Portrettenserie Het Vak

VAK

Je beroep is de ruggengraat van het leven, meende filosoof Friedrich Nietzsche. Bekende en minder bekende mensen vertellen over hun bijzondere werk of hobby en over hun leven in deze omgeving. Hoeveel ruggengraat hebben deze professionals?

ENaam: Esther Weidema Leeftijd: 55 jaar Eerste baan: Receptioniste Fides Makelaardij Beroep: Zelfstandig ondernemer en accountmanager Studio Projectie Woon- en werkplaats: Leiden Burgerlijke staat: Verliefd samenwonend Grootste overtuiging: Als je doet wat je altijd al deed, krijg je wat je altijd al kreeg. Tip voor de mensheid: Geniet van vandaag, morgen beginnen de herinneringen!

Angst

Ik hou van het leven. Na mijn scheiding was ik het verplicht aan mijn kinderen om weer gelukkig te worden. Het was hard werken. Ik voelde mij verantwoordelijk en mijn trots was groot; ik zou de klus klaren. Een hoofdrol voor de kinderen en genieten van klein geluk. Af en toe in de overlevingsmodus. Maar naast moeder, werknemer en vriendin wilde ik ook vrouw, minnares en levenspartner zijn. Daarbij bleek ik mijzelf in de weg te zitten. De scheiding van mijn ouders had bij mij geresulteerd in verlatingsangst. Een angst die vijftig jaar van invloed is geweest op al mijn relaties.

Thuis

Wekelijks reed ik langs de afslag Leiden. Onderweg naar mijn Indonesische grootouders in Den Haag, vanuit het pittoreske Edam waar ik opgegroeid ben. Later zou het mijn thuis worden. Mijn thuis was als kind bij mijn moeder en stiefvader. Alles was bespreekbaar en creativiteit werd aangemoedigd. Harmonie stond hoog in het vaandel. Een veilig thuis zorgt voor stabiliteit en geeft je kracht om je staande te houden in de echte wereld.

Vrijheid

Sinds mijn kinderen het huis uit zijn is mijn leven veranderd. Mijn jongens zijn opgegroeid tot sociale, empathische mannen en ik hoef niet meer te zorgen voor brood op de plank. Tijd om te kiezen voor de krenten uit de pap. Ik werd gevraagd om Sail Leiden 2018 te organiseren in de prachtige historische haven en leerde bewoners en ondernemers kennen. Nu organiseer ik er jaarlijks met Leidens Ontzet een feest. De mensen zijn mijn vrienden geworden.

Ambitie

Van kinds af aan wist ik wat ik wilde. Onafhankelijk zijn. En daarbij hielp een goede baan. Ik heb altijd met veel plezier gewerkt, heb mijn gezin ervan kunnen onderhouden en kocht op mijn 21ste mijn eerste koophuis. Inmiddels, vijf koophuizen later, woon ik heerlijk aan de oever van de Nieuwe Rijn. Elke dag kan ik kiezen of ik wil werken, schrijven, een klus voor mijzelf doen of in de tuin werken. En ik heb een werkgever gevonden die daarbij past.

Rust

Ik wilde niet (meer) in herhaling vallen en besloot hulp te zoeken. Mijn gedrag analyseren kon ik uitstekend, maar iemand moest mij verder helpen. Een therapeut hielp mij om inzicht te krijgen in mijn aangeleerde gedrag en ontwikkelde mechanismes om daar verandering in te brengen. Eindelijk in staat een betere versie van mijzelf worden.

Inspiratie

Schrijven heeft mij geïnspireerd. Bijna euforisch werd ik ervan. Mijn hele leven schrijf ik al en nu besloot ik mijn ervaring te delen. Ik heb een goede redacteur gevonden die mij coacht en inmiddels ben ik halverwege. Ik verwacht dat mijn boek volgend jaar af is. Inspiratie genoeg. Geen zweverig zelfhulpboek, maar een autobiografische roman geschreven met de voeten op de grond. Over mijn leven met een angststoornis.

Toekomst

Het kan voor mij geen toeval zijn dat er juist nu iemand op mijn pad is gekomen die mij hierin stimuleert. Feilloos voelt hij aan welk gedrag voortkomt uit mijn angst, zonder het te veroordelen. Voor het eerst ben ik in staat om te delen wat mij beweegt en beroert. Om lief te hebben en niet meer bang te zijn om verlaten te worden. Leven in plaats van overleven. Een boek schrijven en een duurzame relatie: ik zie de toekomst zonnig tegemoet.

MNaam: Matthijs Bollen Leeftijd: 28 jaar Eerste baan: IJsschepper Beroep: Ondernemer, eigenaar twee vestigingen van IJs van Matthijs Woon- en werkplaats: Leiderdorp en Leiden Burgerlijke staat: Ongehuwd Grootste overtuiging: Doe je best, de rest komt vanzelf. Tip voor de mensheid: Accepteer de ander zoals die is.

Seizoen

Niemand is zo afhankelijk van het seizoen als een ijscoman! Want bij mooi weer heeft iedereen trek in ijs. Gelukkig speelt mijn bedrijf daar goed op in. Doordat we ook veel ijs maken voor horecazaken –we krijgen wekelijks wel een nieuwe aanvraag van ondernemers die ook ambachtelijk ijs willen verkopen- kunnen we het hele jaar een goede omzet maken. In de eerste vestiging in de Steenstraat draaiden we eigenlijk maar twee seizoenen volle bak: de lente en de zomer. In de nieuwe zaak op de Haarlemmerstraat heb ik er vertrouwen in om het hele jaar door ijs te kunnen verkopen, want mensen krijgen steeds meer behoefte aan goed ijs. Daarnaast zijn we nog met andere producten begonnen, zoals warme wafels. En dat bevalt de Leidenaar al goed!

Eigen baas

Dat is wat ik altijd al wilde worden. Op school was ik weinig te vinden en deed ik minder mijn best dan wat ik eigenlijk kon. Ik wilde niet in de banken zitten maar wilde met m’n handen bezig zijn en er het liefst nog voor beloond worden. Toen ik ooit op het pad kwam van Luciano in Wassenaar was ik op slag verliefd geworden op het ijssalon-leven. En wilde ik ook wat mijn voormalige baas deed. Hij was mijn voorbeeld en ik heb er toen alles aan gedaan om ook mijn eigen ijs te kunnen maken en verkopen uit mijn eigen ijssalon. En dat is gelukt!

Vrijheid

Eigen baas zijn betekent voor mij vrijheid. Als eigen baas kan je lekker ondernemen en je eigen keuzes maken. Natuurlijk heeft iedereen er wel een mening over, maar ik bepaal toch zelf uiteindelijk welke keuzes ik maak en niemand pakt dan je het gevoel af als je idee is geslaagd! En je daarmee weer een stap veder bent gekomen met een ontwikkeling van je bedrijf.

Ouder worden

Ouder worden is lastig. Voor mij dan in ieder geval, want je gaat je dan dingen beseffen. De dingen die je anders had moeten doen of je krijgt spijt van stomme dingen die je gedaan hebt toen je nog jong was. Dan realiseer je je eindelijk dat ik eigenlijk toch maar beter had kunnen luisteren naar de ouderen om mij heen, die het beste met me voor hadden. Maar aan de andere kant.. als ik niet zo eigenwijs was, dan was ik waarschijnlijk ook niet de persoon geworden die ik nu ben. Ik ben eigenlijk best trots op wat ik allemaal bereikt heb en nog wil gaan bereiken. Ten slotte heeft het leven met toch gebracht waar ik nu sta.

Ambitie

Mijn doel is om gelukkig te zijn met wat ik doe, dat ik mijn creativiteit kwijt kan en mensen kan opvrolijken met mijn ijs. Of ik heel groot wil worden? Nee, dat hoeft echt niet. Als ik maar lol heb in wat ik doe. Als ik het leuk ga vinden om heel groot te worden, dan gaan we er wel alles aan doen om dat te bereiken. Zolang je maar geniet, met de dierbare mensen om je heen.

Rust

Rust is eigenlijk een woord dat niet voor komt in mijn leven. Ik ben altijd druk bezig met hoe ik dingen zou kunnen aanpakken en hoe ik stappen kan gaan maken. Maar als ik in de ijskeuken ben en er zijn niet veel bestellingen, zodat ik rustig ijs kan maken en nieuwe smaken verzinnen, dan kom ik helemaal tot rust.

Inspiratie

Inspiratie haal ik eigenlijk uit alles wat ik zie en meemaak. Het gaat allemaal vanzelf. Ik haal eigenlijk uit de gekste dingen inspiratie, vooral als ik door de stad loop op een drukke zaterdag. Dan komen de ideeën spontaan in me op.

afschriften kreeg van Ben Borst dan van de supermarkt. Als ik een mooi shirt of mooie schoenen zie, dan koop ik die meteen in drie kleuren. Er goed uitzien geeft je een goed gevoel. In mijn auto liggen altijd een scheerapparaat, een geurtje en gel – zonder gel lijkt mijn kapsel op dat van Einstein. W Media

Naam: Wietze Snaak Leeftijd: 41 jaar Eerste baan: Appels rapen op de boerderij in Kommerzijl Beroep: Eigenaar van Jos Beeres Wijnkoperij Woon- en werkplaats: Wonend in Lisse, werkend door heel Nederland Burgerlijke staat: Samenwonend met Sianne. Samen hebben we een zoontje Yves-Lojén en we hebben allebei ook twee kinderen uit eerdere relaties. Grootste overtuiging: Niet opgeven. Tip voor de mensheid: Geluk komt niet van buitenaf, maar zit in jezelf. Zorg dat je erbij komt.

Familie

Familie is belangrijk voor me. Ik ben zelf net vader geworden van YvesLojén. Mijn vriendin Sianne en ik hebben een samengesteld gezin. We gaan verhuizen naar een groot huis in Lisse. Familie geeft je verantwoordelijkheidsgevoel. Kinderen zorgen voor energie, je brengt er je levenslessen op over. Ik zeg altijd: alleen ga je sneller, maar samen kom je verder. Ik zie dat onze kinderen zich aan me optrekken. Ik kan er zo van genieten als een van de kinderen m’n hand vastpakt als we samen lopen. Al een tijd ben ik elke zondag bij het programma van Harry Mens, Business Class, te zien. Ook doe ik mee aan De Grote Tuinverbouwing en ben ik weleens te gast bij VI. Het is een leuke manier om gezien te worden. Vroeger vond ik het ook al leuk om de lokale radio te bellen. Ik heb dat van mijn moeder, ze deed jaren geleden mee aan de Supriseshow. Ze vond de kilometerbordjes langs de kant van de weg altijd zo smerig, ze mocht toen samen met Hennie Huisman die borden schoonmaken.

Ondernemen

Op mijn zeventiende begon ik als jongste winkelbediende bij Jos Beeres Wijnkoperij in Groningen. Een paar jaar later kon ik de zaak overnemen. We bezorgen wijn door heel het land. Vroeger was wijn een drank voor de rijke mensen, ik wil het juist toegankelijk maken voor iedereen. Het grote voordeel aan eigen baas zijn, is dat je je agenda zelf kunt invullen. Die vrijheid vind ik fijn. Het voelt als rijkdom. Mijn medewerkers zijn allemaal erg zelfstandig, ik kan erop vertrouwen dan ze hun werk doen en ga dat niet controleren. Het is ook hard werken natuurlijk, ondernemen is vallen en weer opstaan. Op je bek gaan hoort erbij, het is een gratis leerschool. Het is niet altijd vloed, ook weleens eb. Als ik op het strand loop, kan ik goed nadenken over beslissingen die ik moet nemen.

Strand en zee

Ik heb na mijn scheiding een tijd in Huis ter Duin gewoond, over die periode verschijnt aan het einde van dit jaar een boek. Een bijzondere tijd was dat. Dat prachtige hotel is pal aan het strand. Voor mij werkt het strand en de zee zuiverend voor de ziel. Ik ben niet van het zwemmen, maar van het wandelen. Dat heb ik veel gedaan als therapie. Dan dropte Johan-Jordi Noorlander me in Scheveningen en liep ik over het strand terug naar huis. Helemaal niet romantisch hoor, het regende vaak. Het zorgde dat ik me nietig voelde.

Ontroerend

Om mooie dingen kan ik huilen, een traantje van geluk wegpinken. Mijn pasgeboren zoontje bijvoorbeeld, wat is dat toch mooi. Dat ik zoiets nog mag meemaken. Het leven gaat niet alleen om mooie dingen, er gebeuren gerust minder leuke dingen: een scheiding, ziekte, faillissement en de dood. Het leven kan zwaar zijn, ik vind het ook weleens lastig. Iedereen heeft een uniek recept, je zult het zelf moeten maken.

Uiterlijk

Ik heb dan wel geen sixpack en ben helemaal geen George Clooney, maar ijdel ben ik wel. Ik houd ervan verzorgd voor de dag te komen. En ik kan ervan genieten als andere mensen er verzorgd uitzien. Kleren maken de man. Van mooie kleding houd ik ook. Ik had een tijd dat ik meer

Bezinning

Ik vind het belangrijk om naar het onderbewustzijn te luisteren. Je kunt jezelf evalueren, patronen ontdekken en nagaan wat je aan jezelf kunt veranderen. Ik vind dat er een moment van rust moet zijn om dat te doen, bezinning dus. Zeg gewoon af en toe: nu even niet.