Magazine Fraters CMM 2018/2

FRATERS CMM 2/18

| vormingsweken | water in Suai | CIF Parijs | vooruitblik op 2019: 175 jaar CMM

Inhoud

gesprek met de algemene overste

4

Rond frater Andreas

5

Mission statement

Colofon

Barmhartigheid is van alle tijden en plaatsen.

Fraters CMM (voorheen Ontmoetingen) is het drie keer per jaar verschijnende contactblad van de Congregatie van de Fraters van Onze Lieve Vrouw, Moeder van Barmhartigheid (‘Fraters van Tilburg’ of ‘Fraters CMM’).

Een abonnement is gratis (aanvragen via adres hieronder). ISSN 1574-9193

Barmhartigheid staat centraal in alle wereldgodsdiensten: hindoeïsme, boeddhisme, jodendom, christendom en islam.

De beweging van barmhartigheid heeft een spoor getrokken in de geschiedenis.

De verschillende vormen waarin zij verschijnt, zijn uitdrukking van de samenleving waarin zij ontstond en van de spiritualiteit die haar draagt.

De Congregatie van de Fraters van Onze Lieve Vrouw, Moeder van Barmhartigheid is geworteld in de christelijke barmhartigheid.

Redactie: Nathalie Bastiaansen (hoofd- en eindredacteur), frater Edward Gresnigt, frater Ad de Kok Vertaling: frater Edward Gresnigt, Nathalie Bastiaansen Ontwerp: Heldergroen (www.heldergroen.nl).

Opmaak en druk: DekoVerdivas, Tilburg (www.DekoVerdivas.nl).

Contact: Fraters CMM Gasthuisring 54

5041 DT Tilburg tel.: 013 5432777 (Nathalie Bastiaansen) e-mail: magazine@cmmbrothers.nl website: www.cmmbrothers.org Een vrijwillige bijdrage als tegemoetkoming in de kosten is welkom op IBAN: NL30INGB0001068517 - BIC: INGBNL2A

Foto omslag voor: frater Leonardo do Carmo Pinto (Oost-Timor) bezoekt het graf van Joannes Zwijsen op begraafplaats Orthen, Den Bosch (foto: Nathalie Bastiaansen).

Verloren zoon, Rembrandt.

2

Foto omslag achter: Delftse Poort, Rotterdam (foto: frater Ad de Kok).

Vormingsweken

6

8

Water in Suai

Van de redactie Enkele jonge fraters uit Kenia, Indonesië en Oost-Timor hebben een bijzonder voorjaar achter de rug. Ter voorbereiding op hun professie voor het leven kwamen zij naar Tilburg om een vormingsprogramma te volgen over geschiedenis en spiritualiteit van de congregatie. Na deze workshopweken reisden zij twee weken door Frankrijk, in de voetsporen van Vincent de Paul, patroonheilige van de congregatie. Op de pagina’s 6-8 leest u over hun ervaringen. Deze jonge generatie fraters is veelbelovend en heeft vele kwaliteiten. En dat is maar goed ook, want op veel plaatsen waar de fraters wonen en werken is hun aanwezigheid en inzet nog steeds heel hard nodig. In Oost-Timor bijvoorbeeld, waar iets alledaags als water niet altijd vanzelfsprekend is. Gelukkig wordt daar hard gewerkt en worden oplossingen gevonden, zoals u kunt lezen op pagina 9. Niet alleen voorafgaand aan de eeuwige professie zijn fraters bezig met vorming; ook later gaan zij steeds opnieuw op zoek naar wat hen inspireert, en hoe zij dat kunnen inzetten in het dagelijks leven. Frater Rofinus Banunaek en frater Blasius Perang volgden daartoe een cursus bij de Lazaristen in Parijs (zie pagina’s 12-13). De serie ‘Apostolaat in beeld’ brengt deze keer beelden van de jongerenbeweging Ambassadors WWB, en in de serie ‘In de kijker’ geeft frater Henrique een korte cursus papierscheppen. Verder is er in deze uitgave aandacht voor twee jubilea. Tot slot vertelt frater Hermenegildus Beris in de serie ‘zie mijn mensen’ over broederschap in de koffiepauze.

10

In de kijker

13

CIF Parijs

Apostolaat in beeld

14

175 jaar CMM

17

Korte berichten

18

Zie mijn mensen

19 3

gesprek

met de algemene overste

De realiteit waarin we leven zet ons aan om na te denken over de toekomst van onze congregatie.

Ons werk, onze missie, moet altijd een reactie zijn op specifieke situaties die we tegenkomen.

Wat doen we als we de tekenen van de tijd onder ogen zien? Gaan we verder op het bekende pad, of durven we dingen te veranderen, om relevanter te worden voor de maatschappij waarin we leven en voor de mensen die we dienen?

In onze Constituties wordt er meermaals en in verschillende bewoordingen naar verwezen: “Aandachtig en onbaatzuchtig proberen wij steeds opnieuw de tekenen des tijds te verstaan” (Const. I, 32); “Steeds moeten wij met een waakzaam oog acht slaan op de tekenen des tijds. De inspiratie van de Geest mag niet uitgedoofd worden door vast te houden aan activiteiten en werkwijzen waarvan het belang minder urgent is geworden. Waar nodig moeten wij bereid zijn, in de geest van evangelische vrijheid gevestigde vormen van dienstbaarheid te herzien of te verlaten” (Const.

I, 210-212); “Onze arbeid kan vele vormen aannemen.

Eenzelfde geest van dienstbaarheid moet ze alle bezielen” (Const. I, 217-218).

In trouw aan onze stichter beschouwen wij het evangelie als onze voornaamste inspiratiebron (Const. I, 2). Wij volgen onze roeping en vervullen onze zending in en door de concrete situatie van de wereld waarin wij leven.

Soms lijkt het tegenstrijdig: de tekenen van de tijd veranderen voortdurend, maar het Evangelie werd zo'n 2000 jaar geleden opgeschreven en is sindsdien niet wezenlijk veranderd. Hoe kunnen we reageren op de dynamische tekenen van de tijd, en tegelijkertijd trouw blijven aan het Evangelie? Hoe kunnen we trouw blijven aan onze innerlijke inspiratie, het Evangelie, zonder de tekenen des tijds te negeren?

Paus Franciscus wijst in zijn apostolische brief Gaudete et Exsultate (19 maart 2018) in de richting van een antwoord op deze vragen: "God is eeuwige nieuwheid.

Hij spoort ons voortdurend aan om opnieuw te vertrekken, om verder dan het bekende te gaan, en de periferieën en de grenzen op te zoeken. Hij brengt ons naar plaatsen waar de mensheid het meest gewond is.”

De tekenen van de tijd zijn dynamisch en veranderlijk, maar onze inspiratiebron is dat ook: God is eeuwige nieuwheid. Onze missie is om voortdurend te proberen deze twee bij elkaar te brengen. We moeten iconen worden van tekenen des tijds die de innerlijke inspiratie weerspiegelen; de inspiratie van de Geest en van het Evangelie.

frater Lawrence Obiko geïnterviewd door Nathalie Bastiaansen

4

rond frater andreas

Wij eerstelingen Als we het roepingsverhaal van frater Andreas lezen, denken we misschien dat hij helemaal alleen tot zijn keuze voor het religieuze leven kwam. Maar de roeping van Jan van den Boer vond plaats in een context waarin veel andere roepingen tot ontwikkeling kwamen.

Het geboortehuis van frater Andreas in Udenhout.

De jonge Jan werd aangemoedigd door twee autoriteiten van zijn dorp Helvoirt, pastoor Steijvers en schoolmeester Marinus Boset. Beiden waren goed bevriend met bisschop Zwijsen. Ook de schoolmeester van Udenhout, meester Borsten, hield van het scouten van religieus talent en had Jan van den Boer al lang in de gaten.

Het waren niet alleen volwassenen die aan frater Andreas’ roeping medeplichtig waren. Voor hem ging zijn twee jaar oudere dorpsgenoot Piet Leijten (18391897) naar de kweekschool van de fraters in Tilburg.

De jongen werd toegelaten tot de priesteropleiding en zou als pater Borromeus decennia lang een drijvende kracht van de congregatie zijn. Frater Andreas zelf werd het voorbeeld voor de Udenhoutse Wim van Hulten (1840-1925), de latere frater Pacomius. Weer twee jaar later volgde Henrikus de Rooij (1846-1907), de latere frater Mattheus. Kortom: er waren diverse jongens uit zijn omgeving die hetzelfde verlangen hadden en dezelfde weg gingen. Waarschijnlijk bespraken zij hun verlangens en aarzelingen met elkaar en hebben ze elkaars roeping getoetst en bevestigd. Het religieuze leven was een gedeeld ideaal.

Deze jongens maakten deel uit van wat we kunnen zien als een eerste generatie. De onderlinge band was

hecht. Ze deelden samen de ervaring dat ze pioniersjaren meemaakten. Ze waren getuige van de snelle groei van de congregatie, van talloze nieuwbouwprojecten, van een succesvolle uitbouw van de fratermissie. Toen Jan van den Boer naar de kweekschool ging, bestond die nog maar enkele jaren. Toen Jan stage liep op de Tilburgse fraterscholen, liep hij in nieuwe gebouwen rond en werkte hij met gloednieuwe lesmethodes. Toen hij als jonge frater naar Ruwenberg werd gestuurd, kwam hij terecht op een school in volle ontwikkeling. Voor alle fraters van Andreas’ generatie gold dat ze hun religieuze vorming ontvingen in een sfeer van kerkelijke groei en missionair optimisme.

Dat ze samen een eerste generatie vormden, had voor de jonge religieuzen ook een spirituele betekenis. Zij waren de fraters van het eerste uur. Van hen werd verwacht dat ze de toon zouden zetten en een weg voor de gemeenschap zouden banen. Dat besef maakte deze mannen strenger, radicaler en compromislozer. De eerste algemene overste, Pater Superior De Beer, stelde zijn fraters dikwijls de vraag: ‘Als wij, eerstelingen van de congregatie gaan toegeven, wat zullen onze opvolgers dan wel doen?’ Frater Andreas heeft zich ernaar gedragen. Hij wist dat het er op aankwam om in alles vurig, zuiver en trouw te zijn.

Charles van Leeuwen 5

Internationaal

Gebedsdienst in de tuin, Château L'Évêque.

Internationaal vormingsprogramma in Tilburg & Vincentiaanse pilgrimage in Frankrijk Van 20 t/m 31 mei 2018 waren vijftien jonge fraters uit verschillende landen bijeen op het Generalaat in Tilburg, voor de internationale vormingsweken ter voorbereiding op de professie voor het leven.

Acht fraters uit Kenia, zes fraters uit Indonesië, en een frater uit Oost-Timor arriveerden in mei in Nederland.

Gedurende twee weken volgen zij workshops op het gebied van barmhartigheid, broederschap, de geloften, Mariale spiritualiteit, de stichter Joannes Zwijsen en de geschiedenis van de congregatie. De workshops werden verzorgd door frater Wim Verschuren, frater Niek Hanckmann, Nathalie Bastiaansen (stafmedewerker), frater Broer Huitema, en Charles van Leeuwen (studiesecretaris).

Discussie in kleine groepen.

6

In de tuin van het Generalaat.

Aan het einde van de workshop over Maria verzorgden de deelnemers zelf presentaties over de Mariale identiteit van de congregatie.

Een unieke ervaring De Vincentiaanse pelgrimstocht heeft mij vol vreugde achtergelaten. Het is het meest inspirerende en verrijkende moment van mijn leven geweest. Alles wat ik tijdens mijn eerste vorming heb geleerd, werd in deze reis concreet. Ik heb ons charisma van broederschap en barmhartigheid persoonlijk kunnen ervaren.

Bezoek aan begraafplaats Orthen in Den Bosch, de laatste rustplaats van Mgr. Zwijsen.

Vervolgens vertrok de groep op 3 juni voor twee weken naar Frankrijk voor de Vincentiaanse pelgrimage, om zich te verdiepen in het Vincentiaanse charisma van de congregatie. Begeleiders waren de fraters Benyamin Tunggu en Ad de Kok, zuster Elisângela Ferreira Belo (lid van het internationaal hoofdbestuur van de Zusters SCMM), pater Rafael Isharianto CM, en Nathalie Bastiaansen. Frater Johannes Kojongian verzorgde de catering onderweg in Frankrijk.

Nathalie Bastiaansen De heerlijke picknick-lunches onderweg werden verzorgd door frater Johannes Kojongian.

In een gesprek met frater Lawrence en andere fraters vertelde hij ons dat de oudere fraters in de communiteit Joannes Zwijsen en in de communiteit van het Generalaat verheugd waren ons te zien, en dat onze aanwezigheid hen de hoop en het vertrouwen geeft dat ons charisma zal worden voortgezet. Ik ben gaan nadenken over hoe we deze voortzetting kunnen verwezenlijken.

De pelgrimstocht deed me ook beseffen dat het aantal fraters in Europa drastisch is gedaald. Als jonge fraters moeten we deze realiteit onder ogen zien en op zoek gaan naar mogelijkheden om ons charisma te laten voortleven. De samenwerking en de sfeer tussen jonge fraters en zusters waren bemoedigend. Ondanks taalbarrières konden we elkaar begrijpen. We vertelden elkaar over onze culturen en over de manier waarop we onze spiritualiteit in onze verschillende landen in praktijk brengen. Zo hebben we ook van elkaar geleerd. frater Videlis Ong’ombe Minyega, Kenia

Lichtprocessie in Lourdes.

7

Internationaal

Barmhartigheid in de communiteit Het eerste deel van ons programma begon met twee dagen van bezinning op onze spiritualiteit (broederschap en barmhartigheid) onder leiding van frater Wim Verschuren. Over welke barmhartigheid hebben we het? Barmhartigheid verwijst voor mij naar de vergevingsgezinde houding en actie naar een ander persoon.

Het verhaal van de verloren zoon.

Frater Wim Verschuren vertelt over barmhartigheid.

In het gesprek over barmhartigheid begon frater Wim met het vertellen van twee bekende parabels: het verhaal van de barmhartige Samaritaan en het verhaal van de verloren zoon. In zijn uitleg kwam duidelijk naar voren wat de daad van barmhartigheid was, die zowel door de Samaritaan als door de vader werd geportretteerd. Wat ik me realiseerde: om barmhartig te zijn moeten we eerst door onze knieën gaan, en vervolgens de ander omhoog tillen. We moeten Gods liefde met alle mensen delen en de persoon in nood in het middelpunt van onze aandacht plaatsen. “Zien – bewogen worden – in beweging komen”; en dit alles zonder discriminatie.

We hebben allemaal barmhartigheid nodig, maar waar begint die barmhartigheid? Het begint bij mezelf, dan verspreidt het zich naar de ander.

Een communiteit is een perfecte plaats om barmhartigheid te oefenen. Barmhartigheid is essentieel voor een goed gemeenschapsleven.

“Gezegend zijn de barmhartigen, want zij zullen barmhartigheid ondervinden” (Mattheüs 5:7).

Barmhartigheid verbindt ons met de behoeftigen in de samenleving, helpt ons om een extra oog te hebben, en om gevoelig te zijn voor wat ons omringt. Barmhartigheid stelt ons ook in staat om snel te handelen bij het helpen van de behoeftigen. Barmhartigheid kent geen grenzen.

Zij kent geen onderscheid naar stam, ras of nationaliteit. We moeten genereus zijn en klaar staan om Gods volk te helpen. frater Videlis Ong’ombe Minyega en frater Geoffrey Sinange, Kenia

Kathedraal Saint-Front in Périgueux. Foto: frater Arnoldus Janssen Sanit.

8

Oost-Timor

Water voor fraters en leerlingen in Suai-Talioan In Suai-Talioan, Oost Timor, beheren de fraters sinds 2012 een internaat voor jongens. Ze namen dit destijds over van de Jezuïeten. Onlangs werd er een nieuwe watervoorziening gebouwd. te komen. De nieuwe watervoorziening werd mede mogelijk gemaakt door enkele sponsors uit Nederland.

De fraters en leerlingen in Suai-Talioan zijn hier erg blij mee.

Delen met anderen

Waterreservoir (op het dak).

Het internaat biedt de jongens de mogelijkheid om goed onderwijs te volgen op een goede school, die niet altijd in hun eigen omgeving voorhanden is. In editie 4/16 van Fraters CMM werd dit internaat in beeld gebracht in de rubriek ‘Apostolaat in beeld’. Na schooltijd krijgen de leerlingen huiswerkbegeleiding, en ze kunnen deelnemen aan muziekles en sportactiviteiten.

Er was echter één moeilijkheid…

De nieuwe waterput is niet alleen bedoeld voor de fratercommuniteit en het internaat. De fraters besloten om het water ook beschikbaar te stellen aan mensen uit de directe omgeving die met hetzelfde probleem kampen. Vanuit het reservoir is een watertoevoer naar de voorkant van het complex gelegd. Zo is er tijdens het droge seizoen ook water voor mensen uit de buurt.

Want zoals de Romeinse filosoof Seneca al zei: “Bezit schenkt blijdschap als je het deelt.”

Nathalie Bastiaansen

Geen water De watervoorziening was tijdens het droge seizoen, elk jaar van juli tot oktober, niet toereikend. Dus moesten de fraters van de communiteit Suai-Talioan tijdens het droge seizoen elke dag opnieuw naar de fratercommuniteit in Suai-Audian, 4 kilometer verderop, om jerrycans water te halen. Drinkwater, water om te koken en water om te wassen.

Een nieuwe put Daar is nu eindelijk een oplossing voor gekomen. Er is een nieuwe, diepere waterput geslagen, en het pompsysteem is aangepast. Het grondwater uit de put wordt naar een hooggelegen reservoir gepompt. De nieuwe put geeft genoeg water om ook het droge seizoen door

Stromend water!

9

In de kijker

Handgeschept papier van frater Henrique in Brazilië Sinds de opening van het woonzorgcentrum Joannes Zwijsen in Tilburg in 2008 is er op de vierde verdieping in een vitrine steeds een kleine expositie te zien over hobby’s van de fraters, zoals verzamelingen, schilderwerk, tekeningen, of kalligrafie. Het geeft een andere, soms onbekende kijk op de makers. Ook fraters in de andere landen hebben onvermoede creatieve talenten.

Deze rubriek presenteert steeds een selectie uit dit werk.

Deel 2 van deze nieuwe rubriek brengt handgeschept papier van frater Henrique Matos (Brazilë) in beeld. Het idee om zelf papier te gaan maken sluit aan bij de ecologische dimensie van het bezinningscentrum ‘Retiro Vicente de Paulo’ te Igarapé in Brazilië. frater Henrique Matos aan het werk.

Het maken van dit handgeschept papier gebeurt in grote lijnen als volgt: ten eerste worden allerlei soorten oud papier, zoals kranten, cementzakken en papieren tasjes verzameld en versnipperd. Al dit materiaal wordt ongeveer 24 uur in een emmer water geweekt.

Na uitlekken ontstaat er dan een soort pap. Die pap wordt in een fijne laag uitgesmeerd op een net, met eventuele toevoeging van organische vezels (uien, planten, etc.). Het net wordt dan een etmaal onder een behoorlijk gewicht gezet. Het zo ontstane papier wordt opgehangen aan een waslijn om te drogen, liefst in de zon.

Daarna komt de verdere afwerking. Het papier krijgt dan bijvoorbeeld nog een collage van plaatjes, een watermerk, of een met penseel geschreven opdracht. De fraters in Brazilië gebruiken dit fraaie papier bijvoorbeeld als briefpapier of voor gelegenheidskaarten, zoals bij verjaardagen, jubilea, en condoleances. De resultaten zijn met liefde en aandacht gemaakt, en juist deze persoonlijke aandacht wordt door de ontvangers vaak zeer op prijs gesteld.

Wenskaart "wees als een kind", met watermerk van bezinningscentrum Vicente de Paulo.

10

frater Henrique Matos, Brazilië

Felicitatiekaart ter gelegenheid van een jubileum, achterkant.

“Alle goede wensen voor je gezondheid.”

Wenskaart “barmhartigheid.”

Verjaardagskaart voor frater Lawrence Obiko, voorkant.

Kaart voor het gevangenispastoraat: “niemand kan de innerlijke vrijheid in de boeien slaan.”

11

Internationaal

Op cursus in Parijs Van 10 april tot 11 mei 2018 volgden twee fraters uit de congregatie van Fraters CMM een cursus bij het Internationale Vormingscentrum (CIF) van de lazaristen in Parijs: frater Rofinus Banunaek en frater Blasius Perang.

Cursisten van het Internationale Vormingscentrum (CIF) in Parijs.

De groep cursisten bestond uit mensen van verschillende congregaties en genootschappen uit diverse landen. De grootste groep kwam van de Congregatie van de Missie. Ook namen verschillende zustercongregaties deel: Zusters van Maria van de Wonderbaarlijke Medaille, Dochters der Liefde, Zusters van het Heilig Geloof, Dienaren van de Verlossende Liefde van Christus, en Zusters van de Sint-Vincentius à Paulo van Gijzegem. De organisatoren waren blij met de toename van leken uit verschillende landen in de cursus. De meeste religieuzen kwamen uit Indonesië, Brazilië en Benin. Het merendeel van de aanwezige leken kwam uit Latijns-Amerika.

Anders en toch één Deze groep mannen en vrouwen van verschillende leeftijden en met uiteenlopende werkvelden, sommigen meer zwijgzaam en anderen meer spraakzaam, toonde de interculturaliteit en internationaliteit van de Vincentiaanse Familie. Elke deelnemer nam tijdens de cursus wel een of andere taak op zich: computerwerk, schoonmaken, fotokopiëren, de liturgie voorbereiden, 12

organisatie van evenementen, hulp bij inkopen, foto's maken, of de welkome koffiepauze verzorgen die studenten, docenten en vertalers nieuw leven inblies. Ze hadden allemaal een honger naar kennis, een verlangen naar gebed, de bereidheid om samen te werken, en een groot talent voor vreugde. Ondanks de moeilijkheid van de verschillende talen spraken ze ook een universele taal: de ‘taal van barmhartigheid’, zoals paus Franciscus dat noemt.

Thema’s Onderwijs was een belangrijk onderdeel van deze bijeenkomst, en de deelnemers volgden dan ook verschillende cursussen: ‘Evangelisatie via de media; Vincentiaanse aanwezigheid in de media en heiligen van de Vincentiaanse Familie’, door Joe Agostino en Javier Chento. ‘Heilige Vincentius: Bronnen en literatuuronderzoek; Vincentiaanse studies; Vincentiaanse spiritualiteit en ethiek’, gegeven door Andrés Motto.

‘De wonderbaarlijke medaille: historische context en studie van de Mariaverschijning’ onder leiding van Jean Daniel Planchot. ‘Theologie van de armen;

Vincentiaanse optie voor de armen en dienstbaarheid aan de armen binnen de Vincentiaanse Familie’, uitgelegd door José Antonio Ubillús.

Op reis Naast de lessen in Parijs maakten de deelnemers drie pelgrimstochten. Ook tijdens deze reisjes werd de rijkdom van het Vincentiaanse charisma duidelijk. Een pelgrimstocht herinnert ons eraan dat het leven een reis is. Waar gingen ze naartoe? Bedevaart I ging naar Richelieu, Perigueux, Sarlat-La-Canéda, Le Berceau, Buglose, Pouy, Dax, Lourdes, en Angers. Bedevaart II ging via Gannes en Folleville naar Amiens. In bedevaart III bezochten de cursisten Taizé, Châtillon, en Annecy.

De groep bezocht ook enkele plaatsen in Parijs waar concrete hulp wordt geboden aan de armen in de stad.

De taal van de liefde Wat een grote vreugde is het om deel uit te maken van de Vincentiaanse Familie. Een maand is verstreken als een week. Dat gebeurt alleen wanneer u bij uw dichtstbijzijnde bent. Het maakt niet uit dat we uit 4 verschillende continenten komen, van verschillende congregaties, met verschillende culturen, tradities, en talen.

Vincentius brengt ons allen bijeen in de naam van Jezus Christus om de armen te dienen.

De eerste dag hoorde ik de vraag: “hoe gaan we communiceren?” Maar er was meteen een antwoord: “met de taal van de liefde”. Ja, dat is echt mogelijk en dat is in deze CIF-groep gebleken. Het is van onschatbare waarde om gedachten, gevoelens, successen en mislukkingen in ons contact met de armen met elkaar uit te wisselen.

Mystici van barmhartigheid De CIF-bijeenkomst van de Vincentiaanse Familie was een prachtige ervaring, die mij ertoe aanzet voort te gaan met de zending die Christus mij heeft toevertrouwd. De broeder- en zusterschap die we ervaren hebben in deze weken van samenzijn, is een band die niet snel verbroken zal worden. We deelden onze ervaringen, spiritualiteit, liefde, respect, empathie, solidariteit en dienstbaarheid.

Als lid van de Vincentiaanse Familie omarm je het charisma van de heilige Vincentius en zijn voorkeur voor de armen. Ons leven is toegewijd aan evangelisatie en barmhartigheid. Als leden van de Vincentiaanse familie werken we aan de opbouw van een waardige toekomst voor onze naasten, waarin iedereen zich kan ontwikkelen, en waarin we worden gedreven door de helderheid van het denken en het hart. We hebben dat hier in het klein mogen ervaren, waar de taalkloof werd overbrugd door de taal van liefde en door toewijding van elk van de aanwezigen. “Leden van de Vincentiaanse Familie zijn de mystici van barmhartigheid.”

Mónica Cobos, Coordinator van de Vincentiaanse Familie in Ecuador

Bron: "The Third CIF Meeting for the Vincentian Family in Paris Concludes", door Andrés Motto, CM, directeur CIF, op www.famvin.org, 21 mei 2018.

De reis naar de bron van onze Vincentiaanse erfenis deed een vuur in ons hart opvlammen, het vuur dat we vaak zo hard nodig hebben in ons dagelijks leven. Als we onze wortels niet kennen kunnen we gemakkelijk verloren raken in deze wereld. Na een reeks uitstekende lessen en pelgrimages is nu de tijd aangebroken om terug te keren naar onze realiteit, om een vuur aan te steken in onze gemeenschappen, om hoop te geven, om harten te genezen met Gods liefde, op missie te gaan naar de periferieën. Om echte mystici van Barmhartigheid te zijn.

Zuster Ivan ica Fulir, Congregatie van van Zusters van Maria van de wonderdadige medaille

In de avond was er ook tijd voor een gezellig samenzijn onder het genot van een drankje en een hapje.

13

Apostolaat in beeld

Een viering samen met vele jongeren uit alle delen van de wereld tijdens de Wereldjongerendagen in Krakau.

Ambassadors of a Worldwide Brotherhood De congregatie wordt wereldwijd geconfronteerd met allerlei vormen van materiële en geestelijke noden. In hun apostolaat proberen fraters deze samen met anderen te verlichten. De tiende aflevering van deze rubriek brengt de Ambassadors WWB in beeld: de internationale jongerenbeweging rondom de fraters CMM. Onze zorg richt zich vooral op de jonge mens. Door onderwijs, maar ook door andere vormen van begeleiding willen we deze jonge mensen helpen om in de wereld van morgen hun weg te vinden (Constituties I, 30-31).

in 2008. Daarna volgden internationale bijeenkomsten en Wereldjongerendagen in Tilburg en Madrid (2011), Belo Horizonte en Rio de Janeiro (2013), en Tilburg en Krakau (2016).

De doelstelling van de internationale jongerenbeweging ‘Ambassadors of a Worldwide Brotherhood’ (Ambassadors WWB) is jongeren vanuit verschillende landen bij elkaar brengen om samen te werken aan een wereldwijde beweging van barmhartigheid en broederschap. Binnen de WWB oriënteren deze jonge mensen zich op de spiritualiteit van de congregatie. Het biedt hen tevens de kans de eigen roeping te onderzoeken.

Ondertussen groeide de beweging uit tot een groep jongeren die in hun eigen land, in het dagelijks leven, actief bezig is met het werken aan hun verlangen: een wereld van barmhartigheid en broederschap. Er zijn jongeren actief betrokken in zeven landen: Nederland, Kenia, Namibië, Brazilië, Indonesië, Tanzania en OostTimor. Momenteel bereid een nieuwe generatie ambassadors zich voor op de volgende Wereldjongerendagen, die in januari 2019 zullen plaatsvinden in Panama.

De eerste activiteit was een internationale bijeenkomst in Tomohon (Indonesië) met aansluitend deelname aan de Wereldjongerendagen (WJD) in Sydney, 14

Landenpresentaties in Tomohon. Presentatie van de Indonesiche groep.

Ambassadors WWB planten bomen in Tomohon.

Koorzang van Ambassadors WWB op een jongerenfestival tijdens de WJD in Sydney.

Vigilie op het strand van Copacabana, WJD in Rio de Janeiro.

Een mooie traditie: een ambassador uit Kenia krijgt een aandenken uit Oost-Timor.

15

Apostolaat in beeld

WWB-kaars, deze werd gemaakt ter gelegenheid van de WJD in Krakau.

Bezinning in de Petrus en Pauluskerk, Tilburg.

WJD Krakau, wachtend op de aankomst van paus Franciscus.

Lectio divina tijdens internationale bijeenkomst van de WWB op Sparrenhof in 2016.

Viering van Ambassadors in de Petrus en Pauluskerk, Tilburg. Met frater Broer en frater Niek.

Met de metro in Krakau.

Tijdens de Wereldjongerendagen is het een goede gewoonte om armbandjes, adressen, en souvenirs uit te wisselen met pelgrims uit de hele wereld.

16

Internationaal

Vooruitblik op 2019: 175 jaar Fraters CMM (1844-2019)

Gebed voor het jubileumjaar 175e verjaardag van de stichting van CMM 25 augustus 1844 – 25 augustus 2019 Barmhartige God, In dit jubileumjaar van onze stichting door bisschop Joannes Zwijsen, spreken wij onze dankbaarheid uit voor het charisma dat U ons gegeven hebt: barmhartigheid en broederschap.

Wij danken U voor de zegeningen die onze congregatie heeft ontvangen.

Vandaag bidden we: Schenk uw barmhartige liefde aan de leden van onze congregatie.

Leid ons in de voetsporen van Jezus, uw Zoon.

Help ons te dienen en te verlichten, een verlossend woord te spreken, een helpende hand te zijn in de wereld van vandaag.

Inspireer anderen om te delen in onze zending als fraters, geassocieerden of op andere wijze.

Zend uw Heilige Geest die ons één maakt, hoopvol en trouw op de weg van barmhartigheid en broederschap.

Wij vragen U dit op voorspraak van Maria, Onze Lieve Vrouw, Moeder van Barmhartigheid en Vincentius, Vader van de Armen, door Jezus Christus, onze Barmhartige Broeder, Amen.

Logo voor het jubileumjaar, in 4 talen. Voor dit jubileumlogo is gebruik gemaakt van het eerste logo van de congregatie. Dat is nog steeds te vinden als houtsnijwerk in het bureau van de algemene overste.

De tekst om de afbeelding heen komt uit de leefregel van de fraters: “Zijn Geest brengt ons met anderen samen om volk van God te zijn. Hij zendt ons om te doen wat Jezus heeft gedaan: dienen en verlichten, een verlossend woord spreken, een helpende hand zijn. Zo weten wij ons geroepen om mens te worden naar Jezus’ beeld en in zijn geest” (Constituties I, 9-11).

Volgend jaar, op 25 augustus 2019, is het 175 jaar geleden dat de congregatie van start ging. Om dat te vieren zal het gehele jaar voorafgaand aan die feestelijke dag in het teken staan van dit jubileum.

Het jubileumjaar begint op 25 augustus 2018 met een gebedsdienst, en loopt door tot 25 augustus 2019. Er worden gedurende dit jaar verschillende activiteiten georganiseerd in alle landen waar de congregatie aanwezig is. De komende afleveringen van Fraters CMM zullen daar uiteraard speciaal aandacht aan besteden.

17

Korte berichten

25-jarig jubileum provincie Kenia Op 25 maart 1993 werd de CMM-regio Kenia een provincie. Dat werd destijds gevierd in het Pastorale Centrum van Sotik waar een van de fratercommuniteiten was gevestigd. In de 6 communiteiten Mosocho, Sikri, Oyugis, Sotik, Rhapta Road en Umoja woonden toen nog vooral Nederlandse fraters. De afgelopen 25 jaar zijn er steeds meer Afrikaanse fraters lid geworden van de congregatie: een nieuwe generatie die zich vol vuur inzet voor mens en samenleving in Kenia en inmiddels ook in Tanzania. Sindsdien zijn er nog vier nieuwe communiteiten opgericht (Sigona in 1999, Nakuru in 2005, Urambo in 2005 en Molo in 2011).

En nog steeds mogen wij in Kenia nieuwe fraters verwelkomen.

Het 25-jarig jubileum werd gevierd op 18 maart 2018, in twee delen van de provincie. In Sigona kwamen de fraters van Rhapta Road, Umoja en Nakuru samen. In het westen van het land werd de viering gehouden in het gerenoveerde fraterhuis van Mosocho. Deze feestelijke dag kreeg als thema mee: ‘Vreedzaam Samenleven’. De voordrachten op deze dag moedigden de fraters in de CMM-provincie Kenia aan om ‘nieuwe wijn’ te worden, en om ‘nieuwe wijnzakken’ voor te bereiden op de toekomst.

Moge Maria, onze Moeder van Barmhartigheid ons lichtend voorbeeld zijn en moge Jezus, onze Barmhartige Broeder ons vergezellen om steeds meer profeten van broederschap en barmhartigheid te worden ten bate van de gehele mensheid. frater Leo van de Weijer, Kenia

18

Cursus communicatie in Indonesië Van 1 tot 12 oktober 2018 organiseren het Generaal Bestuur en de afdeling communicatie een cursus communicatie voor een kleine groep fraters uit verschillende landen. De cursus zal plaatsvinden in Indonesië. Doel van de cursus is om de fraters te leren hoe zij hun leven en werk op een inspirerende manier aan een breed publiek kunnen presenteren, en daarmee de externe berichtgeving kunnen verbeteren.

Onderwerpen die aan bod zullen komen zijn onder andere: interculturele communicatie; schrijven voor specifieke doelgroepen, en het gebruik van beeldmateriaal (foto en video).

‘Zie mijn mensen’

Broederschap in de koffiepauze Barmhartigheid en broederschap zijn de twee kernbegrippen in het charisma van de Fraters CMM. Mooie woorden. Maar wat komt daarvan tot uitdrukking in het gewone dagelijks leven van fraters? Dat wordt belicht in deze rubriek ‘Zie mijn mensen’ (naar Matteüs 9,35-38).

Na 51 jaar lang als missionaris in Namibië te hebben gewerkt, keerde frater Hermenegildus Beris in 2016 terug naar Nederland. In Namibië doceerde hij onder andere Afrikaanse Kerkgeschiedenis, Algemene Kerkgeschiedenis, Namibische Kerkgeschiedenis, en Patrologie aan het grootseminarie te Windhoek.

Toen men daar niet direct een opvolger kon vinden om die colleges over te nemen, vond men frater Hermenegildus (destijds 87 jaar jong) bereid om zijn werk voort te zetten. Nu kan dat tegenwoordig ‘op afstand’. Via Skype op de computer maakt hij vanuit zijn huidige woonplaats Vught (in de fratercommuniteit Eleousa) contact met een beeldscherm op het seminarie in Windhoek. Zo verzorgt hij nog steeds enkele colleges per week.

Na anderhalf jaar zo gewerkt te hebben, vond men in Namibië dat het tijd werd dat frater Hermenegildus toch weer eens voor de collegebanken zou komen staan, oog in oog met zijn studenten. Frater Hermenegildus was het daar hartgrondig mee eens en vertrok op 16 januari dit jaar voor een werkbezoek naar Windhoek in Namibië.

“Jonge mensen, zoals mijn studenten”, zo vertelt frater Hermenegildus, “vragen niet zo direct om barmhartigheid. Afgezien van een eventueel sterfgeval of ernstige ziekte. Juist daarom gaat mijn aandacht naar hen uit.

Vooral de seminaristen in de onderste klassen hebben vaak moeite met Engels, en men moet met hen echt geduld hebben en ze extra hulp bieden. Geduld hebben is ook een vorm van barmhartigheid.”

Op het seminarie, waar studenten van verschillende bevolkingsgroepen samenkomen, is broederschap belangrijk, maar niet altijd vanzelfsprekend. Frater Hermenegildus vertelt: “Onder de seminaristen is dat soms best lastig, omdat ze van heel uiteenlopende landen komen. Allemaal verschillende culturen, talen en gewoonten. Aangezien de staf het goede voorbeeld

Frater Hermenegildus Beris. moet geven heb ik altijd geprobeerd om vriendschap te onderhouden met allemaal: Indiers, Zuid-Afrikanen, Polen, Oostenrijkers, waar ik dan tussen liep als Nederlander.

Ik vond de koffiepauze heel belangrijk, omdat juist daar ruimte is voor verbroedering. Dit alles is veel moeilijker via ‘Skype’. Op afstand onderwijs geven is – het woord zegt het al - meer afstandelijk, ook in figuurlijke zin. Men geeft les, met geduld en vriendelijkheid, maar verder komt men niet. Dat beetje extra geduld, een vriendelijk woord tijdens de koffiepauze, daarvoor moet men op de campus rondlopen.”

Inmiddels is frater Hermenegildus weer terug, op 1 mei arriveerde deze vitale medebroeder zeer voldaan weer in Nederland. Voldaan, omdat hij zijn werk weer even heeft kunnen uitoefenen op de manier die hem het beste ligt: dichtbij de studenten en collega’s, mèt koffiepauzes.

Nathalie Bastiaansen 19

"Aandachtig en onbaatzuchtig proberen wij steeds opnieuw de tekenen des tijds te verstaan." (uit de leefregel van de Fraters CMM)

Blad van de Congregatie van de Fraters van Onze Lieve Vrouw, Moeder van Barmhartigheid