﺟﻤﻠﻪ اي ﻛﻪ ﺣﺎوي ﻧﻈﺮات ﻳﻚ ﻛﺸﻴﺶ ،ﻳﻚ ﺧﺎﺧﺎم و ﻳﻚ ﻣﻼ ﺑﺎﺷﺪ در ﻧﻈـﺮ ﮔﺮﻓﺘـﻪ ام، ﺑﺎﻳﺪ ﺑﮕﻮﻳﻢ ﻛﻪ ﻛﻨﺠﻜﺎوي ﻣﺮدم را دوﺳﺖ ﻣﻲ دارم .ﺳﺎل ﻫﺎﺳﺖ ﻛﻪ اﻳﻦ ﻛﻨﺠﻜﺎوي ،ﺗﻐﺬﻳﻪ ﻛﻨﻨﺪه ي ﻛﻨﺠﻜﺎوي ﺧﻮدم ﺑﻮده اﺳﺖ .ﻫﺮﺟﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻓﺮﺻﺖ ﻫﺎﻳﻲ را ﺑـﻪ دﺳﺖ آورده ام ﺗﺎ زﻳﺮ ﻧﻮراﻓﻜﻦ ﺑﺎﺷﻢ و در ﺑﺎره اﻳﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﻳﺎ آن روﻧﺪ ﺟﻬﺎﻧﻲ ﺳﺮ و ﺻﺪا ﻛﻨﻢ ،ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻧﻴﺎزﻣﻨﺪ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﺑﻮده ام ﻛﻪ از ﻣﻦ ﺑﭙﺮﺳـﻨﺪ ﭼـﺮا ﺑـﻪ ﻣﺬﻫﺒﻲ واﺑﺴﺘﻪ ام ﻛﻪ در ﻣﺮﻛﺰ اﻳﻦ ﻫﻤﻪ آﺷﻮب ﺑﻴﻦ اﻟﻤﻠﻠﻲ و آزار ﺷﺨﺼﻲ ﺟﺎ ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ .دو ﭘﺮﺳﺶ ﺑﻪ ﺧﺼﻮص دﻧﻴﺎي ﻣﺮا ﺗﻜﺎن داده و ﺑﻬﺘﺮ ﻛﺮده ،اﻣﺎ اﻟﺒﺘﻪ ﻧـﻪ ﺑﺪون درد و ﻣﺸﻘﺖ. ﭘﺮﺳﺶ اول اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ "ﭼﻄﻮر اﺳﻼم را ﺑﺎ ﻫﻤﺠﻨﺲ ﮔﺮاﻳﻲ ﭘﻴﻮﻧﺪ ﻣﻲ دﻫﻲ؟" ﻣﻦ ﭘﻨﻬﺎن ﻧﻜﺮده ام ﻛﻪ ﻫﻤﺠﻨﺲ ﮔﺮاﻳﻢ .ﺑﺮاي اﻳﻦ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﺮﻓﺘﻢ اﻳﻦ ﻣﻮﺿـﻮع را آﺷﻜﺎر ﻛﻨﻢ ﻛﻪ ﺑﻌﺪ از ﺑﺎﻟﻎ ﺷﺪن در ﺧﺎﻧﻪ اي ﻓﻼﻛﺖ زده ﺑﺎ ﭘﺪري ﻛﻪ از ﺧﻮﺷﻲ ﺑﻴﺰار ﺑﻮد ،اﺻﻼً ﻧﻤﻲ ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﺑﻪ ﻋﺸﻖ دوﺳﻮﻳﻪ اي ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺧﻮﺷﻲ ﻣـﻲ ﺑﺨﺸـﻴﺪ آﺳﻴﺐ ﺑﺮﺳﺎﻧﻢ .ﺑﺎ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ دوﺳﺖ دﺧﺘﺮم در ﺑﻴﺴﺖ و اﻧﺪ ﺳﺎﻟﮕﻲ آﺷﻨﺎ ﺷﺪم و ﭼﻨﺪ ﻫﻔﺘﻪ ﺑﻌﺪ ،ﻣﻮﺿﻮع را ﺑﻪ ﻣﺎدرم ﮔﻔﺘﻢ .او ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻫﻤﺎن ﻣﺎدر دوﺳﺖ داﺷﺘﻨﻲ ﻛـﻪ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺑﻮده ،واﻛﻨﺶ ﻧﺸﺎن داد .ﭘﺲ اﻳﻦ ﭘﺮﺳﺶ ﻛﻪ آﻳﺎ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻢ ﻫﻤﺰﻣﺎن ﻣﺴﻠﻤﺎن و ﻫﻤﺠﻨﺲ ﮔﺮا ﺑﺎﺷﻢ ﻧﺎراﺣﺘﻢ ﻧﻤﻲ ﻛﺮد .آن ﻣﺬﻫﺐ ﺑﻮد .اﻳﻦ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﻲ ﺑـﻮد. ﻣﻲ داﻧﺴﺘﻢ ﻛﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﻪ ﻛﺪام ﻧﻴﺎز دارم .ﺑﻪ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﺑﺮﻳﺪه ام در ﺑﺎره ي اﺳﻼم اداﻣﻪ ﻣﻲ دادم و ﻫﻤﺰﻣﺎن ،ﻫﻨﺮ ﻇﺮﻳﻒ ﺣﻔﻆ راﺑﻄﻪ ﺑﺎ زﻧﺎن را ﻣﻲ آﻣﻮﺧﺘﻢ )ﻛﻪ ﺧﻮد ﺣﻜﺎﻳﺘﻲ دﻳﮕﺮ اﺳﺖ( ،ﺑﻪ ﺗﻬﻴﻪ ﻛﻨﻨﺪﮔﻲ ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮن ﻣﻲ ﭘﺮداﺧﺘﻢ و ﺑﻪ ﻃﻮر ﻛﻠﻲ زﻧﺪﮔﻲ ﭼﻨﺪوﺟﻬﻲ ﻳﻚ ﺟﻮان ﺑﻴﺴﺖ و اﻧﺪ ﺳﺎﻟﻪ در آﻣﺮﻳﻜﺎي ﺷﻤﺎﻟﻲ را ﻣﻲ زﻳﺴﺘﻢ. ﻫﻤﭽﻨﺎن ﻛﻪ ﻛﺎر در ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮن ﻣﺮا ﺑﻴﺸﺘﺮ در دﻳﺪ ﻫﻤﮕﺎن ﻗﺮار داد ،اﻣﻴﺪم ﺑﺮاي آﺷﺘﻲ دادن ﻫﻤﺠﻨﺲ ﮔﺮاﻳﻲ و اﺳﻼم ﺑﺪل ﺑﻪ ﻣﺸﻐﻠﻪ ي ذﻫﻨﻲ ام ﺷﺪ .ﺑﻴﻨﻨـﺪﮔﺎن از ﻣﻦ ﻣﻲ ﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ ﺗﺮﻛﻴﺐ ﻧﺎﻣﺤﺘﻤﻞ دو ﻫﻮﻳﺘﻢ را ﺗﻮﺟﻴﻪ ﻛﻨﻢ .ﺑﻪ ﺧﻮدﻛﺎوي ﭘﺮداﺧﺘﻢ و ﺣﺘﻲ اﻳﻦ اﻣﻜﺎن را در ﻧﻈﺮ آوردم ﻛﻪ اﺳﻼم را ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻋﺸﻖ ،ﻛﻨﺎر ﺑﮕـﺬارم. ﭼﻪ اﻧﮕﻴﺰه اي ﺑﻬﺘﺮ از ﻋﺸﻖ ﺑﺮاي ﻓﺪا ﻛﺮدن ﻫﺮ ﭼﻴﺰ دﻳﮕﺮ؟ اﻣﺎ ﻫﺮ ﺑﺎر ﻛﻪ ﺑﻪ آﺳﺘﺎﻧﻪ ي ﻗﻄﻊ ارﺗﺒﺎط ﻣﻲ رﺳﻴﺪم ،ﭘﺎ ﭘﺲ ﻣﻲ ﻛﺸﻴﺪم .ﻧﻪ از ﺳﺮ ﺗﺮس .از ﺳﺮ اﻧﺼـﺎف – اﻧﺼﺎف در ﺑﺎره ي ﺧﻮدم .ﻳﻚ ﭘﺮﺳﺶ ﺑﻮد ﻛﻪ اﻧﺪﻳﺸﻴﺪن ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﻲ ﻃﻠﺒﻴﺪ :اﮔﺮ ﺧﺪاوﻧﺪ داﻧﺎ و ﺗﻮاﻧﺎ ﻧﻤﻲ ﺧﻮاﺳﺖ ﻣﺮا ﻫﻤﺠﻨﺲ ﮔﺮا ﺑﻴﺎﻓﺮﻳﻨﺪ ،ﭼﺮا ﻛﺲ دﻳﮕـﺮي را ﺑﻪ ﺟﺎي ﻣﻦ ﻧﻴﺎﻓﺮﻳﺪ؟ ﺑﻌﺪ از ﺳﺎل ،1988ﭼﺎﻟﺶ ﻫﺎي ﺧﺼﻤﺎﻧﻪ اﻳﻦ ﻛﻪ ﻣﻲ ﺧﻮاﺳﺖ "ﺧﻮدم را ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻛﻨﻢ" ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ ﺑﻪ ﭘﺪﻳﺪه اي ﻫﺮروزه ﺑـﺪل ﺷـﺪ .در آن ﺳـﺎل ،ﻣـﻦ ﻣﻴﺰﺑـﺎﻧﻲ ﺑﺮﻧﺎﻣـﻪ ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮﻧﻲ "ﻛﻮﺋﻴﺮ ﺗﻠﻪ وﻳﮋن" را آﻏﺎز ﻛﺮدم ،ﻳﻚ ﺳﺮﻳﺎل ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮﻧﻲ و اﻳﻨﺘﺮﻧﺘﻲ ﺑﻴﺴﺎﺑﻘﻪ در ﺑﺎره ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻫﻤﺠﻨﺲ ﮔﺮاﻳﺎن ﻣﺬﻛﺮ و ﻣﻮﻧﺚ .اﻳﻦ ﺑﺮﻧﺎﻣـﻪ در ﺑـﺎره ي آدم – ٢٢ﺷﻤﺎرﻩ ﺑﻴﺴﺖ و ﯾﮑﻢ
ﺁﯾﻴﻦ ﭼﺮاغ ،ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﻧﻴﺴﺖ!
ﻫﺎ ﺑﻮد و ﺟﻨﺒﻪ ي ﻫﺮزه ﻧﮕﺎراﻧﻪ ﻧﺪاﺷﺖ .ﺑﺎ اﻳﻦ ﻫﻤﻪ ،ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن ﻣﺆﻣﻦ ﺑﻪ ﺑﻨﻴﺎدﮔﺮاﻳﺎن ﻣﺴﻴﺤﻲ ﭘﻴﻮﺳﺘﻨﺪ و ﻃﻮﻣﺎري ﻋﻠﻴﻪ ﺣﻀﻮر ﻣـﻦ در ﺗﻠﻮﻳﺰﻳـﻮن درﺳـﺖ ﻛﺮدﻧـﺪ. ﺣﻘﻴﻘﺘﺶ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ اﻧﺘﻈﺎر دﻳﮕﺮي ﻧﺪاﺷﺘﻢ .اﻣﺎ آﻳﺎ اﻳﻦ از ﺧﺎﻣﻲ ﻣﻦ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺗﻮﻗﻊ ﮔﻔﺘﮕﻮ داﺷﺘﻢ ﺗﺎ ﺗﻜﻔﻴﺮ؟ ﺑﺎور ﻛﻨﻴﺪ ﻛﻪ ﻛﻮﺷﻴﺪم ﺑﻪ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﺑﭙﺮدازم .ﻣﻦ ﻛﻪ دوﺳﺘﺪار ﮔﻮﻧﻪ ﮔﻮﻧﻲ ،و از ﺟﻤﻠﻪ ﮔﻮﻧﻪ ﮔﻮﻧﻲ دﻳﺪﮔﺎه ﻫﺎ ﻫﺴﺘﻢ ،ﻫﺮﮔﺰ ﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎي ﻛﺴﺎﻧﻲ را ﻛﻪ ﻣﺮا ﺑـﻪ ﺑـﺎد ﺗﻬﻤـﺖ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ دور ﻧﻴﻨﺪاﺧﺘﻢ .ﺑﻪ ﻋﻜﺲ ،آﻧﻬﺎ را ﻣﺮﺗﺐ در ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻣﻨﻌﻜﺲ ﻣﻲ ﻛﺮدم .ﻳﻚ ﻧﻤﻮﻧﻪ" :ﻣﻦ اﻳﻦ ﻧﺎﻣﻪ را ﻣﻲ ﻧﻮﻳﺴﻢ ﺗﺎ ﺑﻪ اﻃﻼع ﺑﺮﺳـﺎﻧﻢ ﻛـﻪ ﺧـﺪاي ﻳﻜﺘـﺎ و راﺳﺘﻴﻦ ،ﺧﺪاي ﻛﺘﺎب ﻣﻘﺪس ،ﺑﻪ ﻃﻮر دردﻧﺎﻛﻲ روﺷﻦ ﺳﺎﺧﺘﻪ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻫﻤﻪ ﺳﺪوﻣﻴﺎن )ﻳﻌﻨﻲ "ﻫﻤﺠﻨﺲ ﮔﺮاﻫﺎ" و دﻳﮕﺮ ﻣﻨﺤﺮﻓﺎن( اﻧﺴﺎﻧﻴﺖ ﺧﻮد را ﻓﺪاي ﺷﻬﻮات ﺟﻨﻮن آﻣﻴﺰ ،ﻣﻨﺤﺮﻓﺎﻧﻪ و ﺷﺮﻳﺮاﻧﻪ ﺷﺎن ﻛﺮده اﻧﺪ .از ﻫﻤﻴﻦ رو ،آﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﺷﻨﺎﻋﺖ ﮔﺮاﻳﻴﺪه ،دﻳﮕﺮ اﻧﺴﺎن ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ ،و ﺑﺮ ﻃﺒﻖ ﺳﻔﺮ دوم و ﻛﺘﺎب ﻳﻌﻘﻮب ،ﺑﺎﻳـﺪ ﺑـﻲ درﻧـﮓ اﻋﺪام ﺷﻮﻧﺪ"... ﻋﺪه ي زﻳﺎدي از ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻛﻮﺋﻴﺮ ﺗﻠﻪ وﻳﮋن ﺗﻠﻔﻦ و ﺋﻲ ﻣﻴﻞ ﻣﻲ زدﻧﺪ ﻧﻴﺰ ﺑﺎ اﻳﻦ ﻣﺴﻴﺤﻴﺎن ﻫﻤﺮاي ﺑﻮدﻧﺪ )ﻣﮕﺮ ﻗﺴﻤﺖ ﻣﺮﺑـﻮط ﺑـﻪ "ﺧـﺪاي ﻳﻜﺘـﺎ و راﺳﺘﻴﻦ" ﻛﻪ ﻣﻨﺤﺼﺮا ﺑﻪ ﻛﺘﺎب ﻣﻘﺪس ﺗﻌﻠﻖ داﺷﺖ( .اﻣﺎ ﺣﺘﻲ ﻳﻚ ﻣﺴﻠﻤﺎن ﻫﻢ ﺑﻪ ﭼﺎﻟﺶ ﻣﺘﻘﺎﺑﻞ ﻣﻦ ،ﺑﻪ ﺗﻼش ﻫﺎي ﻣﻜﺮرم ﺑﺮاي ﮔﻔﺘﮕﻮ ﭘﺎﺳﺦ ﻧﺪاد :ﭼﻄﻮر ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻗﺮآن ﻫﻢ ﻫﻤﺠﻨﺲ ﮔﺮاﻳﻲ را ﻣﺤﻜﻮم ﻛﻨﺪ و ﻫﻢ ﺑﮕﻮﻳﺪ ﻛﻪ اﷲ "ﻫﺮآﻧﭽﻪ را ﻛﻪ ﺑﻴﺎﻓﺮﻳﻨﺪ ،واﻻ ﻣﻲ ﮔﺮداﻧﺪ"؟ ﻫﻤﻴﻦ ﻗﺮآن ﻣﻲ ﮔﻮﻳﺪ" :اﮔﺮ ﺧﺪاوﻧﺪ اراده ﻣﻲ ﻛﺮد، ﻫﻤﻪ ي ﺷﻤﺎ را ﻣﺮدﻣﻲ ﻳﻜﺴﺎن ﻣﻲ آﻓﺮﻳﺪ ،اﻣﺎ او ﺟﺰ اﻳﻦ اراده ﻛﺮده اﺳﺖ ".ﻣﻨﻘﺪان ﻣﻦ ﭼﮕﻮﻧﻪ اﻳﻦ واﻗﻌﻴﺖ را ﺗﻮﺿﻴﺢ ﻣﻲ دﻫﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﮔﻔﺘﻪ ي ﻛﺘﺎﺑﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ دﻗﺖ از آن ﭘﻴﺮوي ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ ،ﺧﺪاوﻧﺪ ﮔﻮﻧﻪ ﮔﻮﻧﻲ ﺷﮕﻔﺖ اﻧﮕﻴﺰ ﺟﻬﺎن را ﺑﻪ ﻋﻤﺪ آﻓﺮﻳﺪه اﺳﺖ؟ ﭘﺮﺳﺸﻲ ﻛﻪ ﻫﻤﺠﻨﺲ ﮔﺮاﻳﻲ را در ﺑﺮاﺑﺮ اﺳﻼم ﻗﺮار ﻣﻲ دﻫﺪ ،اﻳﻤﺎن ﻣﺮا ﺑﻪ ﺧﻮﺑﻲ آزﻣﻮد .اﻣﺎ ﺗﻔﻜﺮ ﺑﻴﺸﺘﺮ در اﻳﻦ ﺑﺎره ﺑﻪ ﻣﻦ ﻓﻬﻤﺎﻧﺪه اﺳﺖ ﻛﻪ ﮔﻔﺘﮕﻮي ﺳﺎﻟﻢ ﺗﻨﻬﺎ در ﺻﻮرﺗﻲ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺎ ﺑﻴﺸﺘﺮ از آن ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﻮﺿﻊ ﺧﻮدﻣـﺎن اﻫﻤﻴـﺖ ﺑﺪﻫﻴﻢ ،ﺑﻪ ﻣﻮﺿﻊ ﺧﺪاوﻧﺪ اﻫﻤﻴﺖ ﺑﺪﻫﻴﻢ. اﻣﺎ ﭘﺮﺳﺶ دوﻣﻲ ﻛﻪ وﻋﺪه ﻛﺮده ﺑﻮدم .اﻳﻦ ﭘﺮﺳﺶ را ﺗﻨﻬﺎ ﭼﻨﺪ ﻣﺎه ﭘﻴﺶ از ﻳﺎزدﻫﻢ ﺳﭙﺘﺎﻣﺒﺮ از ﻣﻦ ﭘﺮﺳﻴﺪﻧﺪ .اﻳﻦ ﭘﺮﺳﺶ ﺑﻪ ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ آزﻣﻮن ﺑـﺮاي اﻳﻤـﺎن ﻣـﻦ ﺑﺪل ﺷﺪ. در زﻣﺴﺘﺎن ﺳﺎل ،2000ﻳﻚ ﭘﺎﻛﺖ اداري روي ﻣﻴﺰ ﻣﻦ در ﻛﻮﺋﻴﺮﺗﻠﻪ وﻳﮋن ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺷﺪ .ﻧﺎﻣﻪ را رﺋﻴﺲ ﻣﻦ "ﻣﻮزز زﻧـﺎﻳﻤﺮ" ﻓﺮﺳـﺘﺎده ﺑـﻮد .در آن ﻣﻮﻗـﻊ ﻛـﻪ ﻣـﻲ ﻛﻮﺷﻴﺪم ﺗﺎ ﭘﻴﺶ از ﺗﻌﻄﻴﻼت ﻛﺮﻳﺴﻤﺲ ،ﻫﺮﭼﻪ ﺑﺘﻮاﻧﻢ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎي ﺑﻴﺸﺘﺮي ﺗﻬﻴﻪ ﻛﻨﻢ ،ﻫﻢ ﺧﺴﺘﻪ ﺑﻮدم و ﻫﻢ ﻧﻴﺎز ﺑﻪ اﻳﻦ داﺷﺘﻢ ﻛﻪ ﻓﻜـﺮم ﻣﺘﻮﺟـﻪ ﭼﻴـﺰ دﻳﮕـﺮي ﺑﺸﻮد .ﭘﺎﻛﺖ را ﺑﺎز ﻛﺮدم و ﻳﻚ ﺑﺮﻳﺪه ي روزﻧﺎﻣﻪ از آن ﺑﻴﺮون آوردم .ﮔﺰارش ﻛﻮﺗﺎﻫﻲ ﺑﻮد از ﺧﺒﺮﮔﺰاري ﻓﺮاﻧﺴﻪ:
180ﺿﺮﺑﻪ ﺷﻼق ﺑﺮاي دﺧﺘﺮي ﻛﻪ ﺑﺰور ﻣﺠﺒﻮر ﺑﻪ آﻣﻴﺰش ﺟﻨﺴﻲ ﺷﺪه اﺳﺖ
ﺗﺴﺎﻓﻪ )ﻧﻴﺠﺮﻳﻪ( .ﻳﻚ دﺧﺘﺮ 17ﺳﺎﻟﻪ ي ﺑﺎردار ﻛﻪ دادﮔﺎه اﺳﻼﻣﻲ او را ﺑﻪ ﺟﺮم آﻣﻴﺰش ﭘﻴﺶ از ازدواج ﺑﻪ 180ﺿﺮﺑﻪ ﺷﻼق ﻣﺤﻜﻮم ﻛﺮده ،ﺑﻪ ﮔﻔﺘﻪ ي ﺧﺎﻧﻮاده اش ،ﺗﺎ ﭼﻨﺪ روز دﻳﮕﺮ زاﻳﻤﺎن ﻣﻲ ﻛﻨﺪ. ﺑﺎرﻳﺎ اﺑﺮاﻫﻴﻢ ﻣﺎﮔﺎزو در ﻣﺎه ﺳﭙﺘﺎﻣﺒﺮ ﺑﻪ دادﮔﺎه ﮔﻔﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ زور ﻣﺠﺒﻮر ﺑﻪ آﻣﻴﺰش ﺟﻨﺴﻲ ﺑﺎ ﺳﻪ ﻣﺮد ﻛﻪ از ﻧﺰدﻳﻜﺎن ﭘﺪرش ﺑﻮدﻧﺪ ﺷﺪه اﺳﺖ .اﻳﻦ دﺧﺘﺮ
– ٢٣ﺷﻤﺎرﻩ ﺑﻴﺴﺖ و ﯾﮑﻢ
ﺁﯾﻴﻦ ﭼﺮاغ ،ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﻧﻴﺴﺖ!
ﻫﻔﺖ ﺷﺎﻫﺪ ﺑﺮاي ادﻋﺎي ﺧﻮد آورد .ﺧﺎﻧﻮاده ي اﻳﻦ دﺧﺘﺮ ﻣﻲ ﮔﻮﻳﺪ وي ﺗﺎ دو روز دﻳﮕﺮ زاﻳﻤﺎن ﺧﻮاﻫﺪ ﻛﺮد و اﻧﺘﻈﺎر ﻣﻲ رود ﻣﺠﺎزات ﺷـﻼق دﺳـﺘﻜﻢ ﺑﻌﺪ از ﭼﻬﻞ روز در ﺑﺎره ي او اﺟﺮا ﺷﻮد. رﺋﻴﺲ ﻣﻦ ﺑﺎ ﻗﻠﻢ ﻗﺮﻣﺰ و ﻟﺮزان ،دور ﻛﻠﻤﻪ ي "اﺳﻼﻣﻲ" را ﺧﻂ ﻛﺸﻴﺪه ﺑﻮد ،زﻳﺮ ﻋﺪد " "180ﻫﻢ دو ﺧﻂ ﻛﺸﻴﺪه ﺑﻮد ،و ﺑﻪ ﺷـﻴﻮه ي ﺗﻠﻤـﻮذ ،در ﺣﺎﺷـﻴﻪ ﭘﻴـﺎﻣﻲ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺑﻮد ﻛﻪ ﻣﻲ ﮔﻔﺖ:
ارﺷﺎد ﻳﻜﻲ از اﻳﻦ روزﻫﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﮕﻮﻳﻲ ﭼﻄﻮر اﻳﻦ ﺟﻮر دﻳﻮاﻧﮕﻲ و ﺧﺘﻨﻪ ي دﺧﺘﺮان را ﺑﺎ دﻳﻦ اﺳﻼﻣﺖ آﺷﺘﻲ ﻣﻲ دﻫﻲ. م. اي داد ﺑﻴﺪاد .ﻣﮕﺮ ﻫﻤﻴﻦ ﺑﺲ ﻧﺒﻮد ﻛﻪ ﺑﻴﻨﻨﺪﮔﺎن ﻛﻮﺋﻴﺮﺗﻠﻪ وﻳﮋن ﺑﻪ ﻣﻦ ﻓﺸﺎر ﻣﻲ آوردﻧﺪ ﺗﺎ ﻣﻴﺎن ﮔﺮاﻳﺶ ﺟﻨﺴﻲ ام و ﮔﺮاﻳﺶ ﻣﻌﻨﻮي ام ﻳﻜﻲ را اﻧﺘﺨﺎب ﻛﻨﻢ؟ ﺣﺎﻻ رﺋﻴﺴﻢ ﻫﻢ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺮا از ﻧﻈﺮ اﺧﻼﻗﻲ در ﻣﻨﮕﻨﻪ ﻣﻲ ﮔﺬاﺷﺖ؟ ﺑﻪ ﺧﺼﻮص زﻳﺮ اﻳﻦ ﻓﺸﺎر ﻛﺎري؟ ﭘﺎﻛﺖ را ﻛﻨﺎر ﮔﺬاﺷﺘﻢ و ﻛﺎرم را از ﺳﺮ ﮔﺮﻓﺘﻢ .اﻣﺎ ﺗﺎ ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻋﺖ ﺑﻌﺪ ،ﭘﺮﺳﺶ ﻣﻮزز وﺟﺪاﻧﻢ را آزار ﻣﻲ داد .وﺟﺪان ﺷﻤﺎ را آزار ﻧﻤﻲ دﻫﺪ؟ داﺳﺘﺎن اﻳﻦ ﻗﺮﺑﺎﻧﻲ ﻛـﻢ ﺳﻦ و ﺳﺎل ﺗﺠﺎوز ﺟﻨﺴﻲ ﺑﺎﻳﺪ ﻫﺮ اﻧﺴﺎن ﺷﺮاﻓﺘﻤﻨﺪي را آزار ﺑﺪﻫﺪ ،ﭼﺮا ﻛﻪ ﺟﺰﺋﻴﺎت ﻣﻮﺿﻮع ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﺎﺷﺪ ،ﻳﻚ واﻗﻌﻴﺖ را ﻫﻴﭻ ﺟﻮري ﻧﻤﻲ ﺗﻮان ﺗﻮﺟﻴﻪ ﻛﺮد :زﻧـﻲ ﻛﻪ ﺷﺮاﻓﺘﺶ زﻳﺮ ﭘﺎ ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺷﺪه ،آﻧﻘﺪر زﺣﻤﺖ ﻛﺸﻴﺪه ﺗﺎ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻪ ﻫﻔﺖ ﺷﺎﻫﺪ ﺟﻤﻊ ﻛﻨﺪ .ﻫﻔﺖ ﺗﺎ! و ﺑﺎ اﻳﻦ ﻫﻤﻪ 180ﺿﺮﺑﻪ ﺷﻼق در اﻧﺘﻈﺎر اوﺳﺖ! اﺻـﻼً ﭼﻄـﻮر ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ اﻳﻦ ﺑﻴﻌﺪاﻟﺘﻲ آﺷﻜﺎر را ﺑﺎ دﻳﻦ اﺳﻼم ﺧﻮدم آﺷﺘﻲ ﺑﺪﻫﻢ؟ ﺑﺎﻳﺪ رك و راﺳﺖ ﺑﺎ اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع روﺑﺮو ﻣﻲ ﺷﺪم .ﻧﻪ از ﻣﻮﺿﻊ دﻓﺎع ،ﻧﻪ ﺑﺎ ﻧﻈﺮﻳﻪ ،ﻛﻪ ﺑﺎ ﺻﺪاﻗﺖ ﻛﺎﻣﻞ .ﻛﻤﺘﺮ از ﻳﻚ ﺳﺎل ﭘﻴﺶ از آن ﻛﻪ ﻳﺎزدﻫﻢ ﺳﭙﺘﺎﻣﺒﺮ دﻧﻴﺎ را ﺑـﻪ ﻫﻢ ﺑﺮﻳﺰد ،ﻣﻦ آﻣﺎده ي ورود ﺑﻪ ﻓﺼﻞ ﺑﻌﺪي زﻧﺪﮔﻲ ام ﺷﺪه ﺑﻮدم ،ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻳﻚ ﭘﺮﻫﻴﺰﺧﻮاه.
– ٢۴ﺷﻤﺎرﻩ ﺑﻴﺴﺖ و ﯾﮑﻢ
ﺁﯾﻴﻦ ﭼﺮاغ ،ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﻧﻴﺴﺖ!
ﻣﺮگ ﺑﺮ ﺁﺷﮑﺎرﺳﺎزﯼ؟
ﺣﻤﻴﺪ ﺑﺎ ﻧﮕﺎﻫﻲ ﻛﻮﺗﺎه ﺑﻪ ﺗﺌﻮري ﻫﺎي ﺷﻜﻞ ﮔﻴﺮي ﺷﺨﺼﻴﺖ و ﻫﻮﻳﺖ اﻧﺴﺎن در ﻣﻲ ﻳﺎﺑﻴﻢ ﻛﻪ ﻣﺎﻫﻴﺖ و ﭼﻴﺴﺘﻲ آدﻣﻲ در ﮔﺮو ﻓﻬﻢ و ﺑﺮداﺷﺖ او از ﻓﻬﻢ و ﺑﺮداﺷﺖ دﻳﮕﺮان از اوﺳﺖ؛ ﮔﻮﻳﻲ دﻳﮕﺮي ﻳﺎ دﻳﮕﺮان آﻳﻨﻪ اي ﺑﺮاي اﻧﺴﺎن اﻧﺪ .ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ آدﻣﻲ ﺧﻮد را در آﻳﻨﻪ ي دﻳﮕﺮان ﻣﻲ ﺑﻴﻨﺪ ،ﭘﻨﺪارﻫﺎ و اﻧﮕﺎره ﻫـﺎي ﻫـﻮﻳﺘﻲ ﺧـﻮد را ﺑﺮﻣـﻲ ﺳﺎزد و در ﭘﺎﺳﺦ ﺑﻪ درﺧﻮاﺳﺖ آﺷﻜﺎر ﻳﺎ ﭘﻨﻬﺎن دﻳﮕﺮان اﺳﺖ ﻛﻪ رﻓﺘﺎر ﻣﻲ ﻛﻨﺪ. ﭘﻴﺶ از آﻧﻜﻪ ﺑﻪ ﭘﺮﺳﺶ »آﻳﺎ ﺑﺎﻳﺪ آﺷﻜﺎرﺳﺎزي ﻛﺮد ﻳﺎ ﻧـﻪ؟« ﭘﺎﺳـﺦ دﻫـﻴﻢ ﺷﺎﻳﺴـﺘﻪ اﺳـﺖ ﺑـﻪ واﻛـﺎوي ﻣﻔﻬـﻮم آﺷﻜﺎرﺳــﺎزي ) (coming outﺑﭙــﺮدازﻳﻢ .آﺷﻜﺎرﺳــﺎزي ﻫﻤــﺎن ﻧﻤﺎﻳﺎﻧــﺪن و ﻧﻤــﺎﻳﺶ دادن ﻫﻮﻳــﺖ ﺟﻨﺴــﻲ ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﻲ ﺧﻮد ﺑﻪ دﻳﮕﺮي )دﻳﮕﺮان( اﺳﺖ .ﺑﺮداﺷﺖ ﻏﺎﻟﺒﻲ و ﻗﺎﻟﺒﻲ ﻣﺎ از » آﺷﻜﺎرﺳﺎزي« ﻫﻤﺎن ﺑﺮﻣﻼﺳﺎﺧﺘﻦ ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﻲ ﺧﻮد ،ﺑﺎ ﺧﻮاﺳﺖ ﺧﻮد ،ﺑﻪ دﺳﺖ ﺧﻮد ،ﺑـﻪ دﻳﮕـﺮي )دﻳﮕـﺮان( اﺳـﺖ .ﻣـﺎ ﻫﻤﻴﺸـﻪ آن را رﻓﺘـﺎري ﭘﻬﻠﻮاﻧﻲ و درﺧﻮر ﺳﺘﺎﻳﺶ ﻳﺎﻓﺘﻪ اﻳﻢ .آﺷﻜﺎرﺳﺎزي ﻫﻤﻴﺸﻪ در ﭘﺸﺖ ﺧـﻮد ﻣﻔـﺎﻫﻴﻤﻲ ﭼـﻮن دﻟﻴـﺮي ،راﺳـﺘﮕﻮﻳﻲ، ﺳﺮﺑﻠﻨﺪي و اﺳﺘﻘﻼل را ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه داﺷﺘﻪ اﺳﺖ .و اﮔﺮ ﻛﺴﻲ دﻳﮕﺮ ،ﺑﺮﺧﻼف ﺧﻮاﺳﺖ ﻣﺎ ،ﻫﻮﻳﺖ ﻫﻤﺠﻨﺴـﮕﺮاﻳﻲ ﻣـﺎ را آﺷـﻜﺎر ﻛﻨـﺪ آن را ﺧﻴﺎﻧـﺖ داﻧﺴـﺘﻪ و ﻋﻤﻠـﻲ ﻏﻴﺮاﺧﻼﻗﻲ ﺑﻪ ﺷﻤﺎر ﻣﻲ آورﻳﻢ .ﭘﺲ ﺗﻨﻬﺎ ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ آﺷﻜﺎرﺳﺎزي »ﺧﻮب« اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ دﺳﺖ ﺧﻮد و ﺑﺎ ﺧﻮاﺳﺖ و رﺿﺎﻳﺖ ﺧﻮد اﻧﺠﺎم ﮔﻴﺮد .اﻣﺎ ﺷﺮاﻳﻂ و اﺗﻤﺴﻔﺮي ﻛﻪ در آن ﻓﺮد دﺳﺖ ﺑﻪ آﺷﻜﺎرﺳﺎزي ﻣﻲ زﻧﺪ ﻫﻢ ،از دﻳﺪ ﻣﺎ ،ﺷﺮاﻳﻄﻲ اﺳﺎﻃﻴﺮي و دراﻣﺎﺗﻴﻚ اﺳﺖ؛ در اوج ﭘﺮﻳﺸﺎﻧﻲ و ﺧﺸﻤﮕﻴﻨﻲ ،در ﺑﺮاﺑﺮ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﺴـﻴﺎر دوﺳـﺖ ﺷﺎن دارﻳﻢ ،و در ﻟﺤﻈﻪ اي ﻛﻪ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ رﻗﻢ ﺧﻮاﻫﺪ ﺧﻮرد ،آﺷﻜﺎرﺳﺎزي ﻣﻲ ﻛﻨﻴﻢ .ﺑﻪ راﺳﺘﻲ ﻫﻤﻴﺸﻪ در ﺷﺮاﻳﻂ و اﺗﻤﺴﻔﺮ ﺧﻮﻧﺒﺎر و ﭘﺮﻫﻴﺠﺎن اﺳـﺖ ﻛـﻪ ﻓﺮﺻـﺖ ﺑﺮآوردِ ﭘﻴﺎﻣﺪﻫﺎ از ﻣﺎ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻣﻲ ﺷﻮد و ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ را در دو ﻣﻘﻮﻟﻪ ي »اﻳﻦ« ﻳﺎ »آن« ﺑﻪ ﻧﺎﭼﺎر ﺟﺎي ﻣﻲ دﻫﻴﻢ؛ ﻳﻌﻨﻲ ﻳﺎ »اﻳﻦ« درﺳﺖ و ﺷﺎﻳﺴـﺘﻪ و ﭘـﺎك و واﻗﻌـﻲ اﺳﺖ ﻳﺎ »آن« .در ﺑﻴﻦ اﻳﻦ دو ،ﻫﻴﭻ ﭼﻴﺰ ﻧﻴﺴﺖ. ﻫﻤﻪ ي آن ﭼﻴﺰي ﻛﻪ در ﺑﺎﻻ ﮔﻔﺘﻴﻢ ﻧﺸﺎن دﻫﻨﺪه ي اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ »آﺷﻜﺎرﺳﺎزي« ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺑﻪ اﻣﺮي ﻣﻘﺪس و ﭘﻬﻠﻮاﻧﻲ و ﺑﺎﺷﻜﻮه ﺷﺪ؛ ﭼﮕﻮﻧﻪ ،ﺑﻲ ﻛﻪ ﺑـﺪاﻧﻴﻢ »ﭼﻪ ﭼﻴﺰي« ﺑﻪ ﭼﻪ ﻛﺴﻲ و در ﭼﻪ ﺷﺮاﻳﻄﻲ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪه ،داوري ﻣﻲ ﻛﻨﻴﻢ ﻛﻪ آﺷﻜﺎرﺳﺎزي او ﻛﺎري ﺳﺘﺮگ و درﺧﻮر ﺳـﺘﺎﻳﺶ اﺳـﺖ .ﻫﻤـﻪ ي ﻣـﺎ از ﭘﺪﻳـﺪاري و ﻧﻤﻮدﻳﺎﺑﻲ ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﻲ در ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻫﺎ و ﻛﺎرﻫﺎي ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﮔﺎن و ﻫﻨﺮﻣﻨﺪان اروﭘﺎﻳﻲ و آﻣﺮﻳﻜﺎﻳﻲ ﺑﺴﻴﺎر ﺧﺮﺳﻨﺪ و ﻓﺨﺮﻓﺮوﺷﻴﻢ؛ ژان ژﻧﻪ )ﻛﻪ اﻧﺤﺮاف ﺟﻨﺴﻲ اش را ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ﺗﻮي ﭼﺸﻢ ﺗﻤﺎﺷﺎﭼﻲ و ﺧﻮاﻧﻨﺪه( ،آﻧﺪره ژﻳﺪ )ﻛﻪ » «immoralرا ﻣﻲ ﻧﻮﻳﺴﺪ و آن را ﺑﺮاي ﻳﻚ ﻣﻘﺎم ﺑﻠﻨﺪﺑﺎﻻي ﻓﺮاﻧﺴﻪ ﻣﻲ ﻓﺮﺳـﺘﺪ( ،واﻟـﺖ وﻳـﺘﻤﻦ )ﻋﺸـﻖ ﺑﺎزي ﻫﺎ و ﻋﺮﻓﺎن ﺑﺎزي ﻫﺎي ﻋﺮﻳﺎن ﺧﻮﻳﺶ ﺑﺎ ﻣﺮدان ﻛﻮﭼﻪ و ﺑﺎزار را ﭼﻜﺎﻣﻪ ﻣﻲ ﺳﺎزد( ،ﺗﻨﺴﻲ وﻳﻠﻴﺎﻣﺰ )ﻛﻪ ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﻲ ﻫﻤﭽﻮن ﺗﺎروﭘﻮد رواﻳﺖ ﻧﻤﺎﻳﺸﻨﺎﻣﻪ ﻫـﺎي اش اﺳﺖ( و ﭘﺎزوﻟﻴﻨﻲ )ﻛﻪ در »ﺳﺎﻟﻮ« از ﺧﻨﺠﺮ ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﻲ ﺑﺮاي ﻧﺎﺑﻮدي دﺷﻤﻨﺎن ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﻲ ﺑﻬﺮه ﻣﻲ ﺑﺮد( اﻟﺘﻮن ﺟﺎن )و اﻟﺒﺘﻪ دﻳﮕﺮ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻫـﺎ( .و اﮔـﺮ ﺑـﻪ ﺧﻮدﻣﺎن ﻧﺰدﻳﻚ ﺗﺮ ﺷﻮﻳﻢ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻴﻢ ﺑﻪ ﻣﺤﻤﺪ ﺧﺮدادﻳﺎن اﺷﺎره ﻛﻨﻴﻢ ﻛﻪ در ﻣﻴﺎن اﻳﺮاﻧﻴﺎنِ »ﻧﺎن ﻏﺮب ﺧﻮرده وﻟﻲ از ﺗﻤﺪن آن ﺑﻲ ﺑﻬﺮه« ي آﻣﺮﻳﻜﺎﻧﺸﻴﻦ دﺳﺖ ﺑﻪ آﺷﻜﺎرﺳﺎزي ﻣﻲ زﻧﺪ. – ٢۵ﺷﻤﺎرﻩ ﺑﻴﺴﺖ و ﯾﮑﻢ
ﺁﯾﻴﻦ ﭼﺮاغ ،ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﻧﻴﺴﺖ!
ﺑﻲ ﮔﻤﺎن ﻫﻴﭻ ﻛﺲ ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ارزﺷﻤﻨﺪي و ﻓﺮﻫﻤﻨﺪي )ﺗﻘﺪس( اﻳﻦ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻫﺎ را ﻧﺎدﻳﺪه ﺑﮕﻴـﺮد ،و در اﻳﻨﺠﺎﺳـﺖ ﻛـﻪ ﭼﻨـﻴﻦ ﭘﺮﺳﺸـﻲ ﭘﺪﻳـﺪار ﻣـﻲ ﺷـﻮد؛ »اﮔـﺮ آﺷﻜﺎرﺳﺎزي اﻳﻨﮕﻮﻧﻪ رﻧﮓ ﺗﻘﺪس ﺑﻪ ﺧﻮد ﮔﺮﻓﺘﻪ و رﻓﺘﺎري ﻧﻜﻮﺳﺖ ،ﭼﺮا ﺗﻚ ﺗﻚ ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن دﺳﺖ ﺑﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﻛﺎري ﻧﻤﻲ زﻧﻨﺪ؟« ﺑﻪ ﺑﻴﺎﻧﻲ دﻳﮕﺮ »ﭼﺮا اﻳﻦ ﻛﺎر را ﺑﺮاي ﺗﻚ ﺗﻚ ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن ﺟﺎﻳﺰ و روا ﻧﺪاﻧﻴﻢ؟« ﭘﻴﺶ از ﭘﺎﺳﺦ دادن ﺑﻪ اﻳﻨﮕﻮﻧﻪ ﭘﺮﺳﺶ ﻫﺎ ،ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ ﺑﻪ اﻳﻦ ﺑﻴﺎﻧﺪﻳﺸﻴﻢ ﻛﻪ ﻣﻌﻨﻲ ﺿﻤﻨﻲ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ آﺷﻜﺎرﺳﺎزي ﭼﻴﺴﺖ .ﺷﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﺑﺮرﺳﻲ ﻣﻌﻨﻲ ﺿـﻤﻨﻲ اﺟﺘﻤـﺎﻋﻲ آن، دﻳﮕﺮ ﻧﻴﺎزي ﻧﺒﺎﺷﺪ ﺑﻪ آن دﺳﺖ از ﭘﺮﺳﺶ ﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ در ﺑﺎﻻ ﭘﻴﺶ ﻛﺸﻴﺪه ﺷﺪ ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻔﺖ. ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ آﺷﻜﺎرﺳﺎزي اﻧﺠﺎم ﻣﻲ ﺷﻮد ﮔﻔﺘﮕﻮﻳﻲ ﭼﻨﻴﻦ رخ ﻣﻲ دﻫﺪ"»:ﻣﻦ" ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮا ﻫﺴﺘﻢ" .ﻣﻦ" ﺑﺎ ﺗﻮ ﻓﺮق دارم" .ﻣﻦ" در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺗﻮ ﻫﺴﺘﻢ .ﺗﻤﺎﻳﻞ ﻋﺎﻃﻔﻲ و ﺟﻨﺴﻲِ "ﻣﻦ" ﺑﺎ ﺗﻮ ﻣﺘﻔﺎوت اﺳﺖ" .ﻣﻦ" ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮا ﻫﺴﺘﻢ« .ﻣﺎ در ﺧﻼل اﻳﻦ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﻫﻤﻪ ي ﻫﺴﺘﻲ و وﺟﻮدﻣﺎن را ﺑﻪ »ﻳﻚ ﻫﻤﺠﻨﺴـﮕﺮا« ﻓـﺮو ﻣـﻲ ﻛـﺎﻫﻴﻢ و ﮔﻮﻳﻲ ﺧﻮد را از ﻧﮕﺎه دﻳﮕﺮان ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺑﻪ ﻳﻚ ﭼﻴﺰ ﺳﺎده و ﺛﺎﺑﺖ ﻣﻲ ﻛﻨﻴﻢ؛ ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮا .ﺣﺘﻲ ﺑﺎ ﻧﺎدﻳﺪه ﮔﺮﻓﺘﻦ ﻣﻌﻨﻲ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﻲ ) ﻛﻮﻧﻲ ،ﻣﻨﺤﺮف ،ﺑﭽﻪ ﺑﺎز ،اﺑﻨﻪ اي ،اِواﺧﻮاﻫﺮ ،ﻣﺨﻨﺚ ،ﺑﻲ رﻳﺶ ،زن ﺻﻔﺖ (... ،ﻫﻢ ،آﺷﻜﺎرﺳﺎزي ﻫﻤﺎن ﻓﺮوﻛﺎﺳﺘﻦ ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﻪ ﻫﻮﻳﺘﻲ ﺗﻚ و ﺛﺎﺑﺖ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ دﻳﮕﺮان اﺟﺎزه ﻣـﻲ دﻫﺪ از ﻣﺎ رﻓﺘﺎر ﺧﺎﺻﻲ را اﻧﺘﻈﺎر داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ؛ رﻓﺘﺎري ﻛﻪ ﺗﻨﻬﺎ و ﺗﻨﻬﺎ وﻳﮋه ي ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن اﺳﺖ. ﺳﺨﻦ ﻣﻦ اﻳﻦ اﺳﺖ؛ اﮔﺮ دﻳﮕﺮان آﻳﻨﻪ اي اﻧﺪ ﻛﻪ ﻣﺎ ﺧﻮد را در آﻧﻬﺎ ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻴﻢ و ﻣﻲ ﻓﻬﻤﻴﻢ ،ﻳﻌﻨﻲ ﺑﺮداﺷﺖ و ﻓﻬﻢ ﻣﺎ از ﺧﻮدﻣﺎن درﮔﺮو ﻓﻬﻢ و ﺑﺮداﺷﺖ دﻳﮕـﺮان از ﻣﺎﺳﺖ ،ﭘﺲ آﺷﻜﺎرﺳﺎزي ﻛﻪ ﻫﻤﺎن ﻧﺸﺎن دادن ﻫﻮﻳﺖ اﻳﺴﺘﺎ و ﺛﺎﺑﺖ و ﻓﺮوﻛﺎﻫﻨﺪه ي ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﻲ ﻣﺎ ﺑﻪ دﻳﮕﺮان اﺳﺖ ،در روﻧﺪ ﺷﻜﻞ ﮔﻴﺮي ﺑﺮداﺷﺖ دﻳﮕﺮان از ﻣﺎ )و ﭘﺲ از آن ﺷﻜﻞ ﮔﻴﺮي ﺑﺮداﺷﺖ ﺧﻮدﻣﺎن از ﺧﻮدﻣﺎن ﻛﻪ ﺑﺮ ﭘﺎﻳﻪ ي ﺑﺮداﺷﺖ دﻳﮕﺮان اﺳﺖ( ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪ اي دوﺗﺎﻳﻲ و ﻗﺎﻟﺒﻲ و ﻏﺎﻟﺒﻲ ﻋﻤﻞ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ؛ ﻣﺎ ﺑﻪ آﻳﻨـﻪ ﻣـﻲ ﮔﻮﻳﻴﻢ »ﻣﻦ ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮا ﻫﺴﺘﻢ« ،آﻳﻨﻪ ﻣﻲ اﻧﺪﻳﺸﺪ )ﻫﺮﭼﻨﺪ ﻛﻪ ﻛﻠﻴﺸﻪ ﻫﺎي ﺟﻨﺴﻲ ﻧﻴﺎز ﺑـﻪ اﻧﺪﻳﺸـﻴﺪن را از ﺑـﻴﻦ ﻣـﻲ ﺑﺮﻧـﺪ( و ﺳـﭙﺲ ﻣـﻲ ﮔﻮﻳـﺪ »ﺗـﻮ آﻧﮕﻮﻧـﻪ ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﻲ ﻫﺴﺘﻲ ﻛﻪ ﻣﻦ و ﻓﻘﻂ ﻣﻦ ﺑﺎور دارم« آﻧﮕﺎه از آﻳﻨﻪ ﻣﻲ ﭘﺮﺳﻴﻢ »ﺑﺎور ﺗﻮ ﭼﻴﺴﺖ؟« )اﻟﺒﺘﻪ ﺧﻴﻠﻲ وﻗﺖ ﻫﺎ ﻫﻢ ﻧﻴﺎزي ﺑﻪ ﭘﺮﺳﻴﺪن ﻧﻴﺴﺖ؛ از رﻓﺘﺎرﻫﺎي ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﺳﺘﻴﺰش ﻣﻲ ﺷﻮد ﻓﻬﻤﻴﺪ( و او ﻣﻲ ﮔﻮﻳﺪ »ﺷﻤﺎﻫﺎ از ﭼﺮﺧﻪ ي ﺗﻮﻟﻴﺪﻣﺜﻞ ﺑﻴﺮون ﻫﺴﺘﻴﺪ ...ﺷﻤﺎﻫﺎ ﻫﻴﭽﮕﺎه ﺑﻪ ﺗﻜﺎﻣﻞ ﻧﻤـﻲ رﺳـﻴﺪ ﭼـﻮن ﻫﻤﻴﺸـﻪ ﭘﻴـﺮو ﺷﻬﻮت ﺗﺎن ﻫﺴﺘﻴﺪ ...ﺷﻤﺎ از ﺟﺮﮔﻪ ي دﻳﻨﺪاران ﺑﻴﺮون اﻳﺪ ...ﺷﻤﺎﻫﺎ واﻗﻌﺎ ﻧﻤﻲ ﺧﻮاﻫﻴﺪ ازدواج ﻛﻨﻴﺪ؟ ...وﻗﺘﻲ آﺧﺮﻫﺎي ﻋﻤﺮ ﺗﻨﻬﺎ ﺷﺪﻳﺪ ...وﻗﺘـﻲ از اﻧﺒـﻮه اﻧـﺪوه ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ دﺳﺖ ﺑﻪ ﺧﻮدﻛﺸﻲ زدﻳﺪ ...وﻗﺘﻲ ﭘﻴﺮ ﺷﺪﻳﺪ ﭼﻪ ﻛﺴﻲ ﺑﻪ ﺷﻤﺎﻫﺎ ﻧﮕﺎه ﺧﻮاﻫﺪ ﻛﺮد؟!! ...و ...و «...و در آﺧﺮ ﻫﻢ ﻣﻲ ﮔﻮﻳﺪ »از اﻳﻦ ﭘﺲ ،ﻫﺮﮔﺎه روﺑﺮوي ﻣﻦ اﻳﺴﺘﺎدي ﻣﻦ ﺗﻮ را ﺑﺎ "ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﺑﻮدﻧﺖ" ﻣﻲ ﺷﻨﺎﺳﻢ«. ﻧﺎﮔﻔﺘﻪ ﭘﻴﺪاﺳﺖ ﻛﻪ »ﻣﺮﺣﻠﻪ ي آﻳﻨﻪ اي« درﺑﺎره ي ﺷﻜﻞ ﮔﻴﺮي ﺷﺨﺼﻴﺖ و ﻫﻮﻳﺖ آدﻣﻲ ﻛﻪ در دوران ﻛﻮدﻛﻲ و ﻧﻮﺟﻮاﻧﻲ رخ ﻣﻲ دﻫﺪ روﺷﻨﮕﺮي ﻣـﻲ ﻛﻨـﺪ و در ﺑﺰرﮔﺴﺎﻟﻲ اﻳﻦ ﻫﻮﻳﺖ ﺷﻜﻞ ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ ،اﻣﺎ ﭼﻪ ﻛﺴﻲ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﻣﻨﻜﺮ ﺗﺄﺛﻴﺮاﺗﻲ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ دﻳﮕﺮان در دوران ﻛﻮدﻛﻲ و ﻧﻮﺟﻮاﻧﻲ درﺑﺎره ي رﻓﺘﺎر ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﻲ در ﻣﺎ داﺷﺘﻪ اﻧﺪ ... .آﺷﻜﺎرﺳﺎزي ﺑﻪ دﻳﮕﺮان اﻳﻦ اﻣﻜﺎن را ﻣﻲ دﻫـﺪ ﻛـﻪ ﺧـﻮد را در ﺟﺎﻳﮕـﺎه ﻣﺸـﺮوع و ﻣﻘﺘـﺪري ﺑﺎﻻﻧﺸـﻴﻦ ﺳـﺎزﻧﺪ و از آﻧﺠـﺎ ﺑـﻪ ﻣﻮﺟـﻮد ﺿـﻌﻴﻔﻲ ﻛـﻪ »ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮا« ﻧﺎم دارد ﻧﮕﺎه ﻛﻨﻨﺪ و ﺑﺎ ﻧﺎدﻳﺪه ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺗﻮاﻧﺎﻳﻲ درك ﻣﺎ ،ﺑﻜﻮﺷﻨﺪ ﺑﺎ ﺟﻤﻼﺗﻲ »ﺧﻠـﻞ ﻧﺎﭘـﺬﻳﺮ« و »آﺳـﻤﺎﻧﻲ« ﻣـﺎ را راﻫﻨﻤـﺎﻳﻲ ﻛـﺮده و »ﺣﻘﻴﻘـﺖ« و »واﻗﻌﻴﺖ« را ﺑﻪ ﻣﺎ »ﻳﺎدآوري« ﻛﻨﻨﺪ .ﭼﺮا ﻛﻪ ﻛﺴﻲ ﻛﻪ ﺧﻮد را ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺑﺮ ﺣﻖ ﻣﻲ داﻧﺪ ﻃﺮف دﻳﮕﺮ را ﻧﺎ ﺑﺮ ﺣﻖ داﻧﺴﺘﻪ و در ﺧﻮش ﺑﻴﻨﺎﻧﻪ ﺗﺮﻳﻦ ﺣﺎﻟـﺖ او )ﻃـﺮف ﻧﺎﺑﺤﻖ( را ﺑﻪ ﺳﻮي ﻛﻴﺶ »ﺣﻖ« ﺧﻮﻳﺶ »راﻫﻨﻤﺎﻳﻲ« ﻣﻲ ﻛﻨﺪ. – ٢۶ﺷﻤﺎرﻩ ﺑﻴﺴﺖ و ﯾﮑﻢ
ﺁﯾﻴﻦ ﭼﺮاغ ،ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﻧﻴﺴﺖ!
آﺷﻜﺎرﺳﺎزي ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻫﻤﻪ ي ﻛﻨﺶ ﻫﺎي اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ،ﻛﻪ زاده ي ﺷﺮاﻳﻂ ﺷﺎن ﻫﺴﺘﻨﺪ ،اﻣﺮي ﺧﻨﺜﻲ اﺳﺖ؛ ﻧﻪ ﻣﻲ ﺗﻮان آﺷﻜﺎرﺳﺎز را ﭘﻬﻠﻮان ﻧﺎﻣﻴـﺪ ﻧـﻪ ﻣـﻲ ﺗـﻮان »دن ﻛﻴﺸﻮت« اش ﺧﻮاﻧﺪ .در ﺟﺎﻣﻌﻪ اي ﻛﻪ ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﻲ ﻫﻨﻮز ﻳﻜﻲ از دوﺗﺎﻳﻲ اي اﺳﺖ ﻛﻪ دﮔﺮﺟﻨﺴﮕﺮاﻳﻲ را ﺑﺮﺗﺮ و واﻻ و ﻣﻌﻨﻲ دﻫﻨﺪه ي ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﻲ ﻣﻲ داﻧـﺪ، آﺷﻜﺎرﺳﺎزي ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎزﺗﻮﻟﻴﺪ ﺑﺮﺗﺮﺑﻮدن و اﺳﺎس ﺑﻮدﮔﻲ دﮔﺮﺟﻨﺴﮕﺮاﻳﻲ اﺳﺖ .ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﻳﺎريِ رﺷﺪ و ﺑﺎﻟﻨﺪﮔﻲ ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮا و ﻫﻤﺠﻨﺴـﮕﺮاﻳﻲ ﻧﻤـﻲ ﺷـﺘﺎﺑﺪ ﺑﻠﻜـﻪ آن را ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ در ﻗﻔﺲِ »ﻧﻪ ﻫﻤﭽﻮن ﻣﻦِ دﮔﺮﺟﻨﺴﮕﺮا« ﻧﮕﺎه ﻣﻲ دارد و ﻫﻮﻳﺖ ﺟﻨﺴﻲ ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮا را آﻧﭽﻨﺎن ﮔﺴﺘﺮده ﻣﻲ ﺳﺎزد ﻛﻪ ﻫﻤﻪ ي اﺑﻌﺎد زﻧﺪﮔﻲ ﻓﺮد را ﭘﻮﺷﺎﻧﺪه و رﺧﺼﺖِ ﻧﻔﺲ ﻛﺸﻴﺪن در ﻫﻮاي اﻧﺴﺎﻧﻲ را از او ﻣـﻲ ﮔﻴـﺮد؛ ﺗـﻮ ﻫﻤﺠﻨﺴـﮕﺮا ﻫﺴـﺘﻲ و ﻫﻤﻴﺸـﻪ و ﻫـﺮ ﺟـﺎ ﻛـﻪ ﺣﻀـﻮر ﻣـﻲ ﻳـﺎﺑﻲ ﻫﻤـﻪ ي اﻧﺴـﺎن ﺑـﻮدنِ ﺗـﻮ در »ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﺑﻮدن ات« ﺧﻼﺻﻪ ﻣﻲ ﺷﻮد. ﺷﺎﻳﺪ ﺑﺸﻮد ﮔﻔﺖ آﺷﻜﺎرﺳﺎزي ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﺑﻪ ﺑﺎﻟﻨﺪﮔﻲ ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮا ﻳﺎري ﻣﻲ رﺳﺎﻧﺪ ﻛﻪ آﮔﺎﻫﻲ ﻣﺮدم از ﺳﺒﻚ ﻫﺎي زﻧﺪﮔﻲِ ﺟﻨﺴﻲ اﻓﺰاﻳﺶ ﻳﺎﺑﺪ و ﻧﻬﺎدﻫﺎي اﻗﺘﺼﺎدي و اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ و ﺑﻬﺪاﺷﺘﻲ ﺟﺎﻣﻌﻪ ،ﺑﺮ ﺿﺮورت ﺗﻮﻟﻴﺪﻣﺜﻠﮕﺮﺑﻮدن اﻧﺴﺎن ﭘﺎﻓﺸﺎري ﻧﻜﻨﻨﺪ و او را ﺑﺮﭘﺎدارﻧﺪه ي »ﺧﺎﻧﻮاده« و »دﺳﺘﮕﺎه ﺗﻮﻟﻴـﺪ ﻧﻴـﺮوي اﻧﺴـﺎﻧﻲ« ﻧﺒﻴﻨﻨـﺪ .دور اﺳﺖ ،ﺑﺴﻴﺎر دور اﺳﺖ ،اﻣﺎ ﺑﻲ ﮔﻤﺎن دوردﺳﺖ ﺑﻮدنِ ﺷﻜﻮﻓﺎﻳﻲ اﻳﻦ ﺷﺮاﻳﻂ ﺑﺮاي ﻛﺎرآﻣﺪ ﺷﺪن آﺷﻜﺎرﺳﺎزي ،ﻣﺎ را ﺑﺮ آن ﻧﻤﻲ دارد ﺗﺎ ﻧﺎدﻳﺪه اش ﺑﮕﻴﺮﻳﻢ و ﺗﻨﺪرواﻧـﻪ راي ﺑﻪ ﺑﻴﻬﻮده ﺑﻮدن آن دﻫﻴﻢ ... .آﺷﻜﺎرﺳﺎزي در ﺟﺎﻣﻌﻪ اي ﻛﻪ ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﺳﺘﻴﺰ اﺳﺖ ﻛﻨﺸﻲ »دن ﻛﻴﺸﻮت«وار اﺳﺖ ﻛﻪ ﺣﺘﻲ ﺑﺎدﮔﻴﺮﻫﺎ را ﻫﻢ ﻧﺸﺎﻧﻪ ﻧﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ.
»ﻣﺴﺌﻠﻪ اﻳﺮان« ﻣﻘﺎﻟﻪ اﯼ از :اﺳﮑﺎت ﻻﻧﮓ ،ﺳﺎزﻣﺎن دﻳﺪﻩ ﺑﺎن ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ ﺗﺮﺟﻤﻪ :ﺁﻳﺪﻳﻦ ﻣﺨﺘﺎرﯼ اﻣﺮوز در ﭘﺲ ﻧﮕﺎه ﻫﺎ و ﺗﻮﺟﻪ ﻫﺎي ﻏﺮب ﺑﻪ اﻳﺮان ﭼﻪ ﻣﻲ ﮔﺬرد؟ آﻳﺎ اﻳﺮان ﺻﺤﻨﻪ ﺟﻨﮓ و ﻛﺸﻤﻜﺸﻲ دﻳﮕﺮ ﺧﻮاﻫـﺪ ﺑـﻮد؟ آﻳﺎ واﻗﻌﺎً ﻣﻮاﺿﻊ ﭘﻴﺮاﻣﻮن اﻳﺮان در ﻋﺮﺻﻪ ﺑﻴﻦ اﻟﻤﻠﻠﻲ ﺗﺎ ﺑﻪ اﻳﻦ درﺟﻪ ﺣﺴﺎس و ﻣﺒﺮي اﺳـﺖ؟ در ﭘﺎﺳـﺦ ﺑﺎﻳـﺪ ﮔﻔـﺖ ﺑﻠـﻪ، ﺻﺤﺒﺖ ﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ اﻣﺮوزه در واﺷﻨﮕﺘﻦ و ﻟﻨﺪن در ﺟﺮﻳﺎن اﺳﺖ ،ﺑﺴﻴﺎر ﺟﺪي اﺳﺖ .اﻳﻦ ﻣﺒﺎﺣﺚ در ﻛﺸـﻮرﻫﺎﻳﻲ در ﮔﺮﻓﺘـﻪ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻗﻮاي ﻧﻈﺎﻣﻲ ﺑﺎﻻ ،ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺗﺼﻤﻴﻤﺎت ﺟﻨﮕﺠﻮﻳﺎﻧﻪ ﻳﺎ ﺻﻠﺢ ﻃﻠﺒﺎﻧﻪ در ﻫﺮﻛﺠـﺎ ﺑـﺎ ﺗﻮﺟـﻪ ﺑـﻪ اوﺿـﺎع ﺟﻬـﺎن را در ﺣﻴﻄﻪ ﺗﻮان و اﻗﺘﺪار ﺧﻮﻳﺶ ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻨﺪ. اﻣﺎ در اﻳﻦ ﮔﻴﺮ و دار ﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﻴﺮي ﻳﻚ دوﻟﺖ ﺧﺎرﺟﻲ ﺑﺮاي ﻛﺸﻮري دﻳﮕﺮ ،ﺑﻪ ﭼﻪ دﻟﻴﻞ ﺻﺪاي اﻗﺸﺎر ﻣﺮدم ﺧﻮد آن ﻛﺸﻮر ﻣﺒﻨﻲ ﺑﺮ ﺧﻮاﺳﺖ ﺗﻐﻴﻴﺮات از درون آن ﻛﺸﻮر ﻣﻮرد ﺗﻮﺟﻪ ﻗﺮار ﻧﻤﻲ ﮔﻴﺮد؟ در واﻗﻊ ﻫﻴﭻ دﻟﻴﻞ ﻣﻨﻄﻘﻲ ﺑﺮاي اﻳﻦ ﺑﻲ ﺗﻮﺟﻬﻲ دوﻟﺖ ﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ در اﻳﻦ ﺑﺎزي ﻧﻘﺶ اﻳﻔﺎ ﻣـﻲ ﻛﻨﻨـﺪ وﺟـﻮد ﻧـﺪارد ،در ﺣﺎﻟﻴﻜـﻪ واﻗﻌﻴﺖ و ﺧﻮاﺳﺖ اﻧﺴﺎﻧﻲ و اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ،ﻛﻪ ﻣﺮدم ﻛﺸﻮري ﻣﻲ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺧﻮد ﺣﺎﻛﻢ ﺑﺮ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﻛﺸﻮر ﺧﻮدﺑﺎﺷﻨﺪ ،ﺑﺮ ﻣﻨﻄﻘﻲ ﻗﻮي اﺳﺘﻮار اﺳﺖ .ﻧﻬﺎﻳﺖ اﻳﻦ ﺑﺤﺚ ﻫﺎ را ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻲ ﺗﻮان ﺗﺼﻮر ﻧﻤﻮد ﻛﻪ ﺑﺎ اﺛﺮدﻫﻲ دول ﺟﻬﺎﻧﻲ ﺑﺮ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎي ﺗﻬﺎﺟﻢ آﻣﻴﺰ و ﻋﻤﻠﻲ ﺷﺪن ﺣﻤﻠﻪ ﺷﺎن ،ﭼﻨﺎن ﭼﻪ دوﻟﺖ ﻛﻨﻮﻧﻲ در اﻳـﺮان ﻧﻴـﺰ ﻛﻨـﺎر رود و ﺑﺴﺘﺮﻫﺎ و اﻣﻜﺎﻧﺎت ﻧﻮﻳﻨﻲ در ﭘﻴﺶ ﭘﺎي اﻳﺮاﻧﻴﺎن ﮔﺸﻮده ﺷﻮد ،اﮔﺮ ﻫﻤﻴﻦ ﻣﺮدم از اﻛﻨﻮن ﻧﺪاي آزادي ﺧﻮاﻫﻲ و دﮔﺮاﻧﺪﻳﺸﻲ و دﻳﮕﺮﺧﻮاﻫﻲ ﺧﻮد را ﺑـﻪ رﺳـﺎﻳﻲ ﺳـﺮ داده ﺑﺎﺷﻨﺪ ،در آﻳﻨﺪه ﻧﻴﺰ ﺗﻐﻴﻴﺮات و ﺗﺤﻮﻻﺗﻲ ﻛﻪ در ﭘﻲ ﺧﻮاﻫﺪ آﻣﺪ ﺻﺮﻓﺎً ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﺪ واردات ﺧﺎرﺟﻲ ،ﻳﺎ ﻳﻚ ﭘﺪﻳﺪه ﻧﻮﻇﻬﻮر و ﺑـﻲ ﭘﻴﺸـﻴﻨﻪ ﺗﻠﻘـﻲ ﺷـﻮد .ﺗﻨﻬـﺎ راه – ٢٧ﺷﻤﺎرﻩ ﺑﻴﺴﺖ و ﯾﮑﻢ
ﺁﯾﻴﻦ ﭼﺮاغ ،ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﻧﻴﺴﺖ!
اﻳﺠﺎد ﺑﺴﺘﺮي ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺗﺮ اﺳﺖ ﻛﻪ آن را ﺣﺎﺻﻞ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﮔﺬاري ﻣﺘﻘﺎﺑﻞ و ﺳﻮدﻣﻨﺪ ﻣﻴﺎن ﻣﻤﺎﻟﻚ و ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻫﺎ ﻣﻲ ﺗﻮان ﻗﻠﻤﺪاد ﻧﻤـﻮد .اﻳـﻦ ﺟﺮﻳﺎﻧـﺎت اﺻـﻼح ﺟـﻮ و روﺷﻦ اﻧﺪﻳﺶ ،اداﻣﻪ ﺣﻴﺎت ﺧﻮد را ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ واﻗﻌﻴﺎت و اﺻﺎﻟﺖ اﻧﺴﺎﻧﻲ و ﻓﺮاﮔﻴﺮ از ﻳﻚ ﺳﻮ ،و ﺑﻬﺮه ﮔﻴﺮي از آﺑﺸﺨﻮرﻫﺎي ﻣﻌﺘﺒـﺮ ﻛـﻪ ﻫﻤﺎﻧـﺎ ﻓﺮﻫﻨـﮓ و ﺗـﺎرﻳﺦ و ﺟﻐﺮاﻓﻴﺎي آن ﻣﻨﻄﻘﻪ از ﺟﻬﺎن ﺑﺎﺷﺪ ،از ﺳﻮي دﻳﮕﺮ ،ﺑﻬﺘﺮ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﺗﻀﻤﻴﻦ ﻛﻨﺪ. ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻴﻢ ﻛﻪ ﻧﻘﺶ ﻣﺮاودات ﺟﻬﺎﻧﻲ و ﺣﻔﻆ ﻫﻮﻳﺖ ﻣﻠﻲ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ اﻳﻦ ﺳﺎن در ﻋﺮﺻﻪ ﻳﻚ ﺟﻨﺒﺶ اﻧﺴﺎﻧﻲ ﺣﻔﻆ و ﻧﻬﺎدﻳﻨﻪ ﻣﻲ ﺷﻮد .و اﻣﺎ ﺟﻨﺒﺶ و ﺣﺮﻛﺖ ﻣﻮرد ﻧﻈـﺮ ﻣﺎ در اﻳﻦ ﺟﺎ ﺟﻨﺒﺶ اﻗﻠﻴﺖ ﻫﺎي ﺟﻨﺴﻲ اﻳﺮاﻧﻲ اﺳﺖ .ﻫﻤﺎﻧﻄﻮر ﻛﻪ ﺑﻪ ﺳﺮ دادن آواي آزادﻳﺨﻮاﻫﻲ اﺷﺎره ﺷﺪ ،ﺑﺮآﻣﺪن ﭼﻨﻴﻦ آواﻳﻲ در زﻣﺮه اﺻﻠﻲ ﺗﺮﻳﻦ ﻣﺴـﺌﻮﻟﻴﺖ ﻫﺎي ﻫﻤﻴﻦ ﻗﺸﺮ اﻗﻠﻴﺖ ﻫﺎي ﺟﻨﺴﻲ اﻳﺮاﻧﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻳﻜﻲ از ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ ﺗﺮﻳﻦ ﮔﺮوه ﻫﺎﻳﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ در ﻛﻨﺎر دﻳﮕﺮ ﮔﺮوه ﻫﺎي ﺟﺎﻣﻌﻪ اﻳﺮان در اﻳﻦ ﺳﺎﻟﻴﺎن رﻧﺞ و ﻓﺸـﺎر زﻳﺎدي را ﻣﺘﺤﻤﻞ ﺷﺪه و ﺑﺎ اﻳﻦ ﺣﺎل از اﻣﻴﺪ و ﺗﻜﺎﭘﻮﻳﻲ در ﺣﺪ اﻣﻜﺎن ﺧﻮﻳﺶ ﺑﺮﺧﻮردار اﺳﺖ .از اﻳﻦ روﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ اﻳﻦ ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﺖ را در ﻗﺒﺎل ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺧﻮﻳﺶ در اﻳﻦ ﺑﺮﻫﻪ از زﻣﺎن ﺑﻴﺸﺘﺮ اﺣﺴﺎس ﻛﻨﺪ ،و ﺑﺎﻟﻄﺒﻊ ﻫﺮ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻣﺜﺒﺘﻲ در اوﺿﺎع ﻛﻨﻮﻧﻲ ﺣﻖ ﻣﺴﻠﻢ اﻳﻦ ﻗﺸﺮ رﻧﺠﺪﻳﺪه اﺳﺖ. وﻗﺘﻲ ﺑﻪ اوﺿﺎع ﻫﻤﻴﻦ دوران ﻧﮕﺎه ﻣﻲ ﻛﻨﻴﻢ )و در ﻛﻞ ،در ﻫﺮ دوره اي( ﺑﺎ ﻫﻤﻪ دﻏﺪﻏﻪ ﻫﺎ و ﻓﺮاز و ﻧﺸﻴﺐ ﻫﺎ و ﺷﺮاﻳﻂ ﺳﺨﺖ روزﮔﺎر ،اﺷﺘﺒﺎه ،و ﺑﺎﻃﻞ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑـﻮد ﻛﻪ ﺣﻀﻮر و درﮔﻴﺮي ﺟﺎﻣﻌﻪ اﻗﻠﻴﺖ ﻫﺎي ﺟﻨﺴﻲ ،دﻟﻴﻠﻲ ﺑﺮاي ﺑﺮﻛﻨﺎري از ﻋﺮﺻﻪ ﻫﺎي ﺳﻴﺎﺳﺖ و ﺗﻘﺎﺑﻼت آن ﺑﺎ دﻳﮕﺮ ﺣﻮزه ﻫﺎ در ﺟﻮاﻣﻊ ﺑﻪ دﺳﺖ ﻧﻤﻲ دﻫﺪ .ﻃﺒﻌـﺎً اﻗﻠﻴﺖ ﻫﺎي ﺟﻨﺴﻲ اﻳﺮان ﻧﻴﺰ ﺑﺨﺸﻲ ﻣﺆﺛﺮ در اوﺿﺎع اﻣﺮوز ﺟﻬﺎن ﻫﺴﺘﻨﺪ و در واﻗﻊ ﻣﻲ ﺗﻮان ﭼﻨﻴﻦ ﺗﻌﺒﻴﺮ ﻧﻤﻮد ﻛﻪ ﻫﻤﻪ اﻋﻀﺎي ﻳﻚ ﺧﺎﻧﻮاده ﺑﺰرگ اﻧﺪ .ﭘﺲ ﺑـﺎ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻦ اﻳﻦ ﺳﻬﻢ در واﻗﻌﻴﺖ اﻣﺮوز اﺳﺖ ﻛﻪ ﻧﻤﻲ ﺗﻮان رﺳﻴﺪﮔﻲ ﺑﻪ ﺷﺮاﻳﻂ اﻳﻦ ﺑﺨﺶ از ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺟﻬﺎﻧﻲ را ﺗﻨﻬﺎ در ﮔﺮو ﻳﺎ ﭘﻴﺎﻣﺪ ﻳﻚ ﺣﺴﻦ ﻧﻴﺖ و ﺑﻠﻨﺪ ﻧﻈـﺮي ﻏﺮﺑﻲ داﻧﺴﺖ .ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺑﺎور ﻛﻨﻴﻢ ﻛﻪ ﺑﻪ واﺳﻄﻪ ﺗﻮﺟﻪ »دﻳﮕﺮان« اﺳﺖ ﻛﻪ اﻳﻨﻚ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن اﻳﺮان ﺑﻪ ﻣﻴﺎن ﻛﺸﻴﺪه ﺷﺪه ،ﻣﻄﺮح و ﭼﺎره ﺟﻮﻳﻲ ﻣـﻲ ﺷـﻮد. ﺧﻴﺮ ،ﺑﻠﻜﻪ ﺑﺨﺶ ﻋﻤﺪه اي از ﻫﻤﻴﻦ ﻣﻄﺮح ﺷﺪن ﻧﺘﻴﺠﻪ ﻛﺎرﻫﺎ و ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻫﺎي ﮔﺮوﻫﻲ ﺑﻠﻨﺪ ﻫﻤﺖ ﺗﺮ ،در ﻗﺒﺎل ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺧـﻮﻳﺶ ،از ﺧـﻮد ﻫﻤﺠﻨﺴـﮕﺮاﻳﺎن اﻳﺮاﻧـﻲ اﺳﺖ ،ﻛﻪ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﻣﻜﺎﻧﺎت و ﺷﺮاﻳﻂ ﻣﻮﺟﻮد ،ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﺧﻮﻳﺶ را ﻛﺮده و ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ و اداﻣﻪ ﺧﻮاﻫﻨﺪ داد ﺗﺎ ﻫﻤﺎن ﺳﺎن ﻛﻪ ﺷﺎﻫﺪ ﻧﺘﺎﻳﺞ آن ﺗﺎ ﺑﻪ اﻣﺮوز ﺑﻮده اﻳـﻢ ،ﺑـﺎ ﺗﻼش آن ﻫﺎ و ﻫﻤﻜﺎري ﻣﺎ و دﻳﮕﺮ اﻋﻀﺎي ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺟﻬﺎﻧﻲ اﻗﻠﻴﺖ ﻫﺎي ﺟﻨﺴﻲ ،ﺷﺎﻫﺪ ﺗﺪاوم اﻳﻦ ﻧﺘﺎﻳﺞ و ﺛﻤﺮات آن در آﺗﻴﻪ ﻧﻴﺰ ﺑﺎﺷﻴﻢ. ﺳﺎزﻣﺎن دﻳﺪه ﺑﺎن ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ ﺑﺮاي ﻳﻚ دوره ﻫﺸﺖ ﻣﺎﻫﻪ ﻣﻮﺿﻮع ﺗﺠﺎوز و ﺳﻮاﺳﺘﻔﺎده ﺟﻨﺴﻲ ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎي ﮔﺮاﻳﺶ و ﻫﻮﻳﺖ ﺟﻨﺴـﻲ اﻓـﺮاد در اﻳـﺮان را ﻣﻮﺿـﻮع ﻛـﺎر ﺧﻮﻳﺶ ﻗﺮار داده ﺗﺎ ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﺑﺮ اﻳﻦ اﺳﺎس ﮔﺰارﺷﻲ ﺗﻬﻴﻪ ﻧﻤﺎﻳﺪ .ﺑﻪ اﻳﻦ ﻣﻨﻈﻮر ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﻫﺎي ﻣﺘﻌﺪدي ﺑﺎ اﻓﺮاد در داﺧﻞ و ﺧﺎرج از اﻳﺮان اﻧﺠﺎم ﺷﺪ و ﺳﻌﻲ ﺑﺮ اﻳﻦ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺗﺎ ﺣﺪ اﻣﻜﺎن ﺑﺮ واﻗﻌﻴﺖ ،ﺑﻪ ﺟﺎي ﺷﺎﻳﻌﺎت ﭘﻴﺮاﻣﻮن ،اﺳﺘﻨﺎد ﺷﻮد .اﻣﺎ در ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻧﺘﻴﺠﻪ اي ﻛﻪ ﻣﺤﺴﻮس ﺗﺮ ﺑﻮد ،و ﺑﺎ ﮔﻔﺘﻪ ﻫﺎي ﻳﻜﻲ از ﻓﻌﺎﻟﻴﻦ ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ اﻳـﺮان ﻧﻴﺰ ﻫﻤﺨﻮاﻧﻲ دارد ،اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺎ در اﻳﻦ زﻣﻴﻨﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﻪ داﺷﺘﻦ ﭘﺮوﻧﺪه ﻫﺎي ﻛﺎﻣﻞ و ﺳﺎزﻣﺎن ﻳﺎﻓﺘﻪ و اﺳﻨﺎد ﻛﺎﻓﻲ ﻧﻴﺎزﻣﻨﺪﻳﻢ ﺗﺎ ﻧﻈﺮ ﭘﺮدازي و ﻓﺮض و ﮔﻤﺎﻧﻪ. اﻳﺮان ﻛﺸﻮري اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺮ آن ﻧﻈﺎرت ﺑﺴﻴﺎري اﻋﻤﺎل ﻣﻲ ﺷﻮد و زﻳﺮ ﻧﻈﺮ ﻧﻬﺎدﻫﺎﻳﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ آﻧﻬﺎ را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻧﻬﺎدﻫﺎي ﻗـﺪرت ﻣـﻲ ﺷﻨﺎﺳـﻴﻢ .اﻟﺒﺘـﻪ ﻳـﺎدآري اﻳـﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﺑﻪ دﻟﻴﻞ ﻣﻔﺮط ﺑﻮدن ﻣﻼﺣﻈﺎت اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ اﺳﺖ ،ﻛﻪ ﻏﺎﻟﺒﺎً ﺑﻨﺎﺑﺮ ﻧﻮع ﺣﻜﻮﻣﺖ و ﻣﺤﺪودﻳﺖ ﻫﺎي ﺣﺎﺻﻠﻪ از آن در ﻃﻲ ﺳﺎﻟﻴﺎن اﺧﻴﺮ ﺑﺮوز ﻛﺮده اﺳﺖ .ﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎ ﻣﻮر ﺗﻬﺎﺟﻢ ﻧﻴﺮوﻫﺎي اﻣﻨﻴﺘﻲ ﻗﺮار ﻣﻲ ﮔﻴﺮﻧﺪ ،ﻣﻜﺎﻟﻤﺎت ﺗﻠﻔﻨﻲ ﺿﺒﻂ ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ ،اﻓﺮادي ﻛﻪ رﻓﺘﺎرﺷﺎن ﻣﺘﻔﺎوت ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻲ رﺳﺪ ﻣﻮرد ﺑﺎزﺟﻮﻳﻲ ﻗﺮار ﻣﻲ ﮔﻴﺮﻧﺪ ،ﺣﺮﻳﻢ و اﻣﻨﻴﺖ اﻓﺮاد و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺷﺄن و اﺣﺘﺮام آﻧﺎن رﻋﺎﻳﺖ ﻧﻤﻲ ﺷﻮد ،ﭼﺮا ﻛﻪ ﻫﺮ ﻛﺴﻲ ﻛﻪ ﺟﻠﺐ و دﺳﺘﮕﻴﺮ ﺷـﺪ اﺣﺘﻤـﺎل آزار و ﺷـﻜﻨﺠﻪ اش ﺑﺴـﻴﺎر ﺑﺎﻻﺳـﺖ .اﻳـﺮان، ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ،ﺟﺎﻣﻌﻪ اي ﻣﺮد ﺳﺎﻻر اﺳﺖ .ﺧﺎﻧﻮاده ﻫﺎ در ﻣﻮرد زﻧﺎن و ﺧﻮاﺳﺖ ﻫﺎي ﺟﻨﺴﻲ آﻧﺎن ﺧﻮد ﻧﻘﺶ ﻧﻴﺮوﻫﺎي ﭘﻠﻴﺲ را اﻳﻔﺎ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ ،و زﻧﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺧﻮد را ﺑﺎ اﻳﻦ – ٢٨ﺷﻤﺎرﻩ ﺑﻴﺴﺖ و ﯾﮑﻢ
ﺁﯾﻴﻦ ﭼﺮاغ ،ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﻧﻴﺴﺖ!
ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﺗﻄﺒﻴﻖ ﻧﻤﻲ دﻫﻨﺪ ،ﻳﺎ ﺑﺮ اﺳﺎس ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﻫﺎي ﻣﺘﻔﺎوت ﺧﻮد ،از آن ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﭘﻴﺮوي ﻧﻤﻲ ﻛﻨﻨﺪ ،ﺑﺎ زور و ﺗﺮس و اﺿﻄﺮاب ﻧﺎﺷﻲ از ﭘﻲ آﻣـﺪﻫﺎي آن دﺳـﺖ ﺑـﻪ ﮔﺮﻳﺒﺎن اﻧﺪ .اﻳﺮان ﺻﺎﺣﺐ آﻣﺎر ﻛﺸﺘﺎري ﺗﻘﺮﻳﺒﺎً ﺑﺎﻻﺗﺮ از ﻫﺮ ﻛﺸﻮر دﻳﮕﺮ در دﻧﻴﺎﺳﺖ .داﺷﺘﻦ راﺑﻄﻪ ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎﻧﻪ و اﻧﺠﺎم ﻋﻤﻞ ﺟﻨﺴﻲ در اﻳﻦ ﻛﺸﻮر ﻣﺠﺎزات ﻣﺮگ ﺑﻪ دﻧﺒﺎل دارد .ﺑﺎ ﻫﻤﻪ اﻳﻦ ﻫﺎ ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ اﻧﺘﻈﺎر ﺗﺤﻮﻟﻲ ﺑﺮود ،اﻳﻦ ﺗﺤﻮل در ﺻﻮرت آﻏﺎز از درون و داﺷﺘﻦ ﭘﺎﻳﻪ ﻫﺎﻳﻲ در واﻗﻌﻴﺖ ﺟﺎري اﻳﺮان و ﺑﺎﻟﻄﺒﻊ ﺑﺎ ﻫﺪف ﺑﻬﺒﻮد آن واﻗﻌﻴﺎت اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﻣﺜﻤﺮ ﺛﻤﺮ واﻗﻊ ﺷﻮد .ﺑﺪﻳﻬﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻫﺪف از ﮔﺰارﺷﻲ ﻛﻪ ﻣﺎ ﺗﻬﻴﻪ ﻛﺮده اﻳﻢ اﻳﺠﺎد اﺻﻼﺣﺎت در ﺳﺎﻧﻔﺮاﻧﺴﻴﺴﻜﻮ ﻳـﺎ ﻟﻨـﺪن ﻧﻴﺴـﺖ، ﺑﻠﻜﻪ ﻣﺨﺎﻃﺒﻴﻨﻲ ﻛﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ اﻫﻤﻴﺖ را در اﻳﻦ ﻣﻴﺎن دارﻧﺪ ﺟﺎﻣﻌﻪ اﻗﻠﻴﺖ ﻫﺎي ﺟﻨﺴﻲ اﻳﺮاﻧﻲ ،ﻓﻌﺎﻟﻴﻦ ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ در اﻳﺮان ،و ﻣﺨﺎﻃﺮاﺗﻲ ﻛﻪ اﻳﻦ اﻓﺮاد و ﮔﺮوه ﻫﺎ را ﺗﻬﺪﻳﺪ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ اﺳﺖ ،ﺗﺎ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺷﺮاﻳﻂ ،ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪ اي ﻓﺮاﮔﻴﺮ ﺗﺮ ﺑﻪ اﻫﺪاف ﺣﻘﻮﻗﻲ و اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﺧﻮد دﺳﺖ ﻳﺎﺑﻨﺪ .ﭼﻨﻴﻦ ﺑﻴﻨﺶ و ﻣﺄﻣﻮرﻳﺘﻲ ﻛﻪ ﻧﻴﺮوﻫـﺎي اﺻـﻼح ﻃﻠﺐ و ﻓﻌﺎل ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ در اﻳﺮان ﺑﺮ ﺧﻮد اﻧﮕﺎﺷﺘﻪ اﻧﺪ ،ﻫﻤﺎن ﻣﺄﻣﻮرﻳﺘﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺳﺎزﻣﺎن دﻳﺪه ﺑﺎن ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ ﺳﺎل ﻫﺎﺳﺖ ﺳﺮﻟﻮﺣﻪ ﻛﺎر ﺧﻮﻳﺶ ﻗـﺮار داده اﺳـﺖ. ﺑﺪﻳﻦ رو ،ﺣﻤﺎﻳﺖ از ﺑﺨﺶ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻬﻲ از ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻣﺪﻧﻲ اﻳﺮان ﻛﻪ ﺷﺎﻣﻞ ﻃﻴﻒ ﮔﺴﺘﺮده اي از داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن ﻧﺎراﺿﻲ ،وﺑﻼگ ﻧﻮﻳﺲ ﻫﺎ و ﻓﻌﺎﻟﻴﻦ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﻣﻲ ﺷﻮد را وﻇﻴﻔﻪ ﺧﻮد ﻣﻲ داﻧﺪ .ﻣﺴﺄﻟﻪ در اﻳﻨﺠﺎ آن اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺎ ﻧﻤﻲ ﺧﻮاﻫﻴﻢ اﻳﻦ ﻧﺒﺮد و دﺳﺘﺎوردﻫﺎي ﺧﻮد را ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﺣﻘﻮق اﻗﻠﻴﺖ ﻫﺎي ﺟﻨﺴـﻲ اﻳﺮاﻧـﻲ اﺧﺘﺼـﺎص دﻫـﻴﻢ، ﺑﻠﻜﻪ ﺑﺮ اﻳﻦ ﻧﻜﺘﻪ واﻗﻔﻴﻢ ﻛﻪ ﺗﺤﻘﻖ ﻳﺎﻓﺘﻦ اﻏﻠﺐ ﺧﻮاﺳﺖ ﻫﺎي ﺟﻨﺒﺶ اﻗﻠﻴﺖ ﻫﺎي ﺟﻨﺴﻲ در ﮔﺮو و ﻣﻌﺎدل ﺑﺮآورده ﺷﺪن ﺣﻘﻮق زﻧﺎن و دﻳﮕﺮ اﻗﺸـﺎر اﺟﺘﻤـﺎﻋﻲ در اﻳﺮان اﺳﺖ .اﻳﻦ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎي ﺗﻮﻗﻒ ﻛﺸﺘﺎر و ﺳﺮﻛﻮب ﻧﻴﺮوﻫﺎ و ﮔﺮوه ﻫﺎي ﻣﺨﺎﻟﻒ و ﺗﺤﺖ ﻓﺸﺎر از ﺳﻮي رژﻳﻢ ﻛﻨﻮﻧﻲ اﻳـﺮان ﺧﻮاﻫـﺪ ﺑـﻮد .در ﺟﺮﻳـﺎن اﻳـﻦ روﻧـﺪ و ﺑـﺎ ﻫﻤﻜﺎري و ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﻲ اﻳﻦ ﻧﻴﺮوﻫﺎﺳﺖ ﻛﻪ اﻣﻴﺪ ﺣﻤﺎﻳﺖ رﺳﺎﻧﻲ ﺑﻴﺸﺘﺮ و ﻣﻌﺘﺒﺮ ﺗﺮ ﺑﻪ اﻗﻠﻴﺖ ﻫﺎي ﺟﻨﺴﻲ اﻳﺮاﻧﻲ ﻧﻴﺰ اﻓﺰاﻳﺶ ﻣﻲ ﻳﺎﺑﺪ .ﺑﺎﻳﺪ ﮔﻔـﺖ ﻛـﻪ ﻗﺎﺑـﻞ اﻋﺘﻤـﺎد ﺑﻮدن و ﻛﺎراﻳﻲ ﻛﻤﻚ ﻫﺎي ﺳﺎزﻣﺎن ﻫﺎي ﻣﺮﺑﻮﻃﻪ ﻣﻬﻤﺘﺮﻳﻦ ﻋﺎﻣﻞ در ﺟﺬب اﻳﻦ اﻗﻠﻴﺖ ﻫﺎ و ﭘﻨﺎﻫﺠﻮﻳﺎن آﻧﺎن ﺑﻪ ﺳﺎزﻣﺎن ﻫﺎﻳﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ داﻋﻴﻪ دﻓﺎع از ﺣﻘﻮﻗﺸـﺎن را دارﻧﺪ. زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺗﺼﻮﻳﺮ دو ﭘﺴﺮ ﺟﻮان ﻛﻪ در ﺟﻮﻻي ﺳﺎل ﮔﺬﺷﺘﻪ در ﻣﺸﻬﺪ ﺑﻪ دار آوﻳﺨﺘﻪ ﺷﺪﻧﺪ در ﺳﻄﺢ وﺳﻴﻌﻲ اﻧﺘﺸﺎر ﻳﺎﻓﺖ ،اﻳﻦ روﻳﺪاد ﺑﺮاﻧﮕﻴﺰﻧﺪه ي درد و ﺧﺸﻤﻲ در اﺑﻌﺎد ﺟﻬﺎﻧﻲ ﺷﺪ .ﺑﺴﻴﺎري ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻧﻮﻋﻲ ﻗﺮﺑﺎﻧﻴﺎن ﺑﻲ ﮔﻨﺎه و ﺑﻲ ﻛﻤﻚ اﻳﻦ واﻗﻌﻪ ﺗﺼﻮر ﻛﺮدﻧﺪ و اﻳﻦ ﺧﻮد اﻧﮕﻴﺰه ﻓﻜﺮ و ﺗﻼش ﻫﺎي ﺟﺪﻳﺪي در راﺳﺘﺎي ﻛﻤﻚ ﺑﻪ ﺣﻔﻆ و اﺷﺎﻋﻪ ي ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ ﺷﺪ .اﻳﻦ ﺗﺼﺎوﻳﺮ ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺗﺮس و رﻋﺐ ﺑﻴﺸﺘﺮي را در درون ﻣﺮزﻫﺎي اﻳﺮان اﻳﺠﺎد ﻛﺮد و ﻫﻨﻮز ﻫﻢ اﮔـﺮ ﺗﺼـﻮﻳﺮ ﺧـﺎص و ﮔﻮﻳـﺎﻳﻲ اﻧﺘﺸﺎر ﻳﺎﺑﺪ ،ﻧﻤﻲ ﺑﺎﻳﺪ و ﭼﻪ ﺑﺴﺎ ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﺟﺎي آن ﺗﺼﻮﻳﺮ را ﺑﮕﻴﺮد و از اﻳﻦ ﻟﺤﺎظ اﻳﻦ ﺗﺼﻮﻳﺮ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺷﺮاﻳﻂ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ و ﺗﺎرﻳﺨﻲ ﻛـﻪ در آن ﮔﺮﻓﺘـﻪ ﺷـﺪه در اذﻫﺎن ﺛﺒﺖ ﺷﺪه ﺧﻮاﻫﺪ ﻣﺎﻧﺪ .ﺑﻪ ﻫﺮ ﺟﻬﺖ اﻋﺪام اﻳﻦ ﻧﻮﺟﻮاﻧﺎن ﺑﻪ داﺳﺘﺎﻧﻲ ﭘﻴﭽﻴﺪه ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺷﺪ و اﻳﻦ اﻣﺮ ﻫﻢ از ﺳﻮي ﺣﻜﻮﻣﺖ اﻳﺮان ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺖ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑـﻪ ﺟﻨﺎﻳﺎﺗﻲ ﻛﻪ ﻣﺮﺗﻜﺐ ﺷﺪه و ﻫﻤﻮاره ﺳﻌﻲ در ﻣﻮﺟﻪ ﺟﻠﻮه دادن آن ﻫﺎ ﺑﻪ ﻣﻠﺖ ﺧﻮد دارد ،ﻓﺸﺎر وارد ﻣﻲ آورد .ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻫﻢ ﺑﺎ ﻧﺴﺒﺖ دادن ﺟـﺮم ﺗﺠـﺎوز ﺑـﻪ ﭘﺴـﺮي ﺳﻴﺰده ﺳﺎﻟﻪ ﺗﻮﺳﻂ آن دو ﻧﻮﺟﻮان ،ﺣﻜﻮﻣﺖ در ﺻﺪد ﺗﻮﺟﻴﻪ اﻳﻦ اﻋﺪام ﺑﺮ آﻣﺪ و اﻟﺒﺘﻪ ﻛﻪ ﻓﺮﻳﺐ ﻛﺎري ﻫﺎ و ﮔﻔﺘﺎر و ﻛﺮدار زﺷﺖ ﭼﻨﻴﻦ ﺣﻜﻮﻣﺘﻲ ﻫﺮﮔﺰ از دﻳﺪ اﻓﺮاد ﻫﻮﺷﻴﺎر و ﻧﺎﻇﺮان ﻣﺼﻠﺢ و ﺣﻖ ﺟﻮ ﭘﻨﻬﺎن ﻧﻤﻲ ﻣﺎﻧﺪ و اﻳﻦ دروغ را ﺑﺎور ﻧﺨﻮاﻫﻨﺪ ﻛﺮد .اﻣﺎ ﭘﺲ از ﭼﻨﺪي آﻗﺎي داگ آﻳﺮﻟﻨﺪ در وب ﺳﺎﻳﺖ Gay City Newsﺑﻪ اﻧﺘﺸﺎر اﺧﺒﺎري ﭘﺮداﺧﺖ ﻛﻪ ﻗﻀﻴﻪ ﻣﺸﻬﺪ را ﻳﻚ ﭘﺮوﻧﺪه ي ارﺗﺒﺎط ﺟﻨﺴﻲ ﻣﻴﺎن دو ﺟﻮان ﻣﻌﺮﻓﻲ ﻛﺮد و اﻳﻦ ﻛﻪ اﻗﺪام ﺣﻜﻮﻣﺖ در ﻣﻮرد اﻳﻦ ﭘﺮوﻧﺪه و ﺣﻜﻢ ﺻـﺎدره اوﻟﻴﻪ ﺑﺮ ﻃﺒﻖ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺟﺪﻳﺪ و ﻋﻤﻠﻴﺎت ﮔﺴﺘﺮده اي ﺑﻮد ﻛﻪ ﺑﺮاي ﺳﺮﻛﻮب ﻣﺠﺮﻣﻴﻦ در دﺳﺘﻮر ﻛﺎر دوﻟﺖ اﺣﻤﺪي ﻧﮋاد ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ .اﻟﺒﺘـﻪ ﮔـﺰارش داگ آﻳﺮﻟﻨـﺪ ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﺘﻲ در ﻣﻮرد ﺻﺤﺖ اﻳﻦ اﺧﺒﺎر ﺑﺮ ﻋﻬﺪه ﻧﮕﺮﻓﺖ .اﻣﺮوز ﻣﻲ داﻧﻴﻢ ﻛﻪ اﻳﻦ ﺧﺒﺮ ﺑﻪ ﺷﻜﻠﻲ ﻛﻪ در اﻳﻦ ﮔﺰارش آﻣﺪه اﺳﺖ ،ﺻﺤﺖ ﻧﺪارد .اﻳﻦ اﻃﻼﻋـﺎت از ﻣﻨـﺎﺑﻊ – ٢٩ﺷﻤﺎرﻩ ﺑﻴﺴﺖ و ﯾﮑﻢ
ﺁﯾﻴﻦ ﭼﺮاغ ،ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﻧﻴﺴﺖ!
دﺳﺖ دوم ﺑﻪ دﺳﺖ آﻳﺮﻟﻨﺪ ﻣﻲ رﺳﻴﺪ و او ﺧﻮد ﻧﻴﺰ در ﻧﻬﺎﻳﺖ درﺳﺘﻲ آن ﻫﺎ را ﺗﺄﻳﻴﺪ ﻧﻜﺮد .در واﻗﻊ در آن زﻣﺎن ﻫﻴﭽﻜﺲ ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺻﺤﺖ ﮔﺰارﺷﺎت را ﺗﺄﻳﻴـﺪ ﻛﻨﺪ .ﭘﺲ از اﻧﺪك زﻣﺎﻧﻲ اﺧﺒﺎر دﻳﮕﺮي ﻧﻴﺰ ﻣﺨﺎﺑﺮه ﺷﺪ ﻛﻪ ﻣﺎ در ﻏﺮب ﻧﻴﺰ از آن آﮔﺎه ﺷﺪﻳﻢ .ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﻛﻪ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻧﺰدﻳﻚ ﺟﺰﺋﻴﺎت ﺑﻴﺸﺘﺮ در ﻣﻮرد اﻳﻦ واﻗﻌﻪ را ﻛﻪ ﻣﺎ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﺑﻪ ﺳﺎﻳﺮ ﻧﻬﺎدﻫﺎي دﻳﮕﺮ ﺣﺘﻲ ﺳﺎزﻣﺎن ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن اﻳﺮاﻧﻲ ﻛﻪ ﭘﻴﮕﻴﺮﺗﺮﻳﻦ و ﻣﻮﺛﻖ ﺗﺮﻳﻦ ارﮔﺎن در ﻣﻮرد اﻗﻠﻴﺖ ﻫﺎي ﺟﻨﺴﻲ اﻳﺮاﻧﻲ ﺷـﻨﺎﺧﺘﻪ ﻣـﻲ ﺷﻮد ﻧﻴﺰ ﻣﺨﺎﺑﺮه ﻧﻜﺮدﻧﺪ )ﻳﺎ ﻧﺘﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ ﻣﺨﺎﺑﺮه ﻛﻨﻨﺪ(. زﻣﺎن زﻳﺎدي از وﻗﺘﻲ ﻛﻪ ﮔﺮوﻫﻲ از اﻳﺮاﻧﻴﺎن ﺧﺎرج از ﻛﺸﻮر ،ﺧﺼﻮﺻﺎً ﻓﻌﺎﻟﻴﻦ و ﮔﺮوه ﻫﺎي ﭼﭗ و آزادي ﺧﻮاه ﺗﻮﺟﻬﺸﺎن ﺑـﻪ ﺗﻌـﺪادي از ﮔـﺰارش ﻫـﺎ و ﻣﻘـﺎﻻت ﺑـﺎ ﻣﺤﺘﻮاي دادﺧﻮاﻫﻲ ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن و دﻳﮕﺮ اﻗﻠﻴﺖ ﻫﺎي ﺟﻨﺴﻲ اﻳﺮاﻧﻲ و ﺣﻤﺎﻳﺖ از آﻧﺎن ﺗﻮﺳﻂ ﮔﺮوه ﻫﺎي ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاي ﻏﺮﺑﻲ ﺟﻠـﺐ ﺷـﺪ ،ﻧﻤـﻲ ﮔـﺬرد .در واﻗـﻊ ﭘﻴﺸﺮو و ﻣﻄﺮح ﻛﻨﻨﺪﮔﺎن اﻳﻦ ﺣﺮﻛﺖ در ﺧﺎرج از اﻳﺮان ﻛﺴﺎﻧﻲ ﺑﻮدﻧﺪ ﻛﻪ اﺑﺘﺪا ﻣﻲ ﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ اﻓﻜﺎر ﻋﻤﻮﻣﻲ را ﺑﻪ ﻃﻮر ﻋﻤﺪه ﺑﻪ ﻛﺸﺘﺎر و ﺳﺨﺘﻲ ﻫﺎي ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن در درون اﻳﺮان ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺳﺎزﻧﺪ و اﻳﻨﺎن ﻏﺎﻟﺒﺎن ﻏﺮﺑﻴﺎن ﺑﻮدﻧﺪ .ﻣﻮﺿﻮع اﻳﻨﺠﺎﺳﺖ ﻛﻪ ﺧﺒﺮرﺳﺎﻧﻲ ،ﺑﺮاي ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ و ﭼﺎره ﺟﻮﻳﻲ ﺿﺮوري ﻣﻲ ﻧﻤﺎﻳﺪ ،اﻣﺎ اﻳﻦ ﻛﻪ ﺻـﺮﻓﺎً ﻏﺮﺑﻴﺎن آن را ﺑﺸﻨﺎﺳﻨﺪ ﭼﻴﺰي از دروﻧﻲ ﺑﻮدن و رﻳﺸﻪ ﻫﺎي اﺻﻴﻞ اﻳﻦ ﺟﻨﺒﺶ ﻛﻢ دارد .اﻳﻦ ﺟﺎﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﮔﻔﺖ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﺎﻧﻪ ﺗﻨﻲ ﭼﻨﺪ از اﻳﺮاﻧﻴﺎن ﻣﻘﻴﻢ ﺧﺎرج ﻧﻴﺰ در اﻳﻦ اﻣﺮ و ﺷﻨﺎﺳﺎﻧﺪن و ﻣﻌﺮﻓﻲ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﺟﻨﺴﻲ و ﻧﻘﺶ و ﺣﻘﻮق اﻗﻠﻴﺖ ﻫﺎ دﺳﺖ اﻧﺪرﻛﺎر و ﺳﻬﻴﻢ ﺑﻮده اﻧﺪ .آﻧﻬﺎ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺟﻮاﻧﺐ اﻳﻦ ﺟﻨﺒﺶ را ﻣﻌﺮﻓـﻲ ﻛﻨﻨـﺪ و زﻣﻴﻨﻪ ي آﮔﺎﻫﻲ رﺳﺎﻧﻲ وﺳﻴﻌﺘﺮي را ﺑﺮاي ﺳﺎﻳﺮ اﻳﺮاﻧﻴﺎن ﻫﻤﻮﻃﻦ ﺧﻮﻳﺶ آﻣﺎده ﺳﺎزﻧﺪ .ﺑﺮاي ﻣﺜﺎل از ﺳﺎﻣﺎن دﻫﻨﺪﮔﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﺴﺄﻟﻪ اﻗﻠﻴﺖ ﻫﺎي ﺟﻨﺴﻲ اﻳﺮاﻧـﻲ در ﻏﺮب ﭘﺮداﺧﺘﻪ اﻧﺪ داگ آﻳﺮﻟﻨﺪ و وﺑﺴﺎﻳﺖ او را ﻣﻲ ﺗﻮان ﻧﺎم ﺑﺮد ﻛﻪ اﻟﺒﺘﻪ ﺑﻪ دﻟﻴﻞ ﻛﻤﺒﻮد ﺷﻨﺎﺧﺖ اﻳﻦ ﻓﺮد از ﻣﺴﺎﺋﻞ و ﺳﻴﺎﺳﺖ ﻫﺎي اﻳﺮان و ﭘﻴﭽﻴﺪﮔﻲ ﻫـﺎي آن از ﻃﺮﻓﻲ ،و ﻧﺎﻣﻮﺛﻖ ﺑﻮدن ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده از ﻃﺮف دﻳﮕﺮ ،ﻧﻤﻲ ﺗﻮان ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻫﺎﻳﺶ را در اﻳﻦ وﺑﺴﺎﻳﺖ ﻛﺎﻣﻼً ﻣﻌﺘﺒﺮ و ﻣﻨﻄﺒﻖ ﺑﺎ رﺧﺪادﻫﺎي واﻗﻌﻲ داﻧﺴﺖ .ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻧﻤﻮﻧﻪ آﻧﭽﻪ در وﺑﺴﺎﻳﺖ او ﺗﺤﺖ ﻋﻨﻮان »ﭘﺮوﻧﺪه ﻳﻚ ﺗﺠﺎوز« در ﻗﻀﻴﻪ ي ﺳﻜﺲ ﻣﻴﺎن دو ﻓﺮد ﻫﻤﺠﻨﺲ در اراك ذﻛﺮ ﺷﺪه ،ﻣﻮردي اﺳﺖ ﻛﻪ در ﺧﻮد اﻳﺮان ﺑـﻪ آن ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻳﻚ ﭘﺮوﻧﺪه ي ﺗﺠﺎور ﺟﻨﺴﻲ ﺑﺎ ﺗﺮدﻳﺪ ﻣﻲ ﻧﮕﺮﻧﺪ و آن را ﺑﻴﺸﺘﺮ در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮا ﺑﻮدن دو ﻃﺮف ﻗﻀﻴﻪ و ﻛﺸﺶ و راﺑﻄﻪ ارادي و ﻋـﺎﻃﻔﻲ ﻣﻴـﺎن آن دو ﻣﻲ داﻧﻨﺪ. و اﻣﺎ آﻧﭽﻪ ﻛﻪ ﻣﻲ ﺗﻮان از آن ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻧﻤﻮﻧﻪ واﻗﻌﻲ و ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ دﻳﮕﺮي از ﺧﺸﻢ و ﻧﺎرﺿﺎﻳﺘﻲ ﻣﺮدم از اوﺿﺎع ﺟﺎري در اﻳﺮان ﻳﺎد ﻛﺮد ،ﮔﺮدﻫﻤﺎﻳﻲ ﻧـﻮزدﻫﻢ ﺟـﻮﻻي اﺳﺖ ﻛﻪ در آن روز ﻣﺮدم در ﺑﻴﺴﺖ ﺷﻬﺮ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺟﻬﺎن ﺑﺎ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﻣﺘﻔﻖ ﺷـﺪه و در ﺗـﻼش ﺑـﺮاي رﺳـﻴﺪن ﺑـﻪ آزادي ،و رﺳـﺎﻧﺪن ﻃﻨـﻴﻦ ﺻـﺪاي ﺣـﻖ ﺧـﻮاﻫﻲ ﻫﻤﮕﺮاﻳﺸﺎن در ﺑﻨﺪ ﺧﻮﻳﺶ ،و ﺑﺨﺼﻮص اﻋﺪام ﺷﺪﻧﮕﺎن واﻗﻌﻪ ﻣﺸﻬﺪ ،در ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻇﺎﻟﻢ اﺳﻼﻣﻲ ﺷﺪﻧﺪ .در ﻫﺮ ﺻﻮرت ﺑﺎﻳﺪ در ﻧﻈﺮ داﺷﺖ ﻛﻪ ﺧﺸﻢ و ﻧﺎرﺿﺎﻳﺘﻲ ﻧﻴـﺰ ﻣﻲ ﺑﺎﻳﺴﺖ ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ ﻫﺪف اﻧﺴﺎن دوﺳﺘﺎﻧﻪ و اﺣﺴﺎس ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﺖ در ﻗﺒﺎل ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ دﻳﮕﺮان ﺗﻌﺪﻳﻞ ﺷﺪه و ﺳﻤﺖ دﻫﻲ ﮔﺮدد .و اﻳـﻦ ﻳﻜـﻲ از ﻧﻜـﺎت اﺻﻠﻴﺴـﺖ ﻛـﻪ ﺳﺎزﻣﺎن دﻳﺪه ﺑﺎن ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ ﻫﻤﻮاره و ﺧﺼﻮﺻﺎً در ﻃﻲ ﻣﻨﺎﻗﺸﺎت اﺧﻴﺮ ﺑﺮ آن ﺗﻜﻴﻪ داﺷﺘﻪ اﺳﺖ .ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﻣﺎ ﺧﻮاﻫﺎن ﺑﻪ ﭼﺎﻟﺶ ﻛﺸﻴﺪن ﺣﻜﻮﻣﺖ اﻳـﺮان در ﻋﺮﺻـﻪ ﻫﺎي ﻣﻬﻢ ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪ اي ﻣﺆﺛﺮ ﻫﺴﺘﻴﻢ ،ﺑﻴﺶ از آﻧﻜﻪ ﻣﻨﺎدي ﺟﻨﺎﻳﺎت ارﺗﻜﺎب ﻳﺎﻓﺘﻪ از ﺳﻮي اﻳﻦ رژﻳﻢ ﺑﺎﺷﻴﻢ ،ﻧﻴﺎز ﺑﻪ ﺷﻮاﻫﺪ و اﺳﻨﺎد ﺻﺤﻴﺢ و ﻣﻌﺘﺒﺮ دارﻳﻢ ﺗﺎ ﺑﺎ ﺗﻜﻴﻪ ﺑﺮ آن ﺣﺮﻛﺖ ﻣﺨﺎﻟﻔﻴﻦ و ﻣﻌﺘﺮﺿﻴﻦ ﺑﺮ ﻋﻤﻠﻜﺮدﻫﺎي ﻧﺎﺷﺎﻳﺴﺖ اﻳﻦ ﺣﻜﻮﻣﺖ را اﻋﺘﺒﺎر ﺑﺨﺸﻴﻢ .ﻧﻴﺰ ،ﺑﺎﻳﺪ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺖ ﻛﻪ اﻫﺪاف اﻳﻦ ﻣﺒﺎرزات در ﺗﻤـﺎﻣﻲ ﻣﺮاﺣﻞ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺴﻴﺮ را ﻣﺸﺨﺺ ﺗﺮ و ﭘﻴﺮوزي را ﻣﺤﺘﻤﻞ ﺗﺮ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ .و اﻳﻦ ﻳﻌﻨﻲ ﻧﺰدﻳﻚ ﺷﺪن و ﺗﺒﺎدل ﻓﻜﺮ و ﻋﻤﻞ ﺑﺎ اﻓﺮاد و ﺟﺮﻳﺎﻧﺎت ﭘﻴﺸﺮو و ﺻﺎدق در ﻋﺮﺻﻪ ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﺎ ﻧﺎﺑﺴﺎﻣﺎﻧﻲ ﻫﺎ ،ﻫﻤﭽﻮن اﻛﺒﺮ ﮔﻨﺠﻲ ،ﻛﻪ ﻋﻤﻠﻜﺮد آزادي ﺧﻮاﻫﺎﻧﻪ او در ﻃﻲ دوران اﺧﻴﺮ ،وي را ﺑﻪ ﻳﻚ ﻣﻨﺘﻘﺪ ﻗﻬﺮﻣﺎن ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻛﺮده اﺳﺖ؛ ﻓﺮدي ﻛـﻪ اﺧﻴـﺮاً – ٣٠ﺷﻤﺎرﻩ ﺑﻴﺴﺖ و ﯾﮑﻢ
ﺁﯾﻴﻦ ﭼﺮاغ ،ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﻧﻴﺴﺖ!
دﻋﻮت ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎن رﻳﺎﺳﺖ ﺟﻤﻬﻮري اﻣﺮرﻳﻜﺎ ،ﺟﻮرج ﺑﻮش ،را ﻧﭙﺬﻳﺮﻓﺖ و دﻟﻴﻞ او ﻣﺆﺛﺮ ﻧﺪاﻧﺴﺘﻦ ﺳﻴﺎﺳﺖ دﺧﺎﻟﺖ دوﻟﺘﻲ دﻳﮕﺮ در اﻣﻮر داﺧﻠﻲ اﻳﺮان ﺑﻮد .ﺑﻪ اﻋﺘﻘـﺎد او اﻳﻦ دﺧﺎﻟﺖ ﻫﺎ ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﻋﺎﻣﻞ و ﮔﺴﺘﺮش دﻫﻨﺪه ي آزادي ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪ اي اﺳﺎﺳﻲ در ﻳﻚ ﺟﺎﻣﻌﻪ دﻳﮕﺮ )اﻳﺮان( ﺑﺎﺷﺪ. در ﺧﺎﺗﻤﻪ ﺑﺎز ﺑﺮ اﻳﻦ ﻧﻜﺘﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﺄﻛﻴﺪ ورزﻳﺪ ﻛﻪ ﻣﺎ ﻣﺤﺘﺎج ﺑﺤﺚ ﻫﺎ و ﺗﺒﺎدﻻت ﺳﺎزﻧﺪه ﻫﺴﺘﻴﻢ .ﻣﺎ ﻣﻲ ﺑﺎﻳﺴﺖ اوﺿﺎع ﻛﻨﻮﻧﻲ را ﺑﻪ ﺧﻮﺑﻲ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ و ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑـﻪ اﻳـﻦ اوﺿﺎع ،ﭼﮕﻮﻧﮕﻲ ﻋﻤﻠﻜﺮد ﺧﻮد را ﻣﺪام ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﻲ ﻗﺮار دﻫﻴﻢ ﺗﺎ ﺳﻤﺖ درﺳﺘﻲ ﺑﻪ اﻗﺪاﻣﺎت ﺧﻮد داده ﺑﺎﺷﻴﻢ .در ﺑﺤﺒﻮﺣﻪ اي ﻛﻪ ﺟﻨﮓ و ﺻﻠﺢ ﺟﺮﻳﺎن ﺳﺎزﺗﺮﻳﻦ و ﻣﺆﺛﺮﺗﺮﻳﻦ ﻋﻮاﻣﻞ ﺑﺮاﻧﮕﻴﺨﺘﻦ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ و زﻧﺪﮔﻲ اﻓﺮاد ﺑﺸﺮ ﻫﺴﺘﻨﺪ ،ﻣﺎ ﻣﻲ ﺑﺎﻳﺴﺖ در ﺧﻼل ﺗﻼش ﺑﺮاي ﺑﺮﻗﺮاري ﺻﻠﺢ ،ﺣﻀﻮر ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن اﻳﺮاﻧﻲ را ﻧﻴﺰ ﺟﺮﻳﺎﻧﻲ در ﻫﻤﻴﻦ راﺳﺘﺎ ﺑﺪاﻧﻴﻢ و ﻫﻤﺴﻮﻳﻲ ﺑﺎ آن را ،ﺑﺮاي ﺑﻬﺘﺮ ﺷﺪن ﺷﺮاﻳﻂ اﻳﻦ ﻗﺸﺮ اﺟﺘﻤﺎع ،ﺑﺨﻮاﻫﻴﻢ ،و ﻧﻪ ﺑﺮاي ﻣﻨﺎﻓﻊ ﺷﺨﺼﻲ و ﻳﺎ ﺣﺰﺑﻲ ﺧﻮد در ﻣﻘﺎﻃﻊ زﻣﺎﻧﻲ ﮔﺬرا.
ﺳﮑﺲ ﺳﺎﻟﻢ اﻗﺘﺒﺎس از ﺳﺎﻳﺖ Gayromeo ﺗﺮﺟﻤﻪ :آرﺷﺎم ﺳﻜﺲ ﺳﺎﻟﻢ ﺷﻤﺎ را در ﻣﻘﺎﺑﻞ اﻳﺪز و دﻳﮕﺮ ﺑﻴﻤﺎري ﻫﺎي ﻣﻘﺎرﺑﺘﻲ ﻣﺤﻔﻮظ ﻧﮕﻪ ﻣﻲ دارد .ﻣﺎ ﺳﻌﻲ ﻣﻲ ﻛﻨﻴﻢ اﻃﻼﻋﺎﺗﻲ در اﺧﺘﻴﺎر ﺷﻤﺎ ﺑﮕﺬارﻳﻢ ﻧﺸﺎن ﺑﺪﻫﺪ ﭼﻄﻮر ﺧﻮدﺗﺎن را از ﺑﻴﻤﺎري ﻫﺎي ﺷﺎﻳﻊ ﻣﻘﺎرﺑﺘﻲ در اﻣﺎن دارﻳﺪ. ﺳﻜﺲ دﻫﺎﻧﻲ ﺳﺎك زدن از ﺷﺎﻳﻊ ﺗﺮﻳﻦ ﺳﻜﺲ ﻫﺎي دﻫﺎﻧﻲ اﺳﺖ .ﺗﺤﺮﻳﻚ ﻛﺮدن ﻛﻴﺮ و ﻳﺎ ﺗﺨﻢ در ﻣﺮدان و ﻛﻠﻴﺘﻮرﻳﺲ )ﭼﻮﭼﻮﻟﻪ -ﺧﺮوﺳﻚ( در زﻧﺎن ﺑﺎ دﻫﺎن و ﻳﺎ زﺑﺎن از ﻛﻢ ﺧﻄﺮﺗﺮﻳﻦ روش ﻫﺎي ﺳﻜﺲ اﺳﺖ ﺑﻪ ﺷﺮﻃﻲ ﻛﻪ ﻫﻨﮕﺎم ﺳﻜﺲ ﺑﺎﻋﺚ ﺧﻮﻧﺮﻳﺰي ﻧﺸﻮد .ﺗﺮﺷﺤﺎت آﻟﺖ ﺟﻨﺴﻲ ﻧﺒﺎﻳﺪ در ﺗﻤﺎس ﺑﺎ دﻫﺎن ،ﭼﺸﻢ و ﻳﺎ ﻫﺮ ﻧﻘﻄﻪ اي ﻛﻪ ﺑﺮﻳﺪﮔﻲ دارد ﻗﺮار ﮔﻴﺮد .اﮔﺮ اﺳﭙﺮم در دﻫﺎن ﺷﻤﺎ رﻳﺨﺖ ،ﻧﺒﺎﻳﺪ آن را ﻗﻮرت دﻫﻴﺪ و ﺳﺮﻳﻌﺎً ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻒ ﻛﻨﻴﺪ و دﻫﺎن را ﺣﺘﻲ اﻟﻤﻜﺎن ﺑﺎ ﻣﺎﻳﻊ دﻫﺎن ﺷﻮي ﺗﻤﻴﺰ ﻛﻨﻴﺪ. اﮔﺮ اﺳﭙﺮم روي ﭼﺸﻢ رﻳﺨﺘﻪ ﺷﺪ ،ﺳﺮﻳﻌﺎً آن را زﻳﺮ آب ﺑﺸﻮﻳﻴﺪ. ﺑﺮاي ﺳﺎﻟﻢ ﺑﻮدن و اﻃﻤﻴﻨﺎن ﺧﺎﻃﺮ در ﺳﻜﺲ ﻫﺎي دﻫﺎﻧﻲ ﺧﻮد از ﻛﺎﻧﺪوم اﺳﺘﻔﺎده ﻛﻨﻴﺪ زﻳﺮا ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ اﻳﻦ ﻧﮕﺮاﻧﻲ ﻫﺎ را از ﺑﻴﻦ ﻣﻲ ﺑﺮد ﺑﻠﻜﻪ ﺗﺎ ﺣﺪ ﺑﺴﻴﺎر زﻳﺎدي از اﻧﺘﻘﺎل ﺑﺎﻛﺘﺮي ﻫﺎ از راه دﻫﺎن ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي ﻣﻲ ﻛﻨﺪ. ﺳﻜﺲ اﻧﮕﺸﺘﻲ ﺳﻜﺲ ﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﺎ اﻧﮕﺸﺖ اﻧﺠﺎم ﻣﻲ ﺷﻮد ﻧﻴﺰ از ﻛﻢ ﺧﻄﺮﺗﺮﻳﻦ راه ﻫﺎ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ .زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﺎ اﻧﮕﺸﺖ ﻣﺸﻐﻮل ﺑﺎزي ﺑﺎ ﻣﻘﻌﺪ و ﻳﺎ ﻛﺲ ﻣﻲ ﺷﻮﻳﺪ ﻣﻬﻢ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﺣﺘﻲ ﻗﺴﻤﺖ ﻫﺎﻳﻲ از ﭘﻮﺳﺖ ﺑﺮﻳﺪﻳﮕﻲ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ .ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻴﺪ ﻣﺪت ﻃﻮﻻﻧﻲ ﺑﻪ اﻳﻦ ﺑﺎزي ﻣﺸﻐﻮل ﺷﻮﻳﺪ .ﻧﺒﺎﻳﺪ ﻓﺮاﻣﻮش ﻛﺮد ﻛﻪ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﻧﺎﺧﻦ ﻫﺎ ﺑﺮاي اﻳﻦ ﻛﺎر از اﺻﻮل ﺑﻬﺪاﺷﺘﻲ اﺳﺖ و در ﻏﻴﺮ اﻳﻦ ﺻﻮرت ﻣﻤﻜﻦ ﻫﺴﺖ ﻧﺎﺧﻦ ﺑﺎﻋﺚ اﻳﺠﺎد زﺧﻢ داﺧﻠﻲ ﺷﻮد. ﺳﻜﺲ ﻣﻘﻌﺪي – ٣١ﺷﻤﺎرﻩ ﺑﻴﺴﺖ و ﯾﮑﻢ
ﺁﯾﻴﻦ ﭼﺮاغ ،ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﻧﻴﺴﺖ!
ﺧﻄﺮ اﺑﺘﻼ ﺑﻪ اﻳﺪز و دﻳﮕﺮ ﺑﻴﻤﺎري ﻫﺎي ﻣﻘﺎرﺑﺘﻲ در ﺳﻜﺲ ﻣﻘﻌﺪي ﺑﻪ ﺷﺪت ﺑﺎﻻ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ .ﻣﺎﻫﻴﭽﻪ ﻫﺎي ﻣﻘﻌﺪ ﺳﺮﺷﺎر از رگ ﻫﺎ و ﻣﻮﻳﺮگ ﻫﺎي ﺧﻮﻧﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ و ﻣﺨﺎط آن ﺑﻪ راﺣﺘﻲ ﭘﺎره ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ .ﺷﺨﺺ ﻓﺎﻋﻞ )ﻛﻨﻨﺪه( ﻧﻴﺰ در ﻣﻌﺮض ﺧﻄﺮ اﺑﺘﻼ ﻗﺮار دارد زﻳﺮا ﭘﻮﺳﺖ ﺳﺮ ﻛﻴﺮ ﺑﺴﻴﺎر ﺣﺴﺎس ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻧﻮك آن ﻛﻪ ﻣﺤﻞ ﺧﺮوج ادرار ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ در ﻣﻌﺮض ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﺑﺎ وﻳﺮوس ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ و ﺧﻄﺮ اﺑﺘﻼ را ﺑﻪ ﺷﺪت ﺑﺎﻻ ﻣﻲ ﺑﺮد. اﺳﺘﻔﺎده از ﻛﺎﻧﺪوم ﺑﺎ ﻣﺎﻳﻊ ﻟﺰج ﻛﻨﻨﺪه )ﻟﻮﺑﺮﻳﻜﺎﻧﺖ( ﻛﻪ از ﭼﺮﺑﻲ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻧﺸﺪه ﺑﺎﺷﺪ و ﻣﺤﺘﻮاي اﺻﻠﻲ آن آب ﺑﺎﺷﺪ راه ﺑﺴﻴﺎر اﻣﻨﻲ ﺑﺮاي ﺳﻜﺲ ﻫﺎي ﻣﻘﻌﺪي اﺳﺖ. اﻳﻦ ﻧﻮع ﻟﻮﺑﺮﻳﻜﺎﻧﺖ ،ﺑﺮاي اﺳﺘﻔﺎده ﻫﺎي ﭘﺰﺷﻜﻲ در ﺑﺮﭼﺴﺐ ﻫﺎي ﻧﻮار ﻗﻠﺐ و ﺳﻮﻧﻮﮔﺮاﻓﻲ و ...ﻧﻴﺰ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﻲ ﺷﻮد. اﺳﺒﺎب ﺑﺎزي ﻫﺎي ﺳﻜﺴﻲ ﺑﺮاي اﻓﺮادي ﻛﻪ از اﻳﺪز و ﺑﻴﻤﺎري ﻫﺎي ﻣﻘﺎرﺑﺘﻲ ﻫﺮاﺳﺎن ﻫﺴﺘﻨﺪ اﺳﺒﺎب ﺑﺎزي ﻫﺎي ﺳﻜﺴﻲ ﺷﺎﻳﺪ ﮔﺰﻳﻨﻪ ﻣﻨﺎﺳﺒﻲ ﺑﺎﺷﻨﺪ ،ﺑﻪ ﺷﺮﻃﻲ ﻛﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺗﻮﺳﻂ ﻳﻚ ﻧﻔﺮ اﺳﺘﻔﺎده ﺷﻮﻧﺪ .اﮔﺮ از ﻳﻚ وﺳﻴﻠﻪ ﺑﺮاي دو ﻧﻔﺮ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﻲ ﻛﻨﻴﺪ ﺣﺘﻤﺎ ﻛﺎﻧﺪوم ﺟﺪﻳﺪ را ﺑﺮ روي آن ﺑﻜﺸﻴﺪ و ﻳﺎ آن را ﺑﺎ ﺻﺎﺑﻮن و آب ﺑﻪ ﺧﻮﺑﻲ ﺑﺸﻮﻳﻴﺪ. روش ﻫﺎي دﻳﮕﺮ ﺳﻜﺲ ﺑﻮﺳﻴﺪن ﻫﺎي ﻋﻤﻴﻖ و ﻣﺤﻜﻢ ،ﺟﻠﻖ زدن ﻫﺎي دو ﻧﻔﺮه ،ﻣﺎﺳﺎژ ،ﻟﻴﺴﻴﺪن ﺑﺪن ،ﺑﺎزي ﺑﺎ ﺳﻴﻨﻪ ﻫﺎ ،ﻓﺮو ﺑﺮدن ﻛﻴﺮ در ﺑﻴﻦ ران ﻫﺎ و ...از درﺻﺪ ﺑﺴﻴﺎر ﻛﻢ اﺑﺘﻼ ﺑﻪ ﺑﻴﻤﺎري ﻫﺎي ﻣﻘﺎرﺑﺘﻲ ﺑﺮﺧﻮردار ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﺷﺮﻃﻲ ﻛﻪ اﻳﺠﺎد ﺧﻮﻧﺮﻳﺰي ﻧﻜﻨﻨﺪ ،و ﻳﺎ ﺗﺮﺷﺤﺎت آﻟﺖ ﺟﻨﺴﻲ ﺑﺎ ﻗﺴﻤﺖ ﻫﺎي ﭘﺮ ﺧﻄﺮ ﺑﺪن ﺗﻤﺎس ﭘﻴﺪا ﻧﻜﻨﺪ. ﺑﺮﺧﻲ ﺑﻪ ﻟﻴﺴﻴﺪن ﻣﻘﻌﺪ ﻋﻼﻗﻪ دارﻧﺪ و ﺑﺮﺧﻲ ﺗﺮﺷﺤﺎت ادرار .اﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ رﻓﺘﺎرﻫﺎ ﺧﻄﺮ اﺑﺘﻼ ﺑﻪ اﻳﺪز ﻛﻤﻲ دارد اﻣﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺧﻮﻧﻲ در آن وﺟﻮد ﻧﺪارد .اﻣﺎ ﺑﺎ اﻳﻦ ﺣﺎل ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺑﻴﻤﺎرﻳﻬﺎﻳﻲ از اﻳﻦ ﻃﺮﻳﻖ ﻣﻨﺘﻘﻞ ﺷﻮد .ﻫﭙﺎﺗﻴﺖ آ و ب از ﺷﺎﻳﻌﺘﺮﻳﻦ آن ﻫﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺧﻮد را در ﻣﻘﺎﺑﻞ آن واﻛﺴﻴﻨﻪ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ. اﺳﺘﻔﺎده از ﻛﺎﻧﺪوم ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ اﻳﻦ اﻃﻤﻴﻨﺎن ﺧﺎﻃﺮ را ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﺪﻫﺪ ﻛﻪ ﺳﻜﺴﻲ ﺳﺎﻟﻢ دارﻳﺪ ﺳﻜﺲ دوﺟﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن ﻣﻮردي ﻛﻪ ﺷﺎﻳﺎن ذﻛﺮ اﺳﺖ ارﺗﺒﺎﻃﺎت ﺟﻨﺴﻲ ﻛﺴﺎﻧﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻫﻢ ﺑﺎ زﻧﺎن و ﻫﻢ ﺑﺎ ﻣﺮدان ارﺗﺒﺎط دارﻧﺪ و ﺑﺎﻳﺪ ﮔﻔﺖ ﻛﻪ اﻳﻦ اﻓﺮاد ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﻧﻜﺎت ﺑﻬﺪاﺷﺘﻲ را رﻋﺎﻳﺖ ﻧﻜﻨﻨﺪ ،در ﺧﻄﺮ ﺑﻴﺸﺘﺮي ﻗﺮار دارﻧﺪ. ﻣﻬﻤﺘﺮﻳﻦ اﺻﻞ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺮاي ﺗﻤﺎس ﻫﺎي ﻣﻘﻌﺪي و ﻣﻬﺒﻠﻲ از ﻛﺎﻧﺪوم اﺳﺘﻔﺎده ﻛﻨﻴﺪ .ﺣﺘﻲ ﺑﺮاي ﺳﻜﺲ دﻫﺎﻧﻲ ﻣﺮدان ﻣﻲ ﺑﺎﻳﺴﺖ از ﻛﺎﻧﺪوم ﻫﺎي وﻳﮋه و ﻳﺎ ورﻗﻪ ﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﭘﻮﺷﺸﻲ ﻣﺎ ﺑﻴﻦ دﻫﺎن و ﭼﻮﭼﻮﻟﻪ ﺑﺮﻗﺮار ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ ،اﺳﺘﻔﺎده ﺷﻮد .ﻫﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﻋﻤﻞ دﺧﻮﻟﻲ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻛﺎﻧﺪوم ﺻﻮرت ﮔﻴﺮد .اﻓﺮاد دو ﺟﻨﺴﮕﺮا ﻣﻲ ﺑﺎﻳﺴﺖ ﻫﻢ ﻣﻮارد اﻳﻤﻨﻲ ﻣﺮدان و ﻫﻢ زﻧﺎن را ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺗﻮأم رﻋﺎﻳﺖ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ.
– ٣٢ﺷﻤﺎرﻩ ﺑﻴﺴﺖ و ﯾﮑﻢ
ﺁﯾﻴﻦ ﭼﺮاغ ،ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﻧﻴﺴﺖ!
ﺳﺨﺖ ،وﻟﯽ ﻣﻤﮑﻦ ... واراﻧﺪ در اﺑﺘﺪاي اﻳﻦ ﻧﻮﺷﺘﺎر ﺑﺎﻳﺪ ﺧﺎﻃﺮ ﻧﺸﺎن ﻛﺮد ،ﻛﻪ ﺑﺤﺚ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺟﺎﻣﻌﻪ ي ﻫﻤﻮﺳﻜﺸﻮال داﺧﻞ ﻛﺸﻮر و ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن ﺧﺎرج از ﻛﺸﻮر و ﺟﺪاﺳﺎزي اﻫﺪاف و اﻳـﺪه آل ﻫﺎي آﻧﺎن ،ﻫﺪف اﻳﻦ ﻧﻮﺷﺘﺎر ﻧﻴﺴﺖ ،اﻳﻦ ﺑﺤﺚ ﻓﺮآﻳﻨﺪي ﻃﻮﻻﻧﻲ و ﻗﺎﺑﻞ ﺗﺄﻣﻞ دارد ﻛﻪ اﻳﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﻣﺠﺎل آن را ﻧﺪارد .ﺗﻨﻬـﺎ ﺑﺎﻳـﺪ ﻣﺘـﺬﻛﺮ ﺷـﺪ ﻛـﻪ ﻫـﺪف ﻧﻮﻳﺴـﻨﺪه ﺟﺪاﺳﺎزي اﻳﻦ ﻃﻴﻒ ﺑﻪ ﻫﻢ ﭘﻴﭽﻴﺪه در داﺧﻞ و ﺧﺎرج از ﻛﺸﻮر ﻧﻴﺴﺖ و اﮔﺮ ﻛﻤﻲ ﻣﻌﻘﻮﻻﻧﻪ و ﻣﻨﺼﻔﺎﻧﻪ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻗﻀﻴﻪ ﻧﮕﺎه ﻛﻨﻴﻢ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺷﺮاﻳﻂ ﺣـﺎﻛﻢ ﺑـﺮ ﻛﺸـﻮر ﺗﻮﻗﻌﺎت و اﻧﺘﻈﺎرات ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن داﺧﻞ ﻛﺸﻮر را ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻄﻮر ﻛﺎرﺷﻨﺎﺳـﺎﻧﻪ ﻣـﻮرد ﺑﺮرﺳـﻲ ﻗـﺮارداد ﺗـﺎ ﻫـﺮ اﻗـﺪاﻣﻲ ،ﻧﻈـﺮات و اﻳـﺪه آل ﻫـﺎي ﻃﻴﻔﻬـﺎي ﮔﺴـﺘﺮده ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن در اﻳﺮان را ﻧﻴﺰ در ﺑﺮ ﮔﻴﺮد. در روزﻫﺎي ﭘﺎﻳﺎﻧﻲ ﺷﻬﺮﻳﻮرﻣﺎه ﮔﺬﺷﺘﻪ ،ﻫﻤﮕﻲ ﺷﺎﻫﺪ ﺑﻮدﻳﻢ دﻋﻮﺗﻲ از ﺳﺎزﻣﺎن ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن اﻳﺮاﻧﻲ ،ﻛﻪ ﺑﻌﻨﻮان ﻧﻤﺎﻳﻨﺪه اﻳﺮان در ﺳﺎزﻣﺎن ﺟﻬﺎﻧﻲ اﻳﻠﮕﺎ ﺣﻀﻮر دارد ،ﺑﻪ ﻋﻤﻞ آﻣﺪ ﺗﺎ در ﺧﺼﻮص ﺣﻘﻮق اﻗﻠﻴﺖ ﻫﺎي ﺟﻨﺴﻲ در اﻳﺮان ،در دوﻣﻴﻦ ﻧﺸﺴﺖ ﺷﻮراي ﺟﺪﻳﺪ ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ در ﻣﻘﺮ داﺋﻤﻲ ﺳﺎزﻣﺎن ﻣﻠﻞ ﻣﺘﺤﺪ در ژﻧﻮ ،ﺣﻀﻮر ﺑﻬﻢ رﺳﺎﻧﺪ؛ اﺳﺘﺤﻀﺎر دارﻳﺪ ﻛﻪ دﺑﻴﺮ ﻛﻞ اﻳﻦ ﺳﺎزﻣﺎن آﻗﺎي آرﺷﺎم ﭘﺎرﺳﻲ در اﻳﻦ ﻧﺸﺴﺖ ﺳﺨﻨﺮاﻧﻲ ﻛﺮد . از آﻧﺠﺎ ﻛﻪ در اﻳﺮان ﺗﻌﺪاد ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻬﻲ از دوﺳﺘﺎﻧﻢ ﻣﺸﺘﺮك ﻧﺸﺮﻳﻪ ﭼﺮاغ ﻫﺴﺘﻨﺪ و ﻋﺪه ي دﻳﮕﺮي ﻧﻴﺰ وب ﺳﺎﻳﺖ PGLOرا ﻫﺮ از ﮔﺎﻫﻲ ﺑﺎزدﻳﺪ ﻛﺮده و ﺑﺎ اﻫﺪاف و ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎي ﺟﺎﻣﻊ اﻳﻦ ﺳﺎزﻣﺎن آﺷﻨﺎﻳﻲ دارﻧﺪ ،ﺑﺮ آن ﺷﺪم ﺗﺎ در اﻳﻦ ﺧﺼﻮص ﺑﺎ ﺗﻨﻲ ﭼﻨﺪ از آﻧﻬﺎ ﻛﻪ در ﺟﺮﻳﺎن اﻳﻦ اﺧﺒﺎر ﻗﺮار دارﻧﺪ ،ﮔﻔﺘﮕﻮﻳﻲ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ و ﻧﻈﺮات آﻧﻬﺎ را ﺑﻌﻨﻮان ﻣﺸﺘﻲ از ﺧﺮوار در اﻳﻦ ﻧﺸﺮﻳﻪ ﻣﻨﻌﻜﺲ ﻛﻨﻢ. اﻳﻦ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﻧﻪ در ﺳﻄﺢ ﻳﻚ ﮔﺰارش ﺧﺒﺮي و ﻧﻪ در ﺳﻄﺢ ﻳﻚ ﻧﻈﺮ ﺳﻨﺠﻲ ﺟﺎﻣﻊ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ ،اﻳﻦ ﮔﻔﺘﮕﻮﻫﺎ ﺑﻴﻦ دوﺳﺘﺎن و ﻫﻢ ﮔﺮاﻳﺶ ﻫﺎي ﻫﺮ از ﮔﺎﻫﻲ اﺗﻔﺎق ﻣﻲ اﻓﺘﺪ و وﻗﺘﻲ ﺑﻬﺎﻧﻪ اي ﻫﻢ ﺑﺎﺷﺪ ﭘﺮ ﻣﺎﻳﻪ ﺗﺮ ﻣﻲ ﺷﻮد ﻛﻪ ﺑﺮاي ﺑﺎﻻ ﺑﺮدن ﺳﻄﺢ آﮔﺎﻫﻲ ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻄﻠﻮب اﺳﺖ. ﻫﺪف ﻫﺮ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ و ﺳﺎزﻣﺎﻧﻲ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺎ رﻓﻊ ﻛﺎﺳﺘﻲ ﻫﺎ و ﻛﻤﺒﻮدﻫﺎ در ﺟﻬﺖ ﻧﻴﻞ ﺑﻪ ﺗﻜﺎﻣﻞ ﻗﺪم ﺑﺮدارد و ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻣﻬﻢ ،ﺳﺎزﻣﺎن ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن اﻳﺮاﻧﻲ ﻧﻴﺰ ﻫﻤﻮاره ﺑﺎ ﺟﻮﻳﺎ ﺷﺪن ﻧﻈﺮات ﻣﺸﺘﺮﻛﻴﻦ و ﻣﺨﺎﻃﺒﻴﻦ در اﻳﻦ راه ﻗﺪم ﻫﺎي ﻣﺜﺒﺘﻲ ﺑﺮداﺷﺘﻪ اﺳﺖ وﻟﻲ ﺻﺤﺒﺖ ﺑﺎ آﻧﺎن ﻛﻪ در ﺑﻄﻦ ﺟﺎﻣﻌﻪ زﻧﺪﮔﻲ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ و ﺑﻪ ﻗﻮﻟﻲ در دل ﻓﺎﺟﻌﻪ ﺑﺴﺮ ﻣﻲ ﺑﺮﻧﺪ و ﻣﻄﻠﻊ ﺷﺪن از ﻧﻈﺮات و اﻳﺪه ﻫﺎي ﻣﺨﺎﻃﺐ ﻋﺎم در رﺳﻴﺪن ﺑﻪ ﻧﺘﺎﻳﺞ و دﺳﺘﺎوردﻫﺎي دﻟﺨﻮاه ،ﻣﺆﺛﺮﺗﺮ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد. ﻻزم ﺑﻪ ﺗﻮﺿﻴﺢ اﺳﺖ زﻧﺪﮔﻲ ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن در اﻳﺮان اﮔﺮ ﺑﺎ ﻓﺎﺟﻌﻪ ﻫﻤﺮاه ﻧﺒﺎﺷﺪ دﺳﺖ ﻛﻤﻲ از آراﻣﺶ ﻗﺒﻞ از ﻃﻮﻓﺎن ﻧﻴﺰ ﻧﺪارد؛ ﺳﻜﻮن و ﺑﻲ ﺗﺤﺮﻛﻲ در ﻣﻴﺎن ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن داﺧﻞ اﻳﺮان ﺧﻮد ﻧﺸﺎﻧﻲ از ﻃﻮﻓﺎﻧﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ اﮔﺮ ﺧﻮد ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن ﺳﻌﻲ در ﻣﻬﺎر آن ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻣﺼﻴﺒﺖ ﺑﺎري ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﺧﻮاﻫﺪ داﺷﺖ. ﻛﺘﻤﺎن ،و ﺑﻴﺸﺘﺮ اوﻗﺎت ﺗﻜﺬﻳﺐ ﮔﺮاﻳﺶ و ﻫﻮﻳﺖ ﺟﻨﺴﻲ ﻣﻴﺎن ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن آراﻣﺶ ﻛﺎذﺑﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن اﻳﺮاﻧﻲ در داﺧﻞ ﻛﺸﻮر و ﺑﻌﻀﺎً در ﻣﺤﺎﻓﻞ ﺧﺎرج – ٣٣ﺷﻤﺎرﻩ ﺑﻴﺴﺖ و ﯾﮑﻢ
ﺁﯾﻴﻦ ﭼﺮاغ ،ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﻧﻴﺴﺖ!
از ﻛﺸﻮر ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ و ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ ﻣﺎﻧﻊ ﺣﻀﻮر اﻳﻦ ﺟﻤﻌﻴﺖ در اﻗﻠﻴﺖ ،در ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻫﺎي اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ اﺳﺖ .ﭼﻪ ﺑﺴﺎ ﺑﻮده اﻧﺪ ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﺎ COMINGOUTﻛﺮدن اﺣﺴﺎس ﺧﻮﻳﺶ ،ﺧﻄﺮ ﻛﺮده و ﻫﺮ ﻋﻜﺲ اﻟﻌﻤﻠﻲ راﺑﻪ ﺟﺎن ﺧﺮﻳﺪه اﻧﺪ ،اﻣﺎ ﺷﺮاﻳﻂ ﺑﺎﻳﺪ ﻃﻮري ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﻫﺮ ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﻲ ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﺑﺪون ﺗﺮس از اﻳﻦ ﻛﻪ اﮔﺮ ﻫﻮﻳﺖ ﺟﻨﺴﻲ اش ﻓﺎش ﺷﺪ ﭼﻪ ﺑﺮﺧﻮرد ﻫﺎﻳﻲ از ﻃﺮف ﺟﺎﻣﻌﻪ را ﻣﺘﺤﻤﻞ ﻣﻲ ﺷﻮد ،زﻧﺪﮔﻲ ﻛﺮده و ﻧﻴﺎزي ﻫﻢ ﺑﻪ اﺛﺒﺎت ﻃﺒﻴﻌﻲ ﺑﻮدن اﺣﺴﺎس ﺧﻮﻳﺶ ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ. در راﺳﺘﺎي ﻫﻤﻴﻦ اﻫﺪاف ) ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪه ( اﻳﻦ روزﻫﺎ ﻣﻮﻓﻘﻴﺖ ﻫﺎ و دﺳﺘﺎوردﻫﺎي ﺑﺰرﮔﻲ در ﻋﺮﺻﻪ ي ﻣﺒﺎرزه ﺑﺮاي اﺣﻴﺎي ﺣﻘﻮق ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن اﻳﺮاﻧﻲ و ﺷﻨﺎﺧﺖ آﻧﺎن ﺑﻌﻨﻮان اﻗﻠﻴﺘﻲ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻪ در اﻳﺮان و اﻟﺒﺘﻪ ﺧﺎرج از اﻳﺮان ،را ﺷﺎﻫﺪ ﻫﺴﺘﻴﻢ. ﺟﺪﻳﺪﺗﺮﻳﻦ دﺳﺘﺎوردي ﻛﻪ در ﺳﺎﻳﻪ ي ﺗﻼش ﻫﻤﻪ ي ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻫﺮ ﻧﻮﻋﻲ در راه آزادي اﻧﺪﻳﺸﻪ ﺗﻼش ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ ،ﺑﻪ ﺑﺎر ﻧﺸﺴﺘﻪ ،دﻋﻮت از ﺳﺎزﻣﺎن ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن اﻳﺮاﻧﻲ ﺑﺮاي ﺳﺨﻨﺮاﻧﻲ در ﻣﻘﺮ ﺳﺎزﻣﺎن ﻣﻠﻞ در ژﻧﻮ اﺳﺖ ﻛﻪ دوﺳﺘﺎن و ﻣﺸﺘﺮﻛﻴﻦ ﻋﺰﻳﺰ ﻫﻤﮕﻲ در ﺟﺮﻳﺎن اﻳﻦ اﻣﺮ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﻳﺪ اﻳﻦ ﻣﻬﻢ از آﻧﺠﺎ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻪ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺮاي ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺑﺎر در ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﺒﺎرزه ﺑﺮاي رﻓﻊ ﺗﺒﻌﻴﺾ و اﺣﻴﺎي ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ ﻣﺒﺎرزان اﻳﺮاﻧﻲ ،از ﻳﻚ ﺳﺎزﻣﺎن اﻳﺮاﻧﻲ ﻛﻪ ﻋﻤﺪه ﻓﻌﺎﻟﻴﺘﺶ در ﻣﻮرد LGBTاﺳﺖ دﻋﻮت ﺑﻌﻤﻞ آﻣﺪه ﺗﺎ درﻣﻮرد ﻛﺎﺳﺘﻲ ﻫﺎ ،ﺗﺒﻌﻴﺾ ﻫﺎ و ﻇﻠﻤﻲ ﻛﻪ در ﻧﻬﺎن ﺑﻪ ﻗﺸﺮ آﺳﻴﺐ ﭘﺬﻳﺮ ﻫﻮﻣﻮﺳﻜﺸﻮال و ﺗﺮاﻧﺴﺠﻨﺪر ﻣﻲ رود ،ﺳﺨﻦ ﺑﻪ ﻣﻴﺎن آورد. اﻣﺎ در داﺧﻞ ﻛﺸﻮر ﻋﻜﺲ اﻟﻌﻤﻞ ﻫﺎي ﻣﺘﻔﺎوﺗﻲ در اﻳﻦ ﺧﺼﻮص ﺑﻮﺟﻮد آﻣﺪه ﻛﻪ ﺑﺎ ﻛﻤﻲ دﻗﺖ و رﻳﺰﺑﻴﻨﻲ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﻲ ﺷﻮﻳﻢ ﻛﻪ ﻗﺸﺮ ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاي داﺧﻞ اﻳﺮان زﻳﺎد ﺑﻪ اﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ اﻗﺪاﻣﺎت ﺧﻮش ﺑﻴﻦ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ .ﭼﺮا؟ اﻳﻦ ﺳﺌﻮاﻟﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻃﺒﻌﺎً ﺑﺮاي ﻣﺪﻳﺮان ﺳﺎزﻣﺎن و دﺳﺖ اﻧﺪرﻛﺎران ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ رﻳﺰي ﺑﺮاي اﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﻣﺤﺎﻓﻞ و ﺷﺮﻛﺖ در اﻳﻦ ﻣﺠﺎﻣﻊ ﭘﻴﺶ ﻣﻲ آﻳﺪ ﻛﻪ ﭼﺮا ﻗﺸﺮ ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاي اﻳﺮاﻧﻲ در داﺧﻞ ﻛﺸﻮر زﻳﺎد ﺑﻪ اﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﻣﻮارد ﺧﻮش ﺑﻴﻦ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ و ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺣﺎﺻﻞ از اﻳﻦ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻫﺎ را در دراز ﻣﺪت ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻨﺪ و ﻧﺴﻞ ﻛﻨﻮﻧﻲ ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن اﻛﺜﺮاً اﻣﻴﺪي ﺑﻪ اﻳﻦ ﻧﺪارﻧﺪ ﻛﻪ ﻧﺘﺎﻳﺞ اﻳﻦ اﻗﺪاﻣﺎت را ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﺑﺒﻴﻨﻨﺪ. ﺷﺎﻳﺪ ﻋﺎﻣﻞ ﻣﻬﻢ اﻳﻦ ﻧﻮع ﻧﮕﺎه ﺑﻪ ﻣﺴﺎﻳﻠﻲ از اﻳﻦ دﺳﺖ ،ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺗﺮﺑﻴﺖ و ﻧﮕﺎه ﺳﻨﺘﻲ در ﻣﻴﺎن اﻳﺮاﻧﻴﺎن اﺳﺖ ﻛﻪ ﻫﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﺗﻼش ﺑﺮاي دﺳﺘﻴﺎﺑﻲ ﺑﻪ ﺷﺮاﻳﻂ ﺑﻬﺘﺮ را ﻣﻨﻮط ﺑﻪ ﻓﺮاﻫﻢ ﺷﺪن ﺗﻤﺎﻣﻲ زﻣﻴﻨﻪ ﻫﺎ و ﻣﻬﻴﺎ ﺷﺪن ﻫﻤﻪ ي اﻣﻜﺎﻧﺎت ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻨﺪ .در ﻫﺮ ﺻﻮرت ﺑﺮ آن ﺷﺪم ﻛﻪ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﻫﻤﻴﺖ ﻣﻮﺿﻮع و ﻧﻮع ﻧﮕﺎه ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن ﺳﺌﻮاﻟﻲ را ﻛﻪ ﻣﺪت ﻫﺎﺳﺖ در ذﻫﻦ دارم را ﻣﻄﺮح ﻛﻨﻢ و ﻧﻈﺮ دﻳﮕﺮ دوﺳﺘﺎن ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﻢ و ﺟﻤﻌﻲ دﻳﮕﺮ را ﺟﻮﻳﺎ ﺷﻮم .ﺳﺌﻮاﻟﻲ ﻛﻪ ﻣﻄﺮح ﻣﻲ ﺷﻮد اﻳﻦ اﺳﺖ : * اﻗﺪاﻣﺎﺗﻲ ﻛﻪ در راﺳﺘﺎي اﺣﻴﺎي ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ و ﺣﻘﻮق اﻗﻠﻴﺖ ﻫﺎي ﺟﻨﺴﻲ در ﺧﺎرج از ﻛﺸﻮر ﺑﺮاي ﺟﺎﻣﻌﻪ ي ﻫﻤﻮﺳﻜﺸﻮال داﺧﻞ ﻛﺸﻮر اﻧﺠﺎم ﻣﻲ ﮔﻴﺮد ﭼﻘﺪر ﺗﺄﺛﻴﺮ ﭘﺬﻳﺮ اﺳﺖ و ﻓﻜﺮ ﻣﻲ ﻛﻨﻴﺪ ﻧﺘﻴﺠﻪ ي اﻗﺪاﻣﺎت ﺗﺎ ﭼﻪ ﺣﺪ در ﺟﻬﺖ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن و رﻓﻊ ﺗﺒﻌﻴﺾ ﻫﺎ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ؟ ﻧﻈﺮﻳﻪ ﺣﺪاﻗﻞ %75ﺟﺎﻣﻌﻪ ي آﻣﺎري ﻛﻪ ﻣﻮرد اﻳﻦ ﺳﺌﻮال ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ اﻳﻦ ﺑﻮد ﻛﻪ اﻳﻦ اﻗﺪاﻣﺎت ﺗﺎ زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺣﻜﻮﻣﺘﻲ ﺑﻪ ﻧﺎم ﺟﻤﻬﻮري اﺳﻼﻣﻲ در اﻳﺮان زﻣﺎم اﻣﻮر را ﺑﺪﺳﺖ دارد ،راه ﺑﻪ ﺟﺎﻳﻲ ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﺑﺮد و ﻳﺎ اﻳﻦ ﻛﻪ اﻳﻦ ﻣﻮارد ﻧﻴﺰ ﻣﺜﻞ ﺗﻤﺎم ﻣﻮارد ﻧﻘﺾ ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ در ﺳﺎل ﻫﺎي ﻗﺒﻞ ﺑﻪ ﺑﻮﺗﻪ ي ﻓﺮاﻣﻮﺷﻲ ﺳﭙﺮده ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ و ﻧﺘﻴﺠﻪ ي دﻟﺨﻮاه ﻋﺎﻳﺪ ﻧﻤﻲ ﺷﻮد. – ٣۴ﺷﻤﺎرﻩ ﺑﻴﺴﺖ و ﯾﮑﻢ
ﺁﯾﻴﻦ ﭼﺮاغ ،ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﻧﻴﺴﺖ!
ﻫﻤﮕﻲ ﻣﻲ داﻧﻴﻢ ﻛﻪ ﻣﺒﻨﺎي ﺣﻜﻮﻣﺖ و ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻲ در اﻳﺮان ﺑﺮ اﺳﺎس ﻣﺬﻫﺐ و ﺷﺮﻳﻌﺖ ﭘﺎﻳﻪ رﻳﺰي ﺷﺪه اﺳﺖ و ﻧﻤﻲ ﺗﻮان ﺣﻜﻮﻣﺖ را از دﻳﻦ ﺟﺪا ﻧﻤﻮد .ﻧﻈﺮﻳﻪ اي ﻛﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﺧﺎﻧﻪ ﻧﺸﻴﻦ ﺷﺪن ﻗﺎﺋﻢ ﻣﻘﺎم آﻳﺖ اﷲ ﺧﻤﻴﻨﻲ ،آﻳﺖ اﷲ ﻣﻨﺘﻈﺮي ،در ﺳﺎل ﻫﺎ ﭘﻴﺶ ﺷﺪ ،اﻣﺎ اﻇﻬﺎرﻧﻈﺮ ﻫﺎ در اﻳﻦ ﺧﺼﻮص ﺿﺪ و ﻧﻘﻴﺾ ﺑﻮد. ﺑﺎ وﺟﻮد آن ﻛﻪ ﻫﻤﻪ ي ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻣﻮرد ﭘﺮﺳﺶ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﻣﺘﻔﻖ اﻟﻘﻮل ﺑﻮدﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﺎ وﺟﻮد ﺣﻜﻮﻣﺘﻲ اﺳﻼﻣﻲ ) ﻫﻴﭻ ﻛﺪام ﺑﻪ وﺟﻮد ﺟﻤﻬﻮري در اﻳﻦ ﺣﻜﻮﻣﺖ اﻋﺘﻘﺎدي ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ ( در اﻳﺮان اﻣﻜﺎن ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻫﺎﻳﻲ ﺑﻪ ﻧﺎم ﺳﺎزﻣﺎن ﻫﺎﻳﻲ ﺑﺎ ﻋﻨﺎوﻳﻦ ﺧﺎص در اﻳﺮان وﺟﻮد ﻧﺪارد .اﻣﺎ ﻋﺪه اي ﺑﺮ اﻳﻦ ﺑﺎور ﺑﻮدﻧﺪ ﻛﻪ ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن ﻧﺒﺎﻳﺪ در ﻣﻌﺎدﻻت و ﮔﺮوه ﺑﻨﺪي ﻫﺎي ﺳﻴﺎﺳﻲ دﺧﺎﻟﺖ ﻛﻨﻨﺪ وﮔﺮﻧﻪ در آن ﮔﺮداب ﭘﺮ ﺣﺎدﺛﻪ اوﻟﻴﻦ ﭼﻴﺰي ﻛﻪ ﻓﺮاﻣﻮش ﻣﻲ ﺷﻮد ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎﻧﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ اﻣﻴﺪ ﺑﻪ ﺗﻐﻴﻴﺮ و ﺗﺤﻮﻻت اﺳﺎﺳﻲ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ دارﻧﺪ. ﻣﺤﺴﻦ ﻛﻪ ﻳﻚ ﻫﻤﻮﺳﻜﺸﻮال و داﻧﺸﺠﻮﺳﺖ ﻋﻘﻴﺪه دارد ﻛﻪ ﻧﻤﻲ ﺗﻮان ﺑﺪون آﻧﻜﻪ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺑﺮﺧﻮرد ﻧﺎﻣﻨﺎﺳﺐ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﻮد ﺑﺤﺚ ﻫﻮﻣﻮﺳﺸﻜﻮاﻟﻲ را ﭘﻴﺶ ﻛﺸﻴﺪ و ﺧﻮد را ﻣﻄﺮح ﻛﺮد .ﺑﻪ ﻧﻈﺮ او ﻧﻴﺎزي ﺑﻪ آﻓﺘﺎﺑﻲ ﺷﺪن ﻧﻴﺴﺖ و ﻛﺎرﻫﺎي ﺳﻴﺎﺳﻲ ﻧﻴﺰ از ﻋﻬﺪه ي ﻫﺮ ﻛﺴﻲ ﺑﺮ ﻧﻤﻲ آﻳﺪ ﻛﻤﺎ اﻳﻨﻜﻪ او ﻋﻘﻴﺪه داﺷﺖ ﺳﺎزﻣﺎن ﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ از ﺣﻘﻮق اﻗﻠﻴﺖ ﻫﺎي ﺟﻨﺴﻲ ﺣﻤﺎﻳﺖ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ ﻧﺒﺎﻳﺪ در ﻣﻌﺎدﻻت ﺳﻴﺎﺳﻲ ﺷﺮﻛﺖ ﻛﻨﻨﺪ .او ﺳﻴﺎﺳﻲ ﺷﺪن ﺳﺎزﻣﺎن ﻫﺎﻳﻲ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﺎزﻣﺎن ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن اﻳﺮاﻧﻲ را راه ﻣﻨﺎﺳﺒﻲ ﺑﺮاي ﺑﺪﺳﺖ آوردن ﺣﻘﻮق ﺿﺎﻳﻊ ﺷﺪه ي ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن در اﻳﺮان ﻧﻤﻲ داﻧﺪ و ﻋﻘﻴﺪه دارد ﺳﻴﺎﺳﻲ ﺷﺪن ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻛﻤﻜﻲ ﺑﻪ ﭘﻴﺸﺒﺮد اﻫﺪاف اﻳﻦ ﺳﺎزﻣﺎن ﻫﺎ ﻧﻤﻲ ﻛﻨﺪ ﺑﻠﻜﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﻣﻲ ﺷﻮد ﺑﺴﻴﺎري از ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎﻧﻲ ﻛﻪ اﻣﺮوز ﺑﺎ اﻫﺪاف ﺳﺎزﻣﺎن ﻫﺎﻳﻲ از اﻳﻦ دﺳﺖ ﻫﻤﮕﺎم ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺑﺮاي ﺑﻪ ﻣﺨﺎﻃﺮه ﻧﻴﻔﺘﺎدن ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ و آﻳﻨﺪه ي ﺧﻮد از اﻳﻦ ﺳﺎزﻣﺎن ﻫﺎ رو ﮔﺮدان ﺷﻮﻧﺪ. ﺑﻨﻴﺎﻣﻴﻦ اﻣﺎ در ﻳﻚ ﺷﺮﻛﺖ ﻛﺎﻣﭙﻴﻮﺗﺮي ﻛﺎر ﻣﻲ ﻛﻨﺪ و ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻛﺎرش ﺑﺎ دﻧﻴﺎي ﻣﺠﺎزي اﻳﻨﺘﺮﻧﺖ ﺑﺴﻴﺎر در ارﺗﺒﺎط اﺳﺖ .او ﻋﻀﻮ ﻳﻚ ﮔﺮوه ﺣﻤﺎﻳﺖ از ﺑﻴﻤﺎران ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ اﻳﺪز اﺳﺖ و از اﻳﻦ راه در ﺑﺎﻻ ﺑﺮدن ﺳﻄﺢ آﮔﺎﻫﻲ ﺟﺎﻣﻌﻪ در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ اﻳﺪز و راه ﻫﺎي ﭘﻴﺸﮕﻴﺮي از آن ﺑﻪ ارﺿﺎ ﻧﻴﺎزﻫﺎي روﺣﻲ و ﻣﻌﻨﻮي ﺧﻮﻳﺶ ﻛﻤﻚ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ. او ﺑﺎ ﺳﺎﻳﺖ PGLOآﺷﻨﺎ اﺳﺖ و ﻣﻄﺎﻟﺐ ﭼﺮاغ و ﻣﺠﻠﻪ ﻣﺎﻫﺎ را ﺑﻪ دﻗﺖ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ،ﻛﻤﻲ ﻣﺬﻫﺒﻲ اﺳﺖ و ﺑﻨﺎ ﺑﻪ ﮔﻔﺘﻪ ي ﺧﻮدش ﻫﻤﻴﻦ اﺣﺴﺎس ﻣﺬﻫﺒﻲ ﺑﻮدن در ﺑﺴﻴﺎري از ﻣﻮارد ﺑﺎﻋﺚ دوﮔﺎﻧﮕﻲ ﺷﺨﺼﻴﺘﺶ ﺑﺎ اﺣﺴﺎس ﻫﻤﻮﺳﻜﺸﻮاﻟﻲ و زﻧﺪﮔﻲِ ﻣﻌﻨﻮي و روﺣﺎﻧﻲ اش ﻣﻲ ﺷﻮد. ﺑﻪ ﻧﻈﺮ او ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ در راه ﺣﻤﺎﻳﺖ از اﻗﻠﻴﺖ ﻫﺎي ﺟﻨﺴﻲ ﻗﺪم ﺑﺮ ﻣﻲ دارﻧﺪ اﺑﺘﺪا ﺑﺎﻳﺪ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻫﻮﻣﻮﺳﻜﺸﻮاﻟﻲ را در ﻗﺎﻟﺐ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ در دﺳﺘﺮس ﻫﻤﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺗﻬﻴﻪ ﻛﺮده و در وﻫﻠﻪ ي اول ﺑﻪ ﺷﻨﺎﺧﺖ اﻓﺮاد از ﺧﻮد و ﭘﻴﺪا ﻛﺮدن راه ﻫﺎي ﻋﻤﻠﻲ و ﻧﻪ ﺗﺌﻮري ﺑﺮاي ﻫﻤﺨﻮان ﻧﻤﻮدن اﺣﺴﺎﺳﺎت ﻫﻤﻮﺳﻜﺸﻮاﻟﻲ ﺑﺎ اﺣﺴﺎﺳﺎﺗﻲ ﻫﻤﭽﻮن ﻣﺬﻫﺐ و ﺗﺪﻳﻦ ﻛﻤﻚ ﻛﻨﻨﺪ .ﺑﻪ ﻧﻈﺮ او اﻳﻦ ﺟﻨﺒﻪ از ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻫﺎ ﻛﻪ در زﻣﺮه ي ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻫﺎي ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ ﻣﺤﺴﻮب ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ از اﻫﻤﻴﺖ ﺑﻴﺸﺘﺮي ﺑﺮﺧﻮردار ﻫﺴﺘﻨﺪ و در ﻛﻨﺎر آن ﻧﻴﺰ ﺑﺎ اﻳﻦ ﻛﻪ ﺣﻜﻮﻣﺖ ﺑﺎﻳﺪ ﻋﻮض ﺷﻮد ﺗﺎ ﻫﻤﻮﺳﻜﺸﻮاﻟﻲ در اﻳﺮان ﻣﻮرد ﭘﺬﻳﺮش ﻋﻤﻮم ﻗﺮار ﺑﮕﻴﺮد ﻣﺨﺎﻟﻒ ﺑﻮد .ﭼﻴﺰي ﻛﻪ ﺟﺎﻟﺐ ﺑﻮد اﻳﻦ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺑﻨﻴﺎﻣﻴﻦ ﻣﺪاﻓﻊ ﺳﺮﺳﺨﺖ اﻗﺪاﻣﺎت ﺷﺮﻋﻲ و ﻣﺬﻫﺒﻲ ﺑﺪون در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ در ﻣﻮرد ﺗﺨﻠﻔﺎﺗﻲ ﺑﻮد ﻛﻪ در ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻲ و ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﻣﺠﺎزات اﺳﻼﻣﻲ وﺿﻊ ﺷﺪه اﺳﺖ و ﭘﺎﺑﺮﺟﺎ ﻣﺎﻧﺪن ﺑﻨﻴﺎن ﺟﺎﻣﻌﻪ را ﻋﻤﻞ ﻛﺮدن ﺑﻪ اﻳﻦ ﻣﺠﺎزات ﻫﺎ و ﭘﻴﺮوي از ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﺷﺮﻋﻲ ﻣﻲ داﻧﺪ و در ﻛﻨﺎر آن ﻧﻴﺰ ﺑﺮاي ﺧﻮد ﺣﻖ داﺷﺘﻦ ﭘﺎرﺗﻨﺮ و ﺷﺮﻳﻚ ﺟﻨﺴﻲ را ﻧﻴﺰ ﻗﺎﻳﻞ ﻣﻲ ﺷﻮد . ﻋﺪه اي از دوﺳﺘﺎﻧﻢ ﻧﻴﺰ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺷﻬﺮام و ﺳﻌﻴﺪ ﻋﻘﻴﺪه داﺷﺘﻨﺪ ﺗﻨﻬﺎ راه رﺳﻴﺪن ﺑﻪ اﻫﺪاﻓﻲ ﻛﻪ ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن ﻓﻌﺎل در ﻋﺮﺻﻪ ي ﺣﻘﻮﻗﻲ دﻧﺒﺎل ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ ﻛﻤﻚ ﺑﻪ اﻗﺪاﻣﻲ ﺳﺮﻳﻊ ﺑﺮاي ﺑﺮاﻧﺪازي ﺣﻜﻮﻣﺖ اﺳﻼﻣﻲ در اﻳﺮان اﺳﺖ و ﻣﺜﺎل ﻣﻲ زدﻧﺪ ﻛﻪ ﻗﺒﻞ از اﻧﻘﻼب ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﻲ ﻫﻤﭽﻮن اﻣﻴﺮ ﻋﺒﺎس ﻫﻮﻳﺪا ﺑﺪون آﻧﻜﻪ در ﻣﻮرد – ٣۵ﺷﻤﺎرﻩ ﺑﻴﺴﺖ و ﯾﮑﻢ
ﺁﯾﻴﻦ ﭼﺮاغ ،ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﻧﻴﺴﺖ!
ﻫﻤﻮﺳﻜﺸﻮال ﺑﻮدﻧﺶ ﺣﺴﺎﺳﻴﺖ وﺟﻮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻟﻴﺎﻗﺖ ﻫﺎﻳﺶ در ﻣﻘﺎﻣﻲ ﻫﻤﭽﻮن ﻧﺨﺴﺖ وزﻳﺮي ﺧﺪﻣﺖ ﻣﻲ ﻛﺮد و ﮔﺮﭼﻪ از ﻧﻈﺮ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ و رﺷﺪ آﮔﺎﻫﻲ ﻫﺎي ﻋﻤﻮﻣﻲ ﺟﺎﻣﻌﻪ در آن روزﻫﺎ در ﺳﻄﺢ اﺑﺘﺪاﻳﻲ و ﻳﺎ ﺑﻲ اﻃﻼﻋﻲ ﻣﺤﺾ ﺑﻮد اﻣﺎ ﺑﺎزﻫﻢ در ﻣﺮﻛﺰ ،اﻳﻦ ﻧﮕﺮش وﺟﻮد داﺷﺖ ﻛﻪ اﺣﺴﺎﺳﺎت ﺟﻨﺴﻲ و ﮔﺮاﻳﺸﺎت ﺑﺎﻃﻨﻲ را ﺑﺎ ﻛﺎر و ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ ﻫﺎي اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ در ﻧﻴﺎﻣﻴﺰﻧﺪ .ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻫﺮ دوي اﻳﻦ دوﺳﺘﺎن ﺗﻨﻬﺎ راه رﻫﺎﻳﻲ از ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﻣﺠﺎزات اﺳﻼﻣﻲ ،ﺑﺮاﻧﺪازي ﺣﻜﻮﻣﺖ اﺳﻼﻣﻲ در اﻳﺮان ﺑﻮد و ﺳﺨﺖ ﻣﻌﺘﻘﺪ ﺑﻮدﻧﺪ ﻛﻪ ﻓﻌﺎﻻن ﺣﻘﻮق ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺳﻴﺎﺳﻴﻮﻧﻲ ﺑﺎ ﺿﺮﻳﺐ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﺑﺎﻻ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺷﻮﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ ﺑﺎ ﮔﺮوه ﻫﺎي ﻣﺨﺎﻟﻒ ﺣﻜﻮﻣﺖ در داﺧﻞ و ﺧﺎرج ﻫﻤﮕﺎم ﺷﺪه و در ﺗﻐﻴﻴﺮ رژﻳﻢ ﺳﻬﻤﻲ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ. ﺣﺎل ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع و ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻛﻪ ﻫﻴﭻ ﮔﺮوﻫﻲ از LGBTدر دﺳﺘﻪ ﻫﺎ و ﮔﺮوه ﺑﻨﺪي ﻫﺎي ﺳﻴﺎﺳﻲ ﻗﺮار ﻧﻤﻲ ﮔﻴﺮﻧﺪ و اﻟﺒﺘﻪ ﺳﺎزﻣﺎن ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮﻳﺎن اﻳﺮاﻧﻲ ﻧﻴﺰ اﻫﺪاف ﺳﻴﺎﺳﻲ ﺑﺮاﻧﺪازي را دﻧﺒﺎل ﻧﻤﻲ ﻛﻨﺪ ،ﻧﻤﻲ ﺗﻮان اﻧﺘﻈﺎر داﺷﺖ ﻛﻪ اﻗﺪاﻣﺎت ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن در ﻃﻴﻒ ﻫﺎ و ﮔﺮوه ﺑﻨﺪي ﻫﺎي ﺳﻴﺎﺳﻲ ﻗﺮار ﺑﮕﻴﺮد و از ﺳﺎزﻣﺎن و اﻋﻀﺎ آن ﺳﻴﺎﺳﻴﻮﻧﻲ ﻓﻌﺎل ﺑﺴﺎزد و ﻳﺎ اﻳﻦ ﻛﻪ ﺳﺎزﻣﺎن اﻫﺪاﻓﺶ را در راﺳﺘﺎي ﺳﺮﻧﮕﻮﻧﻲ ﻧﻈﺎم ﻗﺮار دﻫﺪ و ﻳﺎ ﺑﺎ ﮔﺮوه ﻫﺎي اﭘﻮزوﺳﻴﻮن در ﺧﺎرج از ﻛﺸﻮر ﻫﻤﮕﺎم ﺷﻮد ﺗﺎ ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﺑﻪ اﻫﺪاف از ﭘﻴﺶ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺷﺪه اش دﺳﺖ ﻳﺎﺑﺪ. ﺗﻨﻬﺎ اﻧﺘﻈﺎري ﻛﻪ ﻣﻲ رود اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺳﺎزﻣﺎن ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن اﻳﺮاﻧﻲ )ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻫﻤﻴﺸﻪ (در ﺑﺮاﺑﺮ ﺗﻐﻴﻴﺮ و ﺗﺤﻮﻻت ﺳﻴﺎﺳﻲ ﻣﻮاﺿﻊ روﺷﻦ و ﺻﺮﻳﺤﻲ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﻮﺿﻊ ﮔﻴﺮﻫﺎﻳﻲ در ﻣﻮرد ﻛﺸﺘﺎر 24آورﻳﻞ و ﻳﺎ ﺟﺮﻳﺎن ﺗﻜﺬﻳﺐ ﻫﻮﻟﻮﻛﺎﺳﺖ ،ﻛﻪ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﺎﻧﻪ ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن داﺧﻞ ﻛﺸﻮر ﻛﻪ اﻳﻦ روزﻫﺎ در ﺣﺎل دﻗﺖ ﻛﺮدن ﺑﻪ ﺗﺤﻮﻻت ﺳﻴﺎﺳﻲ و اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ اﻃﺮاف ﺧﻮد ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻣﺘﻮﺟﻪ اﻳﻦ اﻗﺪاﻣﺎت ﻫﺴﺘﻨﺪ و اﺑﺮاز ﺧﺮﺳﻨﺪي ﻧﻴﺰ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ. ﻣﻄﻤﺌﻨﺎً ﻧﻤﻲ ﺗﻮان ﺑﻪ اﻧﺘﻈﺎر ﻧﺸﺴﺖ و ﺳﺮﻧﮕﻮﻧﻲ ﺣﻜﻮﻣﺘﻲ دﻳﻜﺘﺎﺗﻮري را ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺷﺪ .ﮔﺮﭼﻪ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻧﻤﻲ رﺳﺪ در ﻛﺸﻮرﻫﺎي در ﺣﺎل ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺣﻜﻮﻣﺘﻲ وﺟﻮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ در ﺟﻬﺖ اﻫﺪاف ﺑﺸﺮ دوﺳﺘﺎﻧﻪ ﺣﺮﻛﺖ ﻛﺮده و ﻛﻌﺒﻪ ي آﻣﺎﻟﺶ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﻲ ﺗﻤﺎﻣﻲ آﺣﺎد ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﺎﺷﺪ. ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻧﺸﺎن داده اﺳﺖ ﻛﻪ در ﻛﺸﻮرﻫﺎي در ﺣﺎل ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺑﺎ ﺣﻜﻮﻣﺖ ﻫﺎﻳﻲ ﺑﻪ ﻇﺎﻫﺮ ﻣﻨﺘﺨﺐ ،دوﻟﺖ ﻫﺎ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺳﻌﻲ در ﺳﺮﭘﻮش ﮔﺬاﺷﺘﻦ ﺑﺮ ﻛﺎﺳﺘﻲ ﻫﺎ و ﻇﻠﻤﻲ دارﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﺮ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻣﻲ رود و اﻗﻠﻴﺖ ﻫﺎي ﺟﻨﺴﻲ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﮔﺮوﻫﻲ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻪ ) اﮔﺮ ﺑﺎي -ﺳﻜﺸﻮال ﻫﺎ و ﺗﺮاﻧﺴﺠﻨﺪرﻫﺎ را ﻧﻴﺰ در اﻳﻦ ﮔﺮوه ﺑﻪ ﺣﺴﺎب ﺑﻴﺎورﻳﻢ ( ﻛﻪ در ﻣﻌﺎدﻻت اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ و ﺳﻴﺎﺳﻲ در ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻧﺎﺧﻮدآﮔﺎه ﻧﻘﺶ ﻣﻬﻤﻲ ﺑﺎزي ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ از اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﻣﺴﺘﺜﻨﺎ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ .در ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ رﻓﺘﺎر ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ آن ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ رﻳﺰان و ﺻﺎﺣﺐ ﻧﻈﺮاﻧﻲ ﻛﻪ در ﺟﻬﺖ ﻣﻨﺎﻓﻊ اﻗﻠﻴﺖ ﻫﺎي ﺟﻨﺴﻲ در اﻳﺮان ﮔﺎم ﺑﺮ ﻣﻲ دارﻧﺪ ﺑﺎ ﺣﻔﻆ ﻣﻮﺿﻊ "ﺿﺪ ﺧﺸﻮﻧﺖ -ﺿﺪ ﺑﺮاﻧﺪازي" ،در راﺳﺘﺎي ﺗﺨﻔﻴﻒ ﻣﺠﺎزات ﻫﺎي اﺳﻼﻣﻲ وﺿﻊ ﺷﺪه در اﻳﺮان ﮔﺎم ﺑﺮدارﻧﺪ و از ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ ﻫﺎي ﻣﻨﺎﺳﺒﻲ ﻫﻤﭽﻮن ﺳﺨﻨﺮاﻧﻲ در ﻧﺸﺴﺖ ﺷﻮراي ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ ﺳﺎزﻣﺎن ﻣﻠﻞ ﻣﺘﺤﺪ ﺑﻬﺮه ﺑﺮده و ﻣﻮاﺿﻊ روﺷﻦ و ﺻﺮﻳﺤﻲ اﺗﺨﺎذ ﻧﻤﻮده و ﺗﻮﺟﻪ ﻋﻤﻮﻣﻲ ﺟﺎﻣﻌﻪ ي ﺟﻬﺎﻧﻲ را ﻣﻌﻄﻮف ﺑﻪ ﺣﻘﻮق ﺿﺎﻳﻊ ﺷﺪه ي اﻗﻠﻴﺖ ﻫﺎي ﺟﻨﺴﻲ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ.
اﺑﺘﺪاي ﻣﻬﺮﻣﺎه 1385
– ٣۶ﺷﻤﺎرﻩ ﺑﻴﺴﺖ و ﯾﮑﻢ
ﺁﯾﻴﻦ ﭼﺮاغ ،ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﻧﻴﺴﺖ!
ﺑﺰرگ ﻣﺮدان اﻳﺮاﻧﯽ ﺳﭙﻨﺘﺎ ﺟﺎﻣﻌﻪ ي ﻣﺎ ﻣﺮدﺳﺎﻻر ﻧﻴﺴﺖ ﺟﺎﻣﻌﻪ ي ﻣﺎ ﺑﻴﻤﺎر اﺳﺖ
ﻫﻤﻴﺸﻪ اﻓﺘﺨﺎر ﻛﺮده ام ﺑﻪ اﻳﺮاﻧﻲ ﺑﻮدﻧﻢ
ﺑﻪ اﻳﻦ ﻛﻪ ﻣﺮدم
زﻳﺮا ﻣﺮدان اﻳﺮاﻧﻲ ﺷﺎﺧﺼﻪ ﻫﺎي ﺷﺨﻴﺼﻲ دارﻧﺪ ﻛﻪ ﻛﻤﺘﺮ ﺑﻴﻦ ﻣﺮدان دﻳﮕﺮ اﺳﺖ ﮔﺎﻫﻲ ﻓﻜﺮ ﻣﻲ ﻛﻨﻢ ﻛﻪ ﻣﺮدان ﻏﻴﺮ اﻳﺮاﻧﻲ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ اﻳﻦ ﺷﺎﺧﺼﻪ ﻫﺎ روي ﺑﻴﺎورﻧﺪ و ﻫﻮﻳﺖ ﻣﺮداﻧﮕﻲ ..اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﺷﺎن را ﺗﻘﻮﻳﺖ ﺳﺎزﻧﺪ ﻣﺜﻼً ﻣﻦ ﺷﺎﻳﺪ ﺑﺎ واژه ي ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮا ﻣﺸﻜﻠﻲ ﻧﺎﺷﻜﻴﺒﺎ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ اﻣﺎ اﻣﺎ ﺑﺎ ﻟﻔﻆ ﻫﻤﺠﻨﺴﺒﺎز اﺻﻼً زﻳﺮا ﻛﻪ ﻫﻤﺠﻨﺴﺒﺎزي از ﺧﺼﻮﺻﻴﺎت ﺑﺎرز ﻣﺮدان اﻳﺮاﻧﻴﺴﺖ زﻳﺮا ﻛﻪ ﻫﻤﺠﻨﺴﺒﺎزي ﺗﻨﻬﺎ اﺻﻠﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻫﻤﻴﺸﻪ در ازدﺣﺎم ﺧﻮدروﻫﺎي دﺳﺘﻪ ﺟﻤﻌﻲ آن ﻫﻢ ﺑﺎ رﻋﺎﻳﺖ ﺷﺮاﻳﻂ ﺳﻨﻲ – ﻣﻌﻤﻮﻻً زﻳﺮ ﭘﺎﻧﺰده ﺳﺎل اﺳﺖ – ﺑﻴﻦ ﭘﺴﺮان و ﻣﺮدان اﻳﺮاﻧﻲ و آن ﻫﻢ ﺑﺪون ﻫﻴﭻ ﻛﻢ و ﻛﺴﺮي ،اﻧﺠﺎم ﻣﻲ ﺷﻮد اﺻﻠﻲ ﻛﻪ ﻣﻦ ﻧﻴﺰ آن را ﻫﻢ رﻋﺎﻳﺖ ﻛﺮدم ،ﻫﻢ رﻋﺎﻳﺖ ﺷﺪم
– ٣٧ﺷﻤﺎرﻩ ﺑﻴﺴﺖ و ﯾﮑﻢ
ﺁﯾﻴﻦ ﭼﺮاغ ،ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﻧﻴﺴﺖ!
ﻣﻦ ﻳﻚ ﻣﺮد ﻣﻐﺮور اﻳﺮاﻧﻲ ام زﻳﺮ ﭘﺸﻢ ﺳﻴﻨﻪ و ﭘﺎﻳﻢ از ﻧﻮع ﻣﺮﻏﻮب ﻣﺮداﻧﮕﻲ اﺳﺖ ﻣﺮدان اﻳﺮاﻧﻲ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻣﺮﻏﻮﺑﻴﺖ ﺑﺎﻟﻴﺪه اﻧﺪ ﻣﺮدان اﻳﺮاﻧﻲ ﻋﺎدت ﻛﺮده اﻧﺪ ﻛﻪ دﻛﻤﻪ ﻫﺎي ﭘﻴﺮاﻫﻨﺸﺎن را ﻛﻪ ﻓﻘﻂ ﺷﺎﻣﻞ ﺳﻪ ﺗﺎي ﺑﺎﻻﻳﻴﺴﺖ آن ﻫﻢ در ﺟﻬﺖ ﻫﻮاﺧﻮري ﭘﺸﻢ ﻫﺎ ﻛﻪ ﺷﺎﻳﺪ ﻋﺎﻣﻞ ﻣﺆﺛﺮي ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺮاي ﻫﺮﭼﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ روﻳﻴﺪن آﻧﻬﺎ ،ﺑﺎز ﮔﺬارﻧﺪ و ﻫﻤﭽﻨﺎن ﻛﻪ در ﺧﻴﺎﺑﺎن ﻫﺎ ﺑﻪ ﺳﺨﺘﻲ راه ﻣﻲ روﻧﺪ – زﻳﺮا ﺑﺮ ﭘﺎﻳﺸﺎن ﺳﻨﮕﻴﻨﻲ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ﻳﻚ ﻋﻀﻮ ﺳﻨﮕﻴﻦ – ﺑﻪ زﻣﻴﻦ ﺗﻒ ﺑﻴﻨﺪازﻧﺪ آﻧﻬﺎ در اﻣﻮر ﺟﻨﺴﻲ ،ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻓﻌﺎﻟﻴﺘﺸﺎن از ﻗﺴﻤﺖ آﻟﺖ ﺗﻨﺎﺳﻠﻲ اﺳﺖ و ﻛﻤﺘﺮ ﻣﻔﻌﻮل ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ زﻳﺮا اﻳﻦ اﺻﻞ را ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ اﻧﺪ ﻛﻪ اﮔﺮ ﻣﺎﺗﺤﺘﺸﺎن ﺑﺎز ﺷﻮد دﻳﮕﺮ ﻣﺮد ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ ﺣﺘﻲ اﮔﺮ از ﻛﺜﺮت ﭘﺸﻢ ﻫﺎ آن ﻗﺪر ﻏﻨﻲ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻛﻪ اﮔﺮ ﻟﺨﺖ ﺑﻴﺮون ﺑﺮوﻧﺪ ﻣﺮدم ﮔﻤﺎن ﻛﻨﻨﺪ ﻛﻪ ﻟﺒﺎس ﭘﺸﻤﻴﻨﻪ اي ﭘﻮﺷﻴﺪه اﻧﺪ ﻣﺮدان اﻳﺮاﻧﻲ رﮔﻬﺎي ﮔﺸﺎدي دارﻧﺪ زﻳﺮا ﻛﻪ آﻧﻬﺎ ﺳﺨﺖ ﻏﻴﺮﺗﻤﻨﺪﻧﺪ زﻳﺮا ﻛﻪ آﻧﻬﺎ در ﻫﻨﮕﺎم ﻏﻴﺮت رﮔﻬﺎﻳﺸﺎن ﺑﺎد ﻣﻲ ﻛﻨﺪ و ﺧﻮن ﺑﻴﺸﺘﺮي را ﺑﻪ ﺟﺮﻳﺎن ﻣﻲ اﻧﺪازﻧﺪ و اﻟﺒﺘﻪ اﻳﻦ ﺧﻮن ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻛﻪ از ﻧﻈﺮ ﻋﻠﻤﻲ ﻫﻢ اﺛﺒﺎت ﺷﺪه اﺳﺖ در ﺟﻬﺖ ﻛﺴﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ او ﻏﻴﺮت ﻧﺸﺎن داده اﻧﺪ و او آﻧﻬﺎ را در ﺟﻬﺖ ﻗﺪرداﻧﻲ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ اش دﻋﻮت ﻛﺮده اﺳﺖ ﺑﺎﻋﺚ ارﮔﺎﺳﻢ ﺑﻬﺘﺮﺷﺎن ﻣﻲ ﺷﻮد – ٣٨ﺷﻤﺎرﻩ ﺑﻴﺴﺖ و ﯾﮑﻢ
ﺁﯾﻴﻦ ﭼﺮاغ ،ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﻧﻴﺴﺖ!
اﻳﻦ ﺧﺼﻠﺖ ﺟﻤﻌﻲ را اﻛﺜﺮ ﻓﻴﻠﻢ ﻫﺎي ﻗﺪﻳﻢ اﻳﺮاﻧﻲ ﺛﺒﺖ ﻛﺮده اﻧﺪ زﻳﺮا ﻛﻪ ﻓﻴﻠﻢ ﺗﺼﻮﻳﺮي از ﺗﻜﻪ ﻫﺎي ﭘﺮاﻛﻨﺪه ي ﻳﻚ ﺟﺎﻣﻌﻪ در زﻣﺎﻧﻲ ﭘﺮاﻛﻨﺪه ﺗﺮ اﺳﺖ ﻣﺮدان اﻳﺮاﻧﻲ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻨﺪ در ﭘﺎرك ﻫﺎ ﻣﺨﺼﻮﺻﺎ ﭘﺎرك داﻧﺸﺠﻮ و اﮔﺮ ﻛﻤﻲ روﺷﻦ ﻓﻜﺮ و آزاداﻧﺪﻳﺶ ﺑﺎﺷﻨﺪ ،ﭘﺎرك ﻣﻠﺖ آزاداﻧﻪ ﻗﺪم ﺑﺮدارﻧﺪ و ﻧﻴﻢ ﻣﺮدان دﻟﺨﺴﺘﻪ را اﻧﺘﺨﺎب ﻛﻨﻨﺪ و در ﺣﻤﺎﻣﻪ ﻫﺎي اﻃﺮاف ﺷﻬﺮ و در اﺗﺎﻗﻚ ﻫﺎي ﭘﺎﻳﻴﻦ ﺷﻬﺮ زﻳﺮ ﺧﻮد ﺑﮕﺬارﻧﺪ و آه ﺑﻜﺸﻨﺪ و ﻧﺎﻟﻪ ﺑﻜﻨﻨﺪ و ﺑﻴﻀﻪ ﻫﺎﻳﺸﺎن را ﺗﺨﻠﻴﻪ ﻛﻨﻨﺪ و ﭘﻮﻟﻲ ﻫﻢ ﻧﺪﻫﻨﺪ و ﻣﺮداﻧﮕﻲ ﺷﺎن ﻫﻢ ﺗﻘﻮﻳﺖ ﺷﻮد آﻧﻬﺎ دوﺳﺖ دارﻧﺪ ﺧﺎﻃﺮه ي ﻳﻚ ﺷﺐ ﺷﻬﻮت اﻧﮕﻴﺰﺷﺎن را ﻛﻪ در ﺑﺴﺘﺮ ﻳﻚ زن ،ﻳﺎ ﻳﻚ ﻣﺮد ﮔﺬراﻧﺪه اﻧﺪ ﺑﺎ آب و ﺗﺎب ﺑﻴﺸﺘﺮ از آﻧﭽﻪ ﻛﻪ ﺑﻮده اﻧﺪ و ﺑﻴﺸﺘﺮ از آﻧﭽﻪ ﻛﻪ ﻛﺮده اﻧﺪ ﺑﺮاي دوﺳﺘﺎن ﻣﺎﻧﺪه در ﻛﻒ ﺧﻮد ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻛﻨﻨﺪ و ﺑﮕﻮﻳﻨﺪ ﻛﻪ ﻣﺎ ﻣﺮدان اﻳﻨﮕﻮﻧﻪ اﻳﻢ: دﻟﻴﺮ ﺑﻲ ﺑﺎك – ٣٩ﺷﻤﺎرﻩ ﺑﻴﺴﺖ و ﯾﮑﻢ
ﺁﯾﻴﻦ ﭼﺮاغ ،ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﻧﻴﺴﺖ!
ﺗﻨﻮﻣﻨﺪ آﻧﻬﺎ دوﺳﺖ دارﻧﺪ رذاﻟﺖ ﻫﺎي ﻳﻚ ﺷﺒﺸﺎن را ﻣﺨﺼﻮﺻﺎً اﮔﺮ ﺑﺎ ﻣﺮدي ،اﻣﺮدي ،ﻳﺎ ﭘﺴﺮي ﺑﻮده اﻧﺪ ﺑﻪ ﺷﻌﺮ و ﻧﻈﻢ و ﻧﺜﺮ در آورده ﺑﺮاي ﻣﺮﺷﺪان ﺷﻴﻔﺘﻪ ي ﺧﻮد ﺑﺮاي ﺷﻴﻔﺘﮕﺎن ﻣﺮﺷﺪ ﺧﻮد ﺑﻪ ﻳﺎدﮔﺎر ﻧﮕﻪ دارﻧﺪ آن ﻫﺎ ﻫﻤﻴﺸﻪ در ﻣﺠﺎﻟﺲ ﺑﺰم ﻫﻤﺠﻨﺲ ﺑﺎزي ﺷﺎن ﭘﺎي ﻣﻨﻘﻞ ﻫﺎي ﻣﻘﺪﺳﺸﺎن ،ﺑﺎ ﭘﺴﺮﻛﺎن دﻟﺨﻮاﺳﺘﻪ ﺷﺎن ﺑﻪ ﺷﻌﺮ و ﻧﻈﻢ و ﻃﺮب ﻣﻲ ﭘﺮدازﻧﺪ و از ادﻳﺒﺎن ﻛﺸﻮرﺷﺎن ﻳﺎد ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ و ﻳﺎدواره ﻫﺎي آن ﻫﺎ را داد ﻣﻲ زﻧﻨﺪ و ﻣﻲ زﻧﻨﺪ و ﻣﻲ رﻗﺼﻨﺪ و ﻣﻲ ﺧﻮاﻧﻨﺪ ﻋﺮﺑﺪه زﻧﺎن و ﻣﺴﺖ ﻛﺸﺎن ﻫﻲ ﻣﻲ ﻛﺸﻨﺪ و ﻣﻲ ﮔﻮﻳﻨﺪ ﻛﻪ ﻫﺎي: ﮔﺮ آن ﺷﻴﺮﻳﻦ ﭘﺴﺮ ﺧﻮﻧﺶ ﺑﺮﻳﺰد دﻻ ﭼﻮن ﺷﻴﺮ ﻣﺎدر ﻛﻦ ﺣﻼﻟﻢ ﻣﺮدان اﻳﺮاﻧﻲ در واﻗﻊ ﻫﻤﻴﺸﻪ اﻳﻨﮕﻮﻧﻪ ﺑﻮده اﻧﺪ و ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﺎﻧﻪ در ﺗﺎرﻳﺦ ﻫﻢ ﺛﺒﺖ ﺷﺪه اﺳﺖ و ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﺎﻧﻪ ﻧﺸﺎن ﻫﺎي ﺟﻬﺎﻧﻲ ﻫﻢ درﻳﺎﻓﺖ ﻛﺮده اﻧﺪ ﻣﻦ ﻫﻢ از ﻫﻤﻴﻦ ﻏﺮورم دو ﭼﻨﺪان ﺷﺪه اﺳﺖ و ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪه اﻓﺘﺨﺎر ﻛﻨﻢ ﺑﻪ اﻳﺮاﻧﻲ ﺑﻮدﻧﻢ و اﻳﻦ ﻛﻪ از ﻗﺸﺮ ذﻛﻮرم
– ۴٠ﺷﻤﺎرﻩ ﺑﻴﺴﺖ و ﯾﮑﻢ
زﻣﺴﺘﺎن 83
ﺁﯾﻴﻦ ﭼﺮاغ ،ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﻧﻴﺴﺖ!
روﻳﺎ رﺿﺎ ﺷﺐ ﺑﻴﻦ
روﻳﺎ در آﻏﻮﺷﻢ ﺑﻮد روﻳﺎ ﻳﻚ ﺳﺎل و ﻧﻴﻤﻪ اﺳﺖ ﺑﺮاﻳﺶ ﺷﻌﺮ ﻣﻲ ﺧﻮاﻧﺪم "آﻫﻮﻳﻲ دارم ﺧﻮﺷﮕﻠﻪ ﻓﺮار ﻛﺮده ز دﺳﺘﻢ ﻛﺎﺷﻜﻲ اوﻧﻮ ﻣﻲ ﺑﺴﺘﻢ" روﻳﺎ ﻣﻲ ﺧﻨﺪﻳﺪ ﻗﻠﻘﻠﻜﺶ ﻛﻪ ﻣﻲ دادم ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﻲ ﺧﻨﺪﻳﺪ ﻫﻤﻪ ﻣﻬﻤﺎن ﻫﺎ ﺑﺎ ﺷﻨﻴﺪن ﺻﺪاي ﺧﻨﺪه ي روﻳﺎ ﻧﮕﺎﻫﺸﺎن ﺑﻪ ﻣﻦ و روﻳﺎ ﺟﻠﺐ ﺷﺪ ﻣﺎدر روﻳﺎ رو ﺑﻪ ﻣﺎدرم ﻛﺮد و ﮔﻔﺖ ﻣﺎﺷﺎاﷲ آﻗﺎ رﺿﺎ ﺧﻮب ﺑﻠﺪه ﺑﭽﻪ ﻫﺎ رو ﺑﺨﻨﺪوﻧﻪ ﻣﺎدرم ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺷﻴﺮﻳﻨﻲ ﺑﻪ ﻣﻦ و روﻳﺎ زد ﻧﻤﻲ داﻧﻢ
ﺷﺎﻳﺪ ﺑﺎ دﻳﺪن ﻣﻦ و روﻳﺎ داﺷﺖ
روﻳﺎي ﻧﻮه اي ﻛﻪ از ﻣﻦ ﺧﻮاﻫﺪ داﺷﺖ را ﻣﻲ دﻳﺪ روﻳﺎ از ﺣﺮف زدن ﻓﻘﻂ ﺑﺎﺑﺎ را ﺑﻠﺪ ﺑﻮد ﺑﻪ ﻫﻤﻪ ﻛﺲ و ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ ﻣﻲ ﮔﻔﺖ ﺑﺎﺑﺎ ﺣﺘﻲ ﺑﻪ ﻣﻦ اﺣﺴﺎس ﻛﺮدم واﻗﻌﺎً ﺑﺎﺑﺎﺷﻢ ﺑﺎﺑﺎ ﺑﻮدن ﭼﻪ ﺷﻴﺮﻳﻦ ﺑﻮد ﻟﺤﻈﻪ اي ﮔﺬﺷﺖ دﻳﺪم روﻳﺎ ﻧﻤﻲ ﺧﻨﺪد ﺑﺎز ﺑﺮاﻳﺶ ﺷﺮوع ﺑﻪ ﺷﻌﺮ ﺧﻮاﻧﺪن ﻛﺮدم "اي ﺧﺪا ﭼﻴﻜﺎر ﻛﻨﻢ آﻫﻮﻣﻮ ﭘﻴﺪا ﻛﻨﻢ واي ﭼﻜﻨﻢ واي ﭼﻜﻨﻢ" – ۴١ﺷﻤﺎرﻩ ﺑﻴﺴﺖ و ﯾﮑﻢ
ﺁﯾﻴﻦ ﭼﺮاغ ،ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﻧﻴﺴﺖ!
اﻣﺎ روﻳﺎ ﺑﻐﺾ ﻛﺮده ﺑﻮد ﻣﻲ ﺧﻮاﺳﺖ ﮔﺮﻳﻪ ﻛﻨﺪ روﻳﺎ ﻣﺎدرش را ﻣﻲ ﺧﻮاﺳﺖ ﻣﻮﻗﻊ ﺷﻴﺮ ﺧﻮردﻧﺶ ﺑﻮد روﻳﺎ را ﺑﻪ ﻣﺎدرش ﺳﭙﺮدم اﻣﺎ در روﻳﺎي ﻣﻦ ﺑﺮاي روﻳﺎ ﻣﺎﻣﺎن وﺟﻮد ﻧﺪارد ﭼﻪ ﻛﻨﻢ روﻳﺎ ﻣﺎﻣﺎن ﻫﻢ ﻣﻲ ﺧﻮاﻫﺪ روﻳﺎ ﻓﻘﻂ در روﻳﺎ ﺧﻮب اﺳﺖ ﻫﻢ ﺑﺮاي ﻣﻦ ،ﻫﻢ ﺑﺮاي روﻳﺎ روﻳﺎ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺷﻴﺮﻳﻦ اﺳﺖ ***
ﺧﻼف ﻋﺮف واراﻧﺪ
ﭼﻪ ﻓﺮﻗﻲ ﻣﻲ ﻛﻨﻪ اﮔﻪ ﺑﻬﺎر رو ﺻﻮرﺗﻲ ﻧﻜﺸﻢ اﮔﻪ ﻗﻠﺒﻬﺎ رو ﻣﺮﺑﻊ ﺑﻜﺸﻢ ﻳﺎ دﺧﺘﺮا ﺧﻮﺷﮕﻞ ﻧﺒﺎﺷﻦ ﻟﺒﻬﺎ و ﮔﻮﻧﻪ ﻫﺎي ﭘﺴﺮا ﺳﺮﺧﺎﺑﻲ ﺑﺎﺷﻪ ...اﺷﻜﺎﻟﻲ داره؟ ﭼﻲ ﻣﻴﺸﻪ اﮔﻪ ﺑﺮﮔﺎي درﺧﺘﺎ ﺑﻨﻔﺶ ﺑﺎﺷﻦ ﻳﺎ ﭼﻤﻦ آﺑﻲ اﮔﻪ آب ﺳﺮ ﺑﺎﻻ ﺑﺮه ﻣﮕﻪ ﭼﻲ ﻣﻴﺸﻪ؟ ﻳﺎ وﻗﺘﻲ ﻗﻮرﺑﺎﻏﻪ اﺑﻮﻋﻄﺎ ﺑﺨﻮﻧﻪ ،ﻣﮕﻪ ﺑﺪه؟ اﮔﻪ "ﻫﻢ ﺳﻘﻒ" ﻣﻦ ﺑﺎزوﻳﻲ ﻗﻄﻮر داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻪ ،دﻳﮕﻪ ﻣﺮد ﻧﻴﺴﺘﻢ؟ ﻳﺎ اﻳﻨﻜﻪ ﻗﻠﺒﺶ ﻣﺚ ﺷﻴﺸﻪ ﻧﺒﺎﺷﻪ ،ﺧﻴﻠﻲ ﻣﺴﺨﺮه س؟
– ۴٢ﺷﻤﺎرﻩ ﺑﻴﺴﺖ و ﯾﮑﻢ
ﺁﯾﻴﻦ ﭼﺮاغ ،ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﻧﻴﺴﺖ!
اﮔﻪ ﻗﻮل ﺑﺪم ﺑﻪ ﻛﺴﻲ دﻳﮕﻪ ﻧﮕﺎه ﻧﻜﻨﻢ ...ﺑﻬﻢ ﻧﻤﻲ ﮔﻴﻦ ﺧﻞ ﺷﺪي؟ *** دﻟﻢ ﻣﻲ ﺧﻮاد ﻳﻪ ﺟﺎﻫﺎﻳﻲ از ﺑﺪﻧﺶ رو زوم ﻛﻨﻢ ﻋﻜﺴﺶ رو روي دﻳﻮار اﺗﺎﻗﻢ ﺑﻜﻮﺑﻢ ﻳﺎ اﻳﻨﻜﻪ دﺳﺘﻢ ﺑﺎ ﻋﺮق ﺗﻨﺶ ﻟﻴﺰ ﺑﺸﻪ ﻣﻮﻫﺎش رو ﺷﻮﻧﻪ ﻛﻨﻢ دﻳﺮوز ﻛﻪ ﺑﻮﺳﻴﺪﻣﺶ ﺧﺎﻧﻢ ﻫﻤﺴﺎﻳﻪ ﻟﺒﺶ رو ﮔﺰﻳﺪ ...اﻧﮕﺎر ﻛﻪ ... ﻛﺎر زﺷﺘﻲ ﻣﻲ ﻛﻨﻢ اﮔﻪ دﻟﻢ ﻣﻲ ﺧﻮاد زﻳﺮ دوش ﺑﺮاش آواز ﺑﺨﻮﻧﻢ؟ ﻳﺎ ﺗﻮي ﺧﻴﺎﺑﻮن ﺑﻬﺶ آوﻳﺰون ﺑﺸﻢ؟ *** ﻣﻦ روزﻫﺎي آﻓﺘﺎﺑﻲ رو دوس دارم ﺷﺒﺎ رو ﭘﺮ ﺳﺘﺎره ﻣﻲ ﻛﺸﻢ ﻣﻦ ﺧﻮاﺑﻬﺎي ﻣﻌﻤﻮﻟﻲ ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻢ و ﺑﻬﺎر رو ﺻﻮرﺗﻲ و ﺳﺒﺰ روﺷﻦ رﻧﮓ ﻣﻲ زﻧﻢ ﻣﻦ ﻓﻘﻂ ﻣﻲ ﺧﻮام ﻛﺴﻲ ﺑﻬﻢ ﭼﭗ ﭼﭗ ﻧﮕﺎه ﻧﻜﻨﻪ و ﻣﺎدرم ﺑﻬﻢ ﻧﮕﻪ :ﻛﻲ ﻋﺮوﺳﻴﺖ رو ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻢ ؟! ﻣﻦ ﻓﻘﻂ ﻣﻲ ﺧﻮام "ﻫﻢ ﺳﻘﻔﻢ" رو ﻗﺎﻳﻢ ﻧﻜﻨﻢ اﮔﻪ ﻛﺴﻲ ﺳﺮ زده اوﻣﺪ ﻳﺎ اﻳﻨﻜﻪ زﻳﺮ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻫﺎم ،ﻧﻘﺎﺷﻲ ﻫﺎم اﺳﻤﻢ رو ﺑﺎ اﺳﻢ "او" ﻳﻜﻲ ﻛﻨﻢ ﻣﻦ ﻓﻘﻂ ﻫﻤﻴﻦ رو ﻣﻲ ﺧﻮام ﻓﻘﻂ ﻫﻤﻴﻦ دي ﻣﺎه 1384
– ۴٣ﺷﻤﺎرﻩ ﺑﻴﺴﺖ و ﯾﮑﻢ
ﺁﯾﻴﻦ ﭼﺮاغ ،ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﻧﻴﺴﺖ!
از زهﺪان ِ ﻣﺎدرم ﺗﺎ ﺑﺎب ِ ﺗﻤﺜﻴﻼت" رﺑﺎب ﻣﺤﺐ 1 در آﻳﻨﻪ ﻣﻌﺮﻛﻪ ﻣﻲ ﻛﻨﻢ .و ﮔﺮﻧﻪ ﻣﻼﻟﻲ ﻧﻴﺴﺖ .ﻧﺸﺎن ﻣﻲ دﻫﻢ ﻛﻪ ﺳﺮ ِ ﺣﺎﻟﻢ و اداﻣﻪ دارم /ﻳﻌﻨﻲ ﺧﻮدم را ﻫﻲ ﺗﻜﺮار ﻣـﻲ ﻛـﻨﻢ در آﻳﻨـﻪ ﻫﺎي ﺟﻔﻨﮓ ﮔﻮ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ِ ﻣﻦ ﻫﻲ دروغ ﭘﺸﺖ ِ دروغ ﻣﻲ ﺑﺎﻓﻨﺪ ﺗـﺎ ﭘـﺎ ي ِ ﻣـﻦ روي ِ زﻣـﻴﻦ – ﺳـﺨﺖ – ﺑـﺮاي ﻣﺎﻧـﺪن ﺧﺴـﻴﺲ و ﺧﺴﻴﺲ ﺗﺮ ﺷﻮد .و ﺧﺴﻴﺲ ﺷﺪه اﻳﻢ :ﻣﻦ و ﭘﺎ ﻫﺎﻳﻢ ،ﻣﺎدرم! و ﺗﻮ ...ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ در ﺑﻐﺾ ﻫﺎﻳﺖ رﮔﺒﺎر ﻧﺸﻮي و اﻧﮕﺸﺖ ِ اﺷﺎره ات را رو ﺑﺮوي ِ ﺷﻌﺮ ﻫﺎي ِ ﻣﻦ ﻛﻪ در ﮔﻠﻮي ِ ﺗﻮ ﮔﻴﺮ ﻛﺮده اﻧﺪ ﺑﺎﻻ ﺑﮕﻴﺮي و از ﭘﻠﻪ ﻫﺎي ﺧﻴﺎﻟﺖ ﭘﺎﻳﻴﻦ ﺑﻴﺎﻳﻲ و رو ﺑﺮوي ِ ﻫﻤﻴﻦ آﻳﻨﻪ ﺑﺎﻳﺴﺘﻲ ﻛﻪ ﻣﻦ اﻳﺴﺘﺎده ام و ﻣﻌﺮﻛﻪ ﻛﻨﻲ. ﻳﻘﻴﻦ دارم اﻳﻦ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ِ ﻫﺮ دوي ِ ﻣﺎ ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ وﻗﺘﻲ ﻛﻪ ﻣﻌﺮﻛﻪ ﻣﻲ ﻛﻨﻲ در آﻳﻨﻪ ﻫﺎي ِ ﺟﻔﻨﮓ ﮔﻮ و ﺧﺴﻴﺲ ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ ﭘﺎﻫﺎﻳﺖ روي زﻣﻴﻦ ِ ﺳﺨﺖ ،دﻳﮕﺮ ﻣﻼﻟﻲ ﻧﻴﺴﺖ ﺑﺮاي ِ ﻣﻦ در اﻳﻦ آﻳﻨﻪ ﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻣﻌﺮﻛﻪ ﻣﻲ ﻛﻨﻢ ﺣﺎﻻ. ﺗﺎ ﺑﻌﺪ ...ﺷﺎﻳﺪ ﺑﺮاي ﺧﺎﻛﺴﭙﺎري ِ آﻳﻨﻪ ﻫﺎ ﻳﻲ ﻛﻪ ﻣﻲ ﺷﻜﻨﻴﻢ اﺷﻜﻲ ﺑﺮﻳﺰﻳﻢ ﺑﺎ ﻫﻢ؟ ﻣﺎدرم: ﺑﺪرود! 2 ﻛﺎﺑﻮﺳﻲ ﻛﻪ ﻧﻤﻲ ﻓﻬﻤﺪ ﺣﺮف ِ اول ِ آب زوزه ﻣﻲ ﻛﺸﺪ ﺑﺎ زﻣﻴﻦ روي ِ زﻣﻴﻦ و ﺣﺮف ِ آﺧﺮ آب ﻧﺎﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻣﻲ ﻣﺎﻧﺪ در ﺗﻦ ِ درﺧﺖ ﺑﺎ ﺷِﻜﻮه درﺧﺖ و ﻫﻮﻫﻮي ِ ﻧﺎﺑﺠﺎي ِ ﺑﺎد
و ﻣﻦ از زﻫﺪان ِ ﻣﺎدرم ﺗﺎ ﺑﺎب ِ ﺗﻤﺜﻴﻼت اﺷﺎره ﻣﻲ ﻛﻨﻢ روي ِ دورﺗﺮﻳﻦ ﺷﺎﺧﻪ ﭘﺎورﭼﻴﻦ ﭘﺎورﭼﻴﻦ ﻣﺜﻞ ِ ﻣﮕﺴﻲ ﻛﻪ آﺑﺮوي ِ ﮔُﻞ ﻣﻲ ﺧﺮَد ﺑﺎ ﺑﺎل ﺑﻪ ﺧﻴﺎل – ۴۴ﺷﻤﺎرﻩ ﺑﻴﺴﺖ و ﯾﮑﻢ
ﺁﯾﻴﻦ ﭼﺮاغ ،ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﻧﻴﺴﺖ!
ﻧﺎﻣﻪ اي ﺑﻪ ﻣﺎدرم
از زﻫﺪان ِ ﻣﺎدرم ﺗﺎ ﺑﺎب ِ ﺗﻤﺜﻴﻼت ﮔﻠﻮ ﺣﺮف ِ ﺳﻜﺴﻜﻪ را ﻣﻲ ﻓﻬﻤﺪ اﺷﺎره ﺑﻲ اﺷﺎره. 3 ﺳﺎﻋﺖ ِ ﻧﺤﺲ ﻛﻪ آﺧﺮﻳﻦ ﻟﺒﺨﻨﺪ ِ روي ِ ﻟﺐ ِ زﻣﻴﻦ را از روي ﻧﻲ ﻧﻲ ِ ﭼﺸﻤﻬﺎت ﺑﺒﺮد ﺑﺎور ﻣﻲ ﻛﻨﻲ ﻛﻪ ﺧﺎك و ُ ﺧﺎر ﻫﻤﻴﺸﻪ ،ﻫﻤﺮﻳﺸﻪ ﺑﻮده اﻧﺪ ﺑﻠﺦ و ِ ﺑﻨﺎرس و ُ ﻧﻴﺸﺎﺑﻮر ...ﻳﺎ اﺳﺘﻜﻬﻠﻢ ِ زﻳﺮ ﭘﺎﻳﺖ .. ﻳﺎ ﭘﺎرﻳﺲ ﻛﻪ ﺗﺨﻢ ﭼﺸﻤﻬﺎﻳﺖ درﻳﺪ ﺑﺎ زﺑﺎن ِ ﺧﺎر ﻫﺎ در ﺑﺎد ﺣﺮف ﻣﻲ زﻧﻨﺪ ﺣﺎﻻ ﮔﻴﺮم ﻛﺴﻲ ﻓﺮﻳﺎدت را ﺑﺎ ﺳﻜﻮت اﺷﺘﺒﺎه ﺑﮕﻴﺮد ﺗﻮ در ﺑﺎد اﻳﺴﺘﺎده اي و ﻫﻲ ﻫﻮ ﻣﻲ ﻛﺸﻲ: ﺗﺨﻢ ِ ﭼﺸﻤﻬﺎﻳﻢ را از ﻗﺒﺮﺳﺘﺎن ِ ﭘﺮﻻﺷﺰ در آورﻳﺪ!
و ﺳﺎﻋﺖ ِ ﻧﺤﺲ ﻫﻲ ﻣﻲ رﺳﺪ و ﺗﻮ ﻫﻲ ﻫﻮ ﻣﻲ ﻛﺸﻲ اﻳﺴﺘﺎده روي ِ ﺧﺎر ﻫﺎي ﺳﻨﮕﻲ در ﺑﺎد ﺑﻌﺪ از ﻳﻚ ﻧﻔﺲ ِ ﻋﻤﻴﻖ در ﻣﺮﻛﺰ ِ ﺟﻬﺎن اﻓﺘﺎدم ﺟﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻧﻮك ِ ﭘﺴﺘﺎن ﻫﺎي ِ ﻫﺮ ﺳﺘﺎره در ﺗﻴﺮرس ِ آﮔﺎﻫﻲ رو ﺑﻪ ﺑﺎﻻ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد
و ﺷﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﺷﺎﻧﻪ اﻻﻏﻬﺎي ِ ﺑﻪ ﭘﺎراﻧﻮﻳﺎ رﺳﻴﺪه ﺑﻲ ﺧﻂ و ُ ﺑﻲ ﻧﻘﻄﻪ ﺑﺮ ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ ﻣﺤﻴﻂ و ُ ﻣﺤﺎط ﻣﻲ ﺷﺪﻧﺪ
– ۴۵ﺷﻤﺎرﻩ ﺑﻴﺴﺖ و ﯾﮑﻢ
ﺁﯾﻴﻦ ﭼﺮاغ ،ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﻧﻴﺴﺖ!
ﺧﺎﻟﻲ ﺷﺪم... ﺟﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻣﺮﻛﺰ ِ ﺟﻬﺎن ﺧﺎﻟﻲ ﺑﻮد و زﻧﻲ ﺑﺎ ﭼﻤﺪاﻧﺶ ﺧﺎﻟﻲ ﺗﺮ در اﻳﺴﺘﮕﺎه ِ آﺧﺮﻳﻦ اﻳﺴﺘﺎده ﺗﺎ اﻣﺘﺪاد ِ ﻧﮕﺎﻫﺶ را ﺑﺎد ﺑﺮده ﺑﺎﺷﺪ ﭘﺮ ﺷﺪم ... ﺟﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻛﻨﺎري زد ﺑﺎد زن را ﺗﺎ ﮔﺮد ﺑﺎد در ﭼﻤﺪاﻧﺶ اﻓﺘﺎده ﺑﺎﺷﺪ ﺑﻲ زن رﻓﺘﻢ.
– ۴۶ﺷﻤﺎرﻩ ﺑﻴﺴﺖ و ﯾﮑﻢ
ﺁﯾﻴﻦ ﭼﺮاغ ،ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﻧﻴﺴﺖ!
ﺗﺎزﻩ هﺎﯼ ﺧﻮاﻧﺪﻧﯽ ¤
هﻠﻨﺪ ﭘﻨﺎهﮕﺎهﯽ اﻣﻦ ﺑﺮاﯼ هﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن اﻳﺮاﻧﯽ:
دﻓﺘﺮ ﺳﺎزﻣﺎن هﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن اﻳﺮاﻧﯽ درهﻠﻨﺪ -ﺻﺒﺎ راوﯼ ﺑﻌﺪ از ﮔﺬﺷﺖ ﻳﻜﺴﺎل از ﺗﺤﻘﻴﻘﺎت وزارت اﻣﻮر ﺧﺎرﺟﻪ ﻫﻠﻨﺪ در زﻣﻴﻨﻪ وﺿـﻌﻴﺖ ﻫﻤﺠﻨﺴـﮕﺮاﻳﺎن در اﻳـﺮان، وزﻳﺮ اﻣﻮر ﻣﻬﺎﺟﺮت ﻫﻠﻨﺪ ،رﻳﺘﺎ ﻓﺮدوﻧﻚ ،در ﭘﻲ ﻧﻮﺷﺘﻦ ﻧﺎﻣﻪ ﻣﻮرﺧﻪ 2006-10-17ﺑﻪ ﭘﺎرﻟﻤﺎن ﻫﻠﻨﺪ ،اﻋﻼم ﻧﻤﻮد ﻛﻪ ﺳﻴﺎﺳﺘﻲ ﻣﺘﻔﺎوت در ﻗﺒﺎل درﺧﻮاﺳﺖ ﭘﻨﺎﻫﻨﺪﮔﻲ ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن ﮔﺮﻳﺨﺘﻪ از اﻳﺮان اﺗﺨﺎذ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ. وي در اﻳﻦ ﻧﺎﻣﻪ ﺑﻪ ﮔﺰارﺷﻲ از ﺳﺎزﻣﺎن دﻳﺪه ﺑﺎن ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ ﻣﻮرخ 2006-10-5اﺷﺎره ﻧﻤﻮد ﻛﻪ ﺷﺨﺼﺎً ﭼﻨﺪ روزي ﻗﺒﻞ از اﺗﺨﺎذ اﻳﻦ ﺗﺼﻤﻴﻢ درﻳﺎﻓﺖ ﻛـﺮده ﺑـﻮده اﺳﺖ و دﻟﻴﻞ اﺻﻠﻲ اﺗﺨﺎذ اﻳﻦ ﺳﻴﺎﺳﺖ ﺟﺪﻳﺪ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ .در اﻳﻦ ﻧﺎﻣـﻪ ﺳﺮﮔﺸـﺎده ﻛـﻪ ﺗﻮﺳـﻂ اﺳـﻜﺎت ﻻﻧـﮓ ،رﺋـﻴﺲ ﺑﺨـﺶ ﻫﻤﺠﻨﺴـﮕﺮاﻳﺎن ،دوﺟﻨﺴـﮕﺮاﻳﺎن ،و دوﺟﻨﺴﮕﻮﻧﮕﺎن ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪه ،وﺿﻌﻴﺖ اﺳﻔﺒﺎر اﻳﻦ ﻗﺸﺮ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﻪ ﺗﺼﻮﻳﺮ ﻛﺸﻴﺪه ﺷﺪه اﺳﺖ .در اﻳﻦ ﮔﺰارش ﺑﻪ ﺗﺠﺎوز ﺑﻪ ﻳﻚ ﺗﺮاﻧﺴﺠﻨﺪر اﻳﺮاﻧـﻲ ﺗﻮﺳـﻂ ﻧﻴﺮوﻫـﺎي ﺑﺴﻴﺠﻲ ،و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺑﻪ ﺣﻤﻠﻪ ﻧﻴﺮوﻫﺎي دوﻟﺘﻲ و ﻏﻴﺮ دوﻟﺘﻲ ﺑﻪ ﻣﺤﻞ ﺗﺠﻤﻊ ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن و ﺑﻪ ﺳﺎﻳﺖ ﻫﺎي اﻳﻨﺘﺮﻧﺘﻲ آﻧﻬﺎ ﻧﻴﺰ اﺷﺎره ﺷﺪه اﺳﺖ. رﻳﺘﺎ ﻓﺮدوﻧﻚ ،وزﻳﺮ اﻣﻮر ﻣﻬﺎﺟﺮت ﻫﻠﻨﺪ ،ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ در ﻧﺎﻣﻪ ﺧﻮد ﺑﻪ ﭘﺎرﻟﻤﺎن ﺗﺄﻛﻴﺪ ﻧﻤﻮد ﻛﻪ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﻫﻤﻴﺖ ﮔﺰارش ﺳﺎزﻣﺎن دﻳﺪه ﺑﺎن ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ ،وي ﺑﻪ اﻳـﻦ ﻧﺘﻴﺠﻪ رﺳﻴﺪه اﺳﺖ ﻛﻪ ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن اﻳﺮاﻧﻲ ﮔﺮوﻫﻲ را ﺗﺸﻜﻴﻞ ﻣﻲ دﻫﻨﺪ ﻛﻪ از ﻧﻈﺮ ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﭘﻨﺎﻫﻨﺪﮔﻲ ﻣﺸﻤﻮل اﺧﺬ اﺟﺎزه اﻗﺎﻣﺖ در ﻫﻠﻨﺪ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺑﻮد زﻳﺮا ﻃﺒـﻖ ﮔﺰارﺷﺎت ﺑﻪ دﺳﺖ آﻣﺪه ،ﭘﻠﻴﺲ اﻳﺮان ﺧﻮدﺳﺮاﻧﻪ ،اﻓﺮادي را ﻛﻪ دﺳﺖ ﺑﻪ ﻋﻤﻞ ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﻲ ﻣﻲ زﻧﻨﺪ ،و ﻳﺎ ﺣﺘﻲ ﻣﺸﻜﻮك ﺑﻪ ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ را ،دﺳـﺘﮕﻴﺮ ﻛﺮده و ﻣﻮرد ﺷﻜﻨﺠﻪ ﻗﺮار ﻣﻲ دﻫﻨﺪ ﺗﺎ اﻋﺘﺮاف و اﻗﺮار ﺑﻪ ﻋﻤﻞ ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﻲ و ﻳﺎ ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮا ﺑﻮدن ﻛﻨﻨﺪ. وزﻳﺮ ﻣﻬﺎﺟﺮت ﻫﻠﻨﺪ در اداﻣﻪ اﻳﻦ ﻧﺎﻣﻪ ﺷﺮط ﻫﺎﻳﻲ را ﻫﻢ ﻧﻴﺰ ﺑﺮاي ﻗﺒﻮﻟﻲ ﭘﻨﺎﻫﻨﺪﮔﻲ اﺿﺎﻓﻪ ﻛﺮد .در دﺳﺖ داﺷﺘﻦ ﻣﺪارك ﻗﺎﻧﻮﻧﻲ ﺑﺮاي اﺛﺒـﺎت اﻳﺮاﻧـﻲ ﺑـﻮدن ﻓـﺮد، اﻳﻨﻜﻪ ﺷﺨﺺ ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ ﻫﻠﻨﺪ را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان اوﻟﻴﻦ ﻛﺸﻮر ﺑﺮاي ﭘﻨﺎﻫﻨﺪﮔﻲ اﻧﺘﺨﺎب ﻛﺮده ﺑﺎﺷﺪ ،و ﻣﺠﺮم ﻧﺒﻮدن وي ﻃﺒﻖ ﻗـﻮاﻧﻴﻦ ﻫﻠﻨـﺪ ،و اﻳﻨﻜـﻪ ﺷـﺨﺺ ﭘﻨـﺎﻫﺠﻮ ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﻣﺸﻜﻠﻲ را ﻋﻨﻮان ﻛﻨﺪ ﻛﻪ از ﻧﻈﺮ ﻣﺘﺨﺼﺼﻴﻦ اﻣﻮر ﻣﻬﺎﺟﺮت ﻗﺎﺑﻞ ﻗﺒﻮل ﺑﺎﺷﺪ ،از ﺟﻤﻠﻪ ي اﻳﻦ ﺷﺮط ﻫﺎﻳﻨﺪ. ﺑﻨﺎ ﺑﻪ ﮔﻔﺘﻪ وزﻳﺮ ﻣﻬﺎﺟﺮت ﻫﻠﻨﺪ اﻳﻦ ﺷﺮوط ﻣﺎﻧﻌﻲ ﺑﺮاي ﺳﻮاﺳﺘﻔﺎده ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن دروﻏﻴﻦ اﻧﺪ ) .ﺑﻨﺎﺑﺮ اﻇﻬﺎرات وزﻳﺮ ﻣﻬﺎﺟﺮت ﻫﻠﻨﺪ در ﻳﻚ ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮﻧﻲ ،دﻳﺪه ﺷﺪه ﻛﻪ اﻓﺮادي ﺑﺮاي درﻳﺎﻓﺖ اﻗﺎﻣﺖ ،ﺑﻪ دروغ ادﻋﺎي ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﻲ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ ﻛﻪ در ﺗﺤﻘﻴﻘﺎت ﺑﻌﺪي ﺗﻮﺳﻂ ﻛﺎرﻣﻨﺪان اداره ﻣﻬﺎﺟﺮت اﻳـﻦ ادﻋﺎﻫـﺎي دروغ آﺷﻜﺎر ﺷﺪه اﺳﺖ( وزﻳﺮ ﻣﻬﺎﺟﺮت ﺑﺮ اﻳﻦ ﻧﻜﺘﻪ ﻧﻴﺰ ﺗﺄﻛﻴﺪ ﻛﺮد ﻛﻪ ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ دﻟﻴـﻞ در ﺳﻴﺎﺳـﺖ ﺟﺪﻳـﺪ و ﺑـﻲ ﻧﻈﻴـﺮي ﻛـﻪ ﻣﺸﺨﺼـﺎً در ﻗﺒـﺎل ﭘﻨﺎﻫﺠﻮﻳـﺎن اﻳﺮاﻧـﻲ ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮا در ﻫﻠﻨﺪ اﺗﺨﺎذ ﺷﺪه ،ﻛﻠﻴﻪ راه ﻫﺎي ﺳﻮاﺳﺘﻔﺎده ﺑﺴﺘﻪ ﻣﻲ ﺷﻮد ،ﺣﺘﻲ اﻓﺮاد ﺳﻮاﺳﺘﻔﺎده ﮔﺮ ،ﻣﺠﺎزات ﺷﺪه ،و ﺳﺮﻳﻌﺎً ﺑﻪ اﻳﺮان ﺑﺎز ﭘﺲ ﻓﺮﺳﺘﺎده ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ. ﻗﺎﺑﻞ ذﻛﺮ اﺳﺖ ﻛﻪ دﻓﺘﺮﺳﺎزﻣﺎن ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﻦ اﻳﺮاﻧﻲ در ﻫﻠﻨﺪ ﻧﻴﺰ آﻣﺎد ﮔﻲ ﺧﻮد را ﺑﺮاي ﻫﺮﮔﻮﻧـﻪ ﻫﻤﻜـﺎري در زﻣﻴﻨـﻪ ﺟﻠـﻮﮔﻴﺮي از ﺳﻮاﺳـﺘﻔﺎده اﻓـﺮاد از ﻛـﻴﺲ ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﻲ اﻋﻼم ﻛﺮده اﺳﺖ. ﻃﺒﻖ ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﭘﻨﺎﻫﻨﺪﮔﻲ ﻫﻠﻨﺪ ،اﻋﻄﺎي اﻗﺎﻣﺖ ﺑﻪ ﭘﻨﺎﻫﻨﺪﮔﺎن از ﺳﻮي وزارت اﻣﻮر ﻣﻬﺎﺟﺮت ﺑﺮ اﺳﺎس ﮔﺰارش ﻫﺎي وزارت اﻣﻮر ﺧﺎرﺟﻪ از ﻛﺸﻮرﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ اﺳﺖ ،و از آﻧﺠﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺗﺤﻘﻴﻖ در وﺿﻌﻴﺖ اﻗﻠﻴﺖ ﻫﺎي ﺟﻨﺴﻲ ،ﺑﻪ ﺧﺼﻮص ،ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن در داﺧﻞ اﻳﺮان ،آﻧﻬﻢ از ﺳﻮي ﺳﻔﺎرﺗﺨﺎﻧﻪ ﻫﻠﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﺎرﻫﺎ از ﺳﻮي ﺑﻨﻴﺎدﮔﺮاﻳﺎن ﺑﻪ – ۴٧ﺷﻤﺎرﻩ ﺑﻴﺴﺖ و ﯾﮑﻢ
ﺁﯾﻴﻦ ﭼﺮاغ ،ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﻧﻴﺴﺖ!
ﻋﻨﻮان ﺑﻲ ﺑﻨﺪوﺑﺎرﺗﺮﻳﻦ ﻛﺸﻮر دﻧﻴﺎ ﻣﺤﻜﻮم ﺷﺪه اﺳﺖ ،ﺗﻘﺮﻳﺒﺎً ﻏﻴﺮ ﻣﻤﻜﻦ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ ،وﺟﻮد ارﺗﺒﺎط ﺑﻴﻦ اﻗﻠﻴﺖ ﻫﺎي ﺟﻨﺴﻲ داﺧﻞ و ﺧﺎرج اﻳﺮان ﺟﺎﻳﮕﺎه ﻣﻬﻢ ﺧـﻮد را ﭘﻴﺪا ﻣﻲ ﻛﻨﺪ .ﻗﺎﺑﻞ ذﻛﺮ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺣﺘﻲ ﭘﺎرﻟﻤﺎن ﻫﻠﻨﺪ از وزارت اﻣﻮر ﺧﺎرﺟﻪ ﻫﻠﻨﺪ درﺧﻮاﺳﺖ ﺗﺤﻘﻴﻖ در زﻣﻴﻨﻪ اﻋﺪام ﻫﺎي ﻣﺸﻬﺪ را ﻛﺮده ﺑﻮد وﻟـﻲ ﻫﻤـﺎﻧﻄﻮر ﻛـﻪ اﻧﺘﻈﺎر ﻣﻲ رﻓﺖ ﺑﺎ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﺷﺪﻳﺪ وزارت اﻣﻮر ﺧﺎرﺟﻪ اﻳﺮان روﺑﺮو ﺷﺪ. اﺣﺘﺮام ﺑﻪ ﺣﻘﻮق ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن و دﻳﮕﺮ اﻗﻠﻴﺖ ﻫﺎي ﺟﻨﺴﻲ از ﺷﻌﺎرﻫﺎي ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻬﻢ ﻫﻤﻪ اﺣﺰاب ﺳﻴﺎﺳﻲ ﻛﺸﻮر ﻫﻠﻨﺪ اﺳﺖ .ﺣﺘﻲ ﺑﺎرﻫﺎ اﻳﻦ ﻧﻈﺮﻳﻪ از ﺳﻮي ﺳﺎزﻣﺎن ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن ﻫﻠﻨﺪ COCﻣﻄﺮح ﺷﺪه اﺳﺖ ﻛﻪ ﭘﻨﺎﻫﺠﻮﻳﺎن ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮا ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺤﻴﻄﻲ ﻣﻨﺎﺳﺐ و ﻧﺰدﻳﻚ ﺑﻪ ﺷﻬﺮﻫﺎي ﺑﺰرگ ﻫﻠﻨﺪ ،ﺑـﺮاي ﺳـﻜﻮﻧﺖ داﺷـﺘﻪ ﺑﺎﺷـﻨﺪ. ﺣﺘﻲ اﺣﺰاب ﺳﻴﺎﺳﻲ ﻫﻠﻨﺪ ﺑﺎ ﮔﺮاﻳﺶ ﻫﺎي ﻣﺬﻫﺒﻲ ﺷﺪﻳﺪ اﻳﻨﺮوزﻫﺎ ﭘﺸﺘﻴﺒﺎﻧﻲ از ﺣﻘﻮق زوج ﻫﺎي ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮا را در ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎي اﻧﺘﺨﺎﺑﺎﺗﻲ ﺧﻮد ﮔﻨﺠﺎﻧـﺪه اﻧـﺪ .ﺑﻨـﺎﺑﺮ اﻳﻦ ،ﺗﺼﻤﻴﻢ ﺟﺪﻳﺪ وزﻳﺮ ﻣﻬﺎﺟﺮت ﻫﻠﻨﺪ در ﻗﺒﺎل ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن ﮔﺮﻳﺨﺘﻪ از اﻳﺮان ،دور از ذﻫﻦ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻧﻤﻲ آﻳﺪ. ذﻛﺮ اﻳﻦ ﻧﻜﺘﻪ ﻧﻴﺰ ﺿﺮوري ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﻃﺒﻖ ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﺟﺪﻳﺪ ﻣﻬﺎﺟﺮت ﻫﻠﻨﺪ ،ﻣﺘﻘﺎﺿﻴﺎن ﻣﻬﺎﺟﺮت در ﻛﺸﻮر ﻣﺤﻞ ﺳﻜﻮﻧﺘﺸﺎن ﺟـﺰوه ﻫـﺎ و ﻧﻮارﻫـﺎي وﻳـﺪﻳﻮﺋﻲ را از ﺳﻔﺎرت ﻫﻠﻨﺪ در آن ﻛﺸﻮرﻫﺎ درﻳﺎﻓﺖ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﻛﺮد و ﺗﺎ زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ رﺳﻤﺎً در آزﻣﻮن ﺑﻪ ﻋﻤﻞ آﻣﺪه ﺑﺮ اﺳﺎس ﻣﻮاد و ﻣﻄﺎﻟﺐ آن ﺟﺰوه ﻫﺎ ﻣﻮﻓﻖ ﻧﺸﻮﻧﺪ ،وﻳﺰاي ورود ﺑﻪ ﻛﺸﻮر ﻫﻠﻨﺪ را درﻳﺎﻓﺖ ﻧﺨﻮاﻫﻨﺪ ﻛﺮد .از ﺟﻤﻠﻪ ﻣﻮارد ذﻛﺮ ﺷﺪه در اﻳﻦ ﺟﺰوات رﻋﺎﻳﺖ ﺣﻘﻮق ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ .ﺣﺘﻲ درﻧﻮارﻫﺎي وﻳﺪﻳﻮﺋﻲ ﻧﻴﺰ ﻓﻴﻠﻢ ﻫﺎﻳﻲ در اﻳﻦ زﻣﻴﻨﻪ ﻧﻤﺎﻳﺶ داده ﻣﻲ ﺷﻮد ﺗﺎ ﻧﺸﺎﻧﮕﺮ رﻋﺎﻳﺖ ﺣﻘﻮق ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن ﺑﺎﺷﺪ .ﻧﺴﺨﻪ ﻫﺎﻳﻲ از اﻳﻦ ﻧﻮارﻫﺎي وﻳﺪﻳﻮﺋﻲ در اﺧﺘﻴﺎر ﺳﻔﺎرت ﻫﻠﻨـﺪ در ﺗﻬـﺮان ﮔﺬاﺷـﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ ﻛﻪ اﻣﻴﺪ آﻧﺴﺖ در آﻳﻨﺪه اي ﻧﺰدﻳﻚ در دﺳﺘﺮس ﻫﻤﻮﻃﻨﺎن ﻋﺰﻳﺰدر داﺧﻞ اﻳﺮان ﻗﺮار ﮔﻴﺮد. در اﻧﺘﻬﺎ ،اﻳﻦ ﻧﻜﺘﻪ ﻗﺎﺑﻞ ذﻛﺮ اﺳﺖ ﻛﻪ در آﺧﺮﻳﻦ ﮔﺰارش دﭘﺎرﺗﻤﻨﺖ وزارت اﻣﻮر ﺧﺎرﺟﻪ ﻫﻠﻨﺪ ،ﺑﻪ ﻛﺮات از ﻣﺸﻮرت اﻳﻦ وزارﺗﺨﺎﻧﻪ ﺑﺎ دﻓﺘﺮ ﺳـﺎزﻣﺎن ﻫﻤﺠﻨﺴـﮕﺮاﻳﺎن اﻳﺮاﻧﻲ در ﻫﻠﻨﺪ ﻧﺎم ﺑﺮده ﺷﺪه و اﻳﻦ ﻳﻚ ﭘﻴﺮوزي و اﻓﺘﺨﺎر ﺑﺮاي ﻫﻤﻪ ال ﺟﻲ ﺑﻲ ﺗﻲ ﻫﺎي ﻋﺰﻳﺰ ﺑﻪ ﺷﻤﺎر ﻣﻲ آﻳﺪ ﺗﺎ ﺣﺪاﻗﻞ از اﻳﻦ ﻃﺮﻳﻖ ﺑﺘﻮاﻧﻨـﺪ درﺧﻮاﺳـﺖ ﻫـﺎ و اﻧﺘﻈﺎرات ﺧﻮد را ﺑﻪ ﮔﻮش ﻣﺴﺌﻮﻻن ﺑﺮﺳﺎﻧﻨﺪ. ﺑﺎ ﻧﮕﺎﻫﻲ ﺑﻪ ﮔﺰارش ﺟﺪﻳﺪ وزارت اﻣﻮر ﺧﺎرﺟﻪ ﻫﻠﻨﺪ و ﻓﺮق آن ﺑﺎ ﮔﺰارش ﻫﺎي ﺳﺎﻟﻬﺎي ﻗﺒﻞ ،ﻣﻲ ﺗﻮان ﺑﻪ اﻫﻤﻴﺖ ﻫﻤﻜﺎري ﺟﺎﻣﻌﻪ اﻗﻠﻴـﺖ ﻫـﺎي ﺟﻨﺴـﻲ داﺧـﻞ و ﺧﺎرج اﻳﺮان ﺑﺎ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ،و اداﻣﻪ اﻳﻦ ﻫﻤﻜﺎري ﺑﺎ دﻳﮕﺮ ﺳﺎزﻣﺎن ﻫﺎي ﺑﻴﻦ اﻟﻤﻠﻠﻲ ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ ﭘﻲ ﺑﺮد ،زﻳﺮا آﻣﺎده ﻛﺮدن ﺑﺴﺘﺮ ﻳﻚ ﺟﺎﻣﻌﻪ اﻣﻦ ﺑﺎ دﺳﺘﻴﺎﺑﻲ ﺑﻪ ﺣﻘـﻮق ﻣﺪﻧﻲ ﻓﻘﻂ و ﻓﻘﻂ از ﻃﺮﻳﻖ ﻫﻤﻜﺎري اﻳﻦ دو ﮔﺮوه ﻣﻴﺴﺮ اﺳﺖ .در اﻗﻠﻴﺖ ﻳﺎ در اﻛﺜﺮﻳﺖ ﺑﻮدن ،راﺑﻄﻪ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﺑﺎ ﺳﻜﻮن وﺳﻜﻮت و ﻳﺎ ﺗﺤﺮك و ﺷﻜﻮﻓﺎﺋﻲ دارد .ﭼﻪ ﺑﺴﺎ اﻗﻠﻴﺘﻲ ﺑﺎ ﺗﺤﺮك و ﭘﻮﻳﺎﺋﻲ ﺧﻮد ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﺳﻜﻮﺗﻲ ﻣﺸﻤﺌﺰ ﻛﻨﻨﺪه ﻓﺎﺋﻖ آﻳﺪ و اﻛﺜﺮﻳﺖ ﺳﺮﻛﻮﺑﮕﺮ را در ﻫﻢ ﺑﺸﻜﻨﺪ .اﻣﻴﺪوارﻳﻢ ﻛﻪ ﺟﺎﻣﻌـﻪ اﻗﻠﻴـﺖ ﻫـﺎي ﺟﻨﺴـﻲ اﻳﺮان اﻳﻨﮕﻮﻧﻪ ﻋﻤﻞ ﻛﻨﺪ.
– ۴٨ﺷﻤﺎرﻩ ﺑﻴﺴﺖ و ﯾﮑﻢ
ﺁﯾﻴﻦ ﭼﺮاغ ،ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﻧﻴﺴﺖ!
¤
ﺳﻮﺋﺪ اﺧﺮاج ﻣﺘﻘﺎﺿﻴﺎن ﭘﻨﺎهﻨﺪﮔﯽ هﻤﺠﻨﺴﮕﺮا ﺑﻪ اﻳﺮان را از ﺳﺮ ﮔﺮﻓﺖ
ﺳﺎﻳﺖ اﺳﺘﮑﻬﻠﻤﻴﺎن )(www.stockholmian.com
اﺳﺘﻜﻬﻠﻤﻴﺎن -اداره ﻣﻬﺎﺟﺮت ﺳﻮﺋﺪ در ﻣـﺎه اوت ﺳـﺎل 2005رﺳـﻤﺎ اﻋـﻼم ﻧﻤـﻮده ﺑـﻮد ﻛـﻪ اﺧـﺮاج ﻣﺘﻘﺎﺿـﻴﺎن ﭘﻨﺎﻫﻨﺪﮔﻲ ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮا ﺑﻪ اﻳﺮان را ﻣﺘﻮﻗﻒ ﺧﻮاﻫﺪ ﻛـﺮد .ﻫﻤﭽﻨـﻴﻦ اﻋـﻼم ﮔﺮدﻳـﺪ ﻛـﻪ ﺗﻮﻗـﻒ اﺧـﺮاج ﻣﺘﻘﺎﺿـﻴﺎن ﭘﻨﺎﻫﻨﺪﮔﻲ ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮا ﺑﻪ اﻳﺮان ﺗﺎ اﻧﺠﺎم ﻳﻚ ﺑﺮرﺳﻲ ﺟﺪﻳﺪ در ﻣـﻮرد وﺿـﻌﻴﺖ ﻫﻤﺠﻨﺴـﮕﺮاﻳﺎن در اﻳـﺮان ﻣﻌﺘﺒـﺮ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد .اﻳﻦ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﺑﻪ دﻧﺒﺎل اﻋﺪام "اﻳﺎز ﻣﺮﻫﻮﻧﻲ" و "ﻣﺤﻤﻮد ﻋﺴﮕﺮي" دو ﻧﻮﺟﻮان اﻳﺮاﻧﻲ ﻛﻪ در ﺗﺎرﻳﺦ 19ژوﺋﻴﻪ ﺳﺎل 2005در ﻣﺸﻬﺪ اﻋﺪام ﺷﺪﻧﺪ ﺻـﻮرت ﮔﺮﻓﺖ .ﻳﻜﻲ از "اﺗﻬﺎﻣﺎت" دو ﻧﻮﺟﻮان اﻋﺪام ﺷﺪه ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﻲ آﻧﺎن ﺑﻮده اﺳﺖ. ﭘﺲ از اﻳﻦ اﻋﻼم اداره ﻣﻬﺎﺟﺮت ﭘﺮوﻧﺪه ﺑﺴﻴﺎري از ﻣﺘﻘﺎﺿﻴﺎن ﭘﻨﺎﻫﻨﺪﮔﻲ ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاي اﻳﺮاﻧﻲ از ﺗﺎﺑﺴﺘﺎن ﺳﺎل ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎﻛﻨﻮن ) و در اﻧﺘﻈﺎر اﻧﺠﺎم ﺑﺮرﺳـﻲ ﺟﺪﻳـﺪ وﺿﻌﻴﺖ ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن در اﻳﺮان( ﺑﺼﻮرت ﻣﻌﻠﻖ ﺑﺎﻗﻲ ﻣﺎﻧﺪ .ﺑﺮﺧﻲ از اﻳﻦ ﻣﺘﻘﺎﺿﻴﺎن ﺳﺎﻟﻬﺎ در اﻧﺘﻈﺎر درﻳﺎﻓﺖ ﭘﺎﺳﺦ ﺑﻪ ﺗﻘﺎﺿﺎي ﭘﻨﺎﻫﻨﺪﮔﻲ ﺧﻮد ﺑﺴﺮ ﺑﺮده اﻧﺪ .ﻛـﺎوه، ﻣﺘﻘﺎﺿﻲ ﭘﻨﺎﻫﻨﺪﮔﻲ ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاي اﻳﺮاﻧﻲ ﻛﻪ در ﺷﻬﺮ ﺑﻮروس در ﻏﺮب ﺳﻮﺋﺪ زﻧﺪﮔﻲ ﻣﻴﻜﻨﺪ و در اﻳﻦ زﻣﻴﻨﻪ ﺑﺎ اﺳﺘﻜﻬﻠﻤﻴﺎن در ﺗﻤﺎس ﺑﻮده اﺳﺖ ﻣﻴﮕﻮﻳﺪ ﻛـﻪ 25 ﻣﺎه در اﻧﺘﻈﺎر درﻳﺎﻓﺖ ﭘﺎﺳﺦ درﺧﻮاﺳﺖ ﭘﻨﺎﻫﻨﺪﮔﻲ ﺧﻮد ﺑﺴﺮ ﻣﻴﺒﺮد و اﻳﻦ اﻧﺘﻈﺎر ﺗﺎ ﺣﺪ زﻳﺎدي ﺑﻪ روﺣﻴﻪ او ﺻﺪﻣﻪ زده اﺳﺖ .اﻣﺎ اﻳﻨﻚ ﭘﺲ از ﮔﺬﺷﺖ ﻳﻚ ﺳﺎل از زﻣﺎن اﻋﻼم ﺗﻮﻗﻒ اﺧﺮاج ﻣﺘﻘﺎﺿﻴﺎن ﭘﻨﺎﻫﻨﺪﮔﻲ ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮا ﺑﻪ اﻳﺮان ﺗﻮﺳﻂ اداره ﻣﻬﺎﺟﺮت ﺳﻮﺋﺪ ،اوﻟﻴﻦ ﭘﺮوﻧﺪه ﻳﻚ ﻣﺘﻘﺎﺿﻲ ﭘﻨﺎﻫﻨﺪﮔﻲ ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاي اﻳﺮاﻧﻲ در ﻳﻚ دادﮔﺎه ﻣﻬﺎﺟﺮﺗﻲ ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﻲ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ و اﻳﻦ دادﮔﺎه ﺣﻜﻢ اﺧﺮاج اداره ﻣﻬﺎﺟﺮت را ﺗﺎﻳﻴﺪ ﻧﻤﻮده اﺳﺖ .اﮔﺮﭼـﻪ اﻣﻜـﺎن ارﺟـﺎع اﻳـﻦ ﭘﺮوﻧـﺪه ﺑـﻪ آﺧـﺮﻳﻦ و ﺑﺎﻻﺗﺮﻳﻦ ﻣﺮﺟﻊ )دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻲ ﻣﻬﺎﺟﺮﺗﻲ( ﻧﻴﺰ وﺟﻮد دارد اﻣﺎ اﻣﻜﺎن اﻳﻨﻜﻪ دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻲ ﻣﻬﺎﺟﺮﺗﻲ اﻳﻦ ﭘﺮوﻧﺪه را ﻣﻮرد رﺳﻴﺪﮔﻲ ﻗﺮار دﻫﺪ ﺑﺴـﻴﺎر ﻧـﺎﭼﻴﺰ ﺗﺨﻤـﻴﻦ زده ﻣﻴﺸﻮد .ﺑﻪ اﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﭘﺲ از اﻋﻼم اداره ﻣﻬﺎﺟﺮت ﺳﻮﺋﺪ در ﺳﺎل ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻛﻪ "اﺧﺮاج ﻣﺘﻘﻀﻴﺎن ﭘﻨﺎﻫﻨﺪﮔﻲ ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮا ﺑﻪ اﻳﺮان ﻣﺘﻮﻗﻒ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷـﺪ" ،اﺧـﺮاج اﻳـﻦ دﺳﺘﻪ از ﻣﺘﻘﺎﺿﻴﺎن ﭘﻨﺎﻫﻨﺪﮔﻲ ﺑﻪ اﻳﺮان ﻣﺠﺪدا از ﺳﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ. ﺳﺎزﻣﺎن ﻋﻔﻮ ﺑﻴﻦ اﻟﻤﻠﻞ )اﻣﻨﺴﺘﻲ اﻳﻨﺘﺮﻧﺸﻨﺎل( ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺣﻜﻢ ﺻﺎدر ﺷﺪه از ﺳﻮي دادﮔﺎه ﻣﻬﺎﺟﺮﺗﻲ ﺳﻮﺋﺪ اﻧﺘﻘﺎدي ﺷـﺪﻳﺪ ﺑﻌﻤـﻞ آورده اﺳـﺖ و ﻛـﺎرل ﺳـﻮدرﺑﺮگ دﺑﻴﺮﻛﻞ ﺳﺎزﻣﺎن ﻋﻔﻮ ﺑﻴﻦ اﻟﻤﻠﻞ در ﺳﻮﺋﺪ ﻣﻴﮕﻮﻳﺪ ﻛﻪ اﻳﻦ ﺳﺎزﻣﺎن ﺷﺪﻳﺪا ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ وﺿﻌﻴﺖ ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن در اﻳﺮان ﻧﮕﺮان اﺳـﺖ .داوﻳـﺪ ﻻﻧﮕﻠـﻪ ﺳـﺨﻨﮕﻮي اﻳـﻦ ﺳﺎزﻣﺎن ﻧﻴﺰ ﺑﺎ اﺷﺎره ﺑﻪ اوﻟﻴﻦ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﻣﻨﻔﻲ ﺻﺎدر ﺷﺪه از دادﮔﺎه ﻣﻬﺎﺟﺮﺗﻲ ﺳﻮﺋﺪ در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﻣﺘﻘﺎﺿﻴﺎن ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاي اﻳﺮاﻧﻲ ﮔﻔﺖ" :ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺷﺮاﻳﻂ اﻳﺮان ،آﻏﺎز ﻣﺠﺪد ﭼﻨﻴﻦ روﻧﺪي ﺑﺴﻴﺎر ﺗﺎﺳﻒ ﺑﺎر ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد .ﭼﻨﻴﻦ ﺗﺼﻤﻴﻤﻲ اﻳﻨﮕﻮﻧﻪ واﻧﻤﻮد ﺧﻮاﻫﺪ ﻧﻤﻮد ﻛﻪ اﺧﺮاج اﻓﺮاد ﺑﻪ ﻛﺸﻮري ﻛﻪ داراي ﻣﺠﺎزات اﻋﺪام اﺳﺖ و ﺣﺎﻛﻤﺎن آن ﺣﺎﻣﻴﺎن ﺧﺸﻮﻧﺖ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻋﻤﻞ ﻣﺠﺎزي اﺳﺖ". ﺗﺼﻤﻴﻢ داﮔﺎه ﻣﻬﺎﺟﺮﺗﻲ ﺳﻮﺋﺪ ﺑﺮ اﺳﺎس ﮔﺰارﺷﻲ از وزارت ﺧﺎرﺟﻪ اﻳﺮان در ﺳﺎل 2005ﭘﻴﺮاﻣﻮن وﺿﻌﻴﺖ ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ در اﻳﺮان اﺗﺨﺎذ ﮔﺮدﻳﺪه ﻛﻪ در آن درج ﺷﺪه اﺳﺖ" :اﮔﺮﭼﻪ ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن در اﻳﺮان ﻣﻮرد ﻣﺠﺎزاﺗﻬﺎي ﺑﻴﺮﺣﻤﺎﻧﻪ اي ﻗﺮار ﻣﻴﮕﻴﺮﻧﺪ اﻣﺎ آﻧﺎن ﻣﻴﺘﻮاﻧﻨﺪ ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﺑﺼـﻮرت ﻣﺨﻔـﻲ و ﻣﺤﺮﻣﺎﻧـﻪ زﻧـﺪﮔﻲ ﻛﻨﻨـﺪ از اﻳـﻦ ﻣﺠﺎزاﺗﻬﺎ در اﻣﺎن ﺑﻤﺎﻧﻨﺪ" .اﻣﺎ داوﻳﺪ ﻻﻧﮕﻠﻪ ﺳﺨﻨﮕﻮي ﺳﺎزﻣﺎن ﻋﻔﻮ ﺑﻴﻦ اﻟﻤﻠﻠﻲ در اﻳﻦ زﻣﻴﻨﻪ ﻣﻴﮕﻮﻳﺪ " :اﻳﻦ ﺑﺴﻴﺎر ﺗﻌﺠﺐ ﺑﺮاﻧﮕﻴﺰ اﺳﺖ .ﭼﻨـﻴﻦ ﺷـﺮﻃﻲ را ﻫﺮﮔـﺰ
– ۴٩ﺷﻤﺎرﻩ ﺑﻴﺴﺖ و ﯾﮑﻢ
ﺁﯾﻴﻦ ﭼﺮاغ ،ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﻧﻴﺴﺖ!
ﺑﺮاي ﻓﺮدي ﻛﻪ ﺑﻮاﺳﻄﻪ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﺳﻴﺎﺳﻲ ﺗﻘﺎﺿﺎي ﭘﻨﺎﻫﻨﺪﮔﻲ ﻣﻴﻜﻨﻨﺪ ﻧﻤﻴﮕﺬارﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﮕﻮﻳﻨﺪ ﺗﻮ اﮔﺮ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﺧﻮدت را در ﺳﻨﺪﻳﻜﺎ ﻧﺸﺎن ﻧﺪﻫﻲ ،اﮔﺮ ﻧﺸﺎن ﻧﺪﻫﻲ ﻛـﻪ ﻟﻴﺒﺮال ﻫﺴﺘﻲ و ﻳﺎ اﮔﺮ ﻧﺸﺎن ﻧﺪﻫﻲ ﻛﻪ ﺳﻮﺳﻴﺎﻟﻴﺴﺖ ﻫﺴﺘﻲ ﺧﻄﺮي اﻣﻨﻴﺖ و ﺳﻼﻣﺘﺖ را ﺗﻬﺪﻳﺪ ﻧﻤﻴﻜﻨﺪ .ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ دﻟﻴﻞ ﻗﺎدر ﺑـﻪ درك اﻳـﻦ ﻣﻮﺿـﻮع ﻧﻴﺴـﺘﻢ ﻛـﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﭼﻨﻴﻦ اﺳﺘﺎﻧﺪاردي را در ﻣﻮرد ﮔﺮاﻳﺶ ﺟﻨﺴﻲ اﻓﺮاد ﺑﻜﺎر ﻣﻴﺒﺮﻧﺪ". ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن اﻳﺮاﻧﻲ ﻫﻤﻮاره ﺗﺼﻮر ﻣﻴﻜﻨﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﻮاﺳﻄﻪ وﺟﻮد ﻣﺠﺎزات اﻋﺪام ﺑﺮاي اﻳﻦ ﮔﺮوه از اﻓﺮاد در اﻳﺮان ﺑﺼﻮرت اﺗﻮﻣﺎﺗﻴﻚ اﻣﻜﺎن درﻳﺎﻓﺖ ﭘﻨﺎﻫﻨﺪﮔﻲ و اﻗﺎﻣﺖ در ﺳﻮﺋﺪ را دارﻧﺪ و اﻇﻬﺎر ﺗﻌﺠﺐ ﻣﻴﻜﻨﻨﺪ ﻛﻪ در اﻳﻨﺼﻮرت ﭼﺮا دوﻟـﺖ ﺳـﻮﺋﺪ ﻣﺮﺗﺒـﺎ ﻣﺘﻘﺎﺿـﻴﺎن ﭘﻨﺎﻫﻨـﺪﮔﻲ از اﻳـﻦ ﮔـﺮوه را از ﺳـﻮﺋﺪ ﺑـﻪ اﻳـﺮان اﺧـﺮاج ﻣﻴﻜﻨـﺪ. ﭘﺎﺳﺦ اﻳﻦ ﺳﻮال را ﻣﻴﺒﺎﻳﺴﺖ در ﺧﻂ ﻣﺸﻲ دوﻟﺖ ﺳﻮﺋﺪ در ﻣﻮرد ﻛﺸـﻮرﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠـﻒ ﺟﻮﻳـﺎ ﺷـﺪ .ﺑـﺮ اﺳـﺎس ﺧـﻂ ﻣﺸـﻲ ﻓﻌﻠـﻲ اداره ﻣﻬـﺎﺟﺮت ﺳـﻮﺋﺪ ،اﮔﺮﭼـﻪ ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺗﺤﺖ ﺗﻌﻘﻴﺐ و آزار ﻗﺮار دارﻧﺪ ﻗﺎدر ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ در ﺳﻮﺋﺪ ﭘﻨﺎﻫﻨﺪﮔﻲ ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ ،اﻣﺎ در ﻣﻮرد اﻳﺮان ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻮﺟﻪ ﻧﻤﻮد ﻛﻪ از ﻧﻈﺮ اداره ﻣﻬﺎﺟﺮت ﺳـﻮﺋﺪ اﻳــﺮان ﺑــﺮاي ﻫﻤﺠﻨﺴــﮕﺮاﻳﺎن ﻛﺸــﻮري اﻣــﻦ ﺗﻠﻘــﻲ ﻣﻴﺸــﻮد و در ﻧﺘﻴﺠــﻪ اﻳــﻦ ﮔــﺮوه ﺑﻌﻨــﻮان اﻓــﺮادي "ﺗﺤــﺖ ﺗﻌﻘﻴــﺐ و آزار" ﻣﺤﺴــﻮب ﻧﻤﻴﮕﺮدﻧــﺪ. ﺑﺮاي ﻣﺜﺎل ،ﻫﺮ ﺳﺎﻟﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺣﺪود 12ﻧﻔﺮ ﻣﻮﻓﻖ ﺑﻪ درﻳﺎﻓﺖ ﭘﻨﺎﻫﻨﺪﮔﻲ ﺑﺮ اﺳﺎس دﻻﻳﻞ ﺟﻨﺴﻲ در ﺳﻮﺋﺪ ﺷﺪه اﻧﺪ ﻛﻪ ﺧﻮد ﮔﻮﻳﺎي ﺳﺨﺘﮕﻴﺮي ﺷـﺪﻳﺪ اداره ﻣﻬـﺎﺟﺮت اﻳﻦ ﻛﺸﻮر در اﻳﻦ زﻣﻴﻨﻪ اﺳﺖ. ﮔﺰارش ﺳﻔﺎرت ﺳﻮﺋﺪ در ﺗﻬﺮان" :وﺿﻌﻴﺖ ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن در اﻳﺮان از ﺳﻮﺋﺪ ﻫﻢ ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ" ﺑﺮ ﻃﺒـﻖ اﻃﻼﻋـﺎت اداره ﻣﻬـﺎﺟﺮت ﺳـﻮﺋﺪ ﻣـﺎﺑﻴﻦ 5ﺗـﺎ 6ﻣـﺮد و زن ﻣﺘﻘﺎﺿﻲ ﭘﻨﺎﻫﻨﺪﮔﻲ ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮا و ﻧﻴﺰ ﻳﻚ ﺗﺮاﻧﺴﻜﺴﻮﺋﻞ )اﻓﺮادي ﻛﻪ ﻣﺎﻳﻞ ﺑﻪ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺟﻨﺴﻴﺖ ﻫﺴﺘﻨﺪ( ﺗﺒﻌﻪ اﻳﺮان در ﺳﻮﺋﺪ ﺑﺴﺮ ﻣﻴﺒﺮﻧﺪ و ﻣﻨﺘﻈﺮ درﻳﺎﻓﺖ ﭘﺎﺳـﺦ ﺑـﻪ ﭘﺮوﻧﺪه ﭘﻨﺎﻫﻨﺪﮔﻲ ﺧﻮد ﻫﺴﺘﻨﺪ 2 .ﺗﺎ 3ﻧﻔﺮ از اﻳﻦ اﻓﺮاد ﻧﻴﺰ ﺑﺪﻧﺒﺎل درﻳﺎﻓﺖ ﭘﺎﺳﺦ ﻣﻨﻔﻲ ﺑﻪ ﺗﻘﺎﺿﺎي ﺧﻮد ﺑﺼﻮرت ﻏﻴﺮ ﻗﺎﻧﻮﻧﻲ در ﺳﻮﺋﺪ زﻧـﺪﮔﻲ ﻣﻴﻜﻨﻨـﺪ )اﻃﻼﻋـﺎت ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ژوﺋﻴﻪ .(2005ﺑﺎ وﺟﻮد اﻳﻨﻜﻪ ﻣﺠﺎزات ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﻲ در اﻳﺮان ﻣﺮگ اﺳﺖ اﻣﺎ دوﻟﺖ ﺳﻮﺋﺪ ﺻﺮف وﺟﻮد ﻣﺠﺎزات اﻋﺪام ﺑـﺮاي ﻫﻤﺠﻨﺴـﮕﺮاﻳﺎن در ﻗـﻮاﻧﻴﻦ اﻳــﺮان را دﻟﻴــﻞ ﻛــﺎﻓﻲ ﺑــﺮاي ﭘﻨﺎﻫﻨــﺪﮔﻲ ﻧﻤﻴﺪاﻧــﺪ و ﺧــﻂ ﻣﺸــﻲ ﻛﻠــﻲ دوﻟــﺖ ﺳــﻮﺋﺪ ﻣﺨﺎﻟﻔــﺖ ﺑــﺎ ﺗﻘﺎﺿــﺎي ﭘﻨﺎﻫﻨــﺪﮔﻲ ﻫﻤﺠﻨﺴــﮕﺮاﻳﺎن ﺗﺒﻌــﻪ اﻳــﺮان اﺳــﺖ. ﭘﺎﻳﻪ اﻳﻦ ﺧﻂ ﻣﺸﻲ دوﻟﺖ ﺳﻮﺋﺪ ﮔﺰارﺷﻲ ﺟﻨﺠﺎﻟﻲ از وﺿﻌﻴﺖ ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن در اﻳﺮان اﺳﺖ ﻛﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﺳﻔﺎرت ﺳﻮﺋﺪ در ﺗﻬﺮان در ﺳﺎل 1996ﺗﻬﻴﻪ ﮔﺮدﻳـﺪه و ﺗـﺎ اﻣﺮوز ﻧﻴﺰ ﻛﻤﺎﻛﺎن ﻣﺒﻨﺎي ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﺑﺎ ﺗﻘﺎﺿﺎي ﭘﻨﺎﻫﻨﺪﮔﻲ ﻣﺘﻘﺎﺿﻴﺎن ﭘﻨﺎﻫﻨﺪﮔﻲ ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮا ،دوﺟﻨﺴﮕﺮا و ﻳﺎ ﺗﺮاﻧﺴﻜﺴﻮﺋﻞ اﻳﺮاﻧﻲ ﻗﺮار ﻣﻴﮕﻴﺮد .اﻋﺘﺮاﺿﺎت و اﻧﺘﻘـﺎدات ﺑﻪ اﻳﻦ ﮔﺰارش در ﻃﻲ ﺳﺎﻟﻬﺎي ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﺴﻴﺎر ﺷﺪﻳﺪ ﺑﻮده اﺳﺖ .اﻳﻦ ﮔﺰارش ﺳﻔﺎرت ﺳﻮﺋﺪ در ﺗﻬﺮان ﭘﻴﺮاﻣﻮن ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﻲ و وﺿﻌﻴﺖ ﻫﻤﺠﻨﺴـﮕﺮاﻳﺎن اﻳﺮاﻧـﻲ ﺑـﻪ ﻧﻮﺑﻪ ﺧﻮد داﺳﺘﺎﻧﻲ ﺷﻨﻴﺪﻧﻲ دارد: دوﻟﺖ ﺳﻮﺋﺪ ﻧﺰدﻳﻚ ﺑﻪ 10ﺳﺎل ﻗﺒﻞ ،از ﺳﻔﺎرت ﺧﻮد در اﻳﺮان درﺧﻮاﺳﺖ ﻧﻤﻮد ﺗﺎ ﮔﺰارﺷﻲ از وﺿﻌﻴﺖ ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن در اﻳﺮان ﺗﻬﻴﻪ ﻛﻨـﺪ ﺗـﺎ اﻳـﻦ ﮔـﺰارش ﺧـﻂ ﻣﺸﻲ ﺑﺮرﺳﻲ ﭘﺮوﻧﺪه ﻫﺎي ﻣﺘﻘﺎﺿﻴﺎن ﭘﻨﺎﻫﻨﺪﮔﻲ ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاي ﺗﺒﻌﻪ اﻳﺮان ﺑﺮاي اداره ﻣﻬﺎﺟﺮت اﻳﻦ ﻛﺸﻮر ﻗﺮار ﮔﻴﺮد .ﺳﻔﺎرت ﺳﻮﺋﺪ در ﺗﻬـﺮان ﻧﻴـﺰ ﺑـﺮ اﺳـﺎس اﻳـﻦ ﻣﺎﻣﻮرﻳﺖ ،ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﮔﺰارﺷﻲ ﺑﺴﻴﺎر ﻛﻮﺗﺎه و ﺳﺮﺳﺮي دراﻳﻦ زﻣﻴﻨﻪ ﺗﻬﻴﻪ ﻛﺮده و از ﻃﺮﻳﻖ وزارت ﺧﺎرﺟﻪ در ﺗـﺎرﻳﺦ 8ﻣـﺎه ﻣـﻪ 1996ﺗﺴـﻠﻴﻢ دوﻟـﺖ ﺳـﻮﺋﺪ و اداره ﻣﻬﺎﺟﺮت اﻳﻦ ﻛﺸﻮر ﻣﻴﻜﻨﺪ .اﻳﻦ ﮔﺰارش ﺑﺪﻟﻴﻞ "اﻣﻨﻴﺖ ﺧﺎرﺟﻲ" ﺳﻮﺋﺪ ﺣﺘﻲ ﺗﻮﺳﻂ دوﻟﺖ ﺳﻮﺋﺪ ﻣﻬﺮ ﻣﺤﺮﻣﺎﻧﻪ ﺧﻮرد .اﻣﺎ ﻣﺘﻦ آن ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﺗﻮﺳﻂ ﻣﻄﺒﻮﻋﺎت ﺳﻮﺋﺪ اﻓﺸﺎ و ﻣﻨﺘﺸﺮ ﮔﺮدﻳﺪ .ﭘﺲ از اﻧﺘﺸﺎر ﻣﺘﻦ اﻳﻦ ﮔﺰارش ،ﺳﻴﻞ اﻋﺘﺮاﺿﺎت و اﻧﺘﻘﺎدات ﺑﺴﻮي آن و ﺗﻬﻴﻪ ﻛﻨﻨﺪه اش ﻳﻌﻨﻲ وزارت ﺧﺎرﺟﻪ و ﺳﻔﺎرﺗﺨﺎﻧﻪ ﺳﻮﺋﺪ در ﺗﻬـﺮان ﺳﺮازﻳﺮ ﮔﺮدﻳﺪ و ﮔﺰارش ﺗﻮﺳﻂ ﻣﻨﺘﻘﺪﻳﻦ ﺣﺘﻲ "ﻣﻀﺤﻚ ،ﺧﻨﺪه آور ،ﺑﭽﻪ ﮔﺎﻧﻪ و ﻣﺴﺨﺮه" ﺧﻮاﻧﺪه ﺷﺪ .ﻣﻨﺘﻘﺪﻳﻦ ﺑﻪ اﻳﻦ ﮔﺰارش ﺣﺘـﻲ ادﻋـﺎ ﻧﻤﻮدﻧـﺪ ﻛـﻪ دوﻟـﺖ – ۵٠ﺷﻤﺎرﻩ ﺑﻴﺴﺖ و ﯾﮑﻢ
ﺁﯾﻴﻦ ﭼﺮاغ ،ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﻧﻴﺴﺖ!
ﺳﻮﺋﺪ ﻧﻪ ﺑﺨﺎﻃﺮ آﻧﭽﻪ ﻛﻪ "اﻣﻨﻴﺖ ﺧﺎرﺟﻲ" ﺳﻮﺋﺪ ﺧﻮاﻧﺪه ﺷﺪ ،ﺑﻠﻜﻪ ﺑﻮاﺳﻄﻪ ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي از آﺑﺮورﻳﺰي ﺑﻪ اﻳﻦ ﮔﺰارش ﻣﻬﺮ ﻣﺤﺮﻣﺎﻧﻪ زده اﺳﺖ. اﻣﺎ ﺑﺎ وﺟﻮد اﻳﻦ اﻋﺘﺮاﺿﺎت ،دوﻟﺖ ﺳﻮﺳﻴﺎل دﻣﻜﺮات ﻫﻤﻴﻦ ﮔﺰارش ﻛﻮﺗﺎه و ﻣﻮرد اﻧﺘﻘﺎد از ﺳﻔﺎرت ﺧﻮد در ﺗﻬﺮان را ﻣﻼك و ﺧﻂ ﻣﺸﻲ ﻛﻠﻲ ﺟﻬﺖ ﺑﺮرﺳﻲ ﭘﺮوﻧـﺪه ﻣﺘﻘﺎﺿﻴﺎن ﭘﻨﺎﻫﻨﺪﮔﻲ ﺑﺮ اﺳﺎس ﮔﺮاﻳﺸﺎت ﺟﻨﺴﻲ از اﻳﺮان ﻗﺮار داد ﻛﻪ ﺗﺎﻛﻨﻮن ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﻗﻮت ﺧﻮد ﺑﺎﻗﻲ اﺳﺖ .اﻳﻦ ﮔﺰارش ﻣﻮﺟﺒﺎت ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﺑﺎ ﺗﻘﺎﺿـﺎي ﭘﻨﺎﻫﻨـﺪﮔﻲ و اﺧﺮاج ﺑﺴﻴﺎري از ﻣﺘﻘﺎﺿﻴﺎن ﭘﻨﺎﻫﻨﺪﮔﻲ ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاي اﻳﺮاﻧﻲ از ﺳﻮﺋﺪ را ﻓﺮاﻫﻢ آورده اﺳﺖ .ﻣﺘﻦ ﮔﺰارش ﺳﻔﺎرت ﺳﻮﺋﺪ در ﺗﻬﺮان ﭘﻴﺮاﻣﻮن وﺿﻌﻴﺖ ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن و ﻛﻼ ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﻲ در اﻳﺮان ﺑﺴﻴﺎر ﺟﺎﻟﺐ ﺗﻮﺟﻪ و ﺧﻮاﻧﺪﻧﻲ اﺳﺖ .در اﻳﻦ ﮔﺰارش ﻣﺤﺮﻣﺎﻧﻪ ﺳﻔﺎرت ﺳﻮﺋﺪ در ﺗﻬﺮان از ﺟﻤﻠﻪ آﻣﺪه اﺳﺖ ﻛﻪ "ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﻲ در اﻳﺮان آﻧﻘﺪر ﺷﺎﻳﻊ و ﮔﺴﺘﺮده اﺳﺖ ﻛﻪ ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن در اﻳﺮان ﺣﺘﻲ وﺿﻌﻴﺘﻲ ﺑﻤﺮاﺗﺐ ﺑﻬﺘﺮ از ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن در ﺳﻮﺋﺪ دارﻧﺪ و دو ﻣﺮد ﻣﻴﺘﻮاﻧﻨﺪ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺪون ﻣﺰاﺣﻤـﺖ دﺳﺖ در دﺳﺖ ﻫﻢ در ﺧﻴﺎﺑﺎﻧﻬﺎي اﻳﺮان ﺗﺮدد ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﺑﻠﻜﻪ ﺑﺪون ﻣﺸﻜﻠﻲ ﻫﻤﺪﻳﮕﺮ را ﺑﻐﻞ ﻛﺮده و ﺑﺒﻮﺳﻨﺪ". از دﻳﮕﺮ ﻗﺴﻤﺘﻬﺎي اﻳﻦ ﮔﺰارش رﺳﻤﻲ ﺳﻔﺎرﺗﺨﺎﻧﻪ ﺳﻮﺋﺪ در ﺗﻬﺮان ،اﺷﺎره ﺑﻪ اﻳﻦ ﻧﻜﺘﻪ اﺳﺖ ﻛﻪ" :دﻳﭙﻠﻤﺎﺗﻬﺎي ﺧﺎرﺟﻲ ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮا در ﺗﻬﺮان ﺑـﺪون ﻫـﻴﭻ ﻣﺸـﻜﻠﻲ ﺷﺮﻳﻚ زﻧﺪﮔﻲ اﻳﺮاﻧﻲ ﭘﻴﺪا ﻛﺮده اﻧﺪ و ﻫﻴﭻ آزاري ﻧﻴﺰ ﻣﺘﻮﺟﻪ آﻧﺎن ﻧﺸﺪه اﺳﺖ". در ﺑﺨــﺶ دﻳﮕــﺮي از اﻳــﻦ ﮔــﺰارش ﻧﻮﺷــﺘﻪ ﺷــﺪه اﺳــﺖ ﻛــﻪ ﺑﺮﺧــﻲ "ﻛﻼﺑﻬــﺎي ﺗﻨﺪرﺳــﺘﻲ" ﺑــﺮاي ﻫﻤﺠﻨﺴــﮕﺮاﻳﺎن در اﻳــﺮان اﺟــﺎزه ﻓﻌﺎﻟﻴــﺖ دارﻧــﺪ. ﮔﺰارش ﺳﻔﺎرﺗﺨﺎﻧﻪ ﺳﻮﺋﺪ در ﺗﻬﺮان ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ادﻋﺎي اﻋﺪام ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن در اﻳﺮان را ﻏﻴﺮ واﻗﻌﻲ داﻧﺴﺘﻪ و اﺳـﺘﺪﻻل ﻣﻴﻜﻨـﺪ ﻛـﻪ ﭼـﻮن در ﻗـﻮاﻧﻴﻦ اﻳـﺮان اﺛﺒـﺎت ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﻲ ﻓﻘﻂ ﺑﺎ ﺷﻬﺎدت 4ﺷﺎﻫﺪ ﻣﺮد ﺻﻮرت ﻣﻴﮕﻴﺮد ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ در اﻳﺮان ﺧﻄﺮ اﻋﺪام ﻫﻴﺞ ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﻲ را ﻛﻪ ﮔﺮاﻳﺶ ﺟﻨﺴﻲ ﺧـﻮد را ﺑﺼـﻮرت آﺷـﻜﺎر ﺑـﻪ ﻧﻤﺎﻳﺶ ﻧﮕﺬارد ﺗﻬﺪﻳﺪ ﻧﻤﻴﻜﻨﺪ .ﺳﻔﺎرﺗﺨﺎﻧﻪ ﺳﻮﺋﺪ در ﭘﺎﻳﺎن ﮔﺰارش ﺧﻮد ﺑﻪ ﻳﻚ ﺟﻮان 25ﺳﺎﻟﻪ اﻳﺮاﻧﻲ اﺷﺎره ﻣﻴﻜﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﻮاﺳﻄﻪ ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﻲ ﺧﻮد از ﺳﻮﺋﺪ ﺗﻘﺎﺿﺎي ﭘﻨﺎﻫﻨﺪﮔﻲ ﻧﻤﻮد اﻣﺎ ﺑﻪ اﻳﺮان اﺧﺮاج ﮔﺮدﻳﺪه اﺳﺖ .ﺳﻔﺎرت ﺳﻮﺋﺪ در ﺗﻬﺮان در ﮔﺰارش ﺧﻮد ﻣﻴﻨﻮﻳﺴﺪ ﻛﻪ ﭘﺲ از ﺑﺮﮔﺸﺖ اﻳﻦ ﺟﻮان 25ﺳﺎﻟﻪ ﺑﻪ اﻳـﺮان ﻫـﻴﭻ ﺧﻄـﺮ ﺟﺪي ﻣﺘﻮﺟﻪ او ﻧﺸﺪه و ﺗﻤﺎﻣﻲ "داﺳﺘﺎن" او ﻣﺒﻨﻲ ﺑﺮ "ﺷﻜﻨﺠﻪ ﺷﺪن دوﺳﺖ ﭘﺴﺮش" و ﻧﻴﺰ "ﺗﻔﺘﻴﺶ ﺧﺎﻧﻪ اش" در اﻳﺮان دروﻏـﻲ ﺑـﻴﺶ ﻧﺒـﻮده اﺳـﺖ .ﮔـﺰارش ﺳﻔﺎرﺗﺨﺎﻧﻪ ﺳﻮﺋﺪ در ﺗﻬﺮان ﭘﻴﺮاﻣﻮن ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﻲ و وﺿﻌﻴﺖ ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن ﺑﺎ اﻳﻦ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﮔﻴﺮي ﺑﭙﺎﺑﺎن ﻣﻴﺮﺳﺪ" :ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺗﻮﺿﻴﺤﺎت ﺑﺎﻻ ﺑﺎﻳﺪ ﮔﻔﺖ ﻛﻪ وﺿﻌﻴﺖ ﺑﺮاي ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن در اﻳﺮان در واﻗﻊ وﺿﻌﻴﺘﻲ ﭘﻴﺮوزﻣﻨﺪاﻧﻪ اﺳﺖ".
– ۵١ﺷﻤﺎرﻩ ﺑﻴﺴﺖ و ﯾﮑﻢ
ﺁﯾﻴﻦ ﭼﺮاغ ،ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﻧﻴﺴﺖ!
¤
ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﻩ ﺣﺰب ﭼﭗ ﭘﺎرﻟﻤﺎن ﺳﻮﺋﺪ اﺧﺮاج هﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن اﻳﺮاﻧﯽ را "ﻧﻨﮕﯽ ﺑﺮاﯼ ﺳﻮﺋﺪ" ﻧﺎﻣﻴﺪ
اﺳﺘﻜﻬﻠﻤﻴﺎن – آﻗﺎي ﻛﻠﻪ ﻻرﺷﻮن ،ﻧﻤﺎﻳﻨﺪه ﭘﺎرﻟﻤﺎن از ﺣﺰب ﭼﭗ ﺳﻮﺋﺪ ،وﺿﻌﻴﺖ ﻣﺘﻘﺎﺿﻴﺎن ﭘﻨﺎﻫﻨﺪﮔﻲ ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاي اﻳﺮاﻧﻲ را ﻣﺴﺘﻘﻴﻤﺎً در ﭘﺎرﻟﻤﺎن اﻳﻦ ﻛﺸﻮر ﻣﻄﺮح ﻧﻤﻮد و از ﺗﻮﺑﻴﺎس ﺑﻴﻠﺴﺘﺮوم وزﻳﺮ ﻣﻬﺎﺟﺮت ﺧﻮاﺳﺖ ﺗﺎ ﺑﺎ ﺣﻀﻮر در ﻣﺠﻠﺲ در زﻣﻴﻨﻪ اﻗﺪاﻣﺎت ﺧﻮد ﭘﻴﺮاﻣﻮن وﺿﻌﻴﺖ ﺑﺮرﺳﻲ ﭘﺮوﻧﺪه ﻣﺘﻘﺎﺿﻴﺎن ﭘﻨﺎﻫﻨﺪﮔﻲ ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاي اﻳﺮاﻧﻲ در ﺳﻮﺋﺪ ﺗﻮﺿﻴﺢ دﻫﺪ. اﻳﻦ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪه ﺣﺰب ﭼﭗ ﺳﻮﺋﺪ ﺑﺎ اﺷﺎره ﺑﻪ اﻳﻨﻜﻪ دادﮔﺎه ﻣﻬﺎﺟﺮﺗﻲ اﺳﺘﻜﻬﻠﻢ در ﻣﺎه ﺳﭙﺘﺎﻣﺒﺮ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﺎ ﺗﻘﺎﺿﺎي ﭘﻨﺎﻫﻨﺪﮔﻲ ﻳﻚ ﻣﺘﻘﺎﺿﻲ ﭘﻨﺎﻫﻨﺪﮔﻲ ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاي اﻳﺮاﻧﻲ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﻛﺮده اﺳﺖ ،ﮔﻔﺖ ﻛﻪ اﺧﺮاج اﻓﺮاد ﺑﻪ ﻛﺸﻮري ﻛﻪ آﻧﻬﺎ در آن ﺑﻪ واﺳﻄﻪ ﺗﻌﻠﻖ ﺟﻨﺴﻲ ﺧﻮد اﻋﺪام ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ "ﻧﻨﮕﻲ ﺑﺮاي ﺳﻮﺋﺪ" اﺳﺖ. اﻳﻦ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪه ﭘﺎرﻟﻤﺎن ﺳﻮﺋﺪ ،اﺧﺮاج ﻣﺘﻘﺎﺿﻴﺎن ﭘﻨﺎﻫﻨﺪﮔﻲ ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاي اﻳﺮاﻧﻲ ﺑﻪ اﻳﺮان را ﻣﻐﺎﻳﺮ ﺑﺎ ﻛﻨﻮاﻧﺴﻴﻮن ﻫﺎﻳﻲ داﻧﺴﺖ ﻛﻪ ﺳﻮﺋﺪ ﺑﺮ اﺳﺎس آن ﻣﺘﻌﻬﺪ ﺷﺪه اﺳﺖ ﺗﺎ از اﺧﺮاج اﻓﺮاد ﺑﻪ ﻛﺸﻮرﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ در آن ﻣﻮرد ﺧﻄﺮ ﺷﻜﻨﺠﻪ ،اﻋﺪام ،و ﻳﺎ ﻫﺮ ﻧﻮع دﻳﮕﺮي از ﺗﺤﻘﻴﺮ ﻳﺎ رﻓﺘﺎر ﻏﻴﺮ اﻧﺴﺎﻧﻲ ﻗﺮار ﻣﻲ ﮔﻴﺮﻧﺪ ،ﺧﻮدداري ورزد. ﻛﻠﻪ ﻻرﺷﻮن ،ﻧﻤﺎﻳﻨﺪه ﺣﺰب ﭼﭗ ﺳﻮﺋﺪ ،ﺑﻪ ﻗﺎﻧﻮن ﺧﺎرﺟﻴﺎن اﻳﻦ ﻛﺸﻮر اﺷﺎره ﻧﻤﻮد ﻛﻪ در آن آﻣﺪه اﺳﺖ ﻛﻪ ﻫﺮ ﺧﺎرﺟﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ واﺳﻄﻪ ﺟﻨﺴﻴﺖ و ﻳﺎ ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﻲ ﺧﻮد ،از اﻳﻨﻜﻪ در ﻛﺸﻮرش ﻣﻮرد ﺗﻌﻘﻴﺐ و آزار ﻗﺮار ﮔﻴﺮد اﺣﺴﺎس ﺗﺮس ﻣﻮﺟﻪ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ،ﺣﻖ ﻛﺴﺐ ﺣﻤﺎﻳﺖ از ﺳﻮﺋﺪ را دارد .اﻳﻦ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪه ﭘﺎرﻟﻤﺎن اﺿﺎﻓﻪ ﻧﻤﻮد: "از آﻧﺠﺎﺋﻲ ﻛﻪ ﻣﺸﺨﺺ اﺳﺖ ﻛﻪ اﻓﺮاد ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﻪ واﺳﻄﻪ ﺗﻌﻠﻖ ﺟﻨﺴﻲ ﺧﻮد در اﻳﺮان اﻋﺪام ﺷﻮﻧﺪ ،ﻣﻲ ﺑﺎﻳﺴﺖ اﺣﺴﺎس ﺗﺮس ﻣﺘﻘﺎﺿﻴﺎن ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاي اﻳﺮاﻧﻲ ﻧﻴﺰ ﺗﺎ زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻣﺠﺎزات اﻋﺪام ﺑﺮاي ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن در ﻗﻮاﻧﻴﻦ اﻳﺮان وﺟﻮد دارد ،ﻣﻮﺟﻪ ﺗﻠﻘﻲ ﮔﺮدد". ﺗﻮﺑﻴﺎس ﺑﻴﻠﺴﺘﺮوم ،وزﻳﺮ ﻣﻬﺎﺟﺮت ﺳﻮﺋﺪ ،ﻛﻪ ﺟﻬﺖ ﭘﺎﺳﺨﮕﻮﻳﻲ در ﭘﺎرﻟﻤﺎن ﺣﺎﺿﺮ ﺷﺪه ﺑﻮد ﺗﻘﺮﻳﺒﺎً ﻫﻤﺎن ﭘﺎﺳﺨﻲ را ﺑﻪ اﻳﻦ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪه ﺣﺰب ﭼﭗ ﺳﻮﺋﺪ اراﺋﻪ ﻧﻤﻮد ﻛﻪ در روز ﺟﻤﻌﻪ در ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﺑﺎ ﻫﻤﻜﺎر اﺳﺘﻜﻬﻠﻤﻴﺎن اﺑﺮاز داﺷﺖ .وي ﺗﺄﻛﻴﺪ ﻛﺮد ﻛﻪ دادﮔﺎه ﻫﺎي ﺳﻮﺋﺪ و از ﺟﻤﻠﻪ دادﮔﺎﻫﻬﺎي ﻣﻬﺎﺟﺮﺗﻲ ،در اﺟﺮاي ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﺑﺮ اﺳﺎس ﻗﺎﻧﻮن ﺧﺎرﺟﻴﺎن ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻣﺴﺘﻘﻞ ﻋﻤﻞ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ و در ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺗﺼﻤﻴﻤﺎت ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻣﺴﺘﻘﻞ اﺗﺨﺎذ ﻛﺮده و اﻳﻨﻜﻪ دوﻟﺖ اﻣﻜﺎن دﺧﺎﻟﺖ در اﻣﻮر آﻧﺎن را ﻧﺪارد. او ﺑﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ اﻧﺠﺎم ﺷﺪه ﺑﺎ اﺳﺘﻜﻬﻠﻤﻴﺎن اﺿﺎﻓﻪ ﻧﻤﻮد ﻛﻪ ﺗﻮﺿﻴﺤﺎت ﺧﻮد ﻣﺘﻘﺎﺿﻲ ﭘﻨﺎﻫﻨﺪﮔﻲ ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه وﺿﻌﻴﺖ ﻋﻤﻮﻣﻲ ﻛﺸﻮر ﻣﻮﻃﻦ او و ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﺟﺎري ﺧﺎرﺟﻴﺎن ﺳﻮﺋﺪ ﻣﺒﻨﺎي ﺻﺪور ﺗﺼﻤﻴﻤﺎت دادﮔﺎه ﻫﺎي ﻣﻬﺎﺟﺮﺗﻲ ﺳﻮﺋﺪ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ. وي ﺧﻄﺎب ﺑﻪ اﻳﻦ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪه ﻣﺠﻠﺲ ﮔﻔﺖ ﻛﻪ ﭘﺮوﻧﺪه ﺑﺨﺼﻮﺻﻲ ﻛﻪ اﻳﻦ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪه ﭘﺎرﻟﻤﺎن ﺑﻪ آن اﺷﺎره ﻛﺮده اﺳﺖ ﻫﻨﻮز ﺗﺤﺖ ﺑﺮرﺳﻲ اﺳﺖ .ﺗﻮﺑﻴﺎس ﺑﻴﻠﺴﺘﺮوم ،وزﻳﺮ ﻣﻬﺎﺟﺮت ﺳﻮﺋﺪ ،ﻛﻪ ﺧﻮد ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﺳﺖ ،در ﭘﺎﻳﺎن ﺳﺨﻨﺎن ﺧﻮد ﺧﻄﺎب ﺑﻪ ﻛﻠﻪ ﻻرﺷﻮن ﻧﻤﺎﻳﻨﺪه ﺣﺰب ﭼﭗ در ﭘﺎرﻟﻤﺎن ﮔﻔﺖ:
"ﻣﻦ ﺑﻪ ﻛﻠﻪ ﻻرﺷﻮن اﻃﻤﻴﻨﺎن ﻣﻲ دﻫﻢ ﻛﻪ ﻓﻌﺎﻻﻧﻪ وﺿﻌﻴﺖ رﻓﺘﺎر ﺑﺎ ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن در اﻳﺮان را دﻧﺒﺎل ﻧﻤﺎﻳﻢ".
– ۵٢ﺷﻤﺎرﻩ ﺑﻴﺴﺖ و ﯾﮑﻢ
ﺁﯾﻴﻦ ﭼﺮاغ ،ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﻧﻴﺴﺖ!
¤
ﺧﺒﺮﯼ ﻣﺜﺒﺖ ﺑﺮاﯼ اﻗﻠﻴﺖ هﺎﯼ ﺟﻨﺴﯽ ﻣﺘﻘﺎﺿﯽ ﭘﻨﺎهﻨﺪﮔﯽ در ﺳﻮﺋﺪ
وزﻳﺮ ﺟﺪﻳﺪ ﻣﻬﺎﺟﺮت ﺳﻮﺋﺪ ﺧﻮد ﻳﻚ دوﺟﻨﺴﮕﺮا اﺳﺖ اﺳﺘﻜﻬﻠﻤﻴﺎن – دوﻟﺖ اﺋﺘﻼف راﺳﺖ ﻣﻴﺎﻧﻪ ﺑﻪ رﻫﺒﺮي ﻧﺨﺴﺖ وزﻳﺮ ﻓﺮدرﻳﻚ راﻳﻨﻔﻠﺖ ﺗﻤﺎﻣﻲ ﺗﻼش ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻛﺎر ﺑﺴﺖ ﻛﻪ ﻛﺎﺑﻴﻨﻪ اش ﺗﺎ ﺟﺎي ﻣﻤﻜﻦ ﻣﺤﻞ ﺣﻀـﻮر اﻗﺸﺎر ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺳﻮﺋﺪ ﺑﺎﺷﺪ .زﻧﺎن ،ﻣﺮدان ،ﺟﻮاﻧﺎن ،ﭘﻴﺮان ،ﻣﻬﺎﺟﺮﻳﻦ و رﻧﮕﻴﻦ ﭘﻮﺳﺘﺎن .در ﻫﻤﻴﻦ راﺳﺘﺎ ﺳﻮﺋﺪ ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺑﺮاي اوﻟﻴﻦ ﺑﺎر داراي ﻧﻪ ﻳﻜﻲ ﺑﻠﻜﻪ دو وزﻳﺮ ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮا و دوﺟﻨﺴﮕﺮا ﺷﺪه اﺳﺖ .ﻧﺨﺴﺖ وزﻳﺮ ﺟﻮان و ﺟﺪﻳﺪ ﺳﻮﺋﺪ در اوﻟﻴﻦ ﻧﻄﻖ ﭘﺎرﻟﻤﺎﻧﻲ ﺧﻮد در ﻣﻘﺎم ﻧﺨﺴﺖ وزﻳﺮ ،ﺑﺨﺸـﻲ از ﺳﻴﺎﺳـﺖ ﻫـﺎي دوﻟـﺖ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻣﺒﺎرزه ﺑﺎ ﺳﺮﻛﻮب و ﺗﺒﻌﻴﺾ ﻋﻠﻴﻪ اﻗﻠﻴﺖ ﻫﺎي ﺟﻨﺴﻲ در دﻳﮕﺮ ﻛﺸﻮرﻫﺎي ﺟﻬﺎن اﺧﺘﺼﺎص داد .اﻳﻦ اوﻟﻴﻦ ﺑﺎر اﺳﺖ ﻛﻪ ﻳﻚ ﻧﺨﺴﺖ وزﻳﺮ در اوﻟﻴﻦ ﻧﻄـﻖ ﭘﺎرﻟﻤــﺎﻧﻲ ﭘﻴﺮاﻣــﻮن ﺧــﻂ ﻣﺸــﻲ آﻳﻨــﺪه دوﻟــﺖ ﺧــﻮد ﻣﺴــﺘﻘﻴﻤﺎً ﺑــﻪ اﻣــﻮر ﻣﺮﺑــﻮط ﺑــﻪ اﻗﻠﻴــﺖ ﻫــﺎي ﺟﻨﺴــﻲ ﻣــﻲ ﭘــﺮدازد .وي در اﻳــﻦ زﻣﻴﻨــﻪ ﮔﻔــﺖ: "در ﻗﺴﻤﺖ ﻫﺎي ﺑﺰرﮔﻲ از ﺟﻬﺎن اﻗﻠﻴﺖ ﻫﺎي ﺟﻨﺴﻲ ﻣﻮرد ﺳﺮﻛﻮب ﺑﻴﺮﺣﻤﺎﻧﻪ ﻗﺮار ﻣﻲ ﮔﻴﺮﻧﺪ .ﻧﻴﺎز ﺿﺮوري ﺟﻬﺖ ﺗﻘﻮﻳﺖ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻫﺎي ﺳﺎزﻣﺎن ﻣﻠـﻞ ﻣﺘﺤـﺪ ﻋﻠﻴـﻪ اﻳﻦ روﻧﺪ وﺟﻮد دارد .اﺣﺘﺮام ﺑﻪ ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ ﺑﺎﻳﺪ ﺟﻬﺎﻧﻲ ﺑﺎﺷﺪ". اﻗﻠﻴﺖ ﻫﺎي ﺟﻨﺴﻲ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن ،دوﺟﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن ،و دﮔﺮﺟﻨﺴﮕﻮﻧﮕﺎن ﻗﺒﻼً داراي ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎﻧﻲ از اﺣﺰاب ﻣﺨﺘﻠﻒ در ﭘﺎرﻟﻤﺎن ﺳﻮﺋﺪ ﺑﻮده اﻧﺪ اﻣﺎ اﻳﻦ اوﻟﻴﻦ ﺑـﺎر اﺳﺖ ﻛﻪ دو اﻗﻠﻴﺖ ﺟﻨﺴﻲ ﺑﻪ ﻣﻘﺎم وزارت ﻣﻲ رﺳﻨﺪ. ﻳﻜﻲ از اﻳﻦ دو وزﻳﺮ ،در ﻛﺎﺑﻴﻨﻪ ﺟﺪﻳﺪ اﺋﺘﻼف راﺳﺖ ﻣﻴﺎﻧﻪ در ﺳﻮﺋﺪ ،آﻧﺪرﻳﺎس ﻛﺎرﻟﮕﺮن 48 ،ﺳﺎﻟﻪ ،ازﺣﺰب ﻣﺮﻛﺰ اﻳﻦ ﻛﺸـﻮر اﺳـﺖ ﻛﻪ وزﻳﺮ ﻣﺤﻴﻂ زﻳﺴﺖ ﺷﺪه اﺳﺖ و ﺑﻪ واﺳﻄﻪ ﺳﻤﺖ ﻗﺒﻠﻲ ﺧﻮد )ﻣﺪﻳﺮ ﻛﻞ اداره ﻫﻤﭙﻴﻮﺳﺘﮕﻲ ﺳﻮﺋﺪ( ﭼﻬﺮه اي آﺷﻨﺎ ﺑﺮاي ﺑﺴﻴﺎري از ﻣﻬﺎﺟﺮﻳﻦ ﺑﻪ ﺷﻤﺎر ﻣﻲ رود .دﻳﮕﺮي ﺗﻮﺑﻴﺎس ﺑﻴﻠﺴﺘﺮوم ﺟﻮاﻧﺘﺮﻳﻦ وزﻳﺮ ﻛﺎﺑﻴﻨﻪ اﺳﺖ ﻛﻪ 32ﺳﺎل دارد و از ﺣﺰب ﻣﻴﺎﻧﻪ رو ﻣﺪرات در دوﻟﺖ اﺋﺘﻼﻓﻲ ﺟﺪﻳﺪ ﺳﻮﺋﺪ ﺑﻪ ﻣﻘﺎم وزﻳﺮ ﻣﻬﺎﺟﺮت رﺳﻴﺪه اﺳﺖ .اﺳﺘﻜﻬﻠﻤﻴﺎن در ﺧﺒﺮ ﭘﻴﺸﻴﻦ ﺑﻴﻮﮔﺮاﻓﻲ ﻣﻔﺼﻠﺘﺮي از وي ﻣﻨﺘﺸﺮ ﻧﻤﻮده اﺳﺖ. دوﺟﻨﺴﮕﺮا ﺑﻮدن وزﻳﺮ ﺟﺪﻳﺪ ﻣﻬﺎﺟﺮت ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ داراي ﭘﻴﺎﻣﺪﻫﺎي ﻣﺜﺒﺖ ﺑﺮاي ﻣﺘﻘﺎﺿﻴﺎن ﭘﻨﺎﻫﻨﺪﮔﻲ و ﺑﻪ وﻳﮋه ﻣﺘﻘﺎﺿﻴﺎن ﭘﻨﺎﻫﻨﺪﮔﻲ ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ اﻗﻠﻴﺖ ﻫـﺎي ﺟﻨﺴـﻲ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن ﺑﺎﺷﺪ .ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﺳﺎزﻣﺎن ﻫﺎي دﻓﺎع از ﺣﻘﻮق ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن در ﺳﻮﺋﺪ ،ﻳﻚ وزﻳﺮ ﻣﻬﺎﺟﺮت دوﺟﻨﺴﮕﺮا ﻗﺎﺑﻠﻴﺖ درك ﺑﻪ ﻣﺮاﺗﺐ ﺑﻴﺸﺘﺮي از ﻣﺸﻜﻼت اﻗﻠﻴﺖ ﻫﺎي ﺟﻨﺴﻲ و ﺑﻪ ﻃﻮر ﻛﻞ اﻓﺮادي ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﺘﻘﺎﺿﻴﺎن ﭘﻨﺎﻫﻨﺪﮔﻲ ﻛـﻪ در ﻛﺸـﻮرﻫﺎي ﺧﻮد ﻣﻮرد آزار ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﻧﺪ را دارا اﺳﺖ .اﻳﻦ ﻣﻴﺘﻮاﻧﺪ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﻣﺜﺒﺖ ﺑﺮ روي وﺿـﻌﻴﺖ ﻣﺘﻘﺎﺿـﻴﺎن ﭘﻨﺎﻫﻨـﺪﮔﻲ ﺑـﻪ ﻃـﻮر اﻋـﻢ و ﻣﺘﻘﺎﺿﻴﺎن ﭘﻨﺎﻫﻨﺪﮔﻲ ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ اﻗﻠﻴﺖ ﻫﺎي ﺟﻨﺴﻲ ﺑﻪ ﻃﻮر اﺧﺺ ﺑﺮ ﺟﺎي ﮔﺬارد .ﺳﻮﺋﺪ در ﺣـﺎﻟﻲ داراي ﻳـﻚ وزﻳـﺮ ﻣﻬـﺎﺟﺮت دوﺟﻨﺴﮕﺮا ﻣﻲ ﺷﻮد ﻛﻪ اﺧﺮاج ﻣﺘﻘﺎﺿﻴﺎن ﭘﻨﺎﻫﻨﺪﮔﻲ ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮا از ﺳﻮﺋﺪ ﺑﻪ اﻳﺮان ﭘﺲ از وﻗﻔﻪ اي ﻳﻚ ﺳﺎﻟﻪ اﺧﻴـﺮاً دوﺑـﺎره در ﺳﻮﺋﺪ از ﺳﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ .اﻳﻦ اﻣﻴﺪ وﺟﻮد دارد ﻛﻪ دوﻟﺖ ﺟﺪﻳﺪ اﺋﺘﻼف راﺳﺖ ﻣﻴﺎﻧﻪ و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ وزﻳﺮ ﻣﻬﺎﺟﺮت ﺟﺪﻳﺪ ،از اداﻣﻪ اﻳﻦ روﻧﺪ ﻛـﻪ در زﻣـﺎن دوﻟـﺖ ﺳﻮﺳﻴﺎل دﻣﻜﺮات ﭘﻴﺸﻴﻦ آﻏﺎز ﮔﺮدﻳﺪ ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي ﺑﻪ ﻋﻤﻞ آورﻧﺪ. ﺷﺎﻳﺎن ذﻛﺮ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺳﺎﻳﺖ ﺧﺒﺮي اﺳﺘﻜﻬﻠﻤﻴﺎن ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ اي را ﺑﺎ ﺑﺎ ﺗﻮﺑﻴﺎس ﺑﻴﻠﺴﺘﺮوم وزﻳﺮ ﺟﺪﻳﺪ ﻣﻬﺎﺟﺮت ﺳﻮﺋﺪ اﻧﺠﺎم داده اﺳﺖ ﻛﻪ ﺗﻮﺟﻪ ﺷﻤﺎ را ﺑﻪ ﻗﺴﻤﺘﻲ از – ۵٣ﺷﻤﺎرﻩ ﺑﻴﺴﺖ و ﯾﮑﻢ
ﺁﯾﻴﻦ ﭼﺮاغ ،ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﻧﻴﺴﺖ!
اﻳﻦ ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﻛﻪ در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ اﻗﻠﻴﺖ ﻫﺎي ﺟﻨﺴﻲ اﻳﺮاﻧﻲ اﺳﺖ ﺟﻠﺐ ﻣﻲ ﻛﻨﻴﻢ: ﺳﺎﻳﺖ ﺧﺒﺮي اﺳﺘﻜﻬﻠﻤﻴﺎن ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ اي ﺑﺎ ﺗﻮﺑﻴﺎس ﺑﻴﻠﺴﺘﺮوم ،وزﻳﺮ ﺟﺪﻳﺪ ﻣﻬﺎﺟﺮت ﺳﻮﺋﺪ اﻧﺠﺎم داده اﺳﺖ .ﺗﻮﺟﻪ ﺷﻤﺎ را ﺑﻪ ﻗﺴﻤﺘﻲ از اﻳﻦ ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﻛﻪ در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ اﻗﻠﻴﺖ ﻫﺎي ﺟﻨﺴﻲ اﻳﺮاﻧﻲ اﺳﺖ ،ﺟﻠﺐ ﻣﻲ ﻛﻨﻴﻢ: اﺳﺘﻜﻬﻠﻤﻴﺎن :ﺳﺎل ﮔﺬﺷﺘﻪ دو ﻧﻮﺟﻮان اﻳﺮاﻧﻲ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺑﻲ اﻧﺪازه وﺣﺸﺖ اﻧﮕﻴﺰ و دﻟﺨﺮاﺷﻲ از ﺟﺮﺛﻘﻴﻞ ﺣﻠﻖ آوﻳﺰ و ﺑﻪ اﻳﻦ ﻃﺮﻳـﻖ در ﻣﻴـﺪان ﻋﻤـﻮﻣﻲ ﺷـﻬﺮي در اﻳﺮان اﻋﺪام ﮔﺮدﻳﺪﻧﺪ .از آﻧﺠﺎﺋﻲ ﻛﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪ ﺑﺨﺸﻲ از اﺗﻬﺎﻣﺎت اﻳﻦ دو ﻧﻮﺟﻮان ﻫﻤﺠﻨﺴـﮕﺮاﻳﻲ ﺑـﻮده اﺳـﺖ ،ﺑﺮﺧـﻲ دوﻟـﺖ ﻫـﺎ از ﺟﻤﻠـﻪ ﻫﻠﻨـﺪ و ﺳـﻮﺋﺪ اﺧـﺮاج ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن اﻳﺮاﻧﻲ ﺑﻪ اﻳﺮان را ﻣﺘﻮﻗﻒ ﻧﻤﻮدﻧﺪ .اﻣﺎ اﻳﻨﻚ اﺧﺮاج ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن ﺑﻪ اﻳﺮان ﻣﺠﺪداً از ﺳﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ .ﺑﺴﻴﺎري از اﻳﺮاﻧﻴﺎن ﻫﻢ ﺟﻨﺴـﮕﺮا و ﻛـﻼً ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ اﻗﻠﻴﺖ ﻫﺎي ﺟﻨﺴﻲ از ﺗﺼﺪي ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﻣﻘﺎم وزﻳﺮ ﻣﻬﺎﺟﺮت اﺳﺘﻘﺒﺎل ﻧﻤﻮده اﻧﺪ .آﻧﻬﺎ ﻣﻲ ﮔﻮﻳﻨﺪ ﺗﻮﺑﻴﺎس ﺑﻴﻠﺴﺘﺮوم ﻗﺎدر اﺳﺖ ﺑـﻴﺶ از ﻫـﺮ وزﻳـﺮ ﻣﻬـﺎﺟﺮت دﻳﮕﺮي در ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﻬﺎﺟﺮﺗﻲ ﺳﻮﺋﺪ وﺿﻌﻴﺖ دﺷﻮار آﻧﺎن را درك ﻧﻤﺎﻳﺪ .ﻳﻚ ﻣﺘﻘﺎﺿﻲ ﭘﻨﺎﻫﻨﺪﮔﻲ ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاي اﻳﺮاﻧﻲ در ﺳﻮﺋﺪ در اﻳﻤﻴﻞ ﺧـﻮد ﺳـﺌﻮاﻟﺶ را اﻳﻨﮕﻮﻧـﻪ ﺧﻄﺎب ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﻄﺮح ﻛﺮده اﺳﺖ" :ﻣﺎ در ﻫﺮ روز از زﻧﺪﮔﻴﻤﺎن در اﻳﺮان ﺑﻪ ﻧﻮﻋﻲ ﻣﻮرد ﺗﺤﻘﻴﺮ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﻳﻢ ،ﻣﻮرد ﺗﻤﺴﺨﺮ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﻳﻢ ،ﻣﻮرد ﺷﻜﻨﺠﻪ ،ﺿﺮب و ﺷﺘﻢ ،آزار و دﻳﮕﺮ ﺗﺠﺎوزات ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﻳﻢ و ﺣﺘﻲ ﺑﻨﺎ ﺑﻪ ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﻛﺎﻣﻼً ﺷﻔﺎف اﺳﻼﻣﻲ ،در اﻳﻦ زﻣﻴﻨﻪ ،اﻋﺪام ﺷﺪه اﻳﻢ و ﻫﻴﭻ ﻣﺮﺟﻌﻲ ﻧﻴﺰ ﺑﺮاي دادﺧﻮاﻫﻲ در اﻳـﺮان ﻧﺪارﻳﻢ .ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻳﻚ ﺳﻮﺋﺪي اﻧﺴﺎﻧﺪوﺳﺖ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﺷﺮوع ﺑﻪ اﺧﺮاج ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن ﺑﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﻛﺸﻮر و رژﻳﻤﻲ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻛﻪ ﺣﻤﺎﻳﺖ از ﺣﻘـﻮق اﻗﻠﻴـﺖ ﻫـﺎي ﺟﻨﺴـﻲ در ﻛﻮﭼﻜﺘﺮﻳﻦ ﺑﺨﺶ ﻗﻮاﻧﻴﻦ آن ﻛﻤﺘﺮﻳﻦ ﺟﺎﻳﻲ را ﺑﻪ ﺧﻮد اﺧﺘﺼﺎص ﻧﺪاده اﺳﺖ و ﺣﺘﻲ ﻋﻨﻮان ﻧﻴﺰ ﻧﺸﺪه اﺳﺖ .آﻳﺎ ﻣﺘﻘﺎﺿﻴﺎن ﭘﻨﺎﻫﻨﺪﮔﻲ اﻳﺮاﻧﻲ ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ اﻗﻠﻴﺖ ﻫـﺎي ﺟﻨﺴﻲ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺷﺎﻫﺪ ﺳﻴﺎﺳﺖ ﻫﺎي اﻧﺴﺎﻧﻲ ﺗﺮي در ﺑﺮاﺑﺮ ﺧﻮدﺷﺎن ﭘﺲ از ﺗﺼﺪي ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﻣﻘﺎم وزﻳﺮ ﻣﻬﺎﺟﺮت ﺑﺎﺷﻨﺪ؟ وزﻳﺮ ﻣﻬﺎﺟﺮت :ﭘﻴﺶ از ﻫﻤﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﮕﻮﻳﻢ ﻛﻪ ﺳﻴﺎﺳﺖ ﻫﺎي ﺳﻮﺋﺪ در ﺟﻬﺖ ﺣﻤﺎﻳﺖ از اﻓﺮادي ﻛﻪ ﺑﻪ واﺳﻄﻪ ﺗﻌﻠﻖ ﺟﻨﺴﻲ ﺧﻮد ﻣﻮرد ﺗﺒﻌﻴﺾ ﻗﺮار ﻣﻲ ﮔﻴﺮﻧـﺪ ﻛـﺎﻣﻼً آﺷﻜﺎر اﺳﺖ .و اﻳﻨﻜﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﺗﺒﻌﻴﻀﻲ در ﺗﻀﺎد ﻛﺎﻣﻞ ﺑﺎ اﺻﻮل و ﭘﺮﻧﺴﻴﭙﻲ ﻗﺮار دارد ﻛﻪ ﻣﻲ ﮔﻮﻳﺪ ﻫﻤﻪ اﻧﺴﺎن ﻫـﺎ ﺑﺎﻳـﺪ داراي ﺣﻘـﻮق و ارزش ﻣﺴـﺎوي ﺑـﺎ ﻳﻜـﺪﻳﮕﺮ ﺑﺎﺷﻨﺪ .و از ﺷﺮاﻳﻂ ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن ،ﺑﻪ ﺧﺼﻮص در ﻣﻮرد اﻳﺮان ﻧﻴﺰ ﻫﻤﺎﻧﻄﻮر ﻛﻪ در ﺳﺌﻮال اﺷﺎره ﺷﺪ ،ﺑﻪ ﺧﻮﺑﻲ آﮔﺎﻫﻲ دارﻳﻢ .ﺑﺎﻳﺪ ﺑﮕﻮﻳﻢ ﻛﻪ وﺿﻌﻴﺖ ﺣﻘـﻮق ﺑﺸـﺮ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻛﻠﻲ ﻧﻴﺰ در اﻳﺮان ﻣﺘﺰﻟﺰل و ﻏﻴﺮ ﻋﺎدﻻﻧﻪ اﺳﺖ .ﺳﻮﺋﺪ ﻫﻢ دﻗﻴﻘﺎً ﺑﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ اﺗﺤﺎدﻳﻪ اروﭘﺎ وﺿﻌﻴﺖ در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ اﻋﺪام ،ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ و وﺿﻌﻴﺖ ﻫﻤﺠﻨﺴـﮕﺮاﻳﺎن، دوﺟﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن و دﮔﺮﺟﻨﺴﮕﻮﻧﮕﺎن را ﺑﺎ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎن ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺣﻜﻮﻣﺖ اﻳﺮان ﻣﺮﺗﺒﺎً در ﻣﻴﺎن ﻣﻲ ﮔﺬارد .اﻣﺎ در ﻣﻮرد ﻣﺘﻘﺎﺿـﻴﺎن ﭘﻨﺎﻫﻨـﺪﮔﻲ ﻫﻤﺠﻨﺴـﮕﺮا از اﻳـﺮان ﻛـﻪ ﺗﻘﺎﺿﺎي ﭘﻨﺎﻫﻨﺪﮔﻲ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﮕﻮﻳﻢ ﻛﻪ اداره ﻣﻬﺎﺟﺮت و دادﮔﺎه ﻫﺎي ﻣﻬﺎﺟﺮﺗﻲ ﻣﻲ ﺑﺎﻳﺴﺖ ﻫﺮ ﭘﺮوﻧﺪه را ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻓﺮدي و ﺑﺮ اﺳﺎس دﻻﻳﻞ ﻣﺮﺑﻮط ﺑـﻪ ﻫﻤـﺎن ﭘﺮوﻧﺪه ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﻲ ﻗﺮار دﻫﻨﺪ و ﻫﺮ ﻣﺘﻘﺎﺿﻲ ﭘﻨﺎﻫﻨﺪﮔﻲ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻓﺮدي ﺑﺎﻳﺪ ﻧﺸﺎن دﻫﺪ ﻛﻪ او ﻧﻴﺎز ﺑﻪ ﺣﻤﺎﻳﺖ دارد و زﻣـﺎﻧﻲ ﻛـﻪ در ﭘﺮوﻧـﺪه دﻻﻳﻠـﻲ ﻣﺒﻨـﻲ ﺑـﺮ ﺗﺒﻌﻴﺾ ﺑﻪ واﺳﻄﻪ ﺗﻌﻠﻖ ﺟﻨﺴﻲ وﺟﻮد دارد ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮرﺳﻲ ﮔﺮدد ﻛﻪ اﻳﻦ دﻻﻳﻞ ﺟﻬﺖ ﻧﻴﺎز ﻣﺘﻘﺎﺿﻲ ﭘﻨﺎﻫﻨﺪﮔﻲ ﺑﻪ ﺣﻤﺎﻳﺖ ﻛﺎﻓﻲ اﺳﺖ ﻳﺎ ﺧﻴﺮ. اﺳﺘﻜﻬﻠﻤﻴﺎن :ﭘﺲ ﺻﺮف ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮا ﺑﻮدن دﻟﻴﻞ ﻛﺎﻓﻲ ﺑﺮاي درﻳﺎﻓﺖ اﺗﻮﻣﺎﺗﻴـﻚ ﭘﻨﺎﻫـﺪﮔﻲ ﻧﻴﺴـﺖ ﺣﺘـﻲ اﮔـﺮ ﻓـﺮد از ﻛﺸـﻮري ﻣﺎﻧﻨـﺪ اﻳـﺮان ﻓـﺮار ﻛـﺮده ﺑﺎﺷـﺪ؟ وزﻳﺮ ﻣﻬﺎﺟﺮت :ﺧﻴﺮ ،ﭼﻮن ﻫﺮ ﭘﺮوﻧﺪه ﻣﻲ ﺑﺎﻳﺴﺖ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻓﺮدي و در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ وﺟﻮد ﻳﺎ ﻋﺪم وﺟﻮد ﻧﻴﺎز ﺑﻪ ﺣﻤﺎﻳﺖ ﻣﻮرد رﺳﻴﺪﮔﻲ ﻗـﺮار ﺑﮕﻴـﺮد .ﺳـﺎل ﻗﺒـﻞ ﻧﻴـﺰ ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﺟﻬﺖ ﻣﻬﻴﺎ ﻧﻤﻮدن ﭼﻨﻴﻦ اﻣﻜﺎﻧﻲ ﺗﻐﻴﻴﺮ داده ﺷﺪ .اﮔﺮ ﻫﻠﻨﺪ را ﻣﺜﺎل ﺑﺰﻧﻴﻢ ﻛﻪ ﺳﺌﻮال ﻛﻨﻨﺪه در ﺳﺌﻮال ﺧﻮد ﺑﻪ آن اﺷﺎره ﻛﺮده ﺑﻮد و اﻳﻨﻜـﻪ در اﻳـﻦ ﻛﺸـﻮر ﺗﺼﻤﺼﻢ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ ﻛﻪ ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن را ﺑﻪ اﻳﺮان اﺧﺮاج ﻧﻜﻨﻨﺪ ،ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻮﺿﻴﺢ ﺑﺪﻫﻢ ﻛﻪ در ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﻫﻠﻨﺪ وزﻳﺮ اﻳﻦ اﺧﺘﻴﺎر را دارد ﻛﻪ ﭘﺮوﺳﻪ ﻣﻬﺎﺟﺮﺗﻲ را ﺗﺤﺖ – ۵۴ﺷﻤﺎرﻩ ﺑﻴﺴﺖ و ﯾﮑﻢ
ﺁﯾﻴﻦ ﭼﺮاغ ،ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﻧﻴﺴﺖ!
ﺗﺄﺛﻴﺮ ﻗﺮار ﺑﺪﻫﺪ .اﻣﺎ در ﺳﻮﺋﺪ ﻣﺎ دادﮔﺎه ﻫﺎي ﻣﺴﺘﻘﻞ دارﻳﻢ ﻛﻪ ﺗﺼﻤﻴﻤﺎت را ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻣﺴﺘﻘﻞ اﺗﺨﺎذ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ .دوﻟﺖ ﺣﻖ ﺳﺌﻮال از دادﮔـﺎه ﻫـﺎ در ﻣـﻮرد ﺷـﻴﻮه اﻋﻤﺎل ﻗﺎﻧﻮن از ﺳﻮي آﻧﻬﺎ را ﻧﺪارد .در ﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ ﭘﺮوﺳﻪ اي در دادﮔﺎه ﻫﺎي ﻣﻬﺎﺟﺮﺗﻲ ﺳﻮﺋﺪ در ﺟﺮﻳﺎن اﺳﺖ و آﻧﻬﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﻗﺮار اﺳـﺖ ﺧـﻂ ﻣﺸـﻲ آﻳﻨـﺪه در ﻣﻮرد رﺳﻴﺪﮔﻲ ﺑﻪ درﺧﻮاﺳﺖ ﻣﺘﻘﺎﺿﻴﺎن ﭘﻨﺎﻫﻨﺪﮔﻲ ﻫﻤﺠﺴﮕﺮاي اﻳﺮاﻧﻲ را ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻛﻨﻨﺪ. اﺳﺘﻜﻬﻠﻤﻴﺎن :ﺧﻮاﻧﻨﺪه اي در اﻳﻦ زﻣﻴﻨﻪ ﺑﻪ ﻃﺮح ﻣﺜﺎﻟﻲ ﻣﻮازي ﭘﺮداﺧﺘﻪ اﺳﺖ .وي ﻣﻲ ﮔﻮﻳﺪ آﻳﺎ ﻣﻲ ﺗﻮان ﮔﻔﺖ ﻛﻪ ﭘﺮوﻧﺪه ﻳﻚ ﻳﻬﻮدي ﺑﺎﻳﺪ در ﻣﻮرد اﻳﻨﻜﻪ ﺑﻪ آﻟﻤﺎن ﻧﺎزي ﭘﺲ ﻓﺮﺳﺘﺎده ﺷﻮد ﻣﻮرد رﺳﻴﺪﮔﻲ ﻗﺮار ﺑﮕﻴﺮد؟ در ﻣﻮرد وﺿﻌﻴﺖ وﻳﮋه ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن در اﻳﺮان ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺻﻮرت اﺳﺖ .آﻧﺎن ﺻﺮﻓﺎً ﺑـﻪ دﻟﻴـﻞ ﻫﻤﺠﻨﺴـﮕﺮا ﺑﻮدن ﺧﻮد در اﻳﺮان اﺻﻮﻻً در ﭘﻨﺎه ﻗﺎﻧﻮن ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ و ﻣﺠﺎزات ﻋﻤﻞ ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎﻧﻪ ﻧﻴﺰ در ﻗﻮاﻧﻴﻦ اﻳﺮان ﻣﺮگ اﺳـﺖ .ﻣﻘﺎﻣـﺎت ﺳـﻮﺋﺪي ﻣـﻲ ﮔﻮﻳﻨـﺪ ﻛـﻪ اﮔـﺮ ﻛﺴـﻲ ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﻲ ﺧﻮد را در اﻳﺮان ﻣﺨﻔﻲ ﻛﻨﺪ ﻣﻘﺎﻣﺎت ﻛﺎري ﺑﻪ ﻛﺎر وي ﻧﺪارﻧﺪ .اﻣﺎ ﻫﻤﻴﻦ ﺗﻮﺟﻴﻪ ﻧﺸﺎن از ﺗﺒﻌﻴﻀﻲ دارد ﻛـﻪ ﻣﻘﺎﻣـﺎت ﺳـﻮﺋﺪي در ﻣـﻮرد ﻣﺘﻘﺎﺿـﻴﺎن ﭘﻨﺎﻫﻨﺪﮔﻲ ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮا از اﻳﺮان اﻋﻤﺎل ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ .ﭼﺮا اﻳﻦ ﺗﻮﺟﻴﻪ در ﻣﻮرد دﻳﮕﺮ ﻣﺘﻘﺎﺿﻴﺎن ﭘﻨﺎﻫﻨﺪﮔﻲ ﺑﻜﺎر ﻧﻤﻲ رود .ﭼﺮا در اﻳﻨﺼﻮرت ﺑﺮاي ﻣﺜـﺎل ﺑـﻪ اﻓـﺮاد ﻓﻌـﺎل ﺳﻴﺎﺳﻲ در اﻳﺮان ﻛﻪ از ﺳﻮﺋﺪ ﺗﻘﺎﺿﺎي ﭘﻨﺎﻫﻨﺪﮔﻲ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ ﮔﻔﺘﻪ ﻧﻤﻲ ﺷﻮد ﻛﻪ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﺳﻴﺎﺳﻲ ﺧﻮد را ﻣﺨﻔﻲ ﻧﮕﺎه دارﻳﺪ ﺗﺎ ﻛﺎري ﺑﻪ ﻛﺎرﺗﺎن ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ،ﭼﺮا ﺑﻪ ﻋﻀﻮ ﻳﻚ ﺣﺰب ﻣﻤﻨﻮﻋﻪ در اﻳﺮان ﮔﻔﺘﻪ ﻧﻤﻲ ﺷﻮد ﻛﻪ ﻋﻀﻮﻳﺖ ﺧﻮد در ﺣﺰب را ﻣﺨﻔﻲ ﻧﮕﺎه دارد و در اﻳﻦ ﺻﻮرت ﻛﺎري ﺑﻪ ﻛﺎر وي ﻧﺪارﻧﺪ .ﭼﺮا ﺷﺮط "اﮔﺮ ﺧﻮدﺗﺎن را ﭘﻨﻬﺎن ﻛﻨﻴﺪ ﻛﺴﻲ ﻛﺎري ﺑﻪ ﻛﺎرﺗﺎن ﻧﺪارد" ﻓﻘﻂ از ﻣﺘﻘﺎﺿﻴﺎن ﭘﻨﺎﻫﻨﺪﮔﻲ ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮا ﻣﻄﺎﻟﺒﻪ ﻣﻲ ﺷﻮد؟ وزﻳﺮ ﻣﻬﺎﺟﺮت :ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﺳﻮﺋﺪ در اﻳﻦ زﻣﻴﻨﻪ ﻛﺎﻣﻼً ﺷﻔﺎف اﺳﺖ .در ﻗﻮاﻧﻴﻨﻲ ﻛﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﭘﺎرﻟﻤﺎن ﺑﻪ ﺗﺼﻮﻳﺐ رﺳﻴﺪه آﻣﺪه اﺳﺖ ﻫﻨﮕﺎم ﺑﺮرﺳـﻲ ﺷـﺮاﻳﻂ ﻳـﻚ ﻣﺘﻘﺎﺿـﻲ ﭘﻨﺎﻫﻨﺪﮔﻲ ﻣﻲ ﺑﺎﻳﺴﺖ ﺷﺮاﻳﻂ ﻛﺸﻮر ﻣﻮﻃﻦ او و ﻧﻴﺰ وﺿﻌﻴﺖ ﺷﺨﺼﻲ او در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﻧﻴﺎزش ﺑﻪ ﺣﻤﺎﻳﺖ ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﻲ ﻗﺮار ﮔﻴـﺮد .اﮔـﺮ ﺷـﺨﺺ در ﻛﺸـﻮر ﺧـﻮد ﺑـﻪ ﺻﻮرﺗﻲ زﻧﺪﮔﻲ ﻛﺮده ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﺧﻄﺮات ﻣﻮﺟﻮد ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺣﺪاﻗﻞ رﺳﺎﻧﺪه ﺑﺎﺷﺪ ،ﻣﺜﻼً ﺗﻌﻠﻖ ﺟﻨﺴﻲ ﺧﻮد را ﭘﻨﻬﺎن ﻛﺮده ﺑﺎﺷﺪ ،اﻳﻦ اﻣﺮ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ در ﻫﻨﮕﺎم ﺑﺮرﺳﻲ ﭘﺮوﻧﺪه اش داراي اﻫﻤﻴﺖ ﺑﺎﺷﺪ .اﻣﺎ در ﻗﺎﻧﻮن ﻛﻤﺎﻛﺎن درج ﺷﺪه اﺳﺖ ﻛﻪ ﻓﺮدي ﻛﻪ داراي ﺗﻌﻠﻖ ﺟﻨﺴﻲ ﺧﺎﺻﻲ اﺳﺖ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺑﺨﺸﻲ از ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺗﻠﻘـﻲ ﮔﺮدد و ﻫﺮﮔﺰ ﻧﻤﻲ ﺗﻮان اﻳﻦ ﺷﺮط را در ﻣﻮرد ﻓﺮد ﻗﺮار داد ﻛﻪ ﺟﻬﺖ ﺑﺎزﮔﺸﺖ ،از ﭼﻨﻴﻦ ﺧﺼﻮﺻﻴﺖ ﺑﻨﻴﺎدﻳﻨﻲ ﺻﺮف ﻧﻈﺮ ﻧﻤﺎﻳﺪ .ﺑﺮرﺳﻲ ﺑﺎﻳﺪ ﺑـﺎ ﺗﻮﺟـﻪ ﺑـﻪ ﺧﻄـﺮ ﻣﻮﺟﻮد در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﻫﺮ ﭘﺮوﻧﺪه ﺻﻮرت ﺑﮕﻴﺮد و ﺑﺮرﺳﻲ ﺣﻘﻮﻗﻲ در اﻳﻦ راﺑﻄﻪ ﻧﻴﺰ ﺗﻮﺳﻂ دادﮔﺎه ﻫﺎي ﻣﻬﺎﺟﺮﺗﻲ ﺻﻮرت ﻣﻲ ﮔﻴﺮد .ﻧﻘﺶ ﻣﻦ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان وزﻳﺮ ﻣﻬﺎﺟﺮت در اﻳﻦ ﻣﻴﺎن ﻛﺎﻣﻼً روﺷﻦ اﺳﺖ .ﻣﻦ اﺟﺎزه اﻳﻨﻜﻪ ﺑﻪ دادﮔﺎه ﻫﺎ ﺑﮕﻮﻳﻢ ﻛﻪ ﺑﻪ ﭼﻪ ﺻﻮرﺗﻲ اﺣﻜﺎم ﺧﻮد را ﺻﺎدر ﻛﻨﻨـﺪ ﻧـﺪارم و در ﺻـﻮرت اﻧﺠـﺎم آن ﻣﺮﺗﻜـﺐ ﻗـﺎﻧﻮن ﺷﻜﻨﻲ ﺷﺪه ام. اﺳﺘﻜﻬﻠﻤﻴﺎن :ﺧﻮاﻧﻨﺪه دﻳﮕﺮي ﺳﺌﻮال ﻛﺮده اﺳﺖ ﻛﻪ اوﻟﻴﻦ ﭼﻴﺰي ﻛﻪ ﭘﺲ از ﺷﻨﻴﺪن ﻧﺎم "اﻳﺮان" ﺑﻪ ﻓﻜﺮ وزﻳـﺮ ﻣﻬـﺎﺟﺮت ﺟﺪﻳـﺪ ﻣـﻲ رﺳـﺪ ﭼـﻪ ﭼﻴـﺰي اﺳـﺖ؟ وزﻳﺮ ﻣﻬﺎﺟﺮت :ﺷﻨﻴﺪن ﻛﻠﻤﻪ اﻳﺮان ﻗﺒﻞ از ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ ﻓﻜﺮ ﻣﺮا ﺑﻪ رﻧﺠﻲ ﻛﻪ ﻣﺮدم اﻳﺮان ﺗﺤﺖ رژﻳﻢ ﻛﻨﻮﻧﻲ اﻳﻦ ﻛﺸﻮر ﻣﺠﺒﻮر ﺑﻪ ﺗﺤﻤﻞ آن ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻣﻌﻄﻮف ﻣﻲ ﻛﻨﺪ. رژﻳﻤﻲ ﻛﻪ ﻣﺮدم را ﺳﺮﻛﻮب ﻣﻲ ﻛﻨﺪ و ﺑﻴﻨﺸﻲ ﺑﺴﻴﺎر ﻧﺎﺧﻮش آﻳﻨﺪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺣﻘﻮق اﻧﺴﺎن ﻫﺎ دارد .اﻣﺎ ﻫﻤﺰﻣﺎن ﺑﺎﻳﺪ ﺑﮕﻮﻳﻢ ﻛﻪ اﻣﻴﺪ زﻳـﺎدي ﻧﻴـﺰ ﺑـﻪ ﭼﺸـﻢ ﻣـﻲ ﺧﻮرد .ﻣﻦ ﺧﻮدم از ﻛﺴﺎﻧﻲ ﺑﻮده ام ﻛﻪ در ﺗﻈﺎﻫﺮات اﺧﻴﺮ ﻛﻪ ﻣﺮﺗﺒﺎً ﺗﻮﺳﻂ اﻳﺮاﻧﻴﺎن ﺗﺒﻌﻴﺪي در اﺳﺘﻜﻬﻠﻢ ﺑﺮﮔﺰار ﻣﻲ ﺷﻮد ﺣﺎﺿﺮ ﺷﺪم و ﺑﻪ اﻳﺮاد ﺳﺨﻨﺎﻧﻲ ﭘـﺮداﺧﺘﻢ. و ﻫﻤﺎﻧﻄﻮر ﻛﻪ در آن ﻣﻮﻗﻊ ﮔﻔﺘﻢ و ﻫﻤﺎﻧﻄﻮر ﻛﻪ اﻻن ﻣﻲ ﮔﻮﻳﻢ اﻣﻴﺪ زﻳﺎدي ﺧﺼﻮﺻﺎً در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻫﺎي ﺟﻨﺒﺶ داﻧﺸﺠﻮﻳﻲ اﻳـﺮان دﻳـﺪه ﻣـﻲ ﺷـﻮد ﻛـﻪ در
– ۵۵ﺷﻤﺎرﻩ ﺑﻴﺴﺖ و ﯾﮑﻢ
ﺁﯾﻴﻦ ﭼﺮاغ ،ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﻧﻴﺴﺖ!
راﺳﺘﺎي اﻳﺠﺎد دﻣﻜﺮاﺳﻲ و اﺣﺘﺮام ﺑﻪ ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ در اﻳﺮان ﻣﻲ ﻛﻮﺷﻨﺪ و اﺣﺴﺎس ﺧﻮﺑﻲ دارم ﻛﻪ در اﻳﺮان ﻧﻴﺮوﻫﺎﻳﻲ وﺟﻮد دارﻧﺪ ﻛﻪ ﺑـﺎ وﺟـﻮد ﺳـﺨﺘﻲ ﻛـﺎر در راه دﺳﺖ ﻳﺎﺑﻲ ﺑﻪ ﻣﻮاردي ﻛﻪ ﺑﻪ آﻧﻬﺎ اﺷﺎره ﻛﺮدم در ﺣﺎل ﺗﻼش ﻫﺴﺘﻨﺪ. اﺳﺘﻜﻬﻠﻤﻴﺎن :ﻳﻜﻲ از ﺧﻮاﻧﻨﺪﮔﺎن اﺳﺘﻜﻬﻠﻤﻴﺎن ﻣﻲ ﻧﻮﻳﺴﺪ ﻛﻪ وزﻳﺮ ﻣﻬﺎﺟﺮت ﺳﻮﺳﻴﺎل دﻣﻜﺮات دوﻟﺖ ﭘﻴﺸﻴﻦ ،ﺧﺎﻧﻢ ﺑﺎرﺑﺮو ﻫﻮﻟﻤﺒﺮي ،ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه ﻣﻮﻧـﺎ ﺳـﺎﻟﻴﻦ ،وزﻳـﺮ دﻳﮕﺮ دوﻟﺖ از ﻫﻤﻴﻦ ﺣﺰب ،در ﺳﺎل 2003ﺗﺼﻤﻴﻢ ﺑﻪ اﻧﺠﺎم ﻳﻚ ﻣﺴﺎﻓﺮت رﺳﻤﻲ ﺑﻪ اﻳﺮان ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﺎ ﭼﻨﺎن ﻣﻮج ﻣﺨﺎﻟﻔﺘﻲ از ﺟﺎﻧﺐ اﻳﺮاﻧﻴﺎن ﺳﻮﺋﺪ ﻣﻮاﺟـﻪ ﺷـﺪ ﻛﻪ اﻳﻦ دو ﻣﺠﺒﻮر ﺷﺪﻧﺪ اﻋﻼم ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﻛﻪ از ﻣﺴﺎﻓﺮت ﺧﻮد ﺑﻪ اﻳﺮان ﺻﺮف ﻧﻈﺮ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﻧﻤﻮد .اﻣﺎ اﻳﻦ ﺧﻮاﻧﻨﺪه اﺳﺘﻜﻬﻠﻤﻴﺎن اﺑﺮاز ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﻲ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﺣـﺪاﻗﻞ دو وزﻳﺮ ﻛﺎﺑﻴﻨﻪ دوﻟﺖ ﺟﺪﻳﺪ ﺑﻪ اﻳﺮان ﻣﻤﻨﻮع اﻟﻮرود ﻫﺴﺘﻨﺪ .ﻳﻜﻲ آﻧﺪرﻳﺎس ﻛﺎرﻟﮕﺮن وزﻳﺮ ﻣﺤﻴﻂ زﻳﺴﺖ و دﻳﮕﺮي ﺷﻤﺎ وزﻳﺮ ﻣﻬﺎﺟﺮت .و دﻟﻴﻞ آن ﻫﻢ اﻳﻨﺴﺖ ﻛﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻋﻠﻨﻲ دوﺟﻨﺴﮕﺮا و ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮا ﻫﺴﺘﻴﺪ و ﻣﺠﺎزات ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﻲ ﻧﻴﺰ در اﻳـﺮان اﻋـﺪام اﺳـﺖ .آﻳـﺎ ﺷـﻤﺎ ﺑﺮﻧﺎﻣـﻪ اي ﺟﻬـﺖ ﻣﺴـﺎﻓﺮت ﺑـﻪ اﻳـﺮان دارﻳـﺪ؟! وزﻳﺮ ﻣﻬﺎﺟﺮت :در ﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ ﻛﻪ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ اي ﺟﻬﺖ ﻣﺴﺎﻓﺮت ﺑﻪ اﻳﺮان ﻧﺪارم اﻣﺎ ﻣﻦ ﻓﻌـﻼ 4ﺳـﺎل دﻳﮕـﺮ وزﻳـﺮ ﻣﻬـﺎﺟﺮت ﻫﺴـﺘﻢ .ﺗـﺎ ﺑﺒﻴﻨـﻴﻢ ﻛـﻪ ﭼـﻪ ﻣـﻲ ﺷـﻮد. اﺳﺘﻜﻬﻠﻤﻴﺎن :اﮔﺮ ﻣﻘﺎﻣﺎت اﻳﺮاﻧﻲ از ﺷﻤﺎ دﻋﻮت رﺳﻤﻲ ﺟﻬﺖ ﺑﺎزدﻳﺪ از اﻳﺮان ﺑﻪ ﻋﻤﻞ ﺑﻴﺎورﻧﺪ ﺟﺮأت ﻣﻲ ﻛﻨﻴﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮا ﺑﻪ ﻛﺸﻮري ﻣﺴﺎﻓﺮت ﻛﻨﻴـﺪ ﻛﻪ ﻣﺠﺎزات ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن در ﻗﻮاﻧﻴﻦ آن اﻋﺪام اﺳﺖ؟ وزﻳﺮ ﻣﻬﺎﺟﺮت :ﺑﺎﻳﺪ ﺑﮕﻮﻳﻢ ﻛﻪ در ﻣﻮرد ﭼﻨﻴﻦ دﻋﻮﺗﻲ ﻋﻤﻴﻘﺎً ﻓﻜﺮ ﺧﻮاﻫﻢ ﻛﺮد آن را ﺳﺒﻚ ﺳﻨﮕﻴﻦ ﺧﻮاﻫﻢ ﻛﺮد! اﻣﺎ ﻫﻤﺰﻣﺎن ﻧﻴﺰ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﮕﻮﻳﻢ ﻛـﻪ ﻫـﺮ اﻧﺴـﺎﻧﻲ ﺑﺎﻳـﺪ آﻧﭽﻪ ﻛﻪ ﻫﺴﺖ ﺑﺎﺷﺪ و از ﺣﻖ ﺑﻮدن آﻧﭽﻪ ﻛﻪ ﻫﺴﺖ ﻧﻴﺰ دﻓﺎع ﻛﻨﺪ .اﻳﻦ در ﻫﺮ ﺷﺮاﻳﻄﻲ ﺻﺪق ﻣﻲ ﻛﻨﺪ .از اﻳﻦ ﻃﺮﻳﻖ ﻣﻲ ﺗﻮان ﺑﺮ وﺿﻌﻴﺖ اﻓﺮاد دﻳﮕﺮي ﻧﻴﺰ ﻛﻪ در ﺷﺮاﻳﻂ ﻳﻜﺴﺎن ﻗﺮار دارﻧﺪ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﻣﺜﺒﺖ ﮔﺬاﺷﺖ. اﺳﺘﻜﻬﻠﻤﻴﺎن :ﺑﺴﻴﺎري از ﻣﺘﻘﺎﺿﻴﺎن ﭘﻨﺎﻫﻨﺪﮔﻲ اﻳﺮاﻧﻲ در ﺳﻮﺋﺪ ﻛﻪ ﭘﺎﺳﺦ ﻣﻨﻔﻲ درﻳﺎﻓﺖ ﻛﺮده اﻧﺪ در وﺿﻌﻴﺖ ﻋﺠﻴﺒﻲ ﮔﺮﻓﺘﺎر آﻣﺪه اﻧﺪ .ﻣﻘﺎﻣﺎت اﻳﺮاﻧﻲ ﺑﻪ ﻫﺮ دﻟﻴﻠـﻲ ﺑﻪ آﻧﻬﺎ اﺟﺎزه ورود ﺑﻪ اﻳﺮان را ﻧﻤﻲ دﻫﻨﺪ و آﻧﻬﺎ را ﺑﻪ ﺳﻮﺋﺪ ﭘﺲ ﻣﻲ ﻓﺮﺳﺘﻨﺪ ،ﻣﮕﺮ اﻳﻨﻜﻪ ﺑﻪ ﺧﻮاﺳﺖ ﺧﻮد در ﺳﻔﺎرت اﻳﺮان در اﺳﺘﻜﻬﻠﻢ ﺣﺎﺿـﺮ ﺷـﺪه و زﻳـﺮ اوراق ﻻزم را اﻣﻀﺎء ﻛﻨﻨﺪ .و ﭼﻮن در ﺳﻮﺋﺪ ﻫﻢ ﭘﺮوﻧﺪه آﻧﻬﺎ ﻗﺒﻼ ً ﻧﺰد ﻣﻘﺎﻣﺎت ﺳﻮﺋﺪي ﺑﺮرﺳﻲ ﺷﺪه اﺳﺖ اﻣﻜﺎن ﺑﺮرﺳﻲ ﻣﺠﺪد ﭘﺮوﻧﺪه ﺷﺎن ﭘـﺲ از ﺑﺎزﮔﺸـﺖ ﻣﺠـﺪد ﺑـﻪ ﺳﻮﺋﺪ ﻫﻢ وﺟﻮد ﻧﺪارد .ﺑﺮﺧﻲ از اﻳﻦ اﻓﺮاد ﺣﺘﻲ ﻣﺪت ﻫﺎي ﻃﻮﻻﻧﻲ در ﺑﺎزداﺷﺖ ﺑﻪ ﺳﺮ ﺑﺮده اﻧﺪ و ﺑﺨﺶ دﻳﮕﺮي ﺳﺎل ﻫﺎﺳـﺖ ﻛـﻪ در ﺳـﻮﺋﺪ ﺑـﻪ ﺳـﺮ ﻣـﻲ ﺑﺮﻧـﺪ. ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﭘﻴﺶ ﺑﻴﻨﻲ ﻣﻲ ﺷﻮد ﻛﻪ ﺗﻌﺪاد ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮي از اﺗﺒﺎع اﻳﺮان در آﻳﻨﺪه در اﻳﻦ وﺿﻌﻴﺖ ﻗﺮار ﮔﻴﺮﻧﺪ .آﻧﺎن در واﻗـﻊ در وﺿـﻌﻴﺖ "ﺑـﻴﻦ دو ﻛﺸـﻮر" ﻗـﺮار ﮔﺮﻓﺘـــــﻪ اﻧـــــﺪ .ﺑـــــﺮاي ﺣـــــﻞ اﻳـــــﻦ ﺷـــــﺮاﻳﻂ ،ﺑـــــﻪ ﺧﺼـــــﻮص در راﺑﻄـــــﻪ ﺑـــــﺎ اﻳﺮاﻧﻴـــــﺎن ﭼـــــﻪ اﻗـــــﺪاﻣﺎﺗﻲ در دﺳـــــﺖ اﺳـــــﺖ؟ وزﻳﺮ ﻣﻬﺎﺟﺮت :ﻗﺒﻞ از ﻫﺮ ﭼﻴﺰ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﮕﻮﻳﻢ ﻛﻪ اﻳﻦ ﻣﺸﻜﻠﻲ وﻳﮋه ﻓﻘﻂ ﺑﺮاي ﺳﻮﺋﺪ ﻧﻴﺴﺖ .ﻣﺎ اﻳﻦ ﻣﺸﻜﻞ را ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه ﺗﻌﺪاد دﻳﮕﺮي از ﻛﺸﻮرﻫﺎي ﻏﺮﺑﻲ در راﺑﻄـﻪ ﺑـﺎ اﺗﺒﺎع اﻳﺮان دارﻳﻢ .اﻣﺎ اﺳﺎس ﺣﻘﻮق ﭘﻨﺎﻫﻨﺪﮔﻲ در ﺳﻮﺋﺪ و ﻛﻼً اﺳﺎس ﺣﻘﻮق ﭘﻨﺎﻫﻨﺪﮔﻲ در ﺳﻄﺢ ﺑﻴﻦ اﻟﻤﻠﻠﻲ ﺑﺮ اﻳﻦ اﺻﻞ اﺳﺘﻮار اﺳﺖ ﻛـﻪ ﻛﺴـﻲ ﻛـﻪ ﭘﺮوﻧـﺪه اش ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﻲ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ و ﭘﺎﺳﺦ ﻣﻨﻔﻲ درﻳﺎﻓﺖ ﻧﻤﻮده اﺳﺖ ﺑﺎﻳﺪ ﻛﺸﻮر را ﺗﺮك ﻛﻨﺪ .اﻳﻦ ﻛﺎر ﺑﺎﻳﺪ در درﺟﻪ اول ﺑﻪ ﺻﻮرت داوﻃﻠﺒﺎﻧﻪ ﺻـﻮرت ﮔﻴـﺮد .در راﺑﻄـﻪ ﺑـﺎ اﻳﺮان ﻫﻤﺎﻧﻄﻮر ﻛﻪ ﺧﻮدﺗﺎن ﮔﻔﺘﻴﺪ ﻣﻘﺎﻣﺎت اﻳﺮاﻧﻲ ﺑﺎ اﻳﻨﻜﻪ اﻳﻦ ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻬﻢ اﺳﺖ ﻛﻪ ﭘﺬﻳﺮاي اﺗﺒﺎع ﺧﻮد ﺑﺎﺷﻨﺪ ،اﻣﺎ آﻧﻬﺎ از ﭘﺬﻳﺮش اﺗﺒﺎع ﺧﻮد ﺧﻮداري ﻣﻲ ﻛﻨﻨـﺪ و از آﻧﻬﺎ ﻣﻲ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﻛﻪ ﺟﻬﺖ ﺑﺮﮔﺸﺖ ﺑﻪ ﻛﺸﻮر ﺧﻮد در زﻳﺮ اوراق ﻣﻮرد ﻧﻴﺎز را اﻣﻀﺎء ﻛﻨﻨﺪ .ﻧﻈﺮ دوﻟﺖ ﺳﻮﺋﺪ ﺑﺮ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ دوﻟﺖ اﻳﺮان در ﺑﺮاﺑﺮ اﺗﺒـﺎع ﺧـﻮد داراي
– ۵۶ﺷﻤﺎرﻩ ﺑﻴﺴﺖ و ﯾﮑﻢ
ﺁﯾﻴﻦ ﭼﺮاغ ،ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﻧﻴﺴﺖ!
ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﺘﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ آن واﻗﻒ ﺑﺎﺷﺪ و ﭘﺬﻳﺮاي اﺗﺒﺎع ﺧﻮد ﺑﺎﺷﺪ .اﻳﻦ ﺳﻴﺎﺳﺘﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺎ در ﺗﻤﺎس ﻫﺎي دﻳﭙﻠﻤﺎﺗﻴﻚ ﺧﻮد ﺑﻪ ﭘﻴﺶ ﻣﻲ ﺑﺮﻳﻢ .اﻳﻦ )ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﺖ ﻫﺮ ﻛﺸﻮر در ﭘﺬﻳﺮش اﺗﺒﺎع ﺧﻮد – ﻣﺘﺮﺟﻢ( روش ﺻﺤﻴﺤﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺎ ﺟﻬﺖ ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺘﻦ آن در ﺳﻄﺢ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻣﻠﻞ ﻧﻴﺰ ﺗﺄﻛﻴﺪ دارﻳﻢ .ﺑﺮاي ﺣﻞ اﻳﻦ ﻣﺸﻜﻞ در ﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ ﭘﺎﺳﺦ ﻣﺴﺘﻘﻴﻤﻲ ﻧﺪارم ﺑﻪ ﺟﺰ اﻳﻨﻜﻪ ﺑﻪ ﺗﻼش ﻫﺎي ﺧﻮد اداﻣﻪ ﻣﻲ دﻫﻴﻢ ﺗﺎ ﺗﻐﻴﻴﺮي در وﺿﻌﻴﺖ ﺻﻮرت ﮔﻴﺮد .اﻣﺎ ﻣﺎ ﺑﻪ ﻫﻴﭻ وﺟﻪ ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﻴﻢ از ﻗﺎﻋـﺪه اﺻﻮﻟﻲ ﺧﻮد ﻣﺒﻨﻲ ﺑﺮ اﻳﻨﻜﻪ اﻓﺮادي ﻛﻪ ﭘﺎﺳﺦ ﻣﻨﻔﻲ آﺧﺮ ﺧﻮد را ﻛﻪ ﻗﻮت اﺟﺮاﻳﻲ ﻳﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ درﻳﺎﻓﺖ ﻛﺮده اﻧﺪ ﻣﻲ ﺑﺎﻳﺴﺖ از ﻛﺸﻮر ﺧﺎرج ﺷـﻮﻧﺪ ﻋـﺪول ﻛﻨـﻴﻢ .در اﻳﻦ زﻣﻴﻨﻪ ﺳﻴﺎﺳﺖ ﺧﻮد را ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻧﺨﻮاﻫﻴﻢ داد. ﺟﺎ دارد ﻛﻪ از دوﺳﺘﺎن و ﻫﻤﻜﺎران ﺧﻮﺑﻤﺎن در اﺳﺘﻜﻬﻠﻤﻴﺎن ﺗﺸﻜﺮ و ﻗﺪرداﻧﻲ ﻧﻤﺎﻳﻴﻢ ﻛﻪ اﻃﻼﻋـﺎت ﺧـﻮد را در اﺧﺘﻴـﺎر ﻧﺸﺮﻳﻪ ﭼﺮاغ ﻗﺮار دادﻧﺪ و ﻣﺎ را در اﻧﺘﺸﺎر اﻳﻦ ﮔﺰارش ﻳﺎري رﺳﺎﻧﺪﻧﺪ .ﺑﺮاي ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﺘﻦ ﻛﺎﻣﻞ اﻳﻦ ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﻣـﻲ ﺗﻮاﻧﻴـﺪ ﺑﻪ ﺳﺎﻳﺖ اﺳﺘﻜﻬﻠﻤﺎن ) (www.stockholmian.comﻣﺮاﺟﻌﻪ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ.
¤
ﺧﺒﺮ اﻧﺘﺸﺎر ﻧﺸﺮﻳﻪ اﯼ ﺟﺪﻳﺪ ﺑﺮاﯼ دﮔﺮﺑﺎﺷﺎن ﺟﻨﺴﯽ
ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻪ ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن ،دو ﺟﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن ،دﮔﺮ ﺟﻨﺲ ﮔﻮﻧﻪ ﮔﺎن و ﺗﻤﺎم ) ﺟﺎﻣﻌﻪ ( LGBTاﻳﺮان ﺑﺎ ﻳﺎري ﺧﺪا و ﺣﻤﺎﻳﺖ ﺷﻤﺎ ﻋﺰﻳﺰان ﻣﺠﻠﻪ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ -اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ رﻧﮕﻴﻦ ﻛﻤﺎن از اﺑﺘﺪاي ﺳﺎل ) 2007ﻛﺮﻳﺴﻤﺲ ( 2007ﺑﻪ ﺳﺮدﺑﻴﺮي آﻗﺎي ﻫﻴﻮا ﻛﺮدﺳﺘﺎﻧﻲ آﻏﺎز ﺑﻪ ﻛﺎر ﺧﻮاﻫﺪ ﻛﺮد ...ﻣﺠﻠﻪ رﻧﮕﻴﻦ ﻛﻤﺎن ﺷﺎﻣﻞ ﺧﺒﺮﻫﺎي ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن ...اﺷﻌﺎر ....داﺳﺘﺎن ﻫﺎي ﺷﻤﺎ ....ﺧﺎﻃﺮات ﺷﻤﺎ ....ﺑﺮﮔﺰﻳﺪه وﺑـﻼگ ﻫـﺎي ﺷـﻤﺎ .....و ﻫـﺮ آﻧﭽﻪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺟﺎﻣﻌﻪ LGBTارﺗﺒﺎط دارد و ﺑﺴﻴﺎري ﻣﻄﺎﻟﺐ دﻳﮕﺮﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ از اﻳﻦ رو از ﺗﻤﺎﻣﻲ ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن ﺧﻮب اﻳﺮاﻧﻲ ...ﻧﻮﻳﺴﻨﺪه ﻫﺎ ...ﺷﺎﻋﺮان ...وﺑﻼگ ﻧﻮﻳﺲ ﻫﺎ و ﻫﻤﻪ ﻋﺰﻳﺰاﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻧﺤﻮي ﺻﺎﺣﺐ ﻗﻠﻢ و ﺻـﺎﺣﺐ ﻫﻨـﺮ ﻣـﻲ ﺑﺎﺷـﻨﺪ دﻋﻮت ﺑﻪ ﻫﻤﻜﺎري ﻣﻲ ﺷﻮد ....در ﻫﺮ زﻣﻴﻨﻪ اي ﻛﻪ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻴﺪ ﻣﺎ را ﻳﻌﻨﻲ ﺑﻪ ﻋﺒﺎرت درﺳﺖ ﺗﺮ ﻣﺠﻠﻪ ﺧﻮدﺗﺎن را ﻳﺎري دﻫﻴـﺪ .اﻣﻴـﺪ آن را دارﻳـﻢ رﻧﮕـﻴﻦ ﻛﻤـﺎن ﻛﻮﭼﻜﻤﺎن ﺑﺎ ﻳﺎري ﺷﻤﺎ ﭘﺎك اﺣﺴﺎﺳﺎن ﻧﻴﻚ ﺳﻴﺮت روز ﺑﻪ روز رﻧﮕﻲ ﺗﺮ و درﺧﺸﺎن ﺗﺮ ﺷﻮد
ﺑﺮاي اﺷﺘﺮاك ﻣﺠﻠﻪ ﻓﻘﻂ ﻛﺎﻓﻴﺴﺖ ﺑﻪ آدرس ﻣﺠﻠﻪ ﺗﻤﺎس ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ majalehranginkaman@gmail.com .......
ارادﺗﻤﻨﺪ ﺷﻤﺎ ﺧﻮﺑﺎن .....رﻧﮕﻴﻦ ﻛﻤﺎن
– ۵٧ﺷﻤﺎرﻩ ﺑﻴﺴﺖ و ﯾﮑﻢ
ﺁﯾﻴﻦ ﭼﺮاغ ،ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﻧﻴﺴﺖ!
درﻳــﭽـــﻪ درﻳﭽﻪ ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻩ اﯼ اﺳﺖ از اﺷﻌﺎر و ﻣﻄﺎﻟﺐ ﺧﻮاﻧﻨﺪﮔﺎن ﭼﺮاغ
ﻳﮏ ﺧﺎﻃﺮﻩ ﺣﺎﻣﺪ ٢۵ﺳﺎﻟﻪ از ﺗﻬﺮان ﻣﺎﺟﺮا 4ﺳﺎل ﭘﻴﺶ اﺗﻔﺎق اﻓﺘﺎده ،وﻗﺘﻲ ﻛﻪ داﻧﺸﺠﻮ ﺑﻮدم و در داﻧﺸﮕﺎه آزاد واﺣﺪ ﺑﻮﺷﻬﺮ درس ﻣﻲ ﺧﻮﻧﺪم .ﻫﺮ از ﭼﻨﺪ ﮔﺎﻫﻲ ﺑﺮاي دﻳﺪن ﺧـﺎﻧﻮاده ﻳـﺎ اﺳـﺘﻔﺎده از ﻓﺮﺟﻪ اﻣﺘﺤﺎﻧﺎت ﺑﻪ ﺗﻬﺮان ﻣﻲ اوﻣﺪم .ﻣﺘﺪاوﻟﺘﺮﻳﻦ وﺳﻴﻠﻪ ،اﺗﻮﺑﻮس ﺑﻮد ﻛﻪ ﻣﻦ ﻫﻤﻴﺸﻪ از اون اﺳﺘﻔﺎده ﻣﻲ ﻛﺮدم .راه ﻃﻮﻻﻧﻲ و ﺧﺴﺘﻪ ﻛﻨﻨﺪه ﺑﻮد اﻣـﺎ ﻋـﺎدت ﻛـﺮده ﺑﻮدم .ﺳﺎﻋﺖ 10ﺻﺒﺢ ﺑﻮد و اﺗﻮﺑﻮس ﻣﺎ از ﺑﻮﺷﻬﺮ ﺑﻪ ﻣﻘﺼﺪ ﺗﻬﺮان آﻣﺎده ﺣﺮﻛﺖ ﺑﻮد .ﻃﺒﻖ ﻣﻌﻤﻮل ﻧﻴﻢ ﺳﺎﻋﺖ ﻗﺒﻞ از ﺣﺮﻛﺖ ﺗﻮي ﺗﺮﻣﻴﻨﺎل ﺑﻮدم و ﻣﻨﺘﻈﺮ ﭘﺮ ﺷﺪن و ﺣﺮﻛﺖ اﺗﻮﺑﻮس .ﺑﺎﻻﺧﺮه ﺣﺮﻛﺖ ﻛﺮد و ﻣﻦ ﻣﺜﻞ ﻫﻤﻴﺸﻪ از ﻫﻤﻮن ﻟﺤﻈﺎت اول ﺧﻮاﺑﻢ ﺑﺮد .ﺧﻴﻠﻲ ﺧﻮب ﻋﺎدت ﻛﺮده ﺑﻮدم ﻛﻪ ﻣﺴﻴﺮ ﻃﻮﻻﻧﻲ ﺑﻮﺷﻬﺮ ﺗـﺎ ﺗﻬـﺮان رو ﺑﺨﻮاﺑﻢ .ﺑﻌﻀﻲ ﻣﻮﻗﻌﻬﺎ ﻓﻘﻂ 3 ،2ﺳﺎﻋﺘﻲ در روز ﻣﻨﻈﺮه ﻫﺎي ﺑﻴﺮوﻧﻮ ﻧﮕﺎه ﻣﻴﻜﺮدم و ﺑﻌﺪ دوﺑﺎره ﻣﻲ ﺧﻮاﺑﻴﺪم .ﻋﺎدت ﻧﺪاﺷﺘﻢ ﺗﻮي اﺗﻮﺑﻮس ﺑﺎ ﺑﻐـﻞ دﺳـﺘﻴﻢ ﺻـﺤﺒﺖ ﻛﻨﻢ .اﻳﻦ ﺑﺎر ﻫﻢ ﺑﺪون ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻧﻔﺮ ﻛﻨﺎرﻳﻢ ﺧﻮاﺑﻴﺪم .اﺗﻮﺑﻮس ﺑﺮاي زﻣﺎن ﻛﻮﺗﺎﻫﻲ ﺑﺮاي اﺳﺘﺮاﺣﺖ و ﻧﺎﻫﺎر ﻧﮕﻪ داﺷﺖ .وﻗﺘﻲ ﭘﻴﺎده ﺷﺪﻳﻢ ﻣﺮدي ﻛـﻪ ﻛﻨـﺎر ﻣـﻦ ﻣـﻲ ﻧﺸﺴﺖ ﭼﻨﺪ ﺳﺌﻮال از ﻣﻦ ﭘﺮﺳﻴﺪ ﻛﻪ ﺷﺎﻳﺪ ﻣﻮﻓﻖ ﺑﺸﻪ ﺳﺮ ﺻﺤﺒﺖ رو ﺑﺎ ﻣﻦ ﺑﺎز ﻛﻨﻪ و ﺗﻮي اﺗﻮﺑﻮس ﺣﻮﺻﻠﻪ ش ﺳﺮ ﻧﺮه. ﺑﭽﻪ ﻛﺠﺎ ﻫﺴﺘﻲ؟ داﻧﺸﺠﻮ ﻫﺴﺘﻲ ﻳﺎ ﺳﺮﺑﺎز؟ واﺳﻪ ﭼﻲ ﻣﻲ ري ﺗﻬﺮان و . ...ﺳﺌﻮاﻻش ﺣﻮﺻﻠﻤﻮ ﺳﺮ ﺑﺮده ﺑﻮد ﺑﺮاي ﻫﻤﻴﻦ ﺑﺎ ﺣﺎﻟﺘﻲ ﺟﻮاب دادم ﻛﻪ دﻳﮕﻪ اداﻣﻪ ﻧﺪه. ﻣﻮﻓﻖ ﻫﻢ ﺷﺪم .وﻗﺘﻲ ﺳﻮار ﺷﺪﻳﻢ ﺑﻪ ﻣﻨﺎﻇﺮ اﻃﺮاف ﻧﮕﺎه ﻣﻲ ﻛﺮدم .اﺻﻼً ﺗﻮﺟﻬﻲ ﺑﻪ ﻣﺮد ﻛﻨﺎري ﻧﺪاﺷﺘﻢ ،اوﻧﻢ دﻳﮕﻪ ﭼﻴﺰي ﻧﮕﻔﺖ و ﻧﭙﺮﺳﻴﺪ .ﺳـﺎﻋﺖ از ﻧﻴﻤـﻪ ﺷـﺐ ﻫﻢ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﻮد .زﻣﺴﺘﻮن ﺑﻮد و ﻫﻮاي ﺑﻴﺮون ﺧﻴﻠﻲ ﺳﺮد ﺑﻮد و ﻛﻨﺎر ﭘﻨﺠﺮه ﻫﺎي اﺗﻮﺑﻮس اﻳﻦ ﺳﺮﻣﺎ ﻛﺎﻣﻼً اﺣﺴﺎس ﻣﻲ ﺷﺪ .ﻣﺮد ﺑﻐﻞ دﺳﺘﻲ ﻣﻦ ،ﭼﻮن ﻛﻨﺎر ﺷﻴﺸـﻪ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد ،ﺑﺮاي اﻳﻨﻜﻪ ﺳﺮدش ﻧﺸﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﻪ ﻃﺮف ﻣﻦ اوﻣﺪه ﺑﻮد و ﺧﻮاﺑﻴﺪه ﺑﻮد .ﺻﻨﺪﻟﻲ ﻧﺎراﺣﺖ ﺑﻮد وﻣﻦ ﻫﺮ از ﮔﺎﻫﻲ ﺑﺮاي ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺣﺎﻟﺖ ﺑﺪن ﺑﻴﺪار ﻣﻲ ﺷـﺪم و ﺑﻌﺪ دوﺑﺎره ﻣﻲ ﺧﻮاﺑﻴﺪم .ﺣﺴﺎﺑﻲ ﺧﻮاب ﺑﻮدم ﻛﻪ اﺣﺴﺎس ﺳﻨﮕﻴﻨﻲ ﻋﺠﻴﺒﻲ ﺑﻴﺪارم ﻛﺮد .ﺑﻐﻞ دﺳﺘﻲ ﻣﻦ ﻛﺎﻣﻼً ﺳـﺮش رو روي ﺷـﻮﻧﻪ ﻫـﺎي ﻣـﻦ ﮔﺬاﺷـﺘﻪ ﺑـﻮد و ﺧﻮاﺑﻴﺪه ﺑﻮد ،ﻣﺮد ﻧﺴﺒﺘﺎً درﺷﺘﻲ ﺑﻮد و ﺧﻴﻠﻲ داﺷﺘﻢ اذﻳﺖ ﻣﻲ ﺷﺪم وﻟﻲ ﭘﻴﺶ ﺧﻮدم ﮔﻔﺘﻢ ﻻﺑﺪ از ﺳﺮﻣﺎ اوﻣﺪه ﻃﺮف ﻣﻦ ،ﺑﺮاي ﻫﻤﻴﻦ ﺑﻴـﺪارش ﻧﻜـﺮدم .ﺳـﺎﻋﺖ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎً 2ﺑﻌﺪ از ﻧﻴﻤﻪ ﺷﺐ ﺑﻮد و ﻫﻤﻪ ﺧﻮاب ﺑﻮدن .ﺣﺪود 1ﺳﺎﻋﺖ ﺑﻌﺪ ﺑﻴﺪارم ﻛﺮد ،اﻣﺎ ﻧﻪ ﺑﺎ ﺻﺪا زدن !!!!! اون ﻛﺎﻣﻼً ﺧﻮدﺷﻮ اﻧﺪاﺧﺘﻪ ﺑﻮد روي ﻣﻦ و ﺑﺎ ﺗﻼﺷﻲ ﻛﻪ ﻛﺮده ﺑﻮد ﻣﻮﻓﻖ ﺷﺪه ﺑﻮد دﺳﺘﺎﺷﻮ ﺑﻪ ﭘﺎﻫﺎي ﻣﻦ ﺑﺮﺳﻮﻧﻪ .ﺣﺴـﺎﺑﻲ ﻣﺸـﻐﻮل ﺑـﻮد .ﺣـﺎﻻ ﻓﻬﻤﻴـﺪه ﺑـﻮدم اون ﺳﺌﻮاﻻ ﺑﺮاي ﭼﻲ ﺑﻮد .ﺑﻴﺪار ﺷﺪم و ﺑﺎ ﺟﺪﻳﺖ ﮔﻔﺘﻢ ﻛﻪ دﻳﮕﻪ اداﻣﻪ ﻧﺪه .اوﻧﻢ ﻛﻪ ﻓﻜﺮ ﻧﻤﻲ ﻛﺮد ﻣﻦ ﺑﺎﻫﺎش اﻳﻨﻄﻮر ﺑﺮﺧﻮرد ﻛﻨﻢ ،ﺧﻮدﺷﻮ ﺟﻤﻊ ﻛﺮد اﻣﺎ ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﻔـﺖ ﻛﻪ ﺧﻴﻠﻲ ﺗﻤﺎﻳﻞ داره ﻛﻪ ﻫﻤﻴﻨﺠﺎ ﺗﻮي اﺗﻮﺑﻮس ﺑﺎ ﻫﻢ ﺳﻜﺲ ﻛﻨﻴﻢ .ﭘﻴﺸﻨﻬﺎدﻫﺎﺋﻲ ﻫﻢ ﺑﻪ ﻣﻦ داد ﻛﻪ ﺧﻴﻠﻲ ﻋﺎﻗﻼﻧﻪ ﻧﺒﻮدن ،ﻣﻌﻠﻮم ﺑﻮد ﻛﻪ ﺧﻴﻠﻲ ﺗﺸﻨﻪ ﺳـﺖ .اﺻـﻼً ﺷﺮاﻳﻂ ﻣﻜﺎن و زﻣﺎن ﺑﺮاش ﻣﻄﺮح ﻧﺒﻮد .ﺟﺎﻟﺐ ﺗﺮ از ﻫﻤﻪ اﻳﻨﺎ اﻳﻨﻜﻪ ﺑﺮ ﺧﻼف ﺗﺼﻮر ﻣﻦ ﭘﻮزﻳﺸﻦ ﺑﻲ داﺷﺖ. اﻳﻨﻮ ﻣﻮﻗﻌﻲ ﻓﻬﻤﻴﺪم ﻛﻪ ﺑﺮاي اﻳﻨﻜﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﻨﻮ ﺗﺤﺮﻳﻚ ﻛﻨﻪ ،ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﻔﺖ ﻛﻪ ﺣﺎﺿﺮه ﻣﻔﻌﻮل ﺑﺸﻪ .وﻗﺘﻲ ﺗﻮﺟﻴﻬﺶ ﻛﺮدم ﻛﻪ ﻣﺎ اﻻن ﺗﻮي اﺗﻮﺑﻮس ﻫﺴﺘﻴﻢ و اﻳﻨﻜـﻪ ﺗﻮ اﺻﻼً ﻛﻴﺲ ﻣﻦ ﻧﻴﺴﺘﻲ ،ﻗﺎﻧﻊ ﺷﺪ و ﺧﻮاﺑﻴﺪ .ﻣﺮدي ﺑﻮد ﺗﻘﺮﻳﺒﺎً ﺑﺎ ﺳﻲ و اﻧﺪي ﺳﺎل ﺳﻦ ،ﻇﺎﻫﺮي ﻛﺎﻣﻼً اﺳﺘﺮﻳﺖ ﻟﻮك ،ﻟﺒﺎس ﻫﺎي ﺳﺎده ،ﭘﻴﺮاﻫﻦ ﺳﻔﻴﺪ ﻛـﻪ روي
– ۵٨ﺷﻤﺎرﻩ ﺑﻴﺴﺖ و ﯾﮑﻢ
ﺁﯾﻴﻦ ﭼﺮاغ ،ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﻧﻴﺴﺖ!
ﺷﻠﻮار اﻧﺪاﺧﺘﻪ ﺑﻮد و ﻛﻤﻲ رﻳﺶ .ﻫﻤﻴﻦ ﻇﺎﻫﺮش ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﺮاي ﻣﻦ ﺳﺌﻮال اﻳﺠﺎد ﻛﺮده ﺑﻮد ﻛﻪ ﭼﺮا اﻳﻦ ﻣﺮد ﺑﺎ اﻳﻦ ﺷﻤﺎﻳﻞ ﺗﻤﺎﻳﻼت ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎﻧﻪ داره. ﺻﺒﺢ ﺷﺪه ﺑﻮد ،ﺳﺎﻋﺖ ﺣﺪود 9ﺑﻮد ،ﻫﻨﻮز ﺗﺎ ﺗﻬﺮان 2ﺳﺎﻋﺘﻲ راه ﻣﻮﻧـﺪه ﺑـﻮد .اﺗﻮﺑـﻮس ﺑـﺮاي ﭘﻴـﺎده ﻛﺮدن ﻣﺴﺎﻓﺮﻫﺎي ﻗﻢ ﻧﮕﻪ داﺷﺖ .ﻣﺮد ﺑﻐﻞ دﺳﺘﻲ ﻣﻦ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ ﺗﺎ آﻣﺎده رﻓﺘﻦ ﺑﺸﻪ .اون ﻣﺴﺎﻓﺮ ﻗﻢ ﺑﻮد. ﻛﻴﻔﺶ رو ﺑﺮداﺷﺖ ،در اوﻧﻮ ﺑﺎز ﻛﺮد ،ﻳﻪ ﻋﺒﺎ و ﻳﻪ ﻋﻤﺎﻣﻪ ﺑﻴـﺮون آورد .ﻋﺒـﺎرو ﭘﻮﺷـﻴﺪ ،ﻋﻤﺎﻣـﻪ رو ﻫـﻢ ﺳﺮش ﮔﺬاﺷﺖ ،ﺧﻮدﺷﻮ ﺻﺎف و ﺻﻮف ﻛﺮد و ﺻﻨﺪﻻﺷﻮ ﭘﺎش ﻛﺮد .ﻣﻮﻗـﻊ ﭘﻴـﺎده ﺷـﺪن ﺑـﺎزم آﺧـﺮﻳﻦ ﺗﻼﺷﺸﻮ ﻛﺮد .از ﻣﻦ ﺧﻮاﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺎ اون ﭘﻴﺎده ﺷﻢ و ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻋﺘﻲ ﺑﺎﻫﺎش ﺑـﺮم ﺑـﻪ ﺧﻮﻧـﻪ ش .ﻣﺤﻠـﺶ ﻧﺬاﺷﺘﻢ .ﺷﻤﺎره ﺷﻮ روي ﻳﻪ ﺗﻴﻜﻪ ﻛﺎﻏﺬ ﻧﻮﺷﺖ و داد ﺑﻪ ﻣﻦ و آﺧﺮﻳﻦ ﺣﺮﻓﻲ ﻛﻪ زد اﻳﻦ ﺑـﻮد ﻛـﻪ ﻫـﺮ ﻣﻮﻗﻊ ﺧﻮاﺳﺘﻲ ﺑﻴﺎي ﻗﻢ ﺑﻪ ﻣﻦ زﻧﮓ ﺑﺰن و ﺑﻴﺎ ﺧﻮﻧﻪ ﻣﻦ.
ﺗﺼﻮﯾﺮ ﺣﻘﻴﻘﯽ ﻧﻴﺴﺖ
ﺑﻠﻪ درﺳﺖ ﺣﺪس زده ﺑﻮدم .اون ﻳﻪ روﺣﺎﻧﻲ ﺑﻮد .اﻟﺒﺘﻪ اﮔﻪ ﺑﺨﻮام ﻛﺎﻣﻠﺘﺮ ﺑﮕﻢ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﮕﻢ ﻳﻪ روﺣﺎﻧﻲ ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮا ﺑﺎ ﭘﻮزﻳﺸﻦ ﺑﺎت. واﻗﻌﻴﺘﻴﻪ ﻛﻪ ﺑﺮاي ﻣﻦ اﺗﻔﺎق اﻓﺘﺎده .ﺑﻪ واﻗﻊ اﻓﺮاد ﻫﺮ ﺟﺎﻣﻌﻪ ،از ﻫﺮ ﻗﺸﺮي و ﻫﺮ ﺟﻨﺴﻲ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮا ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺣﺘﻲ آﻧﻬﺎﺋﻲ ﻛﻪ ﻣﺎ اﺻﻼً ﻓﻜﺮش رو ﻧﻤﻲ ﻛﻨﻴﻢ. ﺑﺎ آرزوي ﺳﻼﻣﺘﻲ و ﻛﺎﻣﻴﺎﺑﻲ. ﺧﻴﻠﻲ دوﺳﺘﺘﺎن دارم.
– ۵٩ﺷﻤﺎرﻩ ﺑﻴﺴﺖ و ﯾﮑﻢ
ﺁﯾﻴﻦ ﭼﺮاغ ،ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﻧﻴﺴﺖ!
دﻧﯽ ﺟﺎن ﻣﺮا ﺑﺒﺨﺶ رﺿﺎ وﺑﻼگ http://rezarow.blogfa.com دﻧﻲ ﺑﺰرﮔﻮارم ﺳﻼم اﻣﻴﺪوارم ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺳﺎﻟﻢ و ﺗﻨﺪرﺳﺖ ﺑﺎﺷﻲ .راﺳﺘﺶ ﭼﻨﺪ ﺷﺐ ﻗﺒﻞ ﺧﻮاﺑﺖ را دﻳﺪم ﻛﻪ از ﻣﻦ ﻧﺎراﺣﺘﻲ و ﺳﻮار ﻣﺎﺷﻴﻨﻲ و ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑـﻪ دﻧﺒﺎﻟـﺖ ﻣـﻲ دوم ﻣﺤﻠـﻢ ﻧﻤـﻲ ﮔﺬاري و ﻣﺮا ﻧﺎﻣﺮد ﻣﻲ داﻧﻲ .ﭼﻨﺪي ﭘﻴﺶ در ﺣﺎﻟﻴﻜﻪ در وﺑﻼگ ﻫﺎ دور ﻣﻲ زدم وﺑﻼﮔﻲ ﺧﻴﻠﻲ ﻣﺮا ﺑﻪ ﺧﻮدش ﺟـﺬب ﻛـﺮد .آن وﺑـﻼگ ،وﺑـﻼگ ﺗـﻮ ﺑـﻮد .ﻣـﻦ از ﺗﻮﺿﻴﺤﺎﺗﻲ ﻛﻪ در آن دﻳﺪم ﺧﻴﻠﻲ زود ﻓﻬﻤﻴﺪم ﻛﻪ ﺗﻮ دﻧﻲ ﻋﺎﺷﻘﻲ ،دﻧﻲ زﻳﺒﺎ ﭘﺴﺮي .ﻫﻤﺎن دﻧﻲ اي ﻫﺴﺘﻲ ﻛﻪ ﺑﺎ ﭼﺸﻤﺎن ﭘﺮ ﻛﺮﺷﻤﻪ ات آﺗﺶ ﺑﻪ ﺟﺎﻧﻢ ﻣﻲ زدي و ﻣﺮا از ﻫﻤﻪ زﻧﺪﮔﻲ ﺑﻴﻜﺎر ﻛﺮده ﺑﻮدي .ﺗﻮﻳﻲ ﻛﻪ ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﻫﺮ وﻗﺖ ﻛﻪ ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻤﺖ ﻫﻴﭻ ﻓﻜﺮي ﺑﻪ ﺟﺰ ﺗﻮ در ذﻫﻨﻢ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ .ﻣﺮا ﺑﺒﺨﺶ .ﻣﻦ ﻗﺒـﻮل دارم ﻛـﻪ ﺗﻮ را ﺧﻴﻠﻲ اذﻳﺖ ﻛﺮدم .ﺧﻴﻠﻲ آزارت دادم.ﺧﻴﻠﻲ در ﺣﻘﺖ ﻇﻠﻢ ﻛﺮدم و ﺗﻮ ﻫﻢ ﺑﺮاﻳﻢ از ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰت ﻣﺎﻳﻪ ﮔﺬاﺷﺘﻲ .وﻟﻲ دﻻﻳﻠﻲ داﺷﺘﻢ .ﺑﺪان ﻫﻨـﻮز ﻫـﻢ دوﺳـﺘﺖ دارم .ﻗﺼﺪم از اﻳﻨﻜﻪ اﻳﻦ وﺑﻼگ را درﺳﺖ ﻛﺮدم اﻳﻦ ﺑﻮد ﻛﻪ ﻣﻲ داﻧﻢ ﭼﻘﺪر از ﻣﻦ ﻧﺎراﺣﺘﻲ و ﻣﻲ ﺧﻮاﻫﻢ ﻣﺜﻞ ﻗﺒﻞ ﺑﺎﻫﺎت درد دل ﻛـﻨﻢ وﻟـﻲ ﺑـﻪ ﺧـﺪا آﻧﻘـﺪر در ﺣﻀﻮرت ﺷﺮﻣﻨﺪه ام ﻛﻪ ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﻢ ﺣﺘﻲ ﺑﺎ ﺗﻮ روﺑﺮو ﺷﻮم.ﻳﺎ ﻛﻠﻤﻪ اي ﺑﮕﻮﻳﻢ. آﻗﺎ ﺟﺎن ﻣﻲ داﻧﻲ ﻋﻜﺴﻬﺎﻳﻲ ﻛﻪ از ﺗﻮ ﮔﺮﻓﺘﻢ را ﭼﻜﺎر ﻛﺮدم؟ ﺷﺎﻳﺪ ﻓﻜﺮ ﻣﻲ ﻛﻨﻲ آﻧﻬﺎ را ﺣﺘﻲ ﻟﺤﻈﻪ اي از ﺧﻮدم دور ﻣﻲ ﻛﻨﻢ .وﻟﻲ ﻧﻪ آﻧﻬﺎ در ﻛﻴﻒ ﭘﻮﻟﻢ ﻫﺴـﺘﻨﺪ. ﻃﻮري ﺟﺎﺳﺎزي ﻛﺮدم ﻛﻪ ﻫﻴﭽﻜﺴﻲ ﺑﻪ ﺟﺰ ﻣﻦ و ﺧﺪا ﻧﻤﻲ داﻧﺪ ﻛﺠﺎﻳﻨﺪ .ﺣﺘﻲ آن دﺳﺘﻤﺎل ﻛﺎﻏﺬي ﻛﻪ اﺷﻚ ﻫﺎﻳﺖ را ﺑﺎ آن ﭘﺎك ﻛﺮدي را در آﻟﺒـﻮﻣﻢ ﮔﺬاﺷـﺘﻢ. ﻫﺮﺷﺐ ﻛﻪ ﻣﻲ ﺧﻮاﻫﻢ ﺑﺨﻮاﺑﻢ ﺗﺎ ﺣﺪاﻗﻞ ﻧﻴﻢ ﺳﺎﻋﺖ ﺑﻪ ﻋﻜﺲ ﻫﺎﻳﺖ ﺧﻴﺮه ﻧﺸﻮم و ﺳﻴﺮ ﮔﺮﻳﻪ ﻧﻜﻨﻢ ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﻢ ﺑﺨﻮاﺑﻢ.ﻣﻦ ﻫﻨﻮز ﻋﺎﺷﻘﺘﻢ .ﻣـﻦ ﻫﻨـﻮز ﺗـﻮ را دوﺳـﺖ دارم.ﺧﻴﻠﻲ.ﺧﺪا ﺷﺎﻫﺪ اﺳﺖ .ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ را ﺗﻮﺿﻴﺢ ﻣﻲ دﻫﻢ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﺎش. ﻣﻲ داﻧﻲ آﻗﺎ دﻧﻲ ﺑﺰرﮔﻮار دو ﺳﻪ ﻣﺎه ﻗﺒﻞ ﭼﻨﺪ ﺑﺎر ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﺑﺎ ﻣﻮﺑﺎﻳﻠﺖ ﺗﻤﺎس ﺑﮕﻴﺮم .از ﺗﻠﻔﻦ ﻋﻤﻮﻣﻲ ﺷﻤﺎره ﮔﻴﺮي ﻛﺮدم وﻟﻲ ﮔﻮﺷﻲ را ﺑـﺮ ﻧﺪاﺷـﺘﻲ .ﻫـﺮ ﺑـﺎر ﻛـﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺳﻌﻲ ﻣﻲ ﻛﺮدم ﺗﻮ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﮔﻮﺷﻲ را ﺑﺮ ﻧﻤﻲ داﺷﺘﻲ .اﻟﺒﺘﻪ ﺧﻮب ﺷﺪ ﻛﻪ ﺟﻮاب ﻧﺪادي ﭼﻮن اﮔﺮ ﺻﺪاﻳﺖ را ﻣﻲ ﺷﻨﻴﺪم ﺑﻴﺸﺘﺮ دﻳﻮاﻧﻪ ﻣﻲ ﺷﺪم .ﮔﺮﭼـﻪ ﻧﻤـﻲ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﻻم ﺗﺎ ﻛﺎم ﺣﺮف ﺑﺰﻧﻢ .ﺧﻮدت ﻣﺮا ﻣﻲ ﺷﻨﺎﺳﻲ اﮔﺮ ﻫﻢ دﻳﻮاﻧﻪ ﺑﺸﻮم ﺣﺘﻲ ﺧﻮدم را ﻫﻢ ﺣﺎﺿﺮم ﺑﻜﺸﻢ .ﺧﻮدت ﻛﻪ ﻗﺒﻼْ ﺷﺎﻫﺪ ﺑﻮدي. ﻣﻄﻤﺌﻨﻢ ﻛﻪ ﻧﻤﻲ داﻧﻲ ﺧﺎﻧﻪ ﻣﺎ ﻛﺠﺎﺳﺖ ﻳﺎ اﻳﻨﻜﻪ ﺑﻌﺪ از دو ﺳﺎل ﻣﻦ ﭼﻪ ﻫﺎ ﻛﺮدم وﻟﻲ ﻣﻦ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﭘﻴﮕﻴﺮ وﺿﻌﺖ ﺑﻮدم .ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺑﺮاﻳﺖ دﻟﺘﻨﮕﻢ و در ﺧﻔﺎ اﺷﻚ ﻣﻲ رﻳﺰم .ﺑﺎز ﻫﻢ ﻣﻲ ﮔﻮﻳﻢ دوﺳﺘﺖ دارم .ﻣﻲ ﺧﻮاﻫﻢ ﻫﺮ ﭼﻲ ﻛﻪ در ﺣﻖ آﻗﺎ دﻧﻲ ﺑﺰرگ ﺑﺪي و ﻇﻠﻢ ﻛﺮدم رو اﻋﺘﺮاف ﻛﻨﻢ .ﻫﺮﭼﻲ ﻛﻪ ﻳﺎدم ﻣﻴﺎد .ﺗﻮي اﻳﻦ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻣـﻲ ﺧﻮام از دﻻﻳﻠﻲ ﻛﻪ او را آزار ﻣﻲ دادم ﺑﮕﻢ: -1زﻳﺒﺎﻳﻲ ﺑﻲ ﺣﺪ او -2ﻫﻤﻪ اﻃﺮاﻓﻴﺎن ﭼﻪ آن ﭘﺴﺮ ﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺗﻤﺎﻳﻞ ﺑﻪ ﻫﻢ ﺟﻨﺲ داﺷﺘﻨﺪ و ﭼﻪ آﻧﻬﺎﻳﻲ ﻛﻪ دﮔﺮ ﺟﻨﺲ ﮔﺮا ﺑﻮدﻧﺪ ﭼﻪ دﺧﺘﺮ ﻫﺎ و ﻫﺮ ﻛﺴﻲ ﻛﻪ ﺣﺘﻲ ﻳـﻚ ﺑـﺎر ﻫـﻢ او را ﻣﻲ دﻳﺪ ﺑﻪ او ﻋﻼﻗﻤﻨﺪ ﻣﻲ ﺷﺪﻧﺪ و ﻣﻲ ﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ او را ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﺒﻴﻨﻨﺪ ﻳﺎ او را ﺑﺒﻮﺳﻨﺪ .و اﻳﻦ ﻫﻢ از دﻻﻳﻠﻲ ﺑﻮد ﻛﻪ ﻣﺮا آزار ﻣﻲ داد . -3ﺧﺴﺎﺳﺖ ﻣﻦ :ﭼﻮن ﻧﻤﻲ ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﻫﻴﭽﻜﺲ ﺣﺘﻲ ﺧﺎﻧﻮاده اش ﺻﺎﺣﺐ او ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺟﺰ ﻣﻦ .و وﻗﺘﻲ او ﺑﻪ ﻛﺴﻲ دﻳﮕﺮ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻣﻲ زد ﻳﺎ ﺑﺎ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻲ ﺣﺮف ﻣﻲ زد آزار ﻣﻲ دﻳﺪم.
– ۶٠ﺷﻤﺎرﻩ ﺑﻴﺴﺖ و ﯾﮑﻢ
ﺁﯾﻴﻦ ﭼﺮاغ ،ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﻧﻴﺴﺖ!
-4وﻗﺘﻲ اﺷﻜﺶ را در ﻣﻲ آوردم ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ ﻫﺰار ﺑﺮاﺑﺮ زﻳﺒﺎ ﺗﺮ ﻣﻲ ﺷﺪﻧﺪ و ﻣﻦ از زﻳﺒﺎﻳﻲ ﺑﻴﺶ از ﺣﺪ ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ ﻟﺬت ﻣﻲ ﺑﺮدم -5ﭼﻨﺪ ﺑﺎري ﻛﻪ ﺳﻴﮕﺎر ﻛﺸﻴﺪم ﻳﺎ ﺧﻼف ﻛﺮدم ﺑﻪ ﻣﻦ ﺳﻴﻠﻲ زد و ﻣﻦ را ﺟﻠﻮي دﻳﮕﺮان ﻛﻨﻒ ﻛﺮد .اﻟﺒﺘﻪ دﺳﺘﺶ درد ﻧﻜﻨﺪ ﻛﺎش ﺻﺪ ﺗﺎ دﻳﮕﺮ ﺳـﻴﻠﻲ ﻣـﻲ زد ﺗـﺎ ﻣﻲ ﻣﺮدم .ﻻاﻗﻞ اﻓﺘﺨﺎرم آن ﺑﻮد ﻛﻪ ﺑﻪ دﺳﺖ او ﻣﻲ ﻣﻴﺮم و ﻛﻤﺘﺮ در ﺣﻘﺶ ﻇﻠﻢ ﻣﻲ ﻛﺮدم. -6ﺑﻌﻀﻲ وﻗﺖ ﻫﺎ ﺑﺎ ﻣﻦ ﻗﻬﺮ ﻣﻲ ﻛﺮد و اﻳﻦ ﺑﻲ ﻣﺤﻠﻲ ﻣﻮﻗﺘﻲ او در دﻟﻢ ﻛﻴﻨﻪ اﻳﺠﺎد ﻣﻲ ﻛﺮد. -7ﻣﻦ دوﺳﺖ داﺷﺘﻢ ﭘﺎﻳﺶ را ﺑﺒﻮﺳﻢ و او را اذﻳﺖ ﻣﻲ ﻛﺮدم ﺗﺎ ﺑﻪ اﻳﻦ ﺑﻬﺎﻧﻪ ﺑﺮاي ﻋﺬر ﺧﻮاﻫﻲ ﭘﺎﻳﺶ را ﺑﺒﻮﺳﻢ. -8ﭘﺪر و ﻣﺎدرم ﻫﻢ او را ﺑﻴﺸﺘﺮ از ﻣﻦ ﻗﺒﻮل داﺷﺘﻨﺪ و ﺑﺮاي ﻣﻦ از او ﻧﻈﺮ ﻣﻲ ﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ. -9ﭘﺪر و ﻣﺎدر او ﺗﺤﺼﻴﻞ ﻛﺮده در ﺳﻄﺢ ﺑﺎﻻ ﺑﻮدﻧﺪ وﻟﻲ ﻣﻦ ﻧﻪ .ﭘﺪرم دﻳﭙﻠﻢ و ﻣﺎدرم ﻓﻮق دﻳﭙﻠﻢ اﺳﺖ. -10او ﻫﺮ ﻟﺒﺎﺳﻲ ﻛﻪ ﻣﻲ ﭘﻮﺷﻴﺪ ﺣﺘﻲ اﻓﺘﻀﺎح ﺗﺮﻳﻦ و ﻛﻬﻨﻪ ﺗﺮﻳﻦ ﻟﺒﺎس ﻫﺎ ﺑﻪ ﺗﻦ او ﺟﻠﻮه ﭘﻴﺪا ﻣﻲ ﻛﺮدﻧﺪ ﻳﻌﻨﻲ ﺑﻪ ﺟﺎي اﻳﻨﻜﻪ او ﻟﺒﺎس ﻫﺎ را ﺑﭙﻮﺷﺪ ﺗﺎ زﻳﺒﺎ ﺷـﻮد ﻟﺒﺎﺳﻬﺎ او را ﻣﻲ ﭘﻮﺷﻴﺪﻧﺪ ﺗﺎ زﻳﺒﺎ ﺷﻮﻧﺪ .وﻟﻲ ﻣﻦ ﮔﺮاﻧﺘﺮﻳﻦ ﻟﺒﺎس ﻫﺎ را ﻫﻢ ﻛﻪ ﻣﻲ ﭘﻮﺷﻴﺪم اﮔﺮ در ﺗﻤﺎم ﺷﻬﺮ زﻳﺒﺎ ﺗﺮﻳﻦ ﺑﻮدم در ﻣﻘﺎﺑﻞ او ﻳﻚ ﻋﺠﻮزه ﺑﻮدم. -11ﺧﻨﺪه ﻫﺎﻳﺶ ﺣﺘﻲ ﻟﺒﺨﻨﺪش ﺑﺪن آدم را ﺑﻪ ﻟﺮزه ﻣﻲ اﻧﺪاﺧﺖ .ﺗﻤﺎم ﺗﻦ را ﭘﺮ و ﺧﺎﻟﻲ ﻣﻲ ﻛﺮد و ﻫﻤﻪ را ﺑﻪ وﺟﺪ ﻣﻲ آورد در ﺣﺎﻟﻴﻜﻪ ﺧﻨﺪه ﻫـﺎي ﻣـﻦ زﺷـﺖ ﺑﻮد. -12او ﺧﻴﻠﻲ ﺷﺎد و ﺳﺮ ﺣﺎل ﺑﻮد و ﻫﺮ ﺟﺎ وارد ﻣﻲ ﺷﺪ ﺑﻪ ﻗﻮل ﻣﻌﺮوف ﻫﻤﻪ را ﺟﻮ ﻣﻲ ﮔﺮﻓﺖ وﻟﻲ ﻛﺴﻲ ﻣﺮا ﺗﺤﻮﻳﻞ ﻧﻤﻲ ﮔﺮﻓﺖ.در ﺧﻴﺎﺑﺎن ﻫﻢ از ده ﻧﻔﺮ ﻧﻪ ﻧﻔﺮ ﺑﻪ او ﺳﻼم ﻣﻲ ﻛﺮد وﻟﻲ ﻛﺴﻲ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺣﺘﻲ ﻧﮕﺎه ﻫﻢ ﻧﻤﻲ ﻛﺮد. -13او از ﻣﻦ ﺑﺰرﮔﺘﺮ ﺑﻮد و اذﻳﺖ ﻛﺮدﻧﺶ ﺑﺮاﻳﻢ ﺧﻮﺷﺎﻳﻨﺪ ﺑﻮد. -14اﺣﺴﺎس ﻣﺮداﻧﮕﻲ و ﺑﺎ ﻣﺮاﻣﻲ زﻳﺎدي داﺷﺖ .ﭼﻨﺪ ﺑﺎر از او ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺑﺎ آزار ﻫﺎرد ﺳﻜﺲ ﻛﻨﺪ وﻟﻲ او اﻣﺘﻨﺎع ﻣﻲ ﻛﺮد. -15روراﺳﺘﻲ و ﺻﺪاﻗﺖ ﺑﻴﺶ از ﺣﺪ او ﻛﻪ ﺣﺘﻲ ﺑﻌﻀﻲ وﻗﺖ ﻫﺎ ﺑﻪ آدم رو ﺑﻪ ﺷﻚ ﻣﻲ اﻧﺪاﺧﺖ ﻛﻪ ﻣﮕﻪ ﻣﻴﺸﻪ ﻳﻜﻲ اﻳﻨﻬﻤﻪ راﺳﺘﮕﻮ و ﺻﺎدق ﺑﺎﺷﻪ. -16ﻣﻌﻠﻮﻣﺎت و ﺳﻮاد ﺑﺎﻻي اون ﻛﻪ واﻗﻌﺎْ ﻋﺎﻟﻢ و داﻧﺎ اﺳﺖ .و ﺗﻮي ﻋﻠﻢ و ﻣﻨﻄﻖ ﻛﻢ ﻧﻤﻴﺎره. و .......... ﺧﻼﺻﻪ او اﮔﺮ ﺣﺘﻲ ﻫﻴﭻ ﻧﺪاﺷﺖ وﻟﻲ ﺑﺎز ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ داﺷﺖ وﻟﻲ ﻣﻦ اﮔﺮ ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ داﺷﺘﻢ ﺑﺎز ﻫﻢ در ﻣﻘﺎﺑﻠﺶ ﻫﻴﭻ ﻧﺪاﺷﺘﻢ .اﻳﻦ ﻫﺎ دﻻﻳﻞ ﻛﻴﻨﻪ اﺣﻤﻘﺎﻧﻪ ﻣﻦ ﻧﺴـﺒﺖ ﺑﻪ او ﺑﻮد .ﻧﻤﻲ داﻧﻢ واﻗﻌﺎً ﭼﺮا و ﺑﻪ ﭼﻪ دﻟﻴﻠﻲ ﻣﻲ ﺧﻮاﺳﺘﻢ از او اﻧﺘﻘﺎم ﺑﮕﻴﺮم و دﻳﻮاﻧﻪ وار از آزار دادﻧﺶ ﻟﺬت ﻣﻲ ﺑﺮدم .ﺑﺎ اﻳﻦ ﺣﺎل ﻛﻪ دﻳﻮاﻧﻪ وار دوﺳﺘﺶ داﺷﺘﻢ. ﺧﺪاﻳﺎ ﻣﺮا ﺑﺒﺨﺶ .دﻧﻲ ﺟﺎن ﻣﺮا ﺑﺒﺨﺶ ﻳﻪ ﭼﻴﺰي رو ﺑﻪ ﻫﻤﻪ ي ﻛﺴﺎﻧﻴﻜﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻫﺎﻣﻮ ﻣﻲ ﺧﻮﻧﻦ ﻣﻲ ﮔﻢ :اﮔﻪ دوﺳﺘﻲ دارﻳﻦ ﻛﻪ دوﺳﺘﺶ دارﻳﻦ ﻳﺎ اون ﺷﻤﺎ رو دوﺳﺖ داره ﺧـﺪا وﻛﻴﻠـﻲ ﻫﻤﻴﺸـﻪ ﺳـﻌﻲ ﻛﻨﻴﻦ ﻗﺪرﺷﻮ ﺑﺪوﻧﻴﻦ و از ﺑﺎﻫﺎش ﺑﻮدن ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻟﺬت رو ﺑﺒﺮﻳﻦ .ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺳﻌﻲ ﻛﻨﻴﻦ در ﺣﻘﺶ ﮔﺬﺷﺖ ﻛﻨﻴﻦ ﺗﺎ اﻳﻨﻜﻪ ﺑﻌﺪاً ﻣﺜﻞ ﻣﻦ ﭘﺸﻴﻤﻮن ﻧﺸﻴﻦ .ﭼﻮن واﻗﻌﺎً دﻧﻴﺎ ﺧﻴﻠﻲ ﺳﺮﻳﻊ ﻣﻲ ﮔﺬره و ارزﺷﺶ رو ﻧﺪاره ﻛﻪ ﺑﺎ ﺑﺪي ﻛﺮدن ﺑﮕﺬره .ﭼﻮن ﻫﻤﻪ اﻳﻦ ﺧﺎﻃﺮات ﻣﻲ ﻣﻮﻧﻦ و اون وﻗﺖ روﺳﻴﺎﻫﻲ ﻣﻲ ﻣﻮﻧﻪ ﺑﺮاي . ....ﺷﺎﻳﺪ ﻣﺜﻞ ﻣﻦ ﻓﻜﺮ ﻧﻜﻨﻴﻦ ﻳﺎ ﭼﻴﺰي ﻣﺸﺎﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﺮاﺗﻮن اﺗﻔﺎق ﻧﻴﻔﺘﺎده ﺑﺎﺷﻪ وﻟﻲ ﻣﻦ ﺣﺎﻻ ﻗﺪر دﻧﻲ رو ﻓﻬﻤﻴﺪم .ﺣﺎﻻ ﻛﻪ ازش دورم .ﺣﺎﻻ ﻗﺪر ﻣﻬﺮﺑﻮﻧﻲ ﻫﺎش ﺧﻮﺑﻲ ﻫﺎش و زﻳﺒﺎﻳﻲ ﻫﺎﺷﻮ – ۶١ﺷﻤﺎرﻩ ﺑﻴﺴﺖ و ﯾﮑﻢ
ﺁﯾﻴﻦ ﭼﺮاغ ،ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﻧﻴﺴﺖ!
ﻓﻬﻤﻴﺪم .اي ﻛﺎش اون ﻣﻮﻗﻊ ﻫﺎ ﺣﺮﻓﺎﺷﻮ ﻣﻲ ﻓﻬﻤﻴﺪم وﻟﻲ ﭼﻪ ﻓﺎﻳﺪه ﻛﻪ ﮔﺬﺷﺘﻪ .ﺧﻴﻠﻲ دﻳﺮ ﺷﺪه .وﻟﻲ ﻣﻦ ﺑﺎزﻫﻢ ﺗﻼش ﻣﻲ ﻛﻨﻢ .ﺣﺘﻲ اﮔﻪ ﻣﻮﻓﻖ ﻧﺸﻢ. ﻧﻤﻴﺪوﻧﻢ ﭼﺮا دﻧﻲ ﻧﻤﻲ ﺧﻮاد ﻣﻨﻮ ﺑﺒﻴﻨﻪ .ﻳﺎ ﺑﺎﻫﺎم ﺻﺤﺒﺖ ﻛﻨﻪ؟ .وﻟﻲ ﻣﻲ دوﻧﻢ ﻫﺮ ﭼﻲ ﻫﺴﺖ زﻳﺮ ﺳﺮ ﺑﻌﻀﻲ از ﻫﻤﻴﻦ وﺑﻼگ ﻧﻮﻳﺲ ﻫﺎﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺟـﺎي ﻛﻤـﻚ ﺑـﻪ ﻣﻦ ﻃﺮح دوﺳﺘﻲ ﺑﺎ اون رو رﻳﺨﺘﻦ .ﻧﻈﺮش رو ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﺪﺗﺮ و ﺑﺪﺗﺮ ﻛﺮدن .دو ﺳﻪ ﺗﺎ ﻧﺎﻣﻪ از دﻧﻲ ﺑﻪ ﻓﻮاﺻﻞ زﻳﺎد درﻳﺎﻓﺖ ﻛﺮدم ﻛﻪ ﺗﻮي آﺧﺮﻳﺶ ﻧﻮﺷـﺘﻪ ﺑـﻮد: )) آﻗﺎ رﺿﺎ ﻟﻄﻒ ﻛﻦ و دﻳﮕﻪ ﺧﻮدﺗﻮ ﺧﺴﺘﻪ ﻧﻜﻦ و ﺑﺮام اﻳﻤﻴﻞ ﻧﻔﺮﺳﺖ ﭼﻮن ﻣﻦ ﻫﺮ اﻳﻤﻴﻠﻲ ﻛﻪ از ﻃﺮف ﺗﻮ ﺑﺎﺷﻪ رو ﻧﺨﻮﻧﺪه ﭘﺎك ﻣﻲ ﻛﻨﻢ ((.آره ﺣﺎﻻ ﻛﻪ ﻓﻜـﺮ ﻣـﻲ ﻛﻨﻢ ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻢ اون ﻗﺪرﻫﺎ ﻫﻢ ﻛﻪ ﻓﻜﺮ ﻣﻲ ﻛﺮدم دﻧﻲ ﺑﺨﺸﻨﺪه ﻧﻴﺴﺖ .اﮔﻪ ﺑﻮد اﻳﻨﻘﺪر ﺳﺨﺖ ازم اﻧﺘﻘﺎم ﻧﻤﻲ ﮔﺮﻓﺖ .ﺷﺎﻳﺪ ﻫﻢ ﻛﺎر دوﺳﺘﺎي ﺟﺪﻳﺪﺷﻪ ﻛﻪ اﺧﻼﻗﺶ رو ﻋﻮض ﻛﺮدن. وﻟﻲ ﻣﻦ ﻫﻤﻴﺸﻪ و ﻫﻤﻴﺸﻪ دوﺳﺘﺶ دارم و ﺧﻮاﻫﻢ داﺷﺖ .و ﻛﻤﺎﻛﺎن ﺑﻬﺶ ﻋﺸﻖ ﻣﻲ ورزم .ﮔﺮﭼﻪ اﻻن ﺷﺎﻳﺪ دﻧﻲ ﻣﺎل ﻣﻦ ﺗﻨﻬﺎ ﻧﺒﺎﺷﻪ وﻟﻲ ﻣﺜﻞ ﻗﺒﻞ روش ﺣﺴﺎس ﻧﻴﺴﺘﻢ .ﺣﺎﻻ ﺣﺎﻇﺮم دﻧﻲ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺑﺎﺷﻪ ﺣﺘﻲ اﮔﻪ ﻣﺎل ﻣﻦ ﺗﻨﻬﺎ ﻧﺒﺎﺷﻪ .ﻣﺎل ﻣﻦ ﺑﺎﺷﻪ ﺣﺘﻲ اﮔﻪ ﻣﺎل ﺻﺪ ﻧﻔﺮ دﻳﮕﻪ ﻫﻢ ﺑﺎﺷﻪ. ﻣﺜﻞ ﺳﺎل ﻗﺒﻞ ﺗﻮي اﻳﻦ روز ﺑﺎزﻫﻢ ﺑﺮاش دﻋﺎ ﻣﻲ ﻛﻨﻢ ﻛﻪ ﻫﺮ ﺟﺎ ﻫﺴﺖ ﺳﺎﻟﻢ ﺑﺎﺷﻪ و ﻫﺮ ﻛﺴﻲ ﻛﻪ ﺑﻬﺶ ﺑﺪي ﻛﻨﻪ ﺧﻴﺮ ﻧﺒﻴﻨﻪ .دﻋﺎ ﻣﻲ ﻛـﻨﻢ ﻛـﻪ دوﺑـﺎره دوﺳـﺘﻢ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻪ و اﺟﺎزه ﺑﺪه ﻛﻪ ﭼﻬﺮه ﻣﺜﻞ ﻣﺎﻫﺸﻮ ﺑﺒﻴﻨﻢ و ﺻﺪاي ﻗﺸﻨﮕﺸﻮ ﺑﺸﻨﻮم .اﺟﺎزه ﺑﺪه ﻛﻪ ﻣﺤﺒﺖ ﻫﺎﺷﻮ ﺟﺒﺮان ﻛﻨﻢ.
ﻧﺎﻣﻪ دل ﺁرا از ﮐﻴﺶ در ﻳﻚ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺳﻨﺘﻲ و ﻣﺬﻫﺒﻲ ﭼﻄﻮر ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻴﻢ ﺑﻪ زﻧﺪﮔﻲ اداﻣﻪ دﻫﻴﻢ ؟ آﻳﺎ اﻳﻦ ﻫﻤﻪ ﻓﺸﺎر رواﻧﻲ را ﻣﻲ ﺗﻮان ﺗﺤﻤﻞ ﻛﺮد ؟ ﻣﺎ ﻫﻢ اﻛﻨﻮن در ﺟﺎﻣﻌﻪ اي ﺑﻪ ﺳﺮ ﻣﻲ ﺑﺮﻳﻢ ﻛﻪ در ﺣﺎل ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ و در اﻳﻦ ﺣﺎل ﺑﺴﻴﺎر ﺳﻨﺘﻲ و ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ ﻣﺬﻫﺒﻲ و ﺧﺸﻚ زﻧﺪﮔﻲ ﻣﻲ ﻛﻨـﻴﻢ .ﻣـﺎ ﺑـﺮ ﺧـﻼف دﻳﮕﺮان ﺳﻌﻲ در اﻣﻴﺪ دادن و وﻋﺪه و وﻋﻴﺪ دادن ﺑﺮاي ﺗﻐﻴﻴﺮ اﻳﻦ ﺳﻨﺖ و ﻋﻮض ﺷﺪن اﻓﻜﺎر ﻣﺮدم ﻧﻤﻲ دﻫﻴﻢ .ﻣﺎ ﺑﺎﻳﺴﺘﻲ ﺑﺎ اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﻣﻨﻄﻘﻲ ﺑﺮﺧﻮرد ﻛﻨﻴﻢ. ﻣﺎ داراي ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ ﭼﻨﺪ ﻫﺰار ﺳﺎﻟﻪ ﻫﺴﺘﻴﻢ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺗﺎرﻳﺦ در ﻣﻲ ﺑﺎﺑﻴﻢ ﻛﻪ ﻫﻤﺠﻨﺲ ﮔﺮاﻳﻲ ﻫﻤﻮاره وﺟﻮد داﺷﺘﻪ اﺳﺖ وﻟﻲ ﻫﻴﭽﮕﺎه ﻣﺮدم ان را ﺗﺎﻳﻴﺪ ﻧﻨﻤﻮده و ﻧﭙﺬﻳﺮﻓﺘﻪ اﻧﺪ .ﺑﺎ ﮔﺬﺷﺖ زﻣﺎن و رﺷﺪ و ارﺗﻘﺎي ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻣﺮدم اﻳﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺑﺮﻃﺮف ﻣﻲ ﮔﺮدد وﻟﻲ اﻳﻦ ﻧﻜﺘـﻪ را ﻧﺒﺎﻳـﺪ ﻓﺮاﻣـﻮش ﻛﻨـﻴﻢ ﻛـﻪ ﺗﻐﻴﻴـﺮ دادن ﻓﺮﻫﻨـﮓ و ﺑﺎورﻫﺎي ﻣﺮدم ﻛﺎري ﺑﺲ دﺷﻮار اﺳﺖ و ﺑﻪ زﻣﺎن ﻃﻮﻻﻧﻲ اﺣﺘﻴﺎج اﺳﺖ . ﺑﻌﻀﻲ ﻫﺎ ﺗﻮﺻﻴﻪ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺴﺘﻲ از ﻛﺸﻮر ﺧﺎرج ﺷﺪ و ﺑﻪ زﻧﺪﮔﻲ اداﻣﻪ داد اﻣﺎ آﻳﺎ ﻣﻲ ﺷﻮد ﻛﻪ ﺗﻤﺎﻣﻲ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻫﻤﺠﻨﺲ ﮔﺮاي اﻳﺮان ﻛﻪ ﺗﻌـﺪاد اﻧـﺎن ﻧﻴـﺰ ﻛـﻢ ﻧﻴﺴﺖ از اﻳﺮان ﺧﺎرج ﺷﻮﻧﺪ ؟ آﻳﺎ ﻫﻤﮕﻲ اﻳﻦ ﺗﻮاﻧﺎﻳﻲ ﻣﺎﻟﻲ و اﺟﺮاﻳﻲ اﻳﻦ ﻛﺎر را دارﻧﺪ ؟ ﻣﺴﻠﻤﺎ ﻧﻪ !!! ﭘﺲ ﺗﻜﻠﻴﻒ و ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ آن دﺳﺘﻪ از اﻓﺮادي ﻛﻪ ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﻨـﺪ از ﻛﺸﻮر ﺧﺎرج ﺷﻮﻧﺪ ﭼﻴﺴﺖ ؟ آﻳﺎ اﻳﻨﺎن ﭼﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻜﻨﻨﺪ ؟ ﺑﻤﻴﺮﻧﺪ ؟؟؟؟ ﻳﺎ اﻳﻨﻜﻪ ﺧﻮد را ﺑﻪ دﺳﺘﺎر ﻗﺪرﺗﻤﻨﺪ و ﻧﺎﺑﻮدﮔﺮ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﺴﭙﺎرﻧﺪ ؟؟؟ ﻧﻪ !!! ﻧﻪ !!! ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻳﻚ ﺳﺎزﮔﺎري ﻧﺴﺒﻲ دﺳﺖ ﻳﺎﺑﻴﻢ .ﺑﺎﻳﺪ ﺧﻮدﻣﺎن را ﺑﺎ ﺷﺮاﻳﻂ وﻓﻖ دﻫﻴﻢ .ﺑﺎﻳﺪ ﺧﻮدﻣﺎن را ﻗﺎﻧﻊ ﻧﻤﺎﻳﻴﻢ ﺗﺎ ﺑﺎر ﺳﻨﮕﻴﻦ اﻳﻨﮕﻮﻧـﻪ ﻓﺸـﺎر ﻫـﺎ را ﺑﻜـﺎﻫﻴﻢ !!! ﻣـﻦ ﻣﻌﺘﻘﺪم ﻛﻪ روزي ﻓﺮا ﺧﻮاﻫﺪ رﺳﻴﺪ ﻛﻪ ﻣﺮدم ﻣﺎ ﻧﻴﺰ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ دﻳﮕﺮ ﻛﺸﻮرﻫﺎ اﻳﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ را ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﭘﺬﻳﺮﻓﺖ .اﻣﺎ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻛﻲ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻣﺎﻧﺪ ؟؟؟ ﻣﮕﺮ ﻣـﺎ ﭼﻘـﺪر ﻋﻤـﺮ ﺧﻮاﻫﻴﻢ ﻛﺮد ؟ ﻣﮕﺮ ﻣﺎ ﺗﺎ ﺑﻪ ﭼﻨﺪ ﺳﺎل ﺟﻮان ﻫﺴﺘﻴﻢ ؟
– ۶٢ﺷﻤﺎرﻩ ﺑﻴﺴﺖ و ﯾﮑﻢ
ﺁﯾﻴﻦ ﭼﺮاغ ،ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﻧﻴﺴﺖ!
ﭘﺲ ﻣﺎ ﺗﻮﺻﻴﻪ ﻣﻲ ﻛﻨﻴﻢ ﻛﻪ در اﻳﻦ ﺷﺮاﻳﻂ ﺑﺎﻳﺴﺘﻲ ﺑﻪ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﻧﺤﻮ زﻧﺪﮔﻲ ﻧﻤﻮد ﻳﺎﻳﺪ از ﺗﻤﺎﻣﻲ اﻣﻜﺎﻧﺎت اﺳﺘﻔﺎده ﻧﻤﻮد .ﻫﺮﭼﻨﺪ ﻛـﻪ ﻣـﺎ اﻣﻜﺎﻧـﺎﺗﻲ ﻧـﺪارﻳﻢ وﻟـﻲ از ﻫﺮﭼﻪ ﻫﺴﺖ ﻧﻬﺎﻳﺖ اﺳﺘﻔﺎده را ﺑﺒﺮﻳﻢ ﺗﺎ در آﻳﻨﺪه ﺧﻮدﻣﺎن را ﺳﺮزﻧﺶ ﻧﻜﻨﻴﻢ و ﺳﻌﻲ ﻛﻨﻴﻢ ﻛﻪ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻫﻤﺠﻨﺲ ﮔﺮاﻳﻲ را ارﺗﻘﺎ دﻫـﻴﻢ و اول ﺑﺎﻳﺴـﺘﻲ از ﺧﻮدﻣـﺎن ﺷﺮوع ﻛﻨﻴﻢ .ﺑﺎﻳﺪ ﭘﺸﺘﻴﺒﺎن ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﺑﺎﺷﻴﻢ و دﺳﺖ ﺑﻪ دﺳﺖ ﻫﻢ دﻫﻴﻢ و ﻓﺮﻫﻨﮓ و ﻛﺸﻮر ﺧﻮدﻣﺎن را آﻧﻄﻮر ﻛﻨﻴﻢ ﻛﻪ ﻣﻲ ﺧﻮاﻫﻴﻢ .از اﻳﻨﻜﻪ ﺑﻨﺸـﻴﻨﻴﻢ و ﻓﻘـﻂ ﺑـﻪ ﻏﻴﺒﺖ ﻛﺮدن و ﭘﺸﺖ ﺳﺮ اﻳﻦ و آن ﺣﺮف زدن ﺑﺴﻨﺪه ﻛﻨﻴﻢ ﻛﺎري ﺣﻞ ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﺷﺪ .در آﺧﺮ از ﻣﺠﻠﻪ ﺑﺴﻴﺎر ﺧﻮﺑﺘﺎن ﺗﺸﻜﺮ ﻣﻲ ﻛﻨﻢ
ﻧﺎﻣﻪ ﺷﻬﺮام از ﺗﺒﺮﻳﺰ ﺳﻼم .ﻣﻦ ﻳﻚ ﻛﻢ درد دل دارم ﻛﻪ دوﺳﺖ دارم اﻳﻦ ﺣﺮﻓﻢ را ﺗﻮي ﻧﺸﺮﻳﻪ ﺑﺴﻴﺎر ﺧﻮﺑﺘﻮن ﭼﺎپ ﻛﻨﻴﺪ ﺗﺎ ﻫﻤـﻪ ﺑﺨﻮﻧﻨـﺪ .ﻃـﻲ آﻣـﺎر 10درﺻـﺪ ﻣـﺮدم ﻫﻤﺠﻨﺴـﮕﺮا ﻫﺴﺘﻨﺪ در اﻳﺮان ﻧﻴﺰ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻫﻤﺠﻨﺲ ﺧﻮاﻫﺎن از ﺟﻤﻌﻴﺖ ﻛﻤﻲ ﺑﺮﺧﻮردار ﻧﻴﺴﺖ و اﻳﻨﺎن از ﺗﻤﺎم دﻳﺪﮔﺎﻫﻬﺎ در ﺗﻨﮕﻨﺎ و ﺗﺤﺖ ﻇﻠﻢ و رﻋﺎﻳﺖ ﻧﺸﺪن ﺣﻘﻮق ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻣﺎ ﺑﺴﻴﺎر دارﻳﻢ ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ دﻟﻴﻞ اﻳﻨﮕﻮﻧﻪ ﻣﺸﻜﻼت و ﺑﻲ ﺗﻮﺟﻬﻲ و ﻋﺪم ﺗﺎﻣﻴﻦ ﻧﻴﺎز روﺣﻲ آﻧﺎن اﻗﺪام ﺑﻪ ﺧﻮدﻛﺸﻲ ﻣﻲ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﻣﺎ ﺑﺴﻴﺎر ﺗﺤﺖ ﻇﻠﻢ ﻫﺴـﺘﻴﻢ ﻣﺎ ﭼﻴﺰي ﻧﻤﻲ ﺧﻮاﻫﻴﻢ ﺟﺰ ﺣﻖ زﻳﺴﺘﻦ ﺟﺰ ﺣﻖ آزاد اﻧﺪﻳﺸﻲ ﺟﺰ ﺣﻖ اﻧﺴﺎن ﺑﻮدن ﺣﺎل ﻛﻪ ﻣﺎ ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮا ﻫﺴﺘﻴﻢ ﭘﺲ ﺑﺎﻳﺴﺘﻲ ﻣﺜﻞ ﺣﻴﻮاﻧﺎت ﺑﺎ ﻣﺎ رﻓﺘﺎر ﺷﻮد ؟ و از ﺗﻤﺎﻣﻲ اﻓﺮاد ﻃﺮد ﺷﻮﻳﻢ آﻳﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺎ را زﻳﺮ ﭘﺎﻫﺎي ﻗﺪرﺗﻤﻨﺪ و ﺑﻲ رﺣﻢ اﺟﺘﻤﺎع ﺧﺸﻚ ذﻫﻦ ﻟﻪ ﺷﻮﻳﻢ ؟ اﮔﺮ ﭼﻨﻴﻦ ﻧﺒﻮد ﻣﺎ ﻣﺠﺒـﻮر ﻧﺒـﻮدﻳﻢ ﻛـﻪ در ﻟﺤﻈـﻪ ﻟﺤﻈـﻪ زﻧﺪﮔﻲ ﺧﻮد ﻧﻘﺶ ﺑﺎزي ﻛﻨﻴﻢ ﻣﺎ ﺣﺘﻲ ﺑﺎ ﻧﺰدﻳﻜﺘﺮﻳﻦ دوﺳﺘﺎﻧﻤﺎن راﺣﺖ ﻧﻴﺴﺘﻴﻢ ﭼﻮن ﺑﻪ ﻣﺠﺮد اﻳﻨﻜﻪ آﻧﺎن ﻛﻮﭼﻜﺘﺮﻳﻦ اﻃﻼﻋﻲ ﻛﺴﺐ ﻛﻨﻨﺪ ﻃﺮد ﺧﻮاﻫﻴﻢ ﺷـﺪ آﻳـﺎ اﻳﻦ را ﻣﻲ ﺗﻮان زﻧﺪﮔﻲ ﻧﺎﻣﻴﺪ ؟ آﻳﺎ ﻣﻌﻨﻲ زﻧﺪﮔﻲ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺨﻮري و دم ﻧﺰﻧﻲ و ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻣﺮگ ﺑﺎﺷﻲ و ﻳﺎ ﻓﺮار ﻛﻨﻲ ؟ ﻛﺠﺎي ﺋﻨﻴﺎ ﻣﺎ را ﺑﻪ ﻣﺮگ ﻣﺤﻜﻮم ﻛﺮده اﻧﺪ ﻣﺎ ﺑﻪ ﭼﻪ روي آورﻳﻢ ﺑﻪ ﻛﺸﻮر ﺑﻪ دﻳﻦ ﺑﻪ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﻪ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺑﻪ ﭼﻪ ﭼﻴﺰ؟ اﺳﻼﻣﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺗﻤﺎم ﻧﻴﺎزﻫﺎي ﺑﺸﺮﻳﺖ ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻔﺘﻪ اﺳﺖ ﭼﺮا از ﻣﻦ اﺳﻤﻲ ﻧﺒﺮده اﺳﺖ ﭼـﺮا ﻣﺎ را ﻣﺤﻜﻮم ﺑﻪ ﻣﺮگ ﻛﺮده اﺳﺖ اﻟﺒﺘﻪ اﻳﻦ راﺑﺎﻳﺪ ﮔﻔﺖ ﻛﻪ ﻣﺎ از ﻗﻮم ﻟﻮط ﻧﻴﺴﺘﻴﻢ آﻧﺎن ﺑﺎ ﻣﺎ ﻓﺮق دارﻧﺪ آﻳﺎ ﻣﺎ ﺑـﻪ ﭼـﻪ ﮔﻨـﺎﻫﻲ ﻣﺮﺗﻜـﺐ ﺷـﺪه اﻳـﻢ ﻛـﻪ ﻏﺮﺑﻴـﺎن و اروﭘﺎﻳﻴﺎن ﺑﻪ آن ﻣﺮﺗﻜﺐ ﻧﺸﺪه اﻧﺪ ؟ آﻳﺎ ﻣﺎ ﺑﻪ راﻫﻲ ﺟﺰ ﻓﻄﺮت و ﺳﺮﺷﺖ ﺧﻮد رﻓﺘﻪ اﻳﻢ ؟ ﻣﺎ اﻫﺎﻟﻲ اﻳﻦ ﻛﺸﻮر ﻫﺴﺘﻴﻢ .ﻧﻤﻲ ﺧﻮاﻫﻴﻢ ﺑﻪ اﻳﻦ دﻟﻴﻞ آن را ﺗﺮك ﮔﻔﺘﻪ و آواره ﻛﺸﻮرﻫﺎي ﺟﻬﺎن ﺷﻮﻳﻢ ﻣﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻤﺎﻧﻴﻢ و آزاد زﻧﺪﮔﻲ ﻛﻨﻴﻢ.
– ۶٣ﺷﻤﺎرﻩ ﺑﻴﺴﺖ و ﯾﮑﻢ
ﺁﯾﻴﻦ ﭼﺮاغ ،ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﻧﻴﺴﺖ!
درﺑﺎرﻩ ﯼ ﺳﺎزﻣﺎن ﻣﺎ ﺳﺎزﻣﺎن هﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن ﺁﻟﻤﺎن و ﻣﺎ
ﺳﺎزﻣﺎن ﻫﻤﺠﻨﺲ ﮔﺮاﻳﺎن آﻟﻤﺎن ) (LSVDﺑﺎ 3000ﻧﻔﺮ ﻋﻀﻮ ،و در ﺣﺪود 70ﺳﺎزﻣﺎن ﻛﻪ ﺑﻪ ﻋﻀﻮﻳﺖ آن درآﻣﺪه اﻧﺪ ،ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ و ﭘﺮﻧﻔﻮذﺗﺮﻳﻦ ان ﺟﻲ او ﻫﻤﺠﻨﺲ ﮔﺮاﻳﺎن در آﻟﻤﺎن ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ .اﻳﻦ ﺳﺎزﻣﺎن داراي ﻗﺪرت وﺳﻴﻊ در ﺣﻮزه ﻣﻄﺒﻮﻋﺎت ،و ﻧﻴﺰ ارﺗﺒﺎﻃﺎت ﺳﻴﺎﺳﻲ ﮔﺴﺘﺮده ﺑﺎ ﭘﺎرﻟﻤﺎن اروﭘﺎ و ﻧﻬﺎدﻫﺎي ﺑﻴﻦ اﻟﻤﻠﻠﻲ اﺳﺖ .در ﻣﻲ ،2006ﺑﺎ ﻫﻤﺖ ﺷﺎﻫﺮخ رﺋﻴﺴﻲ ،ﻧﻤﺎﻳﻨﺪه ﺳﺎزﻣﺎن ﻫﻤﺠﻨﺲ ﮔﺮاﻳﺎن اﻳﺮاﻧﻲ درآﻟﻤﺎن ،ارﺗﺒـﺎط ﻣﻴـﺎن دو ﺳﺎزﻣﺎن اﻳﺮاﻧﻲ و آﻟﻤﺎﻧﻲ ﺑﺮﻗﺮار ﮔﺮدﻳﺪ ﻛﻪ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ آن ﺷﺪ ﺗﺎ اﻳﻦ دو ﺳﺎزﻣﺎن ﺑﻪ ﻋﻀﻮﻳﺖ اﻓﺘﺨﺎري ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ در آﻳﻨﺪ .ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻣﻘﺪﻣﺎت ﻫﻤﻜﺎري ﻫﺎي ﺑﻌـﺪي ﻣﻴـﺎن PGLOو LSVDﻣﻬﻴﺎ ﮔﺮدﻳﺪ .اﻳﻦ دو ﺳﺎزﻣﺎن اﻳﺮاﻧﻲ و آﻟﻤﺎﻧﻲ در ﺟﺸﻦ »ﻛﺮﻳﺴﺘﻮﻓﺮ اﺳﺘﺮﻳﺖ دي« ،در 29و 30ﺟﻮﻻي ،2006اﻗﺪام ﻣﺸﺘﺮﻛﻲ ﺑـﻪ ﻳﺎدﻣـﺎن اﻋﺪام دو ﻧﻮﺟﻮان در ﻣﺸﻬﺪ ﺑﺮﮔﺰار ﻛﺮدﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﺎ اﺳﺘﻘﺒﺎل و ﺗﻮﺟﻪ ﻣﻄﺒﻮﻋﺎت و ﺧﺒﺮﻧﮕﺎران آﻟﻤﺎﻧﻲ ﻣﻮاﺟﻪ ﺷﺪ .ارﺗﺒـﺎط ﻣﻴـﺎن ﺳـﺎزﻣﺎن ﻫﻤﺠـﻨﺲ ﮔﺮاﻳـﺎن اﻳﺮاﻧـﻲ ﺑـﺎ ﺳﺎزﻣﺎن ﻫﻤﺠﻨﺲ ﮔﺮاﻳﺎن آﻟﻤﺎﻧﻲ ﺗﻮﺳﻂ ﺷﺎﻫﺮخ رﺋﻴﺴﻲ ،ﻧﻤﺎﻳﻨﺪه ﺳﺎزﻣﺎن در آﻟﻤﺎن و دﺑﻴﺮ اﻣﻮر ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ ﺳﺎزﻣﺎن اداﻣﻪ ﻳﺎﻓﺖ ،ﺗﺎ اﻳﻨﻜـﻪ در 13اﻛﺘﺒـﺮ ﺳـﺎل ،2006 ﺷﺎﻫﺮخ رﺋﻴﺴﻲ ﺑﻪ دﻟﻴﻞ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻫﺎﻳﺶ در ﻛﺸﻮر آﻟﻤﺎن در دو ﻋﺮﺻﻪ دﻓﺎع از ﺣﻘﻮق ﻫﻤﺠﻨﺲ ﮔﺮاﻳﺎن ،و روﺷﻨﮕﺮي در اﻳﻦ زﻣﻴﻨﻪ ،و ﻧﻴﺰ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ در ﻋﺮﺻﻪ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ و ﻫﻨﺮي ،ﺑﻨﺎ ﺑﻪ ﺗﻘﺎﺿﺎي ﻣﺪﻳﺮ ﻛﻞ ﺳﺎزﻣﺎن ﻫﻤﺠﻨﺲ ﮔﺮاﻳﺎن آﻟﻤﺎﻧﻲ ،و ﺑﺎ رأي ﺗﻤـﺎﻣﻲ اﻋﻀـﺎ ،رﺳـﻤﺎً وارد ﻫﻴﺌــﺖ ﻣــﺪﻳﺮه ﺳــﺎزﻣﺎن ﻫﻤﺠــﻨﺲ ﮔﺮاﻳــﺎن آﻟﻤــﺎن ) in Schwulenverband und - ( Der Les ben LSVD Deutschlandﺷﺪ .ﻻزم ﺑﻪ ﮔﻔﺘﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ اﻳـﻦ ﻧﺨﺴـﺘﻴﻦ ﺑـﺎري اﺳﺖ ﻛﻪ ﻳﻚ اﻳﺮاﻧﻲ وارد ﺑﺨﺶ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﺳﺎزﻣﺎن ﻫﻤﺠﻨﺲ ﮔﺮاﻳﺎن آﻟﻤﺎن ﻣﻲ ﺷﻮد .ﺷﺎﻫﺮخ رﺋﻴﺴﻲ دﺑﻴﺮ اﻣﻮر ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ ﺳﺎزﻣﺎن ﻫﻤﺠﻨﺲ ﮔﺮاﻳﺎن اﻳﺮاﻧـﻲ و ﻧﻴـﺰ ﻳﻜـﻲ از دو ﺳـﺮدﺑﻴﺮ ﻧﺸـﺮﻳﻪ ﻫﻤﺠـﻨﺲ ﮔﺮاﻳﺎن اﻳﺮاﻧﻲ)ﭼﺮاغ( ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ او ﺑﻴﺶ از آﻧﻜﻪ در ﻣﺤﻴﻂ ﺳﻴﺎﺳﻲ ﺑﺎﻟﻴﺪه ﺑﺎﺷﺪ ،در ﺣﻴﻄﻪ ﻫﺎي ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ و ﻫﻨﺮي ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ داﺷﺘﻪ اﺳـﺖ .ﺷـﺎﻫﺮخ رﺋﻴﺴـﻲ ﻛـﻪ ﻫـﻢ اﻛﻨﻮن در ﺷﻬﺮ ﻓﺮاﻧﻜﻔﻮرت زﻧﺪﮔﻲ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ،ﻣﻌﺘﻘﺪ اﺳﺖ ﻛﻪ درﻳﺎﻓﺖ اﻳﻦ ﺳﻤﺖ و ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﺖ ﺑﺮاي او از ﭼﻨﺪ ﻟﺤﺎظ ﺣﺎﺋﺰ اﻫﻤﻴﺖ اﺳﺖ: »ﻧﺨﺴﺖ اﻣﻜﺎﻧﻲ ﺑﻪ دﺳﺖ ﻣﻲ آورم ﻛﻪ ﺑﺎ ﻗﺪرت و ﺗﻮان ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﺮاي دﻓﺎع از ﺣﻘﻮق ،و ﺣﻘﺎﻧﻴﺖ ﭘﻨﺎﻫﺠﻮﻳﺎن ﻫﻤﺠﻨﺲ ﮔﺮا در آﻟﻤﺎن ﻣﺒﺎرزه ﺳﻴﺎﺳﻲ ﺑﻜﻨﻢ .ﭘﻨﺎﻫﺠﻮﻳﺎن ﻫﻤﺠﻨﺲ ﮔﺮا در آﻟﻤﺎن ﺑﻪ ﺷﺪت در ﻣﻌﺮض رﻓﺘﺎرﻫﺎي ﺗﺒﻌﻴﺾ آﻣﻴﺰ دوﻟﺖ آﻟﻤﺎن ﻫﺴﺘﻨﺪ و ﻣﻦ ﺑﺮ اﺳﺎس ﺻﺤﺒﺘﻲ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﻦ LSVDداﺷﺘﻪ ام ،در دو ﺳﺎﻟﻲ ﻛﻪ در ﻫﻴﺌﺖ ﻣﺪﻳﺮه اﻳﻔﺎي ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﺖ ﻣﻲ ﻛﻨﻢ ،در ﺳﻄﺢ ﻛﺸﻮر آﻟﻤﺎن ﺑﺎ ﻫﺪف ﺗﺄﺛﻴﺮ ﮔﺬاﺷﺘﻦ ﺑﺮ ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﻛﺸﻮر آﻟﻤﺎن در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ﻣﻬﺎﺟﺮان ﻫﻤﺠﻨﺲ ﮔﺮا ،اﻛﺴﻴﻮن ﻫﺎي وﺳﻴﻌﻲ ﺧﻮاﻫﻢ ﮔﺬاﺷﺖ .از ﻃﺮﻓﻲ اﻛﻨﻮن ﻳﻜﻲ از ﻣﻬﻤﺘﺮﻳﻦ ﻣﻌﻀﻼﺗﻲ ﻛﻪ در ﻛﺸﻮر آﻟﻤﺎن وﺟﻮد دارد ﻫﻤﺎﻫﻨﮓ و ﺳﺎزﮔﺎر ﻛﺮدن اﺟﺘﻤﺎﻋﺎت ﻣﺴﻠﻤﺎن ﻣﻮﺟﻮد در ﻛﺸﻮر آﻟﻤﺎن ﺑﺎ ﻓﺮﻫﻨﮓ و ﻗﻮاﻧﻴﻦ و دﻣﻮﻛﺮاﺳﻲ آﻟﻤﺎﻧﻲ اﺳﺖ .ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎﻧﻲ ﻛﻪ در ﻛﺸﻮر آﻟﻤﺎن ﻫﺴﺘﻨﺪ درﺻﺪ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻬﻲ را ﺗﺸﻜﻴﻞ ﻣﻲ دﻫﻨﺪ و از ﻛﺸﻮرﻫﺎﻳﻲ ﭼﻮن ﺗﺮﻛﻴﻪ ،اﻳﺮان ،اﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎن ،ﭘﺎﻛﺴﺘﺎن و ﻳﺎ ﻛﺸﻮرﻫﺎي ﻣﺴﻠﻤﺎن آﻓﺮﻳﻘﺎﻳﻲ ﻣﻲ آﻳﻨﺪ .اﻳﻨﺘﮕﺮاﺗﺴﻴﻮن ﻳﺎ ﺳﺎزﮔﺎر ﺳﺎﺧﺘﻦ اﻳﻦ اﺟﺘﻤﺎﻋﺎت ﺑﺎ ﻓﺮﻫﻨﮓ و ﻗﻮاﻧﻴﻦ آﻟﻤﺎن ،ﻳﻜـﻲ از ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ ﻣﺸﻐﻮﻟﻴﺎت ذﻫﻨﻲ دوﻟﺘﻤﺮدان آﻟﻤﺎﻧﻲ در دﻫﻪ ﮔﺬﺷﺘﻪ را ﺗﺸﻜﻴﻞ داده اﺳﺖ .ﺑﺴﻴﺎري از اﻳﻦ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن ،ﺑﺎ اﻳﻨﻜﻪ ﺳﺎﻟﻬﺎﺳﺖ در آﻟﻤﺎن زﻧﺪﮔﻲ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ ،و ﻳﺎ – ۶۴ﺷﻤﺎرﻩ ﺑﻴﺴﺖ و ﯾﮑﻢ
ﺁﯾﻴﻦ ﭼﺮاغ ،ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﻧﻴﺴﺖ!
در ﻫﻤﻴﻨﺠﺎ ﺑﻪ دﻧﻴﺎ آﻣﺪه اﻧﺪ ،اﻣﺎ دروﻧﺸﺎن ﻣﻤﻠﻮ از ﭘﻴﺸﺪاوري ﻫﺎي ﻏﺮب ﺳﺘﻴﺰاﻧﻪ و ﻣﺘﺄﺛﺮ از ﻫﻤﺎن اﻧﮕﺎره ﻫﺎي ﺧﺸـﻚ و اﻳﺴـﺘﺎي ﻣـﺬﻫﺒﻲ اﺳـﺖ .ﻛـﻮدﻛﻲ ﻛـﻪ در ﭼﻨﻴﻦ ﺧﺎﻧﻮاده ﻫﺎﻳﻲ ﺑﻪ دﻧﻴﺎ ﺑﻴﺎﻳﺪ و ﺑﺰرگ ﺷﻮد ،اﮔﺮ ﻫﻤﺠﻨﺲ ﮔﺮا ﺑﺎﺷﺪ ،ﻣﺸﻜﻼت ﻋﺪﻳﺪه ﺑﺴﻴﺎري ﺑﺎ ﺧﻮد و ﻣﺤﻴﻂ ﺧﺎﻧﻮاده اش ﭘﻴﺪا ﻣﻲ ﻛﻨﺪ .ﻣﻦ در ﻧﺸﺴﺖ ﻫﺎﻳﻢ ﺑﺎ ﺳﺎزﻣﺎن ﻫﻤﺠﻨﺲ ﮔﺮاﻳﺎن آﻟﻤﺎﻧﻲ ،ﭘﺮوژه اي را ﻣﻄﺮح ﻛﺮده ام ﻛﻪ ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎي آن ﺳﻌﻲ ﻛﻨﻴﻢ ﺑﺎ اﻳﻦ »اﺟﺘﻤﺎﻋﺎت ﻣﻮازي« ﻣﺴﻠﻤﺎن در آﻟﻤﺎن ارﺗﺒﺎط ﺑﺮﻗـﺮار ﻛﻨـﻴﻢ و دﺳﺖ ﺑﻪ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻫﺎي روﺷﻨﮕﺮاﻧﻪ ﺑﺰﻧﻴﻢ .آﻧﭽﻪ در آﻟﻤﺎن دﻫﻪ 80در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ اﻗﻠﻴﺖ ﻫﺎي ﺟﻨﺴﻲ ،ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻛﺎر روﺷﻨﮕﺮي اﻧﺠﺎم ﻣﻲ ﮔﺮﻓﺖ ،اﻛﻨﻮن از ﻣـﻮارد ﻧﻴـﺎز اﺟﺘﻤﺎﻋﺎت ﻣﺴﻠﻤﺎن ﻣﻘﻴﻢ آﻟﻤﺎن اﺳﺖ .ﻣﻦ ﺑﻪ ﻣﺪت دو ﺳﺎل در ﻫﻴﺌﺖ ﻣﺪﻳﺮه ﺳﺎزﻣﺎن ﻫﻤﺠﻨﺲ ﮔﺮاﻳﺎن آﻟﻤﺎﻧﻲ ﺧﻮاﻫﻢ ﺑﻮد و در اﻳﻦ ﻣﺪت ﺳﻌﻲ در ﺗـﺪوﻳﻦ ﭘـﺮوژه ﻋﻈﻴﻤﻲ دارم ﻛﻪ ﺑﻪ ﻃﻮر ﺧﻼﺻﻪ ﺷﺎﻣﻞ اﻳﻦ 3ﺑﺨﺶ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ: -1ﻣﺒﺎرزه ﺳﻴﺎﺳﻲ ﺑﺮاي دﻓﺎع از ﺣﻘﻮق ﭘﻨﺎﻫﺠﻮﻳﺎن ﻫﻢ -دوﺟﻨﺲ ﮔﺮا و ﺗﺮاﻧﺴﺠﻨﺪر در ﻛﺸﻮر آﻟﻤﺎن. -2ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ﻣﺤﻴﻂ اﻳﺮاﻧﻲ و اﻓﻐﺎﻧﻲ ﻣﻘﻴﻢ در ﻛﺸﻮر آﻟﻤﺎن و روﺷﻨﮕﺮي ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ ﺑﺮاي آﻧﺎن در زﻣﻴﻨﻪ ﻫﻤﺠﻨﺲ ﮔﺮاﻳﻲ. -3اﻧﻌﻜﺎس اﺧﺒﺎر داﺧﻞ اﻳﺮان و ﻣﻮارد ﻧﻘﺾ ﺣﻘﻮق اﻗﻠﻴﺖ ﻫﺎي ﺟﻨﺴﻲ داﺧﻞ ﻛﺸﻮر اﻳﺮان ﺑﻪ ﻣﺤﺎﻓﻞ آﻟﻤﺎﻧﻲ ﺑﺎ ﻫﺪف ﺗﻘﻮﻳﺖ ﻓﺸﺎر ﺑﻴﻦ اﻟﻤﻠﻠﻲ ﺑـﺮ ﺳـﺮان ﺣﻜﻮﻣـﺖ اﻳﺮان و ﺗﺄﺛﻴﺮ ﮔﺬاﺷﺘﻦ ﺑﺮ ﺑﻬﺒﻮد وﺿﻌﻴﺖ زﻧﺪﮔﻲ اﻗﻠﻴﺖ ﻫﺎي ﺟﻨﺴﻲ داﺧﻞ ﻛﺸﻮر. ﺟﺪا از ﻫﻤﻪ اﻳﻦ ﻣﻮارد ﻛﻪ ﺷﺎﻫﺮخ رﺋﻴﺴﻲ ﺑﻴﺎن ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ،ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﺖ دو ﺳﺎﻟﻪ ي او ﻫﻴﺌﺖ ﻣﺪﻳﺮه ﺳﺎزﻣﺎن ﻫﻤﺠﻨﺲ ﮔﺮاﻳﺎن آﻟﻤﺎﻧﻲ ﻓﺮﺻﺖ ﻣﻨﺎﺳـﺒﻲ ﺧﻮاﻫـﺪ ﺑـﻮد ﺗـﺎ ﺳﺎزﻣﺎن ﻫﻤﺠﻨﺲ ﮔﺮاﻳﺎن اﻳﺮاﻧﻲ و ﺳﺎزﻣﺎن ﻫﻤﺠﻨﺲ ﮔﺮاﻳﺎن آﻟﻤﺎﻧﻲ ﺑﺎ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﻧﺰدﻳﻚ ﺷﺪه و از اﻃﻼﻋﺎت و ﺗﺠﺎرب ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ اﺳﺘﻔﺎده ﻛﻨﻨﺪ.
– ۶۵ﺷﻤﺎرﻩ ﺑﻴﺴﺖ و ﯾﮑﻢ
ﺁﯾﻴﻦ ﭼﺮاغ ،ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﻧﻴﺴﺖ!
ﺟﻨﮓ ﺑﺮاﯼ ﻓﺮدا ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ اﯼ ﺑﺎ ﺁرﺷﺎم ﭘﺎرﺳﯽ از اﻓﺪهﺮ ﺟﺎﻣﺎ ) (Afdhere Jamaﺳﺮدﺑﻴﺮ ﻧﺸﺮﻳﻪ اﻟﺤﺮﻳﻪ؛ ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻟﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﮔﺮوﻫﻲ از دﮔﺮﺑﺎﺷﺎن اﻳﺮاﻧﻲ ﺣﺮﻛﺘﻲ را ﺑﺮاي ﺗﻐﻴﻴﺮ ،ﺑﻪ ﭘﺸﺘﻴﺒﺎﻧﻲ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ آﻏﺎز ﻧﻤﻮده اﻧـﺪ. از ﺧﺎرج و داﺧﻞ ﻛﺸﻮرﺷﺎن ﺑﻪ دور ﻫﻢ ﺟﻤﻊ ﺷﺪه اﻧﺪ ﺗﺎ رﻓﺘﺎرﻫﺎي ﻣﺤﺎﻓﻈﻪ ﻛﺎراﻧﻪ ﻛﺸﻮرﺷﺎن را ﻋﻠﻴـﻪ اﻗﻠﻴـﺖ ﻫﺎي ﺟﻨﺴﻲ و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﻣﺠﺎزات ﺳﻨﮕﻴﻦ ﻣﻮﺟﻮد را ﺗﻐﻴﻴﺮ دﻫﻨﺪ .اﻳﻦ ﮔـﺮوه ،ﺳـﺎزﻣﺎن ﻫﻤﺠﻨﺴـﮕﺮاﻳﺎن اﻳﺮاﻧﻲ ﻧﺎم دارد .ﭼﻨﺪي اﺳﺖ ﻛﻪ ﻳﻜﻲ از اﻋﻀﺎي اﻳﻦ ﮔﺮوه ﭼﻬﺮه ﺟﻨﺒﺶ اﻗﻠﻴـﺖ ﻫـﺎي ﺟﻨﺴـﻲ اﻳﺮاﻧـﻲ ﺷـﺪه اﺳﺖ .اﺳﻢ او آرﺷﺎم ﭘﺎرﺳﻲ اﺳﺖ .ﺧﻮش ﻣﺸﺮب ،ﺷﻴﺮﻳﻦ و ﻣﺤﺘﺮم ﺑﺎ ﻗﻠﺒﻲ ﺑﻲ آﻻﻳﺶ و ﻧﮕﺮان و دﻟﻮاﭘﺲ ﻫﻤﻪ دوﺳﺘﺎﻧﺶ اﺳﺖ .اﻳﻦ ﮔﻮﺷﻪ اي از ﻣﻜﺎﺗﺒﺎﺗﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻦ ﺑﺎ او داﺷﺘﻪ ام. ***************************** ﺟﺎﻣﺎ :ﻛﺠﺎ ﻣﺘﻮﻟﺪ ﺷﺪي؟ آرﺷﺎم :ﺷﻴﺮاز – اﻳﺮان ﺟﺎﻣﺎ :ﻣﺴﻠﻤﺎن ﻫﺴﺘﻲ .درﺳﺖ اﺳﺖ؟ آرﺷﺎم :ﺑﻠﻪ .ﻣﺴﻠﻤﺎن ﻫﺴﺘﻢ .اﻣﺎ ﻣﺎﻳﻠﻢ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻫﻤﻪ ﺑﮕﻮﻳﻢ ﻋﻘﺎﻳﺪ و ﺑﺎورﻫﺎي ﻣﻦ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﻣﺬﻫﺒﻲ ﻫﺎ ﻧﻴﺴﺖ .ﻣﻦ ﻫﻤﻪ ادﻳﺎن را ﻗﺒﻮل دارم. ﺟﺎﻣﺎ :اوﻟﻴﻦ ﺑﺎري ﻛﻪ ﺧﻮدت را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻳﻚ ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮا ﺷﻨﺎﺧﺘﻲ ،ﻛﻲ ﺑﻮد؟ آرﺷﺎم :ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﺣﺪود ﻫﺸﺖ ﻳﺎ ﻧﻪ ﺳﺎل داﺷﺘﻢ. ﺟﺎﻣﺎ :ﭼﻪ اﺣﺴﺎﺳﻲ در آن زﻣﺎن داﺷﺘﻲ؟ آرﺷﺎم :ﺣﺲ ﻣﻲ ﻛﺮدم ﻛﻪ ﻣﻦ ﻣﺘﻔﺎوت از دﻳﮕﺮان ﻫﺴﺘﻢ ﭼﻮن ﻣﻦ ﻋﺎﺷﻖ ﭘﺴﺮﻫﺎ ﻣﻲ ﺷﺪم .اﺑﺘﺪا ﻓﻜﺮ ﻣﻲ ﻛﺮدم ﻛﻪ ﻣﻦ ﻣﺸﻜﻞ دارم ﭼﻮن در اﺳﻼم ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﻲ ﻃﺒﻴﻌﻲ ﻧﻴﺴﺖ .ﻣﻦ ﺷﻨﻴﺪه ﺑﻮدم ﻛﻪ ﺧﺪا ﻛﺴﺎﻧﻲ را ﻛﻪ ﺑﺎ ﻫﻤﺠﻨﺴﺎن ﺧﻮد ارﺗﺒﺎط ﺟﻨﺴﻲ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ را دوﺳﺖ ﻧﺪارد .اول ﺣﺲ ﻣﻲ ﻛـﺮدم ﻛـﻪ ﮔﻨﺎﻫﻜـﺎرم و ﺑـﻪ ﻫﻤﻴﻦ دﻟﻴﻞ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﻪ ﻣﺬﻫﺐ روي آوردم .وﺣﺸﺘﻨﺎك ﺑﻮد اﻣﺎ ﺑﺎﻻﺧﺮه اﺣﺴﺎﺳﺎت ﺧﻮدم را ﺷﻨﺎﺧﺘﻢ. ﺟﺎﻣﺎ :رﺷﺪ ﻛﺮدي .آﻳﺎ ﺑﻪ ﻳﺎد داري ﻛﻪ ﭼﻴﺰﻫﺎي ﻣﻨﻔﻲ از ﻣﺮدم در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮﻳﺎن ﺷﻨﻴﺪه ﺑﺎﺷﻲ؟ آرﺷﺎم :ﺑﻠﻪ .زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻧﻮﺟﻮان ﺑﻮدم ﺑﺎ ﭘﺴﺮداﻳﻲ ام ارﺗﺒﺎط ﺟﻨﺴﻲ داﺷﺘﻢ .ﻳﻚ ﺑﺎر ﻣﺎدرم ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪ و ﺑﺴﻴﺎر ﺑﺎ ﻣﻦ ﺻﺤﺒﺖ ﻛﺮد و ﻣﻮارد ﺑﺴﻴﺎر دردﻧﺎﻛﻲ اﺗﻔﺎق اﻓﺘﺎد. ﺟﺎﻣﺎ :ﭼﻪ ﺗﺄﺛﻴﺮي ﺑﺮ ﺗﻮ داﺷﺖ؟ آرﺷﺎم :اﻟﺒﺘﻪ رواﺑﻂ ﺟﻨﺴﻲ ﻣﻦ اداﻣﻪ داﺷﺖ .ﺑﻌﻀﻲ وﻗﺖ ﻫﺎ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﻣﻲ ﮔﺮﻓﺘﻢ ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ اﻳﻦ ﻛﺎر را ﻣﺘﻮﻗﻒ ﻛﻨﻢ اﻣﺎ واﻗﻌﺎً ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ. ﺟﺎﻣﺎ :ﭼﻪ زﻣﺎﻧﻲ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪي ﻛﻪ اﻓﺮاد دﻳﮕﺮي ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﺗﻮ ﻫﺴﺘﻨﺪ؟ آرﺷﺎم :ﺧﻴﻠﻲ ﺑﻌﺪ .اوﻟﻴﻦ ﺑﺎري ﻛﻪ ﺑﻪ اﻳﻨﺘﺮﻧﺖ دﺳﺘﺮﺳﻲ ﭘﻴﺪا ﻛﺮدم در ﺳﺎﻳﺖ ﮔﻮﮔﻞ ﺑﻪ ﺟﺴﺘﺠﻮ ﻣﺸﻐﻮل ﺷﺪم .ﺧﻴﻠﻲ ﻋﺎﻟﻲ ﺑﻮد ﭼﻮن اﻓـﺮاد زﻳـﺎدي ﻛـﻪ ﻣﺜـﻞ ﻣـﻦ
– ۶۶ﺷﻤﺎرﻩ ﺑﻴﺴﺖ و ﯾﮑﻢ
ﺁﯾﻴﻦ ﭼﺮاغ ،ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﻧﻴﺴﺖ!
ﺑﻮدﻧﺪ را ﻳﺎﻓﺘﻢ .ﺧﻴﻠﻲ ﺧﻮﺷﺤﺎل ﺷﺪم ﭼﻮن ﻓﻜﺮ ﻣﻲ ﻛﺮدم ﻛﻪ ﺑﻪ ﺟﺰ ﻣﻦ ﻫﻴﭻ ﻛﺲ دﻳﮕﺮ اﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﻧﻴﺴﺖ. ﺟﺎﻣﺎ :آﻳﺎ دوﺳﺖ ﭘﺴﺮ در اﻳﺮان داﺷﺘﻲ؟ آرﺷﺎم :ﻧﻪ ﻧﺪاﺷﺘﻢ .از زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ در زﻣﻴﻨﻪ ﺣﻘﻮق اﻗﻠﻴﺖ ﻫﺎي ﺟﻨﺴﻲ ﻣﺸﻐﻮل ﺷﺪم ﻫﻴﭻ وﻗﺘﻲ ﺑﺮاي ﻛﺎرﻫﺎي ﺷﺨﺼﻲ ﻧﺪارم. ﺟﺎﻣﺎ :ﭼﺮا اﻳﻨﻘﺪر دوﺳﺖ داري ﺑﻪ دﻳﮕﺮان ﻛﻤﻚ ﻛﻨﻲ؟ ارﺷﺎم :زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻓﻬﻤﻴﺪم ﻣﻦ ﻏﻴﺮﻃﺒﻴﻌﻲ ﻧﻴﺴﺘﻢ ،ﺑﻪ دﻳﮕﺮان ﻣﻲ اﻧﺪﻳﺸﻴﺪم ﻛﻪ ﭼﻪ ﺳﺨﺘﻲ ﻫﺎﻳﻲ را ﻣﻲ ﻛﺸﻨﺪ .ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺣﺲ آن ﻫﺎ را ﺑﻔﻬﻤﻢ ﭼﻮن ﺧﻮدم ﻧﻴـﺰ در آن ﺷﺮاﻳﻂ ﺑﺴﺮ ﻣﻲ ﺑﺮدم و آن را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻛﺮده ﺑﻮدم .ﭘﺲ ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﻛﻪ آن ﻫﺎ ﻫﻢ اﻳﻦ اﺣﺴﺎس ﺧﻮب را داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ .ﺑﻪ ﺧﻮدم ﮔﻔﺘﻢ ﻣﻦ ﺑﺎﻳﺪ ﻛـﺎري ﻛـﻨﻢ .اﻣـﺎ ﻧﻤﻲ داﻧﺴﺘﻢ ﻛﻪ ﭼﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﻛﺮد. ﺟﺎﻣﺎ :ﺧﺐ ،ﭼﻄﻮر ﺳﺎزﻣﺎن ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮﻳﺎن اﻳﺮاﻧﻲ ﺑﻪ وﺟﻮد آﻣﺪ؟ آرﺷﺎم :اول ﺑﺎ ﻳﻚ ﮔﺮوه و اﻳﻤﻴﻞ ﻟﻴﺴﺖ ﺑﺴﻴﺎر ﺳﺎده ﺷﺮوع ﻛﺮدم .اﺳﻢ آن رﻧﮕﻴﻦ ﻛﻤﺎن ﺑﻮد اﻳﻦ ﺑﻪ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎً ﭘﻨﺞ ﺳﺎل ﭘﻴﺶ ﺑﺮ ﻣﻲ ﮔﺮدد .ﻣﺎ ﻓﻘﻂ ﻧﺎﻣﻪ ﺑﻪ ﻫﻢ ارﺳـﺎل ﻣﻲ ﻛﺮدﻳﻢ و ﺑﺮﺧﻲ اوﻗﺎت ﻫﻢ ﻣﻘﺎﻻﺗﻲ را ﺑﺮاي ﻣﺸﺘﺮﻛﻴﻦ ارﺳﺎل ﻣﻲ ﻧﻤﻮدﻳﻢ .ﭼﻨﺪ ﺳﺎل ﺑﻌﺪ ،وب ﺳﺎﻳﺘﻲ را ﺑﻪ ﻧﺎم ﭘﺮﺷﻴﻦ ﮔﻲ ﺑﻮي ﻛﻪ در ﺣﺎل ﺣﺎﺿـﺮ ﻏﻴـﺮ ﻓﻌـﺎل اﺳﺖ را راه اﻧﺪازي ﻛﺮدﻳﻢ .زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻛﻤﻲ ﻗﻮي ﺗﺮ ﺷﺪﻳﻢ،در ﺳﺎل ، 2004ﮔﺮوه ﺑﻪ ﺳﺎزﻣﺎن ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن اﻳﺮاﻧﻲ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺷﻜﻞ داد .ﻳﻜﻲ از ﻣﺎ ﺳـﺎزﻣﺎن را در ﻧـﺮوژ ﺛﺒﺖ ﻛﺮد و ﻣﺎ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻫﺎي رﺳﻤﻲ ﺧﻮدﻣﺎن را آﻏﺎز ﻛﺮدﻳﻢ و اﻣﺮوز ﻣﻦ در ﺣﺎل ﺛﺒﺖ ﻣﺠﺪد آن در ﻛﺎﻧﺎدا ﻫﺴﺘﻢ. ﺟﺎﻣﺎ :ﭼﻪ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﺗﻮ را در اﻳﻦ ﺣﻤﺎﻳﺖ ﻛﺮدن ﻫﺎ ،ﻫﻤﺮاﻫﻲ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ؟ آرﺷﺎم :ﻣﺎ ﺗﻌﺪاد ﻛﻤﻲ ﻫﺴﺘﻴﻢ .ﺻﺒﺎ راوي ،در ﻫﻠﻨﺪ ﻛﻪ دﺑﻴﺮ ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ و ﻣﺪﻳﺮ دﻓﺘﺮ ﺳﺎزﻣﺎن در ﻫﻠﻨﺪ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ .ﺷﺎﻫﺮخ رﺋﻴﺴﻲ ،در آﻟﻤـﺎن ﻛـﻪ دﺑﻴـﺮ ﻓﺮﻫﻨﮕـﻲ و ﻣﺪﻳﺮ دﻓﺘﺮ ﺳﺎزﻣﺎن در آﻟﻤﺎن ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ .ﭘﻮﻳﺎ ،در ﻛﺎﻧﺎدا ،ﺳﺎﻗﻲ ﻗﻬﺮﻣﺎن ،ﻳﻜﻲ از ﺳﺮدﺑﻴﺮان ﭼﺮاغ ،ﻣﺎﻧﻲ ،دﺑﻴﺮ ﺑﻬﺪاﺷﺘﻲ ،ﭘﻴﺮوز ،دﺑﻴﺮ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ،و ﻧﻴﺰ ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺮ دﻳﮕـﺮ. ﻣﺎ ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻛﻤﻚ ﻫﺎﻳﻲ از ﻃﺮف اﻗﻠﻴﺖ ﻫﺎي ﺟﻨﺴﻲ دارﻳﻢ. ﻣﺘﺄﺳﻔﺎﻧﻪ ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﻲ در اﻳﺮان ﺗﺎﺑﻮ اﺳﺖ .ﺑﺴﻴﺎري از ﺳﺎزﻣﺎن ﻫﺎ و ﮔﺮوه ﻫﺎي ﻓﻌﺎل ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﻨﺪ از ﻣﺎ ﺣﻤﺎﻳﺖ ﻛﻨﻨﺪ ﭼﻮن در اﻳﻦ ﺻﻮرت ﺧﻴﻠﻲ از ﭘﺸﺘﻴﺒﺎﻧﺎن ﺧﻮد را از دﺳﺖ ﻣﻲ دﻫﻨﺪ .ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺜﺎل ﺷﻴﺮﻳﻦ ﻋﺒﺎدي ﮔﻔﺘﻪ اﺳﺖ ﻛﻪ در ﺳﻄﺢ ﻋﻤﻮﻣﻲ ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﺪ از ﻣﺎ ﺣﻤﺎﻳﺖ ﻛﻨﺪ .ﭼﺮا ؟ ﭼﻮن ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﺪ .ﻣﺮدم اﻃﻼﻋـﺎت ﻛـﺎﻓﻲ در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ دﮔﺮﺑﺎﺷﺎن ﺟﻨﺴﻲ ﻧﺪارﻧﺪ .ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﻣﺎ ﺑﺎﻳﺪ اول آن ﻫﺎ را آﮔﺎه ﻛﻨﻴﻢ و ﺑﻌﺪ اﻧﺘﻈﺎر ﺣﻤﺎﻳﺖ و ﭘﺸﺘﻴﺒﺎﻧﻲ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﻢ. ﺟﺎﻣﺎ :ﺑﺴﻴﺎري از اﻗﻠﻴﺖ ﻫﺎي ﺟﻨﺴﻲ ﻣﻲ ﮔﻮﻳﻨﺪ ﻛﻪ ﻫﺪف دوﻟﺖ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﻧﺪ .ﻣﻦ ﺷﻨﻴﺪه ام ﻛﻪ ﺗﻮ از ﻣﺮگ ﻓﺮار ﻛﺮدي .اﻳﻦ ﺻﺤﺖ دارد؟ آرﺷﺎم :ﺑﻠﻪ .اﻣﺎ واﻗﻌﺎً ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﻢ ﺟﺰﺋﻴﺎت آن را ﺷﺮح دﻫﻢ .ﻣﺸﻜﻼت ﺑﺴﻴﺎر زﻳﺎدي داﺷﺘﻪ ام اﻣﺎ در ﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﻢ در ﻣﻮرد آن ﺻﺤﺒﺖ ﻛﻨﻢ. ﺟﺎﻣﺎ :ﻣﻲ ﻓﻬﻤﻢ ﭼﺮا .اﺟﺎزه ﺑﺪه اﻳﻦ را ﺳﺌﻮال ﻛﻨﻢ .ﻣﺠﻠﻪ ﻣﺎﻫﺎ ﭼﻨﺪي ﭘﻴﺶ اﻋﻼم ﻛﺮد ﻛﻪ ﺑـﺎور دارد اﻳـﺎز و ﻣﺤﻤـﻮد ﻛـﻪ ﺳـﺎل ﮔﺬﺷـﺘﻪ در ﻣﺸـﻬﺪ اﻋـﺪام ﺷـﺪﻧﺪ ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮا ﺑﻮده اﻧﺪ و اﻳﻦ ﮔﺮاﻳﺶ ﺟﻨﺴﻲ آن ﻫﺎ ﻋﺎﻣﻞ اﺻﻠﻲ اﻋﺪاﻣﺸﺎن ﺑﻮده اﺳﺖ .ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺷﻤﺎ در اﻳﺮان ﭼﻪ ﻣﻲ ﮔﻮﻳﻨﺪ؟ ﺳﺎزﻣﺎن ﺷـﻤﺎ ﭼـﻪ ﻧﻈـﺮي در اﻳـﻦ ﻣـﻮرد دارد؟ آرﺷﺎم :ﻣﻦ ﻧﻤﻲ داﻧﻢ ﻛﻪ ﭼﻄﻮر آﻧﻬﺎ اﻋﻼم ﻛﺮدﻧﺪ ﻛﻪ آن دو ﻧﻮﺟﻮان ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮا ﺑﻮدﻧﺪ و ﺑﻪ اﻳﻦ دﻟﻴﻞ اﻋﺪام ﺷﺪﻧﺪ زﻳﺮا ﻣﺎ اﻳـﻦ دو ﻓـﺮد را ﺗـﺎ ﻗﺒـﻞ از اﻋـﺪام ﻧﻤـﻲ – ۶٧ﺷﻤﺎرﻩ ﺑﻴﺴﺖ و ﯾﮑﻢ
ﺁﯾﻴﻦ ﭼﺮاغ ،ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﻧﻴﺴﺖ!
ﺷﻨﺎﺧﺘﻴﻢ .ﻛﺴﻲ اﺳﻢ ان ﻫﺎ را ﻧﻴﺰ ﻧﺸﻨﻴﺪه ﺑﻮد .ﻣﺎ ﻣﻲ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ اﺣﺘﻴﺎط ﺑﻴﺸﺘﺮي ﻛﻠﻤﺎت را ﺑﻪ ﻛﺎر ﺑﺒﺮﻳﻢ .ﻣﻬﻤﺘﺮﻳﻦ دﻟﻴﻞ اﻋﺪام آن دو ﻧﻮﺟﻮان اﻧﺠﺎم ﻋﻤﻞ ﻫﻤﺠـﻨﺲ ﮔﺮاﻳﺎﻧﻪ ﺑﻮد و اﻳﻦ ﺑﺎ ﮔﺮاﻳﺶ ﺟﻨﺴﻲ ﻣﺘﻔﺎوت اﺳﺖ .اﻳﻨﻜﻪ آﻳﺎ آﻧﺪو ﻫﻤﺠﻨﺲ ﮔﺮا ﺑﻮده اﻧﺪ ﻳﺎ ﻧﻪ؟ ﻧﻪ ﻗﺎﺑﻞ رد اﺳﺖ و ﻧﻪ ﻗﺎﺑﻞ اﺛﺒﺎت .ﻧﻜﺘﻪ ﻣﻬﻢ اﻳﻨﺠﺎﺳﺖ ﻛﻪ آﻧـﺪو ﺑـﻪ دﻟﻴﻞ اﻗﺪام ﺑﻪ راﺑﻄﻪ ﻫﻤﺠﻨﺲ ﮔﺮاﻳﺎﻧﻪ اﻋﺪام ﺷﺪﻧﺪ. ﺟﺎﻣﺎ :آﻳﺎ ﺳﺎزﻣﺎن ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن اﻳﺮاﻧﻲ در اﻳﻦ زﻣﻴﻨﻪ ﻫﻴﭻ ﺗﺤﻘﻴﻘﻲ اﻧﺠﺎم داده اﺳﺖ؟ آرﺷﺎم :ﺧﻴﺮ .ﻣﺎ ﺗﺤﻘﻴﻘﻲ در اﻳﻦ ﻣﻮرد اﻧﺠﺎم ﻧﺪادﻳﻢ .ﻧﻤﺎﻳﻨﺪه اي در ﻣﺸﻬﺪ دارﻳﻢ ،ﺑﺎ او ﺗﻤﺎس ﮔﺮﻓﺘﻴﻢ و ﺧﻮاﺳﺘﻴﻢ ﻛﻪ در اﻳﻦ ﻣﻮرد ﺗﺤﻘﻴﻖ ﻛﻨﺪ اﻣﺎ ﻧﺘﻮاﻧﺴﺖ .زﻧﺪﮔﻲ او در ﺧﻄﺮ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ و ﻣﺎ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﺮﻓﺘﻴﻢ ﻛﻪ اﻳﻦ ﭘﺮوژه را ﻣﺘﻮﻗﻒ ﻛﻨﻴﻢ ﭼﻮن ﻧﻤﻲ ﺧﻮاﺳﺘﻴﻢ ﻛﻪ واﻗﻌﻪ اي دﻳﮕﺮ ﺑﻴﺎﻓﺮﻳﻨﻴﻢ. ﺟﺎﻣﺎ :آﻳﺎ ﻓﻜﺮ ﻣﻲ ﻛﻨﻲ ﻣﺎﻫﺎ در ﻣﻮرد آن ﺗﺤﻘﻴﻖ ﻛﺮده اﺳﺖ؟ آرﺷﺎم :ﻣﻦ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﻫﺴﺘﻢ ﻛﻪ ﻣﺠﻠﻪ ﻣﺎﻫﺎ اﻳﻤﻴﻞ ﻫﺎﻳﻲ از ﻣﺸﺘﺮﻛﻴﻦ ﺧﻮد درﻳﺎﻓﺖ ﻧﻤﻮده اﺳﺖ .اﻣﺎ ﺑﻪ اﺗﻜﺎي اﻳﻦ اﻳﻤﻴﻞ ﻫﺎ ﻧﻤﻲ ﺷﻮد ﻗﻄﻌﺎً اﻋﻼم ﻧﻈﺮ ﻛـﺮد .ﻣـﺎ ﻧﻴـﺰ اﻳﻤﻴﻞ ﻫﺎﻳﻲ در اﻳﻦ ﺑﺎره درﻳﺎﻓﺖ ﻛﺮده اﻳﻢ اﻣﺎ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺪرك ،ﺑﺮاي اﺛﺒﺎت ﻧﻤﻲ ﺗﻮان اﺳﺘﻔﺎده ﻛﺮد. ﺟﺎﻣﺎ :ﻣﻲ ﺧﻮاﻫﻲ ﻣﺮدم ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻛﻠﻲ از اﻳﺮان ﭼﻪ ﺗﺼﻮري داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ؟ آرﺷﺎم :ﺟﺎﻣﻌﻪ اﻳﺮاﻧﻲ ﺑﺴﻴﺎر ﺧﻮﻧﮕﺮم اﺳﺖ .ﺑﺮﺧﻲ ﻣﻮاﻗﻊ ﻣﻦ ﺧﺒﺮﻫﺎﻳﻲ را ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻢ ﻛﻪ ﻛﻪ ﻣﺮدﻣﺎن اﻳﺮان را ﺑﻪ ﺻﻮرت اﻓﺮادي وﺣﺸﻲ و ﻣﺠﺮم ﻣﻌﺮﻓﻲ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ .اﻳـﻦ اﺑﺪاً ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻧﺪارد .اﻳﺮاﻧﻲ ﻫﺎ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻛﻠﻲ ﺑﺴﻴﺎر ﺻﻠﺢ ﻃﻠﺐ و ﺑﺎ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﺟﺎﻣﺎ :دﮔﺮﺑﺎﺷﺎن اﻳﺮاﻧﻲ ﺑﺎ ﭼﻪ ﻣﺸﻜﻼﺗﻲ ﻣﻮاﺟﻪ ﻫﺴﺘﻨﺪ؟ آرﺷﺎم:دو ﻣﺸﻜﻞ ﻋﻤﺪه دارﻧﺪ .ﻣﺠﺎزات اﺳﻼﻣﻲ اﻳﺮان و ﻧﺒﻮد اﻃﻼﻋﺎت ﻛﺎﻓﻲ در ﺟﺎﻣﻌﻪ .ﺟﺎﻣﻌﻪ اﻳﺮان از اﻗﻠﻴﺖ ﻫﺎي ﺟﻨﺴﻲ ﺣﻤﺎﻳﺖ ﻧﻤﻲ ﻛﻨﺪ ﭼﻮن ﻧﻤﻲ داﻧﻨﺪ ﻛﻪ ﻣﺎ ﻛﻪ ﻫﺴﺘﻴﻢ .آﻧﻬﺎ ﺑﺎﻳﺪ آﮔﺎه ﺷﻮﻧﺪ .ﭘﺲ از آن ﻣﻄﻤﺌﻨﺎً آﻧﻬﺎ از ﻣﺎ ﺣﻤﺎﻳﺖ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﻛﺮد .ﻗﺎﻧﻮن ﻣﺠﺎزات اﺳﻼﻣﻲ ﺗـﺮس ﻣـﻮﺟﻬﻲ ﺑـﺮاي دﮔﺮﺑﺎﺷـﺎن اﺳـﺖ .ﺗـﺮس ﻫـﺎي ﺑﺴﻴﺎري وﺟﻮد دارﻧﺪ .اﮔﺮ آﻧﻬﺎ ﻣﺎ را دﺳﺘﮕﻴﺮ ﻛﻨﻨﺪ ،ﭼﻪ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ؟ ﻣﺎ ﭼﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﻛﻨﻴﻢ؟ اﮔﺮ ﺧﺎﻧﻮاده ﻣﺎ از ﮔﺮاﻳﺸﺎت ﺟﻨﺴﻴﻤﺎن ﻣﻄﻠﻊ ﺷﻮﻧﺪ ﭼﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﻛﻨﻴﻢ؟ و ﺻـﺪﻫﺎ ﺳﺌﻮال ﺑﺪون ﺟﻮاب دﻳﮕﺮ .اﮔﺮ دﺳﺘﮕﻴﺮ ﺷﻮﻳﻢ ﺧﺎﻧﻮاده ﻣﺎ ﺣﻤﺎﻳﺘﻤﺎن ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﻛﺮد .ﻣﺎ ﻫﻢ ﺗﻮﺳﻂ ﻗﺎﻧﻮن ﻣﺤﻜﻮم ﻣﻲ ﺷﻮﻳﻢ ﻫﻢ ﺧﺎﻧﻮاده ،و اﺟﺘﻤﺎع. ﺟﺎﻣﺎ :ﺑﺮاي زﻧﺪﮔﻲ دﮔﺮﺑﺎﺷﺎن آﻳﺎ ﺗﻔﺎوﺗﻲ در ﺷﻬﺮﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ اﻳﺮان وﺟﻮد دارد؟ آرﺷﺎم :ﺻﺪ در ﺻﺪ .ﺷﻬﺮﻫﺎي ﺑﺰرگ ﺑﻬﺘﺮ از ﺷﻬﺮﻫﺎي ﻛﻮﭼﻚ ﻫﺴﺘﻨﺪ .ﻣﺎ ﮔﺰارﺷﺎت ﺑﺴﻴﺎر زﻳﺎدي از ﺷﺮق و ﻏﺮب اﻳﺮان دارﻳﻢ ﻛﻪ در ﺷﺮاﻳﻂ ﺑﻐﺮﻧﺠﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺑﺪﻟﻴﻞ اﻳﻨﻜﻪ اﻓﻜﺎر ﻣﺬﻫﺒﻲ ﺑﻴﺸﺘﺮي وﺟﻮد دارد و اﻃﻼﻋﺎت ﻛﻤﺘﺮ و ﻫﻮﻣﻮﻓﻮﺑﻴﺎﻳﻲ ﺑﻴﺸﺘﺮ. ﺟﺎﻣﺎ :ارﺗﺒﺎﻃﺎت اﻳﻨﺘﺮﺗﻲ ﭼﮕﻮﻧﻪ اﺳﺖ؟ آرﺷﺎم :دﺳﺘﺮﺳﻲ ﺑﻪ اﻳﻨﺘﺮﻧﺖ در اﻳﺮان ﻣﺤﺪود اﺳﺖ .ﺑﻴﺸﺘﺮ اﻳﺮاﻧﻴﺎن از اﻳﻨﺘﺮﻧﺖ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺮاي ﭘﺎﺳﺦ دادن ﺑﻪ ﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎﻳﺸﺎن اﺳﺘﻔﺎده ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ .ﺗﺤﻘﻴﻘﺎت زﻳـﺎدي اﻧﺠـﺎم ﻧﻤﻲ دﻫﻨﺪ ﭼﻮن اﻛﺜﺮ ﺳﺎﻳﺖ ﻫﺎ ﻓﻴﻠﺘﺮ ﺷﺪه اﺳﺖ. ﺟﺎﻣﺎ :ﻣﻦ از اﻳﺮاﻧﻴﺎن ﭘﻨﺎﻫﺠﻮ در ﻏﺮب ﺑﺴﻴﺎر ﺷﻨﻴﺪه ام ﺧﺼﻮﺻﺎً در اروﭘﺎ .آﻳﺎ اﻗﻠﻴﺖ ﻫﺎي ﺟﻨﺴﻲ اﻳﺮاﻧﻲ در ﺗﻼش ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ از اﻳﺮان ﺧﺎرج ﺷﻮﻧﺪ؟ آرﺷﺎم :ﺑﻴﺸﺘﺮ دﮔﺮﺑﺎﺷﺎن اﻳﺮاﻧﻲ ﻣﺎﻳﻞ اﻧﺪ از اﻳﺮان ﺧﺎرج ﺷﻮﻧﺪ و ﺑﻪ اروﭘﺎ ﻳﺎ اﻣﺮﻳﻜﺎي ﺷﻤﺎﻟﻲ ﺑﺮوﻧﺪ .اﻣﺎ ﭼﻴﺰي ﻛﻪ ﺑﻪ آن ﺗﻮﺟﻪ ﻧﻤﻲ ﻛﻨﻨﺪ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺸﻜﻼت ﻣﺎ ﺑﺎ – ۶٨ﺷﻤﺎرﻩ ﺑﻴﺴﺖ و ﯾﮑﻢ
ﺁﯾﻴﻦ ﭼﺮاغ ،ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﻧﻴﺴﺖ!
ﻣﻬﺎﺟﺮت ﺣﻞ ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﺷﺪ .ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺜﺎل ،ﻣﻦ ﺑﻪ دﻟﻴﻞ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻫﺎﻳﻢ ﻣﺠﺒﻮر ﺷﺪم اﻳﺮان را ﺗﺮك ﻛﻨﻢ .در ﺗﻮرﻧﺘﻮ زﻧﺪﮔﻲ ﻣﻲ ﻛﻨﻢ اﻣﺎ ﻣﺘﺄﺳﻔﺎﻧﻪ اﻛﺜﺮ اﻳﺮاﻧﻴـﺎن ﻣﻘـﻴﻢ ﺗﻮرﻧﺘﻮ ﻧﻴﺰ در ﻣﻮرد ﻣﺴﺎﺋﻞ اﻗﻠﻴﺖ ﻫﺎي ﺟﻨﺴﻲ ﻧﺎآﮔﺎه اﻧﺪ .ﺑﻪ ﻫﺮ ﺣﺎل ﻣﺎ ﺑﻪ اﻋﻀﺎي ﺧﻮد ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد ﻣﻲ ﻛﻨﻴﻢ ﻛﻪ ﺗﺎ ﺣﺪ اﻣﻜﺎن در اﻳـﺮان ﺑﻤﺎﻧﻨـﺪ و ﺗـﻼش ﻛﻨﻨـﺪ ﻛـﻪ ﺟﺎﻣﻌﻪ را ﺗﻐﻴﻴﺮ دﻫﻨﺪ اﻣﺎ ﺑﺮﺧﻲ اوﻗﺎت ،اﮔﺮ ﺑﻤﺎﻧﻨﺪ ،دﺳﺘﮕﻴﺮ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺷﺪ. ﺟﺎﻣﺎ :زﻧﺪﮔﻲ ﺗﻮ از زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻛﺎﻧﺎدا آﻣﺪي ﭼﻪ ﺗﻐﻴﻴﺮاﺗﻲ ﻛﺮده اﺳﺖ؟ آرﺷﺎم :اوه .ﺑﺴﻴﺎر زﻳﺎد .ﺣﺎل ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻢ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻫﺎي ﺧﻮدم را ﺑﺪون ﺗﺮس اﻧﺠﺎم دﻫﻢ .ﻣﻦ ﻃﻌﻢ آزادي را در اﻳﻨﺠﺎ ﭼﺸﻴﺪم .زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ در اﻳﺮان ﺑﻮدم ﻓﻜﺮ ﻣﻲ ﻛـﺮدم آزادم اﻣﺎ در ﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ اﻳﻦ ﻃﻮر ﻓﻜﺮ ﻧﻤﻲ ﻛﻨﻢ .ﺑﺴﻴﺎر ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﻢ ﻛﻪ اﻳﻨﺠﺎ زﻧﺪﮔﻲ ﻣﻲ ﻛﻨﻢ ﭼﻮن ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻢ ﺑﺮاي دوﺳﺘﺎن و ﺟﺎﻣﻌـﻪ اﻗﻠﻴـﺖ ﻫـﺎي ﺟﻨﺴـﻲ اﻳﺮاﻧـﻲ ﺗﻼش ﻛﻨﻢ .اﻟﺒﺘﻪ اﻓﺮاد ﻫﻮﻣﻮﻓﻮب در ﻫﻤﻪ ﺟﺎي دﻧﻴﺎ وﺟﻮد دارﻧﺪ .اﻳﻨﺠﺎ اﮔﺮ ﻛﺴﻲ ﺑﻪ ﻣﻦ آﺳﻴﺐ ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ ،ﻣﻦ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻢ ﺑﻪ ﭘﻠﻴﺲ ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﻛﻨﻢ و ﻣﻄﻤﺌﻨﻢ ﻛﻪ ﭘﻠـﻴﺲ از ﻣﻦ ﺣﻤﺎﻳﺖ ﺧﻮاﻫﺪ ﻛﺮد .زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ در اﻳﺮان ﺑﻮدم ،ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺑﺎ ﭘﻠﻴﺲ ﺗﻤﺎس ﺑﮕﻴﺮم ﭼﻮن ﭘﻠﻴﺲ ﻣﺮا دﺳﺘﮕﻴﺮ ﻣﻲ ﻛﺮد ﻧﻪ آن ﺷﺨﺺ ﻣﺠﺮم را. ﺟﺎﻣﺎ :زﻧﺪﮔﻲ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ و ﺧﺼﻮﺻﻲ ﺗﻮ ﭼﻄﻮر اﺳﺖ .آﻳﺎ اﻳﻨﺠﺎ ﺑﺎ ﭘﺴﺮﻫﺎ ﻣﻼﻗﺎت داري؟ ﻧﻪ .ﻣﻦ ﻣﻌﻤﻮﻻً وﻗﺖ آزاد ﻧﺪارم .روزاﻧﻪ ﺣﺪود ﺑﻴﺴﺖ ﺳﺎﻋﺖ ﻛﺎر ﺳﺎزﻣﺎﻧﻲ ام را اﻧﺠﺎم ﻣﻲ دﻫﻢ. ﺟﺎﻣﺎ :اوه .ﭘﺴﺮ .اﻳﻦ ﺧﻴﻠﻲ ﻃﻮﻻﻧﻲ ﻫﺴﺖ .ﭼﺮا اﻳﻦ ﻫﻤﻪ ﻛﺎر ﻣﻲ ﻛﻨﻲ؟ آرﺷﺎم :ﺑﻪ دﻟﻴﻞ اﻳﻨﻜﻪ ﺣﺪود ﻫﻔﺖ ﺳﺎﻋﺖ وﻧﻴﻢ ﺑﺎ اﻳﺮان اﺧﺘﻼف زﻣﺎﻧﻲ دارﻳﻢ .ﻣﻦ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎن و دﺑﻴﺮان ﺳﺎزﻣﺎن در اﻳﺮان ﻛﺎر ﻛﻨﻢ .ﭘﺲ زودﺗﺮ از ﺣﺪود ﭘـﻨﺞ ﺻﺒﺢ ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﻢ ﺑﺨﻮاﺑﻢ .ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺑﺎ اﻓﺮاد ﻛﺎﻧﺎداﻳﻲ ﻧﻴﺰ در ﻃﻮل ﻫﻔﺘﻪ ﻫﻤﻜﺎري دارم .ﺗﻌﻄﻴﻼت آﺧﺮ ﻫﻔﺘﻪ اﻳﻨﺠﺎ ﺑﺎ اﻳﺮان ﻳﻜﻲ ﻧﻴﺴﺖ و ﺑﺎز ﺑﺎﻳـﺪ در آن روزﻫـﺎ ﻛـﺎر ﻛﻨﻢ .ﭘﺲ ﻫﻴﭻ روز ﺗﻌﻄﻴﻠﻲ ﻫﻢ ﻧﺪارم. ﺟﺎﻣﺎ :اﻳﻦ ﺑﺎﻳﺪ از ﻧﻈﺮ ﻓﻴﺰﻳﻜﻲ ﻓﺠﻴﻊ ﺑﺎﺷﺪ .ﭼﻄﻮر ﻛﺎر ﻣﻲ ﻛﻨﻲ؟ آرﺷﺎم :ﺧﻮب ﻣﻦ ﻋﺎﺷﻖ اﻳﻦ ﻛﺎر ﻫﺴﺘﻢ .اﻳﻦ ﻛﺎر داوﻃﻠﺒﺎﻧﻪ ﻣﻦ اﺳﺖ ،ﭘﻮﻟﻲ از اﻳﻦ راه ﺑﻪ دﺳﺖ ﻧﻤﻲ آورم ﭼﻮن ﺳﺎزﻣﺎن ﻣﺎ واﻗﻌﺎً ﭘﻮﻟﻲ ﻧﺪارد .اﻣﺎ وﻗﺘﻲ ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻢ ﻛـﻪ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻢ ﺑﻪ ﻓﺮدي ﻛﻤﻚ ﻛﻨﻢ ،اﺣﺴﺎس رﺿﺎﻳﺖ ﺑﺨﺸﻲ دارم .ﻣﺎ ﺣﺪود ﺻﺪ ﺗﺎ ﺻﺪ و ﭘﻨﺠﺎه اﻳﻤﻴﻞ در روز درﻳﺎﻓﺖ ﻣﻲ ﻛﻨﻴﻢ ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻫﻤﻪ آن ﻫـﺎ ﭘﺎﺳـﺦ دﻫـﻴﻢ. آﻧﻬﺎ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﭘﺎﺳﺦ ﻣﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ ،ﻛﺴﻲ را ﺑﺮاي ﺻﺤﺒﺖ ﻛﺮدن و درددل ﻛﺮدن ﻧﺪارﻧﺪ .اﮔﺮ ﻣﺎ ﻧﺒﺎﺷﻴﻢ ﻛﻪ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد؟ ﺟﺎﻣﺎ :ﺟﺎﻣﻌﻪ اﻗﻠﻴﺖ ﻫﺎي ﺟﻨﺴﻲ در ﺗﻮرﻧﺘﻮ ﭼﮕﻮﻧﻪ اﺳﺖ؟ آرﺷﺎم :ﻣﺘﺄﺳﻔﺎﻧﻪ ﺑﺎز ﻫﻢ اﻛﺜﺮاً در ﺧﻔﺎ زﻧﺪﮔﻲ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ ،دﻗﻴﻘﺎً ﻣﺎﻧﻨﺪ زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ در اﻳﺮان ﺑﻮدﻧﺪ .ﺷﺎﻳﺪ ﺑﻪ اﻳﻦ دﻟﻴﻞ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺟﺎﻣﻌﻪ اﻳﺮاﻧﻲ ﻣﻘﻴﻢ ﺗﻮرﻧﺘﻮ در ﺗﻤـﺎس اﻧﺪ و ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﻛﺎﻣﻼً آﺷﻜﺎرﺳﺎزي ﻛﻨﻨﺪ .در ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻣﺎ ﺑﻪ ﻣﻨﺎﺳﺒﺖ ﻧﻮزدﻫﻢ ژوﺋﻴﻪ ﻛﺴﻲ از ﺑﭽﻪ ﻫﺎ ﻧﻴﺎﻣﺪ .آﻧﻬﺎ ﻣﻲ ﺗﺮﺳﻨﺪ. ﺟﺎﻣﺎ :ﻓﻜﺮ ﻣﻲ ﻛﻨﻲ ﻫﺮﮔﺰ ﺑﻪ اﻳﺮان ﺑﺮ ﻣﻲ ﮔﺮدي؟ آرﺷﺎم :ﺑﻠﻪ .در روز ﺟﻤﻌﻪ ﭼﻬﺎرم ﻣﺎرچ 2005ﺳﺎﻋﺖ ﻳﻚ و ﻧﻴﻢ ﺑﻌﺪ از ﻇﻬﺮ زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ از ﻣﺮز اﻳﺮان ﺑﻪ ﺗﺮﻛﻴﻪ رد ﺷﺪم ﺑﻪ ﺷﺪت ﮔﺮﻳﺴﺘﻢ .ﺑـﺮاي ﺳـﺮزﻣﻴﻨﻢ و ﺗﻤـﺎم دوﺳﺘﺎن و ﻫﻢ اﺣﺴﺎﺳﺎﻧﻢ .ﺑﺎ ﺧﻮدم ﻋﻬﺪ ﺑﺴﺘﻢ ﻛﻪ روزي ﺑﺮ ﺧﻮاﻫﻢ ﮔﺸﺖ .ﻧﻤﻲ داﻧﻢ ﻛﻪ ﻛﻲ و ﭼﻄﻮر .اﻣﺎ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﻲ داﻧﻢ ﻛﻪ روزي ﺑﺮﺧﻮاﻫﻢ ﮔﺸﺖ و آزاداﻧﻪ زﻧـﺪﮔﻲ ﺧﻮاﻫﻢ ﻛﺮد .ﻣﻦ ﻫﻢ اﻛﻨﻮن در ﺗﺒﻌﻴﺪ ﻫﺴﺘﻢ .ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ دﻟﻴﻞ ﻓﺮﺻﺘﻲ ﺑﺮاي زﻧﺪﮔﻲ ﺷﺨﺼﻲ ﺧﻮدم ﻧﺪارم ﭼﻮن ﺑﺎﻳﺪ اﻣﺮوز ﺑﺮاي زﻧﺪﮔﻲ آزاد ﻓﺮدا در اﻳﺮان ﺑﺠﻨﮕﻢ. – ۶٩ﺷﻤﺎرﻩ ﺑﻴﺴﺖ و ﯾﮑﻢ
ﺁﯾﻴﻦ ﭼﺮاغ ،ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﻧﻴﺴﺖ!
ﺟﺎﻣﺎ :ﭼﻪ ﻣﺪت در ﺗﺮﻛﻴﻪ ﺑﻮدي؟ آرﺷﺎم :از ﺑﻴﺴﺖ و ﭘﻨﺞ ﻣﺎرچ ﺗﺎ دﻫﻢ ﻣﻲ ﺳﺎل ﺑﻌﺪ .ﺣﺪود ﺳﻴﺰده ﻣﺎه. ﺟﺎﻣﺎ :ﻗﺒﻞ از اﻳﻨﻜﻪ ﺑﻪ ﻛﺎﻧﺎدا ﺑﻴﺎﻳﻲ ﺑﺮاي ﻛﺸﻮري دﻳﮕﺮ اﻗﺪام ﻛﺮده ﺑﻮدي؟ آرﺷﺎم :ﺑﻪ ﻃﻮر ﺟﺪي ﻧﻪ .ﺑﺮاي اﻧﮕﻠﺴﺘﺎن در ﺳﺎل 2002اﻗﺪام ﻛﺮدم .در آن زﻣﺎن ﺑﺎ ﭼﻨﺪ ﺗﻦ از دوﺳﺘﺎن دﮔﺮﺟﻨﺴﮕﺮاﻳﻢ ﺗﺼﻤﻴﻢ داﺷﺘﻴﻢ ﻛـﻪ ﺑـﺮاي ﻓﻌﺎﻟﻴـﺖ ﻫـﺎي ﺗﺠﺎري ﺑﺮ روي ﻣﺪ ﻟﺒﺎس ﺑﻪ اﻧﮕﻠﺴﺘﺎن ﺑﺮوﻳﻢ اﻣﺎ ﻣﻮﻓﻖ ﺑﻪ درﻳﺎﻓﺖ وﻳﺰا ﻧﺸﺪﻳﻢ .ﺑﻌﺪ از ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪن ﻣﻦ در ﺗﺮﻛﻴﻪ ،دﻓﺘﺮ ﻛﻤﻴﺴﺮﻳﺎي ﻋﺎﻟﻲ ﭘﻨﺎﻫﻨﺪﮔﺎن ﺳﺎزﻣﺎن ﻣﻠـﻞ ﻛﺸﻮر ﻛﺎﻧﺎدا را ﺑﺮاي ﻣﻦ اﻧﺘﺨﺎب ﻛﺮد .ﻣﻦ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﻧﮕﺮﻓﺘﻢ ﭼﻮن اﻃﻼﻋﺎت ﻛﺎﻓﻲ از ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ ﻛﺸﻮرﻫﺎ ﻫﻢ ﻧﺪاﺷﺘﻢ .اﻣﺎ از اﻳﻦ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﺑﺴﻴﺎر ﺧﺸﻨﻮدم .از ﻛﺎﻧﺎدا و ﺗﻤﺎم ﺗﻼش ﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺗﺎ ﺑﻪ اﻣﺮوز ﺷﺪه اﺳﺖ ﻣﻤﻨﻮﻧﻢ. ﺟﺎﻣﺎ :ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ ﻗﺎﻧﻮﻧﻲ ﺗﻮ در ﻛﺎﻧﺎدا ﭼﻴﺴﺖ؟ آرﺷﺎم :ﺑﺎ ﺳﻔﺎرت ﻛﺎﻧﺎدا در ﺑﻴﺴﺖ و ﺷﺸﻢ ﺳﭙﺘﺎﻣﺒﺮ ﺳﺎل ﮔﺬﺷﺘﻪ در آﻧﻜﺎرا ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ داﺷﺘﻢ و در ﻫﻤﺎن روز ﺑﺎ وﻳﺰاي ﻣﻦ ﻣﻮاﻓﻘﺖ ﺷﺪ و ﺑﻪ ﻋﻨـﻮان ﻣﻬـﺎﺟﺮ در دﻫـﻢ ﻣﻲ ﺑﻪ ﻛﺎﻧﺎدا وارد ﺷﺪم .ﻛﺎرت اﻗﺎﻣﺖ داﺋﻢ ﻛﺎﻧﺎدا را درﻳﺎﻓﺖ ﻛﺮده ام و ﭘﺲ از ﺣﺪود دو ﺳﺎل ﺷﻬﺮوﻧﺪ ﻛﺎﻧﺎدا ﺧﻮاﻫﻢ ﺷﺪ. ﺟﺎﻣﺎ :اوه .از اﻳﻦ ﻛﻪ اﻳﻦ ﻛﺎرﻫﺎ ﺑﺮاي ﺗﻮ اﻧﺠﺎم ﺷﺪه اﺳﺖ ﺑﺴﻴﺎر ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﻢ .ﺣﺎل ﭼﻪ اﻧﺘﻈﺎري از ﻗﺪم ﺑﻌﺪي آرﺷﺎم ﭘﺎرﺳﻲ ﺑﺎﻳﺪ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﻢ. آرﺷﺎم :در ﻣﺎه اﻛﺘﺒﺮ در دوﻣﻴﻦ ﻧﺸﺴﺖ ﺷﻮراي ﺟﺪﻳﺪ ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ ﺳﺎزﻣﺎن ﻣﻠﻞ در ژﻧﻮ ﺳﺨﻨﺮاﻧﻲ ﺧﻮاﻫﻢ داﺷﺖ .ﺑﺴﻴﺎر ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﻢ ﭼﻮن ﺑﻌﺪ از ﺳﺎﻟﻴﺎن دراز ﺳـﻜﻮت، ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻴﻢ در ﺳﺎزﻣﺎن ﻣﻠﻞ ﺻﺪاﻳﻤﺎن را ﺑﺮآورﻳﻢ .در ﻧﻬﻢ دﺳﺎﻣﺒﺮ ﺗﺼﻤﻴﻢ دارم ﻛﻪ ﺳﻤﭙﻮزﻳﻮم ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ اﻳﺮان را در ﺗﻮرﻧﺘﻮ ﺑﺮﮔﺰار ﻛﻨﻢ .ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺷﺨﺼﻲ ،ﺗﺼﻤﻴﻢ دارم ﻛﻪ زﻧﺪﮔﻲ ﻧﺎﻣﻪ ام را ﺑﻪ اﻧﮕﻠﻴﺴﻲ و ﻓﺎرﺳﻲ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﻛﻨﻢ و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻣﺮاﺣﻞ ﺛﺒﺖ ﺳﺎزﻣﺎن در ﻛﺎﻧﺎدا. ﺟﺎﻣﺎ :ﭼﻪ ﻛﺎرﻫﺎي ﺧﻮﺑﻲ .در ﺗﻤﺎم ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻣﻦ اﻧﺠﺎم داده ام اﻳﻦ ﺳﺌﻮال آﺧﺮ را ﻣﻄﺮح ﻛﺮده ام .اﮔﺮ ﻗﺪرت اﻳﻦ را داﺷﺘﻲ ﻛﻪ ﺗﻐﻴﻴﺮي در ﺧـﻮدت ﺑـﺪﻫﻲ آن ﭼﻪ ﺑﻮد و ﭼﺮا؟ آرﺷﺎم :ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﺎل ﺑﻪ اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﻓﻜﺮ ﻧﻜﺮده ام .ﻣﻌﻤﻮﻻً ﻫﺮ ﭼﻴﺰي را ﻛﻪ ﺧﻮاﺳﺘﻪ ام ،اﻧﺠﺎم داده ام .ﻫﭽﮕﺎه از دوران ﻧﻮﺟﻮاﻧﻲ و ﻛﻮﻛﻲ ام ﻧﺎاﻣﻴﺪ و ﻧﺎﺧﺮﺳـﻨﺪ ﻧﺒـﻮده ام .ﻣﻄﻤﺌﻨﺎً ﭼﻴﺰي را ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻧﻤﻲ دادم اﻣﺎ ﺗﻼش ﻣﻲ ﻛﺮدم ﻛﻪ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻫﺎي ﺣﻘﻮﻗﻲ ﺧﻮدم را ﺧﻴﻠﻲ زودﺗﺮ ﺷﺮوع ﻛﻨﻢ و ﺗﻼش ﻛﻨﻢ ﻛـﻪ ﺟﻠـﻮ ﺑﺴـﻴﺎري از ﻛﺸـﺘﺎر و ﺧﻮدﻛﺸﻲ ﻫﺎي دﮔﺮﺑﺎﺷﺎن را ﺑﮕﻴﺮم. ﺟﺎﻣﺎ :ﺑﺴﻴﺎر ﻣﺘﺸﻜﺮم آرﺷﺎم ﻛﻪ اﻳﻦ ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ را ﺑﺎ ﻣﻦ اﻧﺠﺎم دادي. آرﺷﺎم :ﻣﻦ ﻫﻢ ﺳﭙﺎﺳﮕﺰارم. آرﺷﺎم ﭘﺎرﺳﻲ ،اﻳﻦ ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاي اﻳﺮاﻧﻲ ﻣﻲ ﮔﻮﻳﺪ »ﻟﺐ ﺑﮕﺸﺎ و ﺑﮕﻮ ﻛﻪ ﻣﻦ ﻣﻨﻢ« ﻳﻚ ﺷﻌﺮ ﻛﺎﻣﻼ ﺷﺨﺼﻲ و ﺗﻜﺎن دﻫﻨﺪه ﺑﻪ ﻣﺎدرش ﺑﺮاي اﻳﻨﻜـﻪ او را آﻧﮕﻮﻧـﻪ ﻛـﻪ ﻫﺴﺖ ﺑﭙﺬﻳﺮد.
– ٧٠ﺷﻤﺎرﻩ ﺑﻴﺴﺖ و ﯾﮑﻢ
ﺁﯾﻴﻦ ﭼﺮاغ ،ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﻧﻴﺴﺖ!
ﻟﺐ ﺑﮕﺸﺎ و ﺑﮕﻮ ﮐﻪ ﻣﻦ ﻣﻨﻢ ﻣﺎدر ،ﻣﻨﻢ ﻣﻦ ،ﻣﻨﻢ ﻣﻨﻢ ،آن ﭘﺴﺮ ﻛﻮﭼﻚ دﺳﺘﺒﻨﺪي ﺑﻪ دﺳﺖ ﻟﺒﻲ ﺧﻨﺪان ﭼﺸﻤﺎﻧﻲ ﻣﻌﺼﻮم ﺻﻮرﺗﻲ ﺷﺮﻣﮕﻴﻦ ﺑﺪﻧﻲ ﻧﺤﻴﻒ ﭘﺎﻳﻲ ﻟﺮزان ﺑﻲ ﺳﺮ و ﺻﺪا ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻣﻈﻠﻮم ﻣﺎدر ،ﻣﻨﻢ، ﻣﻦ ،ﻣﻨﻢ، ﻫﻤﺎن ﺷﺎﮔﺮد اول ﻣﺪرﺳﻪ ﻫﻤﺎن ﭘﺴﺮﻛﻲ ﻛﻪ وﻗﺘﻲ ﺑﻪ ﻣﺪرﺳﻪ اش ﻣﻲ رﻓﺘﻲ از ﭘﻨﺠﺮه ﻛﻼس ﻣﺪام ﺣﻴﺎط را ﻣﻲ ﭘﺎﻳﻴﺪم ﻛﻪ ﻣﺒﺎدا ﺗﻮ رﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﻲ ﻫﻤﺎن ﭘﺴﺮك ﻛﻮﭼﻮﻟﻮي ﺷﺐ ﻫﺎي ﺗﻮ ﭼﻪ زود ﮔﺬﺷﺖ ﻣﺎدر ﻣﻦ ،ﻣﻨﻢ ﻫﻤﺎن ﭘﺴﺮﻛﻲ ﻛﻪ ﺑﺎرﻫﺎ و ﺑﺎرﻫﺎ ﻳﻮاش ﻳﻮاش اﻣﺎ ﺑﻠﻨﺪِ ﺑﻠﻨﺪ ﮔﻔﺘﻲ ﻛﻪ – ٧١ﺷﻤﺎرﻩ ﺑﻴﺴﺖ و ﯾﮑﻢ
ﺁﯾﻴﻦ ﭼﺮاغ ،ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﻧﻴﺴﺖ!
ﻧﻜﻦ ﻧﻜﻦ ﻧﻜﻦ ﻣﻨﻢ ،آن ﻣﺮد ﺗﻨﻬﺎ ﻣﻨﻢ ،آن ﺑﺎزﻳﮕﺮ روزﻫﺎ و ﺷﺐ ﻫﺎ اﻣﺎ ﻣﻦ ،ﻣﻨﻢ ﻣﺮدي آوازه ﺧﻮان ﻣﺮدي ﻧﺘﺮس ﻣﺮدي ﺑﻲ ﺑﺎك ﻣﺮدي ﺣﻖ ﺧﻮاه ﻣﺮدي زﻧﺪﮔﻲ ﺧﻮاه و ﻣﺮدي ﻫﻤﺠﻨﺲ ﺧﻮاه ﻣﺎدر اﻣﺮوز واﻗﻌﺎ ﻣﻦ ،ﻣﻨﻢ ﺑﺎزي ﻧﻤﻲ ﻛﻨﻢ دروغ ﻧﻤﻲ ﮔﻮﻳﻢ ﺗﻔﺮه ﻧﻤﻲ روم ﺣﺎﺷﺎ ﻧﻤﻲ ﻛﻨﻢ ﻧﻤﻲ ﺗﺮﺳﻢ ﺷﺮم ﻧﺪارم ﺑﻲ ﺣﺮﻣﺘﻲ ﻧﻴﺴﺖ اﻧﺤﺮاف ﻧﻴﺴﺖ ﻛﺜﺎﻓﺖ ﺑﺎزي ﻧﻴﺴﺖ – ٧٢ﺷﻤﺎرﻩ ﺑﻴﺴﺖ و ﯾﮑﻢ
ﺁﯾﻴﻦ ﭼﺮاغ ،ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﻧﻴﺴﺖ!
ﺑﻲ اﺧﻼﻗﻲ ﻧﻴﺴﺖ زﻧﺪﮔﻲ ﺳﺖ ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﻲ ﻣﻦ ﻣﺎدر ،ﻣﻦ ،ﻣﻨﻢ ﻫﻤﺎن ﭘﺴﺮك ﻛﻮﭼﻮﻟﻮي ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاي ﺗﻮ ﻣﺎدر ﻫﻨﻮز ﻫﻢ ﻣﻦ ،ﻣﻨﻢ اﻣﺎ ﻣﺮدم ﺑﺰرﮔﻢ ﻓﺮﻳﺎد ﻣﻲ زﻧﻢ ﺣﻖ ﺧﻮاﻫﻲ ﻣﻲ ﻛﻨﻢ داد ﻣﻲ زﻧﻢ ﻫﻮار ﻣﻲ ﻛﺸﻢ ﻛﻪ ﻣﻦ ﻣﺮدم اﻣﺎ ﻣﺮد روﻳﺎﻫﺎي ﺗﻮ ﻧﻴﺴﺘﻢ ﻣﻦ ﻣﺮد ﺗﻨﻬﺎي ﺗﻮ ﻫﺴﺘﻢ ﺑﮕﻮ ﻛﻪ ﻣﻦ ﻫﻤﺎن ﻣﻨﻢ آرﺷﺎم ،اول آﮔﻮﺳﺖ 2006
»اﻟﺤﺮﻳﻪ ﻧﺸﺮﻳﻪ اﻳﺴﺖ ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ اﻗﻠﻴﺖ ﻫﺎي ﺟﻨﺴﻲ ﻣﺴﻠﻤﺎن ﻛﻪ ﺑﻪ زﺑﺎن ﻋﺮﺑﻲ و اﻧﮕﻠﻴﺴﻲ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﻣﻲ ﺷﻮد .ﻧﺴﺨﻪ ﻋﺮﺑﻲ اﻳﻦ ﻧﺸﺮﻳﻪ در ﻧﻮزده ﻛﺸﻮر ﻣﺴﻠﻤﺎن ﺑﻪ ﺻﻮرت وﺳﻴﻌﻲ ﭘﺨﺶ ﻣﻲ ﮔﺮدد .ﺳﺮدﺑﻴﺮ اﻳﻦ ﻧﺸﺮﻳﻪ ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ اي را ﺑﺎ آرﺷﺎم ﭘﺎرﺳﻲ اﻧﺠﺎم داده و در ﺷﻤﺎره ﭘﺎﻳﻴﺰ اﻣﺴﺎل ﺧﻮد ﻣﻨﺘﺸﺮ ﻛﺮده اﺳﺖ و ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻴﺪ از ﺳﺎﻳﺖ آن دﻳﺪن ﻛﻨﻴﺪ«(www.huriyahmag.com) .
– ٧٣ﺷﻤﺎرﻩ ﺑﻴﺴﺖ و ﯾﮑﻢ
ﺁﯾﻴﻦ ﭼﺮاغ ،ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﻧﻴﺴﺖ!
ﺳﺎزﻣﺎن هﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن اﻳﺮاﻧﯽ در اﻣﺮﻳﮑﺎ ﺣﻀﻮر ﺳﺎزﻣﺎن ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن اﻳﺮاﻧﻲ در ﻣﺠﺎﻣﻊ ﺑﻴﻦ اﻟﻤﻠﻠﻲ ﺑﺎﻋﺚ ﺗﻮﺟﻪ ﻗﺸﺮ ﻣﺪاﻓﻊ ﺣﻘﻮق اﻗﻠﻴﺖ ﻫﺎي ﺟﻨﺴـﻲ در ﺳﺮﺗﺎﺳﺮ دﻧﻴﺎ ﺷﺪه اﺳﺖ ﺑﻪ ﻃﻮرﻳﻜﻪ روزاﻧﻪ ﺷﺎﻫﺪ دﻋﻮت از اﻳﻦ ﺳﺎزﻣﺎن ﺑﺮاي ﺷﺮﻛﺖ در ﻣﺮاﺳﻢ و ﺳﻤﻴﻨﺎرﻫﺎي ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن ﻫﺴﺘﻴﻢ .در ﭘﻲ ﺣﻀﻮر ﺳﺎزﻣﺎن ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن اﻳﺮاﻧﻲ در اوﻟﻴﻦ ﻛﻨﻔـﺮاﻧﺲ ﺟﻬـﺎﻧﻲ ﺣﻘـﻮق ﺑﺸـﺮ ﺑـﺮاي اﻗﻠﻴﺖ ﻫﺎي ﺟﻨﺴﻲ در ﻣﻮﻧﺘﺮﻳﺎل ﻛﺎﻧﺎدا ،ﺑﺎ ﺷﺒﻜﻪ ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن آزادي ﺧﻮاه Gay Liberation Network ،ﻛﻪ ﻣﻘﺮ آن در ﺷﻴﻜﺎﮔﻮ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ ،آﺷﻨﺎ ﺷﺪﻳﻢ ،و از ﺳﺎزﻣﺎن ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن اﻳﺮاﻧﻲ دﻋﻮت ﺷﺪ ﻛﻪ در ﺳﻤﻴﻨﺎر و ﻣﺮاﺳﻤﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﻨﺎﺳﺒﺖ ﻫﺸـﺘﻤﻴﻦ ﺳـﺎﻟﮕﺮد ﻗﺘـﻞ ﻣﺘﻴﻮ ﺷﭙﺮد ) (Mathew Shepardدر ﺷﻴﻜﺎﮔﻮ ﺷﺮﻛﺖ ﻛﺮده و ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺳﺨﻨﺮان وﻳﮋه از وﺿﻌﻴﺖ اﻗﻠﻴﺖ ﻫﺎي ﺟﻨﺴﻲ اﻳﺮاﻧﻲ ﺳﺨﻦ ﮔﻮﻳﺪ. ﻫﺸﺖ ﺳﺎل ﭘﻴﺶ ﻣﺘﻴﻮ ﺷﭙﺮد ﺑﻪ دﺳﺖ اﻓﺮادي ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﺳﺘﻴﺰ )ﻫﻮﻣﻮﻓﻮب( ﻣﺠﺮوح ﺷﺪ و ﺑﻪ ﻗﺘﻞ رﺳﻴﺪ .از آن ﭘـﺲ ﻫﻤـﻪ ﺳـﺎﻟﻪ در ﺳﺮﺗﺎﺳـﺮ اﻣﺮﻳﻜـﺎ ﺑـﺎ ﺑﺮﭘـﺎﻳﻲ ﺗﻈﺎﻫﺮاﺗﻲ اﻋﺘﺮاض آﻣﻴﺰ ﻋﻠﻴﻪ رﻓﺘﺎرﻫﺎي ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﺳﺘﻴﺰاﻧﻪ ﻳﺎد و ﺧﺎﻃﺮه او را ﮔﺮاﻣﻲ ﻣﻲ دارﻧﺪ و او را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺳﻤﺒﻞ ﻛﺸﺘﺎرﻫﺎي ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن ﻣﻌﺮﻓﻲ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ و ﺧﻮاﺳﺘﺎر ﺣﺬف اﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ رﻓﺘﺎرﻫﺎ و ﺑﺮﺧﻮرد ﻗﺎﻧﻮﻧﻲ ﺑﺎ اﻳﻦ اﻓﺮاد ﻫﺴﺘﻨﺪ .ﻫﺪف از دﻋﻮت ﺳﺎزﻣﺎن ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن اﻳﺮاﻧﻲ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺳﺨﻨﺮان وﻳﮋه در اﻳﻦ راﻫﭙﻴﻤﺎﻳﻲ ﻫﻤﺎﻧﺎ وﺿﻌﻴﺖ اﻗﻠﻴﺖ ﻫﺎي ﺟﻨﺴﻲ اﻳﺮاﻧﻲ و ﻓﺸﺎر ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﺳﺘﻴﺰي اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺮ آﻧﻬﺎ اﻋﻤﺎل ﻣﻲ ﺷﻮد. ﺳﺎم ﻛﻮﺷﺎ ﻛﻪ از ﺣﺪود ﺷﺶ ﻣﺎه ﭘﻴﺶ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪه ﺳﺎزﻣﺎن در اﻣﺮﻳﻜـﺎي ﺷـﻤﺎﻟﻲ )ﻛﺎﻧـﺎدا و اﻣﺮﻳﻜـﺎ( ﺷـﺪه اﺳـﺖ و ﻣﻘـﻴﻢ ﺗﻮرﻧﺘـﻮ ﻣـﻲ ﺑﺎﺷـﺪ ،ﺑـﺮاي ﺷـﺮح وﺿـﻌﻴﺖ ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن ،دوﺟﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن و دﮔﺮﺟﻨﺴﮕﻮﻧﮕﺎن اﻳﺮاﻧﻲ ﺑﻪ ﺷﻴﻜﺎﮔﻮ رﻓﺖ .ﻣﻮﺿﻮع ﻣﻮرد ﺑﺤﺚ ﺑﺮﺧﻲ از رﺳﺎﻧﻪ ﻫﺎي ﺷﻴﻜﺎﮔﻮ در ﺷﺸﻢ و ﻫﻔـﺘﻢ اﻛﺘﺒـﺮ ﻣـﺎه ،اﻗﻠﻴـﺖ ﻫﺎي ﺟﻨﺴﻲ اﻳﺮاﻧﻲ و ﺳﺎزﻣﺎن ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن اﻳﺮاﻧﻲ ﺑﻮد ﺑﻪ ﻃﻮرﻳﻜﻪ ﺑﻴﺶ از ده ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﺣﻀﻮري و ﺗﻠﻔﻨﻲ در اﻳﻦ ﻣﺪت ﻛﻮﺗﺎه اﻧﺠﺎم ﺷﺪ و ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺑﺴـﻴﺎر ﻣﺜﺒﺘـﻲ را در ﺑﺮ داﺷﺖ .ﺷﺎﻳﺎن ذﻛﺮ اﺳﺖ ﻛﻪ از ﺳﺎزﻣﺎن ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن اﻳﺮاﻧﻲ دﻋﻮت ﺷﺪه اﺳﺖ ﻛﻪ در ﻧﺸﺴﺖ ﻣﺪاﻓﻌﺎن ﺣﻘـﻮق ﺑﺸـﺮ در ﻧﻴﻮﻳـﻮرك ﻧﻴـﺰ ﺷـﺮﻛﺖ ﻧﻤﺎﻳـﺪ ﻛـﻪ اﺣﺘﻤﺎل دارد آرﺷﺎم ﭘﺎرﺳﻲ ﺑﺮاي اﻳﻦ ﻧﺸﺴﺖ ﺑﻪ اﻣﺮﻳﻜﺎ ﺳﻔﺮ ﻛﻨﺪ.
ﻧﺸﺴﺖ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﻩ ﺳﺎزﻣﺎن هﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن اﻳﺮاﻧﯽ ﺑﺎ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎن دوﻟﺖ ﺳﻮﺋﺪ در ﭘﻲ ﺗﺼﻤﻴﻤﺎت ﺟﺪﻳﺪ دوﻟﺖ ﺳﻮﺋﺪ ﻣﺒﻨﻲ ﺑﺮ ﺑﺎزﭘﺲ ﻓﺮﺳﺘﺎدن ﭘﻨﺎﻫﺠﻮﻳﺎن ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮا ﺑﻪ اﻳﺮان ،ﻛﻪ ﻫﻤﺰﻣﺎن ﺑﺎ دوﻣﻴﻦ ﻧﺸﺴﺖ ﺷﻮراي ﺟﺪﻳﺪ ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ ﺳـﺎزﻣﺎن ﻣﻠﻞ در ژﻧﻮ ﺑﻮد ،ﻓﺮﺻﺘﻲ اﻳﺠﺎد ﺷﺪ ﺗﺎ ﺳﺎزﻣﺎن ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن اﻳﺮاﻧﻲ ﻣﺬاﻛﺮاﺗﻲ ﺑﺎ ﻧﻤﺎﻳﻨـﺪﮔﺎﻧﻲ از دوﻟـﺖ ﺳـﻮﺋﺪ داﺷـﺘﻪ ﺑﺎﺷـﺪ و ﺑـﻪ ﺑﺮرﺳـﻲ وﺿـﻌﻴﺖ ﭘﻨﺎﻫﺠﻮﻳـﺎن ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮا ،دوﺟﻨﺴﮕﺮا ،و دﮔﺮﺟﻨﺴﮕﻮﻧﻪ اﻳﺮاﻧﻲ در ﺳﻮﺋﺪ ﺑﭙﺮدازد. ﻧﺸﺴﺖ "ﺣﻘﻮق اﻗﻠﻴﺖ ﻫﺎي ﺟﻨﺴﻲ" ،در ﺣﺎﺷﻴﻪ دوﻣﻴﻦ ﻣﺠﻤﻊ ﺷﻮراي ﺟﺪﻳﺪ ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ ﺳﺎزﻣﺎن ﻣﻠـﻞ ،ﺑـﻪ ﻫﻤـﺖ ﺳـﺎزﻣﺎن ﺟﻬـﺎﻧﻲ ﻫﻤﺠﻨﺴـﮕﺮاﻳﺎن ) (ILGAو ﺳﺎزﻣﺎن ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن ﺳﻮﺋﺪ ) (RFSLدر ژﻧﻮ ﺑﺮﮔﺰار ﺷﺪ .ﺳﻔﻴﺮ ﺳﻮﺋﺪ در ﺷﻮراي ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ ﺳﺎزﻣﺎن ﻣﻠﻞ ﻧﻴﺰ ﻳﻜﻲ از ﺷﺮﻛﺖ ﻛﻨﻨﺪﮔﺎن در اﻳﻦ ﻧﺸﺴـﺖ ﺑـﻮد ﻛـﻪ ﺗﻮﺟﻬﻲ وﻳﮋه ﺑﻪ ﻣﺴﺎﺋﻞ اﻗﻠﻴﺖ ﻫﺎي ﺟﻨﺴﻲ داﺷﺖ .اﻳﺸﺎن در ﻣﻼﻗﺎﺗﻲ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪه ﺳﺎزﻣﺎن ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن اﻳﺮاﻧﻲ داﺷـﺘﻨﺪ از ﺗﺼـﻤﻴﻢ ﺟﺪﻳـﺪ دوﻟـﺖ ﺳـﻮﺋﺪ اﺑـﺰار ﻧﺎﺧﺮﺳﻨﺪي ﻧﻤﻮده و ﺣﻤﺎﻳﺖ ﻫﻤﻪ ﺟﺎﻧﺒﻪ ﺧﻮد را از ﺳﺎزﻣﺎن و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻛﻠﻴﻪ ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن ،دوﺟﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن ،و دﮔﺮﺟﻨﺴﮕﻮﻧﮕﺎن اﻳﺮاﻧﻲ اﻋﻼم ﻧﻤﻮدﻧﺪ.
– ٧۴ﺷﻤﺎرﻩ ﺑﻴﺴﺖ و ﯾﮑﻢ
ﺁﯾﻴﻦ ﭼﺮاغ ،ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﻧﻴﺴﺖ!
ﺳﻔﻴﺮ ﺳﻮﺋﺪ در ﺷﻮراي ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ ﺳﺎزﻣﺎن ﻣﻠﻞ ﻧﺸﺴﺘﻲ را ﺟﻬﺖ ﺑﺮرﺳﻲ وﺿﻌﻴﺖ اﻗﻠﻴﺖ ﻫﺎي ﺟﻨﺴﻲ ﭘﻨﺎﻫﺠﻮي اﻳﺮاﻧﻲ در ﺳـﻮﺋﺪ ﺗﺮﺗﻴـﺐ داد و از آرﺷـﺎم ﭘﺎرﺳـﻲ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪه ﺳﺎزﻣﺎن ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن اﻳﺮاﻧﻲ دﻋﻮت ﻛﺮد ﻛﻪ ﮔﺰارش ﺧﻮد را در اﻳﻦ ﺑﺎره ﺗﻘﺪﻳﻢ ﻣﻘﺎﻣﺎت دوﻟﺖ ﺳـﻮﺋﺪ ﻧﻤﺎﻳـﺪ. در اﻳﻦ ﻧﺸﺴﺖ ،اﻟﻴﺰاﺑﺖ اﻛﻠﻮﻧﺪ ،از وزارت اﻣﻮر ﺧﺎرﺟﻪ ﺳﻮﺋﺪ ،و ﻣﻴﻜﺎﺋﻴﻞ رﻳﺒﻨﻮﻳﻚ ،از اداره ﻣﻬﺎﺟﺮت ﺳﻮﺋﺪ ﻧﻴﺰ ﺷـﺮﻛﺖ داﺷﺘﻨﺪ .ﻧﻤﺎﻳﻨﺪه ﺳﺎزﻣﺎن ﮔﺰارﺷﺎﺗﻲ را از وﺿﻌﻴﺖ اﻗﻠﻴﺖ ﻫﺎي ﺟﻨﺴﻲ در اﻳـﺮان اراﺋـﻪ ﻧﻤـﻮد و ﻫﻤﭽﻨـﻴﻦ ﺑـﻪ ﺗﻮﺿـﻴﺢ ﺷﺮاﻳﻂ اﻓﺮادي ﻛﻪ ﺑﺮﭘﺎﻳﻪ ﮔﺮاﻳﺶ ﺟﻨﺴﻲ ﺧﻮد درﺧﻮاﺳﺖ ﭘﻨﺎﻫﻨﺪﮔﻲ ﻣﻲ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ،ﭘﺮداﺧﺖ .ﻧﻤﺎﻳﻨﺪه ﺳﺎزﻣﺎن اﻳﻦ ﺗﺼﻤﻴﻢ دوﻟﺖ ﺳﻮﺋﺪ را ﻧﻘﺾ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﺣﻘـﻮق ﺑﺸـﺮ داﻧﺴﺖ و از اﻳﻦ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﺗﻮﺳﻂ دوﻟﺖ ﻛﺸﻮري ﻛﻪ آوازه دﻣﻮﻛﺮاﺳﻲ دارد اﺑﺮاز ﺗﻌﺠﺐ ﻧﻤﻮد. ﻣﻴﻜﺎﺋﻴﻞ رﻳﺒﻨﻮﻳﻚ ،از اداره ﻣﻬﺎﺟﺮت ﺳﻮﺋﺪ ،اﻋﻼم ﻧﻤﻮد ﻛﻪ ﺑﺮ اﺳﺎس ﮔﺰارش ﺳـﻔﺎرت ﺳـﻮﺋﺪ در ﺗﻬـﺮان ﻣﺸـﻜﻠﻲ ﺑـﺮاي ﺑﺮﺧـﻲ از ﭘﻨﺎﻫﺠﻮﻳﺎن ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﻲ ﻛﻪ ﺳﺎل ﻫﺎ ﭘﻴﺶ ﺑﻪ اﻳﺮان ﺑﺎزﭘﺲ ﻓﺮﺳﺘﺎده ﺷﺪﻧﺪ ،ﭘﻴﺶ ﻧﻴﺎﻣﺪه اﺳﺖ و دوﻟﺖ ﺑﺮ اﺳﺘﻨﺎد اﻳﻦ اﻣﺮ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ آﻧﺎن را ﺑﺎز ﭘـﺲ ﻓﺮﺳـﺘﺪ زﻳـﺮا ﺧﻄﺮ ﺟﺎﻧﻲ آن ﻫﺎ را ﺗﻬﺪﻳﺪ ﻧﻤﻲ ﻛﻨﺪ .ﻧﻤﺎﻳﻨﺪه ﺳﺎزﻣﺎن ﺑﺎ اﻋﺘﺮاض ﺑﻪ اﻳﻦ ﮔﺰارش اﺑﺮاز ﻧﻤﻮد ﻛﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﺸﻜﻞ ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن اﻋﺪام و زﻧﺪان ﺗﻮﺳﻂ ﻣﻘﺎﻣـﺎت دوﻟﺘـﻲ اﻳﺮان ﻧﻴﺴﺖ .ﺷﺎﻳﺪ آﻧﻬﺎ ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ در زﻣﺎن ﺑﺎزﭘﺲ ﻓﺮﺳﺘﺎده ﺷﺪن ﺑﺮاي ﻧﺠﺎت ﺟﺎن ﺧﻮد دروغ ﮔﻔﺘﻪ و ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ را اﻧﻜﺎر ﻛﻨﻨﺪ ،اﻣﺎ ﭼﻪ ﻛﺴﻲ ﭘﺎﺳﺨﮕﻮي زﻧـﺪﮔﻲ ﺗﺒـﺎه ﺷﺪه آﻧﻬﺎ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد؟ آﻳﺎ ﺣﻘﻮق آﻧﻬﺎ ﺑﻪ رﺳﻤﻴﺖ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ؟ ﺧﺎﻧﻢ اﻟﻴﺰاﺑﺖ اﻛﻠﻮﻧﺪ ،از وزارت اﻣﻮر ﺧﺎرﺟﻪ ،ﮔﻔﺖ ﭘﺮوﻧﺪه ﻫﺎي ﺗﻤﺎﻣﻲ ﭘﻨﺎﻫﺠﻮﻳﺎن ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻓﺮدي ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﻲ ﻗﺮار ﻣﻲ ﮔﻴﺮد و ﺣﺘﻤﺎ ﺧﻄﺮ ﺟﺎﻧﻲ آﻧﻬﺎ ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﻲ ﻗﺮار ﻣﻲ ﮔﻴﺮد .اﻣﺎ در ﺷﺮاﻳﻂ ﻣﻮﺟﻮد ﻣﺎ ﺗﻤﺎم ﺗﻼش ﺧﻮد را ﺧﻮاﻫﻴﻢ ﻛﺮد ﻛﻪ وﺿﻌﻴﺖ ﭘﻨﺎﻫﺠﻮﻳﺎن ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮا ،دوﺟﻨﺴﮕﺮا ،و دﮔﺮﺟﻨﺴﮕﻮﻧﻪ اﻳﺮاﻧﻲ در ﺳﻮﺋﺪ ﺑﻬﺒﻮد ﻳﺎﺑﺪ و در اﻳﻦ راﺳﺘﺎ ﺑﺎ ﺳﺎزﻣﺎن ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن اﻳﺮاﻧﻲ ارﺗﺒﺎﻃﻲ ﺗﻨﮕﺎﺗﻨﮓ ﺧﻮاﻫﻴﻢ داﺷﺖ.
دﻳﺪارهﺎﯼ ﺳﺎزﻣﺎن هﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن اﻳﺮاﻧﯽ در ﺁﻟﻤﺎن در ﺣﺎﺷﻴﻪ ﻧﺸﺴﺖ دوم ﺷﻮراي ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ ﺳﺎزﻣﺎن ﻣﻠﻞ ﻣﺘﺤﺪ در ژﻧﻮ ﻛﻪ ﺳﺎزﻣﺎن ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن اﻳﺮاﻧﻲ ﻧﻴﺰ در آن ﺣﺎﺿﺮ ﺑﻮد ﻣﻼﻗﺎت ﻫﺎي ﺑﺴﻴﺎر زﻳﺎدي ﺑﺎ ﺳﺎزﻣﺎن ﻫﺎ و ﻓﻌﺎﻻن ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ اﻧﺠﺎم ﺷﺪ .ﻓﻴﻠﻴﭗ ﺑﺮاون دﺑﻴﺮﻛﻞ ﺟﻤﻌﻴﺖ ﺟﻬﺎﻧﻲ ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن – اﻳﻠﮕﺎ ﻛﻪ ﺧﻮد آﻟﻤﺎﻧﻲ اﺳﺖ و از اﻋﻀﺎي ﻫﻴﺌﺖ ﻣﺪﻳﺮه ﺳﺎزﻣﺎن ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن آﻟﻤﺎن ) (LSVDﺑﺮاي ﺣﻤﺎﻳﺖ از اﻗﻠﻴﺖ ﻫﺎي ﺟﻨﺴﻲ اﻳﺮاﻧﻲ ﻣﻼﻗﺎت ﻫﺎﻳﻲ را ﺑﺎ ﻣﺴﻮل اﻣﻮر ﻣﻬﺎﺟﺮت آﻟﻤﺎن و ﺳﻔﻴﺮ دوﻟﺖ آﻟﻤﺎن در ﺷﻮراي ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ ﺳﺎزﻣﺎن ﻣﻠﻞ در ژﻧﻮ ﺗﺮﺗﻴﺐ داد .آﻗﺎي ﮔﻮﻧﺘﺮ ﻧﻮﻛﻪ ﺳﻔﻴﺮ دوﻟﺖ ﻓﺪرال آﻟﻤﺎن در اﻣﻮر ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ در ﭘﺎﺳﺦ ﺑﻪ ﺳﻮال ﻧﻤﺎﻳﻨﺪه ﺳﺎزﻣﺎن ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن اﻳﺮاﻧﻲ ﻣﺒﻨﻲ ﺑﺮ ﺳﻴﺎﺳﺖ دوﻟﺖ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ وﺿﻌﻴﺖ ﭘﻨﺎﻫﺠﻮﻳﺎن ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮا در آﻟﻤﺎن اﻋﻼم ﻛﺮد ﻛﻪ ﺗﻌﺪاد ﺑﺴﻴﺎر زﻳﺎدي ﭘﻨﺎﻫﺠﻮ در آﻟﻤﺎن وﺟﻮد دارد ﻛﻪ درﺧﻮاﺳﺖ ﭘﻨﺎﻫﻨﺪﮔﻲ ﺧﻮد را ﺑﺮ ﭘﺎﻳﻪ ﮔﺮاﻳﺶ ﺟﻨﺴﻴﺸﺎن اﻋﻼم ﻧﻤﻮده اﻧﺪ اﻣﺎ دﻻﻳﻞ ﻛﺎﻓﻲ ﺑﺮاي اﺛﺒﺎت ﺧﻄﺮ ﺟﺎﻧﻲ ﺧﻮد در دﺳﺖ ﻧﺪارﻧﺪ .دﻛﺘﺮ ﺗﺌﻮدور راﺗﮕﺒﺮ ﻧﻴﺰ اﻋﻼم ﻛﺮد ﻛﻪ ﺑﺮاي ﭘﺮوﻧﺪه ﻫﺎي ﺷﺨﺼﻲ ﭘﻨﺎﻫﺠﻮﻳﺎن اﺣﺘﻴﺎج ﺑﻪ اﻃﻼﻋﺎت ﺑﻪ روز ﺷﺪه از وﺿﻌﻴﺖ اﻗﻠﻴﺖ ﻫﺎي ﺟﻨﺴﻲ اﻳﺮاﻧﻲ دارﻧﺪ و در اﻳﻦ ﻣﻮرد – ٧۵ﺷﻤﺎرﻩ ﺑﻴﺴﺖ و ﯾﮑﻢ
ﺁﯾﻴﻦ ﭼﺮاغ ،ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﻧﻴﺴﺖ!
اﻇﻬﺎر اﻣﻴﺪواري ﻧﻤﻮد ﻛﻪ ﺳﺎزﻣﺎن ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن اﻳﺮاﻧﻲ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺎ دادﮔﺎه ﻫﺎي ﭘﻨﺎﻫﻨﺪﮔﻲ آﻟﻤﺎن ﻫﻤﻜﺎري ﻧﺰدﻳﻜﻲ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ. در ﺳﻔﺮ آرﺷﺎم ﭘﺎرﺳﻲ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪه ﺳﺎزﻣﺎن ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن اﻳﺮاﻧﻲ ﺑﻪ آﻟﻤﺎن ﺑﻪ اﺗﻔﺎق ﺷﺎﻫﺮخ رﺋﻴﺴﻲ دﺑﻴﺮ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ و ﻧﻤﺎﻳﻨﺪه ﺳﺎزﻣﺎن در آﻟﻤﺎن ﻣﻼﻗﺎﺗﻲ ﺑﺎ ﺳﺎزﻣﺎن ﻣﺪاﻓﻊ ﺣﻘﻮق ﭘﻨﺎﻫﻨﺪﮔﺎن در آﻟﻤﺎن ﺻﻮرت ﭘﺬﻳﺮﻓﺖ و راﻫﻜﺎرﻫﺎي دﻓﺎع از ﺣﻘﻮق اﻗﻠﻴﺖ ﻫﺎي ﺟﻨﺴﻲ ﭘﻨﺎﻫﺠﻮ ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﻲ و ﺗﺒﺎدل ﻧﻈﺮ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ و زﻣﻴﻨﻪ ﻫﻤﻜﺎري ﻫﺎي آﻳﻨﺪه ﻓﺮاﻫﻢ ﺷﺪ. ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ آرﺷﺎم ﭘﺎرﺳﻲ در روزﻫﺎي ﭘﺎﻳﺎﻧﻲ ﺳﻔﺮ ﺧﻮد ﺑﻪ آﻟﻤﺎن در ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﻣﻄﺒﻮﻋﺎﺗﻲ وﻳﮋه اي در ﺷﻬﺮ ﻛﻠﻦ ﺷﺮﻛﺖ ﻧﻤﻮد و ﺑﻪ ﺳﺌﻮاﻻت ﺧﺒﺮﻧﮕﺎران و روزﻧﺎﻣﻪ ﻧﮕﺎران در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ وﺿﻌﻴﺖ اﻗﻠﻴﺖ ﻫﺎي ﺟﻨﺴﻲ در اﻳﺮان ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻔﺖ و ﺷﺮاﻳﻂ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ،ﺣﻘﻮﻗﻲ آﻧﺎن را ﺑﻪ ﺗﻔﺼﻴﻞ ﺷﺮح داد .اﻳﻦ رﺳﺎﻧﻪ ﻫﺎ ﺑﺎ اﻧﺘﺸﺎر اﻳﻦ ﮔﺰارﺷﺎت در ﻣﻄﺒﻮﻋﺎت آﻟﻤﺎﻧﻲ ﺳﻌﻲ در ﺑﻪ ﺗﺼﻮﻳﺮ ﻛﺸﻴﺪن وﺿﻌﻴﺖ ﺻﺤﻴﺢ ﻫﻤﺠﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن ،دوﺟﻨﺴﮕﺮاﻳﺎن و دﮔﺮﺟﻨﺴﮕﻮﻧﮕﺎن اﻳﺮاﻧﻲ در داﺧﻞ و ﺧﺎرج ﻛﺸﻮر ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﻧﻤﻮد. در ﭘﺎﻳﺎن آرﺷﺎم ﭘﺎرﺳﻲ ،ﺷﺎﻫﺮخ رﺋﻴﺴﻲ و ﺳﺎﻗﻲ ﻗﻬﺮﻣﺎن ﺑﺮاي اوﻟﻴﻦ ﺑﺎر ﺟﻠﺴﻪ ﺣﻀﻮري ﺧﻮد را در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ﻧﺸﺮﻳﻪ ﭼﺮاغ و راﻫﻜﺎرﻫﺎي ﻫﺮ ﭼﻪ ﭘﺮﺑـﺎرﺗﺮ ﻧﻤـﻮدن آن ﺑﺮﮔﺰار ﻧﻤﻮدﻧﺪ و ﺑﻪ ﭘﺎره اي از اﻧﺘﻘﺎدات و ﭘﻴﺸﻨﻬﺎدات درﻳﺎﻓﺘﻲ ﻧﺸﺮﻳﻪ ﭘﺮداﺧﺘﻨﺪ و ﺗﺼﻤﻴﻤﺎﺗﻲ را اﺗﺨﺎذ ﻧﻤﻮدﻧﺪ.
– ٧۶ﺷﻤﺎرﻩ ﺑﻴﺴﺖ و ﯾﮑﻢ
ﺁﯾﻴﻦ ﭼﺮاغ ،ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﻧﻴﺴﺖ!
ﻧﺸﺮﻳﻪ اﻟﮑﺘﺮوﻧﻴﮑﯽ ﭼﺮاغ JDJDJDJDJDJDJDJDJDJDJDJDJDJD از ﮐﻠﻴﻪ ﭘﮋوهﺸﮕﺮان ،ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﮔﺎن ،ﻣﺘﺮﺟﻤﺎن و وﻳﺮاﻳﺸﮕﺮان ،دﻋﻮت ﺑﻪ هﻤﮑﺎرﯼ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ .از دوﺳﺘﺎن و هﻤﮑﺎراﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﻄﻠﺒﯽ ﺑﺮاﯼ ﻣﺎ ارﺳﺎل ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ،ﺧﻮاهﺶ ﻣﯽ ﮐﻨﻴﻢ:
هﻤﺮاﻩ ﺗﺮﺟﻤﻪ هﺎ ،ﻧﺴﺨﻪ اﯼ از ﻣﺘﻦ اﺻﻠﯽ ارﺳﺎل ﺷﻮد ﻣﻄﺎﻟﺐ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﺷﺪﻩ ﻗﺒﻼ ﭼﺎپ و ﻣﻨﺘﺸﺮ ﻧﺸﺪﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ و اﮔﺮ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،ﺣﺘﻤﺎ اﺳﻢ ﻣﻨﺒﻊ و ﺗﺎرﻳﺦ دﻗﻴﻖ ﺁن ﻗﻴﺪ ﺷﻮد ﭼﺮاغ در وﻳﺮاﻳﺶ )در ﺻﻮرت ﻧﻴﺎز( ﻣﻄﺎﻟﺐ ﺁزاد اﺳﺖ ﻣﻄﺎﻟﺐ رﺳﻴﺪﻩ ،در ﺻﻮرت درﺧﻮاﺳﺖ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﮔﺎن ،ﭘﺲ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﻣﯽ ﺷﻮد ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﺖ ﻧﻮﺷﺘﻪ هﺎﯼ ﺑﺎ اﻣﻀﺎ ،ﺑﺎ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﮔﺎن ﺁﻧﻬﺎﺳﺖ. ﻣﻄﺎﻟﺐ ﺧﻮاﻧﺎ ﺑﺎﺷﻨﺪ
ﻣﻌﺮﻓﯽ رﺳﺎﻧﻪ هﺎﯼ ﻣﺎ ﻣﺠﻠﻪ ﻣﺎهﺎ )(majaleh_maha@yahoo.com ﻣﺠﻠﻪ ﺳﮑﺎف )(helia.parand@gmail.com ﻣﺎهﻨﺎﻣﻪ دﻟﮑﺪﻩ )(delkadeh@gmail.com ﺧﺒﺮﻧﺎﻣﻪ ﺑﻴﺪارﯼ )(news@bidari.info ﻧﺸﺮﯾﻪ ﭼﺮاغ ) ( editor@pglo.net رادﯾﻮ رهﺎ )(radio@pglo.net
– ٧٧ﺷﻤﺎرﻩ ﺑﻴﺴﺖ و ﯾﮑﻢ
ﺁﯾﻴﻦ ﭼﺮاغ ،ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﻧﻴﺴﺖ!
ﺗﻤﺎس ﺑﺎ ﻣﺎ
اﻋﻀﺎﯼ ﺷﻮراﯼ ﻣﺮﮐﺰﯼ ﺑﻪ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﺣﺮوف اﻟﻔﺒﺎ:
دﺑﻴﺮﮐﻞ:
-١ﺁرﺷﺎم ﭘﺎرﺳﯽ
arsham@pglo.net
-٢ﺻﺒﺎ راوﯼ
saba@pglo.net
-٣ﺷﺎهﺮخ رﺋﻴﺴﯽ
shahrokh@pglo.net
-۴ﺳﺎم ﮐﻮﺷﺎ
sam@pglo.net
ﺁرﺷﺎم ﭘﺎرﺳﯽ
arsham@pglo.net
دﺑﻴﺮان ﺳﺎزﻣﺎن:
دﺑﻴﺮ ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ
ﺻﺒﺎ راوﯼ
saba@pglo.net
دﺑﻴﺮ اﻣﻮر ﻓﺮهﻨﮕﯽ
ﺷﺎهﺮخ رﺋﻴﺴﯽ
shahrokh@pglo.net
دﺑﻴﺮ اﻣﻮر ﺑﻬﺪاﺷﺘﯽ
ﻣﺎﻧﯽ زاﻧﻴﺎر
mani@pglo.net
دﺑﻴﺮ اﻣﻮر اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ
ﭘﻴﺮوز ﻣﻬﺮﺁﺋﻴﻦ
pirooz@pglo.net
ﻣﺪﯾﺮان ﺳﺎزﻣﺎن:
ﻣﺪﯾﺮ رادﯾﻮ رهﺎ
ﻣﻬﺮﻧﺎز ﺧﺠﺴﺘﻪ
radio@pglo.net
ﺷﻌﺒﻪ هﺎﯼ ﺳﺎزﻣﺎن:
ﺷﻌﺒﻪ ﺁﻟﻤﺎن
ﺷﺎهﺮخ رﺋﻴﺴﯽ
shahrokh@pglo.net
ﺷﻌﺒﻪ ﻓﺮاﻧﺴﻪ
ﺑﺎﺑﮏ اﻣﻴﺮﯼ
babak@pglo.net
ﺷﻌﺒﻪ اﻣﺮﯾﮑﺎﯼ ﺷﻤﺎﻟﯽ )ﮐﺎﻧﺎدا و اﻣﺮﯾﮑﺎ(
ﺳﺎم ﮐﻮﺷﺎ
sam@pglo.net
ﺷﻌﺒﻪ هﻠﻨﺪ
ﺻﺒﺎ راوﯼ
saba@pglo.net
– ٧٨ﺷﻤﺎرﻩ ﺑﻴﺴﺖ و ﯾﮑﻢ
ﺁﯾﻴﻦ ﭼﺮاغ ،ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﻧﻴﺴﺖ!