Regiogenoten: Mariska Jagt en Robert Elsendoorn

Mooie huizen & SNELLE AUTO’S

Men neme twee regiogenoten die elkaar niet kennen, zet ze bij elkaar en laat ze met elkaar in gesprek gaan. Et voilà: ze blijken meer gemeen te hebben dan ze van te voren hadden gedacht.

Robert Elsendoorn

(44 jaar) is de eigenaar van verschillende horecazaken in onze regio: Langs Berg en Dal in Noordwijk, Venneper Lodge in Nieuw Vennep en Het Tussenstation in Lisse. Met zwager Bas Paulus heeft hij een aantal vestigingen van Lowietje. Met zijn vriendin woont Robert in Noordwijk, ze hebben samen een zoontje.

Mariska: ‘Het lijkt wel een date!’ Robert: ‘Ja precies. Dan moet ik deze clichévraag wel stellen aan je: heb je hobby’s en passies?’ Mariska: ‘Ik sport heel veel. Meestal zo’n drie keer in de week met een personal trainer. Dat is heel fijn, elke keer daagt hij me weer uit. Ik doe ook aan kite surfen. Als het waait, word ik onrustig en dan wil ik kiten. En ik golf. Ik ben lid van The International in Amsterdam. Daar zie ik mijn klanten, goed voor het netwerk dus. En de omgeving is zo mooi. Dan kom je aanrijden en staan je golfspullen al klaar. “Dag mevrouw Jagt, hoe gaat het met u?” Heel decadent, maar dat is natuurlijk niet overal zo. Het is een uitdagend spelletje, heel technisch. Sport jij ook?’ Robert: ‘Sporten is ook echt mijn passie. Het is iets wat ik gewoon moet doen. Ik heb een burn-out gehad in 2017, vanaf dat moment ben ik gaan sporten. Als het druk is en ik heb veel aan mijn hoofd, dan moet ik nog meer sporten. Als je een halfuurtje bezig bent, dan voel je de stress zo uit je hoofd glijden.’ Mariska: ‘Hoe kwam het dat je een burn-out kreeg?’ Robert: ‘Ik ging van één zaak naar drie zaken. Van vijftig man personeel, naar honderdvijftig. En inmiddels zitten we op driehonderd man. Ik dacht het wel even te kunnen. Ik ben een control freak, maar dat moet je dan niet zijn. Dan dacht je alles te hebben geregeld, maar dan kwam er telkens weer een konijn uit de hoge hoed. Dat ging ik mijn lichaam zitten.’ Mariska: ‘Hoe uitte zich dat?’ Robert: ‘Het begon met gebrek aan geheugen totdat ik helemaal geen energie meer had. Ik ging helemaal onderuit. Mijn medicijn is sporten en goed eten. Voor mijn burn-out dacht ik altijd: je moet je niet zo aanstellen met een burnout. Maar als je er dan zelf een hebt gehad, weet je dat het

Mariska Jagt (ook 44 jaar) heeft een eigen bedrijf: Studio Mariska Jagt in Voorschoten. Ze ontwerpt interieurs, exterieurs, producten en accessoires op maat en zelfs hele villa’s voor particulieren en projectontwikkelaars. Ze was ook te zien met haar expertise in het programma RTL Woonmagazine. Mariska heeft drie zonen en woont in Oegstgeest.

geen aanstellen is. Mijn vader zei een keer tegen me: “Hard werken is niet moeilijk, maar hard voor je laten werken is pas moeilijk.” Klopt als een bus.’ Mariska: ‘Leiding geven en delegeren, dat is lastig.’

Robert: ‘Wat doe jij voor werk?’ Mariska: ‘Ik heb een studio voor architectuur, interieur en productdesign in Voorschoten. Ik studeerde psychologie en toerisme en heb in hotels gewerkt. Nu komt alles samen. Hospitality vind ik belangrijk, en ook de beleving. Het gaat niet alleen om een mooi plaatje, maar het hele gevoel. Van begin tot eind moet het proces een feestje zijn. Ik begon van vanaf de keukentafel bij me thuis en nu hebben we een team van twaalf mensen. We richten ons op de high end markt in de Benelux, de Alpen en Portugal.’ Robert: ‘Richt je huizen in?’ Mariska: ‘Ook dat ja, maar nog veel meer. We doen aan architectuur, we ontwerpen villa’s voor particulieren en projectontwikkelaars. Daarnaast doen we interior design voor particulieren in binnen- en buitenland en projectontwikkelaars. En we ontwerpen zelf ook nog, product design dus. Dat doen we voor labels, we hebben net een lijn ontwikkeld voor Maretti. Maar ook voor particulieren en de hospitality wereld. We hebben onlangs een boetiekhotel ingericht in Leiden, zo leuk was dat. De hospitality markt wil ik nog verder ontdekken.’ Robert: ‘Wat onderscheid je?’ Mariska: ‘We zijn een vrouwenteam, dat onderscheidt ons in stijl en in manier van werken. Mijn stijl is quiet luxury. Ik hou van de kracht van de eenvoud, zonder kil te zijn. Balans en rust is belangrijk in mijn ontwerpen. Als je thuis komt, moet dat jouw plek zijn en voelen als een warme deken. Onze stijl is natuurlijk wel ondergeschikt aan de eindgebruiker. Het

MARISKA: Toen ik net begon, belde ik Jan des Bouvrie en Piet Boon: hoi ik ben Mariska en over vijf jaar sta ik naast jullie.

moet jouw huis zijn, een plek waar jij je thuis voelt. Als je alle projecten naast elkaar legt, dan zie je wel een rode draad, maar niets is hetzelfde. De persoon is belangrijk. Ik wil de cliënt leren kennen. Een intake gesprek duurt daarom lang en is uitgebreid. Wat doe jij precies Robert?’ Robert: ‘Ik ben samen met mijn zwager Bas Paulus eigenaar van Lowietje. In juni 2020 begonnen we met Lowietje aan de Kaag. We hebben daarna Lowietje Lisse geopend, dat bestaat uit een restaurant en hotel. En er staan nog twee op de planning. Ik heb zelf nog drie andere zaken: Venneper Lodge, Langs Berg en Dal en Het Tussenstation. En ik vind de inrichting erg belangrijk, dat hebben we wel gemeen. Elke Lowietje is weer helemaal anders. Lowietje Lisse, waar we nu zitten te praten, is chique. Lowietje aan de Kaag voor families en in de herfst opent Lowietje Nieuw Vennep die in mediterrane sfeer is. Beleving vind ik net als jij erg belangrijk, gasten moeten helemaal blij naar huis gaan.’ Mariska: ‘Het ziet er mooi uit hier. Heb je altijd in de horeca gezeten?’ Robert: ‘Ik ben eigenlijk begonnen als vertegenwoordiger. Mijn ouders hadden Vrouw Holle in Lisse, een pannenkoekenhuis. Mijn vader vroeg op mijn 21ste of ik hem kon helpen in de zomer. Dat lag me wel, toen bij ik Langs Berg en Dal begonnen in 2000. En toen kwamen Venneper Lodge en Het Tussenstation erbij. Mijn zwager, die ook in de horeca werkt, vond dat we iets samen moesten doen. We hebben toen De Hanepoel gekocht en omgetoverd in Lowietje aan de Kaag. We kregen energie van elkaar en wilden vaker samenwerken. We werden getipt door Henk Mooijekind om met de eigenaar van Hotel de Nachtegaal te praten, daar hebben we Lowietje Lisse van gemaakt. Er komen nog meer Lowietjes aan. En de naam verwijst trouwens naar mijn vader: Louis.’

Mariska: ‘Wat is jouw expertise?’ Robert: ‘De cijfertjes en ik ben meer van op de achtergrond. Het tegenoverstelde van mijn zwager, hij is graag op de voorgrond. Hij draait mee op de vloer, dat vindt hij leuk. Een goede rolverdeling.’ Mariska: ‘Dat is belangrijk, dat heb ik ook geleerd in mijn studio. Ik ben onlangs gestart met een opleiding voor leiding geven. Ik begon als creatieveling, maar toen mijn studio begon te groeien had ik meer capaciteiten nodig. Ik kan heel gedisciplineerd zijn, maar moet letten op mijn focus. Ik vind namelijk alles leuk en wil alles meteen doen. Dat leidde in het begin wel af, er kwamen vaak mensen op mijn pad met goede ideeën. Maar je kunt niet alles doen. Ik heb structuur om me heen gecreëerd, de sleutel bijvoorbeeld op een vaste plek. Ik houd ervan als mijn huis rustig en opgeruimd is, dan kan ik creatief zijn.’ Robert: ‘Dat heb ik ook ja. Sinds een half jaar ben ik vader, het kan binnen no time een zooi zijn door al zijn speelgoed. Gelukkig vind ik

ROBERT: Na een werkdag lig ik met mijn zoontje op de bank en dan kijken we samen naar Weelers Dealer’s.

opruimen ook wel lekker, verstand op nul en even alles netjes maken. Eigenlijk wilde ik nooit kinderen, mijn vriendin wel. En het is ook echt geweldig. Ik moet zeggen: met werk erbij kan het wel zwaar zijn. We nemen hem overal mee naartoe. Vroeger lieten vrienden foto’s van hun kinderen zien en daar had ik dan niet zoveel mee, nu doe ik dat ook tot vervelens toe haha.’ Mariska: ‘Ik kreeg al jong mijn eerste kind, op mijn 24ste . Mijn vrienden waren nog allemaal aan het feesten en niet bezig met kinderen. We namen hem ook overal mee naartoe, ook naar feestjes. Ik kan erg genieten van het ouderschap.’ Robert: ‘Zeker. Na een werkdag ga ik naar huis en dan komt hij bij me op de bank liggen en dan kijken we samen naar Weelers Dealer’s.’ Mariska: ‘Heb jij ook wat met auto’s?’ Robert: ‘Zeker! Ik ben verliefd geworden op het karakter van een Porsche 911, maar ben überhaupt helemaal auto gek hoor. Jij ook? Ik begrijp nu wel waarom we aan elkaar zijn gekoppeld voor een gesprek.’ Mariska: ‘Wat toevallig allemaal, we hebben veel gemeen.

Ik houd ook van auto’s. Ik ben bezig met mijn race licentie. Zelf rijd ik in een BMW 440.’ Robert: ‘Dan snap ik dat je wil gaan racen. Op het circuit vind je veel meer mensen met de gelijke passie en zijn vaak ook ondernemers. Wil je met je studio niet naar Amsterdam?’ Mariska: ‘Ja daar heb ik over gedacht. Daar gebeurt het immers allemaal, maar Amsterdam is op zich ook weer een dorp. Ik heb niet zoveel met Voorschoten, maar mijn pand is heel leuk. We zijn aan het groeien, over drie jaar wil ik iets groters. Amsterdam is leuk, maar ook heel druk.’

Robert: ‘Wat zijn nog je ambities voor de komende jaren?’ Mariska: ‘Ik wil de beste design studio van Nederland worden. Toen ik net begon belde ik Jan des Bouvrie en Piet Boon of ik een kijkje in de keuken mocht krijgen. “Hoi, ik ben Mariska en over vijf jaar sta ik naast jullie.” Dat vonden ze wel leuk. Om de beste te worden, heb ik drie pijlers opgesteld: klantbeleving, dat ze heimwee hebben naar het proces, werknemers tevredenheid en kwaliteit. Ik kijk dan niet naar over tien jaar, dat vind ik te ver, maar naar vijf jaar. We zijn ook bezig met een Netflixserie, allemaal leuke dingen. En mijn droom is om een eigen huis te bouwen aan het strand. Het is daar zo inspirerend. Al mijn ontwerpen zijn

ROBERT: In elke dorpskern willen we een Lowietje.

geïnspireerd op de natuur. En jouw plannen?’ Robert: ‘Heerlijk he, het strand. Ik woon aan de rand van de duinen en ging vroeger in de ochtend vroeg hardlopen en dan zag je de zon opkomen, zo mooi. Gelijk energie voor de rest van de dag. Als je me twee jaar geleden vroeg wat mijn ambities waren, dan had ik je een ander antwoord gegeven. We hebben nu met corona te maken, een gekke tijd. Mijn visie is dat er veel gaat veranderen in horecaland: de dorpskernen worden heel gezellig met leuke boutique winkeltjes en restaurantjes met terrassen. Daar gaan we op inspelen: in elke dorpskern komt een Lowietje. Dat lijkt me een mooie uitdaging voor de komende tijd.’

MARISKA: Als het waait, word ik onrustig en dan wil ik kiten.

Mariska over Robert

‘De ontmoeting met Robert heb ik als een heel fijn ervaren. Robert kende ik nog niet, maar we hadden veel gemeen en dat maakte het gesprek open en herkenbaar. Het gesprek heeft me energie gegeven en ook weer nieuwe inspiratie. Ik ben blij dat ik Robert nu een beetje ken en we komen elkaar zeker nog tegen!’

Robert over Mariska:

Mijn eerste indruk van Mariska: een intelligente vrouw die weet wat zij wil. Leuk om iemand te ontmoeten waarmee ik zo veel raakvlakken heb, zowel zakelijk als privé. Ik zou het leuk vinden om vaker met Mariska te sparren om te zien wat er verder achter haar schuilt op gebied van ondernemen.