Citymag Thessaloniki #027 __ 03-16.10.2020

the guide

ΠΟΥ ΘΑ ΠΑΤΕ, ΤΙ ΘΑ ΔΕΙΤΕ, ΤΙ ΘΑ ΑΚΟΥΣΕΤΕ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: ΘΕΑΤΡΟ, ΣΙΝΕΜΑ, LIVE ΣΚΗΝΕΣ, ΓΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑ, ΕΞΟΔΟΣ

Citymag THESSALONIKI

No 027

03-16.10.2020

Το free press της πόλης

ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ

Citymag

Κέρδισε ένα γεύμα 2 ατόμων αξίας 50 ευρώ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ ΣΤΗ ΣΕΛ.29

THE FALL FOOD ISSUE Oι δημιουργοί, οι χώροι, οι τάσεις και ό,τι πιο νόστιμο «παίζει» στην (αδιαφιλονίκητη) γαστρονομική πρωτεύουσα της χώρας.

No 027 — 03-16.10.2020

027

#

To free press της Θεσσαλονίκης. Διανέμεται δωρεάν κάθε δεύτερο Σάββατο Ιδιοκτησία-Έκδοση: Θερμαϊκός Εκδόσεις Aνάπτυξη περιεχομένου:

now the creativity platform

Διευθυντής σύνταξης: Άγγελος Ν. Βάσσος angelos@citymagthess.gr

Αρχισυντάκτης: Λεόντιος Παπαδόπουλος leontios@citymagthess.gr

Εκτύπωση: Ίρις Εκτυπώσεις ΑΕΒΕ Διεύθυνση: Ροδοπόλεως 9, Καλαμαριά ΤΚ 55133, Θεσσαλονίκη Τ/2310-431.669 W/www.citymagthess.gr Ε/Σύνταξη: contact@citymagthess.gr Ε/Ατζέντα εκδηλώσεων: agenda@citymagthess.gr Ε/Εμπορικό τμήμα: adv@citymagthess.gr FB/CitymagThess Instagram/Citymagthess Τwitter/@citymag_thess E-book/issuu.com/citymagthess Απαγορεύεται η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική, μερική ή περιληπτική ή κατά παράφραση ή απόδοση του περιεχομένου τής εφημερίδας με οποιονδήποτε τρόπο -μηχανικό, ηλεκτρονικό, φωτοτυπικό, ηχογράφησης ή άλλο- χωρίς προηγούμενη γραπτή άδεια του εκδότη (νόμος 2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα). Οι απόψεις των σχολιογράφων είναι προσωπικές και δεν απηχούν κατ’ ανάγκη τις απόψεις της διεύθυνσης της εφημερίδας.

Παρακαλούμε, ανακυκλώστε μετά την ανάγνωση

Σημεία διανομής Αν είστε αναγνώστης και διαπιστώσατε ότι η «Citymag» εξαντλήθηκε στα αναφερόμενα σημεία διανομής ή αν είστε επαγγελματίας και θα θέλατε να φιλοξενείτε τη «Citymag» στην επιχείρησή σας, επικοινωνήστε μαζί μας στο E. contact@citymagthess.gr

à

ID

ΚΑΛΩΣ ΗΛΘΑΤΕ EDITORIAL 03

Citymag Thessaloniki

Αναζητώντας τη γεύση τής πόλης

Ε

ίναι περίεργο πόσο γαληνευτική μπορεί να είναι μια μυρωδιά ή μια γεύση – αλλά και πόσο ξεσηκωτική ταυτόχρονα. Ειδικά αυτές τις πρώτες δροσερές ημέρες τού φθινοπώρου, με το χώμα να αρχίζει να αναδύει τις μοσχοβολιές τού αναστημένου υπεδάφους στον απόηχο των πρώτων βροχών, οι γαστριμαργικοί αρωματολάγνοι θα μπορούσαν να κάνουν τον Ζαν-Μπατίστ Γκρενούιγ, τον σκοτεινό ήρωα τού Πάτρικ Ζίσκιντ στο μπεστ σέλερ του «Το Άρωμα», να κρυφτεί από ντροπή. Δεν χρειάζονται πολλά. Το άρωμα ενός καυτού εσπρέσο στις 9 το πρωί, όταν η δροσιά απαιτεί ήδη ένα ζεστό ρόφημα για να αγαλλιάσει το σώμα. Ένα πλακάκι μαύρης σοκολάτας στο πλευρό του, τόσο όσο, ίσα για να ισορροπήσει με τη μετριοπαθή και συνεσταλμένη γλύκα του την καλοδεχούμενη αψάδα τής πίκρας τού καφέ. Η μοσχοβολιά, περνώντας από τον φούρνο τής γειτονιάς, τής φρεσκοψημένης ζύμης, που στα χέρια τού μάστορα αρτοποιού γίνεται καρβελάκι λευκό ή ολικής ή πολύσπορο ή με μυρωδικά ή με τυριά ή με αλλαντικά ή με σκόρδο ή με κρεμμύδι ή με λαχανικά (ένα σύμπαν γαστρονομικών επιλογών, τις οποίες περιορίζει αποκλειστικά η φαντασία τού πλάστη), αλλά και ψωμάκι, κρουασάν, τσουρέκι, κουλούρι Θεσσαλονίκης – ένας κόσμος από καλούδια. Ευωχία!

Μ

υρωδιές και γεύσεις που ζεσταίνουν την ψυχή και γαληνεύουν το στομάχι. Αλλά και που, την ίδια στιγμή, παρασύρουν το μυαλό σε ταξίδια. Λένε ότι η τοπική κουζίνα αποτελεί ένα από τα κυριότερα αξιοθέατα κάθε τόπου – και όχι άδικα. Ανατρέξτε στη μνήμη σας, σε ταξίδια που κάνατε πρόσφατα ή παλαιότερα στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό, και είμαι σίγουρος ότι θα βρείτε κάποιο φαγητό, κάποιο γλυκό, ένα κρασί ή κάποιο ρόφημα το οποίο συνδέσατε τόσο έντονα με την ταξιδιωτική σας εμπειρία, ώστε η δοκιμή του και μόνο σήμερα να σας κάνει να ανακαλείτε εκείνη την απόδραση. Σε ό,τι με αφορά, ακόμη θυμάμαι τις πρώτες ημέρες που βρέθηκα μόνος, μακριά από το σπίτι μου, στο εξωτερικό, σε ηλικία 20 χρόνων. Μία από τις κύριες τροφές στο τραπέζι μας, σχεδόν καθημερινά, ήταν μια μακαρονοσαλάτα που προμηθευόμασταν από το salad bar ενός σούπερ μάρκετ (δεν επρόκειτο για κάποιο delicatessen, αλλά για κατάστημα μιας mainstream αλυσίδας). Δεν είχε κάτι αξιοπρόσεκτο – ζυμαρικά (βίδες, αν θυμάμαι καλά), μαγιονέζα τού εμπορίου, καρότο και πατάτα κομμένα σε κυβάκια και μερικά μπιζέλια. Κι όμως: αυτή η μακαρονοσα-

λάτα τού συρμού, η κάθε άλλο παρά γκουρμέ, έχει καταχωριστεί στη μνήμη μου ως η νοστιμότερη μακαρονοσαλάτα που έχω γευθεί ποτέ. Όχι επειδή ήταν αντικειμενικά το προϊόν κουζινικής virtuosité, αλλά επειδή αυτή η σαλάτα, που την απολαμβάναμε με φίλους καθισμένοι στους ξύλινους πάγκους ενός καθιστικού στο πάρκο, στην εξοχή τής Βαυαρίας, συνδέθηκε στο μυαλό μου με το πρώτο πραγματικό «ξεπέταγμα», με την πρώτη πραγματική εμπειρία ενήλικης ζωής. Κι αυτό το γεγονός τής δίνει προστιθέμενη αξία αξεπέραστη.

Λ

έγονται πολλές παραδοξολογίες για τη Θεσσαλονίκη – όπως το αμίμητο «συμπρωτεύουσα», μια παγκόσμια πρωτοτυπία, λες κι αν η Αθήνα κρυολογήσει θα αναλάβει προσωρινά η Θεσσαλονίκη στο πόδι της. Πλάι στα πολλά (και πολλές φορές ανόητα) που λέγονται, ωστόσο, υπάρχουν και κάποια που έχουν πραγματικό αντίκρισμα. Όπως, για παράδειγμα, το ότι η Θεσσαλονίκη αποτελεί τη γαστρονομική πρωτεύουσα της χώρας μας. Δεν πρόκειται περί τοπικισμού – και αυτό το αποδεικνύουν τα ίδια τα γεγονότα. Η πόλη γέννησε και εξακολουθεί να γεννά σεφ που διακρίνονται πανελλαδικά (συνήθως αφού προηγουμένως μεταναστεύσουν στην Αθήνα, για λόγους πρακτικών και επικοινωνιακών logistics). Δημιουργεί concepts που αναπαράγονται urbi et orbi με επιτυχία, δημιουργώντας νέες σχολές. Επινοεί συνταγές, γαστρονομικούς νεολογισμούς, συνθέσεις και μετεξελίξεις που γρήγορα γίνονται success stories, ακόμη και εκτός συνόρων. Φιλοξενεί καταστήματα εστίασης που μπαίνουν σε διεθνείς «Βίβλους» τού στιλ και του ντιζάιν για την αισθητική και τη λειτουργικότητά τους.

Ν

αι: η Θεσσαλονίκη είναι στη διαχρονία της μία μήτρα γαστρονομικού πολιτισμού. Κι αν ισχύει το ότι οι γεύσεις είναι ένα από τα πιο ισχυρά αναμνηστικά των ταξιδιών μας, τότε η γευστική παράδοση της πόλης μπορεί να αποτελέσει (αν καταφέρουμε να την οργανώσουμε και να την πλασάρουμε εντός και –κυρίως – εκτός συνόρων ως συνεκτικό, συνεπές και ευπώλητο τουριστικό προϊόν) ένα από τα δυνατά χαρτιά της όχι μόνο για την προσέλκυση τουριστικού εισοδήματος, αλλά και για την αναδιοργάνωσή της σε μια νέα βάση, που θα μπορούσε να είναι ταυτόχρονα οικονομικά σταθερή, αλλά και συναρπαστικά απολαυστική.

ΑΓΓΕΛΟΣ Ν. ΒΑΣΣΟΣ

angelos@citymagthess.gr

Χώροι πολιτισμού: Αποθήκη 1 (εντός του λιμανιού) • Βασιλικό Θέατρο (πλατεία Λευκού Πύργου) • Θέατρο «Αριστοτέλειον» (Εθνικής Αμύνης 2) • Θέατρο «Αυλαία» (Τσιμισκή 136, πλατεία ΧΑΝΘ) • Θέατρο Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών (Εθνικής Αμύνης 2) • Θέατρο «Κολοσσαίον» (λεωφόρος Βασιλίσσης Όλγας 150) • Θέατρο Σοφούλη (Τραπεζούντος 5 με Θεμιστοκλή Σοφούλη, Καλαμαριά) • Θέατρο «Τ» (Φλέμινγκ 16) • Κινηματοθέατρο «Ολύμπιον» (πλατεία Αριστοτέλους 10) • Κτίριο ΧΑΝΘ (πλατεία ΧΑΝΘ) • Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης (25ης Μαρτίου με Νέα Παραλία) • Μονή Λαζαριστών (Κολοκοτρώνη 21, Σταυρούπολη) • Μύλος – Πολυχώρος Πολιτισμού (Ανδρέου Γεωργίου 56). Στο κέντρο: Ακαδημία (Αγίου Μηνά 3) • Αστόρια (πλατεία Ναυαρίνου 17) • Δεκαεπτά (Aλεξάνδρου Σβώλου 24) • Δέκα Τραπέζια (Στρατηγού Καλλάρη 5) • Διεθνές (Μελενίκου 13) • Έπαυλη Μαρόκκου (Βασιλίσσης Όλγας 113 με Πέτρου Συνδίκα) • Ζύθος (Κατούνη 5, Λαδάδικα) • Ζύθος Ντορέ (πλατεία Τσιρογιάννη, Λευκός Πύργος) • Ζώγια (Αλεξάνδρου Σβώλου 54) • Η Μικρή Φρίντα (Αχειροποιήτου 4) • Θερμαϊκός (λεωφόρος Νίκης 21) • Ιπποπόταμος (πλατεία Αγίου Γεωργίου 7) • Καφέ Λουξ (Ολύμπου 83) • Μαγικός Κόσμος (Βασιλίσσης Όλγας 155) • Μασσαλία (Μανουσογιαννάκη 6) • Μπαρ / Μπα / Μπεν (Κωνσταντίνου Καραμανλή 29) • Παραδοσιακό (Αριστοτέλους 3, στη συμβολή με την Τσιμισκή) • Παραδοσιακό (Κούσκουρα 4) • Πλατεία Θεάτρου (Εθνικής Αμύνης 4) • Υφήλιος (Προξένου Κορομηλά 1) • Ύψιλον (Εδέσσης 5) • ACOSTA Flavors Factory (Κύπρου 2, Άγιος Παύλος)• Apallou (Μητροπόλεως 51) • Arrogant Bar (Ίωνος Δραγούμη 35) • Blacklime (Τσιμισκή 24, στη στοά Χιρς) • Brothers in Law (Παύλου Μελά 30) • Bulldogs and the Beast (Αλεξάνδρου Σβώλου 1) • Candy Bar (Αγίας Θεοδώρας 4) • Charlie D. Brasserie (Κομνηνών 10, στο ξενοδοχείο «Excelsior») • Cin Cin (Ικτίνου 22) • City Café (Τσιμισκή 43, στο εμπορικό κέντρο «Πλατεία») • Classico (Θεμιστοκλή Σοφούλη 15) • De Facto (Παύλου Μελά 19) • Donkey Breakfast (Σκρα 3)• Father Coffee and Vinyls (Στρατηγού Καλλάρη 9) • Garçon Brasserie (Αγίας Σοφίας 2) • Hermanos espresso wine bar (Παλαιών Πατρών Γερμανού 18) • Join (Παλαιών Πατρών Γερμανού 10) • Join (λεωφόρος Νίκης 73) • Kanel Café (Γεωργίου Σταύρου 9) • Kazbah (Παλαιών Πατρών Γερμανού 12) • Kitchen Bar (Αποθήκη Β’, στην Α’ προβλήτα τού ΟΛΘ) • Laika (Γεωργίου Παπανδρέου 53) • Lena’s Bistrot (Κατούνη 7, Λαδάδικα) • Local Espresso Bar (Παλαιών Πατρών Γερμανού 17) • Mon Frère (Καρόλου Ντηλ 6) • Navona (Μεγάλου Αλεξάνδρου 2) • Nectar Distillery rooftop bar@«Zeus Is Loose» hostel (Κλεισούρας 13) • Olicatessen (Βίκτωρος Ουγκώ 4, Άνω Λαδάδικα) • Oval (Φιλικής Εταιρείας 1) • Padrino (λεωφόρος Νίκης 79) • Poselli Pizza (Βηλαρά 2) • Souel (Παύλου Μελά 16) • Spoon (Παύλου Μελά 38) • Stretto (Καρόλου Ντηλ 18) • Tabya (Κ. Μελενίκου 14Γ, έναντι πλατείας Χημείου) • The Blues Bar (Ολύμπου 84) • The Caravan B&B (Ρεμπέλου 1) • The Garden Bar (Αγίου Μηνά 16) • The Last Slice (Προξένου Κορομηλά 1) • The Path (Βαφοπούλου 28) • Toms (Τσιμισκή 22) • Tribeca (λεωφόρος Νίκης 21) • Valenio (Ικτίνου 6) • WonderWall (Αιγύπτου 18) • Youkali (Εθνικής Αμύνης 6). Άγιος Παύλος: Το Δέλτα (Ανθέων 24). Άνω Τούμπα: Παραδοσιακό (Γρηγορίου Λαμπράκη 20) • Το Νέον Καφενείον (Δημητρίου Τσιαπάνου 29 με Γρηγορίου Λαμπράκη). Εύοσμος: Il Posto (πλατεία Ευόσμου) • U Bar Project (Μεγάλου Αλεξάνδρου 93). Καλαμαριά: Διώροφον (Κερασούντος 81) • Coffice (Αιγαίου 62) • Cottage (Μιαούλη με Μιχαλακοπούλου 2) • Enjoy (Μεταμορφώσεως 21) • Mercado (Μεταμορφώσεως 38 με Κομνηνών 45) • The Bar L.A.B (Νικολάου Πλαστήρα με Μυστακίδου 2) • Tre (Θεμιστοκλή Σοφούλη 57)• ZAK – Contemporary Bistrot (Νικολάου Πλαστήρα με Ταξιαρχών 1, Νέα Κρήνη). Κάτω Τούμπα: Enjoy (Κλεάνθους 45) Νεάπολη: Αυλή (Δαβάκη 76) Πανόραμα: Παραδοσιακό (Παπαδοπούλου 17). Πολίχνη: Λοκαντιέρα (Αγνώστου Στρατιώτη 58) • Τριγωνάκι Coffee & More (Αγνώστου Στρατιώτου 56). Πυλαία: Da Leonardo Cucina Italiana (Φιλίππου 50). Σταυρούπολη: Bad Habit (Κολοκοτρώνη 18-20). Συκιές: Calderon (Επταπυργίου 82). Τριανδρία: Faces (Πολυτεχνείου 1)

Citymag Thessaloniki

No 027 — 03-16.10.2020

Τι παίζει και δεν πρέπει να χάσω;

1

Περιήγηση στα γλυπτά τού «Τελλόγλειου» για παιδιά 4-12 χρόνων το ΣΑ 03.10, στις 16:00. Συμμετοχές στο Τ. 2310-991614 και στο education@teloglion.gr.

2

«Thessaloniki Street Food Festival 2020» ώς και την ΚΥ 04.10, στον προαύλιο χώρο τής ΔΕΘ-Helexpo, από τις 17:00.

336 ΩΡΕΣ «ΒΑΒΥΛΩΝΙΑ» ΑΠΟ ΤΟ ΚΘΒΕ

Μπορεί το γλωσσικό χάος να καταδείξει την εθνική μας ασυνεννοησία; ΤΟ ΚΟΡΥΦΑΙΟ θεατρικό έργο τού Δημητρίου Κ. Βυζαντίου, «Βαβυλωνία», έρχεται αυτό το φθινόπωρο στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος (ΚΘΒΕ). Σε μιαν Ελλάδα ανομοιογένειας, που πασχίζει να αναστηθεί σε κράτος κουβαλώντας κατάλοιπα του οθωμανικού ζυγού, αρχαιοελληνικές περγαμηνές, ιταλικές επιδράσεις, αλλά και τις ιδιαίτερες κουλτούρες που ανέπτυξε ο κόσμος της σε απομονωμένες περιοχές (όπου η αμάθεια, η γραφειοκρατία τής διοίκησης, ο λογιοτατισμός και η έλλειψη συνοχής την ταλανίζουν), οι Έλληνες θα βρουν, μετά από ανατροπές και παρεξηγήσεις που το γλωσσικό ζήτημα δημιουργεί, τον δρόμο τής εθνικής ταυτότητας. Θα το επωμιστούν επί σκηνής –υπό το άγρυπνο βλέμμα τού «Αστυνόμου» Κοσμά Ζαχάρωφ– ως «Ανατολίτης» ο Τάκης Χρυσικάκος (φωτό), ως «Χιώτης» ο Ηλίας Μπερμπέρης, ως «Αρβανίτης» ο Αλέξανδρος Μούκανος, ως «Κρητικός» ο Κωνσταντίνος Χατζησάββας και ως «Κύπριος» ο Βασίλης Παπαδόπουλος. Τη δραματουργική επεξεργασία τού κειμένου που έγραψε ο Δημήτριος Κ. Βυζάντιος επιμελήθηκε ως σκηνοθέτης ο Τάκης Χρυσικάκος, ο οποίος βασίστηκε πάνω στις δύο εκδο-

The(s)list

H «CITYMAG THESSALONIKI» ΕΠΙΛΕΓΕΙ ΑΠΟ Ο,ΤΙ ΠΑΙΖΕΙ ΣΤΗN ΠΟΛΗ ΣΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΟΥ ΔΕΚΑΠΕΝΘΗΜΕΡΟΥ ΠΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ

3

Θεατρικό εργαστήρι ενηλίκωνστις 03, 04 & 05.10,από τις 17:00 ώς τις 21:00, στον πολυχώρο «Ενώ» (Ερμού11).

χές τού έργου (του 1836 και του 1840), με στόχο να δημιουργήσει το υλικό εκείνο που θα αναδείξει την ιδιαίτερη σκηνοθετική του ματιά.

INFO: Οι πρόβες άρχισαν ήδη και η νέα παραγωγή τού ΚΘΒΕ θα ανεβεί τον Οκτώβριο στη σκηνή «Σωκράτης Καραντινός» τής Μονής Λαζαριστών.

4

Οντισιόν για χορευτές & ηθοποιούς στις 03 και 04.10 στο «The ProDancers Studio». Πληροφορίες εδώ: 3threatpro@gmail.com.

6

Babis Batmanidis Company live… νωρίς, στο «Eightball» (Πίνδου 1, Λαδάδικα) το ΣΑ 03.10, στις 20:30.

7

Έκθεση έργων τής Χριστίνας Κυριακίδου ώς τα μέσα Οκτωβρίου στο café «The Caravan» (Ρέμπελου 1).

«ΤΖΟΡΝΤΑΝ»

Ένας σπαρακτικός μονόλογος στο θέατρο «Αυλαία» INFO: Στις 8, 9, 10, 11, 15, 16, 17 & 18.10, με ώρα έναρξης 21:00, στο θέατρο «Αυλαία» (Τσιμισκή 136). Εισιτήρια από 12-15 ευρώ. Η παράσταση διαρκεί 90 λεπτά, χωρίς διάλειμμα. Πληροφορίες στο ταμείο τού θεάτρου, στο Τ. 2310-230.013

8

Σόλο ούτι από τον Θεσσαλονικιό Παύλο Ασσιόγλου στο «La Latina» (Ηρώδου Αττικού 4) το ΣΑ 03.10, στις 20:30. Είσοδος: 2 ευρώ.

9

Δώδεκα δημιουργοί κόμικς στο «Rover Bar» (Σαλαμίνος 6) την ΚΥ 04.10, από τις 11:00 ώς τις 00:00. Είσοδος ελεύθερη.

Αν δεν βρίσκετε την εκδήλωσή σας στην ατζέντα μας (ή αν θέλετε να μοιραστείτε μαζί μας τα πολύ ωραία πράγματα που ετοιμάζετε), επικοινωνήστε μαζί μας στο agenda@citymagthess.gr Λατρεύουμε να μαθαίνουμε τα νέα σας!

Ο ΣΠΑΡΑΚΤΙΚΟΣ μονόλογος «Τζόρνταν» των Άννα Ρέινολντς και Μόιρα Μπουφίνι, που μετέφρασε ο Μάριος Πλωρίτης, ανεβαίνει για 8 παραστάσεις αυτόν τον Οκτώβριο στη Θεσσαλονίκη, με τη Μαρία Κορινθίου να υποδύεται την τραγική ηρωίδα Σίρλεϊ Τζόουνς, υπό τη σκηνοθετική μπαγκέτα τού Γιάννη Αϊβάζη. Μια ιστορία που αποκάλυψε η ίδια η Σίρλεϊ, όσο καιρό ήταν κρατούμενη στη φυλακή, στη συγκρατούμενή της Άννα Ρέινολντς, τη μία από τις δύο συγγραφείς.

ΜΟΥΣΙΚΗ

ΜΟΥΣΙΚΗ

ΜΟΥΣΙΚΗ

ΑΠΟ την παράδοση της Ελλάδας σε ολόκληρο τον κόσμο: αυτό το μουσικό ταξίδι προσφέρουν οι Kadinelia, το ντουέτο τού Θανάση Ζήκα και της Εύης Σεϊτανίδου. Ένα ταξίδι, στο οποίο τα διαχρονικά ακούσματα της χώρας μας αποκτούν νέο χαρακτήρα μέσα από τις κιθαριστικές μελωδίες και το αρμονικό τραγούδι των δύο μουσικών.

ΗΛΙΑΣ, Εισβολέας, Λιάκος, Είσβο: μετά από είκοσι χρόνια, τα πολλά «πρόσωπα» ενός από τους κορυφαίους έλληνες rappers δεν χρειάζονται συστάσεις. Προερχόμενος από τη hip hop «μάνα» τής Αθήνας, το Γαλάτσι, ήταν εκεί από την αρχή, δίνοντας φωνή σε μιαν ολόκληρη γενιά. Από το 2010 «παντρεύει» τη hip hop με το μπουζούκι και τον μπαγλαμά και μας συστήνει το ραπ-μπέτικο.

H BGKO (Barcelona Gipsy balKan Orchestra) επιστρέφει για μια ονειρεμένη βραδιά στη Θεσσαλονίκη. Δημιουργήθηκε την άνοιξη του 2012, όταν 11 μουσικοί μαζεύτηκαν στη Βαρκελώνη, για να γιορτάσουν τη Διεθνή Ημέρα των Ρομά. Μετά από συναυλίες, μουσικές συναντήσεις και περιοδείες σε 21 χώρες, η BGKO εξακολουθεί να ανθίζει και να εξελίσσεται.

Το ελληνικό έθνικ από μια νέα οπτική

INFO: Στις 09.10, στο «Eightball» (Πίνδου 1, Λαδάδικα). Οι πόρτες ανοίγουν στις 21:00, έναρξη στις 21:30. Εισιτήρια: €6 (α’ φάση προπώλησης), €8 (β’ φάση προπώλησης), €10 (προπώληση, ταμείο).

Ραπ αλά γκρέκα σε ένα full band acoustic live

INFO: Το ΣΑ 03.10, στο «Μύλος» οpen αir - «Βαβυλωνία» (Ανδρέου Γεωργίου 56, Τ. 2310-510.081). Εισιτήρια: €12.

Μια βραδιά γεμάτη από gipsy μουσικές

INFO: Στον πολυχώρο «WE» την ΠΑ 30.10, στις 21:00. Εισιτήρια: €12 (προπώληση μέσω viva.gr).

Οι γερόλυκοι του heavy rock live

à

5

To Acid and Rave στις 03.10, στο «Block 33», με τους 11 Void, το πρότζεκτ των Christian Cambas και Desmond Kind.

BEST OF THE CITΥ 04-05

ΟΙ NIGHTSTALKER επιστρέφουν στη Θεσσαλονίκη. Οι γερόλυκοι της ελληνικής heavy rock σκηνής ανεβαίνουν και πάλι βόρεια, για να θυμίσουν σε όλους πόσο απλό είναι το ροκ, όταν το κάνεις με την ψυχή σου, όταν δίνεις όλο σου το είναι πάνω στη σκηνή.

INFO: Το ΣΑ 17.10, στο «Principal Club» (26ης Οκτωβρίου 15, εντός τού πολυχώρου «Φιξ»). Οι πόρτες ανοίγουν στις 20:30. Special guests: Bonzai & Chipper. Εισιτήρια: €10.

Citymag Thessaloniki

No 027 — 03-16.10.2020

Quiz!

1

Ο έρωτας αλλάζει τον άνθρωπο. Συνήθως, με τρόπο ευεργετικό. Όχι πάντοτε με τρόπο ευεργετικό, ωστόσο…

TALK

Μια τού κλέφτη, δυο τού κλέφτη…

Γράφει η CATHY

Α

χ, λατρεμένη αναγνώστρια – λατρεμένε αναγνώστη μου… Μερικές φορές τι το θέλω και μιλάω; «Μα, καλά: εσύ φταις, Κάθι μου, αν κάποιοι άνθρωποι δεν προσέχουν;» θα με παρηγορήσεις εσύ, φανατικό μου κοινό. Όχι, σαφώς και δεν είμαι εγώ υπεύθυνη για τις πράξεις ή τις παραλείψεις τού κόσμου (αν και ήταν οι πράξεις που έκαναν τη ζημιά στην προκειμένη περίπτωση, όχι οι παραλείψεις). Δεν μπορώ ωστόσο να μη στενοχωριέμαι, όταν βλέπω κάτι δυσάρεστο να συμβαίνει. Όμως, «όταν ο άνθρωπος βλέπει το τρένο να τρέχει κατά πάνω του κι εκείνος επιμένει να στέκεται στη μέση, δεν φταίει ποτέ το τρένο για ό,τι επακολουθήσει», που έλεγε και ο πατέρας μου. Και εξηγούμαι.

Θ

υμάσαι, αγαπημένη αναγνώστρια – αγαπημένε αναγνώστη, που σε προηγούμενο τεύχος σού μιλούσα για τον γνωστό, σχετικώς νεόνυμφο Θεσσαλονικιό, ο οποίος είχε τη συνήθεια (τάμα; Χόμπι; Όπως θέλεις πες το) να «φιλοξενεί» καλλίπυγους νεα-

2

GOSSIP THE TALKS 06

Ο άρτι διαζευχθείς Θεσσαλονικιός γνώρισε πρόσφατα νεαρά επιχειρηματία τού κέντρου. Ώς εδώ, όλα καλά.

TOWN

4

Είναι και 1,90 μ. άνδρας και η εικόνα να κυνηγάει έναν ποδόγυρο χτυπάει «κάπως». Κρίμα το μπόι σου, καλέ…

OF THE

οδηγώντας την ολοκαίνουρια Rolls Royce Phantom Coupé του. Ξέρεις, βέβαια, για ποιο αυτοκίνητο σού μιλώ…».

Η ΚΥΡΙΑ ΕΠΕΣΤΡΕΨΕ ΑΝΑΠΑΝΤΕΧΑ, ΕΝΩ Ο ΣΥΖΥΓΟΣ ΤΗΣ ΕΙΧΕ ΗΔΗ ΑΝΑΧΩΡΗΣΕΙ ΠΡΟΣ ΤΟΝ «ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ», ΕΙΣ ΤΑΣ ΑΓΚΑΛΑΣ ΝΕΑΡΑΣ (ΠΟΥ ΕΙΚΑΖΩ ΟΤΙ ΛΕΓΟΤΑΝ ΣΒΕΤΛΑΝΑ ‘Η ΤΑΜΙΛΑ ‘Η ΝΤΑΝΙΕΛΑ ‘Η ΓΙΕΛΕΝΑ…), ΕΝΤΟΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗΣ ΕΣΤΙΑΣ. ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΩ ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΠΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕ. ΜΑΘΑΙΝΩ ΩΣΤΟΣΟ ΕΚ ΤΩΝ ΥΣΤΕΡΩΝ ΟΤΙ Η ΚΥΡΙΑ ΕΧΕΙ ΠΑΡΕΙ ΤΙΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΗΣ – ΚΑΙ ΕΝΑ ΕΙΝΑΙ ΒΕΒΑΙΟΝ: ΟΤΙ ΤΟ ΔΙΑΖΥΓΙΟ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΣ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΕΠΩΔΥΝΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΣΤΑΤΟ ΣΥΖΥΓΟ. ράς –κατά προτίμηση από χώρες τού πάλαι ποτέ ανατολικού μπλοκ– κάθε φορά που η συμβία του έλειπε από το σπίτι τους για δουλειά ή σε shopping therapy trip στην Εσπερία, τα οποία και συνηθίζει; Ε, μια τού κλέφτη, δυο τού κλέφτη, τρεις και η κακή του μέρα, που λέει και ο θυμόσοφος λαός μας. Βλέπεις, ζουμπουρλούδικη αναγνώστρια – ζουμπουρλούδικε αναγνώστη μου, η κυρία τού κυρίου αποχαιρέτισε τον συμβίο της και αναχώρησε κανονικώς για το αεροδρόμιο, ώστε να επιβιβαστεί σε πτήση προς γνωστή ευρωπαϊκή πρωτεύουσα. Λογάριασε όμως χωρίς τον ξενοδόχο –ή, εν προκειμένω, χωρίς τον ελεγκτή εναέριας κυκλοφορίας. Βλέπεις, φανατικό μου κοινό, οι νέες συνθήκες που επιβάλλει ο κορωνοϊός έχουν καταστήσει τις ανατροπές στο πτητικό πρόγραμμα των εταιρειών τακτική συνήθεια (που δεν έγινε λατρεία).

Η

3

Εκείνη όμως τον έχει κάνει να τρέχει κυριολεκτικά πίσω της. Όχι μεταφορικά. Κυριολεκτικά. Και δημοσίως.

κυρία, λοιπόν, επέστρεψε αναπάντεχα, ενώ ο σύζυγός της είχε ήδη αναχωρήσει προς τον «παράδεισο», εις τας αγκάλας

νεαράς (που εικάζω ότι λεγόταν Σβετλάνα ή Ταμίλα ή Ντανιέλα ή Γιελένα…), εντός τής οικογενειακής εστίας. Δεν γνωρίζω τι ακριβώς επακολούθησε. Μαθαίνω ωστόσο εκ των υστέρων ότι η κυρία έχει πάρει τις αποφάσεις της – και ένα είναι βέβαιον: ότι το διαζύγιο θα είναι οικονομικώς εξαιρετικά επώδυνο για τον άστατο σύζυγο.

Π

άμε σε άλλα… «Αυτός που βλέπεις, Κάθι μου, σύντομα θα καταπλήξει τα πλήθη» μού έλεγε τις προάλλες η Λίλα, ενώ απολαμβάναμε τον μεσημεριανό μας εσπρέσο σε γνωστό καφέ-μπιστρό, σε εμπορικό κέντρο στα ανατολικά, δείχνοντάς μου έναν από τους πολύ γνωστούς εκπροσώπους τού θεσσαλονικιώτικου επιχειρείν (συγκαταλέγεται στα «new money», λατρεμένη αναγνώστρια – λατρεμένε αναγνώστη μου, και δεν είναι από τα «τζάκια» τής πόλης που διέθεταν αναντάμ παπαντάμ άνεση ρευστού). «Αυτός που τον βλέπεις», συνέχισε η Λίλα, «σύντομα θα κυκλοφορεί στους δρόμους τής πόλης

Δ

εν ήξερα, φανατικό μου κοινό. Εντάξει, ο θρύλος τής Rolls Royce δεν μου είναι άγνωστος – και πώς θα μπορούσε, άλλωστε. Ωστόσο, τέτοιες λεπτομέρειες επί συγκεκριμένων μοντέλων δεν τις κατείχα (και ομολογώ ότι θαύμασα ιδιαζόντως τη Λίλα, που μου μίλησε για το εν λόγω αυτοκίνητο με τόση οικειότητα). Στράφηκα λοιπόν στον γιόκα μου για διευκρινίσεις.

«Κ

αλά, πλάκα μού κάνεις, μαμά;», μου απάντησε έκπληκτο το καμάρι μου. Το αυτοκίνητο αυτό είναι ένας μύθος! Φτάνει τα 5,6 μέτρα σε μήκος, σχεδόν τα 2 μέτρα σε πλάτος και το 1,6 μέτρο σε ύψος. Είναι θηρίο! Άσε που ζυγίζει κοντά στους τρεις τόνους… Θηρίο, σου λέω! Το καλύτερο απ’ όλα όμως είναι η μηχανή του: πάνω από 6.700 κυβικά, σχεδόν 460 άλογα, επιτάχυνση από μηδέν στα 100 χιλιόμετρα σε 5,8 δευτερόλεπτα και τελική ταχύτητα που ξεπερνά τα 250 χιλιόμετρα την ώρα. Δεν

υπάρχει αυτό το αυτοκίνητο, σου λέω, δεν υπάρχει!».

Ο

μολογώ ότι με τρόμαξε το πόσα ήξερε ο γιόκας μου για το «θηρίο». «Και πόσο τα πληρώνεις όλα αυτά, καμάρι μου;», τον ρώτησα, με εύλογη, θαρρώ, απορία. «Εντάξει, τη βασική έκδοση μπορείς να τη βρεις και από 295.000 ευρώ…», μου είπε το καμάρι μου με ύφος τόσο μπλαζέ, που μου ήρθε να το χαστουκίσω. «Τα έξτρα που θα βάλεις είναι που ανεβάζουν την τιμή. Αξίζει όμως, δεν είναι έτσι, μαμά;».

Τ

ο ενδοοικογενειακό μας δράμα και τη συζήτηση που ακολούθησε δεν θα την αποκαλύψω – τουλάχιστον όχι ακόμη, φανατικό μου κοινό… Θα ήθελα όμως να γνωρίζω (από καθαρή περιέργεια) τι φόρο πληρώνει ο συγκεκριμένος Θεσσαλονικιός. Και, επίσης, αν σκοπεύει, μόλις παραλάβει το αυτοκίνητο-θαύμα, να καλέσει τον λατρεμένο Χρήστο Σταϊκούρα για καμιά βόλτα. Είμαι σίγουρη ότι και ο υπουργός Οικονομικών θα εκτιμήσει τις δυνατότητες του συγκεκριμένου οχήματος – και όχι μόνο τις δυνατότητές του…

ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΩ (ΑΠΟ ΚΑΘΑΡΗ ΠΕΡΙΕΡΓΕΙΑ) ΤΙ ΦΟΡΟ ΠΛΗΡΩΝΕΙ Ο ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΙΟΣ. ΚΑΙ, ΕΠΙΣΗΣ, ΑΝ ΣΚΟΠΕΥΕΙ, ΜΟΛΙΣ ΠΑΡΑΛΑΒΕΙ ΤΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ-ΘΑΥΜΑ, ΝΑ ΚΑΛΕΣΕΙ ΤΟΝ ΛΑΤΡΕΜΕΝΟ ΧΡΗΣΤΟ ΣΤΑΪΚΟΥΡΑ ΓΙΑ ΚΑΜΙΑ ΒΟΛΤΑ. ΕΙΜΑΙ ΣΙΓΟΥΡΗ ΟΤΙ ΚΑΙ Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΘΑ ΕΚΤΙΜΗΣΕΙ ΤΙΣ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΥ ΟΧΗΜΑΤΟΣ – ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΤΙΣ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ…

ΤΟ DELIVERY

οπωσ δεν το εχετε ζησει μεχρι ΣΗΜΕΡΑ Μια νέα υπηρεσία premium food delivery, που εγγυάται την ποιότητα των εστιατορίων που συμμετέχουν, αλλά και τη συνέπεια και την ταχύτητα στην παράδοση των πιάτων που έχουμε επιλέξει (χάρη στην ιχνηλασιμότητα της παραγγελίας μας) είναι διαθέσιμη εδώ και περίπου τρεις μήνες και στη Θεσσαλονίκη. Το όνομά της; Wolt!

Μ

ια νέα, premium υπηρεσία food delivery, που υπόσχεται να «απογειώσει» την εμπειρία όλων όσοι παραγγέλνουν φαγητό online, απέκτησε πριν από

τρεις μήνες η Θεσσαλονίκη. Η Wolt, μία από τις ταχύτερα αναπτυσσόμενες πλατφόρμες παραγγελίας φαγητού παγκοσμίως, συνεργάζεται με τις κορυφαίες εταιρείες εστίασης και δίνει την ευκαιρία στους λάτρεις των εκλεκτών γεύσεων να έχουν –για πρώτη φορά– πρόσβαση όχι μόνο

στα προϊόντα exclusive εστιατορίων και καφέ, αλλά και σε μια σειρά από πρωτοποριακές υπηρεσίες που θα γεμίσουν με ενθουσιασμό τους χρήστες τής υπηρεσίας. Πότε άλλοτε είχατε την ευκαιρία να κάνετε live tracking την παραγγελία σας και να ξέρετε με ακρίβεια πού βρίσκεται το φαγητό σας; Το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να κατεβάσετε την εφαρμογή από το AppStore ή το Google Play και να περιηγηθείτε στο μενού με το πλούσιο φωτογραφικό υλικό, ώστε να ξέρετε τι ακριβώς θα παραγγείλετε. Με ελάχιστα «κλικ» (ή «ταπ»), το φαγητό θα βρίσκεται σε λίγη ώρα στο σπίτι ή στο γραφείο σας. Αν πάλι βρίσκεστε μπροστά στον υπολογιστή σας, κανένα πρόβλημα: μπορείτε να παραγγείλετε online στο www.wolt.gr. Αν πάλι θέλετε να εξυπηρετηθείτε μέσω chat, η Wolt σάς δίνει και αυτήν τη δυνατότητα. H πληρωμή είναι

αποκλειστικά ηλεκτρονική και χαρακτηρίζεται από τη μέγιστη δυνατή ασφάλεια. Δεν είναι τυχαίο ότι η Wolt αποτελεί την πιο cool εφαρμογή food delivery, την οποία εμπιστεύονται περισσότεροι από 5 εκατομμύρια χρήστες με

πρόσβαση σε 10.000+ εστιατόρια από διάφορες κουζίνες τού πλανήτη, σε πάνω από 100 πόλεις σε Ευρώπη και Ασία! Δεν αισθάνεσαι τυχερός που ζεις στη Θεσσαλονίκη και μπορείς να απολαύσεις κι εσύ, πλέον, τις υπηρεσίες της;

€5

ΔΩΡΟ!

ΚΕΡΔΙΣΕ 5 ΕΥΡΩ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΣΟΥ ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΑ ΜΕΣΩ ΤΗΣ

ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΚΩΔΙΚΟ

CITYMAG5

Citymag Thessaloniki

ΟΙ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ

No 027 — 03-16.10.2020

ΘΟΔΩΡΗΣ ΣΑΧΠΕΝΔΕΡΗΣ Ιδιοκτήτης τού ιστορικού delicatessen «Τερψιλαρύγγιο». Φωτογραφήθηκε τη Δευτέρα 28 Σεπτεμβρίου, στο κατάστημά του. Συνέντευξη:

Φωτογραφία:

ΛΕΟΝΤΙΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

ΣΑΚΗΣ ΓΙΟΥΜΠΑΣΗΣ

Το αλλαντοζυθοπωλείο «Τερψιλαρρύγιο» αποτελεί για περισσότερα από 55 χρόνια τη ζωντανή ιστορία τής γεύσης στη Θεσσαλονίκη. Ποια είναι η αρχή αυτής της ιστορίας; Ο πατέρας μου, ο Ανέστης, ήρθε από την Κωνσταντινούπολη. Ήταν μερακλής άνθρωπος που αγαπούσε τους μεζέδες και τα γλέντια, όπως και οι συν αυτώ. Έφερνε λοιπόν στο σπίτι ιδιαίτερες γεύσεις –παστουρμάδες, σουτζούκια, ροκφόρ– και πάντοτε αναζητούσε τα καλύτερα και τα πιο ποιοτικά προϊόντα. Κάποια στιγμή, όταν από μια πυρκαγιά καταστράφηκε η δουλειά του (ήταν υφαντουργός), μπήκε σε σκέψεις τι να κάνει. Ήθελε να κάνει κάτι ιδιαίτερο, που να του αρέσει και να έχει δίπλα του όλους αυτούς τους ανθρώπους. Το 1964 άνοιξε το αλλαντοζυθοπωλείο του και, χάρη στις επαφές του, κατάφερε να φέρνει αλλαντικά από τη Σερβία, την Ουγγαρία, την Ιταλία και την Ισπανία. Έφερνε ροκφόρ από τη Δανία, όταν σχεδόν ουδείς γνώριζε το ροκφόρ. Και όλα αυτά σε μιαν εποχή που δεν υπήρχαν σούπερ μάρκετ και τα μπακάλικα είχαν μόνο τα απαραίτητα. Το μαγαζί ήταν ένα πραγματικό στολίδι. Πολύ

σύντομα άρχισε να έρχεται ο κόσμος. Πολύς κόσμος… Ο ένας έφερνε τον άλλον. Πού οφειλόταν αυτή η τόσο μεγάλη επιτυχία; Στο γεγονός ότι, αν εξαιρέσουμε κάποιους εμπόρους που υπήρχαν στην Αγορά Μοδιάνο, έλειπε από τη Θεσσαλονίκη το ιδιαίτερο, το ποιοτικό, το διαφορετικό προϊόν. Ειδικά στην περιοχή τής Μπότσαρη εκείνη την εποχή ζούσε το «ανφάν γκατέ» τής πόλης – γιατροί, δικηγόροι, στρατηγοί κοκ., που αναζητούσαν πάντοτε κάτι εκλεκτό. Πώς προέκυψε η άκρως ευρηματική ονομασία «Τερψιλαρύγγιο»; Η αρχική ονομασία τού μαγαζιού ήταν «Κίρκη», ενώ σύμβολό μας ήταν ένα γουρουνάκι – εμπνευσμένη, φυσικά, από την «Οδύσσεια». Με αυτό το όνομα έμεινε για περίπου 25 χρόνια. Με το πέρασμα των ετών αποφασίσαμε να κάνουμε μια μεγάλη ανακαίνιση και να αλλάξουμε και την ονομασία. Αναζητούσαμε όμως ένα όνομα που να μας εκφράζει και να μας χαρακτηρίζει. Η αδελφή μου ήταν καλλιτέχνις, ζωγράφος, ποιήτρια και ντεκορατρίς. Έγραψε θεατρικά, μέχρι και τραγούδι

ΟΤΑΝ ΠΗΓΑΙΝΕ Ο ΓΙΟΣ ΜΟΥ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΟ ΚΑΙ Ο ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΑΚΟΥΣΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ «ΣΑΧΠΕΝΔΕΡΗΣ», ΤΟΥ ΕΙΠΕ: «ΠΕΣ ΣΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΣΟΥ ΝΑ ΕΡΘΕΙ ΝΑ ΜΕ ΒΡΕΙ». ΔΕΝ ΗΞΕΡΑ ΤΙ ΗΘΕΛΕ. ΟΤΑΝ ΤΟΝ ΣΥΝΑΝΤΗΣΑ, ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΜΙΑΝ ΙΣΤΟΡΙΑ: ΟΤΙ ΚΑΘΟΤΑΝ ΚΑΠΟΤΕ ΣΤΟ ΦΑΛΗΡΟ, ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΧΡΗΜΑΤΑ ΚΑΙ, ΟΤΑΝ ΓΝΩΡΙΣΕ ΤΗ ΜΕΤΕΠΕΙΤΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ, Η ΜΟΝΗ ΤΟΥΣ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ ΗΤΑΝ ΝΑ ΕΡΘΟΥΝ ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΑΠΟ ΕΝΑ ΣΑΝΤΟΥΙΤΣ ΜΕ ΛΟΥΚΑΝΙΚΟ, ΝΑ ΦΑΝΕ ΚΑΙ ΝΑ ΕΥΦΡΑΝΘΟΥΝ. ΚΑΙ ΠΟΣΕΣ ΑΚΟΜΗ ΤΕΤΟΙΕΣ ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ…

της συμμετείχε στο Φεστιβάλ Τραγουδιού Θεσσαλονίκης. Έπεσαν πολλές ονομασίες στο τραπέζι. Και μία από αυτές ήταν το «Τερψιλαρρύγιο». Της λέω: «Αυτό είναι!». Αυτό μας χαρακτηρίζει: η τέρψη τού λάρυγγα. Η λέξη είναι αρχαία και απαντά αρκετά. Συγκινήθηκα πολύ, όταν τη διάβασα κάποτε και σε κείμενο του Τσιφόρου. Παρά τα ιδιαίτερα προϊόντα τού καταστήματος, η σπεσιαλιτέ παραμένει εδώ και 55 χρόνια το «ταπεινό» βραστό λουκάνικο. Πώς προέκυψε η δημιουργία του; Η συνταγή είναι του πατέρα μου κι αυτήν ακολουθούμε πιστά μέχρι και σήμερα. Ως αλλαντοζυθοπωλείο είχαμε μπίρες και μεζέδες. Σκέφτηκε κάποια στιγμή να βγάλει και βραστό λουκάνικο σε σάντουιτς. Τότε δεν υπήρχαν σαντουιτσάδικα και γύρος. Ήταν μερακλής και έλεγε να βάλουμε και κρεμμυδάκι, μπούκοβο και μουστάρδα, που την έφτιαχνε η μάνα μου, η οποία βοηθούσε. Αγαπήθηκε κυριολεκτικά από την πρώτη ημέρα. Δεν προλαβαίναμε να βγάζουμε σάντουιτς. Μόλις έτρωγαν το ένα, ζητούσαν άλλο. Δεν ξέραμε τι να κάνουμε. Τότε είχε και τόσους κινηματογράφους η περιοχή – το «Εράζ», το «Κολοσσαίο», το «Ρεξ», την «Αθηνά»… Μας έλεγαν «Βάλε 10 σάντουιτς, 15 σάντουιτς…». Ήμασταν τέσσερα άτομα και δεν προλαβαίναμε. Έκοψα τόνους ντομάτας και κρεμμυδιών όλα έπρεπε να είναι έτοιμα. Έγινε γνωστό σε όλη τη Θεσσαλονίκη και ερχόταν κόσμος από παντού. Είχαμε τεράστιες ουρές. Το βράδυ θέλαμε να κλείσουμε και δεν μπορούσαμε. Όταν πήγαινε ο γιος

THE LOCALS THE TALKS 08-09 μου φροντιστήριο και ο καθηγητής άκουσε το όνομα «Σαχπενδέρης», του είπε: «Πες στον πατέρα σου να έρθει να με βρει». Δεν ήξερα τι ήθελε. Όταν τον συνάντησα, μου είπε μιαν ιστορία: ότι καθόταν κάποτε στο Φάληρο, δεν είχε χρήματα και, όταν γνώρισε τη μετέπειτα γυναίκα του, η μόνη τους διασκέδαση ήταν να έρθουν να πάρουν από ένα σάντουιτς με λουκάνικο, να φάνε και να ευφρανθούν. Και πόσες ακόμη τέτοιες συγκινητικές ιστορίες… Δώσατε πολλά λουκάνικα... Αν τα βάλεις το ένα πίσω απ’ τ’ άλλο, σίγουρα θα φτάνουν μέχρι την Αμερική. Είναι αρκετές χιλιάδες χιλιόμετρα... Και φαντάζομαι ότι όλα αυτά τα χρόνια πέρασε από το μαγαζί σας άπειρος κόσμος, επώνυμοι και ανώνυμοι. Εγώ έχω πετύχει και τον Χατζηπαναγή... Μόνον ο Χατζηπαναγής; Ο Αλεξιάδης, ο Κούδας και πόσοι άλλοι από τον αθλητισμό. Από τον κινηματογράφο θυμάμαι τη Χρονοπούλου, τον Ξανθόπουλο, τον Σπύρο Φωκά, που έκανε καριέρα και στο εξωτερικό. Μα πιο πολύ θυμάμαι τον Ντίνο Ηλιόπουλο, που ήταν εξαιρετική ποιότητα ανθρώπου και ηθοποιού. Και πόσοι άλλοι πολιτικοί, βουλευτές… Μέχρι και πρωθυπουργός μάς τίμησε. Σε όλα αυτά τα χρόνια που ζήσατε εδώ, εκτός από το αμιγώς επαγγελματικόβιοποριστικό κομμάτι, τι είναι αυτό που έχετε να θυμάστε; Τη συναναστροφή μου με τους ανθρώπους. Το ότι γνώρισα τόσο πολλούς διαφορετικούς χαρακτήρες. Τους βλέπεις και σκέφτεσαι «Τι είναι αυτός;», «Γιατί το λέει αυτό;». Γίνεσαι πιο κοινωνικός και, παράλληλα, μαθαίνεις κι εσύ. Γηράσκω αεί διδασκόμενος. Όταν κάτι μού λείπει, ψάχνω από καθέναν πώς θα το συμπληρώσω. Κάποιοι με διορθώνουν. Κι όταν το ζυγίσεις και δεις ότι ο άλλος έχει δίκιο, αισθάνεσαι κι εσύ πιο πλήρης. Αλλά και πάνω στη δουλειά: το αβγοτάραχο αποτελεί πολύ σημαντική πηγή ενέργειας, με ωφέλειες για τον οργανισμό. Κάποτε ήρθε κάποιος και

μου είπε ότι πρέπει να κόβεται πάρα πολύ ψιλό. Κι αυτό το κομμάτι, για να μπορέσει να βγάλει τα αρώματά του και τη γεύση, πρέπει να το αφήσεις στη γλώσσα, να λιώσει και να πλημμυρίσει γεύση ο ουρανίσκος. Να, η γεύση τού λάρυγγα, που λέγαμε… Εγώ δεν το ήξερα. Κάποτε ήμουν «κόψε – φάε». Το έμαθα και το μεταδίδω. Τι χρειάζεται κάποιος, για να κάνει τη δουλειά σας; Ποιο είναι το μυστικό τής επιτυχίας; Βλέπω σήμερα τους νέους. Θέλουν να ανοίξουν ένα μαγαζί σαν το «Τερψιλαρύγγιο», επειδή πουλάει το «Τερψιλαρύγγιο», ή ένα μαγαζί με παπούτσια, επειδή παραδίπλα πουλάει ένα άλλο μαγαζί με παπούτσια. Δεν είναι έτσι τα πράγματα. Πρέπει να αφουγκράζεσαι τις εποχές. Κάθε δεκαετία φέρνει κάτι διαφορετικό. Πρέπει να έχεις μιαν επαφή με το αντικείμενο, να το αγαπάς, να μελετάς διαρκώς. Δεν μπορεί να αντέξει κάποιος, αν δεν αγαπάει αυτό που κάνει, αν δεν σέβεται τον πελάτη και, πάνω απ’ όλα, τον εαυτό του. Ανοίγουν ένα μαγαζί και θέλουν να βγάλουν τα χρήματα σε έναν χρόνο. Δεν γίνονται έτσι τα πράγματα… Θέλει, υπομονή, μεράκι και να είσαι πιστός στο μαγαζί. Και το μαγαζί θα στο ανταποδώσει. Το κατάστημα περνάει στην τρίτη γενιά. Ποια είναι η συμβουλή που δίνετε στα παιδιά σας; Όπως μπήκα εγώ στο μαγαζί από νεαρή ηλικία, έτσι έφερνα κι εγώ τα δικά μου παιδιά από μικρά, για να βλέπουν και να βοηθούν. Στην αρχή ήθελαν να παίζουν, μα στην πορεία άρχισαν να ενδιαφέρονται. Με την παρουσία τού κόσμου κοινωνικοποιήθηκαν. Σήμερα όχι μόνο τους αρέσει η δουλειά τους, αλλά βλέπω ότι έχουν και νέες ιδέες. Τους μετέφερα τη συμβουλή που έδωσε και σ’ εμένα ο πατέρας μου: «Όταν θα βγάλει κάποιος πελάτης στο τραπέζι του τα προϊόντα, να ξέρεις ότι στο τραπέζι του συμμετέχεις κι εσύ. Θα ήθελες να αγοράσει κάτι κακό και να δυσαρεστηθεί; Θα δίνεις μόνο το καλύτερο προϊόν». Κι αυτήν τη συμβουλή τούς την πέρασα.

ΑΠΟΨΕΙΣ THE CITΥ 10

Citymag Thessaloniki

No 027 — 03-16.10.2020

Παίρνουν μαύρα οι καλλιτέχνες;

λογιστικά κόλπα; Γιατί να κοιτάζουμε αρπαχτές και «γρήγορα», γιατί να πληρώνουμε εισιτήρια-φωτοτυπίες, γιατί να κάνουμε τα στραβά μάτια; Ελάτε, ας πάμε στον πιο κοντινό μας καθρέφτη κι ας δώσουμε μια μαζική απάντηση.

à

à

Υπάρχει λόγος

Στιγμιότυπα

Τα «καύκαλα» της πόλης μας

Μ Γράφει ο ΤΑΣΟΣ ΡΕΤΖΙΟΣ

Τ

ις περισσότερες φορές, μια μισή αλήθεια μπορεί να φέρει μια μεγάλη παρεξήγηση και μια ακόμη μεγαλύτερη αναστάτωση. Αλλά αυτό (το να λες, δηλαδή, μισή την αλήθεια) μπορεί –παρά την αναστάτωση– να είναι προτιμότερο από το να την πεις ολόκληρη. Διότι, πέρα από την (ας την ονομάσουμε) προσωπική οπτική πάνω στο τι είναι αλήθεια, μιλώντας στο όνομά της θα πρέπει να είσαι (βαθιά ανάσα: ακολουθεί απαγορευμένη λέξη) συγκεκριμένος. Να εξηγήσεις, να δείξεις, να (θου, Κύριε!) ονοματίσεις.

Η

υπουργός Πολιτισμού (που, προφανώς, λειτουργεί αενάως ως γενική γραμματέας τού υπουργείου της), με τη διαβόητη απόφανσή της στη Βουλή περί καλλιτεχνών που κινούνται στον χώρο τής μαύρης οικονομίας, είπε κάτι που (ας το παραδεχτούμε) κινείται στον χώρο τού αυτονόητου. Αλλά αυτό που εσείς κι εγώ μπορούμε να το πούμε ανάμεσα σε δύο τσίπουρα σε μια ταβέρνα, σίγουρα δεν μπορεί να το επικαλεστεί ένας υπουργός στη Βουλή, αν δεν πετάξει μερικά έγγραφα στη γραμματεία «για τα πρακτικά».

Α

λλά, για μια στιγμή: γιατί πρέπει να ανεχόμαστε δημοφιλείς αστέρες με τριγωνικές συναλλαγές, περίεργες εταιρείες και

ονάχα που δεν είναι μονάχα αυτό, ο εξορκισμός τής συνένοχης αίσθησης της συλλογικής ευθύνης, που μας έκανε τόσο ευαίσθητους μ’ αυτήν τη ρήση τής υπουργού. Πάνω απ’ όλα είναι η γνωριμία των περισσότερων από εμάς με ανθρώπους που προσπαθούν να πείσουν και τον εαυτό τους ακόμη ότι μπορούν να είναι και καλλιτέχνες και επαγγελματίες (ή μάλλον: ότι μπορούν να επιβιώνουν, ενώ είναι καλλιτέχνες). Και όχι, δεν είναι εύκολο, όσα μαύρα κι αν πάρεις από το μπαράκι που «φιλοξενεί» την εμφάνισή σου, από το υπόγειο όπου δείχνεις τα δραματικά προσόντα σου, από το πρωτοποριακό φεστιβάλ όπου «συμμετέχεις».

Α

υτό σίγουρα δεν αθωώνει κανέναν, αλλά –ακόμη πιο σίγουρα– επιβάλλει σ’ αυτόν που τόσο θεσμικά το ψέγει να βρει τρόπους και λύσεις. Ή, έστω, να επικαλεστεί αόρατα χέρια, αγορές και ρυθμίσεις…

ΓΙΑΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΕΧΟΜΑΣΤΕ ΔΗΜΟΦΙΛΕΙΣ ΑΣΤΕΡΕΣ ΜΕ ΤΡΙΓΩΝΙΚΕΣ ΣΥΝΑΛΛΑΓΕΣ, ΠΕΡΙΕΡΓΕΣ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ ΚΑΙ ΛΟΓΙΣΤΙΚΑ ΚΟΛΠΑ; ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΚΟΙΤΑΖΟΥΜΕ ΑΡΠΑΧΤΕΣ ΚΑΙ «ΓΡΗΓΟΡΑ», ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ-ΦΩΤΟΤΥΠΙΕΣ, ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΑ ΣΤΡΑΒΑ ΜΑΤΙΑ; ΕΛΑΤΕ, ΑΣ ΠΑΜΕ ΣΤΟΝ ΠΙΟ ΚΟΝΤΙΝΟ ΜΑΣ ΚΑΘΡΕΦΤΗ ΚΙ ΑΣ ΔΩΣΟΥΜΕ ΜΙΑ ΜΑΖΙΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ.

Γράφει ο ΜΠΕΡΝΑΡ ΚΟΥΟΜΟ

Γ

ια πολλά χρόνια, με αφορμή συνέδρια, ημερίδες και γενικότερα συζητήσεις με ξένους συναδέλφους αρχιτέκτονες, αναδεικνύαμε τις ποιότητες των ελληνικών πόλεων – ναι, υπήρχαν και υπάρχουν ακόμη ποιότητες στις ελληνικές πόλεις. Στην ελληνική πόλη υπάρχει συνέχεια μεταξύ κέντρου και περιφέρειας, κάτι που απουσιάζει από τις αντίστοιχες μεγάλες ευρωπαϊκές πόλεις. Αυτό έχει άμεση σχέση με την ομοιογένεια του αστικού ιστού, με την εμπορική δραστηριότητα και συνέχεια και, οπωσδήποτε, με την καθημερινότητα που βιώναμε.

Α

πό την πρόσφατη, κυρίως, οικονομική κρίση και μετά συνηθίσαμε σε πολλές περιοχές να διασχίζουμε δρόμους με κλειστά μαγαζιά, με βρώμικες τζαμαρίες, με κατεβασμένα κεπέγκια, με μουτζούρες και αφίσες που καταλαμβάνουν με ταχείς ρυθμούς τις βιτρίνες, τις πόρτες, τα παράθυρα, τους τοίχους – ό,τι δεν κατοικείται. Πριν από καμιά δεκαριά χρόνια, αυτές οι βιτρίνες –οι ίδιες βιτρίνες, σε παρακμή και με τον χρόνο να έχει αφήσει τα ίχνη του, σε λαϊκές γειτονιές, με κιτρινισμένες τέντες και στόρια ή ακόμη και με αυτοκόλλητες μεμβράνες που είχαν μπει για να προστατεύουν από τον ήλιο– πρότειναν κάθε είδους εμπόρευμα, παπούτσια, εσώρουχα μιας άλλης εποχής, φορέματα ζέρσεϊ για τις ηλικιωμένες κυρίες, αλλά και ηλεκτρολογικό υλικό ή αδιάφορου σχεδιασμού έπιπλα

που προορίζονταν για τους φοιτητές που μόλις είχαν βρει το φοιτητικό τους διαμέρισμα στη Θεσσαλονίκη.

Θ

υμάστε τα καταστήματα δίσκων βινυλίου ή κασετών, που σταδιακά έχασαν τη λάμψη τους και κιτρίνισαν τα εξώφυλλα των δίσκων; Θυμάστε τους μαγαζάτορες να σκουπίζουν το πεζοδρόμιό τους κάθε πρωί; Θυμάστε τα πρωινά ή τα απογεύματα του καλοκαιριού καρέκλες να «μετακομίζουν» στα πεζοδρόμια και να φιλοξενούν γείτονες, φίλους και συγγενείς;

Σ

τη Θεσσαλονίκη, στην περιοχή μεταξύ Αγίου Δημητρίου και Ολυμπιάδος, όπως και σε άλλες περιοχές, πολλά είναι τα «καύκαλα» που εξαπλώνονται στο σώμα τής πόλης – πληγές που άνοιξαν, καταστήματα που έκλεισαν χρεωμένα, ισόγεια που εγκαταλείφθηκαν, ζωή που χάθηκε. Τα φώτα έσβησαν και το σκοτάδι πλέον κατοικεί εδώ. Αν ποτέ το φως και η ζωή επιστρέψουν, δεν θα είναι σίγουρα με αυτό που προϋπήρχε. Οι δρόμοι τής απουσίας πρέπει να βρουν έναν νέο ρόλο στη ζωή τής πόλης. Πρέπει επειγόντως να ξύσουμε τα «καύκαλα» από το σώμα της και να ξαναδώσουμε ζωή σ’ αυτούς τους «φτωχούς» δρόμους, για τους οποίους ουδείς ενδιαφέρεται. Αναζητείται επειγόντως το φάρμακο!

ΠΟΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ «ΚΑΥΚΑΛΑ» ΠΟΥ ΕΞΑΠΛΩΝΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΣΩΜΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ – ΠΛΗΓΕΣ ΠΟΥ ΑΝΟΙΞΑΝ, ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΚΛΕΙΣΑΝ ΧΡΕΩΜΕΝΑ, ΙΣΟΓΕΙΑ ΠΟΥ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΦΘΗΚΑΝ, ΖΩΗ ΠΟΥ ΧΑΘΗΚΕ. ΤΑ ΦΩΤΑ ΕΣΒΗΣΑΝ ΚΑΙ ΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΠΛΕΟΝ ΚΑΤΟΙΚΕΙ ΕΔΩ. ΑΝ ΠΟΤΕ ΤΟ ΦΩΣ ΚΑΙ Η ΖΩΗ ΕΠΙΣΤΡΕΨΟΥΝ, ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΣΙΓΟΥΡΑ ΜΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΠΡΟΫΠΗΡΧΕ.

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ THE CITY 11

Citymag Thessaloniki

No 027 — 03-16.10.2020 Η κυρία Ελένη Κεχρή (στο κέντρο) με τα μέλη τής ομάδας του Εργαστηρίου Γενετικής του νοσοκομείου «Παπαγεωργίου» και στελέχη τού οινοποιείου «Κεχρής».

Συνέντευξη:

ΑΓΓΕΛΟΣ Ν. ΒΑΣΣΟΣ Φωτογραφία:

ΣΑΚΗΣ ΓΙΟΥΜΠΑΣΗΣ Τα οινοποιεία είναι από τις επιχειρήσεις που επλήγησαν ιδιαίτερα την περίοδο του κορωνοϊού. Βλέπουμε ότι οι εταιρείες τού κλάδου σας ζητούν συστηματικά από την πολιτεία στήριξη θεσμική και οικονομική. Κι όμως: την ίδια στιγμή, εσείς, αντί να ζητάτε, προσφέρετε, υλοποιώντας μια σειρά δράσεων κοινωνικής ευθύνης, στο πλευρό τής κοινωνίας και των συνεργατών σας. Θα ήθελα να μου πείτε κατ’ αρχάς τι έχετε κάνει μέχρι στιγμής και, το σημαντικότερο, γιατί επιλέξατε να προχωρήσετε κανονικά με τις πρωτοβουλίες αυτές, παρότι ο κλάδος σας –υποθέτω αναλογικά και η εταιρεία «Κεχρής»– πλήττεται όσο λίγοι από τα «απόνερα» της πανδημίας. Η έκταση του αντίκτυπου της πανδημίας, όχι μόνο στο μακροπεριβάλλον, αναφορικά με το σύνολο των χωρών που δοκιμάστηκαν και επλήγησαν κοινωνικά και οικονομικά, αλλά και στο μικροπεριβάλλον του κλάδου μας, ήταν αξιοσημείωτη. Στην ΚΕΧΡΗΣ από την πρώτη στιγμή αντιμετωπίσαμε την επερχόμενη κρίση ως μια ευκαιρία να επανεξετάσουμε τις αξίες μας και να επαναπροσδιορίσουμε τους στόχους μας, αναπτύσσοντας συγκεκριμένη στρατηγική με επίκεντρο τον άνθρωπο και το κοινωνικό σύνολο. Έχοντας την πεποίθηση ότι η εταιρεία μας αποτελεί οργανικό μέλος ενός ευρύτερου επιχειρηματικού και κοινωνικού δικτύου, στο πλαίσιο του οποίου η ευημερία του ενός είναι προϋπόθεση για την επιτυχία όλων, σχεδιάστηκε ένα πλήρες και ειδικά διαμορφωμένο πρόγραμμα εταιρικής κοινωνικής ευθύνης του οινοποιείου μας, με τίτλο «Ενωμένοι για ό,τι αξίζει». Η συγκεκριμένη στρατηγική βασίστηκε σε τρεις πυλώνες. Ο πρώτος κύκλος δράσεων του προγράμματος αφορούσε τη δωρεά υγειονομικού εξοπλισμού στο νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ της Θεσσαλονίκης, προκειμένου να καλυφθούν οι πρώτες ανάγκες του νοσοκομείου εν μέσω της πανδημίας, τοποθετώντας την

OINOΠΟΙΕΙΟ «ΚΕΧΡΗΣ» ΤΟ ΕΠΙΧΕΙΡΕΙΝ ΜΕ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΠΡΟΣΩΠΟ

Ένα πολυεπίπεδο πρόγραμμα εταιρικής κοινωνικής ευθύνης υπό τον γενικό τίτλο «Ενωμένοι για ό,τι αξίζει», εστιασμένο στο τρίπτυχο Υγεία – Οικονομία – Κοινωνία, υλοποιεί η βορειοελλαδική εταιρεία. Για τη φιλοσοφία πίσω από τον σχεδιασμό του μιλά στη «Citymag» η οινοποιός Ελένη Κεχρή. εταιρεία μας στο πλευρό των ανθρώπων που αποτέλεσαν την πρώτη γραμμή για την αντιμετώπιση της Covid-19. Παράλληλα, αναγνωρίζοντας πόσο έχει πληγεί ο κλάδος της εστίασης, αναπτύξαμε τον δεύτερο πυλώνα και προχωρήσαμε στην έμπρακτη στήριξη του δικτύου των συνεργατών μας, καλύπτοντας με τρόπο άμεσο και ουσιαστικό ένα κομμάτι των πρώτων αναγκών για την επαναλειτουργία των επιχειρήσεων της εστίασης. Η δράση που ολοκληρώνει το τρίπτυχο Υγεία -Οικονομία – Κοινωνία αφορούσε τόσο στους συνεργάτες μας στην εστίαση όσο και στους απλούς

καταναλωτές, προσφέροντας στο καταναλωτικό κοινό 120 τραπέζια σε 120 αγαπημένα εστιατόρια της πόλης. Η δράση αυτή εξακολουθεί να είναι ενεργή μέσα από τη σελίδα μας στο Facebook, υπό τη μορφή διαγωνισμών, με την απήχηση του κόσμου να αποτελεί το σημαντικότερο κίνητρο για να συνεχίσουμε τις προσπάθειές μας. Οι δράσεις του προγράμματος «Ενωμένοι για ό,τι αξίζει» είναι τα πρώτα βήματα μιας μεγάλης διαδρομής που έχουμε ακόμη να διανύσουμε. Στόχος μας είναι, μέσω τέτοιων δράσεων, να συνεχίσουμε να συνεισφέρουμε με τον δικό μας τρόπο στη δημιουργία

ενός πιο σταθερού και βιώσιμου μέλλοντος για όλους, δείχνοντας έμπρακτα τη στήριξή μας τόσο στους παραγωγικούς και κοινωνικούς φορείς όσο και στους καταναλωτές. Αν δεν κάνω λάθος, την περίοδο αυτή σχεδιάζετε ακόμη μία δράση εταιρικής κοινωνικής ευθύνης, προσανατολισμένη στον κλάδο της υγείας. Θα θέλατε να μας πείτε περισσότερα; Σε ένδειξη αναγνώρισης της προσπάθειας των ηρώων της πρώτης γραμμής στη μάχη ενάντια στην πανδημία, προχωρήσαμε σε ακόμη μία ενέργεια στήριξης στον κλάδο της υγείας. Πιο συγκεκριμένα, έχοντας το βλέμμα στραμμένο προς το μέλλον, η νέα δράση εταιρικής κοινωνικής ευθύνης του οινοποιείου μας εστιάζει στην έρευνα που πραγματοποιείται αυτήν την περίοδο για την καταπολέμηση του ιού. Η δράση αυτή αφορά στη δωρεά ενός υπερσύγχρονου συστήματος PCR (θερμικός κυκλοποιητής) τελευταίας τεχνολογίας, που θα χρησιμοποιηθεί από το εξειδικευμένο προσωπικό του εργαστηρίου γενετικής του νοσοκομείου «Παπαγεωργίου» για τις ερευνητικές ανάγκες του σχετικά με τον ιό Sars-Cov 2. Κατ’ αυτόν τον τρόπο καλύπτουμε μια μεγάλη υγειονομική ανάγκη, έχοντας ισχυρή πεποίθηση για την ωφέλεια που θα επιφέρει στους συμπολίτες μας. Ο φετινός τρύγος είναι διαφορετικός για τα οινοποιεία τής χώρας. Πόσο αισιόδοξη είστε για

την επόμενη ημέρα; Έχει βάλει η περιπέτεια του νέου κορωνοϊού «φρένο» σε ενδεχόμενα νέα σχέδιά σας; Η πραγματικότητα που ζούμε είναι για όλους πρωτόγνωρη, όχι μόνο για τα οινοποιεία ή τις επιχειρήσεις γενικά, αλλά και για καθέναν από εμάς προσωπικά. Χρειάστηκε να κατεβάσουμε ταχύτητες στον τρόπο που δουλεύουμε, να επαναξιολογήσουμε στόχους και πολιτικές, να βρούμε εναλλακτικές για πράγματα που θεωρούσαμε δεδομένα. Η διαδικασία αυτή είναι δύσκολη στην υλοποίησή της, αλλά μπορεί να αποδειχτεί εξαιρετικά χρήσιμη μακροπρόθεσμα, εφόσον είσαι ικανός να πάρεις τα διδάγματα που προκύπτουν μέσα από την κρίση. Στο πλαίσιο αυτό, χρειάζεται να δεις στρατηγικά τη μεγάλη εικόνα, να εξορθολογίσεις τη λειτουργία σου και να αντιληφθείς τις αλλαγές που πρόκειται να επέλθουν μακροπρόθεσμα σε όλους τους τομείς της ζωής μας. Οφείλω να πω πάντως ότι, έχοντας ανέκαθεν ως εταιρεία την έννοια της ολικής ποιότητας στην καρδιά της φιλοσοφίας και της πρακτικής μας, η οποία εμπεριέχει, εκτός από την ποιότητα του προϊόντος, την ασφάλεια των εργαζομένων, τον σεβασμό στους συνεργάτες μας και την προσήλωση στην ικανοποίηση του τελικού καταναλωτή, εκτιμώ ότι η περίοδος της πανδημίας έχει λειτουργήσει ουσιαστικά ως καταλύτης, ώστε να κινηθούμε πιο γρήγορα και πιο αποτελεσματικά προς μια κατεύθυνση στην οποία θέλαμε να οδεύσουμε εξ αρχής.

Citymag Thessaloniki

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

No 027 — 03-16.10.2020

Η Ελλάδα της γεύσης Σε διαδικασία ανασχεδιασμού βρίσκεται η αγορά τού τουρισμού στη χώρα μας, μετά τις επιπτώσεις που άφησε πίσω της η πανδημία τού κορωνοϊού. Η επόμενη μέρα, λαμβάνοντας υπόψη τις μεγάλες αλλαγές που έχουν συντελεστεί, σχεδιάζεται ήδη, με επιδίωξη την προσέλκυση του μεγαλύτερου δυνατού αριθμού τουριστών.

Μ

ία από τις μεγαλύτερες τάσεις σε παγκόσμιο επίπεδο είναι ο γαστρονομικός τουρισμός, με τους επισκέπτες αυτής της κατηγορίας να επιθυμούν να γνωρίσουν από κοντά –πέρα από τα αξιοθέατα που προσφέρει κάθε προορισμός– την κουλτούρα κάθε περιοχής, που γεννάται μέσα από τις γεύσεις της. Χαρακτηριστικά τα οποία η Ελλάδα διαθέτει σε υπερθετικό βαθμό, καθώς, πέρα από τις καταγάλανες παραλίες, το ιδιαίτερο ανάγλυφο, αλλά και την εντυπωσιακή πολιτιστική της κληρονομιά, προσφέρει έναν «θησαυρό» γεύσεων, που περιμένει τον επισκέπτη να τον ανακαλύψει. Για τον τουρίστα αυτού του είδους, καλύτερη διαφήμιση από τη διεθνώς αναγνωρισμένη ελληνική κουζίνα, αλλά και τη μεσογειακή διατροφή δεν θα μπορούσε να υπάρξει.

Η ομάδα εργασίας

Με απώτερο σκοπό την άμεση σχεδίαση ενός γαστρονομικού

οδηγού για τη χώρα μας, τα υπουργεία Τουρισμού, Πολιτισμού και Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων προχώρησαν στη σύσταση ομάδας εργασίας. Οι πρώτες διαβουλεύσεις έγιναν ήδη, με στόχο καθένας από τους 52 νομούς τής Ελλάδας να καταστεί ξεχωριστός γαστρονομικός προορισμός, με τη δική του γαστρονομική σφραγίδα – και αυτό να επιτευχθεί μέσω της διασύνδεσης του πρωτογενούς τομέα με τον τουρισμό. Στο πλαίσιο των εργασιών τής ομάδας περιλαμβάνεται η ανάπτυξη ενός περιφερειακού σχεδίου προώθησης γαστρονομικού χάρτη, όπου θα προβάλλονται οι τοπικές κουζίνες, με την απαραίτητη συνδρομή των νέων τεχνολογιών (διαδίκτυο, μέσα κοινωνικής δικτύωσης κ.ά.). Επικεφαλής είναι η Μαίρη Τριανταφυλλοπούλου, πρόεδρος της Ένωσης Οινοποιών Αμπελουργών Νήσων Αιγαίου και μέλος τού δ.σ. τού Συνδέσμου Ελληνικού Οίνου (ΣΕΟ). Σε αυτήν συμμετέχουν, επίσης, ξενοδοχειακοί φορείς, επαγγελματίες τής εστίασης και σεφ (όπως ο Κωνσταντίνος Μου-

ζάκης, πρόεδρος της λέσχης Αρχιμαγείρων «Ακρόπολις», και η Ντίνα Νικολάου), στελέχη των υπουργείων Τουρισμού και Αγροτικής Ανάπτυξης, ενώ με την ομάδα συνεργάζονται στενά οι διεπαγγελματικές οργανώσεις, μεταξύ των οποίων η Εθνική Διεπαγγελματική Οργάνωση Κρέατος (ΕΔΟΚ) που εκπροσωπείται από τον πρόεδρο της, Λευτέρη Γίτσα.

Ελκυστικό προϊόν

«Αντικείμενό μας είναι να δημιουργήσουμε τις βάσεις για ένα ελκυστικό γαστρονομικό προϊόν, με σκοπό την προσέλκυση ξένων επισκεπτών στη χώρα μας» σημειώνει η επικεφαλής τής ομάδας, εξηγώντας: «Αυτό που λείπει σήμερα είναι ένα εθνικό σχέδιο, το οποίο θα αξιοποιήσει όλες τις εξαιρετικές, αλλά αποσπασματικές πρωτοβουλίες που έχουν αναπτυχθεί σε όλη τη χώρα με την πρωτοβουλία τοπικών κοινωνιών και τη στήριξη επαγγελματικών φορέων και ιδιωτών, αλλά και της τοπικής αυτοδιοίκησης 1ου και 2ου βαθμού».

Σύμφωνα με τη συντονίστρια της ομάδας, «είναι απαραίτητο να καταρτιστεί εθνικό γαστρονομικό χαρτοφυλάκιο, στο οποίο θα βασιστεί η διαμόρφωση του γαστρονομικού τουρισμού ως προϊόντος. Έχουν γίνει εξαιρετικές μελέτες από το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων για τη γαστρονομία και από τον Σύνδεσμο Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων για τη σύνδεση της γαστρονομίας με τον τουρισμό, όπως επίσης και από άλλους φορείς, τα

αποτελέσματα των οποίων είναι εξαιρετικά εργαλεία για την αποτελεσματικότερη προσέγγιση των παραγόντων που θα μας οδηγήσουν στην τελική διαμόρφωση». Η ομάδα εργασίας θα αποτυπώσει τη σημερινή κατάσταση, θα αξιοποιήσει την υπάρχουσα εμπειρία και τεχνογνωσία των υφισταμένων προτάσεων, θα προτείνει δράσεις για τον συντονισμό φορέων που αφορούν τη γαστρονομία, τον τουρισμό και την οριζόντια σύνδεση διαφορετικών κλάδων, θα

THE FALL FOOD ISSUE ΑΦΙΕΡΩΜΑ

12-13

ντα κρέατος) αποτελούν θαυμάσιους πρεσβευτές τής παράδοσής μας, που αξίζει να γνωρίσουν οι ξένοι επισκέπτες. Πρέπει όμως να διασφαλίσουμε την ποιότητα και την απαιτούμενη ποσότητα σε όλη την αλυσίδα – από την παραγωγή στην εστίαση και τα ξενοδοχεία. «Κάθε προϊόν έχει τον δικό του μύθο, τη δική του ιστορία διατροφικής αξίας. Κάθε τόπος χρειάζεται να αναδείξει τα δικά του, επώνυμα, ποιοτικά προϊόντα, κάθε περιοχή να ταυτιστεί με τα ιδιαίτερα προϊόντα της, ώστε να δημιουργηθεί ο τουριστικός προσανατολισμός για κάθε τοπικό προϊόν» προσθέτει.

Ο νόμος για τον γαστρονομικό τουρισμό

να αξιοποιηθούν για το εγχείρημα αυτό».

Πολλές οι προσπάθειες μέχρι σήμερα επεξεργαστεί όλα τα στοιχεία και θα υποβάλει τις προτάσεις της: «Ο τουρισμός αποτελεί έναν σταθερό μοχλό ανάπτυξης για τη χώρα» σημειώνει η κυρία Τριανταφυλλοπούλου, εκτιμώντας ότι «μπορεί να στηρίξει άλλους τομείς παραγωγής με τις κατάλληλες δράσεις διασύνδεσης. Η γαστρονομία και, μέσα απ’ αυτήν, ο πρωτογενής τομέας και τα τοπικά προϊόντα είναι ανταγωνιστικά μας πλεονεκτήματα, τα οποία μπορούν να συμβάλουν στην ποιοτική αναβάθμισή του».

Σε αυτό το σημείο, ο ρόλος των διεπαγγελματικών οργανώσεων, που εκπροσωπούν όλο το φάσμα των επαγγελματικών κλάδων τού αγροδιατροφικού τομέα, είναι πολύ σημαντικός, υποστηρίζει ο πρόεδρος της Εθνικής Διεπαγγελματικής Οργάνωσης Κρέατος, Λευτέρης Γίτσας, συμπληρώνοντας ότι «θα πρέπει να κινητοποιήσουμε όλες τις τοπικές δυνάμεις, για να μη μείνει το εγχείρημα αυτό στα χαρτιά. Να αποτυπωθούν οι παθογένειες και να βρεθούν οι λύσεις, ώστε να ξεπεραστούν όλα εκείνα τα

εμπόδια που λειτουργούν ως τροχοπέδη όλα αυτά τα χρόνια στην ενίσχυση του γαστρονομικού τουρισμού στην Ελλάδα». Σύμφωνα με τον πρόεδρο της ΕΔΟΚ, τα προϊόντα που διαθέτει η χώρα μας είναι πολύ υψηλής διατροφικής αξίας, μπορούν και πρέπει να αναδειχθούν και αναπτυχθούν: «Μέχρι τώρα», υπογραμμίζει ο κ. Γίτσας, «στις προθέσεις μας ήταν να δώσουμε ταυτότητα στα ιδιαίτερα τοπικά προϊόντα, για να καταστούν αναγνωρίσιμα και ασφαλή, ώστε να μπορούν

«Οι προσπάθειες που έχουν γίνει έως σήμερα είναι πολλές, όπως π.χ. τα ΠΟΠ προϊόντα» σημειώνει ο πρόεδρος της ΕΔΟΚ – και συνεχίζει: «Δημιουργήθηκε το απαιτούμενο πλαίσιο, αναδείχθηκαν διάφορα τοπικά προϊόντα, όπως για παράδειγμα το αρνάκι Ελασσόνας, αλλά στην πράξη αποδεικνύεται ότι απουσιάζει ο φορέας που θα συντονίσει και θα οργανώσει την παραγωγή, την εμπορία και την προβολή τους». Σύμφωνα με τον ίδιο, πάγια θέση τής Εθνικής Διεπαγγελματικής Οργάνωσης Κρέατος είναι ότι τα ελληνικά προϊόντα (μεταξύ των οποίων τα κρέατα και τα προϊό-

Σύμφωνα με τον σχετικό νόμο 4582/2018, «ο τουρισμός γαστρονομίας περιλαμβάνει δραστηριότητες όπως η μελέτη και η γευσιγνωσία των τοπικών προϊόντων, η εκμάθηση της τοπικής κουζίνας, η αγορά αγροτικών προϊόντων απευθείας από τον τόπο παραγωγής, η συμμετοχή σε εκδηλώσεις-φεστιβάλ και παρουσιάσεις γευσιγνωσίας ποιοτικών προϊόντων διατροφής, η ανάδειξη της ελληνικής και μεσογειακής κουζίνας, καθώς και η διεθνοποίηση των τοπικών προϊόντων». Προς την κατεύθυνση αυτή, θα ενδυναμωθεί και το σήμα για την ποιότητα των ελληνικών προϊόντων, το «Ειδικό Σήμα Ποιότητας για την Ελληνική Κουζίνα» που ορίζεται στον σχετικό νόμο, και θα θεσμοθετηθούν οι προϋποθέσεις για την ανάπτυξη του εν λόγω τουριστικού προϊόντος και την προώθηση πιστοποίησής του. Όπως αναφέρει το νομοθέτημα, το Ειδικό Σήμα Ποιότητας για την Ελληνική Κουζίνα (ΕΣΠΕΚ) πιστοποιεί ότι η συγκεκριμένη επιχείρηση: προσφέρει ένα ικανοποιητικό επίπεδο εδεσμάτων που ακολουθούν ή βασίζονται στην ελληνική γαστρονομική παράδοση, με έμφαση κατά περίπτωση σε τοπικές κουζίνες, χρησιμοποιεί σε σημαντικό βαθμό ελληνικά προϊόντα, με έμφαση σε τοπικά προϊόντα και προϊόντα ΠΟΠ, προωθεί συνολικά την ελληνική γαστρονομική και οινική παράδοση και παραγωγή, προσφέρει ένα ικανοποιητικό επίπεδο συνολικής παροχής υπηρεσιών.

THE FALL FOOD ISSUE ΑΦΙΕΡΩΜΑ 14

Citymag Thessaloniki

No 027 — 03-16.10.2020

BRUNCH, THE NEW ENTRY

Croque Madame σε αλμυρή βάφλα. με μπεσαμέλ τυριών..

Πάνκέικς με πραλίνα φουντουκιού. και σάλτσα φρούτων τού δάσους..

Μεταξύ πρωινού και γεύματος...

Carrot cake με σιρόπι καραμέλας..

Καγιανάς με χωριάτικο ψωμί,. ντομάτα και τσορίθο..

Καραμελωμένο τσουρέκι. αβγόφετα. με μυζήθρα,. μύρτιλλο. και μέλι..

ΠΑΡΟΤΙ ο όρος «brunch» χρησιμοποιείται εδώ και περισσότερο από έναν αιώνα, οι μόνοι Έλληνες που μέχρι και πριν από μία δεκαετία είχαν την ευκαιρία να τον χρησιμοποιούν στην καθημερινότητά τους ήταν εκείνοι που ταξίδευαν ή ζούσαν στη Βρετανία ή στις ΗΠΑ, αλλά και όσοι σπούδαζαν μαγειρική ή εργάζονταν σε μεγάλα ξενοδοχεία τής χώρας με επισκέπτες από τις προαναφερθείσες χώρες. Τα τελευταία χρόνια, ωστόσο, η γευστική «τρέλα» τού brunch κατέστη mainstream απόλαυση και για τους Θεσσαλονικείς. Η λέξη «brunch» προέρχεται από τον συνδυασμό των λέξεων «breakfast» και «lunch». Όλοι μας ξυπνήσαμε κάποια Κυριακή γύρω στις 11, αναζητώντας πραγματικό φαγητό (και όχι ακόμη μία μερίδα μπουγάτσα με κακάο), που να είναι γευστικό και ποιοτικό. «Το brunch αποτελεί μια συνήθεια που έχει αγαπηθεί παγκοσμίως εδώ και αρκετά χρόνια. Τα τελευταία χρόνια έχει μπει και στην ελληνική πραγματικότητα. Θέλοντας να είμαστε up to date, έχουμε επιλέξει να προσφέρουμε στο κοινό μας δημιουργικές και νόστιμες επιλογές, βασισμένες σε εποχιακά και τοπικά υλικά, μοντέρνες

εκδοχές παραδοσιακών πιάτων, αναδεικνύοντας τα υλικά που τα συνθέτουν» εξηγεί, μιλώντας στη «Citymag», ο Στάθης Παπαδόπουλος, υπεύθυνος του «Classico Bistro Moderne» (Θεμ. Σοφούλη 15, Τ.

2310-421.699). Οι γεύσεις που μπορεί να βρει κάποιος σε ένα brunch είναι κυριολεκτικά αμέτρητες – τις περισσότερες φορές εξαρτώνται και από τη χώρα όπου θα το απολαύσεις. Σε ένα τυπικό αμερικανικό brunch, για παράδειγμα, θα βρεις τηγανητά αβγά, μπόλικο μπέικον, χυμό, καφέ και μια πιατέλα με φρούτα. Η Θεσσαλονίκη, ως αδιαμφισβήτητη πρωτεύουσα της ελληνικής γεύσης, έχει αναγάγει το brunch σε τέχνη. Κι αυτό δεν θα το διαπιστώσει κάποιος απλώς δοκιμάζοντας ένα πιάτο, αλλά συνδυάζοντάς το και με ένα εξαιρετικό κρασί: «Αγαπημένη συνήθεια είναι να συνδυάζεται το brunch με τον πρωινό καφέ ή με κάποιον χυμό. Εμείς πηγαίνουμε ένα βήμα παρακάτω και προτείνουμε τον συνδυασμό του με ένα ποτήρι αφρώδους οίνου, επιλογή τού sommelier τού καταστήματος, ‘ταξιδεύοντας’ σε μεγαλουπόλεις τού εξωτερικού, όπου brunch και φυσαλίδα πάνε μαζί» σημειώνει ο κ.Παπαδόπουλος.

THE FALL FOOD ISSUE ΑΦΙΕΡΩΜΑ 15

Ορισμένοι είναι νεότεροι, κάποιοι κουβαλούν πολλά χρόνια εμπειρίας στις κουζίνες τους. Το κοινό τους στοιχείο; Το μαγειρικό τους ταλέντο, επιβεβαιωμένο πέραν πάσης αμφιβολίας από την «ψήφο εμπιστοσύνης» τού κοινού στις δημιουργίες των χειρών τους. Στην αναζήτηση της σύγχρονης γαστρονομικής ταυτότητας της πόλης, η «Citymag» αποτάθηκε σε 15 από τους πλέον αγαπημένους και επιδραστικούς σεφ στη Θεσσαλονίκη σήμερα, ζητώντας τους να μας πουν ποιο είναι, κατά τη γνώμη τους, το πιάτο που συμπυκνώνει τη «γεύση» τής πόλης*.

ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ 14+1 ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΠΙΑΤΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΑΠΟ ΤΗ DREAM TEAM TΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΩΝ ΣΕΦ Ρεπορτάζ:

ΛΕΟΝΤΙΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, ΑΓΓΕΛΟΣ Ν. ΒΑΣΣΟΣ Φωτογραφίες:

ΣΑΚΗΣ ΓΙΟΥΜΠΑΣΗΣ

* Όλες οι φωτογραφίσεις έγιναν σε χρόνο που τα εστιατόρια ήταν κλειστά για το κοινό. Όλα τα εστιατόρια που συμμετείχαν σε αυτήν τη φωτογράφιση τηρούν απαρέγκλιτα τα υγειονομικά μέτρα προστασίας από τον νέο κορωνοϊό – μεταξύ των οποίων και η μάσκα προστασίας που υποχρεούται να φορά το προσωπικό.

Citymag Thessaloniki

No 027 — 03-16.10.2020

AΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΛΤΑΝΗΣ Executive chef

του «Regency Casino Thessaloniki» και του «Hyatt Regency Thessaloniki».

Το πιάτο του: τριλογία γαρίδας σαγανάκι με ζελέ ντομάτας και πιπεριάς, κρέμα φέτας και ρίγανη. Η ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ αποτελεί τον πιο γνωστό γαστρονομικό προορισμό. Με ανεξάντλητες επιλογές από όλες τις κουζίνες και street food ώς πολυβραβευμένα εστιατόρια. Η ελληνική παραδοσιακή κουζίνα, όμως, αποτελεί τη βάση για τους περισσότερους από εμάς. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, οι γαρίδες σαγανάκι, που δεν λείπουν από το μενού τού «Alfredo’s», με διαφορετική προσέγγιση, απόλυτα προσαρμοσμένη στο ύφος του. Ένα αμιγώς παραδοσιακό πιάτο, με σύγχρονη ματιά.

THE FALL FOOD ISSUE ΑΦΙΕΡΩΜΑ 16-17

ΣΩΤΗΡΗΣ ΜΑΤΖΑΡΑΚΗΣ Σεφ στο εστιατόριο «Clochard».

Το πιάτο του: σφυρίδα πελαγίσια αλά πολίτα με γαλάκτωμα σκόρδου και σάλτσα λεμονιού. Η ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ήταν ανέκαθεν μια πόλη στραμμένη προς τη θάλασσα. Το ίδιο και η κουζίνα της. Δεν είναι τυχαίο ότι επέλεξα ένα πιάτο με βασικό υλικό το ψάρι – και, συγκεκριμένα, τη σφυρίδα. Ο αρακάς, η αγκινάρα, τα καρότα και το σκόρδο αποτελούσαν ανέκαθεν συστατικά τής κουζίνας τής πόλης. Σε ό,τι έχει να κάνει με την παρασκευή, πατήσαμε στον παραδοσιακό τρόπο μαγειρέματος, αλλά με σύγχρονες τεχνικές.

ΜΑΝΩΛΗΣ ΠΑΠΟΥΤΣΑΚΗΣ

Σεφ και συνιδιοκτήτης στα εστιατόρια «Χαρούπι» και «Δέκα Τραπέζια».

Το πιάτο του: ραβιόλια χαρουπιού αβγολέμονο. ΤΑ ΡΑΒΙΟΛΙΑ χαρουπιού αβγολέμονο είναι ένα αγαπημένο πιάτο, που εκφράζει αβίαστα τη δυναμική που έχει μια παραδοσιακή συνταγή να σταθεί σε ένα σύγχρονο εστιατόριο και να «συνομιλήσει» με τις κουζίνες τού κόσμου. Η κλασική, χανιώτικη κρεατότουρτα γεμίζει την καρδιά ενός χαρουπένιου ραβιολιού και το αβγολέμονο σε μορφή κρέμας «αγκαλιάζει» ζεστά τα γεμιστά ζυμαρικά. Ένα δύσκολο στην προετοιμασία και παρασκευή του πιάτο, που αποζημιώνει με

τη μεστή και ξεχωριστή γεύση του. Αυτή είναι η μαγειρική που αγαπώ, αυτή είναι η σύγχρονη ελληνική κουζίνα που υπηρετώ.

Citymag Thessaloniki

No 027 — 03-16.10.2020

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΑΣΙΟΥΛΑΣ

Σεφ και ιδιοκτήτης τού εστιατορίου «Thria».

Το πιάτο του: πολίτικες γαρίδες καταΐφι με μαγιονέζα από γλυκό τσίλι και υγρό ζελέ από μοσχολέμονο. ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ για ένα παραδοσιακό πιάτο τής Πόλης, το οποίο έφεραν μαζί τους στη Θεσσαλονίκη όσοι ήρθαν από εκείνα τα μέρη. Στη δική μου εκδοχή εμπνέομαι από την παραδοσιακή συνταγή, «πατάω» πάνω της, αλλά την «πειράζω» με διαφορετική τεχνική και νέα υλικά. Πιστεύω ότι το πιάτο βασίζεται στις γευστικές εμπειρίες των Θεσσαλονικέων, παρουσιάζοντάς τες όμως με σύγχρονο τρόπο.

ΛΑΜΠΡΟΣ ΡΩΣΣΙΟΣ

Μάγειρας στο εστιατόριο «Μαιτρ και Μαργαρίτα».

Το πιάτο του: χειροποίητα ζυμαρικά με γέμιση χοιρινού και γλυκόξινη σάλτσα πετιμεζιού. ΕΧΟΝΤΑΣ ως πηγή έμπνευσης μια πόλη, η οποία ανά τους αιώνες έχει υπάρξει χωνευτήρι πολιτισμών και έχει διατηρήσει μια γαστρονομική ταυτότητα που αποτελεί μέρος τού σύγχρονου και πλουραλιστικού τρόπου ζωής της, το πιάτο αυτό αναβιώνει τη «μνήμη τής γεύσης» για τους σύγχρονους Θεσσαλονικείς, θυμίζοντας τα παραδοσιακά μαντί, ενώ παράλληλα «ταξιδεύει» τον φιλοξενούμενο στη σύγχρονη περιφερειακή κουζίνα τής Μεσογείου.

THE FALL FOOD ISSUE ΑΦΙΕΡΩΜΑ 18-19

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΣΑΝΑΝΑΣ

Executive chef στο «The MET Hotel».

Το πιάτο του: το γαλακτομπούρεκο αλλιώς...

ΤΟ ΠΑΘΟΣ ΜΟΥ είναι η ελληνική κουζίνα και η εξέλιξή της σε μια μοντέρνα έκδοση. Έτσι, με γνώμονα την παράδοση, εξελίσσω συνταγές με σεβασμό στην παράδοση, επειδή χωρίς αυτήν δεν μπορεί να υπάρξει μέλλον. Το μυστικό είναι, όταν θα έρθει το πιάτο στον

πελάτη, να τον ιντριγκάρεις με την παρουσίαση του πιάτου, αλλά παράλληλα, με την πρώτη μπουκιά, να του ξυπνήσεις γευστικές μνήμες τού παρελθόντος.

Citymag Thessaloniki

No 027 — 03-16.10.2020

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΖΙΟΒΑΡΑΣ

Σεφ στο «Salonica Restaurant & Bar» τού «Makedonia Palace».

Το πιάτο του: μάγουλα μοσχαρίσια με παπαρδέλες και τρούφα.

ΤΟ ΠΙΑΤΟ αποτελεί μιαν εξελιγμένη μορφή τής παραδοσιακής συνταγής, που οι ελληνικές οικογένειες συνηθίζουν να παρασκευάζουν στο σπίτι τους. Στη δική μας εκδοχή είναι φτιαγμένο με σύγχρονη

τεχνική, η οποία διατηρεί τα βασικά στοιχεία, όπως το τετράωρο σιγομαγείρεμα των μάγουλων στην κατσαρόλα, το βράσιμο των φρέσκων ζυμαρικών στον ζωμό από το μοσχαράκι και, φυσικά, τις πρώτες ύλες, όπως το σκόρδο,

το καρότο, το πράσο κοκ. Υπάρχουν όμως και γευστικές εκπλήξεις, όπως οι φρέσκιες τρούφες από παραγωγούς τής Θεσσαλονίκης. Θα το απολαύσετε στο κεντρικό εστιατόριο του «Makedonia Palace».

THE FALL FOOD ISSUE ΑΦΙΕΡΩΜΑ 20-21

ΑΝΤΩΝΗΣ ΜΟΥΣΤΑΚΗΣ Σεφ στο εστιατόριο «Extravaganza».

Το πιάτο του: ριζότο με ταχίνι, ρεβίθια, πολίτικο σουτζούκι και καραβίδες. ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ για ένα πιάτο-δείγμα τής γαστρονομικής μου κουλτούρας και παιδείας, διότι το fusion μπορεί να αρκεστεί ακόμη και στον συνδυασμό των πολιτισμών που απαρτίζουν τη γαστρονομία τής Θεσσαλονίκης ως σταυροδρομιού γεύσεων και κουλτούρας. Έτσι λοιπόν συνδυάζω τα όσπρια με το ρύζι, κάτι που γινόταν από παλιά, για να δοθεί υπεραξία στη φτωχή τροφή. Τοποθετώντας στοιχεία Ανατολής, όπως το σουτζούκι, το κύμινο και το ταχίνι, δηλώνω το

BAΓΓΕΛΗΣ ΑΣΗΜΑΚΟΠΟΥΛΟΣ Head chef στο εστιατόριο «Canteen».

Το πιάτο του: αρνάκι γάλακτος με gnocchetti sardi σε ζωμό από αρνί με πέστο μάραθο και ξινομυζήθρα. ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ για ένα πιάτο που έχει τις ρίζες του στην ελληνική παραδοσιακή κουζίνα, λόγω των πρώτων υλών του (αρνάκι, μάραθος, ξινομυζήθρα), είναι ωστόσο φτιαγμένο με τέτοιον τρόπο, ώστε να μπορεί να σταθεί επάξια στο μενού ενός εστιατορίου. Η παρουσία τού μάραθου προσδίδει στο πιάτο μια καλοκαιρινή πινελιά. Σας περιμένουμε για να το απολαύσετε.

πέρασμα των πολιτισμών τής Ανατολής από τη Θεσσαλονίκη. Στο τέλος, όλα αυτά συνδυάζονται με καραβίδες, μια και η θάλασσα «αγκαλιάζει» την πόλη μας και μας δίνει απλόχερα τον πλούτο της.

Citymag Thessaloniki

No 027 — 03-16.10.2020

ΙΩΑΝΝΑ ΘΕΟΔΩΡΑΚΑΚΗ Σεφ και ιδιοκτήτρια στο εστιατόριο «Duck».

Το πιάτο της: ταλιάτα μόσχου με κρέμα περουβιανής πατάτας. ΔΙΑΛΕΞΑ να φωτογραφηθώ με το αγαπημένο πιάτο των πελατών μου, που όλα τα χρόνια είναι πρώτο σε πωλήσεις. Αγαπήθηκε όσο κανένα και είναι ένα από τα πιάτα που ξαναγυρίζει τον πελάτη.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΑΡΚΟΥ Σεφ και συνιδιοκτήτης στο εστιατόριο «Ακαδημία».

Το πιάτο του: συκώτι με κρούστα από πάπρικα καπνιστή. ΕΙΝΑΙ ένα πιάτο που το έχουμε εδώ και 8 χρόνια στο εστιατόριό μας. Το διάλεξα επειδή είναι το αγαπημένο τού κόσμου – έχει γλυκά αρώματα από την καπνιστή πάπρικα, αλλά και από διάφορα βότανα. Πρόκειται για μια συνταγή που έχει κυριολεκτικά αφήσει ανεξίτηλο το ίχνος της στην πορεία μας – ακόμη και σήμερα, μετά από τόσα χρόνια, έχουμε κόσμο που μας τηλεφωνεί, ρωτώντας μας αν έχουμε συγκεκριμένα συκώτι, για να έρθει.

THE FALL FOOD ISSUE ΑΦΙΕΡΩΜΑ 22-23

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΤΟΚΙΔΗΣ Σεφ και ιδιοκτήτης

στο εστιατόριο «Μαύρη Θάλασσα».

Το πιάτο του: λευκός ταραμάς. Ο ΤΑΡΑΜΑΣ αποτελεί το σήμα κατατεθέν τού εστιατορίου μας, τη διαχρονική μας αξία. «Μαύρη Θάλασσα» και λευκός ταραμάς είναι άρρηκτα συνδεδεμένα μεταξύ τους. Σας περιμένουμε να τον δοκιμάσετε.

Citymag Thessaloniki

No 027 — 03-16.10.2020

ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΑΝΤΑΚΗΣ

Executive chef τού εστιατορίου «Νέα Διαγώνιος».

Το πιάτο του: μοσχαρίσιο φιλέτο με κρέμα πορτσίνι και πουρέ παντζαριού, αρακά και πατάτας.

ΤΟ ΦΑΓΗΤΟ στη Θεσσαλονίκη έχει χαρακτήρα και δυνατές γεύσεις που αφήνουν μνήμες και θέλεις να επιστρέψεις σ’ αυτές ξανά και ξανά, επειδή κάτι ξυπνάνε μέσα σου. Αυτές τις δυνατές γεύσεις υπογράφω στο νέο μενού τού εστιατορίου μου. Το συγκεκριμένο φιλέτο είναι ένα αγαπημέ-

νο πιάτο των επισκεπτών μας. Το κρέας προέρχεται από τις φάρμες μας και περιμένουμε να το δοκιμάσετε.

THE FALL FOOD ISSUE ΑΦΙΕΡΩΜΑ 24-25

ΓΙΑΝΝΗΣ ΧΑΤΖΗΠΑΡΑΣΙΔΗΣ Sous-chef στο εστιατόριο «Mia Feta – Feta Bar».

Το πιάτο του: φάβα με χόρτα, μανιτάρια, καπνιστό χταπόδι και καπνιστή φέτα. Η ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ έπαιξε και παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο, λόγω της γεωγραφικής της θέσης. Ήδη από τα πρώιμα χρόνια άκμασε σ’ αυτήν το εμπόριο και έτσι αποτέλεσε πόλο έλξης. Με αυτόν τον τρόπο, η Θεσσαλονίκη μεγάλωσε σε πληθυσμό, ήρθε σε επαφή με άλλες κουλτούρες και με άλλες γαστρονομικές παραδόσεις. Το πιάτο περιέχει προϊόντα υψηλής διατροφικής αξίας, που, παράλληλα, αποτελούν μέρος τής διατροφικής παράδοσης στη χώρα μας.

ΜIXAΛΗΣ ΑΔΑΜΙΔΗΣ

Chef de cuisine στο εστιατόριο «Βαρύ Πεπόνι».

Το πιάτο του: μαύρο ριζότο με μελάνι σουπιάς, γαρίδες, τσορίθο και γκοργκοντζόλα. ΤΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ πιάτο ήταν εξαρχής αφιερωμένο στον δάσκαλο και μέντορά μου, τον σεφ Αθανάσιο Κάλφα, ως παραλλαγή τού πρώτου πιάτου που μαγείρεψα επαγγελματικά μαζί του (μαύρο ριζότο με σουπιές). Από την πρώτη στιγμή που προστέθηκε στο μενού τού μαγαζιού ο κόσμος το αγκάλιασε και έφτασε να είναι ένα από τα τρία πιο περιζήτητα εδέσματα τα τελευταία δύο χρόνια στο «Βαρύ Πεπόνι».

Τέσσερα από αυτά τα συστατικά είναι εκείνα που κάνουν τη διαφορά: το ελαιόλαδο, τα μυρωδικά, τα ελληνικά τυριά και τα θαλασσινά – και όλα χρησιμοποιούνται σε αυτό το πιάτο πολύ προσεκτικά.

Citymag Thessaloniki

No 027 — 03-16.10.2020

Συνταγή που κερδίζει δεν την αλλάζεις

Η «Citymag» ανατρέχει σε επιχειρήσεις εστίασης στη Θεσσαλονίκη που ακολουθούν ώς τις μέρες μας την πεπατημένη δεκαετιών – και όχι άδικα… Γράφει ο ΑΓΓΕΛΟΣ Ν. ΒΑΣΣΟΣ

«Τσινάρι»

(από το 1885)

Αλεξάνδρας Παπαδοπούλου 72, Τ. 2310-284.028.

ΟΛΑ ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ το 1885, όταν, στη σκιά ενός θεόρατου πλάτανου στην Άνω Πόλη (σημειωτέον ότι «τσινάρ» στα Τουρκικά είναι ο πλάτανος), πλάι σε μία από τις παλιές κρήνες τής περιοχής, ανοίγει ένας καφενές με αυτό το όνομα. Ιδιοκτήτης του ένας Τούρκος ονόματι Κιοσσέ και θαμώνες του Τούρκοι, αλλά και Έλληνες, οι οποίοι το προτιμούσαν για να ρουφάνε τον ναργιλέ, πίνοντας τον καφέ τους (μάλιστα, ένας τούρκος κουρέας, ο Ισμαήλ, είχε μόνιμο «στασίδι» σε μία γωνιά τού μαγαζιού, για να κουρεύει όσους πελάτες το επιθυμούσαν).

Μετά τη μικρασιατική καταστροφή και την ανταλλαγή των πληθυσμών, το «Τσινάρι» περνάει σε ελληνικά χέρια, ως καφενείο-ουζερί πλέον, στο οποίο σερβίρονταν ούζο και μικρασιάτικοι μεζέδες. Η συνταγή παραμένει έκτοτε αναλλοίωτη, όπως και η φυσιογνωμία τού μαγαζιού με τα γαλάζια τζαμλίκια στους τοίχους, τα κεραμίδια, τα παραδοσιακά, ασπρόμαυρα πλακάκια στο πάτωμα, τη γαλάζια ξύλινη οροφή, την ξυλόσομπα για τα κρύα και το μπαλκονάκι το οποίο σκιάζει μια ακακία, για τους ζεστούς μήνες τού καλοκαιριού. Στις αρχές τής δεκαετίας τού 1990 η οικογένεια Παπαδοπούλου μετατρέπει το καφενείο-ουζερί σε ταβέρνα-ουζερί, σερβίροντας

μικρασιάτικους ουζομεζέδες, σουτζουκάκια σμυρνέικα, χειροποίητα ντολμαδάκια, τζιγεροσαρμάδες, ανοιχτή σαρδέλα στη σχάρα, γαύρο σαγανάκι και μπουγιουρντί με αυθεντική φέτα και ντομάτα, αλλά και γλυκά, όπως το ψητό κυδώνι και ο παραδοσιακός σιροπιαστός χαλβάς.

«Ντορέ – Ζύθος» (από το 1908 ως «Καφέ Ντορέ», από το 1995 ως ζυθεστιατόριο)

Τσιρογιάννη 7, Τ. 2310-279.010.

Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ότι το «Ντορέ» δεν είχε πάντοτε τη μορφή που έχει σήμερα (ζυθεστιατόριο) ούτε βρισκόταν στο ίδιο σημείο. Κι όμως, η μπράντα αυτή είναι τόσο αγαπημένη στους Θεσσαλονικείς (διαχρονικά), που δεν μπορούσε να λείπει από τον κατάλογο. Όπως περιγράφει στο βιβλίο του «Κάποτε στη Θεσσαλονίκη» ο Στράτος Σιμιτζής, ήταν το 1908, όταν ο Αλφρέδο Μορατόρι, εξέχων Θεσσαλονικιός και πατριώτης, άνοιξε στη γωνία των οδών Εθνικής Αμύνης και Πρίγκιπος Νικολάου (νυν Αλεξάνδρου Σβώλου) καφεζαχαροπλαστείο, αρχικά με το όνομα «Ανατολικό Ζαχαροπλαστείο». Εκεί ο σεφ ζαχαροπλάστης «Αλή Μπαμπά» (πιθανόν να είναι και παρατσούκλι) παρασκεύαζε τα περίφημα σιροπιαστά γλυκά που απολάμβαναν, εκτός από τους τούρκους μπέηδες και πασάδες, οι παλιοί Θεσσαλονικείς, γνωστοί ως «μπαγιάτηδες». Με την επανάσταση των Νεοτούρκων, τον Ιούλιο του 1908, το «Ντορέ» φιλοξενούσε νέους αξιωματικούς – μεταξύ τους, τον Κεμάλ Ατατούρκ, ο οποίος συνήθως έπινε ρακή σε ειδικά ποτήρια κόκκινου χρώματος, ενώ οι έλληνες θαμώνες έπιναν τη ρακή τους σε ποτήρια μπλε. Η ιστορία τού μαγαζιού συνεχίζεται μετά την απελευθέρωση της πόλης. Ο τούρκος στρατιωτικός διοικητής τής Θεσσαλονίκης, Ταξίμ πασάς (αυτός που την παρέδωσε στον διάδοχο Κωνσταντίνο), χάρισε αποχωρώντας στον Μορατόρι μια σκαλιστή σόμπα από μαντέμι και ένα περσικό χαλί μπουχάρα. Στον ίδιο χώρο, ο διάδοχος Κωνσταντίνος και το επιτελείο του απολάμβαναν ζεστό τσάι από σαμοβάρι, ποντς και κέικ. Στη διάρκεια του πρώτου παγκοσμίου πολέμου το «Ντορέ» προτιμούσαν οι αξιωματικοί

τού γαλλικού και του βρετανικού στρατού, ιδιαίτερα οι ουσάροι τού ιππικού, για να πάρουν έναν γαλλικό καφέ, ένα τσάι ή μια βιεννέζικη σοκολάτα, επιστρέφοντας στις μονάδες τους από το περίφημο «σαλόνι» τής μαντάμ Άννας, στην οδό Αγγελάκη. Η πυρκαγιά τού 1917 αφήνει το «Ντορέ» σε στάχτες, σύντομα όμως στη θέση του ξαναγεννιέται το νέο «Ντορέ», μοντέρνο, πολυτελές, με επίπλωση και εξοπλισμό (μεταξύ των οποίων και αίθουσα μπιλιάρδου) που είχε παραγγελθεί ειδικά στη Βιέννη, με τη φροντίδα τού περίφημου ιταλού «starchitect» τής εποχής, Βιταλιάνο Ποζέλι. Στους θαμώνες του συγκαταλέγονται πλέον ο Γεώργιος Κονδύλης και ο Θεόδωρος Πάγκαλος. Θαμώνας τού «Ντορέ» υπήρξε και ο διαβόητος λήσταρχος Γιαγκούλας. Όπως γράφει ο Σταύρος Σιμιτζής, «ο Τάκης Ξεφτέρης είχε ακούσει από τους δικούς του ότι ο διαβόητος λήσταρχος Γιαγκούλας εμφανίστηκε μια μέρα στο ‘Ντορέ’ ως πελάτης. Άψογα ντυμένος, παρήγγειλε το παγωτό του, πλήρωσε τον λογαριασμό του και έφυγε, αφήνοντας μια κάρτα κάτω από το πιατάκι. Ο σερβιτόρος Γιάννης Πούλιος, μόλις είδε την κάρτα, πάγωσε από φόβο και έκπληξη. Έδωσε την κάρτα στον Αλφρέδο Μορατόρι, που έσπευσε να καταγγείλει το γεγονός στο Γ’ αστυνομικό τμήμα. Η κάρτα έγραφε «Φώτης Γιαγκούλας, βασιλιάς των ορέων». Το 1933 το «Ντορέ» μετακομίζει στην περιοχή τού Λευκού Πύργου, παραμένοντας λαμπερό και διατηρώντας την εκλεκτή πελατεία του, ώς τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Τον Απρίλιο του 1941 επιτάσσεται από τον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό, που χρησιμοποίησε το μισό καφέ ως εργαστήριο κατασκευής αναπηρικών βοηθημάτων. Με την πάροδο του χρόνου, γίνεται στέκι στελεχών τής εθνικής αντίστασης, όπως οι στρατηγοί Βαρδουλάκης, Αργυρόπουλος, Αβδελάς, Τσιρούλης, Χρυσοχόου και Φροντιστής, ενώ την περίοδο 194445 σε αυτό συχνάζουν στελέχη τού ΕΛΑΣ όπως οι Μπακιρτζής, Σαράφης και Βαφειάδης. Οι διάσημοι θαμώνες τού «Ντορέ» συνεχίζουν ακάθεκτοι στα χρόνια που ακολουθούν – ανάμεσά τους ο Γεώργιος Παπανδρέου, ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος, ο Σοφοκλής Βενιζέλος,

ο Γιάννης Τσιριμώκος και ο Πέτρος Λεβαντής (πολιτικός και ιδρυτής τής εφημερίδας «Ελληνικός Βορράς»). Αναμφίβολα, ο πιο τακτικός θαμώνας τού «Ντορέ» ήταν ο Γιάννης Βελλίδης, εκδότης των εφημερίδων «Μακεδονία» και «Θεσσαλονίκη», ο οποίος χρησιμοποιούσε το «Ντορέ» ως δεύτερο γραφείο του: στο (μόνιμο) γωνιακό τραπεζάκι του είχε ιδιαίτερο τηλέφωνο, ενώ εκεί δεχόταν συνεργάτες, πολιτικά πρόσωπα, παράγοντες και φίλους – μεταξύ αυτών, τον πρίγκιπα Πέτρο και τον αμερικανό στρατηγό Ντόνοβαν, που διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην πολύκροτη υπόθεση Πολκ. Μετά τη μεταπολίτευση και τον ερχομό τού Κωνσταντίνου Καραμανλή, στη χορεία των τακτικών θαμώνων τού καφέ εντάσσονται ο Αλέκος και ο Γραμμένος Καραμανλής, η Μελίνα Μερκούρη, ο Ζιλ Ντασέν, ο Γιάννης Κοντούλης, ο Κώστας Μαρινάκης, ο Ντίνος Τριαρίδης, ο Σωτήρης Κούβελας, ο Γεώργιος Τζιτζικώστας, ο Νίκος Ακριτίδης ο Γιάννης Σφενδόνης, ο Στέλιος Νέστωρ, ο Μιχάλης Γιαννούσης, ο Μανώλης Ανδρόνικος κ.ά. Στις αρχές τής δεκαετίας τού 1990, ο Τάκης Ξεφτέρης, στην προσπάθειά του να σώσει το «Ντορέ», πρότεινε στη Δέσποινα Μαυρομμάτη, ιδιοκτήτρια του «Ζύθου» στα Λαδάδικα, να συνεχίσει τη λειτουργία του. Έτσι, το περίφημο καφέ αναβιώνει το 1995 ως ζυθεστιατόριο, πλέον, υπό το όνομα «Ντορέ – Ζύθος». Σημειωτέον ότι τα διακοσμητικά στοιχεία που βλέπουμε σήμερα είναι αυθεντικά – από το ξύλινο μπαρ με σκαλιστά κομμάτια μέχρι τα χειροποίητα πλακάκια και την αρχική πινακίδα τού «Ντορέ».

«Snack Grill Express» (από το 1926)

Μαλακοπής 7, Κάτω Τούμπα, Τ. 2310-932.543.

ΠΙΟ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ δεν έχει – και αυτό είναι τελεσίδικο. Αλλά και πιο εστέτ μέσα στη λαϊκότητα και την απλότητά του – πόσο πιο «μουράτο» μπορεί να είναι ένα μαγαζί που έχει επιλέξει να ανοίγει μόνο τις καθημερινές (ποτέ τα Σαββατοκύριακα, ακόμη κι αν παίζει ο ΠΑΟΚ στο γήπεδό του, που απέχει ελάχιστα μέτρα) και αποκλειστικά από τις οκτώ το βράδυ ώς τα μεσάνυχτα;

THE FALL FOOD ISSUE ΑΦΙΕΡΩΜΑ 26-27 Και όχι μόνον αυτό: το μαγαζί δεν διαθέτει, έστω, υπηρεσία delivery για τους τεμπέληδες – αν θέλεις να απολαύσεις αυτό που έχει να προσφέρει, πρέπει να πας επιτόπου. Τι είναι αυτό, λοιπόν, που έχει να προσφέρει; Συγκεκριμένα πράγματα, αλλά εξαιρετικά καλά. Σπεσιαλιτέ του, ο κάθετος γύρος στα κάρβουνα, που είναι τραγανός, λιπαρός και ξεροψημένος, αλλά και το πιο σπέσιαλ μπιφτέκι από μοσχαρίσιο κιμά που έχετε δοκιμάσει ποτέ, γεμιστό με φρεσκοκομμένο γύρο (ναι, καλά διαβάσατε), γκούντα και μανιτάρια, σε μια πανδαισία που ολοκληρώνεται με ένα κομματάκι βουτύρου αρωματισμένου με ροκφόρ, που λιώνει αργά και ηδονικά από πάνω – όλα βάσει συνταγών που παραμένουν διπλοκλειδωμένες από το 1926, περνώντας από γενιά σε γενιά. Την παλέτα των γεύσεων συμπληρώνουν διάφορες σπιτικές αλοιφές, μια πολύ ιδιαίτερη μαρουλοσαλάτα, το κόκκινο λάχανο με τα καρύδια και τη φοβερή πάπρικα, αλλά και οι πιτούλες του, ξεροψημένες και επίσης αρωματισμένες με βούτυρο ροκφόρ.

«Ηρακλής»

(από το 1939)

Ολύμπου 59. Τ. 2310-261.412.

ΟΛΑ ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ το 1939, όταν ο Ηρακλής Καραφουλίδης (από τον οποίο προήλθε η επωνυμία τής επιχείρησης) άνοιξε το πρώτο ξηροκαρπάδικο στην Εγνατία 16. Είχε φτάσει στη Θεσσαλονίκη από τη Ρωσία και έμαθε τη δουλειά από δύο Αρβανιτόσερβους, όπως τους αποκαλούσε, τον Γιούνους και τον Επίτ Ραμαντάνοβιτς, οι οποίοι με τη σειρά τους είχαν μαθητεύσει δίπλα σε τούρκους στραγαλατζήδες ήδη πριν από το 1919. Έκτοτε, ο «Ηρακλής» άλλαξε αρκετές διευθύνσεις (το 1943 στην Αγίας Σοφίας, το 1945 στη Βενιζέλου και από τον Απρίλιο του 1974 μέχρι σήμερα στην οδό Ολύμπου), η προσήλωσή του στην ποιότητα παραμένει, ωστόσο, αναλλοίωτη. Σήμερα, οι γιοι τού ιδρυτή, Γιάννης και Γαβριήλ Καραφουλίδης, με εμπειρία στον χώρο που ξεπερνά τα 50 χρόνια, συνεχίζουν στην ίδια πεπατημένη ποιότητας, προσφέροντας περισσότερα από 100 διαφορετικά προϊόντα – μεταξύ αυτών, ξηροί καρποί, γλυκίσματα, αποξηραμέ-

να και ζαχαρωμένα φρούτα, superfoods όπως η βρώμη, το μύρτιλλο και τα golden berries, με διαχρονικά best sellers τού καταστήματος, ωστόσο, τα λευκά σπόρια (πασατέμπος) και τα πατροπαράδοτα φιστίκια. Κατά καιρούς, πελάτες του υπήρξαν προσωπικότητες όπως ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ο Ευάγγελος Βενιζέλος, η Ρένα Βλαχοπούλου, η Μάρθα Καραγιάννη και ο Κώστας Πρέκας, ενώ ξηροί καρποί αποστέλλονταν τακτικά σε έλληνες της διασποράς σε Ευρώπη, Καναδά, ΗΠΑ και Αυστραλία – μεταξύ αυτών, ο διακεκριμένος έλληνας φυσικός τής NASA, Παύλος Τούμπας.

«Δεληγεωργάκης» (από το 1943) Αγίας Σοφίας 58, Τ. 2310-272.792.

ΕΔΩ ΚΑΙ 77 ΧΡΟΝΙΑ, η οικογένεια Δεληγεωργάκη επιλέγει τα αγνότερα υλικά τής αγοράς (στο ίδιο σημείο, ανεβαίνοντας την Αγίας Σοφίας, ελάχιστα μέτρα πριν από την οδό Φιλίππου), για να φτιάξει λαχταριστά, παραδοσιακά γλυκίσματα – λουκούμια, σιροπιαστά, σοκολατάκια και κεράσματα πάντοτε με γνήσια κουβερτούρα, γλυκά τού κουταλιού, κουλουράκια, πτιφούρ, αλμυρά, κουραμπιέδες με φρέσκο βούτυρο, ροδίνια, νυφούλες, πασταφλόρα και κέικ, αλλά και το προσωπικό αγαπημένο μας: το μπακλαβαδάκι με σοκολάτα. Στα χέρια τής τρίτης γενιάς πλέον, κρατάει τις παραδοσιακές συνταγές αναλλοίωτες, εξυπηρετώντας με τον ίδιο τρόπο που έκανε τον «Δεληγεωργάκη» αγαπημένο των Θεσσαλονικέων εδώ και πάνω από επτά δεκαετίες: με ποιότητα, σεβασμό στον πελάτη και σωστή και φιλική εξυπηρέτηση.

«Πήρε και βραδιάζει» (από το 1944)

Ομήρου 7, Τ. 2310-832.926.

ΕΝΑ ΚΟΥΤΟΥΚΙ απλό και λαϊκό, συνεπές με αυτό που έχει κάποιος στο μυαλό του όταν σκέφτεται τον όρο «κουτούκι». Αν σας αρέσουν το χρώμα και οι ήχοι τής μποέμικης ρεμπέτικης ζωής, εδώ πρέπει να έρθετε. Το μαγαζί ξεκίνησε το 1944, λίγο μετά το τέλος τού δεύτερου παγκόσμιου πολέμου, ως ένα από τα παλαιότερα μεζεδοπωλεία τής Θεσσαλονίκης, αρχικά στην οδό

Αετοράχης. Μερικές δεκαετίες αργότερα (το 1971) μετακόμισε στην οδό Ομήρου (είναι το στενάκι που βρίσκεται απέναντι από τον μακεδονικό τάφο στην οδό Παπαναστασίου, μερικές δεκάδες μέτρα μετά τον «Ευκλείδη»), όπου θα το συναντήσετε και σήμερα. Στο κελάρι, που βρίσκεται στο υπόγειο του μαγαζιού, φτιάχνουν βαρελίσια ρετσίνα – σήμα κατατεθέν τού καταστήματος. Οι θαμώνες του το προτιμούν επίσης για το εξαίρετο χειροποίητο σουτζουκάκι, το μπιφτέκι και το λουκάνικο. Μη φύγετε πριν δοκιμάσετε το τσίπουρο και τη γκράπα, που είναι επίσης δικής τους παραγωγής.

Αρτοποιία «Μπακόλα» (από το 1948)

Χρυσοστόμου Σμύρνης 20, Τ. 2310-223.797.

ΕΝ ΑΡΧΗ ΗΝ το 1922, όταν ο Γεώργιος Μπακόλας ίδρυσε το αρτοποιείο «Κόκκινος Φούρνος» στη συμβολή τής Νικηφόρου Φωκά με τη Στρατηγού Τσιρογιάννη, απέναντι από τον Λευκό Πύργο. Μετά τον θάνατό του, το 1948, η επιχείρηση περνά στη σύζυγό του, Γιασεμή Μπακόλα, και στα δύο ανήλικα παιδιά του, την Ελένη και τον Μπάκη (Χαράλαμπο), που εκπροσωπούν τη δεύτερη γενιά. Το 1969 ο φούρνος μετακομίζει στη σημερινή του θέση, στην οδό Χρυσοστόμου Σμύρνης, με διαχειριστή πλέον τον εγγονό τού ιδρυτή, που εκπροσωπεί την τρίτη γενιά (και συνεχίζει την οικογενειακή παράδοση). Όσο για το τι μπορείτε να απολαύσετε; Κυριολεκτικά, όλα τα καλούδια – ό,τι καλύτερο έχει να προσφέρει η παράδοση, με αρτονοστιμιές που ανάγονται στον φούρνο τής γιαγιάς και του παππού. Προσωπικό αγαπημένο, τα μουστοκούλουρα (τα οποία μπορούμε να βρίσκουμε καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου), το σιμίτικο κουλούρι, αλλά και τα μικρά, αφράτα, μπαμπακένια ψωμάκια του, που λατρεύουμε να απολαμβάνουμε ζεστά, με λίγο βουτυράκι να λιώνει αργά και απολαυστικά.

«Τσαρούχας» (από το 1952)

Ολύμπου 78, Τ. 2310-271.621.

ΤΟ 1952, δύο αδέλφια, ο Νίκος και ο Γρηγόρης Τσαρούχας, μεταγράφονται από βοηθοί

γκαρσονάκια στη Μοδιάνο και στο Καπάνι αρχικώς ως σερβιτόροι και στη συνέχεια ως συνεταίροι σε μαγειρείο στην Τοσίτσα. Το 1962 τα αδέλφια ανοίγουν το δικό τους εστιατόριο με την επωνυμία «Ολύμπια» στην ίδια γειτονιά, όπου, ανάμεσα στα φαγητά, σερβίρεται και πατσάς σε κατσαρόλα. Το 1967 η επιχείρηση μεταφέρεται λίγο πιο πάνω, στην Ολύμπου 78, με την επωνυμία «Αφοί Τσαρούχα» και –με την καθοδήγηση του μάστορα του πατσά, Βασίλη Λέλου– ανάβει η φωτιά για το καζάνι που σιγοκαίει ώς και σήμερα. Το εστιατόριο πορεύεται μέσα στις δεκαετίες παράλληλα με την ιστορία τής πόλης, «ρουφάει» τις μυρωδιές της και τις μεταλλάσσει σε λαχταριστές γεύσεις παραδοσιακής ελληνικής κουζίνας που προσφέρει στις γενιές των ανθρώπων που ζουν και δημιουργούν ή περνούν από την πόλη. Το 2013 το εστιατόριο «Τσαρούχας» ανασυντάσσεται και φοράει τα καλά του, για να θυμίσει στους παλιούς και να μάθει στους νέους. Η ιστορία συνεχίζεται…

«Ελενίδης Τρίγωνα» (από το 1956)

Βενιζέλου 12, Πανόραμα, Γεωργίου Παπανδρέου 6 (Ανθέων), Θεσσαλονίκη.

ΗΤΑΝ τα δύσκολα χρόνια λίγο μετά τον πόλεμο, όταν ο Γιάννης Ελενίδης είχε μια ιδέα που έμελλε να αλλάξει τα δεδομένα στη γεύση. Μοιράζοντας γάλα μέχρι τότε και φτιάχνοντας ρυζόγαλα και κρέμες που κέρδισαν την αγάπη τού κόσμου, προχώρησε ένα βήμα παρακάτω: ξεκίνησε (το 1956) να φτιάχνει γλυκίσματα από φύλλο κρούστας, που τα γέμιζε με κρέμα δικής του έμπνευσης. Το φύλλο ήταν χειροποίητο, τα υλικά διαλεχτά, η συνταγή μοναδική. Ο Γιάννης Ελενίδης πρόσθεσε το μεράκι του, δημιουργώντας το τρίγωνο που αγαπήθηκε απ’ όλους και απέκτησε φήμη που σύντομα ταξίδεψε σε ολόκληρη την Ελλάδα. Ήταν το γλυκό που έμελλε να μείνει στην ιστορία ως «τρίγωνο Ελενίδη» χάρη στον δημιουργό του και αργότερα να γίνει γνωστό ως «τρίγωνο Πανοράματος», παίρνοντας το όνομα της περιοχής. Αυτά τα τρίγωνα, με την ίδια ποιότητα, φτιαγμένα με την ίδια συνταγή και πάντοτε με αγνά και διαλεγμένα υλικά, θα τα βρείτε ακόμη και σήμερα

στα καταστήματα όπου ο Βαγγέλης και ο Κώστας, τα παιδιά τού Γιάννη Ελενίδη, συνεχίζουν την οικογενειακή παράδοση, κρατώντας επτασφράγιστο το μυστικό που κάνει τα τρίγωνα στο κουτί με το σήμα «Ελ» να ξεχωρίζουν (εννοείται ότι τόσο τα τρίγωνα όσο και όλα τα υπόλοιπα προϊόντα «Ελενίδης» είναι χειροποίητα).

«Δορκάδα» (από το 1957) Κασσάνδρου 91, Τ. 2310-234-675.

Η ΙΣΤΟΡΙΑ τού καταστήματος ξεκινά το 1957, όταν ο θείος Τομαράς (από τη Καλοσκοπή Φωκίδας) φτιάχνει το πρώτο γιαουρτάδικο στο Τσινάρι. Λίγα χρόνια αργότερα (το 1961) το μεταφέρει στην Κασσάνδρου, εκεί όπου βρίσκεται και σήμερα. Η επωνυμία του επιλέχθηκε με κριτήριο το ότι την εποχή εκείνη τα πιο φημισμένα γιαούρτια στον νομό Θεσσαλονίκης φτιάχνονταν στη Δορκάδα, ένα χωριό προσφύγων έξω από τον Λαγκάδα, που είχαν έλθει από τον οικισμό Καρακοτζάκιοϊ («Ελάφι») της Ανατολικής Θράκης. Στη νέα τους πατρίδα ονόμασαν το χωριό τους «Δορκάς» (είδος ζαρκαδιού). Και, επειδή ο οικισμός βρισκόταν πάνω στον άξονα της παλιάς εθνικής οδού Θεσσαλονίκης-Σερρών, τα λεωφορεία τής γραμμής έκαναν στάση στη Δορκάδα, για να γευθούν οι επιβάτες το περίφημο γιαούρτι. Αυτήν την τέχνη μετέφερε στη Θεσσαλονίκη ο θείος των σημερινών ιδιοκτητών, των δύο εξαδέλφων Γκαβαλίνη (Γιάννηδες αμφότεροι), κάνοντας κι αυτός με τη σειρά του το γιαούρτι του διάσημο στη Θεσσαλονίκη (και όχι μόνο). Την παράδοση αυτή ακολουθούν οι σημερινοί ιδιοκτήτες, περιλαμβάνοντας ωστόσο στον κατάλογο των προϊόντων που προσφέρουν στον πελάτη και μια σειρά από «παλιακά» γλυκά από τη δεκαετία τού 1960, ολόφρεσκα και λαχταριστά, τα οποία σε ελάχιστα καταστήματα μπορεί να βρει σήμερα ο Θεσσαλονικιός. Γλυκά όπως τα χειροποίητα σιροπιαστά, τα τουλουμπάκια κάθε είδους και μεγέθους, τα τρίγωνα, οι (κυριολεκτικά, επικοί) μπαμπάδες, το ρεβανί, η καρυδόπιτα και τα γαλακτομπούρεκα. Από κοντά και τα πιο mainstream κοκ, μιλφέιγ και πορτοκαλόπιτα, αλλά και η μοντέρνα «πινελιά», την οποία

Citymag Thessaloniki

No 027 — 03-16.10.2020 εκπροσωπούν τα cheesecakes με φράουλα ή βύσσινο. Μία (τουλάχιστον) δοκιμή επιβάλλεται για καθένα από αυτά. Κλασική αξία, ασφαλώς, αποτελούν το γιαούρτι σε κεσεδάκι (η «Δορκάδα» υπολογίζεται ότι παράγει περί τους 40 τόνους ετησίως), το ρυζόγαλο, οι κρέμες και το παγωτό καϊμάκι από πρόβειο γάλα.

«Παλιά Αθήνα» (από το 1960)

Ίμβρου 24, Τ. 2310-912.292.

ΠΟΙΑ μπορεί να είναι μία από τις συνταγές τής επιτυχίας; Πολύ απλά: λαχταριστά, ολόσωστα και υπέροχα ψημένα κρεατικά, μια λίστα κρασιών να τη ζηλεύεις και εξαιρετική βαρελίσια ρετσίνα, που φτιάχνουν οι ίδιοι οι ιδιοκτήτες. Αυτό δηλαδή που κάνει εδώ και 60 χρόνια η οικογένεια του Μανώλη Γεωργακάκη (με ρίζες από τη Μικρά Ασία, τη Θάσο, τη Σμύρνη και την Κρήτη) σε ένα στενό τής Κάτω Τούμπας κάθετο στην Παπάφη, λίγο πριν από τον Κήπο τού Καλού, στην «Παλιά Αθήνα»: ένα μαγαζί που ξεκίνησε ως ταβερνάκι και σήμερα αποτελεί απαραίτητο σταθμό στο «προσκύνημα» κάθε food connoisseur που ομνύει στην υψηλών απαιτήσεων κρεοφαγία. Η ατμόσφαιρα του μαγαζιού ενισχύει το φιλικό και οικείο αίσθημα: απλά στρωμένα τραπέζια, παλιές σόμπες, αφίσες, εκατοντάδες φιάλες κρασιών και ράφια φορτωμένα με ανοιγμένα μπουκάλια με ετικέτες που δεν θα περίμενες να συναντήσεις σε ένα κουτούκι τής Κάτω Τούμπας – ετικέτες όπως Tignanello και Chateau Cheval Blanc ώς Amarone. Και δεν είναι τυχαίο, καθώς, παρά τη μορφολογία τής «Παλιάς Αθήνας», σίγουρα δεν πρόκειται για ένα κουτούκι. Ο κατάλογος είναι, λίγο πολύ, αυτό που θα περίμενες από ένα κρεοφαγικό εστιατόριο – το μυστικό κρύβεται στη δεξιοτεχνία και τη μαεστρία τού ψησίματος. Θα απολαύσεις ζουμερά σουτζουκάκια στη σχάρα με αλοιφή πάπρικας (όπως τους πρέπει), χοιρομέρι εξαίρετο, κοκορετσάκι ατομικό, μοσχοβολιστό και κριτσανάτο (να τρώει η μάνα και του παιδιού να μη δίνει), ρώσικη σαλάτα κορυφαία και βιρτουόζα, καλοψημένες ταλιάτες και φιλέτα. Αλλά

δεν σταματάει εδώ το πράγμα: στην «Παλιά Αθήνα» μπορείς να παραγγείλεις rib-eye από Wagyu Αυστραλίας (καλοσιτεμένο και άψογα ψημένο), αλλά και αμερικάνικα Black Angus.

«Καμμένη Γωνιά» (από το 1960)

Βασιλίσσης Όλγας 72, Τ. 2310-835.870.

ΤΟ ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΟ ιδρύθηκε το 1960 από τον Μιχάλη Κωσταντζίκη από τη Νέα Ζίχνη Σερρών. Στεγάστηκε σε ένα γωνιακό ισόγειο, στον αριθμό 90 τής λεωφόρου Βασιλίσσης Όλγας (σημερινός αριθμός 72). Γι’ αυτό και ονομάστηκε «Γωνιά». Γρήγορα οι δουλειές αυξήθηκαν και έτσι ο ιδρυτής συνεταιρίστηκε με τον αδελφό του, Δημήτρη. Εκείνο το πρώτο μαγαζί καταστράφηκε εξαιτίας πυρκαγιάς το 1969 – τα δύο αδέλφια όμως όχι απλώς δεν πτοήθηκαν, αλλά έβαλαν πλώρη να το ξαναφτιάξουν. Αποφάσισαν μάλιστα, σε μια επίδειξη χιούμορ και αυτοσαρκασμού, να το μετονομάσουν σε «Καμμένη Γωνιά» (την επωνυμία με την οποία το γνωρίζουμε ακόμη και σήμερα), ένα όνομα που στην πορεία των χρόνων συνδυάστηκε με την καλή κουζίνα, τη μεγάλη ποικιλία σε μαγειρευτά, σπιτικά φαγητά (μπορείτε να βρείτε περισσότερες από 40 επιλογές σε καθημερινή βάση) και την πιστή πελατεία. Τι μπορείτε να απολαύσετε; Κυριολεκτικά, σχεδόν ό,τι τραβάει η όρεξή σας: κρεατικά στα κάρβουνα, ψαρικά, όσπρια, λαδερά, μαγειρευτά ή φαγητά με κιμά. Εννοείται ότι ό,τι και να κάνετε επιβάλλεται να δοκιμάσετε τα περίφημα σουτζουκάκια, που αποτελούν σήμα κατατεθέν τής «Καμμένης Γωνιάς» εδώ και τουλάχιστον μισό αιώνα, πατώντας πάνω στην ίδια, απαράλλακτη (και δοκιμασμένη) συνταγή. Και όσο ο καιρός είναι ακόμη καλός, έχετε πάντοτε τη δυνατότητα να απολαύσετε το γεύμα ή το δείπνο σας σε κάποιο από τα τραπεζάκια έξω, με θέα στο παρκάκι μπροστά από το εστιατόριο.

«Κρόνος»

(από το 1961) Βαφοπούλου 30, Τ. 2310-414.730.

ΑΠΟΠΝΕΟΝΤΑΣ το άρωμα της παλιάς πόλης, ο «Κρόνος» παραμένει (αρχής γενομένης από το 1961) πιστός στην παράδοση και στην ποιότητα. Τις

ζεστές ημέρες μάς περιμένει στα τραπεζάκια στο πλακόστρωτο επί της Βαφοπούλου, ενός από τους πιο κομψούς και γραφικούς δρόμους τής πόλης, γεμάτου με πανύψηλα πλατάνια στις δύο πλευρές του. Τον χειμώνα η «δράση» μεταφέρεται στο ατμοσφαιρικό εσωτερικό τής ταβέρνας, όπου κάθε τοίχος φιλοξενεί μαρτυρίες τής πορείας αυτού του απίστευτα γραφικού στεκιού στον χρόνο. Το περιβάλλον, λοιπόν, «λέει» πολλά… Το ίδιο όμως και η κουζίνα, αρχής γενομένης από τα θρυλικά σουτζουκάκια τού «Κρόνου», τα οποία αποτελούν, ίσως, το κατεξοχήν best seller εδώ και τουλάχιστον μισό αιώνα. Εξίσου θρυλικός είναι ωστόσο και ο γύρος (κρεατένιος, πλούσιος, υπέροχα αρτυμένος και ψημένος στην εντέλεια), όπως και η σουβλιστή μπριζόλα (ένα κρέας έξοχο, απίστευτα τρυφερό, μαλακό και βελούδινο, που κυριολεκτικά λιώνει στο στόμα), η οποία χρειάζεται τύχη για την προλάβεις. Λατρεμένα είναι και τα μαγειρευτά τού «Κρόνου» (γεύσεις μαμάς, όλα τους), ενώ οι αλοιφές και οι σαλάτες είναι πάντοτε χειροποίητες και ολόφρεσκες. Τελευταίο, αλλά σίγουρα όχι λιγότερο σημαντικό: ο «Κρόνος» παράγει τη δική του ρετσίνα, την οποία φιλοξενεί σε μεγάλα ξύλινα βαρέλια. Μη διανοηθείτε να συνοδεύσετε τις λαχταριστές νοστιμιές που θα γευθείτε με οτιδήποτε άλλο…

«Αχνός»

(από το 1971)

Ολύμπου 127, T. 2310-201.751.

ΜΕΣΗΜΕΡΑΚΙ. Πεινάς. Θέλεις πολύ να φας κάτι – δεν θέλεις όμως κάτι στο χέρι ή οτιδήποτε που να θυμίζει fast food. Ιδανικά, θα ήθελες φαγητό σαν της μαμάς – ποιος το φτιάχνει όμως… Ο «Αχνός» υπάρχει ακριβώς για εσένα. Μπαίνοντας από την πόρτα θα πας κατευθείαν απέναντι, στη βιτρίνα μπροστά από την κουζίνα με τις φωτιές, και θα αρχίσεις να λιμπίζεσαι. Λαδερά, ψητά, σαλτσάτα, μαγειρευτά, ρυζάκια, ζυμαρικά – φαγάκια που θα τα εύρισκες εύκολα σε μια σπιτική κουζίνα. Αλλά και ψητά και σούβλες (σε ειδικές περιπτώσεις) και κρεατικά τής ώρας, με προεξάρχον το μπιφτεκάκι τού «Αχνού»: λεπτό, πλατύ, διακριτικά αρτυμένο και πεντανόστιμο, με ένα κομματάκι φρέσκο βού-

τυρο να λιώνει αργά και πλούσια πάνω από το μπιφτεκάκι, συνοδευόμενο από ρυζάκι και αλοιφή πάπρικας, όπως του πρέπει. Όσο για τις τιμές, είναι τόσο λογικές και οικονομικές, που επανακαθορίζουν την έννοια του «value for money».

«Γιαννούλα» (από το 1974) Κασσάνδρου 50, Τ. 2310-263.928.

ΕΝΑ ΜΑΓΕΡΙΚΟ με κουζίνα αυθεντική και υλικά γνήσια, σαν να τρως στο σπίτι σου. Η ταβέρνα τής Γιαννούλας έχει μεγαλώσει γενιές Θεσσαλονικέων, αλλά και φοιτητών, σερβίροντας σπιτικό φαγητό – κεφτεδάκια και σουτζουκάκια με πατατούλες τηγανητές. Ώς το 1994 το μαγαζί λεγόταν «Ταβέρνα - Ψησταριά ‘Ο Γιάννης’», ενώ σε «Γιαννούλα» μετονομάστηκε από το παρατσούκλι που είχαν δώσει στη γυναίκα τού Γιάννη, τη Βιργινία. Σήμα κατατεθέν του, ένα παραδοσιακό τζούκμποξ, απ’ όπου ακούγεται η μουσική που παίζει στο μαγαζί. Η ποιότητα είναι εξαιρετική από την άποψη του value for money και το φαγητό καθαρό και ποιοτικό. Εξαιρετική η χοιρινή μπριζόλα, το βοδινό συκώτι στα κάρβουνα και το μοσχαρίσιο φιλέτο με μανιτάρια. Εξαιρετικά επίσης η ψητή μελιτζάνα, τα κεφτεδάκια και το γεμιστό μπιφτέκι – ανεπανάληπτα! Το ίδιο και οι τηγανητές πατατούλες. Ο ιδιοκτήτης είναι γνώστης των κρασιών και θα σας βοηθήσει να συνοδεύσετε σωστά το γεύμα σας.

«Μπακαβόγατος» (από το 1976) Χριστοπούλου 3, Τ. 2310-275.363.

ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ οικογενειακή επιχείρηση, η οποία λειτουργεί στο κέντρο τής Θεσσαλονίκης, πίσω από την Αχειροποίητο, εδώ και 44 χρόνια. Ιδρύθηκε το 1976 από τον Χρήστο Μπάκαβο, διαθέτοντας είδη παντοπωλείου, μαναβικής και τυροκομικά, που παρήγαγε η ίδια η οικογένεια Μπάκαβου – οι ιδιοκτήτες του. Η παράδοση συνεχίζεται ακόμη και σήμερα, που τη σκυτάλη έχει πάρει ο γιος, Κωνσταντίνος, ο οποίος ανακαλύπτει και προσφέρει στους πελάτες του τα καλύτερα προϊόντα τής ελληνικής γης. Η μοναδική προσθήκη στον χώρο είναι τα κάδρα με τις

φωτογραφίες τού Νικ Κέιβ στους τοίχους… Άνθρωποι ζεστοί και φιλόξενοι, γνήσιοι Μακεδόνες, ο Κωνσταντίνος Μπάκαβος και η σύζυγός του, η Ειρήνη, συνεχίζουν την παράδοση, έχοντας δημιουργήσει έναν χώρο με προϊόντα παραδοσιακά, βιολογικά, δίχως πρόσθετα, χωρίς συντηρητικά, φτιαγμένα όπως οι αγαπημένες συνταγές των γιαγιάδων – εκλεκτά τυριά και αλλαντικά απ’ όλη την Ελλάδα, επιλεγμένα βιολογικά προϊόντα, χειροποίητα ζυμαρικά και πολλά ακόμη. Θα σας τα δείξουν με προθυμία και αγάπη, με στόχο να βάλουν ξανά στη ζωή μας τους γευστικούς θησαυρούς τής μάνας γης, που τόσο πολύ μας έχουν λείψει, προσθέτοντας μυρωδιές και αρώματα σε ένα υπέροχο γευστικό ταξίδι.

«Βομβίδια»

(από το 1982)

Βασιλέως Ηρακλείου 35-37, Τ. 2310-281.939.

ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ για έναν από τους γαστρονομικούς θρύλους τής Αγοράς Μοδιάνο, ο οποίος –περιέργως– έχει συνδεθεί όσο κανένα άλλο μαγαζί με το ΠΑΣΟΚ το παλιό, το λεγόμενο «ορθόδοξο». Ίσως και όχι τόσο περιέργως… Βλέπετε, τα ιστορικά «Βομβίδια» ξεκίνησαν την πορεία τους στον χρόνο το μακρινό 1982, σε ένα σημείο που βρισκόταν ακριβώς απέναντι από τα γραφεία τού (τότε) κυβερνώντος και παντοδύναμου «κινήματος», στη Βασιλέως Ηρακλείου. Ευτυχώς, η πορεία των «Βομβιδίων» δεν ακολούθησε τα σκαμπανεβάσματα του τότε ΠΑΣΟΚ και νυν ΚΙΝΑΛ – η πορεία τους είναι σταθερά ανοδική. Και όχι τυχαία, αφού «πατάνε» σε συνταγή δοκιμασμένη: σουτζουκάκια με πολίτικη συνταγή, στα κάρβουνα, αρτυμένα με μπαχάρια και μοσχοβολιστά πιπέρια (εννοείται ότι η συνταγή είναι μυστική και δεν αποκαλύπτεται). Είναι δυνατόν να αποτύχεις με τέτοια πρώτη ύλη; Τι πρέπει να γνωρίζετε, αν πάτε πρώτη φορά εκεί (αποκλείεται, αλλά το γράφουμε και για τυχόν περαστικούς από την πόλη): πρώτον, τα σουτζουκάκια συνοδεύονται από μπούκοβο (πώς αλλιώς θα μπορούσαν να λέγονται «βομβίδια»;). Μην το φοβηθείτε, απολαύστε το. Δεύτερον, τα σουτζουκάκια

THE FALL FOOD ISSUE ΑΦΙΕΡΩΜΑ 28-29 δεν κάνουν παρέα με πατάτες τηγανητές – όχι εδώ. Αλλά δεν τις χρειάζεστε κιόλας. Μαζί με τη μερίδα σας θα σας φέρουν όχι μόνο ντοματούλα ολοκόκκινη και κρεμμυδάκι αψύ και γλυκό συνάμα, αλλά και καρβελάκι φρέσκο, κομμένο κάθετα, που θα βουτήξεις στα ζουμάκια από τα σουτζουκάκια και τις ντοματούλες και το κρεμμυδάκι – νοστιμιά! Μη ξεχάσετε να ζητήσετε και χειροποίητη ρώσικη σαλάτα (κι αυτή μυστική συνταγή τού καταστήματος). Τρίτον, στον κόσμο των «Βομβιδίων» υπάρχουν και άλλα καλούδια εκτός από τα σουτζουκάκια, που αξίζει να δοκιμάσετε: πανσέτα, σουβλάκι, λουκάνικα καραμανλίδικα και Τζουμαγιάς και μοσχαρίσια πικάνια. Και κάτι τελευταίο, αλλά σημαντικό: τα «Βομβίδια» λειτουργούν τις ώρες που λειτουργεί η αγορά (χονδρικά, από τις 10 το πρωί ώς τις 6 το απόγευμα). Οπότε, αν έχετε στο μυαλό σας ότι θα περάσετε για δείπνο, ξανασκεφτείτε το. Και επειδή σε κάτι παραπάνω από δύο μήνες έχουμε Χριστούγεννα, κρατήστε και ακόμη ένα χρήσιμο tip (οι Θεσσαλονικείς σίγουρα το γνωρίζετε, οι επισκέπτες θα έχετε την ευκαιρία να το διαπιστώσετε): κάθε παραμονή Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς, αλλά και κάθε Τσικνοπέμπτη όλος ο δρόμος μπροστά από τα «Βομβίδια» γίνεται το πεδίο ενός απέραντου μουσικογαστρονομικού πάρτι. Βάλτε το στην ατζέντα σας…

«Μπακαλιαράκια στο λιμάνι» (από το 1985)

Φασιανού 1-2, Λαδάδικα, Τ. 2310-512.600, 2310-510.210.

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ξεκινά πριν από πολύ καιρό, όταν στα μέσα τής δεκαετίας τού 1980 η κυρία Αθανασία και ο σύζυγός της γνωρίζονται στη Σουηδία και παίρνουν την κοινή απόφαση να έρθουν στην Ελλάδα. Με τον ερχομό τους στη Θεσσαλονίκη, ανακαλύπτουν σε ένα στενάκι στα Λαδάδικα, απέναντι από το λιμάνι, ένα μικρό, άδειο μαγαζάκι. Εκεί άρχισαν όλα… Λίγα χρόνια αργότερα, ο λιθόστρωτος δρόμος μεταμορφώθηκε σε ένα από τα πιο φημισμένα ψαροστενά τής πόλης, με τα «Μπακαλιαράκια στο λιμάνι» να γίνονται σημείο αναφοράς, με ουρές κόσμου να περιμένουν ώρες ατέλειωτες

για να γευθούν τον νοστιμότερο τηγανητό μπακαλιάρο, συνοδευμένο με τηγανητές πατάτες – το δικό μας fish’n’chips, βασισμένο σε μια συνταγή μυστική εδώ και δεκαετίες. Οι επιλογές δεν είναι πολλές – και δεν χρειάζεται να είναι: μπακαλιάρος τηγανητός (ο βακαλάος είναι εισαγωγής, από τη Νορβηγία), τραγανός και κριτσανιστός απέξω, τρυφερός και ζουμερός από μέσα. Στο πλευρό του, πατατούλες τηγανητές κομμένες σε ροδέλες και μια ελαφριά, χειροποίητη σκορδαλιά, όλα απλωμένα μπροστά σου πάνω σε μια λαδόκολλα. Οι μερίδες είναι μεγάλες και οι τιμές εξαιρετικά προσιτές. Όσο για το έδεσμα, παραδίδεται και στην πόρτα σας, με delivery.

«Ραγιάν»

(από το 1986)

Μπαλάνου 12, Τ. 2315-003.907.

Η ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ του Θεόφιλου Γεωργιάδη ξεκίνησε τη λειτουργία της πριν από 34 χρόνια, προτείνοντας έναν διαφορετικό τρόπο διατροφής, απαλλαγμένο από τα παγκοσμιοποιημένα διατροφικά δεδομένα, με σεβασμό στο περιβάλλον, τις εποχές, την υγεία και την παράδοση. Το κατάστημα (που πήρε το όνομά του από την παλιά ονομασία τού χωριού Βάθη, στο Κιλκίς, τόπου καταγωγής τού ιδιοκτήτη, έδρας τής εταιρείας και περιοχής παραγωγής των προϊόντων) λειτουργεί ακόμη και σήμερα στο ίδιο σημείο, διαθέτοντας ποντιακές λιχουδιές που θυμίζουν στον ιδιοκτήτη του τις ποντιακές του ρίζες – γιοχάδες, εβριστόν, βαρένικα και φύλλα από ζυμαρικά, αλλά και τυριά όπως γαΐς, παρχαροτύρ, σολγούν και πασκιτάν. Στόχος τού «Ραγιάν» είναι να ικανοποιήσει την ανάγκη κάποιων ανθρώπων που θέλουν να κρατήσουν τους δρόμους τής παράδοσης ανοιχτούς. Για τον λόγο αυτόν, οι ιδιοκτήτες του ανέτρεξαν στο παρελθόν, ανασύροντας τις πολύτιμες διατροφικές παραδόσεις τού ποντιακού γαστρονομικού πολιτισμού. Έχοντας λοιπόν αυτόν το θησαυρό στις βαλίτσες τους και με πολυετή, πλέον, πείρα στον τομέα των παραδοσιακών προϊόντων, κάνουν ένα ταξίδι γεύσεων που ξεκινά από τον κάμπο τής Σαμψού-

ντας, διασχίζει τα βουνά τής Τραπεζούντας, τα παρχάρια τής Σάντας και καταλήγει στο «Ραγιάν». Συνοδοιπόρους έχουν τους πελάτες τους, που χρόνια τώρα, σταθερά, απολαμβάνουν γνήσια παραδοσιακά και υγιεινά ποιοτικά προϊόντα. Στόχος, να μεταφέρουν ακέραιο αυτόν τον θησαυρό στις επόμενες γενιές και να μεταδώσουν στον κόσμο την αγάπη τους, αλλά και τη σημασία τής υγιεινής και, ταυτόχρονα, πεντανόστιμης ποντιακής διατροφής.

«Ο Κώστας» (από το 1990)

Εμμανουήλ Φίλη 15, Άνω Τούμπα, Τ. 2310-905.062.

ΤΡΙΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ μάστορας στο κρέας, ο Κώστας Μουστακίδης ξεκίνησε από τη Δράμα, καταφέροντας να αναδειχθεί σε έναν από τους βιρτουόζους τού κρέατος στη Θεσσαλονίκη. Ερχόμενος στη Θεσσαλονίκη από τη Δράμα στην ηλικία των 22 χρόνων, κατάφερε να βρεθεί ιδιοκτήτης ενός ψητοπωλείου σε μια περιοχή τής Άνω Τούμπας που τότε αναπτυσσόταν. Η δουλειά του; Να ψήνει κρέατα και να φορμάρει τον γύρο. Η παραξενιά του (ευτυχώς για όλους εμάς); Να μην ανέχεται κρέας δεύτερης ποιότητας στις παρασκευές του. Στο ψητοπωλείο αυτό δεν θα βρεις σούβλα έτοιμη – τη στήνει κάθε πρωί ο ίδιος ο Κώστας, τοποθετώντας κομμάτια μαριναρισμένου χοιρινού. Αυτό ακριβώς το προϊόν (ο νωπός γύρος) είναι και το success story τού μαγαζιού – κομμένος περίτεχνα στο χέρι, από επιλεγμένο χοιρινό κρέας από σπάλα και λίγο μπούτι, μαρινάρεται για 24 ώρες και στήνεται κάθε πρωί στη βέργα από τον Κώστα, ώστε να μπει για ψήσιμο κατά τις 12 το μεσημέρι. Δεν είναι όμως μόνον ο γύρος: λατρείες αξεπέραστες είναι και το μοσχοβολιστό σουτζουκάκι, το αφράτο, πεντανόστιμο συκώτι, το παϊδάκι που λιώνει στο στόμα, το ζουμερό σουβλάκι και το χωριάτικο λουκάνικο με πράσο. Απόλυτο «must» η μοσχαρίσια μπριζόλα Βεροίας, που σερβίρεται με λάδι τρούφας – ένα όνειρο! Κι από κοντά, χειροποίητες αλοιφές, φρεσκοβρασμένες πράσινες σαλάτες, υπέροχη μαριναρισμένη πολίτικη και φρεσκοκομμένη χωριάτικη. Όλα συνοδεία τσίπουρου, ρετσίνας και κόκκινου κρασιού για τις μπριζόλες.

ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ

Citymag

Κέρδισε ένα γεύμα 2 ατόμων αξίας 50 ευρώ

Γ Ι Α Ε Σ Ε Ν Α Κ Α Ι Τ Η Ν Π Α Ρ Ε Α Σ ΟΥ Σ Τ Ο Μ Ε Ζ Ε ΔΟ Π Ω Λ Ε Ι Ο « Μ Α Σ Σ Α Λ Ι Α » ( Μ Α Ν ΟΥ Σ Ο Γ Ι Α Ν Ν Α Κ Η 6 , Θ Ε Σ Σ Α ΛΟ Ν Ι Κ Η )

Τι πρέπει να κάνεις; Είναι πολύ απλό!

01

Κάνεις follow το account τής Citymag στο Instagram (citymagthess).

02

Βρίσκεις την ανάρτηση αυτού του διαγωνισμού.

03

Γράφεις το όνομά σου στα σχόλια, κάνοντας tag το πρόσωπο με το οποίο θα ήθελες να μοιραστείς το δώρο σου.

Αυτό ήταν!

Ο διαγωνισμός θα είναι ενεργός από τις 5 ώς τις 11 Οκτωβρίου. Οι πέντε τυχεροί που θα κερδίσουν θα ανακοινωθούν τη Δευτέρα 12 Οκτωβρίου μέσα από το account τής Citymag στο Instagram (citymagthess), αλλά και από τη σελίδα τής Citymag στο Facebook (FB/CitymagThess). Oι νικητές θα μπορούν να εξαργυρώσουν το βραβείο τους ώς τις 31.12.2020.

ΑΦΙΕΡΩΜΑ 30

Citymag Thessaloniki

No 027 — 03-16.10.2020

à

Τα ΒορΟινά... αλλιώς Μια δράση που ήρθε για να μείνει; Γράφει * η ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΑΝΘΙΔΟΥ

Γ

ια 15 ημέρες, 36 επιχειρήσεις τής Θεσσαλονίκης φιλοξένησαν τα φετινά «ΒορΟινά», την αγαπημένη εκδήλωση για το κρασί στην πόλη, που φέτος, όμως, πραγματοποιήθηκε αλλιώς. Άφησε το «σπίτι» της στην προβλήτα 1, στο λιμάνι τής Θεσσαλονίκης, και ξεχύθηκε σε λεωφόρους και στενά, στο κέντρο, αλλά και σε προάστια, για να συναντήσει εστιατόρια, café-wine-bars, κάβες, ακόμη και οινοποιείο, δημιουργώντας περίπου 50 προτάσεις για έξοδο. «Όχημα» της εξόρμησης, το κρασί, το καλό, επώνυμο κρασί από τα οινοποιεία των μελών τής ένωσης «Οινοποιοί Βορείου Ελλάδος», των πλέον γνωστών και καταξιωμένων οινοποιείων και οινοποιών της χώρας μας. Στόχος τής εξόρμησης, η διάδοση της οινικής κουλτούρας. Η γνωριμία με τον ελληνικό ποιοτικό οίνο, η ένταξή του στην καθημερινότητά μας, η στήριξη της εστίασης, η επικοινωνία με συμπολίτες μας, η συνάντηση με γνωστούς και φίλους, η γευστική απόλαυση, η στιγμή τής χαλάρωσης, οι ελκυστικές τιμές για συμμετοχή σε γεύματα και αγορές φιαλών, η ενημέρωση για τον βορειοελλαδίτικο αμπελώνα, τα διάφορα terroirs, τις ελληνικές ποικιλίες,

την εκπληκτική σοδειά τού 2019 που κυκλοφορεί, τον τρύγο τού 2020 που ακόμη εξελίσσεται.

Μια ανοιχτή γιορτή

Έτσι, για δύο εβδομάδες ζήσαμε κάτι πρωτόγνωρο στη Θεσσαλονίκη: την κινητοποίηση για ένα προϊόν, το κρασί, που έχει όμως πολλά, πάρα πολλά πρόσωπα. Εμφανίζεται ως αφρώδες, ημιαφρώδες, ξηρό, ημίξηρο, ημίγλυκο ή γλυκό, λευκό, ροζέ, orange και ερυθρό. Ο χαρακτήρας του μπορεί να είναι αρωματικός, στιβαρός, φίνος, αψύς ή μαλακός, να είναι γαργαλιστικός ή εκρηκτικός, να έχει επίγευση ή όχι. Δοκιμάσαμε σχεδόν διακόσιες διαφορετικές ετικέτες – τις περισσότερες από αυτές τις συνδυάσαμε με φαγητό, με ευφάνταστα μενού, πιάτα, μεζέδες και μπουκιές που επινοήθηκαν με ενθουσιασμό από δημιουργικούς σεφ, όπως, αντίστοιχα, δημιουργικοί bartenders επινόησαν υπέροχα wine cocktails. Επιχειρήσεις στην εστίαση όλων των ειδών – από το καλύτερο εστιατόριο ώς την απλή ταβέρνα, από το πιο «in» μπαρ μέχρι εκείνο που μόλις άνοιξε (και ήθελε να κάνει το ντεμπούτο του), κάβες και wine bars με ιστορία συνεργάστηκαν για τον σκοπό αυτόν. Εστίαση, οινοποιοί, φαγητό και κρασί, όλοι μία αγκαλιά, έδωσαν ό,τι καλύτερο στη Θεσσαλονίκη, στους πολίτες και στους επισκέπτες της. Το σημαντικότερο απ’

όλα: η ανταπόκριση του κοινού, που «αγκάλιασε» όλο αυτό το οινικό, πολυήμερο φεστιβάλ, θα μπορούσαμε να πούμε, καθιστώντας μάλιστα τις εκδηλώσεις όπου απαιτούταν κράτηση sold-out από πολύ νωρίς. Δεν είναι τυχαίο που μιλάμε για «οινική κουλτούρα» ούτε φυσικά είναι τυχαίο που μια ιστορική ένωση, όπως η ένωση «Οινοποιοί Βορείου Ελλάδος», δίνει βαρύτητα και πρωτεύοντα ρόλο στις δραστηριότητες και στις ενέργειές της για τη διάδοσή της. Διαθέτοντας ένα βαρυσήμαντο βιογραφικό 27, πλέον, ετών, έχει αναπτύξει καλά εδραιωμένα θεμέλια, πάνω στα οποία μπορεί να στηρίξει δράσεις όπως η εκπαίδευση με σεμινάρια οίνου, μότο και στάσεις ζωής όπως η «υπεύθυνη κατανάλωση», γνωριμία με το κρασί μέσα από θεματικές γευσιγνωσίες οίνου, μικρές ή μεγάλες (όπως τα «ΒορΟινά»), οινοτουρισμό μέσα από το δίκτυο των επισκέψιμων οινοποιείων «Δρόμοι τού Κρασιού τής Βορείου Ελλάδος»… Δεν είναι τυχαίο που μια ένωση έχει τέτοια δύναμη: πίσω από το όνομά της είναι άνθρωποι με όρεξη για δουλειά, με συνέπεια, με σεβασμό ο ένας για τον άλλον – πάνω απ’ όλα, όμως, διαθέτουν όραμα για το μέλλον τού ελληνικού κρασιού. * Η κυρία Αλεξάνδρα Ανθίδου είναι διευθύντρια Μάρκετινγκ & Επικοινωνίας τής ένωσης «Οινοποιοί Βορείου Ελλάδος».

Μιλά η μνήμη

Γράφει η ΕΥΗ ΚΑΡΚΙΤΗ

Π

ροχθές μαγείρευα ρεβίθια κοκκινιστά – δεν είναι η αγαπημένη μου συνταγή, γνωρίζω χίλιους δύο άλλους τρόπους για να τα φτιάχνω, όμως έτσι τα μαγείρευε μια θεία μου, πάνε χρόνια τώρα που δεν βρίσκεται πια κοντά μας. Ωστόσο, μας κληροδότησε μερικές συνήθειες του βίου της και, μέσα από αυτά τα αλλόκοτα μνημόσυνα, παύει να είναι για λίγο η αγαπημένη σκιά που γυρνά στη μνήμη μας και γίνεται κάτι πιο απτό.

Τ

α υλικά με τα οποία θα φτιάξεις ένα φαγητό, τα μικρά του μυστικά και η συνομωσία τής μαγειρικής, όλη αυτή η διαδικασία που πηγαίνει από τον έναν στον άλλο, από τον προηγούμενο στον επόμενο, μπορεί να κινήσει τη μνήμη με τρόπο τόσο εκρηκτικό, ώστε να μετατρέψει το απλό βίωμα της παρασκευής ενός φαγητού σε μια αληθινή συναισθηματική δίνη.

Μ

αγειρεύοντας καθημερινά για έναν ικανοποιητικό αριθμό ατόμων, χωρίς να μπορώ να προσδιορίσω το πώς ή το πότε, έστησα μέσα στην κουζίνα μου τις

Ιστορίες μικρών κόσμων μικρές εκείνες «τελετές», μέσω των οποίων μιλούσε η μνήμη, πάντοτε με τον δικό της, αναξιόπιστο τρόπο, με τα μικρά και μεγάλα ψέματά της, τις διορθώσεις, τους εξωραϊσμούς, τις ωραιοποιήσεις, την ανακατανομή των ρόλων με κάθε τι που θα επιτρέψει, τελικά, στον άνθρωπο να γίνει συγχωρητικός και να πάει πιο πέρα.

Τ

ο φαγητό φέρνει με απίστευτη ευκολία στις βιασύνες κάθε μέρας όλον αυτόν τον περίπλοκο μηχανισμό. Ίσως γι’ αυτό από όλες τις εργασίες τού σπιτιού η μαγειρική αποτελεί την πιο αγαπητή και δημιουργική οικιακή δραστηριότητα. Για εκείνους και εκείνες που μαγειρεύουν, αυτές οι μυστικές «τελετές», που δεν είναι και τόσο σπάνιες, γίνονται τα νήματα ανάμεσα στο χθες και το σήμερα, το τώρα και το μέλλον. Γίνονται τα νήματα που συνδέουν στιγμές, οι οποίες κάνουν τη ζωή να αξίζει και να έχει κάποιο νόημα.

ΤΑ ΥΛΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΘΑ ΦΤΙΑΞΕΙΣ ΕΝΑ ΦΑΓΗΤΟ, Η ΣΥΝΟΜΩΣΙΑ ΤΗΣ ΜΑΓΕΙΡΙΚΗΣ, ΟΛΗ ΑΥΤΗ Η ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΠΟΥ ΠΗΓΑΙΝΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΣΤΟΝ ΕΠΟΜΕΝΟ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΙΝΗΣΕΙ ΤΗ ΜΝΗΜΗ ΜΕ ΤΡΟΠΟ ΤΟΣΟ ΕΚΡΗΚΤΙΚΟ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΕΤΑΤΡΕΨΕΙ ΤΟ ΑΠΛΟ ΒΙΩΜΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ΕΝΟΣ ΦΑΓΗΤΟΥ ΣΕ ΜΙΑ ΑΛΗΘΙΝΗ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗ ΔΙΝΗ.

Citymag Thessaloniki

No 027 — 03-16.10.2020

THE FALL FOOD ISSUE ΑΦΙΕΡΩΜΑ 31

ΓΕΥΣΗ ΚΑΙ ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ ΕΙΣ ΣΑΡΚΑ ΜΙΑΝ

Μαγειρική virtuosité στο πιάτο, τέχνη και αισθητική στον χώρο: στο εστιατόριο «Ακαδημία» το γεύμα ή το δείπνο αποτελούν μια πολυεπίπεδη εμπειρία, που προσφέρει ολιστική απόλαυση σε όλες τις αισθήσεις. Ο ΖΕΣΤΟΣ χώρος, το φιλικό περιβάλλον, μα, πάνω απ’ όλα, το μεράκι και η διάθεση των ιδιοκτητών τού εστιατορίου «Ακαδημία», Κωνσταντίνου Μάρκου και Κωνσταντίνου Γαργάνη, φάνηκαν από την πρώτη κιόλας στιγμή, καθώς κατάφεραν να παντρέψουν με επιτυχία τις γεύσεις με την τέχνη. Επίπλωση παλιάς εποχής (με σπάνια έργα τέχνης κορυφαίων καλλιτεχνών να διακοσμούν τον χώρο τού εστιατορίου και της αυλής του) και πρώτες ύλες από διάφορα μέρη τής χώρας (οι οποίες συνθέτουν σειρά γευστικών επιλογών, βασισμένων στην παραδοσιακή κουζίνα και «μπολιασμένων» με το μεσογειακό ταμπεραμέντο) αποτελούν την «ταυτότητα» τής «Ακαδημίας». Ο σεφ Κωνσταντίνος Μάρκου δημιουργεί το δικό του έργο τέχνης – μια πανδαισία γεύσεων την οποία ανανεώνει συνεχώς, προκαλώντας μας να τη γευθούμε. Καθημερινά, η «Ακαδημία» σερβίρει γεύματα με εκλεπτυσμένες μεσογειακές γεύσεις και ποιότητα που δύσκολα βρίσκει κάποιος στην εποχή τής κρίσης. Οι άνθρωποί της ανοίγουν τις πόρτες και την αυλή τους στους πελάτες τους, έτοιμοι να υποδεχθούν εξίσου

θερμά όποια εκδήλωση θέλει να πραγματοποιήσει κάποιος. Το αγαπημένο resto τού κέντρου διατίθεται για επαγγελματικά γεύματα. Επίσης, στον privé χώρο του φιλοξενούνται εικαστικές εκθέσεις, μουσικές βραδιές, αλλά και ποικίλα θεματικά events (π.χ., θέατρο κοκ.).

INFO: «Ακαδημία», Αγίου Μηνά 3, Θεσσαλονίκη. Τ. 2310-521.803.

FB/Akadimia restaurant.

Instagram: akadimiarestaurant.

Trip Advisor: akadimia.

THE FALL FOOD ISSUE ΑΦΙΕΡΩΜΑ 32

Citymag Thessaloniki

No 027 — 03-16.10.2020

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΙΣ ΡΙΖΕΣ

Τηγανιά τόνου με ντοματίνια,. κάπαρη, λεμόνι και ρίγανη..

Nouvelle cuisine αλά Γκρέκα

Μανιτάρια με σόγια, ούζο,. δεντρολίβανο και μπούκοβο..

Μελωμένη παντσέτα με πουρέ μελιτζάνας. και μους φέτας..

ΟΠΟΙΟΝ αναγνώστη τής «Citymag» κι αν ρωτήσεις είναι σίγουρο ότι θα έχει να σου διηγηθεί μια προσωπική ιστορία που συνδυάζει ένα αγαπημένο του πρόσωπο με ένα πιάτο τής ελληνικής παραδοσιακής κουζίνας: ας πούμε, την ταπεινή ρεβιθάδα που έφτιαξαν στη σκεπασταριά (σ.σ.: το πήλινο σκεύος για τη ρεβιθάδα) με τον φίλο του, όταν κατέβηκαν για επισκευές στο πατρικό του σπίτι στη Σίφνο. Αμέτρητοι άνθρωποι, αμέτρητες ιστορίες. Επί δεκαετίες, η ελληνική κουζίνα «πατούσε» ευλαβικά πάνω στις παραδοσιακές συνταγές. Τα τελευταία χρόνια, οι νεότερες γενιές των σεφ –με ευκολότερη πρόσβαση σε χαρακτηριστικά προϊόντα από κάθε περιοχή τής χώρας– πήραν τις πρώτες ύλες με τις οποίες μεγαλώσαμε και, χρησιμοποιώντας νέες τεχνικές, πήγαν την κουζίνα μας ένα βήμα παραπέρα. «Από την πρώτη ημέρα που δημιουργήσαμε τη ‘Μασσαλία’, πριν από 10 χρόνια, στόχος μας ήταν να εξελίξουμε τις γνωστές γεύσεις σε κάτι καινούργιο και απολαυστικό, χωρίς να γίνει κάτι ξένο από τα γευστικά μας βιώματα. Πήραμε, για παράδειγμα, το ταλαγάνι από την Πελοπόννησο, το ψήσαμε και το συνδυάσαμε με ροδάκι-

νο, φιστίκι Αιγίνης, μηλόξυδο και πίκλα φινόκιο. Το αποτέλεσμα είναι ένα ορεκτικό που, ενώ ξυπνά αναμνήσεις, είναι κάτι τελείως φρέσκο και μοναδικό» σημειώνει με έμφαση ο Νίκος Καρδαράς, ιδιοκτήτης του μεζεδοπωλείου «Μασσαλία» (Μανουσογιαννάκη 6, Τ. 2314-003.714.). Οι τοπικές γεύσεις που κάποτε απολάμβανες μόνον όταν πήγαινες στη γεωγραφική περιοχή όπου παραγόταν κάθε προϊόν (κατίκι μέχρι και πριν από λίγα χρόνια έβρισκες μόνο στην ευρύτερη περιοχή τής Φθιώτιδας) βρέθηκαν στις κουζίνες όλης της Ελλάδας (και, μάλιστα, σε πιάτα που ουδέποτε είχαν σκεφτεί να φτιάξουν στον Δομοκό…). Το ίδιο συνέβη με τα φλομάρια Λήμνου, το αβγοτάραχο Μεσολογγίου, τον καβουρμά Κερκίνης ή Έβρου και πάει λέγοντας. «Το τελευταίο διάστημα –και αυτό θα γίνει εντονότερο τα επόμενα χρόνια– πραγματοποιείται στροφή στην απλότητα των πιάτων και στην υγιεινή διατροφή» εξηγεί ο κ. Καρδαράς. «Αυτά τα δύο χαρακτηριστικά υπήρχαν ανέκαθεν στη σκέψη μας. Η μεσογειακή διατροφή, την οποία εκθειάζουν όλες οι ιατρικές έρευνες, ήταν ο θεμέλιος λίθος τού μενού μας. Το ίδιο και η απλότητα των πιάτων μας».

Citymag Thessaloniki

No 027 — 03-16.10.2020

ΟΙ ΝΟΜΑΔΕΣ -ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΟΙ ΜΕ ΠΑΘΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΙΟΤΗΤΑ

Ένα νέο ζευγάρι ανθρώπων, ο Βασίλης και η Λένα, με πάθος και αφοσίωση στην κοινωνία των μελισσών και τη μελισσοκομία, δημιούργησαν πριν από 15 χρόνια το «Στάζει Μέλι». Ασκώντας τη νομαδική μελισσοκομία, μετακινούν τα μελίσσια τους από την Πελοπόννησο ώς τη Θράκη, παράγοντας ακατέργαστο ελληνικό μέλι, αλλά και όλα τα προϊόντα της κυψέλης, όπως ανωτέρας ποιότητος βασιλικό πολτό, βάμμα πρόπολης ενισχυμένης σύνθεσης, καθώς και γύρη νωπή.

THE FALL FOOD ISSUE ΑΦΙΕΡΩΜΑ 33

Η APICELL GREECE είναι το νέο εγχείρημα της οικογένειας του «Στάζει Μέλι», για ακόμη ένα βήμα πιο κοντά στη φύση. Με αγάπη για το περιβάλλον και την οικολογία, δημιουργήθηκαν τρεις νέες σειρές προϊόντων με το όνομα «Apicell» και την ποιότητα «Στάζει Μέλι». «Παράγουμε 100% χειροποίητα σαπούνια με ελαιόλαδο και μέλι δικής μας παραγωγής, με συνδυασμούς για κάθε ηλικία και τύπο δέρματος, καθώς και φυτικά καλλυντικά και κηραλοιφές» λένε οι δημιουργοί τους στη «Citymag». «Τα αρωματικά κεριά με καθαρό μελισσοκέρι παραγωγής μας και πιστοποιημένο, οικολογικό κερί σόγιας είναι χειροποίητα και απολύτως ασφαλή. Συνεχίζουμε την προσπάθεια για εξέλιξη με την ίδια αγάπη και ενθουσιασμό που είχαμε όταν ξεκινήσαμε, αλλά με την ωριμότητα, πλέον, να αισθανόμαστε ευγνώμονες για όλα αυτά που μας προσφέρουν οι μέλισσες και η φύση. Στόχος μας είναι να προσφέρουμε

στους πελάτες μας ποιοτικά προϊόντα τροφής και ομορφιάς και να τους μυήσουμε στον μαγικό κόσμο των μελισσών».

Μια διαφορετική φιλοσοφία ζωής

«Το ‘Στάζει Μέλι’», τονίζουν, «γεννήθηκε από την ανάγκη μας να αφήσουμε τον έντονο και αγχωτικό τρόπο ζωής τής πόλης και να ζήσουμε στη φύση. Η ενασχόλησή μας με τη μελισσοκομία ξεκίνησε αρχικά ερασιτεχνικά, με μόλις μία κυψέλη. Αυτή η μία κυψέλη δεν άργησε να φέρει άλλες κι άλλες… Και, όπως συμβαίνει με αρκετούς νέους μελισσοκόμους, παθιαστήκαμε κι εμείς με τον θαυμαστό κόσμο των μελισσών. Λίγα χρόνια αργότερα, ύστερα από πολλή αφοσίωση σ’ αυτό που κάναμε και με αρκετή βοήθεια από την οικογένειά μας, αρχίσαμε την επαγγελματική παραγωγή βασιλικού πολτού, γύρης και πρόπολης. Στη συνέχεια, προσπαθώντας να χρησιμοποιήσουμε όλα τα παράγωγα της κυψέλης

και να υιοθετήσουμε έναν απόλυτα φυσικό τρόπο ζωής, δημιουργήσαμε χειροποίητα προϊόντα περιποίησης προσώπου και σώματος από μελισσοκέρι και μέλι. Έχοντας την ανάγκη να μοιραστούμε με περισσότερο κόσμο αυτά που κάναμε με πολλή φροντίδα και αγάπη, ‘ωρίμασε’ αυτό που πραγματικά είναι σήμερα το Apicell by Stazei Meli. Επειδή το ‘Στάζει Μέλι’ δεν είναι απλώς ένα μέλι: είναι στάση ζωής».

INFO: «Apicell by Stazei Meli», Στρωμνίτσης 56, 54248 (περιοχή Βούλγαρη). Τ. 2310476.209, Κ. 6937-522.619.

W. www.stazeimeli.com, www.apicell.gr.

Citymag Thessaloniki

THE FOODIES

No 027 — 03-16.10.2020

Ο,ΤΙ ΩΡΑΙΟ ΠΑΙΖΕΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΠΡΟΪΟΝΤΑ ΤΑΣΕΙΣ ΑΓΟΡΑ

Στα παντοπωλεία τής Θεσσαλονίκης υπάρχουν γαστρονομικοί θησαυροί απ’ όλη την Ελλάδα. Aνακαλύψτε τους. ΠΡΟΪΟΝΤΑ

Χίλιες και μία γεύσεις

Στο «Οlicatessen» κρύβονται υπέροχα γαστρονομικά μυστικά τής Ελλάδας. ΣΤΑ ΡΑΦΙΑ ΤΟΥ υπάρχει, μεταξύ άλλων, ένα σπουδαίο προϊόν που ξεχωρίζει: η Shahrazad, από τα χεράκια τής «δικής μας» Μίνας Αποστολίδη. Είναι ένας πραγματικός γευστικός θησαυρός. Αποτελείται από πραλίνα με μαύρη σοκολάτα, ταχίνι, αλατισμένα και καραμελωμένα θρυμματισμένα αμύγδαλα. Θα σας πούμε όμως το εξής: ουδεμία περιγραφή μπορεί να σε προετοιμάσει γι’ αυτή τη γευστική εμπειρία. Tip: είναι στην κυριολεξία θησαυρός. Η ζήτηση είναι τέτοια, που η πιθανότητα να έχει εξαντληθεί είναι πολύ μεγάλη. Σπεύσατε!

INFO: «Olicatessen», Βίκτωρος Ουγκώ 4, Τ. 2313-030.286.

ΑΓΟΡΑ

Βουνίσια φάβα

Το παντοπωλείο τού κ. Σαμαρά λειτουργεί αδιάκοπα από το 1982. ΔΙΑΘΕΤΕΙ όλες τις βασικές κατηγορίες ενός παντοπωλείου, με μεγάλη εξειδίκευση στα όσπρια από όλες τις περιοχές τής χώρας μας. Ειδικά η φάβα έχει συστηθεί στο ευρύ καταναλωτικό κοινό ως Σαντορινιά, αλλά στο παντοπωλείο «Σαμαρά» θα βρούμε και τη φάβα Φενεού, που καλλιεργείται στην ορεινή Κορινθία. Τη χαρακτηρίζει η απαλή και γλυκιά γεύση της ένας ιδανικός γαστρονομικός συνδυασμός γεύσης και διατροφικής υπεραξίας.

INFO: «Παντοπωλείο Γ. Σαμαράς», Παπάφη 172, Τ. 2310-932.249.

ΕΝΑ COZY ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΠΑΝΤΟΠΩΛΕΙΟ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΜΕ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΟΛΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ, ΒΓΑΛΜΕΝΟ ΑΠΟ ΜΙΑΝ ΑΛΛΗ ΕΠΟΧΗ. Ο,ΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΣΟΥ ΛΕΙΠΕΙ –ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΨΩΝΙΑ ΤΗΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΣ ΣΤΙΓΜΗΣ–, ΤΟ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ ΠΑΝΤΟΠΩΛΕΙΟ «ΕΛΕΝΗ – ΜΑΡΙΟΣ» ΘΑ ΣΕ ΚΑΛΥΨΕΙ ΠΛΗΡΩΣ. ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΕ ΠΡΟΪΟΝΤΑ ΠΑΝΤΟΠΩΛΕΙΟΥ, ΩΣΤΟΣΟ, ΔΕΝ ΥΣΤΕΡΟΥΝ ΣΕ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΤΟΥΣ – ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΣΕ ΠΡΟΣΙΤΕΣ ΤΙΜΕΣ. ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ ΠΡΟΤΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ ΠΟΥ ΔΙΑΘΕΤΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ «ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ KERKINI FARM» ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΟ ΒΟΥΒΑΛΙΣΙΟ ΚΡΕΑΣ, ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΕΧΕΙ ΠΛΟΥΣΙΑ ΘΡΕΠΤΙΚΗ ΑΞΙΑ ΚΑΙ ΧΑΜΗΛΑ ΛΙΠΑΡΑ. ΔΟΚΙΜΑΣΑΜΕ ΤΟΣΟ ΤΑ ΣΟΥΤΖΟΥΚΑΚΙΑ ΟΣΟ ΚΑΙ ΤΟ ΜΠΙΦΤΕΚΙ ΑΠΟ ΒΟΥΒΑΛΙΣΙΟ ΚΡΕΑΣ. ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΠΡΟΪΟΝ ΠΟΥ ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΖΩΑ ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΒΟΣΚΗΣΗΣ ΣΤΗΝ ΠΛΟΥΣΙΑ ΧΛΩΡΙΔΑ ΤΟΥ ΥΔΡΟΒΙΟΤΟΠΟΥ ΤΗΣ ΛΙΜΝΗΣ ΚΕΡΚΙΝΗΣ.

INFO: Παραδοσιακό παντοπωλείο «Ελένη-Μάριος», Κασσάνδρου 37, Τ. 2310-284.386.

ΑΓΟΡΑ

Τρόφιμα και ποτά από τα Γρεβενά με αγάπη

Σαν να μην έχει περάσει ο χρόνος στον «Πλαζομίτη», ένα μικρό παντοπωλείο -σταθερή αξία, που είναι εξειδικευμένο στα τυριά, ενώ παράλληλα διαθέτει μεγάλη ποικιλία από εξαιρετικές σαλάτες. ΣΤΗΝ ΤΥΡΟΚΟΜΙΑ, η περιοχή των Γρεβενών είναι ξακουστή – και το παντοπωλείο τού Πλαζομίτη έχει εξαιρετικές προτάσεις. Ξεχωρίζει ο μπάτζος (φωτό), που αποτελεί για εμάς μια αγαπημένη επιλογή. Για όσους δεν το γνωρίζουν, ο μπάτζος είναι ένα από τα αρχαιότερα ελληνικά τυριά, με αλμυρή και πικάντικη

γεύση. Είναι το ιδανικό τυρί για ψήσιμο στη σχάρα ή για τηγάνισμα, ειδικά για τους λάτρεις των έντονων γεύσεων. Προτείνεται τηγανητός, είτε σε σαγανάκι είτε με αβγά. Θεωρείται κορυφαία επιλογή ως συνοδευτικό σε γεύμα που περιλαμβάνει ούζο ή μπίρα.

INFO: «Πλαζομίτης», λεωφόρος Στρατού 31, Τ. 2310-825.589.

34-35

Tip: δοκιμάστε το φρέσκο αγελαδινό βούτυρο χωρίς συντηρητικά, μια αυθεντική γεύση από ελληνικό χωριό, που χαρίζει στο φαγητό σας μοναδικό άρωμα και γεύση.

ΠΡΟΪΟΝΤΑ

ΑΓΟΡΑ

Αλμυρόγλυκα κρητικά καλιτσούνια

Στον «Πνευματικάκη» όλα τα προϊόντα έχουν ως τόπο παραγωγής και προέλευσης την Κρήτη. ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ έμφαση δίνεται στα τοπικά κρητικά οινοπνευματώδη. Στο ψυγείο με τα κατεψυγμένα υπάρχει μια έξυπνη πρόταση για κάθε κουζίνα, που θα σας βγάλει ασπροπρόσωπους σε κάθε τραπέζι. Ο αγαπημένος κρητικός μεζές, τα καλιτσούνια με γέμιση μυζήθρα (και προαιρετική συνοδεία μελιού), είναι μια γρήγορη λύση που δεν κάνει οποιαδήποτε έκπτωση τόσο στην ποιότητα όσο και στη γεύση. Η κατεψυγμένη συσκευασία τού «Χανιωτάκη» περιέχει 16-17 κομμάτια, που μπορεί να έχετε αρχικώς την αίσθηση ότι θα σας φτάσουν, αφού καταφέρνουν να χορτάσουν το μάτι σας, είναι τόσο ωραία όμως που, εν τέλει, δεν θα σας φτάσουν… Πράξτε αναλόγως. Τα τηγανίζουμε για περίπου 2 λεπτά από κάθε πλευρά σε καυτό λάδι και τα συνοδεύουμε με μέλι με απαλή γεύση. Τρώγονται ως ορεκτικό ή ως γλυκό, ανάλογα με τη διάθεση.

INFO: «Πνευματικάκης», Ταξιαρχών 40-44, Καλαμαριά, Τ. 2310-029.658.

Η Κρήτη συναντά τον Πόντο

Ένα παντοπωλείο επενδύει στα παραδοσιακά κρητικά προϊόντα.

ΠΡΟΪΟΝΤΑ

Παραδοσιακά προϊόντα από την Καβάλα

Στην «Επίγευση» εντοπίσαμε την εξαιρετική καβαλιώτικη εταιρεία «Ανανιάδη Foods», που διαθέτει στην αγορά μια μεγάλη ποικιλία από ιδιαίτερα αλλαντικά και τυροκομικά προϊόντα. ΜΕ ΟΣΟ πιο «φυσική» μπορεί να γίνει η γραμμή παραγωγής, η εταιρεία από την Καβάλα έχει μια εξαιρετική παρουσία και αντιπροσώπευση στα ψυγεία τής «Επίγευσης», από τον –αναμφισβήτητα– μεγάλο

κατάλογο που διαθέτει. Επιλέξαμε την καπνιστή μπριζόλα και το ανθότυρο, έναν ιδανικό συνδυασμό για ένα ελαφρύ σάντουιτς.

INFO: «Επίγευση», Ευζώνων 8, Τ. 2310-813.188.

ΑΓΟΡΑ

Γεύσεις Ανατολής

Σε ένα από τα πιο παλιά και κλασικά παντοπωλεία τής Θεσσαλονίκης. ΤΟ «ΡΟΔΟΣ Delicatessen» είναι, μεταξύ άλλων, ένα μαγαζί που μας σύστησε τα προϊόντα τής εταιρείας «Μιράν» (ενός εργαστηρίου διάσημου κυρίως για τον παστουρμά και το σουτζούκι του). Ανάμεσα στην πληθώρα προϊόντων «Μιράν» που διαθέτει το κατάστημα ξεχωρίσαμε το πεϊνιρλί με γέμιση από σουτζούκι (υπάρχει και με παστουρμά). Πρόκειται για έναν ιδιαίτερο, πικάντικο και γευστικά έντονο μεζέ, που δεν περνά απαρατήρητος. Ιδανικός για τις φθινοπωρινές και χειμωνιάτικες ημέρες, ειδικά αν σχεδιάζετε εξορμήσεις στο βουνό ή φαγητό δίπλα στο τζάκι. Tip: αν προσθέσετε ένα αβγό στην κορυφή του, λίγο πριν ολοκληρωθεί το ψήσιμο, δεν θα το μαρτυρήσουμε πουθενά… Κι αυτό αποτελεί δέσμευση.

INFO: «Ρόδος Delicatessen», λεωφόρος Βασιλέως Γεωργίου 12, Τ. 2310-831.893.

Η ΒΑΣΗ ΤΗΣ ΜΕΣΟΓΕΙΑΚΗΣ ΚΟΥΖΙΝΑΣ, ΤΟ ΛΑΔΙ ΚΑΙ Η ΕΛΙΑ, ΒΡΙΣΚΟΥΝ ΑΞΙΟΣΗΜΕΙΩΤΗ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΣΗ ΣΕ ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΛΕΟΝ ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΜΕΝΑ ΜΑΓΑΖΙΑ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΣΕ Ο,ΤΙ ΑΦΟΡΑ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΔΥΟ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ. ΘΑ ΒΡΕΙΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΑΠΟ 50 ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΕΣ ΓΕΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΟΙΚΙΛΙΕΣ ΕΛΙΑΣ, ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΠΑΡΘΕΝΑ ΕΛΑΙΟΛΑΔΑ, ΠΑΤΕ ΕΛΙΑΣ, ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΑΛΛΑ, ΥΨΗΛΟΥ ΕΠΙΠΕΔΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΑ ΓΙΑ ΤΗ ΜΑΓΕΙΡΙΚΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΟΥΖΙΝΑ ΣΑΣ. ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΠΡΟΤΑΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΤΑΙΡΕΙΑ «ΛΙΑΝΟΚΛΑΔΙ», ΠΟΥ ΕΔΡΕΥΕΙ ΣΤΗ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ, ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΤΟ ΠΑΡΘΕΝΟ ΕΛΑΙΟΛΑΔΟ ΜΕ ΓΕΥΣΗ ΤΡΟΥΦΑΣ, ΠΟΥ ΘΑ «ΑΠΟΓΕΙΩΣΕΙ» ΤΗ ΓΕΥΣΗ ΣΕ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΚΙ ΑΝ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΘΕΙ. ΕΝΑ ΕΞΤΡΑ «ΜΠΟΝΟΥΣ» ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΟ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ ΕΙΝΑΙ Η ΒΟΛΤΑ ΣΤΗ ΓΡΑΦΙΚΗ ΚΑΙ ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΗ ΛΑΪΚΗ ΑΓΟΡΑ ΤΡΟΦΙΜΩΝ ΚΑΙ ΜΠΑΧΑΡΙΚΩΝ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ, ΤΟ ΚΑΠΑΝΙ (ΑΓΟΡΑ ΒΛΑΛΗ).

INFO: «Ελαιοπωλείον», Βλάλη 8, Καπάνι, Τ. 2310-235.394.

ΘΑΥΜΑΖΕΙΣ τα μεγάλα ψυγεία στα τυριά και στα αλλαντικά, αλλά και τη βιτρίνα με θαλασσινούς-παστούς μεζέδες για ούζο, τα τσίπουρα και τη μπίρα. Στο «Κρητικό» θα βρεις όλη τη γκάμα των προϊόντων τού κτήματος Περέκ και, κάθε Τρίτη και Παρασκευή, ποικιλία από τα ψωμιά του. Δεν είναι εύκολο να τα βρίσκεις καθημερινά στην αγορά τής Θεσσαλονίκης, οπότε, αν τα πετύχετε, δοκιμάστε τα. Έχουμε ξεχωρίσει το προζυμένιο ψωμί πινακωτής τού Περέκ, με ζύμη αργής, φυσικής ωρίμανσης, με γεύσεις, αρώματα και υφή που θυμίζουν το παλιό, καλό ψωμί τής γιαγιάς μας.

INFO: «Το Κρητικό», Αμισού 45, Καλαμαριά, Τ. 2310-417.277.

ΑΓΟΡΑ

Τραπέζι στο χωριό

Το «Τσοτύλι» είναι ένα παντοπωλείο με προϊόντα μικρών παραγωγών από διάφορα μέρη της Ελλάδας. ΤΟ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ διαθέτει μεγάλη ποικιλία σε αλμυρές και γλυκές επιλογές. Ανακαλύψαμε τρεις ιδιαίτερες αλοιφές από την Τήνο, από την εταιρεία «Το ντουλάπι τής γιαγιάς»: αγκινάρα σκορδαλιά, φάβα με κάπαρη και πιπεριές Φλωρίνης με καραμελωμένα κρεμμύδια. Όλες εξαιρετικές, νοστιμίζουν κάθε τραπέζι, ενώ μπορούν να μπουν και σε σάντουιτς ή να γίνουν ντιπ για κριτσίνια, στικ λαχανικών και τσιπς. Δοκιμάστε τα σε φρυγανιές και ψημένο ψωμί.

INFO: «Τσοτύλι», Μάρκου Μπότσαρη 129, Τ. 2315-528.810.

Citymag Thessaloniki

à «Όλυμπος Νάουσα»

Mina tastes

το ίδιο αληθινά και νόστιμα. Ίσως και τα δύο μαζί, με μια νοσταλγία γι’ αυτήν την πηγαία φινέτσα και ποιότητα, που σήμερα σπανίζει.

Τ Γράφει η ΜΙΝΑ ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗ

Ε

ίχε μουσική; Δεν θυμάμαι... Θυμάμαι όμως την καλή ενέργεια με το που περνούσες το κατώφλι του. Τους σερβιτόρους με την άσπρη στολή, το γιλέκο, το σακάκι και το μαύρο παπιγιόν που με ευγένεια κυκλοφορούσαν ανάμεσα στα τραπέζια (τα ντυμένα με άσπρα, λινά, κολλαριστά τραπεζομάντηλα) με τους δίσκους τους, σαν ακροβάτες, να σερβίρουν τα φαγητά και να σκύβουν με ενδιαφέρον από πάνω σου, για να ρωτήσουν αν όλα είναι όπως τα ήθελες. Αυτό είναι το εστιατόριο «Όλυμπος Νάουσα» στη μνήμη μου, ως παιδιού 7 χρόνων που ήμουν, όταν πήγα για πρώτη φορά. Πώς έφτασα συνειρμικά να μοιράζομαι αυτές τις μνήμες; Ίσως κάποιες πρόσφατες φωτογραφίες στο account τής «Citymag» στο Instagram (citymagthess) με τίτλο «αστική ελεγκάντσια». Ίσως ότι πέρσι τέτοια εποχή βρισκόμουν στο «Botín» τής Μαδρίτης, που είναι το παλιότερο εστιατόριο στον κόσμο (τετρακοσίων χρόνων), όπου οι ιδιοκτήτες έχουν φιλική σχέση με τους πελάτες τους (όπως ο κ.Θωμάς) και όπου οι σερβιτόροι είναι ώριμοι κύριοι με στολή και συμπεριφορά αντίστοιχη με εκείνη του κ.Πέτρου (του αρχισερβιτόρου) και των συναδέλφων του, ενώ τα φαγητά και τα γλυκά είναι

α πιάτα τού «Όλυμπος Νάουσα», του εστιατορίου που άφησε εποχή στην πόλη μας και που σε περίπου έναν χρόνο θα ξανανοίξει, ήταν επηρεασμένα από την πολυπολιτισμικότητα της Θεσσαλονίκης. Ανατολίτικα, ελληνικά, ευρωπαϊκά: χουνκιάρ μπεγιεντί, κρέας κοκκινιστό με κάστανα, πολλές διαφορετικές πίτες, πουρές σπανάκι, σνίτσελ με πατάτα πουρέ, συναγρίδα με αθηναϊκή μαγιονέζα και γλυκά όπως πουτίγκα, γαλακτομπούρεκο, παγωτό με σιρόπι σοκολάτας, μον μπλαν… Θυμάμαι σαν να ήταν χθες την πρώτη φορά που πήγα: μεσημέρι, καλοκαίρι τού ‘77, μας είχε κάνει εκεί το τραπέζι η θεία μου, Ιωάννα Μανωλεδάκη, μαζί με την κόρη της, Χριστίνα, μετά από έναν πολιτιστικό περίπατο στην πόλη. Έτσι λοιπόν, μετά την πρώτη μας ξενάγηση στο αρχαιολογικό μουσείο και μία επίσκεψη στο αγαπημένο μας βιβλιοπωλείο Ρεντζή, είχαμε καταλήξει στο «Όλυμπος Νάουσα», πεινασμένες και διψασμένες.

Σ

τα μάτια τού επτάχρονου παιδιού, οι σερβιτόροι με τα άσπρα σακάκια και το παπιγιόν, σε συνδυασμό με την αβίαστη «αστική ελεγκάντσια» (λόγω ποιότητας στη συμπεριφορά, στο φαγητό και στο περιβάλλον), έκαναν εκείνη την πρώτη μου επίσκεψη στο θρυλικό εστιατόριο της πόλης μας να μείνει στη μνήμη μου με αγάπη και χαμόγελο για την εμπειρία εκείνης της ημέρας. Ανυπομονώ να ξανανοίξει και να βρεθώ εκεί.

No 027 — 03-16.10.2020

ΣΤΗΝ ΚΟΥΖΙΝΑ

ΧΟΙΡΙΝΟ ΜΕ ΠΡΑΣΙΝΑ ΜΗΛΑ Η αγαπημένη φίλη

και συνεργάτις τής «Citymag», Ελένη Πεταλίδου, προτείνει ένα λαχταριστό φαγητό από την κουζίνα τού majeriko.gr, ιδανικό για την εποχή.

Food styling, φωτογραφίες, κείμενο:

WWW.MAJERIKO.GR – ΕΛΕΝΗ ΠΕΤΑΛΙΔΟΥ ΥΛΙΚΑ:

4 χοιρινά παϊδάκια | 2 πράσινα μήλα | 1 φινόκιο | 3 κ.σ. ελαιόλαδο | 1 κ.γ. νιφάδες αλατιού | ¼ φλ. ξύδι | 2 κ.γ. άχνη ζάχαρη | Πιπέρι φρεσκοτριμμένο | Καρύδια | Μαντζουράνα.

ΕΚΤΕΛΕΣΗ:

1

Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 220 βαθμούς Κελσίου. Για να κάνουμε το ντρέσινγκ, βάζουμε το ξύδι, το ελαιόλαδο, τη ζάχαρη και το πιπέρι σε ένα σκεύος και τα ανακατεύουμε, ώσπου να ενωθούν. Χαράζουμε τα παϊδάκια (από την πλευρά τού λίπους), αλείφουμε με λάδι και αλατίζουμε καλά την πλευρά που έχουμε χαράξει. Αφού λαδώσουμε και τις υπόλοιπες πλευρές, τα τοποθετούμε στη σχάρα, πάνω από ένα ταψί. Τα ψήνουμε για 20-25 λεπτά, μέχρι να γίνουν τραγανά. Κόβουμε τα μήλα και το φινόκιο σε λεπτές ροδέλες, τα πασπαλίζουμε με επιπλέον αλάτι, τα ρίχνουμε στο σκεύος με το ντρέσινγκ και τα ανακατεύουμε, για να πάρουν γεύση. Σε ένα πιάτο στρώνουμε τη σαλάτα και επάνω της τακτοποιούμε όμορφα τα παιδάκια. Στολίζουμε το πιάτο με λίγα καρύδια και κλωνάρια μαντζουράνας.

2

3 4 5

ΑΦΙΕΡΩΜΑ 36

Citymag Thessaloniki

No 027 — 03-16.10.2020

Αυτόπτης μάρτυρας

THE FALL FOOD ISSUE ΑΦΙΕΡΩΜΑ 37

1

Η κρητική εκδοχή της σαλάτας του Καίσαρα είναι μια εκπληκτική ελληνική παραλλαγή της διάσημης σαλάτας.

2

Το εστιατόριο, σε συνεργασία με οινοποιείο και ζυθοποιείο, διαθέτει τις δικές του ποικιλίες κρασιού και μπίρας.

3

Χοιρινά φιλετάκια με ψητό μπάτζο και πέστο πράσινης μουστάρδας σε χειροποίητο pancake πατάτας: θεσπέσια…

4

Μη παραλείψετε να δοκιμάστε το σουφλέ gianduja με cranberry Britain sauce και πιπέρι Sichuan.

ΒΓΑΙΝΩ ΓΙΑ ΦΑΓΗΤΟ

«ΝΕΑ ΔΙΑΓΩΝΙΟΣ»

ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΕΣ ΓΕΥΣΕΙΣ ΜΕ ΜΟΝΤΕΡΝΕΣ ΠΙΝΕΛΙΕΣ Όταν η παρέα

επιθυμεί να γευθεί εξαιρετικές γεύσεις κρεατικών, τότε μια βόλτα στο αγαπημένο (και βραβευμένο) εστιατόριο της Αρετσούς αποτελεί μονόδρομο. Κείμενο:

ΛΕΟΝΤΙΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ Φωτογραφίες:

Υ

ΣΑΚΗΣ ΓΙΟΥΜΠΑΣΗΣ πάρχει άραγε κάποιος που να βρέθηκε στη «Νέα Διαγώνιο», στην Αρετσού, να δοκίμασε τις σπεσιαλιτέ της, τα παραδοσιακά σουτζουκάκια στα κάρβουνα και τον χειροποίητο γύρο και να μη θεωρεί ότι είναι από τα κορυφαία πιάτα που έχει δοκιμάσει στη ζωή του; Προφανώς, ουδείς. Δεν είναι τυχαίες οι δεκάδες βραβεύσεις και οι διακρίσεις σε παγκόσμιες διοργανώσεις. Αναφέρω ενδεικτικά τα «World Luxury Restaurant Awards», τα οποία τίμησαν το εστιατόριο με το βραβείο «Luxury Grill Restaurant in Europe» για το 2019, ενώ είναι υποψήφιο στην ίδια κατηγορία και για το 2020. Η εφημερίδα «USA Today» το τίμησε στην κατηγορία «Best Barbecue Restaurant» (και σίγουρα γνωρίζετε την αγάπη που έχουν οι Αμερικανοί για το μπάρμπεκιου…). Επιβάλλεται να μη λησμονήσω ότι και το «National Geographic Traveler» το χαρακτήρισε ως «Best Choice».

Ο λαχταριστός γύρος. του εστιατορίου. δεν χρειάζεται συστάσεις..

Με σεβασμό στην ποιότητα

Προσωπικά θεωρώ ότι οι βραβεύσεις αντανακλούν την αγάπη με την οποία οι άνθρωποι του εστιατορίου περιβάλλουν τη δουλειά τους και τη σημασία που δίνουν και στην παραμικρή λεπτομέρεια. Το μοσχαρίσιο κρέας, για παράδειγμα, που χρησιμοποιείται στα σουτζουκάκια (και όχι μόνο) προέρχεται από δική τους, συνεργαζόμενη φάρμα. Αυτό τους επιτρέπει να παρακολουθούν όχι μόνο τη διατροφή των ζώων, αλλά και κάθε στάδιο του μεγαλώματός τους. Το ίδιο συμβαίνει και με κάθε προϊόν της κουζίνας – από τις κότες και τα χωριάτικα αβγά μέχρι τις πρώτες ύλες για τις σαλάτες. Γι’ αυτό καταλαβαίνεις τη γεύση από την πρώτη μπουκιά. Τιραμισού. με aged.

Sumatra. espresso coffee,.

Millefeuille deluxe. και παγωτό. με ξηρούς. καρπούς. μακαντέμια..

κια ατμού (bao buns) με κρητικό κοτόπουλο, απάκι, κρέμα tofu και μαρμελάδα raspberry; Μαγεία! Οφείλω να αναφέρω ότι ο σεφ, σε συνεργασία με τον σύλλογο «Δράση για την κοιλιοκάκη», δημιούργησε ένα ειδικό μενού, χωρίς γλουτένη.

Τα παραδοσιακά. σουτζουκάκια. είναι ξεροψημένα. και ζουμερά..

Περί οίνου και ζύθου Τα κρητικά bao bun. αποτελούν μια πραγματικά. ιδιαίτερη πρόταση,. την οποία μπορείτε. να δοκιμάσετε..

Περίτεχνες δημιουργίες Πίσω από κάθε πιάτο του εστιατορίου «κρύβεται» ένας εξαιρετικός, πολυβραβευμένος σεφ: ο Ιωάννης Χαντακής. Η φιλοσοφία του ήταν να πάρει τις παραδοσιακές γεύσεις με τις οποίες μεγάλωσε κάθε Έλληνας και να τις εμπλουτίσει με σύγχρονες πινελιές, δημιουργώντας μοναδικές νοστιμιές. Για να το καταφέρει, ταξίδεψε σε κάθε

γωνιά της Ελλάδας, γνώρισε τους ντόπιους παραγωγούς και δοκίμασε τοπικά προϊόντα: προσούτο Ευρυτανίας, κρητική γραβιέρα, μπάτζο Εδέσσης, κατίκι Δομοκού, κοπανιστή Μυκόνου και πάει λέγοντας. Μέχρι και η ρίγανη είναι από περιοχή του Ολύμπου. Όσο για τις δημιουργίες του, θα σας ρωτήσω το εξής: πόσοι, αλήθεια, έχετε δοκιμάσει κρητικά ψωμά-

Οι κορυφαίες επιλογές για να συνοδεύσετε το φαγητό σας είναι μια μπίρα ή ένα ποτήρι κρασί. Θα βρείτε επιλεγμένους οίνους ελλήνων παραγωγών, θα σας πρότεινα ωστόσο να δοκιμάσετε τα κρασιά που παράγονται ειδικά για τη «Νέα Διαγώνιο» από οινοποιείο της Καβάλας. Τη λίστα οίνων συμπληρώνουν κρασιά τού Νέου Κόσμου. Σε ό,τι αφορά τη μπίρα, πρότασή μου είναι η «Νήσος Θολή». Πρόκειται για μια φρέσκια μπίρα με τη μαγιά της από την Τήνο, η οποία παρασκευάζεται σε συνεργασία με τον σεφ. Ο συνδυασμός της με τα σουτζουκάκια δεν περιγράφεται...

INFO: «Νέα Διαγώνιος», Νικολάου Πλαστήρα 89, Αρετσού, Καλαμαριά. Τ. 2310-029.085. Ημέρες και ώρες λειτουργίας: ΤΡ-ΚΥ 12:30-00:00. Κάθε Δευτέρα κλειστά.

Citymag Thessaloniki

No 027 — 03-16.10.2020

O mixologist προτείνει: «Red Hippo Cocktail»

1

Τα υλικά: λευκό ρούμι (60ml), σιρόπι μαύρης ζάχαρης (30ml), τρεις φράουλες, φυσικός χυμός λεμονιού (60ml), λάιμ.

THE FALL FOOD ISSUE ΑΦΙΕΡΩΜΑ 38

2

Πολτοποιούμε στο σέικερ τις φράουλες. Προσθέτουμε πάγο, το ρούμι, τον χυμό λεμονιού και το σιρόπι μαύρης ζάχαρης.

3

Ανακινούμε καλά το σέικερ και σουρώνουμε τον πάγο και τα κομμάτια τής φράουλας.

4

ΒΓΑΙΝΩ ΓΙΑ ΠΟΤΟ

«ΙΠΠΟΠΟΤΑΜΟΣ»

ΣΤΗ ΣΚΙΑ ΤΗΣ ΡΟΤΟΝΤΑΣ Στην πλατεία Αγίου

Γεωργίου υπάρχει ένα καφενείο-μεζεδοπωλείο όπου δεν θα απολαύσετε απλώς καφέ ή ρακή, αλλά θα κάνετε κι ένα νοητό ταξίδι στο παρελθόν. Ετοιμάστε τα κινητά σας για φωτογραφίες. Κείμενο:

ΛΕΟΝΤΙΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ Φωτογραφίες:

Ο

ΣΑΚΗΣ ΓΙΟΥΜΠΑΣΗΣ μολογώ ότι είχα πολύ καιρό να πιω (και να ευχαριστηθώ) έναν καφέ με την ησυχία μου, να αδειάσει το κεφάλι μου από τη φασαρία τής καθημερινότητας και –αν θέλετε– να αισθανθώ και λιγάκι φοιτητής. Το κατάφερα μόλις την περασμένη εβδομάδα, σε μία ημέρα με πάρα πολύ ήλιο και ζέστη, λίγες ώρες πριν αρχί-

σει το τρέξιμο για τα θέματα του φύλλου που κρατάτε στα χέρια σας. Τα τραπέζια τού «Ιπποπόταμου», στην πλατεία Αγίου Γεωργίου, κάτω από την παχιά σκιά των πλατάνων, με προκαλούσαν να καθίσω. Αποδέχτηκα την πρόκληση. Δεν θυμάμαι πότε αισθάνθηκα τελευταία φορά τουρίστας στην πόλη μου. Να πιω τον καφέ μου δίπλα σ’ ένα από τα πιο εμβληματικά μνημεία τής Θεσσαλονίκης, τη Ροτόντα, βλέποντας τον κόσμο να πηγαινοέρχεται. Στα διπλανά τραπέζια, δυο-τρεις παρέες φοιτητών συζητούσαν, ανταλλάσσοντας απόψεις και σημειώσεις. Ρωτώντας, έμαθα ότι ο «Ιπποπόταμος» αποτελεί αγαπημένο στέκι φοιτητών από σχολές όπως η Αρχιτεκτονική, οι σχολές Θεάτρου και Καλών Τεχνών και γενικότερα καλλιτεχνικές σχολές.

Πατώντας στην παράδοση

Το καφενείο-μεζεδοπωλείο ανοίγει νωρίς το πρωί, για να απολαύσετε τον πρώτο καφέ τής ημέρας, κάποιον φρεσκοστυμμένο χυμό, αλλά και παραδοσιακά ροφήματα. Προσπάθησα να θυμηθώ αν είχα πιει ποτέ μου σουμάδα ή

κανελλάδα ή αν η γνώση τής ύπαρξής τους προερχόταν από αφηγήσεις τού πατέρα μου. Δεν άφησα την ευκαιρία να πάει χαμένη. Η σουμάδα είναι ένα ρόφημα που παρασκευάζεται από πικραμύγδαλο. Η γεύση της μου έφερε λιγάκι σε ούζο χωρίς το κάψιμο και είναι πολύ δροσιστική. Η κανελάδα έχει γεύση κανέλας (λογικό…) και θα τη λατρέψετε, αν είστε φίλοι της – ειδικά στη ζεστή εκδοχή της. Προσωπικά προτιμώ την κανέλα πάνω από το μέλι σε λουκουμάδες… Εννοείται ότι θα βρείτε παραδοσιακή βυσσινάδα και λεμονάδα, που είναι υπέροχες σε ημέρες με πολλή ζέστη.

Στις τέσσερις το απόγευμα ξεκινά τη λειτουργία της η κουζίνα και μπροστά σας ανοίγεται ένας νέος, υπέροχος κόσμος. Επιλεγμένες νοστιμιές, όπως τα «κεφτεδάκια τής θείας», η χοιρινή τηγανιά και, φυσικά, μεζέδες όπως το ριγανάτο σκουμπρί, θα συντροφεύσουν υπέροχα τη ρακή σας, το ρακόμελο ή τη μπίρα (που παράγεται από μικροζυθοποιίες). Για τις σαλάτες και τον κρητικό ντάκο θα σας προτείνω να επιλέξετε κάποιο κρασί από την άκρως ενδιαφέρουσα λίστα του.

Από τον Μπάουι στον Τζάγκερ

Άφησα για το τέλος το κα-

Σερβίρουμε σε μεγάλο, ψηλό ποτήρι, με γαρνίρισμα μία φράουλα, ένα κομμάτι λάιμ και λίγο δυόσμο.

λύτερο: αν είστε λάτρεις τής φωτογραφίας, Instagram addicts, οπαδοί τού βίντατζ ή αν λατρεύετε τους ήρωες του ροκ των δεκαετιών 1960 και 1970, τότε ο «Ιπποπόταμος» είναι το μαγαζί των ονείρων σας. Ρίξτε μια ματιά στους τοίχους και θα καταλάβετε. Όλα τα αντικείμενα που υπάρχουν στο μαγαζί είναι δεύτερης χρήσης και έχουν αγοραστεί από παλαιοπωλείο. Αν κατεβείτε στον χώρο που οδηγεί προς τις τουαλέτες, θα δείτε σίγουρα κάποιο κομμάτι από το παρελθόν τής οικογένειάς σας (εκτός και αν γεννηθήκατε μετά το 1990). Παλιές τηλεοράσεις, σκρίνια, ανεμιστήρες, φωτιστικά και πάει λέγοντας περιμένουν το «κλικ» τού κινητού σας. Και ολίγον σόκιν: στις δύο πόρτες που οδηγούν στις τουαλέτες υπάρχουν τρεις ολόσωμες, κλασικές, γυμνές φωτογραφίες, που έχουν αναπαραχθεί χιλιάδες φορές τις τελευταίες δεκαετίες: του Ίγκι Ποπ, του Άντονι Κίντις (των Red Hot Chilli Peppers) με τη κάλτσα πάνω στο επίμαχο σημείο και της Κάρλα Μπρούνι. Η Τζέιν Φόντα, περισσότερο σεμνή, φορά το καλσόν της σε μια ιστορική φωτό από την εποχή τής «Μπαρμπαρέλας». Ναι, ήταν πολύ όμορφη...

INFO: «Ιπποπόταμος», πλατεία Αγίου Γεωργίου 7. Τ. 2310201.232.

THE FALL FOOD ISSUE ΑΦΙΕΡΩΜΑ 39

Citymag Thessaloniki

No 027 — 03-16.10.2020

WINE & SPIRITS

ΔΥΟ ΣΥΝ ΔΥΟ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

ΛΕΥΚΑ ΚΑΙ ΡΟΖΕ ΚΡΑΣΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΟΠΟ ΜΑΣ Αυτήν την εβδομά-

δα «ταξιδεύουμε» σε Αρκαδία, Καβάλα, Αχινό Φθιώτιδας και Νάουσα.

Κείμενο:

ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

Wine Professional Sommelier, Genius in Gastronomy

ΠΙΣΤΟΙ στο εβδομαδιαίο ραντεβού μας, είμαστε εδώ, για να επιλέξουμε τέσσερα νέα κρασιά, να βγάλουμε τον φελλό τους και να απολαύσουμε αρώματα, οξύτητες και γευστικούς συνδυασμούς. Πάμε να σερβίρουμε στα ποτήρια μας κρασιά για όλα τα γούστα και να επιλέξουμε αυτό που ταιριάζει καλύτερα στον δικό μας ουρανίσκο. Σε αυτό το τεύχος θα δούμε δύο λευκά και δύο ροζέ κρασιά – όλα ελληνικά. Αρκαδία, Καβάλα, Αχινός Φθιώτιδας και Νάουσα τα τέσσερα μέρη όπου θα «ταξιδέψουμε» αυτήν την εβδομάδα μέσα από τα κρασιά μας.

Μελισσόπετρα, Κτήμα Τσέλεπου, Αρκαδία.

Όβηλος Λευκός, Κτήμα Βιβλία Χώρα, Καβάλα.

Nautilus, La Tour Melas, Αχινός.

Rosé de Xinomavro, Κτήμα Θυμιόπουλου, Νάουσα.

Η Μελισσόπετρα από το κτήμα Τσέλεπου είναι ένας μονοποικιλιακός οίνος από την ποικιλία Gewürztraminer (μια ποικιλία που τη συναντάμε συνήθως στην περιοχή τής Αλσατίας, στη Γαλλία, αλλά και στη Γερμανία). Η απόδοσή του όμως και στην περιοχή τής Πελοποννήσου μάς εκπλήσσει ευχάριστα. Φυτεμένη σε έναν σχιστολιθικό αμπελώνα, μας δίνει ένα κρασί με πολύ ωραία τονισμένη οξύτητα, εξωτικά φρούτα, γλυκά μπαχαρικά, άνθη τριανταφυλλιάς και περγαμόντο. Ιδιαίτερα αρωματικό, με γλυκιά επίγευση που διαρκεί. Συνδυάζεται όμορφα με σαλάτες, φρούτα, ωμά ορεκτικά, μαλακά τυριά (όπως μπρι και καμαμπέρ) και ελαφρά πιάτα, όπως κάποιο ριζότο ή κριθαρότο.

Ανοίγοντας μια φιάλη λευκό Όβηλο, αντιλαμβανόμαστε απευθείας την πολυπλοκότητα και τη σπουδαιότητά του. Αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα ελληνικά λευκά κρασιά, με μεγάλες δυνατότητες παλαίωσης. Ένα blend τής σπουδαιότερης λευκής ελληνικής ποικιλίας, του Ασύρτικου, και του Semillon, που έχει καταγωγή από το μοναδικό Μπορντό. Η ορυκτότητα και η έντονη οξύτητα του Ασύρτικου, σε συνδυασμό με το πλούσιο σώμα τού Semillon και την πολυπλοκότητα από την παλαίωσή του σε βαρέλια για πάνω από έξι μήνες, δίνουν ένα κρασί με φινέτσα, ισορροπία και όγκο. Πίνουμε ένα κρασί «ζεστό» σε αλκοόλ, με μακρά επίγευση και αρώματα πυρηνόκαρπων φρούτων (όπως το βερίκοκο), εσπεριδοειδών, μελένιο χαρακτήρα και νότες ξύλου και καραμέλας, χάρη στη δρυ.

Ένα εξαιρετικό ελληνικό κρασί στα πρότυπα της Προβηγκίας, με ανοιχτό τριανταφυλλί χρώμα και ποικιλιακή σύνθεση που θυμίζει Γαλλία (αφού το ελληνικό Αγιωργίτικο συνοδεύουν αρμονικά το Syrah και το Grenache). Το οινοποιείο La Tour Melas από τον Αχινό Φθιώτιδας μας συστήθηκε με το Idylle, ενώ τα τελευταία χρόνια μάς παρουσίασε και το μικρό του «αδελφάκι», το Nautilus. Ένα κρασί που κάθε χρόνο παρουσιάζει εξέλιξη, ξεχωρίζει για τη δροσερή του οξύτητα, τα έντονα αρώματα φράουλας και κερασιού, την απαράμιλλη φινέτσα και τη μακρά επίγευση. Ιδανική επιλογή για by the glass, ενώ γευστικά ταιριάζει με σαλάτες και θαλασσινά.

Ένα φινετσάτο ροζέ Ξινόμαυρο από τον χαρισματικό Απόστολο Θυμιόπουλο δίνει μια πιο μοντέρνα εκδοχή τής ποικιλίας. Μπορεί η περιοχή τής Νάουσας να μας συγκινεί με τα ερυθρά κρασιά της, ωστόσο εδώ δοκιμάζουμε ένα ροζέ κρασί που αγαπήσαμε και επιλέγουμε σε κάθε ευκαιρία. Αρώματα φράουλας, γλυκών μπαχαρικών και γλυκού τού κουταλιού ντομάτα δίνουν φινέτσα στη γευστική παλέτα μας, ενώ η τραγανή οξύτητά του και η μακρά, γλυκιά επίγευση μας εντυπωσιάζουν. Το απολαμβάνουμε δροσερό (στους 8-10 βαθμούς), ταιριάζοντάς το με θαλασσινά, ζυμαρικά και λευκά κρέατα.

«ΕΙΝΑΙ ΩΡΑ ΝΑ ΜΕΘΥΣΕΤΕ! ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΣΤΕ ΟΙ ΒΑΣΑΝΙΣΜΕΝΟΙ ΣΚΛΑΒΟΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ, ΜΕΘΥΣΤΕ ΧΩΡΙΣ ΔΙΑΚΟΠΗ. ΜΕ ΚΡΑΣΙ, ΜΕ ΠΟΙΗΣΗ, ΜΕ ΑΡΕΤΗ, ΜΕ Ο,ΤΙ ΘΕΛΕΤΕ!». ΣΑΡΛ ΜΠΟΝΤΛΕΡ

(γάλλος ποιητής, 1821-1867)

No 027 — 03-16.10.2020

THE ITALIAN CONNECTION

THE FALL FOOD ISSUE ΑΦΙΕΡΩΜΑ

40

O ιδιοκτήτης τού «Da Leonardo.

Cucina Italiana», Αλέξανδρος Πεταλίδης..

Mamma mia, que bella cucina!

Citymag Thessaloniki

ΚΑΠΟΤΕ ήταν νοστιμιά σχεδόν «εξωτική». Για να απολαύσεις πιάτα τής ιταλικής κουζίνας έπρεπε είτε να ταξιδέψεις στη γειτονική χώρα είτε να έχεις κάποιον φίλο που πέρασε χρόνια εκεί (κατά κανόνα, ως φοιτητής), ο οποίος είχε αποκτήσει εξοικείωση με την cucina italiana επαρκή, ώστε να ετοιμάσει μια πάστα, μια πίτσα, άντε κι ένα ριζότο. Στην πορεία τού χρόνου αυτό άλλαξε, καθώς ολοένα και περισσότερα εστιατόρια που ομνύουν στη γαστρονομική παράδοση της γείτονος άρχισαν να ανοίγουν στη χώρα μας – και στη Θεσσαλονίκη, εν προκειμένω. Ορεκτικά που προκαλούν ακατάσχετη σιελόρροια, όπως τα involtini di melanzana, οι crespelle di verdure και τα trance di lassagne al salmone, πίτσες με ζύμη κριτσανάτη, μοσχοβολιστή και λαχταριστή και υπέροχα toppings με εξωτικά ονόματα, παρασκευές με ζυμαρικά περίτεχνες και εκλεπτυσμένες, που προϋποθέτουν μαγειρική virtuosité και γεννούν νέους εθισμούς για τη γευστική μας παλέτα (όπως τα fusilli alla vodka, τα fusilli alla putanesca, τα λατρεμένα casarecce pasticciata, τα casarecce alla norma ή οι pappardelle pancetta e Chianti),

έπαψαν να αποτελούν άγνωστες λέξεις. Ακριβώς το αντίθετο: έγιναν αγαπημένες απολαύσεις που ολοένα και περισσότεροι Θεσσαλονικείς (και όχι μόνο) προτιμούν μεσημέρι και βράδυ, είτε πρόκειται για ένα χαλαρό γεύμα είτε για ένα δείπνο, στο οποίο πρέπει να γοητεύσουμε τον επαγγελματικό μας συνεργάτη ή το μελλοντικό έτερόν μας ήμισυ. «Δεν είναι τυχαίο που η ιταλική κουζίνα έχει αγαπηθεί σε αυτόν τον βαθμό από τον Έλληνα» σημειώνει, μιλώντας στη «Citymag», ο Αλέξανδρος Πεταλίδης, ιδιοκτήτης τού «Da Leonardo Cucina Italiana», ενός από τα δημοφιλέστερα resto με ιταλική κουζίνα στη Θεσσαλονίκη σήμερα, στην Πυλαία (Φιλίππου 50, Τ. 2310-323.377). «Τα ιταλικά πιάτα είναι ο ορισμός τού comfort food: υλικά γνώριμα, οικεία και γευστικότατα, που χρησιμοποιούνται ως πρώτη ύλη για παρασκευές που γαληνεύουν την ψυχή και το στομάχι. Πιάτα εκλεπτυσμένα, χωρίς να δημιουργούν όμως αμηχανία ή συστολή, ικανά να πρωταγωνιστήσουν εξίσου θεαματικά στις χαλαρές ή στις επίσημες στιγμές μας. Δεν είναι τυχαίο ότι αγαπήθηκαν τόσο από τον Έλληνα. Αυτή η κουζίνα είναι, δυνητικά, δική μας κουζίνα».

The guide 03-16.10.2020

ΘΕΑΤΡΟ, ΣΙΝΕΜΑ, LIVE ΣΚΗΝΕΣ,

HAPPENINGS, ΕΞΟΔΟΣ, SHOPPING

ΜΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ-ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΗΣ ΧΑΡΙΣΜΑΤΙΚΗΣ ΕΛΛΗΝΙΔΑΣ

«100 χρόνια... Μελίνα» με την Τίνα Αλεξοπούλου ΜΕΤΑ τις πολύ επιτυχημένες παραστάσεις σε Παρίσι, Νάντη, Μασσαλία, Νίκαια, Γενεύη και Αθήνα, η μουσική παράσταση-αφιέρωμα στη Μελίνα Μερκούρη ανεβαίνει στη Θεσσαλονίκη για δύο παραστάσεις, στο κινηματοθέατρο «Κολοσσαίον», στις 17 και 18 Οκτωβρίου. Την παράσταση, που τιμά τη μνήμη και υπογραμμίζει το έργο της, θα παρουσιάσει η εξαιρετική τραγουδίστρια και ηθοποιός

Τίνα Αλεξοπούλου, η οποία ξετυλίγει την περιπετειώδη ζωή τής Μελίνας με τρόπο αριστοτεχνικό, μέσα από μικρά κείμενα από διηγήσεις τού αδελφού της, Σπύρου Μερκούρη, με εικόνες αρχείου και συνεντεύξεις, ερμηνεύοντας με αγάπη και σεβασμό τα πιο αντιπροσωπευτικά τραγούδια της. Σημειωτέον ότι στις 18 Οκτωβρίου συμπληρώνονται 100 χρόνια από τη γέννηση της αξέχαστης Ελληνί-

δας, επέτειος που οδήγησε το υπουργείο Πολιτισμού στην απόφαση να κηρύξει το 2020 «έτος Μελίνας Μερκούρη».

INFO: Το ΣΑ 17.10 στις 21:00 και την ΚΥ 18.10 στις 20:00, στο κινηματοθέατρο «Κολοσσαίον» (λεωφόρος Βασιλίσσης Όλγας 150, Τ. 2310834.996). Συστήνεται η προσέλευση του κοινού 45 λεπτά νωρίτερα, προς αποφυγή συνωστισμού. Εισιτήρια: €15 (Β’ ζώνη), €20 (Α’ ζώνη). Προπώληση: €12,5 (Β’ ζώνη), €17 (Α’ ζώνη).

THE BEAT ΜΟΥΣΙΚΗ 42

à

Musicola

A Certain Ratio/«ACR Loco»

Γράφει ο DREAMACHINERY

Ύστερα από δύο δεκαετίες παγκόσμιας non-stop τουρνέ, ο μόνος λόγος για τον οποίον οι Βρετανοί Certain Ratio από το Μάντσεστερ θα διέκοπταν την ξέφρενη πορεία τους ήταν η δημιουργία ενός νέου άλμπουμ, μετά από απουσία 12 χρόνων

Kate Bush/ «Hounds of Love» Το πέμπτο άλμπουμ τής (τότε) ήδη επιτυχημένης Βρετανίδας Kate Bush με τίτλο «Hounds of Love» κυκλοφορούσε τέτοιες ημέρες πριν από 35 χρόνια. Δικαίως, σήμερα θεωρείται ως ένα art pop δισκογραφικό αριστούργημα από κοινό και κριτικούς. Ένα κομμάτι σαν το «Running up that hill» δεν συλλαμβάνεται εύκολα, δεν αντιγράφεται και, σαφέστατα, παραμένει αναλλοίωτο στον χρόνο. Η Kate Bush χειρίζεται με απόλυτα εμπνευσμένη μαεστρία ένα από τα πιο δύσκολα multi instruments ηλεκτρονικά όργανα της εποχής (ονόματι Fairlight CMI), ανακατεύοντας κατά διαστήματα ιρλανδικά όργανα. Συνθέτει, ενορχηστρώνει και εκθέτει σε όλη της τη διάσταση τη μαγευτική φωνή της ως μια ιέρεια που κάνει μια ανώτερη, μεταφυσική, άπιαστη συμφωνία

από τα δισκογραφικά δρώμενα. Το ήδη τυπωμένο ηχογράφημα είναι ένα από τα πλέον πολυμορφικά άλμπουμ που έχουμε ακροαστεί τα τελευταία χρόνια. Επηρεάζεται, σαφέστατα, στην τεχνική του (συνθετικά, ενορχηστρωτικά, αλλά και ως συνολική παραγωγή) από πάμπολλες καλλιτεχνικές μορφές τής μουσικής, όπως οι Prince, Herbie Hancock και Chaka Khan, μέχρι και τους New Order, ανακατεύοντας στις συνταγές τους funk, punk funk, romantic pop, new wave, post punk ώς και lounge up tempo style με μοναδικό τρόπο. Οι ίδιοι, σε πολύ πρόσφατη δήλωσή τους, αναφέρουν ότι είναι το καλύτερο δισκογραφικό δείγμα τής καριέρας τους. Ταυτόχρονα, είναι και μια σωτήρια πνεύση (ακροατικά) ούριου ανέμου, με δεδομένη την πολύ δύσκολη δισκογραφική χρονιά που φεύγει. Κυκλοφορεί από τη «Μute Records» σε πολύχρωμα, συλλεκτικά βινύλια, κασέτες και cd. με τον Θεό, όπως λέει κι ένα κομμάτι από τους στίχους της: «And if I only could/ I’d make a deal with God/ And I’d get him to swap our places/ Be running up that road/ Be running up that hill…». Το ηχητικό αποτέλεσμα χωριζόταν σε δύο σουίτες, αυτήν της πρώτης πλευράς με τίτλο «Hounds of love», παραθέτοντας στιχουργικά κυρίως θέματα αγάπης και γυναικείου πάθους, με τέσσερα κομμάτια να γίνονται εμπορικές επιτυχίες: «Running up that hill», «Big sky», «Cloudbusting» και «Hounds of love». Το δεύτερο μέρος (με τίτλο «The Ninth Wave») σχηματίζει μια εννοιολογική σουίτα για ένα άτομο που παρασύρεται μόνο του στη θάλασσα τη νύχτα. Μουσικά χαρακτηρίζεται ως ένας άκρατος, επιτυχημένος πειραματισμός, που αγκαλιάζει πλήρως τις ευρωπαϊκές μουσικές παραδόσεις. Ακούστε τα άφοβα, χωρίς προκατάληψη. So... Dream on, until next time…

<Flash Back<

«ΆΛΥΤΗ»

ΜΙΑ ΗΧΗΤΙΚΗ ΑΠΟΛΑΥΣΗ ΣΧΕΔΟΝ ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗ Το soundtrack της ταινίας κυκλοφορεί από την Puzzlemusik σε Spotify, iTunes, Apple music, Google Play, Deezer, Tidal, Qobuz και πολλές άλλες ψηφιακές πλατφόρμες.

Η ΜΕΓΑΛΟΥ μήκους ταινία μυθοπλασίας «Άλυτη» του Μίνωα Νικολακάκη παίζεται ήδη στους κινηματογράφους. Παράλληλα, κυκλοφορεί το soundtrack της ταινίας, που έχει γράψει ο Σωτήρης Δεμπόνος. Μουσική που όχι μόνον υποστηρίζει ιδανικά την ταινία (όπως θα μπορέσει να διαπιστώσει κάποιον βλέποντάς την), αλλά λειτουργεί και ως αυτόνομο έργο. Στο παρελθόν, ο Δεμπόνος έχει συνθέσει μουσική για πλήθος θεατρικών παραστάσεων, ντοκιμαντέρ και ταινίες μικρού μήκους. Στο «Άλυτη» χρησιμοποιεί κυρίως φυσικά όργανα (κλασική κιθάρα, βιολί, βιόλα, κρουστά), τα οποία είτε συνδυάζει με ηλεκτρονικούς ήχους είτε τα επεξεργάζεται ηλεκτρονικά. Δημιουργεί έτσι ένα ολόκληρο ηχητικό σύμπαν με χαρακτηριστική, αλλά και πρωτότυπη ατμόσφαιρα, στο οποίο συνυπάρχουν και συνδιαλέγονται ο λυρισμός, τα ambient ηχοτοπία, η κατά τόπους μεταφυσική διάσταση και η πηγαία έμπνευση.

Ο καμβάς

Η ταινία είναι μια συμπαραγωγή τού Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου, της ΕΡΤ και της Cosmote TV. Η παγκόσμια πρεμιέρα της έγινε στο τμήμα Discovery του 44ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου τού Τορόντο (TIFF), ενώ συμμετείχε επίσης σε διεθνή φεστιβάλ στην Πολωνία, την Ινδία, αλλά και στο 60ό Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, στο οποίο τιμήθηκε με το βραβείο «Best Location». Το σενάριο της ταινίας είναι εμπνευσμένο από τους μύθους και τους θρύλους τής ελληνικής (και, κατ’ επέκταση, βαλκανικής) λαϊκής παράδοσης, οι οποίοι έχουν αποδοθεί με μια «ρεαλιστική» προσέγγιση, ενώ το μεταφυσικό στοιχείο χρησιμοποιείται διακριτικά. Το άλμπουμ κυκλοφορεί από την Puzzlemusik σε cd και βινύλιο στα δισκοπωλεία, ενώ είναι διαθέσιμο και σε digital μορφή (streaming kai download) σε Spotify, iTunes, Apple music, Google Play, Deezer, Tidal, Qobuz και πολλές ακόμη ψηφιακές πλατφόρμες. Στο άλμπουμ παίζουν οι μουσικοί Γιώργος Κίτσιος (βιολί, βιόλα, κρουστά με δοξάρι) και Σωτήρης Δεμπόνος (κλασική κιθάρα, synths, ηχητικά δείγματα, μπάσο, ιδιόφωνα κρουστά). Ηχογράφηση-ηχοληψία: Σωτήρης Δεμπόνος. Μίξη: Μανώλης Αγγελάκης. Mastering: Γιάννης Χριστοδουλάτος, Sweetspot Studio. Σχεδιασμός εξωφύλλου: Ελένη Κεσαπίδου. Επιμέλεια έκδοσης: Χρήστος Αλεξόπουλος. P & C: Puzzlemusik under license by Minos Nikolakakis, Σωτήρης Δεμπόνος.

INFO: Βρείτε περισσότερα εδώ https://www.debonos.gr/ και εδώ: https://www.facebook.com/ sotirisdebono.

Citymag Thessaloniki

No 027 — 03-16.10.2020

Να θυμηθώ να μη ξεχάσω...

4/10

Οι Onirama live στο «Μύλος» open air – «Βαβυλωνία». Ώρα προσέλευσης: 20:30 (έναρξη στις 21:30). Εισιτήρια: €12 (προπώληση), €14 (στην είσοδο).

6/10

Λέσχη ανάγνωσης σύγχρονης λογοτεχνίας στις 20:00, στη σοφίτα τού «Alte Fablon» (Φιλίππου 71). Είσοδος ελεύθερη. Δηλώσεις συμμετοχής στο 6940-573.865.

ΒΓΑΙΝΩ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ Γκονγκ Λι, Τζετ Λι, Τζέισον Σκοτ Λι. Διάρκεια: 115 λεπτά. Είδος: Δραματική περιπέτεια.

Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΓΑΪΔΑΡΟΣ (THE DONKEY KING)

Cinema lovers The

ΕΠΙ ΤΗΣ ΟΘΟΝΗΣ

ΞΑΝΑ ΕΝ ΑΝΑΜΟΝΗ ΝΕΩΝ ΤΑΙΝΙΩΝ… Αν δεν έκλειναν

οι κινηματογράφοι τής Αθήνας, οι διανομείς θα έβγαζαν κάποιες (λιγοστές) νέες ταινίες στις αίθουσες. Οπότε, θα αρκεστούμε σε επαναλήψεις. Η ΔΙΚΗ ΤΩΝ 7 ΤΟΥ ΣΙΚΑΓΟΥ (THE TRIAL OF THE CHICAGO 7)

Σκηνοθεσία: Άαρον Σόρκιν. Παίζουν: Σάσα Μπάρον Κοέν, Τζέρεμι Στρονγκ, Έντι Ρέντμέιν. Διάρκεια: 129 λεπτά. Είδος: Δικαστικό δράμα.

ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ να ευχαριστήσουμε την τύχη μας που βγαίνει μία νέα ταινία στις αίθουσες, έστω κι αν το ευρύ κοινό φοβάται –και δεν το κατηγορούμε– να πάρει την οικογένεια και να πάει

στο σινεμά. Βέβαια, για να είμαστε απόλυτα ακριβείς, η ταινία βγαίνει σε επιλεγμένες αίθουσες σε όλο τον κόσμο, ενώ από τις 16 Οκτωβρίου θα είναι διαθέσιμη και στην πλατφόρμα τού Netflix, αφού οι παραγωγοί επέλεξαν να μην παίξουν κορώνα γράμματα την πορεία της στις αίθουσες. Κόστισε 35 εκατ. δολάρια, την πούλησαν 56 εκατ. και είναι όλοι ευτυχισμένοι. Πρόκειται για ένα δικαστικό θρίλερ που ακολουθεί τα πραγματικά γεγονότα τού 1968. Κατά τη διάρκεια του συνεδρίου των Δημοκρατικών στο Σικάγο, οι αντιπολεμικές διαδηλώσεις στους δρόμους για όσα συνέβαιναν στο Βιετνάμ πήραν μεγάλες διαστάσεις και η κυβέρνηση Τζόνσον έδωσε το σήμα για πλήρη καταστολή – κάτι που τις μεταμόρφωσε σε εξέγερση. Επί πέντε ημέρες και πέντε νύχτες το Σικάγο φλεγόταν (κυριολεκτικά). Οι διοργανωτές τής διαδήλωσης –συμπεριλαμβανομένων των Άμπι Χόφμαν, Τζέρι Ρούμπιν, Τομ Χέιντεν και Μπόμπι Σιλ– κατηγορήθηκαν ότι συνωμότησαν και υποκίνησαν την εξέγερση. Η δίκη που ακολούθησε είναι μία από τις πλέον διαβόητες στην ιστορία.

Σκηνοθεσία: Αζίζ Τζιντάνι. Με τις φωνές των: Γιάννη Στεφανόπουλου, Μαρίας Ζερβού, Αργύρη Παυλίδη, Νίκου Παπαδόπουλου, Ανδρέα Ευαγγελάτου, Βασίλη Μήλιου. Διάρκεια: 119 λεπτά. Είδος: Κινουμένων σχεδίων.

Ο ΜΑΝΓΚΟΥ, ένας χαρούμενος και ανέμελος γαϊδαράκος, κάνει –όπως κάθε γάιδαρος– τα δικά του όνειρα. Όμως, από ένα παιχνίδι τής τύχης καταλήγει να θεωρείται ο πλέον δημοφιλής διάδοχος του θρόνου, με αφορμή την επικείμενη αποχώρηση του βασιλιά λιονταριού. Δεν του περνάει από το μυαλό ότι πρόκειται για πλεκτάνη τής δολοπλόκας αλεπούς, που έχει τα δικά της κίνητρα και θέλει να θολώσει τα νερά τής διαδοχής τού λιονταριού. Θα καταφέρει ο Μανγκού να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και να γίνει ο επόμενος βασιλιάς ή θα καταλήξει να αποτελεί ένα απλό πιόνι; Θα συνέλθει ποτέ το βασίλειο από το χάος;

ΜΟΥΛΑΝ (MULAN)

Σκηνοθεσία: Νίκι Κάρο. Παίζουν: Λιου Γιφέι, Ντόνι Γιεν,

Η ΤΑΙΝΙΑ συνεχίζει την (περιπετειώδη) διαδρομή της στις σκοτεινές αίθουσες της Θεσσαλονίκης, αφού στην Αθήνα οι χειμερινοί κινηματογράφοι παραμένουν κλειστοί. Πρόκειται για ριμέικ τής ταινίας κινουμένων σχεδίων τού 1998. Βέβαια, αυτήν τη φορά γυρισμένη με πραγματικούς ηθοποιούς, στον δρόμο που χάραξαν η «Πεντάμορφη και το τέρας», ο «Αλαντίν» και ο «Βασιλιάς των λιονταριών» (πάντως, για να είμαστε ακριβείς, η τελευταία ταινία είναι εξ ολοκλήρου φτιαγμένη σε υπολογιστή, απλώς τα ζώα είναι ρεαλιστικά και όχι κινούμενα σχέδια). Για την υπόθεση δεν θα πούμε πολλά πράγματα, επειδή είναι σχεδόν σίγουρο ότι έχετε ήδη δει την ταινία κινουμένων σχεδίων. Επειδή όμως υπάρχουν και οι πιτσιρικάδες… Ο αυτοκράτορας της Κίνας διατάζει κάθε οικογένεια της χώρας να στείλει έναν άνδρα, ώστε να υπηρετήσει στον αυτοκρατορικό στρατό, για να υπερασπιστεί τη χώρα από τους εισβολείς. Η Χούα Μουλάν, η μεγαλύτερη κόρη ενός διάσημου πολεμιστή, παίρνει τη θέση τού άρρωστου πατέρα της. Μεταμφιέζεται σε άνδρα και αποφασίζει να δείξει ότι είναι το ίδιο πολεμίστρια με τον πατέρα της.

GREENLAND: ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ (GREENLAND) Σκηνοθεσία: Ρικ Ρόμαν Γουό. Παίζουν: Τζέραλντ Μπάτλερ,

Μορένα Μπακάριν, Ρότζερ Ντέιλ Φλόιντ. Διάρκεια: 119 λεπτά. Είδος: Δράσης, θρίλερ.

Η ΥΠΟΘΕΣΗ του φιλμ δεν διεκδικεί Όσκαρ πρωτοτυπίας, αλλά, αν κρίνουμε από τις εικόνες τού τρέιλερ, είναι ικανή να μας κρατήσει σε αγωνία τη μιάμιση ώρα που θα βρεθούμε στο σινεμά. Μια οικογένεια προσπαθεί να επιβιώσει, καθώς ένας κομήτης ικανός να εξοντώσει κάθε μορφή ζωής κατευθύνεται προς τον πλανήτη μας. Πριν από το «κυρίως πιάτο», μικρά κομμάτια τού κομήτη πέφτουν στη Γη και καταστρέφουν ολόκληρες πόλεις. Πανικός, παρανομία και τρόμος επικρατούν σε ολόκληρο τον πλανήτη, καθώς βλέπουν τις εικόνες στα δελτία ειδήσεων. Μοναδική ελπίδα σωτηρίας, τα καταφύγια. Αλλά ποιος θα πρωτοπρολάβει να μπει; Κρατήστε τον Τζέραλντ Μπάτλερ στον πρωταγωνιστικό ρόλο.

SCOOBY DOO! (SCOOB!)

Σκηνοθεσία: Τόνι Σέρβον. Με τις φωνές των: Γουίλ Φόρτε, Μαρκ Γουόλμπεργκ, Τζέισον Άιζακς. Διάρκεια: 93 λεπτά. Είδος: Κινούμενα σχέδια.

ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ το καινούργιο που φέρνει η ταινία στον «μύθο» τού Σκούμπι Ντου και της παρέας του; Αποκαλύπτει πώς συναντήθηκαν για πρώτη φορά οι αχώριστοι φίλοι Σκούμπι και Σάγκι και πώς συνεργάστηκαν με τους νεαρούς ντετέκτιβ Φρεντ, Βέλμα και Δάφνη,

CINEMA ΤHE GUIDE 44-45

9/10 για να φτιάξουν το «Mystery Inc.». Έχοντας λύσει εκατοντάδες μυστήρια, ο Σκούμπι και η παρέα του έρχονται τώρα αντιμέτωποι με το πιο δύσκολο της καριέρας τους: την απελευθέρωση του σκύλου-φάντασμα Κέρβερους. Καθώς παλεύουν για να σταματήσουν μια παγκόσμια «σκυλοαποκάλυψη», ανακαλύπτουν τη μυστική «κληρονομιά» και τον προορισμό τού Σκούμπι.

TENET (TENET)

Σκηνοθεσία: Κρίστοφερ Νόλαν. Παίζουν: Τζον Ντέιβιντ Ουάσινγκτον, Ελίζαμπεθ Ντεμπίκι, Ρόμπερτ Πάτινσον, Κένεθ Μπράνα. Διάρκεια: 150 λεπτά. Είδος: Επιστημονική φαντασίας.

ΑΚΟΜΗ μία ταινία που συνεχίζει την πορεία της στις αίθουσες εδώ και μερικές (αρκετές, για την ακρίβεια…) εβδομάδες. Το συγκεκριμένο φιλμ, βέβαια, έχει μεγάλο παρασκήνιο σε ό,τι έχει να κάνει με τη διανομή του… Ο Κρίστοφερ Νόλαν ήθελε να βγει στις αμερικανικές αίθουσες στα μέσα τού περασμένου Ιουλίου, όπως ήταν και η αρχική ημερομηνία διανομής. Η εταιρεία τον πίεζε όσο μπορούσε προς την αντίθετη κατεύθυνση, επειδή πίστευε ότι θα πάει άπατη (όπως και τα 200 και βάλε εκατομμύρια που δαπανήθηκαν). Αυτός εκεί, αμετακίνητος. Στη συνέχεια άρχισαν να τον πιέζουν, ώστε να κρατήσει την αρχική ημερομηνία, αλλά να τη μοσχοπουλήσουν σε υπηρεσία streaming (όπως έγινε και με τη νέα ταινία τού Τομ Χανκς), αλλά αυτός άρχισε να βγάζει σπυριά.

Το «Παλτό» τού Νικολάι Γκογκόλ σε σκηνοθεσία Α. Καραγιάννη επιστρέφει στο Θέατρο Σοφούλη κάθε ΠΑ, ΣΑ & ΚΥ στις 21:00. Εισιτήρια: €12, €10 (μειωμένο).

Τελικά, μετά τις πιέσεις, συναποφάσισαν η ταινία να βγει στην Αμερική στα τέλη Σεπτεμβρίου, πολύ αργότερα από την πρεμιέρα της στην Ευρώπη. Η υπόθεση (χονδρικά): ο πρωταγωνιστής αναλαμβάνει μια μυστηριώδη αποστολή για να σώσει ολόκληρο τον κόσμο, με φόντο τον αινιγματικό κόσμο τής διεθνούς κατασκοπείας, σε συνθήκες που τέμνουν τη διάσταση του χρόνου. Να είστε ξεκούραστοι όταν θα τη δείτε.

Η ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΒΡΟΧΗΣ (WET SEASON)

Book lovers The

Στιγμιότυπο από την ταινία «Γάζα, αγάπη μου» / «Gaza,.

Mon Amour» των Ταρζάν και Αράμπ Νασέρ (Παλαιστίνη, Γαλλία,. Γερμανία, Πορτογαλία, Κατάρ)..

61ο ΦΚΘ, 05-15.11.2020

TO ΒΑΣΙΛΕΙΟ

Συγγραφέας: Γιου Νέσμπε. Σελίδες: 696. Εκδότης: Μεταίχμιο. Τιμή: 19,90 ευρώ.

ΠΑΝΤΟΤΕ τον προστάτευε… Από τα δεκαέξι του, που χάθηκαν οι γονείς τους, ο Ρόι ανέλαβε τη φροντίδα τού μικρού αδελφού του, Καρλ. Μεγαλώνοντας, οι δρόμοι τους χωρίστηκαν. Ο Καρλ αποφάσισε να περιπλανηθεί στον κόσμο, αναζητώντας μια καλύτερη τύχη. Ο Ρόι έμεινε πίσω, στο οικογενειακό κτήμα, στο απομονωμένο «βασίλειό» τους. Μέχρι που…

Σκηνοθεσία: Άντονι Τσεν. Παίζουν: Γέο Γιαν Γιαν, Κρίστοφερ Λι, Κο Τζια Λερ, Γιαν Σι Μπιν. Διάρκεια: 103 λεπτά. Είδος: Δραματική.

Η ΚΑΛΟΚΑΡΔΗ Λινγκ, μια καθηγήτρια λίγο πριν από τα σαράντα, βιώνει καθημερινά την υποτίμηση στη δουλειά της. Στα προσωπικά της το τοπίο είναι εξίσου μουντό, καθώς ο γάμος της περνά σοβαρούς κλυδωνισμούς. Η Λινγκ υποβάλλεται σε μιαν επώδυνη θεραπεία γονιμότητας, έπειτα από οκτώ χρόνια άκαρπης προσπάθειας να αποκτήσει παιδί με τον ελάχιστα υποστηρικτικό σύζυγό της. Η έμφυτη καλοσύνη και το ανικανοποίητο μητρικό της ένστικτο βρίσκουν διέξοδο στη φροντίδα ενός μοναχικού μαθητή της, ο οποίος παρεξηγεί την τρυφερότητα που εισπράττει. Η εποχή των μουσώνων γίνεται ο ιδανικός καμβάς για ένα λεπτοδουλεμένο και ανεπιτήδευτο πορτρέτο μιας εύθραυστης ψυχής, γεμάτο ενσυναίσθηση, αγάπη και χιούμορ.

Η ΑΠΑΤΗΛΗ ΖΩΗ ΤΩΝ ΕΝΗΛΙΚΩΝ

Συγγραφέας: Έλενα Φερράντε. Σελίδες: 432. Εκδότης: Πατάκης. Τιμή: 18,80 ευρώ.

ΤΟ ΟΜΟΡΦΟ, παιδικό πρόσωπο της Τζοβάννα έχει αλλοιωθεί – σιγά σιγά μεταμορφώνεται σε μιαν άσχημη, επιθετική έφηβη. Άραγε, έτσι έχουν στ’ αλήθεια τα πράγματα; Και σε ποιον καθρέφτη πρέπει να κοιταχτεί, για να ξαναβρεί τον εαυτό της και να σωθεί; Μετά την ευτυχισμένη όψη των παιδικών της χρόνων, η Τζοβάννα αναζητά ένα νέο πρόσωπο, ακροβατώντας ανάμεσα σε δύο γειτονιές τής Νάπολης, που φοβούνται η μία την άλλη.

ΟΙΚΕΙΟΤΗΤΑ: ΜΙΑ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΤΥΡΑΝΝΙΑ Το θέμα τού Διεθνούς Διαγωνιστικού της προσεχούς διοργάνωσης. ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ το πρωτόγνωρο ξέσπασμα της πανδημίας, το 61ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης – ΦΚΘ (05-15.11.2020) εμπνέεται από το προφητικό βιβλίο τού διάσημου αμερικανού καθηγητή Ρίτσαρντ Σένετ, «The fall of public man» / «Η τυραννία τής οικειότητας» (εκδόσεις Νεφέλη), που γράφτηκε το 1977, και διερευνά την ανισορροπία δημόσιου και ιδιωτικού, που σήμερα αποκτά νέες επίκαιρες διαστάσεις. Το θέμα τού φετινού Διεθνούς Διαγωνιστικού είναι «Οικειότητα: Μια σύγχρονη τυραννία». Μέσα από αυτό το πρίσμα βλέπουμε τις 12 ταινίες τού Διεθνούς Διαγωνιστικού, οι οποίες αποτελούν παράλληλα την πρώτη ύλη για μια πρωτότυπη έκθεση νέων ελλήνων εικαστικών. Το ΦΚΘ προτείνει έναν ανατρεπτικό τρόπο προσέγγισης του σινεμά, βλέποντας, ερμηνεύοντας και σχολιάζοντας τις ταινίες τού Διαγωνιστικού τμήματος μέσα από ένα θέμα, ένα βιβλίο, μια ιδέα, παρμένη από μιαν άλλη τέχνη ή επιστήμη. Με την πανδημία, τον αναγκαστικό εγκλεισμό και την υπερβολική χρήση των τεχνολογιών διασύνδεσης, η ανάγκη για μοίρασμα, για αλληλεγγύη, για επιστροφή τού ανθρώπου στον δημόσιο χώρο γίνεται επιτακτική. Γι’ αυτόν τον λόγο, οι διοργανωτές εμπνεύστηκαν από το βιβλίο «Η τυραν-

νία τής οικειότητας», στο οποίο ο Σένετ σημειώνει ότι οι άνθρωποι δεν έρχονται αντιμέτωποι με την απομόνωση και την αποξένωση, αλλά βρίσκονται πιο κοντά απ’ ό,τι επιτρέπεται, γεγονός που εμποδίζει την ουσιαστική κοινωνική επαφή. Το φαινόμενο αυτό έχει ενταθεί με την επικράτηση των social media και των τεχνολογιών διασύνδεσης που λειτουργούν επεκτατικά και απομακρύνουν το άτομο από τη δημόσια σφαίρα.

ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΝΔΗΜΊΑ, ΤΟΝ ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΌ ΕΓΚΛΕΙΣΜΌ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΉ ΧΡΉΣΗ ΤΩΝ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΏΝ ΔΙΑΣΎΝΔΕΣΗΣ, Η ΑΝΆΓΚΗ ΓΙΑ ΜΟΊΡΑΣΜΑ, ΓΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΎΗ, ΓΙΑ ΕΠΙΣΤΡΟΦΉ ΤΟΎ ΑΝΘΡΏΠΟΥ ΣΤΟΝ ΔΗΜΌΣΙΟ ΧΏΡΟ ΓΊΝΕΤΑΙ ΕΠΙΤΑΚΤΙΚΉ. Το έργο τού Σένετ εκδόθηκε πολύ πριν από την εποχή τού διαδικτύου, όμως όλα αυτά που αναφέρει αποκτούν σήμερα ιδιαίτερη βαρύτητα. Το ΦΚΘ επιλέγει φέτος τις 12 ταινίες τού Διεθνούς Διαγωνιστικού, έχοντας κατά νου τις ιδέες που εκφράζονται μέσα από το βιβλίο τού Σένετ. Οι ταινίες μάς αποκαλύπτονται πέρα και πάνω από τα προφανή θέματά τους. Δεν έχει σημασία αν εκτυλίσσονται στη Γάζα, την Ιταλία ή τα σύνορα των ΗΠΑ με το Μεξικό – η οικειότητα και η αποξένωση δεν έχουν γεωγραφία.

ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ ΖΩΔΙΑ 46

Citymag Thessaloniki

No 027 — 03-16.10.2020

Τι φέρνει αυτή η περίοδος με μία ματιά

ΟΠΩΣ ΘΑ ΕΛΕΓΕ και ο γερο-ναυτικός «καβατζάραμε και τον Οκτώβριο» (επειδή, με τη χρονιά που διανύουμε, το ότι φτάσαμε στον Οκτώβριο αποτελεί μόνο του επιτυ-

χία). Το μόνο που απομένει είναι να βγάλουμε και το υπόλοιπο 2020 χωρίς να πέσει μετεωρίτης, χωρίς να εισβάλουν εξωγήινοι ή να βγει από τον βυθό τής θάλασσας κάποιο

STAR SYSTEM

τέρας. Οπότε, ας οπλιστούμε με αισιοδοξία κι ας ρίχνουμε και μια πιο προσεκτική ματιά αριστερά και δεξιά μας, όταν περνάμε τον δρόμο. Ποτέ δεν ξέρεις...

Τι προβλέπουν για εσάς τα άστρα για την περίοδο 03-16.10.2020 Το ζώδιο του μήνα:

ΖΥΓΟΣ

23/09-23/10

ΣΑΣ ΈΧΕΙ πιάσει μια πελώρια λαχτάρα για μελομακάρονα. Εσάς, που δεν θέλατε ούτε να τα δείτε, επειδή είστε οπαδοί τού τσουρεκιού – και μάλιστα με μία στρώση πραλίνας φουντουκιού από πάνω, μπας και η ζάχαρη που περιείχε δεν ήταν αρκετή. Για να σας κάνουμε τη σχετική ψυχανάλυση, σας λέμε ότι κατά βάθος έχετε κουραστεί και θέλετε να έρθουν γρήγορα τα Χριστούγεννα, για να ξεκουραστείτε (και, γιατί όχι, για να βρείτε την ευκαιρία να κάνετε ένα δώρο στον εαυτό σας χωρίς τύψεις ότι σπαταλάτε τα χρήματά σας).

ΔΙΔΥΜΟΣ

ΠΑΡΘΕΝΟΣ

ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ

Καταλαβαίνουμε ότι για εσάς αποτελεί μεγάλο πλήγμα η απόφαση των Καρντάσιανς να ολοκληρώσουν το ριάλιτι σόου τους μετά από είκοσι σεζόν, θέλουμε όμως να ξέρετε ότι η Κιμ και οι αδελφές της δεν θα μείνουν στον δρόμο. Εσείς κοιτάξτε γενικότερα την προσωπική σας ζωή, σταματήστε να ασχολείστε με τις ζωές των άλλων και, κυρίως, σταματήστε να ζείτε τις ζωές των άλλων. Προσπαθήστε να ξαναβρείτε χαμένους φίλους και συμμαθητές (όχι όμως παλιά αισθήματα) και θυμηθείτε τα χρόνια που τρέχατε στην αυλή τού σχολείου ή καθαρίζατε πατάτες, για να φάει ο λόχος σας.

Κι εμείς τραβάμε ζόρια με τα οικονομικά μας, αλλά δεν μας πέρασε στιγμή από το μυαλό να υποδυθούμε τον Βασίλη Λογοθετίδη ή την Ίλια Λιβυκού στην ταινία «Κάλπικη λίρα». Άλλωστε, πού να τρέχεις σήμερα να φτιάξεις κίβδηλες λίρες (δολάρια, ευρώ κοκ.). Αφήστε και το άγχος μη σας πιάσουν… Μήπως θα έπρεπε να βρείτε έναν πιο νόμιμο τρόπο να αυξήσετε το εισόδημά σας; Ακόμη κι αν χρειαστεί για ένα πολύ σύντομο χρονικό διάστημα να κάνετε μια δουλειά που, υπό άλλες συνθήκες, δεν θα κάνατε. Ώς τότε, προσέξτε την υγεία σας, επειδή αρχίζει να σας παίρνει από κάτω.

Σταματήστε να ανησυχείτε για καθετί. Το ότι τρέμει το χέρι σας δεν σημαίνει ότι έχετε κάτι σοβαρό, αλλά ότι πρέπει –επιτέλους– να μειώσετε την ημερήσια δόση καφεΐνης. Οι έξι καφέδες δεν είναι φυσιολογική ποσότητα, ακόμη κι αν έχετε μια τεράστια φυτεία στη Βραζιλία. Ξαναλέμε: σταματήστε να ανησυχείτε για καθετί. Έχετε κλείσει το θερμοσίφωνο, έχετε κλείσει το μάτι τής κουζίνας, έχετε κλειδώσει την πόρτα, έχετε ποτίσει τα λουλούδια, έχετε κατεβάσει την ανακύκλωση και δεν έχετε ξεχάσει να αναπνεύσετε. Αν δεν το είχατε κάνει, δεν θα διαβάζατε τώρα αυτές τις γραμμές…

21/05-21/06

21/03-19/04

Ψάχνετε αφορμή να δραπετεύσετε από την πόλη για ένα τελευταίο μπάνιο στη Χαλκιδική και εφευρίσκετε δικαιολογίες τύπου «να, θα πάμε για να ασφαλίσουμε το σπίτι, να πάρουμε και δυο ρουχαλάκια που αφήσαμε» κτλ. Μόνο που έχετε ήδη κλειδώσει τέσσερις φορές, βάλατε τον συναγερμό και έχετε καθαρίσει τόσο καλά, ώστε να σας ζηλεύουν ακόμη και στον τομέα Τερματικών τής NASA, εκεί όπου οι εργαζόμενοι μπαίνουν με ειδικές φόρμες. Με λίγα λόγια: οπλιστείτε με θάρρος και πείτε στην πεθερά σας ότι δεν θα πάτε για φαγητό το Σάββατο.

ΤΑΥΡΟΣ

20/04-20/05

Το τελευταίο διάστημα τα νεύρα σας δεν είναι καλά. «Καλημέρα» σάς λένε και θέλετε να απαντήσετε «κακή, στραβή κι ανάποδη» και να τους πιάσετε από τον γιακά. Μήπως θα έπρεπε να χαλαρώσετε και να δείτε τι σας φταίει; Σίγουρα όχι ο κοσμάκης… Προφανώς, οι αναδουλειές ή κάποια προβλήματα στα αισθηματικά σάς τσιτώνουν, σε βαθμό που δεν μπορείτε να το αντέξετε. Αν ζούσατε στην Κίνα, θα σας έλεγαν να ξεκινήσετε μαθήματα καλλιγραφίας με πινέλο. Εδώ καλό θα ήταν να βγείτε με έναν καλό φίλο, να πιείτε μια μπιρίτσα και να συζητήσετε.

22/12-19/01

ΚΑΡΚΙΝΟΣ

ΣΚΟΡΠΙΟΣ

ΥΔΡΟΧΟΟΣ

Εδώ και λίγες εβδομάδες, μετά την επιστροφή σας στη Θεσσαλονίκη από τις καλοκαιρινές διακοπές, το μυαλό σας τρέχει διαρκώς στο φαγητό. Παρότι δεν καταναλώνετε μεγάλες ποσότητες, ονειρεύεστε συνεχώς την ώρα που θα καθίσετε στο τραπέζι, για να απολαύσετε μία σπαλομπριζόλα με μουστάρδα, δενδρολίβανο και αλατοπίπερο (μη σας πω ότι σας ιντριγκάρει και η ίδια η παρασκευή τής μπριζόλας…). Θα σας έλεγα ότι καλό θα ήταν να αρχίσετε να σκέφτεστε τον εαυτό σας ως αθλητή, επειδή οι κλειδώσεις σας έχουν ήδη αρχίσει να τρίζουν και πολύ σύντομα θα χρειαστούν λάδωμα.

Ουδέποτε ήσασταν τόσο δημιουργικοί. Ιδέες πλημμυρίζουν το μυαλό σας, ο χαώδης τρόπος με τον οποίο σκέφτεστε, ωστόσο, σας κάνει να πελαγώνετε. Ξεκινάτε μιαν ιδέα και στην πορεία αρχίζετε να δουλεύετε μιαν άλλη. Το αποτέλεσμα είναι να μη προχωράει οποιαδήποτε από τις δύο. Οπότε, πηγαίνετε απευθείας στην τρίτη που άρχισε να σας ενθουσιάζει. Και πάει λέγοντας… Φροντίστε να επικεντρωθείτε σε μία από αυτές, ώστε κάποια στιγμή να μπορέσετε να απολαύσετε το αποτέλεσμα των κόπων σας. Κι αν έχετε καμιά καλή ιδέα για κατάστημα εστίασης που μπορεί να φέρει χρήμα, είμαστε διατεθειμένοι να στηρίξουμε το εγχείρημα.

Αν μπορούσαμε να μην έχουμε Υδροχόους σ’ αυτό το φύλλο, θα το κάναμε. Μην πάει το μυαλό σας στο κακό. Σας αγαπάμε. Πάντοτε σας αγαπούσαμε. Αλλά το επόμενο διάστημα θα είναι όπως ακριβώς ήταν και το προηγούμενο. Μην περιμένετε από εμάς να σας πούμε για νέους έρωτες, νέα ξεκινήματα και όλα αυτά που συνήθως γράφουμε. Αν τα επιθυμείτε, μπορείτε να τα προσπαθήσετε μόνοι σας. Αυτό που οφείλουμε να σας προτείνουμε είναι να μας διαβάσετε, να επιλέξετε ένα από τα μαγαζιά που παρουσιάσαμε και να πάτε να φάτε με την παρέα σας – και να περάσετε υπέροχα.

22/06-22/07

ΚΡΙΟΣ

23/08-22/09

ΛΕΩΝ

23/07-22/08

Έχετε μια κούραση που δεν περιγράφεται… Σαν εκείνη που είχαν οι βρετανοί αιχμάλωτοι που κατασκεύαζαν τη γέφυρα του ποταμού Κβάι, στην ομώνυμη ταινία. Κι εκείνοι είχαν πάνω από το κεφάλι τους τον ιάπωνα συνταγματάρχη Σάιτο, για να τους κάνει τον βίο αβίωτο. Εσείς έχετε τον κ. Αγησίλαο, που μπορεί να είναι λίγο πρήχτης, αλλά κατά βάθος δεν είναι κακό παιδί. Αλλά ας αφήσουμε τον κ. Αγησίλαο... Προσπαθήστε να βρείτε τρόπους που θα σας αναζωογονήσουν – μια ημερήσια εκδρομή, μια θεατρική παράσταση (έστω και με μάσκα) ή κάτι που χαλαρώνει και εμάς: να σκοτώνουμε «κακούς» στη βιντεοκονσόλα.

24/10-21/11

ΤΟΞΟΤΗΣ 22/11-21/12

Κάποιο αγαπημένο σας πρόσωπο έχει αρχίσει να σας γκρινιάζει. Κάποιο αγαπημένο σας πρόσωπο έχει αρχίσει να σας γκρινιάζει πολύ. Και βρίσκεται μέσα στο σπίτι σας. Πιθανότατα δεν έχει άδικο, αφού κι εσείς το τελευταίο διάστημα φαίνεται ότι έχετε αρχίσει να τα φορτώνετε στον κόκκορα. Κύριοι (και κυρίες, για να μη νομίζετε ότι θα σας αφήναμε απέξω), μήπως θα έπρεπε να τη δείτε αλλιώς και να αρχίσετε να συμμετέχετε λίγο περισσότερα στα κοινά τής οικίας σας; Δεν θα πάθετε κάτι, αν πιάσετε τη σκούπα και αρχίσετε να σκουπίζετε. Προσέξτε καλά, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να πετάξει το πουλάκι.

20/01-18/02

ΙΧΘΥΕΣ

19/02-20/03

Σας έχει πιάσει μια αγωνία και δεν μπορείτε να ερμηνεύσετε από πού πηγάζει. Ψάχνετε μήπως είναι από τα κεσάτια στη δουλειά, τη φασαρία που κάνει ο πιτσιρικάς στο δημοτικό ή την πίεση που σας μεταφέρει η μάνα, αφού πρέπει να τρέχετε να παίρνετε τα φάρμακα και τις εξετάσεις. Στην πραγματικότητα, η πηγή τής αγωνίας δεν είναι μόνο μία. Κάθε παράγοντας αφήνει κι ένα μικρό κομματάκι κούρασης. Προσπαθήστε να αλλάξετε ό,τι περνάει από το χέρι σας και να αποδεχτείτε ότι κάποια πράγματα δεν μπορείτε να τα αλλάξετε. Δώστε ένα φιλί στη μάνα, όταν θα της πάτε τα φάρμακα, και μη δίνετε σημασία στα υπόλοιπα.

Citymag Thessaloniki

CITY FACES

No 027 — 03-16.10.2020

CATWALK THE LOCALS 47

Γιώργος Βεγιάζης ΣΕΦ. ΦΩΤΟΓΡΑΦΗΘΗΚΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 25 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ, ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΤΣΙΡΟΓΙΑΝΝΗ. Φωτογραφία:

ΣΑΚΗΣ ΓΙΟΥΜΠΑΣΗΣ

Η ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΤΑΙ ΩΣ ΜΙΑ ΠΟΛΗ, Η ΟΠΟΙΑ ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕ ΝΑ ΑΝΗΣΥΧΕΙ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΕΣΤΙΑΣΗΣ. ΖΩΝΤΑΣ Σ’ ΑΥΤΗΝ, ΘΕΩΡΩ ΟΤΙ Ο ΚΛΑΔΟΣ ΤΗΣ ΕΣΤΙΑΣΗΣ ΚΙΝΕΙΤΑΙ ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΕΝΟΣ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΥ ΚΑΙ ΕΞΕΛΙΣΣΟΜΕΝΟΥ ΜΑΡΚΕΤΙΝΓΚ, ΒΑΣΙΣΜΕΝΟΥ ΣΕ ΠΡΩΤΟΤΥΠΕΣ ΙΔΕΕΣ ΑΠΟ ΕΜΠΕΙΡΑ ΜΥΑΛΑ ΚΑΙ ΣΩΣΤΑ ΧΕΡΙΑ, ΠΟΥ ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΝΤΑΙ ΑΡΙΣΤΑ. ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΒΑΣΗ ΤΗΣ ΚΟΥΖΙΝΑΣ, ΣΥΝΔΕΔΕΜΕΝΗ ΜΕ ΝΕΕΣ ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΥΣ ΜΑΓΕΙΡΙΚΗΣ, ΣΥΝΘΕΤΕΙ ΤΟ ΠΑΖΛ ΣΤΙΣ ΠΑΡΟΧΕΣ ΤΗΣ ΕΣΤΙΑΣΗΣ. Θέλετε να είστε το επόμενο πρόσωπο που θα φωτογραφίσουμε; Στείλτε μας μήνυμα στην ηλεκτρονική διεύθυνση contact@citymagthess.gr, συνοδεία φωτογραφίας και τηλεφώνου επαφής. Θα επικοινωνήσουμε σύντομα μαζί σας.