Julia begeleidt de samenzang tijdens de dienst.
De stad Pevek, gezien vanaf de noordelijke ijszee.
10
Julia Kasjina geroepen naar Tsjoekotka
De vreugde van gehoorzaamheid A
lvorens een mens in Zijn heilig werk te gebruiken, schenkt God het verlangen in ons hart. Zo legde Hij ook mij die heilige wens in mijn ziel, maar ik hield het eerst nog
geheim.” Vanuit Pevek (Tsjoekotka) schrijft de 21-jarige Julia Kasjina ons hoe God haar naar deze verre plek geroepen heeft.
Anatolij Kymyn , evangelist te Pevek, met zijn vrouw.
“Beste vrienden! Ik groet jullie in de liefde van Jezus Christus en ik schrijf jullie deze brief om te vertellen van de wonderbaarlijke leiding van God in mijn leven. Tijdens een jeugdbijeenkomst in de stad Koersk hoorde ik de innerlijke stem van God heel duidelijk: “Ik wacht ook op jou!” Ik weet niet waarom, maar Hij legde me op het hart om naar Tsjoekotka te gaan. Ik sprak er met geen mens over en begon alleen voor deze zaak te bidden.” Strijd God brengt Julia na twee maanden met mensen in contact, waardoor voor haar duidelijk wordt waar haar plaats voor de dienst is. Ze schrijft: “Tot mijn verwondering heeft God het zo geleid, dat ik in de zomer van 2007 als medewerkster naar het kinderkamp in de
stad Belgorod kon gaan. Onder ons was ook een zuster uit Tsjoekotka, Katja Belousova. Men vroeg haar iets te vertellen van het leven in het noorden. Terwijl ze vertelde, ging mijn hart steeds heviger kloppen en vatte de gedachte post: “Jij bent daar nodig! Daar is je plaats!” Toen ik naar huis terugkeerde, vertelde ik mijn ouders hierover en hebben ze samen met mij gebeden.” Hoewel de Heere Zijn wil duidelijk aan Julia heeft geopenbaard, wordt dit ook bestreden en komen er allerlei vragen op haar af: ‘Zou ik me misschien hebben vergist?’ en ‘Is daar wel echt mijn plaats?’ of ook wel ‘Ik ben het waarschijnlijk niet waard om zo’n groot werk te doen...’ “In mijn hart was strijd: ‘Waarom moet ik mijn lieve familie, jeugd en gemeen-
te verlaten?’ Toen mijn vrienden van mijn wens hoorden, kreeg ik van enkelen te horen: “Wil je daar heen? Je bent zo jong! Daar moeten mensen heen die een gezin hebben of die vast in het geloof staan.” In een pastoraal gesprek met de oudste van de gemeente werd me duidelijk dat de vijand steeds allerlei methodes gebruikt om Gods werk te verhinderen. Voor hem was juist daardoor duidelijk dat dit voor mij Gods weg is.” Arbeidsveld Julia ervaart dat God zelfs in de kleinste dingen voor Zijn kinderen zorgt. “Ik maakte me grote zorgen om de reis die met stond te wachten. Ik had nog nooit gevlogen en moest dit nu ook nog alleen doen. God heeft het zo geleid dat ik met een broeder uit het gebied van Koersk, die naar Pevek moest, kon meereizen. Toen we in Tsjoekotka uitstapten, blies de ijzige wind me in het gezicht. Ik zag een eindeloze, witte woestijn… Gods veld, dat op arbeiders wacht.” De ontvangst in de gemeente van de stad Pevek is hartelijk. Ook bellen christenen uit andere gemeenten om te vragen hoe het met Julia is en om haar te bemoedigen. “Het was zo vreemd om te ervaren, dat iemand buiten mijn familie zich om mij bekommert. Maar we zijn door het bloed van Jezus Christus familie van elkaar en dat is ons grote voorrecht! Wat is het heerlijk om de stralende gezichten van de broeders en zusters te zien en te begrijpen dat God mij als Zijn werktuig kan gebruiken! Mijn ziel siddert voor zo’n grote verantwoordelijkheid die de Heere mij, die onwaardig ben, heeft toevertrouwd.” Zegeningen Julia merkt dat de Heere haar werk wonderlijk zegent. “Ik speel op de piano en het lukt me beter dan thuis. Dat is een wonder van
God! Ik leid ook kindersamenkomsten. Het is ongewoon om bijna elke dag van de kinderen te horen: “Wanneer is de kindersamenkomst? Laten we het nu gaan doen!” In onze gemeenten vind je zo’n dorst niet! Soms zijn er uren waarin ik heimwee heb. Dan denk ik terug aan de jeugd, aan de bijeenkomsten... Maar dan spreekt de Heere weer tot mij en zegt dat ik hier meer nodig ben dan daar. God zij dank! Ik heb nog geen minuut spijt gehad van mijn komst naar Pevek. Het is wonderlijk om Gods wil te vervullen en Zijn zachte stem te gehoorzamen! Thuis heb ik nooit Zijn nabijheid zo duidelijk gevoeld. Hier heb ik geen familie of vrienden bij me, maar de beste Vriend en Helper – Christus – is bij me. We bidden dat nog veel arbeiders naar de afgelegen velden van God komen. Moge de Heere nog veel jonge broeders en zusters geestdriftig maken om Hem te dienen en hun prachtige jeugdjaren niet tevergeefs te leven! Bid alsjeblieft voor mij, jullie kleinste zuster in de Heere, en ook voor de gemeente in Pevek. Natuurlijk heb ik ook moeilijkheden, maar onze hulp is in de Heere! Moge Hij ook jullie werk zegenen.”
11
De gemeente van Pevek met bezoekers. Rechtsboven Katja Belousova met haar man.